mw. 2G8.
9d' Jaargang;
Maandag 20 Februari 1911.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE ROODE PIMPERNEL.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Por 3 maanden voor Amersfoortf l.OO,
Idem franco per- post- 1 .50.
Afzondorlijko nummers- 0.05.
Dezo Courant verschijnt dagolijks, behalve op Zon- on Feest
dagen.
Advertentiönmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur
'a morgens bij de Uitgovers in te zendon.
Uitgevers: VALKHOFF C®.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels f O.."50
Elko regel meer - O. IO
Dienstaanbiedingen en aanvragon 25 cent* by vooruitbetaling
Grooto lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bodryf bestaan /.oer voordoeligo bopalingen
hot herhaald advorteoren iu dit Blad, by abonnement. E
oirculairobevattende do voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
De Burgemeester van Amersfoort brengt ingevolge
modedeeling van den Burgemeester van Soest. d.d.
15 Februari 1911, no. 76, ter kennis van belangheb
benden, dat zich in die gemeente een geval van
miltvuur heeft voorgedaan.
Amersfoort, den 18. Februari 1911.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIERS.
De Burgemeester der gemeente Amersfoort brengt
Ier voldoening aan de aanschrijving van den Com
missaris der Koningin in de provincie Utrecht, d.d.
16 Februari 1911, Ie afdeeling, no. 710/497, ter keli
ms van belanghebbenden, dat in de gemeente Kame-
rik een geval van miltvuur is voorgekomen.
Amersfoort, den 18. Februari 1911.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIERS.
Politiek Overzicht
Rusland en China.
Door een slerke vlootmacht naar do Chinee-
sche wateren te zenden heeft Rusland in het
jaar 1881 het sluiten van het Koeldsjaverdrag
aan Ghana afgedwongen, lot welks onver
anderd© handhaving het thans cl c Chinee-
zen mot krachtdadige maatregelen tracht te
nopen. liet verdrag draagt zijn naam naar
de stad Koebdsja in Chinecsch Turkestan en
regelt hel Russisch-Chiiuesche handelsver
keer benevens tarief- en consulaire kwesties
in het gansche gebied buiten den grooten
Chinecschen muur. Naar aanleiding van een
opstand der Mongolen had Rusland in het
jaar 1871, under het voorwendsel den Ghi-
neezen hulp te willen verleenen, de stad
Koeldsja henevens de gcbeele gelijknamige
provincie bezet. De Chineezcn zagen zulks,
-- vertrouwende op Rusland's belofte dat
Koeldsja hun na onderdrukking van den op
stand zou teruggegeven worden, niet on
gaarne. Toen ze echter later aan deze belofte
kwam herinneren, zette Rusland een heel
ander gezicht, liet Koeldsja-gebied was plot
seling een deel van het aangrenzende Russi
sche gouvernement Turkestan geworden. Tien
volle jaren duurde hel eer na velerlei inci
denten een overeenkomst daarover tusschen
de heide rijken tot stand kwam. Het geheele
Ro'cldsjagebied gaf Rusland evenwel niet te
rug, wel het grootste deel ervan, waarvoor
China als „schadevergoeding" negen millioen
roebels moest betalen. Bovendien ©n dat
was het belangrijkste punt moest China
het verdrag aanvaarden, dal den Russen een
uitstekende politieke en commercial opera
tiebasis in Turkestan en geheel Mongolië
verschafte. Dit verdrag nu is hel dat thans,
na twiimtLg jaren, Rusland het houvast in de
hand geeft om nieuwe aanspraken tegenover
China te doen gelden.
Zooals de toestand op het oogenbliik in
het Verre Oosten is, is Mongolië benevens
Ghineesch-Turkeslan, indien China zelf geen
raad weet te schaffen, op genade ©n onge
nade aan de Russen overgeleverd. Japan, diat
(evenals Rusland zelf) hij tal van verdragen
de onschendbaarheid van het Chincesche rijk
heeft gewaarborgd, zou eigenlijk 't eerst©
ermede moeten zijn de Russen van Mongolië
af te houden. Doch Japan heeft zijn loon
er voor, dat het als lijdelijk toeschouwer fun
geert, reeds geoogst. De in het vorige jaar
gesloten Japansch-Russisch© overeenkomst
heeft Japan's positie in Zuid-Mandsjoerij© be
vestigd en versterkt en verder tot gevolg
gehad, dat uit het keizerrijk Korea de Ja-
pansche provincie Tsjosen is geworden. Als
contra-geschenk voor deze fortuintjes heeft
Japan de verplichting op zich genomen zich
voorloopig niet te hekommeren om hetgeen
ver achter in Mongolië geschiedt.
Wel doen dc berichten uit Petersburg
moeite de verdenking van zich af te wijzen,
dat Rusland uitbreiding van zijn gebied op
het oog heeft. Naar aanleiding hiervain
schrijft de Vossische Z&itung„Zijn zulke
verzekeringen door de ervaring niet tot een?
stereotiep geworden frase geworden'? China
verkrijgt zelfbewustzijn en versterkt zijn
weermacht. Het heeft daarin reeds succes
sen van heteekenis bereikt. Rusland schijnt
echter den Chineezcn voor te willen wezen
en strekt daarom Uians de hand uit naar
het op het oogenblik zoo goed als weerlooze
Mongolië. De onderhandelingen van het Chi
ncesche voorpaclement hebben duidelijk aan
getoond hoe sterk de nationalistisch© stroo
ming in China reeds geworden is. De on
schendbaarheid van hot rijk behoort tot de
eerste eiscben van jong-Clima. Een nieuwe
aëra is in China aangebroken, nieuwe nati
onale ideeën hebben er wortel geschoten.
Rusland ziet dit niet over het hoofd en
haast zich Ghana naar het oude systeem
te behandelen zoolang dat nog mogelijk is,
De zes in Rusland's nota genoemde punten
gronden zich allen op het Koeldsjaverdrag.
In de punten 4 cu 6 maakt Rusland aan
spraak op liet recht in tien steden van Chi-
neesch Turkestan en Mongolië consulaten op
te richten. Dat stemt echter niet m©t den
tekst van het verdrag overeen. Krachtens liet
verdrag verkreeg Rusland alleen het recht
om nieuwe consulaten op te richten in
Soetsjan en Toerfanwat de andere consula
ten betreft, daarover zegt art. 10 van het
verdrag, dat zoodra in de betreffende ste
den een zeker handelsverkeer in het leven
is geroepen, „onderhiandelimigen tot aanstel
ling van Russische consuls in deze plaatsen
zuilen worden aangeknoopt." Diensvolgens
zou men meencn dat het den Chineezen vrij
staat de oprichting van consulaten hetzij
goed te vinden hetzij te weigeren. Maar zoo
heeft Rusland hel niet bedoeld. China moet tot
inwilliging gedwongen worden. In het derde
punt der n-ota stelt Rusland zich op een te
gengesteld standpunt. Bij art. 12 van het
verdrag wordt den Russen „voorloopig" vol
komen vrije invoerTiunner waren toegestaan,
en „eerst, wanneer deze handel goed aan
het opnemen is, zal een vast tarief gevolg
worden." In heide punten blijft dus de defi
nitieve regeling lol later© overeenkomsten
voorbehouden, alleen maakt Rusland titans
dit onderscheid, dat het nieuwe bepalingen
hebben wil waar die voor Rusland gunstig
en zulke bepalingen verwerpt waar ze
voor Rusland nadeelig zijn. De bepalingen
van het Koeldsja-verdrag kunnen telkens
na verloop van tien jaren, van den datum
der bekrachtiging van het verdrag (19 Aug.
1881) af gerekend, herzien ©n gewijzigd wor
den. mits zes maanden vóór hel ©inde van
den tienjaarlijkschen termijn daartoe de
wonsch te kennen wordt gegeven, anders
blijft het verdrag opnieuw tien jaar van
kracht. De Chineczen willen nu, zich op deze
bepaling beroepende, inderdaad wijzigingen
voorstellen. Rusland echter wijst elke be
raadslaging daarover af. II©t verdrag heelt
te blijven zooals het is, en de Chimeezen heb
ben zich daarin te schikken of ze willen of
niet. In geval van weigering staan de Rus
sische troepen marschvaardig. Niet China,
doch Rusland beschikt in economisch op
zicht en op het gebied der handelspolitiek
over Mongoliëstaat China dat de Russen
niet toe, dan bezetten de Russen een deel
van het Chineesche staatsgebied ook met mi
litairen. Dat is de strekking van de Russi
sche dreignota aan China."
Duitschland.
Be r 1 ij n, 18 F e b r. Het Wolll-bureau
meldt: Naar wij vernemen wordt het bericht)
bevestigd dat de Koning van Engeland het
Duitsche Keizerpaar heeft uitgenoodigd om
de plechtigheid der onthulling van het stand
beeld voor Koningin Victoria bij te wonen
en dat de uitnoodiging dankbaar is aan
vaard.
Frankrijk.
Aam dc Con fé dé ration générale doi Trai-
vaii is heit niet ontgaan wat oen prachtig
materiaal Dunamd. vormt als reclame voor
dezen arbeidersbond. Deze heeft dan ook be
sloten met hem een rqndreis door Frankrijk
te maken em in alle arbeidsbeurzen propa
ganda-meetings georganiseerd welke door
Durand zullen worden geleid.
Denemarken.
Kopenhagen, 1 8 F c b r. Carnegie liet
door den Amerikaanschen gezant aan Dene
marken het aanbod doen van een stichting
voor belooning van heldendaden, met een
kapitaal van 190,000 dollars in den vorm van
een jaarlijksche rente van 5000 dollars.
Italii.
Rome, 19 Febr. De Osservatore Romano
meldt, dat de gezondheidstoestand van den
Paus weer geheel normaal is.
Rome, 19 Febr. De Koning van Servië
vertrok hedenavond te half zes, uitgeleide
gedaan door den Koning, cle ministers en de
autoriteiten.
Ricciotti Garabaldi zal binnen enkele dagen
een manifest, getiteld: „Albanië's lijden", open
baar maken. In een onderhout! met een pers
man verklaarde hij de verlegenheid te begrij
pen waarin een vrijwilligerskorps de Italiaan-
sche regeering zou brengen en daarom zou
hij den tocht afraden. Wanneer niettemin
een paar duizend vrijwilligers naar Albanië
gingen en vandaar een bei *ep op Garibaldi
deden, zou deze daarvoor niet doof blijven.
Reeds meldden zich meer vrijwilligers aan
dan noodig is, voor het meerendoel Italianen,
voornamelijk Toscaners, maar ook Fran-
schen, Engelschen, eenige Russen en ook een
Ilaliaansoh Kamerlid wil medegaan. Het uit
breken van den opstand in Albanië is volgens
Garibaldi alleen te vermijden wanneer de
Europeesche diplomatie de Turken noopt
hunne moordpartijen in Albanië te staken.
Bicciotti Garibaldi is overtuigd dat de tta-
liaansche regeering niet wettelijk tusschen
beide kan komen wanneer een paar duizend
vrijwilligers dnlUeinc troepen Italië verlaten.
Portugal
Lissabon, 19 Fe b r. Jose Azevedo en
Joao Coutinho, beiden oud-ministers, zijiv
om politieke redenen verbannen.
Oostenrijk-Hongarlje.
Boedapest, 18 Febr. Do legercom-
missie uit de Oosten rij ksche delegatie heeft
de credieten voor leger on vloot goedge
keurd on dc rogcerïng uitgenoodiigd krach
tig de pogingen te willen steunen ten gun
ste van de algemeene ontwapening cn uit
breiding der rechtsspraak van hol Hof van
Arbitrage te den Haag, doch verwierp een
resolutie .om met Italië onderhandelingen
ajtn te knoopen tot beperking der vloottoc-
rus'ingen.
Rusland.
Petersburg, 19 Febr. Heden werd
de onder het ministerie van Handel ressor-
te©rende groot-Russische Kamer van Koop
handel geopend, welke tot taak heeft de uit
breiding van don uitvoer van Russisohe ie-
ducten te bevorderen.
Uil Londen wordt gemeld: Ofschoon reeds
weken geleden het Nowoje Vremja zeer be
slist met de bezetting door Rusland van het
Ili-dislrict in Chineesch Turkestan had ge
dreigd, veroorzaakt de publicatie van het
Russische ultimatum in politieke kringen al
hier eenc onbehagelijke stemming. Men heeft
hier in politieke kringen in den laatsten tijd
in stilte aan de betrekkingen tusschen Rus
land en China in Turkestan en Mongolië ver
hoogde opmerkzaamheid geschonken. Dr.
Morrison, dc Pekingsche berichtgever van
de Times, heeft het vorige jaar deze streken
bereisd cn daarover in zijn blad interessante
mededeelingen gedaan en nicer dan één In
disch officier is op de hoogte van de daar
heerschende toestanden. Een van hen, luite
nant Etherion, noemt in zijn onlangs ver
schenen boek „Acros the roof of the world",
het bedoelde gebied, dat reeds van 1871 tot
1881 onder Russische heerschappij stond, de
vruchtbaarste streek in dit deel van Midden-
Azië. Het wordt door drie rivieren door
sneden en zijn ijzer-, koper- en kolenmijnen
vereischen maar weinig arbeid om van eene
overvloedige opbrengst verzekerd te wezen.
De Chineezcn onderhouden er een soort van
bezettingstroep, doch dc in Ili liggende strijd
macht is volkomen onbekwaam om aan een
Russischcn opmarsch het hoofd te bieden en
Koeldsjakan door eenige honderden man
schappen worden ingenomen.
De Times verklaart in een hoofdartikel,
dat hel onrechtvaardig zou zijn aan het toe
nemende nationale gevoel van Jong China
sympathie te ontzeggen cn meent dat zelfs
uit een Russisch oogpunt beschouwd, de ge
schilpunten tusschen de Russische en de Chi
neesche regeering nauwelijks gewichtig ge
noeg schijnen om de geweldmaatregelen te
rechtvaardigen, die op zeer bedenkelijke
wijze den algemccr.cn toestand in China zou
den kunnen beïnvloeden.
Ten slotte kan het blad- niet nalaten de
hoop te uiten, dat Rusland, eer het tot het
uiterste zal overgaan, ernstig dc mogelijke
gevolgen daarvan zal overwegen.
De Daily Graphic ontkent de bezwaren van
Rusland zoo beslist, alsof ze 't Chincesche ge
zantschap zelf ware. Het blad beweert dat
alle aan de ontruiming van Ili in het jaar
1881 verbonden voorwaarden door China met
nauwgezetheid zijn nagekomen; in elk geval
heeft Rusland geen recht zich van Chinecsch
gebied meester te maken. Een inval in Ili zou,
volgens de Graphic, een absoluut ongerecht
vaardigde aanval zijn op een souvereiuen
staat, welks onschendbaarheid cn onafhanke
lijkheid door verdragen wordt gewaarborgd.
De Daily Graphic zegt ten slotte met belang
stelling tegemoet te zien wat dc ministers As-
quith en Grey in verband met de tijdens de
Bosnische crisis uitgesproken grondbeginse
len thans te zeggen zullen hebben.
Men ziet uil het bovenstaande, dat Rus
land's optreden bij een der Triple-entente
mogendheden alvast eén niet sympathieke
ontvangst ondervindt. Wat de openbare mee
ning in dc derde dier mogendheden, Frank
rijk, betreft, daarover staan ons dc beide
voorname organen „Journal des Débats" en
„Temps" ten dienste. Eerstgenoemd blad bil
lijkt Rusland's optreden, de Temps echt*
blijkt van de Aziatische bMangen van Franl
rijks bondgenoot de zeldzame opvatting t
hebben, dat deze slechts tot drijfveer hebbe
de wenschen en belangen van Duitschlan*
Duitschland heeft Ruslar.d verwikkelingen mi
Japan en China bezorgd, Rusland kan vo
gens de Temps elke toenadering tot Duitse!
land slechts met nieuwe mneielijkhcden i
Oost-Azië betalen en zou heeft dc ontmoéjM
te Potsdam het alweer gedaan! Frankrijk
houding in deze zaak zet de Temps uiteet
door te schrijven: „Frankrijk is natuurlij
verplicht aau de rechtvaardige ci.vche» va
den hevrienden en verbonden staat een we
willenden steun te verleenen. NN ij kunnen ii
tusschen, wat dc toekomst dezer eisthe
aangaat, hiel het verleden vergeten en zon
der dc bedoelingen van de eene of ander
mogendheid te wantrouwen, zonder noch d
waarde van de vroegere lessen der gesclih
denis noch de vrees, welke door de jongst
gebeurtenissen wordt gerechtvaardigd,
overdrijven, vervullen Wij tegelijkertijd ui
zen plicht, zooals wij ons recht als bondjfl
noot uitoefenen, door tot de Russen t
zeggen: „Laat den eerbied voor de verdfl
gen gelden, die tusschen U en Rusland bt
staan, maar herinnert U ook steeds, door h<
woord van Bismarck om te keeren, dat lu
Russisch-Fransche bondgenootschap in Azi
steeds niet anders dan Pyrrhus-overwinniu
gen heeft bevochten, waarvan het de koste
onveranderlijk in Europa heeft betaald".
Het woord van Bismarck, dat de temp
hier aanvoert, luidt: „Rusland heelt niets i
hel Westen te zoeken, het kan daar slecht
nihilisme en andere ziekten halen, zijn zet
ding ligt in Azië. Daar vertegenwoordigt In
de beschaving".
Ilel Nowoje Vremja noemt de Russisch
nota aan de Chincesche regeering een sein
ultimatum, omdat er geen termijn in word
gesteld en schrijft verder, dat wunneci Chi
na niet binnen twee weken reageert, een aan
vulling gegeven moet worden.
De Busje wij a Wjedomosti hoopt, dat d
nota zal bijdragen tot hechter maken va
den vrede in Azië, dien China niet minde
dan Rusland noodig heeft.
En de Rjetsj wijst erop, dat de nota gee
bedreiging met bezetting van Koeldsja in
houdt.
Van de Engcdsche persstemmen over d
Russische dreignota verdient nog vermeld t
worden he' oordeel der Dhily News. Dez
ziet in Ruskinds optreden een vulgaire agre
sieve daad, juist op het oogenblik dal Chin
met de maatregelen tegen de pest do tiaiule
vol heeft. Rusland's optreden kan volgens he
blad ernstige onlusten in China teivgevolg
hebben en zal Amerika, dat China bescherm
ontstemmen.
De conservatieve Morning Post is daaren
tegen geneigd Rusland gelijk to geven. Chin
komt zijn verplichtingen tegenover hot bui
toniand niet na dan onder sterke pressie. Di
rechtvaardigt de Russische nota. Het gcschi
is, volgens dc Morning Post, veroorzaakt doo
den in China toenemende» geest der zelf
standigheid, doch de Chineesche regoerin
mag dc versterking van hot rijk niet ovei
haasten.
Uit New-York wordt gemeld dat hot Ame
rikaausche kabinet zich nut de Russisch
Chineesche aangukgenheid heeft bezig ge
houden. Dc bondsrogeering moet zich reed
met Londen en Parijs in verbinding hcbbti
gesteld.
BARONESSE ORCZY.
Geen enkel oogenblik welde een schijn van
wroeging op dn zijn verstokt gemoed, aan
gaande deai toestand waarin hij Percy's on
gelukkige wouw had gebracht. Koude realist
ate mij was, bestond deze zelfs voor hem
niet moer.
De magere knol van don Jood deed weinig
meer dan stappen. Om de vijf minuten
stond hij stil.
„Zijn we nog ver van Mi quo Ion?" luidde
nu f.n dun de vraag van Ghauvelin.
„Niet ver meer," was het even eentonig
antwoord
„Tot nog toe hebben we jouw vriend en
Vlen mijn© niet aangetroffen, als eon vorme-
looze maasa op den openbaren weg," merkte
Ohauveliiii sarcastisch aan.
„Geduld, Edelachtbare, ®e zijn ons nog
vóór, ik ic het aan de voren van hun kar
,.Je kent den weg toch wei?"
„Zoo goed als ik de tien geudistukken ken,
in den zak van Uwe Excellentie, die ik hoop
dat strakjes naar m ij n geklbeurs zullen
verhuizer
„Zoodra ik de hand zal gedrukt hebben
van mijn langen vriend, den Bn'gelschman,
zijn ze je eigendom."
„Iloor eensl Wat was dat?" vHO©g de Jood
eensklaps.
In de ijzingwekkend© stilte, die rondom
hecrsck.be, kon men duidelijk het geitrappel
vernemen van paarden op don eenzamen
weg.
„Soldaten," vertvolgdc de Jood fluisterend
met eerbiedige vrees.
„Wacht, houd even stil, ik wil eens luis
teren,' zei Ghauvelin.
Marguerite had ook het geluid- gehoord
van hoefslagen in ide fromtirichiliog van do
kar en van de plek waar ook zij n.u stiktlnnd.
De duisternis verleende haar genoegzame
dekking. Ze had bemerkt dat de wagen niet
meer voortreed,, uiterst behoedzaam kroop
z© wat naderbij.
Haar hart klopte geweldig, ze beefde, sid
derde en klappertandde; ze had het nieuws
reeds geraden, dat de ruiters zouden bren
gen. Was mcin den langen vreemdeling op
bet spoor? Zij vernam de snel achter ©Ikafir
gesproken woorden:
„Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap 1" cn
de haastig daarop volgdnidie vraag van Ghau
velin:
„Wat nieuws?"
Twee ruiiters hadden naast den wagen don
toom hunner paarden ingetrokken. Mar
guerite zag hun schaduwbeeld in den donke
ren nacht. Ze hoorde hun stem, het snuiven
hunnci paarden cn daarop, achter haar, op
geringen afstand, dc regelmatig afgemeten
stappen van een naderenden troep: Dosgas
en zijn soldaten.
„Heb je drein vreemdeling gezien?" boord©
ze Ghauvelin haastig vragen.
„Neen, burger, geen langen Engolschman;
we betobeQ den ramld van hot rif verkond."
„En?"
„Zoo wat een kwartmijl achter Miquelon
zagen we iets, dat op een viskoherehut go-
leek, een bewaarplaats van de no'Aen. Toen
we die eerst onderzochten, scheen ze verla
ten e*i vonden we er niets verdachts, totdat
we een rook bemerkten, die" uit een opening
aan een dei* zijden scheen be komen. Ik steeg
af en sloop naderbij. Ze was teeg, maar in
een der hoeken brandde ©en vuur, en er
stonden ook een paar stoelen in. Ik raad
pleegde met mijn kameraden cn we kwonnen
overeen ons met do .paarden vendekjt op te
stellen cn diat ik dc wacht op me zou noma».
Zoo is geschied."
„Nu, an heb je wat gezien?"
„Een half uur later, burger, hoorde ik hei
geluid van stemmen en zag ik twee mannen
den rand naderen van de ©lip; het scheen of
ze van LiUc kwamen, althans van dien kant
uit. De een was ean jongnumsch, de ander
een grijsaard. Ze fluisterden met elkaar,
maar ik kon niet hooren wat ze zeiden."
Dc een jong, de ander oud. Marguerite's
hart stond bijna stil, toen ze het vernam.
Kon de jongere haar broeder Armand zijn?
De oudere de graaf de Tournay?
„Die twee gingen toen de hut binnen," ver
vólgde de soldaat, „cn ik ging ze achterna.
De hut is een ruw getimmerte, een en an
der van hun gesprek mocht ik opvangen."
„Zoo? Gauw dan! Wat heb je ge
hoord?"
„De oude vroeg den jonge of hij wel zeker
wist dat dit de rechte plaats was. O jal zei
die, 't is bepaald wel hier, en bij het schijn
sel van het vuur liet hij zijn makker een
papier zien, dat hij bij zich had. Hier is
het plan, dat hij me gaf vóór hij uit Lon
den ging. We moesten ons streng aan dit
pkin houden tenzij iik tcgeunoridcrs ontving,
maar 3ie heb ik niet. Kijk... hier heb jo
den weg dien wc gegaan zijn... kijk... hier
de kromming ...hier zijn we dwars den St.
Martinsweg overgestoken... en hier heb je
het voetpad dal ons naar den rand van de
klip heeft gebracht." Ik moet zeker een
klein geruchtje gemankt hebben, want de
jonge man liep naar de (Leur van de hut en
keek angstig om zich heen. Toen hij weer
bij zijn makker kwam, fluisterden ze zoo
zacht, dat ik geen woord meer kon ver
slaan."
„Nu? cn?" vroeg Chauvelin ongedul
dig.
„We waren met ons zessen, die langs dien
kant van d© kust patrouilleerden, wc beraad
slaagden daarom met elkaar en dachten dab
het beste zijn zou, als er vier van ons ach
terbleven, <le hut in hot oog hielden, cn ik
met mijn kameraad dadelijk terug reed, om
rapport te maken van wat we gezien had
den."
„Van den langen vreemdeling li©b je niets
bespeurd?"
„Niets, burger.''
„Als je Kameraden hem gewaarworden,
Wat zouden ze dan doen?"
„Hem een oogenblik in het oog houden ©n
als hij mines maakte om ervan door te gaan,
«of er een sloep in 't zicht kwam, hem dan ar
resteeren en zoo noodig neerschieten. Door
het vuren zou de rest van de patrouille ko
men opdagen. In .ieder geval zouden ze den
man niet laten loopen."
„Dat Is alles goed en wel, maar ik wil
dien Engclschman niet gekwetst hebben
juist nu niet- Maar enfinjelui hebt
best gedaan. Ik hoop maar dat ik niet
laat kom
„We zijn zoo even ecu. half dozijn man
schappen tegengekomen, die urenlang hie
heblxm gepatrouilleerd.
„NuEn?"
„Die hebben ook geen vreemdeling gi
zien."
„Hij moot toch ergens zitten, in een ka
of tusschen struiken... We mogen geen oogei
Mik verliezen. Ho© ver is diie hut. van hier?
„Zoo wal een paar ui ijl, burger."
„Kun je die hut weer terugvinden?
Ineens? Het voetpad naar den raiwl va
heb rif? Zelfs in 't donker?"
„Do nacht is zoo duister niet, burger, il
ken mijn weg," zei de soldaat op besliste]
toon.
„Kom nu dan maar achter ons aan.
je kameraad de twee paarden naar Calai
terugbrengen. Jelui hebt die niet noodig
Blijft naast den wagen loopen cn geef dei
Jood order rechtuit te rijden; laat hem ver
volgens stilhouden zoo wat ©en kwart mij
vóór het voetpad; zorg ervoor dat hij dei
naasten weg neemt."
Terwijl Ghauvelin sprak, kwam Desgas me
zijn manschappen opdagen. Marguerite koi
hun voetslappen, een honderd meier achtci
haar, duidelijk vernemen. Z© achtte het on
geraden te blijven waar zij zich bevond, ei
onnoodig was dit bovendien, want ze ha<
genoeg gehoord. Plotseling scheen ze he
vermogen ais het waro <tc hebben vcrlorei
om te lijden, haar zenuwen cn hersens waret
als verdoofd na zooveel uren Yan nameloo
zen angst.
Wordt vervolgd
