9"* Jaargang; Dinsdag 28 Februari 1911. BUITENLAND. FEUILLETON. DE ROODE PIMPERNEL. JU". 276. ANSERSFOORÏSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.00. Idem franco per post- 1.50. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt dagolijks, behalve op Zon» en Feest- dagon. Advertentiönmedodeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF 6 C». Utrechtschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 r«gels f O..10. Elke regel moer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragon 25 ceiilü by vooruitbetaling. Qroote lettors naar plaatsruimte. Yoor handel en bodryf bestaan zeor voordooligo bepalingen tot het herhaald adverteeron iu dit Blad, by abonnoraont. Kon» circulairebevattende de voorwaarden, wordt op ouuvraag toegezonden. Politiek Overzicht Engeland en de Bagdad- spoorweg. Dc minister van buitenlandse he zaken sir Edward Grey heeft Donderdag in het Lager huis aan een afgevaardigde op diens vraag naar den stand van het vraagstuk van den Bagdadspoorweg ten antwoord gegeven, dat aan de Engelsche regeering geen concrete voorstellen onderworpen zijn; dal het initia- licf bij Duitschiand en bij Turkije berust en dat Engeland bereid is de voorstellen, zoo dra ze gedaan wordey, in overweging te ne men. Hel bericht volgens hetwelk de Engel- sebe regeering zoi^verklaard hebben in geen onderhandelingen te kunnen treden, zoolang '1 urkije niet het Britsche protectoraal over den spoorweg erkent, verklaarde de minister voor onjuist. Wegens dit positie-kiezen wordt minister Grev Lu enkele bladen heftig aangevallen. De gematigd conservatieve Daily Graphic, die Engeland's buitcnlandsche politiek al lang afkeurend beoordeelt, vraagt waarom het initiatief juist bij Duitschiand en Turkije be rusten moet. Er staan hier Britsche belangen op het spel en daarom bekommeren genoem de mogendheden zich natuurlijk niet. „Moe ten wij aannemen" vraagt de Daily Gra phic „dal voor het geval onderhandelingen van de zijde van Duitschiand of Turkije uit blijven, Sir Edward Gre}' zwijgen zal, totdat de Duitschers voor de poorten van Koweit staan?" De Daily Mail wijst op de handige en door tastende diplomatie van Duitschiand, en gispt eveneens, met het oog op de geweldige belangen van Engeland aan de Perzische golf, de lijdelijke en aarzelende houding van liet Foreign Office. Tegenover deze afkeurende critieken ver dedigt de Westminster Gazette 'het Foreign Office in ©cm uitvo©rig. artikel, waaraan al licht officieus© mededeeliaigem ten grondslag liggen. In de eerste plaats merkt het blad op, dat voor den huldigen toestand niet al leen d,e tegenwoordige regeering verant woordelijk is. Men 'had reeds in het jaar 1903 tot een overeenkomst met Duitschiand kun nen komen, maar boen was de Engelsche Openbare meening er tegen, on verder in 1909, <ioch ditmaal stemden andere mogend heden niet erin toe. Toon Rusland en Enge land in 1907 hunne overeenkomst sloten, waarborgde eerstgenoemd rijk z>ich nadruk kelijk het recht om ten opzichte van de zij lijn van den Bagdad-spoorweg naar Tehe ran het met Duitschiand eens te worden. „Had Engeland", zoo schrijft de Westmin ster Gazette, „toenmaals geweten, dal Rus land van dit recht gebruik zou maken, dan had het misschien beter gedaan in 1903 met Duitschiand een accoord te treffen." Thans is de Russisch-Duitsche overeenkomst er bij gekomen, die zal uitloopen op Rusland's be langeloosheid bij het eind/traject van den Bagdadspoorweg. Daar ook Frankrijk zeer weinig belang heeft bij het eindtraject Bag dad— Perzische golf, blijft de vraag Ier af doening tusschen Engeland en Duitschiand. Het blad wijst dan op een artikel van den Berlijnschen correspondent der Frankfurter Zeitung, waarin het standpunt der Duitsche regeering onlangs is uiteengezet. Daarin werd gezegd, dat Duitschiand in de eerste plaats met Turkije te maken heeft, terwijl d© Duitsche regeering wat betreft de zijlijn naar den Russische® spoorweg deze voor waarde als overbodig beschouwt. Doch Duitschland's positie is formeel onaantast baar, Engeland kan dus bij Duitschiand geen vertoogen indienen. Dit verklaart Grey's houding. Alleen kan Duitschiand zeer moei lijk het net der Bagdadspoorweg tot aan d© Perzische golf brengen, zonder toestemming van Engeland, want het meest waarschijn lijk eindpunt blijft toch Koweit, welks Sultan sinds langen tijd onder Engeland's protec toraat slaat, leder rechtvaardig denkende Duitscher behoort in te zien, dat Engeland hier grootc handelsbelangen heeft en er niet een gevaarlijken.-wapenhandel kan doen ont staan. Dat levert de basis voor een misver stand. Dc diplomatie moest een lomp vak zijn, wanneer ze niet ondere de vei© mogelij ke uitwegen een overeenkomst wist te vinden. Ilefc blad besluit met de aansporing de aan gelegenheid te zuiveren van de atmosfeer der journalistieke overdrijving, welke haar tot dusver heeft omgeven en de meest wel gemeende pogingen der oude rthametaia ren heeft verstoord. DuiUchland. Be r 1 ij n, 2 7 Febr. Het debat over de begrooting van oorlog, dat heden werd voort gezet, liep voornamelijk over de vraag der toelating van Joden tot den officiersrang. De sprekers van het Centrum, de Natio- naaI-Liberalen, de Vrijzinnigen en de Socia listen pleitten er voor, ook ouder verwijzing naar het buitenland. De minister van oorlog betoogde, dat.de officieren geheel buiten den partijstrijd moe ten blijven. De ondervindingen in het buiten land opgedaan, zijn geen aanmoediging om het leger fce betrekken in de partijpolitiek. (Instemming van rechts). „Bewuste of onbewuste antisemietisohe nei gingen in het leger keur ik af en ik strijd daartegen; wij hebben nooh katholieke, noch protcstantsche, noch joodsche soldaten, maar Duitsche." Dc minister wees verder op de verminde ring der gevallen van soldatenmish'andelMg. Die tegen te gaan, beschouwt de minister als niets meer dan zijn plicht; hij behoeft daartoe niet door de afgevaardigden te wor den aangespoord. Iedere zakelijke kritiek is hem aangenaam; afbrekende het leger kleineerende kritiek echter moet kwade gevolgen hebben. Als men voortdurend smaalt op hel leger, dan zou in liet buitenland de meening kun nen ontstaan, dat van het leger niet meer zoo veel te verwachten is als in 187U. Zulk een verkeerde opvatting kan niet strekken lot bevordering van den vrede en is niet dienstig voor het beking van het vaderland. (Levendige toejuichingen). De algemeenc beraadslagingen werden daarna gesloten en de post voor traktement van den minister van oorlog goedgekeurd. Frankrijk. P a r ij s, 2 7 Febr. II©t ministerie heeft thans officieel ontslag aangevraagd. P a r ij s 2 7 Februari. Ln den brief waarbij hij ontslag verzoekt, constateert Br La nil, dat hij geen kans ziet den toe stand te ontwarren. De oorzaak daar van ligt in het wantrouwen en de vijandig heid legen het hoofd der regeering, wiens op wekking tot ecne politiek van ontspanning en bevrediging niet begrepen is. De verwezen lijking van hervormingen is daardoor on mogelijk. Een ander ministerie zal de eens gezindheid, die noodig is, kunucn teweeg brengen. Dc zittingen van dc Kamer zijn tol aan staanden Maandag verdaagd. Ten aanzien van de samenstelling der meerderheid, welke Vrijdag voor Briand stemde, verdient nog te worden vermeld dat zich daaronder bevonden 74 progressisten, 10 nationalisten en 9 van de Action Liberale, die zuivere elcricalen zijn. Men vindt onder de afgevaardigden die het vertrouwen in de regeering uitspraken, personen als admiraal Bienaimé. Jules Roche, George Berry, Millc- voye, alle welke Kamerleden destijds legen d© wet op de congregatiën en op de scheiding van kerk en staat hebben gestemd en min of nveer verkapte vijanden der republiek zijn. Wel een bewijs hoe de radicale aanhang van Briand is geslonken. Zaterdagavond hebben dc radicale vereend- gingen der zuidelijke districten van Parijs een banket gehouden, waarop het is gekomen tot een grootc politieke manifestatie der radi cale leiders. Dc aanwezigen vierden den val van Briand als een terugkeer tot het blok der radicale partijen. Als vertegenwoordiger der radico-socialisten hield Berteaux een programredc, waarin hij o.a. wees op de on verminderde levenskracht der radicale partij. Wij Zij®, zeidc Berteaux, een partij van strijd togen de reactie, maar onze partij is ook regceriugsparlij en ze moet hel zijn. Ber teaux sprak zich uil voor een politiek va® sociale hervormingen. Aan hot station Pontoise hielden Zaterdag een aantal dienstplichtigen anti-militairisti- sclie beloogimgen, o.a. door de Internationale te zingen. De gendarmerie die lusschen- beide kwam, werd mishandeld, terwijl die stations- en oolrooibeambten weigerden don gendarmes hulp te verleenon. Eerst toon dc gendarmes versterking kregen, gelukte hel ©enige der ordeverstoorders te arrestee- ron. Tegen dc weigerachtige spoorweg- en o ctrooiibe ambten is proves-verba al opge maakt. Engeland. De onderslaah.secrei'anis van buitenland- j sche zaken Mac texnnon Wood heeft te Lon den eenc rede gehouden, waarin hij ver klaarde dat een weigering om dc Londen- schen zeeree hts venkJaniaig goed te keuren, een der ernstige fouten der internatiionale politiek zou zijn waaraan een land zich kan schuldig maken. Denemarken. De minister van IJsland Björn Jonsson heelt, nadat het Althing een votum van wan trouwen tegen hem had uitgebracht, zijn ont slagaanvrage ingediend. Men was al lang niet bizonder tevreden met minister Jonsson. Op IJsland wordt een steeds sterker slrooming merkbaar legen de beslaande betrekking tot Denemarken. Voor cenigc maanden heeft in Roikjavik een grootc politieke vergadering plaats gehad, waarop men ziel» met algemeenc stemmen er voor heeft uitgesproken de verhouding tot Denemarken tot een bloote personeele unie te beperken. Jonsson, die destijds juist in Kopenhagen aanwezig was, liet verklaren dat deze betooging niets te beleekcncn had en dal de IJslanders gaarne bij Denemarken bleven bchooren. Naar aanleiding hiervan heeft hij de bevolking tegen zich in hel har nas gejaagd. Het eene votum van wantrou wen volgde op het andere en uit het laatste heeft Jonsson zijne consequenties getrokken. De radicale elementen hebben daarmede hun wil weten te doen triomfeeren. Noorwegen. liet Odelsting heeft met algemeenc stem- men hel wetsontwerp aangenomen tot in trekking der voorrechten voor Russische visschers in Finmarken. Het vermoeden is, naar men weet, uitgesproken, (lat diit een tegenmaatregel is naar aanleiding van Rus land's plan de territoriale grens in de Witte Zee van 3 tot 12 mijlen uil te breiden. In den loop der beraadslagingen heeft de minister van buitcnlandsche zaken verklaard, dat de verstandhouding tot Rusland er eene is van goede en vriendschappelijke nabuur schap; hij loochende de berichten van bui- tenJandschc bladen, dat Noorwegen in liet Noorden des lands gevaar van Russisch© zijde dreigt. Toch schijnt alles niet geheel pluis te we zen en dc openbare meening in Noorwegen door het minste of geringste waarbij Rus land in het spel is geprikkeld. Zoo werd Vrijdag uit llelsingfors (dn Finland) te Chris- liania een bericht ontvangen dat de Russi sch© autoriteiten de vlag hadden verwijderd van het gebouw der Noorschc kunsttentoon stelling Ln llelsingfors. Een der bladen liet tc llelsingfors informeer-en en vernam op zijn navraag dat de vlag alleen van het dak was genomen, omdat op een openbaar ge bouw, volgens eene in 1904 uitgevaardigde verordening geen vlag mag staan die boven de rijksvlag uitsteekt. Het tenloonstcliingsco- mité heeft, nadat de politic dc verwijdering hgd gecischt, de Russische vlag op het ge bouw en de Noorschc vóór den ingang van het gebouw doen hijsehen. Dc politie be weert op bevel der Russische autoriteiten gehandeld tc hebben. In een vergadering van den ministerraad heeft dc regeering besloten het voorstel t© doen om voor de vrouw den weg to banen tot alle openbare ambten. Uitgezonderd zijn dc functies van minister-president, lid der regeering, geestelijke der staatskerk, verder consulaire en militaire betrekkingen. Rutland. De officieus© Rossija publiceert een artikel over dc Finsche kwestie, waarin met het oog op het feil, dat dc Finsche landdag besloten heeft dc pers- en vereenigingswetlen naar een speciale commissie uit den landdag te verwijzen, er op gewezen wordt dat deze wetten, daar ze hel heele rijk betreffen, slechts door rijksinstellingen en niet door den Fin- schen landdag kunnen goedgekeurd worden. Mocht dc landdag werkelijk kwesties van al gemeen© rijkswetgeving beschouwen als bin nen zijn bevoegdheid liggende, dan zal dc regeering genoopt zijn de noodige maatrege len tc nemen. De Rossija bcs.uit mei te zeg gen: „Dit is geen dreigement, doch ecne noodzakelijke waarschuwing. In den Finschen landdag zitten mondige en ernstige perso nen. die weten wat ze willen. Het is voor hen ook van belang te weten waarop ze kun nen rekenen". Servië. Belgrado, 27 Febr. De minister van Uorlog heeft zijn ontslag ingediend. Tweede telegram. Dc ontslagaan vrage van den minister van Oorlog wordt tegengesproken. Derde tc legra m. Dc minister van oorlog heeft toch zijn ontslag gevraagd. Tusschen den Duitschcn gezant in Belgra-' do von Rcichonau en den Servisclien minis ter van oorlog Gojkovitsj, is een conflict ontstaan, dat liet aftreden van den minister van oorlog heeft tengevolge gehad. Deze laatste was ln de Skoepstjina door verschil lende leden aangevallen omdat hij een tijdens dc annexatie kwestie verleend crediet van 080,000 dinars voor berglxiticrijen luid bc- setcd bij Krupp, niettegenstaande d© firma i Ehrhardt lager had ingeschreven. In antwoord op deze aanvallen deelde dc mi- I nastar mede, dat vootr de gunning aan de fa- j brick van Krupp dc Duitsclue gezant von Reichenau in de bres was gesprongen en j wol om particuliere redenen. De gezant heeft tegen deze bewering een krachtig protest in gediend en gecischt, dat de minister in de j Skoepstjina zijne verontschuldiging uilsprc- I ken of anders aftreden zou. De minister heeft daarop in de Skoepstjina verklaard, dat hij den gezant niet verdacht had willen maken, dat het dienst recht eu plicht was zich voor gunningen aan Duitsche firma's te intcresscoren en dat dc gezant niet anders dan correct had gehandeld. Dc gezant heeft met dit excuus geen genoegen genomen. Vol gens een besluit van den ministerraad zal dit conflict nu worden bijgelegd dioor het aftreden van den minister van oorlog. Voor dm vorm zal wellicht het heek kabinet I'a- sitsj aftreden. Turkije. Ondanks hot zeer verdienstelijk© exposé dat dc Turksche minister van financiën Dja- vid Bcy van zijn politiek in de Turksche Kamer heeft gegeven, is bet niet aan de waarneming ontgaan, dat die Kamerleden des ministens uiteenzettingen, iaat volsla gen koelte hebben opgenmen. Djavid's po sitie geldt als sterk geschokt. liet centrale Jong-Turksohe comité t© Saloniki schijnt hem den steun geheel onttrokken te 1 leb ben- Men 'twijfelt er in Konstaiutlanoipol zelfs aan of hij de beraadslaging dtcir liegrooting van financiën ten einde zal brengen. Het (riekt ze-er dc aandacht dat twee aanzien lijk© pers organen, d© ,,J©ni Gazicita" -en de „Sabah", die lot dusver Djavid steunden, zich thans tcgeu hem znlkn koeren. Ook hierbij moot d© invloed van het nog steeds almachtig© comité to Saloniki iin het spel zijn. Waarom man over den minister van fi nanciën ontevreden is, vinden w© niyt ge meld; de oude personen-kwesties zullen er wel weer uchterziMeu. Hoe verwaaid de toestaand op het oogenblik is, wordt door een merkwaardig voorval gekarakteriseerd, liet ministerie van Hakki-Pacha bez.it nog altijd het vertrouwen van heit parlement en de grootvizier zelf verkreeg de vorige week in de partij voor Eenheid en Vooruitgang een votum vau vertrouwen mot bijna alge meenc stommen. Niettoniin heeft zich, zon der dat een speciale uiterlijk© aanleiding daarvoor aanwezig was, een deputatie uit deze partij naar den. president van den Se naat begeven om dezen bot grootvizierschap aan to bidden. De deputatie schijnt echter slechts de miiiderheid der partij tc verte genwoordigen. Hot andere deel neemt het voor Hussein Dilmi Pacha op. In do wan delgangen der Kamer wordt ook een groot- viziraat onder den generalissimus Mu.hmoed Chefkct Poeha niet voor uilgesloten gehou den 48 Doon BARONESSE ORCZY. o— Tegen ©en rots, op een hard sitcemen bed, La,g de bewustolooz© Marguerite Blakenoy, terwijl eenig© schreden verder de ongeluk kige Jood op zijn breed en rug d© .slagen ont ving met twee stevig© lederen riemen. Het gebrul .van Benjamin Rosenbaum was in slaat d© deoden te doen opstaan uiit hun graven. „Ziezoo, hier kan hij het mee doen," zei Ghauvedin, toen het kreunen van den Israëliet al zwakker werd en de ongelukkige in zwijm scheen te geraken, „hem doodslaan hoeft niet." Gehoorzaam gordden de soldaten hun kop pels weer om hun middel, terwijl een hun ner don Jood nog een schop gaf, die hem terzijde deed wentelen. „'Laat hem daar nu maar liggen," zei Ghauvedin, „en escorteert ons nu spoedig naar dc kar. Ik volg." Hij liep naar de plek waar Marguerite lag, cn keek baar in -het gelaat. Zij had blijkbaar het bewustzijn teruggekregen en wendde eemige zwakke pogingen aan om zich op te richten. Met haar grootc blauwe oogen zag zo met verwilderd gezicht op de door do maan verlichte omgeving. Met een menge ling van schrik en medelijden bleven haar oogen ruston op den Jood, wiens woest ge brul haar aanvankelijk had getroffen; daarop werd ze Ghauvedin gewaar, die sarcastisch on mot een grijns -van listige hoosheid haar (glimlachend aanzag. -Met geveinsd© galanterie bukt© hij en bracht haar (ijskoud© hand aan zijn lippen. „Het doet me zeer leed, schoone lady," z©i hij op bijix aoctsappigsten toon, „dat onvoor ziene omstandigheden mij noodzaken u voor het oogenblik hier te moeten laten. Maar ik ga heen mei ihet geruststellend bewustzijn dat ik u niet onbeschermd achfenLaat. Ontz© vriend Benjamin Rosenbaum hier zal zich een galant beschermer Loon on van uw per soontje, daarvan houd ik mij overtuigd. Als d© dageraad aanbreekt, zal ik u een vrijge leide zenden." Marguerite had alleen de kracht haar hoofd af le wenden. Ilaar hart dreigde te breken van vreeselijken angst- Een ontzettend© ge dacht© maakte zich weer van haar meester: Wai was er van Percy geworden? Welk lot had Armand getroffen?" Zij wist van niets wat er was voorgeval len, nadat ze hot opwekkend, gezang „God save the King" had gehoord, dal ze als ©en doodssei-n had bescbo-uW.d. „Ik moet nu," besloot Cbauvelin, „m©t tegenzin van u afschud nemen. Tot ziens, schoone lady. Wij zullen, hoop ik, eikaar spoedig in Londen ontmoeten- Zal ik het- genoegen hcbl>eh u bij het tuinfeest van den Prins van Wales tc zien? Niet Welnu, nu revoirl Mijn beleefde groeten aan Sir Percy Btekeney!" En, met een laatste® ironische® glimlach en gemaakte buiging, kuiste hij nogeons har© hand cn verdween langs het voetpad bezijden de rots DERTIGSTE HOOFDSTUK. De o ntsna(ppin g. In den lialf-soeizenddn toestand waarin Marguerite zich bevond, luisterde zij naar den vasten tred dor vier manlneai die zich snel verwijderden. Heit was alom zoo stil in haar omgeving, dat zij, met het oer dicht aan den grond, liggend, duidelijk het geluid der voetstappen kon vernemen van de soldaten, toen dez© een zijpad insloegen; ook gaf het weerkaat send gekraak der oude wagenwielen haar le kennen (lat de vijand een kwart mijl van haar kon verwijderd zijn. Hoe lang zij daar had gelegen wist zij niet. Tijdlberekemng was haar geheel ont gaan; droomerig zag z© op naar het door de maan verlicht uitspansel, luisterend naar het eentonig gedruisch der rusteloos voort rollende zee. Zij wist het niet! Zij wist evenmin of Percy op dit oogenblik den soldaten der Republiek Ln handen was gevallen. Zij wist evenmin of het levenloos lichaam van Armand niet ginds in d© hut lag. terwijl het Percy was gelukt te ont snappen, om slechts te vernemen dat het zijn© vrouw was, die d©n bloedhonden, in racnschengedaante, tot geloide had verstrekt ten einde hem, haar broeder Armand en (Hens vrienden in het verderf t© storten. Haar lichaamspijn cn haar gemoedsgesteld heid waren van dien aard, dat zij hoopt© hier onder dien helderen hemel, bij het ge druisch der nabijzijnde zee, na al wat zij in de laatste paar dagen had meegemaakt, te mogen sterven. Een indrukwekkende stilt© waande om haar $een in de rotsachtig© omgeving, door •i^qt.4 anders afgewisseld dan het woelen der branding, het neerploffend breken van golven di© uiteenspatten tegen d© klippen van den oever. Plotseling... brak een geluid.., het vreemd st© voorzeker, dal dez© eenzame rotsen van Frankrijk ooit hadden vernomen, d© plech tige stilte van hal zeestrand af. liet was zulk een zonderling geluid, dat hot zachte westenwindje ophield t© suizen, d© keisteentjes van dc steil© rilfen niet meer naar benoden gleden I liet was bet geluid van de bekende, har- flfige, Britsche vcrwensching, het eendg En- gelsche „DamnI" Marguerite vertrouwde haar ©oren niet. Zich half oprichtend op baar handen, spande zij alle krachten in oiu tc zien of te hoo rei». de bctookenis tc vatten van dit zeer aandsch geluid. Gedurende enkele seconden heerschte an dermaal hetzelfde indrukwekkend zwijgen in de uil gestrekte eenzame wildernis. Haar hart hield op met kloppen. „Ik wou dat die vervloekte kerels me niet zoo'n geduchte rammeling hadden toege diend f Ditmaal was er geen vergissing mogelijk, alleen een paar werkelijk Engelsche lippen konden deze woorden hebben geuit, op sla- perigen, lijzigen, gemaakten toon. „DamnI" herhaalden diezelfde Britsche lip pen, mot nadruk. ,Ik voel me zoo lam als een afgeranselde hondl" In ©en ommezien was Marguerite op de been. Droomde ze? Zij luisterde andermaal, en woei- klonken die aardsche geluiden in flink en krachtig Engelsch. Ze zag nieuwsgierig om zich heen naar dc rotsgevaarten, d© eenzame hul, den ver zich ui'lNtirekkemkui, rotsaohldgen oeiver. Daar ergens, boven of beneden haar, achter een steenblok of tusschen een spleet, moest de man zioh bevinden, di© dat goluM voort bracht, het stemgeluid dat weleer haar placht ito prikkelen, maar thans haar in de ooren klonk als melodieuze muziek, haar tot de gelukkigste vrouw maakte t©r wereld. „Percy! PercyI" gilde ze buiten zichzvlve, Igemarjteild tusschen hoop en vrees. ,„liier bon ik! Kom tot me! Waar zijt ge? Percy I Percy!..," .Alles go©d cn wel, dat je m© roept, Kovel" antwoordde dezelfde, slaperige, lijzige stem, „maar ik kan jc niet genaken: die kik- kcreters hebben me als een gans geplakt op het braadspit, cn ik ben zoo lam als c©n jhond... ik kan «me mot gccoi .mogelijkheid verroeren." Nog begreep Marguerite niots, Ze kon in de eerste tien seconden zich niet voorstellen vanwaar dc slem kwam,... dat druilig. doch voor haar toch zoo dierbaar geluid, maar dat, holaasl uitputting verried van dulde- looze pijn. Er was niemand in dc nabij heid... uitgezonderd bij die rots... Groot© Goden, de Jood!... Was ,ze krankzinnig of droomde ze? Wordt vtrooigd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1911 | | pagina 1