9"* Jaargang;
Dinsdag 28 Februari 1911.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE ROODE PIMPERNEL.
JU". 276.
ANSERSFOORÏSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.00.
Idem franco per post- 1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagolijks, behalve op Zon» en Feest-
dagon.
Advertentiönmedodeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF 6 C».
Utrechtschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 r«gels f O..10.
Elke regel moer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragon 25 ceiilü by vooruitbetaling.
Qroote lettors naar plaatsruimte.
Yoor handel en bodryf bestaan zeor voordooligo bepalingen tot
het herhaald adverteeron iu dit Blad, by abonnoraont. Kon»
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op ouuvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Engeland en de Bagdad-
spoorweg.
Dc minister van buitenlandse he zaken sir
Edward Grey heeft Donderdag in het Lager
huis aan een afgevaardigde op diens vraag
naar den stand van het vraagstuk van den
Bagdadspoorweg ten antwoord gegeven, dat
aan de Engelsche regeering geen concrete
voorstellen onderworpen zijn; dal het initia-
licf bij Duitschiand en bij Turkije berust en
dat Engeland bereid is de voorstellen, zoo
dra ze gedaan wordey, in overweging te ne
men. Hel bericht volgens hetwelk de Engel-
sebe regeering zoi^verklaard hebben in geen
onderhandelingen te kunnen treden, zoolang
'1 urkije niet het Britsche protectoraal over
den spoorweg erkent, verklaarde de minister
voor onjuist.
Wegens dit positie-kiezen wordt minister
Grev Lu enkele bladen heftig aangevallen. De
gematigd conservatieve Daily Graphic, die
Engeland's buitcnlandsche politiek al lang
afkeurend beoordeelt, vraagt waarom het
initiatief juist bij Duitschiand en Turkije be
rusten moet. Er staan hier Britsche belangen
op het spel en daarom bekommeren genoem
de mogendheden zich natuurlijk niet. „Moe
ten wij aannemen" vraagt de Daily Gra
phic „dal voor het geval onderhandelingen
van de zijde van Duitschiand of Turkije uit
blijven, Sir Edward Gre}' zwijgen zal, totdat
de Duitschers voor de poorten van Koweit
staan?"
De Daily Mail wijst op de handige en door
tastende diplomatie van Duitschiand, en
gispt eveneens, met het oog op de geweldige
belangen van Engeland aan de Perzische
golf, de lijdelijke en aarzelende houding van
liet Foreign Office.
Tegenover deze afkeurende critieken ver
dedigt de Westminster Gazette 'het Foreign
Office in ©cm uitvo©rig. artikel, waaraan al
licht officieus© mededeeliaigem ten grondslag
liggen. In de eerste plaats merkt het blad
op, dat voor den huldigen toestand niet al
leen d,e tegenwoordige regeering verant
woordelijk is. Men 'had reeds in het jaar 1903
tot een overeenkomst met Duitschiand kun
nen komen, maar boen was de Engelsche
Openbare meening er tegen, on verder in
1909, <ioch ditmaal stemden andere mogend
heden niet erin toe. Toon Rusland en Enge
land in 1907 hunne overeenkomst sloten,
waarborgde eerstgenoemd rijk z>ich nadruk
kelijk het recht om ten opzichte van de zij
lijn van den Bagdad-spoorweg naar Tehe
ran het met Duitschiand eens te worden.
„Had Engeland", zoo schrijft de Westmin
ster Gazette, „toenmaals geweten, dal Rus
land van dit recht gebruik zou maken, dan
had het misschien beter gedaan in 1903 met
Duitschiand een accoord te treffen." Thans
is de Russisch-Duitsche overeenkomst er bij
gekomen, die zal uitloopen op Rusland's be
langeloosheid bij het eind/traject van den
Bagdadspoorweg. Daar ook Frankrijk zeer
weinig belang heeft bij het eindtraject Bag
dad— Perzische golf, blijft de vraag Ier af
doening tusschen Engeland en Duitschiand.
Het blad wijst dan op een artikel van den
Berlijnschen correspondent der Frankfurter
Zeitung, waarin het standpunt der Duitsche
regeering onlangs is uiteengezet. Daarin
werd gezegd, dat Duitschiand in de eerste
plaats met Turkije te maken heeft, terwijl
d© Duitsche regeering wat betreft de zijlijn
naar den Russische® spoorweg deze voor
waarde als overbodig beschouwt. Doch
Duitschland's positie is formeel onaantast
baar, Engeland kan dus bij Duitschiand geen
vertoogen indienen. Dit verklaart Grey's
houding. Alleen kan Duitschiand zeer moei
lijk het net der Bagdadspoorweg tot aan d©
Perzische golf brengen, zonder toestemming
van Engeland, want het meest waarschijn
lijk eindpunt blijft toch Koweit, welks Sultan
sinds langen tijd onder Engeland's protec
toraat slaat, leder rechtvaardig denkende
Duitscher behoort in te zien, dat Engeland
hier grootc handelsbelangen heeft en er niet
een gevaarlijken.-wapenhandel kan doen ont
staan. Dat levert de basis voor een misver
stand. Dc diplomatie moest een lomp vak
zijn, wanneer ze niet ondere de vei© mogelij
ke uitwegen een overeenkomst wist te vinden.
Ilefc blad besluit met de aansporing de aan
gelegenheid te zuiveren van de atmosfeer
der journalistieke overdrijving, welke haar
tot dusver heeft omgeven en de meest wel
gemeende pogingen der oude rthametaia ren
heeft verstoord.
DuiUchland.
Be r 1 ij n, 2 7 Febr. Het debat over de
begrooting van oorlog, dat heden werd voort
gezet, liep voornamelijk over de vraag der
toelating van Joden tot den officiersrang.
De sprekers van het Centrum, de Natio-
naaI-Liberalen, de Vrijzinnigen en de Socia
listen pleitten er voor, ook ouder verwijzing
naar het buitenland.
De minister van oorlog betoogde, dat.de
officieren geheel buiten den partijstrijd moe
ten blijven. De ondervindingen in het buiten
land opgedaan, zijn geen aanmoediging om
het leger fce betrekken in de partijpolitiek.
(Instemming van rechts).
„Bewuste of onbewuste antisemietisohe nei
gingen in het leger keur ik af en ik strijd
daartegen; wij hebben nooh katholieke, noch
protcstantsche, noch joodsche soldaten, maar
Duitsche."
Dc minister wees verder op de verminde
ring der gevallen van soldatenmish'andelMg.
Die tegen te gaan, beschouwt de minister
als niets meer dan zijn plicht; hij behoeft
daartoe niet door de afgevaardigden te wor
den aangespoord.
Iedere zakelijke kritiek is hem aangenaam;
afbrekende het leger kleineerende kritiek
echter moet kwade gevolgen hebben.
Als men voortdurend smaalt op hel leger,
dan zou in liet buitenland de meening kun
nen ontstaan, dat van het leger niet meer
zoo veel te verwachten is als in 187U. Zulk
een verkeerde opvatting kan niet strekken
lot bevordering van den vrede en is niet
dienstig voor het beking van het vaderland.
(Levendige toejuichingen).
De algemeenc beraadslagingen werden
daarna gesloten en de post voor traktement
van den minister van oorlog goedgekeurd.
Frankrijk.
P a r ij s, 2 7 Febr. II©t ministerie heeft
thans officieel ontslag aangevraagd.
P a r ij s 2 7 Februari. Ln den brief
waarbij hij ontslag verzoekt, constateert
Br La nil, dat hij geen kans ziet den toe
stand te ontwarren. De oorzaak daar
van ligt in het wantrouwen en de vijandig
heid legen het hoofd der regeering, wiens op
wekking tot ecne politiek van ontspanning en
bevrediging niet begrepen is. De verwezen
lijking van hervormingen is daardoor on
mogelijk. Een ander ministerie zal de eens
gezindheid, die noodig is, kunucn teweeg
brengen.
Dc zittingen van dc Kamer zijn tol aan
staanden Maandag verdaagd.
Ten aanzien van de samenstelling der
meerderheid, welke Vrijdag voor Briand
stemde, verdient nog te worden vermeld dat
zich daaronder bevonden 74 progressisten, 10
nationalisten en 9 van de Action Liberale,
die zuivere elcricalen zijn. Men vindt onder
de afgevaardigden die het vertrouwen in de
regeering uitspraken, personen als admiraal
Bienaimé. Jules Roche, George Berry, Millc-
voye, alle welke Kamerleden destijds legen d©
wet op de congregatiën en op de scheiding
van kerk en staat hebben gestemd en min of
nveer verkapte vijanden der republiek zijn.
Wel een bewijs hoe de radicale aanhang van
Briand is geslonken.
Zaterdagavond hebben dc radicale vereend-
gingen der zuidelijke districten van Parijs een
banket gehouden, waarop het is gekomen tot
een grootc politieke manifestatie der radi
cale leiders. Dc aanwezigen vierden den val
van Briand als een terugkeer tot het blok
der radicale partijen. Als vertegenwoordiger
der radico-socialisten hield Berteaux een
programredc, waarin hij o.a. wees op de on
verminderde levenskracht der radicale partij.
Wij Zij®, zeidc Berteaux, een partij van strijd
togen de reactie, maar onze partij is ook
regceriugsparlij en ze moet hel zijn. Ber
teaux sprak zich uil voor een politiek va®
sociale hervormingen.
Aan hot station Pontoise hielden Zaterdag
een aantal dienstplichtigen anti-militairisti-
sclie beloogimgen, o.a. door de Internationale
te zingen. De gendarmerie die lusschen-
beide kwam, werd mishandeld, terwijl die
stations- en oolrooibeambten weigerden don
gendarmes hulp te verleenon. Eerst toon
dc gendarmes versterking kregen, gelukte
hel ©enige der ordeverstoorders te arrestee-
ron. Tegen dc weigerachtige spoorweg- en
o ctrooiibe ambten is proves-verba al opge
maakt.
Engeland.
De onderslaah.secrei'anis van buitenland-
j sche zaken Mac texnnon Wood heeft te Lon
den eenc rede gehouden, waarin hij ver
klaarde dat een weigering om dc Londen-
schen zeeree hts venkJaniaig goed te keuren,
een der ernstige fouten der internatiionale
politiek zou zijn waaraan een land zich kan
schuldig maken.
Denemarken.
De minister van IJsland Björn Jonsson
heelt, nadat het Althing een votum van wan
trouwen tegen hem had uitgebracht, zijn ont
slagaanvrage ingediend.
Men was al lang niet bizonder tevreden
met minister Jonsson. Op IJsland wordt een
steeds sterker slrooming merkbaar legen de
beslaande betrekking tot Denemarken. Voor
cenigc maanden heeft in Roikjavik een
grootc politieke vergadering plaats gehad,
waarop men ziel» met algemeenc stemmen er
voor heeft uitgesproken de verhouding tot
Denemarken tot een bloote personeele unie
te beperken. Jonsson, die destijds juist in
Kopenhagen aanwezig was, liet verklaren
dat deze betooging niets te beleekcncn had
en dal de IJslanders gaarne bij Denemarken
bleven bchooren. Naar aanleiding hiervan
heeft hij de bevolking tegen zich in hel har
nas gejaagd. Het eene votum van wantrou
wen volgde op het andere en uit het laatste
heeft Jonsson zijne consequenties getrokken.
De radicale elementen hebben daarmede
hun wil weten te doen triomfeeren.
Noorwegen.
liet Odelsting heeft met algemeenc stem-
men hel wetsontwerp aangenomen tot in
trekking der voorrechten voor Russische
visschers in Finmarken. Het vermoeden is,
naar men weet, uitgesproken, (lat diit een
tegenmaatregel is naar aanleiding van Rus
land's plan de territoriale grens in de Witte
Zee van 3 tot 12 mijlen uil te breiden.
In den loop der beraadslagingen heeft de
minister van buitcnlandsche zaken verklaard,
dat de verstandhouding tot Rusland er eene
is van goede en vriendschappelijke nabuur
schap; hij loochende de berichten van bui-
tenJandschc bladen, dat Noorwegen in liet
Noorden des lands gevaar van Russisch©
zijde dreigt.
Toch schijnt alles niet geheel pluis te we
zen en dc openbare meening in Noorwegen
door het minste of geringste waarbij Rus
land in het spel is geprikkeld. Zoo werd
Vrijdag uit llelsingfors (dn Finland) te Chris-
liania een bericht ontvangen dat de Russi
sch© autoriteiten de vlag hadden verwijderd
van het gebouw der Noorschc kunsttentoon
stelling Ln llelsingfors. Een der bladen liet
tc llelsingfors informeer-en en vernam op
zijn navraag dat de vlag alleen van het dak
was genomen, omdat op een openbaar ge
bouw, volgens eene in 1904 uitgevaardigde
verordening geen vlag mag staan die boven
de rijksvlag uitsteekt. Het tenloonstcliingsco-
mité heeft, nadat de politic dc verwijdering
hgd gecischt, de Russische vlag op het ge
bouw en de Noorschc vóór den ingang van
het gebouw doen hijsehen. Dc politie be
weert op bevel der Russische autoriteiten
gehandeld tc hebben.
In een vergadering van den ministerraad
heeft dc regeering besloten het voorstel t©
doen om voor de vrouw den weg to banen
tot alle openbare ambten. Uitgezonderd zijn
dc functies van minister-president, lid der
regeering, geestelijke der staatskerk, verder
consulaire en militaire betrekkingen.
Rutland.
De officieus© Rossija publiceert een artikel
over dc Finsche kwestie, waarin met het oog
op het feil, dat dc Finsche landdag besloten
heeft dc pers- en vereenigingswetlen naar
een speciale commissie uit den landdag te
verwijzen, er op gewezen wordt dat deze
wetten, daar ze hel heele rijk betreffen, slechts
door rijksinstellingen en niet door den Fin-
schen landdag kunnen goedgekeurd worden.
Mocht dc landdag werkelijk kwesties van al
gemeen© rijkswetgeving beschouwen als bin
nen zijn bevoegdheid liggende, dan zal dc
regeering genoopt zijn de noodige maatrege
len tc nemen. De Rossija bcs.uit mei te zeg
gen: „Dit is geen dreigement, doch ecne
noodzakelijke waarschuwing. In den Finschen
landdag zitten mondige en ernstige perso
nen. die weten wat ze willen. Het is voor
hen ook van belang te weten waarop ze kun
nen rekenen".
Servië.
Belgrado, 27 Febr. De minister van
Uorlog heeft zijn ontslag ingediend.
Tweede telegram. Dc ontslagaan
vrage van den minister van Oorlog wordt
tegengesproken.
Derde tc legra m. Dc minister van
oorlog heeft toch zijn ontslag gevraagd.
Tusschen den Duitschcn gezant in Belgra-'
do von Rcichonau en den Servisclien minis
ter van oorlog Gojkovitsj, is een conflict
ontstaan, dat liet aftreden van den minister
van oorlog heeft tengevolge gehad. Deze
laatste was ln de Skoepstjina door verschil
lende leden aangevallen omdat hij een tijdens
dc annexatie kwestie verleend crediet van
080,000 dinars voor berglxiticrijen luid bc-
setcd bij Krupp, niettegenstaande d© firma
i Ehrhardt lager had ingeschreven. In
antwoord op deze aanvallen deelde dc mi-
I nastar mede, dat vootr de gunning aan de fa-
j brick van Krupp dc Duitsclue gezant von
Reichenau in de bres was gesprongen en
j wol om particuliere redenen. De gezant heeft
tegen deze bewering een krachtig protest in
gediend en gecischt, dat de minister in de
j Skoepstjina zijne verontschuldiging uilsprc-
I ken of anders aftreden zou. De minister
heeft daarop in de Skoepstjina verklaard,
dat hij den gezant niet verdacht had willen
maken, dat het dienst recht eu plicht was
zich voor gunningen aan Duitsche firma's
te intcresscoren en dat dc gezant niet anders
dan correct had gehandeld. Dc gezant heeft
met dit excuus geen genoegen genomen. Vol
gens een besluit van den ministerraad zal
dit conflict nu worden bijgelegd dioor het
aftreden van den minister van oorlog. Voor
dm vorm zal wellicht het heek kabinet I'a-
sitsj aftreden.
Turkije.
Ondanks hot zeer verdienstelijk© exposé
dat dc Turksche minister van financiën Dja-
vid Bcy van zijn politiek in de Turksche
Kamer heeft gegeven, is bet niet aan de
waarneming ontgaan, dat die Kamerleden
des ministens uiteenzettingen, iaat volsla
gen koelte hebben opgenmen. Djavid's po
sitie geldt als sterk geschokt. liet centrale
Jong-Turksohe comité t© Saloniki schijnt
hem den steun geheel onttrokken te 1 leb
ben- Men 'twijfelt er in Konstaiutlanoipol zelfs
aan of hij de beraadslaging dtcir liegrooting
van financiën ten einde zal brengen. Het
(riekt ze-er dc aandacht dat twee aanzien
lijk© pers organen, d© ,,J©ni Gazicita" -en de
„Sabah", die lot dusver Djavid steunden,
zich thans tcgeu hem znlkn koeren. Ook
hierbij moot d© invloed van het nog steeds
almachtig© comité to Saloniki iin het spel
zijn.
Waarom man over den minister van fi
nanciën ontevreden is, vinden w© niyt ge
meld; de oude personen-kwesties zullen er
wel weer uchterziMeu. Hoe verwaaid de
toestaand op het oogenblik is, wordt door
een merkwaardig voorval gekarakteriseerd,
liet ministerie van Hakki-Pacha bez.it nog
altijd het vertrouwen van heit parlement en
de grootvizier zelf verkreeg de vorige week
in de partij voor Eenheid en Vooruitgang
een votum vau vertrouwen mot bijna alge
meenc stommen. Niettoniin heeft zich, zon
der dat een speciale uiterlijk© aanleiding
daarvoor aanwezig was, een deputatie uit
deze partij naar den. president van den Se
naat begeven om dezen bot grootvizierschap
aan to bidden. De deputatie schijnt echter
slechts de miiiderheid der partij tc verte
genwoordigen. Hot andere deel neemt het
voor Hussein Dilmi Pacha op. In do wan
delgangen der Kamer wordt ook een groot-
viziraat onder den generalissimus Mu.hmoed
Chefkct Poeha niet voor uilgesloten gehou
den
48 Doon
BARONESSE ORCZY.
o—
Tegen ©en rots, op een hard sitcemen bed,
La,g de bewustolooz© Marguerite Blakenoy,
terwijl eenig© schreden verder de ongeluk
kige Jood op zijn breed en rug d© .slagen ont
ving met twee stevig© lederen riemen. Het
gebrul .van Benjamin Rosenbaum was in
slaat d© deoden te doen opstaan uiit hun
graven.
„Ziezoo, hier kan hij het mee doen," zei
Ghauvedin, toen het kreunen van den Israëliet
al zwakker werd en de ongelukkige in zwijm
scheen te geraken, „hem doodslaan hoeft
niet."
Gehoorzaam gordden de soldaten hun kop
pels weer om hun middel, terwijl een hun
ner don Jood nog een schop gaf, die hem
terzijde deed wentelen.
„'Laat hem daar nu maar liggen," zei
Ghauvedin, „en escorteert ons nu spoedig
naar dc kar. Ik volg."
Hij liep naar de plek waar Marguerite lag,
cn keek baar in -het gelaat. Zij had blijkbaar
het bewustzijn teruggekregen en wendde
eemige zwakke pogingen aan om zich op te
richten. Met haar grootc blauwe oogen zag
zo met verwilderd gezicht op de door do
maan verlichte omgeving. Met een menge
ling van schrik en medelijden bleven haar
oogen ruston op den Jood, wiens woest ge
brul haar aanvankelijk had getroffen; daarop
werd ze Ghauvedin gewaar, die sarcastisch
on mot een grijns -van listige hoosheid haar
(glimlachend aanzag.
-Met geveinsd© galanterie bukt© hij en bracht
haar (ijskoud© hand aan zijn lippen.
„Het doet me zeer leed, schoone lady," z©i
hij op bijix aoctsappigsten toon, „dat onvoor
ziene omstandigheden mij noodzaken u voor
het oogenblik hier te moeten laten. Maar
ik ga heen mei ihet geruststellend bewustzijn
dat ik u niet onbeschermd achfenLaat. Ontz©
vriend Benjamin Rosenbaum hier zal zich
een galant beschermer Loon on van uw per
soontje, daarvan houd ik mij overtuigd. Als
d© dageraad aanbreekt, zal ik u een vrijge
leide zenden."
Marguerite had alleen de kracht haar hoofd
af le wenden. Ilaar hart dreigde te breken
van vreeselijken angst- Een ontzettend© ge
dacht© maakte zich weer van haar meester:
Wai was er van Percy geworden? Welk lot
had Armand getroffen?"
Zij wist van niets wat er was voorgeval
len, nadat ze hot opwekkend, gezang „God
save the King" had gehoord, dal ze als ©en
doodssei-n had bescbo-uW.d.
„Ik moet nu," besloot Cbauvelin, „m©t
tegenzin van u afschud nemen. Tot ziens,
schoone lady. Wij zullen, hoop ik, eikaar
spoedig in Londen ontmoeten- Zal ik het-
genoegen hcbl>eh u bij het tuinfeest van den
Prins van Wales tc zien? Niet Welnu,
nu revoirl Mijn beleefde groeten aan Sir
Percy Btekeney!"
En, met een laatste® ironische® glimlach
en gemaakte buiging, kuiste hij nogeons har©
hand cn verdween langs het voetpad bezijden
de rots
DERTIGSTE HOOFDSTUK.
De o ntsna(ppin g.
In den lialf-soeizenddn toestand waarin
Marguerite zich bevond, luisterde zij naar
den vasten tred dor vier manlneai die zich
snel verwijderden.
Heit was alom zoo stil in haar omgeving,
dat zij, met het oer dicht aan den grond,
liggend, duidelijk het geluid der voetstappen
kon vernemen van de soldaten, toen dez©
een zijpad insloegen; ook gaf het weerkaat
send gekraak der oude wagenwielen haar
le kennen (lat de vijand een kwart mijl van
haar kon verwijderd zijn.
Hoe lang zij daar had gelegen wist zij
niet. Tijdlberekemng was haar geheel ont
gaan; droomerig zag z© op naar het door
de maan verlicht uitspansel, luisterend naar
het eentonig gedruisch der rusteloos voort
rollende zee.
Zij wist het niet!
Zij wist evenmin of Percy op dit oogenblik
den soldaten der Republiek Ln handen was
gevallen. Zij wist evenmin of het levenloos
lichaam van Armand niet ginds in d© hut
lag. terwijl het Percy was gelukt te ont
snappen, om slechts te vernemen dat het
zijn© vrouw was, die d©n bloedhonden, in
racnschengedaante, tot geloide had verstrekt
ten einde hem, haar broeder Armand en
(Hens vrienden in het verderf t© storten.
Haar lichaamspijn cn haar gemoedsgesteld
heid waren van dien aard, dat zij hoopt©
hier onder dien helderen hemel, bij het ge
druisch der nabijzijnde zee, na al wat zij in
de laatste paar dagen had meegemaakt, te
mogen sterven.
Een indrukwekkende stilt© waande om
haar $een in de rotsachtig© omgeving, door
•i^qt.4 anders afgewisseld dan het woelen
der branding, het neerploffend breken van
golven di© uiteenspatten tegen d© klippen van
den oever.
Plotseling... brak een geluid.., het vreemd
st© voorzeker, dal dez© eenzame rotsen van
Frankrijk ooit hadden vernomen, d© plech
tige stilte van hal zeestrand af.
liet was zulk een zonderling geluid, dat
hot zachte westenwindje ophield t© suizen,
d© keisteentjes van dc steil© rilfen niet meer
naar benoden gleden I
liet was bet geluid van de bekende, har-
flfige, Britsche vcrwensching, het eendg En-
gelsche „DamnI"
Marguerite vertrouwde haar ©oren niet.
Zich half oprichtend op baar handen, spande
zij alle krachten in oiu tc zien of te hoo
rei». de bctookenis tc vatten van dit zeer
aandsch geluid.
Gedurende enkele seconden heerschte an
dermaal hetzelfde indrukwekkend zwijgen in
de uil gestrekte eenzame wildernis.
Haar hart hield op met kloppen.
„Ik wou dat die vervloekte kerels me niet
zoo'n geduchte rammeling hadden toege
diend f
Ditmaal was er geen vergissing mogelijk,
alleen een paar werkelijk Engelsche lippen
konden deze woorden hebben geuit, op sla-
perigen, lijzigen, gemaakten toon.
„DamnI" herhaalden diezelfde Britsche lip
pen, mot nadruk. ,Ik voel me zoo lam als
een afgeranselde hondl"
In ©en ommezien was Marguerite op de
been.
Droomde ze?
Zij luisterde andermaal, en woei- klonken
die aardsche geluiden in flink en krachtig
Engelsch.
Ze zag nieuwsgierig om zich heen naar
dc rotsgevaarten, d© eenzame hul, den ver
zich ui'lNtirekkemkui, rotsaohldgen oeiver. Daar
ergens, boven of beneden haar, achter een
steenblok of tusschen een spleet, moest de
man zioh bevinden, di© dat goluM voort
bracht, het stemgeluid dat weleer haar placht
ito prikkelen, maar thans haar in de ooren
klonk als melodieuze muziek, haar tot de
gelukkigste vrouw maakte t©r wereld.
„Percy! PercyI" gilde ze buiten zichzvlve,
Igemarjteild tusschen hoop en vrees. ,„liier
bon ik! Kom tot me! Waar zijt ge? Percy I
Percy!..,"
.Alles go©d cn wel, dat je m© roept,
Kovel" antwoordde dezelfde, slaperige, lijzige
stem, „maar ik kan jc niet genaken: die kik-
kcreters hebben me als een gans geplakt op
het braadspit, cn ik ben zoo lam als c©n
jhond... ik kan «me mot gccoi .mogelijkheid
verroeren."
Nog begreep Marguerite niots, Ze kon in
de eerste tien seconden zich niet voorstellen
vanwaar dc slem kwam,... dat druilig. doch
voor haar toch zoo dierbaar geluid, maar
dat, holaasl uitputting verried van dulde-
looze pijn. Er was niemand in dc nabij
heid... uitgezonderd bij die rots... Groot©
Goden, de Jood!... Was ,ze krankzinnig of
droomde ze?
Wordt vtrooigd.