9§0. Ger«t« Blad.
9" Jaar§«H|
Zaterdag 4 Maart 1911.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE ROODE PIMPERNEL.
MRERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPIUJS:
'♦r 3 maanden voor Amersfoort f l.OO.
Idem franco per post- 1.50.
iAfzonderlijke nummers- 0.03.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon* en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens by de Uitgevers in te zenden.
Uitgsvers: VALKHOFf C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. T«lephoonnumm«r 60.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen &S cent» by vooruitbetaling.
Qroote lettors naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedrgf bestaanfxeer voordeeliae bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, b| aD^naemeut. Bene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Amersfoort breugen ter openbare kennis, dat het
broccs-verbaal van de zitting van hel Hoofdstem-
bureau van den uitslag der op 2 Maart 1911 ge
houden herstemming voor de verkiezing van ëën
lid van den Gemeenteraad van Amersfoort in het
|e Kiesdistrict, in afschrift is aangeplakt en ter
Secretarie der gemeente voor een ieder ter inzage
|s nedcrgelegd.
Amersfoort, 3 Maart 1911.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
De Secretaris, De Burgemeester,
G. STENFERT KROBSE WUIJTIERS.
Politisk Overzicht.
De beweging aan de Russi
sche Universiteiten.
In de rijksdoema is thans de beweging ter
sprake gekomen, die de Russische universi
teiten in beroering brengt. Het (is kenschet
send voor den geest, die in die vergadering
heerscht, dat daar in vollen ernst gestreden
wordt over de vraag of <de interpellation,
die over deze beweging zijn aangekondigd,
zullen worden toegelaten. Maar hetzij dc
doema er notitie v«an neemt of niet, de be
weging gaa'l voort en neemt een steeds wij
deren omvang aan. Zij is vrij wel als eene
.verrassing gekomen. Niels kondigde in het
begin van heit leerjaar de zware stormen
aan, die over de Russische universiteiten en
andere hoogescholen zouden opsteken. Men
dacht, dat de studceronde jeugd zich thans
weinig bekommerde om de politiek, en ver
moedde niet, dal eene toevallige aanleiding
voldoende was om het gansche academische
leven in beroering -te brengen. Sedert zijn
slechts vijf maanden veHoopen. Honderden
studenten zijn weggezonden, voor een deel
gevangen genomen of naar S liberie verban
nen; dc inrichtingen, die voor hel onderwijs
moeten dienen, zijn door de politie omsin
geld, in vele gevallen zelfs door haar bezet,
liet merkwaardigste daarbij is, dal aan de
universiteit te Moskou de professoren, die
anders gewoon zijn de studenten zooveel in
hun vermogen is 'van deelneming aan de sta
kingen te weerhouden, zich ditmaal in ze
keren zin bij hen hebben aangesloten; meer
dan 50 van de hoogleeraren hebben hun ont
slag verzocht-
Hoe is dit alles gekomen? Uit Petersburg
wordt daarover aan de Vossische Ztg. ge
schreven, dat de eerste stoot tot studenten-
ma nifesta tién gegeven werd door den dood
van Tolstoi. Al doelen de meeste studenten
de wereldbeschouwing van To-lstoi niet, zij
ihebbon zich toch niet de gelegenheid laten
ontnemen, om naar aanleiding hiervan te
proles tee re n legen de wrakke synode en te
gen de doodstraf, waartegen de groote dich
ter in zijn geschrift: „Ik kan niet langer
zwijgen", zijne stem had verheven. Groote
studente tl-manifestation hadden in de stra
len van Moskou en Petersburg plaats. De
regeerhiig gedroeg zich daartegenover eerst
tamelijk onverschillig en mam geenc bijzon
dere maatregelen. Spoedig echter word het
anders. Er kwamen berichten van vreeselijkc
mishandelingen van politieke gevangenen in
de Siberische gevangenissen en van den zelf
moord van Sasonow, den moordenaar van
Plchwe, en de Russische maatschappij, in
zonderheid dc sfudcereiude jongelingschap,
werd daardoor diep getroffen. Stormachtige
studentenvergaderingen waren daarvan hel
eerste gevolg. Nu trad de regeering op mei
de verklaring, dat de gebeurtenissen aan de
hoogescholen getuigden wan de sympathie
der studenten nut de terroristen, waarom
zij de studontenbetoogingen niet langer zou
dulden. Aan do dagbladen iwe-rd vei1l>oden
te besluiten van do studenten-vergaderingen
hekend te maken. Ik politic he gom deze ver
gaderingen te ontbinden. Vele studenten wer
den in hechtenis genomen, in de gevangenis
geworpen, verbannen. Dit alles verhoogde
de verbittering. Ook de bloedige voorvallen in
het chemische laboratorium te Odessa, waar
een student doodelijk getroffen werd en ver
se heidenen ernstig gewond werden, droegen
er toe bijaaif de verbittering voedsel te
geven.
Midden in dezen strijd viel de Kerstvacan-
lic. Men hoopte, dat dit zou bijdragen om
de gemoedereu kalmer te stemmen. Niette
min meende de reyecring, dal zij zich krach-
lig moest toerusten lol den komenden strijd,
in allerijl werd daarom de aan de universi
teiten en hoogescholen in 'de revolutiejaren
verleende autonomie door bestuursmaatre
gel, d. i. in strijd niet de geldende wet zon
der toestemming van de volksvertegenwoor
diging, opgeheven. Bovendien werd een on
voorwaardelijk verbod afgekondigd tegen alle
'studenten-vergaderingen zonder onderscheid,
dus ook tegen onpolitieke bijeenkomsten. Aan
de rectoren en directeuren werd voorgeschre
ven de politic in kennis te stellen van iedere
studentei. vergadering, die niettemin zou
plaats hebben. De politie-autorileilcn kregen
last hij eventuccle studentenonlustcn terstond
en met nadruk op te treden. Aan de profes
soren echter werd medegedeeld, dat zij de
moreele verantwoordelijkheid hadden te dra
gen voor dc handhaving van de rust aan de
universiteiten en hoogescholen. Dc officicuse
pers overlaadde de professoren met verwij
ten wegens hunne beweerde sympathie met
de studen ten slaking en niet de revolutionaire
partijen in het algemeen.
Zoo kwam 'liet, dat in Januari, toen de stu
dentenonlustcn weer uitbraken, ook de pro
fessoren, die te voren het ijverigst er op uit
waren 0111 de studenten le bewegen niet mee
te doen aan de staking, zich niet in staat
zagen hun invloed op den loop der zaken te
doen gelden. Dat /.ij daarbij aanhoudend dooi
de regieringspers gesmaad werden, moest
hen natuurlijk diep grieven. Het gevolg was.
dat dc rector van dc Moskouschc universi
teit Manoeilow, een in Rusland zeer bekend
staathuishoudkundige, niet zijn adjunct en ook
dc. prorector hun ontslag vroegen. Dc regee-
ni'.g nam hun cial zeer kwalijk. Zij kregen
terstond het gevraagde" ontslag, maar wei
den levens van hun leerstoel verwijderd. Dit
bracht de meerderheid van dc Moskouschc
professoran en docenten tot tiet besluit om
i vcneens ontslag te vragen, met de bedoe
ling hunne sympathie niet de drie ontslagen
ambtgenoolen kenbaar te maken en le doen
zien» dat zij 't met hen eens zijn in de kwestie
der academische autonomie. In de regcerings-
kriügen volhardt 'men echter bij het stand
punt, dat dc rector straf verdiende, omdat
hij, ook al was hij 't niet eens met de regee-
ringspoliliok, op zijn post lia-d moeten blij
ven, om aan de studenten geen nieuwe aan
leiding tol ontevredenheid te geven,
Ouder de Russische studenten bestaat ove
rigens tegenwoordig volstrekt geen eenstem
migheid. Vele technische hoogescholen ne
men aan de staking geen deel. Ook aan de
universiteiten en hoogescholen, die aan de
staking meedoen, v/.ijn er niet weinigen on
der de studenten, die van nieening zijn, dat
deze handelwijze niet alleen doelloos, maar
voor de sludecrcndc jongelingschap in hel
algemeen bepaald nadeelig is. Dc stemming
onder de slakende meerderheid echter is zeer
verbitterd. Ook onder de professoren is de
opgewondenheid groot. Zij moeten strijden
naar twee fronten en worden van beide kan
ten aangevallen. De overheid dreigt hen met
ontslag en de stukende studenten sporen hen
aan hel voorbeeld van de Mo.vkousciie profes
soren le volgen en ontslag le vragen. Nog
nooit le voren hebben de professoren zoo tus-
schen twee vuren gezeten.
De beschaafde maatschappij. Iaat zich
voorshands met -dezen strijd niet in. Men
krijgt maar zeiden eene afkeurende verkla
ring over de studcntenslaking te hoorei),
maar evenmin is er iets te merken van de
\i -gere sympathie voor hel streven van de
studenten. De jongste politiemaatregelen ech
ter, de verwijdering en verbanning van stu
denten in massa, natuurlijk zonder nauwkeu
rig onderzoek, op grond van onbetrouwbare
rapporten van verklikkers, hebben een zeer
pijnlijk opzien verwekt, en vooral bij de
familieleden van de daardoor getroffen jon
gelieden veel boos bloed gezet. Dat schijnt
tol dusver het cenige resultaat te zijn, dat
de regeering verkregen heeft met hare streng
reactionaire politiek.
Duitothland.
Bij het huis van afgevaardigden van (ben
l'ruisischen landdag is het wetsontwerp in
gediend over de lijkverbranding. Het wets
ontwerp bepaa'M. dat de lijkverbranding
slechts mag geschieden in inrichtingen, die
door de landspolitic zijn goedgekeurd. De
goedkeuring wordt verleend aan gemeenten
of gecombineerde gemeenten, zij kaai ook aan
andere publiekrechtelijke lichamen verleend
worden mot toezicht van de organen, die be
voegd zijn om daarop toezicht uil tc oefenen.
In de memorie Van toeldcliliMig wordt ge
zegd, dal de van het standpunt der rechts-,
inz ondier hei d der strafrechtspleging tegen die
lijkverbranding ingebrachte bezwaren bij
den tegen woo rdiigen stand van die geneeskun
dige of scheikundige wetenschap geen aan
spraak meer kunnen maken op eene overwe
gende beteekenis. Verder woaxll verklaard,
dal de godsdienstige on kerkelijke belangen
hij toelating van de facultatieve lijkverbran
ding niet in d'ic mate betrokken zijn, da-t
daarbij niet rekening kan worden gehouden
door doelmatige wijziging van de bestaande
wettelijke bepalingen. Bij de samenstelling
van deze wetsvuordracht is er van uitgegaan,
dal eene wijziging van de bestaande voor
schriften over het begraven op zich zelf niet
in aanmerking komt, dat er veeleer alleen
sprake kan zijn dc lijkverbranding op te ne
men en de door den bijzonderen aard van
deze wijze van begraven geboden aan vu I-
h'iigsbepaliwgein tc maken. Inzonderheid zal
aan de op dc staatswetten steunende rechten
en verplichtingen tol hol maken en ondier-
houden van die voor hel begraven van de
do oden veneifiahbe inrichtingen en de kerke
lijke voorschriften ovor helt bcgrafoni-swezen
door deze wel niet worden geraakt.
Frankrijk.
Ten aanzien van het nieuwe ministerie
wordt door de Radicat, itoet bevoegde orgaan
van de partij die in hel kabinet hel
overwicht heeft, formeel erkend, dat het
kabinet als oon radicaal ministerie is
te beschouwen. Het blad schrijft: „De
heer Mom is zal hef zich tot eene eer
maken de beginselen van onze part ij toe
te passen en hij zal zeker niet nalaten zich
gedragen naar de raadgevingen van den
partijleider. Dc heer Momis heeft zich om
ringd van medewerkers, die voor 't meeran
der l radicaal zijn, maar allen tol de linker
zijde van het parlement behoonen. Zooals wij
luidden gehoopt, zijn Rerfcaux, Deleassé,
Gr up pi en Cuillaux zonder dralen als leden
van het kabinet toegetreden. Aam hunne
zijde bevinden zich nog eenige jonge en fris-
sche krachten, van wie onze jxartij groote
verwachtingen koestert. Zij zullen aan hel
ministerie aks 't ware hot levenssap verschaf
fen. Het radicalisme is dus feitelijk aan de
macht gekmnou, en de algeaneene politiek van
de rageering kam logischerwijs slechts de
onze zijn. Wij hebben dus bef recht bevre
digd te zijn."
Ook de radicale partij-pers uil de provincie
begroef het ministerie van het standpunt der
partij met voldoening. Zoo schrijft de Dépê
che tic Toulouse: „Wij hebben geen groot mi
nisterie, maar de vraag is te welen of wij
een goed ministerie heblicu. In dit opzicht kan
slechts de toekomst antwoord geven, maar
reeds heden mag men consltoteeran, dat de
heer Momis liet heeft verstaan, zich mei radi
cale en radicaal-socialistische sUiats-heden in
zoo voldoende wijze te omringen, dat de
meerderheid, die den wenseli naar een
krachtig naar liivks gaande politiek heeft
uitgedrukt, voortoopig tevreden kaai zijn."
De nieuwe minister van hUmenlandsche
zaken Cruppi is vroeger hij de rechterlijke
macht geweest als ambtenaar van het Open
baar Ministerie; laatstelijk was hij advocaat
bij hef gere-elrtshof >Le Parijs. In het kabmet-
Chnneneenu had hij zitting als mini ster van
handel. In deze hoedanigheid had hij ge
legenheid hij de borakming van het tarief van
invoerrechten internationale besprekingen en
onderhandelingen te voeren, waarbij hij eene
zekere handigheid aan (km dag legde en er
iii slaagde de herziening ton einde te bren
gen, zonder dat hol tot ernstige moeilijkhe
den met andere statten kwam. Dut is echter
ooik zijn eenige politieke rechtstitel op de
beau nu gegeven leiding van de buiten-
la ndsche zaken.
IX' «aai van de gematigde bladen tegen hol
nieuwe kabinet wordrt steeds heftiger. Zoo
schrijfil bet Journal dies Dé bats: Het ministe
rie is gevormd, als men namelijk een men
gelmoes, dat in geen enkele taal een naam
heeft, een mind sterk- kan noemen. Gisteren
scheen hef needs slecht en heden is bet nog
slechter, nu het zijn definitief uanzicu heeft
gekregen. De lieer Monis hoeft gaandeweg
moeten afzien van elke poging om aan zijne-
combinatie ecnig aanzien te geven. In 24
uren is hij de geheele helling afgerold; hij
is midden in het radicate moeras tereoht ge
komen; hij heeft daar de vastheid gevonden,
want het was moeielijk lager te gaan. De
heer Jaurès is opgetogen; wij hebben einde
lijk heit echte radicalisme aam het roer."
Ook de Temps is onilevredcni eni meent,
dal de verzameling van naonen op de miiniste-
rioel-e lijst bij de openbare meeninng eene diepe
teleurstelling zal teweeg brengen. Aan de
maatschappelijke verdediging geeft liet nieu
we ministerie geen betere zekerheid dan aan
de godsdienstige verzoening. „Wij verstaan
uitmuntend de geestdrift, dk- de heer Jaurès
heden morgen uitdrukt. Intussehen, wij willen
RARONMtE OJtCZY.
Dc soldaten die hen moeten gezien hebben,
waren even stipt gehoorzaam aan de orders
van Ghauvelin. Zij vermoerden -zich niet! Ik
wachtte een Jialf uur; toen rk hegreep dkt de
vluchtelingen in veiligheid waren, gaf ik hot
sein: „God save the Iving!" dat zulk een
beweging -veroorzaakte
Dit nu was de toedracht van alles. Het
zag er zoo eenvoudii.g uit! En Marguerite ko»
zich Slechts verbazen over de wonderbare
vindingrijkheid, de grenzemiooze verawfellieiid
waarmede dit stoutmoedig plan ten uitvoer
was gebracht-
„Maar die ellendelingen hebben je gruwe
lijk mishandeld!" zei -Marguerite in vree«elij-
ken angst, en benauwd ademllwleiwl, biet feit
herdenkend.
„Geen nood! Chauveliffi zal metitert.ijd er
niets bij verliezen, dat verzeker ik je! Wacht
maar totdat ik hem naar Engeland teruglokI
Ija, 'la. hij zal het pak ransel .dtat hij mij
gaf, met intrest op .intrest betalen, reiken
daarop 1"
(Marguerite moest lachen. Ilct deed haar
zoo goed -nu bij hem te zijn, zijn vroolijk
stemgeluid weer te hooren. dat good geluimd
kinipoogein weer in zijn blauwe oogen te ont
wonen, terwijl hij zijn krachtige armen uit
sla-elite, hakend maar dien vijand en vooru-it-
loopend op zijn wol-verdien die ktasfijidiing.
Maar eensklaps sprong zij op: de blos van
geluk ontweek -haar wang; zij luid een slui-
pc-n-den voetstap gehoord boven ihtaar hoofd
en het rollen van een sfceniblok van de klip,
an regelrechte vaart üin-ar heit strand beneden
„Wal -is da-t?" vroeg ze, angstig geschrikt
en gealarmeerd
„Niets! Niels, lieve!" mompelde hij. vroo
lijk lachend, ,„je schijnt iets tc litehbcn ver
geten.. onzen vriend Foulkes..."
„Sir Aiind'rew!" sfanveldle ze nuf .onverholen
blijdschap.
„Wol ja! Was je hem cikf vergeten, lie-ve?"
zei Sir Percy opgeruimd, „gelukkig ontmoette
ik hem niet ver van de „Chat Gris'voordat,
ik dat interessant souper had met mijn vriend
Ghauvelin. Ik sprak 'hem toon Man een l»eel
langen weg, die hem naar deze plek zou
brengen, langs een erg slingerend pad, waar
van de trawanten van Ghauvelin geen ver
moeden zouden hebben, en ook aangaand*
den tijd dat we gereed kondion zijn, zie je
vrouwtje?"
„En hij gehoorzaamde?" vroeg Marguerite,
mot de uiterste verbazing.
„Zonder bedenken. Kijk, daar komt hij;
hij stond me niol In den wog toen ik liem
■nief noodiig luid, maar nat komt hij als ge-
roepen. Ja. ja, hij zal voor die mooie kleine
Suzanne eon handig echtgenoot. ?.ijo."
Onderwijl luid Sir Andiretw Foulkos zich
behoedzaam een wog gchaanid, ton eindie de
klippen te kunnen afdalen: een- of tweemaal
stond hij stil. om tc luisteren naar het op
fluisterenden toon gc-voerd gesprok, dat hem j
tot leiddraad kon dienen om Sir Percy's
schuilplaats te ontdekken.
„Blakeney!" waagde hij eindelijk voorzich
tig uit te brengen, „ben jij daar, Blakeney?'
In het. volgend oogenblik kwam hij om de
rots iheengluren, waartegen Percy en Margue
rite leunden. Op hel zien van de spookach
tige gedaante, die steeds nog gehuld was in,
den langen tabbaard van den Jood, bleef
Foulkes plotseling als aan dien grond gena
geld -staar.
Doch Blakeney was reed si, met. veel inspan
ning weliswaar, iter been geraakt.
„Hier ben ik, vriend." zei hij mei zijn grap-
pigen, idioten lach, „in levenden lijve, al zie
ik er <in deze mooie plunje als een vogelver
schrikker uit."
„Wel, heb ik van m'n leven!" riep Sir An-
-direw tot hot uiterste verbaasd, toen hij zijn
leider herkende, „van alle..."
De jonge baronet had Marguerite ontwaard
cn achtte zicli gelukkig den zonderlingen
woordenvloed die ihem op dc lippen kwam.
nog bijtïjüs tc kunnen stuiten
„Ja-" zea Blakeney kalm, „van al de...
hm!... Zeg eens, vriend! ik heb nog geen
tijd gehad geen gelegenheid wil ik zeggen
je 'te vragen wat je in Frankrijk kwaamt
uitvoeren, terwijl ik je gelast had in Londen
te blijven? Insubordinatie? Wal? Wacht maar
totdat mijn schouders me niet meer zoo'n
pijn doen en je zult eens zien wat straf je
oploopt!"
„Ik zal ze met berusting ondergaan." zei
Sir Andrew, vrbolijk lachend, ,jniu ak ze hij
uw leven kan ontvangen... Zoudt ge 't hebben
kunnen dulden dat ik L.ady Blakeney deze
campagne alleen, zonder geleide, had laten
(ondernemen? Maar, in 's hemelsnaam, man,
de daden van het ministerie afwachten. De
hoop blijtt toch nog over, dal de ministers,
•die men gerechtigd is het meest te wantrou
wen, onder den druk van de openbare nvec-
iviuvg zullen aarzelen als leden van de ragee-
ring de theorieën in dc praktijk om te ze-Mem,
die zij als oppositiemannon hebben ontwik
keld."
Denemarken.
Niet onverwacht, maar locli vroeger dan
was voorzien, is uit Reykjavik het bericht
gekomen, dal de rijksdag van IJsland (het
Alllwng) een votum van wantrouwen hoeft
uitgebracht legen den minister Björn Jons-
son, dal deze liecfl genoopt zijne ontslag
aanvrage bij den koning in te dienen, waar
aan terstond gevolg is gegeven. Dc val van
den minister schijnt te zijn teweeg gebracht,
doordat de meerderheid van hef Althing on
tevreden was niet zijne onduidelijke hou
ding. lil IJsland is de partij, die de leus
voert „Los van Denemarken", thans opper
machtig zij schijnt er thans op bedacht te
zijn, eene nieuwen aanval te ondernemen
legen de verbinding mol Denemarken.
De separatistische beweging iai IJsland
nam een ernstig karakter aan, toen in 1905
dc Noosweegsclic separatie ten er in waren
geslaagd, gedeeltelijk onder den bijval va-n
lXmsehc zijde, de unie met Zweden le owt-
binde-n.
Spanje.
Rome, 3 M a a r t. In antwoord op een
vraag in dc Kamer, verklaarde de minister
van buit-enlandsche zaken, dat do oase Gha-
danis. daar zij deel uitmaakt van het Turk-
sche gebied, nooit aan Frankrijk is afgestaan
en nooit dooi' dit land is bezet. IX regecring
heeft de stelligste waarborgen, dat de oase
Turksch ral blijven.
Itallfi.
De voorwaarden, waaronder liet YaÜeaan
zich heeft bereid verklaard in le ga-ar op
het voorstel va-n de Spaansohe regecring '-ot
hervatting van de onderhandelingen over dc
vermindering van de orden en dc godsdien
stige congregatiën en de uiitletggiing van de
ar tl. 29 eu 30 van hef Conco-ixLaiat, zijn de
volgende: 1. Dc nieuwe onderhaal del-i-iigen
zuhen dc bepalingen van het concoi'daat o-n
dc beginselen van liet canonieke recht in
deze voege tol uitgangspunt nemen, dat er
geen. verandering word/t gc>l)na<fiit iui die ju
ridische stelling van de orden en congrega
tiën zonder voorafgaand overleg met den
Heiligen S-toel2. dc onder ham dein ogen zul
len worden uitgebreid tot hef gedeelte van
de vereenigingswet, dait de godsdiensilige ge
nootschappen behandelt3. de Spaiauschc re
gecring mag. zoolang dc onderhandelingen
(hircn, geene maatregelen nemen die daarop
zouden kunnen prejudiicbeeren.
In oen den 2. Maart gehouden kroonraad
i". de pauselijke nota iui ontvangst genomen
en het door Canalejas em Garcia Prèeto op
gegeid* antwoord goedgekeurd. Verder is
besloten in den loop wam Maaot de veroeni-
gingswot in te dienen.
Oosten rijk-Hongarije.
B u da p e s t3 .Vla a r I. IX- Hongaarsche
delegatie heeft het legcrcrediet toegestaan.
Dc officii cede medediecling va.ii lual twee-
niaaiidBohc verlof, d-a.1 aau graaf Aclwonlhal
is verleend, en van zijne lijdelijk© vervan
ging door de» geza'ivt markgraaf Ba-llaivickni
heeft, zooals wel te Verwachten was, aatvlci-
di'iig gegeven tol geruchten over zijn aan
staand aftreden. Sommigen siw-cken van dit
aftreden reeds aks vaji oenc «ekerbeid. Uit
zeg nie.ecns hoe je aan dit allerzotst kostuum
zijt gekomen?"
..Tra, la, la, hel ziet er wel een beetje te
opzichtig uit, hé?" lachte Percy allerjoviaalst.
.Maar." vervolgde hij met plotselingen ernst
cn met gezag, „nu je toch hier bent, Foulkes,
moeten we geen tijd meer verhezen: die
vlegel van een Chauvelin mocht ons weer
eens zijn trawaiukm op heit lijf sturen!"
Marguerite gevoelde zich zoo gelukkig, ze
zou hjer langer willen vertoeven, luisterend
naar zijne s-onr, hem beslonnend met aller
lei vragen. Maar op het hooren van Cbauve-
lin's naam schrikte ze eensklaps op.
„Hoe zullen we terug kunnen?" hijgde ze;
„de weigen wemelen van wldaten tusschen
(Ictc-pliedi en Calais, cn..."
„We gaan niet terug over Galais, lieve,"
zei Percy, „maar juist langs den anderen
kant van kaap Gris-Nez, geen halve mijl
van hier. De sloep win de Day Dream wacht
ons daar."
„De sloep van de Day Dream?" herfiaaWe
«ij.
,,Ja!" lachte hij weer jolig, „dat is weer
eens een andere grap die ik lief) uitgehaald.
Ik had je te voren moeten vertellen dat,
toen ik dat kattebelletje dn de hut liet glijden,
ik een ander strookje papier voor Armaivd
er had hij-gevoegd, mot aanwijzing diit in (le
houten stulp achiler te laten. Dat briefje
•heeft Ghauvelin met zijn mannufjes de bce-
nen in den nek doen nemen, om achter mij
aan ssooals hij dacht terug te hollen
naar de herberg „Le Ghat Gris". Het eerste
rct ]>je j>apicr bevatte mijn werkelijke instruc
ties ook voor den ouden Briggs, den- ge
zagvoerder van de Day Dream. Briggs ont
ving order om meer uit deu wal tc gaan
liggen, ten westen, begrijp je? Als hij good
«i wel uil het gezicivt Ls van (kikiis. zal hij
de sloej) naar een hem en mij bekende kleine
kreek zenden, juist aan den overkant van
Kaap Gnis-Ncz. Dc matrozen zullen naar mij
op den uitkijk liggen - we hebben ran afge
sproken rignaal. cn we komen allen veilig
aan boord, terwijl Glvauvelin met zijn man
netjes den inham zitten le bewaken, die
juist tegenover dc „Chat Gris" ligt."
„Aan den overkant van Kaap Gris-Nez?"
Ilvcrnatn Marguerite. „Maar ik... ik kan niet
loopeai, Percy," kreunde ze Ivutidxilioovend,
oii-derwijl zij zich inspande op «Ie becnen te
komen, maar nauwelijks op haar voeten kon
blijven staan.
„Ik zal je dragen, Move," zei hij eenvou
dig; ,,-dc blinde die den lamme leidt, weet
j«"
Sir Andrew verklaarde zich ook bereid e*n
1 tandje te helpen, maar Sir Percy wilde zijn
kostbaren last alleen aan eigen armen toe
vertrouwen.
En die armen, nog altijd krachtig, in weer
wil van doorgestane vermoeienis en nvishan-
deling, omsloten het afgetobde lichaam van
Marguerite, en tilden haar znohftjes op alsof
ze een veer was -geweest.
En toen Sir Andrew zich op bescheiden al
s-tand hield, werd er veel gelegd of liever
gefluisterd /eer veel, dat het -hcrfslkoclijo
zelfs iitf opving, wat dit ruis elite niet meer.
Al zijn vermoeienis was vergoten; zijn
schouders m-oeten zeer pijnlijk zijn geweest.
Av-anl dc soldaten lua(Idon er meedoogcnloos
•op los geslagen, maar hij «clueai stalen spie
ren le bezitten en zijn gee-fkrarht grondde
aan het bovennaluurlijke. Het was een afmat-
