1°. Sl§.
9"* Jaargang
Dinsdag 11 April 1911.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE NEDER-RIJNERS.
AIMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Pet 3 maanden voor Amersfoortf I.OO.
Idem franco per post- 1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Ad verten t iftnmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF 6 C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 00.
PRIJS DER ADVERTENTIÉN:
r o.a*.
0.10.
Van 1—5 regels
Elke regel meer
Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 ffutl by vooruitbetaling.
Qroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedryf bestaan'zeer voordoclige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Jtene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
I De Burgemeesler van Amersfoort brengl, ter vol-
I doening aan een door hem ontvangen tclegraphiscli
I bericht van den Heer Commissaris der Koningin
I der provincie Utrecht, ter kennis van belangheb-
I benden, dat, met ingang van 10 April 1911, door
I «Jen heer Minister van Binnenlandsche Zaken het
I houden van veetentoonstellingen in
Ide provincie Utrecht is verboden.
I Amersfoort, den 10. April 1911.
Dc Burgemeester voornoemd,
WTIJT1ERS.
De Burgemeesler van Amersfoort brengt, ter vol
doening aan de aanschrijving van den Commissaris
der Koningin in de provincie Utrecht, d.d. 7 April
1911, 4e Afdeeling, no. 1643/1126, ter kennis van
i belanghebbenden, dal zich in de gemeenten Maarsse-
veen en Tuil en 't Waal gevallen van mond- en
klauwzeer hebben voorgedaan.
Amersfoort, den 10. April 1911.
De Burgemeester voornoemd,
WU1JTIERS.
Politiek Overzicht
Frankrijk en Spanje in
Marokko.
Over dc gebeurtenissen in Marokko wor
den steeds berichten verspreid, die elkaar,
tegenspreken, waardoor het onmogelijk is een
duidelijk beeld te krijgen van den toestand,
inzonderheid van den slaat van zaken in en
om Fez. Dc opvatting van de regecringskrin-
gen in Parijs wordt weergegeven in eene
I mededeeling van dc Agence Ilavas, die zegl:
I ,,ln de diplomatieke kringen hier beschouwt
I men de gebeurtenissen in Marokko, ofschoon
men niet miskent, dal dc toestand voor hel
oogenblik mocielijk is, slechts met matig pes
simisme. De gesprekken, die in Parijs tus-
I schen minister Cruppi en den Spaanschen ge-
I zant en in Madrid tusschcn den minister van
j buitcnlandsche zaken en den Franschen ge-
I zant hebben plaats gehad, hadden lot idus-
I ver geen ander doel dan eene gedachtenwis-
I scling uit te lokken over de maatregelen, die
I zoo noodig moeien worden vastgesteld, om
l dc veiligheid van de in Marokko levende
I Europeanen te verzekeren".
Met deze mededeeling dekken zich- de ver-
I klaringen, die in dc Spaanschc Kamer zijn
I afgelegd door minister-president Canalejas.
Over het tusschcn de .beide regeeringen te
I Madrid en te Parijs gepleegde overleg heeft
I deze bewindsman gezegd, dat dc Spaanschc
f regeering uit Parijs geen nota heeft ontvan-
I gen, die ten idoel heeft op 'haar «enigen druk
uit te oefenen of ook maar vertoogen bevat
I betreffende de Marokkaanschc aangelegen-
I beid. Daarentegen heeft de Spaanschc regee-
I ring verscheidene gewichtige telegrammen
I ontvangen van haren gezant te Parijs, die
I het onderwerp geweest zijn van een minister-
I raad en ook van een kabinetsraad onder
'I voorzitterschap van den Koning. In tegen-
I spraak met andere berichten, die er van ge-
I waagden, dat een Spaaivsch eskader in Cadix
I zou worden samengetrokken en dat naar clie.
I haven infanterie- en marinetroepen werden
gedirigeerd, die bestemd waren voor Melilla,
I deelde dc minister-president mede, dal
I Frankrijk evenmin als Spanje tot dusver ook
I maar een enkelen soldaat hebben gcmobili-
I seerd. Wat den toestand in Marokko betreft,
verklaarde hij, dat die ongetwijfeld ernstig
is. ,,Dc laatste berichten uit verschillende
bronnen maken het aannemelijk, dat Fez
door dc opgestane Kabylen volkomen omsin
geld is. De Spaanschc regeering heeft maat
regelen genomen om zich tegen elke even
tualiteit te beschermen. Wij slaan den toe
stand in Marokko met groote zorgvuldigheid
gade en bewaren onze koelbloedigheid met
het oog op de gebeurtenissen. Koelbloedig
heid is tegenwoordig het eerste vereiseh-
te tegenover den moeiclijken toestand in
MarokkoIk herhaal voorloopig nog
maals, dal de Spaanschc regeering alle 1100-
dige voorzorgsmaatregelen heeft genomen.
Wij hebben onze koelbloedigheid niet verlo
ren en gaan voort, onze belangen en dc eer
van de Spaanschc natie in Marokko te be
schermen".
liet blijkt dus, dat Frankrijk zoowel als
Spanje er op bedacht zijn zich de zaken in
Marokko aan te trekken. De andere mogend
heden echter houden zioh\r buiten
„Frankrijk heeft in Marokko geheel dc vrije
hand, schrijft de Neue Freie Presse. Terwijl
de overeenkomst van Algeeiras tot zekere
hoogte de politiemacht over Marokko gaf, is
door de m Februari 1909 gesloten overeen
komst tusschen Duitschiand en Frankrijk
Over de uitlegging van de Algeciras-akte het
gevaar, dat Frankrijks optreden in Marokko
lot verwikkelingen met Duitschiand zou kun
nen leiden, uitgesloten. Frankrijk heeft
shchts dc integriteit en onafhankelijkheid
van Marokko te verzekeren en de economi
sche belangen van Duitschiand niet tc be-
nadeclen; al het andere ligt in Frankrijks
goeddunken. Wanneer Frankrijk met de l>c-
doejing, den wan kelen den troon van Mocley
Ilafid te steunen en voor orde in Marokko te
zorgen, eene belangrijke troepenmacht naar
Afrika zendt, dan zal daartegen evenmin
Duitschiand als een der andere onderteeke
naars van dc akte van Algeeiras protcstcc-
ren. Alleen met betrekking lot Spanje moet
een voorbehoud worden gemaakt. Tusschen
Frankrijk en Spanje is in het jaar 1901 eene
geheime overeenkomst getroffen, die betrek
king heeft op dc mogelijkheid, dat de sultan
zijne souyereinitei'l niet kan handhaven. In
Spanje is men van meening, dat Frankrijk in
hel tegenwoordige oogenblik met het Oog op
dit verdrag niet gerechtigd is alleen op te
l-rcden, terwijl men in Parijs de meening is
toegedaan, dal door de akte van A'lgeoiras,
die eene internationale overeenkomst is, het
indertijd gesloten geheime verdrag werd
Opgeheven. Dit is in tusschen eene diplomaten-
kwestie, die reeds daarom bezwaarlijk reden
tot ernstige wrijvingen zal geven, omdat
Spanje wel niet er op belust zal zijn in het
Marokkaansche avontuur betrokken Ie wor
den, te meer omdat zijne belangen door het
optreden van Frankrijk niet bedreigd schij
nen. Men mag dus aannemen, dat door de
mogendheden geen ernstig protest legen de
Marokkopolitiek van Frankrijk zal worden
kenbaar gemaakt en dat de Fransche regee
ring de Marokkozaalc zal behandelen als dat
gene wat zij werkelijk is: eene binnenland
sche aangelegenheid van Frankrijk."
Duitschiand.
Tol besluit van zijne wereldreis, heeft de
Duitsche kroonprins een bezoek gebracht
aan het hof te Weenen. Zondag namiddag
om 1 uur kwam hij uit Rome te Weenen aan
met zijne gemalin, die hiermee haar eerste
bezoek aan Weenen bracht; zij werden door
den. Keizer en de iu de hoofdstad aanwezige
aartshertogen en aartshertoginnen met groo
te hartelijkheid ontvangen. Ook dc welkomst
groeten in de pers vloeien over van harte
lijkheid. De PoliUsche Korrespondenz ge
waagt van „eene atmosfeer van bijzondere
vriendelijkheid", waarvan het kroonprinsen-
paar omgeven is en tot welker vorming Kei
zer Wilhelm door zijne persoonlijkheid en
door de wijze waarop hij in Weenen is op
getreden, in bijzondere mate heeft bijge
dragen-
Heden voormiddag om 11-56 keert het
kroonprinsenpaar na eene afwezigheid vau
vijf maanden tc Potsdam terug.
B e r 1 ij n. 10 A p r i 1. Bij de verkiezing
voor een lid van den Rijksdag, die hier moest
plaats hebben ten gevolge van het overlijden
van Singer, is gekozen de kasskrsbcambte
Buechencr, sociaal-democraat, met 69,872 van
de 73,390 uitgebrachte stemmen.
Frankrijk.
De zinsnede van de rede van minister
Cruppi iu den senaat over de buitenla-nd-
sche politiek, die op Duitschiand be trek
king bail, luidt iu haar geheel nldiK
„Er is op «leze tribune veel gesproken over
de rede van den rijkskanselier vou Betk-
niauti-llollweg. Hel zij mij vergund ook mij
nerzijds iels daaruit aan te halen. Duitsch
iand kun zich, zoo zcidc hij, algemeenc,
onbestemde verklaringen besparen. De po-
Utlek, die het sedert veertig ja*cn voert,
heeft bewezen, dal het mei niemand strijd
zoekt. Datgene, wal de rijkskanselier vau
Duitschiand heeft gezegd, kan men ook op
het republikeiusohc Frankrijk toepassen. Wij,
hebben den plicht «nel Duitschiand dc goede
betrekkingen te onderhouden, dio tusschen
twee groote naburige volken moeten be
slaan. Wij hebben op vele punten gemeen
schappelijke belangen tc verdedigen. Wij
dragen daartoe onzen besten wfil bij. Daar,
waar toevallig de belangen van de beide
landen mei elkaar in strijd mochten zijn,
zullen wij die van Frankrijk voorstaan met
loyale beslistheid en in een geest van recht
vaardigheid. Dal zal, naar ik meen, in staat
zij-u gevaarlijk misverstand tc vermijtten'.
In «te Parijsohe pers is deze verklaring iu
geen enkel ernstig blad op verzet' gestuit
integendeel zij heeft levendige instemming
gevonden. Zoo zegt dc Petite Réputblique
„De heer Cruppi heeft op billijke wijze on
derscheiden tusschen de belangen, (lie ons
met Duitschiand samenbrengen en dio ons
van Duiilscbland scheiden. Er is geen re
den om ons over de eersten in bijzondere
overeenkomsten te verstaan, terwijl met be
trekking tot de anderen beide partijen de
vrije hand behouden". De gematigde Ré-
pubiique fra«$aise prijst de woorden als
zeer gelukkig en zegt, dal zij bewijzen, dat
Cruppi eene positieve opvatting van dé za
ken beeft omdat hij de kalmte en hel ge
voel van waardigheden bezit, die noodig
zijn om dit gedeelte van de builenlandsohe
betrekkingen van Frankrijk te leiden.
De Köln. Ztg. bericht uit Berlijn, dat ook
daar de verklaring van minister Cruppi over
Duitschiand met groote voldoening is ver
nomen. De zakelijke wijze, waarop hij ge
waagde van de rede van den rijkskanselier,
zal allen aangenaam aandoen, die de betrek
kingen van Duitschiand en van Frankrijk
zouden willen plaatsen -op een rustigen
grondslag, die evenzeer verwijderd is van
vooringenomenheid als van sentimentaliteit.
„Wanneer de Fransche mlLnister liet alls
„plicht" voelt met Duitschiand goede be
trekkingen te onderhouden, zooals tussochen
twee groote nabttrligc natiën moeten be
staan, dan zal dc uitvoering van zulk een
voornemen bij ons zeker niet op belemme
ring stuiten. Als de lieer Cruppi dez© opvat-
Ving in de praktijk kan overbrengen tegen
over de de juist aa» den dag gekomen
chauvinistische stroomingen in Frankrijk,
dan zal hij zich daarmee eewe zeer groote
verdictiste vcrwerven
liet toonccl van de groote betooging der
Aube-wijnbouwers van verleden Zondag was
Troycs, de hoofdstad van het departement.
Een achtduizendtal personen uit alle deeleti
van het departement kwamen in dc stad ©n
trokken niet ontplooide banieren onder trom
geroffel, trompetgeschal en revolutionaire
liederen door de met vlaggen en opschrift-
borden getooide hoofdstraten, waar eeuc
talrijke menigte hen met gejuich begroette.
Voor de vlaggen waren geene andere dan
rood* en zwarte kleuren gekozen. Dc op
schriften drukten allen het besluit van de
wijnbouwers der Aube uit. om hun recht tot
het uiterste tc verdedigen.
Dc orde werd gehandhaafd door de leden
van dc gyuinasliekvcrcenigingen «Ier stad.
Politic en soldaten vertoonden zich niet.
Eerst toen oen deel van de bctoogers zich
opstelde voor het gebouw van de prefec
tuur en eene roodc vlag bevestigde op het
portaal boven het wapen van de graven van
Champagne, trad de politic op; ook eene af
deeling jagers kwam op de been. Reeds
vreesde men, dat het lot eene botsing zou
komen; maar de senatoren en afgevaardig
den van liet departement, die aanwezig wa
ren, slaagden er in de autoriteiten tc overre
den dc troepen te laten aftrekken tegen de
belofte, dat ook de wijnbouwers het plein
zouden verlaten. Zoo eindigde de dag vreed
zaam.
In dc Marnc gedraagt men zich rustig;
men wacht af wat dc Kamer zal doen, maar
is waakzaam om zich niets te laten ontne
men. Op biljetten, die in Reims. Ay, Cumiè-
res en andere plaatsen zijn aangeplakt-, staat
tc lezen:
„De lieer Monis heeft ons beloofd, dat men
niet zou raken aan. dc grensomschrijving. Op
deze belofte antwoordt dc commissie niet bet
voorstel dc Aube, de Ilaute-Marne en dc
Seiue-ct-Marne in te lijven. Wij kennen de
aanstokers van dezen jammerlijken veld
tocht: het zijn onze vijanden, de knoeiers.
Wijnbouwers, gij kent uw plicht! Allen op
uw post! En voordat gij dc nederlaag lijdt,
moet gij dc knoeiers hun verraad betaald
zetten."
Over den iai het ministerie van buitcnland
sche zaken gcplecgdcn diefstal van stukken
wordt nader bericht, dal de meest belang
wekkende vin de in hechtenis genomen per
sonen is Bernard Mai mom, die reeds meer
dan 60 jaar is. Over zijne vroegere loopbaan
bestaat groote onzekerheid. Men weet alleen,
dat hij ten tijde van de regeering van Abdul
Haniwl iu dienst van de Turk sell© politie
stond en zich onder <te in Europa levende
Jong-Turkcn mengde om hen in het oog tc
houden en hen aan tc geven.
De betrekkingen van M aam on met den jong-
slcn ambtenaar Rouet bestond reeds sedert
nagenoeg een jaar. Rouet, die meermalen in
geldverlegenheid was, werd door de ge ld lee
nt r. gen, die Maimon hem verstrekte, oeti
blind werktuig in diens hand, Rouet was in
hot departement van buiitcnlancfsche zaken
toegevoegd aan dc centrale afdeeling voor de
betrekkingen met de mohatnniedaanschc Itftt»
den. Hij moest alle in- en uitgaande stukken
klassificoercn; als zijne aandacht viel op cel»
belangwekkend stuk, dan bracht hij het des
avonds aan Maimon, dLc er gedurende den
nacht afschrift van liet nemen, zoo dat het den
volgenden morgen weer bij de akten kon
worden gelegd-
Spanje-
P a r ij a, 1 U April. De Temps verneemt
uit Madrid, dat de bewoners van Canillas
(provincie Malaga) in opstand gekomen zijn.
Zij deden een aanval op dc kazerne der gen
darmerie en riepen de republiek u;t.
Madrid, 10 April. Bij bel oproer to
Canillas zijn vijf personen gewond. Versier-
kingen van de politie zijn er heen gezonden,
om de orde tc herstellen.
Malaga, 10 A p r i 1. Bij het oproei* van
Canillas zijn twee dooden en vijl gewonden
gevallen. Het oproer werd veroorzaakt door
liet in beslag nemen van vee, omdat men
met de betaling van dc accijns rechten in ge
breke was gebleven. Eon persoon protes
teerde hiertegen bij den burgemeester, die
bevel gaf hein in hechtenis tc nemen, waar
op de bevolking op hel plein voor hel stad
huis te hoop liep. toen «1e gendarmerie
•trachtte de menigte uiteen te drijven, ont
stond eon gevecht, waarin geweerschoten
vielen.
Rusland.
I' c t e r s burg, 10 A p r i 1. Dc Rijksraad
bracht de beraadslaging over de begroeting
ten einde. De verschillende hoofdstukken van
de begroeiing zijn vastgesteld, op moerende-cis
op de door de Doema aangenomen eind
cijfers.
Turkije.
Konstantinopcl, 1 0 A p r d l Dc Ka
mer heeft «Ie oprienting vau een ministerie
voor posterijen en telegrafie goedgekeurd.
K o n. s t a n t i n o p c 1, 9 April. l>e foto
grafische gemeenschap met Toczi is sedert
den 6en April verbroken. Eoaic sterke colonne
opstandelingen opende hel vuur op de ves
ting Kastrati. Troepen, die kwamen opda
gen, dreven dc rebellen terug.
S a 1 o n i k i, 9 April. De Arnauten ne
men maatregelen voor een nieuwen aanval
tegen Toezi. Dc gemeenschap met Skutari is
verbroken. Dc toestand van dc nog door
troepen bezette koeia's schijnt hopeloos.
Volgens officicelc berichten heeft. Monte
negro troepen gemobiliseerd langs de gc-
heele grens en heeft het artillerie laten ko
men. De toestand wordt op nieuw als ern
stig beschouwd.
C c 11 i n j c, 9 A p r i I. De regeering van
Montenegro heeft, om de stipste onzijdigheid
iu acht te nemen in de gevechten, dio in
don laatsten lijd aan den grens van Mon
tenegro worden gevoerd, een streng onder
zoek gelast om vast te stellen of Montcne-
grijusche bewoners van de grensstreek aan
de zijtje van dc Albaneezcn strijden. Als dit
bleek juist tc zijn, zouden die Montcnegrij-
nen als deserteurs beschouwd worden, wan
neer zij binnen drie «lagen niet naar hunne
haardsteden terugkeerden.
De Montencgrijnsche regeering heeft mach
tiging verleend tot de overbrenging van go-
wonden naar Skutari over haar gebied. Zij
heeft het hospitaal tc Podgoritza Ier be
schikking van de gewonden gesteld en heeft
besloten, dat iedere rebel, die naar Monte
negro dc wijk neemt, naar het binnenland
zal worden overgebracht. Het aantal vluch
telingen bedraagt 1500.
28 VAN
RUDOLF IIERZOG.
o—
„Beste juffrouw," wendde de schilder zich
lot hel meisje, dat, als een. eohit kind. nog,
bij Hans woorden, d© oogen had neergesla
gen, „weu u hem toch die salontaal af, als
hij onder vrienden is. Ik neem aan, dat u
hot even prettig vindt, hier tc zijn, als ik.
Is hel niet zoo?"
„Ja," zei ze eerlijk, cn sloeg rustig dc
oogen naar hem op.
„U moet niet boos zijn," vleide Ilans. ,,Ik
kan toch niet weten, hoe u 'mijn eigenmach
tig optreden zoudt opnemen."
„Ook niet voelen? vroeg dc schilder, en
streel: hem door het dichte haar. „Ben ik je
Vriend of niet? En ben ik een inensch met
een warmkloppcnd hart of een versteend
monster, dat zelfs nog in dc doodkist het
boek van Madame Etiquette meeneemt? Jou
dwaze jongen!"
„Hè, die was goed!" liet Hannes zich ont-
vallen.
„Het doet mij genoegen, juffrouw, dat ik
mocht optreden als tolk van uw gevoelens!"
Met overdreven deftigheid vatte hij haar
hand qp bracht ze aan de lippen, en Hans
greep de andere en bracht ze eveneens aan
de lippen, en liet Rieisje stond tusschen hen
in, blozend, haar blijdschap niet meester
als een Kersteugel, die de vleugels ontplooit.
„Wal is dat nu?" vroeg Hcinrich Springe
ca hief het hoofd op.
Alle drie luisterden. Maar ze bleven stil
staan.
Binnen in de zijkamer zocht iemand op
dea vleugel een melodie. Nu had hij ze, of
schoon een weinig hakkelend, daar bij ze
maar met één vitvger spelen kon.
Ihr Kinderlein, kommcf,
O kommet doch all..."
De muziek werd begeleid door een oude.
doch zeer gevoelvolle stem.
„Die „Kinderlein" zijn wij," fluisterde de
schilder. „Ik geloof heusch, dat hel ernst
was van heer Fricdrich Leopold, en dat. hij
het geboortefeest van Christus op drie dagen
vroeger gesleld heeft!"
„Ihr Kinderlein kommet!" zong dc oude
heer op nieuw en dringend, want zijn muzi
kale kennis was met deze twee regels uitge
put.
„Laten we gaan," besloot de schilder.
Kerstmis kan men nooit te veel vieren."
Zc hielden hel meisje nog steeds aan dc
hand, en zoo leidden zc haar*naar binnen,
als werd het heilige geboortefeest slechts ter
eerc van het vreemde meisje gevierd.
Op de tafel straalde een nauwelijks drie
voet hooge, groene den met kaarsgeflikker.
Naast een buikige flesch champagne en gla
zen op hooge voeten stond een schaal, vol
geladen met allerlei vruchten. In het vertrek
hecrsehle een hars-achtige boschlucht.
Fricdrich Leopold, zat aan. den vleugel.
Ilij had nu zijn versje als driemaal gezon
gen, en toen hij nu plotseling die liefelijke
Kerstengel binnenzweven zag, ging hom een
andere poëtische gedachte uit zijn kinder
jaren door het hoofd. En vel vuur zong hij
uit volle borst, met alle vingers tegelijk op
de toetsen de maat slaand
„Christkindchenkonini iu un «r Haus
Rack die grosze Tasche aus..."
„Donnerwetter," riep hij verschrikt op
springend. „Dat was natuurlijk een- mis
greep uit mijn liederenschat, juffrouw, u zult
me wel niet voor zoo onbeleefd houden, dat
ik van mijn gasten liet meebrengen en uit
pakken van een grootcn zak verwachten zou.
Wat zullen wc nu zingen?"
Hcinrich Springe zette zich aan den vleu
gel dacht een oogenblik na, en weldra be
gon het instrument onder zijn handen tc
juichen en te jubelen. De schilder keek Han
nes, die naast hem stond, aan. ,,Kcnt u
dat?" vroeg hij, zonder met spelen op tc
houden.
„Uit de Kerstliederen van Peter Corne
lius."
„Ach... dat verbaast me... Ze zijn" niet
zeer bekend!"
„Dc muziok-ondcrwijzcrcs van school heeft
ze mij geleerd. Ik mocht zoo nu cn dan bij
haar komen."
..Ilè, zingt u dan," en hij begon opnieuw.
Haar blik ging verschrikt van den een naar
den ander, alsof ze hulp zocht. Haar hart
begon onstuimig te kloppen. De schilder
wachtte, de handen op de toetsen Hans cn
dc oude heer stonden gespannen luisterend
naast den boom. Toen richtte zij zich hoog
op, cn trad met gefronst voorhoofd aan den
vleugel.
„Wie schön geschraückt «lor festliche «Raum,
Die Lichter funkcln am Weihnachlsbaum;
O fröhliche Zeitl O seliger Traum!"
Onder het spelen wendde de schilder het
hoofd om en knikte haar toe „Bravo!" Dat
verdreef haar angst. En ze zong hot lied
zóó früsch cn kalm ten einde, alsof ze niets
wist van toehoorders.
Hcinrich Springe reikte haar de hand. „U
hebt een mooi orgaan," zei 'hij, „cn wal
meer zegt, ge hebt een ziel. Wij moeien
meer samen musiceercn. Vindt u het goed?"
„U speelt heerlijk!" stamelde ze en zocht
met haar oogen haar geliefde.
Fricdrich Leopold had hem echter reeds
bij dc revers van zijn jas genomen, om hem
wakker Ie schudden.
„Je bent aan dc l>curt, mijn zoon! We hou
den een rondzang om «Ie tafel!
„Ik ben al aenigc jaren in dc stemwisse
ling, mijnheer von Springe."
„Je behoeft ook niet te zingen laat je
Muze zingen die is toch, hoop ik, verhe
ven boven de stemwisseling! Je bent dc
eenigc, die van avond nog n^els gedaan
hebt."
..Ik heb u juffrouw Slahl gebracht," zei
Hans met een buiging.
„Dat is zoo," zei dc oude hoer snol, en
beantwoordde dc buiging met een nog die
pere. „Ik zal aan den Paus schrijven, dat
hij je daarvoor heilig laat verklaren."
Toen liet hij met een knal de champagne-
kurk legen de zoldering springen.
„Nog niel, vader," zei de schilder. „Luis
ter! Dat past bij de stemming."
Van hel kleine klooster iu dc Ooststraat
luidde de klok voor een Iversl-mis.
„llcb je waarlijk geen nieuw gedicht ge
maakt, Hans?" vroeg de schilder. ,.Wij zijn
toeli onder ons!"
„Dicht Ilans?" riep Hannes verrast. „Ach
ik bedoel mijnheer Stcinhorr."
„Mijnheer Stcinhorr?" herhaalde de oude
heer droogjes. „Hier bestaat alleen niaftr
Ilansen hij dicht werkelijk."
„Een Kerstliedje," zei Hans me! za'hlc
slem, cn er (rad een plechtige stilte in.
„Koinnt, komin...
Die Weilinachlsglocken lüulcn
Du solist das Lied tnir dculou
üanz leis, ganz Ironim.
Dort auf dein Tannenmoos
Von Zweigen überhangen
Lasz, Liebstc dieh unifangen
Auf meinem Schosz.
Still - still - I
Wass konnen Worte sagen?
Ich spur s cn seinen Schlagcn
Dein Ilcrz, es will...
Will aus dem Glockenklang
Mir «ine Mar verkünden,
Die ich nicht konnl' ergründcn
Kin Lcbcn lang.
Du Du
O, lasz mich wciter hóren 1
Mil kcincm Haucltc stóren
Will ich die Ruh.
Wcich nicht vcrwirrt zuruck...
Kin Lachen und ein Singen
Will diioh utud mich beéwingcti
Von innrem Glück.
