Uit den omtrek.
STADSNIEUWS.
aag:
i ge-
5e. De Mnhocfte aan boeken, ter wilJe'vaii
(iet fatsoen, wordt door goedJooope uitgaven
<ler klassiek ca, vcrzamehv eiken en werken
eens even na te slaan, populair-weteivsoUap-
pelijke «fcëo-theken, mod*-«*nan% toevallig
ten geschenke ontvangen boeken en door de
onontbeerlijke vakboeken bovrcWP; meestal
js dan ootk de in de aanving daarvoor be
schikbare ruimte hi endoor ingenomen.
6e. De voor het leren beschikbaar over
blijvende tijd wordt meestal, tengevolge v«n
bet streven om ten minste in de vakweten
schap eenigszins op de. hoogte te Wijven, in-
r'ordl genomen door de lectuur van couranten,
tijdschriften, en van ide nieuwste mode-ro
mans, zoodat van lust of tijd voor lectuur
l«n oorspronkelijke, wetenschappelijke wer-
[ken, geen sprake is.
ort.; 7e. Het gewwnnen aon kle kcéour uifcsini-
ind van couranten en tijdschriften bederft
•n smaak voor en de geschiktheid tot hot
:en van meer ingewikkelde werken; reeds
•ckt bij de Du it sellers de tijd aan, waarin
•Ifs het hoofklarwkel als te inspannend
•ordt beschouwd en in een mozajek van
;orte me<ledeelingen womt opgelost.''
Is het niet alsof deze overwegingen gisto-
n geschreven zijn in plaats van vóór ecai
oog-kwart eeuw? Hoe Von Hartmann eenige ver-
nietpeteringen daarin -dacht te brengen, zegt 'hij
hot volgende, waaruit tevens blijkt, welk
inidpunt hij innam tegenover de bibhothe-
•n in ihct algemeen. Hij zegt o. a.:
Er zal nog heel wat water in de zee
en e«er aan de wvondng-misère in de stc-
n dooi wettelijke verhindering der specu-
rge.latie in bouwterreinen een einde wordt ge-
jn pvaakt. Tot zoolang moet een ruime onder
steuning der bestaande staats- en stadsbi-
a r. bliotheken zoowel aan het publiek als aan
jg 'de uitgevers te huLp komen en bij de betrok-
parijen de overtuiging gewekt worden
eer- van de noodzakelijkheid vam zulk een on-
Tinnrdersteuniiig voor het behoud en de bcvor-
j)ejderinig dei' wetenschappelijke vokkslitera-
ss<?. tuur. Zo oak. de romanuitgaven hoofdzake
lijk kaïnnen bestaan van de leesbibliothe
ken. zoo ook zouden wetenschappelijke uit
gaven grootendeels door wetenschappelijke
bibliotheken kunnen bestaan, indien deze
slechts over de middelen konden beschikken
om haar boschavingstaak op tweeërlei wij
ze, door te 'koopen en uit te leenen, te kun
nen vervullen."
ling
den
Wj_
Een Hollandschc fabriek
van oude s c h i 1 d e r ij e n? Prof. Mar
tin schrijft in het bulletin van den Ned'. Oud
heidkundigen Bond:
„Verleden jaar heeft een onzer bekwaam
ste experts i:i een interview ia het Handels
blad verklaard, dat hem wel vaak verval-
en* schingen van oude Hollandsche schilderijen
onder de oogen kwamen, maar dal hij niet
dacht, dat er hier te lande reeds systema
tisch oude schilderijen werden gefabriceerd.
irn« Het schijn» wel of die uiting een verval-
schcr onder de oogen is gekomen, die onmid
dellijk een Ostade-fabriek heeft opgericht of
althans het nog niet voldoende ontgonnen
Holland, speciaal Den Haag, in exploitatie
heeft genomen door er zijn stroom van val-
sche interieurs en stillevens heen te leiden.
De Hagenaars, die zich mei kunst bezighou
den, welen allen, dat wijlen de heer Des
10 Tombe hel beroemde Meisjeskopje van den
•Delftschen Vermeer indertijd voor eenige gul
dens Ijeeft gekochl. Deze gebeurtenis, jaren
geleden, heeft blijkbaar zulk een indruk ge
maakt, dat men in Den Haag nog maar
steeds ondanks de Handelsblad-artikelen,
ondanks de voortdurende waarschuwingen
in de dagbladen schijnt le denken, dat
men voor 50, 100, 150 gulden een Jan Steen,
Ostade, Fijt en dergelijke zou kunnen koo
pen. Van die dwaze zucht -naar trouvailles
(die immers zelfs voor den vakman steeds
meer tot de zeldzaamheden gaan behooren)
maken de vervalschers natuurlijk meer en
meer gebruik. Den Haag wordt steeds syste
matischer en brutaler bewerkt en zoo is het
mij overkomen, dat ik in zes weken tijd zeven
vervalschingen van dezelfde soort onder de
oogen heb gekregen: vier interieurs en drie
stillevens. Bij elkaar waren daarvoor door de
verschillende koopers ettelijke honderden
guldens betaald.
Deze vervalschingen zijn van recenten da
tum en zijn (de interieurs zeker, de stillevens
vermoedelijk) uit dezelfde werkplaats afkom
stig. Het is de eerste mij bekende Holland
schc fabriek, die volgens een vast recept fa
briceert. Haar producten zijn vrij grof, maar
aangenaam van toon. Zij zijn op nieuw, van
achteren gesaust hout geschilderd, dat slecht
of niet is afgeschuind. Bij behandeling met
alcohol verdwijnt de verf reeds bij de minste
aanraking onmiddellijk en wordt een dikke
witte plamuurlaag zichtbaar. De vernis heeft
een eigenaardigen boenwas-geur. Op de inte
rieurs stond telkens dezelfde onmogelijke
handteCkening van Ostade: AVO dooreen.
De stillevens waren bijna onleesbaar gemerkt:
Fyt.
Men kan zich op het standpunt stellen, dat
wie zulke grove namaaksels (de afbeeldingen
tocnen de grofheid: voldoende) koopt, terwijl
hij notabene gratis advies kan krijgen bij
verscheidene onzer specialiteiten in oud-Hol-
landsche schilderkunst, waard is dat hij be
drogen wordt. Daar is veel voor te zeggen,
tooral in gevallen waarin de koopers eerst
nadat bij eigenaar was geworden naar het
Mauritshuis stapte om er te worden ontnuch
terd.
Maar moet dat vervalschen dan maar klak
keloos doorpaan?
Daarom dus nog maar weer eens een waar
schuwing, ditmaal met afbeeldingen, die dui
delijk doen uitkomen hoe verbazend onerva
ren degenea zijn geweest, die zich hebben
laten beetnemen.
De fabriek, waar deze stukken gemaakt
Worden, bel» dk nog niet kunnen opsporen.
Da Haagsehe Courant (van 10 Februari j.l.)
dij een berichtje bevatte omtrent deze falsi
ficaties, blijkbaar afkomstig van een op het
Mauritshuis ontnuchterden bedrogene, ver
moedt dat de fabriek in Den Haag is en zegt,
dat de stukjes niet als werk van een oud-
UoUandschen meester plegen te worden ver
kocht. Het laatste was mij niet bekend. Het is
zeer zeker uitermate handig van den ver-
kooper.
Ik zal trachten zooveel mogelijk gegevens
omtrent deze praktijken te verkrijgen en ver
zoek een ieder, die er meer van weet, mij dit
mede te deelen. Door publicatie, zoo nu en
dan, van nieuwe gevallen, is het misschien
mogelijk de brutaliteit der falsarissen te
verminderen, al zal men ze wel nooit tot
staking van :hun.bedrijf kunnen nopen.
Levend verbrand. Te Oostej-end
oj» Terschelling is de vrouw van R. India
Woensdagavond door 't vuur van een stoof
m br.md geraakt. Zich zelf redden kon zij
riet, daar ze stijf van de rheumatiek was.
Haar man, die achter in de schuur bij 't vee
was, door de brandlucht opmerkzaam ge
maakt, spoedde zich naar de woonkamer,
waar hij zijne vrouw in lichte laaie von-d.
Des nachts nog is de arme vrouw ten ge
volge van de hevige brandwonden overleden.
Zuigeling verbrand. Te Zun-
dert stond de vrouw van den molenaar
Harrcijgers met haar kindje, dat slechts een
paar weken oud was, op den arm, voor de
kachel. De vrouw kreeg een aanval van epi
lepsie en viel voorover, waardoor haar baby
op de brandende kachel terecht kwam. Toen
de moeder tot bewustzijn kwam, was haar
kindje reeds aan de bekomen brandwonden
overleden.
Bra n <1 e n. Te W'iliaun zijn Vrijdag
middag 13 huizen afgebrand, doordat kinde
ren met vuur speekion in een hooiberg, waar
in plan. 30,000 pond. Bijna niets is verzekerd.
Voor hel kleine plaatsje is dit een groote
ramp, want 15 daklooze gezinnen zijn van
alles beroofd en zullen door de liefdadigheid
moeten wonden geholpen.
Vrijdagavond is te. Zaandam -door brand
verwoest het paikhuis „De Kramer" van den
heer C. P. Korff, waarin was opgeslagen 5000
a 6000 baaltjes rijstmeel van de firma C.
Kamphuys. Als vermoedelijke oorzaak wondt
het stoften van een vuurtje door jongens ge
noemd. Alles was op beurspolis verzekerd.
In de Donderdag gehouden vergade
ring van den gemeenteraad van Utrecht,
werd voor kennisgeving aangenomen de me-
dedeeling van B. en W., dat zij tegen 1 Juni
a.s. hebben opgezegd het contract met de
vereeniging Kunstliefde", volgens hetwelk
deze vereeniging tegen een vergoeding van.
f 200 de schilderijen der gemeente in haar
museum bewaarde. „Kunstliefde" nl. ver
langde voortaan als vergoeding f 500 te mo
gen ontvangen en B. en W. wiilcnj daartoe
niet overgaan, daar hangende is een plan,
volgens hetwelk alle gemeentelijke musea
zullen worden ondergebracht in ëën centraal
museum, waaromtrent weldra een voorstel
den Raad zal bereiken. Vanaf 1 Juni zullen
de schilderijen der gemeente tijdelijk worden
ondergebracht boven de gymnastiekzaal in
de Zuilenstraat. Voorts geurde de Raad goed
een voordracht tot den aanleg van weg e en
voor rekening van de gemeente van een Ro-
zenpark op het Hoogelandspark k f 1200 en
tot het machtigen van B. en W. om ter zake
van den aanleg, de exploitatie en het onder
houd van dit Rozenpark met proefvelden
met de vereeniging tot bevordering der ro
zenteelt „Nos Jungunt Rosae" eene overeen
komst te sluiten. Verder nam de Raad eenige
besluiten van meer ondergeschikten aard en
hield de quaestie van het ambulantismc we
gens het vergevorderd uur aan tot eene vol
gende bijeenkomst. Gedurende de openbare
vergadering ging de raad nog eenigen tijd in
geheime zitting.
De tuinbouw wintercurs u's-
s e n Hilversum en Zeist, zullen de volgende
week elk, onder leiding van het hoofd, een
tweedaagsche excursie maken naar de
groote tuinbouwtentoonstelling te Boskoop
en 't Westland. Dc cursus Hilversum gaat
I'aasch-Maandag en Dinsdag daarop; de cur
sus Zeist Woensdag en Donderdag. Ze kun
nen dan in de practijk toonen, wat des win
ters op dc schoolbanken theoretisch is ge
leerd.
Aan de officieren, die op 21 April
deelnemen aan den terreinrit van de Mili
taire Sportvereeniging, wordt door H. M.
de Koningin een noenmaal aangeboden op
het Aardhuis.
Z. K. II. Prins Hendrik zal daarbij niet
tegenwoordig kunnen zijn, aangezien hij
van 20 tot 23 Aprli naar Brunswijk gaat.
Naar wij vernemen wenscht de heer
A. A. Hamers, lid van den gemeenteraad
voor district II bij de a.s. periodieke ver
kiezingen niet voor herbenoeming in aan
merking te komen.
De heer H. W. van Esvcld, lid van
den gemeenteraad voor district I, machtig
de ons onlangs mede te deelen, dat hij zich
Ibij de periodieke verkiezingen niet meer
beschikbaar zou stellen.
Sedert dien tijd heeft men hem van ver
schillende zijden trachten te bewegen, op
zijn besluit terug te komen. Hiertoe heeft
de heer Van Esvcld thans 'besloten.
- Wij zijn overtuigd dat dit besluit door
zeer velen met vreugde zal worden verno
men.
Zooals wij reeds vroeger mededeel
den, zal de Militaire Sportvereeniging op
21 April en volgende dagen de verschillen
de wedstrijden houden, bij gelegenheid van
haar 25-jarig jubileum. Die wedstrijden
bestaan in dressuurproeven, terreinrit, af-
standsrit. springen enz. Ze vangen aan op
„Het Loo", waartoe II. M. de Koningin wel
willend vergunning heeft verleend. Door
dc leden van de Koninklijke Familie wer
den ook mooie medailles beschikbaar ge
steld.
De wedstrijden zullen worden beëindigd
tc Amersfoort, op 22 en 23 April, des Zater
dags on Zoiiulag van de volgende week, op
het sportterrein „Birkhovcn".
Wij laten hier iets van het programma
volgen:
Concours rijpaarden der Rijschool; con
cours d'adrcsse (military); concours jacht
paarden groot xpringconeour> met hin
dernissen tot een hoogte van 1.40 M.; jacht-
ril achter een jagerinoeslei over een af
stand van 2800 nieter, met cindwedloop van
1200 «neter.
Men zal dus op 22 en 23 April op de reu-
baan Birkhovcn belangrijke sport kuiuicu
zien. Moge hel weer meewerken en mogen
velen tijd en lust hebben, om die dagen ons
sportterrein te bezoeken, ten einde daar
door tevens hun belangstelling te toonen
voor de Militaire Sportvereeniging. die de
bewoners von Amersfoort en omstreken nog
eens in de gelegenheid stelt om op het ge
bied der paardensport iets goeds te zien.
Naar aanleiding van een tusschen de
Departementen van Oorlog en Waterstaat
gevoerde correspondentie omtrent tolhef
fing van militaire wielrijders, is door den
Miuister van» Waterstaat aan Gedeputeerde
Staten, der verschillende provinciën eene
uitnoodiging gericht om bij de beoordee-
ling van eventueele aanvragen om verlen
ging van bestaande of vcrleening van nieu
we concessies tot tolheffing met de wen-
schen van den Minister van Oorlog reke
ning te houden.
Deze wenschen zijn: vrijstelling van tol
voor: le. in dienst zijnde wielrijders, die
een Rijksrijwiel c. q. Rijksmotorrijwiel be
rijden kenbaar aan de, in nationale kleu
ren geschilderde voorbuis met het korps-
nummer in het witte gedeelte; 2e. hen, die
een eigen rijwiel, enz. berijden en voorzien
zijn van een bewijs, afgegeven door den
betrokken commandant, is de troep onder
bevel van een commandant, dan zal alleen
deze een dergelijk bewijs moeten kunnen
verloonen.
De paardenkeuring, die op last van
den minister van Oorlog op 9 Mei op de
Beestenmarkt alhier moet nlaats hebben
s'temt een massa eigenaars van bruintjes
in <lc omliggende gemeenten allesbehalve
aangenaam
Het rijtuig en vrachtvervoer en het werk
op het land zullen op dien dag te Baarn,
Stoutenburg, Soest. Lensden» Woudenberg,
Hoevelaken, Scherpcnzeol en Bunschoten,
voor een groot deel moeten stil staan.
Dit kan vermeden worden, wanneer de
keuring in de gemeenten zelf wordt ge
houden, zooals in 1896.
Naar -wij vernemen hebben B. en W. van
Baarn reeds een verzoek in dien geest in
gediend.
Er hebben zich hier den laatsten tijd
eenige gevallen van besmettelijke keelziek
te voorgedaan, waarvan enkele met doode-
lijken afloop.
PREDIKBEURTEN.
te Amersfoort.
Zondag 16 April 1911.
Rcinonstrantschc Kerk.
le Paaschdag.
Voorm. 10J uur. Ds. Hooykaas.
Evang. Luihersche Kerk
le Paaschdag.
Voorm. 10J uur, Dr. H. J. Toxopeüs.
2e Paaschdag. Geen dienst
Gereformeerde Kerk.
CLangegracht.j
le Paaschdag.
Voorm. 10 uur, ds. Donnei.
Opcnb. Belijdenis der Geloofs.
Avonds 5i uur, da. Donnei.
Beide keeren collecte v. d. pl. Emeritus-
kas.
2e Paaschdag.
Voorm. l'J uur, ds. Donner.
Gereformeerde Kar*.
(Zuidsingel.)
le Paaschdag.
Voorm. 10 uur, ds. Teerink.
Avonds 5$ uur, ds. Teemk.
2e Paaschdag.
Voorni. 10 uur, ds. H. H. Horjus, van
Soest.
Vrije Gereformeerde Gemeente,
lc Paaschdag.
Voorai. 9è uur. De heer H. J. Voorti*»,
va ii Dordrecht.
's Av. 5 uur. De heer H. J. Vaartiw.
Chr. Gereformeerde Gemeente.
Lokaal „De Zaaier",
le Paaschdag.
Voorm. 9( uur, Godsdienstoefening,
's Avonds 5i uur idem.
Hersteld Apostolische Gemeente
in de Eenheid der Apostelen.
Geboaw Ebcn-Haézer, Muurhruiieo 115.
le Paaschdag.
Voorni. 10 uur, Godsdienstoefening.
Nam. 4J uur, G-o<todl«uitoefening.
Telegrafisch Weerbericht.
Naar waarnemingen in den morgen van
15 April 1911.
Medegedeeld door hei Kon. Ned. Met.
Instituut te de Bilt.
Hoogste stand 770.5 te Clermont. Laagste
737.3 te Bodö.
Verwachting tot den avond van 16 April:
Zwakke tot matige W. wind. Afwisselende
bewolking- Waarschijnlijk droog weer. Wei
nig verandering in temperatuur.
Uitlatingen.
TorkUi.
Uitlating van de Spoorweg-Premieleeaing
van 1870 k Fr. 400, op 1 April 1911.
Hoofdprijzen
No. 808661 Fr. 400000 No. 1658239 Fr. 80600
No. 1814068 Fr. 10000 Ne. 1929160 Fr. 10000
De volgende nummert met Fr. 2500
28968 170455 269049 778644 979807
1104781
De volgende nummers met Fr. 2000.
149616 167507 432819 846820 868023
968529 1246198 1684744 1770515 1772223
1943554 1971600
De volgende nummers met Fr. 1000.
2<>206 27768 269047 278932 887780
504696 760977 776826 968530 975925
1023721 1028722 1085776 1095235 1101464
1132636 1167622 1205971 1273778 1309910
1880252 1423887 1453160 1688090 1720783
1799715 1879758 1458395
Loabaar 1 Mei a.*
Een lietdie gelukte.
Uit bet EftgoUch
van CHARLES HERBERT.
„Wat een verrukkelijke avond, mama",
zuchtte Violet Kingston.
„Hel doet mij leed dat mijn dochter een
avond „verrukkelijk" noemt, waarop ze mij
herhaaldelijk ongehoorzaam is geweest", ant
woordde mrs. Kingston kalm.
x „Lieve moeder", merkte bet kind op. wan
neer zullen onze lieve ouders toch eindelijk
eens b&effen dat het Vijfde Gebod of is
't het Zesde? niet op liefdesaangelegen
heden van toepassing is? Ik ben volkomen
bereid U te respecteeren en in elk ander ge
val te gehoorzamen, maar 't is toch beel
logisch dat evengoed als ik weet welke hand
schoen mij past, en L' behoeft niet te zeggen
dat die niet past, ik ook weet welke man
mij past. En ik wil u nogmaals zeggen dat
zijn naam is
„Houd op!" viel Mrs. Kingston haar in de
rede. „Als je dien man nog langer aanmoe
digt om je heen te fladderen, zal je genood
zaakt zijn "hem het jawoord te geven, en
dan zal je eens ervaren wal voor man hij is".
„Ja, zei de dochter kalm een recht
goed soort. Dat trekt me juist zoo in hem
aanToe, mamaatje, laten we niet twis
ten om Vernon. Als hij mij vraagt, zeg ik
„ja". Hij heeft het nog niet gedaan, maar
hij zal het doen. Goeden nacht!"
„Praten helpt blijkbaar niets", overlegde
de moeder, nadat haar dochter vertrokken
was. „Ik moet handelen, anders zal die ellen
deling haar per slot van rekening toch nog
krijgen. O. had ik toch iemand om mij tc
helpen I"
Plotseling flitate een gedachte haar dooi
den geest, en «e riep uit:
„lk zal dm kolonel verzoeken en hem om
raad vcagtm".
Twee dagen later arriveerde mei den snel
trein kolonel Grimstone, asl altijd verlan
gend om haar van dienst te zijn. Hij was een
oud vriend van haar echtgenoot, kolonel
Kingston, en zelf reeds gedurende eenige
jaren weduwnaar, had hij getracht voor de
aardige weduwe iets meer te zijn dan een
vriend.
Te vergeefs echter, want al haar gedachten
waren gecor.ocnlrecrd op haar dochter VI,
over wier toekomst zij zich nu ongerust
maakte.
Zes maanden geleden hud deze haar in
trede gedaan in dc wereld, en weldra maak
te een derftnapste mannen van Londen baar
het hof.
„Ik heb naar zijn levenswandel geïnfor
meerd", deelde zij kolonel Grimstone inede,
„en 'het resultaat, slecht als het was, aan Vio
let overgelegd. Maar zij is verblind. In Vio
let huist een sterke geest, en ze is koppig.
O, had ze maar iemand, die haar kon lei
den".
Kolonel Grimstone haalde de schouders op
en spreidde zijn handen uit, daarmede te ken
nen gevende, dat ze er een had kunnen heb
ben; cn Mrs. Kingston glimlachte zwakjes.
„Ja, ik weet dat u heel goed zijl", zei ze,
„maar ik heb me nooit geheel met die ge
dachte kunnen vcrecnigen. Het kek me zoo
vreemd toe om te trouwen met iemand, die
een volwassen zoon bezit, een weinig ouder
dan mijn eigen volwassen dochter, en zelfs
heb ik er wel eens over gedacht of het tus
schen hen niets zou kunnen worden".
Een oogenblik zweeg kolonel Grimstone;
toen zei hij:
„Denkt ge, dat deze man weet is hem
bekend hoe afhankelijk Vi van u is. Ik be
doel, natuurlijk, dat alles geheel in uw han
den is".
„Ik geloot het niet", antwoordde zij, ,.en
misschien zou hij vertrouwen op de liefde
der moeder, indien hij bet wist".
Maar thans was kolonel Grimstone diep in
gedachten verzonken, en nauwelijks scheen
hij haar opmerking te booren. Ten slotte zei
hij:
„Mijn gevoelen is, dat wat \crnon Charles-
worth ook mogo geweest zijn, wij maar niet
zonder verder bewijs mogen aannemen, dat
het hem om bet gekl van uw dochter te doen
is, en niet om haar. Indien er iets goeds in
den man steekt, zullen we het een kans
geven lol openbaring tc komen".
En in het kort deelde hij haar mede, hoe
hij dacht le handelen. Ze luisterde met ge
spannen aandacht, goedkeurend knikkend, cn
wuifde hem opgewekt lachend vaarwel.
Violet Kingston leunde achterover in een
gcmakkciijkcn armstoel in haar eigen kamer,
maar haar opgewonden geest werd er van
avond niet door tot rust gebracht.
Haar vrouwelijke trots was gekwetst, want
dienzelfden avond bad Vernon Churlesworth
haar pijn gedaan door een plotselinge en on
verklaarbare koellieid in zijn gedrag.
„Heb ik hem op eenige wijze beleedigd?"
vroeg zc zich af, „of" en haar oogen scho
ten vonken bij de gedachte „is er een an
der meisje in het spel? Dat zou hij nooit dur
ven". riep ze uit, na al wat er lusschen ons
geschied is, zich zoo terug tc trekken".
Maar plotseling herinnerde zij zich hoe
weinig er toch eigenlijk tusschen hen was
voorgevallen. Lieve woordjes en verbelde
blikken, in 't gebruik waarvan hij onover
trefbaar was, genoeg; doch hoewel zij haar
hart er door verloren had, kon zij hem niets
ten laste leggen, en toen ze over den toestand
nadacht, begreep zc dit ten volle:
„Het is alles dc schuld van mama", mom
pelde ze. „Maar ik ben niet van plan om de
rol te spelen van „verlatene" tegenover haar
„trouwcloozen minnaar", als ik «r iets aan
kan doen. Als ik beni weer ontmoet, zal hij
dit ervaren!"
Die „volgende maal" was slechts een dag
later, en Vernon Charlesworth merkte op,
hoe achteloos lachend zij zijn buiging be
antwoordde, zoo geheel verschillend van den
vroolijken blik, waarmede ze hem anders
verwelkomde.
„Arm kind!" mompelde hij. „Het is wel erg,
maar ik kan er niets aan doen. Als ik rijk
was, zou ik onmiddellijk aan je zijde zijn, lie
veling. Maar, zooals de zaken nu staan, is bet
gelukkig dat ik dat nieuws bijtijds heb ge
hoord.
Zoo kwam Violet Kingston tot de ontdek
king, dat haar koele bejegening hem niet zoo
griefde als zij gewenscht had, cn, pijnlijk
gekwetst door zijn onverschilligheid, leende
zij gerccdclijk het oor aan dc attenties, waar
mede haar oude vriend, Reginald Grimstone,
de zoon van den kolonel, haar overlaadde.
„Zeg eens. Vi", fluisterde hij, „is er iet»
waar von dat onzinnige bericht over mijn
vader en je moeder?"
Vi zette groote oogen op.
„Welk bericht?" zei ze onschuldig.
Als antwoord toonde hij baar een uitknip
sel uit een blad, waarin werd aangekondigd
dat kolonel Grimstone en Mrs. Kingston in
bet huwelijk zouden treden.
Toen begreep Violet alles. Zij kende de
wereld genoeg om dc verandering te weten,
die daardoor in haar positie kon komen, en
met grenzenlooze minachting doorzag zij
thans Vernou Cliarlesworth's gedrag. Alles
had zij kunnen vergeven, maar een kouden,
berekenenden, bnatzuchtigen man verachtte
zij diep.
„Is het waar, mama?" vroeg ze onder het
huiswaarts keeren.
De ietwat raadselachtige vraag werd wel
begrepen door mrs Kingston, die onmiddel
lijk glimlachend toestemde
Met de gerecde vrouwelijke sympathie
voor ul wat maar zweemt nnar het roman
tische, kuste Vi haar moeder, zeggeüde: „De
kolonel is een goede man, mania". Toen,
plotseling, legde zij hel vermoeide hoofd te
gen haar moeder's schouder en, door een
onweerstaanbare» aandrang gedreven, deed
zij haar verhaal zoo droevig en onder
zooveel Irunen verteld. Had zij opgekeken,
dan had zij gezien hoe haar moeder's oogen
tinteldem van vreugde.
„Ze zal er over heen komen", mompelde
ze „ze zal er overheen komen!"
Zes maanden later was het oude paar nog
ongehuwd, hoewel zij dagelijks in eikaars
gezelschap verkeerden, en de kolonel een
zeer toegewijde cavalier bleek te zijn; terwijl
Vi. iets dergelijks gevoelend, Reginald gaarne
toestond haar overal te vergezellen; dezen
middag zeilden ze ter hoogte van Hastings
in Reginald's sierlijke jacht. Het was een
prachtige Mei-middag. Dc blauwe golven
dansten in den vroegen zomer-zonncschijn,
en een gevoel van volmaakte tevredenheid
vervulde Vi Kingston's geest, terwijl zij ach
terover lag, traag de boot besturende en sla
perig haar metgezel gadeslaande, die de zei
len bediende.
Eindelijk verbrak zij de stilte.
„Heb je eenig idee, Reginald, wanneer
deze deze eh deze nieuwe regeling
zal beginnen? Nu en dan vraag ik het mama,
maar ze glimlacht slechts".
„Ik weet het niet", antwoordde hij.
,,'t Zal mij benieuwen eb of we allen
bijeen zullen wonen, als broer en zuster, zeg
Vi?"
„Jij zal bij je regiment zijn, deuk ik", ant
woordde hij blozend.
„En waar zult gij zijn?" vroeg hij zacht.
..Ik ik wilde wel dat je mee kondt gaan,
Violet!"
Er kwam geen antwoord, slechts een don
kere blos overtoog haar gelaat.
„Vi, ik heb je in den laatsten tijd hierover
niet lastig gevallen", vervolgde hij. „Sedert
die Vernon Charlesworth geheel beslag op je
legde, heb ik mij op den achtergrond»gehou-
den".
.,0, hij! antwoordde ze bitter. „Je bent een
koning, bij hem vergeleken!"
„Kom dan mee en wees mijn koningin",
antwoordde hij lachend, en, de hand uitste
kend, ging hij voort, haar met een liefdevol-
lcn blik aanziende: „Zeg „ja", vrouwtje, zeg
„ja"! Laat ons altijd te zaraen zeilen. Wil je?"
Een oogenblik aarzelde zc; toen, het ge
laat stralend van vreugde, zei je:
„Maac hoe vreemd! Mijn moeder neemt den
vader, en ik den zoon".
„Je wilt dus VI?" vroeg hij, gretig, als ver
baasd.
„Ik zul zien wat mama zegt", antwoordde
ze verlegen.
Wal mama zei, kan blijken uit het feit dat,
toen in het begin van September Reginald's
regiment orders ontving om naar Indië te
vertrekken, Vi haar lot aan liet zijne ver
bond door een duidelijk aan het altaar uit
gesproken „ik wil".
Ze trouwde van uit het aardige huis in
Londen, en toen de rcooptie voorbij en de
laatste gast vertrokken was, zonk mrs. King
ston neer op een ottoman in den salon, en
zag kolonel Grimstone met oen blik van
groote voldoening aan.
..Hebben we dat niet goed opgeknapt?"
vroeg ze opgewekt. „Onze schijnvcrtooning
heeft boven verwachting succes gehad. Ik zou
nooit zulk een regeling hebben bedacht. Wat
ging die schelm van een Vernon Charles
worth op den loop! En het mooie van dc
zaak is, dat ales hierop is uitgeloopcn. Dus
nu" hem vroolijk toeknikkend „kunt
ge dat bericht omtrent liet verbreken van
ons engagement plaatsen, zoo spoedig ge
wilt. Het is heel moeiclijk voor u geweest
om uw naam hiervoor te lccnen en mij zoo
tc uifH'ten naloopcn. Inderdaad hebt ge uw
rol buitengewoon natuurlijk gespeeld - grap
pig. „Duizendmaal dank!"
Maar de kolonel keek somber, en scheen
in gedachten verzonken.
„Hoe moeiclijk het voor mij geweest is",
antwoordde hij terneergeslagen, ik vrees dat
bet weldra nog im>eielijker zal zijn. Ik heb
geleefd voor mijn jongen, en nu hij weg is,
zal ik mij zeer eenzaam gevoelen". En hij
schraapte zijn keel, als was hij een weinig
hcesch.
„En ik heb geleefd voor Vi", antwoordde
mrs. Kingston, „zoodat ik met u mee kan
voelen".
Dc kolonel kwam een stap naderbij, cn zei-
dc warm:
„Maud eh behoeft bet wel een schiyn-
vortooning tc zyn? Moet ik dat bericht plaat-
ven? Natuurlijk moet ik handelen zooals gij
wilt, en ik wil geen onedel gebruik maken
van den toestand, maar waarom kunnen' we
cr geen werkelijkheid van maken. Wat denkt
ge ervan?"
„Ik denk", zei zc langzaam cn nadenkend,
dat alles beter zou zijn dan
deze volkomen eenzaamheid.
„Zelfs ik?" vroeg hij nederig.
Ja. gij vooral! verbeterde zij schalks. En
de kolonel keek op eens als was hij weer een
joBge man geworden.
