Dinsdag 6 Juni 1911.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE NEDER-R1JNERS.
ABONNEMENTSPRIJS:
r 1.00.
- i .no.
Per 8 mjuinden voo{ Amersfoort
Idem frsnoo per post
Afzonderlek? nammort- w.uo.
Deze Comanl verachynt dagelijks, behalve op Zon* en Feest
dagen.
Advertontittnmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 nor
's morgens bij do Uitgevers in te zendon.
Uitgevers: VALKHOFF ft (X
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PEUS DEB ADVEKTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents b\j vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeeligo bepalingen tot
het herhaald adverteoren in dit Blad, by abonnement Eone
circulairobevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
durgemecster en Wethouders van Amersfoort,
Gezien het verzoek van F. W. Servoas, waaifcij
hi} vergunning vraagt tot het oprichten van eene
smederij met gasmotor van 2 P.K. in het perceel
aan de Breodstraat no. 39, kadastraal bekend ge
meente Amersfoort, sectie E, no. 3374
overwegende, dat de zitting, bedoeld bij art. 7 der
Hinderwet gehouden is den 4. Mei 1911
dat de beslissing ingevolge art. 8, le lid dier
■wet vóór den 4. Juni 1911 genomen zou inoetan
worden
dat het bericht van den inspecteur van den ar
beid van de le klasse, hoofd van het 4e dictrict,
ingevolge art. 12bis lid 3, over de concept-beslis
sing tot heden nog niet is ingekomen en het mits
dien niet mogelijk is eene beslissing op dit verzoek
te nemen.
overwegende dat het derhalvenoodzakelijk is de
beslissing op dit verzoek te verdagen
Gelet op art. 8, lid 2 der Hinderwet.
Besluiten:
de beslissing op het verzoek van F. W. Servaas
voornoemd, le verdagen.
Amereloort, 2 Juni 1911.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
D« Secretaris, De Burgemeester,
J. G. STENFERT KROESE. WU1JTIERS.
De Burgemeester van Amersfoort brengt ter ken
nis van belanghebbenden, dat z.ch in de gemeente
Cothen en Woudenberg gevallen van mond- en
klauwzeer hebben voorgedaan.
Amersfoort, den 3. Juni 1911.
De Burgemeester voornoemd,
- WUUTIERS.
Poiiuck overzicht,
lie constatuiioneeie strijd
in iLngelanu.
De Pinkslcrvacaulie is -ditmaal voor het
Eogelsche parlement van langer en duur dan
gewoonlijk. De kroningsfeesten nemen het
grootste gedeelte van de maand Juni in be-
ilag. Niet vóór 2Ü Juni, den eersten Maandag
nadat deze leesten zuilen zijn aigeloopeu,
wordt de parlementaire aruieid hervat.
Dan zal net hougCrTuiis de behandeling van
lie arlikeleu van de --parliament bill ter band
nemen. De weg is daarvoor geéileud door het
vóór hel Pinksterrecès genomen besluit om dit
wetsontwerp toe te lalen tot de tweede lezing,
liet debit, dat aan dit besluit voorafging,
"lelt ons in slaat het standpunt te doen ken
nen, dat het huis inneemt tegenover dit wets
ontwerp, dat in zijne bevoegdheden als deel
van de wetgevende macht eene zoo ingrij-
>ende verandering zal brengen.
Lord Rosebery, die mderliju Gladstone's op-
volger is geweest als hoofd van een liberaal
Kabinet maar sedert een groot eind den weg
naar rechts is opgegaan, rekende zich ver
plicht zijne stem le verheffen tot een protest
legen dezen „zeer kwalijk beraden, revolu
tionairen partij-maatregel.'' Maar hij ging
niettemin mee met hel voorstel om het wets
ontwerp lot de tweede lezing toe 'e laten.
„Wat toch zou zijn gevolgd ais het hooger-
huis de verantwoordelijkheid van de verwer
ping op zich genomen had? Zou het den
Lords mogelijk geweest zijn eene regeering
samen te siclien? Zouuen zij in staal geweest
zijn met succes een Beroep te doen op het
land na de beide verkiezingen, die in het
vorige jaar hebben plaats gehad? Ronduit ge
sproken, ik geloof niet dat zij dit zouden zijn,
en ik ben niet bereid iets te doen wat iemand
zou aanmoedigen de proefneming van den
grootcu hertog van Wellington te herhalen."
Lord Rosebery schikt zich dus in hei onver
mijdelijke, en hij doet dit omdat hij ver
trouwt m het gezond verstand en in het po4i-
tieke instinct van de natie, die zal vragen om
de waarborgen voor hare vrijheden, die het
hoogerhuis vertegenwoordigt.
Lord llaldane, die namens de regeering
lord Rosebery beantwoordde, beriep zich tol
rechtvaardiging van het regeeringsbeleid op
lord Rosebery zelf. De regeer in g deed niets
anders dan de politiek uitvoeren, die iord
Rosebery vijftien jaren geleden noodig had
verklaard. In 1894 had lord Rosebery gezegd,
dat de eenigc praktische politiek was de af
schaffing van het ve'o van het hoogerhuis.
De parliament bill was een eerste en noodza
kelijke stap daartoe, dien de regeering moest
doen, alvorens iets anders in overweging te
kunnen nemen.
De leider van de oppositie, lord Lansdowne,
verklaarde, dat de oppositie toestemde in de
tweede lezing. Die toestemming moest echter
niet worden opgeval als eene aanwezing, dat
zij, 't zij blijvend of voorloopig, dc plaats aan
vaardde, die dit wetsontwerp het huis tracht
te aan le wijzen. Maar zij erkende, dat na
dc beide laatste verkiezingen de regeering
hel recht had om deze zaak wettelijk te rege
len, en zij geloofde dat er een zeker terrein
was, dal aan beide zijden gemeen w. Daar
om was zij van meening, dat het wenschelijk
was de artikelen van het wetsontwerp in be
handeling te nemen en daarbij zoodanige
amendementen ter tafel te brengen, als naar
hare meening de maatregel scheen te vorde
ren. Zij zou trachten gewaar te worden tot
welke boogie de bepalingen, die in hel wets
ontwerp worden voorges leid, moesten worden
beschouwd als bloot voorloopig en van wel
ken aard de hervorming was, waarop de
considerans doelde.
Hierop antwoordde lord Morley nog kort,
dal als de oppositie door de tweede lezing toe
te laten hel beginsel van net wetsontwerp
aanneemt, dal ten doel heeft het overwicht
van hel lagerhuis effectief te maken, hel ver
keerd gezien zou zijn van haar moeielijkhe-
den en bezwaren op le werpen in een iater
stadium. Da art*» werd «onder hoofdelijke -
stemirfiug besloten tot de tweede lezing over
te gaan.
De positie is nu dus deze, dat de oppositie
erkent, dat na de beide laatste verkiezingen
voor het lagerhuis de regeering gerechtigd
eene regeling van de constitutioneele kwes
tie voor te stellen. Zij neemt r eene
beslist afwijzende houding daartegenover
aan, maar behoudt zich voor wijzigingen
voor te stellen die het wetsontwerp, van haar
standpunt bezien, zullen verbetereu. De regee
ring heeft harerzijds de oppositie gewaar
schuwd ge-ene moèielijkheden en bezwaren op
te werpen. liet zal er dus van afhangen of zij
in de amendementen, die de oppositie zal
voorstellen, zulke moeielijkheden e:i bezwa
ren ziet of wei ze beschouwt als voorstellen,
die niet in strijd zijn mei het bcgnisel van
de wet en dus voor discussie vatbaar zijn.
Zakelijk is -daarmede wol nog niets toege
staan, maar het klinkt toch zoo alsof de re-
peering wel gezind zal zijn aan sommige voor
stellen van de oppositie het oor te ieencn.
Duitschland.
Baden Baden, 5 Juni. De Russische
minister van buitenlandsche zaken Sassonow
en zijne cchtgenoole zijn hier heden voor
middag aangekomen.
België.
De regeering heeft geen geluk met de be
handeling van haar scliouiw«ftontwcrpBij de
trekking van de afdeelingen der Kamer voor
de maand Juni is weder hetzelfde resultaat
gekregen als in Maart, zoodat rechter- en lin
kerzijde beiden in drie afdeelingen de meer
derheid hebben. D« truc, die dc rechterzijde
heeft aangewend om de behandeling voort
gang le doen hebben, door indiening van een
met het regeeringsvoorstei nagenoeg gelijk
luidend webontwerp door eeuige leden der
Kamer, lean «lus niet baten; als de Kamer be
sluit dit ontwerp in behandeling te ncinen,
dan kan de oppositie de behandeling in de
afdeelingen tegenhouden evenals zij dit doet
met het regeermgsonlwerp; het aantal afdee
lingen, die liet voorloopig onderzoek niet wil
len ten einde brengen, weegt op tegen de an
deren, zoodat geen centrale afdeeling kan
worden gevormd, die het verslag van het al-
deelingsonderzoek moet vaststellen.
In een der afdeelingen, die verleden Vrijdag
vergaderd was tot behandeling van liet rogee-
ringsontworp, werd door een lid dor rechter
zijde met het oog hierop gezegd: „l>e linker
zijde is meester van den toestand waarop
van de linkerzijde geantwoord werd: „Dat is
het gevaar om een dergelyk ontwerp in te
dienen als men slccüts eene meerderheid van
zes stemmen l .„-it."
frankrijk.
De Senaat heelt, zooais reeds kort werd
bericht, aan het einde van het interpellatie
debat over de bezwaren, die ondervonden
worden bij de invoering van de wet op de
ouderdomspensioenen, het volgende besluit
genomen: ,,De senaat, gehecht blijvende aan
liet beginsel der drievoudige bijdrage van
de patroons, de werklieden en den slaat,
vertrouwende op de regeering, dat zij de wet
op de pensioenen van werklieden en land
lieden met evenveel omzichtigheid als vast
heid zal toepassen, en rekenend op de re
geering om de wijzigingen voor te stellen,
waarvan de ondervinding dc noodzakelijk
heid zal hebben aangetoond, gaat over tot de
orde van den dag".
De KauM-r^irt zich Donderdag bezig hou
den niet de interpellation, Ndte over dit on
derwerp zijn aangekondigd. Dc socialistische
partij wil er op aandringen, dat de pensioen
gerechtigden reeds op 60-jarigeu leeftijd in
bet genot van hun pensioen zullen treden,
dat zij niet verplicht zullen zijn bijdragen te
betalen, en dat de daardoor ontstaande tekor
ten door den staat zullen worden gedekt, die
zich de daarvoor benoodigde middelen door
eene gepaste belasting op alie erfenissen
boven 100,000 frs. zal verschaffen.
Engeland.
Het lagerhuis hecu eene Kortere vacantie
genomen met Pinksteren dan het hooger-
nuis. Het heeft zijne zittingen verdaagd tot
13 Juni, maar zal verder nog gedurende de
kroniugsdagen vrij af nemen.
Tengevolge Aran den uitslag van de volks
telling in Enge&aad zal er eene wijziging moe
ten plaats lubben in de verdeel.iig van de
zetels in het parlement. Gemiddeld zal voort
aan één afgevaardigde 73,023 ingezetenen ver
tegenwoordigen. Wanneer dal beginsel stipt
wordt toegepast, dan zullen er oen aantal
veranderingen moeten plaats hebben in de
verdeeling van de zetels, die door afgevaar
digden van dc steden worden bezet. Die ver-
deeLng is nu zeer ongelijk. Zoo heeft Hud-
dersfield, met 107,OUO inwoners, slechts één
afgevaardigde, da area tegen Bath mei weinig
meer dan 50,000 inwoners twee, evenveel als
het 101,000 inwoners tellende Halifax en het
krasser is (k verhouding tussclien Can*
Nog krasser is de verhouding tusscben Can
terbury (24,000 inwoners) en Wandsworth
(311,000 inwoners); beiden beschikken os-er
één zetel.
Italië.
Rome, 4 Juni. Dc onthulling van het
standbeeld voor Koning Victor Emmanuel II
heeft hier plaats gehad in tegenwoordigheid
van de geheele koninklijke familie, onder
wie ook de Koningin-moeder, de Koningin
van Portugal en de kinderen, het corps diplo
matique, bet parlement, de ministers, alle
burgemeesters, enz.
De onthulling werd bijgewoond door een
buitengewoon talrijk publiek, het weder was
prachtig, de geestdrift onbeschrijfelijk.
De vorstelijke personen werden, zoowel
bij aankomst als bij vertrek, levendig toe
gejuicht.
Minister-president Giolitti zeide in zijne
openingsrede, die grooten bijval vond, dat de
aanwezigheid der vertegenwoordigers van
de staten, die ltalië's bondgenooten en vrien
den zijn, een nieuw bewijs is, dat zij erken
nen, dat Italië een vredelievende en bescha
vende zending in de wereld te vervuilen
heeft.
Hij constateerde, dal Italië bij gelegenheid
van zijn vijftigjarig feest met voldoening
kan terugzien op den weg, dien het lieeft
afgelegd op ieder gebied van burgerlijken
vooruitgang en da? het dc achting geniet
van de geheele wereld.
P a r ij s, 4 Juni. President Fallièrcs
heeft aan den Koning van Raliê per tele
graaf de verzekering gezonden, dat Frank
rijk en zijne regeering van harte deelnemen
in de feesten ter herinnering aan het roem
rijke tijdperk, waarin Italië zijne eenheid
tot stand bracht. Hij drukte de beste wen-
schen uit voor het welzijn van de konink
lijke familie en de grootheid van het ko
ninkrijk.
De Kamer heeft met '256 tegen 30 stemmen
van socialistische en repubnkeinsche io-en
besloten over te gaan tol dc beiranüeiing van
een wetsontwerp tot het verleenen van een
crediet van 50 millioen lire ten behoeve van
de artillerie, en heeft daarna dit wetsontwerp
zonder debat aangenomen.
De minister-president Giolitti, die indertijd
met allen nadruk is opgekomen voor den
herbouw van Messina en heeft bewerkt, dat
alle openbare instellingen en regeeringso.
ganen in de slad gevestigd bleven, is bij
een bezoek, dat lüj aan dc stad bracht om
dc nieuw geLjuwde kwartieren te bezichti
gen, met groote geestdrift door de bewoners
ontvangen. Van het balkon van het Grand
Hotel hield hij eene korte toespraak, waarin
hij zeide, dat het steeds als een eerepliohl
van de regeering en van de geheele natie
moest worden beschouwd Messina uit de
puinhoopen tc doen verrijzen. De regeering
zou aan dezen plicht niet ontrouw worden;
maar ook ieder van de 100,090 Messineeaen,
die weder op den geboortegrond zijn samen
gekomen, moet met kracht en offervaardig
heid. meêwerken aan het groote werk. Zijne
slotwoorden, dat geone stad de eensgezinde
hulp van de natie méér verdiende dan Mos-
sina, dat moedig het sein gegeven had tol
voltooiing van de nationale eenheid, hraolif
da geestdrift onder de bevolking tot het top-
pun*.
Spanje-
Madrid, 4 Juni. In een onderhoud
met een vertegenwoordiger van de Hcraldo
verklaarde de minister van buitenlandsche
zaken, dat de rogeering het optreden van
Frunkrijk tc Fez en den toestand, die daar.
van het gevolg is, vereenigbaar acht met
de rechten on belangen van Spanje.
De besprekingen, die tusscben beide lan
den gevoerd zijn, waren juist op deze op
vatting gegrond.
Oostenrljk-Hongarlje.
De Neue Froie Press© bericht, dat de betrek
kingen tusscben Keizer Frans Jozef en den
troonsopvolger aartshertog Frans Ferdinand
vooral in den laatsten tijd van bijzonder ver-
trouwelgken aard zijn geweest. De geruchten
echter, dat de Keizer een deel van zijne regee-
riugsplichlen heeft overgedragen, berusten op
eene volkomen dwaling eu op miskenning van
dc personen.
Dc cousiviaire conventie tusschcn Oosten-
rijk-Hongarijc en Bulgarije en de overeen
komst betreffende de uitlevering van misda
digers zijn in Sofia onderteekend. Daarmoè
doel Oostenrijk-Hoiigiarije afstand van da
rechten, die tiet kon doen gelden op grond
van de vroegere caputulatiën.
De Neue l reie Presso teekent hierbij aan,
dat de onderteekening van deze overeen
komst, waarbij ook nog komt eene tot rege
ling van den rechtsbijstand, voor dc betrek
kingen luasohen Oostenrijk-!tongarije cn Bul
garije eene niet geringe betecikcivis heeft.
Daarmee is een weuisoh, die in Bulgarije
lang gekoesterd word, vervuld, die r.a de
verklaring van de onafhankelijkheid nog vecj
krachtiger op den voorgrond is getreden,
aervie.
Belgrado, 5 Juni. Volgens medcdcc-
lingeu uit officieusc bron heeft de minister
raad besloten, dat de reis van den Koning
naar Parijs om redenen van s'.uut tot liet
aanstaande najaar zal worden uitgesteld.
Turkije.
K o ii s t a n t i n o p 15 Juni Dc zit
ting van het parlement is gesloten, zonder
dat voor de kwestie der militaire pensioenen
eone oplossing is verkregen. De Kamer hand
haaft hare opvatting, dat zij aliecn bevoegd
is in zaken van budgetrecht.
Een te Koustant'uiopel ontvangen telegram
van den opperbevelhebber van Albanië be
richt oen verder doordriugen van de troepen
in het noordelijke bergland van de Malisso-
reu. De eerste divisie heeft alle punten tus
scben de hoogte van Bridra en Nabau ten
noorden van Maiihotti bezet. De tweede di
visie verdreef de opstandelingen uit de stel
lingen tusschen Veleciko en Rapsa, ten noor
den van Biidza. De van Gocsinje uit nade
rende colonne Edhe-m had ten noorden van
Vaekli een hevigeu strijd om twaalf uren met
de ojislandelingcn, die onder talrijke verlie
zen op ue vluoht gedreven werden, waarna
de colonne over Voekli de inarsch voortzette,
waarmee zij de van het zuiden opdringende
twee division nadert.
Uit Saloniki wordt bericht, dat de drago
man van het Duiteahe consulaat du*. Sohwör-
beJ naar Ka'isrtina vertrokken is en zich ven
daar onder sterk escorte naar Kokinople aal
begeven om be beproeven de bevrijding van
Richter 4e bespoedigen en maatregelen en
69 va»
RUDOLF HERZOG.
Dat was Hans Steinherr's laatste gedachte
aan Bettina Wittelsbach.
„Mama," zei hij, en trachtte opgewekt te
schijnen, „lach mij toch uit, omdat ik hier
voer u poseer als een toonbeeld van land-
zlckigheid. En dan zoo'n voorbeeld als u
voor oogen. Is het niet bespottelijk?"
„Wil je von Springe niet gaan begroeten
en juffrouw Stahl?" vroeg Margot, dadelijk
Ingaande op zijn levendigen toon.
„Als ik hun gelegen kom?"
„Dat zijn twee menschen, wien nooit iets
ongelegen komt," lachte Margot opgewekt.
„Ga maar naar ze toe. Dan zal ik in dien
tusschentijd eens in de keuken kijken, of
men daar ook weet, hoe deze dag gevierd
moei worden. Vandaag heb ik alles in het
honderd laten loopen om mijn jongenl"
„Was dal zijn moeder?" vroeg hij zich af,
terwijl hij de gang overging. Ze is een
echte vrouw geworden, dacht hij vol verba-
«ing, mijn verwende, geestigemoeder,
die zich helaas zoo dikwijls verveelde, een
echte, waarachtige vrouw......
Op zijn bellen bij Ffiedrich Leopold von
ëptinge werd de deur niet dadelijk geopend,
Öpiar de wachtende hoorë» achter de deur
duidelijk verstaanbaar dc stem van den
ouden heer
„Neen, neen, beste juffrouw Stahl, zegt u
dat niet. Ik heb de jongste beenen."
„Maar, mijnheer von Springe, daar ben
ik toch voor."
Toen deden ze samen open. Rechts stond
Friedrich Leopold in zijn kamerjapon en
links juffrouw Stahl met een wit keuken
schort voor.
„Daar is Hans! Daar is Hans!" riep Frie
drich Leopold.
„Dag doctor," zei de oude vrouw afgeme
ten, ofschoon er iets in haar stem trilde.
Dc oude edelman legde dadelijk beslag op
zijn bezoeker.
„Hebben we je daar eindelijk weer. oude
boemelaar! Mijnheer de doctor moet het me
maar vergeven, dat ik je en jij zeg, wanti
daar ik nu toch door recht en wet je groot
vader ben, kun je me toch niets maken.
Hoogstens. Maar natuurlijk, eerst volgens
oude, Duitsche gewoonte „Bruderschaft" ge
dronken. Juffrouw Stahl, edele burchtvrouw-
ik smeek u nederig om een flesch Rauenta-
ler."
„Rijnwijn, mijnheer von Springe? En dan
zulk zwaar goedje?"
.Rijnwijn, wien rijnwijn toekomt! En wat
is zwaar, als twee krachtige mannen de han
den aan het werk slaan? Maar. hoe weet
de juffrouw, dat het goedje zoo zwaar is? U
hebt zeker zoo heel in stilte met uw"
verlof, ik ben zoo vrij....? en hij maakte
met zijn hand een beweging alsof hij een glas
ledigde.
Juffrouw Stahl ging op deze verdachtma
king dadelijk naar den kelder, en Friedrich
schudde van het lachen.
„Zie je, mijn jongen, dat moet je maar goed
onthouden voor later. Dat is zoo'n maniertje
van mij. daarmee krijg ik alles gedaan."
Vijf minuten later zaten ze santen te pra
len, alsof ze nooit van elkander geweest wa
ren. En telkens, tusscben het gesprek in, zet
de oude heer: „Die moeder van jou is toch
een charmante vrouw!" Dan klonk hij mei
Hans en zei: „Op die lieve Margot. Jongen,
jongen, wat zijn we toch blij!"
llans begreep niet goed, waarom de oude
heer juist dien dag zoo bizonder in zijn schik
was niet zijn schoondochter en hij veronder
stelde, dat dit zoo het gevoelen was, dat hij
haar gewoonlijk toedroeg.
„Eenmaal is geen maai, nietwaar juffrouw
Stahl? Maar driemaal dat is driemaal. Ons
derde glas dus. Wat? Moet ik voor het eten
niet meer drinken? O, als u geweten hadt,
wie dit derde glas gold, dan hadt u uit louter
familie-cgolsme gezwegen. Het derde glas op
dat prachtmeisjc, onze Hannes. Merk Stahl.
Hij drong de oude vrouw een glas op,
boog hoffelijk en liet de glazen tegen elkan
der klinken.
Hans Steinherr voelde zich lang niet op
zijn gemak. Snel tr.;d hQ op de oude vrouw
toe en hield haar het glas voor.
De oude vrpuw zag hem zonder ecnlge ge
moedsbeweging te laten blijken, rustig in dc
oogen en klonk met hem. Toen wendde ze
zich tot den ouden heer, en ze.i waarschu
wend „Mijnheer von Springe, mevrouw
Margot cn uw zoon wachten ons over een
kwartier aan tafel. En u bent nog in uw
kamerjapon!"
„Donnerweller," zei Friedrich Leopold,
„een beroep op mevrouw Margot betcckcnt
zooveel als: „Pink op den naad van de broek 1"
Neem me niet kwalijk mijn jongen, dat ik
verdwijn; ik laat je, terwijl ik me in gala ga
1 steken, in het beste gezelschap achter."
Toen bleef llans met julfrouw Stahl alleen.
Ilij zat op zijn stoel, liet bovenlijf voorover
gebogen, de armen op de armleuningen, ter-
wij! zij heen en weer liep, de tafel opruimde,
in de kamer bezig bleef en eindelijk ging zit
ten breien.
„Weet u nog, juffrouw Stahl, hoe ik op
dien Zondag bij u kwam. daar in de Pempef-
forlerstrasse en koffie bij u dronk?"
„Waarom zou ik dat niet meer weten, doc
tor?"
„Wat is dat al lang geleden!. Ik was toen
nog maar een jongen!"
„Dat kan ik niet beoordeekn, doctor."
Ze had hem verkeerd uegrepen of verkeerd
willen begrijpen,
„Hebt u goede berichten van.... van Han
nes?" vroeg liij nu eenigc oogenblikkcn.
„Dank u. Men moet al blij zijn, als ze
gezond blijft."
„Bent u dan. bent u dan bevreesd voor
haar? Ik bedoel: uw kleindochter gevoelt zich
toch goed?"
„U bent zeer vriendelijk doctor. Mijn klein
dochter heeft tot nu toe nog nooit gedaagd."
Weer een pauze, waaraan geen einde scheen
te zullen komen. Alleen hot eentonige klik
ken der breinaalden.
Toen stond llans Steinherr op en ging naar
de oude vrouw toe.
„Juffrouw Stahl, ik ben naar Düsscldorï
teruggekomen, om vrede te sluiten met mijn
familieleden, en, als het kan, ook met mij
zelf. Mijn moeder helpt mij, Heinrich Springe
en de oude heer helpen mij. wilt u ai leen
niet?"
„Wij zijn toch geen familieleden van u,
doctor!"
Hans Steinherr klemde dc lippen op elkan
der. Toen stak hij "de hand uit en zei zacht:
„Kunt u mij vergeven?"
De oude vrouw liet liaar breiwerk in der
suhoot zinken en keek hem met wijd geopende
oogen aan.
„Ik hob u niets te vergeven, doctor. Of Jo
hanna u iets te vergeven heeft, dat heeft zo
mij nooit gezegd."
„Toch wel, juffrouw Stahl. U —juist u. U.
hebt me eens vol vertrouwen op mijn eer
lijkheid in uw huis opgenomen en mij laten
blikken in uw krachtig tier leven. Ieder an
der zou daardoor gewonnen hebben. „Schaam
te is lafheid." zei u toen. Mijn wankclmoo*
digheid beeft die woorden droevig bewaar-
heid; ik moest eerst nog eens door de leer
school gaan, om de waarheid ervan te leeren
begrijpen. Julfrouw Stabl, ik J>en nu mol
meer lal, ik hen nu alleen nog maar l>c-
schaamd. Misschien is het u nog wel (16
moeite waard, deae bekentenis van mij aan t«
nemen."
Dc oude vrouw schoof onrustig op haar
stoel heen en weer.
„Als ik u van die schaamte kan afhelpen.
Maar goede lessen zijn stroo in plaats van
haver."
„Vergeef mijl" zei hij r.og eens zacht.
Ze keek naar hem op. Zo zag zijn ver
moeid gelaat, en dat zoeken naar rufit in zijn
oogen Toen stond ze op cn nam zijn hanu.
Ze drukte die krachtig en hield ze in de hare.
Iets wilde ze toch zeggen. Doch ze knutc
slechts, liel zijn hand lo» en ging naar da
keuken.
IForrf* vervolgd.