M° Tweede Klad.
Jaargang.
Zaterdag 1 luli 1911.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
De Onvindbare Pimpernel.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
P»r 8 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franse per post- 1.50,
Afzonderlek* natonen 0.©5«
Deis Ccuanl verschijnt dagelijks, l>eha)vs op Zon- on Feest
dagen
Advertentifinmededeellngen enz.gelieve men vóór 11 uu
'a morgens by de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF S C°.
Utrechtschestraat l. Intercomm. Telephoonnummer 00.
PRIJS DER AD VERTEN Tl ËN:
Van 1—5 r«g*la f
Elke regel moor -
Bionstaanbiedingen on aanvragen 28 eenta by vooruitbetaling.
Qrooto lottors naar plaatsruimte.
Voor handel en bodryf bestaan zeer voordoolige bepalingen tot
het herhaald adverteeron in dit Blad, by abonnement Ken#
circulairebevattende do voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kameroverzicht.
Tweede Kamer
Vergadering van Vrijdag 30 Juni.
Geopend 11 uur lö min.
NOMINATIE IIOOGEN RAAD.
Aan de orde is de stemming voor een1
dorden candndaat vacature-mr. W. J. Kar
aten. Uitgebracht worden 62 stemmen op
jhr. mr. J. J. Gockinga, vice-president van
het gerechtshof te Arnhem, zoodat deze als
derden candidaat op de voordracht wordt
geplaatst.
Aan de orde is de behandeling van voor
stellen betreffende het onderzoek in de af-
deelingen van het wetsontwerp lot verzeke
ring van werklieden tegen geldelijke gevol
gen van invaliditeit en ouderdom en betref
fende toevoeging van hel wetsontwerp tot
beperking van Zondagsarbeid en nachtar
beid in broodbakkerijen enz., aan de lijst der
aan de orde gestelde onderwerpen.
De heer Van d e Velde herinnert,
er aan, dat de voorzitter den wensoh heeft
geuit dat de Invaliditeitswet na de opening
der Staten-Generaal nog in September in
de afdeelingen zou onderzocht worden. Ten
einde reeds nu eene beslissing uit te lok^
ken, stelt spr. voor den 20. September tin de
aidoelingen te beginnen met het sectieon-
derzoek der Invaliditeitswet.
De heer Van de Velde na discussie
zijn voorstel in, dat door den heer deGeir
weêr wordt overgenomen.
Het voorstel-De Geer wordt in stemming
gebracht en verworpen met 40 legen 27 stem
men.
Aan de orde is thans het voorstel-Brum-
melkamp inzake de Bakkerswet.
De heer B r u m m e 1 k a m p zoo goed als
totaal onverstaanbaar, licht zijn voorstel toe.
liet is van groot belang dat eene beslissing
genomen wordt,Waar zeer velen wachten om
hun bedrijf in te richten.
De Voorzitter zegt, dal het zijn voor
nemen is de vaeantie begin Juli te doen aan
vangen. Na den inspannenden arbeid heeft
de Kamer daar recht op. De Regeering beeft
niet den wensch te kennen gegeven de Bak
kerswet nog le behandelen. Eu van den mi
nister van Landbouw, N. en II., die reeds
zoo zwaren arbeid achter den rug Heeft, kan
thans ook niet meer werk gevergd worden.
De heer Van Karnebeek wil de Bak
kerswet wel behandelen, mits het sectie on-
derzoek-Tariefwet teruggenomen wordt.
De heer D u ij s gaat met dit voorstel mede.
De heer Nolens prijst den heer Bruin-
inelkamp, maar twijfelt of hel voorstel wel
getuigt van gezond verstand. De behandeling
der Bakkerswet kan niet beginnen voor 11
Juli en zal ongetwijfeld een paar weken du
ren. Spr. wensoht zich dus te houden aan
de regeling door den Voorzitter aangegeven.
De heer B r u m m e 1 k a m p betoogt nog
maals dal de behandeling der Bakkerswet
urgent is. Dat de Kamer zoo vermoeid zou
zijn is allerminst gebleken uit de jongste de
batten. Laten wij r.u eens geen voorbeeld
geven van impotentie (gelach).
De heer Schaper zou gaarne de bak
kers helpen. Hij gaat niet naar Zwitserland,
dus hem kan het uit dat oogpunt niet sche
len. Spr. zou mee willen gaan met het voor
stel-van Karnebeek, maar de beleefdheid
eischt eens te informeeren of de Minister
Talma die zwaren arbeid achter den rug
heeft tot behandeling bereid is.
De heer Brummelkamp. Ja.
De heer Scha pc r. Het blijkt nu dat wij
tweeërlei contact hebben met de Hegeering
en wel door lusschenkomst van de Regcering
en van den heer Brummelkamp. Spr. geeft dc
voorkeur aan lift intermédiair van den Voor
zitter en zal voor hel voorstel-vun Karne
beek stemmen.
De Voorzitter beschouwt hel voor
ste) van Karn meek als een amendement.
Geroep: Neen. Dc stemming wordt op die
manier onzuiver. Kr ontstaat nu een gewel
dig rumoer, dat de Voorzitter vruch
teloos tracht te beheerschen.
De heer V a n K a r n e b e e k zegt, dat
zijn voorstel eenvoudig is in plaats de Tarief-
wet in de sectiën te behandelen, de Bak
kerswet in openbare behandeling te nemen.
Dit voorstel wordt nu in stemming ge
bracht en verworpen met 18 tégen 19 stem
men.
Daarna komt in stemming het voorslel-
Brummcikamp (om de Bakkerswet alsnog in
Openbare behandeling te .nemen voor het
reces) dut verworpen wordt met 55 legel
stemmen.
Aan de orde is hel wetsontwerp tot rege
ling van 'de begroetingen en rekeningen van
Staatsbedrijven.
Hel wetsontwerp wordt na discussie zon
der hoofdelijke stemming aangenomen, be
nevens verscheidene kleine wetsontwerpen.
Bij dal tot aanvulling en verhooging van
hel lilde hoofdstuk der Staatsbegrooting voor
1911 (gekleurde ramen Vredespaleis), komt
de heer de S 1 u e r s er legen op, dat
onz? Ncderlandsche kunstinduslric in deze
zaak is voorbijgegaan, dat men aan het de-
parlement van buitenlandsolie zaken het zaak-
Je maar bedisteld heeft en de levering der
gekleurde ramen voor het Vredespaleis heelt
opgedragen aan eene firma die zeer ongelijk
levert. De glazen welke zij in den laatsten
lijd heeft geleverd waren bepaald slecht Spr.
heelt geen vooroordeel tegen de firma, maar
men had eerlijke mededinging moeten openen.
Ook heeft de minister het medezeggingsc.iap
aan de Kamer ontnomen, eene houding wel
ke spr. niet kan goedkeuren waar het hier
een nationaal geschenk geldt.
De Min v. Buit enk Zaken ontkent
dat hij de Kamer heeft gesteld voor een fait
accompli. De wet is nog niet aangenomen,
dus daarvan kan geen sprake zijn. De ramen
zijn nog niet besteld en er is nog niets afge
sproken; er is alleen over gesproken met een
firma te Delft wier naam de minister eerlijk en
open genoemd heeft in antwoord op de des
betreffende schriftelijke vraag van den heer
De Stuers.
De V o o r z i 11 e r wil de vergadering slui
ten daar het reeds half vijf is.
De Min. v. Buitenl. Zaken zegt dat
het hem onmogelijk zal zijn de volgende week
hier te komen met het oog op het bezoek van
president Faüières aan ons land.
D« heer de Stuers krijgt nu het woord
voor repliek en wijst er op, dat de prachtige
ramen in het Rijksmuseum te Amsterdam de
vrucht zijn van een prijsvraag. Ook voor het
gebrand raam voor de Universiteit te Gronin
gen is een prijsvraag uitgeschreven.
De Minister zegt dat er nog
geen stukje verf op het papier is gezet, ver
der dan een afspraak is men niet gegaan. Ver
schillende deskundigen hebben den Minister
verzekerd dat het uitschrijven van een prijs
vraag ongewensckt is.
De hoer v. K a r n e b e e k heeft nog nimmer
gehoord dat de prachtige ramen welke in vroe
ger tijden gemaakt zijn, een uitvloeisel waren
van een prijsvraag. Engeland geeft ook ge
kleurde ramen en die teekeningen worden
onderworpen aan dc goedkeuring van het be
stuur der Carnegie-slichting. Dc keuze van het
beeldhouwwerk geschiedt in overleg met het
bestuur der Carnegie-stichting. Het geldt hier
ook niet het maken van een gedenkraam maar
Wan 7 accessoiren. Spr. heeft den heer De
Stuers niet hooren beweren en nog minder
hooren bewijzen dat een andere firma beter
is dan dc firma Schouten. Als de heer De
Stuers niet wil dat de levering geschiedt op
deze wijze, dan moet hij togen het wetsont
werp stemmen, maar in geen geval wil het
bestuur der Carnegie-stichting een prijsvraag.
De heer de Stuers blijft protesteeren te
gen de uitsluiting van andere firma's voor
eene firma welke niet altijd goed maar zelfs
wel eens slecht werk levert. Spr. dient eene
motie in om dc wenschelijkheid der mededin
ging open te stellen voor het geval de minister
of het bestuur der Carnegie-stichting wel ge
bonden is. (Spr. houdt den minister beide mo
ties voor) hij kan kiezen, (uitbundig gelach).
De heer van Karnebeek deell mede,
dat het bestuur der Carnegiestichting een af
spraak heeft met de firma Schouten te Delit,
dat deze de ramen leveren zal wanneer het
geld wordt toegestaan.
De Minister zegt dat de regeering volko
men vrij is maar in geen geval een prijsvraag
wil.
De heer de Stuers dient alsnu eene mo
tie in waarin de Kamer haar leedwezen uit
spreekt dat dc regeeriug met voorbijgang van
de Nederlandsche industrie de besteding bij
een bepaalden fabrikant heeft gedaan.
De Minister ontkent dit besluit, de re
geering is volmaakt vrij, er is geen bestelling
gedaan; bij niemand.
De voorzitter wil de stemming uitstellen lot
Woensdag.
Er ontstaat een hevig rumoer dat de voor
zitter niet tot bedaren kan brengen.
Als eindelijk het rumoer bedaard is, worut
besloten de motie de Stuers te doen drukken.
De heer Scha per vraagt nu de agenda
toch niet afloopt, Woensdag a.s. zijne inter
pellatie te mogen houden over de nouaing
van den waterschout tc Rotterdam.
Dc Voorzitter heeft daartegen ge-. a
bezwaar.
De heer D e G e e r stelt alsnu voor te stem
men over hel wetsontwerp dat aan de orde is
(dal betreffende de gebrande glazen).
Het blijkt dat de vergadering onvoltallig is.
De vergadering wordt verdaagd tot Woens
dag a.s. 11 uur.
Berichten.
Het Iibld. verneemt, dat er definitief be
sloten is, dat steeds dc commandant van het
opleidings-insbituut voor adelborsten de aan
gewezen commandant van de oorlogs-kustui-
visie zal zijn.
Een onlslagkwestic. Door den
oud-kapitean-luitenant ter zee W. Cornells is
een rondschrijven gericht „aan leden van het
corps zee-officieren van de marine". De be
doeling van den schrijver is, een poging to
dip e a zijn goeden naam te verdedigen, die
door het ontijdige einde van zijn bevel over
Ilr. Ms. torpedo-inslruclieschip „Vuicaan'dc
aanleiding lot het ontijdige einde van de loop
baan van dien zeeofficier, schade heeft gele
den. Deze voor den heer Cornelia grievende
gebeurtenis werd geweten aan gebrek aan
goede samenwerking met zijn chefs. ,,Zelf van
oordeel zijnde, dat er niet alleen een werke
lijke goede samenwerking heeft geheerscüt,
maar dat ik zelfs zeggen mag, mijn uiterste
best gedaan te hebben, om in den geest van de
mij verstrekte opdrachten te handelen, heb ik
gemeend het recht te hebben mijn goeden
naam tc verdedigen" zegt dc schrijver. De
schrijver heeft echter geen ontheffing kunnen
krijgen van het verbod aan commandeerende
officieren om den inhoud van rapporten en
brieven aan anderen mede tc d celen en kan
zich dus slechts bij zijn collega's verdedigen,
door hun een afschrift tc zenden van een ver
zoekschrift door hem aan den minister gebon
den.
De Z c e 1 i e d e n s t a k i n g. De toe
stand tc Amsterdam blijft geheel onveranderd.
Langs de deaden is bet volmaakt stil. Gewerkt
wordt er bijna niet, het geheelc havengebied
is door politie en militairen afgezet. Ook aan
de lioll. Stoombootmij. kan thans slechts met
halve kracht gewerkt worden.
In dezoelicdcnbuurt (de zg. Eilanden) is bet
kalm, ongeregeldheden komen niet voor. Al
leen poogden gisteren stakers te beletten, dat
van een fabriqj» van vorduunzaainde levens
middelen aan de Prins Hendrikkade levens
middelen voor werkwilligen naar de emplace
menten van dc Mij. Nederland zouden worden
vervoerd. Bereden politie en huzaren hielden
de menigte op een afstand.
Hel garnizoen te .Amsterdam is versterkt
met 600 man infanterie, voornamelijk uit Arn
hem.
Vu den Hak op don Tak.
Niet altoos worden reizigers handelsreiziger»
bij hun hezoi-k aan de klanten door deze vriende
lijk ontvangendaarvan kunnen ze ons staaltjes
vertellen. Ken lieve ontvangst viel ten deel aan
een raauufaclurenreiziger in hel Noorden, die in
een provinciestadje aan het „reizen" was. Hij kwam
met zijn handkoffer cil een pak stalen voor een
van die winkeltjes, die er nauwelijks een „étalage"
op na houden. De jolige zoon des huizes zit voor
dc deuruit de ouderlijke „zaak" schijul hem zelfs
geen zakdoek le zijn toegestaan. „Zeg eens, vent,
is jc moeder tlhiis?" Het jongemensch ziet schuw
even naar den handelsreiziger op, daarna loopt bij
de gang in naar het achterhuis. Kn In de holle
ruimte van de lange gang echoot het, duidelijker
nog voor den reiziger dan misschien voor de winke
lierster „Moeder, daor 's dc staolcnbengst
l>at was voor onzen koopman om in dc goede
stemming tc komen. Evenwel, 'hij heeft misschien
al geleerd, door de ervaring, om zijn hart in lijd
zaamheid tc dragen.
Een geheel andere ontvangst wacht Koning George
van Engeland, wanneer hij straks nu hij ge
kroond is liritscb-Indië zal bezoeken. Als hij in
Calcutta aankomt, wordt hij, volgens oud gebruik
der Indiërs, vriendelijk uitgenoodigd op een grootc
weegschaal tc stappen. DH is niet zoozeer om zijn
gewicht le bepalen, als wel om den koning te geven,
wal des konings is, dat wil zeggenzóóveel als bij
waard is. Als tegenwicht wordt namelijk op de
andere schaal des konings gewicht aan gouden
munten opgestapeld. Echter, de koning z«H krijgt
het toch nietde munten worden later aan de
armen gegeven. Gedurende de plechtigheid (Ij hef
fen de rond dc schaal staande priesters hun gewijde
gezangen aan en het volk werpt zich onder het
trompetgeschal van de inlandschc krijgslieden in hst
slof, om zijn beheerscher te hukligcii. Dit oud ge
bruik van de Hindoes was vroeger iets anderstoen
werd hel goud niet verdeeld, maar liet men het op
de schaal liggen, en ieder mocht, na 't vertrek des
konings, naar hartelust grabbelen. Moord en dood
slag hadden dan plaats't is gebeurd, dat elf per
sonen dood bij de „heilige schaal" lagen.
"t Gewicht van Koning George wordt op 12,000
gouden tientjes geschat. Misschien voelt iemand
lust nu even uil te rekenen hoe zwaar, naar onze
Jlollandsche berekening, Koning George nu weegt.
Zoo heel mager is hij gelukkig voor de armen
van Calcuttaniet uitgevallen. En anders zou
hij voor die gelegenheid maar een extradeleeding-
stuk moeien aantrekken. Maar neen, dat ware niet
eerlijkHij dient tc ontvangen, wat hij waard ;a.
Van dal beginsel ging blijkbaar ook een moeder
van een tweeling in Herlijn uit. Een koopmanszoon
uit l'oscn had te Berlijn met haar kennis gemaakt,
welke kennismuking gevolgen had gehad. Maar
hij was naar Posen, bij zijn vader, een eerzaam
winkelier, teruggekeerd. Dezer dagen kwam er nu
by den winkelier een vrouw, met een groote kist
bij zich. Zij kocht een aantal goederen en verzocht
de kist tc mogen laten staan, totdat zij de gekochte
goederen zou komen afhalen. Na een paar uur
nuTndc men geluid in de kist te hooren, dc winke
lier liet hem openmaken en zag toen tot zyn ver
rassing een gezonde en welgeschapen tweeling. Nog
grzijn verrassing, toen hij op een briefje,
aan kinderjurkjes vastgespeld, de mededee-
ling las, <Jot die beide kinderen zijn zoon tot vader
hadden. Dc kist ging naar Berlijn terug, d. w. z. de
leege kist, de kindertjes werden op kosten van den
winkelier tc Flatow aan dc zorg van pleegouders
toevertrouwd.
Wij hadden het over eerlijkheid. Hoeveel men
sehen zijn er eerlijk? Ik bedoel nu slechts in den
alltdaagschen zin vanniet te nemen of te widen
hebben, wat bun toekomt. Oordeelt men na de er
varing, die een oude, schatrijke heer te Parijs dien
aangaande opdeed, dan wondt men allertreurigst
gestemd. Die oude heer had al heel wat kwaads
in de wereld gezien en vatte nu op zekeren dag
h«l plan op om de mcnscben eens op het stuk van
eerlijkheid tc onderzoeken. Hij nam in de drukste
6ta<1swijk plaats in een tram ,dic tamelijk vol passa
giers was. Hij zette zich op dc eerste zitplaats
vlak bij de deur en hielp den conducteur, door
hem dc vracht, en den medereizigers de plaatsbe
wijzen tc overhandigen. Vele malen moest de be
ambte van een grootcr geldstuk teruggeven. In dat
geval deed de rijke beer cr telkens ongemerkt «en
half francstuk (iets minder dan bij ons een kwar
tje; onder door glijden, dat hy daartoe vooraf tus-
scucn de vingers gereed hield. Al hcoi apocdig
was hij op deze wijze een twintig francs kwyt. Dc
passagiers telden wel het teruggekregen geld na,
maar heten dan op tevreden toon hooren j „Goed
gepast 1" cn staken het onrechtmatig verkregen
mee in den zuk. Alleen een jong, bleek naaister
tje, dat ook «en halven franc teveel had terugge
kregen, gaf hel weerom en zei„Dat konit niet
uil, conducteur 1" Dit was den ouden heer, die
aldus zijn medemensaben op de proef stelde, des
temeer naar zijn genoegen, daar hij het 't bleeke,
lijdende meisje kou aanzien, dat zij van alle aan
wezigen een der armste was. Hij volgde haar bij
het uitstappen, en deed onderzoek bij haar patroon,
in wiens magazijn zij een eindje verder binnen
trad. Daar vernam hij, dat zij bij al baar armoede,
die zij met een oude, zieke moeder deelde, vlijtig,
trouw en eerlijk was. Het verhaal zegt verder uict,
dat de rijke oude zieh bet lot dier eerlijke behoef
tige werkster heeft aangetrokken, wij mogen dat
veronderstellen maar het geeft ons geen uiooien
kijk op dc menschcn. Wij willen hopen, dat het
mcnsehdoin elders beter is dan in Parijs en het
„mijn en dijn" beter weet le ondcrschcidcu. Dit
schijnt b.v. in Scandinavië werkelijk hel geval te
zijn. Daar moeten dc menscheu zelfs door cn door
eerlijk «ijn. Wat men daarvan vertelt, klinkt haast
even ongelooflijk, als ons dal uit Parijs vermelde
wil toeschijnen. Ver van de groote wereld, op een
zame plaatsen, vindt men daar kisten met allerlei
geneesmiddelen en verbandstoffen aan de takken
van boomen, zonder dat men behoeft te vreezen,
dat iemand zuHce openbare medicijnkisten om met
zou gebruikenwie er wat uithaalt, legt hot geld,
volgens den prijs, in het bestemde vakje. Dal geld
'blijft cr dikwijls dagen lang liggen. Ook op llali-
aansch gebied, b.v. in het hart van Tcssina, zijn
streken, waar een bewonderenswaardige eerlijkheid
hcersclit, waar men nog nooit van een misdrijf
tegen den eigendom heeft gehooid, waar men een
dielstal zou beschouwen als een 6flhandc voor «en
hcele generatie, en een familie, waaruit een dief
zou voortkomen, tot in het derde geslacht in den
<ban zou doen.
Daar hooren, zou men zoo zeggen, dus de i'arlj-
zenaars niet thuis.
keuvelaar.
Naar het Engelsch
10 VAH
BARONESSE OliCZY.
Zij waren zulk een aangename lieve ver
schijning, deze .beide vrouwen, zooals z.ij
da air menige o-ogcnbliikkcn op het grasveld
stonden, in de schitierende September zon,
die haar gulden licht uitgooi op hun slanke
vormen.
Marguerite, rijzig en vorstelijk in haar
rijke kleeding, niet kostbare juweelen, in liet
bewustzijn van haar gelukkige echtverbin
tenis mei den man dien zij aanbad. Juliette,
tenger en meisjesachtig, geheel in het wit
gekleed, met een zaakten stroohoed op haar
fraaie lokken, maar op <het anders zoo jeug
dig en kinderlijk gezichtje de scherpe in
drukken dragend van vrees-el ijk doorgestaan
leed, van den levensgevaarlijken zedelijken
strijd: die haar tecdere ziel had moeten strij
den.
Weldra waren zij door een groep vrien
den omringd. Onder dezen bevond zich
Paul Déroulède, Sir Andrew en Lady Foul-
kcs. Op hen kwam langzaam af, met de
handen .in de zakken zijner fijne korte broek,
zijn .hrecde schouders voordeelig uitkomend
in oen rok van onberispelijke snede, kostba
re kant aan hals cn polsen, de onnavolgbare
Sir Percy Blakeney bijgenaamd in intie-
nten kring „De Roodc Pimpernel",
VIJFDE HOOFDSTUK.
Sir Percy en Lady Percy.
Naar allen schijn was hij niets veranderd
sedert de eerste dagen van zijn huwelijk,
toen zijn jonge vrouw de Londensohe lerin
gen verblindde dooa* .haar schoonheid en
geest en ihij een der satellieten was, die cr
toe bijdroegen den glans barer tegenwoor
digheid, barer uitingen en van haren beloo-
v arenden glimlach te verhoog en
z-ijne vrienden alleen, wellicht en onder
hen enkele intieme hadden begrepen, dait
beneden die eenzame druilige mander van
doen, die schuwe en linkschc vormen,
dien half idioten, half cynischen lach thans
een onderstroom liep van teeder hartstoch
telijk huwelijksgeluk.
Dat Lady Blakeney verliefd was op haar
eigen echtgenoot, kon niemand ontgaan, en
in de meer frivole klieken van het deftige
loonden had dit buitengewoon verschijnsel
vaak hel onderwerp uitgemaakt cener le
vendige discussie.
„Wat een monsterachtige waarheid voor
een vrouw van dc wereld haar -eigen echt
genoot tc aanbidden!" was dc universeele
opinie van de wufte samenleving die in
Carlon cn Ranclagh zich verzamelde.
Niet dat Sir Percy Blakeney een minder
graag geziene persoonlijkheid was bij de
schoone sekse. Verre van daar. De dames
zouden iedere bijeenkomst saai -hébben ge
vonden, als Sir Percy's geestige uitvallen
niet van einde tol einde der «(Danszaal had
den weerklonken, als zijn nieuw satijnen
kostuum en geborduurd vest geen bespreking
of bewondering had uitgelokt.
Maar dat was de beuzelachtige coterie,
waartoe Lady Blakeney .nooit had behoord.
Wel bekend was hel, dat zij haar goed ge-
aarden gemaal steeds had beschouwd als
hel meest willige doel voor haar bijtende
satirezij hield er altijd van een puiar pij
len op hem af te schieten, en hij was steeds
Ibereid die pijlen onschuldig te laten af
schampen op zijn onwankelbaar goed hu
meur. Maar thans, legen alle auitecedenten
a-n, legen allle gebruiken cn gewoonten der
Londcnsehe samenleving, zag men Margue
rite zelden of nooit bij raouts of in de opera
zonder haren echtgenootzij vergezelde hem
bij alle wedrennen, en zelfs op zekeren
avond o gruwel! had ze .de gavotte met
hem gedanst.
De samenleving rilde en stond verbaasd l
trachtte den plotselingen waanzin van
Lady Blakeney uit te leggen als uilmiddel-
puntighcid cener franschc dame en troostte
zich ten laatste mei de gedachte, dof, wel bc-
sohouwd, deze onzin niet van duur zou zijn,
dat zij lè handige vrouw, hij lé volmaakt
edelman was om dezen abtiormalcu toestand
langen tijd tc laten voortduren.
Onderwijl hielden de dames he>t er toot,
dat deze huwelijksliefde maar van éénen
kant kwoan. Niemand kon beweren dat
Sir Percy iets meer was dan heleefdonver-
sahiliig voor dc in het oogloopcndc attenties
zijner echtgcnoote. Zijn druilige oogen flik
kerden nooit op wanneer zij. een balzaal be
trad, en er wanen deskundigen die zoo zeker
als een paal boven water meenden tc welen
duit -Lady Blakeney vele eenzame dagen in
baar prachtig verblijf tc Biéhinond door
bracht, terwijl haar heer en meester vol
hardend en onridderlijk zijn afleiding elders
zocht.
Zijn tegenwoordigheid op heE Gauafcestt
had iedereen verbaasd, want allen dachten
dat hij in Schotland aan het visschen was
of op jacht in Yorkshire, overal zich ophield,
behalve aan den huiselijken haard, bij ziju
liefhebbende wouw. llij zelf scheen aoidh
bewust van het feit, dat hij bij het feest van
bewust nazomer niet was verwacht, want
toen hij kwam aanzetten om zijne egfk cn
Juliette Marny te. ontmoeten en met oen bui
ging hier en daar de groeten beantwoordde
van ondergeschikten cn bedienden, drukte
zijn goedig gelaat oen voi'ontsiohuld.iging uit,
terwijl zijn glimlach verlegenheid verraad
de.
Maar Marguerite lachte 'verheerlijkt, toen
zij hem op haar zag alkomen
„O, Sir Percy!" zei ze opgeruimd, „en zeg
eens heb-je de vertooning gezien? Ik moet
zeggen dat het de dolste en joligste men-
scbcamassa is, die ik ooit bij elkaar zag.
Ik verzeker je dat ik, dc zuéhteii en rillingen
mijner arme kleine Juliette niet tc na ge
sproken, een der vroolijkstc dagen van mijn
leven heb genoten."
Zij drukte vertrouwelijk den arm van Ju
liette.
„Maak ine voor Sir Percy niet beschaamd,"
murmelde het jonge moisjc, schuwe blikken
werpend op den eleganten cavalier die voor
haar stond, cn vergeefs trachtend in liet
wufte gezelschap der aanwezigen een spoor
te vinden ivan den man der daad, den stou
ten waaghals, die haar cn haar minnaar uit
de mestkar had gercdi, waarin beiden geleid
worden i-n de kaken van den dood.
,,Lk weet da.t ik vroolijk diende tc zijn,"
ging zij voort, een poging doende om te glim
lachen. „ik diende alles te 'Vergeten, behalve
wait ik verschuldigd >bcii aan.
Sir Percy's lach brak haar half voleindig
den zin af.
„Drommels jal en als ik denk aan alles,
wat ik niet moest vergeten!" zei hij hardop.
„Tony Dcwhurst heeft al een half uur lang
ijs-sorbet gevraagd, en ik beloofde hem
een kraam op te zoeken waar het edele vocht
verkrijgbaar is. Binnen een bah uur zal
Zijne Koninklijke Hoogheid de Prinsi van
Wales hier zijn. JLk verzeker u, mejuffrouw
Juliette, dait ik van dat oogenblik of de pij(-
r.en der verdoemden lijd, want de erfgenaam
tier 'Brilsche Kroon legt het er altijd op aan
dorstig te zijn als ik voldaan ben, wat een
duizciKlvouddge Tantalus sir ai is, o-f .wel hj5
is verzadigd wanneer mijn tong aan het ver-
hcmelLc kleeft, in beide gevallen hen ik eeu
zeer beklagenswaardig maai."
„In beide gevallen débitcr je weer veel
onzin, Sir Percy," zei Marguerite sohaUcs.
,,Wa-t anders zou Mylady op dezen war
men, loomigen achtermiddag van mij kun
nen rvcrkuigen?"
„Koin en ga met mij dc kramen eens rond,"
In main zij. „Ik brand van verlangen dc
dikke dame en den mager en man te zien,
ook het kind met het varkensgezicht, de
dwergen cn reuzen. Komaan 1 Monsieur
Déroulède," vervolgde ze (lot den jongen;
Franschman in haw nabijheid, „neem Mil*
Juliette mede naar de clavecimbaabpclcr».
Lk geloof dat ze aan mijn gezelschap voor
eerst genoeg heelt."
Zoo gezegd, zoo gedaan. Juliette en Paul
Déroulède wairen moor a.1 te bereid om arm
in arm wait rond te slenteren, en Sir An
drew Foulkes verloor zijn vrouwtje geen
oogenblik uit het oog!
Wvrdi vtrvlfd.