SI
I
;n,
19.
li" Jaargang
Dinsdag 8 Augustus 1911.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Onvindbare Pimpernel.
9
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
f P#r 8 maanden voor Amersfoortf 1.00.
li Idem franco per poat1.50.
■Aftondtrlyko nummers- 0.05.
[Pere Courant verschijnt dagelijks behalve op Zon* en Feest
dagen
Advertentie» mededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
s morgens bij do Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telcphoonnummer 66.
PRIJ8 DER ADVERTBNTIfiN:
Van 1—5 regels f 0.10.
Blke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 95 «enls by voornttbetaUng.
Qroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeeliae bepalingen tot
het herhaald adrerteeren in dit Blad, bjj abonneniünt Bene
clroulairobevattende de toorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
an
er
|pc Burgemeester van Amersfoort brengt ter keu-
Is van belanghebbenden, dat in deze gemeente zes
■vallen van mond- en klauwzeer zijn voorgekomen.
Amersfoort, 7 Augustus 1911.
De Burgemeester voornoemd,
WTIJTIEHS.
w
Politiek Overzicht.
De algemeene arbitrage
verdragen.
heide nVgcmeene arbitrajjevcrd-raigcn,
de staatssecretaris der Vereewifide Sta-
...611 Philander Knox iheeft gefloten met de
V 6 stegen wou rdigers der regecringen van
rankrijk en Engeland te Washington, zijn
3l|| oor president Ta ft onderkekend cn lievin-
i en zit-li nu bij den Senaat, die cr, krachtens
C(0ie grondwet van de Unie, zijne sanctie aan
I noei geven.
llGfl nicl Frankj'iik floten verdring, dau
iet beperkte arbitrage verdrag van llJ08 zal
ervingen, herinnert, in zijn aanhef er aan,
lal de vrede tussolien de beide landen nooit
^■sloord is geweest sinks de eerste dagen
au Amerika s onaflliankelijkheiid. Bene der-
•lijke herinnering kan ive» En.gelst<h-Ame-
'iknansdhc vend rag natuurlijk niet bevatten
rant de Unie is ■voortgekomen ml den strijd
AjKrt 'het Engelsdhe moederland, cn liet heeft
ll O neer dan dertig jaren geduurd voordat dit
k godacihte aan het toenwinn-m van do
roormaligc kolonie geheel opgaf. Maar men
uiag verwachten, dat aan de beide verdia*
|en een lange tijd van d-uur beschoren zal
U°a
De geschillen, die moeten worden gerogeód
3ader de bepailrngen van dit verdiraig, wor-
k-n in twee oatogoriën gesplitst:
1. Geschillen van juridiscüien aaixl of die
lunncn worden besList door de toepassing
fah de gewone regelen van reoht en. biiWijik-
icid of voortvloeien uit versohilllen oven de
litiegging van een vendra-g (ddflérendis justi-
ciables). Deze geschillen zullen worden on-
ierworpen aan het permanente hof van ar
bitrage tc 's G-ravenhage, overeenkomstig de
Haagsulie conventie van 18 October 1907. liet
arbi 1 rage - c o m|>ronni s zal worklen opgesteld
Van Amerikaansche izijide door den president,
die het aan de goedkeuring van den Senaat
zal onderwerpen, van Fransohe zijde door
hei uitvoerend gezag op de wijze in de con-
stiuilioneok wetten bepaald.
Geschillen van eiken anderen aard
(diifférendis non-jai&tiitables). Deze zullen in
handen gesteld worden van eenc gemengde
comipissie van onderzoek, van welker leden
ieder -uer t eide regeeringen de hdlft be
noemt. Deize gemengde commissie, die met
rechtsmacht bekleed aa.l zijn, zal een rap
port opstelden over de feitelijke punten en
over de rechlspunten, die aan hare beoor
deeling zijn onderworpen. Zij aal beslissen
of de geschillen zijn „justieiables" of ,,non-
jusliciables". Zij zal tot verdaging van de be
handeling kunnen besluiten, wanneer een der
partijen dat vraagt.
Hel verdrag zaïl worden geratificeerd door
den president der Vereenigde Stalen met
toestemming van den Senaat en door den
Kresident ran de Franseüie repuhlidk (dien
oning van Engeland) in overoenst-emmniig
mei de grondwettelijke bepalingen. De duur
van het verdrag is niet bepaald. Het blijft
van kracht tot aan de opzegging, en in geval
van opzegging blijft het nog gelden een jaar
nadat de kennisgeving van de opzegging is
gedaan.
President Tail en zijn raadsman, staats
secretaris Knox, zijn met het verkregen re
sultaat in hooge mate ingenomen. Geen won
der, want al kan men niet zeggen, dat het
gevaar, dal geschillen in oorlog zullen out
aarden, is weggenomen, verminderd wordt
dat gevaar door dergelijke verdragen onge-
twijfeld. Men heeft hier gezocht naar een
raccMiismc, dal in de onderstelling van een
geschil waaruit oorlog kan voortkomen, kan
dienen als een rcmtoéstel, dat overhaaste
schokken vermijdt. En dal is gevonden.
Men vleit zich in Washington er mee, dat
met hel in werking treden van deze vredes
verdragen een nieuw tijdperk iu de inter-
nationale betrekkingen zal beginnen. Men
koestert de verwachting, dat andere staten
hel hier gegeven voorbeeld zullen volgen en
ovor korter of langer tijd zullen toetreden
tot „den grootsten vredebond dien de we
reld ooit heeft gezien", zooals staatssecre
taris Knox het noemt. De zorg, die 't naast
voor de hand ligt, is intusschen de toe
stemming van den Senaat der Unie le ver-
kiijgen voor deze verdragen. Geheel gerust
is men daaromtrent niet; er wordt bericht,
dit er constitutioneele bedenkingen bestaan
bij de leden van die vergadering; ook moe
ten zij ontstemd zijn, omdat de verdragen
zijn gesloten zonder dat vooraf de betrok
ken commissie er over geraadpleegd is. De
correspondent van de Daily News tc Wash
ington heeft' intusschen hieromtrent goe
den moed; hij schrijft:
„Nu vele leden van de wetgevende macht
hier le hebben ondervraagd, ben ik er zeker
van, dal met stelligheid kan worden voor
speld, dat de Knox-Brycc- en Knox-Jusse-
rand-verdragen niet zullen worden verwor
pen door den Senaat, die in 1897 hel Olney-
Pauccefote-verdrag ten val bracht, liet is
van belang er aan tc herinneren, dal de
laatstgenoemde overeenkomst, waarin ook
voorziening werd getroffen voor onvoor
waardelijke arbitrage tusschen Engeland en
Amerika, slechts drie stemmen te weinig
had, en sedert is, dank zij den steun dien
de Engelsche liberalen verleenen aan home-
rule, het verzet van de Amerikaansche
Ierc- overwonnen, terwijl de roomsch-
katbolieke kerk in de Ycreenigde Staten, wel
verre van te agitceren tegen onvoorwaar
delijke arbitrage, zooals zij in 1897 deed,
thans er een besliste voorstander van is."
Om de woorden van den heer Knox aan
te halen: „Ondanks slorin-wolken en voor
bijgaande vlagen is het vooruitzicht voor
den wereldvrede thans werkelijk beter dan
het langen tijd is geweest."
Frankrijk.
Gisteren ,is voor het bof van assises to
Douai het proces begonnen tegen de bij de
onlusten in het Maine-deparlemenl betrok
ken 47 wijnbouwers. Men verwacht, dat het
proces tien dagen zal duren. Er zijn groote
veiligheidsmaatregelen genomen.
Engeland.
L o n <d e n, 7 A u g. De eerste minister As-
quith antwoordde op de vraag van Balfour
omtrent bet tijdstip waarop aan <le Kroon
aidvies was gegeven tot benoeming van nieu
we peers, dat dtie raad was gegeven en aan
genomen, naiclat bet Hooigerlnus wijzigingen
had aangebracht in .de Parliament billl. Voor
af waren tusschen den Koning en de minis
ter 3 bespre kingen van vertrouwd ijlkeu aard
gevoerd, hij zou daarover in den loop van
nel ciclm noig net een en ander mouixlce-
len.
Balfour stelde <kaarop zijne motie van af
keuring voor. Hij verklaarde, dat de minis
ters grovelijk hunne redbten ads raadslieden
van de Kroon hadden misbruikt en zich daar
door boven de groiudwet (hadden geplaatst.
Hunne handelwijze was zonder precedent;
zij hadden hun toevlucht genomen tot deze
daad, niel oni te gehoorzamen aan een bui
tengewonen druk der openbare meening,
maar om bet tot stand ko-men van ccne par
lementaire schikking tusschen een deel van
hunne aanhangers tc bevorderen en te ver
hinderen, dat het volk zijne mecning over
home rule zou uitspreken.
In den loop zijner rede gewaagde Balfour
ook van de geschillen in de unionistische
partij. Hij zeide, dat hij 't niet eens was met
de opvaliing van ->ummige unionisten, dat
zij de parliament bill bestreden om de re
geering te dwingen bet prerogatief van de
Kroon te misbruiken tot de uiterste grens.
Dit misbruik was nu reeds aanwezig,
hel geheele g-bouw der Engelsche instellin
gen was oiuiersteboven geworpen. Maar al
bestond er oneenighcid onder de unionisten,
•de aanhangers der regeering moesten niet
denken, dat zij daardoor eenig voordeel zou
den behalen. (Toejuichingen bij de oppo
sitie).
Asquitn, die door de mi nister i celen met
langdurige toejuichingen werd begroot
sprak daarna zonder door de unionii6tcn te
worden gestoord.
Hij zeilde, dat hel adivies aan deKroon
was gegeven, met bet oog op den huidigen
toestand. Daarmede wilde hij echter niet te
kennen geven, tlal er, voordat de zaken de
zen loop ha«..ien genomen, gcone besprekin
gen hadden plaats gehad tusschen den sou-
verein en de ministers. Hot was naar aan
leiding van en stelligen wensdh van Z. M.,
dat hij mededeeOdngen kon doen over de be
sprekingen, die tot dusverre door den Ko
ning en de ministers als vertrouwelijk wa
ren behandeld.
Asqurth herinnerde aan zijne pollMcke ver
klaring van 14 April 191U en zeide, dat
de ministers, na dc raislukkhig van de con
ferentie, hadden besloten lot ontbinding van
het parlement, maar aan den Koning tevens
hadden medegedeeld, dat zij de verantwoor
delijkheid voor een advies toil ontbinding
niet op zich wilden nemen, tenzij hun de be-
ioIL° word gegeven, dat de Koning, als de
staatkunde der regeoring door een behoor-
iijke meerderheid in het lagerhui werd!
goedgekeurd^ bereid zou zijn gebruik te
maken van zijn prerogatief om te verzeke
ren, dal aan de beslissing van hei land uit
voering zou worden gegeven.
Dc ministers verklaarden den Koning ook,
dat zij ten volle de noodzakelijkheid besef
ten om den naam van den Koning builen
den partijstrijd te houden; zij verzochten
Z. M daarom in te stemmen met hunne mee
ning, dat het ongewenscht was in het belang
van den Staal, mededeelmg le doen omtrent
de plannen van de Kroon, anders dan wan
neer de omstandigheden zulks weuschelijk
maakten. De Koning kwam, nadat hij de zaak
zorgvuldig overwogen had, lot bet inzicht,
dat bij geen andere keus had dan zijne toe
slemming tc geven aan bet advies van de
ministers. Asquith maakte daarop den 18en
November 1910 het besluit tol ontbinding
bekend.
■Asquith ontkende dat het beslaan van ver
trouwelijk overleg tusschen den Koning en
dc ministers op de latere behandeling van
do Parliament bill een niet-reëelen stempel
ImU gedrukt; het was alleen voor het geval
van cene mogelijke verwerping of vermin
king van het wetsontwerp door de Lords, dat
ca afspraak bestemd was in toepassing tc
komen. Eerst toen aan onze hoop, dat het
lloogerhuis ïwt ontwerp zou aannemen, Je
bodem was ingeslagen, werd den Koning
verzocht en beloofde hij om, zoo noodig,
gebruik te maken van zijn prerogatief.
,,Met hetgeen ik zeg, bedoel ïk geenszins,
my to verontschuldigen of te verdedigen,"
('Joejurchingen bij de ministerieelen.)
„Onze handelwijze is in volkomen over
eenstemming met den eerbied, aan de waar-
d'gherd van de Kroon verschuldigd. Wat wij
gedaan hebben was correct, weloverwogen
en overeenkomstig de grondwet. Het kabi
net verheugt zich dal zijne handelwijze den
toets van bet Huis en van het Britsobe volk
beeft doorgestaan.
„Ik heb het voorrecht gehad in nauwe!
dienstbetrekking le staan tot drie Britsoho
souvoreiuen en mijn geweten zegt mij, dat
ik hi die hoedanigheid steeds getracht heb
de waardigheid en de rechtmatige privileges
van de Kroon hoog le houden. Ik bekleed
mijn ambt echter niet alleen bij de genade
van de Kroon, maar ook door het vertrouwen
van het volk en ik zou mij sohoiklig maken
aan verraad, wanneer ik hot vertrouwen van
hot volk zou beschamen op liet beslissend
oogenblik van dezen grooten strijd". (Luide
toejuichingen bij de ministerieelen.)
Tweede t e 1 e g r a m. De motie van af
keuring werd verworpen mei 805 legen 21(3
stemmen.
Tot de zaken, dóe nog zullen warden af
gedaan voordat het parlement den 18cn
Augustus met vacantic gaat, behoort liet voor
stel van de regcering, 0111 de leden vaak het
Lagerhuis le bezoldigen. Jaarlijks zal hun
40o worden uitbetaald, le rekenen van
1 April 1.1., met uitzondeven hen, die
als minister of ambtenaren van het hof of
van het lagerhuis salaris hebben. Dat zijn ca*
37. Er blijven or dus (533 die de 100 zullen
trekken, hetgeen het laud jaarlijks op iels
meer ilan drie millioen gulden komt te staan.
Italië.
R o m e, 7 Aug. De Osservatore Romano
zal hedenavond een nota bevatten, waarin
wordt medegedeeld, dat de Paus bijna ge
heel hersteld is van zijne keelaandoening.
Sedert gisterenavond heeft zich eeii lichte
aanval van jicht geopenbaard in de rech
terknie. Op advies van den geneesheer zal
hij geen deel nemen aan de ceremonie van
U Augustus.
Tweede telegram. Het bulletin van
de Osservatore Romano over den gezond
heidstoestand van den Paus heeft eeuige
ongerustheid gewekt. De zwakte is toegeno
men door de buitengewone liiltc (34 graden
in de schaduw) en de Paus gevoelt zich
ook gedrukt.
Dc geneesheeren Petacci en Maxciafara
zullen hedenavond naar het Vatikaun terug
keer en.
De Corriere d'Italia zegt, dat de toestand
van den Paus volstrekt niet verontrustend
is.
Derde telegram. De Tribuna legt
nadruk op de steeds vorderende verzwak
king van den Paus, die veroorzaakt wordt
door de uitputtende zomerwarmte, waar
door zijn gestel z oodanig ondermijnd
wordt, dat zelfs de geringste vermoeienis
liem ziek maakt.
L/C fee„i«5iiv«icu wc uuvi» ueze uC|>i'cssiC
geconstateerd; echter verklaren zij het ge
rucht, dat de toestand van den Paus onrust- j
barend zou zijn. voor overdreven.
Portugal.
Het besluit van dc constilueerendc verga
dering om uit het grondwetsontwerp te
schrappen dc bepaling, die het recht van
staking uitdrukkelijk erkende, heeft aanlei-
ding gegeven tot een oploop voor het parle
mentsgebouw, die door de yakvereenigingen
werd op touw gezet. Om de ergernis te doen
bedaren, heeft men eenc principieele verkla
ring ten gunste van het stakingsrecht afge
legd.
Turkije.
Dc opstand in hei vnujel Skuiari, die nu
icn emue scuijui tc zijn, is een voortzetting
van net oproer, uai in net vorige jaar in
Aioamc woerfac. In Maart 191U kwamen in
Ipck cn Pristine de eerste aanwijzingen van
ue beweging tc voorschijn, die spoccng eene
groote uii'hreiding kreeg en cersi laat 111 den
zomer na een langen cn moeielijkcn strijd
door generaal Djavid i'acna kon wórden
overwonnen. Terwijl in het vorige jaar ge
streden werd in het groote hekken, uat door
het gebergte in het westen half cirkelvor
mig gesloten wordt cn zich naar het Merel
veld cn de vlakte Uskub-Mitrowitza opent,
waren ditmaal de westelijke hellingen van
den grooten bergwal het terrein van de be
weging. Het gebied van den opstand lag dicht
bij de Montenegrijnsehe grens, de geheele
streek cn de vlakte van het Skutariineer tot
aan Gusinji was in opstand. Het waren de
stammen llotti, Kleuicnti en Kastrati, die
naar de wapenen- grepen, Turksche blokhui
zen overvielen en hunne bezetting afmaak
ten
Al kreeg ook de opstand ditmaal niel ccne
zoo groote uitbreiding als in het vorige jaar,
er moest toch eenc ernstiger beteckeiiis aan
worden toegeschreven cn wel door dat dc
AFbaneezen gezamenlijk met de Montenegrij-
nen optraden. Voor het eerst in die aan strijd
zoo rijke geschiedenis van de Albaiieezen ge
beurde het, dat zij zich met hunne erfvijan
den vereenigden, en zij kregen vün dezen
eene ondersteuning, die 't hun mogelijk
maakte tot nu toe in den opstand te vol
harden en met nadruk te staan op de ver
vulling van hunne eischen. Duizenden Ma-
lissoren vluchtten op Montenegrijnsch ge-
Wed, zij kregen daar van dc regeering voe
dingsmiddelen en ook door het leveren van
wapenen werden zij gesteund. Van Monte
negro uit deden zij invallen in het Turksche
gebied; zij trokken zich weder in het ko
ninkrijk terug als zij door Turksche tro^-'
pen teruggeworpen worden, en de Turksche
regeering bezwaarde zich bij herhaling er
over, dat ook Montenegrijnen streden in de
gelederen van de opstandelingen.
De Turksche regeering zond, het gevaar
erkennende, eene groote troepenmacht in het
gebied van den opstand, die zij stelde on
der het commando van generaal Torghoet
Chefket Pacha. Deze trok een cordon aan
de grens, maar kon niet geheel beletten, dat
de met liet terrein volkomen vertrouwde op
standelingen hier en daar de grens over
gingen en troepenafdeelingcn overvielen.
Over 't geheel heeft hij echter den opstand
op Turkseh gebied onderdrukt. Voor de Turk
sche regeering was dit echter geen succes;
integendeel de omstandigheid, dat duizenden
Malissoren op Montenegrijnschen grond ble
ven, beteekendc een voortbestaan van het
gevaar. Er moest dus dc Porte veel aan ge-
roor
als:
éga,
enz.
S3.
Naar hrt KngtUtk
36 TA*
BARONESIE OROZY.
Maar dc man haalde eenvoudig zijn
schouders op en lachte spottend. Hel geval
scheen hem bepaald te amuseeren, hij had
zoo vele dergelijke incidenten bijgewoond.
In den verren üioek van de tent scheen Mar
guerite leeni-ge donkere gedaanten op te
merken, soldaten, naar zij dacht, want ze
zag iets flikkeren van staal. Een of twee
manschappen stonden dicht achter den be
ambte en schildwachten waren rechts en
links van de tent geposteerd.
Met het instinctmatig gevoel tvan appift
zag Margecrite rond van het eene gezicht
naar het andere, maar overal ontmoette ze
een onversohilige uitdrukking op ieders
•gelaat, het tegendeel van zooveel andere
tooneelen die binnen een uur op dezelfde
plaats waren voorgevallen.
„La, la, la! moedertje!" zei de inspecteur
op denzelfden persifleerenden toon, dien ihij
eenmaal had aangenomen, ,,we weten op
perbest hoe men een aardige leugen kan
samenflansen, ja, ja en dan nog in kleu
ren en geuren! Jammer voor u, dat Burgeres
Dósireó Candeillc rk zeg het nog eens
nog geen uur geleden hier terzelfder plaatse
stond, als u op het oogenblik, met haar
dienstmeid Céline Dumonl, die beiden mij
waren gesignaleerd cn als volmaakt be
trouwbaar mij aanbevolen door niemand
anders dan Burger Chauvelin, lid van hel
openbaar (Veiligheids Comité.
„Maar ik verzeker u dat er, een misver
stand plaats heeft," betoogde Marguerite
ernstig. „De andere vrouw heeft gelogen, ik
heb mijn paApoort en..."
„Kom, kom, een slokje hiervoor gesto
ken!" hernam de 'beambte op gebiedenden
toon. „Als alles precies is zooals u zegt, en
u ihdbt niets achterbaks gehouden, zal het
u vrij staan uwe reis morgen te vervolgen,
als ii zich bij den Gouveneur der vesting
zult verantwoord hebben. En nu de volgen
de passagier, gauw wat!"
Marguerite wilde voortgaan niet proiesiee-
ren, zooals ze werktuigelijk kort te voren
anderen had zien doen. Maar weklr-a be
greep ze dat dit niet zou haten, want ze
voelde een zware hand op haar schouder,
ze begreep dat anen haar op ruwe manier
wegleidde.
Als een bliksemstraal werd het haar nu
duidelijk welk een vreeselij'ke valstrik cr
was gespannen, waarin niot alleen haar
echtgenoot maar ook zij onverhoeds waren
gevangen.
Welk een onnoozele, verblinde dwaze was
zij geweost l
W-elk een droevjge tegenstandster Jen
aanzien der fijn gesponnen intriges van
Chauvelin! De Roode Pimpernel naar Frank
rijk tc lokken was op zich zelf reeds een
meesterstuk! De uitdaging was behendig
aangelegd, de aanneming ervan door den
stoutmoedigen waaghals een vooruitgezien
feit. Maar wal de kroon zette op het ge
heele sluw doordachte pkin ,was ook diens
vrouw paar Frankrijk te lokken met de
fabel van CanMHe's berouw en het aauge-
boden vrijgeleidde, in den vorm van een
paspoort.
Dwaze! dwaze die zij was l
Welk een grondig kenner was Chauvelin
van een vrouwenhart! Hoe behendig had
hij haar gedachten geraden, haar gevoelens
de impulsieve manier waarmee zij zou te
werk gaan! Hoe juist had hij voorzien, dat
Marguerite, bij liet besef van het gevaar dat
Percy tegemoet ging, onverwijld haren echt
genoot zou vojgen.
Dc voor haar gespannen valstrik was nu
strak toegehaald «ij zag het in, nu het te
laat was
Percy Blnkency in Frankrijk! Zijne vrouw
een gevangene! Ifaar vrijheid en behoud,
in ruil -voor zijn dood!
De hopclooze toestand daagde in al zijn
verschrikking voor haren geest. Uitzinnige
wanhoop greep haar aan. Zwakke vrouw
uls zij was, verzette zij zich toch met alle
macht tegen haar arrestatie. Maar de wor
steling cener vrouw legen vijf ruwe solda
ten 1 Het was bedroevend, verheven helden
moedig, doch volstrekt nutteloos.
De man in de tent scheen een wijle zich te
vergasten aan dien ongelijken wanhopigen
strijd.
.Vooruit! Vooruit!" riep hij ten laatste
barseh. „Wij hebben bier geeu tijd tc ver
bazen I Voert die vrouw weg -cn laat haar
tot bedaren komen in No. G, tot Burger
Gouveneur nadere orders geeft!"
Voert haar weg!" schreeuwde hij luider,
met de vuist op de tafel voor hum slaande,
toen Marguerite voortging met de krankzin
nigheid dor wanhoop zich tc yerzetteu.
„Sappcrmciit! kan niemand van jullie ons
van die lastpost ontdoen?"
Dc menigte die achter haar stond, drong
vooruit: de wacht in de tent dreef den spot
met de manschappen die hun krachten in
spanden om MarguviRe mee te stoepen. De-
ize laatste vloekte luidkeels .totdat een
hunner den strijd moede, woedend en bru
taal zijn vuist ophief en met een afschuwe
lijke verwensching zc deed neerdalen op
het Itoofd der rampzalige vrouw.
Misschien, ofschoon de daad van een
woesteling bleek jk' slag genadiger te zijn
aangekomen dan wel de bedoeling was: hij
trof haar in de oogen. Voor Lau: gepijnigde
zintuigen was het toch in zekeren zin de
genadeslag.
Haar tegenstand was gebroken, haar armen
zonken machteloos langs haar lichaam neer.
Zij had totaal het «bewustzijn .verloren, en
daardoor werd haar fier en onbuigzaam
karakter de vernederende gewaarwording
bespaard door de ruwe soldaten le worden
meegesleurd, cn oiitbra k ktaar tevens het
besef van dc volslagen vernietiging eener
laatste hoop op het welslagen harer onder
neming.
ACHTTIENDE HOOFDSTUK.
No. ti.
Het bewustzijn (keerde zeer langzaam,
pijnlijk zelfs, terug.
Hel was nacht, toen Marguerite voor het
laatst had geweten -wat er om haar voorviel;
het was dag, alvorens zij zich rekenschap
kon geven dat zij nog leefde en vreeselijk
leed.
Zij gevoelde ondragelijke hoofdpijn: -dit
was de eerste onaaogename gewaarwor
ding waarvan zij zich bewust was; daarop
werd ze vaag ecu bleekcu -zonnestraal ge
waar, nevelig en eng, die van ergens, recht
tegenover haar, tot haar doordrong en haar
gelaat bescheen. Zij sloot de oogen, want
liet trillend licht vermeerderde baar smar
telijke gewaarwordingen in niet geringe
mate
Ze lag op haar rug, haar rusteloos rond
tastende vingeren bevoelden een harde stroo-
matras en een ruwe peluw, haar eigen man
tel was over haar uitgespreid. Zij kon haar
gedachten nog niet verzamelen, het gevoel
van nameloos lijden en groote vermoeienis
nam alles in beslag.
Andermaal waagde zc dc oogen te ope
nen, en van lieverlede begonnen een paar
voorwerpen zich af tc teekenen uit het waas
dat haar gezicht nog belemmerde.
Allereerst de nauwe opening die geen
venster hecten mocht met kleine vierkan
te in lood gevalle, nooit gewasschen ruitjes,
waardoor dc stralen der morgenzon een
vriendelijke poging aanwendden om door te
dringen; dan een stofwolk, door diezelfde
stralen verlicht, waarin myriaden van mo
leculen wemelden, die in hün voor- en
achterwaartsche evoluties een wildèh dans
voor haar pijnlijke oogen schenen udt te voe
ren, daarbij de zonderlingste poses en ge
daanten aannamen en haar duizelend brein
totaal in de war brachten.
Wordt ver volfd.
