9'. 44. Tweede Blad.
10de Jaargang.
Zaterdag 12 Augustus 1911.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
Os Onvindbare Pimpernel.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Tot S maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per poat- l.SO.
Afzonderlijke nummers- 0.03.
Deze Courant rerschijnt dagelijks, behalve op Zon* en Feest*
dagen.
Advertentiinmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uilgever»: VALKHOPP 8> C°.
Utrechtschestraat 1. Intersomm. Telephoonnummer M.
PRIJS DER ADVERTENTIfiN:
Van 1—6 regels f A
Elke regel meer - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 80 cent* by vooruit be taling.
Groote lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tok
het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Xeae
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aan vraag
toegezonden.
Do moeit ij kli ©den van het
a m b t W. P. G. Ileflsdingen antwoordt in
Het Volk aan zijn partijgenoot W. C. Snel
o.a. het volgende op diens aanmerkingen
over Ikisdtngcn's bezoek aan de Haagsohe
taptoe:
Het door u gesignaleerde feit is juist voor
gesteld, ik ben op eongeresorveerde tribune
geweest, "bij gelegenheid van de taptoe op
het Tournooivekl gehouden, bij liet bezoek
van President Fallières. Edhtcr niet. zooats
u schrijft, om in mijn kwaliteit van afgevaar
digde als 't ware namens de arbekiers de
hukliging van de verlegcnwooirdigers der
burgerlijke maatschappij en de voor die
huldiging noodige gelden te sanctioneer en.
De zaak is een beetje eenvoudiger. Ik wou
eens een militaire hiptoe hooren, ik hou nog
al van muziek, en daar ik een kaart had, mij
door het ministerie van Oorlog toegezonden,
heb ik daarvan gebruik gemaakt.
En waar ia om gegaan ben is me niet slecht
bevallen. Dc Marseillaise, ja zelfs het Wil
helmus. door 16 muziekkorpsen gespeeld,
vond ik heel mooi, maar vooral de taptoe
van «Ie marine. Misschien is dat voor u een
bewijs van mijn verwatering, ik kan het niet
helpen, goede muziek hoor ik graag, al was
het "t Ave Maria, van Gounod meen ik. Als
liet van een ander is vimd ik het toch mooi.
Als 'k dien avond iets «gehwldig heb, dan
is hot de goede muziek die ik gchoo-rd heb,
anders niets.
Trouwens, dat heb ik niet als eenigst
partijgenoot gedaan Er zijn lieci wat be
wuste arbeiders naar de taptoe gegaan, zij
het dan achter het touw, om de minziek te
hooren. Op het vorkiezingsbureau waren
dien avond, als ik goed ingelicht ben, 2
parlijgenooten. De Ned. Vereen, van Spoor-
en Tramwegpersoneel, die dien avond een
protesAvengaderiug tzou houden, verschoof
die, om de taptoe, tot Vrijdags. Velen der on
zen zijn er .heen geweest, ihet verschil met
mij was alleen dal op een gereserveerde
tribune zat en zij niet.
Mag ik nu eens vragen waar het kwaad
eigenlijk in zit: in het gaan naar de taptoe
of in het plaats nemen o,p een geri-sern-erd*
tribune? Zoo het in het eerste zit. dan dient
de partij aan ate'n leden tc verbieden te
gaan luisteren naar .militaire taptoe's, ook
al worden diie met gehouden voor het een
of ander hoog bezoek. Met een beetje goeden
wfl is dat immers gemakkelijk te qua.1 Ticee
ren als een huldiging van hel militarisme.
Zoo hel 'm zit in het plaats nemen op een
gereserveerde tribune, dan moet de partij
verbieden aan alle parlijgenooten om bijv.
op de gereserveerde tribune in do Tweede
Kamer .plaats te nemen, als de Koningin de
zitting opent.
Sommige partijgenooten zijn er wat gek op
om bij die gelegenheid een kaamt voor do
gereserveerde tribune te hebben.
Als goed partijgenoot zal ik me ook schik
ken als de partij verbied aan parlijgenooten
om naar het vuurwerk in de Maliebaan te
gaan op 2 Augustus, ter core van de Ko
ningin-moeder. Ook dat kan beschouwd wor
den als een huudiging van enz. enz. MDts bet
verbod dan maar voor allen zal gelden.
Voor me zelf ben ik niet zoo benauwd
zoo'n laptoe bij te .wonen, al (houd ik heele-
maal niet van de koude drukte, die er bij te
pas komt. Al 'Mazen 16 muziekkorpsen ook
nog zoo mooi het Wilhelmus, het socialisme
zit er hij mij niet zoo dun op, dat ze het
er afblazen zullen.
Mad ik willen doen wat Snel mij toedicht,
dan was ik 's middags naar de officieel©
ontvaugst op het Kurbaus gegaan, waar do
President en de Koningin namens en dooi
den gemeenteraad werden ontvangen.
Enfin, „hctgeval" as nu aan de partij be
kend. Als dc partij er echter over gaat oor-
deden, -beloof ik bij voorbaat nog meer ge
vallen ter sprake te zullen brengen.
Bijv. de vraag: of het geoorloofd is voor
een «oci'aal-democra-at om mee te helpen
aan het geven van een cadeau aan een afge
treden burgemeester. Of het geoorloofd is
voor een sociaal-democraat om deel te ne
men aan diners gegeven ter eere van een
wethouder of aangeboden door een afgetre
den burgemeester, enzoovoort.
De vraag is toch «©recht igd of men daar
bij ook geen hulde brengt aan d"e vertegen
woordigers der kapitalistische maatschappij,
als men dat ook ziet in hel .bijiwonen van een
taptoe op een tribune, niet uitsluitend voor
gemeenteraadsleden, maar voor verschillen
de personen.
Wil men in dit wespennest .ingrijpen, men
doe het dan met stevige hand, cn andei's
dan zou ik aanraden: iaat ieder liever een
beo je vrij, die de een of andere vertegen
woordigende functie heeft. Het kan mij per
soonlijk absoluut niiots schelen, wat de partij
in deze wit doen, maar ik geloof toóh. dat
het laatste de voorkeur verdient. Zoolang
men geen verband kan loggen tusschen ge
vallen als door Snel genoemd en het verza
ken van zijn plicht als afgevaardigde der
arbeidersklasse tegenover de arbeiders, de
partij en haar beginsel, dan zou ik zeggen:
besteed je Gja maar beter, dan rn-et te .letten
op do gangn uwer vertegenwoordigers.
Slot LoeYCstein. De Zutph. Ct.
heninnerl er aan, dat de heer H. M. Werner
reeds 26 jaar geleden, in ,,die Huisvriend"
van 1835, aan het eind eener zeer uitvoerige
historische studie over Loevestein eenzelfde
denkbeeld opperde als de heer Verlee.
De heer Werner wensehte Loevestein in
een soort panopticum te restaureeren en in
te richten als het er tijdeus het Twaalfjarig
Bestand moet hebben uitgezien, met wassen
boelden er in, voorstellende de beroemde
mannen, die toenmaals daar in de staatsge
vangenis zuchtten, als: Hugo de Groot,
Maria van Reigersberg!», Hogertocets, Pop-
pius, N'iëllius, enz.
Vooral de treurige gevolgen van de toen
malige inwendige verdeeldheid en den on-
derhingen godsdiensthaat, en de wijze lessen,
daaruit te trekken, zouden ons zoodoende tot
ie erin g voor de toekomst voortdurend in
levendige herinnering worden gebracht en
ons zooals de schrijver eindigt het..Con
cordia res pa-rvae crescunt" ieder oogenblik
met den meesten nadruk in de ooren doen
klinken.
Een vreemde ziekte. Ten plat-
lenlande in Drente komt 'tegenwoordig een
eigenaardige ziekte onder de menschen voor.
Verschijnselen van deze ziekte zijn een zwar
te tong en groote lusteloosheid. Ze heeft
reeds eenige offers geëischt
Tel.
*- T r o p i s c h e h i 11 e. In deze dagen
van meer dan tropische hitte ziet men in
de residentie verscheidene Indiache verlot
en andere gasten in het witte Atjeh-jasje en
dito pantalon gekleed gaan, zooals zij ge
woon zijn die luchtige katoenen kleeding in
de tropen te dragen, waarbij dan de onmis
bare stroozonnehoed niet ontbreekt.
Met het oog op de hitte is aan de amb
tenaren, werkzaam bij het hoofdbestuur der
posterijen en telegrafie vrijheid gegeven óf
's morgens 8 uur met hun werk te beginnen
en daarmede ten 1 uur 's namiddags te ein
digen, óf in de namiddaguren tot 4$ uur
ten bureele te zijn.
De meesten hebben den eerstgenoemden
werktijd gekozen.
Hel regiment grenadiers en jagers rukten
ghrtcr compaghics-gemijze uil voor het hou
den van veld oefeningen in de omgeving van
U :-:i Haag.
Vertrokken legen half acht, keerden de
militairen om half elf weer in de kazerne
terug.
Voor zoover bleek had de troep door de
hitte niet geleden, hoewel de mflhciens met
den ransel waren uitgerukt.
School- cn Kerknieuw».
Notarieel Staatsexamen 5 tot 11 Augustus.
Geslaagd, eerste gedeelteR. Jollema, Amsterdam
C J. ten Cate. StratumC. 3. van den Berkhof,
Utrecht H. J. Ploos van Arastel, Amsterdam H.
Oosterink, BussumP. Tj. van Griethuizen, Bergcn-
op-ZoomF. Th. C. Sligirette, Haarlemtweede
gedeelteJ. J. Mulder, Werkendam.
Examens hoofdakte. 's-Gravenhage. Geëxami
neerd 15 cand. Geslaagddc dames M. C. Dingel
stad, IJmuiden, M. E. d'Engctbronncr, C. J. Klop
pen, 's Gravemhage, A\ G. Post Uitcrmer, Delft, S.
F L. van der Putten, Hof van Delft; F. A. van
der Tas, Delft.
Leeuwarden. Geëxamineerd 11 mannelijke candi
dates Geslaagddc heeren J. F. C. Baesjou te Enk
huizen. B. II. Bredman te Beerta, G. J. Durijille
te Groningen, J. II. Piers te Winschoten, P. van
Tuinen te Sexbierum en G. Staal te Oostwold (OW).
Arnhem. Geslaagdde heeren T. A. Kerst, Ame
rongen; A. L. L. Kneepkens, Weert en C. Jansen,
Oosterteek.
Breda. Geëxamineerd13 candidaten. GeslaagJ^
de dames A. C. A. van Aernsbergen. Koningstosob
(Echt)P. van Dommelen, YeghelW. A. J. Fei
ten, Dongen; J. A. Frenken, Susteren A. G. Jon-
gepier. Middelburg; jt. M. A. van der Pas, Veghel
en A. C. M. Vermeulen, Echt
Voormiddagexamen Engciscli, Middelbaar On
derwijs, akte A, te 's-Gravenhage, op 11 Aug. Ge
slaagd de dames H. C. Fellinga, 's-Gravenhage; C.
S. W. Kroes, Groningen.
De kerkgenootschappen in Ne
derland. Het pas verschenen derde deel van de
uitkomsten der volkstelling van 31 December 1909
bevat onder meer de gegevens betreffende het aan
tal aangeslotenen bij de verschillende kerkgenoot
schappen. Een vergelijking met de cijfers van vroe
gere volkstollingen geeft een belangrijken kijk op
de ontwikkeling der kerkgenootschappen in den
laatsten tijd.
Wij willen eerst de absolute cijfers geven van
1909, en daarnaast die van 1879, de eerste volks
telling waarbij de tot geen kerkgenootschap behoo
renden afzonderlijk zijn opgegeven
1879 1909
Ned. Herv. 2,186.869 2,588.261
Waalsch 9,730 9,660
Remonstrant 9,678 27,450
Ohr.-Gereformeerd 139,903 55,720
Doopsgezind 50,705 64,245
Evang. Luthersch 61,825 81,833
Hersteld 9,990 15,867
Gereform. Kerken 191,451
Roorasch-katho-liek 1,430,137 2,063,021
Oud-Roomsch 6,251 10,082
Nederl.-Israél. 78.075 99,785
Portug. 3,618 6,624
Andere kerkgenootschappen 4,659 63,216
Tot geen kerkgen. behoorend 12/253 290,960
Totaal 4,012,603 5,868,175
(De personen, van wie onbekend is tot weïk kerk
genootschap zij behooren, zijn vermeld onder „an-
Oere kerkgenootschappen").
Uit deze cijfers blijkt dat alleen de Waabche
gemeente en die der Christelijk-Gercformeerden
absoluut achteruit zijn gegaan. Alle andere kerk
genootschappen gingen vooruit, ook het aantal van
hen, die tot géén kerkgenootschap behooren. (Men
weet dat de Ghriste'.ijk-Gereformeerde Kerk de
«•enige gereformeerde kerk is, die niet toetrad tot
de Vereeniging van Gereformeerde Kerken van
1892). Daar intusschen ook de bevolking steeg van
ruim 4 millioen in 1879 tot bijna 6 railliocn in 1909,
laten eerst de verhoudingscijfers nadere conclusies
omtrent den bloei der kerkgenootschappen toe.
Per 10,000 inwoners waren
In
1879:
In 1909
Ned. Herv.
5450
4418
Waalsch
24
16
Remonstrant
21
47
Chr .-Gereformeerd
349
95
Doopsgezind
126
110
Evang. Luthersch
154
140
Herst. Luthersch
25
27
Geref. kerken
830
Boonisch-K;fttooli«*k
3686
3504
Oud-Roomsch
16
17
Ned.-Israël.
195
170
Port.-Israël.
9
13
Andere kerkgenootschappen
12
108
Tot geen kerkgen. beh.
30
496
Van den Hak op den Tak.
Wij hebben het er al meer over gehad, hoezeer
het woordje ,.leurk" door veten misbruikt wordt;
dit geschiedt niet alleen door bakvisdijcs, wier
woordenboek nog niet zoo rijk is, maar ook an-
deren verraden vaak door misbruik van dit adjec
tief de leegheid van hun ziel. De ,,N. R. Ct." ver
haalt van een jeugdigen bewonderaar van den zons
ondergang, zooals die was te zien van af het Kur-
hausterras het dichtst bij 'het trapje naar dc Pier,
het ecnig plekje van het Kurbaus, waar men zich
even kan voorstellen «Heen te zijn. Daar stond in
stomme bewondering voor den prachtigen zonson
dergang een heel jonge man in heel erg wit flanel
met zeer hoog omgeslagen broekspijpen, boven bi
zonder hard gele schoenen en dc wolkjes van een
buitengemeen fijne sigaret kwamen merkwaardig
langzaam en zwak van tusschen de opmeikelijk
traag zich openende lippen. Hij staarde in de zee
en een allerpoppigst jong dametje stond naast hem
en keek ook, eveneens in zwijgende extase, naar
het scheen, naar den gezichtseinder. Maar eindelijk
moest toch die bewondering zich uiten. Toen daar
een brcedc straal van het zuiverst, schitterend zil
ver uit de mengeling van vuur en kleuren neerschoot
en zich snel een weg baande over het watervlak
dwars door een zestal kleurgebieden heen zijn
scherp omlijnd stuk zilver leggend, toen danste
de heel fijne sigaret even o pen neer en de heel
trage lippen ontstoken zich,,Tóch leuk" I
Niet waar, die jonge man was in stemming, want
die Uiting: toch leuk! was uit zijn mond waar
schijnlijk de betuiging van hoogste tevredenheid,
welke voor een ailedaagsch ding «Is de zon tc be
reiken valt Want de zon is toch bij lange na geen
voetbal en geen paard, zeHs geen meisje, en wonder
moet dus haar werking zijn en albeheerschend haar
macht, dat zij in deze luxueuse, sportieve hersens
een aandoening van schoonheid weet te wekken. De
schrijver in de „N. ft. Ct." zegt dan ook terecht
Zon, ik wensch u geluk met zoo groote zegepraalt"
Of dat jong paartje op het Kurhausterras het
zelfde is, als het Engelsche, dat op zulk een eigen
aardige wijze trouwt, weet ik niet, maar onmogelijk
is het niet Laat ik maar vertellen wat zij dediB,
en oordeel dan of het niet bizonder .,lcuk" was.
Getroffen door de tegenwoordige duurte van het
leven schijnt men zich in Engeland tegenwoordig
bezig te houden met de vraag, wat nu eigenlijk de
goedkoopste manier is om te trouwen. Over 't al
gemeen gaan de huwelijken in Groot-Brittannié ge
paard met schitterende feesten, die de vader der
bruid bedenkelijk doen kijken en hem aan zijn vrouw
doen mcdedeelen, dat van een séjour in Biarrita
mets komen k«n en dat ze hun landhuis voor de
zomermaanden zullen verhuren. Geeft men geen
feesten en trouwt men in alle stilte, dan loopt men
de huweiijk»-cadea«x mis, en dit is iets, waartegen
het jonge paar opkomt- Daarom wordt door prac-
tische menschen de raad van een bekend Engelsch
schrijfster, die vindt, dat men om kosten te sparen,
maar weg moest toopen en in ecu onbekend dorpje
trouwen meestal niet opgevolgd. Een jong Engelsch
paartje, waarop wij hierboven doekten, vond nu
een beteren uitweg. Zij Heten hun huwelijk en de
daarbij behoorende feestelijkheden plechtig aankon
digen, namen vriendelijk glimlachend de cadcaux
in ontvangst en trouwden in alle stilte één dag
eerder. De moeder der bruid, die in het geheim
was, moest den storm van verontwaardiging, dien
het gedrag van haar kinderen wekte, bezweren en
wensebte zich daarna ge-luk, dat zij niet meer doch- I
ters had. Twee maal kan men zulk een truc toch
niet uithalen. Tóch leuk, hè?
Twee wereldwijze en in zaken ervaren Engelsche
papa's handelden anders. Zij waren er op bedacht
door -bet voorkomen van onnoodige uitgaven de er
fenis hunner kinderen te vergrooten, cn zij beslo
ten daarom tot een list, toen zij bcmcriUcn, dat
hun kinderen met elkaar wilden trouwen. Zonder
opgave van redenen verklaarden zij zich kortweg
tegen dit engagement «mi verboden hun zoon en
dochter om iets moer met elkaar te doen te heb
ben.
Wonder boven wonder sChdktc het jonge paartje
zich naar hun wcnschcn en hoopte, dat dc strenge
papa's tot ander inzicht zonden komen, als zij over
tuigd waren van de duurzaamheid hunner liefde.
Dit beviel den beiden vaders maar slecht en zij
«amen daarom hun toevlucht tot middeleeuwschc
maatregelendoditerUcf werd opgesloten en een
andere huwelijicscandidant zou worden opgezocht.
Dit was tc veel voor dc twee geliefden cn dc jon
geling besloot het meisje te schaken. Aldus ge
schudde. Doch nauwelijks waren zij getrouwd, of
zij kregen berouw over hun ondoordachte handel
wijze en schreven hartroerende brieven naar huis,
waarin zij om vergiffenis smeekten. En dc beids
vaders zaten bij eikaar, wreven zich de handen cn
feliciteerden elk»ar met den goeden uitslag. Hoe lij
zich langzamerhand lieten vermurwen, cn hoe hun
echtgenooten het verhaa) van hun list opnamen,
meldt echter de historie niet. Tóch leuk, niet waar?
Die pupa's waren echt praktische zukcnmcnscben.
Ook de Chinecache ouders in Ncd.-Indtë houden
hun dochters wel niet opgesloten, maar tod» afge
sloten van dc buitenwereld, niet echter uit voor
gewende vrees voor schaking, zooals bij genoemde
Engelsche papa's, maar uit werkelijke vrees. Zoodra
dc Cbineescbc jonge dochters zekeren leeftijd heb
ben bereikt, worden zij van het leven in dc groote
maatschappij afgezonderddie afzondering is een
bestaande gewoonte, welke moet wijzen op bescher
ming in tijden, toen in China nog het oude roof-
recht bestond, waarbij de mannen van den eenen
stam cr op uittrokken om vrouwen uit een anderen
stam te rooven. De hoofden dier benden cischten
voor zioh daarbij gewoonlijk nveer dan één vrouw
op.
Dergelijke rooftochten bestaan zelfs «hans nog in
Afrika, waar. naar men zegt, naamlooze vennoot
schappen in betrekking staan met hoofden van
stammen, die vrouwen, rooveu. en met hun schepen
naar Constantinopel en eiders overbrengen. De
vrouwen zijn daar op de markt een handelsartikel,
waarvan de uiterlijke bevoordeelden bestemd zijn
voor de harems van dc toonaangevende mannen, ter
wijl uiterlijk minder gelukkigen worden aangehou
den als slaven, bedienden, enz. De Hindoes zijn in
sommige streken van Engetscb-lndië voor dergelijke
rooftochten zóó bevreesd, dat zij cr de voorkeur
aan geven hun dochters bij de geboorte het leven
tc benemen.
Gelukkig bebbtn de Ghineezen in N'ed.-Indiê van
dergelijke rooftochten nooit last gdhad en bestaat
en voor de ouders daar tc lande dus geen enkele
reden, om hun dochters af te zonderen. Of deze
die vrijheids-belemmering „tóch leuk" zul^n vinden?
Wie zal het zeggen? Een vreemde gew<rt>nte is het
zeker.
KEUVELAAR.
Naar hM KngtUeh
89 VAK
BARONESSE OROZY.
Hij begon «net de cel onder handen te ne
men, de wrakke matten stoelen bij elkaar
te schuiven. Er waren vier van die meubels
aanwezig, en hij maakte aanstalten er een
soort balcon van te fabrioeeren, door twee
naast elkaar te plaatsen en de twee andere
er boven op te zetten.
,Ge zult eens zien, mijn kind, ge zult eens
zien!" herhaalde hij bij tusschenpoozen,
naarmate het bouwwerk vorderde. Gemak
kelijk ging he4 niet, want hij was klein van
gestalte en zijn handen waren niet -vast
door een zenuwachtigheid, die hij moeilijk
kon meester worden.
Marguerite, ecu weinig naar voren leu
nend, met de hand onder haar k»n, was te
zeer in de war en te verlegen om den hu
mor dozer komieke situatie tc begrijpen.
Deze oude man was op een of andere ma
nier, om eene tot nu toe verklaarbare reden
tot haar bewaker aangesteld. Het was een
zeer gewone handeling vanwege de onmen-
schelijke schurken, die toen over Frankrijk
heersohten, om 'bij al de ellende cn ver
schrikkingen der gevangenschap, als het
rene vrouw gold ran ««tand of uit de groote
wereld, nog den tergenden boon tc voegen
van haar in haar onherbergzame cel geen
enkel oogeniblik zonder toezicht te laten.
Deze hÈBondere vorn» van onteerend©
marteling, bepaaldelijk uitgedacht door
monsters in inenschengedaante, wier her
sens door weergalooze wreedheid waren ge
krenkt, werd op dit oogenblik toegepast op
Frankrijks onttroonde, diep rampzalige Ko
ningin. Marguerite had in het ver-af gele
gen Engeland gesidderd, toen ze ervan
hoorde, en in haar hart gebeden, 'zooals
iedere redn gezinde vrouw, dat de fiere
ongelukkige Marie Antoinette weldra door
den dood van zulk een marteling verlost
mocht worden.
Klaarblijkelijk lag een dergelijke behan
deling, ook ten aanzien van Lady Blakcney,
in de plannen ran hen die haar thans ge
vangen hielden.
Maar deze oude man scheen zoo zwak en
hulpbehoevend, zclfis zijn kicsche zienswijze
in het vervaardigen van een afscheiding,
ten einde het vunzig vertrek in tweeën te
deelen, bewezen genoegzaam da4 hij voor
de taak van een waakzaam cipier berekend
was
Toen de vier stoelen schijnbaar tamelijk
vast stonden en weinig gevaar liepen door
topevraarte om te vallen, sleepte hij den
stroozak erbij en plaatste dien tegen de zit
ting Daarna trok <hij dc tafel, waarop het
gebarsten waschloestel stond, naar zich toe,
schoof ze tegen het geïmproviseerde schot,
en nam vervolgens met blijkbaar welgeval
len en voldoening het geheele bouwstuk in
oogenschouw.
..Ziezoo!" zei hij, mei een verheerlijkt ge
zicht van tevredenheid over zijn werk, zich
tot Marguerite keerend, ,,ik kan nu mijn ge
beden aan de andere zijde der vesting
voortzetten. Oh! het is heel veiligver
volgde hij, met vreesachtige hand en toch
met zekeren trots zijn ingenieursarbedd on
derzoekend, ,ge zijt nu geheel vrij in uw
bewegingen Tracht te vergeten dat de
abbé in dit vertrek aanwezig is.... hij telt
niet meewezenlijk hij telt niet mee...,
al vele maanden lang heeft hij niets te be-
teekenen, nu de Heilige Josephskerk is ge
sloten en hij geen II. Mis meer mag lezen."
Hij was bepaald aan het murmelen ge
raakt, om zijn zenuwachtige verlegenheid
te verbergen; hij ging achter zijn eigen fraai
gebouwd bolwerk schuil, haalde een getij-
boek uit zijn zak, en een smullen rand ran
een der stoelen gevonden hebbende, om er
op te kunnen zitten, zonder gevaar te loo-
pen den gunschen toestel op zijn hoofd te
krijgen, geraakte 'hij weldra verdiept in eijn
gebeden.
Marguerite sloeg hem nog een poos langer
gade: blijkbaar trachtte hij haar vertrouwd
te maken met de gedachte dat hij haar te
genwoordigheid totaal had vergeteu; zijn
doorzichtige kleine handgrepen amuseer
den baar, hoewel ze ermee in verlegenheid
geraakte.
Hij deed zoo kornis met zijn bedrijvig eb
toch zonderjiug gedoe, hij was daarbij toch
«oo minzaam en goedhartig, dat zc geheel
er door werd genist gesteld en lui ar kalmte
herkreeg.
Zij trachtte wat verder overeind te ko
men, en bemerkte dat het liaar verbazend
gemakkelijk afging. Haar ledematen deden
nog wel pijn, het hoofd was nog niet goed
op streek, maar in liet algemeen gevoetde
zij zich niet ziek. Zij zat overeind op den
stroozak, zette haar voeten op den vloer en
wandelde naar de geïmproviseerde kleed
kamer, waar ze haar gezicht en handen een
waterkuur deed ondergaan. De rust was
haar te stade gekomen; zij voelde zich in
staat haar gedachten te rangschikken, zon
der veel pijn zich te bewogen, lichamelijk
en moreel zictti voor te bereiden op dc ge
wichtige gebeurtenissen die zij wist dat op
bil waren.
Onderwijl zij -bezig was met haar toilet,
namen haar gedachten dat ééne, alles in
zich opnemeude Ihuna in beslag: Percy was
te Boulogne; ihij wist dat zij in de gevange
nis smachtte; zonder twijfel zou hij tot haar
dioordrlngen; werkelijk kon hij nu reeds
ieder oogenbhk met haar van gedachten wis
selen en (had bij buiten twijfel wei een plan
lot ontvluchtAn-g voor haar beraamd, sto-ut-
motdiger en vindingrijker dan ieder ander,
tot dusver door bem uitgedacht. Daarom
moest Z(j ziich gereed houden en voorbereid
zijn op iedere mogelijke gebeurteniszij
diende zkh kordaat te toonen en vol ener
gie, in ge enen deele moedeloos, wamt izoo hij
hier ware, zou hij haar dan niet berispen
wegens haar kleinmoedigheid en onvolle
dig vertrouwen op zijn moed, beliedd en
trouw?
Onderwijl had zij baar kapsel opgemaakt
cn haar kleeding verzorgd, en betrapte zij
zich op het neuriën eener bekende wijs.
Hoe ievendiig was niet hare hoopl?
NEGENTIENDE HOOFDSTUK.,
He (kracht der zwakken.
„M'sieur 4' abbé!...." «zei Marguerite ern
stig.
„Ja, mijn kind."
«De oude man keek op van zijn getijden
boek en zog <le groote ooigen van Marguerite
kalm en vertrouwelijk op bem gevestigd. Zij
was, zoo (good en kwaad het ging, geneed
met haar itoolet, had haar stroozak wat ge
schud cu gereinigd, en zat nu op den rand
met haar handen .tusschen de (knieën ge
vouwen. Er wus acts, dat baar nog raadsel
achtig toescheenongeduldig cn impulsief
van natuur als zij was, had ze (don priester
•gadegeslagen, onderwijl hij gedurende de
laatste vijf minuien zijn Latijn&che gebeden
aflas, en nu kon zij haar vragen niet langer
bedwingen.
„U hebt daar zoo straks gezegd dal men
u als toewaker over mij heeft aangesteld....."
,,Dat is zoo, m(jn kind, dat i« zoo..." ant
woordde de abbé met een zucht, terwijl hij
kalm zijn boek dicht sloeg e<n 'het weer in
dien zak zijner schamele soutane liet glijden.
„Ja! ize zijn zeer glad die Terroristen, on
wij moeten er aan denken dat ze de macht
i'n banden hebben. Geen twijfel"" liet de
oude man mei zijn bedeesde wijsbegeerte
erop volgen, „of de Goede God heeft hen
met dfie macht bedectd, ze zouden die an
ders ndet hebben. De Apostel Paulus, meen
iik, zei: alle maolvi komt van God en die
haar weerstand biedt, verzet zich tegen
God. Is dat zoo niet?"
„Met „ze" bedoelt u toch de Terroristen
en Anarchisten van Frankrijk, M'sieur l'ab-
bé.... Het Comité der Openbare Veiligheid,
dat plundert en moordt, dat vrouwen bclee-
digt c-n den godsdienst verguistIs dat
ook zoo niet?"'
„Helaas! ja, mijn kj'Jnd!" zuo'lïtte hij.
„En j,zij" zijn het, <ue u als wachter heb
ben aangesteld over mij?... Ik moei u zeg-
gen dat ik cr niets van begrijp..."
Wordt ver volfd.