S3. Eerste Blad.
JaargMg
Zaterdag 23 September 1911.
BUITENLAND.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post- 1.50.
Afzonderlijke nummert- 0.05.
Deze Courant verschijn: dagelijks behalve op Zon- en Feest
dagn.
Advertentiênmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C®.
Utrechtschestraat 1. lntercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVBRTENTIÉN:
Van 1—5 regela f O.SO.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvrageu 35 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zoer voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, bfj abonnement. Bene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
A.an hendie met 1 October
a. s. op dit blad inteekenen,
worden de nummers die ge
durende de maand September
nog zullen verschijnen, kos
teloos toegezonden.
Politiek Overzicht
Italië en Tripolis.
Sinds, voor de eerste maal in de maand
Juli van dit jaar, de voornaamste Italiaansche
bladen het wachtwoord 'hebben uitgege
ven, dat Italië met het -oog op de overeen
komst over Marokko, die Frankrijk en
Duitschland voornemens zijn te sluiten, niet
werkeloos mag blijven toezien, doch van
de gelegenheid moet profiteered om zijne
rechten op Tripolis te doen gelde", heeft
dit vraagstuk zich van steeds breedere krin
gen meester gemaakt, liet denkbeeld, dat
Italië handelend moet optreden, wanneer
het niet voor altijd van zijn nationale waar
digheid afstand wil doen, heeft zoo diep wor
tel geschoten in de Italiaansche pers, dat ten
slotte ook de regeering zich heeft moete"
gaan bezig houden met deze penible aan
gelegenheid. Het Turijnsche blad „Stam
pa", dat zich van den aanvang af aan de
spits der beweging heeft gesteld, consta
teerde den 30en Juli jl. in een open brief
aan den minister-president Giolitli de nood
zakelijkheid om, nu de beraamde ^vreed
zame binnendringing" van Tripolis schip
breuk had geleden, tot een krachtiger op
treden over te gaan. Van politiek stand
punt uit noemde dit blad het ee"e volstrek
te noodzakelijkheid aan geen andere mo
gendheid Tripolis over le laten; Turkije
immers kon het toch niet altijd in zijn bezit
houden. Ten aanzien van de economische
beteekenis van hel land beriep het blad zich
op de onderzoeking van Tripolis door een
zijner berichtgevers en op de verklaringen
van andere Italianen, die de groote waarde
ervan hadden vastgesteld, om tot de con
clusie te komen, dat Italië voor zijne land
verhuizers, welker arbeidskracht tot dus
verre ten voordeele komt aan vreemde lan
den, een gebied noodig heeft, waar hun
arbeid het moederland zelf van voordeei is.
In vroeger verschenen artikelen in hetzelfde
blad was reeds gewezen op de groote finan-
cieele offers, welke de bankonderneming
tBrnca di Roma door de oprichting van orc.
djetinsrtellingen in de belangrijkste sleden
van Tripolis, door de grondvesting van in
dustrieele en landbouwstichtingen, en dooi
de oprichting van scheepvaartlijnen op de
Tripolitaaniscthe kust, zich had getroost.
Hiermede was een begin gemaakt met hel
bescliavingswerk, doch Italië moest, volgens
de Stampa, om dit werk met succes voort
te zetten, een half milliard er aan spendee-
ren. Deze uitgaaf zou zich loonen, want de
voor ontginning vatbare oppervlakte van
Tripolis is zoo groot als de grondopper-
vlakte van Italië. Volgde een aanlokkelijke
schildering van de verbluffende vruchtbaar
heid van hel land e.n den rijkdom aan delf
stoffen, waarin dus ook de industrie een
loonendc bezigheid zou vinden. Hel Itali
aansche particuliere kapitaal moest zich vol
begeerte op dit Eldorado worpen, dal zulke
schitterende winsten beloofde.
Tegenover al deze aansporingen behield
de Italiaansche regeering gedurende langen
tijd alle mogelijke kalmte. Ze liet hoogstens
door de Agenzia Slefani het bericht logen
straffen, dat ze aan de groote mogendheden
mededeeÜng had Agedaan van haar
voornemen om den status quo te
wijzigen, en orakelde eerst op den 6en
September door middel van de officieuse
Tribuna. dat zij het belang dat dc openbare
mcening bij de Fransch-Duitschc onderhan
delingen had, zeer zeker naar waarde wist
te schallen, dat ook de regeering zelf niet
werkeloos bleef toezien, maar dat de pers
in deze zaak terughoudendheid en beschei
denheid had in acht le nehicn.
Alleen de radicaal-democratische Seco-
1 o en de socialistische bladen hebben het
tot dusver gewaagd tegen den stroom op le
roeien en zich met beslistheid tegen een
nieuw koloniaal avontuur te verzetten.
Volgens de schildering die zij van Tripolis
ophangen, is dit een arm land, zonder na
tuurlijke hulpbronnen, dat volstrekt gee"
toekomst heeft. Zij waarschuwen er voor om
den tegenstand, dien Turkije bieden zou, te
onderschatten en voor een uitbarsting van
het Mohammedaansche fanatisme. Ze wijzen
op de economische schade die Italië zou
ondervinden door het Verlies van het Otto-
imaansdhe afzet-gebied voor zijn nijverheids-
producten, hetgeen onvermijdelijk zou intre
den indien Italië tot handelen overging. Ze
wijzen op de ellende, die onder het Italiaan
sche volk zelf nog le lenigen valt, en op het
geen in Italië te doen valt op het gebied
der binnenlandsche kolonisatie, o.a. in het
rijke, maar verwaarloosde Calaflwië, waar
hel halve milliard heter zou kunnen worden
be6teed. Teekenend is echter dat dc demo
cratische bond in Lombardije de Secoio ge
logenstraft heeft en in een reeks van inge
zonden stukken in het blad in de bres is
gesprongen voor dc noodzakelijkheid ee"er
krachtige politiek met dc gevolgen daaraan
verbonden.
De Gorriera della Sera, die door zijn op
lage van -100,0(10 exemplaren en zijn voorname
houding geen geringen invloed in Italië
uitoefent, heeft aanvankelijk een eenigszins
onzeker standpunt ingenomen, doch is later
met vliegende vaandels naar het nationalis
tische kamp overgegaan. Ook dit blad be
pleit de economische en militaire waarde
van Tripolis. Een torpedo-slation aan do
kust zou de gehcelc scheepvaart op de Mid-
d eiland solve zee kunnen beheerschen. Eu
voorts zou de spoorweg van Kaap de Goede
lloop naar Cairo, verlengd tot Tripolis, hel
internationale verkeer daarheen leiden en
aldus Italië schadeloos stellen voor het na
deel dat onvermijdelijk is, wanneer eenmaal
de verbinding te land tussohe" Europa en
Azië lot stand is gekomen. Vandaar dat de
Tripolitaansche kwestie moet worden opge
lost.
Alle kwesties, die Italië plachten bezig
te houden, zijn voor dit eene vraagstuk op
den achtergrond getreden en de opmerk
zaamheid van het gehcele rijk is thans ge
richt op het land, waarnaar Italië al zoo
vele jaren "met begeerte 'heeft gekeken, zon
der dat het ooit er toe heeft kunnen beslui
ten tot doortastende maatregelen over te
gaan. Het is nog de vraag of het rijk dit
maal offers er voor zal wagen. Inlusschen
komen er, ondanks de officieuse tegen
spraak der Tribuna van de geruchten, dat
Italië eischen doet gelden op het achterland
van Tripolis, van andere, zij het dan ook
misschien niet altijd even betrouwbare zijde,
berichten omtrent militaire toebereidselen
en incidenten, welke wijzen op een bestaan-
den gespannen toestand.
Manokko.
P a r ij s, 2 2 S e p l. De dagbladen zijn in
alle opzichten optimistisch gestemd over het
resultaat der Fransch-Duitsche onderhande
lingen. De Echo dc Paris zegt, dat in den
loop van het gisteren op Rainbouillet gevoer
de onderhoud men een bij voortduring goe
den indruk blecl behouden en dat een spoe
dige overeenstemming wordt tegemoet ge
zien,
Duitsohland.
B e r 1 ij n, 2 2 Sept. De gezantachaps-
aitbache's Prins zu Oelbi'ngen Wallerstein,
•tol dusver verbonden aan het gezantschap
le Petersburg en Freiherr zu Eisenbach, tot
dusver werkzaam aan het gezantschap te
Londen, zijn bestemd om te worden werk
zaam gesteld aan het departement van bui
ten landsehe zaken te Berlijn. De attaché von
Tiedemann is van den Haag naar Londen
verplaatst.
De beide van spionnage verdachte en te
Einden in hectenis genomen Engelscben blij
ken dc officieren A. J. Attw.ord en G. S. Step-
lord te zijn. Zij móeten zijn in hechtenis ge
nomen op liet o ogenblik, dat zij van een
hoogte verschillende opnamen maakten van
de haven, de sluizen en den vuurtoren.
Bij het onderzoek aan den lijve vond men
slechts ecnige plannen van Borkum en het
fotografietoestel1 met verscheidene platen.
De politie liet de officieren na oenige uren
op vrije voeten om hen gade le slaan. Dc
Engelse he n begaven zich naar een hotel,
waar zij den nacht doorbrachten. Intusschen
kwam het bevel van liet openbaar ministe
rie, om beiden gevangen le houden. Kort voor
het vertrek met de stoomboot Vooruitgang I
zijn zij toen opnieuw in hechtenis genomen.
Nader wordt, 'berich'l:
De te Emden gearresteerde Engelsche of
ficieren zijn wegens gebrek aan bewijs weer
vrijgelaten. Voor den mond van de haven
van Emden ligt een rij torpedoLooten, om
het Engelsche jacht te verhinderen zee te
kiezen.
Engeland.
Sir Robert Hart, de vroegere inspecteur dér
Ghineesche zectollen en de organisator van
een groot deel van het Chineesohe bestuur,
is na een langdurig lijden te Londen op 77-
jarigen leeftijd overleden.
Robert Hart was de zoon van een Tersohcn
molenaar. Op 19-jarigen leeftijd vertrok hij
naar China, als tolk bij den Engelschen con
sulaire" dienst. Negen jaren later trad hij in
dienst van de Chineesche regeering als in
specteur-generaal der Zectollen, een post die
hij zijn gehcele leven bekleed heeft. Gedu
rende vier en vijftig jaren is Sir Robert Hart
maar twee koeren in Engeland geweest, nl.
in 1806 en 1879. Wat hij voor China heeft ge
daan is niet genoeg naar waarde te schat
ten. liet Ilemelschc rijk dankt aan hem de
organisatie van het meerendcel zijner pu
blieke diensten. Hij richtte den Chineesohcn
postdienst op, en de Europeesche universi
teit te Peking en deed aan de kuston van
China vuurtorens oprichten zoodat men er
tegenwoordig landen kan. Van het hof te
Peking genoot hij alle mogelijke eerbewijzen.
Koningin Victoria van Engeland, die een
oogenblik er aan gedacht heeft Hart's groo-
ten invloed voor zich ten nutte te maken,
door hem te benoemen tot gezant te Peking,
maakte Ilart, toen deze voornoemde post
weigerde, baronet, en verleende hem achter-
eenvolgens alle rangen in de orde van St.
Michael eu St. George. Toen de aldus ge
vierde in 1908 zijn krachten aanmerkelijk
voelde minderen, vroeg hij een verlof van
twee jaren aan de Keizerin-Weduwe, die het
hem schreiende verleende. Hij zou nooit meer
in China lerugkecren.
Sir Robert Ilart heeft enkele jaren geleden
een boek geschreven „These from the hand
of Sinim", een der meest belangrijke studiën
over de toekomst van China, die ooit ge
schreven zijn.
Londen, 22 Sept. In antwoord op de
oproeping tot de algemeene staking is de
helft van het personeel der Great Northern
Compagny te Dublin in staking gegaan. De
berichten uit vijf andere groote centra van
dez elijn wijzen echter geen wijziging in
den toestand uit. De treinen van Dublin
naar Belfast loopen als gewoonlijk, daar
de maatschappij sein wachters en wissel-
wachters heeft gevonden, die bereid zijn de
stakers te vervangen.
Spaoi*.
Barcelona, 22 Sept. Te Mataro is
de algemeene staking uitgeroepen; de sta
king is evenwel slechts uitgebroken in de
helft der fabrieken.
Madrid, 22 Sept. Daar de orde her
steld is, is de koning hedenavond naar San
Sebastian vertrokken.
OotUnrük-hongary*
De Weensmie correspondent van de Köln.
Zlg. heelt een eenigszius anderen indruk
van de opstootjes te Weenen dan degene,
welken wij .aan de'^Ni'ue Frfeie Presèc ont
leenden. „Men moet sciierp onderscheiden"
zoo zegt hij „wal de sociaal-democra
tie daarmede ten doei gehad heelt en wat
haar het voorwendsel heeft verschaft ecu aan
dit doel dienstbaren stap te ondernemen.
Het doel der sociaal-democratie was niet het
volk goedkoopcr voedsel te verschaffen, doch
de gehate staatsorde, indien mogelijk, aan
het wankelen te brengen. De kreten die wor
den geuit door de deelnemers aan de ver
gadering en dc 'betooging hebben dal duide
lijk genoeg bewezen. Want daaronder waren
wel uitroepen legen den vleesch- en brood-
nood, doch deze werden van den aanvang
af overstemd door politieke kreten als: „Weg
met de .regeering! Leve Portugal! Leve de
revolulh en hoe langer het schreeuwen en
razen duurde, des te meer raakten alle ove
rige uitroepen op den achtergrond en bleef
allen dc laatste over.
„Ook de mahicr, waarop de deelnemers ziöiv
overigens gedroegen, viel moeilijk uit te leg-
gen als een uiting van de zware Jasten, waar
onder ze te zuchten hadden. Want men kou
bij hen niet een gedrukte, maar wel een vroo-
I lijke stemming waarnemen, misschien een
j uiting van strijdlust of van hel voorgevoel
aan een opstootje te kunnen deelnemen of jn
1 revolutionaire" daden te kunnen zwelgen.
Ten slotte mag er nog op gewezen worden,
dat de revolulionnaire voorhoede, de ruode
jongelingschap, het hoofdaandeel had in de
beluogingen en van hen mag men gerust
zeggen, dat ze zich om de duurte geen zier
bekommeren en zelfs .niet in dc gelegenheid
zijn om den druk ervan te ondervinden, om
dat liet geen woiiinghuurders of vaders van
huisgezinnen zijn. Hadden honger en gebrek
lot deze betoogingen opgezweept, dan had
den daarbij de vaders van huisgezinnen in de
eerste rijen anoden staan.
„Maar natuurlijk, voorwendsel was voor de
sociaal-democratische opruiers de duurte. Het
zijn immers ernstige tijden geweest, waarin
(staatkundig oproer gemaakt werd. De on-
tevredenheid heeft zich opgehoopt, misschien
gelukt het ze in de geweuschte politieke bed
ding le leiden. En de duurte is werkelijk
groot. Maar ook hier moet men weer een
onderscheid maken, n.l. tusschen de perma
nente <cn de oogenblikkelijkc duurte. Tegen
Óver de laatste, wanneer ze ten minsite niet
wordt overdreven, beslaat geen ander mid-
del dan te bezuinigen, want ze is hot gevolg
van de noodlottige zomersche droogte.
Andere staal hel met de permanente duur
te, die in -de meeste staten van het Euro
pcesche vasteland een begin heeft genomen
j met de hooge beschermende rechten. Ze be-
1 rust op een onjuiste handelspolitiek, welke
gebaseerd is op de veronderstelling, dat be
schermende rechten op landbouw-producten
niet alleen in staal zijn om aan de bin
nenlandsche landbouw-opbrengst hoogere
prijzen te verzekeren, 'doch die productie
ook 'dermate le verhoogen, dal ze op zich
zelf voldoende zou zijn om in de behoefte der
inhcemsche bevolking te voorzien. Deze ver
onderstelling is alleen wat 'het eerste ge
deelte betreft, juist gebleken. Het tweede
deel ervan is, gelijk meer en meer blijkt, on
gegrond. In het bijzonder heeft dc opbrengst
van den veeteelt met de toename der be
volking geen gelijken tred gehouden, deels
omdat de bevolking, welke den veeteelt uit
oefent, door den trek naar de sleden is in
gekrompen, waardoor bchatvc 'een inkrim
ping der producenten, ook een vermeerde
ring der vlccschbehoefte in evenredigheid Van
dien trek is ontstaan; deels omdat de Nee
houders door dc invoering van een meer
rendabel mclkerijhedrijf dc veefokkerij meer
en tncer hebben verwaarloosd, zoodat de vee
stapel, welke ook ten gevolge van vroeger
geheerscht hebbend gebrek aan voeder en
door mond- cn klauwzeer sterk was gedund,
steeds kleiner is geworden. Hierop hadden
de regeeringen te rechter tijd haar opmerk
zaamheid moeten vretigen en voor zoover ze
dit niet gedaan hebben, hebben ze zich aan
zware nalatigheid schuldig gemaakt, waar
voor ze zeer zeker ter verantwoording kun
nen geroepen worden. De Oostenrijksche
regeering, die tengevolge van de moeilijke
toestanden in dc Donau-monarchie in dit op
zicht zich toch al .in een lastijg parket be
vindt, behoort tot degene, die aan de dingen
gewoon bun loop gelaten .hebben en nu geen
uitweg weten (te vinden. Hare politiek van
„laisser faire" op het gebied der volkshuis
vesting vormt bovendien nog de andere be
langrijke post op haar schuldconto. Ze wordt
door de gebeurtenissen van Zondag ernstig
herinnerd aan haren plidht nu eens einde
lijk iets te doen, wat in de daardoor jn het
leven geroepen misstanden betenschap
brengt".
De Hongaarsahc minister-president graaf
Khuen-IIedervary heeft aan een delegatie van
vertegenwoordigers van vleeschindustriën,
welke een verzoekschrift indiende tot leni
ging van den vleeschnood, verklaard dat
„liet belang van landbouw en veeteelt niet
eischte dat in den vleeschnood niet zou wor
den voorzien." De regecriug zal zich niet be
roepen op het formocle recht, dat vastgelegd
is in een paragraaf wanneer het volk hon
gert. Daar de vlecsohuitvoer uit het buiten
land slechts tegen bepaalde concessies kan
worden toegestaan, kon hij £een positieve uit
spraak aocn, dooh wel kon hij de verzeke
ring geven, dat alles wat tot leniging van
den vleeschnood kon dienen, zoo spoedig
mogelijk door de regecring zou worden ten
uitvoer gebracht.
Rusland.
Kief, 2 2 Sept. Naar aanleiding van de
plechtige uitvaart van Sbolypin vlagden de
consulaatsgebouwen halfstok. Een groote
menschenmenigle vulde snel hel plein van
de kloosterkerk, waarin het stoffelijk over
schot van Stolypin op een baar was gelegd.
Weldra verschenen de delegaties van de
openbare departementen, de vertegenwoor
digers van de stad Petersburg en andere
Russische steden, afgevaardigden van de mo
narchistische verecnigingen en hoogwaar-
digheidsbcklceders, de procureur-generaal
der Heilige Synode, de minister van justitie,
de minister van handel, de president van de
docma, leden van de doema en van den rijks
raad. liet was een onafgebroken stoet. Een
groot aahtal kransen weiden door deputaties
neergelegd. Ook namens de Keizerin-wedu
we en namens de prins en de prinses van
Oldenburg werden door den president der
doema kransen bij de baar nedergelegd. Om
10 uur begon de uitvaartdienst, die door den
metropoliet Flavianus werd gecelebreerd. Na
dezen eeredienst werden drie redevoeringen
gehouden. Tegen twee uur 's middags was
de plechtigheid geëindigd. Daarop werd de
'baar onder klokgelui en koorgezang door
de grootwaardighcidsbeklccdcrs ten grave
gedragen. Langzaam daalde de kist in de
groeve neder, welke door monniken bedol
ven was onder bloemen. Nadat drie geweer
salvo's waren gegeven werd het graf dicht
gemaakt. De aanwezigen bleven nog lang ter
plaatse, God biddende dat de nagedachtenis
des overledenen, die zulk een trouw dienaar
van Czaar en vaderland was geweest, nooit
zou worden uitgewisebt. Het monument voor
Stolypin zal de volgende woorden dragen,
welke de overledene zelf eens in de doema
heeft uitgesproken: „Gij hebt groote schokken
noodig, wij hebben i)choefte aan een groot
Rusland."
Ka e f, 2 2 Sept. De krijgsraad veroor
deelde Bagrof, den moordenaar van Stoly
pin, tot den dood door den strop.
Petersburg, 2 2 Sept. De Czaar
heeft Levolen, dat unalhankelijk van het on
derzoek Qintrent den moordaanslag op Sto-
ypïn, een nauwkeurig onderzoek over de
werkzaamheid van de politieke politie te
Kief ra- worden ingesteld. Op bevel van dc
Czaar is aan den senator 'lToessewitsj dit
oaderioek opgedragen.
Hel officieuse blad „Rossya" schrijft in ee>n
hoofdartikel: De moord, op Stolypin door de
revolutionnairen lue eft alle rechtschapen
mcnschen met afgrijzen vervuld. W'olke ver
antwoordelijkheid de politieke politie voor
de vreeselijkc gebeurtenis draagt, zal te zij
ner tijd worden opgehelderd; op het oogen
blik echter Is het de gebiedende plicht van
iederen burger kalm de bestraffing der schul
digen af te wachten en zich niet het recht
van vergelding aan te matigen. Wraakne
mingen van particuliere personen of van
de menigte kunnen niets tot liet herstel van
de openbare orde of van den vrede bijdra
gen. De oiorust en de gisting in dezen tijd
J van treurnis te vermeerderen zou een mis
daad zijn jegens de nagedachtenis van Sto-
dypin en 'het zwaar getroffen vaderland."
De ontslagen chef van dc geheime politie
te Kief, Kocliabko heeft in een schryvca aan
dc Nowoje Wremja verklaard, dat hij Ba-
grof niet had belast met de bescherming van
Stolypin-
De St. Petersburgsche correspondent van
den Berl. Lok. Anz. meldt dat Bagrpf aan
dc overheid een brief gezonden beeft, waar
in hij beloofde verschillende personen en
organisaties te verraden als hem het leven
geschonken werd.
Van de vele gearresteerde personen te Kief
werden verschillenden weer vrijgelaten, maar
61 verdachten bevinden zich nog in de ge
vangenis.
Een heer uit Steglitz, die als lid van he
Schneevogtorkest, dat hot Russische schouw-
burgorkesl op den avond van den aanslag
op Stolypin in den schouwburg te Kief heeft
versterkt, in het orkest meewerkte, geeft
thans In de Steglitzer Zeitung een uitvoerig
verhaal van den aanslag. Het Volgende is
hieraan ontleend.
Even na kwart over acht verschenen de
Gzaar, dc Czarina, Stolypin en vele leden
van het hof.
Sledhts welgezinden hadden uitnoodigings-
kaarten voor dc vooretelling ontvangen en
het politietoezicht voor deze voorstelling
werd uiterst streng gehandhaafd. Dc minis
ter-president zat naast den Czaar; niet in een
afzonderlijke loge. De Czaar volgde blijk
baar goéd gehumeurd het spel. De eerste
cn tweede acte waren van stapel gcloopen.
Plotseling knalde te midden van dc toe
juichingen een kort scherp schot met een
geluid als van een zweepslag. Hoog opge
richt stond in de loge, die van de keizer
lijke loge tamelijk ver verwijderd was, een
man met een joodsch uiterlijk, een arm
uitgestrekt, cn met een revolver in de. hand.
Een doodelijke stilte trad in. Alle mcn
schen sloegen een kruis. Stolypin was op
den grond gezonken. De Czaar stond op,
boog zich over den gewonde heen en sprak
eenige woorden. Vervolgens verliet hij de
loge. 0,p dit oogenblik weerklonken door
de stiftte de woorden vam den dader; „Ik
heb hot gedaan, hier ben ik."
Een onbeschrijflijke verwarring volgde. De
diader was de ecnige onder alle mensohen,
die kalm bleef. Trolisöh en recht opgericht
\vacbtbo hij zijn gevangenneming af. De ko
zakken van de keizerlijke lijfgarde, bene
vens eenige mannen uit het publiek wierpen
ztiah op hean. Bloedend voerde mem hem
weg. Bagrof, een gedoopte jood, had geen
poging tot ontvluchten aangewend.
Terstond werd de schouwburg afgezet;
de orkestleden mochten slechts één voor één
het gebouw verlatten. Hierbij werd de blaas-
muzikant Burger, die even te vroeg zijl}
plaats wilde verlaten door een sabelhouw
van een kozak gewond; dus door geen,
tweeden wogel van den dader, maar door
een sabelhouw.
Ook de straat werd onmiddellijk afge
zet, zoodat het voor velen zeer moeilijk was
hun woning te hereiken.
Om den op den Russiscben minister-presi
dent geplecgden aanslag begint zicli meer en
meer een sluier van geheirazinnighedd te hul
len. Op den avond van den aanslag stonidi
in de nabijheid van den schouwburg den (hee
ften 'tijd een automobiel, waarin twee perso
nen gezeten waren. Men vermoedt dut deze
automobiel Bagrow behulpzaam moest zijn
op zijn vlucht. Nadat de aanslag was ge
pleegd vertrok de automobiel In de richting
van oen auto-garage waar toegang werd ge
vraagd. De portier weigerde zuliks echter,
omdat hij opdracht ftiau 's nachts niemand
too te laten. Toen kwamen uit de automo
biel twee personen, gekleed in uniform van
gendarme welke den portier milmndelsden eqi
daarna niet de auto weer verder gingen.
Voorts wordt bericht, dat de chef der ge
heime politie Kuiiabko, terwijl de voorstel
ling aan den gang ,was, zich een tijdlang per
auto heeft verwijderd, gedurende welken tijd
de eerstgenoemde auto voor het theater
wachtte. Toen na den aanslag Bagrow in de
koffiekamer van deu schouwburg werd ver
hoord verlangde Kuiiabko dat hij zou worden
uitgeleverd aan hot departement der poli
tieke politie. Aan dit verlangen werd echter
geen gevoig gegeven. Men durft zelfs de
veronderstelling opperen, dat Kuiiabko deu
dader bij zijn vlucht heelt willen helpen.
De politieke politie in Kief zal aan eene
lierzientng worden onderworpen, terwijl
haar documenten in besAag zijn genomen. Met
deze herziening zal de minister van justitie
worden belast.
De uilgaven voor de organisaties van
iden veiligheidsdienst gedurende de feestda
gen te Kief, hebben meer dan 200.000 roebels
beloopen. En toch heeft de politie door haar
weerzinwekkende methoden zLalizelf een kuiil
gegraven. Men kan zich den haat der inwo
ners van Kief tegen de politie voorstellen.
Zelfs conservatieve inwoners der stad laken
openlijk en scherp het provoceeread optre
den der politic. „Weg met de provocateurs"
is de algemeene roop. Toen het openbaar
ministerie onmiddellijk na Stolypiin's doo<l
een lijkschouwing verlangde, zeide de zwager
van Stolypin, dc senator Nciidlbardt, met bit
tere ironie: „Waarom is dit noodig? Hij is
toch door een politiekogel getroffen t"
De houding, die door den dader Bagrow,
wordt aangenomen, is zeer kalm en geeft
den indruk van onbezorgdheid. Hij zegt, dat
hij alleen om zijn ouders spijt van bet ge-
I .beurde heeft. Hij interesseert zich zeer voor
alles wat over hem in de couranten wordt
