I Jaargang. es, Zaterdag 14 October 1911. BINNENLAND. FEUILLETON. „Het Levenslied." JT. 104. Tweede Blad. ft, tail 1.8» 1.8( 1.41 l.K 1.* 1.0» 0.g| 0.7( ten AMERSF09RÏSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: PRIJS DER ADVBRTENTlfiN: Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest- dagon. Advertontiönmododoolingen enz.gelieve men vóór 11 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF ft 0\ Utrechtschestraat 1. Interaomm. Telaphoonnummer 60. Dienstaanbiedingen en aanvragen 99 oente bfl voomltbotaStng. Groote lettore naar plaataruimte. Voor handel en bedr\jf bestaan zeer voordeekge bepalingen tot hot herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Bene circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Staten-Generaal. Debietrecht op t a b a L Terwijl sommige leden zich blijkens het Voorloo- pig Verslag belt effende het wetsontwerp tot hcf- fing van een debietrecht op tabak, onder alle om standigheden tegenstanders verklaarden van een be- belastng op tabak, konden verscheidene andere leden zich, in beginsel, daarmede zeer wel vcr- S eenigen. Dc eerstgenoemden, tegenstanders van een tabaksbelasting, spraken de meening uit, dat tabak ecu levensbehoefte, dat een, belasting op dat artikel f voora'l <le minder draagktachtigen zou treffen, en dat bovendien dc tabakshandel zoowel groot- als kleinhandel zulk een belangrijke factor is geworden in dc nationale welvaart, dat het onverantwoordelijk zou zijn door een belasting den bloei van dien han del in gevaar tc brengen. Naar het oordeel van hen, die zich in beginsel wel met een tabaksbelasting konden vereenigen, kan tabak geensz.ns geacht wor den tot de levensbehoeften te behooren en is zij een weclde-artikel en een genotmiddel dat in de meeste landen dan ook groote baten in de schat kist doet vloeien. Over de vraag, of de Rcgcering, eenmaal haar keuze op een tabaksbelasting gevestigd hebbende, juist handelde, toen zij tot het voorstellen van een debietrecht overging, bestond geen eenstemmig heid. Verscheidene leden waren het met de Regee ring eens. Naar hun meening had dc Minister te recht afgezien van een belasting op de ruwe grond stof, van een accijns of heff.ng op de fabrieken of van een heffing door middel van banderroilen of zegels. Door eenige andere leden werd die meening niet gedeeld. Zij waren niet zoo bevreesd, dat bij ver plaatsing van de belasting naar den aanvang van het economisch proces, hetwedk het artikel heeft te doorloopcn, onze belangrijke handel en onze industrie groot nadeel zouden ondervinden en het bedrijf zich naar het buitenland zou verplaatsen. Naar hun oordeel zouden verschillende bezwaren, die aan het debietrecht kleven, zich hier niet voor doen en ware een eenvoudiger weg te volgen, in dien de tabak zou worden belast op het oogenblik, dat zij ruw aan de markt komt, bij de veiling. Bij de veilingen toch wordt nauwkeurig boek gehou den en de prij-zen, welke worden gemaakt, wonden bekend. Van deze omstandigheid kan voor het hef fen eener belasting gemakkelijk gebruik worden ge maakt. Sommige leden zouden het eenvoudig achten in dien door een hoog invoerrecht in deze aangelegen heid werd voorzien. Door enkele leden werd de vraag gesteld of een belasting,op de fabricage niet boven een debietrecht zou zijn te verkiezen. Voorts werd door sommige leden aanbevolen de heffing van een debietrecht zoo eenmaal daartoe zou worden overgegaan, over te brengen op de gemeenten. Meer instemming vond het denkbeeld, een ver gunningsrecht voor verkoop van tabak in het leven te roepen, waarlegen van andere zijde werd aange voerd. dat dit feitelijk zou neerkomen op een we derinvoering der vroegere patentbelasting. Onder de leden, die een tabaksbelasting in theorie zeer goed te verdedigen achtten, waren er verschei- denen, die op dit oogenblik, en onder dc tegen woordige belastingvcrhoudingen tot een zoodanige belasting niet wenschcn mede te werken, ook al ware zij in een vorm gegoten, die tot geen beden king behoefde aanleiding te geven. Vele andere leden deelden de meening, dat in do tegenwoordige omstandigheden tot een tabaksbe lasting niet behoort te worden overgegaan, geens zins, doch voerden ernstige bedenkingen aan tegen het voorstel der Regeering. Verscheidene bestreden het wegens de slechte ge volgen, die zij daarvan voor het tabaksbedrijf ver wachtten. Ook konden velen zich met het technische gedeelte van het onderwerp niet vereenigen, daar zij de uitvoerbaarheid betwijfelden. De leden, die gaarne erkenden, dat er voor een tabaksbelasting deugdelijke argumenten zijn aan tc voeren, doch niet geneigd waren in dc tegenwoor dige omstandigheden tot een zoodanige bekisting mede te werken, motiveerden zulks door te wijzen op de wanverhouding, welke naar hun oordeel thans tusschen de directe en de indirecte belastingen be staat. De oppositie, welke in en buiten de Kamer tegen dit wetsvoorstel wordt gevoerd, had verschillende andere leden bevreemd. Ken debietrecht op tabak toch vond vroeger voorstanders bij de meeste poli tieke partijeninderdaad lag hel dan ook reeds in liet voornemen der vorige Regeering een zoo danige belasting in te voeren. liet denkbeeld om de behandeling van dit wets ontwerp aan te houden totdat eenige zekerheid be staat omtrent het ontwerp-iakoinstenbclastiog, werd door verschalende leden gesteund. Gewezen werd op de nadoelen, welke handel en industrie zullen lijden en op het aantal arbeiders, dat ten gevolge dezer wet bu.ten werk zal worden gesteld. Men berekende, dat thans minstens 25.000 arbeiders in de tabaksindustrie werkzaam zijn. Naast de aiteeiders zullen ook de winkeliers m hun bestaan bedreigd worden en aanuemiug van het ont werp zal maalschappclijkcn achteruitgang ten ge volge hebben. Benige leden raeendeu, dat de Regeering zich in liaur Mem. van Toel. van het moeilijke vraagstuk te gemakkelijk had afgemaakt, liet niet inwinnen va nhet advies van de Kamers van Koophandel in deze voor patroons en arbeiders zoo belangrijke zaak had bevreemding gewekt. Vele leden, waaronder vertellendenen, die tegen het lioflen van een debietrecht op tabak op zichzelf geen bezwaar hadden, meenden toch aan dit wets voorstel hun slem te zullen moeten onthouden, wijl dc- voorgestelde controlemaatregelen naar hun oor deel eeuerzijds een groole belemmering voor het bedrijf zouden opleveren, anderzijds niet afdoende zouden blijken. De controlemaatregelen gaven aan leiding tot ernstige critiek, vooral de bepaling, dat den belastingambtenaar de bevoegdheid wordt gege ven van de tabaksfabrikanten en grossiers inzage te vorderen van hun hoeken. Ook kon men het niet goedkeuren, dat burgers tol elkanders contro leurs zouden worden aangesteld. Gelijk gezegd, het nieerendeel der controlemiddelen zal niet afdoende büjken. Zal de regeling derhalve wegens dc groote kans van ontduiking weinig doeltreffend blijken, ook zal de schatk.st door de opbrengst der belasting slechts in geringe mate worden gebaat en zai het wetsontwerp dus niet aan zijn dool beantwoorden. De vraag achtte men gerechtigd of men ten behoeve van een betrekkelijk klein bedrag f 2.000.000), dat de schatkist van deze belasting mag verwachten, zoo groote kosten mag maken en de invoering dezer wet zal eischen. Berichten Hel einde der obstructie. liet compromis, door den heer Druaker voor@esja|gen, dal aan de obstructie dor so- cioalHdemocrailen in de kamer een edade heelt yemaakt, moet, volgens dc N. Crt., eerst zeer kort voor de openbare verga dering in eikaar zijm gazet. Nog den vorwgen duig zag liet er geenszins naar uiiit, alsof de (rechterzijde en üe socialisten Lol elkaar te 'brengen zouden zijn en de beer Schaper bad dan ook aanleeikenangon voor een re devoering van veie uren gereed bij zich. Aan de realiter zij de war en er die liever voet hij stuk hadden gebonden on in ver haald daarmede is het opmerkenswaardig dat dr. Kuyper, dee zaxak als spreker hij den voorzatter- haid laten inschrijven, bet woord niet heeft gevoerd. De Stand, luid, zooals men zich herinnert, erop aangedrongen aan de oèsrtrucliiie-laotó-ek .krachtig bet hoofd te ihi/bden. lliot schijnt cenoge moeite gekost te bobben den antirevolutionairen leider te bewegen van het woord af te ziendr. Nolens moet daarbij het volle gewicht der sterke R.-K. fractie in dc schaal bobben ge legd. De socjaaLclemocrttten betoonden zich eveneens iin den aanvang zeer weinig in schikkelijk, maar zijn tooit geëindigd dc alleszins aannemelijke oplossing van den heer Drucker, die door den voorzatter warm werd gesteund, te aanvaarden een oplos sing die ook hen heit zeer moeielijke par ket doet ontwijken, waarin zij bij oen tot liet uiterste doorgevoerde obstructie in de Kamer en tegenover de kiezers zouden zijn geraakt. Dc grensregeling van Am sterdam. Naar bet Ilbld. verneemt, kan bumenhort de voordracht van li. en \Y. in zake de wijziging dcr grensregeling van Amsterdam worden verwacht. Zooals men weet, werd tegen een dergelijke voordracht, omvattende Watergraafsmeer, een deel van Sroten en van Zaandam, vroeger door Ge deputeerde Staten van Noord-llolland be- zw5aa- gemaakt. In de nieuw in te dienen voordracht is met dc bezwaren van Gedepu teerden reken Mig gehoudende strekking der voordracht is evenwei dezelfde geble ven. '—Kleine ziel en. Men schrijft aan dc N. Cl.: Bij gelegenheid van zijn zilveren huwe lijksfeest wilde de burgemeester van Har- dmxsveld de schoolgaande jeugd uit de hee- le gemeente onthalen, liet leest zou plaats hebben in de lokalen dei* openbare school. Toen allen, ook de kinderen van de schooi met den Bijbel, in het gebouw aanwezig wa ren en het bruidspaar met familie binnen trad, zouden de kinderen een welkomstlied aanheffen. Dc kinderen van de School met den Bijbel werd dit echter door hun hoofd, idoor cent „.Woudbonden, niet meezingen!'' belet. Na een korte toespraak van het hoofd van school IV en van hel huold dei' School met den Bijbel, dankte de jubilaris o.iu. het onderwijzend personeel voor hun steun om dit kinderfeest in afie opzichten te doen sla gen. Nadat nu de kindereu van de bijzon dere school verdienstelijk: „Dat 's lleeren zegen op u daal" gezongen hadden, bracht het personeel van die school hen naar huu eigen school terug. Noch van de overvloedige versnaperingen, noch van de aardige voor stelling van den heer Oklxuizen uit Rotterdam mochten de kleinen iets genieten. Naar wij uit goede bron vernemen, was den burge meester hiervau niets bekend en beeft bij aan een der bestuursleden der school, die zicli verontschuldigde, verzocht aan het be stuur te willen medodeelon, dat bij en zijn eebtgenoote zicb grievend beleedigd gevoel den. De burgemeester slaMat algemeen als strikt onpartijdig bekend, hetgeen ook wel bleek uit de treffende blijken van belangstelling als bloemstukken enz., door ouderwijzers van christelijke scholen, en door bekende voor standers van christelijk onderwijs bet bruids paar aangeboden. Stormramp Zeeland, liet da- gelijksch bestuur van den Koninklijken Natio- nalen Boud voor Reddingswezen en Eerste llulp bij Ongelukken „liet Oranje Kruis" be sloot 1 5UUU ter beschikking te stellen van het Provinciaal Watersnoodcomité in Zee land. De stormramp in Zeeland. Bij de uitgevers Oosterbaan eu Le Cointre te Goes, heeft een boekske het licht gezien, gewijd aan den stormramp van 30 Septem ber op 1 October jl., inzonderheid te Brui- nisse, waarvan de netto-opbrengst is be stemd le worden aangewend tol leniging der noodeti van dc getroffen bevolking. Mocht dit menschlievcndc doel alleen reeds de aankoop van een exempaar recht vaardigen, hel in vlotten trant geschreven werkje van de hand van den heer J. Buysc, redacteur van het dagblad „Dc Zeeuw", dat met lal van interessante, afbeeldingen van door den slorm veroorzaakte onheilen en schade voorzien is, vormt een blijvende herinnering aan hel noodweer, zooals men slechts zelden zul beleven. Dc uitgevers zijn bereid lijsten te zenden aan hen, die in het belang der zaak intce- kenaren willen verzamelen. Dal een ieder naar zijn vermogen bijdrage tot leniging dcr nooden. Van den Hak op den Tak. Dat was cn is roe toch een gauwdiefIk bedoel dat vlughundige en langvingcrigc ventje te Alkmaar, die daar bij een paar uildragers proeven leverde van zijn vingervaaidigheid. Ik zegventje, maar dat is slechts euphouisch (welluidendheidshalve) be doeld, want de jaren heeft hij wel, al heeft hij het in de onderscheiding van het „mijn eu dijn" nog riet ver gebracht. De man kwam hij een uitdrager, of liever bij diens vrouw, om een blok koperen ge wichten te verkoopen. De vrouw had er geen zm in ^naar wel kocht zij een jasje van hem. Daarna ging hij naar een anderen uitdrager cn verhandelde <taar de gewichten, 'loevahig komt een poos later daar ook de genoemde vrouw van uitdrager No. I, om tc zien ol zij aan den collega in het muirageis- vak het jasje met cen,ge winst kou verkoopen. Collega keek verbaasd op, want dat jasje was zijn eigen kledingstuk, hetwelk door de gewichten- man terloops was meegenomen. Maar hun beider verrassing steeg nog, toen collega haar een paar schoenen te koop aanbood, welker bleken le behoo ren aau haar eigen uiau. Natuurlijk was de man- met-de-gewichten ook weer oorzaak van deze plaats verwisseling. Kn het verwondert u dan ook niet te hooren, dat deze de gewichten ook s,ecbts door v.ngervlugheid in zijn bezit had gekregen. Niet waardat is virtuositeit in het vak, welke zeker niet verkregen was zuudcr groote oefening. Voor sommige uieasclmn schijnt het toch maar moeilijk tc zijn om eerlijk door de wereld te gaan. In den omtrek van Zutplien liep laatst een mannetje rond (dit „mannetje" wil natuurlijk ook volstrekt niet te kort doen aan 's mans grootheid") die zich voordeel als een echte weldoener der veehouders: hij bood dezen te koop aan een middel oin de melk zoet te kunnen karnen en dan tevens meer boter te maken. Zoo'n koste.ijk middel gaf hij natuurlijk niet voor niet of voor een paar kwartjes: de doos, inhoudende 1 Kilo, kostte f 10.Maar die was dan ook voldoende voor 1000 emmers nieik. Zoo dat een tientje dan toch eigenlijk een bagatel was. Jammer voor den man, ging de provinciale zuivel- consui'cnt, de heer v. d. Burg te Zutphen, dat goedje eens onderzoeken, en vond dat het wonderpoe- der gewoon keukenzout was. Wij deelen dit mee, omdat de mcnschlievende koopman mogelijk nu elders terrein zoekt voor ziju bezigheden Eerlijk was ook kcclemaal niet, wat een paar „heeren" tc Parijs uithaalden, al geeft het geval ons ccn oogenblik vermaak. In een restaurant trad een deftige gast binnen, die zich een kostelijk diner liet voordienen en blijkbaar met veel smaak de vcr- schïUcnde gerechten naar zijn maag deed verhuizen. Jlust had hij het dessert genuttigd eu zich eenige sigaren laten brengen, toen een rijLuig voorreed, waaruit een heer stapte, die zich aan den chef be kend maakte ais „beambte der geheime politie." Hij zocht een koopman, beschuldigd van bedricge- lijke bankbreuk t die koopman moest iu het restau rant zijn ,,lk zie hem al, 't is die heer met dc zwarte snor, die daar zoo smakelijk zijn sigaar rookt. Ik moet hem arrestecrcn." „Zal het zonder opzien te wekken gaan?" vroeg de chef. „O zeker, stuur den keSlncr naar den heer en xeg hem, dat baron Luttenburg hem wacht." Na een oogenblik kwam de gast, verheugd naar het scheen door dc boodschap. De beambte liep hem tegemoet eu fluisterde hem iets in 't oor, dat hein scheen to verschrikkenhij weerstreefde een beetje, maar stapte toen in het rijtuig, ,,'t Is goed afgcToopeul" riep dcu beambte den waard toe; heeft die heer al betaald?Enfin, stuur anders de rekening maar op liet bureau van politic, liet rijtuig reed voort, cn de hecrcn schenen een prettig discours te hebben. En zoo was het ook, want de arrestatie was ccn truc van twee oplichters om cens lekker tc eten. lu een ander restaurant werden dc rollen gewisselddaar speelde die eerst gegeten had voor politiebcumbtc, cn omgekeerd. Den volgenden mor gen werden er op 't politie-bureau twee restaurant- nota's gepresenteerd, waarvan niemand iets wist eu die natuurlijk niet betaald weiden. Wanneer men enkele staaltjes als bovenvermelde zoo achtereenvolgens leest-, zou men kunnen gauu mecnen, dat de wereld vol ongerechtigheid ca on eerlijkheid is. Maar dan zou men heusch te slecht van het mcnschdom gaan denken. Hei „Hbkl." ver telt b.v. in een artikel over dcu schillenboer van dc eerlijkheid van dit gilde Zij zijn sGpt eer lijk ten opz.chte van alles wat niet behoort tot de schillen, die zij komen ophalen. Natuurlijk kan dc. schillcman, die ziju eigen karrevracht sorteerde, r.iet nagaan uit welken schiktenbak dc gevonden zilveren lepel of vork afkomstig is. Doch ky wik kelt zijl» vondst netjes in een stuk krant. Als hij den volgenden dag langs komt, en zijn roep „schil- lé" door de straat laat galmen, dan kun uien er zeker van zijn, dat men op de vraag„Buas, heeft u misschien ook een zilveren vork tusschen de schillen van gisteren gevonden?" het verloren voorwerp uit een dcr zakken van dcu eerlijken vin der te voorschijn ziet komen." Slordgbcid schijnt een groote stadseigenschap tc zijn, want allerlei voorwerpen van waarde worden door den schillenboer gevonden. Het geldt niet als ccn zeldzaamheid, dat horloges uit de schillen voor den dag komen. „En vond er niet zoo'n sjofel schil- lemannetje onlangs een dames-taschje met veer tien glimmende gouden tientjes onder zijn afval?" „Verbeckl je dat een geit zooiets waurdcloJs te eten had gekregen!" wa* zijn zakelijke opmorking, toen hij den voigende» dag aan mevrouw X op de Y-gracht haar eigendom teruggaf. Nu zijn we van dc eerlijkheid en oneerlijkheid ten slote „terecht" gekomen bij de geiten. Voor die diertjes wordt tegenwoordig veel zorg gedragen overat komen vereenigingen tot veredeling vau het geitenras. Zoo'n vereeniging heeft natuurlijk ook een reglement noodig. Het „Hbld." geeft het vol gende reglement van een dergelijke vereeniging; als een proeve van taal en stijl verdient hel zeker onze belangstelling Art. I de verzekerde is vrij van contribuci maar betaald. Alleen dan Wanneer Er een is gestorfeu. Art. 2 Wanneer zich dit geval voor doet dat Er een is gestorfeu die wordt dan gctaxecrl door het bestuur En tegen die waarde Uit betaaklIn dien dc Verzekerde daar niet mee te vreden is zoo wordt hij ten tweede getaxeert door Een paar loden die dan dc Verzekerde zelf mag Wijzen. Art. 3. In deze Onderlinge Verzekering kan nooit geen spraake zijn van vaste pricnii of vaste uitke- rings gelden maar bieder krijgt de waarde vun het gestorfene terug voor het vel wordt Een gerekord als het goed is. Art. 4 de verzekerde is verplicht om het zoo spoe dig moogelijk bekent te maken wanneer hem Een geit gestorfen is Om te kunnen Onderzoeken waar aan hij is gestorfen wanneer dit noodig wordt ge acht. Art. 5 hiedcrc verzekerde is verplicht Om al zijn geiten te verzekeren groot En bkin Jonge geiten van Af Een half jaar. Art. 6 Als Er een is gestorfen dan wordt U van het bestuur of van de twee leden die hier voor zijn Aan gewezen Een lijst getoond met Een stem pel. Art. 7 het bestuur is bereid om Alle in lichtin gen te geven Aan Een die daar naar vraagen, dc boeken zijn steeds ter in zagge bij dc In kasscerdcr Eu boekhouder. KEU VELAAR. Roman van K U D. HERZOG. 9 Noor kti Vuitteh door J. L. VAN DER MOER. OI tik itooiil wirvofgdc Grube bitter. Oi' ik kon! Om eter wille van dc-vrouw, (tóe ik innig hel'nad, zooals zij mij, heb ik gebroken nul mijdi vurig ileven, -oan een geheel nieuw te beginnen. Ik maakte mijn engagement ai, wat natuurlijk heftige toonaaien iu den fa miliekring gaf. Zonder 'n cent op zak ben ik 't huls uitgegaan, en van elders heb ik getracht mijn verwanten zachter voor mij te stemmen. Verduiveld, wal is dal 'a lijd ge weest! Maar iz ij wist me te troosten Dan •nam zij -mijn hoofd 'tusschen haar handen en kuste me en -dan aei »e: j,De slorm i s los gebarsten, wiji bobben hem zelf geroepen." Dat „wij", zie-je, dal „wij", dat woordje, dat nu en altijd beduidt en bedu-iden zal d:u «r twee bij elkaar hooren, dal gaf den door slag. Nu wist dik dat ik wachten kon, want zij was even sterk als ik. En zij zou wach ten, zoo >knvg «tot ik, -door eigen kracht en zonder vreemde hulp, 't nieuwe buis zou (hebben opgebouwd, 't Behoefde immers maar een paar jaren le duren? 'n Paar ja ren, misschien, wat lamger dan we in die eerste degen van geestdrift en vervoering gedoeld 'hadden. Maar wal boteekendc .lal? Stond daar niet tegenover dat woordje Wij! Wij! Wij! Er vóór 'n 'heel jslagvcM, er achter die ondoorgrondelijke, zalige toekomst, Waardoor '1 verleden wordt uilgewischt; Wij! „'I Verdreef de smart vau 'l wachten, 't deed ons dal schouderophalen vaar de men schen, ju, hun vervolgingen, vérgiLCU Wat 'n 'heerlijk, grenzenióos vertrouwen: „ik wacht op je, -we zullen elkaar niet te leurstellen, geloof in me." „Ik gelooide en begon tc werken voor de materieele behoeften, heel eenzaam, nraar met vurigt.il blik en wisten wil. En als de omstandigheden af eens anders waren dan ik wenschle, «dlan troostte ik ine niet 'kaar woorden: „De storm is losgebarsten; wij hebben hem zelf geroepen".... En dal hielp! Begrijp je? MarschaU knikte zwijgend Ilij vatte de handen vain zijn vriend, die plotseling de ooigen wijd opcnd-c, alsof hij. ontwaakt was uit een droom. Ik had 't ook-begrepen, en op dit oogen blik begrijp ik het nog. En zij En zij? Grube lachte bitter. Zij? Zij ilx-gou te weifelen, 'l -wachten 'begon haar al tc zeer le drukken. Ze was zangeres, en de drang, die in all .- kunste naars is, begon haar te prikkelen Zij werd 'l wachten moede en 't woordje w ij veran derde langzamerhand, in haar mond, tot 't woordje ik. En ofschoon ae wis' dal terug kceren voor mij niet meer mogelijk was, liet ze mij midden op den weg alleen slaan. Ze heeft je «aan je familie teruggegeven. Grube wendde zich langzaam om en streek den trooster zóó medelijdend over het hoofd, alsof het moodig was dezen zelf te bemoedi gen. Och, mijn jongen Aan dc familie teruggegeven! iFnaais Grube zat in de kleur. "Won't zijn ziel was bij haar, die nan; zc mee. Zie-je, dit is 'it ©enige .wat ik haar kwalijk neem, dal ze -dat wist! Hij slond -op -en trachtte 'het lange lichaam zooveel mogelijk uit te strekken. Je moet niet zwaarmued.g worden, Richard. Gelukkig is er niel veel van me overgebleven. Des te minder heb ik mee te sloepen. En nu zal ik je eeTst <dal geld voor je lieve Franciska eens geven, voordat de anderen lcomen. Frans, sprak MarsdbaK (haastig, dat moet je n.u niet doen. Ik sdhaam me vrocse- lijk voor jou, mot mijn duchtige liefdes,gc- schiedendsjes. Ik kom je geld ?er Icon vra gen en je schenk! me nog nog Nu, wat dan? Geloof, moed, trots, liefde weel ik 't! Kijk 's, meende Grube met ccn eigen aardiger» glimlach, ik bon zoo iets als 'n oude a-natomie-knol, waarvan de studenten do kwalen bestudeeren. Kom, kerel, be dien je! Ilij gSirg naar een van tie kasten, haakte •er een bankbiljet uit cn s-ttojptc het zijn vrflondj in dien jasaak. Sti'll Geen woord! Dat zou te dwteas zijn. Vervolgens begon hij de kaarsen op te steken o-p den zwaren ijzeren kroonVuohter, die waarschijnlijk in vroegere eeuwen de eone tetf andere ridderzaal hkwï versierd. Frans, vroeg MarschaU, toewijd- hij naast hem in het heklere kcht ging staan, ,w*at lis er van luaor geworden.' 't Zelfde als van mij. Te gronde gegaan vóór haar lijdt Hoe zoo? -- Omdtot die eenige, wart ItefdJe den menscih ook nog in d"c Iterisuicring verstikt. Mtuar er zijn toch zoo veel huwelijkon* waarin- men tol 'm vergelijk komt? Maar er ztijpi ook zoo weinig, niensdlien. Wat verlang je dan van ze? Nu trad die afgeleefde man Op zijn vnTcnd loc, die no<g zooveel van het leven ver wachtte, en legde hem dc handen op de schouders. Wat ik verlang? Ais 't woord liefde, zoo ads ilk 't begrijp, ais ,dM woordje wij, in zijn betewk-ems van samen vefeenigen, ge sproken is, dan vorking ilk: .sanien wer ken, sa men hop-en, s amielijdien, om eenmaal, wanneer of h|Je ook, samen *t gemcOüisohiappclijik gcLuk, 'dat konucni rn o- e t, te veroveren! Wie zijn metgezel midden op den weg alleen -kiat staan, doet als 'n bdiuMroover, die ziju gezel achterlaat iu» lixern eirst te hebben uitgeplunderd. Spreek niel. spreek niet van 'n „met smart afscheid doen" of van soort gelijke mooie dingen! Wlant menschen, elite eenmaal zóó ééns van zin geworden zijn, missen 't rcciht om voor aich zelfvc alleen te besctltikken, njocüi in '1 goede, noch in 't kwade, omdat er 'n geimconizame züel is. En iiJs zij 't toch doen, dan vermoordJen ze de zwel1 van» dten ander. zoo'n vermoorde ziel zie-je nu hier vóór je. Omdfciit men nliet 'n paoT jaren wachten, kont vernielde men 'n gaiisoh menschen leven. l>oc 't me oflet na, liicliaird, om allies ter wereld niel! Zio zoo, leg nu de minz:cik op tafel, want do vm-mLen zulllen weldra liier zijn. Vindt-je die volksliederen rrni werkelijk zoo mooi? Jij, (tóe er warempel 'n dlagms voor oiytar hebt, om 'n beroemd! zangen- bij de Wagner-uit voeringen te hooren? Frans zweeg aanvankelijk cn. zag zijn jon gen vriend met open blik aan. Latin wij geen comedde spelen, Hiibard. Ik zal ndtet laaig moer moedioen. De fpiH is ulit- giebraavd. De pit iu 'l verleden en. 't .verleden is mijm leven. Mfudden iin die heerlijkste jeugd ben ïk hÜijMen slaan. Wfcut daarna nog kwam was maar zoo'n beetje schemcfreni. En als ik nog eens 'u oogenbtökjc opfleurde, dan was 't om beter te kunnen luisteren naar diie Volksliederen, die zij met voorliefde zong, uf ntaar kranig pakkend studenten* lied, dad i k mot voorliefde zong. „Weg met gcïMvi eoi zorgen." Daarom onderhoud ik de vaftendsclhap met julliiie, jonge kerels. Ik houid vaar juWtc om je jeugd cn om Je lwedo ron. Ik bedanteg me zelve niet met juMBic en met je Kiuanst. Slid-, stii^, van jon likiud ik veel, dat woel je! En vraag nu asjeblieft aan Jo-hauuu of zc 't vaatje binnen laat bren gen. Ik hoo-r al gestommel op de trap. Dat doen die laarzen vain onze zsuigelrs. Hij kk^ite Menscbailè op den solnuuider crt duiwidte hem zachtjes dioor dc deur, die naar de keuken voerde. Toen luisterde hij aan dachtig, tnad snel naar bet venster en druk te het Moonbooid tegen de koude ruiten. Dit schonk hem Wat kaïknllc. En toen koitt dtiar- oj) met stevige knokteehs op de deur werd geklopt* kon lj-ij ziJoh mot he.t oudo, vritenr deliikc gelaat tof dc biiincnvtorinendc jonge Doder» wenden. Goeien avond, Grube, gociten avond, edele Maeoenof>! Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1911 | | pagina 1