I
Jaargang.
es,
Zaterdag 14 October 1911.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
„Het Levenslied."
JT. 104. Tweede Blad.
ft,
tail
1.8»
1.8(
1.41
l.K
1.*
1.0»
0.g|
0.7(
ten
AMERSF09RÏSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
PRIJS DER ADVBRTENTlfiN:
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest-
dagon.
Advertontiönmododoolingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF ft 0\
Utrechtschestraat 1. Interaomm. Telaphoonnummer 60.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 99 oente bfl voomltbotaStng.
Groote lettore naar plaataruimte.
Voor handel en bedr\jf bestaan zeer voordeekge bepalingen tot
hot herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Bene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Staten-Generaal.
Debietrecht op t a b a L
Terwijl sommige leden zich blijkens het Voorloo-
pig Verslag belt effende het wetsontwerp tot hcf-
fing van een debietrecht op tabak, onder alle om
standigheden tegenstanders verklaarden van een be-
belastng op tabak, konden verscheidene andere
leden zich, in beginsel, daarmede zeer wel vcr-
S eenigen. Dc eerstgenoemden, tegenstanders van een
tabaksbelasting, spraken de meening uit, dat tabak
ecu levensbehoefte, dat een, belasting op dat artikel
f voora'l <le minder draagktachtigen zou treffen, en
dat bovendien dc tabakshandel zoowel groot- als
kleinhandel zulk een belangrijke factor is geworden
in dc nationale welvaart, dat het onverantwoordelijk
zou zijn door een belasting den bloei van dien han
del in gevaar tc brengen. Naar het oordeel van hen,
die zich in beginsel wel met een tabaksbelasting
konden vereenigen, kan tabak geensz.ns geacht wor
den tot de levensbehoeften te behooren en is zij
een weclde-artikel en een genotmiddel dat in de
meeste landen dan ook groote baten in de schat
kist doet vloeien.
Over de vraag, of de Rcgcering, eenmaal haar
keuze op een tabaksbelasting gevestigd hebbende,
juist handelde, toen zij tot het voorstellen van
een debietrecht overging, bestond geen eenstemmig
heid. Verscheidene leden waren het met de Regee
ring eens. Naar hun meening had dc Minister te
recht afgezien van een belasting op de ruwe grond
stof, van een accijns of heff.ng op de fabrieken
of van een heffing door middel van banderroilen
of zegels.
Door eenige andere leden werd die meening niet
gedeeld. Zij waren niet zoo bevreesd, dat bij ver
plaatsing van de belasting naar den aanvang van
het economisch proces, hetwedk het artikel heeft
te doorloopcn, onze belangrijke handel en onze
industrie groot nadeel zouden ondervinden en het
bedrijf zich naar het buitenland zou verplaatsen.
Naar hun oordeel zouden verschillende bezwaren,
die aan het debietrecht kleven, zich hier niet voor
doen en ware een eenvoudiger weg te volgen, in
dien de tabak zou worden belast op het oogenblik,
dat zij ruw aan de markt komt, bij de veiling. Bij
de veilingen toch wordt nauwkeurig boek gehou
den en de prij-zen, welke worden gemaakt, wonden
bekend. Van deze omstandigheid kan voor het hef
fen eener belasting gemakkelijk gebruik worden ge
maakt.
Sommige leden zouden het eenvoudig achten in
dien door een hoog invoerrecht in deze aangelegen
heid werd voorzien.
Door enkele leden werd de vraag gesteld of een
belasting,op de fabricage niet boven een debietrecht
zou zijn te verkiezen. Voorts werd door sommige
leden aanbevolen de heffing van een debietrecht
zoo eenmaal daartoe zou worden overgegaan, over
te brengen op de gemeenten.
Meer instemming vond het denkbeeld, een ver
gunningsrecht voor verkoop van tabak in het leven
te roepen, waarlegen van andere zijde werd aange
voerd. dat dit feitelijk zou neerkomen op een we
derinvoering der vroegere patentbelasting.
Onder de leden, die een tabaksbelasting in theorie
zeer goed te verdedigen achtten, waren er verschei-
denen, die op dit oogenblik, en onder dc tegen
woordige belastingvcrhoudingen tot een zoodanige
belasting niet wenschcn mede te werken, ook al
ware zij in een vorm gegoten, die tot geen beden
king behoefde aanleiding te geven.
Vele andere leden deelden de meening, dat in do
tegenwoordige omstandigheden tot een tabaksbe
lasting niet behoort te worden overgegaan, geens
zins, doch voerden ernstige bedenkingen aan tegen
het voorstel der Regeering.
Verscheidene bestreden het wegens de slechte ge
volgen, die zij daarvan voor het tabaksbedrijf ver
wachtten. Ook konden velen zich met het technische
gedeelte van het onderwerp niet vereenigen, daar
zij de uitvoerbaarheid betwijfelden.
De leden, die gaarne erkenden, dat er voor een
tabaksbelasting deugdelijke argumenten zijn aan tc
voeren, doch niet geneigd waren in dc tegenwoor
dige omstandigheden tot een zoodanige bekisting
mede te werken, motiveerden zulks door te wijzen
op de wanverhouding, welke naar hun oordeel thans
tusschen de directe en de indirecte belastingen be
staat.
De oppositie, welke in en buiten de Kamer tegen
dit wetsvoorstel wordt gevoerd, had verschillende
andere leden bevreemd. Ken debietrecht op tabak
toch vond vroeger voorstanders bij de meeste poli
tieke partijeninderdaad lag hel dan ook reeds
in liet voornemen der vorige Regeering een zoo
danige belasting in te voeren.
liet denkbeeld om de behandeling van dit wets
ontwerp aan te houden totdat eenige zekerheid be
staat omtrent het ontwerp-iakoinstenbclastiog, werd
door verschalende leden gesteund.
Gewezen werd op de nadoelen, welke handel en
industrie zullen lijden en op het aantal arbeiders,
dat ten gevolge dezer wet bu.ten werk zal worden
gesteld. Men berekende, dat thans minstens 25.000
arbeiders in de tabaksindustrie werkzaam zijn.
Naast de aiteeiders zullen ook de winkeliers m hun
bestaan bedreigd worden en aanuemiug van het ont
werp zal maalschappclijkcn achteruitgang ten ge
volge hebben.
Benige leden raeendeu, dat de Regeering zich in
liaur Mem. van Toel. van het moeilijke vraagstuk
te gemakkelijk had afgemaakt, liet niet inwinnen
va nhet advies van de Kamers van Koophandel in
deze voor patroons en arbeiders zoo belangrijke zaak
had bevreemding gewekt.
Vele leden, waaronder vertellendenen, die tegen het
lioflen van een debietrecht op tabak op zichzelf
geen bezwaar hadden, meenden toch aan dit wets
voorstel hun slem te zullen moeten onthouden, wijl
dc- voorgestelde controlemaatregelen naar hun oor
deel eeuerzijds een groole belemmering voor het
bedrijf zouden opleveren, anderzijds niet afdoende
zouden blijken. De controlemaatregelen gaven aan
leiding tot ernstige critiek, vooral de bepaling, dat
den belastingambtenaar de bevoegdheid wordt gege
ven van de tabaksfabrikanten en grossiers inzage
te vorderen van hun hoeken. Ook kon men het
niet goedkeuren, dat burgers tol elkanders contro
leurs zouden worden aangesteld. Gelijk gezegd, het
nieerendeel der controlemiddelen zal niet afdoende
büjken. Zal de regeling derhalve wegens dc groote
kans van ontduiking weinig doeltreffend blijken, ook
zal de schatk.st door de opbrengst der belasting
slechts in geringe mate worden gebaat en zai het
wetsontwerp dus niet aan zijn dool beantwoorden.
De vraag achtte men gerechtigd of men ten behoeve
van een betrekkelijk klein bedrag f 2.000.000), dat
de schatkist van deze belasting mag verwachten,
zoo groote kosten mag maken en de invoering dezer
wet zal eischen.
Berichten
Hel einde der obstructie.
liet compromis, door den heer Druaker
voor@esja|gen, dal aan de obstructie dor so-
cioalHdemocrailen in de kamer een edade
heelt yemaakt, moet, volgens dc N. Crt.,
eerst zeer kort voor de openbare verga
dering in eikaar zijm gazet. Nog den vorwgen
duig zag liet er geenszins naar uiiit, alsof de
(rechterzijde en üe socialisten Lol elkaar te
'brengen zouden zijn en de beer Schaper
bad dan ook aanleeikenangon voor een re
devoering van veie uren gereed bij zich.
Aan de realiter zij de war en er die liever
voet hij stuk hadden gebonden on in ver
haald daarmede is het opmerkenswaardig
dat dr. Kuyper, dee zaxak als spreker hij den
voorzatter- haid laten inschrijven, bet woord
niet heeft gevoerd. De Stand, luid, zooals
men zich herinnert, erop aangedrongen aan
de oèsrtrucliiie-laotó-ek .krachtig bet hoofd te
ihi/bden. lliot schijnt cenoge moeite gekost
te bobben den antirevolutionairen leider te
bewegen van het woord af te ziendr.
Nolens moet daarbij het volle gewicht der
sterke R.-K. fractie in dc schaal bobben ge
legd.
De socjaaLclemocrttten betoonden zich
eveneens iin den aanvang zeer weinig in
schikkelijk, maar zijn tooit geëindigd dc
alleszins aannemelijke oplossing van den
heer Drucker, die door den voorzatter warm
werd gesteund, te aanvaarden een oplos
sing die ook hen heit zeer moeielijke par
ket doet ontwijken, waarin zij bij oen tot
liet uiterste doorgevoerde obstructie in de
Kamer en tegenover de kiezers zouden zijn
geraakt.
Dc grensregeling van Am
sterdam. Naar bet Ilbld. verneemt,
kan bumenhort de voordracht van li. en \Y.
in zake de wijziging dcr grensregeling van
Amsterdam worden verwacht. Zooals men
weet, werd tegen een dergelijke voordracht,
omvattende Watergraafsmeer, een deel van
Sroten en van Zaandam, vroeger door Ge
deputeerde Staten van Noord-llolland be-
zw5aa- gemaakt. In de nieuw in te dienen
voordracht is met dc bezwaren van Gedepu
teerden reken Mig gehoudende strekking
der voordracht is evenwei dezelfde geble
ven.
'—Kleine ziel en. Men schrijft aan
dc N. Cl.:
Bij gelegenheid van zijn zilveren huwe
lijksfeest wilde de burgemeester van Har-
dmxsveld de schoolgaande jeugd uit de hee-
le gemeente onthalen, liet leest zou plaats
hebben in de lokalen dei* openbare school.
Toen allen, ook de kinderen van de schooi
met den Bijbel, in het gebouw aanwezig wa
ren en het bruidspaar met familie binnen
trad, zouden de kinderen een welkomstlied
aanheffen. Dc kinderen van de School met
den Bijbel werd dit echter door hun hoofd,
idoor cent „.Woudbonden, niet meezingen!''
belet. Na een korte toespraak van het hoofd
van school IV en van hel huold dei' School
met den Bijbel, dankte de jubilaris o.iu. het
onderwijzend personeel voor hun steun om
dit kinderfeest in afie opzichten te doen sla
gen. Nadat nu de kindereu van de bijzon
dere school verdienstelijk: „Dat 's lleeren
zegen op u daal" gezongen hadden, bracht
het personeel van die school hen naar huu
eigen school terug. Noch van de overvloedige
versnaperingen, noch van de aardige voor
stelling van den heer Oklxuizen uit Rotterdam
mochten de kleinen iets genieten. Naar wij
uit goede bron vernemen, was den burge
meester hiervau niets bekend en beeft bij
aan een der bestuursleden der school, die
zicli verontschuldigde, verzocht aan het be
stuur te willen medodeelon, dat bij en zijn
eebtgenoote zicb grievend beleedigd gevoel
den.
De burgemeester slaMat algemeen als strikt
onpartijdig bekend, hetgeen ook wel bleek
uit de treffende blijken van belangstelling
als bloemstukken enz., door ouderwijzers van
christelijke scholen, en door bekende voor
standers van christelijk onderwijs bet bruids
paar aangeboden.
Stormramp Zeeland, liet da-
gelijksch bestuur van den Koninklijken Natio-
nalen Boud voor Reddingswezen en Eerste
llulp bij Ongelukken „liet Oranje Kruis" be
sloot 1 5UUU ter beschikking te stellen van
het Provinciaal Watersnoodcomité in Zee
land.
De stormramp in Zeeland.
Bij de uitgevers Oosterbaan eu Le Cointre
te Goes, heeft een boekske het licht gezien,
gewijd aan den stormramp van 30 Septem
ber op 1 October jl., inzonderheid te Brui-
nisse, waarvan de netto-opbrengst is be
stemd le worden aangewend tol leniging
der noodeti van dc getroffen bevolking.
Mocht dit menschlievcndc doel alleen
reeds de aankoop van een exempaar recht
vaardigen, hel in vlotten trant geschreven
werkje van de hand van den heer J. Buysc,
redacteur van het dagblad „Dc Zeeuw",
dat met lal van interessante, afbeeldingen
van door den slorm veroorzaakte onheilen
en schade voorzien is, vormt een blijvende
herinnering aan hel noodweer, zooals men
slechts zelden zul beleven.
Dc uitgevers zijn bereid lijsten te zenden
aan hen, die in het belang der zaak intce-
kenaren willen verzamelen. Dal een ieder
naar zijn vermogen bijdrage tot leniging dcr
nooden.
Van den Hak op den Tak.
Dat was cn is roe toch een gauwdiefIk bedoel
dat vlughundige en langvingcrigc ventje te Alkmaar,
die daar bij een paar uildragers proeven leverde
van zijn vingervaaidigheid. Ik zegventje, maar
dat is slechts euphouisch (welluidendheidshalve) be
doeld, want de jaren heeft hij wel, al heeft hij het
in de onderscheiding van het „mijn eu dijn" nog
riet ver gebracht. De man kwam hij een uitdrager,
of liever bij diens vrouw, om een blok koperen ge
wichten te verkoopen. De vrouw had er geen zm
in ^naar wel kocht zij een jasje van hem. Daarna
ging hij naar een anderen uitdrager cn verhandelde
<taar de gewichten, 'loevahig komt een poos later
daar ook de genoemde vrouw van uitdrager No. I,
om tc zien ol zij aan den collega in het muirageis-
vak het jasje met cen,ge winst kou verkoopen.
Collega keek verbaasd op, want dat jasje was
zijn eigen kledingstuk, hetwelk door de gewichten-
man terloops was meegenomen. Maar hun beider
verrassing steeg nog, toen collega haar een paar
schoenen te koop aanbood, welker bleken le behoo
ren aau haar eigen uiau. Natuurlijk was de man-
met-de-gewichten ook weer oorzaak van deze plaats
verwisseling. Kn het verwondert u dan ook niet
te hooren, dat deze de gewichten ook s,ecbts door
v.ngervlugheid in zijn bezit had gekregen. Niet
waardat is virtuositeit in het vak, welke zeker
niet verkregen was zuudcr groote oefening.
Voor sommige uieasclmn schijnt het toch maar
moeilijk tc zijn om eerlijk door de wereld te gaan.
In den omtrek van Zutplien liep laatst een mannetje
rond (dit „mannetje" wil natuurlijk ook volstrekt
niet te kort doen aan 's mans grootheid") die zich
voordeel als een echte weldoener der veehouders:
hij bood dezen te koop aan een middel oin de melk
zoet te kunnen karnen en dan tevens meer boter
te maken. Zoo'n koste.ijk middel gaf hij natuurlijk
niet voor niet of voor een paar kwartjes: de doos,
inhoudende 1 Kilo, kostte f 10.Maar die was
dan ook voldoende voor 1000 emmers nieik. Zoo
dat een tientje dan toch eigenlijk een bagatel was.
Jammer voor den man, ging de provinciale zuivel-
consui'cnt, de heer v. d. Burg te Zutphen, dat goedje
eens onderzoeken, en vond dat het wonderpoe-
der gewoon keukenzout was.
Wij deelen dit mee, omdat de mcnschlievende
koopman mogelijk nu elders terrein zoekt voor ziju
bezigheden
Eerlijk was ook kcclemaal niet, wat een paar
„heeren" tc Parijs uithaalden, al geeft het geval
ons ccn oogenblik vermaak. In een restaurant trad
een deftige gast binnen, die zich een kostelijk diner
liet voordienen en blijkbaar met veel smaak de vcr-
schïUcnde gerechten naar zijn maag deed verhuizen.
Jlust had hij het dessert genuttigd eu zich eenige
sigaren laten brengen, toen een rijLuig voorreed,
waaruit een heer stapte, die zich aan den chef be
kend maakte ais „beambte der geheime politie."
Hij zocht een koopman, beschuldigd van bedricge-
lijke bankbreuk t die koopman moest iu het restau
rant zijn ,,lk zie hem al, 't is die heer met dc
zwarte snor, die daar zoo smakelijk zijn sigaar
rookt. Ik moet hem arrestecrcn." „Zal het
zonder opzien te wekken gaan?" vroeg de chef.
„O zeker, stuur den keSlncr naar den heer en xeg
hem, dat baron Luttenburg hem wacht." Na een
oogenblik kwam de gast, verheugd naar het scheen
door dc boodschap. De beambte liep hem tegemoet
eu fluisterde hem iets in 't oor, dat hein scheen to
verschrikkenhij weerstreefde een beetje, maar
stapte toen in het rijtuig, ,,'t Is goed afgcToopeul"
riep dcu beambte den waard toe; heeft die heer
al betaald?Enfin, stuur anders de rekening
maar op liet bureau van politic, liet rijtuig reed
voort, cn de hecrcn schenen een prettig discours
te hebben. En zoo was het ook, want de arrestatie
was ccn truc van twee oplichters om cens lekker
tc eten. lu een ander restaurant werden dc rollen
gewisselddaar speelde die eerst gegeten had voor
politiebcumbtc, cn omgekeerd. Den volgenden mor
gen werden er op 't politie-bureau twee restaurant-
nota's gepresenteerd, waarvan niemand iets wist eu
die natuurlijk niet betaald weiden.
Wanneer men enkele staaltjes als bovenvermelde
zoo achtereenvolgens leest-, zou men kunnen gauu
mecnen, dat de wereld vol ongerechtigheid ca on
eerlijkheid is. Maar dan zou men heusch te slecht
van het mcnschdom gaan denken. Hei „Hbkl." ver
telt b.v. in een artikel over dcu schillenboer van
dc eerlijkheid van dit gilde Zij zijn sGpt eer
lijk ten opz.chte van alles wat niet behoort tot
de schillen, die zij komen ophalen. Natuurlijk kan
dc. schillcman, die ziju eigen karrevracht sorteerde,
r.iet nagaan uit welken schiktenbak dc gevonden
zilveren lepel of vork afkomstig is. Doch ky wik
kelt zijl» vondst netjes in een stuk krant. Als hij
den volgenden dag langs komt, en zijn roep „schil-
lé" door de straat laat galmen, dan kun uien er
zeker van zijn, dat men op de vraag„Buas, heeft
u misschien ook een zilveren vork tusschen de
schillen van gisteren gevonden?" het verloren
voorwerp uit een dcr zakken van dcu eerlijken vin
der te voorschijn ziet komen."
Slordgbcid schijnt een groote stadseigenschap tc
zijn, want allerlei voorwerpen van waarde worden
door den schillenboer gevonden. Het geldt niet als
ccn zeldzaamheid, dat horloges uit de schillen voor
den dag komen. „En vond er niet zoo'n sjofel schil-
lemannetje onlangs een dames-taschje met veer
tien glimmende gouden tientjes onder zijn afval?"
„Verbeckl je dat een geit zooiets waurdcloJs te
eten had gekregen!" wa* zijn zakelijke opmorking,
toen hij den voigende» dag aan mevrouw X op de
Y-gracht haar eigendom teruggaf.
Nu zijn we van dc eerlijkheid en oneerlijkheid
ten slote „terecht" gekomen bij de geiten. Voor die
diertjes wordt tegenwoordig veel zorg gedragen
overat komen vereenigingen tot veredeling vau het
geitenras. Zoo'n vereeniging heeft natuurlijk ook
een reglement noodig. Het „Hbld." geeft het vol
gende reglement van een dergelijke vereeniging; als
een proeve van taal en stijl verdient hel zeker onze
belangstelling
Art. I de verzekerde is vrij van contribuci maar
betaald. Alleen dan Wanneer Er een is gestorfeu.
Art. 2 Wanneer zich dit geval voor doet dat Er
een is gestorfeu die wordt dan gctaxecrl door het
bestuur En tegen die waarde Uit betaaklIn dien
dc Verzekerde daar niet mee te vreden is zoo wordt
hij ten tweede getaxeert door Een paar loden die
dan dc Verzekerde zelf mag Wijzen.
Art. 3. In deze Onderlinge Verzekering kan nooit
geen spraake zijn van vaste pricnii of vaste uitke-
rings gelden maar bieder krijgt de waarde vun het
gestorfene terug voor het vel wordt Een gerekord
als het goed is.
Art. 4 de verzekerde is verplicht om het zoo spoe
dig moogelijk bekent te maken wanneer hem Een
geit gestorfen is Om te kunnen Onderzoeken waar
aan hij is gestorfen wanneer dit noodig wordt ge
acht.
Art. 5 hiedcrc verzekerde is verplicht Om al zijn
geiten te verzekeren groot En bkin Jonge geiten van
Af Een half jaar.
Art. 6 Als Er een is gestorfen dan wordt U van
het bestuur of van de twee leden die hier voor
zijn Aan gewezen Een lijst getoond met Een stem
pel.
Art. 7 het bestuur is bereid om Alle in lichtin
gen te geven Aan Een die daar naar vraagen, dc
boeken zijn steeds ter in zagge bij dc In kasscerdcr
Eu boekhouder.
KEU VELAAR.
Roman van K U D. HERZOG.
9 Noor kti Vuitteh door
J. L. VAN DER MOER.
OI tik itooiil wirvofgdc Grube bitter. Oi' ik
kon! Om eter wille van dc-vrouw, (tóe ik innig
hel'nad, zooals zij mij, heb ik gebroken nul
mijdi vurig ileven, -oan een geheel nieuw te
beginnen. Ik maakte mijn engagement ai,
wat natuurlijk heftige toonaaien iu den fa
miliekring gaf. Zonder 'n cent op zak ben
ik 't huls uitgegaan, en van elders heb ik
getracht mijn verwanten zachter voor mij te
stemmen. Verduiveld, wal is dal 'a lijd ge
weest! Maar iz ij wist me te troosten Dan
•nam zij -mijn hoofd 'tusschen haar handen en
kuste me en -dan aei »e: j,De slorm i s los
gebarsten, wiji bobben hem zelf geroepen."
Dat „wij", zie-je, dal „wij", dat woordje,
dat nu en altijd beduidt en bedu-iden zal d:u
«r twee bij elkaar hooren, dal gaf den door
slag. Nu wist dik dat ik wachten kon, want
zij was even sterk als ik. En zij zou wach
ten, zoo >knvg «tot ik, -door eigen kracht en
zonder vreemde hulp, 't nieuwe buis zou
(hebben opgebouwd, 't Behoefde immers
maar een paar jaren le duren? 'n Paar ja
ren, misschien, wat lamger dan we in die
eerste degen van geestdrift en vervoering
gedoeld 'hadden. Maar wal boteekendc .lal?
Stond daar niet tegenover dat woordje Wij!
Wij! Wij! Er vóór 'n 'heel jslagvcM, er achter
die ondoorgrondelijke, zalige toekomst,
Waardoor '1 verleden wordt uilgewischt;
Wij!
„'I Verdreef de smart vau 'l wachten, 't
deed ons dal schouderophalen vaar de men
schen, ju, hun vervolgingen, vérgiLCU
Wat 'n 'heerlijk, grenzenióos vertrouwen:
„ik wacht op je, -we zullen elkaar niet te
leurstellen, geloof in me."
„Ik gelooide en begon tc werken voor de
materieele behoeften, heel eenzaam, nraar
met vurigt.il blik en wisten wil. En als de
omstandigheden af eens anders waren dan
ik wenschle, «dlan troostte ik ine niet 'kaar
woorden: „De storm is losgebarsten; wij
hebben hem zelf geroepen".... En dal hielp!
Begrijp je?
MarschaU knikte zwijgend Ilij vatte de
handen vain zijn vriend, die plotseling de
ooigen wijd opcnd-c, alsof hij. ontwaakt was
uit een droom.
Ik had 't ook-begrepen, en op dit oogen
blik begrijp ik het nog. En zij
En zij?
Grube lachte bitter.
Zij? Zij ilx-gou te weifelen, 'l -wachten
'begon haar al tc zeer le drukken. Ze was
zangeres, en de drang, die in all .- kunste
naars is, begon haar te prikkelen Zij werd
'l wachten moede en 't woordje w ij veran
derde langzamerhand, in haar mond, tot 't
woordje ik. En ofschoon ae wis' dal terug
kceren voor mij niet meer mogelijk was,
liet ze mij midden op den weg alleen slaan.
Ze heeft je «aan je familie teruggegeven.
Grube wendde zich langzaam om en streek
den trooster zóó medelijdend over het hoofd,
alsof het moodig was dezen zelf te bemoedi
gen.
Och, mijn jongen Aan dc familie
teruggegeven! iFnaais Grube zat in de kleur.
"Won't zijn ziel was bij haar, die nan; zc mee.
Zie-je, dit is 'it ©enige .wat ik haar kwalijk
neem, dal ze -dat wist!
Hij slond -op -en trachtte 'het lange lichaam
zooveel mogelijk uit te strekken.
Je moet niet zwaarmued.g worden,
Richard. Gelukkig is er niel veel van me
overgebleven. Des te minder heb ik mee te
sloepen. En nu zal ik je eeTst <dal geld voor
je lieve Franciska eens geven, voordat de
anderen lcomen.
Frans, sprak MarsdbaK (haastig, dat
moet je n.u niet doen. Ik sdhaam me vrocse-
lijk voor jou, mot mijn duchtige liefdes,gc-
schiedendsjes. Ik kom je geld ?er Icon vra
gen en je schenk! me nog nog
Nu, wat dan?
Geloof, moed, trots, liefde weel ik 't!
Kijk 's, meende Grube met ccn eigen
aardiger» glimlach, ik bon zoo iets als 'n
oude a-natomie-knol, waarvan de studenten
do kwalen bestudeeren. Kom, kerel, be
dien je!
Ilij gSirg naar een van tie kasten, haakte
•er een bankbiljet uit cn s-ttojptc het zijn
vrflondj in dien jasaak.
Sti'll Geen woord! Dat zou te dwteas
zijn.
Vervolgens begon hij de kaarsen op te
steken o-p den zwaren ijzeren kroonVuohter,
die waarschijnlijk in vroegere eeuwen de
eone tetf andere ridderzaal hkwï versierd.
Frans, vroeg MarschaU, toewijd- hij naast
hem in het heklere kcht ging staan, ,w*at
lis er van luaor geworden.'
't Zelfde als van mij. Te gronde gegaan
vóór haar lijdt
Hoe zoo?
-- Omdtot die eenige, wart ItefdJe den
menscih ook nog in d"c Iterisuicring verstikt.
Mtuar er zijn toch zoo veel huwelijkon*
waarin- men tol 'm vergelijk komt?
Maar er ztijpi ook zoo weinig, niensdlien.
Wat verlang je dan van ze?
Nu trad die afgeleefde man Op zijn vnTcnd
loc, die no<g zooveel van het leven ver
wachtte, en legde hem dc handen op de
schouders.
Wat ik verlang? Ais 't woord liefde,
zoo ads ilk 't begrijp, ais ,dM woordje wij, in
zijn betewk-ems van samen vefeenigen, ge
sproken is, dan vorking ilk: .sanien wer
ken, sa men hop-en, s amielijdien, om
eenmaal, wanneer of h|Je ook, samen *t
gemcOüisohiappclijik gcLuk, 'dat konucni rn o- e t,
te veroveren! Wie zijn metgezel midden op
den weg alleen -kiat staan, doet als 'n
bdiuMroover, die ziju gezel achterlaat
iu» lixern eirst te hebben uitgeplunderd.
Spreek niel. spreek niet van 'n „met
smart afscheid doen" of van soort
gelijke mooie dingen! Wlant menschen, elite
eenmaal zóó ééns van zin geworden zijn,
missen 't rcciht om voor aich zelfvc alleen te
besctltikken, njocüi in '1 goede, noch in 't
kwade, omdat er 'n geimconizame züel is. En
iiJs zij 't toch doen, dan vermoordJen ze de
zwel1 van» dten ander. zoo'n vermoorde
ziel zie-je nu hier vóór je. Omdfciit men nliet
'n paoT jaren wachten, kont vernielde men
'n gaiisoh menschen leven. l>oc 't me oflet na,
liicliaird, om allies ter wereld niel! Zio
zoo, leg nu de minz:cik op tafel, want do
vm-mLen zulllen weldra liier zijn.
Vindt-je die volksliederen rrni werkelijk
zoo mooi? Jij, (tóe er warempel 'n dlagms
voor oiytar hebt, om 'n beroemd! zangen- bij
de Wagner-uit voeringen te hooren?
Frans zweeg aanvankelijk cn. zag zijn jon
gen vriend met open blik aan.
Latin wij geen comedde spelen, Hiibard.
Ik zal ndtet laaig moer moedioen. De fpiH is ulit-
giebraavd. De pit iu 'l verleden en. 't .verleden
is mijm leven. Mfudden iin die heerlijkste jeugd
ben ïk hÜijMen slaan. Wfcut daarna nog kwam
was maar zoo'n beetje schemcfreni. En als
ik nog eens 'u oogenbtökjc opfleurde, dan
was 't om beter te kunnen luisteren naar
diie Volksliederen, die zij met voorliefde
zong, uf ntaar kranig pakkend studenten*
lied, dad i k mot voorliefde zong. „Weg met
gcïMvi eoi zorgen." Daarom onderhoud ik
de vaftendsclhap met julliiie, jonge kerels. Ik
houid vaar juWtc om je jeugd cn om Je lwedo
ron. Ik bedanteg me zelve niet met juMBic en
met je Kiuanst. Slid-, stii^, van jon likiud ik
veel, dat woel je! En vraag nu asjeblieft aan
Jo-hauuu of zc 't vaatje binnen laat bren
gen. Ik hoo-r al gestommel op de trap. Dat
doen die laarzen vain onze zsuigelrs.
Hij kk^ite Menscbailè op den solnuuider crt
duiwidte hem zachtjes dioor dc deur, die naar
de keuken voerde. Toen luisterde hij aan
dachtig, tnad snel naar bet venster en druk
te het Moonbooid tegen de koude ruiten. Dit
schonk hem Wat kaïknllc. En toen koitt dtiar-
oj) met stevige knokteehs op de deur werd
geklopt* kon lj-ij ziJoh mot he.t oudo, vritenr
deliikc gelaat tof dc biiincnvtorinendc jonge
Doder» wenden.
Goeien avond, Grube, gociten avond,
edele Maeoenof>!
Wordt vervolgd.