Dinsdag 31 October 1011.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
„Het Levenslied."
sr. i3i.
i®"' Jaargang:.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Iden franco por ">ost- 1.50.
Afzonderlijke numi i n - 0.05.
Dez» Ccurar.' ver. -I ijn< dagelijks behalve op Zon- en Feest
Adv ertmtitn, mo 'edeelingen enz., gelieve men vóér 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIES:
Van 16 regels f 0.50.
Elke regel moor - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvrage*. 85 cents bij vooruitbetaling.
Groote letten naar plaateruimte.
Voer handel en bodatjf beetann zeer voordeelige bepalingen Ut
het herhaald adverteoreu in dit Blad, kr^j abunnmsnt Beae
oirvufatrebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Het recht wan verovering.
De schrijver van de brieven „In het land
van de Macaroni" in het Ufercohtsühe l>aig-
büid heeft onlangs een apologie geleverd
voor hel optreden van Italië in Tripoli. Hij
wees daarin hoofdzakelijk erop dut Tripoli,
waar de Tlinken, z owel de Oud- als de
Jong-Tuakem, niels voor de welvaart des
lands hadden gedaan en de Italianen- in hun
pogen daartoe juist hadden-tegengewerkt, hel
aangewezen gebied was voor de Italiaansohe
expansie en dal Italië, zij hel op veel kras
ser en cynischer wijze, hetzelfde deed wat
andere mogendheden vroeger hebben gedaan
vn an Iere w ereldstreken. Een dergelijke be-
sdtouwing, waarin hetzelfde, niet zoozeer go-
toetst aan de feiiten der proctijk doch op
meer wijsgeer «ge gronden wordt betoogd,
treffen wij thans aam in de „Indépenda-nce
lielge en wel van de hand van den
hoofdredacteur Roland de Marès. Deze er
kent hel snerpende contra&t dal er bestaat
tussehen liet zelfzuchtige optreden van Itai'iê
en de soboone beloften, dlie op de verschil
lende vredesooivfcrenties zijn gedaan om tc
pogen geschillen langs vredelievemden weg
op te lossen. Men vraagt ziidh ai of ItailLé
geen anc-crc wegen bad kunmeu winden om
tot zijn cotte geraken. Maar daartegen-
over sUa' dat Turkije jarenlang ail Oost-
Indisch dool is gebleven voor de bestaande
grieven der Italianen en dot, zoo ooit, thans
...t ge - hi KL- oogenblik was gekomen om die
grieven kracht g te doen gelden. Br zijn, zegt
Rodan.' de Mu ès, zwaarwegende verontscbul-
diigüigon voor het optreden der IfcaiHiaansohe
regeering, on het is niet geheel juist te pro-
ctemeeren, dat Ita-liië is tc kort geschoten in
zijn rol van beschaafde natie.
Zeker, de oorlog is verfoeilijk en het is
afschuwelijk dal in de twintigste eeuw om
te kven, om te gedijen, om vooruit
te komen, ex-.n n Uie naar veroveriugon moet
•streven door bloed en ijzer, maar het is
is d zoo ons oikomen ongauiasatie van het
con.oiex der mogendheden, die zulks onver
mijdelijk maakt. De sahandc bestaat hierin
dat ii ons stadium van ontwikkeling maclht
hovin recht gaal, cn dial de meest vredelie
vend volken zich moeten wapenen om zich
le beschermen tegen hen, die al hun ver
trouwen steller, in hun macht.
De hoofdredacteur der Indépendance zet
dan verder uiteen hoe de am waarheid le
vende naties, in het besef van hun macht
en vermogens, ae acUifc bentinnen en de
glorie beminnen en tegenwoordig bet ee
kent de glorie voor een natie: op alllle we
reldstreken den stempel te drukken vaoi haar
invloed, afzetgebieden te vindon voor
haar voortbrenging, voor haar handel, opdat
voor al hare on Jerdamen het leven breeder,
schooner en gelukkiger worde. Roland de
X. ai es gaat dan voort:
./Wij keuren ue verovering goed van ge-
bi jen diie, moreel gesproken, verlaten zijn
door hen, die in slaat zonden zijn ze rendOr
bei te maken en hun maximum-opbrengist te
verkrijgen. Br is een gevoelsargument, het
welk zegt dat mon hel recht mist een volk,
welk het ook zij, van zijn bezit te ontiroo-
wn, van gebieden die het bezit, zelfs indien
zijn werkzaamheid, dc denkbeelden waar
door hel zich knal leiden, zijn oilgemeen/e le
venswijze van deze gebieden dorre, of bijna
dorre streken maken, doch dit is een argu
ment hetwelk getugt van een verkeerd be.
grepen humaniteit en van een sentimenta-
ateit, die aan de oppervlakte blijft, lloe! ge-
heek* streken zouden verwaarloosd moeten
worden omdat eenige duizenden menseden,
dlie strikt getrouw blijven aatn de tra
dities van een oud verleden, zich apathisch
in deze verwaarloozing schikken, terwijl miil-
kfcxanen wezens dag aan düg waavhopig wor
stelen om brood en levensvreugde! Wat is dit
voor een senlimentaliileit, die wil dat miil-
Uiiocnen en miUlioeuicn mensolien, die denken,
die werken, die worstelen, opgeofferd wor
den aan hel egoïsme, de onbekwaamheid, liet
onmachlige tiraidiiitiowailisme van hen, die
voort blijven leven in barbaarsdhheid. De
wet voor het prodiucüiiviilsme, diiie zich laat
resume ure n in de formule ..ieder naar zijn
productieve bekwaamheden', geldt zoowel
voor het igiUanawtionaile als voor hel socilaile
teven."
Het is gexeohtvaardtiigd, bewe
ren zij, dat de meest beschaafde volken de
Jonden bezetten en explotiteeren der volken
die het minst beschaafd zijn en die moeten
worden wakkergemaakt, opgevoed, vrij ge
maakt van hun oude zieleleven, ojxlat ze op
hun beurt ondernemers en pruotasche wer
kers kunnen worden. Dat adles is roöhtvaar-
dig, omdat het een betere toekomst voor
bereidt. Zeker, er is vergoten bloed, er wor
den verwoestingen aangericht, er zijn duis
tere intrigues van niet zeer nauwgezette spe
culanten, docfli er is ook M"beid diie wordt
georganiseerd, dc stad die gebauwd wordt,
de fabriek die davert, de haven die wordt
aangelegd, de ploeg <lie de vruchtbare aarde
omwoelt, het schip dat aan den gezicht
einder nadert. Dat alles sliuT de verovering
van nieuwe gebieden de verovering van
■brood, rijkdom en glorie iin zich en daar
om moet men die verovering bewonderen,
ondanks den jammer, die ze «wat zaoh brengt.
„Er zal een tijd komen, dat hot recht
om maagdelijke of nog oiiigcmoeii'd gelaten
gebieden te ontginnen, zal worden geregeld
zonder den steun der kanonnen dat zij, diiie
gekomen zijn tot de volkomen machtsont
wikkeling hunner productiviteit zioh, als een
natuurlijk iets, in de plaats kunnen stollen
van hen, wier energie de eeuwen hebben
uitgeputer zal een tijd komen, waar de
beste rulgcmeenc levensstandaard niet meer
zal afhangen van het grootste gewekt. Het
is dc mternationiaüsafcie der maatschappelijke
belangen, de oneindige v erve el vul daging der
wederzijdöche aanraking op alle gebieden,
welke deze aörta zal voorbereiden."
Italië en Turkije.
Rome, 30 Oct. Volgens den opperbe
velhebber van het expeditiecorps in Tripoli-
lanië bedragen de Raliaansche verliezen bij
de gevechten van 23 tot 2b October aan dOO-
den: 13 officieren en 361 soldaten, aan ge
wonden 16 officieren en 142 soldaten.
Konstantinopel, 30 October. Het
gerucht der inneming van Tripoli door do
Turken wordt niet officieel bevestigd.
Tripoli, 3 0 Oct. De dag is rustjig
verloopcn.
De Arabieren hebben in het gevecht bij
I loans on) 28 dezer 300 man dloodan ge ha dl.
Tripoli, 30 Oct. De stad Tripoli is
volkomen rustig, ofschoon gisteren nog de
Italianen zijn opgetreden tegen Arabieren,
die gedurende den nacht op de voorposten
linie hadden geschoten.
Bologna, 30 Oct. Op hel oogenblik,
dat hij naar Tripoli zou vertrekken, schoot
Massettl, reservist van bet 35e regiment in
fanterie, op een groep offioteren en wondde
luitenant-kolonel Stroppa. De compagnie ver
trok daarna, zon dor dat er verder iets bij
zonders gebeurde.
Vermoedelijk heeft men hier te doen gehad
met een anti-militaristische manifestatie.
De correspondent van dc Daily Telegraph
is van oordeel, dat in de berichten der Italia
nen het aantal vijanden, dat hen in den nacht
van Woensdag op Donderdag aanviel, sterk
wordt overdreven. Meer dan 500 Turken en
Arabieren, zegt hij, heeft men geen oogenblik
bijeen gezien. Meer dan 1500 in het geheel
hebben zij niet in hel vuur gehad. (En dan
praat dc Agenzia Stcfani nog van tien-
twaalf duizend!) Het schijnt dus onmoge
lijk, dat er meer dan 1000 gesneuveld zouden
zjjn.
Volgens een bericht van het te Palermo
verschijnend dagblad Ora, zullen de aan
den staat tecbehoorende stoomschepen Citta
di Messina en Citta di Siracuso, welke tot
dusver gebruikt werden voor den passagiers-
dienst tussehen Napels en Palermo, van ka
nonnen worden voorzien en in kruisers wor
den veranderd. Zulk eene verandering zal
ook plaats vinden met de stoomschepen die
tol dusver dienden voor liet verkeer tussdhen
Civitavecchia en Sardinië. Dc „Stampa" be
roept zich op dit bericht om te concludeeren,
dat de viootoperaties in de Aegeïschc Zee op
handen zijn.
Dc Corrierc d'ltalia wijst er op, dat de
censors thans zelfs niet meer terugschrikken
voor de schending van het briefgeheim. Aan
couranten gerichte brieven worden geopend
of in 't geheel niet besteld.
De Corrierc della Sera heeft 20.000 lire
(1 lire 50 ets.) en de Stampa een even groot
bedrag bijeengebracht om de noodlijdende
ge/innen te steunen van hen, die tot den oor
log opgeroepen of gesneuveld zijn.
nen.
Dc Corriere della Sera meldt uit Tripoli,
dat de Italiaansche regeering op 20 October
liet stoomschip Marco Aurelio heeft afgezon
den naar de groote Syrte met de opdracht
de verblijfplaats op le sporen van de minera-
logische expeditie van San Filippo Sforza. Dc
stoomboot is teruggekeerd zonder tol een re
sultaat gekomen te zijn cn men vreest daar
om, dat de leden der expeditie <loor de Ara
bieren zijn vermoord.
De officieusc Tribuna deelt naar aanlei
ding van hetgeen Italiaansche en buitenland-
sche bladen schreven over de kosten van den
oorlog hel volgende mede: „Op grond van
<lt opgedane ondervindingen bij vroegere
veldtochten in Afrika, zijn gezaghebbende
personen van meeuing, dat de kosten van
den oorlog, ook wanneer deze nog eenige
maanden voortduurt, niet meer zullen bedra
gen dan 100 millioen Lire. De rijksmiddelen
bevinden zich in uitstekenden toestand en
kunnen het benoodigde geld leveren, zonder
dat tot bijzondere maatregelen behoeft te
worden overgegaan. Bovendien beschikt de
schatkist nog over 225 millioen Lire aan
schatkistbiljetten op korten termijn, wijl van
de 300 millioen, tot welker uitgifte het parle
ment jaarlijks machtiging verleend, er pas
75 millioen zijn uitgegeven. Verder beschikt
de schatkis' over aanzienlijke sommen, die
bij Duitsche, Fran-sche, Engelsche, Oosten-
rijksehe en andere banken zijn gedeponeerd
e ten slone bevinden zich nog in kas 100
millioen Lire aan goud en 200 millioen aan
andere deposito's.
Een draadloos telegram uit Tobrock meldt
dal eene Italiaansche verkennings-colonne
die den toestand der telegraaflijn onderzocht
door 200 Arabische ruiters is overvallen. Het
garnizoen aldaar, versterkt door twee coin-
pagniën van de schepen Etna en Piemonte,
rukte, ondersteund door het vuur van de
Etna, tegen de aanvallers op en wierp zc met
verliezen terug. De Italianen hadden twee
licht' gewonden.
Zaterdag ondernam de vijand een aanval
op Iloms, doch werd niet aanzienlijke ver
liezen teruggeslagen. Dc Italianen hadden
twee dooden en drie gewonden.
Uil Saloniki wordt gemeld:
In den nacht van Vrijdag op Zaterdag
werden aan de kust van Kassandra even
voor middernacht vier Italiaansche oorlog
schepen opgemerkt die tot op zekeren af
stand van kaap Kara-Burun naderden, de
versterkingen aldaar met hunne zoeklichten
onderzochten en na ongeveer een half uur
weer verdwenen.
Naar Arabische gevangenen verklaren
verkrijgen de Turksche troepen in Tripoli-
tanic hunne voorraden door karavanen die
van uit Tunis schijnbaar naar de Zuidelijke
oasen trekken.
Hel Londcnsche weekblad „Outlook" heeft
evenals vroeger reeds andere bladen, be
weerd dat de militaire attaché te Berlijn
Enver Bey, via Egypte Tripoli is binnenge
komen. Naar aanleiding hiervan meldt Reu.
ter uit Cairo dat, naar daar verzekerd wordt,
Enver Bey nooit door Egypte is gekomen.
Vraag: hoe is hij dan Tripoli binnengesmok
keld?
De correspondent van dc Lokal Anzeiger
te Tripoli meldt d.d. 26 dezer over Tunis:
In den strijd van Maandag 23 October zijn
565 Italianen gedood en gewond. De ver
liezen van de Turksche troepen waren
slechts gering, daarentegen die van de Ara
bische ruisters aanmerkelijk, al waren zij niet
zoo groot als die van de Italianen. Sinds de
poging van Maandag om de stad te over
rompelen door de Arabieren is de gehcele
buitenslad afgezet. Alle Arabieren, ook de
voornaamste, en de ka wassen worden, zoo
dra zij in de straten verschijnen, gevisiteerd.
Honderden worden geboeid opgebracht en
en bloc doodgeschoten.
De Italianen schieten slechter dan de Fran,
schcn in Casablanca. Hun vroegere tucht
lieefl opgehouden en de manschappen heb
ben letterlijk het hoofd verloren. De officie
ren hebben hun mannen gedeeltelijk niet
meer in de hand. De generale staf is meer
dan zenuwachtig, zoo ook de gendarmerie.
Heden (Donderdag) is van 's morgens 4
uur af een geweldige strijd geleverd, rers'
bij Gergarisje en Soka, vervolgens bij Sokra,
waarop zich dc Turken hadden geconccn
treerd, omdat het scheepsgeschut met gra
naten aan den strijd deelnam. Honderden
Arabieren braken door de Italiaansche ver
dedigingslinies en verdwenen in de oasen.
Dit was de eerste keer, dat de Arabieren
te voet streden.
In Tripoli werd hel heele garnizoen gea
larmeerd en in gereedheid gehouden. Ara
bische projectielen vlogen 3 kilometer van
het slagveld in de stad. De verliezen aan
beide kanten zijn reusachtig. 'De Turken
trokken zich niet vrij willig terug, maar wer
den voor de eerste maal bij hun aanvallen
afgeslagen. Niettegenstaande zij verschillen
de malen storm liepen, was hun dapperheid
vcrgeefsch. Tegen 11 uur nam het gevecht
een einde.
De Turken hebben een geregelde» kara-
vanendienst ingericht, waardoor zij hun
proviandecring uit de zuidelijke provincies
mogelijk maken. De Arabieren stroomen
voortdurend talrijker toe, zelfs uit de meest
afgestegen streken.
De correspondent van de Secoio bevestigt,
dat dc Italiaansche voorposten aan het oos
telijk front van Tripoli om militaire redenen
zijn teruggetrokken en niet zooals de offi-
cieele berichten het voorstellen, omdat de
lijken der Turken en Arabieren zulk een
ondraaglijken reuk verspreiden. Het was
onmogelijk aan dien kant dc meest vooruit
geschoven stelling bezet te houden, aange
zien daar een groote tuin met talrijke huis
jes lag. Tengevolge van deze achterwaart-
sche samentrekking ligt nu een nog groo-
ter gedeelte van de oase voor de Turksche
troepen open.
De berichtgever van dc Matin geeft een
anderen blik op de positie van de Italianen.
Wil erkent hij, dat het verzet van Turkeu
cn Arabieren ernstig is, maai* men moet niet
uit 't feit, dat generaal anevu nieuwe linies
heeft laten plaatsen achter de bezette, be
sluiten, dat lvij is moeten terugtrekken, na
tc zijn verslagen. Cancva, zeg deze corrcspou
dent h een voorzichtig man en de regeering
laat deze hem alle vrijheid bij zijn opera
ties. Deze correspondent blijft ook den nioed
van officieren en slodacn bewonderen, in
tegenstelling dus met den correspondent van
de Lokal Anzeiger, die misschien zijn relaas
wel wat al te veel heeft aangedikt.
Een gevangen Turk heeft den Italianen
medegedeeld, dat liet gros van de Turksche
troepen langs de karavaanwegen uit Tunis
van schietvoorraad en levensmiddelen voor
zien wordt. Dezelfde man meldde, dat in
het laatste groote gevecht de bevelhebber
Moenir-pachu gesneuveld was. Nadat hij dit
alles aan de Italianen medegedeeld had,
loonde hij zich weerspannig en trachtte hij
ook anderen gevangene op te hitsen. Daar
om is hij op last van den krijgsraad gefusi»
leerd.
Duitschland.
Leipzig, 3 0 Oct. Hot ,,Reicl«gurioht"
hoeft het door drie leden van het bestuur
dor vereen igmg „Lorraine Sportive" ioge-
il end verzoek tot revisie van het vonnis,,
waarbij zij zijn veroordeeld, verworpen. Het
Reidwgerieht was van oordcel, dot dc huis
vredebreuk volkomen bewezen is en dat de
beklaagden zidh bewust waren van de on-
reehtneWyheid wn bun optreden.
België.
Brussel, 30 October. De Cluxmiquc
schrijft, dat in weerwil van dc lialfambtelijko
logenstraffingen, goed ingelichte kringen het
ontslag van den minister van oorlog, generaal
lleilebaut, en zijn vervanging door een bur
gerlijk minister, als een reeds uitgemaakt feit
beschouwen.
Portugal.
Lissabon, 30 October. Het rcpnbli-
kein.chc Congres verwierp het rapport van
het voorloopig bewind over zijn arbeid en
keurde het rapport van Alfonso Costa goed.
Het voormalig voorloopig bewind trok zich
hierop terug. De zitting werd gesloten.
Roman van RUD. HERZOG.
21 Naar het Duitsch door
J. L. YAN DER MOER.
Och, och. Juffrouw Helga, sprak deze,
te vergeefs naar meer woorden zoekend.
En verlegen streek zij haar eigen eenvou
dige huisjapon glad.
Nu, wat is er dan, Juffrouw Beltor-
raann?
Och, ik wilde maar zeggen, da.t 't heele-
maal niet noodig is om te zangen, als men er
zió uitziet.
Hoe zie ik er dan uit
Zoo zoo ik wi'lclo maar zeggen
Zij keek het meisje met liefdevolle blikken
aan, als een moeder, en vervolgde aarzelend:
Ik zou u loch zoo dolgraag eens 'n zoen
geven.
Het meisje sloeg de armen plotseling om
haar heen, lief zich koesteren als een kindje
en herhaalde eenige malen:
Jou, lief, lief oudje1
De heer Johann Bcttermann had reeds een
paar keereiraan de deur geklopt. Niemand
kon meer opgewonden zijn dan hij. Hij had
een gevoel alsof hij zelf op het podium moest
verschijnen om voor hel publiek te zingen,
en hij zou er absoluut niet toe in staat zijn,
want hij kon nauwelijks adem halen. Onrus
tig drentelde hij in zijn Zondagsche zwarte
pak door de kamers en over het portaal, want
hij had een vrijkaart gekregen voor de
„Openbare Les" in het Gonservatorium.
Juffrouw Nuntius daar is mijnheer
Grube.
En even later:
Juffrouw, Juffrouw! Daar is mijnheer
Braun. Ik had gedacht dat ik met u naar 't
Conservatorium zou rijden
Helga opende de deur.
Ik kom al, hoor. Maar ik heb immers nog
allen tijd.
Hij keek haar aan, alsof hij plotseling een
vreemde dame vóór zich zag slaan.
Man, zed Juffrouw Lena, terwijl zij hem
een tikje op de wang gaf, doe toch je mond
toe. 't Is onze Juffrouw.
Hij greep naar zijn das, schudde het hoofd
en vondi eindelijk zijn spraak terug.
Dal gaat loch niet, Juffrouw, dat kan
niet.
Wilt kan niet, mijnheer Bcttermann?
Zie ik er niet naar uw zin uil?
Wij tweeën dn 'n rijtuig? Nee, da's on-
mogelijk, dat zou toch werkelijk 'n al te zon
derling paartje zijn!
"Dus u Laat mij 'n blauwtje loopen?
Als u 't goedvindt, dan zal ik achterop
klimmen en voor de bloemen zorgen. De
bloemisten zullen u tot eerelid van hun vcr-
eeniging benoemen, want de heele stad zal
opgetogen zijn als men u ziet
Man, laat de Juffrouw nu toch in de
huiskamer. Je zult nog maken dat ze hier
kou vat.
Nu deed hij de deur open, ging er als een
lakei naast staan en diende deftig aan:
„Mejuffrouw Helga Nuntius."
Terwijl het meisje voor hem heen ging, za
gen ze elkaar in de ooigen en lachten als kin
deren.
Zij groette Grube en Braun, welken laatste
zij tot haar groote verbazing luer in de
woning van Bcttermann aantrof. Hij bood
(haar een bouquet chrysanten aan.
Mag ik als studiegenoot 't genoegen heb
ben u deze bloemen te offrecren? En wilt u
mij toestaan, u naar 't Conservatorium te be
geleiden? Mijn rijtuig wacht vóór de deur.
Ik l>en er ten zeerste door verrast. In-
tusschen <lank ik u hartelijk voor deze atten
tie.... Goeien avond, mijnheer Grube, hoe
gaat 't u?
Op dit oogenblik, Juffrouw Nuntius, nu
ik u zóó zie, zou ik me onmogelijk beter kun
nen gevoelen dan 't geval is.
De lueer Bettermann wreef zich in dc han
den, maar zijn vrouw gaf hem een wenk om
zich toch vooral netjes te gedragen.
U zult er wel om Lachen, Juffrouw Nun
tius, ging Grube voort, maar i k ben hier ook
opzettelijk gekomen om u voor uw eene-
avond at te halen. En ik mag zeggen, dat ik de
eerste was. Dit kan iBotitermann getuigen.
En Bcttermann stemde, ongevraagd, dade
lijk mot deze woorden in, terwijl hij op een
paar La Franoc-rozen wees, die, in zijden
papier gewikkeld, op de tafel lagen. Een
boefje links nam Grube de rozen op en
zeide:
Ik had u willen vragen of u misschien
een van deze rozen an uw corsage zou willen
steken. U mort '1 me maar niet kwalijk ne
men, Juffrouw Nuntius, maar ik ben altijd 'n
beef je onbeholpen in zulk soort dingen.
Maar zij drukte hem hartelijk de hand,
wan* zij wist waarom hij aan dergelijke hoffe
lijkheden niet meer gewoon was.
Daar hoorde men plotseling iemand de
trappen opstormen. Bcttermann keek reeds
nieuwsgierig om welke nieuwe bezoeker
thans nog komen zou, cn toen hij de deur
open deed, zag hij Richard Marscha 11 staan
met een vuurrood gezicht, een besneeuwden
mantel om cn met een ruiker prachtige klap
rozen in de hand.
Goc.en avondI Kom ik nog op tijd? Ik
wilde u komen afhalen!
Eeuigszins ontstemd keek hij de anderen
aan, omdat hij niet begreep waarom zijn
woorden zulk ten luid gclacb verwekten.
Wel zoo, zijn de concurrenten me al weer
vóór geweest?
Waarom komt u dan ook zoo laat? fluis
terde Bettermann l>cm verwijtend dn h<.t oor.
Want bij mocht dat vroolyke, jonge bloed
zoo gaarne.
Dat komt door die bloemen, zei Mar-
scluall, teleurgesteld. Ik had me 'nu eenmaal
vast voorgenomen dat 't mijin lievelingsbloe
men moesten zijn. Ze hebben d!e eenige klcur,
diic bij uw haar pa«t, Juffrouw Nuntius. Ik
heb overal moeten zoeken om ze, in dezen
tijd, te kunnen krijgen.
Waarom nu toch voor mij al die moeite
te doen...?
Dat zal ik u op 'n anderen keer wel eens
zeggen. Nu is 't hoog fijd, dat we even radenl
Raden Maar ik moet naar 't Con
servatorium.
Juist daarom! Wet zullen er om raden wie
u er heenbreng*. Geef maar eens even luci
fers, mijnheer Bettermann. Heeren, wie
kortste trekt, die win*.
Nu kwam weer de goedige huisvrouw tus
sehen beiden.
Nee, mijnheer Marschill, u moet de Juf
frouw nu niet zenuwachtig maken.
Maar er moet toch 'n ibeslui* worden ge
nomen? Er inocf iets op gevonden worden
Dit zult u toch hoop ik met me eens zijn?
Zeker, mijnheer Marsehall. Mijnheer
Grube is er 't eerst geweekt. Nu zult u hem
da* genoegen toch niet wiUcn ontzeggen?
Mijnheer Braun houdt onze Juffrouw, om zoo
te zoggen, gezelschap op 't tooneel, en u
Ik mag haar na a/loop thuis brengen
Bravo! Is 't afgesproken, Juffrouw Nuntius?
Afgesproken.
•—Op die manier krijgen de vrienden allen
hun deel, besloot Juffrouw Bcttermann.
Ik voel nu niet meer óm minsten angst
zei Helga, toen zij afscheid nam. Ik voel me
erg gelukkig l
Terwijl Bcttermann naar de hoofdwacht
draafde, om noig een rijtuig te halen, reet
Frans Grube met Helga weg in de droschke
die reed* voor die deur wachtte. Hij kroop zo<
ver mogelijk in een hoekje, uit vrees anders
haar japon ite zullen kreuken. Maar hoe on
gemakkelijk hij ook zat, zijn oogen straalden
van vreugde. Zij zat naast hem als een bruid,
waarvan men lang gcdrooijvl heeft. En hij
kwam zich zelve voor als neen bij die ge
dachte moest «hij toch in stilte liet hoofd
'duidden. Toch zou dat gevoel, als ware hij
do bruidegom, hem den ganschen avond niet
meer verlaten.
Wordt iirvolgd.