Dinsdag 31 October 1011. BUITENLAND. FEUILLETON. „Het Levenslied." sr. i3i. i®"' Jaargang:. AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO. Iden franco por ">ost- 1.50. Afzonderlijke numi i n - 0.05. Dez» Ccurar.' ver. -I ijn< dagelijks behalve op Zon- en Feest Adv ertmtitn, mo 'edeelingen enz., gelieve men vóér 11 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIES: Van 16 regels f 0.50. Elke regel moor - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvrage*. 85 cents bij vooruitbetaling. Groote letten naar plaateruimte. Voer handel en bodatjf beetann zeer voordeelige bepalingen Ut het herhaald adverteoreu in dit Blad, kr^j abunnmsnt Beae oirvufatrebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht Het recht wan verovering. De schrijver van de brieven „In het land van de Macaroni" in het Ufercohtsühe l>aig- büid heeft onlangs een apologie geleverd voor hel optreden van Italië in Tripoli. Hij wees daarin hoofdzakelijk erop dut Tripoli, waar de Tlinken, z owel de Oud- als de Jong-Tuakem, niels voor de welvaart des lands hadden gedaan en de Italianen- in hun pogen daartoe juist hadden-tegengewerkt, hel aangewezen gebied was voor de Italiaansohe expansie en dal Italië, zij hel op veel kras ser en cynischer wijze, hetzelfde deed wat andere mogendheden vroeger hebben gedaan vn an Iere w ereldstreken. Een dergelijke be- sdtouwing, waarin hetzelfde, niet zoozeer go- toetst aan de feiiten der proctijk doch op meer wijsgeer «ge gronden wordt betoogd, treffen wij thans aam in de „Indépenda-nce lielge en wel van de hand van den hoofdredacteur Roland de Marès. Deze er kent hel snerpende contra&t dal er bestaat tussehen liet zelfzuchtige optreden van Itai'iê en de soboone beloften, dlie op de verschil lende vredesooivfcrenties zijn gedaan om tc pogen geschillen langs vredelievemden weg op te lossen. Men vraagt ziidh ai of ItailLé geen anc-crc wegen bad kunmeu winden om tot zijn cotte geraken. Maar daartegen- over sUa' dat Turkije jarenlang ail Oost- Indisch dool is gebleven voor de bestaande grieven der Italianen en dot, zoo ooit, thans ...t ge - hi KL- oogenblik was gekomen om die grieven kracht g te doen gelden. Br zijn, zegt Rodan.' de Mu ès, zwaarwegende verontscbul- diigüigon voor het optreden der IfcaiHiaansohe regeering, on het is niet geheel juist te pro- ctemeeren, dat Ita-liië is tc kort geschoten in zijn rol van beschaafde natie. Zeker, de oorlog is verfoeilijk en het is afschuwelijk dal in de twintigste eeuw om te kven, om te gedijen, om vooruit te komen, ex-.n n Uie naar veroveriugon moet •streven door bloed en ijzer, maar het is is d zoo ons oikomen ongauiasatie van het con.oiex der mogendheden, die zulks onver mijdelijk maakt. De sahandc bestaat hierin dat ii ons stadium van ontwikkeling maclht hovin recht gaal, cn dial de meest vredelie vend volken zich moeten wapenen om zich le beschermen tegen hen, die al hun ver trouwen steller, in hun macht. De hoofdredacteur der Indépendance zet dan verder uiteen hoe de am waarheid le vende naties, in het besef van hun macht en vermogens, ae acUifc bentinnen en de glorie beminnen en tegenwoordig bet ee kent de glorie voor een natie: op alllle we reldstreken den stempel te drukken vaoi haar invloed, afzetgebieden te vindon voor haar voortbrenging, voor haar handel, opdat voor al hare on Jerdamen het leven breeder, schooner en gelukkiger worde. Roland de X. ai es gaat dan voort: ./Wij keuren ue verovering goed van ge- bi jen diie, moreel gesproken, verlaten zijn door hen, die in slaat zonden zijn ze rendOr bei te maken en hun maximum-opbrengist te verkrijgen. Br is een gevoelsargument, het welk zegt dat mon hel recht mist een volk, welk het ook zij, van zijn bezit te ontiroo- wn, van gebieden die het bezit, zelfs indien zijn werkzaamheid, dc denkbeelden waar door hel zich knal leiden, zijn oilgemeen/e le venswijze van deze gebieden dorre, of bijna dorre streken maken, doch dit is een argu ment hetwelk getugt van een verkeerd be. grepen humaniteit en van een sentimenta- ateit, die aan de oppervlakte blijft, lloe! ge- heek* streken zouden verwaarloosd moeten worden omdat eenige duizenden menseden, dlie strikt getrouw blijven aatn de tra dities van een oud verleden, zich apathisch in deze verwaarloozing schikken, terwijl miil- kfcxanen wezens dag aan düg waavhopig wor stelen om brood en levensvreugde! Wat is dit voor een senlimentaliileit, die wil dat miil- Uiiocnen en miUlioeuicn mensolien, die denken, die werken, die worstelen, opgeofferd wor den aan hel egoïsme, de onbekwaamheid, liet onmachlige tiraidiiitiowailisme van hen, die voort blijven leven in barbaarsdhheid. De wet voor het prodiucüiiviilsme, diiie zich laat resume ure n in de formule ..ieder naar zijn productieve bekwaamheden', geldt zoowel voor het igiUanawtionaile als voor hel socilaile teven." Het is gexeohtvaardtiigd, bewe ren zij, dat de meest beschaafde volken de Jonden bezetten en explotiteeren der volken die het minst beschaafd zijn en die moeten worden wakkergemaakt, opgevoed, vrij ge maakt van hun oude zieleleven, ojxlat ze op hun beurt ondernemers en pruotasche wer kers kunnen worden. Dat adles is roöhtvaar- dig, omdat het een betere toekomst voor bereidt. Zeker, er is vergoten bloed, er wor den verwoestingen aangericht, er zijn duis tere intrigues van niet zeer nauwgezette spe culanten, docfli er is ook M"beid diie wordt georganiseerd, dc stad die gebauwd wordt, de fabriek die davert, de haven die wordt aangelegd, de ploeg <lie de vruchtbare aarde omwoelt, het schip dat aan den gezicht einder nadert. Dat alles sliuT de verovering van nieuwe gebieden de verovering van ■brood, rijkdom en glorie iin zich en daar om moet men die verovering bewonderen, ondanks den jammer, die ze «wat zaoh brengt. „Er zal een tijd komen, dat hot recht om maagdelijke of nog oiiigcmoeii'd gelaten gebieden te ontginnen, zal worden geregeld zonder den steun der kanonnen dat zij, diiie gekomen zijn tot de volkomen machtsont wikkeling hunner productiviteit zioh, als een natuurlijk iets, in de plaats kunnen stollen van hen, wier energie de eeuwen hebben uitgeputer zal een tijd komen, waar de beste rulgcmeenc levensstandaard niet meer zal afhangen van het grootste gewekt. Het is dc mternationiaüsafcie der maatschappelijke belangen, de oneindige v erve el vul daging der wederzijdöche aanraking op alle gebieden, welke deze aörta zal voorbereiden." Italië en Turkije. Rome, 30 Oct. Volgens den opperbe velhebber van het expeditiecorps in Tripoli- lanië bedragen de Raliaansche verliezen bij de gevechten van 23 tot 2b October aan dOO- den: 13 officieren en 361 soldaten, aan ge wonden 16 officieren en 142 soldaten. Konstantinopel, 30 October. Het gerucht der inneming van Tripoli door do Turken wordt niet officieel bevestigd. Tripoli, 3 0 Oct. De dag is rustjig verloopcn. De Arabieren hebben in het gevecht bij I loans on) 28 dezer 300 man dloodan ge ha dl. Tripoli, 30 Oct. De stad Tripoli is volkomen rustig, ofschoon gisteren nog de Italianen zijn opgetreden tegen Arabieren, die gedurende den nacht op de voorposten linie hadden geschoten. Bologna, 30 Oct. Op hel oogenblik, dat hij naar Tripoli zou vertrekken, schoot Massettl, reservist van bet 35e regiment in fanterie, op een groep offioteren en wondde luitenant-kolonel Stroppa. De compagnie ver trok daarna, zon dor dat er verder iets bij zonders gebeurde. Vermoedelijk heeft men hier te doen gehad met een anti-militaristische manifestatie. De correspondent van dc Daily Telegraph is van oordeel, dat in de berichten der Italia nen het aantal vijanden, dat hen in den nacht van Woensdag op Donderdag aanviel, sterk wordt overdreven. Meer dan 500 Turken en Arabieren, zegt hij, heeft men geen oogenblik bijeen gezien. Meer dan 1500 in het geheel hebben zij niet in hel vuur gehad. (En dan praat dc Agenzia Stcfani nog van tien- twaalf duizend!) Het schijnt dus onmoge lijk, dat er meer dan 1000 gesneuveld zouden zjjn. Volgens een bericht van het te Palermo verschijnend dagblad Ora, zullen de aan den staat tecbehoorende stoomschepen Citta di Messina en Citta di Siracuso, welke tot dusver gebruikt werden voor den passagiers- dienst tussehen Napels en Palermo, van ka nonnen worden voorzien en in kruisers wor den veranderd. Zulk eene verandering zal ook plaats vinden met de stoomschepen die tol dusver dienden voor liet verkeer tussdhen Civitavecchia en Sardinië. Dc „Stampa" be roept zich op dit bericht om te concludeeren, dat de viootoperaties in de Aegeïschc Zee op handen zijn. Dc Corrierc d'ltalia wijst er op, dat de censors thans zelfs niet meer terugschrikken voor de schending van het briefgeheim. Aan couranten gerichte brieven worden geopend of in 't geheel niet besteld. De Corrierc della Sera heeft 20.000 lire (1 lire 50 ets.) en de Stampa een even groot bedrag bijeengebracht om de noodlijdende ge/innen te steunen van hen, die tot den oor log opgeroepen of gesneuveld zijn. nen. Dc Corriere della Sera meldt uit Tripoli, dat de Italiaansche regeering op 20 October liet stoomschip Marco Aurelio heeft afgezon den naar de groote Syrte met de opdracht de verblijfplaats op le sporen van de minera- logische expeditie van San Filippo Sforza. Dc stoomboot is teruggekeerd zonder tol een re sultaat gekomen te zijn cn men vreest daar om, dat de leden der expeditie <loor de Ara bieren zijn vermoord. De officieusc Tribuna deelt naar aanlei ding van hetgeen Italiaansche en buitenland- sche bladen schreven over de kosten van den oorlog hel volgende mede: „Op grond van <lt opgedane ondervindingen bij vroegere veldtochten in Afrika, zijn gezaghebbende personen van meeuing, dat de kosten van den oorlog, ook wanneer deze nog eenige maanden voortduurt, niet meer zullen bedra gen dan 100 millioen Lire. De rijksmiddelen bevinden zich in uitstekenden toestand en kunnen het benoodigde geld leveren, zonder dat tot bijzondere maatregelen behoeft te worden overgegaan. Bovendien beschikt de schatkist nog over 225 millioen Lire aan schatkistbiljetten op korten termijn, wijl van de 300 millioen, tot welker uitgifte het parle ment jaarlijks machtiging verleend, er pas 75 millioen zijn uitgegeven. Verder beschikt de schatkis' over aanzienlijke sommen, die bij Duitsche, Fran-sche, Engelsche, Oosten- rijksehe en andere banken zijn gedeponeerd e ten slone bevinden zich nog in kas 100 millioen Lire aan goud en 200 millioen aan andere deposito's. Een draadloos telegram uit Tobrock meldt dal eene Italiaansche verkennings-colonne die den toestand der telegraaflijn onderzocht door 200 Arabische ruiters is overvallen. Het garnizoen aldaar, versterkt door twee coin- pagniën van de schepen Etna en Piemonte, rukte, ondersteund door het vuur van de Etna, tegen de aanvallers op en wierp zc met verliezen terug. De Italianen hadden twee licht' gewonden. Zaterdag ondernam de vijand een aanval op Iloms, doch werd niet aanzienlijke ver liezen teruggeslagen. Dc Italianen hadden twee dooden en drie gewonden. Uil Saloniki wordt gemeld: In den nacht van Vrijdag op Zaterdag werden aan de kust van Kassandra even voor middernacht vier Italiaansche oorlog schepen opgemerkt die tot op zekeren af stand van kaap Kara-Burun naderden, de versterkingen aldaar met hunne zoeklichten onderzochten en na ongeveer een half uur weer verdwenen. Naar Arabische gevangenen verklaren verkrijgen de Turksche troepen in Tripoli- tanic hunne voorraden door karavanen die van uit Tunis schijnbaar naar de Zuidelijke oasen trekken. Hel Londcnsche weekblad „Outlook" heeft evenals vroeger reeds andere bladen, be weerd dat de militaire attaché te Berlijn Enver Bey, via Egypte Tripoli is binnenge komen. Naar aanleiding hiervan meldt Reu. ter uit Cairo dat, naar daar verzekerd wordt, Enver Bey nooit door Egypte is gekomen. Vraag: hoe is hij dan Tripoli binnengesmok keld? De correspondent van dc Lokal Anzeiger te Tripoli meldt d.d. 26 dezer over Tunis: In den strijd van Maandag 23 October zijn 565 Italianen gedood en gewond. De ver liezen van de Turksche troepen waren slechts gering, daarentegen die van de Ara bische ruisters aanmerkelijk, al waren zij niet zoo groot als die van de Italianen. Sinds de poging van Maandag om de stad te over rompelen door de Arabieren is de gehcele buitenslad afgezet. Alle Arabieren, ook de voornaamste, en de ka wassen worden, zoo dra zij in de straten verschijnen, gevisiteerd. Honderden worden geboeid opgebracht en en bloc doodgeschoten. De Italianen schieten slechter dan de Fran, schcn in Casablanca. Hun vroegere tucht lieefl opgehouden en de manschappen heb ben letterlijk het hoofd verloren. De officie ren hebben hun mannen gedeeltelijk niet meer in de hand. De generale staf is meer dan zenuwachtig, zoo ook de gendarmerie. Heden (Donderdag) is van 's morgens 4 uur af een geweldige strijd geleverd, rers' bij Gergarisje en Soka, vervolgens bij Sokra, waarop zich dc Turken hadden geconccn treerd, omdat het scheepsgeschut met gra naten aan den strijd deelnam. Honderden Arabieren braken door de Italiaansche ver dedigingslinies en verdwenen in de oasen. Dit was de eerste keer, dat de Arabieren te voet streden. In Tripoli werd hel heele garnizoen gea larmeerd en in gereedheid gehouden. Ara bische projectielen vlogen 3 kilometer van het slagveld in de stad. De verliezen aan beide kanten zijn reusachtig. 'De Turken trokken zich niet vrij willig terug, maar wer den voor de eerste maal bij hun aanvallen afgeslagen. Niettegenstaande zij verschillen de malen storm liepen, was hun dapperheid vcrgeefsch. Tegen 11 uur nam het gevecht een einde. De Turken hebben een geregelde» kara- vanendienst ingericht, waardoor zij hun proviandecring uit de zuidelijke provincies mogelijk maken. De Arabieren stroomen voortdurend talrijker toe, zelfs uit de meest afgestegen streken. De correspondent van de Secoio bevestigt, dat dc Italiaansche voorposten aan het oos telijk front van Tripoli om militaire redenen zijn teruggetrokken en niet zooals de offi- cieele berichten het voorstellen, omdat de lijken der Turken en Arabieren zulk een ondraaglijken reuk verspreiden. Het was onmogelijk aan dien kant dc meest vooruit geschoven stelling bezet te houden, aange zien daar een groote tuin met talrijke huis jes lag. Tengevolge van deze achterwaart- sche samentrekking ligt nu een nog groo- ter gedeelte van de oase voor de Turksche troepen open. De berichtgever van dc Matin geeft een anderen blik op de positie van de Italianen. Wil erkent hij, dat het verzet van Turkeu cn Arabieren ernstig is, maai* men moet niet uit 't feit, dat generaal anevu nieuwe linies heeft laten plaatsen achter de bezette, be sluiten, dat lvij is moeten terugtrekken, na tc zijn verslagen. Cancva, zeg deze corrcspou dent h een voorzichtig man en de regeering laat deze hem alle vrijheid bij zijn opera ties. Deze correspondent blijft ook den nioed van officieren en slodacn bewonderen, in tegenstelling dus met den correspondent van de Lokal Anzeiger, die misschien zijn relaas wel wat al te veel heeft aangedikt. Een gevangen Turk heeft den Italianen medegedeeld, dat liet gros van de Turksche troepen langs de karavaanwegen uit Tunis van schietvoorraad en levensmiddelen voor zien wordt. Dezelfde man meldde, dat in het laatste groote gevecht de bevelhebber Moenir-pachu gesneuveld was. Nadat hij dit alles aan de Italianen medegedeeld had, loonde hij zich weerspannig en trachtte hij ook anderen gevangene op te hitsen. Daar om is hij op last van den krijgsraad gefusi» leerd. Duitschland. Leipzig, 3 0 Oct. Hot ,,Reicl«gurioht" hoeft het door drie leden van het bestuur dor vereen igmg „Lorraine Sportive" ioge- il end verzoek tot revisie van het vonnis,, waarbij zij zijn veroordeeld, verworpen. Het Reidwgerieht was van oordcel, dot dc huis vredebreuk volkomen bewezen is en dat de beklaagden zidh bewust waren van de on- reehtneWyheid wn bun optreden. België. Brussel, 30 October. De Cluxmiquc schrijft, dat in weerwil van dc lialfambtelijko logenstraffingen, goed ingelichte kringen het ontslag van den minister van oorlog, generaal lleilebaut, en zijn vervanging door een bur gerlijk minister, als een reeds uitgemaakt feit beschouwen. Portugal. Lissabon, 30 October. Het rcpnbli- kein.chc Congres verwierp het rapport van het voorloopig bewind over zijn arbeid en keurde het rapport van Alfonso Costa goed. Het voormalig voorloopig bewind trok zich hierop terug. De zitting werd gesloten. Roman van RUD. HERZOG. 21 Naar het Duitsch door J. L. YAN DER MOER. Och, och. Juffrouw Helga, sprak deze, te vergeefs naar meer woorden zoekend. En verlegen streek zij haar eigen eenvou dige huisjapon glad. Nu, wat is er dan, Juffrouw Beltor- raann? Och, ik wilde maar zeggen, da.t 't heele- maal niet noodig is om te zangen, als men er zió uitziet. Hoe zie ik er dan uit Zoo zoo ik wi'lclo maar zeggen Zij keek het meisje met liefdevolle blikken aan, als een moeder, en vervolgde aarzelend: Ik zou u loch zoo dolgraag eens 'n zoen geven. Het meisje sloeg de armen plotseling om haar heen, lief zich koesteren als een kindje en herhaalde eenige malen: Jou, lief, lief oudje1 De heer Johann Bcttermann had reeds een paar keereiraan de deur geklopt. Niemand kon meer opgewonden zijn dan hij. Hij had een gevoel alsof hij zelf op het podium moest verschijnen om voor hel publiek te zingen, en hij zou er absoluut niet toe in staat zijn, want hij kon nauwelijks adem halen. Onrus tig drentelde hij in zijn Zondagsche zwarte pak door de kamers en over het portaal, want hij had een vrijkaart gekregen voor de „Openbare Les" in het Gonservatorium. Juffrouw Nuntius daar is mijnheer Grube. En even later: Juffrouw, Juffrouw! Daar is mijnheer Braun. Ik had gedacht dat ik met u naar 't Conservatorium zou rijden Helga opende de deur. Ik kom al, hoor. Maar ik heb immers nog allen tijd. Hij keek haar aan, alsof hij plotseling een vreemde dame vóór zich zag slaan. Man, zed Juffrouw Lena, terwijl zij hem een tikje op de wang gaf, doe toch je mond toe. 't Is onze Juffrouw. Hij greep naar zijn das, schudde het hoofd en vondi eindelijk zijn spraak terug. Dal gaat loch niet, Juffrouw, dat kan niet. Wilt kan niet, mijnheer Bcttermann? Zie ik er niet naar uw zin uil? Wij tweeën dn 'n rijtuig? Nee, da's on- mogelijk, dat zou toch werkelijk 'n al te zon derling paartje zijn! "Dus u Laat mij 'n blauwtje loopen? Als u 't goedvindt, dan zal ik achterop klimmen en voor de bloemen zorgen. De bloemisten zullen u tot eerelid van hun vcr- eeniging benoemen, want de heele stad zal opgetogen zijn als men u ziet Man, laat de Juffrouw nu toch in de huiskamer. Je zult nog maken dat ze hier kou vat. Nu deed hij de deur open, ging er als een lakei naast staan en diende deftig aan: „Mejuffrouw Helga Nuntius." Terwijl het meisje voor hem heen ging, za gen ze elkaar in de ooigen en lachten als kin deren. Zij groette Grube en Braun, welken laatste zij tot haar groote verbazing luer in de woning van Bcttermann aantrof. Hij bood (haar een bouquet chrysanten aan. Mag ik als studiegenoot 't genoegen heb ben u deze bloemen te offrecren? En wilt u mij toestaan, u naar 't Conservatorium te be geleiden? Mijn rijtuig wacht vóór de deur. Ik l>en er ten zeerste door verrast. In- tusschen <lank ik u hartelijk voor deze atten tie.... Goeien avond, mijnheer Grube, hoe gaat 't u? Op dit oogenblik, Juffrouw Nuntius, nu ik u zóó zie, zou ik me onmogelijk beter kun nen gevoelen dan 't geval is. De lueer Bettermann wreef zich in dc han den, maar zijn vrouw gaf hem een wenk om zich toch vooral netjes te gedragen. U zult er wel om Lachen, Juffrouw Nun tius, ging Grube voort, maar i k ben hier ook opzettelijk gekomen om u voor uw eene- avond at te halen. En ik mag zeggen, dat ik de eerste was. Dit kan iBotitermann getuigen. En Bcttermann stemde, ongevraagd, dade lijk mot deze woorden in, terwijl hij op een paar La Franoc-rozen wees, die, in zijden papier gewikkeld, op de tafel lagen. Een boefje links nam Grube de rozen op en zeide: Ik had u willen vragen of u misschien een van deze rozen an uw corsage zou willen steken. U mort '1 me maar niet kwalijk ne men, Juffrouw Nuntius, maar ik ben altijd 'n beef je onbeholpen in zulk soort dingen. Maar zij drukte hem hartelijk de hand, wan* zij wist waarom hij aan dergelijke hoffe lijkheden niet meer gewoon was. Daar hoorde men plotseling iemand de trappen opstormen. Bcttermann keek reeds nieuwsgierig om welke nieuwe bezoeker thans nog komen zou, cn toen hij de deur open deed, zag hij Richard Marscha 11 staan met een vuurrood gezicht, een besneeuwden mantel om cn met een ruiker prachtige klap rozen in de hand. Goc.en avondI Kom ik nog op tijd? Ik wilde u komen afhalen! Eeuigszins ontstemd keek hij de anderen aan, omdat hij niet begreep waarom zijn woorden zulk ten luid gclacb verwekten. Wel zoo, zijn de concurrenten me al weer vóór geweest? Waarom komt u dan ook zoo laat? fluis terde Bettermann l>cm verwijtend dn h<.t oor. Want bij mocht dat vroolyke, jonge bloed zoo gaarne. Dat komt door die bloemen, zei Mar- scluall, teleurgesteld. Ik had me 'nu eenmaal vast voorgenomen dat 't mijin lievelingsbloe men moesten zijn. Ze hebben d!e eenige klcur, diic bij uw haar pa«t, Juffrouw Nuntius. Ik heb overal moeten zoeken om ze, in dezen tijd, te kunnen krijgen. Waarom nu toch voor mij al die moeite te doen...? Dat zal ik u op 'n anderen keer wel eens zeggen. Nu is 't hoog fijd, dat we even radenl Raden Maar ik moet naar 't Con servatorium. Juist daarom! Wet zullen er om raden wie u er heenbreng*. Geef maar eens even luci fers, mijnheer Bettermann. Heeren, wie kortste trekt, die win*. Nu kwam weer de goedige huisvrouw tus sehen beiden. Nee, mijnheer Marschill, u moet de Juf frouw nu niet zenuwachtig maken. Maar er moet toch 'n ibeslui* worden ge nomen? Er inocf iets op gevonden worden Dit zult u toch hoop ik met me eens zijn? Zeker, mijnheer Marsehall. Mijnheer Grube is er 't eerst geweekt. Nu zult u hem da* genoegen toch niet wiUcn ontzeggen? Mijnheer Braun houdt onze Juffrouw, om zoo te zoggen, gezelschap op 't tooneel, en u Ik mag haar na a/loop thuis brengen Bravo! Is 't afgesproken, Juffrouw Nuntius? Afgesproken. •—Op die manier krijgen de vrienden allen hun deel, besloot Juffrouw Bcttermann. Ik voel nu niet meer óm minsten angst zei Helga, toen zij afscheid nam. Ik voel me erg gelukkig l Terwijl Bcttermann naar de hoofdwacht draafde, om noig een rijtuig te halen, reet Frans Grube met Helga weg in de droschke die reed* voor die deur wachtte. Hij kroop zo< ver mogelijk in een hoekje, uit vrees anders haar japon ite zullen kreuken. Maar hoe on gemakkelijk hij ook zat, zijn oogen straalden van vreugde. Zij zat naast hem als een bruid, waarvan men lang gcdrooijvl heeft. En hij kwam zich zelve voor als neen bij die ge dachte moest «hij toch in stilte liet hoofd 'duidden. Toch zou dat gevoel, als ware hij do bruidegom, hem den ganschen avond niet meer verlaten. Wordt iirvolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1911 | | pagina 1