u 186. 16'* Jaargang;. Woensdag 15 November 1911. J5 UITEN LAND. FEUILLETON. „Het Levenslied." AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: 'er 8 maanden voor Amersfoortf 1.00. Iden franco per post- 1.50. jLisenderlQke numi i ri 0.05. De*« Ccurar' ver 1 ijn' dagelijks behalve op Zon- on Feest dv idvertentifinme'lodeelingen enz., gelieve men vóir 11 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C® Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—6 r ego la f 0.50. Elke regel moor - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 cent* Ify vooruitbetaling. Groote letten naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeeligo bepalingen tot het horliaaid adverteereu in dit Blad, by abonnement. Bene oiroülairobevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezondon. Kennisgevingen. De Burgemeester en Wethouders van Amers foort doem te weten, dat door den Raad dier ge nerate in zijne vergadering van 31 October 1911 s vastgesteld de volgende verordening Verordening betreffende openbare vermake lijkheden. Artikel 1. liet is verboden zonder vergunning van den Bur gemeester gelegenheid te geven tot het 'houden van vermakelijkheden of bijeenkomsten, waartoe aan het pnbltck om niet of tegen betaling toegang wordt verleend. Onder het houden van vermakelijkheden wordt ook begrepen het bespelen of laten spelen van ceug muziekinstrument. Artikel 2. Overtreding van artikel 1 wordt gestraft met eene geldboete van ten hoogste f 25 of "hechtenis van ten hoogste zes dagen. Zijnde deze verordening aan de Gedeputeerde Sta ten van Utrecht volgens hun bericht van den 6. November 1911, 3e afdecling no. -1551/3109, in af schrift medegedeeld. En is hiervan afkondiging geschied, waar bet be hoort, den 14. November 1911. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Dc Secretaris, De Burgemeester, J. G. STEN'EERT IvROESE. WUI'JTIERS. De Burgemeester en Wethouders van Amersfoort doen te weten, dat door den Raad tïiör gemeente in zijne vergadering van 31 October 1911 is vast gesteld de volgende verordening Verordening tot wijziging van de „Verordemng op de tapperijen, koffiehuizen en logementen, vast gesteld bij raadsbesluit van 22 Juni 1900 en gewij zigd bij raadsbesluiten van 21 Februari 1905 en 2-1 November 1908. Ecnag artikel. Artikel 11 van d!e „Verordening op de tapperijen, koffiehuizen en logementten" vervalt. Zijnde de*e verordening aan de Gedeputeerde Sta ll van Utrecht volgens hun beridht van den 6. Novembor 1911, 3e afdeelmg no. 4551/3109, in af- schrift medegedeeld. En is hier va in afkondiging geschied, waar het be hoort, den 14. November 1911. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester. G. STENFERT KROESE. WUUTIERS. Politiek Overzicht Het Turksche kabinet. Naast dc nioeielijkheden, waaraan de Turksche regcering hel hoofd heeft te bie den in den oorlog, dien Italië haar heeft op gedrongen, moet zij zich tegen binnenland- sche vijanden verweren. In het parlement heeft de oppositie een aanval ondernomen tegen -den minister van oorlog Mahmoed Chefket Pacha, den leider van de omwente ling in de binnenJandsche politiek, waardoor het conslitutioneele stelsel in Turkije is her steld. Onder de telegrammen is van dezen aanval kort melding gemaakt, maar wat daarover is gezegd, dient nader te worden aangevuld. De oppositie in de Kamer van afgevaar digden, die uit tegenstanders van het Jong- Turksche comité is samengesteld, beschul digde, ondersteund door hare pers, den minister van oorlog van dictatoriale neigin gen jegens het parlement. Mahmoed Chefket behandelde eerst de zaak dilatoir; hij ver scheen niet in de vergadering en liet het ge val, dat als stormram tegen, hem dienst deed, door een afgezant ophelderen. Het was eene zaak, die een lid van de oppositie, den afge vaardigde Loefti Fikri betrof. Mahmoed: Chefket's afgezant, de voorzitter van het militaire gerechtshof, legde uit, dat twee oppositiebladen, ondanks het overeenkom stig de wet uitgevaardigde verbod tegen hunne verschijning, onder een anderen naam weder verschenen waren, en dat het gercchlshof Loefli Fikri niet h%d willen in hechtenis nemen, maar hem slechts had laten ontbieden tot het geven van eenige inlichtingen. De Kamer begon met een votum uit te brengen, roet 123 legen 33 stemmen, tegen Mahmoed Chefket, terwijl de Senaat, die zich op denzelfden dag met de zelfde zaak bezig Hield, besloot het eind besluit van de Kamer af te wachten. Daarna kwam de zaak andermaal in de Kamer aan dc orde, ditmaal in tegenwoordigheid \an hel gcheele kabinet. De soms hartstochte lijke debatten namen twee dagen in beslag. Mahmoed Chefket verantwoordde zich te genover dc tot hem gerichte verwijten; hij verklaarde ten slotte uit vaderlandsliefde op zijn post te zullen blijven, onverschillig of de Kamer hem haar vertrouwen of haar wantrouwen uitdrukte.Daarna voerde de grootvizier het woord, die verklaarde, dat het kabinet steunde op het stevig georgani seerde Jong-Turksche comité. Ilij betoogde, dat in hel tegenwoordige tijdstip, nu de vij and voor de poort stond, alle partijge- schillcn moesten worden op zijdie gezel en dat het geheele parlement achter de regee ring moest staan, die evenals het parlement de grondwet hoog hield. De Kamer had ge durende vier jaren slechts onbelangrijkcn wetgevenden arbeid verricht, terwijl Mah moed Chefket zich groole verdiensten jegens het vaderland had verworven; hij vereenig- de met groote kalmte eene gerijpte onder vinding, zoodal men zelfs zijne dwalingen zou moeten verontschuldigen. De gematigde liberalen en de volkspartij zageli daarna af van het indienen eener motie van wantrou wen, en de Kamer bracht, overeenkom stig een bijna* eenstemmig besluit van het comité Eendracht en vooruitgang, een vo tum van vertrouwen voor Mahmoed Chefket uit. Het onweer is hiermee afgedreven; maar of dat zal zijn voor langen tijd staat te be zien. De correspondent van de Frankf. Ztg. te Konslaratinopel schrijft, dat ondanks de groote meerderheid, die het votum van ver- Irouwcn verwierf, de toestand van het ka binet steeds als hoogst gevaarlijk moet wor den beschouwd. Hij schrijft: „Inzonderheid zijn hel talrijke officieren, die geen geheim maken van hunne vijandige stemming tegeli Mahmoed Chefket. Zij zullen misschien op het tegenwoordige tijdstip zich niet openlijk tegen het votum van het parlement verzeilen, maar hunne houding kan dagelijks tot eene verdere verscherping van den toestand lei den." Daar konxl nog bij de teleursbellnig over liet achterwege blijven van de goede uitkomsten, die men van de komst van den grootvizier Said Pacha aan het bewind meende te kunnen verwachten, hetgeen de stelling van het geheele kabinet verzwakt. Italië en Turkije. Tripoli, 14 Nov. De Arabieren maak ten zich lipt slechte weder ten nutte om een aanval tegen het fort Ilamidieh te beproe ven. Zij zetten heden de kanonnade voort. De correspondent van de Frankf. Ztg. te Rome bericht, dat het Italiaanschc eskader het hevel heeft ontvangen mil de Egeïsche naar de Middellandschc zee terug te kee- rcn. Wanneer dit bevel werkelijk is uitge vaardigd, zou het beleekenen, dal het plan oin bel oorlogstooneel uil te loeiden naar andere Turksche bezittingen dan Tripoli, voorloopig is prijsgegeven. I)e gedachte ligt voor de hand:, dat vertooge» van andere staten tot dit tegenbevel aanleiding hebben gegeven. In tegenstelling hiermee wordt uit Berlijn aan de Frankf. Ztg. bericht, dal de bewe ring, dal Duitschland en Oostenrijk teg©n de voorgenomen vlootactie van Italië bezwaar hebben ingebracht, onjuist is. In ieder geval is dat door Duitschland tot dusver niet ge schied, en .wanneer'Oostenrijk vriendschap pelijke bedenkingen mocht hebben geopperd, dan hebben die alleen betrekking op eene actie, die de rust op den Balkan zou kun nen verstoren. Of echter niet andore staten vertoogen valt verdere strekking tot Italië hebben gericht, is eene andere vraag De Italiaanschc pers bekijkt den ttfesfand in Tripoli tHans met minder optimisme. De Tribuna bericht, dat dc Turken over de Tu nesische giens versterkingen, munitie en proviand ontvingen. Ook de opvolger van Fethy Bcy is via Tunesie in hc» Turksche kamp aangekomen. Dc stemming van de Turken is dientengevolge hoopvoller ge worden De Corriere della Sera bericht, dat ook in de stad Tripoli de .opstand weder het hoofd opsteekt. De den 2Gen October binnengedrongen vijanden verdwijnen in dc menigte, maar krijgen des nachts uit het Turksche kamp berichten door lichtsignalen. Op dc Italiaanschc soldalen wordt weder uit hinderlagen- geschoten; de divisie-com mandant de Chaurand is slechts door een wonder aan zulk een aanslag ontkomen. Noodig is dus e©n© herhaald© zuivering van de operatiebasis, voordat de voorgenomen aanvalsoperatie geschiedt. In de Stampa beschuldigt dc afgevaardig de Cirmeni Frankrijk, dat het dc onzijdig heid schendt, omdat- uit officieele berichten van generaal Caneva is geconstateerd, dat dc Turksch-Arabische troepen op den weg over Tunis munitie en levensmiddelen ont vangen. Frankrijk heeft reeds tijdens den Abcssinischen veldtocht in het jaar 1896 toe gestaan, dal wapenen voor de vijanden van Italië door Fransch gebied gingen. Dat is Frankrijke dank voor Italië's houding, waar door aan hel lunesif-iceeren van Marokko niet de geringst© moeielijkhedcn werden be reid. Overigens is eene scherpe bewaking van de Tripnlitaansche grens in Frankrijk's eigen belang; dal heeft de Arabieren-op stand in Tunis duidelijk bewezen. Wanneer echter de regeering van de republiek voort gaat de neutraliteit te schenden, zal 'Italië daartegeu krachtig protesteeren. Dc correspondent van de Corr-iere dclla Sera, Lujgi Barzini, teekent in eene lange dépcche „als man van eer, als nauwgezet journalist en als Italiaan" protest aan tegen dc aanvallen van buitenlandsche bladen, waarin aan de Italiaanschc soldaten wreed heden worden verweten. Hij zegt, dat dc Ilaliaaiische expeditie als krijgstocht tegen dc Turken, niet tegen een opstand van de Arabieren is ondernomen. De Arabieren k"b ben dc sympathie van de Italianen voor zich gehad ©n volledige vrijheid genoten. Barzini geeft dan een© beschrijving van den onver- hoedschen aanval, -dien de Arabieren den 23©n October in de oase op de bersagliei'i verraderlijk hebben ondernomen. Dc Arabic- ren hebben gewonden neergesabeld en ge neeskundige stations aangevallen. Dc lijken zijn uitgeschud en ontzettend verminkt. Dc zuivering van de oase i$ e©n<» levensvraag geweest. Generaal Caneva heeft bevolen alle met de wapenen in de hand aangetroffen Arabieren dood te schieten en dat openlijk bekend gemaakt. De soldaten hebben echter slechts de Arabieren, die zij strijdende aan troffen, doodgeschoten en hebben geheele karavanen van Arabieren, die zij gewapend aantroffen, als gevangenen naar dc stad ge zonden. De gevangenen zijn goed behandeld, en nadat een voorbeeld was gesteld, heeft men de bestraffingen achterwege gelaten. Niettemin hebben de Arabieren den 25sten October en tijdens den strijd van 26 October op nieuw de vleugels van de Italiaanschc troepen aangevallen. Men heeft huizen ge vonden, die werkelijke wapenarsenalen vormden. De bewoners van de oase zijn met alle verschooning naar de stad gebraclft, omdat men dc Italiaanschc verdedigings- liniën niet aan eene hinderlaag kon bloot stellen. De dingen van waarde, die bij de gevangenen werden gevonden, zijn in dc Banca di Roma gedeponeerd. Een daad van plundering is niet voorgekomen. Men handelt geheel verkeerd een krijgsraad te verlangen wanneer men te doen heeft met lieden, die ge©n recht als oorlogvoerende partij erken nen. Duitschland. B e r i ij n, 14 Nov. In de begrotings commissie van den rijksdag legde heden de staatssecretaris Delbrück namens de ver bonden regeeringen eene verklaring af, waarin het heet dat het presidium van d©n rijksdag in overeenstemming met de verbon den regeeringen, ook na oen hernieuwd on derzoek, van overtuiging is, dat het Duiitsch Fransche verdrag van 4 November 1911 om geldigheid te verkrijgen niet de goedkeu ring der wetgevende lichamen noodig beeft. Anderzijds valt niet te ontkennen, dal de be langstelling van het rijk op het gebied van kolonisatie zich heeft ontwikkeld in een rich ting die bij het in het leven roepen van den bc-slaanden rechtstoestand niemand kon voor zien. In het bijzonder doen de groole uit gaven voor de organisatie en de uitbreiding der kolonie liet gerechtvaardigd schijnen dat door wijziging van den bestaanden rechts toestand de wetgevende lichamen veel meer dan tot dusver worden geroepen tol mede werking bij het verwerven of afstand doen van koloniale gebieden. Van de gedane voor stellen schijnt dat van den afgevaardigde Ilerlling (waarbij verlangd wordt dat de grenzen van Duitsche protectoraten voortaan slechts bij een wel gewijzigd kunnen wor den) hel doelmatigst. De verbonden regee ringen zijn daarom geneigd om, onder voor behoud van nadere besprekingen over dc re dactie van de betreffende bepaling, aan de wenschen van den rijksdag langs dezen weg tegemoet te komen. Munchcn, 14 November. De be staande landdag is ontbonden, wijl het cen trum geweigerd heeft met den minister van verkeerswezen, Frauendorfcr, te onderhan delen. Zoowel de rechter- als de linkerzijde begroetten de mededeeling met stormachtig bravo-geroep. Belgifi. Brussel, 14 Nov. Prinses Louise is niet ontvankelijk verklaard in baar eisch tri het proces tegen de Niederlullbach.stichting, den Belgischen staat en de Banque Nationale Het vonnis stelt prinses Clémentine buiten het geding en verklaart dat de Nioder- fullbachstichting niet bestaat, dat de do natie door Koning Leopold op 13 December 1909 gedaan, niet geldig is en dat dc meube len en andere voorwerpen, welke aan de Nie- derfullbachstichting worden toegeschreven en geschat worden op eene waarde van 1,500,000 francs, deel uitmaken van de Koninklijke na latenschap. IIcl vonnis veroordeelt den Bel gischen staat om het beslag op deze voor werpen op te heffen, doch verklaart de cischeresse voor het overige niet ontvanke lijk. Uct gerucht loopt, dat dc advocaat van prinses Louise appèl zou hebben aangetec- kend. Brussel, 14 Nov. De voorwerpen cn ntouibelon, die waren toegewezen man de stvGhlüag N ieder füilbach maar dioor hel vou- uis van de rechtbank verkihurd zijn ded uit Ie awaken vam de nalatenschap, hebben eene wotardc wan 1,500,000 frs. De prinsessen. Dofuxsc en Stephanie krijgen daarvan ieder de helft, want prinses Clementine had tob iodic aanspraken algezj.cn. Hel bedrag, waarover liet geschil 'liep, be droeg meer dan 50 miilüoen. Brussel, 14 Nov. De Kamer beeft lie den hare werkzaamheden heawiait. Gokmpoduux als voorzitter herkozen. Frankrijk. P a r ij s 15 Nov. Hel Journal Officiel bevat een besluit, waarbij de verkiezingen tot gedeeltelijke vernieuwing van den Senaat worden bepaald op 7 Januari 1912. P a r ij s, 14 No v. la het voortgezette de- bal over het buskruit guf minister Dclcassé een werzvckl vam de maatregelen, die sedert zöjme komst aan het bewind zijn genomen, ibeliraffende het kruit. Dc voorraden kruit op die Libertë leverden alle waarborgen', writ leeftijd cn het voldoen aan de proefue- iminigeni betreft. De mm is tea- zeide, <M de voorraden, die oaider verdenking stonden» heden ndgenocg allen door micuw kruit ver- vaiugun zijn; morgen zal dut volledig liet ge- vaU zijn. Acht maanden geleden haid «kit niet (kunnen geschieden, want toon was de pro- duotiïc ouvokDocnde. De minister ziet uiteen, dat men nog moet fflctükan nuair een kruit, sipeuiaaï voor de marine, en hel toezicht daarop rioior do ma rine moet organise oren. Door nifcfts kon. de ramp van de lrixuié worden vooi-zicn, want het kru/Jl B had al zijne gevaren nog niet .geopenbaard. Mvnjster Dekassé besloot mei tc herinne ren, dril liet land ecu krachtig ontwaken had. Toén hel dc vloot gewillig en volgzaam zog in 1 suilden van bekwame chefs, Ixgrcep hol, dot het eindelijk in staat wojs zijno lc- vene.bekuigcn in de Middellandschc zee te doen gelden. (Tocjuiolungen.) Op dÜA tijdstip zou bet land niet een woord van ontmoe diging otf een gebaar van prijsgeven begrij pen. (Langdurige toejuichingen behalve aan de uiterste Linkerzijde.) De Kaïn er nam eene molie aan, waarin zij hfiJne deelneming aan die fnmUiën van de sldicilitOffers van de ramp vuil TouiOn uil- drukt. De Kamer neemt akte van de verkla»- ringien der regeering; zij vertrouwt op de regeer.ng, cut zij licht zat verspreiden over de verantwoordelijkheid, die hierbij betrok ken 16, daaraan dc nOodlgc sanctie zofl go- ven en door verbetering van de voorwaarden ■van bereiding, in. onlvangstmeaning cn l>o\va» king van het kruit zuil verm ijdfciH dht oaihcr- st elixir© rampen zich herhalen. liet gedeelte, bctrekiking hebbende op het vertrouwen iih de regcerijig,, werd aangeno>- men met 402 tegen 98 stemmen, waarna, de Roman van RUD. HERZOG. Naar het Duitéch door J. L. VAN DER MOER. Sedert zij dien morgen Grubeshof verlaten had, voelde zij een vreemde onrust in zich, die haar telkens en telkens weer deed op schrikken en waarvan zij zich maar geen rekenschap wüst te geven. Zij kwam wel 'e vroeg in hel Conservatorium. Toen ging zij n(>J? eens in verschillende lokalen kijken, waar zij les gekregen had; maar steeds bleef die onrust haar bij. Zij trachtte zich wijs te 'Raken dat dc oorzaak slechts was, dat zij tegen het afscheid opzag, maar zij voelde dat het iets anders was, de vrees voor iets onbestemds, iets onvoorziens dat komen zou in haar leven, zonder dat zij vermoeden kon W'at het wezen zou. Het waren vermoedens K**der Vorm of wezen, en van ktöhen- kwam zij lol schreien en van schreien tot lachen. Heden verlangd© zij voor het eerst tever geefs naar ©en bemoedigend woord, naar een sterke hand, en er kwam een hevig verlan gd0 in haar op naar haar Vader, die ook ?!eï llerk was geweest. Nimmer te voren had zij zóó gevoeld, ho© zeer zij naar hem aardde. Hoe eigenaardig toch, dat zij nu heden daaraan dacht.... Toen zij in de rcpeliliekamer terugkwam, ontmoette zij daar professor Fallcr. Hij scheen ook een beetje zenuwachtig, want hij drukte haar haastig de hand, om bijna on middellijk daarna nogmaals haar hand te grijpen en deze zóó lang en zóó stevig vast te houden, dat het haar pijn begon te doen. Nu, ja, hé, zoo gaat "t, kinderen worden menschen. En wat heb je nu besloten? Wat bedocll u, professor? Nn ja, ik meende zoo... Wil je nu van daag werkelijk nog zingen? De laatste les? Van den ouwen Faller kun je toch niets meer loeren dan misschien hoogstens van tijd tot tijd je stem nog e©ns repareeren, wanneer je je zelve eens wat al te veel hebt laten gaan Je trekt nu de wereld in, evenals dc grooU kunstenaars, en mij laat je achter m de schaduw, daar waar de zon noch de maan schijnt. Ik ben maar zoo'n soort stem- mcnrcparatcur. Maar, professor, wat is dat nu voor 'n Idee? Ik voel me vandaag zoo Schuberl-ach- lig, zoo echt miserabel Schubert-achtig. Gie Frans Schubert, kind, die is eigenlijk mijn ongelukkige liefde. Di© heeft de kunstenaars, ziel gekend als geen ander, ii» haar meest hartstochtelijke uitingen en bij haar kinder lijke Ivuilgjelooslheild. Ivoan zing dan bot af scheid nog eens iets van Schubert voor me. Toen zong ze, onder den indruk van dc eigenaardige stemming, waarin z© verkeer de, Schuberts ,,Du bist die iRuh'l" En juist op het oogenblik, waarop zij aan het gedeel te kwa» „Kehr ein bei mir, und schüesze du Still hinter dir die Pforten zul" ging de deur open en trad Robert Braun binnen. Tegen zijn gewoonte, ging hij zwij gend zitten. Professor Fallcr keek om. Het lied was uit. Braun 1 Professor 1 Nu jij, Ook van Schubert! Ilij z»aig het „.Lied. an dLc Loieir". Terwijl hij het prachtige lichaam flink uitstrekte en zijn oogen schitterden, zag hij, als e©tr niet te evenaren zanger, Ilelga Nuntius aan Zijn zeldzaam schoon geluid belette haar tc den ken, doch dc©d haar bloed bruisen. „Ich will von Atrcus" Söhnen, von Kadmus will ich singen! ,,Doch meinc Sailen tónen nur Licbc in Erklingen...'' Dit was de Kunst, dc groote heerlijke Kunst, waaraan zij, evenals hij, toebehoorde. Hij zag haar ladbonjd aan, verlegen lhelite zij terug, en toch waren béiden opgewonden. Bij den laalsten toon van het lied, sloeg Fallcr den vleugel dicht en verliet het lokaal, zonder een woord te spreken. Braun wacht te tot de deur gesloten was. Toen trad hij snel op Ilelga toe. De vreugde van zijn triomf schitterde nog in zijn oogen. Wel, Juffrouw Nuntfus, watt hebt u be sloten te doen? Ik zal eerst in Kassei zingen en daarna ga ik bij 'n familielid van mijn Vader logce- ren. Waarom zingt u niet te Kyrilz? Te Kassei is 'n Hoftheater. Dat is altijd 'n goed begin. Ik heb aanbevelingen van mijn Moeder. Ach. kom! 'n Goed begin en aanbe velingen! Menschen als wij hebben geen be gin noodig. Wij zorgen dat wc dadelijk bo venaan komen. We zullen ons zelve wel aan bevelen. Zouden wij zoo dom zijn, ook al di© misère door te maken? Eerst in kleine theaters zingen, dan in middelbare cn ten slotte in groote, ©n onder weg met eiken dag repertoire-zingen onze slem bederven? Onz© stem is ons kapitóal! Dat moeten we niet vergeten. Nc©s Juffrouw Nuntius, dat hebben wij goddank niet noodig te doen. U zeker niet. En u evenmin. Wij kunnen, ieder voor zich, de menschen in vervoering brengen Maar als wc 't samen ondernamen, dan kon den we overal dc grootst© geestdrift wekken. Geen impresario of directeur zou 't durven wagen ons 'n ander contract voor te leggen dan wat wij zelf gedicteerd hadden. Zc zou den niet ons niet van meening durven ver schillen! Men zou ons slechts samen kunnen engageeren en samen ontslaan. Dit laatste zal evenwel 't publiek niet dulden, zoodra wc er slechts één maal voor opgetreden zijn Juffrouw Nuntius, onze- stemmen zijn als voor elkaar gemaakt. En als u zich nu eens vergiste....? Daarin vergis ik me niet. Dit zou pro. lessor Faller u trouwens al lang hebben ge zegd, als ie niet gewenscht had, u eerst kalm uw studie te laten voltooien. Ja, wat moet ik dan eigenlijk doen? Ik heb mijn voorzorgsmaatregelen al genomen. Mijn agent hcoft, naar aanleiding van 't succes bij mijn eerst© optreden, reeds dadelijk 'n tournee door Engeland cn Schol- land geregeld. In den herfst kunnen we in Baireuth proef-zingen voor 't volgend jaar. Faller beeft ons al geïntroduceerd' bij Me- vrouw Cosima Wagner. In den aanstaanden wir.tei vervullen wc gastrollen in Londen, in de Covent-Gardcn-Opcra. Hebben we succes in Baireuth, dan zien ze ons in 'l vol gend najaar in Amerika. We nemen natuur lijk geen vast engagement aan, we gaan hier en daar maar voor enkele maanden heen, waut wc willen geen ambachtslieden zijn, maar kunstenaars. Als dót eens mogelijk was! Zóó voor de Kunst te leven! Dat k u n n e n we, Juffrouw 1 Zij koek hem in do oio/gon cn aag; dlait hij1 zek©r was van de toekomst. Juffrouw Nuntius, staat u ine lo© dat ik aan uw Moeder telegrafeer? Waarvoor is dat noodig? Om mij 't ja-woord te geven. Zij moet toch haar toestemming geven voor 't huwe lijk? Zou ik uw vrouw Zij werd doodsbleek. Nu wist zij plotseling welke de oorzaak van haar onrusl was ge weest, thans begreep zij wal dDc veirnwx«Bon» tc beduiden hadden, waarvan zij zich geen rekenschap had kunnen geven. Braun nam haar ijzig koude hand in dc zijne. Ja, of als u «lil J ie ver wenscht, mijn trouwe gezellin in de Kunst. Deze woorden drongen haar diep in de zitri. En thans herinnerde zij zich eensklaps al de schoonc droomen, die zij den eersten dag had gehad, toen zij dit liuis was binnen getreden. In haar verbeelding zag zij weer die vreemde, verrukkelijke tuinen, waarin die heldere bronnen sprongen, en die wtite tempelhallen met de marmeren goden beelden. En muziek van onzichtbare harpen klonk haar in de ooren, heerlijke, overwel digend schoonc melodieën. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1911 | | pagina 1