u
186.
16'* Jaargang;.
Woensdag 15 November 1911.
J5 UITEN LAND.
FEUILLETON.
„Het Levenslied."
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
'er 8 maanden voor Amersfoortf 1.00.
Iden franco per post- 1.50.
jLisenderlQke numi i ri 0.05.
De*« Ccurar' ver 1 ijn' dagelijks behalve op Zon- on Feest
dv
idvertentifinme'lodeelingen enz., gelieve men vóir 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C®
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—6 r ego la f 0.50.
Elke regel moor - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 cent* Ify vooruitbetaling.
Groote letten naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeeligo bepalingen tot
het horliaaid adverteereu in dit Blad, by abonnement. Bene
oiroülairobevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezondon.
Kennisgevingen.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort doem te weten, dat door den Raad dier ge
nerate in zijne vergadering van 31 October 1911
s vastgesteld de volgende verordening
Verordening betreffende openbare vermake
lijkheden.
Artikel 1.
liet is verboden zonder vergunning van den Bur
gemeester gelegenheid te geven tot het 'houden van
vermakelijkheden of bijeenkomsten, waartoe aan het
pnbltck om niet of tegen betaling toegang wordt
verleend.
Onder het houden van vermakelijkheden wordt
ook begrepen het bespelen of laten spelen van
ceug muziekinstrument.
Artikel 2.
Overtreding van artikel 1 wordt gestraft met eene
geldboete van ten hoogste f 25 of "hechtenis van ten
hoogste zes dagen.
Zijnde deze verordening aan de Gedeputeerde Sta
ten van Utrecht volgens hun bericht van den 6.
November 1911, 3e afdecling no. -1551/3109, in af
schrift medegedeeld.
En is hiervan afkondiging geschied, waar bet be
hoort, den 14. November 1911.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Dc Secretaris, De Burgemeester,
J. G. STEN'EERT IvROESE. WUI'JTIERS.
De Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
doen te weten, dat door den Raad tïiör gemeente
in zijne vergadering van 31 October 1911 is vast
gesteld de volgende verordening
Verordening tot wijziging van de „Verordemng
op de tapperijen, koffiehuizen en logementen, vast
gesteld bij raadsbesluit van 22 Juni 1900 en gewij
zigd bij raadsbesluiten van 21 Februari 1905 en 2-1
November 1908.
Ecnag artikel.
Artikel 11 van d!e „Verordening op de tapperijen,
koffiehuizen en logementten" vervalt.
Zijnde de*e verordening aan de Gedeputeerde Sta
ll van Utrecht volgens hun beridht van den 6.
Novembor 1911, 3e afdeelmg no. 4551/3109, in af-
schrift medegedeeld.
En is hier va in afkondiging geschied, waar het be
hoort, den 14. November 1911.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester.
G. STENFERT KROESE. WUUTIERS.
Politiek Overzicht
Het Turksche kabinet.
Naast dc nioeielijkheden, waaraan de
Turksche regcering hel hoofd heeft te bie
den in den oorlog, dien Italië haar heeft op
gedrongen, moet zij zich tegen binnenland-
sche vijanden verweren. In het parlement
heeft de oppositie een aanval ondernomen
tegen -den minister van oorlog Mahmoed
Chefket Pacha, den leider van de omwente
ling in de binnenJandsche politiek, waardoor
het conslitutioneele stelsel in Turkije is her
steld. Onder de telegrammen is van dezen
aanval kort melding gemaakt, maar wat
daarover is gezegd, dient nader te worden
aangevuld.
De oppositie in de Kamer van afgevaar
digden, die uit tegenstanders van het Jong-
Turksche comité is samengesteld, beschul
digde, ondersteund door hare pers, den
minister van oorlog van dictatoriale neigin
gen jegens het parlement. Mahmoed Chefket
behandelde eerst de zaak dilatoir; hij ver
scheen niet in de vergadering en liet het ge
val, dat als stormram tegen, hem dienst deed,
door een afgezant ophelderen. Het was eene
zaak, die een lid van de oppositie, den afge
vaardigde Loefti Fikri betrof. Mahmoed:
Chefket's afgezant, de voorzitter van het
militaire gerechtshof, legde uit, dat twee
oppositiebladen, ondanks het overeenkom
stig de wet uitgevaardigde verbod tegen
hunne verschijning, onder een anderen
naam weder verschenen waren, en dat het
gercchlshof Loefli Fikri niet h%d willen in
hechtenis nemen, maar hem slechts had
laten ontbieden tot het geven van eenige
inlichtingen. De Kamer begon met een
votum uit te brengen, roet 123 legen 33
stemmen, tegen Mahmoed Chefket, terwijl de
Senaat, die zich op denzelfden dag met de
zelfde zaak bezig Hield, besloot het eind
besluit van de Kamer af te wachten. Daarna
kwam de zaak andermaal in de Kamer aan
dc orde, ditmaal in tegenwoordigheid \an
hel gcheele kabinet. De soms hartstochte
lijke debatten namen twee dagen in beslag.
Mahmoed Chefket verantwoordde zich te
genover dc tot hem gerichte verwijten; hij
verklaarde ten slotte uit vaderlandsliefde op
zijn post te zullen blijven, onverschillig of
de Kamer hem haar vertrouwen of haar
wantrouwen uitdrukte.Daarna voerde de
grootvizier het woord, die verklaarde, dat
het kabinet steunde op het stevig georgani
seerde Jong-Turksche comité. Ilij betoogde,
dat in hel tegenwoordige tijdstip, nu de vij
and voor de poort stond, alle partijge-
schillcn moesten worden op zijdie gezel en
dat het geheele parlement achter de regee
ring moest staan, die evenals het parlement
de grondwet hoog hield. De Kamer had ge
durende vier jaren slechts onbelangrijkcn
wetgevenden arbeid verricht, terwijl Mah
moed Chefket zich groole verdiensten jegens
het vaderland had verworven; hij vereenig-
de met groote kalmte eene gerijpte onder
vinding, zoodal men zelfs zijne dwalingen
zou moeten verontschuldigen. De gematigde
liberalen en de volkspartij zageli daarna af
van het indienen eener motie van wantrou
wen, en de Kamer bracht, overeenkom
stig een bijna* eenstemmig besluit van het
comité Eendracht en vooruitgang, een vo
tum van vertrouwen voor Mahmoed Chefket
uit.
Het onweer is hiermee afgedreven; maar
of dat zal zijn voor langen tijd staat te be
zien. De correspondent van de Frankf. Ztg.
te Konslaratinopel schrijft, dat ondanks de
groote meerderheid, die het votum van ver-
Irouwcn verwierf, de toestand van het ka
binet steeds als hoogst gevaarlijk moet wor
den beschouwd. Hij schrijft: „Inzonderheid
zijn hel talrijke officieren, die geen geheim
maken van hunne vijandige stemming tegeli
Mahmoed Chefket. Zij zullen misschien op
het tegenwoordige tijdstip zich niet openlijk
tegen het votum van het parlement verzeilen,
maar hunne houding kan dagelijks tot eene
verdere verscherping van den toestand lei
den." Daar konxl nog bij de teleursbellnig
over liet achterwege blijven van de goede
uitkomsten, die men van de komst van den
grootvizier Said Pacha aan het bewind
meende te kunnen verwachten, hetgeen de
stelling van het geheele kabinet verzwakt.
Italië en Turkije.
Tripoli, 14 Nov. De Arabieren maak
ten zich lipt slechte weder ten nutte om een
aanval tegen het fort Ilamidieh te beproe
ven. Zij zetten heden de kanonnade voort.
De correspondent van de Frankf. Ztg. te
Rome bericht, dat het Italiaanschc eskader
het hevel heeft ontvangen mil de Egeïsche
naar de Middellandschc zee terug te kee-
rcn. Wanneer dit bevel werkelijk is uitge
vaardigd, zou het beleekenen, dal het plan
oin bel oorlogstooneel uil te loeiden naar
andere Turksche bezittingen dan Tripoli,
voorloopig is prijsgegeven. I)e gedachte ligt
voor de hand:, dat vertooge» van andere
staten tot dit tegenbevel aanleiding hebben
gegeven.
In tegenstelling hiermee wordt uit Berlijn
aan de Frankf. Ztg. bericht, dal de bewe
ring, dal Duitschland en Oostenrijk teg©n de
voorgenomen vlootactie van Italië bezwaar
hebben ingebracht, onjuist is. In ieder geval
is dat door Duitschland tot dusver niet ge
schied, en .wanneer'Oostenrijk vriendschap
pelijke bedenkingen mocht hebben geopperd,
dan hebben die alleen betrekking op eene
actie, die de rust op den Balkan zou kun
nen verstoren. Of echter niet andore staten
vertoogen valt verdere strekking tot Italië
hebben gericht, is eene andere vraag
De Italiaanschc pers bekijkt den ttfesfand
in Tripoli tHans met minder optimisme. De
Tribuna bericht, dat dc Turken over de Tu
nesische giens versterkingen, munitie en
proviand ontvingen. Ook de opvolger van
Fethy Bcy is via Tunesie in hc» Turksche
kamp aangekomen. Dc stemming van de
Turken is dientengevolge hoopvoller ge
worden De Corriere della Sera bericht, dat
ook in de stad Tripoli de .opstand weder
het hoofd opsteekt. De den 2Gen October
binnengedrongen vijanden verdwijnen in dc
menigte, maar krijgen des nachts uit het
Turksche kamp berichten door lichtsignalen.
Op dc Italiaanschc soldalen wordt weder
uit hinderlagen- geschoten; de divisie-com
mandant de Chaurand is slechts door een
wonder aan zulk een aanslag ontkomen.
Noodig is dus e©n© herhaald© zuivering van
de operatiebasis, voordat de voorgenomen
aanvalsoperatie geschiedt.
In de Stampa beschuldigt dc afgevaardig
de Cirmeni Frankrijk, dat het dc onzijdig
heid schendt, omdat- uit officieele berichten
van generaal Caneva is geconstateerd, dat
dc Turksch-Arabische troepen op den weg
over Tunis munitie en levensmiddelen ont
vangen. Frankrijk heeft reeds tijdens den
Abcssinischen veldtocht in het jaar 1896 toe
gestaan, dal wapenen voor de vijanden van
Italië door Fransch gebied gingen. Dat is
Frankrijke dank voor Italië's houding, waar
door aan hel lunesif-iceeren van Marokko
niet de geringst© moeielijkhedcn werden be
reid. Overigens is eene scherpe bewaking
van de Tripnlitaansche grens in Frankrijk's
eigen belang; dal heeft de Arabieren-op
stand in Tunis duidelijk bewezen. Wanneer
echter de regeering van de republiek voort
gaat de neutraliteit te schenden, zal 'Italië
daartegeu krachtig protesteeren.
Dc correspondent van de Corr-iere dclla
Sera, Lujgi Barzini, teekent in eene lange
dépcche „als man van eer, als nauwgezet
journalist en als Italiaan" protest aan tegen
dc aanvallen van buitenlandsche bladen,
waarin aan de Italiaanschc soldaten wreed
heden worden verweten. Hij zegt, dat dc
Ilaliaaiische expeditie als krijgstocht tegen
dc Turken, niet tegen een opstand van de
Arabieren is ondernomen. De Arabieren k"b
ben dc sympathie van de Italianen voor zich
gehad ©n volledige vrijheid genoten. Barzini
geeft dan een© beschrijving van den onver-
hoedschen aanval, -dien de Arabieren den
23©n October in de oase op de bersagliei'i
verraderlijk hebben ondernomen. Dc Arabic-
ren hebben gewonden neergesabeld en ge
neeskundige stations aangevallen. Dc lijken
zijn uitgeschud en ontzettend verminkt. Dc
zuivering van de oase i$ e©n<» levensvraag
geweest. Generaal Caneva heeft bevolen alle
met de wapenen in de hand aangetroffen
Arabieren dood te schieten en dat openlijk
bekend gemaakt. De soldaten hebben echter
slechts de Arabieren, die zij strijdende aan
troffen, doodgeschoten en hebben geheele
karavanen van Arabieren, die zij gewapend
aantroffen, als gevangenen naar dc stad ge
zonden. De gevangenen zijn goed behandeld,
en nadat een voorbeeld was gesteld, heeft
men de bestraffingen achterwege gelaten.
Niettemin hebben de Arabieren den 25sten
October en tijdens den strijd van 26 October
op nieuw de vleugels van de Italiaanschc
troepen aangevallen. Men heeft huizen ge
vonden, die werkelijke wapenarsenalen
vormden. De bewoners van de oase zijn met
alle verschooning naar de stad gebraclft,
omdat men dc Italiaanschc verdedigings-
liniën niet aan eene hinderlaag kon bloot
stellen. De dingen van waarde, die bij de
gevangenen werden gevonden, zijn in dc
Banca di Roma gedeponeerd. Een daad van
plundering is niet voorgekomen. Men handelt
geheel verkeerd een krijgsraad te verlangen
wanneer men te doen heeft met lieden, die
ge©n recht als oorlogvoerende partij erken
nen.
Duitschland.
B e r i ij n, 14 Nov. In de begrotings
commissie van den rijksdag legde heden de
staatssecretaris Delbrück namens de ver
bonden regeeringen eene verklaring af,
waarin het heet dat het presidium van d©n
rijksdag in overeenstemming met de verbon
den regeeringen, ook na oen hernieuwd on
derzoek, van overtuiging is, dat het Duiitsch
Fransche verdrag van 4 November 1911 om
geldigheid te verkrijgen niet de goedkeu
ring der wetgevende lichamen noodig beeft.
Anderzijds valt niet te ontkennen, dal de be
langstelling van het rijk op het gebied van
kolonisatie zich heeft ontwikkeld in een rich
ting die bij het in het leven roepen van den
bc-slaanden rechtstoestand niemand kon voor
zien. In het bijzonder doen de groole uit
gaven voor de organisatie en de uitbreiding
der kolonie liet gerechtvaardigd schijnen dat
door wijziging van den bestaanden rechts
toestand de wetgevende lichamen veel meer
dan tot dusver worden geroepen tol mede
werking bij het verwerven of afstand doen
van koloniale gebieden. Van de gedane voor
stellen schijnt dat van den afgevaardigde
Ilerlling (waarbij verlangd wordt dat de
grenzen van Duitsche protectoraten voortaan
slechts bij een wel gewijzigd kunnen wor
den) hel doelmatigst. De verbonden regee
ringen zijn daarom geneigd om, onder voor
behoud van nadere besprekingen over dc re
dactie van de betreffende bepaling, aan de
wenschen van den rijksdag langs dezen weg
tegemoet te komen.
Munchcn, 14 November. De be
staande landdag is ontbonden, wijl het cen
trum geweigerd heeft met den minister van
verkeerswezen, Frauendorfcr, te onderhan
delen. Zoowel de rechter- als de linkerzijde
begroetten de mededeeling met stormachtig
bravo-geroep.
Belgifi.
Brussel, 14 Nov. Prinses Louise is
niet ontvankelijk verklaard in baar eisch tri
het proces tegen de Niederlullbach.stichting,
den Belgischen staat en de Banque Nationale
Het vonnis stelt prinses Clémentine buiten
het geding en verklaart dat de Nioder-
fullbachstichting niet bestaat, dat de do
natie door Koning Leopold op 13 December
1909 gedaan, niet geldig is en dat dc meube
len en andere voorwerpen, welke aan de Nie-
derfullbachstichting worden toegeschreven en
geschat worden op eene waarde van 1,500,000
francs, deel uitmaken van de Koninklijke na
latenschap. IIcl vonnis veroordeelt den Bel
gischen staat om het beslag op deze voor
werpen op te heffen, doch verklaart de
cischeresse voor het overige niet ontvanke
lijk. Uct gerucht loopt, dat dc advocaat van
prinses Louise appèl zou hebben aangetec-
kend.
Brussel, 14 Nov. De voorwerpen cn
ntouibelon, die waren toegewezen man de
stvGhlüag N ieder füilbach maar dioor hel vou-
uis van de rechtbank verkihurd zijn ded uit
Ie awaken vam de nalatenschap, hebben eene
wotardc wan 1,500,000 frs. De prinsessen.
Dofuxsc en Stephanie krijgen daarvan ieder
de helft, want prinses Clementine had tob
iodic aanspraken algezj.cn.
Hel bedrag, waarover liet geschil 'liep, be
droeg meer dan 50 miilüoen.
Brussel, 14 Nov. De Kamer beeft lie
den hare werkzaamheden heawiait. Gokmpoduux
als voorzitter herkozen.
Frankrijk.
P a r ij s 15 Nov. Hel Journal Officiel
bevat een besluit, waarbij de verkiezingen
tot gedeeltelijke vernieuwing van den Senaat
worden bepaald op 7 Januari 1912.
P a r ij s, 14 No v. la het voortgezette de-
bal over het buskruit guf minister Dclcassé
een werzvckl vam de maatregelen, die sedert
zöjme komst aan het bewind zijn genomen,
ibeliraffende het kruit. Dc voorraden kruit
op die Libertë leverden alle waarborgen',
writ leeftijd cn het voldoen aan de proefue-
iminigeni betreft. De mm is tea- zeide, <M de
voorraden, die oaider verdenking stonden»
heden ndgenocg allen door micuw kruit ver-
vaiugun zijn; morgen zal dut volledig liet ge-
vaU zijn. Acht maanden geleden haid «kit niet
(kunnen geschieden, want toon was de pro-
duotiïc ouvokDocnde.
De minister ziet uiteen, dat men nog moet
fflctükan nuair een kruit, sipeuiaaï voor de
marine, en hel toezicht daarop rioior do ma
rine moet organise oren. Door nifcfts kon. de
ramp van de lrixuié worden vooi-zicn, want
het kru/Jl B had al zijne gevaren nog niet
.geopenbaard.
Mvnjster Dekassé besloot mei tc herinne
ren, dril liet land ecu krachtig ontwaken
had. Toén hel dc vloot gewillig en volgzaam
zog in 1 suilden van bekwame chefs, Ixgrcep
hol, dot het eindelijk in staat wojs zijno lc-
vene.bekuigcn in de Middellandschc zee te
doen gelden. (Tocjuiolungen.) Op dÜA tijdstip
zou bet land niet een woord van ontmoe
diging otf een gebaar van prijsgeven begrij
pen. (Langdurige toejuichingen behalve aan
de uiterste Linkerzijde.)
De Kaïn er nam eene molie aan, waarin
zij hfiJne deelneming aan die fnmUiën van de
sldicilitOffers van de ramp vuil TouiOn uil-
drukt. De Kamer neemt akte van de verkla»-
ringien der regeering; zij vertrouwt op de
regeer.ng, cut zij licht zat verspreiden over
de verantwoordelijkheid, die hierbij betrok
ken 16, daaraan dc nOodlgc sanctie zofl go-
ven en door verbetering van de voorwaarden
■van bereiding, in. onlvangstmeaning cn l>o\va»
king van het kruit zuil verm ijdfciH dht oaihcr-
st elixir© rampen zich herhalen.
liet gedeelte, bctrekiking hebbende op het
vertrouwen iih de regcerijig,, werd aangeno>-
men met 402 tegen 98 stemmen, waarna, de
Roman van RUD. HERZOG.
Naar het Duitéch door
J. L. VAN DER MOER.
Sedert zij dien morgen Grubeshof verlaten
had, voelde zij een vreemde onrust in zich,
die haar telkens en telkens weer deed op
schrikken en waarvan zij zich maar geen
rekenschap wüst te geven. Zij kwam wel 'e
vroeg in hel Conservatorium. Toen ging zij
n(>J? eens in verschillende lokalen kijken,
waar zij les gekregen had; maar steeds bleef
die onrust haar bij. Zij trachtte zich wijs te
'Raken dat dc oorzaak slechts was, dat zij
tegen het afscheid opzag, maar zij voelde
dat het iets anders was, de vrees voor iets
onbestemds, iets onvoorziens dat komen zou
in haar leven, zonder dat zij vermoeden kon
W'at het wezen zou. Het waren vermoedens
K**der Vorm of wezen, en van ktöhen- kwam
zij lol schreien en van schreien tot lachen.
Heden verlangd© zij voor het eerst tever
geefs naar ©en bemoedigend woord, naar een
sterke hand, en er kwam een hevig verlan
gd0 in haar op naar haar Vader, die ook
?!eï llerk was geweest. Nimmer te voren
had zij zóó gevoeld, ho© zeer zij naar hem
aardde. Hoe eigenaardig toch, dat zij nu
heden daaraan dacht....
Toen zij in de rcpeliliekamer terugkwam,
ontmoette zij daar professor Fallcr. Hij
scheen ook een beetje zenuwachtig, want hij
drukte haar haastig de hand, om bijna on
middellijk daarna nogmaals haar hand te
grijpen en deze zóó lang en zóó stevig vast
te houden, dat het haar pijn begon te doen.
Nu, ja, hé, zoo gaat "t, kinderen worden
menschen. En wat heb je nu besloten?
Wat bedocll u, professor?
Nn ja, ik meende zoo... Wil je nu van
daag werkelijk nog zingen? De laatste les?
Van den ouwen Faller kun je toch niets meer
loeren dan misschien hoogstens van tijd tot
tijd je stem nog e©ns repareeren, wanneer
je je zelve eens wat al te veel hebt laten
gaan Je trekt nu de wereld in, evenals dc
grooU kunstenaars, en mij laat je achter m
de schaduw, daar waar de zon noch de
maan schijnt. Ik ben maar zoo'n soort stem-
mcnrcparatcur.
Maar, professor, wat is dat nu voor 'n
Idee?
Ik voel me vandaag zoo Schuberl-ach-
lig, zoo echt miserabel Schubert-achtig. Gie
Frans Schubert, kind, die is eigenlijk mijn
ongelukkige liefde. Di© heeft de kunstenaars,
ziel gekend als geen ander, ii» haar meest
hartstochtelijke uitingen en bij haar kinder
lijke Ivuilgjelooslheild. Ivoan zing dan bot af
scheid nog eens iets van Schubert voor me.
Toen zong ze, onder den indruk van dc
eigenaardige stemming, waarin z© verkeer
de, Schuberts ,,Du bist die iRuh'l" En juist
op het oogenblik, waarop zij aan het gedeel
te kwa»
„Kehr ein bei mir, und schüesze du
Still hinter dir die Pforten zul"
ging de deur open en trad Robert Braun
binnen. Tegen zijn gewoonte, ging hij zwij
gend zitten.
Professor Fallcr keek om. Het lied was uit.
Braun 1
Professor 1
Nu jij, Ook van Schubert!
Ilij z»aig het „.Lied. an dLc Loieir". Terwijl
hij het prachtige lichaam flink uitstrekte en
zijn oogen schitterden, zag hij, als e©tr niet
te evenaren zanger, Ilelga Nuntius aan Zijn
zeldzaam schoon geluid belette haar tc den
ken, doch dc©d haar bloed bruisen.
„Ich will von Atrcus" Söhnen, von Kadmus
will ich singen!
,,Doch meinc Sailen tónen nur Licbc in
Erklingen...''
Dit was de Kunst, dc groote heerlijke
Kunst, waaraan zij, evenals hij, toebehoorde.
Hij zag haar ladbonjd aan, verlegen lhelite zij
terug, en toch waren béiden opgewonden.
Bij den laalsten toon van het lied, sloeg
Fallcr den vleugel dicht en verliet het lokaal,
zonder een woord te spreken. Braun wacht
te tot de deur gesloten was. Toen trad hij
snel op Ilelga toe. De vreugde van zijn
triomf schitterde nog in zijn oogen.
Wel, Juffrouw Nuntfus, watt hebt u be
sloten te doen?
Ik zal eerst in Kassei zingen en daarna
ga ik bij 'n familielid van mijn Vader logce-
ren.
Waarom zingt u niet te Kyrilz?
Te Kassei is 'n Hoftheater. Dat is altijd
'n goed begin. Ik heb aanbevelingen van
mijn Moeder.
Ach. kom! 'n Goed begin en aanbe
velingen! Menschen als wij hebben geen be
gin noodig. Wij zorgen dat wc dadelijk bo
venaan komen. We zullen ons zelve wel aan
bevelen. Zouden wij zoo dom zijn, ook al di©
misère door te maken? Eerst in kleine
theaters zingen, dan in middelbare cn ten
slotte in groote, ©n onder weg met eiken dag
repertoire-zingen onze slem bederven? Onz©
stem is ons kapitóal! Dat moeten we niet
vergeten. Nc©s Juffrouw Nuntius, dat hebben
wij goddank niet noodig te doen.
U zeker niet.
En u evenmin. Wij kunnen, ieder voor
zich, de menschen in vervoering brengen
Maar als wc 't samen ondernamen, dan kon
den we overal dc grootst© geestdrift wekken.
Geen impresario of directeur zou 't durven
wagen ons 'n ander contract voor te leggen
dan wat wij zelf gedicteerd hadden. Zc zou
den niet ons niet van meening durven ver
schillen! Men zou ons slechts samen kunnen
engageeren en samen ontslaan. Dit laatste
zal evenwel 't publiek niet dulden, zoodra
wc er slechts één maal voor opgetreden zijn
Juffrouw Nuntius, onze- stemmen zijn als
voor elkaar gemaakt.
En als u zich nu eens vergiste....?
Daarin vergis ik me niet. Dit zou pro.
lessor Faller u trouwens al lang hebben ge
zegd, als ie niet gewenscht had, u eerst kalm
uw studie te laten voltooien.
Ja, wat moet ik dan eigenlijk doen?
Ik heb mijn voorzorgsmaatregelen al
genomen. Mijn agent hcoft, naar aanleiding
van 't succes bij mijn eerst© optreden, reeds
dadelijk 'n tournee door Engeland cn Schol-
land geregeld. In den herfst kunnen we in
Baireuth proef-zingen voor 't volgend jaar.
Faller beeft ons al geïntroduceerd' bij Me-
vrouw Cosima Wagner. In den aanstaanden
wir.tei vervullen wc gastrollen in Londen,
in de Covent-Gardcn-Opcra. Hebben we
succes in Baireuth, dan zien ze ons in 'l vol
gend najaar in Amerika. We nemen natuur
lijk geen vast engagement aan, we gaan hier
en daar maar voor enkele maanden heen,
waut wc willen geen ambachtslieden zijn,
maar kunstenaars.
Als dót eens mogelijk was! Zóó voor de
Kunst te leven!
Dat k u n n e n we, Juffrouw 1
Zij koek hem in do oio/gon cn aag; dlait hij1
zek©r was van de toekomst.
Juffrouw Nuntius, staat u ine lo© dat ik
aan uw Moeder telegrafeer?
Waarvoor is dat noodig?
Om mij 't ja-woord te geven. Zij moet
toch haar toestemming geven voor 't huwe
lijk?
Zou ik uw vrouw
Zij werd doodsbleek. Nu wist zij plotseling
welke de oorzaak van haar onrusl was ge
weest, thans begreep zij wal dDc veirnwx«Bon»
tc beduiden hadden, waarvan zij zich geen
rekenschap had kunnen geven.
Braun nam haar ijzig koude hand in dc
zijne.
Ja, of als u «lil J ie ver wenscht, mijn
trouwe gezellin in de Kunst.
Deze woorden drongen haar diep in de
zitri. En thans herinnerde zij zich eensklaps
al de schoonc droomen, die zij den eersten
dag had gehad, toen zij dit liuis was binnen
getreden. In haar verbeelding zag zij weer
die vreemde, verrukkelijke tuinen, waarin
die heldere bronnen sprongen, en die wtite
tempelhallen met de marmeren goden
beelden. En muziek van onzichtbare harpen
klonk haar in de ooren, heerlijke, overwel
digend schoonc melodieën.
Wordt vervolgd.