Woensdag 22 November 1911.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
1
„Het Levenslied."
V. 143.
66',
10rte Jaarg:iiiis:.
AMERSFOORTSCH DAGBLA
f l.OO.
- 1.50.
- 0.05-
34!f
ABONNEMENTSPRIJS:
'er 8 maanden voo- Atnursfoorl
Idtsri franco per
Jzonoerlijke nuini
)t7" C< unu ver iji dadelijks behalve op Zon- en Feest
dl/
.dvortentië imo odselingen enz., gelieve men vóór 11 uur
morgens bij do Uitgevers in te zendon.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestrcat I. Intcrcomm. Telephoonnummer 66.
27°
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel moor O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cenln by vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zoor voordeolige bepalingen tot
het herhaald advertoeron in dit Blad, by abonnement. Bene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezondon.
Politiek Overzicht.
Het Russisch-Perzische
conflict.
In het geschil, dat is uitgebroken lusschen
usland en Perzië, zijn weder een paar ver-
ere stappen gedaan op den weg, die naar
breuk moet leiden. De Russische regee-
ng heeft de diplomatieke betrekkingen met
e Perzische regeering afgebroken. Nu is
el uit Teheran bericht, dat de termijn
aarbinnen aan hef door Rusland gestelde
Itimatum moet worden voldaan, met een
sar dagen is verlengd; maar dat baat Per-
waar voor 't oogenblik haast geen re-
sering bestaat, bitter weinig. En aan d;-n
lderen kant maakt Rusland zich gereed
zijne bedreiging om troepen in Perzié te
ten binnenrukken, waar te maken; cene
[gerafdceling van 4009 man wordt uitge
lat om zich naar Kas win te begeven.
De aanleiding tot het jongste geschil is,
Doals reeds werd opgemerkt, eene zaak van
jer geringe bet eekenis. Eene beslaglegging,
Bda.an op last van de Amerikaansehe finan-
ier Morgan-Shuster, wicn de reorganisa-
e van de Perzische financiën is opgedra-
op goederen van den broeder van den
twezen sjah, een protest van l>et Russi-
he gezantschap ten behoeve van particu-
ere Russische belangen, die bij de zaak be-
okken zijn, eene wisseling van scherp ge-
171*01de nota's, eene ontmoeting lusschen Per-
isclie gendarmen en kozakken, eene vraag
m onderzoek van de Perzische regeering,
c door de Russische regeering beantwoord
101 fordt met een eisch tot onmiddellijke vol-
ocning. Dit zijn de hoofdpunten van dit ge-
thil, dat. ails men oordeelt naar zijne schijn-
nre afmetingen, bij uitstek geschikt lijkt om
ïinnelijk te worden bijgelegd. Maar er zit
icer achter. De kwestie Morgan-Shuster is
eel ingewikkelder dan zij schijnt te zijn. Het
eheele Perzische vraagstuk komt daarbij
ip het tapijt, schrijft de Temps, die dit aldus
teerzet:
De heer Morgan-Shuster, die als finan-
I veel raadsman de Perzische regeering ter
ijde staat, is een man van groote werk-
aanihcid. Hij legde ©enerzijds cene groote
mverschilligheid aan -den dag tegenover de
[ezanlschappen en zeitte aan den anderen
ant uitgebreide combinatiën op touw, die
'crzië ten goede zouden komen, maar nog
neer de Amerikaansehe kapitaalmarkt en
lijverheid Hij bezwaarde de begrooting met
[roote uitgaven waarin hij wilde voorzien
33«oor eene leening van 100 millioen, die zou-
81! Ien worden verschaft door eene groep Ame
rikaansehe geldschieters. Aanvankelijk zou-
kn daarvan worden gestort 50 millioen
svaarvan 30 millioen zouden worden ge
wrikt om dc 7 pots. schuld, aangegaan bij
ie Russische discontobank, af te lossen, en
dc rest voor de uitvoering van openb. re
werken op zijn Amerikaansch. Deze operatie
kon niet anders dan teer verdacht zijn in
de oogen van Rusland en Engeland, die het
524ïcrdrag van 19J7 niet hebben gesloten en
aie' steeds gestreefd hebben naar het over
wicht in Perzië, dat zij ten slotle onder el-
bar hebben verdeeld, om toe te laten, dat
een derde de vruchten zou plukken van 't
geen zij hebben gezaaid.
Dit kan dienen tot verklaring van de
krasse maatregelen, waarmee Rusland is op
getreden en die op het eerste gez'chl niet
geëvenrodigd schijnen te zijn aan de betee-
kenis van de feiten, waarvoor Rusland zioh
het harnas aantrekt. Het Journal des Débats
laat intusschen een woord van waarschu
wing hooren; hot schrijft:
,,Dc rol van den heer Shuster in Perzië
wordt verschillend beoordeeld. Volgens de
eenen stel: hij cene prijzenswaardige ener
gie in dienst van de algemeen© belangen
waarmee hij is belast; volgens de anderen
begunstigt hij Amerikaansehe financieele on
dernemingen. Hoe zijne houding ook moge
zijn, het zou zeer te betreuren zijn als een
conflict roet Rusland het reorganisatie werk
in gevaar bracht, dat met opmerkelijk door-
z cht door de Perzische regeering, te midden
van niet te ontwarren moeielijkheden, is on
dernomen. Herhaalde malen heeft het kabi
net 'e St.-Pctersburg uitdrukke.ijk verklaard,
dat liet volstrekt niet van zins was een voor
wendsel aan te grijpen om zijne invloedssfeer
te bezetten en dat liet uitsluitend economi
sche belangen nastreefde. Eine machtige
partij hande l wel is wa.ar in tegenovergestel-
den geest. Zij drijft met alle kracht de Rus
sische regeering om Perzië te ,,realiseeren".
Als er naar die partij geluisterd werd, dan
zou men ook Mongolië moeten realiseeren.
In alle oprechtheid gelooven wij, dat Rusland
zich op een noodlottigen weg zou hegeven,
door deze raadgevingen van roekelooze
vaderlanders te volgen. Dank zij de entente
met Engeland, genet Rusland in het ge
deelte van Perzië, waarbij hel speciaal be
lang heeft, eene voldoende vrijheid van han
delen. Het zou gevaarlijk zijn daarbuiten te
gaan."
Italië en Turkije.
Tripoli, 21 Nov. Gisteren hadden
verschillende kleine gevechten plaats. Dc Ara
bieren leden ernstige verliezen. Uit vijf vlieg
machines werden bommen op het Turksohe
kamp geworpen, waar brand ontstond. Te Tq-
broek en Derna hebben eveneens gevechten
plaats gehad. Te Benghazi en Horns is de
toestand onveranderd.
1 r i p o 1 i, 2 1 No v. Men beridhl eene
nederlaag vwn de Turken op 6 K. M. afstand
var. de stad. Zij laten huntve tenten on mu-
.litie in den steak.
Rome, 21 No v. Eene officieus© nota
kondigt aan, dat weldra een koninklijk be
sluit zal verschijnen, dat machtiging verleent
tot het openen van een crediet van 05 mil-
loen lire voor uitgaven ten behoeve van de
expeditie naar Tripolitanië van hel bagin van
don oorlog tot aan 30 November
De Tribuna bericht, dat het bombardement
van Akaba niet bevestigd is.
Dc Secoio bericht, dat in de laatste dagen
van de 1300 Arabische gevangenen, die op
de Tremili-eilanden zijn ondergebracht, 80
aan cholera gestorven zijn en 70 nog z^ek
in het hospitaal liggen.
Brussel, 21 Nov. Dc Belgische aidee-
l'ing van dc IMica-parlementaire Vredes-unie
heelt haar bestuur opgedragen eene motie
bekend te maken, diie liet leedwezen van de
giviejp uitdrukt over den onveraoeds door
talie t eigen Turkije gericht©*) aanva-l, waar
door elke poging lot bemiddeling onmogelijk
is gemaakt, en die betreurt de met de inensch-
ievendheid strijdige handelingen, welke door
den oorrrgstoestand zijn te\veegg)ebraciht.
De Italiaansche regeering gaat voort in
het diepste duister te houden welke actie
zij voor heeft met hare vloot. Den 19en No
vember vertoonden zich drie Italiaansche
oorlogsschepen in de Kalamoetibaai, waar
zij ge ruimen lijd met zoeklichten manoeu
vreerden. Dezelfde schepen hebben ook ge
kruist voor Dodeagalseh. Daar bezette het
garnizoen de stellingen achter Feredsjik. die
het waren aangewezen. Intusschen stoom
den de schepen weder weg. Den volgenden
dag verschenen zij weer voor Thasos, waar
nog vier schepen z ch bij hen voegden.
Akaba, de kleine haven in dc R.ode zee,
die den 20en door twee Italiaansche oorlogs
schepen is gebombardeerd, heeft in dezen
oorlog dit lot nu voor de tweede maal on
dergaan. Misschien moet dit dienen om de
openbare meening te troosten over hel ach
terwege blijven tot dusver van de actie in
dc Roode zee.
Het Fransch-Duitsche verdrag
en zijne voorgeschiedenis
P a r ij s. 2 1 No v. Minister-president Cail-
leux drong er bij de commissie voor de bui-
icnlandsche zaken op aan, dat zij de Kamer
in s'aat zéu stellen binnen den kortst moge
lijken tijd een oordeel uit te spreken over
het Con go-verdrag.
Hij verklaarde zich tegen elke motie lot
uitstel en kondigde aan, dat hij de quaestie
van vertrouwen zou stellen.
Minister De Selves deelde mede, dat En
geland heeft gevraagd den tekst van het ge
heime Eransch-Engelsche verdrag, behoo-
rendc bij hel Eransch-Spaansche verdrag
van 1904, bekend te maken.
B e r 1 ij n, 2 1 Nov. Blijkens het zoo juist
vastgestelde rapport van de begrootingscom-
inissic van den Rijksdag heeft staatssecreta
ris von Kiderlen-Wachter in de zitting van
17 dezer uitvoerige mededeelingen gedaan
over de voorgeschiedenis van hel Fransch-
Duitsche verdrag van 4 November 1911.
Den 24en Juli wend den gezant te Londen
opgedragen de Engelscbe regeening er op te
wijzen, dat een grool gedeeite van de Engel
scbe en de geheelc Franse be pers in de pas
gepubliceerde rede van den minister van
fnanciën aanleiding had gevonden tot h l
doen van hevige aanvallen op Duitschland.
In hoeverre dit het doef der rede was ge
weest kon in het midden worden gelaten.
De Engelsche regeering zou echter niet onge
voelig kunnen blijven voor den indruk, dat
deze uitwerking van de rede van een hirer
leden in Duitschland ernstige ontstemming
had moeten wekken.
Duitschland had aain Frankrijk voorstel
len gedaan, die volkomen loyaal waren en
aannemelijk schenen. Zij hadden betrekking
op streken, waarbij Engeland noch d reet
noch indirect geïnteresseerd was.
Wanneer Engeland niettemin meende
wenschen kenbaar te moeten maken, dan
kon het deze langs den gewonen diploma-
tieken weg aan de Duitsche regeering mede
deel en.
Wanneer de Engelscbe regeering echter in
plaats daarvan een barer leden in hol open
baar verklaringen liet afleggen, die minst
genomen als een waarschuwing aan het
adres van Duitschland opgeval konden wor
den en die door Engelsche, zoowol als Fran-
sche bladen feitelijk als e.ne aan bedrei
ging grenzende waarschuwing zijn uitge
legd, dan is het moeielijk in tc zien welke
redenen tot het uitspreken van diic rede
geleid hebben.
Wanneer de Engelsche regeering de be
doeling mocht hebben den politieken toe
stand te verwikkelen en aan te sturen op een
gewelddadige ontlading, dan had zij werke
lijk geen beter middel te baal kunnen nemen
dan de rede van den kanselier der schatkist.
Daarop berichtte de Duitsche gezant, dat
minister Grey had beloofd van de mededee
lingen over Duitschlands voornemen om geen
aanspraak te maken op grondgebied in Ma
rokko, in het parlement geen melding tc
zullen maken, echter onder opmerking, dat
hij dan ook geen middel had Om de open
bare mooning gerust te stellen Ier zake van de
plannen op Agadir, die Duitschland werden
toegedicht. De minister had de rede van den
kanselier als gematigd gekenschetst en ver
klaard, dat zij geen bedreiging tegen
Duitschland inhield.
De gezant had daarop den minister nog
maals gewezen op het feit, dat dc Engel
sche en de Fransche pers de rede als eene
bedreiging tegen Duitschland bad voorge
steld.
De min'sler deed uitkomen, dat Duitsrh.
land's plan c.n .vei.'ucel het hers'el van
den status quo in Marokko alleen tot stand
tc brengen, aan het Marokko-vraagstuk e©n
nog ernstiger karakter zou kunnen geven.
Tegen dc opvatting, dat de Engelsche re
geering niet weiischte, dat een Duitsch
Fransche q^crcenkomst tot stand kwam,
kwam dc minister op; hij wenschtc er ech
ter op tc wijze», dat als de Engelsche be
langen door den loop van de Marokko-
kwestie werden geschaad, de Engelsche re
geering die belangen zou moeten behartigen.
Dc gezani had daarop verklaard, dal nie
mand aan Engeland dat recht betwist en
dat Duitschland nooit de bedoeling heeft ge
had over Engelsche belangen of rechten te
beschikken. Casu quo zou de medewerking
van andere mogendheden, die de akte van
Algeclras hadden onderteekend, tot herstel
van den status quo Duitschland welkom zijn.
Slechts wanneer deze medewerking achter
wege bleef, zou Duitschland zijn recht alleen
weten af te dwingen. Dreigende waarschu
wingen konden Duitschland allecn> aanspo
ren om tc blijven volharden bij zijn recht-
Kei* nieuwe instructie aan den gezant van
2d Juli hield in, dat minister Grey uit de
officieel© mededeelingen beeft moeie>n be
merken, dat de belangen van Engeland bij
dc onderhandelingen met Frankrijk niet ge
schaad worden; van zijn beproefde loyauteit
werd verwacht, dat hij dit m het parlement
zal verklaren, zonder op de vertrouwelijke
bijzonderheden van de mededeelingen van
Duitschland in te gaan.
Den gezant was verder opgedragen nota
tc nemen van een eventueelc verklaring van
Grey, dat eene overeenkomst tusscheQ
Duitschland en Frankrijk ook door hem
werd gewenscht en de overtuiging uit te
spreken, dat zulks in hooge mate bevorder
lijk zou zijn aan de onderhandelingen. Met
dezen wensch echter zou het moeilijk over
een te brengen zijn, wanneer van Engelsche
zijde, zonder dat men kennis droeg van ons?
contra prestatie op politiek gebied, werd
verklaard, dat Duitschland's eisch omtrent
koloniaal gebied niet voor inwilliging vat
baar werd geacht.
Op 27 Juli verscheen een klaarblijkelijk
geïnspireerde, door Reuter verspreide mede
deling, waarin werd gezegd, dat, het on
juist zou zijn uit dc beraadslagingen van de
Engelsche ministers dc conclusie te trekken,
dal dc Engelsche regeering plan had actief
deel tc nemen aan de onderhandelingen me'
Duitschland.
Veranderingen in de beschikkingen van
de home fleet en del Atlantische vloot had.
den niets te maken met de gebeurtenissen
in Marokko.
Vai dit oogenblik af begonnen de onder
handelingen met Frankrijk beter vooruit te
gaan
Engeland.
i' o r l-S a d, 2 1 N -o v. Woning George
w .fc.se 1<1 c beden bceoefceti mol (kn kbedivc.
Lij ontving ook den Turksahcn Prins Zia EtL-
um, dc hem een brief \mi den sultan aan
bood. Dc Koimug gaf aan i>riiis Zta ecu brjel,
voor den s-ultan bestemd.
Lord K 'tubenor stelde aan» den Kuning voor
oei. Egyptischen oorsten minister ou versuhoiv
<itne andere hooge personen ai Egyptisobon
tii Engiedsobun dienst, alsmede dien Franschen
d'iplomaifcioken agent.
De Kwiïing iBoodigdie den Khedive en een
aanzienlijk gozKflfsobap tot een huioh aan
boord 'van de Medina en g»f dies avonds oen
dun-er van beperkten omvang.
Londen, 21 Nov. In liet lagerhuis
deelde Sir Edward üery mede, dat als niet
aan Ruskind wordt toegestaan minstens
500.000 ton suiker naar het westen uit te voe
ren gedurende het ioopende scuzoen, de En-
gelsahe regeering kennis zal geven van haar
voornemen om na September 1913 geen deel
meer te nemen aan de suikerconvonitie en aan
de'add t ion ede akte van l'JOö.
Londen, 21 No v. De suffragettes hiel-
'lui heden eene betooging om er tegen to
jfrotostcciV.il, (.ut in Eet <ioor de rcgecrusg
aoBigcfkoiuligde wetsontwerp tot negeluig van
l»ei kiesrecht het vrouwenkuesreaht niet be
grepen is. Zij ir-jichtlcn te komen binnen de
Parliament square, maar dit werd bun door
•lc ]>ol tie belet. Br volgde oen tooneel van
woeste wanorde. De suiinagettM vermeiden
vensters fel leyeerjiiigügcbouwen, ba.n>kcu en
Mildere voorwerpen. Meer dan honderd per
son en weiden in hechleivrs genomen.
(X4c Maai versdheideine winJtels en resbaiu-
raai-ls aan hot Strand werden ruiten stukge-
s ia gen. De vrouwen duoegen de sternen in
Linnen zakjes, aan touwen vastgemaakt, duo.
zij als w er plu gen gebruikten. Alle winkels
n het Strand werdt-n door polite bewvaakt.
Het golveeie aantal arre.stj.b.ou bedraagt
220.
Portugal.
Lissabon, 21 Nov. De Kaan er beeft
een voorstel goedgekeurd tot afschaffing van
het ambt van liougen commissaris voor Mo
zambique en bet herstel van de vroegere wet
geving betreffende Lorenzo Marquez.
OosUnriik-hoi.^arijo.
Het huwelijk van den gewezen aartsher-
tig Ferdinand Karl met mejuffrouw Bertha
Czuber, de dochter van de" professor in de
wiskunde aan de technische hoogeschool te
Wrenen Emanuel Czuber, is een jaar gele
den te Luzern gesloten. Hij is 43 jaren oud,
zijne vrouw 30 jaar. Uit de verbintenis zijn
twee kinderen gesproten-
Deze liefdesroman schijnt niet voor goed
,tc zullen eindigen met den gedwongen af
slaan van den man van zijne titels en waar
digheden. In Weenen loopt hel gerucht, dat
de Keizer binnen kort hem zal herstellen
in zijn rang, het huwelijk zal erkennen al<
een morganatisch huwelijk en aan de vrouw
een adelstitel zal verlcencn, die op dc kin
deren zal overgaan Met zijn broeder, aarts
hertog Frans Ferdinand, zijn dc aartsher
toginnen Maria Theresia en Maria Annul)-
ziata en ook zijn schoonbroeder hertog Al-
bert van Wurtcmburg, de toekomstige erf-
In dien H ongaar-s ch en rijksd'ag Weeft de af-
gevaardfjgde Polomyi cene intcrpellalc aaai
gekoundugd o-vcr hel uittreden van aairlshcrtog
Roman van RUD. HERZOG.
1 Naar het Duittch door
J. L. VAN DER MOER.
Eerat weifelde Beltesrmann. MJaiair ecavaklaps
klonk een juichkreet van zijn lippen, hij om
helsde zijn woiuw, die tevergeefs tnaidlvfcle
rfjn lojpigkrwoaid-enlieid tc bedamen. liij -kui>le
haar cp beide wauugen en natelde dtia-nua in
één slak d-ooT over afterlei onv-erwuioht bij
i««n oipiko-raende plbunen. En tol en. Biahlaird
MflffSclnailil! zich gereed maakte om te vertrek
ken, venliiicif BctlenMinn's huis vain vijf ver-
daep-iuugen zich reeds int dc wolken.
En moiet ik niu sioros iwoig ecaii of anidier
aan Ilelga Nunlius overbrengen? Jullie lieibt
haar toch zeker nog niet vergeten? Ze was
toch zooveel aGs 'n .pleegdochter hier ki huis?
lik Buvp hoor morgen in Hamburg te on-t-
nwten. on dtun zal ze mij .zeker en vast naar
de ouwe vrienden vragen.
Groet haar va» ons, ^roet lioar hed'.
hartelijk vaas onsc mijnheer MiairschialL Ze
,-b onze lievehing Ze moot bepoaM naar
fNaukfort komen en dasi ojïze gast zijn^ zoo
feng zc zei maaa* wil. Ma air naituuirijk eerst
ïn 't voorjaar, als 't nieuwe huiib wetndt in
gewijd. Ze zal n hoele verdieping voor zidh
afteon heEbeu. Vergeet vooral miet haar dit
te zeggen!
Daar kunt u va»Jt op rekenen, hocw Ik
twijfel er geen oogentó k aan cd ze zal deec
vriendelijke u-t oodAgiing gaarne na urne men.
Thans ging hij heen. Vr col ijk neuriënd,
üiep hij door de slraücn., met het dioel ,pro-
fesscir Palier in zijn pairt-culiere woning te
gaan bctz. eken. Aan Ilolga Nunltnius wilde hij
de groeten overbrengen van alïïeo, <fie haar
yan Walbij gekfen-d luaiditLen.
De oude zanger woonde op de vierde ver
dieping van een oud grijs huis in de Iloch-
stresze. Hel was donker op de trappen, waar
de sombere -Novemberdag zich merkbaar
deed gelden.
Toen Richard vóór de deur van Fallers
kamer stond, hoorde hij viool- en pianomu
ziek Men speelde Beethoven. Hij dacht er
nu niet over, aan te kloppen, maar trad heel
zachtjes binnen- omdat hij de gewoonten
van de bezoekers hier nog zeer goed kende.
Om tc beginnen, moest hij zich eerst wen
nen aan de slechte verlichting van het lage
vertrek. Alleen op den vleugel brandde e^n
lampje, dat een klein beetje rossig licht ver
spreidde.
FaUer zat aan den vleugel en ging geheel
op in de muziek. Een oud leerling, wiens ha
ren reeds begonnen tc grijzen en die het niet
verder had gebracht dan tot violist in een
orkest, stond achter hem te strijken. De vage
schaduw der beide mannen viel in de kanier
en verloor zich in dc duisternis.
Op den sjofelen divan en op de kale stoe-
j len zaten ook nog eenige toehoorders. Som-
migen schenen injsombene gedachten verzon-
i ken, bij anderen waren nog onbeduidende
overblijfselen van reeds lang vervlogen,
I schoone verlangens in de oogen merkbaar.
Slechts bij een enkele» kwam ©r nog eenige
schittering in den blik. onder den invloed
van Be©thovens grootsche muziek. Terwijl z©
met knikkende hoofden den rook van hun
sigaretten volgden, dachten ze er misschien
wel aan, heen te gaan, om nog eenmaal de
krachten te beproeven, waarvan ze zulk een
groot gedeelte onnadenkend verspild hadden
in hun dolle dagen, toen z© nog meenden dat
de kunst grenzmloos is.
De spelers hielden op; nog even weerklonk
de nagalm van de muziek door de kamer en
daarna was alles stil.
Is er nog iemand binnengekomen? vroeg
Falie**.
Zijn stem scheen nog krakender geworden
te zijn.
Marschall trad op hcui ioe en groette hem
heM hartelijk. Maar de professor keek hem
onderzoekend aan, nam het lampje van den
vleugel, om hel licht op het gelaat van den
nieuwen bezoeker tc doen vallen, en probeer
de zich te herinneren wie dit wel zijn kon.
Bichard Marschall, oud-leerling van 't
Conservatorium, thans Ilofkapelmecster, zei
Richard lachend.
Mij absoluut onbekend, verklaarde
Fuller.
Hij zette hef lampje weer weg en het glas
stootte tegon het ballonnetje, waaruit men
kon opmaken dat de hand van den professor
niet meel" zoo heel vast was.
Heeft u me soms noodig om Tristan
tc zingen? 't Spijt me wel, maar plagen do©
ik me zelve niet meer.
De anderen waren wat naderbij gescho
ven. Hel woord ,,-Hofkapelmeester" had da
delijk indruk gemankt. Het wekte hoop op
een engagement en op protectie
Professor, dk kwam eens kijken hoe 't
met den slaat van uw gezondheid is. U hadt
eens 'n leerlinge, die zeer veel aan u te dan
ken heeft en die heel gaarne eens iets om
trent u zou willen vernemen.
Dat zou waarachtig 'n groot wonder
zijn! Iemand die zich herinnert aan m ij iets
te danken fe hebben? Kom, kom, zoo iemand
bestaat niet.
Professor, ik kan u verzekeren dat uw
oud-leerlinge, Helga Nuntius, dan# toch 'n
uitzondering maakt.
Nuntius Nuntius? Ja, dien naam
herinner ik me. Maar er waren er twee. En
welke zou dan wel dat wonder van dank
baarheid zijn?
De jongste, die roet Robert Braun, uw
lievelings-leerling, getrouwd is.
Nu scheen de oude professor plotseling te
ontwaken. Zijn oogen begonnen te schitte
ren
Zeg eens, maken jullie dat je allemaal
weg komt! riep hij zijn bezoekers toe. Want
nu wordt er over Kunst gesproken!
En toen de laatste vertrokken was, sloot
hij zelf de deur achter dezen dicht. Hij wierp
c©n venster open en liet de vcrsche lucht
naar binnen stroomen.
Stil! Stil! Zeg maar niets, ik weet alles.
Robert Braun I Iel ga Nuntius! O, dat was
in 't glanstijdperk van mijn onderwijs. Maar
dat was ook prachtig materiaal! Zoo iets heb
ik nooit meer teruggekregen. Niets dan rom
mei, knoeiers, drek. Stemmen als meikevers
en dom als giraffen. Als men met zulk ve«
werken moet. dan raakt men van louter
chagrijn aan den drank!
Professor, ik zal Helga Nuntius weldra
ontmoeten. Ik moei haar toch zekor uw gro©
ten overbrengen?
Nee, dat mag je niet doen!
Het kwam er zóó ruw, zóó barsch en op
zulk een bevelenden toon uit, dat Richard
onwillekeurig even terugtrad.
Denk-je dan dat ik verdragen kan dat
ie om den ouwen Faller zullen lachen? Ge
loof j<? niet dat ze zioh 'n ongeluk zullen
lachen, wanne©r"z© hooren dat je m© te mid
den van 'n bende II 'ticntoftc.i hebt aange
troffen? Mijnheer, u vergist zich! Faller gaat
nooit le gtonde, omdat zijn herinneringen
zich aan 't leven hechten. Mijn herinneringen
betreffen de gansche wereld. Gaat u zelf
herinneringen opdoen en kom daarna bij me
terug. Goeien avond!
Richard Marschall talmde nog even. Toen
probeerde hij nogmaals zijn geluk te beproe
ven.
Uw leerlinge, Helga Nuntius, zou zcicer
heel blij zijn, wanneer ze wist dat u ook nog
Wel eens aan haar dacht.
Hij kreeg geen antwoord. De oude zanger
was we©r op zijn piano krukje gaan zitten
en tuurde naar het rossjgc licht van het
lampje. En thans ging de bezoeker zachtjes
de deur uit. Maar was nog niet op de derde
trede van de trap, toen de deur snel werd
opengerukt.
Je moet haar natuurlijk van me groeien.
Heel hartelijk! Heel erg hartelijk, hoor! Van
den ouwen Faller!
En terwijl Richard naar beneden ging,
hoorde hij weer piano spelen. De oude heer
had blijkbaar van Beethoven nog niet genoeg.
In GrubcsÜof zat Richard nog gqpiimcn
tijd met Johanna te praten. Zij spraken ovor
het lot van sommige menschen, die zoo heer
lijk kunnen genieten van e©n korten droom.
En ze spraken ook over dc schoone droom
beelden van Johann Rettcrmann, dien Johan-
n gaanrc helpen wilde om weer e©n nieuwen
droom te beginnen
Wordt vervolgd.
