N°. 225.
IOde Jaargang.
Vrijdag 16 Februari 1912.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
VOORHOF DER LIEFDE.
ERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post- 1.50.
Afzonderlijk© nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zoi.- en Feest
dagen.
Advertentittnmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens by de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOPF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Hike rogol moor - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents by vooruitbetaling.
Groot© lettors naar plaataruimto.
Voor handel en bodrijf bestaan zoor voordeeligo bepalingen tot
het herhaald advertooron in dit Blad, bjj abonnomont. Eene
circulairobevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
De Burgemeester van Amersfoort,
Gezien artikel 41 der gemeentewet,
Brengt, ter kennis van de ingezetenen, dat de
Raad dezer gemeente zal vergaderen op Dinsdag,
den '20. Februari aanstaande, des namiddags te IJ
ure.
Amersfoort,, den 15. Februari 1912.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIERS.
Politiek OvM-sicht.
De presidentskrisis in den
Duitsctoen rijksdag.
In het Engelsche Lagerhuis, de „moeder
der parlementen", beslaat de gewoonte, door
ten langdurig gebruik tot eene traditie ge
ijkt, dat de voorzitter van het huis be
schouwd wordt als slaande bultten of liever
boven dc partijen. Waar het de keuze geldt
van den Speaker, daar zwijgt de strijd der
'partijen, want hij inoet niet de vertegen
woordiger zijn van de partij, die toevallig
over de meerderheid beschikt, maar van
het huis in zijn geheel. De tegenwoordige
Speaker is van het bestaan dier gewoonte hel
levende bewijs. De heer Lowther, die poli
lick tot de conservatieven behoort, is de
Speaker van een huis, waar de liberalen de
meerderheid hebben. Met zijn voorganger
was 'l juist andersom; de heer Gully was een
liberaal, maar hij was de voorzitter van een
huis, waarin de conservatieven de meerder
heid hadden.
Wanneer dc Duitsche rijksdag dezelfde tra-
dilie huldigde, dan zou men met de verkie
zing van het presidium van den nieuwen
rijksdag niet zooveel getob hebben. Maar
daa,r gelden andere gewoonten. In plaats van
het presidium boven de partijen te plaatsen,
heeft men het cr midden in geplaatst. Het
zwart-blauwe blok, dat bij de stembus i^ ge
slagen, gebruikt dc verkiezing van het pre
sidium als een middel om de tegenpartij
schaakmat ie zetten en zelf de verloren po
sitie terug ie winnen. Er zijn pogingen aan
gewend om door voorafgaand overleg het
presidium zoodanig samen te stellen, dat
naast de linkerzijde ook het centrum als de
op één na sterkste fractie er een vertegen
woordiger in had. Die pogingen zijn mislukt,
zoodat het aan het toeval der stemming
moest worden overgelaten hoe de verkiezing
zou uitvallen. Die uitslag schonk voldoening
aan hen, wier wensch was een gemengd pre
sidium, waarin linkerzijde en rechterzijde
beiden vertegenwoordigd waren. Maar dat
was niet naar den zin van de bij de stembus
overwonnen partijen. Die wilden niet te ma
ken hebben met een presidium, dal niet
ten volle was samengesteld zooals zij dit
verlangden. Niet zonder handigheid werd de
weerzin tegen de sociaal-demoara,tie te baat
genomen om als motief voor de niet-aanne-
ming van het voorzittersambt door dr.
Spahn op te geven, dat men niet met een
sociaal-democraat in het presidium wilde
zitten. Erkend moot worden, dat de sociaal
democratische fractie 't slagen van deze tak-
tiek in de hand werkte, door voor het eerste
ondervoorzitterschap, waarop zij aanspraak
maakte, een candidaat te stellen, wiens poli
tieke kleur was van het roodste rood en die
bovendien van zijn, weerzin tegen het huis
Ilohenzollern op al te drastische wijze had
doen blijken. Dat droeg er toe bij om de na-
li onaal-liberaien, bij wie eerst <le vijandige
stemming tegen het blauw-zwarte blok bo
vendreef, later spijt te doen krijgen van hun
hondgenootschap niet de sociaal-democraten.
Zoo ontstond er een uiterst verwarde toe
stand. De partijen rechts weigerden het voor
zittersambt aan Ie nemen, dat hun bij de
stemming van verleden Vrijdag was ten, deel
gevallen; zij wilden het geheel aan de linker
zijde overlaten het presidium te bezetten.
Hunnerzijds verklaarden de nationaai-libera-
len, dat zij niet mee wilden doen aan de
samenstelling van een presidium, waarin
geen vertegenwoordiger zat van de rccht-
■sche partijen. Zij weigerden een candidaat
te stellen voor het vacante voorzitters-
ambt' en1 bewogen den benoemden tweeden
nudervoorziltcr het reeds door hem aanvaar
de ambt weder neer te leggen.
In deze verlegenheid besloten de vrijzin
nigen cip te treden als redders uit den nood.
Zij stelden udt hun midden mannen beschik
baar om dc beide vacatures in hot presidium
aan te vullen. Zoo kon dit eu gisteren weder
voltaic (gemaakt worden, waarmee de mo
gelijkheid werd gegeven om met den arbeid,
die lag te wachten, te beginnen. Maar dc
toestand blijft hopeloos verward. De uit den
erkiezingfsstrijd voortgekomen linkerzijde,
die gemeenscha,ppclijlk front maakte tegen 't
zwart-'blauwe blok, is niet meer' aanwezig.
Daarmee is de awli-bfokmeerticrheid verdwe
nen, weait een groot deel van de natiowaal-
lfilberak.il hebben eene zwenking gemaakt
naar rechts. Conservatioven en centrum schij
nen 't er op tod tc loggen het bewijs te le
veren, dat deze rijksdag slechts tot werken
■in staat is, als de rechterzijde de leiding aan
geeft. De gcheele l'aiktiok draa.t zich blijkbaar
Juerom, da.t men de na triona ai-liberalen van
de linkerzijde wil afscheiden, waardoor de
mogelijkheid zou ontstaan cm een nieuw blok
te vormen van conservatieven, centrum en
nationaal-]iberalen. Met dit dool legde men t
cr op too den rijksdag '.e beletten zich 'e
oonstitueeren, zoodtat het werk moest Mij/ven
Liggen. Datis voorkxxpig mislukt, otmdat twee
Fortschrittmannen zich er toe hebben laten
vinden eene plaats in het presidium te be
zetten. Maar daardoor js de toestand slechts
voorloopig in orde gebracht. Het nu gekozen
presidium is slechts voor vier weken be-
noomd. Men zal dus wéldra weer voor de
zelfde moeilijkheid kamen te staan, die nu
tijdelijk is overwonnen.
De Ilaniburgjsohe Correspondent wijst op
het gevaar, dat de bezwaren, die zich bij de
{benoeming van bet presidium voordoen, den
rijksdag verlammen on i t werken onbe
kwaam maken, en zegt: „Hoe deze bezwaren
kunnen worden overwonnen, kan door bui
tenstaanders niet gemakkelijk beoordeeld
woaalen. Misschien trekt Spahn, om den rijks
dag tot werken bekwaam tc maken, zijn be
danken in en stolden de scciaal-democraten
over vier weken bij de definitieve benoeming
een plaatsvervanger voor Scheidenuaiin, tegen
wien geene aanmerkingen zijn te maken. Of
men laat oentrum, conservatieven en rijks
partij een presidium vormen. Dat zou in
ieder gova-1 'beter zijn, dan als de natianaal-
libcralen zioli dooi de zwart-blauwem lieten
lijmen om gezamenlijk te werken. Miaar deze
oplossing zou slechts dan mogelijk zijn, wan
neer Scheidemann besloot van zijn ambt af
stand te doen, waartoe hij eu de zijnen, zoo
als te begrijpen is, tot dusver geen dust too-
ncn. Het, beste zou zijn dea geheelen strijd
uit den strijd van de fmetién te verwijderen
en süeohts naar persoonlijke gezichtspunten
en naar de zakelijke behoeften van het huis
te bosliissen. In ieder geval moet er eene op-
Tossing gevonden worden, opdat uit de ver
warring van de presidentverkiezing geen
blijvend fiasco van het Dui'sche parlementa-
risme kunne voortvloeien."
Italië en Turkije.
Rome, 15 Febr. Generaal Caneva is
weder naar Tripoli vertrokken.
Konstant inopel, 15 Fe br. De
commandant van de Turksche troepen in
Tripolitanie Ncsched Bey is benoemd tot bri
gade-generaal.
Over de toekomst van Tripolitanie wordt
aan de Vossisclie Ztg. geschreven:
Dé Ilaliaansche belastingbetalers, die dc
lasten voor de Tripóli-onderneming hebben
te dragen, eischen met nadruk van de re-
geering de exploitatie van het veroverde
land op zoodanige wijze, dat het geheeie be
zit van den grond kosteloos zal worden over
gelaten aan ltaliaansche burgers, die daar
om vragen en het bewijs leveren, dat zij in
staal zijn het land lot cultuur te brengen.
De iuhcemsche Arabische bevolking moet ver
vallen verklaard worden van elk recht op
bezit. In de regeêfingskringen is men niet on
gezind aan dit radicale voorstel gevolg tc
geven, omdat het aan de regeering vele vrien
den zou verschaffen en aan den anderen kant
allengs eene vernietiging van het Arabische
element niet zich zou brengen. Te oordeelcn
naar de uitkomsten van hel onderzoek, dat
door den Mfalaneeschen deskundige Abbore
is ingesteld, zou de aarde van den zooge
naamde» woestijn in Yoor-Tripolitanië door
vlijtige cultuur en voldoende irrigatie in een
toestand gebracht kunnen worden, die een
loonerrde opbrengst levert. Zoo zou b.v. de
teelt van vroege aardappelen in de tot dus
ver .als woestijn beschouwde landstreken
schitterende resultaten kunnen geven
Duitschland.
B e r 1 ij n, 15 F e b r. In den Rijksdag
werd heden de beraadslaging over de be
grooting voortgezet. Dc sociaal-democrati
sche afgevaardigde Frank zeidc: Wij Staan
koel tegenover den loop van zaken in den.
rijksdag. Indien onze tegenstanders ons uit
het presidium zouden verdringen, dan ware
dit een overwinning van het kleinburgerdom.
Wij erkennen als hoogste wet den drang
lol scheppen. De volksvertegenwoordiging
zelf moei het initiatief nemen lot de leiding.
De redenaar somde de sociaal-democrati
sche eischen op. Zakelijke motieven voor de
eischen van leger en vloot zijn, volgens hem,
niet ten berde gebracht. „Wij ondersteu
nen", zoo zeidc hij, „de idealen des vredes.
De voornaamste hulp daarbij moet komen
van de Engelschen zelf." Spr. hoopte, dat de
druk der Engelsche arbeidersklasse de En
gelsche staatkunde zou stuwen op den weg
van óprechte en vredelievende overeenstem
ming met het Duitsche volk. „Wij verlangen
dat Duitschland in China niet een avontuur
lijke politiek zal ondernemen."
Berlijn, 15 Febr De afgevaardigde
Speek van liet centrum achtte het zeer be
vreemdend, dat thans reeds uitbreiding van
leger en vloot geëi9chl wordt. Nieuwe be
lastingen in te voeren is zeer gewaagd.
„Yerplaa'san wij den strijd van den laatsten
tijd hierheen, dan wekken wij bij het bui
tenland den indruk, dat de klove tusscben
ons onoverbrugbaar is."
De staatssecretaris van financiën waar
schuwde tegen nieuwe leeningen. De huidige
stand der begrooting levert een evenwicht
tusscben inkomsten en uitgaven op,
Berlijn, 15 Febr. In bet voortgezette
algomeenc begrootingsdebas, verklaarde Wes-
Isrp (conservatief), dat hij den sociaal
democraten niet liet recht toékende om
den op mcanarehistiscilien grondslag be-
ruislenden Rijksdag tc vertogenwoordliigcn.
Hij deelt ook niet in de verwachting,
dal de sociaal-democratie in Emgoland
een ernstig streven naar vrede in het leven
zal kunnen roepen. Het vorige jaar 1 >eeft
ide noodzakelijkheid bewezen, om ons kracih-
•tóig tol den oorlog toe te rusten. De vloot is
voor ons geen wcelde-artikel.
l>e rijkskanselier verklaarde daarop, dat
lord Haldane, de EngcDohe minister van
oorlog, tijdens zijn .verblijf te Berlijn, hoe
zeer zonder machtiging om bindende afspra
ken te maken, maar toch in opdracht van
bot EnigeLsche kabinet, met de Duitsche re-
peering versehjllende pun«en heeft bespro
ken, die de belangen van de beide landen ra
ken, cm een grondslag it- verkrijgen voor
vertrouwelijker betrekkingen. (Toejuichin
gen. -
Deze godachtonwiaseliing js door ons van
harte toegejuicht; zij heeft plaats gehad «n
herhaalde, uitvoerige gesprekken en zal la-
'ter worden voortgezet. (Bravo's.)
Ju nek (nation aal-liberaal) zeide: Eene
bétere, hartelijker verhouding bot Engefland
wensohen ook wij. Al is dc herinnering aan
Marokko niet gemakkelijk te boven te komen,
liet is verblijdend, dfat er eene zekere ont-
spemning is ingetreden. (1 eekenen van in
stemming- Wij wensohen, dat de onderhan
delingen met Engel«rtd tot een gunstig resul
taat zuilen leiden.
Morgen voortzetting van deze debatten.
De fractie der vrijzinnige volkspartij in den
rijksdag heeft een voorstel ingediend, dat
het verzoek inhoudf aan den rijkskanselier
om een wetsontwerp in te dienen, dat tot
bescherming van dc minderheden en tot
wegruiming van de dooi- de bestaande, dis-
trictsimleeling veroorzaakte ongerechtighe
den de evenredige vertegen woo rd.i ging ett
ce»e hieraan beantwoordende indeeling van
de kiesdistricten invoert.
In verband met <ie bezwaren, di© de sa
menstelling van het presidium van den rijks
dag heeft verooi-zaakt en waarschijnlijk nog
zal veroorzaken, verdient het volgende de
aandacht, dal door de sociaal-democratische
Ghemnitzer Yolksstimme word4 opgemerkt:
„De fractie, die over hare verdere houding
zal beslissen, zal ook het gevaar niet voorbij
zien, dial de zwart blauwen in 't leven heb
ben geroepen e» dat zich richt tegen het be-
siaan van den tegenwoordige» rijksdag zelf.
N'a eene week staat- de rijksdag lieden pre
cies zoo ver als op den eersten dag. De jon
kers en papen hebben er alle belang bij dit
parlement, waarin zij wat hun aantal be
treft onmachtig zijn, tot werken onbekwaam
te maken. Juist zooals het centrum in Beie
ren den landdag buiten staat tot den arbeid
heeft gemaakt, om hel m i n i s ter ie-P ode wils
ten val te brengen. Nu hangt liet bestaan
van de sociaal-democratie waarlijk niet if
van eene plaats van ondervoorzitter en de
vraag kan ernstig worden overwogen, of liet
niet meer waard is, den nieuwen rijksdag
snel in staat te stellen werk tc verrichten,
om de obstructieplannen van dc zwart-blau-
wen t€ verijdelen."
Wiesbaden, ló Febr. De heeren
Otto en IChrl Ilenkell, leden van de wijnhan-
delaarsfirmö „Ilenkell Troekén", hebben
100',00(1 mark ter beschikking van den Duil-
schen Keizer gesteld om nieuwe vliegtoestel
len aan te schaffen voor het Duitsche leger.
Frankrijk.
In het Bulletin des Lois, het Fransche
Staatsblad, is de door Kamer en Senaat aan
genomen wet over dc voltrekking van dc
Duitsch-Frausche overeenkomst van 4 No
vember 1911 opgenomen. Dc wet bestaat uit
één artikel, dat aldus luidt: „De president
der republiek wordt gemachtigd, de den
4en November 1911 te Berlijn onderteekende
overeenkomst over de grensbepaling van de
bezittingen van Frankrijk en Duitschland in
equatoriaal Afrika te voltrekken en te laten
uitvoeren. Een authentiek afschrift van deze
overeenkomst zal aan deze wet worden toe
gevoegd en eveneens de tekst van dc den 4cn
November 1911 in Berlijn onderteekende
overeenkomst, die het politieke statuut van
Marokko regelt."
Hierbij valt op te merken, dat voorhands
alleen het verdrag over de Congo van kracht
wordt verklaard, want het in werking treden
van het verdrag over Marokko hangt nog
af van de toestemming der overige ondcr-
teekenaars van dc akte van Algeciras, die
wel allen van het verdrag kennis liebben ge
kregen, maar nog niet allen hunne toestem
ming gegeven hebben. De uitwisseling van
de oorkonden zal in het laatst van deze week
te Berlijn plaats hebben, want het is diplo
matiek gebruik, dat dc uitwisseling daar ge
schiedt, waar over dc verdragen onderhan
deld is en waar zij onderteckcud zqn.
Oostenrijk-Hongarije.
fn den toestand. van den minister van bui.
tonlandsche zaken graaf Achronthal is eene
ernstige omkeering gekomen. De zieke, die
sinls drie dagen geen voedsel meer heeft
gebruikt, heeft ook het innemen van pijn
stillende medicijnen geweigerd. De hart
zwakte neemt toe, dc nieren weigeren den
dienst. Men vreest daarom het optreden van
verschijnselen van uraemie.
Als de waarschijnlijke opvolger van Ach-
ïenthal wordt genoemd de rijksminister van
financiën Buaian, dtie in zijn tegenwoordig
ambt zou worden vervangen door den stad
houder van Triest, prins llohenlohc.
Budapest, 15 Febr. De minister
president deelde mede in hoeverre hij van
plan is rekening te lwuden met de wijzigin
gen van liet wetsontwerp op de legerlicr-
vorming, die Apponyi heeft voorgesteld. Hij
is bereid sommigen van dezen aan te no
men, ar.derc echter moet li ij afwijzen, omdat
zij volstrekt geen verbetering van het wets
ontwerp zoude» brengen.
De minister deed uitkomen, dat otn rede
nen van internationale politiek versterking
van het leger dringend noodig is; hij wees
er voorts op, dat de bevolking den tweeja
rige» dienst beschouw! als oen groote ver
lichting, dio zij gaarne verwezenlijkt zou
zien
Turkija.
De Forte heeft een voorloopig credict van
100,U00 Turksche ponden ter beschikking van
de hervormingscommissie gestold, d(e Zater
dag van Albanië vertrekt. De commissie kan
ter plaatse de noodigc beslissingen zelfstan
dig nemen; zij is ook bevoegd om ambtenaren
af le zetten. Van de commissie maakt ook
deel uit dc chef van de gendarmerie, die ver-
19 ROMAN DOOR
ANNA WAHLENBEBG.
Wist Ililina van dat voorstel tot verlo
ving? Had zc dat misschien zelf bedacht?
Dal kon hij toch niet geloovcn. Nooit had
ze een woord daarover tegen hem gezegd.
Zij was een dapper meisje en had verklaard,
dat ze op hem zou wachten. Maar misschien
was lüj haar dit uiterlijk leeken van hun
verbintenis schuldig. Misschien zou dat haar
wachttijd gemakkelijker maken. Ja, dan
Nu ja, zijn ouders moesten het toch eens
weten, liet was beter zelfs le spreken, dan
dat ze het van anderen kregen te hooren.
Van avond nog zou hij hel huil zeggen -
Toen hij lot dit besluit was gekomen, brak
hij haastig zijn wandeling af cn ging recht
door naar huis.
liet was gezegd.
Mevrouw IIaa*der zat op dc sofa en staar
de hem aan, mijnheer Harder had hem bij
den schouder gegrepen met een „jongen,
jongen," waarna hij hem had losgelaten, cn
nu stond hij voor hen onder een doodclijke
stilte.
,,\Ve hadden gedacht ons te verloven,"
zei Slefaan zaclïtmoedig, met gebogen hoofd.
Maar toen barstte mevrouw Harder uit;
,,En natuurlijk ook trouwen over eeni-
ge weken?'"
„Zoodra ik een betrekking kan krijgen."
Mevrouw Harder laohlu hard en hoo-
nend, een laéli die eindigde in snakken. Ze
vouwde en wrong de handen, bracht ze
Voor de oogen, en begon te schreien.
,,'t Is ongelooflijk," mompelde zc. „On
gelooflijk, ongelooflijk, ongelooflijk
Maar mijnheer Ilarder, clie heen cn weer
geloopen had, ging voor Stefaan staan cn
vroeg:
„Heb je haar zoo Hef?"
Slefaan zweeg. Deze milde blik, die den
zijne zocht, was zoo doordringend, dal bij
bij zichzelf de vraag moest herhalen.
„Heb ik haar lief?"
Wonderlijk dat hij zich deze vraag niet
eerder gesteld had.
Dat hij van haar hield, dat wist hij Maar
haar liefhebben. Dit klonk heel andei's, iets
onbekends, waarvan hij eerst nu een ver
moeden kreeg, nu hij in de oogen van zijn
pleegvader zag. Maar toen bezon hij zich.
liet waren öimners twee benamingen voor
dezelfde zaak „van iemand houden en lief
hebben." Het was slechts de vorschende uit
drukking in zijn vadcr's gezicht, die hem in
de war bracht.
„Ja, zeker heb ik haar lief," antwoordde
hij.
Maar toen hij het zei, schuurde het hem
in de ooren.
Nu had mevrouw Harder zich intusschen
cenigszans 'hersteld van den slag, cn haar
zelfbehcersching herwonnen
„En Je toekomst," vroeg ze.
Het bleek dat hij reeds oen plan klflar
liad.
II ij had gedacht va» de technische Hoo-
geschool, en lieVer naar een inrichting
te gaan, die niet meer dan ruim een jaar
studietijd vorderde. Als hij daar vandaan
kwam, zou hij wel spoedig een aanstelling
krijgen als opzichter, of als technicus.
„En terwijl jc voor je vakopleiding s'u-
dcert," vervolgde mevrouw Harder, die
den blik niet van hein afnam, „waarvan
denk je dan te leven? Waar wil jc gaan wo
nen, etén?"
Ilij zweeg, 't Was hem of ze de deur voor
hem geopend hield, en hem beval heen te
gaan. Niet langer was hij kind des huizes,
niet eens meer een kind, dat genadebrood
at. Zc wilde niiets meer van hem weten.
■Ben rilling schokte zijn lichaam. Hij wilde
iels zeggen, inaar hij kou niet.
„'t Is zoo ongehoord, wat je ons vertelt,
Stefaan,herbaalde mevrouw Charlotte,
dat ik nauwelijks kan geloovcn, dal het
waar is. Je bent oen ander mensch voor me
geworden. Maar toch kan dk jc niet kalm je
ondergang tegemoet zien gaan. En dal z"u
je doen, als je je bondt aan dal meisje. Ze
zou je neerhalen, je heel je leven verbitte
ren, en daarom moeten we 'trachten te ver
hinderen dat jc in het ongeluk stort. Of
schoon ze het mict verdient, zullen we na
tuurlijk zorg dragen dal ze geen nood lijdt.
Ze is ouder dan jij, en wist wel wat ze deed
Maar als je deze verbintenis aanhoudt, dan
meen ik, dat wij geen recht hebben deze
zaak aan te moedigen door je hier te laten,
en je de mogelijkheid van een huwelijk te
Haten voorbereiden, dat je toekomst ver
nietigt."
Stefaan zweeg e enige oogenblikken. Toen
wendde hij zich tot zijn pleegvader.
„U is mijn voogd," zei hij. „Hebben mijn
ouders mij «In hit geheel geen kapitaal na
gelaten?"
„Jc ouders!" riep mevrouw Harder, vóór
dat haar man kon antwoorden. „Jc vader
was een
„Stil," verbood haar man.
En Stefaan had nog nooit zulk een streng
heid gezien in- de trekken en houding van
zijn pleegvader. Zijn vrouw zweeg ook da
delijk, ofschoon haar oogen gloeiden van
ingehouden begeerte om te uiten wat haar
op de long lag.
„Ja, ik ben jc voogd," zei mijnheer Har
der. „Maar indien je ouders mij iels nage
laten liaddcn, om 'voor jou te beheeren,
dan zou ik het je nu niet'geven, want ook ik
meen, dal je plannen niet bevorderd dienen
te worden."
Eenige dagen later ontbrak Stefaan bij het
avondeten, maar <lat wekte geen verba
zing want het gebeurde wel eens meer dat
hij laat thuis kwam. Maar toen men den
volgenden morgen bemerkte dat zijn bed
onbeslapcn was, begon men angstig tc
worden.
Als hij des nachts bij een kennis gebleven
was, zou hij zeker getelefoneerd hebb?n,
want in zulke dingen was hij heel nauw
gezet, en hij Het nooit iemand wachten of
onuoodige moeite voor zach doen. En nu
had men toch vergeefs voor hem gedekt.
Het outbijt stond op tafel, en de pleeg
ouders wachtten verscheiden minuten, vóór
ze met den maaitijd begonnen, want ze ge
loofden, dat hij in elk geval nu wel zou ver
schijnen.
Toen ging men eindelijk aan tafel. Mijn
heer Harder vouwde de courant open, en
keek er in. Zijn vrouw schonk koffie, ter
wijl ze allerlei gissingen maakte, waar Ste
faan kon zijn. Maar spoedig be mokte ze,
dat haar man zoo wonderlijk stil was. Haar
opmerkingen lokten, wiet eens een „ja of
nee" uit, en toen zc naar hem keek, zag zc,
(lat de oorzaak niet korf liggen in eenig ar
tikel: dat hem in beslag nam, want hij las
nrel, doch staarde onafgebroken naar de
zelfde plaats in de courant.
„Wat is er," vroeg zc. „Waarom zit je
daar zoo versteend?"
Hij anitwoorddo niet, maar wees op dc
plek waarop hij zat tc staren. Het was een
verlóvingsbrricht en daar stond: „Verloofd,
Stefaan Iljülm cn Hilma Janson."
Mevrouw Harder greep de courant. Het
was ndet mogelijk, dat zc goed gelezen had.
jMaar hoeveel keer en ze hel overlas, het
stond daar onveranderlijk:
„Stefaan IljSlm en Hilma Janson."
Waar was hij dan nu? Waagde hij het
niet thuis te komen? Zou hij misschien een
brief met verklaringen achtergelaten heb
ben?
Ze snelde naar zijn kamer en zocht, lichtte
alle voorwerpen op de tafel en het schrijf
bureau op, bladerde in zijn boeken, en door
zocht alle boekenplanken. Maar geen brief.
Daarentegen miste ze verscheidene kleercn
van hem. De lade met linnengoed was half
leeg.
Wordt vêrvolgd.
