(1°.
Dinsdag 20 Februari 1912.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
VOORHOF DER LIEFDE.
tO" Jaargana;.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden roor Amersfoort f l.OO.
Idem franco per post1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
IDeze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zoi.- en Feest
dagen.
IAdvertentitnmededeolingen enz., gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C<>.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRUS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels f 0.50.
Elko regel moer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cent* by vooruitbetaling.
Grooto lettors naar plaaUruimto.
Voor handel en bodryf bestaan zoor voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnemont. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overaieht
Duitschland en Engeland.
De gedachlcnwisseling lusschen de Duit-
sche en Engelsehe regeeringen over de vraag
hoe men lot eene hetere verstandhouding
zal kunnen komen, vindt ditmaal onder gun-
sliger omstandigheden plaats dan vroeger,
omdat algemeen liet gevoel heerscht, dat, nu
de Marokkaansche kwestie is afgedaan, de ge
legenheid gunstig is tol het voeren van over
leggingen. Over de wijze waarop dit zal ge
schieden, wordt bericht, dat de Duitsche re
geering den raad van legatie von Stumm als
gemachtigde naar Londen zal zenden, die den
gezant graaf Mctternich zal ter zijde staan.
Deze tijding vult dc gewichtige verklaringen
aan, die door de hoofden der beide regee
ringen in de openbare zitting van parlement
en rijksdag zijn afgelegd. Tijdens de aan
wezigheid van minister Haldane in Berlijn zijn
de punten besproken, waar de belangen van
de beide landen elkaar raken, om te trach
ten een grondslag te krijgen voor betrekkin
gen van vertrouwen. Dien grondslag le be
palen, za'l de laak zijn, waaraan de beide
genoemde diplomaten hunne krachten heb
ben le wijden.
Lord Lansdowne, de gewezen minister van
buitenlandsche zaken in Engeland, heeft de
meening uitgedrukt, dal er tusschen Enge
land en Duitschland gecne acute vragen zijn,
die op afdoening wachten. De Neue Ereie
Prcssc merkt intusschen op, dal juist daarin
de groole moeiölijkheid ligt, dal de span
ning niet is veroorzaakt door enkele acute
vragen, maar door eene algemeene neiging.
„Er is een toestand van geprikkeldheid ontij
staan, die iedere opkomende vraag gevaarlijk
maakte, die zelfs gevaarlijk kon worden als
er tusschen hen zelf volstrekt geen geschil
punt was, als er een koloniaal geschil tus
schen Duitschland en Frankrijk in het spel
kwam. Eene gansehe reeks van feiten heeft
getoond, dal de Engelsehe politiek jarenlang
er op doelde Duitschland zijne overzecsche
levensbronnen af te snijden, het een uitslui
tend continentaal recht van bestaan, dal eene
vloot maakt lot een weeJlde-artikel, toe le
kennen. Deze politiek is het of was het, die
de atmosfeer van argwaan in 't leven moest
roepen, waarvan Asquith heeft gesproken;
het volstrekt niet verheelde streven om
Duitschland in zijn groei te belemmeren, ja
meer dan dat Duitschland te laten voelen,
dat het in de groole wereld eens voor al moei
achterstaan, kon volstrekt geen andere uit
werking hebben. Wanneer het de grondge
dachte van de Engelsehe diplomatic was een
zo osterken militairen staal niet ook nog tot
groolen buiten-Europeeschen invloed te laten
komen, dan heeft zij deze grondgedachte,
door haar tot het uiterste le drijven en op
kwetsende wijze toe te passen, tot een ernstig
gevaar voor den vrede en tol een drukken-
den last voor de Engelsehe belastingbetalers
gemaakt. Uit het Engelsehe volk zelf is de
reactie voortgekomen, nadat klaar en duide
lijk was gebleken, waartoe dit stelsel leidde.
Eene krachtige beweging in het Engelsehe
volk stak het hoofd op voor eene verbetering
van de betrekkingen tol Duitschland en tegen
de voortzetting van eene methode, waardoor
Engeland ten slotte werd tot uitvoerder van
allo. anti-Duitsche ophitsingen. Deze bewe
ging wil de entente met Frankrijk cn Rus
land niet opheffen, en in Duitschland ver
wacht niemand iels dergelijks; want in
Duitschland weet men, dat Engeland, omdat
het zelf geen groot landleger wil vormen,
legen continentale krachten steeds een tegen
wicht op hel vasteland heeft gezocht. Wat de
Engelsehe volksbeweging wil en wat de te
genwoordige regeering tracht gedaan, te
krijgen, is de wegruiming van de dreigende
ooriogsmogelijkheid, de vervanging van het
wederzijdsehe wantrouwen door vertrouwen.
Den feitelijken grondslag daarvoor moet
de verstandhouding vormen over zaken, die
voor de beide rijken van gewicht zijn. Welke
deze zaken zijn, waarover Haldane zonder
verbintenis in Berlijn heeft onderhandeld èn
waarover nu uitvoeriger in Londen zal wor
den onderhandeld, wordt niet gezegd. Naar
de door lord Crewe gebezigde uitdrukking,
zullen de aanspraken op de plaatsen in de
wereld, die Duitschland en Engeland bezet
ten of die zij hopen voorlaan te mogen be
zetten, openlijk erkend worden. Het ligt
voor de hand, daarbij te denken aan de
kwestie van den aanleg van het sluitstuk van
den Bagdadspoorwcg, aan de daarmee in
verband staande Perzische kwestiën, aan
grensverbeter i n ge n in Zukhvest-Afrika en
aan dc eventualiteit van eene bezitsverande-
ring der tegenwoordige Portugeesche kolo
niën in West-AJrika en Oost-Afrika. Ook ove
rigens ontbreekt hel niet aan punten, die tot
d scussiën en overleggingen aanleiding ge
ven. Wanneer men vriendschappelijke op
lossingen wil stellen in de plaats van vijan
dige oplossingen, dan is daarvoor ruim
schoots slof aanwezig. Eene mislukking op
de gebeele linie, of althans in de gewichtig
ste punten zou zeker bedenkelijk zijn.; reeds
daarom mag de hoop niet te hoog gestemd
zijn. Ook is men in onzen tijd van hel wapenr
gekletter reeds zeer skeptisch geworden.
Maar de vooruitzichten zijn gunstig. Men zal
over hel verleden niet twisten en mèn zal
van de toekomst niet meer verwachten dan
zij kan geven, liet is genoeg, als zij een ge
vaar opheft, dat op alle Europeesche sta'.en
benauwend drukte on overal de oorlogspro
feten aanmoedigde. Wanneer de beraadsla
gingen- in Londen werkelijk daartoe le den.
dan zal men ruimschoots tevreden kunnen
zijn."
Italië en Turkije.
L o h c i a 1 9 F e b r. Naar bericht"wordt,
hebben de Italianen 500 man op Farsan aan
land gezet. 200 man zijn nog te Mide scheep
gegaan met dezelfde bestemming.
Generaal Bompiani schrijft in dc Popoio
Romano: Het strategische verdedigingsbegin-
scl, dat generaal Caneva met recht voorstaat,
betcekent volstrekt niet een onbepaald uit
stel van de operation in het binnenland van
Tripoli. De strategische verdediging is zeer
goed te vereenigen met dc taktische aan-
valslaktiek. Dank zij de belangrijke verster
king van de kavallerie cn dc aankomst van
de hulptroepen uit Eritrea, bestaat dc moge
lijkheid, de doelmatige taktische aanvallen
met den vereischten nadruk uit te voeren.
Men zal echter goed doen uit Eritrea nieuwe
bataillons hulptroepen, vooral eskadrons me
hari's, te laten komen, om dezen gemakkelijk
verplaatsbaren troep steeds in de vereischte
sterkte ter hand te hebben.
Volgens een bericht van de Avanti bestaat
het plan tot uitzending van nog meer Ita-
liaansche troepen naar het oorlogst ooneel.
Er staan thans drie legerkorpsen in Tripoli-
tanic en Cyrenaika, waarvan twee verdeeld
zijn over de stad Tripoli en hare omgeving,
Ainzara, Tadjoera en lloms, en het derde
in de havensteden Benghasi, Dcrna en To-
broek en Cyrenaika. Volgens eene van Januari
dateerende opgave waren er 120,000 man in
Noord-Afrika bijeen. Als het bericht van de
Avanti juist is cn cr bestaat geen reden
om daaraan te twijfelen dan zal de sterkte
van de troepenmacht tot 100,000 man aan
groeien. De nieuwe versterkingen zullen voor
het grootste gedeelte naar Cyrenaika gezon
den worden. Daar zijn de Italianen nog niet
verder gekomen dan de kuststeden en zij wer
den door dc Turksche troepen letterlijk ge
legerd; oin de het dichtst bij deze plaatsen
gelegen hoogvlakte te winnen, is eene ster
kere krachtsinspanning noodig dan mot de
beschikbare strijdkrachten mogelijk is.
Duitschland.
Dc voorzitter van het college dor „Aeflter-
ben der Berliner Kaufmannschaft", <le heer
Johannes Kaempf, die in de vorige week on
der de bekende omstandigheden tol voorzit
ter van den Duitschen rijksdag is gekozen,
heeft onder vele blijken van belangstelling
zijn 70en verjaardag gevierd. De Beriijnsdbe
universiteit benoemde hem eershalve tot
doctor au dc rechten wegens zijne litteraire
verdiensten oip het gebied van het geld-e
mank- en beurswezen.
Tot aanvulling van 't geen is medegedeeld
over dc kennisgeving, die aan den Keizer is
gedaan van dc constitueering van den rijks
dag, en over het antwoord, dat daarop uit
liet bureau van den hofmaarschalk is ont
vangen, kan nog dienen, dat het schrijven
niet de opmerking bevat, dal de Keizer wei
gert een onvolledig presidium te ontvangen.
Het antwoord op de vraag van president
Kaempf of de Keizer hem en vice-president
Dove wilde ontvangen, luidt woordelijk:
Zijne Majesteit laat voor het voornemen om
zich persoonlijk voor te stellen vriendelijk
bodanken, maar is verhinderd, de heeren te
ontvangen."
Toen in 1895 de verwisseling van presidium
geschiedde, nadat de meerderheid van den
rijksdag aan vorst Bismarck den gelulkwensoh
had geweigerd en de Keizer in een telegram
zijne verontwaardiging daarover had uitge
drukt, geschiedde er geene bijzondere ont
vangst vam het presidium; zijne leden ont
vingen slechts uibnoodigingen tot het hof
feest, dat ter eere van Bismarck gegeven
werd, waarbij de Keizer den voorzitter von
Buol-Berenberg en den tweeden ondervoor
zitter Spahn de eerste ondervoorzitter
Sdhmidt-Elberfeld was verhinderd 'te komen
evenals andere gasten toesprak dn (den
wensch uitdrukte, dat de rijksdag onder (hun
ne leiding flink zóu werken. Alles wat over
de tegenwoordige meening of plannen va!n
den Keizer tegenover het presidium wordt
bericht, is uicls dan willekeurige onderstel
ling, zegt de Vossische Ztg.
Frankrijk.
Eene kleine verlichting voor den vleescn-
invoer, die tot dusver door sanitaire voor
schriften onmogelijk werd gemaakt, brengt
een besluit van den president der republiek,
uitgevaardigd op grond der voorstellen van
eene commissie van ambtenaren, die werd in
gesteld naar aanleiding van de onlusten,
welke de duurte der levensmiddelen in Sep
tember j.l. heeft verwekt. O. a. is de ver
voer van varkens uit Nederland in Cherbourg
toegelaten, die dadelijk na de aankomst moe-
len worden geslacht.
Noorwegen.
Christ iania, 19 F e b r. Het nieuwe
ministerie is als volgt samengesteld: Bra the,
president en minister van landsverdediging,
Irgens buitenlandsche zaken, prof. FredcriK
Staag justitie, Enge landbouw, Frederik
Konow financiën, Liljcdahl eeredienst, Lind-
wig handel en Braeune openbare werken.
Oostenrijk-Hongarije.
Boedapest, 19 Febr, In de Kamer
bracht de president warme hulde aan de na
gedachtenis van graaf Aehrcnthal. Hcdervary
vereenigde zich hiermede. In verband me» de
begrafenis zal de Kamer geen zitting houden.
Rome, 19 Febr. Dc ministers van bui-
lenlandsche zaken van Italië en Oostenrijk
hebben, naar aanleiding van den dood' van
(graaf Aehrenthal, telegrammen van sympa
thie gewisseld, waarin zij verzekerden be
zield le zijn van dezelfde overeenstemmende
(gevoelens van wedcrzijdsch vertrouwen en
dat zij den weg zullen volgen, die door Aeh-
renthall is aangewezen.
Het lijk van graaf Aehrenthal, den overle
den minister van buitenlandse he zaken, iis
opgebaard in de giro o te zaal van het ministe
rie van buitenlandsche zaken. De lijkplooh-
tigheid zal, op bevel van den keizer, met bij
zondere plechtigheid plaats hebbenDen 22en
Februari geschiedt die inzegening, in 't bij
zijn van den vertegenwoortdiger van don kei
zer, de aartshertogen, diplomaten en andere
dignitarissen, in de Miohaêlskerk, waarna het
tiaar liet spoorwegstation wordt vervoerd om
te worden bijgezet in het familiegraf te Dexan
(Bohemen).
In de pers, zoowel de binnenlandsche als
de buiitenJandsche, wordt hulde gebracht aan
de verdiensten en staalsmanstalenten van
Aehrenthal. Ook de Italiaanse he .pers roemt
zijne nagedachtenis met groole liarlelijkheid;
geen spoor is le onderkennen van de vroe
gere verbittering wegen dc inlijving van Bos
nië. Dankbaar wordt Aehrertthal's oprechte
vriendscluap voor Italië erkend, die in zijne
houding tijdens den oorlog met Turkije vooral
aan den dag lis gekomen.
Wat den nieuwen minister van buiienland-
sche zaken, graaf Berchold, betreft, wordt
opgemerkt ydait bij, dc vroegere gezant van
Oostenrijk-Hongarije te Petersburg, in de laat
ste maanden reeds weder werkzaam geweest
is en zijne bemiddeling heeft geleend om dc
toenadering tusschen Rusland en Oostenrijk
tot stand te brengen. Zijne benoeming tot Aeh-
rcnlhaTs opvolger is i-n dit opzicht een geluk
kige greep en Ls ook in het algemeen van groo
le beteckenis, omdat graaf Berohtold de ver
trouwensman van den keizer is en door zijne
nauwe betrekking tot Aehrenthal, op wiens
voorstel hij tot het ambt is geroepen, de man
schijnt, die geroepen its om den strijd tus
schen hel departement van bu:>t cnlandschc
zaken en andere factoren uit den weg te rui
men en de politiek van graaf Aehrenthal in
hare grondtrekken maar in «achteren vorm
voort te zetten.
Wcenen, 19 Febr. Burian, gemeen
schappelijk minister van financiën heeft den
Keizer verzocht hem van zijne functies te ont
heffen, omdat er geen twee Hongaren in het
gemeenschappelijk ministerie zitting hebben,
wat het geval is sinds dc benoeming van
Berchtold
Budapest, 1 9 F e b r. De minister-pre
sident verklaarde in de Kamer, dat hij be
reid was een besluit van de Kamer te aan
vaarden, waarbij de regeering wordt uitge-
noodigd binnen een bepaalden termijn een
wetsontwerp tot kiesrechthervorming in te
dienen.
De aanhoudende hezwareu, die door de na
tionale partijen van Hongarije werden gemaakt
tegen de volstrekt noodzakelijke legerhervor-
ining, bezorgen aan de regeeringen te Pest
en le Weenen veel hoofdbreken. Men wil de
Hongaarschc obstructie breken, door van
Oostenrijkschc zijde te trachten de dikwijls
kleingeestige bezwaren van de met nauwge
zette zorg voor hunne zelfstandigheid waken
de nationalisten door verstandige toegevend
heid, voor zoover dit staatsrechterlijk cn van
het standpunt der landsverdediging mogelijk
is, uit den weg te ruimen. Als voorbeeld kan
dienen art. 3 van het ontwerp der legerwet.
Dit luidde tot dusver: „De gemeenschappe
lijke legermacht is bestemd tot verdediging
van de Oostcnrijksch-IIongaarsche monar
chie, dat is van het gebied van alle onder de
heerschappij van Zijne k. en k. apostolische
Majesteit staande landen tegen buitenland
sche vijanden cn tot handhaving van de orde
en veiligheid in het binnenland".
Met deze redactie kon de Hongaarsche re
geering zicli iriet vereenigen, omdat het in
de Oostcnrijksch-Hongaarsche monarchie aan
wezige dualisme, aan de eene zijde Oostenrijk
met zijne kroonlanden, aan de andere zijde
Hongarije met dc aan hoor ige landen, niet
duidelijk genoeg lot uitdrukking kwam en
tol verkeerde uitleggingen kan leiden, die
eventueel door de naar hunne eigen zelfstan
digheid binnen de monarchie strevende Zuid-
Slaven voor hunne oogmerken konden wor
den misbruikt. Aan de wenscben van het kabi-
net-Kühn is nu in dc te Weenen gevoerde on
derhandelingen het kabinet-Stürgkh tegemoet
gekomen. Er werd eene nieuwe formule voor
de verplichtingen van het gemeenschappe
lijke leger overeengekomen, waardoor art. 3
van de legerwet nu den volgenden tekst zal
krijgen:
„De gemeenschappelijke legermacht is he-
slcmd lol verdediging van dc Oostenrijksch-
Ilongaarsche monarchie, dat is yan de beide
staten en van het gebied van alle overige, on
der de heerschappij van den Keizer staande
landen tegen buitenlandsche vijanden cn tot
handhaving van de orde en veiligheid in het
binnenland".
Ook voor de overige punten, die bezwaar
opleverden, is eene gewijzigde redactie ge
vonden, waardoor met handhaving van dc
bedoeling de gevreesde dubbelzinnigheid is
opgeheven. Alleen in de kwestie van de dienst-
taal in het militaire strafproces schijnt geen
overeenstemming verkregen te kunnen wor
den, omdat dc beide regeeringen in hun
principieel standpunt willen blijven volhar
den.
Budapest, 19 Febr. De minister van
handel verklaarde in de Kamer ter zake
(\an de uitsluiting van 24,000 arbeiders in
de ijzer- en machine-industrie, dat geen der
ibeide partijen zich tot de regeering heeft
igewend, die onzijdigheid in acht neemt.
Marokko.
Tanger, 19 Febr- Een 50-tal inlanders
werden ingescheept om te gaan naar MettUa
on Ceurta om le dienen als politie-soldaten.
Het reglement verbiedt icderen niet bescherm
den inlander het Marokkaansche gebied te
verlaten zonder paspoort. Daar deze rccru-
22 ROMAN DOOR
A A WAHLENBER0.
Maar op hetzelfde oogenblik schoot hol
hem le binnen, dal hij niets beloofd had. Hij
had haar slechts haar geloof laten behou
den, dat hij het zou doen. En dat was pre
cies alsof hij werkelijk iets beloofd had Hij
wist zelf, dat hij al le nauwgezet was, niet
genoeg dat hij een slaaf was van zijn eigen
woorden, maar hij was eveneens een slaaf
van het geloof van anderen in hem.
„Dal wil zeggen," verbeterde hij zich zelf,
„zij wensch te, dat ik niet zou trouwen vóór
over twee jaar, en ik wil niet tegen haar
wensch handelen."
De rimpels van mijnheer Ilarder's gelaat
verdwenen. Hij stond op, ging naar hiefaan.
en legde zijn hand op diens schouder.
„Best, mijn jongen," zei hij. „En ik be
loof je dat, wil je die betrekking hebben,
als je klaar bent, en je je een tijd op de
hoogte gesteld hebt, dan zal je die hebben."
XVI.
Gelijk de heide zich uitstrekt, cn hel bosch
verslindt, zoo breidde de leegte zich uit in
hei huis van de familie Harder.
Gedurende de Lente bemerkte men dit niet,
toen had de smart de hoofdplaats, cn ook
bemerkte men in den Zomer de verandering
niet. Hel buitenleven verstrooide dc 'kinde
ren. Stefaan werd in beslag genomen door
zijn dienstplicht, en mijnheer Harder bracht
bijna twee maanden door op een badplaats,
om genezing le zoeken voor een zenuwziek
te. Maar toen de Herfst kwam, en men weer
bijeen was in de oude woning in de stad,
voelde men dat dc lucht daar beklemmend,
drukkend was, en men begreep, dat de ziel
van hel huis weg was.
De band, die de leden van de familie bij
een hield, bestond niet meer, en nadat ze
de maaltijden gebruikt hadden, gebeurde
hel zelden, dat zc nog eenigen lijd bijeen
bleven om 'te praten of elkaar gezelschap le
houden. Elk ging naar zijn eigen bezighe
den, de kinderen naar hun boeken en speel
goed de oude nicht, die voor dc huishou
ding zorgde, ging weer aan haar werkzaam
heden, Stefaan naar zijn werk of naar
Hilma, die op den hoek van dc straat
wachtte, cn mijnheer Harder naar zijn kan
toor en zijn gedroom onder het rooken.
Maar hem drukte de leegte het meest. Hij
was nooit een man van initiatief geweest,
nooit had hij van oaféleven gehouden of
vrienden buitenshuis gezocht buiten de ge
wone conversatie. Daarom kon hij nu ook
geen kennis aanknoopen met iemand, die
de duisternis rondom hem kon verjagen en
het leven een schijn van belangrijkheid kon
geven
Maar als hij daar in een hoek van dc sofa
zat te rooken cn te peinzen, dacht hij veel
aan den Zomer en aan dc kleine badplaats,
waar hij gelogeerd had, aan het gezellige
thuis, waarin hij vertoefd had, en aan dc
twee vrouwen daar. Dat waren de vrouw en
de dochter van Ilaglind, zijn ouden boek
houder, die vijftien jaar geleden gestorven
was. Om hun klein inkomen te vermeerde
ren, waren ze na den dood van den familie
verzorger verhuisd naar de hadplaats, om
daar 's zomers hun mooiste kamers aan bad
gasten te verhuren. Toen nu mijnheer Har
der naar die plaats ging, sprak het van zelf,
dat hij bij hen introk, en hij had cr geen
berouw van gehad. Van» het eerste oogenblik
had hij gevoeld dat hij bij werkelijke vrienden
was, cn zijn stemming was lichter geworden
door haar zorgen en verpleging.
En nu, terwijl hij daar in zijn hoekje zat,
en naar de rookwolken 'keek, herinnerde hij
zich dit vredige thuis als een heerlijke vrij
plaats, een oase in die woestijn, die hem
omgaf.
Hij dacht cr aan, hoe vroolijk liet licht cr
viel dooi de witte kanton gordijnen, op het
licht gele damast van de stoelen, de velt»
bloemen, de groene slingerplanten in al
basten vazen voor de ramen. Hij meende
de trippelende, bedrijvige schreden te hooren
van de oude mevrouw, en Ester's heldere
stem, als ze een of ander vroolijk lied zong
onder haar bezigheden. Hij herinnerde zich
een massa vriendelijke attenties, die zijn
hart verwarmd 'hadden. Maar het langst
vertoefden zijn gedachten bij den tuin achter
hel huis, den lachenden kleinen tuin, waar
men tot laat in den avond onder den groo-
ten apnclboom zat.
Mijnheer Harder en de oude dame spra
ken over vroeger dagen met gemeenschap
pelijke herinneringen cn Ester zat er bij met
open ooren en oogen, en wityp nu cn dan
een vraag op, die hen verder leidde in het
labyrinth der herinneringen. Of men sprak
over iets, waarvan Ester iets wist, en dan
nam ze ook deel aan het gesprek. Maar het
merkwaardigst was, dat of ze sprak of
zweeg, altijd was het, of de anderen zich
alleen tot haar wendden. Aan haar vertel
den ze de verhalen, ze vroegen haar mee
ning, cn naar haar luisterden zc in de eerste
plaats.
Hij vroeg zich af, hoe het toch kwam, dat
zij zoo de gedachten op zich concentreerde.
Ze was absoluut niet opvallend. Als hij haar
niet gekend had, zou hij haar twintig, der
tigmaal op straalt hebben kunnen voorbij
gaan, zonder haar op tc merken. Lcelijk
was ze niet, maar ook niet mooi. Hij zou
nauwelijks een van haar trekken kunnen be
schrijven.
Wat hem het meest bijbleef was de uit
drukking van haar gelaat. Die wisselde,
lichtte, stierf weg, zonder dat men het be
greep; maar altijd oefende ze een zekere
aantrekkelijkheid op haar omgeving uit, men
voelde een neiging zijn ziel voor haar open
te leggen.
Het was of ze zich zelf geheel vergat voor
dengeen met wien ze sprak, of ze geheel op
ging in haar gevoelens cn beschouwingen.
Misschien was dit het wel, waarom men al
tijd tfen blik naar haar wendde.
Maanden lang vertoefden mijnheer Ilar
der's gedachten voortdurend bij zijn zomer
verblijf, en hoe nader dc Lente kwam, hoe
meer hij er aan dacht, cn voor April voorbij
was, had hij ontdekt, dat zijn zenuwpijnen
nog niet geheel voorbij waren. Daarom
schreef hij naar de kleine badplaats, en
huurde dezelfde kamer, die hij tijdens het
vorige badseizoen gehad had.
Reeds midden Juni betrad hij opnieuw hel
lichte, vriendelijke huis met een gevoel, als
of hij uit was geweest en nu weer thuis ge
komen was. En hij vond alles onveranderd
behalve de trippelende, bedrijvige schreden
van de oude mevrouw, die zoo dikwijls voor
zijn deur geklonken hadden, terwijl hij
's morgens nog in bed lag, en die hem 't ge
voel hadden gegeven omgeven te zijn door
een goede beschermengel, die alles tot zijn
bestwil schikte.
Ze -liep niet meer zoo flink en licht, want
zij was den vorige» winter een keer gevallen
en had haar heup bezeerd, cn moest zich nu
met moeite op een kruk voortslepen. Dat
maakte ook, dat ze niet zoo dikwlijs als
vroeger in den tuin kwam en niet, zoo als
het vorige jaar, mee kon gaan op hun wan
delingen in de omgeving.
Maar ze wilde niet, dat mijnheer Harder
en Ester thuis zouden blijven om harentwil;
daardoor kwam het, dal deze laatsten niet
zelden met hun tweeën onder den appelboom
zaten of samen in de lange laan liepen lus
schen de stad cn dc badinrichting. En drt
intieme verkeer werd mijnheer Harder ten
slotte tot een werkelijke behoefte. Als Ester
eens een dag bezig was, en hij haar gezel
schap moest missen, dan viel de tijd hem
oneindig lang, en hij dacht met angst aan
de terugreis, en aan den droeven winter in
dat groole leegc huis in Stockholm, dan zou
hij haar lveclemaal moeten missen.
Plotseling kreeg hij een idee, zoo eenvou
dig en schitterend, dat liet hem verbaasde,
dat hij die niet eerder had gehad. En aoodra
hij zijn gastvrouwen zag, stelde hij haar zijpi
plan voor. „Konden zij beiden niet dezen
winter in Stockholm wonen? Mevrouw iïatg-
lind had immers massage en dokters hulp
noodig voor haar heup, en hij hod twee ka-
mers. die nooit gebruikt werden. Waarom
zouden ze die niet gebruiken?
Wordt vervolgd.