(1°. Dinsdag 20 Februari 1912. BUITENLAND. FEUILLETON. VOORHOF DER LIEFDE. tO" Jaargana;. AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden roor Amersfoort f l.OO. Idem franco per post1.50. Afzonderlijke nummers- 0.05. IDeze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zoi.- en Feest dagen. IAdvertentitnmededeolingen enz., gelieve men vóór 11 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C<>. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRUS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels f 0.50. Elko regel moer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cent* by vooruitbetaling. Grooto lettors naar plaaUruimto. Voor handel en bodryf bestaan zoor voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnemont. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overaieht Duitschland en Engeland. De gedachlcnwisseling lusschen de Duit- sche en Engelsehe regeeringen over de vraag hoe men lot eene hetere verstandhouding zal kunnen komen, vindt ditmaal onder gun- sliger omstandigheden plaats dan vroeger, omdat algemeen liet gevoel heerscht, dat, nu de Marokkaansche kwestie is afgedaan, de ge legenheid gunstig is tol het voeren van over leggingen. Over de wijze waarop dit zal ge schieden, wordt bericht, dat de Duitsche re geering den raad van legatie von Stumm als gemachtigde naar Londen zal zenden, die den gezant graaf Mctternich zal ter zijde staan. Deze tijding vult dc gewichtige verklaringen aan, die door de hoofden der beide regee ringen in de openbare zitting van parlement en rijksdag zijn afgelegd. Tijdens de aan wezigheid van minister Haldane in Berlijn zijn de punten besproken, waar de belangen van de beide landen elkaar raken, om te trach ten een grondslag te krijgen voor betrekkin gen van vertrouwen. Dien grondslag le be palen, za'l de laak zijn, waaraan de beide genoemde diplomaten hunne krachten heb ben le wijden. Lord Lansdowne, de gewezen minister van buitenlandsche zaken in Engeland, heeft de meening uitgedrukt, dal er tusschen Enge land en Duitschland gecne acute vragen zijn, die op afdoening wachten. De Neue Ereie Prcssc merkt intusschen op, dal juist daarin de groole moeiölijkheid ligt, dal de span ning niet is veroorzaakt door enkele acute vragen, maar door eene algemeene neiging. „Er is een toestand van geprikkeldheid ontij staan, die iedere opkomende vraag gevaarlijk maakte, die zelfs gevaarlijk kon worden als er tusschen hen zelf volstrekt geen geschil punt was, als er een koloniaal geschil tus schen Duitschland en Frankrijk in het spel kwam. Eene gansehe reeks van feiten heeft getoond, dal de Engelsehe politiek jarenlang er op doelde Duitschland zijne overzecsche levensbronnen af te snijden, het een uitslui tend continentaal recht van bestaan, dal eene vloot maakt lot een weeJlde-artikel, toe le kennen. Deze politiek is het of was het, die de atmosfeer van argwaan in 't leven moest roepen, waarvan Asquith heeft gesproken; het volstrekt niet verheelde streven om Duitschland in zijn groei te belemmeren, ja meer dan dat Duitschland te laten voelen, dat het in de groole wereld eens voor al moei achterstaan, kon volstrekt geen andere uit werking hebben. Wanneer het de grondge dachte van de Engelsehe diplomatic was een zo osterken militairen staal niet ook nog tot groolen buiten-Europeeschen invloed te laten komen, dan heeft zij deze grondgedachte, door haar tot het uiterste le drijven en op kwetsende wijze toe te passen, tot een ernstig gevaar voor den vrede en tol een drukken- den last voor de Engelsehe belastingbetalers gemaakt. Uit het Engelsehe volk zelf is de reactie voortgekomen, nadat klaar en duide lijk was gebleken, waartoe dit stelsel leidde. Eene krachtige beweging in het Engelsehe volk stak het hoofd op voor eene verbetering van de betrekkingen tol Duitschland en tegen de voortzetting van eene methode, waardoor Engeland ten slotte werd tot uitvoerder van allo. anti-Duitsche ophitsingen. Deze bewe ging wil de entente met Frankrijk cn Rus land niet opheffen, en in Duitschland ver wacht niemand iels dergelijks; want in Duitschland weet men, dat Engeland, omdat het zelf geen groot landleger wil vormen, legen continentale krachten steeds een tegen wicht op hel vasteland heeft gezocht. Wat de Engelsehe volksbeweging wil en wat de te genwoordige regeering tracht gedaan, te krijgen, is de wegruiming van de dreigende ooriogsmogelijkheid, de vervanging van het wederzijdsehe wantrouwen door vertrouwen. Den feitelijken grondslag daarvoor moet de verstandhouding vormen over zaken, die voor de beide rijken van gewicht zijn. Welke deze zaken zijn, waarover Haldane zonder verbintenis in Berlijn heeft onderhandeld èn waarover nu uitvoeriger in Londen zal wor den onderhandeld, wordt niet gezegd. Naar de door lord Crewe gebezigde uitdrukking, zullen de aanspraken op de plaatsen in de wereld, die Duitschland en Engeland bezet ten of die zij hopen voorlaan te mogen be zetten, openlijk erkend worden. Het ligt voor de hand, daarbij te denken aan de kwestie van den aanleg van het sluitstuk van den Bagdadspoorwcg, aan de daarmee in verband staande Perzische kwestiën, aan grensverbeter i n ge n in Zukhvest-Afrika en aan dc eventualiteit van eene bezitsverande- ring der tegenwoordige Portugeesche kolo niën in West-AJrika en Oost-Afrika. Ook ove rigens ontbreekt hel niet aan punten, die tot d scussiën en overleggingen aanleiding ge ven. Wanneer men vriendschappelijke op lossingen wil stellen in de plaats van vijan dige oplossingen, dan is daarvoor ruim schoots slof aanwezig. Eene mislukking op de gebeele linie, of althans in de gewichtig ste punten zou zeker bedenkelijk zijn.; reeds daarom mag de hoop niet te hoog gestemd zijn. Ook is men in onzen tijd van hel wapenr gekletter reeds zeer skeptisch geworden. Maar de vooruitzichten zijn gunstig. Men zal over hel verleden niet twisten en mèn zal van de toekomst niet meer verwachten dan zij kan geven, liet is genoeg, als zij een ge vaar opheft, dat op alle Europeesche sta'.en benauwend drukte on overal de oorlogspro feten aanmoedigde. Wanneer de beraadsla gingen- in Londen werkelijk daartoe le den. dan zal men ruimschoots tevreden kunnen zijn." Italië en Turkije. L o h c i a 1 9 F e b r. Naar bericht"wordt, hebben de Italianen 500 man op Farsan aan land gezet. 200 man zijn nog te Mide scheep gegaan met dezelfde bestemming. Generaal Bompiani schrijft in dc Popoio Romano: Het strategische verdedigingsbegin- scl, dat generaal Caneva met recht voorstaat, betcekent volstrekt niet een onbepaald uit stel van de operation in het binnenland van Tripoli. De strategische verdediging is zeer goed te vereenigen met dc taktische aan- valslaktiek. Dank zij de belangrijke verster king van de kavallerie cn dc aankomst van de hulptroepen uit Eritrea, bestaat dc moge lijkheid, de doelmatige taktische aanvallen met den vereischten nadruk uit te voeren. Men zal echter goed doen uit Eritrea nieuwe bataillons hulptroepen, vooral eskadrons me hari's, te laten komen, om dezen gemakkelijk verplaatsbaren troep steeds in de vereischte sterkte ter hand te hebben. Volgens een bericht van de Avanti bestaat het plan tot uitzending van nog meer Ita- liaansche troepen naar het oorlogst ooneel. Er staan thans drie legerkorpsen in Tripoli- tanic en Cyrenaika, waarvan twee verdeeld zijn over de stad Tripoli en hare omgeving, Ainzara, Tadjoera en lloms, en het derde in de havensteden Benghasi, Dcrna en To- broek en Cyrenaika. Volgens eene van Januari dateerende opgave waren er 120,000 man in Noord-Afrika bijeen. Als het bericht van de Avanti juist is cn cr bestaat geen reden om daaraan te twijfelen dan zal de sterkte van de troepenmacht tot 100,000 man aan groeien. De nieuwe versterkingen zullen voor het grootste gedeelte naar Cyrenaika gezon den worden. Daar zijn de Italianen nog niet verder gekomen dan de kuststeden en zij wer den door dc Turksche troepen letterlijk ge legerd; oin de het dichtst bij deze plaatsen gelegen hoogvlakte te winnen, is eene ster kere krachtsinspanning noodig dan mot de beschikbare strijdkrachten mogelijk is. Duitschland. Dc voorzitter van het college dor „Aeflter- ben der Berliner Kaufmannschaft", <le heer Johannes Kaempf, die in de vorige week on der de bekende omstandigheden tol voorzit ter van den Duitschen rijksdag is gekozen, heeft onder vele blijken van belangstelling zijn 70en verjaardag gevierd. De Beriijnsdbe universiteit benoemde hem eershalve tot doctor au dc rechten wegens zijne litteraire verdiensten oip het gebied van het geld-e mank- en beurswezen. Tot aanvulling van 't geen is medegedeeld over dc kennisgeving, die aan den Keizer is gedaan van dc constitueering van den rijks dag, en over het antwoord, dat daarop uit liet bureau van den hofmaarschalk is ont vangen, kan nog dienen, dat het schrijven niet de opmerking bevat, dal de Keizer wei gert een onvolledig presidium te ontvangen. Het antwoord op de vraag van president Kaempf of de Keizer hem en vice-president Dove wilde ontvangen, luidt woordelijk: Zijne Majesteit laat voor het voornemen om zich persoonlijk voor te stellen vriendelijk bodanken, maar is verhinderd, de heeren te ontvangen." Toen in 1895 de verwisseling van presidium geschiedde, nadat de meerderheid van den rijksdag aan vorst Bismarck den gelulkwensoh had geweigerd en de Keizer in een telegram zijne verontwaardiging daarover had uitge drukt, geschiedde er geene bijzondere ont vangst vam het presidium; zijne leden ont vingen slechts uibnoodigingen tot het hof feest, dat ter eere van Bismarck gegeven werd, waarbij de Keizer den voorzitter von Buol-Berenberg en den tweeden ondervoor zitter Spahn de eerste ondervoorzitter Sdhmidt-Elberfeld was verhinderd 'te komen evenals andere gasten toesprak dn (den wensch uitdrukte, dat de rijksdag onder (hun ne leiding flink zóu werken. Alles wat over de tegenwoordige meening of plannen va!n den Keizer tegenover het presidium wordt bericht, is uicls dan willekeurige onderstel ling, zegt de Vossische Ztg. Frankrijk. Eene kleine verlichting voor den vleescn- invoer, die tot dusver door sanitaire voor schriften onmogelijk werd gemaakt, brengt een besluit van den president der republiek, uitgevaardigd op grond der voorstellen van eene commissie van ambtenaren, die werd in gesteld naar aanleiding van de onlusten, welke de duurte der levensmiddelen in Sep tember j.l. heeft verwekt. O. a. is de ver voer van varkens uit Nederland in Cherbourg toegelaten, die dadelijk na de aankomst moe- len worden geslacht. Noorwegen. Christ iania, 19 F e b r. Het nieuwe ministerie is als volgt samengesteld: Bra the, president en minister van landsverdediging, Irgens buitenlandsche zaken, prof. FredcriK Staag justitie, Enge landbouw, Frederik Konow financiën, Liljcdahl eeredienst, Lind- wig handel en Braeune openbare werken. Oostenrijk-Hongarije. Boedapest, 19 Febr, In de Kamer bracht de president warme hulde aan de na gedachtenis van graaf Aehrcnthal. Hcdervary vereenigde zich hiermede. In verband me» de begrafenis zal de Kamer geen zitting houden. Rome, 19 Febr. Dc ministers van bui- lenlandsche zaken van Italië en Oostenrijk hebben, naar aanleiding van den dood' van (graaf Aehrenthal, telegrammen van sympa thie gewisseld, waarin zij verzekerden be zield le zijn van dezelfde overeenstemmende (gevoelens van wedcrzijdsch vertrouwen en dat zij den weg zullen volgen, die door Aeh- renthall is aangewezen. Het lijk van graaf Aehrenthal, den overle den minister van buitenlandse he zaken, iis opgebaard in de giro o te zaal van het ministe rie van buitenlandsche zaken. De lijkplooh- tigheid zal, op bevel van den keizer, met bij zondere plechtigheid plaats hebbenDen 22en Februari geschiedt die inzegening, in 't bij zijn van den vertegenwoortdiger van don kei zer, de aartshertogen, diplomaten en andere dignitarissen, in de Miohaêlskerk, waarna het tiaar liet spoorwegstation wordt vervoerd om te worden bijgezet in het familiegraf te Dexan (Bohemen). In de pers, zoowel de binnenlandsche als de buiitenJandsche, wordt hulde gebracht aan de verdiensten en staalsmanstalenten van Aehrenthal. Ook de Italiaanse he .pers roemt zijne nagedachtenis met groole liarlelijkheid; geen spoor is le onderkennen van de vroe gere verbittering wegen dc inlijving van Bos nië. Dankbaar wordt Aehrertthal's oprechte vriendscluap voor Italië erkend, die in zijne houding tijdens den oorlog met Turkije vooral aan den dag lis gekomen. Wat den nieuwen minister van buiienland- sche zaken, graaf Berchold, betreft, wordt opgemerkt ydait bij, dc vroegere gezant van Oostenrijk-Hongarije te Petersburg, in de laat ste maanden reeds weder werkzaam geweest is en zijne bemiddeling heeft geleend om dc toenadering tusschen Rusland en Oostenrijk tot stand te brengen. Zijne benoeming tot Aeh- rcnlhaTs opvolger is i-n dit opzicht een geluk kige greep en Ls ook in het algemeen van groo le beteckenis, omdat graaf Berohtold de ver trouwensman van den keizer is en door zijne nauwe betrekking tot Aehrenthal, op wiens voorstel hij tot het ambt is geroepen, de man schijnt, die geroepen its om den strijd tus schen hel departement van bu:>t cnlandschc zaken en andere factoren uit den weg te rui men en de politiek van graaf Aehrenthal in hare grondtrekken maar in «achteren vorm voort te zetten. Wcenen, 19 Febr. Burian, gemeen schappelijk minister van financiën heeft den Keizer verzocht hem van zijne functies te ont heffen, omdat er geen twee Hongaren in het gemeenschappelijk ministerie zitting hebben, wat het geval is sinds dc benoeming van Berchtold Budapest, 1 9 F e b r. De minister-pre sident verklaarde in de Kamer, dat hij be reid was een besluit van de Kamer te aan vaarden, waarbij de regeering wordt uitge- noodigd binnen een bepaalden termijn een wetsontwerp tot kiesrechthervorming in te dienen. De aanhoudende hezwareu, die door de na tionale partijen van Hongarije werden gemaakt tegen de volstrekt noodzakelijke legerhervor- ining, bezorgen aan de regeeringen te Pest en le Weenen veel hoofdbreken. Men wil de Hongaarschc obstructie breken, door van Oostenrijkschc zijde te trachten de dikwijls kleingeestige bezwaren van de met nauwge zette zorg voor hunne zelfstandigheid waken de nationalisten door verstandige toegevend heid, voor zoover dit staatsrechterlijk cn van het standpunt der landsverdediging mogelijk is, uit den weg te ruimen. Als voorbeeld kan dienen art. 3 van het ontwerp der legerwet. Dit luidde tot dusver: „De gemeenschappe lijke legermacht is bestemd tot verdediging van de Oostcnrijksch-IIongaarsche monar chie, dat is van het gebied van alle onder de heerschappij van Zijne k. en k. apostolische Majesteit staande landen tegen buitenland sche vijanden cn tot handhaving van de orde en veiligheid in het binnenland". Met deze redactie kon de Hongaarsche re geering zicli iriet vereenigen, omdat het in de Oostcnrijksch-Hongaarsche monarchie aan wezige dualisme, aan de eene zijde Oostenrijk met zijne kroonlanden, aan de andere zijde Hongarije met dc aan hoor ige landen, niet duidelijk genoeg lot uitdrukking kwam en tol verkeerde uitleggingen kan leiden, die eventueel door de naar hunne eigen zelfstan digheid binnen de monarchie strevende Zuid- Slaven voor hunne oogmerken konden wor den misbruikt. Aan de wenscben van het kabi- net-Kühn is nu in dc te Weenen gevoerde on derhandelingen het kabinet-Stürgkh tegemoet gekomen. Er werd eene nieuwe formule voor de verplichtingen van het gemeenschappe lijke leger overeengekomen, waardoor art. 3 van de legerwet nu den volgenden tekst zal krijgen: „De gemeenschappelijke legermacht is he- slcmd lol verdediging van dc Oostenrijksch- Ilongaarsche monarchie, dat is yan de beide staten en van het gebied van alle overige, on der de heerschappij van den Keizer staande landen tegen buitenlandsche vijanden cn tot handhaving van de orde en veiligheid in het binnenland". Ook voor de overige punten, die bezwaar opleverden, is eene gewijzigde redactie ge vonden, waardoor met handhaving van dc bedoeling de gevreesde dubbelzinnigheid is opgeheven. Alleen in de kwestie van de dienst- taal in het militaire strafproces schijnt geen overeenstemming verkregen te kunnen wor den, omdat dc beide regeeringen in hun principieel standpunt willen blijven volhar den. Budapest, 19 Febr. De minister van handel verklaarde in de Kamer ter zake (\an de uitsluiting van 24,000 arbeiders in de ijzer- en machine-industrie, dat geen der ibeide partijen zich tot de regeering heeft igewend, die onzijdigheid in acht neemt. Marokko. Tanger, 19 Febr- Een 50-tal inlanders werden ingescheept om te gaan naar MettUa on Ceurta om le dienen als politie-soldaten. Het reglement verbiedt icderen niet bescherm den inlander het Marokkaansche gebied te verlaten zonder paspoort. Daar deze rccru- 22 ROMAN DOOR A A WAHLENBER0. Maar op hetzelfde oogenblik schoot hol hem le binnen, dal hij niets beloofd had. Hij had haar slechts haar geloof laten behou den, dat hij het zou doen. En dat was pre cies alsof hij werkelijk iets beloofd had Hij wist zelf, dat hij al le nauwgezet was, niet genoeg dat hij een slaaf was van zijn eigen woorden, maar hij was eveneens een slaaf van het geloof van anderen in hem. „Dal wil zeggen," verbeterde hij zich zelf, „zij wensch te, dat ik niet zou trouwen vóór over twee jaar, en ik wil niet tegen haar wensch handelen." De rimpels van mijnheer Ilarder's gelaat verdwenen. Hij stond op, ging naar hiefaan. en legde zijn hand op diens schouder. „Best, mijn jongen," zei hij. „En ik be loof je dat, wil je die betrekking hebben, als je klaar bent, en je je een tijd op de hoogte gesteld hebt, dan zal je die hebben." XVI. Gelijk de heide zich uitstrekt, cn hel bosch verslindt, zoo breidde de leegte zich uit in hei huis van de familie Harder. Gedurende de Lente bemerkte men dit niet, toen had de smart de hoofdplaats, cn ook bemerkte men in den Zomer de verandering niet. Hel buitenleven verstrooide dc 'kinde ren. Stefaan werd in beslag genomen door zijn dienstplicht, en mijnheer Harder bracht bijna twee maanden door op een badplaats, om genezing le zoeken voor een zenuwziek te. Maar toen de Herfst kwam, en men weer bijeen was in de oude woning in de stad, voelde men dat dc lucht daar beklemmend, drukkend was, en men begreep, dat de ziel van hel huis weg was. De band, die de leden van de familie bij een hield, bestond niet meer, en nadat ze de maaltijden gebruikt hadden, gebeurde hel zelden, dat zc nog eenigen lijd bijeen bleven om 'te praten of elkaar gezelschap le houden. Elk ging naar zijn eigen bezighe den, de kinderen naar hun boeken en speel goed de oude nicht, die voor dc huishou ding zorgde, ging weer aan haar werkzaam heden, Stefaan naar zijn werk of naar Hilma, die op den hoek van dc straat wachtte, cn mijnheer Harder naar zijn kan toor en zijn gedroom onder het rooken. Maar hem drukte de leegte het meest. Hij was nooit een man van initiatief geweest, nooit had hij van oaféleven gehouden of vrienden buitenshuis gezocht buiten de ge wone conversatie. Daarom kon hij nu ook geen kennis aanknoopen met iemand, die de duisternis rondom hem kon verjagen en het leven een schijn van belangrijkheid kon geven Maar als hij daar in een hoek van dc sofa zat te rooken cn te peinzen, dacht hij veel aan den Zomer en aan dc kleine badplaats, waar hij gelogeerd had, aan het gezellige thuis, waarin hij vertoefd had, en aan dc twee vrouwen daar. Dat waren de vrouw en de dochter van Ilaglind, zijn ouden boek houder, die vijftien jaar geleden gestorven was. Om hun klein inkomen te vermeerde ren, waren ze na den dood van den familie verzorger verhuisd naar de hadplaats, om daar 's zomers hun mooiste kamers aan bad gasten te verhuren. Toen nu mijnheer Har der naar die plaats ging, sprak het van zelf, dat hij bij hen introk, en hij had cr geen berouw van gehad. Van» het eerste oogenblik had hij gevoeld dat hij bij werkelijke vrienden was, cn zijn stemming was lichter geworden door haar zorgen en verpleging. En nu, terwijl hij daar in zijn hoekje zat, en naar de rookwolken 'keek, herinnerde hij zich dit vredige thuis als een heerlijke vrij plaats, een oase in die woestijn, die hem omgaf. Hij dacht cr aan, hoe vroolijk liet licht cr viel dooi de witte kanton gordijnen, op het licht gele damast van de stoelen, de velt» bloemen, de groene slingerplanten in al basten vazen voor de ramen. Hij meende de trippelende, bedrijvige schreden te hooren van de oude mevrouw, en Ester's heldere stem, als ze een of ander vroolijk lied zong onder haar bezigheden. Hij herinnerde zich een massa vriendelijke attenties, die zijn hart verwarmd 'hadden. Maar het langst vertoefden zijn gedachten bij den tuin achter hel huis, den lachenden kleinen tuin, waar men tot laat in den avond onder den groo- ten apnclboom zat. Mijnheer Harder en de oude dame spra ken over vroeger dagen met gemeenschap pelijke herinneringen cn Ester zat er bij met open ooren en oogen, en wityp nu cn dan een vraag op, die hen verder leidde in het labyrinth der herinneringen. Of men sprak over iets, waarvan Ester iets wist, en dan nam ze ook deel aan het gesprek. Maar het merkwaardigst was, dat of ze sprak of zweeg, altijd was het, of de anderen zich alleen tot haar wendden. Aan haar vertel den ze de verhalen, ze vroegen haar mee ning, cn naar haar luisterden zc in de eerste plaats. Hij vroeg zich af, hoe het toch kwam, dat zij zoo de gedachten op zich concentreerde. Ze was absoluut niet opvallend. Als hij haar niet gekend had, zou hij haar twintig, der tigmaal op straalt hebben kunnen voorbij gaan, zonder haar op tc merken. Lcelijk was ze niet, maar ook niet mooi. Hij zou nauwelijks een van haar trekken kunnen be schrijven. Wat hem het meest bijbleef was de uit drukking van haar gelaat. Die wisselde, lichtte, stierf weg, zonder dat men het be greep; maar altijd oefende ze een zekere aantrekkelijkheid op haar omgeving uit, men voelde een neiging zijn ziel voor haar open te leggen. Het was of ze zich zelf geheel vergat voor dengeen met wien ze sprak, of ze geheel op ging in haar gevoelens cn beschouwingen. Misschien was dit het wel, waarom men al tijd tfen blik naar haar wendde. Maanden lang vertoefden mijnheer Ilar der's gedachten voortdurend bij zijn zomer verblijf, en hoe nader dc Lente kwam, hoe meer hij er aan dacht, cn voor April voorbij was, had hij ontdekt, dat zijn zenuwpijnen nog niet geheel voorbij waren. Daarom schreef hij naar de kleine badplaats, en huurde dezelfde kamer, die hij tijdens het vorige badseizoen gehad had. Reeds midden Juni betrad hij opnieuw hel lichte, vriendelijke huis met een gevoel, als of hij uit was geweest en nu weer thuis ge komen was. En hij vond alles onveranderd behalve de trippelende, bedrijvige schreden van de oude mevrouw, die zoo dikwijls voor zijn deur geklonken hadden, terwijl hij 's morgens nog in bed lag, en die hem 't ge voel hadden gegeven omgeven te zijn door een goede beschermengel, die alles tot zijn bestwil schikte. Ze -liep niet meer zoo flink en licht, want zij was den vorige» winter een keer gevallen en had haar heup bezeerd, cn moest zich nu met moeite op een kruk voortslepen. Dat maakte ook, dat ze niet zoo dikwlijs als vroeger in den tuin kwam en niet, zoo als het vorige jaar, mee kon gaan op hun wan delingen in de omgeving. Maar ze wilde niet, dat mijnheer Harder en Ester thuis zouden blijven om harentwil; daardoor kwam het, dal deze laatsten niet zelden met hun tweeën onder den appelboom zaten of samen in de lange laan liepen lus schen de stad cn dc badinrichting. En drt intieme verkeer werd mijnheer Harder ten slotte tot een werkelijke behoefte. Als Ester eens een dag bezig was, en hij haar gezel schap moest missen, dan viel de tijd hem oneindig lang, en hij dacht met angst aan de terugreis, en aan den droeven winter in dat groole leegc huis in Stockholm, dan zou hij haar lveclemaal moeten missen. Plotseling kreeg hij een idee, zoo eenvou dig en schitterend, dat liet hem verbaasde, dat hij die niet eerder had gehad. En aoodra hij zijn gastvrouwen zag, stelde hij haar zijpi plan voor. „Konden zij beiden niet dezen winter in Stockholm wonen? Mevrouw iïatg- lind had immers massage en dokters hulp noodig voor haar heup, en hij hod twee ka- mers. die nooit gebruikt werden. Waarom zouden ze die niet gebruiken? Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1912 | | pagina 1