Maandag 18 Maart 1912.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
VOORHOF DER LIEFDE.
lO" Jaargang.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
g 8 nuuinden voor Amersfoort f l.OO.
Idem franco per poet- 1.50.
konderiyko nummers- 0.05.
ixe Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zou- en Feest
dagen.
flrertentiön. mededdelingen ens.gelieve men vóér 11 var
'•morgens oij de Uitgevers in te zenden.
Uitgever»: VALKHOFF C®.
Utrecht8«h«9traat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Vsn 1—B regels f 0.50.
Elke regel moer
Dienstaanbiedingen en Aanvragen 25 cent* by vooruitbetaling.
Groot» letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bodryf bestaan zoor voordeolige bepalingen tot
het herhaald advorteeron in dit Blad, by abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan hen, die met 1 A.pril
dit blad inteekenen,
nummers die ge
maand Maart nog
verschijnenkoste-
toegezonden.
Politiek Overzicht
kolenstaking in Engeland.
tiet is met anaers aan natuurlijk, aat groot
üwezen ondervonden wordt over de mas
king van de onderhandelingen, die onder
iing van tie hooluen uer regeering gevoerd
poen lusachen de vertegenwoordigers van
iKgevers en werknemers in het kolenbe-
ijt om de staking -o beemdigen. De eiienüc,
lUze slaking reeds heelt veroorzaakt, /.ai
g toenemen, liet reeds zoo gruoie leger der
riKioozen zal nog ine. veie duizenoen vcr-
,u«ucii, uc openüare vervoermiddelen zui-
K Hunne mensicn nog verder moeten iaknni-
|t. /.vtaaiuor nog aan lot neuen zaï de slag
vociü woruen, uien deze staking aan de
vernem, in nei a.gemeen lugorengt.
«aar onverwaent is «ei bericht, dat de
I ioernanuenngen waren algeoroken, niet ge
inen. lloe langer ne besprekingen duurden,
d ie uuiuenjkcr werd het, aat geene over-
li stemming ie bereiken zou zijn. De parle-
cntaire correspondent van de Daily News
hiijft, dat de conferentie gedurende vele
en zich in een vicieusen cirkel heeft bewo-
n. Lr was onder de mijnwerkers eene on-
rzoenlijke fractie; de mannen uit Schotland
fa uit .vaics wilden niet afgaan van den
Lil, dat de miniuiuin-loonscnaai moest wor-
en aanvaard, zooals zij haar hadden vastge-
pld. De Kngelsche mijnwerkers, die de
roote nieerderneid uitmaken, stonden niet
00 sterk op hun stuk; zij wiltien discussie
faer de loonschaal toelaten, maar op ééne
oerwaarde: dat de Schotsche en Engelsehe
Ljiicigenaars in beginsel liet minimum-loon
Öudcu aanvaarden. Dezen hadden van hunne
Lu., onoverkomelijk bezwaar daartegen; zij
Vilden zich slechts er bij neerleggen, wan-
teer het minimum-loon hun werd opgelegd
loor de wet. Maar dat ontmoette weer groot
jfezwaar bij de regeering, die ernstig wensch-
c, dat de bemoeiing van den wetgever met
iet minimum-loonvraagstuk kon worden ver-
beden, onvdat daarmee de hand werd gesla-
{e aan een groot economisch vraagstuk, dat
Jïlstrekt niet tot de kolenvelden beperkt is.
e toestand was dus deze: 1. De mijnwerkers
.vilden niet toegeven op de vaststelling van
le loonschaal, wan..eer niet de mijneigenaars
lit Schotland en Wales hun verzet tegen het
ninimum-loon lieten varen. 2. De mijneige
naars uit Schotland en Wales wilden niet toe
geven wat het minimum-Koon betreft, dan als
de regeering een wetsontwerp indient en dat
door het parlement doet aannemen. 3. De re-
peering had bezwaar tegen de indiening van
«en wetsontwerp, als niet de mijnwerkers
toegaven op de vaststelling van de minimum-
loonschaal
I Nu zal liet er toch toe moeten komen, dat
do oplossing van dezen srtirijd, die in der
wihne niet is kammen wonden verkregen, van
lerhaod wondt opgelegd. Het ontwerp
i wet, dat de regeetrimg genoodzaakt is dn
1 dienen, zal roet bekwamen spoed behan
deld worden. Maar daarmee komt men voor
nieuwen toestand te staan, düe caigien-
dige en groote bezwaren meobrentgt. Wij
hebben reodfi gewezen op de kritiek, die op
het beleid van de regeering in dezen strijd
buiten het parlement is uitgeoefend door den
leader van de Labourpartij in het lagerhuis,
Ramsay Maodowild. Diens stemming is er
«sedert niet op verbeterd. Hij heeft in de La
bour Leader zijne aanvallen tegen den eer-
sen minister herhaald, wdiemhij verwijt door
onhandigheid ailles bedorven te hebben. Hij
zegt, dat het niet waar is,, dart de Miners Fe
deration ooit heeft geweigerd over loonr
eischen te onderhandelen. Hij verzet zich be
s-list tegen de oplossing van het geschil door
hal parlement. Eene wot, die hut minimum
loon slechts in beginsel uitspreekt, geeft den
werklieden niets. De wettelijke wststelling
van de loontarie-ven door luit parlement is
onmogelijk; tegen de invoering va»n scheids-
gerechten aan wier uitspraak partijen zich
hebben te onderwerpen, zal de arbeidspar-
tij zich met alle krocht verzetten. In vrijwil
lige onderhandeling moet de slaking ton ein
de gebracht worden.
Deze pfoiüpptkn had curd er gepast tegen
het intransigente doel der arbeiders, die
door hunne houding dc regeering zeen- tegen
haren zin nopen om te doen wait door den
heer Ramsay Maodomaild zoo scherp wondt
algekevurd. Maar zij dluidt aan welke moeie-
lijkheden de rogoering te wachten heeft, niu
zij het parlement in dc zaatk moet betrokken
Inderdaad bevindt de regeering zich thans
in een uitenst moei olijke» -ttaesia-md
Harold Spender, een der leden van
de liberale partij, d.be zeer dibhrt bij1
de Laibourpao-tij staat, heeft in de Mor
ning Leader den toestand in de stakings-
kwesrtje uiteengezet en daarbij onver
bloemd uitgesproken, dart de mijnwerkers
zich verzetten tegen alle ten behoeve der an
dere partij voorgestelde waarborgen en dat
men zich moeiedijk kan voorstelBem hod de
regeering voor de eene pairtij door ©en maat
regel oj) wetgevend gohied kaïn zorgen, zon
der de rechten en bc-tangen van do andere
partij te beschermen. Ilij zegt: „Zij kaïn niet
aam de mijaieigdnfajars dwang aandaon en
daarbij de mijnwerkers geheel vrijlaten iin
liun doen en laten."
De vraag ligt voor de hand, welk bezwaar
het kan opleveren de beide partijen niet
met dezelfde maat te meten De heer Harold
Spender zegt daarvan openhartig, dat de re-
geeringspartij dan uiteen zou vallen. Daar
mee logt hij den vinger op de wonde pldk.
die door dezen strijd is bloot gekomen in
de huidige politieke constellatie. De rogoe-
ringspartij is in staat strijdvragen tot oplos
sing te brengen als bet recht van veto van
het hoogerhuis, home-rule in leofltawd en af
schaffing vaat de staatskerk in Wales. Maar
als zij staial voor vragen, die den strijd raken
iusschen kapitaal en arbeid, dan is 't met de
eohaesic Iusschen de verschillende deden van
de meerderheid, waarop de regeering steunt,
gedaan. En daarin zit bet gevaar, dat in
dezen strijd verscholen is voor het ka bine t-
Asquith.
Hulië en Turkije.
Tripoli, 1 6 M a a r t. De Arabieren faeb-
bon hodenmoaigan de Redoute vam Gargares
aangevallen. Ze werden door de ortaileri-e
teruggedreven, met achterlating vatn één doo-
de en ©enige gewonden. Aan Itahliaansohe
zijde werd niemand gedeerd.
Parijs, 18 Maart. Uit Konetantinopcl
wordt aan Pari6-Journal bericht: Dertig Ita-
liaansche schepen zijn bij My til ene en Tcne-
dos
Over dc mogelijkheid van een Italiaanschen
vlootaanval op Salonika bericht de Pester
Lloyd uit Wcenen, dat men van dc loyauteil
van Italië verwacht, dat het niets zal onder
namen, waardoor belangen van de bevrien
de en inzonderheid van de verbonden staten
worden gedeerd. Daar komt nog bij, dat de
handel in Saloniki voornamelijk ligt in han
den van dc daar gevestigde Italiaanschc kolo
nie en de poging tot een bombardement voor
de Turken eene aanleiding zou zijn om dc
Ituliaansche staatsburgers uit Saloniki te ver
drijven.
Konstanrtinopel, 17 Maart Men
verzekert uit goede bron, dat de Porte d©
gezanten heeft opgedragen aan de mogend
heden te verklaren, dat de vredesvoorwaar
den van Italië onaannemelijk zijn. De voor
naamste voorwaarden zijn: terugroeping van
de Turksche troepen en erkenning van de
inlijving van Tripolitanie. In ruil daarvoor
zou Italië bereid zijn aan Turkije sommige
concessiën toe te staan, met name eene
schadevergoeding in geld, toestemming tot
de opheffing van de capitulatiên en erkenning
van het godsdienstige gezag van den kalif.
België.
Bru6s cl, 18 Ma art. De permanente
su-Ktrcommissie heeft dc overeenkomst van
5 Maart 1902 vernieuwd voor vijf jaren, te re
kent» van 1 September 1911. De vermeerde
ring van het Russische contingent is bepaald
op 150,000 ion v.oor 1911/12 en 50,000 voor
ieder van dc beide volgende dienstjaren.
Deze schikkingen zullen worden gemaakt
voor 1 April a .6.
Duitschland.
B e r 1 ij n, 16 Maart. Nadat verleden
Donderdag de bespreking van den rijkskan
selier met de ministers van de bondsstaten
had piaals gehad, diende de staatssecretaris
van het rijksdcparlement van financiën Wer-
muth zijn verzoek om ontslag in. Dit verzoek
is door den keizer toegestaan. Onderstaats
secretaris Kühn is to-t opvolger van Wermuth
benoemo.
Het aftreden van staatssecretaris Wer
muth als hoofd van hert rijksdepartement van
financiën is een gevolg van de bespreking,
die de rijkskanselier verleden Donderdag
heeft gehad met dc hoofden der regeeringen
van de Duitsdhe bondsstaten. De heer Wer
muth was in den laatsten tijd het mikpunt
van de aanvallen der reactionaire partijen, om
dat hij zich voorstelde de k-osten van de maat
regelen tot versterking van leger en vloot,
welker indiening bij den rijksdag spoedig is le
verwachten, te dekken door directe vermo
gensbelastingen, in de eerste plaats door eene
rijks successiebelasting. Onder de pairtijen
der rechterzijde blijft echter het verzet te
gen deze -belasting, dat in 1909 heeft geleid
tot het altreden van vorst Bülow als rijks-
kanselier, onverzwakt voortbestaan" In de
conferentie van verleden Donderdag zijn de
plannen van den -heer Wcrmerth niet aan
genomen, "en dientengevolge heelt hij ont
slag gevraagd on verkregen.
D o r t m u n d, 16 Maart. lieden zij,rt
159,953 mijnwerkers aan het werk .gegaan.
Er (hadden 323,986 aan het werk moeten gaan.
He>t aamtal stakers is gisteren met ruim
18,000 ingekrompen.
Zwickau, 17 Maart. De vergadering
van gedelegeerden van mijnwerkers in liet.
district Zwickau heeft een besluit genomen,
waarin kennis genomen wordt van dc zonder
resultaat geëindigde onderhandelingen Ius
schen dc gecommitteerden der werklieden
en de mijn besturen en eenstemmig de mea
ning wordt uitgedrukt, dat er nu geen andere
uitweg meer is dan de staking. De mijnwer
kers willen morgen in staking gaan.
B o c h u m, 17 Maart. De heden ge
houden openbare vergadering van den mijn
werkersdriebond bewees door het zwakkere
bezoek, dat de stakingsbeweging in het Bo-
chumsche gebied aan 't verminderen is. Er
waren slechts 2000 personen tegenwoordig.
De stemming was zeer gedrukt. Hert lid van
den rijksdag Saclise drong er op aan ijverig
te agiteeivn. Hij verklaarde, dat de stakers
tevreden zijn met eene dadelijke loonsver-
hooging van 10 pet. en eene verdere ver
hooging van 5 pet. te rekenen van 1 April.
Nergens zijn incidenten of onlusten voor
gekomen.
De opgaven, die eergieter zijn gedaan over
den toestand in het stakingsgebdcd, wijzen op
een merkbaren achteruitgang van het aantal
stekeTf. In het ,,Obcrbergamt" Dortmund
slankten Zaterdag ongeveer 15,000 man min-
der. De reden daarvan is te zeeken in de
verklaring van dc mijnbesturen, dal de per
sonen, die Zaterdag weder aan 't werk gin
gen, niet als contractverbrekers zouden wor
den beschouwd. Uit Eesen wordt inlusechen
aan de Köln. Ztg. geschreven, dat men ver
wacht had, dat meer personen zich die gele
genheid ten nutte zouden maken. De loop van
de staking in de eerste week kan in deze cij
fers worden samengevat: Dinsdag ontbraken
GO pet. op het werk, Woensdag steeg het per
centage tut 61 pel., Donderdag daalde bet tot
59 pc'., Vrijdag tot 56 pet. en Zaterdag tot
51 pel. Op hel eind© van de vorige weck was
dus iet6 meer dan de helft van het personeel
in 6laking.
Met hel eindigen van de staking schijnt
vooralsnog niet te rekenen te zijn. Een be
richt, dat onderhandelingen zouden begin
nen om de staking af te breken, is vanwege
dc vakvereenigingen, die de staking leiden,
tegengesproken onder verklaring, dat er
voor 't oogenblik niet de minste aanleiding
is om het eindigen van de staking voor te
bereiden. De bceliseing daarover blijft voor
behouden aan eene tc zijner tijd bijeen tc
loepen vergadering, maar aan het bijeenroe
pen van die vergadering denkt nu nog nie
mand
Over de stemming in Saksen wordt be
richt, dat de werkgevers de eischen van de
werklieden, als geheel onvereeiiigbaar met
den werkelijken toestand, hebben afgewezen
en dat nu de staking is te verwachten. Daar
entegen hebben in Oppcr-Silezië de mijnwer
kers besloten voorloopig niet te staken in
de hoop, dat voortgezette onderhandelingen
bevrediging van de loonciscben zullen bren
gen.
Behalve de staking in de kolenmijnen, is er
ook nog eene kleermakcrsstaking. Volgens
een bericht uit München aan dc Frankf. Ztg
is op grond van nauwkeurige tcITingslijsten
vastgesteld, dat 22,800 kloennakersgczellen
staken. Eenige plaatsen ontbreken nog mei
hunne lijsten
Engeland.
Londen, 16 Maart. Op verzoek van
eersten minister Asquith hebben de mijn
eigenaars en mijnwerkers vertegenwoordi
gers benoemd om met de regeering overleg
te plegen over de voorbereiding van het
wetsontwerp tot regeling van het minimum
loon.
Heden werd een kabinetsraad gehouden
onder leiding van Asquih. Men bericht, dat
daarin het avanl-projet van het wetsontwerp
is overwogen.
17 Maart. Gisterenavond zijn ernstige
ongeregeld heden voorgekomen in Bellshill
en Blautyre, mijnsrteden in Lancashire, om
dat het werk door 200 niet-leden van den
mijnwerkersbond is horvat. De menigte wierp
met stccnen naar dc politie, die de mannen
naar hun werk bracht. Een aantal mijnwer
kers zijn gevangen genomen, waaronder ver
scheidene Polen, die een aanzienlijk deel uit
maken van dc mijnwerkers in dit district.
Soortgelijke tooneelen hebben in andere
districten plaats gehad en ernstige onlusten
worden in de volgende week gevreesd, om
dat vele mijnwerkers, die niet aangesloten
zijn bij den hond, en op den rand van den
hongersnood zijn, hebben aangekondigd, dart
zij voornemens zijn den arbeid te hervatten.
Omstreeks 2000 staal- en ijzerwerkera in
de aangrenzende districten Coatbridge en
Motherwell zijn werkloos en lijden groot ge
brek Duizenden werklieden werden viste-
ren in Glasgow ontslagen; duizenden jade-
ren hebben aanzegging gekregen, dat zij
over eenige dagen zulleu worden ontslagen.
Heden zal de eerste minister aan hel la
gerhuis mcdedceling doen, dat hij Dinsdag
bij het parlement een wetsontwerp zal indie
nen, dat ten doel heeft eene wettelijke sanc
tie tc geven aan de verklaring, dat „een be
hoorlijk (reasonable) minimum-loon, verge
zeld van gepaste, waarborgen voor dc be
scherming van de werkgevers, eene wettige
bepaling moet zijn van het arbeidscontract
van personen, di© in kolenmijnen onder den
grond in dienst worden gehouden." De loon.
schaal zal niet door dc wet bepaald worden,
maar plaatselijk worden vastgesteld in ieder
district door een raad, samengesteld uit ver
tegenwoordigers van werkgevers en werk
nemers met een onzijdigen en onafhankelij-
ken voorzitter, tc kiezen door de partijen of,
zoo noodig, door de regeering.
Het wetsontwerp zal behandeld worden
volgens eene summiere proceduro, om elk
tijdverlies te voorkomen. Als voorbeeld van
oxtra-6poedige behandeling haalt dc Daily
News aan eene wet van 1866 tot schorsing
van de Habeas Corpus In Ierland, die den
17en Februari des middags werd ingediend
en in den nacht van 18 Februari om 12.10
de koninklijke bekrachtiging verwierf. Zoo
haastig zal het ditmaal wel niet gaan; eenige
dagen zullen gegeven worden lot overwe
ging. Mt-n berekent, dat cr nog minstens drie
Weken zullen moeten verloopen, voordat do
koienproductic weer op normale wijze zal
piaals hebben.
Het aantal werkloozcn, dc stakende mijn-
weikens daaronder begrepen, werd Zaterdag
opgegeven als 1.800.000. Alsof de ellende, di©
deze staking teweeg brengt, nog niet groot
genoeg is, stelt het bestuur van den Engel-
sclien verkeersarbeidersbond een© nieuwe
dergelijke ramp in uitzicht. Dc plaatselijke
afdi'-dingen van dezen bond hebben eene cir
culaire ontvangen, waarin wordt aangekon
digd, dat de leden zich er op moeten voorbe
reiden in Mei eene algemeene staking tc be
ginnen
Italië.
Dalba, de bedrijver van den aanslag op
hert leven van den Koning, zal niet lot levens
lange tuchthuisstraf veroordeeld kunnen
H ROMAN DOORj
ANNA WAHLENBERQ,
De kleine jongen was intusschen onrustig
geworden, en men bevrijdde hem van alle
doeken en omhulsels. Ester nam hem in haar
armen, en wiegde hem, terwijl ze met mijn
heer Harder den aard van de ziekte -trachtte
te gissen, en overlegde welken dokter men
zou raadplegen. Maar Stefaan mengde zich
niet geen woord in het gesprek. Hij stond
onbeweeglijk naast Ester's sitoel en aan
schouwde haar en het kind.
Toen klonken vlugge schreden jn de vesti
bule en plotseling verscheen Hilma op den
drempel, blootshoofds, slechts mot een doek
over de schouders.
Ze strekte de banden uit, om den jongen
van Ester's schoot te nemen, maar Stefaan
stelde zich vóór haar.
,,Je gaf er wiet om, dat hij ziek was. Nu
zal i k voor hem zorgen."
,,Ziek! Kom, wat ooi-pijn hebben alle
kleine kinderen. Maar nu hij eenmaal hier
is
Ze trachtte opnieuw hert kind te nemen,
niaar Stefaan liet het niet toe.
,,Je was bang," zei hij kort en scherp.
„Bang/' herhaalde ze lachend, en keek
naar de anderen
„Waarvoor dan?"
Maar baar lach klonk gedwongen, cn haar
blik was onzeker.
„Je was bang, dat er iets in den weg zou
komen voor onzen ondertrouw. Hoe het met
Einar ging, kwam er niet op aan. Maar nu
kan je heen gaan, je bcn-t geen moeder voor
hem."
Hilma's woedende blik trof eerst Stefaan,
maar dadelijk daarna Ester. Eu nooit tevo
ren had deze zoo'n hevigen haat op zich ge
richt gevoeld. Ze herinnerde ziteh Stefaan's
mcdedceling, hoe Ilihna hem in dc laatste
weken opgezoclrt had, en hoe zacht en mee
gaande zc geworden was, niettegenstaande
de slechte ontvangst, die haar te beurt viel.
Het was waar, wart hij reeds eens gezegd
had. llilma was bang. Ze vreesde, dat er iets
Iusschen beiden zou komen, vóór haar ver
heffing, ondertrouw cn bruilof! Misschien
speelde jalouzie ook een rol. Misschien ook
hield ze van Stefaan op haar manier. En
misschien maakte dit haar vrees nog groo-
ter, nu ze stond tegenover de vrouw, die ze
als een dreigend gevaar voor haar toekomst
en geluk beschouwde.
Haar wangen gloeiden, haar oogen licht
ten met een stekenden glans.
„Zoo, haar wil je dus tot moeder voor
hem hebben?" zei ze op Ester wijzend.
„Gal"
Hij poogde haar naar de deur te schuiven,
maar toen brak de woede uit. Met de kracht
van de emotie streed ze met hem om bij het
kind te komen. Zc had geen gedachte meer
voor de omstanders, en ze schreeuwde met
luide stem, alsof ze wilde, dat heel het huis
het zou hooren.
„Het gelukt je toch niet, het gelukt je toch
niet!"
Midden in haar vreeselijke opwinding
voelde zc toch hoe een vaste, maar milde
hand op haar schouder gelegd werd, terzelf
der tijd, dat Stefaan's greep verslapte, en in
plaats van Stefaan, had ze mijnheer Harder
voor zich.
„Zie zoo, beste kind, wees nu kalm," zei
hij.
Tegen hein kon ze geen geweld gebruiken,
en dc aanblik van zijn vriendelijk gezicht be
werkte een omkeer in haar gevoelens, zoo
dat ze in tranen uitbarstte. Hij liet haar
eenige oogenblikken schreien en nam toen
haar hand tusscben de zijne.
„Zie zoo, nu is bet 't beste, dal je naar
huis gaat om eens na te denken," zei hij
„Later kunnen jelui samen praten."
En hij voerde het nog steeds schreiende
meisje naar builen. Toen hij terugkwam, had
Ester in een hoek van de sofa een geïmpro
viseerd bed gemaakt, en legde daarop het
slapend kind, opdat het meer rust zou krij
gen dan op naar schoot. Stefaan stond naast
haar en keek naar haar verrichtingen. En
ook mijnheer Harder ging naar de sofa om
het bloökc gezichtje te bek ij-ken.
„Arm kleintje,fluisterde hij, „arm
kleintje."
„Maar hij heeft tenminste een vader," zei
Stefaan.
Rn hij knielde neer bij de sofa, cn greop
hel slappe handje van zijn kind, druik'tc het
tegen zijn lippen en kusrtc het zoo heftig, dat
de kleine jongen zijn zware oogleden open
de, en mat lachte, liij meende zeker, dat men
ecu spelletje met hem speckle. Maar Stefaan
bleef het handje (kussen, en sprak tot (hem
met een stem, die onduidelijk en afgeibro-ken
was, door gemoedsbeweging.
„Je zult (het beter hebben dan ik," zei bij-
„Je zuflt tenminste een vader hebben, die van
je houdt dhe om je geeft. Je zult niet
altijd buiten behoeven te staan, altijd bui
ten."
Na eenige oogenblikken legde hij, het hand
je weer zacht neer, het kind sliqi vaster
©'•an zoo even, cn alle drie, die bij hem ston
den, zwegen, ofschoon de gedachten zich
verdrongen jn hun hoofd. Stefaan voelde hoe
dc oogen van zijn pleegvader op hem rust
ten, en ten slotte moest hij ze wel onrtraoe-
rten.
„Stefaan," zei-mijnheer Jtaftüer, „meen
jc werkelijk, dat je altijd buiten hebt ge-
Maan?'»
Stefaan's blik lichtte plotseling van een
intensieve bitterheid.
„Ja," antwoordde hij luid cn scherp.
Maar toen hij het zei, mengde zidh een ge
notvolle zoetheid in zijn scherpte, cn hij
lachte, 't Was goed, eens luid tc zeggen wat
hij zijn heel© leven in stilte had gedacht,
't Was goed eindelijk hem te toonen, die in
naam vader voor hein was, wat in het hart
besloten was, dart vlak naast hot zijne klop
te, maar dat hij niet had willen hooren.
„Alles wat jk noodig had voor mijn be
staan, kreog ik hier in huis," vervolgde hij,
,.cn meer dan dni. Verpleging en amusement
kreeg ik hier in huis," vervolgde hij, „nau
welijks minder dan de andere kinderen. Er
was sfeclvts één ding, dat u dc anderen wel
gaf, en mij niet, maar dat was juist waar
naar ik het incest verlangde. Dat was...
Hij wendde zich af. Hij kon liet woord
niet uitspreken.
„En ik stond buiten, en mocht toezien. Al»
ik tenminste maar niet had hoeven toe te
zien."
Mijnheer Harder had een papaersaijder van
de -tafel genomen en speelde daarmee, zon
der tc welen wat hij in de hand bad.
„Als ik het maar vermoed had, Stefaan,"
zei hij met neergeslagen blik. „Ik hield altijd
van je."
„Werkelijk? Het zou prettig geweest zijn,
dat eens gehoord1 te hebben I"
Hoon cn wantrouwen verscherpten deze
woorden.
Mijnheer Harder hieW op met het spelen
mei den papiersnijder.
Misschien, zei Stefaan, ,,is het te veel
erlangd dat tdegeon-, die zeil kinderen heeft,
zich ook nog zal hechten aan vreemde kin
deren, en u moet niet denken dat ik ondank-
bear ben, voor al hertgeen u voor mij gedaan
hebt. Maar één ding kan ik u niet vergeven,
cn dat is, dat u mij zo«o lang in het geloof
liet, dat mijn eigen roder zioh niet in het
geringste om mij bekommerd heeft. Eerst
twee jaar gebeden heb ik gehoord, dat de in
komsten van zijn uitvinding mij ten deele
toekomen. Hij meende misschien dat die
grooter was dan «e zijn, misschien heeft hij
gemeend dat ik er van kon leven. Had ik
s'ichts dit geweten, ik .geloof niet dat dik mij
dan zoo verlaten gevoeld zou hebben."
Terwijl Stcfaon sprak, had Harder lang
zaam zijn gebogen 'hoofd opgerichten voor
Ester die hem gadesloeg was het, of heel zijn
gestatte groeide, zich verhief. Ook zijn ge
zicht onderging een verandering, het kreeg
oen eigenaardige, zielvolle -udtdruBdkinig,
waartegen de aanklachten van Stefaan af
stuitten. Maar met milde ootmoedigheid
legde hij zijn hand op den arm ron Stefaan.
„Mijn jongen," zei hij, ,,inijn arme jongen.
Ik begrijp dat jij geïijk hebt. Je hebt mij veel
<e verwijten. Ik ben niet voor je geweest, wat
ik had moeten zijn. Als ik ddt was geweest.,
zou misschien je lot oen betere wending ge
nomen hebben dan nu."
(Slot volgt).
