„DE EEMLAN PER".
Maandag 6 Januari 1913.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Jonge Liefde.
J
N*. 138
IF" Jaargang*
loofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO.
Uitgevers: VALKHOFF Co,
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f l.OO.
Idem franco per post 1«50»
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - O. I O.
Afzonderlijke nummers - 0.05.
Dezo Courant verschijnt dagolyks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiön gelieve men liefst vóór 11 uur, familie
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 15 rogels.. f 0.50.
Elke rogel racer- O. ÏO»
Eionstaanbiodingon 25 ccntN bij vooruitbetaling.
Grooto lottora naar plaatsruimte.
Voor handel on bedrijf bestaan zeer voordocligo bopalingon
tot hot horhanld ndvortooron in dit Blad, b\j abonnement,
Eono circulairo, bovattende do voorwaardon, wordt op
aanvraag toegezonden.
Kennisgevingen.
HONDENBELASTING.
Burgemeester en "Wethouders van Amersfoort
herinneren belanghebbenden aan art. 1 der verorde
ning op de invordering eener belasting op de hon
den, luidende
„Ieder, die belastingplichtig is voor een of meer
honden, doet daarvan jaarlijks in den loop der
maand Januari aangifte ten kantore van den ge-
me.nte-ontvanger door invulling en onderteckenmg
van een gedrukt beschrijvingshiljet, dat aldaar kos
teloos wordt verstrekt.
„Voor hen, die het beschrijvingsbiljet niet kun
nen onderteekenen, geschiedt zulks namens hen door
den gemeente-ontvanger bij de inlevering van het
biljet."
In verband met bovenstaand artikel wordt met
nadruk er op gewezen, dal zij, die belastingplichtig
ziju, vau de aangifte ten gcmeenlehuize ra den loop
van Januari hebben zorg te dragen, zoodat de pen
ning niet meer zooals in vorige jaren thuis
wordt gebracht cn de verschuldigde belastiug aan
huis in ontvangst wordt genomen.
Overtreding dezer bepaling wordt gestraft volgens
de bepalingen der gemeentewet, onverminderd de
verplichting tot betaling der verschuldigde belas
ting.
Amersfoort, 4 Januari 1913.
Burgemeester vn Wethouders voornoemd,
De Secretaris, Do Burgemeester,
J. D. WERKMAN. v. RAND WIJ CK.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
brengen ter openbare kennis, dat bij bun besluit
vau heden aan de N. V. Phoenix Brouwerij inge
volge art. 8 der Hinderwet vergunning is verleend
lol het oprichten van een brouwhuis, machine
kamer, smederij en ketclhu.s, in welk ketelhuis twee
stoomketels worden geplaatst van 10 en 6 almos-
l eren, in het perceel gelegen aan de N. Brouwer -
straat no. 23, kadastraal bekend gemeente Amers
foort, sectie D, no. 1894.
.Amersfoort, 3 Januari 1913.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
T D. WERKMAN v. RANDWDCK.
Politiek Overzicht.
Se vredesonderhandelingen.
Men kan op dit oogenblik nog spreken van
vredesonderhandelingen. Zal men 't heden
avond nog kunnen doen? Als men leest wat
onder de telegrammen vermeld staal over de
aan heide zijden heerschende stemming, dan
zou men er haast aan gaan wanhopen. Van
Turksche ziijde wordt verkondigd, dat het
als een paal boven water vaststaat, dat het
ultimatum van de Balkan-bondgenooLen zal
worden verworpen, en men wijst bij voor
baat de verantwoordelijkheid al voor eene
cventueele hervatting van de vijandelijkhe
den Hunnerzijds hebben de gedelegeerden
van de Balkanstaten officieel aan Keuters
agentschap laten weten, dat zij heden van de
Turksohe gevolmachtigden niets anders wil
len hoeren, dan dat de door hen als ultima
tum gestelde eischen worden toegestaanelke
afwijking daarvan zal door hen worden be
antwoord met afbreken van de onderhande
lingen en dat zal ten gevolge hebben, dat
over vier dagen de vijandelijkheden zullen
worden hervat.
Dat maakt den indruk ailsof het onvermij
delijk is, dat de oorlogstoestand weder zal
intreden. Maar eergisteren werd datzelfde,
haast met evenveel nadruk, verkondigd. Van
beide zijden werd om strijd verzekerd, dat
op het ultimatum de onderhandelingen zou
den afspringen. En ziet op het laatste oogen
blik kwam het bericht, dat de Turksche ge
volmachtigden tot de ontdekking waren ge
komen, dat er aan hunne instructiën nog iets
ontbrak, hetgeen nieuw overleg met Kon-
stantinopel onvermijdelijk maakte. Dientenge
volge werd de zitting van de conferentie,
waarvan men de beslissing verwachtte over
de vraag-. Oorlog of vrede? twee dagen uit
gesteld. Men staat dus heden voor die vraag.
Zal nu liet uitstel vai\ eergisteren onher
roepelijk het laatste zijn? En zoo niet, welk
besluit zal dan genomen worden? Wij zullen
ons niet aan voorspellingen wagen. In dezen
Balkanoorlog is zóó veel voorgevallen, wat
anders uitliep dan werd verwacht, dat het
gevaarlijk is voorspellingen te doen. Alleen
willen wij herinneren aan hel bekende Fran-
sche spreekwoord: „La nuit porte conseil''.
Hier heeft men twee nachten om zich te be
denken. Zal men die ongebruikt laLen voor
bijgaan? Dat is haast niet aan te nemen.
Men traöht elkaar in onverzettelijkheid te
overtroeven. Maar er zijn zóó vele redenen,
die eene voortzetting van den strijd onge-
wenscht maken, dat de hoop niet behoeft te
worden prijs gegeven, dat de weg om tot
elkaar te komen, ten slotte zal worden ge
vonden.
Over de stemming aan Turksche zijde
wordt uit Konstantinopel aan de Frankf. Ztg.
geschreven
„De in het buitenland doordringende be
richten over de volledige oorlogsuitrusting
van het aan de Tsjataldja-linie staande Turk
sche oosterteger zijn meer dan tendentieus,
evenals de berichten, volgens welke de offi
cieren aldaar aandringen op voortzetting van
den oorlog en hervatting van den aanval. De
geschiedenis van den korten Balkan-veldtocht
heeft voldoende bewezen, dat daar, waar het
Turksche leger tot den aanval overging, zoo
als bij Adrianopel, heldhaftig ingrijpen van
de aanvoerders, zooals Mahmoed Moékhtar
Pacha, daartoe noodig was, wien het slechts
met aanwending van al zijn invloed mogelijk
was de troepen tot den aanval te bewegen.
Sedert hij door ce^e zware verwonding is
uitgeschakeld, ontbreekt in de Tsjataldja-
linie iedere energieke kracht, die zich bij de
troepen doet geldon. Bovendien putten de
aanvoerders zich te zeer uit in wederzijdsche
intriges. De vrees, dat een van hen 't van de
overigen zal kunnen winnen, vernieligt de
mogelijkheid van eene het land ten goede ko
mende actie.
Om voor den oorlog gereed te zijn, zijn
niet minder noodig betere financiën. De vol
komen eb in de Turksche schatkist dwingt de
Porte, alle avontuurlijke plannen prijs te
geven. Men zou herhalen wat vroeger is ge
zegd, als men wilde schetsen hoe door dit
geldgebrek ook het materieele onderhoud
van het oostcrleger wordt belemmerd. Dat er
ondanks de schijnbare diplomatieke scher
mutseling in Londen tusschen Bulgarije en
Turkije reeds overeenstemming berlaat, ne
men alle met de Porie in nauwe voeling
slaande kringen aan. Misschien si daar
mee de terugroeping van den opperbevelheb
her Nazim Pacha en van Izzet Pacha uit de
Tsjataldja-linie in verband. Zij hadden voor
eene inspectie zich daarheen begeven, maar
k: en, pas aangekomen, de telegrafische
opdracht van grootvizier Kiamil, naar Kon-
stanlinopel terug te keeren. Kedenen waren
niet opgegeven.
Ook de houding van de Turks.ne pers. die
bijna geheel onder den invloed van de Porte
slaat, spreekt voor het aannemen van eene
TurkschnBulgaarsche schikking Overal wor
den de Bulgaarsone gevoeligheden onlzicn.
Hier en daar vindt Bulgarije zelfs eene wel
willende beoordeeling in tegenstelling tot de
Grieken, Serven en Montenegrijnen."
]>e ISalkan-oorlog.
K o n s t a -n t i n o p c 1, 4 Jan. liet is on
juist, dat de Bulgaren, behalve geneesmidde
len, iets in Adrianopel laten binnenkomen en
dat de commandant van Adrianopel een
trein met levensmiddelen voor die Bulgaren
bestemd, in beslag heeft genomen.
Londen, 4 J aai. Iiier is niets bekend van
een gerucht omtrent de overgave van Adria
nopel.
Gettinji, 4 Jan. De berichten over ver
liezen van de Montenegrijnen en het nemen
van twee Montenegrijnsche kanonnen door
het garnizoen van Skutari zijn van allen grond
ontbloot.
Athene, 5 Jan. De minister van oor
log maakt een telegram bekend van gene
raal Sapoendakis, berichtende, 'dat eene
Grieksche batterij, die den Fuad-pas be-
heerscht, met succes de stelling bij Lesaana
en de haterijon hij Biraiii, die een Turkschen
aanval tegen Actarachi ondersteunden., heeft
beschoten. De aanval werd teruggeslagen
door de Turksche troepen.
Brindisi, 5 Jan. U;it Salonika wordt
van 25 Decern bei' bericht, dat de Grieken 7000
man hebben verloren bij de inneming van
Gonitza.
Konstantinopel, 4 Jan. De Turksche
vloot is heden morgen om 7.20 uit de Dar-
danellen gevaren met uitdrukkelijk bevel een
beslissend gevecht te leveren aan de Griek-
sche vloot. Het gevecht begon om 9 urn
's morgens bij Tenedos.
Athene, 4 Jan. Een officieel communi
qué van het ministerie van marine bevestigt
het uilgaan van de Turksche vloot uit de Dar
danelles De vloot was samengesteld uit de
kruisers Medjidie cn Hamidie en zes torpedo
jagers. Om 10.20 voormiddags scheidde de
Medjidie zich af van de andere schepen, die
zich onder de bescherming van de forten van
Sedulbalir hielden en wendde zich naar het
westen van Tenedos; zij loste eenige kanon-
scholen op de Grieksche torpedobooten en
keerde terug naar de straal. Om 11.25
scheidden de kruisers Medjidie en Hamidie
zich af van de rest van de vloot en gingen
op nieuw vooruit naar het westen van Tene
dos; zij wisselden gedurende een half uur
eenige kanonschoten met de Grieksche tor-
pedobooten cn keerden daarna terug in de
straat, zoodra aan den horizont de rest van
de Grieksche vloot verscheen.
Athene, 4 Jan., 6 uur des avonds. De
Iiestia bericht, dat om 7 uur 's morgens vier
Turksche schepen, waaronder de Medjidie,
vergezeld van vier torpedobooten, uit de Dar-
danellen voeren. De Medjidie stuurde aan op
Tenedos, terwijl de andere schepen gesta
tioneerd hieven bij Komukali. Toen de Griek
sche vloot verscheen, werd er eene korte
kanonnad gehouden, waarna de Turksche
vloot in de Dtirdanellen terug keerde.
Konstantinopel, 5 Jan. De Turksche
vloot is gisteren avond in de Dardanellen te
ruggekeerd. Zij moet ongedeerd zijn.
Belgrado, 4 Jan. Uat Sofia wordt be
richt, dat de in Sofia sedert eeniige jaren
blijkbare uitpuiling gisteren on heden nog
toenam. De Bulg-aarsclie regeerdngskringen
namen een volkomen stilzwijgen im achli maar
de openbare ïneemlng scbijint alLe hoop te
hebben verloren den vrede te zien tot stand
komen. Men verwacht in Sofia eene spoe
dige hervatting van de vijandelijkheden.
Zeer pessimistische geruchten waaien heden
in Sofia niet van de lucht betreffende Rume-
niè. Het gerucht liep in over 't geheel wel
ingelichte kringen, dat men uit Bukarest de
mobilisatie Maandag a.s. aankondigde, als in
middels -de Bulgaarsche regeering aniet eene
bevredigende nola had ingediend. Men zegt
te welen, -dat Rumenië zijne toerustingen
voortzet en dat het, ondanks de officieele
démeullis, gedeeltelijk mobiliseert. De open
bare moering in Sofia blijft hetgeen Rumenië
verlangt onbegrijpdlijk en aiiot ontvankelijk
vindon. De afwezigheid van officieele be
richten verontrust de pers en de steedis voort
durende Oostenrijksche mobilisatie doet
nog in Sofia het gevoel vaai algemeenc malai
se toenemen,
Sofia, 4 Jan. Heden morgen werd een
ministerraad gehouden, in den loop waar
van de onderhandelingen in Londen en de
kwestie van de Rumeenschc eischen werden
besproken. De re.gccringiskringen nemen stil
zwijgen in acht ten aanzien van 'd^e genomen
besluiten. Intusschen heellt men algemeen den
indruk, dat de voortzetting van den oorlog
in ieder geval onder de oogen is gezien.
Konstantinopel, 4 Jan. Na af
loop van den heden gehouden ministerraad is
aan Rechid Padha bevel gegeven het ulti
matum van de Btilkan-bondgenooten te ver
werpen en aan te dringen op het behoud
van Adrianopel en van de Egeïsche eilan
den. Kiamil Pacha, die ongesteld wae, ver
liet den raad vroegtijdig. Zijn heengaan gaf
aanleiding tot geruchten van eene ministe
rieels krisis, die. door eene officieusc nota
wordt tegengesproken.
De volgende ministerraad zal morgen ge
houden worden ten huize van Kiamil Pacha.
Tweede telegram. De niinister-
raad heeft besloten de door de Turksche ge
delegeerden op de vredesconferentie voor
gestelde voorwaarden betreffende de eilan
den in de Egeïsche zee en Adrianopel, Ie
handhaven. Men houdt liier het afbreken van
de vredesonderhandelingen voor aanstaande.
Londen, 4 Jan. De gedelegeerden van
de Balkan-staten hebben aan Reuter officieel
medegedeeld, dat, welke voorstellen de Turk
sche gedelegeerden Maandag ook doen, als
zij niet alle eischen van het ultimatum der
bondgenoolen inwilligen, de onderhandelin
gen door de bondgenoolen zullen worden
afgebroken en vier dagen daarna overeen
komstig de voorwaarden van den wapen
stilstand, de vijandelijkheden over de geheele
linie zullen worden hervat. Als de Turken
üi overweging geven de zaken op te dragen
aan de mogendheden, dan zal 'dal beschouwd
worden als eene zaak, die Turkije zelf raakt
en waarmee de bondgenoolen niets te mar
ken bobben.
K o n s t a n t i n o p c 1, -I Jan. De Por»
te heeft eene circulaire gezonden aan -da
Turksche gezanten in het buitenland, waar
in hen wordt opgedragen aan dc mogend
heden te laten weten, dat Turkije alle moge
lijke offers heeft gebracht om den vrede te
bewaren en -dat hel de verantwoordelijkheid
afwijst voor eene evcntuecle hervatting van
de vijandelijkheden.
L o n d e n, 4 J a n. Reuter heeft van de
Turksche misgie vernomen, dal tot de ver
daging van de conferentie tot Maandag be
sloten is In overeenstemming met den oor
spronkelijk gister door do bondgenoolen uil-
gedrukten wenscli. De Turksche gevolmach
tigden verklaren, dat zij de meest uitdruk
kelijke instruction hebben en dat zij heden
namiddag hebben besloten toe te stemmen
in het voorstel van de pondgenooten om aan
de Balkan-missiën tijd te geven tol overwe
ging van den toestand.
Konstantinopel, 4 Jan. Na ecn$
beraadslaging van twee uren over de rap
porten van de gedelegeerden op dc vredes
conferentie hebben -de ministers aan dezen
nieuwo instructiën geseind. Men bericht, dal
daarin do verwerping van het ultimatum der
bondgenooten bevolen wordt.
Londen, 5 Jan. Reuter verneemt, dat
tengevolge van de sedert gisteren door do
mogendheden verstrekte raadgevingen de
onderhandeling morgen niet zal worden ver*
broken. Daaruit moet men echter niet dft
slotsom trekken, dal er eenige verandering
ie igokomen in dc inzichten betreffende Adria
nopel. Volgens de laatste berichten staat dc
inneming van de stad voor de deur.
Men gelooft, dat het waarschijnlijk is, dat
de Turken morgen eene nieuwe Turksch-
'Bulgaarscke grens zullen voorstelen.
Konstantinopel, 5 Jan. Dc zitting
van deK ministerraad, waarin hel ultimatum
van de Balkan-gedelegeerden behandeld,
werd, duurde van 10 uur voorniiddags lot
lialf vijf des avonds. Het ging er zeer leven
dig toe. De raad verdeelt zich thans in tweo
groepen. De eene, onder leiding van den/
grootvizier, blijft zich bezig houden met de
kwestie van den vrede, dc andere, die de
ministers van financiën, marine en dc valcoefs
(vrome stichtingen) en den ondersecretaris
van het grootviziraat omvat, bemoeit zich met
de rol van de viool.
Omstreeks vier uur seinde de minister van
builenlandsche zaken aan de gevolmachtigden
te Londen nieuwe instructiën, inhoudende dat
de Porte volhardt bij hare vraag om de eilan
den te bezitten en de vroeger voor het vilajef
Adrianopel bepaalde grens handhaaft. De mi'
nisterraad zal morgen weder bijeenkomen,
om kennis te nemen van het antwoord der
gedelegeerden van de Balkanstaten.
In welingelichte diplomatieke kringcü
wordt gezegd, dat een stap van de mogend*
heden j de Porte ten gunste van den vred*
voor de deur slaat. De gezanten moeten reed*
de gedachlenwisseling daarover begonnen
zijn.
Uit Rome wordt aan de Temps bericht,
dal eene zeer levendige gedachten wisseling
gevoerd wordt tusschen Wcenen cn Rome
over de kwestie van Skutari. De Koning van
Maak goed, ais het kan, wat verzuimd is;
naar verzuim nooit, wat niet meer goed te
ma-ken is.
ROMAN VAN RUDOLF HERZOG
8 naar het Hoogduitsch
door J. L. VAN DER MOER.
Boven gekomen, stak hij liohl op. Hij zag
fhamnus voorover in zijn bed liggen, luide
snurkend in zijn hoofdkussen, alsof hij zijn
levenlang nooiL een klanneb met vlas had
verstopt.
Dorus' vingers begonnen te jeuken, be-
geerig rustten zijn blikken op den rug van
den slapende. In zijn ooren klonk weer het
jeluld, idait hij te voren vernomen had, toen
de apotheker Friedrich bezig was met zijn
jongens af te rekenen, en zijn lippen mom
pelden zachtjes; „Wal de ouwe kan, dat kan
Dorus ook."
Reeds had hij de hand uitgestoken om do
deken op te lichten, toen hij eensklaps weer
begon te denken aan den avond, hij lieinrich
Pfalzdorf doorgebracht.
„Nee," sprak hij, terwijl hij de hand liet
Bakken, „ik wil de herinnering aan dal heer
lijke uurlje door dezen lummel niet laten
ontwijden."
Haastig blies hij het licht uit, om aan de
verleiding beter weerstand te kunnen bie
den, kleêdde zich in het donker uit en legde
zich op één oor. Maar zijn slaap was onrus
tig. Nadat hij eèn half uur had liggen woelen,
ging hij rechtop in zijn bed zitten, ,,'t Laat
me toch niet met rust," sprak hij in zich zel
ve, „'t is toch maar beter, dat ik dien schavuit
zijn portie geef."
Voorzichtig stak hij de heenen buiten hel
bed, sloop behoedzaam naar Iïannus' rust
plaats, zocht het goede plekje voor de tuchti
ging uit, waarna zijn handen meedoogenloos
den onschuldigcn slaap van den jongeling
verstoorden.
Ondertusschen had ook Heinrich zijn bed
opgezocht. Hij lag met opep oogen en staar
de in de duisternis. Vandaag had hij meer
beleefd dan anders dn jaren. Eerst die verre
reis bij prachtig, friscli Maartweer! In ge
dachten zag hij achtereenvolgens weet" al die
steden, rivieren, bergen, welke hij van uit
den in volle vaart voortsnorrenden trein be
wonderd had. En eindelijk de groot! han
delsstad aan 'den Rijn, waar hij zich thans be
vond- Ook dacht hij aan de mensehen waar
mee hij had kennis gemaakt, vooral aan Ba
renfeld. Terwijl hij diens ridderlijke gestal
te vóór zich zag en zich verbeelde zijin rus-la
gen, erns'tigien bMk te zien en zij-n heldere,
vriendelijke slem te hoorem, begreep hij
hoe uiterst 'dankbaar hij zich reeds
jegens dien man gevoelde.
Was hij niet de eerste geweest, die hem
was tegemoet getreden, die hem dadelijk
als mensch had behandeld? En hij nam zich
voor, hieraan altijd met dankbaarheid terug
te denken. Ook da chit hij aan Dorus, over
wien hij zich in stilte lag te verheugen. Een
kostelijk merk, die knecht uit de „Witte
Zwaan", tevens klarinettist in een trio! Hij
bad dadelijk gevoeld dat die iDorus hem ge
negen wasi Zoo lang deze ziel in huis zou
zijn, zou 'hij zich nooit verlaten behoeven te
gevoelen.
Vervolgens -deed hij den apotheker, den*
provisor en den loopjongen de revue pas-
seeren. Deze d-rie stonden hem minder aan.
Maar zijn voogd in het kleine provincie
stadje, waarheen hij na den dood van zijn
ouders verhuisd was, beweerde dc zaak te
kennen, en had er op aangedrongen de be
trekking aan te nemen, aangezien het kapi
taaltje, dat Heinrich geërfd had, niet toerei
kend zou zijn om van te kunnen studeeren.
Innerlijk was hij ook wel -Mj£ dat hij nu
maar weg was. Niels, zelfs geen familiever
wantschap, bond hem aan den ouden voogd,
die altijd anaair gelamenteerd had over 'den
groot on last, die hem was opgelegd. Hij was
een schoolkameraad van zijn vader geweest.
Te drommel, wal had meneer Barenfeld
ook weer gezegd, toen ze vóór de poonl van
„In de Wille Zwaan" stonden? ,,'t Hoofd maar
flink omhoog houden!"
Welnu, -dit zou hij /doen, zelfs meer nog.
Hij sloot de oogen en herinnerde zich nu
eensklaps dat hij nog iemand anders gezien
had, een meisje, aan hot donkere venster
van het groote woonhuis. Het schoot hem
thans te binnen, dat Barenfclds toon dadelijk
anders had geklonken, toen hij den naam van
Mejuffrouw Friedrich uitgesproken had.
„Als ik u mot een of ander van -dienst kan
zijn, kom dan maar gerust bij me," had hij
gezegd, „of wend u tot juffirouw Friedrlch-
iZij zal u ook wel helpen."
Zouden .die twee elkaar gaarne mogen lij
den? Zouden ze misschien in stilte verloofd
zijn?
Ilij droomde reeds. De gezonde slaap van
die jjeugd had hem te mild/den van zijn ge
dachten overvallen.
In het -nevenvertrek brandde nog licht. K-on
rad Barenfeld slon-d aan hei venster, en keek
op de binnenplaats naar de magazijnen en
kelders. Dat alles zou hij mettertijd het zijne
kunnen noemen. Zdjn blikken verplaatsten
zich la-ngs de grauwe muren van het woon
huis en hieven gevestigd op een gedeelte van
de,n linkervleugel. Dit was eigenlijk inliet zoo
als 't behoorde; maar zijn oog kon moeilijk
scheiden van die beschaduwde omtrekken.
HOOFDSTUK IV.
„Goeie morgen, meneer Pfalzdorf."
Heinirioli sloeg de oogen op en keek u.n hot
eerlijke, ongeschoren gezicht van Dorus. De
ma-n kwam hem bekend voor. Waai' had hij
hem toch meer gezien? 'i Was toch de Di
recteur van zij-n school mi et, van wden -hij
gedroomd had en die hem eindexamen had
afgenomen?
„Wel, meneer Pfalzdorf, is u uitgeslapen?"
N-u begon het dili Heinrkh's bovenkamer
w-al op te klaren. Drommels, ja, dat was
Theodorus Win/ter, musicus. Hij sprong in
zijn bod op.
„Is 't al tijd?"
„Kwart vóór zeven, meneer Pfalzdorf. Jette
rammelt al met de koffie-koppan."
„Jette?Wie is -dót nu weer?"
Jetteja, ziet uJettedat Is 'n
heed geschikt vrouwspersoon, zoo veel als de
keukenmeid in de Witte Zwaan>"
Heinrioh haastte zich om op te staan en
zijn -toilet te maken.
„Zijn de andere heeren all op?" woeg hij, 'n
beetje gejaagd.
„Ik zal u altijd H eerst wekken. Dan hefeft
die rooie duivel geen kanis
„Wie?"
„Ik bedoel den provisor, meneer Rose. Ik
gun hem de kans niet, om zich dan bij don pa
troon weer mooi voor te doen en te vertollen
„dat hij, als gewoonlijk, weer vroeger bene
den was dan 'l jongmemsch".
„Is de provisor van die kracht?" vroeg
Heinrich, waarop hij zijn hoofd <im de wasch<
kom stak.
„U zult 't wel gewaar worden. Maar be
kommer u er niet om. 't Is maar 'n provdsorP
Dorus klopte zachtjes aan de linksche deur
„Meneer Barenfeld! Morgen, meneer BS-
renfeld."
„.Morgen, Dorus. Ik bon er al uit. Is afolea
in orde?"
„A-lies, meneer Biirenfeld. Haninus is bezig
de kachels aan te maken."
„Wat was -dat gisterenavond nog voor 'n
lawaai daar hij jullie? Waarom schreeuwd-f
die Hannus zoo vreeselijk?"
„Iieoft is zóó geschreeuwd, meneer Bsi-
ren fel d? Zeker zwaar gedroomd. Zulikft
jongens overladen gewoonlijk hun maag, als,
ze bij zoo'n bevestigingsmaal ereis wat goeds
te eten ki 'gen. En nu beweent die jongenj
nola bene, dat ik hem afgeranseld heb!"
„Ik zou in elk geval maar gauw vrede
sluiten."
Zich vergenoegd de handen wrijvend, ging
Dorus naar de rechtsche deur, waarachter
de pseudo-Turk Rose -lag te slapen, en terwijl
hii Heinrich een knipoogje gaf, bonsde hij
met zijn vuist zoo hurd mogelijk op het pa
neel
„/Zeven uur!" brulde hij op vervaarlijken
toon. als was hem opgedragen een doode op
te wclcl:". „Z^ven. uur!"
Wordt vervolgd.