Zaterdag 11 Januari 1913. FEUILLETON. Naa 134 Tweede Blad. „DE EEMLANDER". 11'" Jaargang. KOLONIËN. Jonge Lieide. BINNENLAND. ABONNEMENTSPRIJS: Por 3 maanden voor Amersfoortf l.OO, Idem franco por post Per week (met gratis verzekering tegen ongelukkon) - O. IO« Afzondorlijko nummers - O.05. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Advertenliën golievo men liefst vóór 11 uur, familie- advertenties en berichten vóór 2 uur in te zendon. Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1. Intercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER AD VERTENTIËN: Van 15 regels.f O.ISO» Fiko regel meer- 0.10. Dienstaanbiedingen 23 cents b|| vooruitbetaling. Crooto lettors naar phmts ruim to. Voor handel on bodrijt bestaan zoor voordoolige bopalingon tot hot herhaald advortoeren in dit Blad, bij aboniioinoiit. Ei-no circulaire, bovattondo do voorwaarden, wordt op aanvraag toego/.onden. Hoofdredacteur: Mr. D. J. VAN SCHAARDENBURG. VlnaiuHclie Kroniek. Het is een onbegrijpelijk feit voor al wie de Vlaamsclic beweging niet van nabij heeft kunnen gadeslaan, te zien hoe men hier vooi de gewoonste, de minste kleinigheden moet strijden, ja zelfs hardnekkig en aanhoudend strijden. "Wat in alle landen van zelf spreekt en na tuurlijk is, dat moet in Vlaanderen door strijd verkregen worden. De Fransch—Belgische pers schrijft lange artikels over de onlogische handelwijze dei Duitschërs in Polen. Men vindt het, met recht afkeurenswaard en niet te verantwoorden dat er in Polen staatsambtenaren gevonden wor den die dc taal van het volk niet kennen. De ambtenaren zijn, zoo zegt men aangesteld voor het publick -en niet het publiek voor de ambtenaren. Dat alles is zeer juist en wordt ook als dusdanig door alle „Belgen" aan vaard. Maar lioc veranderen de zienswijzen, wan neer er spraak is van Vlaamsch België 1 Dan zegt diezelfde Fransche pers: liet is niet noo- dig dat de Waal in Vlaanderen het Neder landsch kennc, vermits België een tweetalig land is, moeten alle burgers ook Fransch ken nen en het is dus veel gemakkelijker dat het publiek zich in 't Fransch uitdruklce zonder dat de kleine Waalsche ambtenaar, die naar Vlaanderen komt om zijn brood te verdienen, gedwongen worde Ned.erland.sch tc kennen, in onze Kolonie zijn er nog veel koddigerc toestanden, er is een bijzonder voorschrift voor de rechters, dezen wordt verzocht cle laai der inboorlingen bij de rechtbank te ge bruiken, terwijl er heclemaal geen spraak is der taal van het grootste gedeelte der kolo nisten n 1. het Vlaamsch I! Zoo zijn er tal van feiten waar men de nauwkeurigste logica toepast, wanneer het vreemdelingen geldt, doch waar men altijd lal van redenen om dezelfde logica wanneer dezelfde feiten zich in Vlaanderen voordoen, als niet geldend verklaart. Zoo heeft men bij het inrichten der inter nationale tentoonstelling te Gent in 1913 on- noodig geacht hul Nederlandsch als nationale taal tc aanzien. Wei integendeel, het Neder landsch werd met zorg vergelen, en in de gehcele inrichting werd uitsluitend het ransch als voertaal gebruikt. Ditmaal echter hebben de Vlamingen zich cndrachlig legen den vijand gekant en niet- cgenstaande den hardnekkigen wederstand icr Vlaamschhalende inrichters zijn ze er oc gekomen hunne rechten tc doen gelden. Men zal kunnen oordeclcn met welken geest van haat tegen het Nederlandsch dc in- ichters bezield waren, wanneer men ver- iieemt dat de burgerij van Gent ze heeft moeten bedreigen (en zelfs etn begin maken met de uitvoering van liare „dreigementen") e werken legen de tentoonstelling indien hare rechten er niet geëerbiedigd werden, iet is slechts nadat men had waargenomen hoe ernstig de Vlamingen het meenden dat men een overeenkomst wilde sluiten; het is slechts nadat de verschillende jaarlijksche 'laamsche kongressen geweigerd hadden in i'JlS te Gent samen te komen; het is slechts ïadat er reeds te Antwerpen en te Brussel roote protestmeelingen waren gehouden; het s slechts nadat er reeds meur dan vijftig meetingen op den buiten waren ingericht ge weest tegen dc tentoonstelling, het is slechts nadat de burgerij van Gent zelf verklaard liad tc werken tegen dc tentoonstelling in hare eigene stad dat de inrichters wilden in onderhandeling treden en eindelijk aan dc Vlamingen, ten decle voldoening schonken. En wat vroegen de Vlamingen wel waar tegen die hecren zich zoo hardnekkig gekant hebben? Dc vragen en besluiten die door de inrichters onderteekend werden zullen het ons leeren. Ie vraag: Zult gij benevens elke uitslui tend Fransche reklaam in België den gelijk- aardigen Nederlandschcn tekst overbrengen? Besluit: Dc overeenkomst wordt in prin ciep vastgesteld. Men zal in 't Vlaamschc land Vlaamsche opschriften stellen langs heen de spoorbanen. Men zal ook trachten er op te stellen in het Waterland, doch in mindere verhouding. 2 e vraag: Zult gij de briefhoofdingen, dc omslagen en de formulieren laten herdruk ken met tweetalige teksten en al de eentalige (wij bedoelen Fransche of Nederlandschc) buiten gebruik stellen? Besluit: Elke uitsluitend Fransche brief- hoofding zal tweetalig gemaakt worden bij middel van een Vlaamschen stempel. De stempel is thans reeds in gebruik. Deze bepa ling geldt lot de volledige uitputting van den tegenwoordigen voorraad (nadien tweetalig). 3 e vraag: Zullen al de bekendmakingen voor 't publiek over geheel de uitgestrektheid der tentoonstelling den Nederlandschen tekst dragen? Besluit: In princiep tot akkoord onder voorbehoud van de Congressen. Al wat zal uilgaan van het Uitvoerend Komiteit zal tweetalig zijn. 4 e vraag: Zullen dc diploma's met den Nederlandschen tekst afgeleverd worden? Besluit: De diploma's zullen tweetalig zijn op eene zelfde bladzijde. 5 e vraag: Zal in al dc officicelc toespra ken, openingsvergaderingen, enz. onze taal de plaats krijgen die haar toekomt? Besluit: Ja, men zal echter van bijzondere omstandigheden nota houden, volgens natio naal of internationaal karakter dc plechtig heden. In princiep dus tot akkoord. Om zoo logische zaken te bekomen moe ten de Vlamingen maanden lang strijden! Zoo een toestand is slechts in „België" mo gelijk! Gent. Dr. Paul van Oye. Oost-lmlië. Een operatie isi Eiet bosch. Van een omangs van Celebes lerugkcc- irenden officier van gezondheid hoorde hel „Socr. Nbl." interessante inededeuiingteii be treffende dc geneeskunde onder de inboor lingen van dat eiland. Deze menschen welen zi'cli bij ziekten en ongevallen dikwijls beter te helpen dan men zou vermoeden, al bezwij ken dan ook zeer velen, <iie bij behandeling door een Europecscben arts nog genezing zouden hebben gevonden. Van het volgende staaltje -san chirurgie onder deze inboorlin gen maken wij curicsilcitshalve melding. In het bosch bevond zich een aantal man- ROMAN VAN RUDOLF HERZOG 13 naar hot Hoogduitsch door J. L. VAN DEK MOER. Meer kon bij voor het oogeniblik niet uit brengen. Haastig nam hij een sIok mee, al pijn broouje op, dronk nog een siok, en leunde daarna, net voorbeelu van zijn gast heer volgend, .gemakkelijk achterover in zijn stoel. Hel allerliefst zou hij nu de oogen ge- isloten hebben, om heerlijk te kunnen druo- men van verre landen -en zeeën, van hooge palmbooinen cn bont gevederde vogels. Hel [werd hem zoo zondennen tc moede, da.t hij tegelijkertijd wel had kunnen juichen en schreien. Dat ecuwen-oude en toch allijd weer nieuwe verlangen van de jeugd, om de wijde wereld in te trekken, vervu.de zijn gansehe wezen. „Schijnbaar is er nu in mijn leven 'n pauze ingetreden," sprak Barenfeld, hoofdzakelijk voor zich zelve, en hij staarde naar een punt van de zoldering. „Maar de wil werkt onop houdelijk voort. Ik denk er over, deze zaak ie koopen. Ze is wel niet groot, maar in elk ceval voor uitbreiding vatbaar. En er is voor mij 'n ware vreugde in celegen, wan- peer ik zoj 'n zaak kan opwerken, van 't kleine iels groots maken, en dan te kunnen j zeggen: dat heb je aan je eigen arbeid te danken. Zulle een gedachte veredelt 'n merijjjbh Dal is in mijn oog 't mooiste wat er beslaat.'' llij hield even op cn luisterde aandachtig, met hel gezicht naar de deur gewend. „Wie kan dat nu zijn?" Er werd geklopt, waarna Ilannus het hoofd naar binnen slak. „Meneer Barenfeld?" „Wel, jongen, wat is er?" „Er is 'n heer in de apolhcelc, 'n fijne heer, 'n graaf geloof is, die naar u gevraagd heeft." „O," zei Barenfeld, „dal zal misschien Schoner zijn. Dat vind ik allemachtig aardig. Zeg maar dat 't me heel aangenaam zijn zal dien heer te mogen onlvangen.(. En wijs hem den weg." Ilannus verdween met spoed. Een graaf? Daar zou zeker wel een fooi op over schieten. Ileinrich stond op en wilde uit beleefdheid heengaan, maar Barenfeld hield hem terug. „Kom, kom, dat is groole gekheid, hoor! U was hier 'i eerst en u blijft kalmpjes zit ten. Die graaf is 'n meiisch als ieder ander. Wc zullen naderhand nog wel eens over hem spreken. Ik hoor hem al over 't prachtige plaveisel van de plaats strompelen, alsof ie uitsluitend aan parketvloeren gewoon was. Binnen." „Hiep, hiep, hoeraI Ouwe jongen, ouwe uitgeslapen koopman! Hoe ,gaat "t, hoe slaat 't leven? Goed? Goed? O, pardon, neem me niet kwalijk Hij had eensklaps Ileinrich opgemerkt, die recht als een kaars achter zijn stoel stond. De graaf deed een pas in zijn richting en noemde zijn naam: „Schoner." Tegelijkertijd liet hii de monocle uit zijn oog op zijn ge nen, om boschproductcn in tc zamelen, toen oen hunner plotseling door een zeea* vergif- iLigo sUaog in dc hand gebeten werd. Een papje van verschillende kruiden wend op het wondje gelegd, dat eerst uitgezogen werd, inaar het plantensap haatte niet en in korten swol de hand geweldig op. De metgezellen van den ongelukkige zagen, dat ook de arm tor hoogte van den pols begon op te zeilen en. begrepen, dat de man ten slotte wellicht 'binnen weinige uren dood zou zijn, indien hier niet ongogrepen werd. Een hunner niaon een kloek besluit en stelde niets meer of minder voor dan den arm onder den elle boog af te hakken. De patiënt, begrijpende, dat dit het cenigc middel was, dat hem redden kon, stemde hierin loo en toen begon de operatie. De chirurg nam zijn parang, legde den arm van den patiënt op een boomstam, gaf een ge weldigen houw daarop en het zieke lichaams deel viel op den grond. De ongelukkige gaf een gil en zonder een oogenblik het bewust zijn te verliezen, liet hij zich ver-dór behande len. Van aarde werd een dik papje gemaakt en om de hevig bloedende wond net zoo lang gepleisterd tot dat er geen bloed meer te voorschijn kwam en de kans van doodbloeden geweken was. Vervolgens werd de arm met een stuk kain flink gezwachteld en dc man wiens onderarm ecu uurtje geleden op zulk een geweldige wijze geamputeerd werd, ver volgde met zijn makkers den tocht, also-f cr niets gebeurd was. Later bleek, dat een stukje been uit de inmiddels dicht gegroeide wond naar buiten stak. Een arts te Makassar, wicn dit geval interesseerde, wilde, toen hij den man ont moette, bet stukje been voor hem verwij deren, maar hij verklaarde, dat hij er vol strekt geen hinder van had en den arm wil de laten zooals deze was na de zoo suecès- volle operatie in het bosch. Onze ministers. De llaagsche kouter der Prov. (iron. Ct. schrijft onder meer Mr Rcgout is op reis, tot herslei van zijn gezondheidhij is over.verkt, om niet te zeg gen overspannen en zal vermoedelijk langer rist behoeven dan zijn aangekondigde afwe zigheid voor enkele weken doet vermoeden, in wel ingelicnte kringen beweert men zelfs, dat de minister van Justitie, hoe ook de loop van zaken in Juni moge zijn, niet voorne mens is zijn taak in de nieuwe parlemen taire periode voort te zetten. En hij is niet c eenge, die, hoe 'l ook met de verkiezin gen gaan zul, in dit jaar zijn zetel achter de groene tafel gaat verlaten. Een gerucht wil, dat jhr. Van Swindcren, de minister van Buitenlandschc Zaken, ook zal altreden om zijn diplomatieke loopbaan vermoedelijk als gezant lu vervolgen; indien, zooals beweerd wordt, jhr. De Sluers, onze gezant le Parijs, zijn ambt weldra gaat opgeven, is hel zeer waarschijnlijk, dal de heer Van Swindcren hem opvolgt. Ongetwijfeld een verlies voor het Kabinet, wanneer hét aan t bewind mocht blijven en voor een opvolgend minis terie, zoo daarin gelijk is te verwachten voor een min of meer kleurloos politicus als de minister van Buitenlandsche Zaken, een cercplaals kon worden ingeruimd. Daar- stevcn overhemd vallen. „Meneer Pfalzdorf, pas bij de Firma in be trekking gekomen," stelde Barenfeld voor. Joviaal stak Schoner hel jongmcnsch dc hand loc. „Ileel aangenaam, meneer! U heeft hier iemand als leidsman getroffen, die u 'n schitterend voorbeeld zal geven. Konrad Barenfeld is 'n buitengewoon man!" „Wil je thee of enkel arak?" viel de zoo zeer geprezene hem in de rede. „Maar begin asjeblieft met le gaan zitten, Jozef. En u ook, meneer Pfalzdorf, neem toch plaats „Nu woont u 'n ontmoeting bij tusschtn internationale menschen, die elkaar, de he mel mag weten in hoe lang, niet gezien heb ben," merkte de graaf op, terwijl hij zich neerzette. Qok Ileinrich nam weer heel schuchter zijn zetel in. Vandaag scheen cr aan zijn verbazing geen eind te zullen ko men. De graaf vervolgde: „In Hamburg nam ik afscheid van dezen man, mijn ouwen reismakker uit 't land van den Mikado, dien ik ééns heb willen inter viewen. Miaar ide kerel had nog 'n staart, of schoon ie 'm verstopte. Naderhand ontmoet te ik Konrad wear in Bombay, juist op 't oogenblik dat ie aan boord w ide gaan, om naa.r 't jichtige Europa terug le Iceeren. En ik reisde met de zelfde boot. Ik trok naar den Rijn, om me als wereld-boemelaar le laten engageeren 'door ons tegenwoordig zeer uitgebreid Dagblad. Juist was ik nu 'n poosje bij Ferdinand in Bulgarije geweest, en daar hoor ik warempeltjes bij mijn terug komst, dat Barenfeld in de siad is, en dat ie handel drijft in de Witte Zwaan! Ja, waar- Iijk.de duivel mag me halen, als 't niet waar is, maar hij drijft handel in de Witte Zwaan 1" boven zegt men algemeen, dat ook nar. Kolk man weinig lust gevoelt om zijn laak nog lang voort tc zetten cn het plan koestert om te gen het najaar van 1913 zich ver van den llaag, op een lief buitengoed, neer tc zetten ii. uit te rusten van de grootc beslommerin gen, die hem op den duur overmeesteren. Eindelijk zegt men, dat de minister van Wa terstaat, de heer Rcgout, evenzeer heeft be sloten 't ministerieel leven vaarwel te zeggen cn zijn krachten opnieuw te gaan wijden aan de grootc induslriccle inrichtingen der fa milie tc Maastricht. De hecren Heemskerk, Colijn, Ta!ma en De Waal Malefijt zullen dus de eenigen zijn, die, als de verkiezingen van Juni niet aller aftreden noodzakelijk maken, van een gcrc- ocnslrucerd Kabinet-Heemskerk ocel zullen uitmaken. Lu puslij d ers. Het Dagelljksch be stuur van dc Ncdcrlandschc Verccniging tot IIulp aan Lupuslijdcrs tc Amsterdam, hield hare driemaandélijkschc vergadering, ter be handeling van de nieuwe aanvragen voor onderstand aan lupuslijders. Sedert hare oprichting heeft zij subsidie toegekend aan 88 patiënten, wonende in de provincie Noord-IIolland, 28 in Utrecht, 32 in Gelderland, 27 in Noord-Brabant, 21 in Zuid-Holland, 43 in Friesland, 16 in Ovcr- ijsel 11 in Zeeland, 6 in Drenthe, 3 in Lim burg en 2 in Groningen. Hel aantal lupus- palicnten, aan wie zij subsidie toestond, is dus geklommen tot 282. Aanvragen om hulp moeten worden ge richt tot den secretaris, den heer E. den Tex, Vondelstraat 22, Amsterdam. D c avondster. lederen avond wanneer althans dc lucht helder is zien wij in het Zuid-Westen een ster, die zich van de andere onderscheidt door een bijzonder helder licht. Het is Venus, onze zusterplanect, de lievclingsstcr der Babyloniërs. Reeds in dc schemering, wanneer de laatste stralen van de zon beginnen le verdwijnen, beginnen wij het gele kogeltje te zien, dat, wanneer het ••b;olutc nacht geworden is, een rustig inaar zeer intensief licht, een zoeklicht als het ware, naar onze aarde werpt. Venus loopt in 221 dagen om de zon. De planeet scheidt Mercurius van onze moeder aarde. Zij geldt als de geluksplaneet. De jongste organiste. Te Asch is een 13-jarig meisje tot organiste bij de Ncd. Herv. kerk benoemd. Dc „Bockzaa 1". Men meldt ons uit Amsterdam: Met de Nov.-December-aflcvering is het maandblad „De Boekzaal" voor het laatst verschenen. Er zijn ccliler maatregelen ge nomen door het bestuur van de „Centrale Vereeniging voor openbare leeszalen cn bi bliotheken", om -de uitgave van een nieuw maandschrift tc verzekeren, waarvan reeds in Februari 1913 dc eerste aflevering zal verschijnen. N. O. L. S. De Noordoostcrlocaalspoor- weg Maatschappij verspreidt in brochure vorm een keurig geïllustreerde opgave van de gemeenten, waardoor of waarlangs de N. O. L. S. loopt cn van de in die gemeenten gelegen eigen stations, hallen, stopplaatsen, enz. Barenfeld sloeg dc handen om dc knieën. „En zoo zien we elkaar weer! Ik ben al twee maal op 't redactie-bureau geweest om naar je te vragen." „Maar hoe kom jij nu toch in 's hemels naam iuist in die Witte Zwaan?" F graaf drukte zijn monocle in het oog en nam zijn vriend op, alsof hij -een wonder dier aanschouwde. „Lo-uter toeval," zei Barenfeld lachend. „Ik las een advertentie, waarin 'n zaak le koop werd aangeboden. Maar de conditie werd nota bene gesteld, dat men eerst twee jaar de leiding moest op zich nemen, 't Deed me wel 'n beetje denken aan *t aanbod van 'n woekeraar; inaar zoodra ik den naam „Witte Zwaan" hoorde, ging ik dadelijk op de offerte in. Ik dacht oogcnblikkelijk aan den vroolij- ker Schoner, die mij tijdens 'n dollen nacht in Yokohama eens 'n verhaal deed over 'I stamslot van zijn familie, dat evenwel reeds Lang in profane handen was overgegaan. Je maakte je er toen nog zoo nijdig over, dat de Zwaan, dal ouwe dier uil je familiewa pen, nu bij wijze van uithangbord boven 'n apotheek en groothandel in drogistenwaren hin g." „Tempora mutantur," zei de graaf, cn hij schonk zich nog een glaasje arak in. „Eu toen durfde jij 't er op wagen, om die ouwe kast le koopen?" „Dat wil zeggen: de zaak. Je kunt 'it nu, wat mij aangaat, bijgeloof noemen, maar ik kan je verzekeren dat, toen ik den firma naam „In de Witte Zwaan" las en vernam dat 't huis eigenlijk 't vroegere stamslot van 't geslacht Schoner was, ik me oogcnblikke lijk dc woorden herinnerde, die je eens in At»- vreemde tAt me sprak: Ik hoop daifc ik Tramweg m aatsc li a p p ij Oo» t c Lij k Groningen. In dc dezer dagen le Winschoten gehouden vergadering van di rectie en aandeelhouders der stoomtramweg- maatschappij „Oostelijk Groningen", wenf door den voorzitter <lr. 1). Bos, mededee- ling gedaan van den stand der werkzaam heden. Daaruit bleek, dal nog in dit jaar be langrijke voorbereidende werkzaamheden zullen worden verricht voor het lot stand brengen van con Iramverbinding Delf/.ijil—Ter Apcl, dwars door den gelicclcri Oosthoek van de provincie Groningen, in aansluiting met de Dedcmvaartsche Tram op Zwolle. Wan neer zich geen belemmeringen voordoen, wat betreft do overdracht van voor den aanleg benoodig-de percoelen de goedkeuring door Rijk cn Provincie van de bestekken cn liet beschikbaar stellen der toegezegde subsidies, dan zal nog in 1913 aanbesteed worden het bouwen van een aantal draai-bruggen, het leveren van d wnrwleggers, wisselhowt, wis sels, klein ijzerwerk, het gereedmaken van dc kleine kunstwerken voor dc gehcele lijn, het bouwen van icesn admiLniislina'tiiejgicbouw; werkplaatsen en remisegebouw le Winscho ten cn liet uitvoeren van de grondwerken voor dc lijn WinschotenTer Apol •.mede het daar stellen van een bascule brug over dc haven tc Winschoten. Ook zal mi dit jour hot leveren der locomotieven (onderhands) worden uitbesteed. Ecniige der bovengenoem de werken zullen ook nog dit jaar g.rced Ko men. Men ma.g zeggen dat het grootc work dat heel Oostelijk Groningen uit zi'.n isoon ment zal opheffen in dit jaar een flinke ore dc zaïl vorderen. Bescherming van natuur schoon. De gemeente Weil (L) zul haar mooie eikenlaan, dc zoogenaamde Kasteel? laan, moeten missen. De eigenaar der hoo rnen. de kasteelheer, brengt liaar 15 Jan. a s. in publieke veiling. Tot een spocdeischend* vergadering bijeengeroepen, ihccft dc Ge meenteraad, naar aanleiding van een betref fend request van een 50-tal ingezetenen, nog lang cn breed geredeneerd over een moge lijke» aankoop door dc gemeente. Met 5 te gen 2 stemmen werd een voorstel van den heer Scurcn tot aankoop verworpen. Een hoofdbezwaar was, dat de hoornen meer dan f 4500 zouden kosten, hetgeen, daar zc volgroeid waren, dood kapitaal zou zijn. Een nieuw landverhuizers* hotel. Gisteren is het nieuwe landver huizershotel. dal de Uranium Steamship Cof Ltd ten (behoeve van haar passagiers aan de Maaskade te Rotterdam, heeft laten bouwen, in gebruik genomen. Naar N. R. Grt. meldt, worden in den ver volge de passagiers van de U. S. C. dodelijk na aankomst le Rotterdam naar liet hold gebracht, waar voor 1800 personen plaats is. Dc doortrekkende landverhuizers moesten bij hun verblijf tc Rotterdam tol dusver een onderkomen zoeken in oen van de vele land- verhuizersLoigementen, wat aanleiding gaf tot ongewenschte toestanden. Daarom komt door de ingebruikneming van het nieuwe hotel: tenminste voor wat de passagiers van dc Ura nium Steamship Coy. betreft, een einde. In het algeloopcn jaar heeft de maatschappij' ruim 30.000 landverhuizers van dc Rottër- u ooit in mijn leven nog eens van dienst zal kunnen zijn,.'t zij direct of indirect. Toen'heb ik dadelijk lol me lelve gezegd: Jij moet öio Witte Zwaan hebben." „Jij Kadi me oo dien avond uit de handen gehaald van 'n bende onzinnige, razende Ja panners," sprak de graaf nadenkend. „Oin werkelijk grondige studiën te maken, wilde ik vóór 'n half geopend badhuis mijn folo- graf.etocslel opstellen, om 'n opname te doen van 'n paar van die vrouwelijke, Japansche amphibieën, die als kikkers In 't water kro pen. Maar <lc hecren cchtgenootcn, die plot seling uit den grond schenen op le komen, verstonden heclemaal geen soherts. 't Was echt gespuis, even ordinair als de voorstad, waarin 't looneel werd afgespeeld. Ze sloe gen me 'n tonsuur op mijn hoofd en zouden misschien dit hoofd zelf bobben plat ge slagen, als niet onverwacht hulp Voor me was komen opdagen. *n Brave ploerlcndoo- der sloeg de kerels uit elOoaar, als 'n Pruisi sche cavalerie-sabcl zaliger gedaclilPirïsl Dc mijne verroest, omdat ik .gebrek aan poelspommade heb." „Niet sentimenteel worden, Jozef," sprak Barenfeld opgewekt. „Je hebt gelijk. Wat helpt 't? Geef me nog 'n scheutje arak. O. dank u well En uw naam is Pfalzdorf?" Ileinrich had zich gehaast hem het karafje over te reiken en antwoordde bevestigend op zijn vriendelijke vraag. Hij zou wel gaarne den ganschcn nacht hebben willen toelui steren; maar graaf Schoner stond op. Wordt vervolgd*

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1913 | | pagina 5