li
li
II"0 Jaargang.
DE E EM LAN DER".
Donderdag 16 Januari 1913.
BUITENLAND.
N\ SÜÖ
Wilt ge ia Juni oogsten?
Kweekt dan thans onze kiezers!
Jonge Liefde.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f l.OO.
Idem franco per post1»50«
Por week (mot gratis verzekoring tegen ongelukken) - O.IO.
Afzonderlijke nummers 0.0
Doze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- on
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties on berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVEET ENT IËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke rogol moor- O.IO.
Dionstaanbiodingon 25 cents bij vooruitbetaling.
Grooto lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bodrijt bestaan zoor voordoe)igo bopnlingcn
tot het herhaald advorteeren in dit Blad, bij abonnoinonb
Eone circulairo, bevattondo do voorwaardon, wordt op
aanvraag toogozondon.
a s
BB a B
Politiek Overzicht.
Qoi-log of Vrede?
De stemming is voor 't oogenblilc pessimis
tisch. Men rekent niet alleen met de moge-
ij khe id, dat de oorlog zal worden hervat,
maar geelt openlijk le kennen, dal men
lechts geriuge hoop heeft, dat dit niet zal
;ebcuren.' Dc beide partijen schijnen onver-
oenlijker tegenover elkaar le staan dan ooit.
De Turksche gevolmachtigden dreigen met
uin vertrek uit Londen, de gedelegeerden
van de Balkanslaten laten verkondigen, dat
zij hunne regeeringen hebben aangeraden aan
de Porto kennis te geven, dat de vredesconfe
rentie is opgeheven.
Dat die stemming thans hcerseht, is niet
le verwonderen. Men staat nu voor de be
slissing, ol' de oorlog weder zal uitbreken
of wel dc wapenen voor goccl ter zijde zin-
en worden gelegd. Dan is het natuurlijk,
int de partijen elkaar in onverzettelijkheid
.achten; le overtroeven en dat derden zich
isiig malcen, dat de beslissing zal uitvallen
oiigunstigen zin. Maar men is nog in al-
achting van wat gebeuren zal. Nog is dc
- llectieve slap der mogendheden in Kon-
uinlinopel niet geschied. Men weel nog niet
at Turkije daarop zal antwoorden. Totdat
aarover zekerheid is verkregen, zullen de
alkanslalcn zich er voor wachten dc brug
ar den vrede geheel af tc breken. En zoo-
ng is er ook ruimte voor dc opvatting, die
olgens de Polilische Korrespondenz in Pc-
jrsburg heerscht, waar men de voortzetting
an den oorlog zelfs voor het geval van hei,
fbreken der vredesonderhandelingen voor
ilerst onwaarschijnlijk verklaart, omdat de
lOgendhcden de taak der vredeslichting met
pi-echtheid en aandrang hebben aangeval.
V-oor 't oogenblik is <de vraag: Vat zal
Turkije doen, in antwoord op de collectieve
iota, waarin >de mogendheden het raden
vrede te sluiten? Verder -behoeft men thans
log niet le gaan. Van dat antwoord hangt
1c loop af, dien de zaken verder zullen no
nen. In verband daarmee i-s het van gewicht
of er uitvoering zal worden gegeven aan
el fplan, dat in Konslantinopel ter sprake
s gekomen, tot ibijcenrocping van een groo-
en raad (raad der oudsten), welks uitspraak
ils leiddraad zal -dienen voor dc regcering
de door haar te nemen beslissing, Men
eeft daarvan een -precedent, uit den tijd van
le groote krisis, die Turkije in 1S77 heeft
loorgemaakt. De Vossische Ztg, herinnert
'aaraan aldus:
„Tiet geschiedde tijdens den oorlog van
JMrkije '.-0en Servië en Montenegro. Even als
hans, vergaderde in Konslanlinopel eene
ezantcn-conferenlic. Ook zij hield zicli be-
jtaig mei vredesvoorwaarden. Zij verlangde
Ban de Porte, dal gebied zou worden atge-
II a an aan Servië en Montenegro, verder op-
iehting van twee met bijzondere voorrcck-
?n uitgeruste Bulgaarsche vilajets en vcr-
phillcnde andere conccssiën aan de chris-
telijkc hewoners van Europcesch Turkije.
Den 20en Januari 1877 legde grootvizier Mi-
dhat Pa oh a aan dc gezanten-conferentie dc
door den groot&n raad der Portc besloten af
wijzing van dc cischen over. Dc oorlog met
Servië en Montenegro ging zijn gang. Den
5en Februari werd Midhat Pacha door sul
tan Abdul lla-mid ten val gebracht en ver
bannen, cn den 24en April verklaarde Rus
land aan Turkije den oorlog, in den loop
waarvan Turkije veel meer verloor, dan de
gezanten-conferentie had gecisckt.
„Deze historische herinnering dringt zich
in dit oogenblik van zelf op. Kiamil treedt
in de voetstappen van Midhat. Eene raads
vergadering als die. van 18 Januari 1877, die
eindigde mol dc kreet: „-Liever de dood
dan onleeria^l" is er sedert niet weer ge-
weert. Kiamil roept haar na 36 jaren op
nieuw bijeen. Ilij had -dit middel niet behoe
ven aan tc grijpen, als er op dit oogenblik
een parlement in Turkije was. Maar sedert
de ontbinding van hel laatste parlement zijn
er niet eens verkiezingen voor een nieuw
parlement uitgeschreven. Dc overwegende
meerderheid van liet laatste parlement be
stond uit partij gangers van 'hel comité voor
eenheid en vooruitgang. Er is niet aan tc
lv:"'felen, -dat dit parlement, als men daarvan
antwoord had verlangd op dergelijke vra
gen als die van Januari 1877, er hetzelfde
an twooi d op zou hebben gegeven: „Liever
dc dood dan ontecringl"
„Kiamil Pacha heeft naar binnen cn naar
builen ceuc beslissende manifestatie van het
Turksche volk noodig; hij kan die niet an
ders krijgen dan door het bijeenroepen van
den groolen j*aad der Porte. De algemeene
indruk van de onder militairen invloed
staande openbare meening in Konslanlinopel
spreekt er van, dat dc raad der Porie het
voorbeeld van zijn voorganger zal volgen cn
Adrianopel cn dc Ggeïsche eilanden niet zal
laten vallen. Wat dan?"
De herinnering aan wat dc geschiedenis
leert/ schijnt inderdaad hen gelijk tc geven,
dir> van den invloed van zulk een raad der
Porto weinig goeds verwachten. Maar er
-heerscht ln Konslantinopel blijkbaar beslui
teloosheid. Of Ju t tot de bijeenroeping van
dezen raad zal komen, is nog alles behalve
zeker. Laat ons -dus afwachten.
Il« £5a3k»ii-o»i'Eo£.
Uit Konstantinopel wordt aan de Frankf.
Ztg. la richt, dal Sjukri Pacha, de heldhaf
tige verdc diger van Adrianopel, ongeduldig
wordt. Hij heeft naar Konslanlinopel geseind
dal hij op eigen verantwoordelijkheid zou
handelen, als niet spoedig de beslissing komt.
G e L l i n j c, 15 Jan. Volgens een bewo-
er van Skutari bakken slechts twee bakkers
brood. Daar zij niet in staat zijn iederen dag
eene voldoende hoeveelheid brood le bak
ken, komen er gevechten voor tussclïen de
inwoners. De autoriteiten hebben soldat.n op
gesteld om wanordelijkheden te vermijden.
De soldaten mishandelden eenigc personen.
Daardoor -ontstond een gevecht tussclïen sol
daten en burgers. Lr waren verscheidene
dooden en gewonden aan beide zijden.
P a r ij's, 1 5 J a n. Een telegram uit Du-
r&zzo aan cie Gaulois bericht, dat dc Serve»
en Monteüegrijnen aan de Drïita zijn terug
geslagen. Zij moeten 1000 dooden on GOD ge
wonden ceh»d hebben.
A l -li e n c, 1 5 J a n. De Turksche kruiser
Modjidic is, partij trekkende van den mist,
in den afgeloopen nacht ongemerkt dc Dar
dansen uilgevaren. Tegen den middag ver
scheen dc Medjidie yoor hel eiland Syra, dat
wei d 'beschoten, waardoor do electricitcits-
fabriek beschadigd werd. Ook werden 15 ka
nonschoten op den hulpkruiser Malcedonia
gelost, die in -do haven gemeerd lag voor
herstellingen. De commandant van .dc Ma-
kodonia zette do schuiven open en bracht
liet schip lol zinkeu. Ne Medjidie vertrok in
dc richting van Klcin-Azië.
Londen, 15 Jan. Dc vergadering van
de afgevaardigden der Balkanbondgcnoolcn,
welke werd gehouden teneinde opnieuw hun
ne houding vast te stellen, besloot hel ant
woord van dc Porte op dc nota der mogend
heden af tc wachten, alvorens een nieuwe
actie te beginnen. Norman, de Engelsche se
cretaris. der vredesconferentie, woonde de
vergadering der afgevaardigden bij. Zijn aan
wezigheid op dc bijeenkomst was een gevolg
van de noodzakelijkheid om cenige proto
collen op de vredesconferentie betrekking
hebbend ,te doen teekenen. Ne afloop der
bij-eenkomst heérsolflc er een aanmerkelijke
levendigheid onder de gedelegeerden, die aan
verschillende aïrtbassadcs een bezoek brach
ten.
Londen, 15 Ja;n'. De igéziaivfcen .(Ier
groolc mogendheden kwamen heden namid
dag met Sir Edward Grey bijeen in het Fo
reign Office.
K o n s t a li't i n o p e 115 Jan. De ge
zantschappen zijn het eens geworden over
den definilieven tekst van dc collectieve nota
aan de Portc.
De Turksche gevolmachtigden hebben be
vel gekregen, Londen niet te verlaten in af
wachting van de slap van de mogendheden.
Men verklaart aan dc Porte officieel, dat
dit besluit genomen is uit deferentie voor dc
mogendheden.
Konstantinopel, 15 Jan. Dc dag
waarop dc nota zal worden overhandigd, is
nog onzeker, omdat de Duitsehe gezant te
dien aanzien nog geen instructie heeft ont
vangen.
"W c e n e n 15 Jan. Alle binden vallen
de mogelijkheid in het oog van dc hervatting
der vijandelijkheden, omdat Turkije besloten
is Adrianopel niet af le slaan. Volgens de
Wiener Allgemcine Zeitung begint de mec-
ning post le vatten, dat dc mogendheden, al
zijn zij volkomen eensgezind, dal zij den stap
moeten beproeven, liet veel minder eens zijn
omtrent de sanctie, die aan den stap moet
worden gegeven. Dc Reichspost bericht, dat
liet mogelijk is, dal dc overhandiging van de
nota in Konstantinopel een nieuw uitstel zal
ondergaan. Volgons de Neue Frcic Prcsse
zal er gccne vlootdempnstratie zijn. De mo
gendheden zijn 'L niet eens over de middelen,
die zullen worden aangewend om den slap tc
ondersteunen.
Belgrado ,15 Jan. In strijd met dc in
liet buitenland verspreide mededcclingcn,
schijnen dc bondgeiioolen nog wel gezind le
zijn lol uitstel cn om le wachten, alvorens een
besluit le nemen, op het antwoord van Tur
kije op de slappen van dc mogendheden.
Ilunne houding zal zich richten naar die van
Turkije; maar alvorens le handelen, zullen
de bondgenoolen nogmaals, in den meest vcr-
zocnlijken geest, het antwoord van Turkije
overwegen om na tc gaan of dat een redelijke
basis beval, die toelaat dc discussie tc her
openen. Men blijft weinig hoop koesteren
dat de Europecschc pressie op Konstantino
pel iels zal uitwerken.
Uit Konstantinopel wordt aan do Frankf.
Ztg. bericht, dat de bijeenroeping van den
raad der oudsten weinige dagen na de over
gave van dc collectieve nota der mogendhe
den geschieden.
In "Weencn wordt, volgens een bericht aan
de Frankf. Ztg., beweerd, dat dc. driebondsla-
ten hebben geweigerd deel le nemen aan eene
vlootdemonstratic tegen Turkije, wanneer
Turkije weiger» den raad van de mogendhe
den betreffende den afstand van Adrianopel tc
volgen. Aan eene afzonderlijke demonstratie
van Engeland en Rusland, waarvan terloops
sprake is geweest, gelooft men in dit geval
niet.
Het Neue Wiener Tageblalt heeft van be
voegde zijde vernomen, dat er tussclïen den
stap der mogendheden in Konstantinopel en
den, wat het tijdsjtip betreft, daarmee samen-
vallenden stap van de Balkanslaten volstrekt
geen verband bestaat cn dat er van een door
de mogendheden gewilden samenhang tus
sclïen dc beide maatregelen geen sprake kan
zijn.
Over de vraag wat het resultaat zal zijn van
de overhandiging der nota van de mogend
heden, wordt uit Londen aan de Temps be
richt: Volgens do eene moet men nog niet ge
heel wanhopen. Daar Kiamil Paeha overtuigd
is van de noodzakelijkheid om toe te geven,
koestert men de hoop, dat zijn gezag, gevoegd
bij dut van den minister van oorlog, die ook
volstrekt tegen de hervatting van de vijande
lijkheden is. den grooten raad zal kunnen
overtuigen. Dat is in.tiisGch°n ni-t de meening.
die het meest verspreid is. Tn de dinlomntiekc
kringen, zoowel als onder de Bnlkangedele-
goerden, is dc haast alccmeepe indruk,,dat
de nota der mogendheden, waaraan sanc
tie ontbreekt, geenc groolc uitwerking zal
hebben, dat Kiamil Pacha, hoe zijn persoon
lijk gevoelen ook moge zijn, de openbare
meening niet zal kunnen weerstaan cn dat
hij gedwongen zal zijn de voorstellen van
dc mogendheden te verwerpen.
Weenen, 15 Jan. De Wiener Allgemci
ne Zeitung verneemt, dat men in welinge
lichte kringen, met het oog op de eenstem
migheid van dc mogendheden omtrent den
afstand van Adrianopel, zich niet kan voor
stellen, dat Turkije zou blijven weerstand
bieden aan het vereenigde Europa. Oosten
rijk speelde in deze kwestie eene beslis
sende rol. Men heeft de fabel doen versprei
den, dat het een bijzonder standpunt zou
hebben aangenomen. Dat kan slechts dienen
om Turkije in zijn verzet aan le moedigen.
Dc I/Oiidcnsehe correspondemt van de Vos
sische Ztg. wijst op een gebrek in den vorm
van \de mcdcdecling van Reu Ier over het be
sluit van de Balkaiiigcdelc,geerden betreffende
de •ove-rhand'igin.g, gelijktijdig met de aanbie
ding van dc nota dor mogendheden, van de
mededecling van hel afbreken der vredes
conferentie door dc Balkanregceringen. Het
is onzinnig te zeggen, dat dc gevolmachtig
den! hebben „besloten, dat ide Ba.lkanrc.gec-
rinigon aan «de Turksche rogeering eene nota
zullen Overhandigen". De gevolmachtigden
kunnen onmogelijk aan hunne regoerimgen
voorschrijven wat deze moeien doen. Hoog
stens kunnen zij aan hunne regcoringen het
voorsteil daanloe d'oen, Jvelgecn 'iets geheel
anders is.
Overigens is hel bericht juist. Wat feitelijk
is gebeurd, is hel volgende: Zaterdag had-
don dc eerste igevolma cllèjgdê11 eene bijoen-
komst. De Bulgaarsche ger «cixtc Dancw
stelde voor aan de Turl lu: onderhande
laars een soort ultimatum toe te zenden, in
houdende dot dc Turk-' i Adrianopel mooier,
overgeven of dc ondoi '".n delingen voor afge
broken moeten verklei -n 1 »l dan de voort,
zetting van den oorlog binnen vier dagen
wordt aangezegd. De Servi lie on Grieksohe
gevolmachtigden Nowakowics en Vonizelos
bestreden (Lit voorstel. Zij meenden, dat .men
minstens hot antwoord van dc mogendheden
moest afwachten, vooral omdat eone vloot-
•demonslrat'ie, die men bepaald verwachtte,
voel zou kunnen veranderen. Dancw legde
zich ten slotte hierbij neer.
Maandags kregen dc gedelegeerden bericht,
dat eene vlootdemonslirait'iie ïiicl zou plaats
hebben. Dal veranderde «den toestand. Daar
bij kwam n'o.g het dreigement van -den Turk-
schen gevolmachtigder Recliid Pacha, dat
hij London Maandag of .Dinsdag zou verla
ten. liet gevolg was, dal Dinsdag, op den
nieuwjaarsdag van dc -Grieks< h-orlhodoxen,
besloten werd op het voorstel van Dancw in
te gaan. Men vvaltdc nu niet meer .hol ant
woord van de Porie op de nota .afv. achten,
maar het daarheen leiden, dal dc nota van
de Balkanslaten gelijktijdig met de nota vaiv
de mogendheden in Konstamlinopel overhan
digd werd. Da-t word in dc oi rstc bijeenkomst
besloten. Later (ontstonden er bezwaren, en
er had eene tweede .samenkomst plaats, waar
in besloten werd dezelfde «nota tegelijk ook
te doen Toekomen aan dc Turksche gevob
machtigden tc Londen, maar met de aanbie
ding, zoowel in Londen als in ICónsta-nlino-
pel, tc wachten tol -dal het antwoord op do
nota van de mogendheden uil Konstantino
pel is ontvangen. Alles hangt nu dss af van
de overhandiging -der nota van de groolc mo
gendheden -on van hel antwoord daarop,
waarvan mm algemeen verwacht, dat hej
in negatieven -zin zal uil val lea.
Reuters iburcau verneemt, dat de Turk.
scire onderhandelaars no.g geen bericht over.
hun vertrek hebben ontvangen en evenmin
over dc voorgenomen 'groote nationale ver
gadering, van welker beraad dagingen do
loekomstiige houding van dc oudeidianikdaara
zal .afhangen.
W c e n c n 15 Jan. Uit Konstantinopel
wordt bericht, dat eene muiterij zich heeft
geopenbaard onder de Koerdische troepen,
die gehuisvest zijn in dc kazerne Seclinie,
gelegen in eene voorstad van Skutari, aan
den Azialischen oever. De troepen zouden
hebben verlangd onmiddellijk naar het slag
veld tc worden gezonden; zij wilden, dat dc
vijandelijkheden zouden worden herval. Do
sultan zond zijn eersten adjudant met do
opdracht dc troepen toe te spreken, zijne
groeten aan dc soldaten tc brengen cn hen
tegelijk te verzekeren, dat liunne verknocht
heid in de krisis, die Turkije thans beleeft,
Veel diepzinnigs lijkt op het eerste -ge-
joht onbegrijpelijke orakeltaal; maar ook
eel onbegrijpelijks en leege orakeltaal Lijkt
het eerste gezicht 'diepzinnig.
17
ROMAN VAN RUDOLF HERZOG
naar het Hoogduitsch
door J. L. VAN DER MOER.
v'jBij deze woorden bekeek Dorus even zijn
handen, om ze daarna snel in de zakken le
stoppen.. Nauwelijks was Heinrich evenwel
moerige ga an, of hij stond ail aan de wascli-
lcém en begon zijn vingers met den rosbor-
wjel 'te bewerken. Vervolgens deed hij zijn
gestreken boord van den vorigen Zondag en
een nette das om en kamde zich den knevel
uit. Hierna werden hoed en bovenkleeding
nóg even met den borstel bewerkt, waarop hij
|Cr uitziend om door een ringetje te worden
haald, naar builen wilde treden, toen hum
leiing iets te binnen school. Iiij haalde
gansch'e hebben en houden overhoop,
zijn wandelslok 1e krijgen, en verliet
lelijk trotsch en fier, mèt zijn „vriend"
Jzdorf, het domein von de Witte Zwaan,
adat ze samen een eindje igeloopen had-
wachtte Hoinirich, die juist iets aan zijn
gezel gevraagd had, een groote verrus-
g- Met een houding va« een „man van
wereld" ihaaLde Dorus namelijk een pince-
TT zijn zak te voorschijn, zeLte dien def-
*P zijm neus, keek zijn „vullend" 4ood- i
bedaard aan en gaf toen antwoord. Als oen
echte gentleman in houding en manieren,
schreed hij voorwaarts. ITij' wilde töonen, dat
hij „zijn wereld kende". Het (gebruik van een
p'incc-u-ez «was voor hem heil toppunt van
voornaamheid ja de voornaamheid zelve!
Kcinricui werd sprakeloos van verbazing.
Onder tussclïen waren ze Lot ide Rijnbrug ge
naderd, waar Dorus hol café van Jager aan
duidde.
Zij traden binnen.
Het was een echte Bijnïandsche kneip, ilang
en smal, laag van verdieping cn met een zol
dering en wandon, die zwart zagen van den
rook.
Twee hangende petroleumlampen verlicht
ten de wit gcschunrde tafel, waaraan d-e gas
ten 'breèd-uit hun biertjes zaten te drinken.
Vooraan, naast den ingang, was liet buffelt.
Op dc toonbank stond een versch aangcsla-
gon vat tbier en lagen een groot aantal kazen
en worsten. Vorder stonden er een i ge flcs-
schen mc-t gemarineerde haring, met 'ln zoul
water gekookte eieren, en met augurkjes, be
nevens een groote (Ws snuif. Achter het buf
fet troonde een held ore, dikke waar din, en
de waard zelf, voorzien van oen wit voor
schoot, bediende de .gasten. Beiden namen,
over d-c hoofden dor bezoekers (hoen, druk
deel aan het levendig gesprek, dat le midden
van eon dikken tabaksrook (gevoerd werd.
Dorus cschcen zich hier |g elite al Tehuis }fcc
gevoelen. Iiij knikte dc waardin vriendelijk
toe, groette de gasten on dood ieon sleepors-
kuecht bescheid mei een <glas bier, dal cleze
hom welwillend overreikte.
Hierna begaf hij zich naar liet achterste
•gedeelte van het lokaal, waar 'twee ma.nnon
zwijgend bij elkaar aoii een iafeltic zalem.
„Goeien avond, heeivn", sprak Dorus.
•De twee aangesprokenen hieven dc blikken
van hun glazen op en beantwoordden zijn
groot.
„Mag ilc 'l genoegen hebbén, u mij-n vriend,
den hoer Pfalzdorf, voor :te slcllen?" ver
volgde Dorus deflig.
De kennissen, wier belangstelling zich reeds
wccler op hun glazen had .gericht, zagen an
dermaal op en knikten werktuigelijk, len lee-
ken "flat dc voorstelling hun aangenaam was.
„Meneer Meinard, muziekdireclour", stel
de Dorus voor, Terwijl hij naa>r den- oudsten
der twee wees, een vijftig-jarig man imcl een
reeds grijzenden baard.
„Loop lieen!" bromde deze.
jMenieer de schilder Roman", ging Dorus
y-oort, hiermede no. 2 aanduidend, een kraeli-
tiig, flink uitziend man van vijf en iderlig
jaar.
„En lusschenbeiden slukadoorsknecht", vul
de de ischildeir lachend aan.
Dorus deed alsof hij de opmerkingen, wel
ke den indruk van zijn woorden op llciiwüch
zouden kunnen schaden, niet gehoord had
en noodiigde hem uit plaats le .nemen,
„Twee glazen 'bier, meneer Jagerl"
.Nadat z-e bediend waren, dronken ze el
kaar toe. Hierna trad een oogenblik van stilte
in. Maar Dorus, wicn hel er om te doen was.
zijn nieuwen vriend tegenover de anderen
in een gunstig daglicht te stellen, verbrak
het stilzwijgen. Hij schraapte zich eens even
de keel, nam nog een slok bier cn verklaarde
dan: „Meneer Pfalzdorf speelt prachtig viool.'"
„Wil meneer met ons meespelen?" ivroeg
de muziek-direcleur.
„Daar ziet io niet naar uil," racende de
scikil/b°*-
„Mecspelen niet, maar toehooren," zei Do
rus. „Zijn vader was kapelmeester aan de
opera."
„Zoovroeg die met den grijzen
baard. In Kyritz aan de Knal-Ier?"
„In Iiannover," verbeterde Heinrich be
scheiden.
„Wat?" riep de oude verbaasd, den jongen
man strak aankijkend. „In Iiannover? Daar
ben ik ook geweest! Hoe heet uw vader dan?"
„Evenals ik natuurlijk."
„Mag ik dan uw naam nog cons vragen?"
„Pfalzdorf."
„Pfalzdorf herhaalde Meinrad, en hij
liet het .hoofd op de borst zinken. „Pfalzdorf
onze kapelmeester. Ja dat was nog eens 'n
man," mompelde hij, „dit waren goeie tij
den!"
Hij nam zijn glas snel op cn hield bet Ilcin-
rich vlak ouder den neus. „Prositl"
„Prosit, meneer Meinard. Ileb ik 't goed
verslaan, dal u mijn vader gekend heeft?"
„Of ik hem gekend heb? Gekénd? We
waren bijna boezemvrienden! Ik zou Pfalz
dorf niet gekend hebben, mijn eigen kapel
meester! Vijf jaar heb ik onder zijn leiding
eerste viool gespeeld. Toen is ie gestorven.
Dat was 'n brave man, die zorgde voor 7,i)n
ouwe garde. Toen ie weg was, werd alles
heel anders. Nieuwe heoren nieuwe wetten,
en nieuwe mannen! Weg er meel Nu geef ik
hier muziekles en speel ook voor den dans;
maar alleen als ik heel krap dn mijn duiten
zit, en da-n nog buiten in de dorpen, waar
geen sterveling ons kent. Muzieklessen! Ik
verzeker u, dat is 'n baantje v<oor galei-boe
ven, slavenarbeid!"
Hij haalde diep adem en dronk zijn glas
in één teug leeg.
„Ik moet heen. Ik heb nog bezigheden,
„Wa<tZóó laat nog?"
„Er konut nog 'n juffrouw bij me. Vilma
geeft haar zangles, en dan accompagneer it
op de piano. Men moet tegenwoordig van
alles -profiteeren."
Hij kreeg zijn hoed en nam afscheid. IleLii-
rich reikte hem de hand.
„Als 't u niet tc min is, kom me dan eens
bezoeken, meneer Pfalzdorf. Ja, ja, uw va
der.... dot was no.g eens 'n goeie tijd....
'I Was me recht aangenaam, meneer Pfalz
dorf."
Met zwanen schreden verliet hij liet lokaal.
Toen ze alleen waren, merkte Roman
droogjes op:
„Je luadt den ouwe ook niet bepaald aan
zijn betere dagen behoeven tc berkmeren.
Zoo iets hoort 'n beschaafd mensch niet
gaarne."
„O," zei Hoinrich, „dat is zeker treurig.
Heeft u soms óók tegenspoed ondervonden?*
„Ikspotte de ander. „Nee^ aiee, daf
kunt u me toch wel aanzien? Ik sliiep altijd
op rozen, op rozen en viooltjes."
„Meneer Roman hceii vroeger dc ICunst-
akademie bezocht," merkte Dorus op. „Daar
om is ie ook eigenlijk kunstenaar."
„Eigenlijk... eigenlijk!" sprak de kunste
naar genaakt. „Praat me niet van die Aka-
demicl Wat is dat voor 'n inrichting?
Beetje geld, dat ilc bezat, heb ik er voor weg
gegooid, en mijn persoonlijkheid is er totaal
gebroken. Teekenmachines malcen ze daar
van je, vorfkladders, maar geen kunstenaars!
Gelooft u maar niet, dat ik dóór zou hebben
leoren schilderen. En nu ben ik stucadoor."
Wordt vervolgd.
