„de
N° 23Q
If* Jaargang,
Maandag 17 Februari 1913.
EMLAN
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Jonge Lierde.
Bureau: UTRECHTSCH EST RAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 65.
PRIJS DER AD VERTENTltèNi
Van 15 repels.. f O.fMK
F.lko rogol moerO.ltK
Dienstaanbiedingen 25 cenls bjj vooruitbetaling.
Groote loltors naar pl latsruimte.
Voor handel on bodrijt bestaan zoor voordoolige bopalingei
tot het herhaald advorteoron in dit Blad, bi| abonnement»
Eeno circulaire, bovattonde de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegozondon.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
ABONNEMENTSPRIJS:
Por 8 maanden voor Amersfoort f 1*0©«
Ideió franco per post1*50.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - O.UK
Afzonderlijke nummers O «O5»
Dezo Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiön gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en beriohten vóór 2 uur in te zenden.
Aan de lezers.
Getrouw aan onze toezegging, in het eer
ste nummer van het Amersloortsch Dagblad
de Eemlander gedaan, dat wij niet voortdu
rend zelf in ons blad aan het woord zouden
willen zijn, doch gaarne gastvrijheid zullen
verleenen aan alle vrijzinnigen, die zLch ge
roepen mochten gevoelen hun medeburgers
van voorhek ting, zij het zelfs van de onze
afwijkend, te dienen, hebben wij thans de
eer aan onze lezers te presenteeren Oom
Joachim, o-p wiens ongetwijfeld belangwek
kende brieven wij uwe bijzondere aandacht
vestigen.
Natuurlijk zal aan Oom Joachim volle vrij
heid geladen worden naar z ij n overtui
ging te schrijven oolk over onderwerpen,
waaromtrent wij met hem van opinie ver
schillen en al is zulks niet de eerste keer
reeds het geval, in het vervolg zal hij mis
schien meermalen 'n ander standpunt inne
men als wij; anders toch zou hij weinig re
den hebben gebruik te maken van onze vrije
tribune.
Dit is niet het geval met best onderwerp
van dezen eersten brief. Alleen spijt het ons
i zoover, dat hij z'n brievenreeks begint
löt te schrijven over de csanclidaluur-Gerrit
sen, omdat hij aldus den schijn zou kunnen
op zich laden, alsof hij ons de verdediging
daarvan niet beelemaal toevertrouwt. Wij
willen echter geen spijkers op laag water
Deken en liever aannemen, dat hij dit on-
orwenp slechts gekozen heeft om het emi
nente belang van de actualiteit van de zaak.
Red. Dagblad.
Brieven van Oom Joachim*
I.
't Is een droevig stemmend feit, dat
hier in Amersfoort geen verkiezingen kun
nen worden gehouden, zonder dat het per
soonlijk element sterk op den voorgrond
treedt
Al wat klein is in den mensch, haat, af
gunst, wok, eigenbelang, gekwetste ijdel-
ueid, komt bij zoo'n gelegenheid boven en
terwijl in het geheele land- gestreefd wordt
naar concentratie van alle vrijzinnige par
tijen, levert Amersfoort het treurig voor
beeld van verdeeldheid tegenover een vast
taneengasloten coalitie.
Dat waren gedachten, die bij ons opkwa
men, toen wij het berichtje lazen, dat de
kicsvereeniging „Amersfoortsoh Belang"
heeft geweigerd saam te werken mert „Ge
meentebelang", zoolang deze de candida-
tuur-Gerritsen handhaaft. Nu zou men na
tuurlijk denken, dat er iets vreeselijks ge
beurd moet zijn, als men iemand, die bijna
een kwart eeiuw lid van den Gemeenteraad
is geweest, die al dien tijd zijn beste krach
ten en vaak ook geld, en veel geld heeft
gegeven voor de publieke zaak; die destijds
schier alleen stond, de vrijzinnige belangen
verdedigend tegenover een oer-conservaticf
gezelschap; aan wiens drijfkracht het voor
namelijk te danken is, dat voor de arbeiders
hier redelijke toestanden zijn geboren al
zijn ze nog niet ideaal als men zoo iemand
niet langer een zetel in den Raad waardig
keurt.
Maar ails men dan gaat informeeren, dan
merkt men, dat alles terug te brengen is
tot de rubriek van kleine-menschen eigen
schappen, die ik hierboven noemde.
De heer Gerritsen is vóór gemeentelijke
grondexploitatie en komt daarmee in bot
sing met hen, die meenen, dat grondexploi
tatie, waarmee zij dan grond-speculatie
bedoelen, hun particuliere liefhebberij moet
blijven. Als de gemeente aan grondexploita
tie gaat doen, dan. loopt hun grond-spe
culatie gevaar. Dat drukt de prijzen van
hun grond, die ze natuurlijk lieifst zoo hoog
mogelijk houden, al mocht de gemeente daar
door ook het nadeel ondervinden dat er
weinig gebouwd wordt.
Één categorie van tegenstanders.
De heer Gerritsen heeft verder de „onge
hoorde brutaliteit" gehad om een paar amb
tenaren van wie hij als raadslid alles kon
weten omdat de zolders ten stadhuize kra
ken van de cibssiers van deze heeren op
hun nummer te zetten.
Een andere categorie van tegenstanders.
Verder heeft de heer Gerritsen» de „on
vergeeflijke onvoorzichtigheid" begaan, raen-
sckeh, die zich kleine koninkjes waanden
en erg hoog tegen zich zelf opzien, te ken
nen te geven, dat hij n-u juist niet van die
mcening was en hen min of meer aan de
kaak gesteld. Gevolg.... eerst verbeten woede
en daarna uitbazuinen van de meening. dat
de heer Gerritsen een ramp (sic) voor
Amersfoort moet worden genoemd, welk oor
deel dan gebaseerd wordt op allerlei praat
jes, die ik niet zal quaiificeeren uit vrees
daarmee te kort te doen aan mijn respect
En de leden van heel dit troebele gezel
voor een bejaarde sexe.
schap vinden elkaar bij de verkiezingen
nog wel liefst een hall jaar te voren (de ra
ven ruiken zelfs al de lijklucht van na twee
jaren) in hun haat tegen den heer Gerrit
sen.
Natuurlijk geven ze dit geen van allen toe;
dat spreekt van zelf.
De een slaat aan het dichten; behandelt
op hoogst ernstige wijze zijn onderwerp in
kreupelrijm .Voor den ontwikkelde bewijst
hij hiermee niets anders dan dat des rijme
laars schooltijd vóór de invoerd'ng der leer
plichtwet moet vallen; dat hij althans de
lagere school niet met vrucht heeft doorloo-
pen. Maar voor de minder ontwikkelden
zijn zulke rijmsmeden niet geheel gevaar
loos; die zifen nog wel eens met bewondering
tegen zulke producten op en zijn dan ook
geneigd in de geleerdheid van den schepper
te gclooven.
Anderen richten een kiesvereniging op,
waarvan wel twaalf menschen lid worden.
De vrijzinnig-democratie heet de vlag waar
onder ze willen varen; de vlag die de eigen
lijke lading moert, verbergen.
Ze zijn uil Gemeentebedang" gcloopen,
zonder daar ooit een poging te hebben ge
daan om de zaken daar te doon loopon in
het spoor, dat zij het rechte oordeclen. Dat
bewijst hoe ernstig die heeren. het meenen.
(Wordt vervolgd.)
Politiek Overzicht
De strijd om Skutari.
Wat eigenlijk de bedoeling is van de zen
ding waarmee de oud-grootvizier Hakhi
Pacha zich van Konstantinopel op weg heeft
begeven, is nog niet duidelijk gea orden.
Maar wanneer hij moet trachten den afgebro
ken draad over de vredesonderhandelingen
weder op te nemen, dan voorspelt het lot van
de poging, die Tewak Pacha, de Tunkschz ge
zant in Londen, op last van zijne regeering
heeft ondernomen, daarvoor weinig goeds.
Die poging is mislukt. Het is nog ee.is weer
gebleken, dat de Balkanslaten, inzonderheid
Bulgarije, niet bereid z.jn op den door h t
kabinel-Mahmoed Chcfket voorgesteld en
yrondslag der vcrdeeling van Adrianopel het
zwaard in de schede te doen en de vr d.s-
onderhandelingen te hervatten, hetzij recht
streeks met Turkije of indirect door bemidde
ling van de mogendheden. De oorlog zal dus
verder gaan tot aan den val van Adria
nopel, die vroeger of later kan pla ts h b-
be.n maar onvermijdelijk, is, of totdat een op
ander gebied behaald wapensucces van den
Balkanbond hel de Porte g-makkelijker zal
maken op de van die zijde gestelde vredes-
voorvzaarden in te gaan.
Wanneer Bulgarije onverzettelijk is op het
punt van Adrianopel, dan houdt Montenegro
met niet minder volharding er aan vast, dat
Skutari aan zijn gebied zal worden toege
voegd. De strijd om Skutari wordt, sedert de
oorlog weder is uitgebarsten, mei verdubbel
de verbittering gevoerd. Het afbreken van de
onderhandelingen heeft aan Montenegro de
mogelijkheid geopend de pogi gen tot ver
overing van Skutari met nieuwe kracht en be
tere kans op sucees weder te beginnen. Met
woeste hartstochtelijkheid worden de hoog
ten, waarop de verdedigers zich hebben ver
schanst, weder berend en beschoten. In de
vorige week kwamen bnichLn van door de
belegeraars behaalde overwinningen; de
zegelrompet klonk zoo luid, d t nun dacht,
dat de val van de fel b stookte vesting on .nd-
dellij.k te verwachten was. De tijding daarvan
is echter tot dusver uitgeblev n. Let ve.z t
van Skutari is des te hardnekkiger, o dat
de strijders aan Turksche zijde groolendecls
Albaneezen zijn. De Turken str.jden vo r
hanne wapeneer, de Albaneezen voor hun zelf
standig volksbestaan, voor den autonomen
staat Albanië, die aan de kust van Adrati-
sche zee aiit dc puinhoopen van het Turksche
rijk in Europa zal worden opgebouwd.
Volgens de berichten uit Cettinje heerscht
daar eene gedrukte stemming. De Neuc Freic
Presse zegt daarvan: „De aanvallen van de
vereenigde Servische en Moutencgrijnsche
troepen hebben verliezen gebracht, die met de
bereikte uitkomsten niet in overeenstemming
zijn. De uit het buitenland komende berich
ten, dat de mogendheden Skutari 'bij het auto
nome Albanië willen voegen, hebben onge
rustheid verwekt. In de hofkringen wordt de
Skutari-kwestie als eene toekomstvraag voor
de dynastie Njcgos voorgesteld. Het is ni t te
zeggen, in hoever deze van Montenegrijnsche
zijde verspreide voorstelling, dal de dynastie
gevaai' loopt, op juistheid berust of slechts
moet dienen om stemming te maken in het
buitenland."
Men ziet hieruit in ieder geval van hoeveel
gewicht de uilslag van den strijd om Skutari
geacht wordt voor Mo tenegro te zijn. Van
niet minder gewicht echter is die uit lag voor
het lot van den in wording zijnden staat Al
banië. Uit Berlijn wordt daarover aan de
Frankf. Zlg. geschreven
„De vraag van de bepaling der grenzen van
het nieuwe ALbanie, waarmee de gezantm-
conferentic in Londen bezig is, schijnt in den
iaatslen lijd geene vorderingen te hebben ge
maakt. Zij houdt de aandacht bezig van de
mogendheden, ofschoon de zakelijke verschil
len tusschcn dc Oostcnrijkschc cn de Russi
sche opvatting als niet van ve l be teek nis
zijn voorgesteld. Van verschillende diploma
tieke zijden w-ordt bericht, dat Rusland over
deze grensbepaling een nieuw voorstel heeft
gedaan en dat van andere zijden voorstellen
werden gedaan, die in staat kunnen zijn ver
zoenend te werken in den nog niet be
ëindigden strijd. Of dat gelukt, zal wel spoe
dig worden beslist. Het langzame vei oop
van dc, naar 't schijnt, mo elijke onderhan
delingen over de grensbepa ing sluit, evenals
het tegen de verwachting langzame verloop
van de militaire operaliën, vele gevaren in
zich. Wanneer het b.v. aan de Montenegrijnen
en Serven mocht gelukken Skutari in te ïèe-
men, voordat de mogendheden het er over
eens zijn geworden, dat deze stad tot Al
banië zal bëhooren, dan zou deze bijzondere
kwestie nieuwe moeielijkhedcn berokkenen,
want het zou niet gemakkelijk zijn de Monte
negrijnen en Serven uit dc veroverde stad te
verwijderen, ofschoon tot dusver de mogend
heden er mee instemden haar aan Albanië
toe te wijzen."
De Bntknn-oorlo*;.
Konstantinopel, 15 Febr. liet offi-
ricelc bulletin over den oorlog zegt, dat voor
Adrianopel de dag rustig voorbijging. Er is
volstrekt geen verandering in Gallipoli cn
Boelair. Aan dc zijde van Tsjataldja versterk
ten de Turken het dorp Ormanli en de vijand
de heuvelkammen, gelegen ten westen van
Karadjakeui en Altaian. Geen enkel ander
feit verdient te worden vermeld.
Sofia, 16 Febr. Plet Turksche pantser-
schip Assari TeWfik, onder welks bescher
ming de Turkscne poging tot landing bij Go-
dina werd uitgevoerd, is gestooten op eene
Builgaarsahe mijn; het kreeg daardoor be
langrijke averij en leed schipbreuk. Een de
tachement mijmenplaatsers en eene kustbat-
tciij vernielden het scliip geheel en brach
ten het tot zinken».
Een Turkscli transportschip, dat deel had-
genomen aan de ontscheping te Tsjarlceui, is
met dc bemanning tot zinken gebracht dooi
dc Bulgaarschc artillerie, twee KM. ten zuk
den vam dio plaats.
Konstantinopel, 15 Febr. Me*
zegt, dat sedert hedenmorgen een belangrijk
gevecht in gang is in de streek van Boelair.
(Konstantinopel, 16 Febr. Ec»
officieel rapport over dc oorlogsoperatiën,
dat gisteren is bekend gemankt, bericht, dael
dc vijand, van wieo detachementen verjaagd
werden door de Turksche troepen van <te
hoogten ten westen- van Ilnlfakeui, in dea
nacht van eergisteren een bajonetaanvaJ
heeft gedaan tegcu dc Turk cbe trotpcn»dig
wakker antwoordden en den vijand terug
sloegen.
P a r ij s, 15 F e b r. Dc Temps -bericht uil
Konstantinopel, dat ide kruis r Asisidi Tcw-
fi-lc, die bij Mid'iah .schipbreuk heeft geleden^
gehecfl verloren is. Dc bemanning 1b in lwo-
ten opgehaald.
Volgens de Berliner Lokal-Anzciger trek
ken aan de Tsjataldja-linie do Turkseha
troepen langzaam maar zeker vooruit tegen <U
Bulgaren, die teruggaan. Tegenover dc Turk
sche legerkorpsen nos. 2 en 3 bevindt zich
eene Bulga-ursche divisie, die reeds reusach
tig 'verliezen .heeft geleden. Aan den linker
vleugel zijn dc gevochten zeer moordtdadij
Y-oor -de Turken geweest.
De correspondent van de New-York Herald
schrijft, dat de Turken zeer langzaam .voor
uitgaan omdat zij een valstrik vreezen. Hij
schrijft: „Veie majinen, die gisteren voorwaart*
waren gegaan, zijn dieden terug gekoerd;
zij verklaren, dal hel slijk hel voor de artil
lerie onmogelijk maakt voorwaarts te -gaan-
in Yoldo«endc sterkte >om hel oprukken van
de infanterie te beschermen. Dc algemeene in
druk is, dat hel achteruitgaan van de Bulga
ren eene schijnbeweging is om dc Turken
buiten de bescherming van hunne forten t#
lokken. Het is zeer onwaarschijnlijk, dal
A-boek Ailwiied Pacha don slag iza-1 aanbie
den".
Sofia, 16 Febr. De Bulgaarsclic regee
ring heeft voldoening (geschonken aan het
verz-ock van Frankrijk. De (besprekingen over
'het vert-rek van de vreemdelingen zullen he
den beginnen aan de Turksche en Bulgaaiw
sche voorposten. Alle vreemdelingen zuillen,
als zij dal wenschen, van dezen maatregel
kunnen genrelon. De vreemde onderdanen^
dile dc stad wenschen te verlaten, zullen dal
mogen doen (terstond nadat eene lijst is over
gelegd, <je namen bevallende van dc perso
nen, die het reolil hebben om te vertrekken
Konstantinopel, 16 Febr. Ten aan»
zien van hel Bulgaarsche voorstel om aan
de vreemdelingen toe te staan uit Adriainopd
te vertrekken op voorwaarde, dat zij zich
vestigenb in de voorstal Karagatsch binDca
dc Bulgaarsche linicn, word-l in de wel inge
lichte kringen gereleveerd, dat de Porte on
redenen van militairen aard niet gezind zon
zijn te aanvaarden, dat de vreemdelingen
naar de Bulgaren kunnen gaan; zij zouden
de voorkeur geven aan Wecnen. Konstanti
nopel of een ander punt van het Turkscbn
Sloopen kunnen ook de domsten; maar
slechts de wijzen bouwen.
ROMAN AH RUDOLF 11ERZOG
42 naar het Hoogduitsoh
door J. L. VAN DER MOER.
Met een uitdrukking van ontzettinig op he*
igelaat kwamen de dames de -trappen afstor
men. Heinrich hep ze dadehjk tegemoet.
„Dames, gaat u -gauw naar voren, naar de
apotheek, en komt vooral niet op de plaats l"
Lisa trad naar voren.
„Laai me dioor, m-eneer Pfaladorll" beval
zaj. „Waar is vader?"
„Ik* vrees agelukt, juffrouw Lisa. Er
heeft 'n ontploffing plaats geba-d in den kel
der, waarin de benzine bewaard w-ordt Tere,
gaat u terug, 't is hier gevaarlijk! De brand
weer zal dadelijk aanrukken."
„Ik zal toch zelf wel weten wat ik te doen
heb!" En zij wilde hem voorbijgaan. Maar
Pfalzdorf naan haar zacht bij iden arm.
„Uw plicht is op 't oogenibli'k: uw moeder
bij te staan, die in onmacht ligt. en -haar met
de hulp van J-ertte in de apotheek te brengen*
Mc zeg u, dat u dit in de eerste plaats te doen
heUl Moet dan door uw eigenzinnigheid
steeds a lies verkeerd gaan? Kan dat "trotsche
hoofd dan nooit eens buigen?"
Zij iriohtte zioh fier op; maar voor zijn vlam-
men-den blik moest zij de oogen neerslaan.
Z>ij gehoorzaamde.
Pfalzdorf liep terug naar Doms, die niet in
spanning van alle krachten bezig was een
brandende massa in een groote ton met water
te dompelen. Het was Ilannus. Door d-en ge
weldigen '1-uctdruk bij de ontploffing, was hij>
met brandende kleeren uit den kelder geslün-
gend en midden op de trap neergeploft, waar
Do-rus als een tijger op hem was toegespron
gen, om em vervolgens haastig op de plaats
te dragen. Hier tractie hij de vlammen te
dooven door den jongen over de natte slee-
nen te rollen; maar inziende dat deze poging
niet gelukken zou, besloot -hij onverwijld -het
eenige radicale middel toe te passen, dat in»
deze omstandigheden helpen kon: den onge
lukkige in de volle regenton te sloppen. Tot
zijn eer moet gezegd worden, da.t hij op -dit
oogenblik al het kwaad vergat, dat hij van
den jongen meermalen had ondervondefl, en
dat zrijn eenig doel was, hem te redde-n.
De brandwonden, welke zijn ihan-den over
dekten, niet tellende, hield Dorus den bewus-
telooze stevig vast en legde hem voorzichtig
neer op een paar linnen zakken, welke hij in
der haast ergens vandaan had gehaald.
„Dorus", riep Heinrich, terwijl hij in -de
nctin-g van den kelder liep, „we moeten me
neer Friediriah redden!"
Ma<ar -de knecht hield hem terug.
„Hier blij-ven, meneer Pfalzdorf. Dat moeten
we aam dein goeden God overlaten."
De brandweer kwam aanrukken. Er weer
klonken enkele kor be bevolen, waarna de
brandwachbs door de poort naar binnen bra
den, om weldra het vuur in den kelder niet
krachtige waterstralen aan te tasten. Het
duurde idan ook niet lang of -de kelder geleek
een groot bassin. Toen daalde Heinrich met
«enige stoutmoedige mannen de trap af. Nau
welijks waren ze goed en wel biiunen, of »o
fioorden bet geluid van nog een enkele zwakke
ontploffing. Gelukkig konden ze hot gevaar
ontwijken -door aan de tegenovergestelde zijde
door een luik naar builen te klimmen. De
brandweer begon op nieuw te spuiten, en
korten tijd daarna baande Heinrich zich an
dermaal een weg door den chaos van kisten
en vaten, die -daar half versplinterd of ver
brand door elkaar gesmeten lagen. Eindelijk
ontdekte hij den patroon onder een omgeval
len sluk muur. Met volharding werd nu aan
het opruimingswerk begonnen, -err na verloop
van oenigen tijd kon men het lijk van den
apotheker te voorschijn halen en naar boven
brengen. Nadat .men zich overtuigd had, dat
verder gevaar niet meer te duchten was,
droeg men den doode naar de slaapkamer -en
legde hem daar op zijn bed neer. Maar na
tuurlijk heerschbe hel geheele huiis door, nog
de grootste verwarring. De provisor, die liet
gewaagd had terug te komen, sloot dc
apotheek maar met geheel andere gevoe
lens dan daags te voren.. Met behulp van
Jette had Lasa haar moeder naar boven ge
bracht. Volgens de aanwijzingen van een
dokter, bracht Dorus den loopjongen tot
bewustzijn. Deze had eenige kwelsuren en
brandwonden bekomen, maar toch was voor
hem het ongeluk beter algeloopen dan men
aanwainkeliik zou vermoed hebb«»
Pfalzdorf had een onderhoud mot den com
missaris va-nc politie, die verplicht was een
onderzoek in te stellen en van het gebeurde
proces-verbaal op te maken. En op de bin
nenplaats liep een brandwacht met afgeme
ten, zware passen op en neer.
Het duurde tot laat in den avond, alvorens
er in huis eenige kalmte en rust intraden.
Toen was men da-n eindelijk, door de mede-
deelingen van dien loopjongen, eenigszins op
de hoogte gekomen van dc oorzaak der ont
ploffing.
Volgens de verklaring vaiv Hannus, had de
apotheker, bij de opname van de vaten en
kruiken, ergens onder een plank verborgen
eenige likeurflesschen ontdekt. Vermoedende,
dat cr een dief in huis was, had hij zijn on
derzoek ijverig voortgezet. De vondst had den
vrekkigen man zóózeer opgewonden, da.t hij
van het gevaarlijke van de plaats; waar hij
zich bevond, zich niet meer bewust was. Hij
werd blijkbaar alleen nog maar bezig gehou
den door de gedachte, zoo mogelijk nog meer
te ontdekken. En toen verloor hij on begrijpe
lijk e,r wijze alle voorzichtigheid uit hel oog
en streek een lucifer -af. waardoor de in de
kelder hangende benzinegassen oogenblik-
kclijk ontbrandden. Op luLzelfde an-oment
had de geweldige ontploffing plaats en
werd de loopjongen, d»ie uit angst voor de
woede des aipoi'Jhokers, en -misschien ook wel
omdat zijn geweten nidt volmaakt zuiver was
zich tot nabij den ingang (teruggetrokken
had., naar buiten geslingeird, tenwdjl de pa
troon onde.r het neervaiflend sluk muur te
recht ikwara.
Heinrich liad zijn kleeren nog niet kunnen
reinigen van de sporen, welke er on achter
gebleven waren tijdens zijn moedig reddin-gs»
wenk, toen hij, -nadat vrflenden en kennissen
vertrokken waTen, de huiskamer van de fa«
milie FriedriöJi binnentrad. Hij vond de
vrouw (des huizes kalm en gelaten op de sofa
liggen. Het araie schepsel had zich, gedu
rende haar allies behalve geJuJdkig huwelijks
leven, zóó zeer aan allerlei onaangenaam
heden en teleurstellingen leuren onderwer
pen, dial zij ook dezen onverwaohten slag
van het n-oodlol deemoedig cn met gelaten
heid onderging. Met engelengeduld had zij
steeds haar leed gedragen. Misschien w-a*
het gebeurde voor haar veeleer een verlos
sing dan een ramp. Toen Jctlte zag dat haar
mevrouw de oogen sloot, verdween zij stik»
lotjes naar de keuken.
Op het oogenblik, waarop Heinrich bin
nentrad, zag hij hij het vensiea* een gestalte
zioh bewegen. ILij ilnad er op toe en sprali
zachtjes: „juffrouw Lisa
Zij gaf 'hem een wenk, om stil te zijn.
..Moeder slaapt. Kom met me mee."
En nadat zij .ktiu tcrugg'roepeh had, ging
zij den jongen man voor naar haar slaap
kamer. Hij zag hierin niets -buitengewoons.
Onder de fheer.sch-en&e o nis band ii&heden
kwamen convenlioneeile overwegingen en
ni a altschaipp elijke vooroordeel en niet te pas.
'Doodsbleek, maar met droge oogen, stond
Lrsa tegenover hem.
„Meneer Pfalzdorf, ls overbodig, dat n
ons «uw deelneming betuigt. Ik weet dat n
met ons mede gevoelt."
•Hij boog zich over haar band( die koud als
van een lijk In de zijne lag.
Wordt vervolgd*