w
m
I 1
i/ J
flflr
-i
:Z3U LL
Donderdag 20 Februari 1913.
FEUILLETON.
U° 233
IB'1" iaarcang.
..DE EEMLAN DER'
Jonge Liefde.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
Uitgevers: VALK H OFF Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
Por 3 maanden voor Amersfoort f Ï.OO.
Idem franco per post1«50«
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O.IO.
Afzonderlijke nummers <*.05.
Deze Courant verachynt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zonden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50#
I'lko regel m«-orO.IO.
Dienstaanbiedingen 25 cents by vooruitbetaling.
Groote lettors naar plaatsruimte.
Voor haudol en bedrijf bestaan zoor vooideolige bopalingon
tot het herliaald advorloeron in dit Blad, bij abonnement.
Eene circulaire, bovattondo do voorwuarden, wordt op
aanvraag toegozonden.
Aan onze Lezers.
Van meer dan één zijde vernamen wij,
dat de o-pmerking gemaakt is, als zou de
schrijver van de brieven van Oom Joadhim
in ons blad, niemand anders zijn dan de
hoofdredacteur zelf, die zich verbergend ach-
t< 'n masker, nu eens ongezouten zou willen
zeggen, wat hij, om tegenover de lezers z'n
decorum of zelfstandigheid te bewaren, met
open vizier niet durfde uitspreken.
Grievend er bcleediging is 'n hoofdredacteur
niet aan le doen.
'n Dergelijke infame insinuatie past slechts
in den mond van iemand, die het zelf met
politiek fatsoen niet al le nauw neemt en op
wien van volle toepassing moet zijn hot spreek
woord van de waard en z'n gasten.
Achter onzen rug ons in verdenking te bren
gen van laffe dubbelhartigheid, getuigt hier
niel alleen van nog grootor lafheid maar ook
yan kwade trouw, van lasterlijke verdacht
making. liet is immers algemeen bekend, dat
ons heele streven er op gericht is in den po
litieleen strijd, die in 'n stad als Amersfoort
zoo spoedi.g ontaardit in persoonlijke bestrij
ding, de eerlijkheid, de goe.de loon en cle be
schaafde manieren hoog te houden. Wij reke
nen ons dat niet tot eer, doch beschouwen het
slechts als onze plicht èn tegenover ons zelf,
zoo wij wenschen, dat van het Dagblad
een beschavende invloed uitgaat, èn tegenover
0119 hoogstaand lezcrscorps, dat van dclein-
steedsche politiekaslerij en intrigeerderij even
ofkeerig is als wij. Daarom zullen wij ook in
den komenden verkiezingsstrijd hoe fel
deze, naar reeds aangekondigd is, gevoerd
mag worden ons nimmer door verkiezings
koorts laten beheersdhen, noch onze polemiek
op andere dan zakelijke argument en ba sec-
ren, overtuigd als wij zijn, dat men met deze
wijze vam strijden op den duur het verste
komt.
En zouden dan wij wij, die alle verwijten
van „unfair geschrijf", ons voongeworpen door
menschen, voor wie wij slechts deze veront
schuldiging vinden, dat zij niet weten wat zij
doen of schrijven, met medelijdenden glimlach
naast ons kunnen neerleggen zouden dan
wij tegelijkertijd ons bedienen van die lage,
minderwaardige truc, waarvan men ons na
tuurlijk a-chler onzen rug beschuldigt?
Wij spreken met één tong en dat is onze
eigen tong, waarvoor wij alle verantwoorde
lijkheid op ons nemen.
Eu wij vertrouwen, dat onze lezers, ook al
mogen onze politieke denkbeelden de hunne
niet zijrn, met evenveel verontwaardiging de
lasterlijke verdachtmaking, welke wel ijverig
verder gecolporteerd zal worden, zullen af
wijzen, als wij zulks doen.
Politiek Overzicht
Hei Albaneesche conflict.
Over den strijd van-meeningen, die bestaat
over de bepaling der grenzen van het op te
richten vorstendom Albanië, zijn de opvattin
gen afwisselend meer of minder gunstig. Uit
Weenen heeft zich eene stem doen kooren,
ciic een pcssimisliscken toon aansloeg. De
Wiener Allgcmeine Zeitung heeft geklaagd,
dat de kwestie geenszins vooruit komt, of
schoon de gezanlenconferentie te Londen er
reeds twee maanden aan bezig is, tengevolge
van het verschil van inzicht tussclieu Oos
tenrijk en Rusland. In Londen heeft men
daarentegen een meer optimistischen kijk op
de dingen» nu gebleken is, dat het antwoord
van den Czaar op den brief van Keizer Frans
.lozef minder stroef is uitgevallen dan een
l'etersburgsch nieuwsagentschap had willen
doen gelooven. Met name ontbreekt in dat
antwoord de nogal uitdagend klinkende zin
snede, die door dat agentschap was gemeld:
„lk zal onvervaard mijne Slavische broeders
bijstaan." Ook het gerucht, dat de gezanten-
conferentie was afgebroken, is onjuist geble
ken. Heden zullen de ambassadeurs der mo
gendheden op de gewone wijze in het Foreign
Office hunne beraadslagingen hervatten. Het
hoofdthema is ditmaal dc Albaneesche kwes
tie, waarvan de behandeling is voorbereid
door de overweging van de door Oostenrijk
gedane voorstellen, die van Russische zijde
met tegenvoorstellen zijn beantwoord. Het
heeft niet aan pogingen ontbroken om de
beide hoofdbelanghebbenden dichter tot
elkaar te brengen. Oostenrijk-Ho rij e heeft,
naar verluidt, laatstelijk aangeduid, dat het
viiet ongezind is toe te stemmen in de niet-
loedeeling van de districten Skutari, Ipck en
Prisrend aan Albanië, maar dat het de mee
ning handhaaft, dat de steden Skutari, Dja-
kowa, Dibra en Janina deel moeien uitma
ken van het nieuwe autonome Albanië.
Er zijn drie voorstellen, die op de grens
bepaling in Albanië betrekking hebben: een
van de Albaneezen zelf, een van Oostenrijk-
Hongarije in overleg met Italië en het derde
van de Balkan-bondgenooten met ondersleu
ning van Rusland. Het Albaneesche voorstel
is niet voor aanneming vatbaar, want het
zou het succes, dat Servië met de wapenen
verkregen heeft, illusoir maken; het zou Ser
vië dan bijna geheel onmogelijk zijn zich uitte
breiden. De eischen van de Balkanslaten, die
Rusland tot de zijne heeft gemaakt, zondi
gen naar den anderen kant; zij zouden door
de afscheiding van de belangrijkste gewes
ten en steden in het zuiden, noorden en
noordoosten den nieuwen staat maken tot een
niet levensvatbaar organisme. Het Oosten-
rijksch-Italiaansche voorstel houdt het mid
den tusschen deze twee uitersten: de ver rei
kende wenschen van de Albaneezen en het
streven tot inkrimping van Rusland en zijne
beschermelingen. De verhouding is ongeveer
nis 1 2 4 Volgens het Balkansch-Russische
voorstel zou Albanië eene oppervlakte krijgen
van ongeveer 17,000 K.M.2, volgens het Oos-
tenrijksch-Raliaansclie voorstel 34 000 K.M.2,
terwijl het vorstendom Albanië, zooals de
Albaneezen 't zich voorstellen, 68,000 K.M.2
groot zou zijn. Als maatstaf tot vergelijking
kan dienen, dat 34,000 K.M.3 ongeveer een
gebied uitmaken als dat van Baden en Wur-
temberg te zamen of de helft van het konink
rijk Beieren.
In de Vossischc Ztg. wordt het Oostcn-
rijksch-Italiaansche voorstel geprezen als een
uiterst bescheiden voorstel. Bij dit voorstel
blijven Mitrowitza, Ferissowitsch, Pristina
en de Katsjanikpas buiten het vorstendom
Albanië. In de geschiedenis der Albaneczen-
opslanden van de laatste jaren werden deze
namen telkens genoemd. Van Ferissowitsch
ging de Albaneezenstorm uit, die sultan Ab
dul Hamid aan 't verstand bracht, dat er
geen uur mocht worden gewacht met de af
kondiging van de grondwet. Tot twee malen
toe hebben in die jaren de Albaneezen aan
den Katsjanikpas bloedige gevechten geleverd
aan de Turken. Mitrowitza is altijd een
middelpunt van den Aibaneezen-opstand
geweest, en Pristina was in het vorige jaar
cle plaats van bijeenkomst van het groote re
volutionaire Albaneezencongres. Dit zijn al
len Albaneesche steden en Albaneesche land
streken. Toch zijn zij volgens het Oostc-n-
rijksch-Italiaansche voorstel niet begrepen in
den nieuwen staat Albanië.
De Jtallcaii-oorlog.
KoDstantinopel, 19 Febr. De op
perbevelhebber Izzet Pacha en de chef van
den gcneralen staf Haiki Pacha zijn heden-
aivouid hier aangekomen, komende van het
hoofdkwartier te Ilademkeu-i. Zij hadden eene
conferenlie met den grootvizier, die nog de
zen avond naar Boelair vertrok. Het gerucht,
dat twee Turksche forten m de stelling van
Doeladr genomen zouden zijn, wordt tegen
gesproken
Konstantinopel, 19 Febr. De
Franschc ambassadeur Bompard had heden
een onderhoud met den grootvizier over het
vertrek van de vreemdelingen uit Adrianopel.
De Porte zou liever zien, dat eene neutrale
zóne werd ingericht, waarheen de vreemde
lingen de wijk zouden kunnen nemen, dan dat
hun zou worden toegestaan de stad te ver
laten. Men doet echter opmerken, dat ook het
overige deel der bevolking zich daar zou
kunnen ophoopen. Het is dus twijfelachtig of
Bulgarije zal toestemmen in de inrichting van
eene neutrale zöne.
C e 11 i n j e, 19 Febr., 10 uur voormid
dag. (Van den bijzonderen corresponde d van
Havas). Volgens heden morgen hier ontvan
gen berichten wordt het bo mbardement van
Skutari met succes voortgezet. Dc Turken,
die. de stelling van Berd:tza bezet hielden,
openden een hevig artillerie vuur tegen den
linkervleugel van d ecolonne-Marlinovics, die
verschanst is in de aan d n voet van den
Tarabosch gelegen dorpen. De Mo tenegrij-
nen antwoordden krachtig en bra-hten de
Turksche kanonnen tot zwijgen, wier vuur
volstrekt geen uitwerldng had.
Eenige schermutselingen hadden in andere
stellingen plaats tusschen de voorposten van
de oorlogvoerenden. De Montenegrijnen ma
ken toebereidselen tot nieuwe aanvallen
hunnerzijds herzien de Turken hunne stel
lingen.
Konstantinopel, 19 Febr. En ver
Bey is benoemd tot chef van den generalen
staf vair heft tiende legercorps te Gallipoli.
Faliri Bey, de commandant van Gallipoli, is
vervangen door den oud-minister van marine
Iioerohid Pacha.
De minister van financiën is in de laatste
vier dagen nlijet op zijn departement geko
men. Daardoor is het gerucht ontslaan, dat
hij onitslag genomen heeft en dat de benoe
ming van Djawid in zijne plaats aanstaande
is.
Daar geen enkele overeenkomst tot ver
krijging van een voorschot gesloten is, is de
betaling van het traktement der ambtenaren
ovor December weder uitgesteld. De regee
ring bestudeert verscheiden plannra, ten doel
hebbende de vermeerde-ring der ontvang
sten van de schatkist.
Het comité voor de nationale verdediging
heeft besloten aan een straal van Stamboel
den naam to geven, van Pierre Loti.
Van het oonlogstoonccl blijven de berich
ten zeer schaarsch. Eenige kam on schoten
rondom Adrianopel, eenige marschen en tc-
genmarschen in de streek van Tsjaibaldja, een
gevecht in het noorden, van Gallipoli, waar
wan men niet weet of het werkelijk heeft
plaats gehad, daartoe bc.palen zich im hoofd
zaak de berichten. De Köln. Ztg. schrijft over
den- toeslanld op het oorlogstooncel:
De {geruchten willen niet verstommen, dat
zich sedert verscheidene dagen hevige ge
vechten afspelen op het schiereiland Galli
poli, en de Laatste berichten gewagen er zelfs
van. dat de Bulgaren er in geslaagd zijn de
beide gewichtigste fortera van de linie van
Boelair, die naar cle souvereinen van de in
den KriatoorÜog met de Porie verbonden
staten Napoleon en Victoria, genoemd zijn,
hebben genomen. Men zal de bevestiging
daarvan motetcn afwachten; (onder dc
telegrammen van heden vindt men het be
richt tegengesproken.) Dit eene staat
echt-er vast, dat de Turksche poging van ©ene
aanvalsonidernemin-g van Gallipoli uit togen
hel vierde BuLgaarsche leger mislukt is. Ge
lijktijdig daarmee zou heft udt Konstantino
pel per schip aangevoerde tiende Turksche
legerkorps, waarbij Enver Bey dienit als chef
van den generalen staf, eene landing verrich
ten bij. Tsjarkeui. Het heeft die ndet kunnen
volbrengen, omdat eene Bulgnarsohe over-
maicht bet tegemoeft trad. Volgens Bulgaar-
sche berichten moeten- de Turken daarbij
zware verliezen gehad hebben en ook eenige
transportschepen verloren hebben. Of dit
juist Is, is in zijn vollen omvang nog niet
te zeggen'; in ieder geval is echter heft plan
om met groot» massa's van Tsjairkeui uit
landinwaarts te gaan, verijdeld. Dat Servische
of Gricksche troepen tot versterking van het
vierde Bulganrsclie leger zijn aangekomen,
is nd'eft juist. Evenmin hebben de Grieken bc-
nroefd, irn Klein-Azië ten noorden van Smyr
na troepen te landen. De Grikken zijn thans
volstrekt nfict in staat sterke legerafdeelin-
sen' af le staan, omdat de aanval op Janina
©n» het optreden van Turksch-AKbaneesche
benden i-n het gebied ten westen va.n Florin-a
hunne krachten geheel in beslaig nemen. In
hoever dc on,gun®t van het winterweder een
vertragen den invloed heeft uifne-ocfend op
oen beslissenden aanval tegen» Janr'na, is on
zeker; een dagorder van den Griekschen
kroonprins, die heft opperbevel in Epiras op
zich heeft genomen, vermaant de troepen tot
geduldig afwachten, totdat een gemeenschap
pelijk optreden tegen de vesting van alle kan
ten mogelijk is. Servië heeft tot dusver geene
niiouwo versterkingen aan cle Bulgaren voor
de Limiëra van Tsjutaldja dtoon toekomen. Da
Bulgaren schijnen to meenen, dat zij tl.ior
den. strijd wel aileen kunnen voeren. Zij zijn
onder aanhoudende kleine achterhordc-pe-
veclitcn langzaam naar het westera terug
weken en thans in eene linde ran Orniunlus
tot een weir.ög ten westen van Silivri a;va
de kust ran dc Mo rm a razee aangekome*.
Geene tnktischc mislukkingen maar strate
gische overwegingen liggen aan deze maat
regelen ten grondslag, cn meiv verstaat, dal
heft Bulgaarsclie legerbestuur niet win zdna
is de bccidgcn-ooten om ondersteuning te
vragen, die bet zou moeten betalen in af
stand van gebied Hj de definitieve vaststel
ling ran de politieke landkaart van heft Bal-
ko«schiereiland. Evenals bij Tsjarkeui heb
ben de Bulgaren eene poging tot landing"
van de Turken tor hoogte van Ka-ra Boeroe®
aan de Zwarte zee kunnen verijdelen, cn d»
Turksche vloot heeft daarbij ccn pantser*
schip, de Assn-r-i-Tcwfik, verleren», die op
een rots is geloopcn cn niet kon worde»
afgebracht. Adrianopel en Skutari zelton hun
hardnekkig verzet voort, de Montenegrin-
sck© berichten van den onmiddellijk voor do
deur staanden vail van Skutari zijn niet uit
gekomen, want ook met de Servische ver
sterkingen zijn de belegeraars er niet in ge
slaagd, de Turksche stellingen op de Tara-
bonch in het westen en de Bardon-jolt in hef
oosten vam de stad im, t-e nemen.
Het bij Kara Boeroen vn-slzittend TurtcsA
oorlogsschip Assar-i-Tcwfik wordt nis ver
loren beschouwd, omdat het te kostbaar zo®
zijn het weder vlot te maken. De groote stuk
ken geschut zijn aam boord gebleven, de Litehte
stukken zijn geborgen.
Petersburg, 19 Febr. Het telegraaf
agentschap verneemt van bevoegde" zijde;
dat -de algemecne politieke to-estand; zooals
uit de voorloopige 'besprekingen tussohe®
Bulgarije en Rumenië is gebleken niet <te
pessimistische beschouwingen van «cn© ze
kere pers rechtvaardigt. De onderhandelin
gen tusschen -die kabinetten van Sofia en
Bukarest zün niel afgebroken. Als zij niet tot
volledige overeenstemming tussdlien dc bei
de regeeringen mochten leiden, zullen alfa-
middelen beproefd worden om dc geschil
punten aan de scheidsrechterlijk© beslissing
van de groote mogendheden te onderwerpen
Alle groote mogendheden beproeven aan
deze (kwestie eene vreedzame oplossing te
geven, omdat zij overeenslem'mend de*
wensch koestenen dc mogelijkheid om eea
conflict te vermijden.
Over den stand, va-n de Bul'ga.\rsc!i-Ru-
meensche kwestie wondt uit Berlijn aan d»
Köln. Ztg. geschreven: Berichten, die recdH
aankondigen, dat de onderhandelingen tus
schen Bulgarije en Rumenié onvermijdelijk
moeten mislukken, schijnen voorbarig. Hef
Vooruitzicht op reohlslrcoksch-e diplomatic
sche overeenstemming tusschen Bukarest c®
Sofia as ook heden nog niet .geheel verdwe
nen. al zou 'het natuurlijk verkeerd zijn, d©»
erns>t van den toestand voorbij te zien. D®
laatste aanbiedingen van Bulgarije zullen i»
Bu'kJarest niel al een© voldoende vervulling^
van de Ru-meensch© wenschen opgevat wor-»
den. Intusschen kunnen zij aanleiding biede*
tot verdere rechlstreilksche gedachten wisse
ling tusschen Rumenië en) Bulgarije. Indie®
Het is gevaarlijk den mcnsch te doen zien,
hoezeer hij op het dier gelijkt, zonder hem
tegelijker Lij-d op zijn grootheid opmerkzaam
ie maken.
ROMAN- VAN RUDOLF HERZOG
naar het HoogduiUch
door J. L. VAN DER MOER.
Mevrouw Friedrioh was in tranen uitge
barsten. Krampachtig hield zij de handen
van haar kind vast. „Lisa-," smeekte zij,
„wanneer je hem nu tooh jc verontschuldi
ging aanbiedt voor 'n beleediging, waarvoor
feitelijk niemand anders dan je vader kon
worden verantwoordelijk g.s" •■d, dan is im
mers alles weer goed? Waarom zou je dan
toch heengaan?"
„Nee, moeder, niet alleen vader had
schuld, maar ik ook, ik nog veel meer. Ik
heb ik heb 't niet wiJlen bekennen.
En enne daarom moet ik weg, ik
kan hem niet weer onder de oogen komen."
„Lisa!" riep Mevrouw Friedrich m©t schrik
uit. ..Lisa, heb je
„Och, moeder, vraag me niets meer. U
martelt me!"
„lle-b je hem liefgehad? Je hebt hem
oóg hef!"
Nu zonk het trolsche meisje bevend non de
borsrt v?u haan moeder en schreide bittere
ftninen 'vn de zoozeer beproefde vrouw be
greep, daft het thans niet gewenscht zou zijn,
dit fiere, zelfstandige wezen te beletten aan
het reeds eerder gevormde plan uitvoering
te geven. Zwij.gend stemde zii iu alles toe ©d
hoopfte slechts op de toekomst.
Na een langdurig onderhoud met Ilein-
rich, schreef zii nog dienselfden middag een
uilvoerigcn brief aan Kou rad B::r-emfeld' te
Hamburg. Al6 moeder en als hoofd van het
gezin en van de zaak verzocht zij hem drin
gend het gebeurde te willen vergeten. Zij was
overtuigd, da-t hij, met zijn ridderlijk karak
ter, looneta zou geen wrok le koest-eren en
zich boven z-ijn toorn te kunnen verheffen.
Tevens bood zij hem een algeheele volmacht
aan.
Ileinri-ch Pfalzdorf gevoelde zïch meer dan
verheugd. Hij bracht onmiddellijk den brief
naar de post en liel hem voor alle zeker
heid a-anteekcn&n. Van -het postkantoor
spoedde liij zich naar het bureau van Scho
ner, om dezen van den loop der gebeurte
nissen op de hoogte le brengen. Schoner ont
ving hem, als naar gewoonte, allerminzaamst
..Eigenlijk ep-ij-t 't mij wel 'n beetje, meneer
Pfalzdorf, dal de zaken zo© i-n orde komen,
zonder dat 't mij vergund was er 'n meer
werkzaam aandeel in te nemen. Ik had zoo
gaarne voor dien braven Konrad mijn licht
ook eons laten schijnen. Enfin, misschien
kom ik er 'n anderen keer nog eens voor in
de gelegenheid. Wat ik zeggen wilde, u
heeft mij colt eens gesproken over onzen
vroegeren kapelmeester, meneer Meinard
Vertel me toch eons wanneer dat concert
zai plaats hebben? 't Beste zou zijn zoo spoe-
diig (mogelijk, want anders geraakt mijn re
clame misschien in 't vergeetboek. Ik heb na
melijk van de verschillende dagbladbeoor-
deeliugen betreffende Meinard, die te mijner
beschikking zijn gesteld, gebruik gemaakt
om 'n. artikeltje te schrijven. Laat ik zeg
gen dat ik er 'n algeme©ne beoordeeling
uit getrokken heb. 's Spreekt van zelf, dal ik
met geen woord1 gerept heb van de tegen
woordige levensomstandigheden van den
man; integendeel heb ik zorgvuldig verme
den, ook maar van verre te zinspelen op 'n
huisvader, die builen zijn toedoen wat ach
ter op was geraakt of iels van dien aard.
Men mag '.t eergevoel van zoo iemand in
geen enkel opzicht kwetsen. Vooral moet
men zoo iels vermijden bij kunstenaars, die.
wat men zou kunnen noemen, reeds iin den
dalenden tok van d© baan zich bcvin-den. Bij
zulke menschein spreekt 't eorgevoel in "de
meeste gevallen nog veel sterker dan bij <le
jongeren. Ik he-b 't in mijn art kei doen voor
komen alsof deze voortreffelijke virluos 'n
poosje gerentenierd 'heeft, om zloh rustiger
aan zijn composities te kunnen wijden. Db
was zeker ook wel aangenaam?"
Ileiniridli bedankte den wel willen den man
recht hartelijk en beloofde, zo© eenigszin^
mogelijk, hem morgen don juisten datum van
het concert le zullen opgeven. Vermoedelijk
zou 't wel op Zaterdag zijn. Misschien kon
vandaag de advertent c nog wel worden op
gegeven. De toegangskaarten werden overal
door particuliere personen aangeboden.
„Welnu," meende Schoner, „<Jan hebben
we geen tijd le verliezen. We moestem 't nu
maar op Zaterdag houden. Ik zal nog gauw
'1 berichtje voor 't avondblad gereed ma-ken
en daarin eens de aandacht vestigen op de
prudhtigie, kostbare viool, die de. kunstenaar
'bij zijn optreden zal bespelen. U kumt den
ouden heer alvast 't minimier van gisteren
avond brengen."
-Hij ovenhajidigde Heaurich eenige exem
plaren van -de courant, waarin het artikel
over Meinard was opgenomen, en nam har
telijk afscheid van zijn jongen vriend.
Den zelfden avond zatem Vilma en Hein-
rich hand in hand op de sofa in d'e huiska
mer, cn 'beschouwden vol aandacht het ge
laat van den ouden heer, die -geibeel en al
in de lectuur van de courant verdiept was en
maar niel genoeg scheen te kunnen krijgen
van het artikel, waarin al zijn glorie van
vroegere dagen vermeld was. Dde gedrukte
regel® verrichtten wonderen bij den oud-
kapelmeestcr, wat ze gewoonlijk bij alle kun
stenaars doen- Een gevoel van troüs vervulde
hem, en telkens knikte hij goedkeur end en
met groote ingenomenheid, terwijl hij met de
vingers van de eene hand op de tafel trom
melde „Ja, ja, zoo was 't werkelijk geweest,
precies zooals 't 'hier in de courant stond
En dat zou hij nu niot meer kunnen? Oah
kom!"
Eensklaps stond hij op, rekte zich eens
flink uit cn liep langzaam naar zijn vioolkist.
„Neemt u de mijne," stelde Heinrich voor.
En een onverwachte Ingeving volgend: „Be
schouw mijn viool voorlaan als uw eigen
dom. Nee, u moogjt 't niet weigeren. Mocht
ik langer leven dan u, dan vermaakt u haar
weer aan mij-"
Dc oude bleef een oogenblik bedremmeld
staan.
„De viool van Pfalzdorf? De wonder-
viool?" stamelde hij- „Zou die van» mij zijn?
•Vam mij?"
Hij trad op zijn jongen vriend toe en legde
dezen de hand op den schouder. „Heinrich,
ik kan je niet bedanken. Maar als ik je .niet
mijn leven lang zal liefhebben, en als Vilma
mijn liefde voor jou niet voortzet, wanneer
mijn beenderen al aan vermolmen zijn, dan
zal -dc naam Meinard' naar de hel gaan." En
na eenigen tijd hernam hij: Kinderen, jullif
moest maar de keuken gactn. Ik zou zoo graaf
eene in mijn ©entje willen onderzoeken ct
die vriendelijke man, die zooveel moois ov<
mij in de courant heeft geschreven, geli(
heeft of niet."
Vilma gaf oogonblikkelijk gehoor aan zij-n
verzoek, en Heinrich volgde haar. lrv ge
peins verzonden, nam zij op de bank in
keuken plaats, waar 'hij naast ba-ar kwaï»
zitten.
En uil de huiskamer drongen de heerlijk®
tonen van de viool tot hen 'door.
„Vilma, sprak Ileirorich zacht „ben je bo-
droefdl?"
Het was voor de eerste maal, dat hij haar
weer met „jij" durfde aanspheken.
Zij schudde vö-il. neen.
„Nee, ik gevoel me gelukkigal zoo H
ook vaders laatste triomf zijn."
„Maar 't zal zij-n laatste triomf niet zijru
Graaf Schoner heeft me stellig 'beloofd, ab
vader succes heeft, hem bij de diredtie van
de opera warm aan te bevelen."
„Slnamin heeft ons de huishuur opgezegd,"
zuchtte zij.
„Dat is heel best," antwoordde hij lachen^
da(t spaart jullie -de moeite hem de huur op
■le zeggen. OI valt X je zoo zwaar van die»
vrijposligen bewonderaar afscheid te ne
men?"
Zij keck hem open in het gelaat.
„Behalve van rader, houd ik alleen van
jou," antwoordde zij eenvoudig.
„Vilma I"
Wordt vervolgd.
