ir° Jaargang.
Dinsdag 8 April 1913.
N° 27&
„DE EEMLANDER".
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Het Eeuwige Leven.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoort f l.OO.
Idem franco per post1.50.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - O.IO.
Afzonderlijke nummers 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie»
advertonties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels.. f O.ÖO.
Elke regel moor O.IO»
Dienstaanbiedingen 25 cents b\j vooruitbetaling.
Grooto lettors naar plaats rui mto.
Voor handel en bodrijt bestaan zoor voordooligo bepalingen
tot hot herhaald advortooron in dit Blad, bij abonnoment
Eene circulaire, bovattendo do voorwuardon, wordt op
aanvraag toegezonden.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
De IlandeUdngsrliool.
De Ilandelsdagschool vindt men nog in be
trekkelijk weinig plaatsen.
Waar zij evenwel is, blijkt zij voor de
breedo leringen van onze handeldrijvende
burgerij een zegen te wezen.
Wanneer er ooit gesproken kan worden
van eene school, die geschikt is voor de on-
ernemers van handel en nijverheid, zooals
r duizenden in onze dorpen, provincie
plaatsen en sleden le vinden zijn, dan is het
tic Handelsdagschool, welke bij de lagere
school aansluit.
Op een leeftijd van gemiddeld twaalf jaren
verlaten de kinderen de gewone lagere
school. Hebben zij degelijk onderwijs genad,
ijn ze niet door ontijdig Fransch bedorven,
:bbcn zij geleerd hunne oogen te gebruiken,
unncn zij goed lezen en zuiver schrijven en
:ol rekenen, hebben zij duidelijke begrippen
van hetgeen hen omringt, van hun land en
van do hoofdpunten der geschiedenis van
;;u volle, zijn ze zedelijk, geestelijk en vooral
mk lichamelijk goed opgevoed, dan kan
u-.miiit voor Luimen chmic Kloeke haiutvldrij-
- ende burgerij, wanneer de kinderen nog
«.enige jaren een passend onderwijs kunnen
volgen in de richting voor welke zij kiezen.
De ambachtsschool wacht de jongelieden.
js den lechnischen kant uitgaan. Krijgen
ezen den lust ook na die school in het
ractische bedrijfsleven flink aan le pakken,
-n later de avonden le gebruiken voor aan
vullend onderwijs, dan groeien daaruit onze
klein-industrieêlen, maar ook onze werk
meesters van groote ondernemingen, onze
opzichters en technische ambtenaren.
Welke school wacht de jongelieden, die
zich tol den handel zullen wenden? De Hoo-
gere Burgerschool? Maar deze richt toch
haar oogmerk verder. Zij wordt immers niet
beschouwd als eene inrichting, waar de vor
ming voltooid wordt, veel meer ais gevende
oene voorbereiding voor een verderen stu
die gang.
Zoo is het met de Burgerschool van drie-
jangen-, zoo is hel met die van vijfjarigen
cursus.
Zendon de ouders, die gaarne hunne kinde
ren op een leeftijd van vijftien, zestien jaren
in het handelsbedrijf zien treden, hen naar
!e Hoogere Burgerschool met driejarigen
irsus, dan krijgen deze kinderen zonder
i wijf el eene go-ede algemeenc voorbereiding,
maar deze behoort dan eigenlijk door eene
tweejarige handelsschool te worden gevolgd,
zooals die te Amsterdam, Rotterdam, Gro
ningen, Utrecht, Nijmegen, Rolduc. Vlissin-
gen, Harlingen, enz. Dan evenwel zijn de
jongelieden al een achttien jaar geworden.
Dan nog in den winkel te gaan staan, ook in
kleine bedrijven, het handelsleven van onder
op nog mee te maken, daarvoor bedanken
velen hunner on de ooiders meen en dan ook
vaak, dat de jongelieden op veel hoogere
plaatsen aanspraak hebben. Alsof men door
en in den handel, ook door den dótailhandel,
niet hoogerop kan komen.
Daarom past voor vele ouders en vele
kinderen uitstekend eene handelsschool, die
onmiddellijk aansluit bij de gewone lagere
school, en dan een geheel afgesloten prac-
lisoh onderwijs geeft in drie vier jaren.
Gedurende een aantal jaren zijn deze scho
len reeds' in ons land werkzaam. De eerste
was wel die te Winschoten, welke met een
vierjarigen cursus aansluit hij het gewone
lager onderwijs. De schoei is bestemd voor
jongens en meisjes* de ondcrwijsvakken
zijn: schrijven, rekenen, wiskunde, handels-
rekenen, boekhouden, Nederlandsche hanr
delscorrespondentie. Nederlatndsche taal en
lezen, aardrijkskunde, geschiedenis, hand-
teekenen, Fransche-, Duilsche-, Engelsche
taal en correspondentie, natuurkennis, ste
nografie, machineschrijven, en voor meisjes
nog afzonderlijk nuttige en fraaie handwer
ken.
Het succes van deze school is zeer groot
geweest en is het nog. Het aantal leerlingen
is voor een plaats van de beteekeriis van
Winschoten met ruim 11000 zielen, zeer
groot, nL ongeveer 120, terwijl tal van an
dere onderwijsinrichtingen daar tegelijker
tijd werkzaam zijn. Dat aantal neemt nog
geleidelijk toe zoodat inderdaad gezegd kan
worden, dat deze handelsschool voor den
Middenstand voldoende is gevestigd.
De Handelsdagscholen zijn de Middcn-
slandsscholen bij uitnemendheid. In tal van
plaatsen, waar kleinhandel en industrie wat
in den dut zijn geraakt, kunnen deze scholen
zoo ontzettend veel doen tot verbetering en
verheffing." Aldus het bekende Tweede
Kamerlid dr. Bos, in het „Maanblad voor
Handelsonderwijs en Handelswetenschap
pen".
Hoezeer men voor haindel en industrie de
behoefte gevoelt om in plaats van het geWone
Middelbaar Onderwijs een meer praolisch
onderricht te geven, blijkt wel uit de voort
durende toename van Ilandelsdagscholen.
Thans reeds bestaan dergelijke inrichtingen
van onderwijs of is de oprichting er va-n
voorbereid in Winschoten, Zwolle, Alkmaar,
Amersfoort, Deventer en Zaandam, terwijl in
Zulfen, Maastricht, Zierikzee, 's Hertogen
bosch, Hoogeveen, Leeuwarden en 's Gra-
venhage sterk geijverd wordt om ook daar
een Ilandelsdagschool te krijgen.
De georganiseerde Middenstand vooral be
seft steeds meer de noodzakelijkheid van
degelijk vakonderwijs.
Zoo richtte het bestuur der „Vereeniging
ter bevordering des Boekhandels" dezer
dagen een circulaire aan.haar leden met een
warm pleidooi voor het handelsonderwijs en
het advies: „Collega's, zendt uw zonen en
pupillen, die gij voor den boekhandel wilt
opgeleid zien, naar de Handelsdagschool en
wekt vrienden en bekendc-n, die hun zonen
boekhandelaars willen maken, op. hetzelfde
te doen. Allerwegen wordt gevoeld, dat liet
onderwijs voor hen, die zich niet aan de stu
die zullen wijden, gewijzigd moet worden.
Zoo sprak de Oud-Minister Cremer in zijn
bekende redevoering in de Eerste Kamer
naar aanleiding van de toekomst van Indië:
„Naar mijn innige overtuiging is onz* Hoo
gere Burgerschool-opleiding te extensief
voor veel jongelieden om hen voor dat pio
nierswerk daarginds (ml. in Indië) voor le
bereiden. Ik meen, dat op jeugdigen leeftijd
gegeven vakonderwijs, althans onderwijs,
meer geconcentreerd in éën richting, daar
beter voor is."
Dank zij het particulier initiatief, gesteund
door Rijk, Provincie en Gemeente, bezit ook
Amersfoort zijn Handelsdagschool, die, of
schoon pas 15 September 1912 opgericht, nu
reeds voldoende levensvatbaarheid toont to
bezitten.
Is ze allereerst bestemd voor die leerlin
gen, welke na het behalen van het eind
diploma een toekomst vinden in het bedrijf
der ouders, of die zoefken in de nering der
onderscheiden Middenstanders, niet minder
is ze geschikt voor die talrijke schare van
toekomstige ambtenaren, beambten en bc-
diendon aan de ministeries, ter provinciale
griffie, ter gemeentesecretarie, bij sporen en
trams, op kantoren van ontvangers en nota
rissen, bij verzekeringmaatschappijen, enz.
enz., van wie bij in functie treding inzicht in
administratie wordt op prijs gesteld.
(Voor tal van betrekkingen (oa, bij de
Maats ah. tot expl. v. Slaatssp., de Holl. IJz.
Spoorw. Mij., de Kon. maatsch. tot expl. v.
PidLrole-umkioamcn ini Ned. Indlié, <ks Alg.
Maatsch. van Levensverz. en Lijfrente, enz.)
strekt het einddiploma eener Ilandelsdag
school den bezitter tot groote aanbeveling.)
Ouders, die straks voor de moeilijke vraag
gesteld worden, welke school ze moeten kie
zen, opdat hun kinderen zich die algemeene
ontwikkeling en bijzondere kennis kunnen
verschaffen., welke noodig is om zich later in
die richting een goede positie te verwerven,
doen verstandig eens een exemplaar aan te
vragen van het programma dier school.
Uit het leerplan bLijkt het best de bedoe
ling van deze nieuwe onderwijsinrichting. Bij
alle vakken staat voorop: De richting op
h -o fl bedrij vage leven. Geen voorberei
ding voor hooger onderwijs, maar voor het
leven. En dat toch hebben de meeste kin
deren uit den Middenstand zoo noodig.
X.
Politiek Overzicht
Het antwoord der bord-
genooten.
Eindelijk, na een luimen bedenktijd van
veertien dagen, hebben de bondgenoolen op
den Balkan geantwoord op.liet jongste bemid
delingsvoorstel der mogendheden met betrek
king tot dc vredesvoorwaarden. Dit antwoord
schenkt op een der betrokken punten aan de
mogendheden voldoening en dat nog slechts
in beginsel. Het betreft de definitieve vaststel
ling der grenzen in Tliracië. De Bulgaren
aanvaarden de door Europa voorgestelde
grenslijn Mulia^Enos, zoo niet als definitieve
grens, dan toch als basis. Ze zien er dus van
af de zee vam Marmara te bereiken en van
de in zulk een aanspraak opgesloten voort
durende bedreiging van Konstantinopel. De
grensbepaling van hetgeen Turkije aan bezit
in Europa heeft overgehouden, zal nu wel
geen moeilijkheden meer opleveren, terwijl de
mogendheden legen hel bovenvermelde voor
behoud wel geen bezwaar zullen maken, daar
ze zooals vanzelf spreekt geen geometrische
lijn tusschen de twee plaatsen zullen trek
ken, dwars door bergen en valleien heen, zon
der rekening te houden met geografische om
standigheden.
Op de drie andere punten blijven de begin
sel verschillen bestaan. De bondgenoolen
„meenen", dat ze de ontworpen grenzen van
Albanië van te voren zullen moeten leeren
kennen en „hopen" dat deze aan hunne eigene
voorstellen zullen beantwoorden. Daar aan
de regeeringeii der lialkanstatcn reeds offi
cieel medegedeeld is, dat niet al hunne Alba-
necsche wenschen vervuld zullen worden, ligt
in deze voorzichtige uitdrukkingen hunner
.meeningem" en „verwachtingen" óf eene ver
borgen doch nadrukkelijke afwijzing van het
geheele bemiddelingsvoorstel, óf mogelijker
wijs kan ook de wcnsch erin tot uiting komen
om niet juist op deze kwestie een bemidde
ling schipbreuk te doen lijden. Wat aangaat
net antwoord der bondgenooten inzake dc
oorlogsschatting, ook dit behoeft verdere on
derhandelingen niet bepaald onmogelijk te
makem ofschoon er principieel bij
volhardt wordt, zooals de mogendheden ze
indertijd ook principieel hebben van dc hand
gewezem. Praktisch kan de door do bondge
nooten aanvaarde internationale commissie,
welke te Parijs zal vergaderen, er voor zor
gen dat Turkije niet door te hooge geldelijke
eischen het vel over de ooren gehaald wordt
tot nadeel van de buitenlandsche 6chuld-
eischers.
liet sterkste contrast doet zich voor tus
schen de eischen der bondgenooten en het
standpunt der groote mogendheden in de
kwestie van de eilanden in dë Aegeische zee.
De regeeringen der Balkanstaten verlangen
zonder omwegen den afstand ervan, terwijl
de mogendheden wenschen dat het lol dezer
eilanden in hunne handen zal worden gelegd.
Het doei wat de mogendheden hiermede be
oogen is natuurlijk om die eilanden, welke de
Dardancllen en wellicht ook die welke Smyr
na beheerschen niet Grieksch te doen wor
den, daar de aanwezigheid van Grieksche be
zittingen vlak 'bij bel zuiver Turksche Kleinr
Azië een bedreiging voor Aziatisch-Turkije
en een bron van conflicten zou worden. Be
doelt Griekenland met „de" eilanden niet a 1
d e eilanden in de Aegeische zee, dan is ook
op dit punt een schikking mogelijk. Anders
valt hel moeilijk vooraf te voorspellen hoe de
mogendheden deze kweslio zullen moeten
regelen, te meer waai* het juist Griekenland
is dat de behoefte aan vrede het minst ge
voelt.
Alles bijeen genomen is aan do^ antwoord
nota der bondgenoolen niet de beteekenis te
hechten van een stap vooruit op tien weg
naar den vrede, zoodat met belangstelling mag
worden tegemoet gezien boe dc groote mo
gendheden hare bemoeiingen voor den vredo
op den Balkan Lkans zullen voortzetten.
De lïalkan-oorlog.
Konstantinopel, 7 April. Officieel
wordt gemeld: Bij Tsjalaldja opende gire
ren de vijand het vuur tegen Turksche de
tachementen aan den rechtervleugel. Er werd
een licht artillerie duel gevoerd. Een vlicg-
macliine steeg op in de richting van Kara-
bajeli hoven de vijandelijke posities en daal
de bij het meer van Lerkos neer. De artil
lerie cn de infanterie van den vijand scholen
op de aeroplane.
Belgrado, 7 April. Tusschen de Ser
vische en Turksche tiroepen hadden giste»
ren nieuwe gevechten plaats. liet betrof troe-
peu van Djavid Pacha die valschelijk hunne
onderwerping hadden aangeboden. Het ge-
veaht had plaats te Liousme. De Turkeu wa
ren acht bataljons sterk, hadden 4 kanonnen
en 3 mitrailleuses en beschikten over eeii-ig$
detachementen cavalerie. Het gevecht wa»
hardnekkig. De Turken leden een volkomen^
cn voor hen noodlottige nederlaag, die bijna
een paniek werd. Ze vluchtten. in wunord®
naai* Figcri. Dc Scrven bezetten Liousme ert
maakten 1800 soldaten en 18 officieren go*
vangen. Ze vonden in het hospitaal 7 oilW
eieren cn 60 officieren van administratie IxW
nevens 500 zieke soldaten^
Do Neue Frcie Presse verneemt uit Loik
den, dat de Servische regeering daar dc be
lofte gegeven heeft geen troepen meer naaf
Montenegro le zenden. De laatste trocpcnzeo-
ding van 11000 man was slechts geschied
krachtens eene reeds op 20 Februari aan Mon
tenegro gedane toezegging.
Het blad vult de verschillende berichten
over Russische munitie-transporten voor Mon
tenegro aan met een bericht uit Autivari, vol
gens hetwelk daar Dinsdagavond 't Grieksch*
schip Eleni is aangekomen met een lading van
36000 kisten mot allerlei munitie, telegraaf-
materiaal, benevens soldatenmanlcls en 23
kanonnen van 15 c.M., alles van Russische her
komst
Vrijdag heeft een Gricksahe torpedoboot hef
fort Ilurla gebombardeerd aan den ingang van
de golf van Smyrna. Dc batterijen van het fort
antwoordden, waarop de torpedoboot ziel»
verwijderde. Drie Turksche soldaten werden
gewond.
Port Said, 7 April. De Ha mid ie h ia
naar Suez vertrokken na verschc Yoorrade®
te hebben ingenomen.
Belgrado, 7 April. De Servische regee»
ling deed gisteren aan de vertegenwoordigers
van de groote mogendheden het antwoord
toekomen op den wensch betreffende ontrui
ming van Albanië en bescherming van hel Al-
ba neesche volk.
Het antwoord verklaart dat Servië zij»
troepen niet uit Albanië kan terugtrekken,
voor liet sluiten van den vrede. Wal betreft
het verzoek om bijzondere bescherming va®
de Albaneczen, de Servische rcgceriog, zich
beroepende op de Grondwet en de wetten van
bet land, die aan alic staatsburgers gelijke
rechten en plichten toekennen, kan daaraan
niet voldoen.
R o m e 7 April. Het blad Italia verneemt
uit Venetië: Aan boord van het jacht Mekong,
had een bijeenkomst plaats van de drie pre
tendenten naar den Albaneeschen troon: dc®
hertog van Montpensier, prins Ghika en prins
Bibdoda, hoofd van den stam der Mirdieto®,
C a 11 a r o, 7 April. De Engelsche kruin
ser DinrmouLh is sinds Zaterdag aan de in
ternationale vloot toegevoegd.
llot telegram, dat de Engelsche viee-admv-
ra«ail Cecil Buriiey tot den Montenegrijiische®
minister-president heeft gericht, luidde wooi*
deiijk als volgt: „Ik heb de eer u er van in
kennis te stellen, dat de internationale viool
voor Autivari in de Mon/tcnegrijnache wate
ren voor a nicer gegaan is. De viool is ver
schenen om te protestveren tugc-n de weige
ring van Montenegro de wenschen der groot*
mogendheden na Le komen. Ik moet de opr-
merxzaamheid van Uwe Excelluntie vestige®,
op de aanwezigheid der internationale vlool^
hetgeen niet oil oen bewijst dal de groote mo
gendheden eensgezind zijn, doch dot ze ook
Veler liefdadigheid is morphinepoeder voor
het geweten.
Een Rouian van Liefde»
29 DOOS
MARIE CORELLL
„De menschen hebben nog niet volkomen
bezit van hun erfenis genomen," zeide hij,
den draad van het gesprek opnemende. „De
beweegkracht van ons jacht sohij'nt ingewik
keld, maar in werkelijkheid is ze zeer een
voudig, en dezelfde kracht -die dit lichte
vaartuig voortdrijft zou ook het grootste
stoomschip voortdrijven. De natuur heeft ons
al het materiaal gegeven voor elk soort werk
en vooruitgang, licharrelijk en geestelijk
maar omdat wij ze niet dadelijk begrijpen,
ontkennen wij hun nut. Niets bestaat in de
lucht, aarde of water, «dat wij niet in onzen
dienst kunnen dwingen en het is in èe
studie van natuurlijke krachten dat wij onze
bverwinning vinden. Hoeveel honderden ja-
iren zijn er niet noodig geweest om de won-
(deren van den stoom te ontdekken! Hoe werd
de ontdekker bespot en uitgelachent toch
was het geen werkelijk „wonder", het was
er altijd, wachtende om gebruikt te woirdei*
I* «au ui did enkel door cebrek aan menschA-
I lijke inspanning. Men kan hetzelfde van elec-
triciteit zeggen, die soms „wonderlijk" wordit
genoemd het is geen wonder maar heel ge
woon en natuurlijk, wij hebben alleen tot nuj
toe nagelaten het Lot onze doeleinden te ge
bruiken en zelfs als eiken dag ruimere
openbaringen van wetenschap voor ons wor
den gemaakt sluiten wij nog steeds kennis,
door onze koppigheid -uit, en blijven liever in
onwetendheid inlaats van te leeren. Een paar
greinen waterstof hebben kracht genoeg, een
millioen tonnen op te heffen Lot een hoogte
van meer dan drie honderd voet en als wijt
slechts een weg konden vinden, om zuinig en
met bescheidenheid de verschillende krach
ten vrij te maken die Geest en Stof bevatten,
dan zouden wij de gansche bezigheid van
tien mensch kunnen veranderen en van hem
meer een denker .dan een arbeider meer een
engel dan een sterfelijk wezen maken! De
v. errassendste sprookjes-verhalen zouden be
waarheid worden en de aarde veranderd in
een paradijs! En wat de bewegende kracht
betreft, met een vingerhoed vol saamgeperste
brandstof zouden wij het grootste schip over
den uitgestrekiten Oceaan kunnen brengen.
Ik zeg, indien wij maar een weg konden vin
den. Eenigen denken, dat zij bezig zijn hem
te vinden
„Gij bijvoorbeeld?" vroeg Harland.
Hij lachte.
„Ik, indien gij wilt!... bijvoorbeeld- Willen
vij gaan lunchen?"
Hij ging voor, dc heer Harland en ik volg
den, kapitein Derrick, van wien ik zag, dat
hij een beetje bang voor hem was, had afge
sproken zijn lunch apart te nemen met Fazio
en de andere officieren van de equipage. Wij
w*rd«o bediend door manw« mat donkere
huid en gekleed in het schilderachtig kos
tuum van het Oosten. Zij vervulden hun taaik
met geruiaohlooze bevalligheid en vlugheid.
Hot jacht had zijn vaart verminderd en
scheen slechts over de gladde oppervlakte»
van het kalme water te drijven. Men vertelde
ons, dat het -dit steeds kon doen en dan bijna»
onmerkbaar voortging, altijd als er geen drei
gende storm in de lucht was. Het was alsof!
wij niet bewogen en de geheele omringende
dampkring drukte dc verrukkelijkste kalmte
uit. De lunch die voor ons gereed was ge
maakt, was lekkerder en sierlijker dan men:
kon beschrijven cn dc heer Harland die door
zijn slechte gezondheid zelden honger had,
genoot er van met zulk een graagte, als ik
nog niet van hem gezien had.
Vooral genoot hij van de wijn, een rijken,
donker rood gekleurden drank, die in niets
geleek op alles, wat ik ooit had geproefd.
„Er is niets bijzonders aan," zeide Santo-
ris, toen hem naar den oorsprong werd ge
vraagd. „Het is eenvoudig zuivere wijn of
schoon gij kunt zeggen, dat dat op zich zelf
al merkwaardig is, -daar er geen op de markt
J.omt. Het is het zuivere sap van de druif op
zulk een wijze vervaardigd dat het 't bloed
voedt zonder het te verhitten. Het kan u
geen kwaad doen voor u vooral, Harland
is het een uitstekend iets."
„Waarom vooral voor mij?" vroeg Harland)
ietwat scherp.
„Omdat gij 'het noodig hebt," antwoordde
Saotoris. „Mijn beste kerel, uw gezondheid is
niet van dc -beste. En onder uw tegenwoor
dige behandeling zuh gij nooit beter worden."
Ik keek levendig op.
„Dat heb ik ook gemeend," reide ik, „ik
dorst het aüeeo niet te zeggen l" I
De heer Harland keek mij met een vroo-
1 ijken lach aan.
„Dorst ninelI Ik weet niets, dat gij niet
zowdt durven 1 Maar met al uw vrijmoedig
heid zijft gij vervuld met niets dam theorieën
en theorieën hebben nog nooit een ziek
mensch gezond gemaakt."
Samtomis wisselde snel een blik met mij.
Daarna zeide hij:
„Theorie zonuer praktijk is natuurlijk van
geen nut. Maar gij kunt toch zien, dat deze,
da-me een zekere gedachte wijsheid heeft be
reikt, waardoor zij zelf in gezondheid en
tevredenheid leeft? lom ka-n zij u niet als een
voorbeeld dienen?"
„In het geheel niet," antwoordde de beer
Harland bijna gemelijk. „Zij is een vrouw
wier leven geheel verzonken is geweest in
studie en aanschouwing en omdat rij goed
heeft gevoiniden, afstand te doen van veel
\am 's werelds genoegens, kan zij gelukkig
worden gemaakt met een kleinigheid een
hand vol rozen of het ^eiudd v-aai liefelijke
muziek
„Zijn dat „kleinigheden?" viel Sanfóras in.
„Samtoris als jo „trancendentraal" gaal
worden, dan wil ik niet meer met u praten 1"
zei die dc heer Harland, met een boos laohje.
„Wat ik slechts wil zeggen is dit dat mijn
klei/ne vriendin hier, voor wie ik een groote
öchting koester, laat zij daar verzekerd van,
zijm, niet goed in staat is om een oordeel te
vormen over den to-estand vam een man als
ik, noch kan oordcelen over de behandeling
die mij ten goede zou komen. Zij kent den
aard van mijn ziekte niet eens maar ik
kan. merken dat zij afkeer heeft v-an mijn
geneesheer Brayle
„Dc heb nooit afkeer, mijnheer Harland,"
viel ik hem snel in de rede. „Ik vertrouw
eenvoudig op mijji leidend instinct dat inij
zegt, of een» mimisch oprecht is oi een roJT
speelt. Dal is alles."
„Welnu, gij hebt vastgesteld, dat Brayle
niet oprecht is," antwoordde hij. „En knap
vindt gij liem ternauwernood. Maar als gij-
de zaak logisch onderzocht dan zoudt gij",
kunnen vragen, welke reden hij toch zou
kunjiem hebben om den bedrieger tegenover
mij uit le hangen."
Santo-ris glimlachte.
„O, man' vam zaken! Ku-nit gij dlat vragen?"
Wij waren aan het c-ind vam de lunch
de bedienden wareni vertrokken; de hoe»
Harland <lro<nk met kleine teugjes zijn koffie,
■en rookte een. sigaar.
„Gij kunt mij dat vragen?" herhaalde hij.
„Gij, een miilïi'oeniadr, met een dochter ai»
cenige erfgename kunt vragen, welke be
weegreden een man ais Brayle wereldsch,
berekenend en zonder hart heeft, door if
beiden vast te houden ik zeg u en uv^
dochter iin zijn medische klauwen?"
•De heer Harlan dis scherpe oogen stonde®
eensklaps dreigend.
„Indien ilk meende," begon hij, maar zwee£
weer. Spoedig hernam hij: „Gij kent dea
waren stland van zaken niet, Somtoris. Too-
vcnaar en geleerde als gij zijt, kunt gij niet
alles weten I Ik heb voortdurend medisch*-,
hulp noodig en mijn ziekte is omgemeesr
lijik
„Neen," zeide Santoiria kalm. „Niet onge
neeslijk."
Wordt trvolgd.r