ir° Jaargang. Dinsdag 8 April 1913. N° 27& „DE EEMLANDER". BUITENLAND. FEUILLETON. Het Eeuwige Leven. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoort f l.OO. Idem franco per post1.50. Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - O.IO. Afzonderlijke nummers 0.05. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie» advertonties en berichten vóór 2 uur in te zenden. Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1. Intercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels.. f O.ÖO. Elke regel moor O.IO» Dienstaanbiedingen 25 cents b\j vooruitbetaling. Grooto lettors naar plaats rui mto. Voor handel en bodrijt bestaan zoor voordooligo bepalingen tot hot herhaald advortooron in dit Blad, bij abonnoment Eene circulaire, bovattendo do voorwuardon, wordt op aanvraag toegezonden. Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG. De IlandeUdngsrliool. De Ilandelsdagschool vindt men nog in be trekkelijk weinig plaatsen. Waar zij evenwel is, blijkt zij voor de breedo leringen van onze handeldrijvende burgerij een zegen te wezen. Wanneer er ooit gesproken kan worden van eene school, die geschikt is voor de on- ernemers van handel en nijverheid, zooals r duizenden in onze dorpen, provincie plaatsen en sleden le vinden zijn, dan is het tic Handelsdagschool, welke bij de lagere school aansluit. Op een leeftijd van gemiddeld twaalf jaren verlaten de kinderen de gewone lagere school. Hebben zij degelijk onderwijs genad, ijn ze niet door ontijdig Fransch bedorven, :bbcn zij geleerd hunne oogen te gebruiken, unncn zij goed lezen en zuiver schrijven en :ol rekenen, hebben zij duidelijke begrippen van hetgeen hen omringt, van hun land en van do hoofdpunten der geschiedenis van ;;u volle, zijn ze zedelijk, geestelijk en vooral mk lichamelijk goed opgevoed, dan kan u-.miiit voor Luimen chmic Kloeke haiutvldrij- - ende burgerij, wanneer de kinderen nog «.enige jaren een passend onderwijs kunnen volgen in de richting voor welke zij kiezen. De ambachtsschool wacht de jongelieden. js den lechnischen kant uitgaan. Krijgen ezen den lust ook na die school in het ractische bedrijfsleven flink aan le pakken, -n later de avonden le gebruiken voor aan vullend onderwijs, dan groeien daaruit onze klein-industrieêlen, maar ook onze werk meesters van groote ondernemingen, onze opzichters en technische ambtenaren. Welke school wacht de jongelieden, die zich tol den handel zullen wenden? De Hoo- gere Burgerschool? Maar deze richt toch haar oogmerk verder. Zij wordt immers niet beschouwd als eene inrichting, waar de vor ming voltooid wordt, veel meer ais gevende oene voorbereiding voor een verderen stu die gang. Zoo is het met de Burgerschool van drie- jangen-, zoo is hel met die van vijfjarigen cursus. Zendon de ouders, die gaarne hunne kinde ren op een leeftijd van vijftien, zestien jaren in het handelsbedrijf zien treden, hen naar !e Hoogere Burgerschool met driejarigen irsus, dan krijgen deze kinderen zonder i wijf el eene go-ede algemeenc voorbereiding, maar deze behoort dan eigenlijk door eene tweejarige handelsschool te worden gevolgd, zooals die te Amsterdam, Rotterdam, Gro ningen, Utrecht, Nijmegen, Rolduc. Vlissin- gen, Harlingen, enz. Dan evenwel zijn de jongelieden al een achttien jaar geworden. Dan nog in den winkel te gaan staan, ook in kleine bedrijven, het handelsleven van onder op nog mee te maken, daarvoor bedanken velen hunner on de ooiders meen en dan ook vaak, dat de jongelieden op veel hoogere plaatsen aanspraak hebben. Alsof men door en in den handel, ook door den dótailhandel, niet hoogerop kan komen. Daarom past voor vele ouders en vele kinderen uitstekend eene handelsschool, die onmiddellijk aansluit bij de gewone lagere school, en dan een geheel afgesloten prac- lisoh onderwijs geeft in drie vier jaren. Gedurende een aantal jaren zijn deze scho len reeds' in ons land werkzaam. De eerste was wel die te Winschoten, welke met een vierjarigen cursus aansluit hij het gewone lager onderwijs. De schoei is bestemd voor jongens en meisjes* de ondcrwijsvakken zijn: schrijven, rekenen, wiskunde, handels- rekenen, boekhouden, Nederlandsche hanr delscorrespondentie. Nederlatndsche taal en lezen, aardrijkskunde, geschiedenis, hand- teekenen, Fransche-, Duilsche-, Engelsche taal en correspondentie, natuurkennis, ste nografie, machineschrijven, en voor meisjes nog afzonderlijk nuttige en fraaie handwer ken. Het succes van deze school is zeer groot geweest en is het nog. Het aantal leerlingen is voor een plaats van de beteekeriis van Winschoten met ruim 11000 zielen, zeer groot, nL ongeveer 120, terwijl tal van an dere onderwijsinrichtingen daar tegelijker tijd werkzaam zijn. Dat aantal neemt nog geleidelijk toe zoodat inderdaad gezegd kan worden, dat deze handelsschool voor den Middenstand voldoende is gevestigd. De Handelsdagscholen zijn de Middcn- slandsscholen bij uitnemendheid. In tal van plaatsen, waar kleinhandel en industrie wat in den dut zijn geraakt, kunnen deze scholen zoo ontzettend veel doen tot verbetering en verheffing." Aldus het bekende Tweede Kamerlid dr. Bos, in het „Maanblad voor Handelsonderwijs en Handelswetenschap pen". Hoezeer men voor haindel en industrie de behoefte gevoelt om in plaats van het geWone Middelbaar Onderwijs een meer praolisch onderricht te geven, blijkt wel uit de voort durende toename van Ilandelsdagscholen. Thans reeds bestaan dergelijke inrichtingen van onderwijs of is de oprichting er va-n voorbereid in Winschoten, Zwolle, Alkmaar, Amersfoort, Deventer en Zaandam, terwijl in Zulfen, Maastricht, Zierikzee, 's Hertogen bosch, Hoogeveen, Leeuwarden en 's Gra- venhage sterk geijverd wordt om ook daar een Ilandelsdagschool te krijgen. De georganiseerde Middenstand vooral be seft steeds meer de noodzakelijkheid van degelijk vakonderwijs. Zoo richtte het bestuur der „Vereeniging ter bevordering des Boekhandels" dezer dagen een circulaire aan.haar leden met een warm pleidooi voor het handelsonderwijs en het advies: „Collega's, zendt uw zonen en pupillen, die gij voor den boekhandel wilt opgeleid zien, naar de Handelsdagschool en wekt vrienden en bekendc-n, die hun zonen boekhandelaars willen maken, op. hetzelfde te doen. Allerwegen wordt gevoeld, dat liet onderwijs voor hen, die zich niet aan de stu die zullen wijden, gewijzigd moet worden. Zoo sprak de Oud-Minister Cremer in zijn bekende redevoering in de Eerste Kamer naar aanleiding van de toekomst van Indië: „Naar mijn innige overtuiging is onz* Hoo gere Burgerschool-opleiding te extensief voor veel jongelieden om hen voor dat pio nierswerk daarginds (ml. in Indië) voor le bereiden. Ik meen, dat op jeugdigen leeftijd gegeven vakonderwijs, althans onderwijs, meer geconcentreerd in éën richting, daar beter voor is." Dank zij het particulier initiatief, gesteund door Rijk, Provincie en Gemeente, bezit ook Amersfoort zijn Handelsdagschool, die, of schoon pas 15 September 1912 opgericht, nu reeds voldoende levensvatbaarheid toont to bezitten. Is ze allereerst bestemd voor die leerlin gen, welke na het behalen van het eind diploma een toekomst vinden in het bedrijf der ouders, of die zoefken in de nering der onderscheiden Middenstanders, niet minder is ze geschikt voor die talrijke schare van toekomstige ambtenaren, beambten en bc- diendon aan de ministeries, ter provinciale griffie, ter gemeentesecretarie, bij sporen en trams, op kantoren van ontvangers en nota rissen, bij verzekeringmaatschappijen, enz. enz., van wie bij in functie treding inzicht in administratie wordt op prijs gesteld. (Voor tal van betrekkingen (oa, bij de Maats ah. tot expl. v. Slaatssp., de Holl. IJz. Spoorw. Mij., de Kon. maatsch. tot expl. v. PidLrole-umkioamcn ini Ned. Indlié, <ks Alg. Maatsch. van Levensverz. en Lijfrente, enz.) strekt het einddiploma eener Ilandelsdag school den bezitter tot groote aanbeveling.) Ouders, die straks voor de moeilijke vraag gesteld worden, welke school ze moeten kie zen, opdat hun kinderen zich die algemeene ontwikkeling en bijzondere kennis kunnen verschaffen., welke noodig is om zich later in die richting een goede positie te verwerven, doen verstandig eens een exemplaar aan te vragen van het programma dier school. Uit het leerplan bLijkt het best de bedoe ling van deze nieuwe onderwijsinrichting. Bij alle vakken staat voorop: De richting op h -o fl bedrij vage leven. Geen voorberei ding voor hooger onderwijs, maar voor het leven. En dat toch hebben de meeste kin deren uit den Middenstand zoo noodig. X. Politiek Overzicht Het antwoord der bord- genooten. Eindelijk, na een luimen bedenktijd van veertien dagen, hebben de bondgenoolen op den Balkan geantwoord op.liet jongste bemid delingsvoorstel der mogendheden met betrek king tot dc vredesvoorwaarden. Dit antwoord schenkt op een der betrokken punten aan de mogendheden voldoening en dat nog slechts in beginsel. Het betreft de definitieve vaststel ling der grenzen in Tliracië. De Bulgaren aanvaarden de door Europa voorgestelde grenslijn Mulia^Enos, zoo niet als definitieve grens, dan toch als basis. Ze zien er dus van af de zee vam Marmara te bereiken en van de in zulk een aanspraak opgesloten voort durende bedreiging van Konstantinopel. De grensbepaling van hetgeen Turkije aan bezit in Europa heeft overgehouden, zal nu wel geen moeilijkheden meer opleveren, terwijl de mogendheden legen hel bovenvermelde voor behoud wel geen bezwaar zullen maken, daar ze zooals vanzelf spreekt geen geometrische lijn tusschen de twee plaatsen zullen trek ken, dwars door bergen en valleien heen, zon der rekening te houden met geografische om standigheden. Op de drie andere punten blijven de begin sel verschillen bestaan. De bondgenoolen „meenen", dat ze de ontworpen grenzen van Albanië van te voren zullen moeten leeren kennen en „hopen" dat deze aan hunne eigene voorstellen zullen beantwoorden. Daar aan de regeeringeii der lialkanstatcn reeds offi cieel medegedeeld is, dat niet al hunne Alba- necsche wenschen vervuld zullen worden, ligt in deze voorzichtige uitdrukkingen hunner .meeningem" en „verwachtingen" óf eene ver borgen doch nadrukkelijke afwijzing van het geheele bemiddelingsvoorstel, óf mogelijker wijs kan ook de wcnsch erin tot uiting komen om niet juist op deze kwestie een bemidde ling schipbreuk te doen lijden. Wat aangaat net antwoord der bondgenooten inzake dc oorlogsschatting, ook dit behoeft verdere on derhandelingen niet bepaald onmogelijk te makem ofschoon er principieel bij volhardt wordt, zooals de mogendheden ze indertijd ook principieel hebben van dc hand gewezem. Praktisch kan de door do bondge nooten aanvaarde internationale commissie, welke te Parijs zal vergaderen, er voor zor gen dat Turkije niet door te hooge geldelijke eischen het vel over de ooren gehaald wordt tot nadeel van de buitenlandsche 6chuld- eischers. liet sterkste contrast doet zich voor tus schen de eischen der bondgenooten en het standpunt der groote mogendheden in de kwestie van de eilanden in dë Aegeische zee. De regeeringen der Balkanstaten verlangen zonder omwegen den afstand ervan, terwijl de mogendheden wenschen dat het lol dezer eilanden in hunne handen zal worden gelegd. Het doei wat de mogendheden hiermede be oogen is natuurlijk om die eilanden, welke de Dardancllen en wellicht ook die welke Smyr na beheerschen niet Grieksch te doen wor den, daar de aanwezigheid van Grieksche be zittingen vlak 'bij bel zuiver Turksche Kleinr Azië een bedreiging voor Aziatisch-Turkije en een bron van conflicten zou worden. Be doelt Griekenland met „de" eilanden niet a 1 d e eilanden in de Aegeische zee, dan is ook op dit punt een schikking mogelijk. Anders valt hel moeilijk vooraf te voorspellen hoe de mogendheden deze kweslio zullen moeten regelen, te meer waai* het juist Griekenland is dat de behoefte aan vrede het minst ge voelt. Alles bijeen genomen is aan do^ antwoord nota der bondgenoolen niet de beteekenis te hechten van een stap vooruit op tien weg naar den vrede, zoodat met belangstelling mag worden tegemoet gezien boe dc groote mo gendheden hare bemoeiingen voor den vredo op den Balkan Lkans zullen voortzetten. De lïalkan-oorlog. Konstantinopel, 7 April. Officieel wordt gemeld: Bij Tsjalaldja opende gire ren de vijand het vuur tegen Turksche de tachementen aan den rechtervleugel. Er werd een licht artillerie duel gevoerd. Een vlicg- macliine steeg op in de richting van Kara- bajeli hoven de vijandelijke posities en daal de bij het meer van Lerkos neer. De artil lerie cn de infanterie van den vijand scholen op de aeroplane. Belgrado, 7 April. Tusschen de Ser vische en Turksche tiroepen hadden giste» ren nieuwe gevechten plaats. liet betrof troe- peu van Djavid Pacha die valschelijk hunne onderwerping hadden aangeboden. Het ge- veaht had plaats te Liousme. De Turkeu wa ren acht bataljons sterk, hadden 4 kanonnen en 3 mitrailleuses en beschikten over eeii-ig$ detachementen cavalerie. Het gevecht wa» hardnekkig. De Turken leden een volkomen^ cn voor hen noodlottige nederlaag, die bijna een paniek werd. Ze vluchtten. in wunord® naai* Figcri. Dc Scrven bezetten Liousme ert maakten 1800 soldaten en 18 officieren go* vangen. Ze vonden in het hospitaal 7 oilW eieren cn 60 officieren van administratie IxW nevens 500 zieke soldaten^ Do Neue Frcie Presse verneemt uit Loik den, dat de Servische regeering daar dc be lofte gegeven heeft geen troepen meer naaf Montenegro le zenden. De laatste trocpcnzeo- ding van 11000 man was slechts geschied krachtens eene reeds op 20 Februari aan Mon tenegro gedane toezegging. Het blad vult de verschillende berichten over Russische munitie-transporten voor Mon tenegro aan met een bericht uit Autivari, vol gens hetwelk daar Dinsdagavond 't Grieksch* schip Eleni is aangekomen met een lading van 36000 kisten mot allerlei munitie, telegraaf- materiaal, benevens soldatenmanlcls en 23 kanonnen van 15 c.M., alles van Russische her komst Vrijdag heeft een Gricksahe torpedoboot hef fort Ilurla gebombardeerd aan den ingang van de golf van Smyrna. Dc batterijen van het fort antwoordden, waarop de torpedoboot ziel» verwijderde. Drie Turksche soldaten werden gewond. Port Said, 7 April. De Ha mid ie h ia naar Suez vertrokken na verschc Yoorrade® te hebben ingenomen. Belgrado, 7 April. De Servische regee» ling deed gisteren aan de vertegenwoordigers van de groote mogendheden het antwoord toekomen op den wensch betreffende ontrui ming van Albanië en bescherming van hel Al- ba neesche volk. Het antwoord verklaart dat Servië zij» troepen niet uit Albanië kan terugtrekken, voor liet sluiten van den vrede. Wal betreft het verzoek om bijzondere bescherming va® de Albaneczen, de Servische rcgceriog, zich beroepende op de Grondwet en de wetten van bet land, die aan alic staatsburgers gelijke rechten en plichten toekennen, kan daaraan niet voldoen. R o m e 7 April. Het blad Italia verneemt uit Venetië: Aan boord van het jacht Mekong, had een bijeenkomst plaats van de drie pre tendenten naar den Albaneeschen troon: dc® hertog van Montpensier, prins Ghika en prins Bibdoda, hoofd van den stam der Mirdieto®, C a 11 a r o, 7 April. De Engelsche kruin ser DinrmouLh is sinds Zaterdag aan de in ternationale vloot toegevoegd. llot telegram, dat de Engelsche viee-admv- ra«ail Cecil Buriiey tot den Montenegrijiische® minister-president heeft gericht, luidde wooi* deiijk als volgt: „Ik heb de eer u er van in kennis te stellen, dat de internationale viool voor Autivari in de Mon/tcnegrijnache wate ren voor a nicer gegaan is. De viool is ver schenen om te protestveren tugc-n de weige ring van Montenegro de wenschen der groot* mogendheden na Le komen. Ik moet de opr- merxzaamheid van Uwe Excelluntie vestige®, op de aanwezigheid der internationale vlool^ hetgeen niet oil oen bewijst dal de groote mo gendheden eensgezind zijn, doch dot ze ook Veler liefdadigheid is morphinepoeder voor het geweten. Een Rouian van Liefde» 29 DOOS MARIE CORELLL „De menschen hebben nog niet volkomen bezit van hun erfenis genomen," zeide hij, den draad van het gesprek opnemende. „De beweegkracht van ons jacht sohij'nt ingewik keld, maar in werkelijkheid is ze zeer een voudig, en dezelfde kracht -die dit lichte vaartuig voortdrijft zou ook het grootste stoomschip voortdrijven. De natuur heeft ons al het materiaal gegeven voor elk soort werk en vooruitgang, licharrelijk en geestelijk maar omdat wij ze niet dadelijk begrijpen, ontkennen wij hun nut. Niets bestaat in de lucht, aarde of water, «dat wij niet in onzen dienst kunnen dwingen en het is in èe studie van natuurlijke krachten dat wij onze bverwinning vinden. Hoeveel honderden ja- iren zijn er niet noodig geweest om de won- (deren van den stoom te ontdekken! Hoe werd de ontdekker bespot en uitgelachent toch was het geen werkelijk „wonder", het was er altijd, wachtende om gebruikt te woirdei* I* «au ui did enkel door cebrek aan menschA- I lijke inspanning. Men kan hetzelfde van elec- triciteit zeggen, die soms „wonderlijk" wordit genoemd het is geen wonder maar heel ge woon en natuurlijk, wij hebben alleen tot nuj toe nagelaten het Lot onze doeleinden te ge bruiken en zelfs als eiken dag ruimere openbaringen van wetenschap voor ons wor den gemaakt sluiten wij nog steeds kennis, door onze koppigheid -uit, en blijven liever in onwetendheid inlaats van te leeren. Een paar greinen waterstof hebben kracht genoeg, een millioen tonnen op te heffen Lot een hoogte van meer dan drie honderd voet en als wijt slechts een weg konden vinden, om zuinig en met bescheidenheid de verschillende krach ten vrij te maken die Geest en Stof bevatten, dan zouden wij de gansche bezigheid van tien mensch kunnen veranderen en van hem meer een denker .dan een arbeider meer een engel dan een sterfelijk wezen maken! De v. errassendste sprookjes-verhalen zouden be waarheid worden en de aarde veranderd in een paradijs! En wat de bewegende kracht betreft, met een vingerhoed vol saamgeperste brandstof zouden wij het grootste schip over den uitgestrekiten Oceaan kunnen brengen. Ik zeg, indien wij maar een weg konden vin den. Eenigen denken, dat zij bezig zijn hem te vinden „Gij bijvoorbeeld?" vroeg Harland. Hij lachte. „Ik, indien gij wilt!... bijvoorbeeld- Willen vij gaan lunchen?" Hij ging voor, dc heer Harland en ik volg den, kapitein Derrick, van wien ik zag, dat hij een beetje bang voor hem was, had afge sproken zijn lunch apart te nemen met Fazio en de andere officieren van de equipage. Wij w*rd«o bediend door manw« mat donkere huid en gekleed in het schilderachtig kos tuum van het Oosten. Zij vervulden hun taaik met geruiaohlooze bevalligheid en vlugheid. Hot jacht had zijn vaart verminderd en scheen slechts over de gladde oppervlakte» van het kalme water te drijven. Men vertelde ons, dat het -dit steeds kon doen en dan bijna» onmerkbaar voortging, altijd als er geen drei gende storm in de lucht was. Het was alsof! wij niet bewogen en de geheele omringende dampkring drukte dc verrukkelijkste kalmte uit. De lunch die voor ons gereed was ge maakt, was lekkerder en sierlijker dan men: kon beschrijven cn dc heer Harland die door zijn slechte gezondheid zelden honger had, genoot er van met zulk een graagte, als ik nog niet van hem gezien had. Vooral genoot hij van de wijn, een rijken, donker rood gekleurden drank, die in niets geleek op alles, wat ik ooit had geproefd. „Er is niets bijzonders aan," zeide Santo- ris, toen hem naar den oorsprong werd ge vraagd. „Het is eenvoudig zuivere wijn of schoon gij kunt zeggen, dat dat op zich zelf al merkwaardig is, -daar er geen op de markt J.omt. Het is het zuivere sap van de druif op zulk een wijze vervaardigd dat het 't bloed voedt zonder het te verhitten. Het kan u geen kwaad doen voor u vooral, Harland is het een uitstekend iets." „Waarom vooral voor mij?" vroeg Harland) ietwat scherp. „Omdat gij 'het noodig hebt," antwoordde Saotoris. „Mijn beste kerel, uw gezondheid is niet van dc -beste. En onder uw tegenwoor dige behandeling zuh gij nooit beter worden." Ik keek levendig op. „Dat heb ik ook gemeend," reide ik, „ik dorst het aüeeo niet te zeggen l" I De heer Harland keek mij met een vroo- 1 ijken lach aan. „Dorst ninelI Ik weet niets, dat gij niet zowdt durven 1 Maar met al uw vrijmoedig heid zijft gij vervuld met niets dam theorieën en theorieën hebben nog nooit een ziek mensch gezond gemaakt." Samtomis wisselde snel een blik met mij. Daarna zeide hij: „Theorie zonuer praktijk is natuurlijk van geen nut. Maar gij kunt toch zien, dat deze, da-me een zekere gedachte wijsheid heeft be reikt, waardoor zij zelf in gezondheid en tevredenheid leeft? lom ka-n zij u niet als een voorbeeld dienen?" „In het geheel niet," antwoordde de beer Harland bijna gemelijk. „Zij is een vrouw wier leven geheel verzonken is geweest in studie en aanschouwing en omdat rij goed heeft gevoiniden, afstand te doen van veel \am 's werelds genoegens, kan zij gelukkig worden gemaakt met een kleinigheid een hand vol rozen of het ^eiudd v-aai liefelijke muziek „Zijn dat „kleinigheden?" viel Sanfóras in. „Samtoris als jo „trancendentraal" gaal worden, dan wil ik niet meer met u praten 1" zei die dc heer Harland, met een boos laohje. „Wat ik slechts wil zeggen is dit dat mijn klei/ne vriendin hier, voor wie ik een groote öchting koester, laat zij daar verzekerd van, zijm, niet goed in staat is om een oordeel te vormen over den to-estand vam een man als ik, noch kan oordcelen over de behandeling die mij ten goede zou komen. Zij kent den aard van mijn ziekte niet eens maar ik kan. merken dat zij afkeer heeft v-an mijn geneesheer Brayle „Dc heb nooit afkeer, mijnheer Harland," viel ik hem snel in de rede. „Ik vertrouw eenvoudig op mijji leidend instinct dat inij zegt, of een» mimisch oprecht is oi een roJT speelt. Dal is alles." „Welnu, gij hebt vastgesteld, dat Brayle niet oprecht is," antwoordde hij. „En knap vindt gij liem ternauwernood. Maar als gij- de zaak logisch onderzocht dan zoudt gij", kunnen vragen, welke reden hij toch zou kunjiem hebben om den bedrieger tegenover mij uit le hangen." Santo-ris glimlachte. „O, man' vam zaken! Ku-nit gij dlat vragen?" Wij waren aan het c-ind vam de lunch de bedienden wareni vertrokken; de hoe» Harland <lro<nk met kleine teugjes zijn koffie, ■en rookte een. sigaar. „Gij kunt mij dat vragen?" herhaalde hij. „Gij, een miilïi'oeniadr, met een dochter ai» cenige erfgename kunt vragen, welke be weegreden een man ais Brayle wereldsch, berekenend en zonder hart heeft, door if beiden vast te houden ik zeg u en uv^ dochter iin zijn medische klauwen?" •De heer Harlan dis scherpe oogen stonde® eensklaps dreigend. „Indien ilk meende," begon hij, maar zwee£ weer. Spoedig hernam hij: „Gij kent dea waren stland van zaken niet, Somtoris. Too- vcnaar en geleerde als gij zijt, kunt gij niet alles weten I Ik heb voortdurend medisch*-, hulp noodig en mijn ziekte is omgemeesr lijik „Neen," zeide Santoiria kalm. „Niet onge neeslijk." Wordt trvolgd.r

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1913 | | pagina 1