„DE E EM LAN DER".
Maandag 28 April 1913.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
N° 290
Ild" Jaargang.
Het Eeuwige Leven.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO.
DAGBLAD
Uitgevers: VALKHOFP 8 Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f l.OO»
Idem franco per post- l.QO.
I Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O.IO.
Afzonderlijke nummers - 0.05.
Deze Courant versohjjnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve mon liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT I.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER AD VERTENTIËN:
Van 15 rogels.. f 0.50,
£lko regel moorO.KA
Dienstaanbiedingen 25 cents b(j vooruitbetaling.
Groote letters naar pl latsruimte.
Voor handel en bodrijt bestaan zoor voordoolige bepalingen
tot het herhaald advortooron in dit Blad, bij abonnement.
Eone circulaire, bevattende do voorwaarden, wordt of
aanvraag toegezonden.
Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethouder* van Amersfoort,
brenge.i ter openbare kennis, dat gedurende eene
maand, te rekeren van heden, op de secretarie dezer
gemeente voor belanghebbenden ter inzage is neder-
gelegd eeiv ontwerp-besluit van de Staten der pro
vinoie Ulreoht tot vaststelling van een nieuw bijzon
der reglement voor het waterschap Issclt, hetwelk
gelegd is in de gemeente Soest, dodh ingevolge art.
1 van het ontwerp zich voor een niet onbelangrijk
deel in deze Gemeente zal u.tstrekken, en dat eene
kaart, waarop de nieuwe grcns.ijn is aangeteekend,
ter Provinciale Griffie van Utrecht ter inzage van
belanghebbenden ligt, en dat eventueel tegen het
ontwerp aan de Staten te richten, bezwaarschriften,
zooveel mogelijk binnen den in den aanhef dezes
gestelden termijn van eeno maand, aan ons college
moeten worden ingediend
.Amersfoort, 26 April 1913.
Burgemeester en "Wethouders voornoemd.
De Secretaris, De Burgemeester,
J. D. WERKMAN. H. W VAN ES VELD,
Weth-, Lo.-Burg.
Weekkrouiek.
Wat niemand meer betwijfelde, is ook in
derdaad geschied: de coalitie blijft gehand
haafd.
De anti-revolutionairen en rooinsch-katho-
lieken zijn steeds zoo zeer overtuigd geweest
van de noodzakelijkheid van wederkeenge
hulp bij hel binnenslcepen van de buit, dat er
in hun kamp zell's geen stem opgaat om de
coalitie niet te doen voortduren. Het waren
slechts stoute christelijk-histonschen, die zich
van de combinatie Rome-Dordt wilden los
maken; het waren eerlijke christenen, wier
afkeer stil aan te groot werd om nog langer
te kunnen meedoen aan het bedriegeiijk spel,
waarbij wal liun hel heiligst was, de gods
dienst, als mom moest dienen voor eene met
christelijkheid niets gemeen hebbende succes-
politiek, welke slechts den beiden anderen
coaüliegenooten materieel voordeel bracht
zonder eenige geestelijke bate voor ons volk.
Donderdag 24 April gedenkwaardige dag
hebben te Utrecht de anti-rev. marionetten,
alias deputaten, allemaal ja geknikt, zooals de
eminente Jan Klaassen dat wilde en op den
zelfden dag hebben de chiïstelijk-historischen
zuchtend het hoofd gebogen en de vernede
rende voorwaarden aanvaard, op welke zij
hun hulp mogen verleenen aan hen, wier
vurigste wensch de vernietiging wil van het
geen den christ.-hislorischen het dierbaarst is.
De officieele leiders der chi istelijk-histori-
schen hebben de meerderheid meegekregen om
goed te keuren het politieke accoord, dat
slechts het eenige punt behelsde, waaromtrent
kans bestond, dat eenstemmigheid gevonden
zou kunnen worden. De vergaderingen der
anti-revolutionairen en christelijk-histori-
schen waren voor de pers niet toegankelijk;
in die kringen is men wei zoo wijs z n vuile
linnen bij voorkeur niet in het publiek te was-
8chen. Maar toch is bekend geworden, dat er
krachtige oppositie is geweest en de oppos-
santen hebben zich niet hij de uitspraak der
vergadering neergelegd. Verscheidenen, on
der wie de welbekende Amslerdamscüe pre
dikant van Hoogenhuijzen, hebben reeds hun
lidmaatschap der Christ. Iiist. Unie opgezegd.
In de districten, welker uitlevering als voor
waarde gesteld was voor de verdere samen-
Werking, schijnt men voorshands niet van
zins zich als politieke koopwaar te doen ge
bruiken en in Hilversum in 'n nieuwe casus
belli geschapen, doordat de christelijk-histo-
rischen, vierkant tegen het accoord in, beslo
ten hebben 'n eigen candidaat te stellen tegen
over het aftredende a. r. Kamerlid, mr.
Rutgers.
Onderwijl is in de Tweede Kamer de Ziek
tewet afgehandeld. Met 58 tegen 22 stemmen
heeft minister Talma zijn product aangeno
men gekregen. De socialisten waren weer
zeer ministerieel en de heer de Savornin
Lohmun waagde het nu toch eens heusch
het kon ditmaal geen kwaad om tegen te
stemmen, mèt de vrijzinnigen en den wilden
christ.-hist. Bickon.
En nu is de kustverdediging weer aan de
orde gekomen; in plaats van 40 gaat het
thans „nog maar" om 12 milliocn. Die 12
millioen zullen natuurlijk gevonden kunnen
worden, anders zou de minister geen ont
werp ingediend hebben. Hel mag inderdaad
noodig heeten ons land in tegenweer to
brengen ter verdediging tegen een m ogc-
1 ij k e n vijand. Maar waarom heet het dan
toch steeds, dat er geen middelen te vinden
zouden zijn om ons volk te verdedigen tegen
een werkelijken vijand, den ouden dag?
Waarom heet het dan altijd, dat voor
'n matig Staatspensioen geen geld te vinden
zou zijn?
Tot welk 'n verdwazing het steeds aanwak
keren van den schoolstrijd door de clericalen
leiden kan, blijkt wel uit bet volgende staaltje,
dat wij lazen in de Arnhemsche Courant:
„Een stuitend geval heelt zich Zondag in de
Roomsch-Kathólieke kerk te Öoslerbeek voor
gedaan:
Daar heeft pastoor Vosscnaar van den kan
sel meegedeeld, dat door hem op de catechis
mus aan de kinderen zou gezegd worden, dat
zij het vierde gebod niet in toepassing be
hoefden te brengen, wanneer liun ouders
hun bevalen, om de Openbare Lagere School
te bezoeken. De kinderen moesten dan ge
hoorzaamheid aan zulke ouders weigeren.
Waarom pastoor Vosscnaar zoo voor de
bijzondere school was? Daarvoor verwees hij
naar een herderlijk schrijven van den bis
schop.
Het vierde gebod luidt:
„Eert uw vader en uw moeder, opdat uw
dagen verlengd worden in het land, dat u de
Heere uw God geeft."
Een bijzonderheid, die de dubbelzinnige
houding van pastoor Vossenaar scherp tee
kent:
Pastoor Vossenaar is secretaris' van de
Commissie van Toezicht op het Openbaar
Lager Onderwijs in de gemeente, waar hij
woont r
Politiek Overzicht
Het einde van de algemeene
staking in België.
Heden is in Belgiè over de geheele linie
de arbeid hervat. De staking, die den 14en
April werd begonnen, behoort tot het ver
leden. Eigenlijk had dit reeds eenige dagen
vroeger moeten geschieden, want het besluit
tol opheffing van de staking is den 21 cn
April genomen. Maar toen waren de vuren
gedoofd, en er moesten nog eenige dagen
voorbijgaan met het voorbereidende werk,
dat was te verrichten om de groote massa
weer aan het werk te kunnen laten gaan.
Het einde van de staking is het gevolg ge
weest van de aanneming door de Kamer van
de motie-Masson, die de verdienste bezat
„elck wat wils" te geven. De liberalen kun
nen zeggen, dat zij, aan bun beginsel getrouw,
de algemeene staking hebben afgewezende
katholieken kunnen zeggen, dat zij niet de
minste concessie aan hunne tegenstanders
hebben gedaan; de socialisten kunnen zeg
gen, dat de grondwetsherziening op den goe
den weg is. Dit alles is letterlijk juist, en
alle drie partijen kunnen zich dus er m e
gelukwenschen, dat zij hebben medegewerkt
tol de aanneming van eene motie, waarin
ieder wat van zijne gading kon vinden.
Geheel zonder beteekenis is de aanneming
van de motie-Massoa echter allerminst. Zui
ver formeel beschouwd, bevat de nu tot een
besluit van de Kamer verheven motie geene
uitspraak ten gunste van het algemeen stem
recht; er is niet eens in uitgesproken of ook
maar aangeduid, dat de commissie, die zal
worden benoemd om het vraagstuk der her
vorming van het gemeentelijke kiesrecht te
onderzoeken, zich ook zal onledig houden
met het kiesrecht voor de Kamers. Maar uit
de geschiedenis van het ontstaan der motie
en uit den toon, waarin zij is gesteld, blijkt,
dat men in het strijdpunt, dat de kiesrecht
kwestie geworden is, naar eene oplossing wil
zoeken, en dat het verzet daartegen gebro
ken is. Totdat de kicsrechthcrvorming zelve
tot stpnd zal zijn gekomen, moet nog een
verre weg worden afgelegd, en hoe inmid
dels dc zaken zullen loopen, kan men niet
weten. Maar er is althans het uitzicht ge
opend, dat in het kiesrechlvraagstuk niet
alles bij het oude zal blijven, en dat is in de
gegeven omstandigheden een succes, dat niet
kan worden miskend.
Van het overige wordt door den corres
pondent van het Journal des Débats te Brus
sel de balans van de slaking aldus opge
maakt
„De staking is dat is de eenstemmige
opvatting waardig, indrukwekkend, vreed
zaam geweestaan de leiders van de socia
listische partij komt daarvoor hulde toe
Maar zij is noch algemeen noch zegevierend
geweest. Dat is niet de minst goede indruk,
dien zij lioeft gemaakt. Slechts een vierde van
de werkhcdcnbevollcing heeft aan het wacht
woord gehoor gegeven, cn het leven van het
land is niet stilgezet. Het dreigement van de
algemeene staking zal voortaan niet meer een
schrikbeeld zijn. Voorts heeft het Vlaamsche
land de stakingsbeweging niet met dezelfde
tucht gevolgd als het Waalschc land. Einde
lijk heeft de uitroeping van de staking tegen
strijdige luarhlen in den boezem van de so
cialistische partij in bpweging gebracht: er
is wrijving geweest tusschcn zuiver intellec-
tueelen en besliste syndicalisten. Met het
conslJtceren van deze feiten kan worden vol
staan. En de gematigde menschcn, die zich
gelukwenschen met het door Masson geno
men initiatief en met den gunstigen keer, dien
de gebeurtenissen hebben genomen, denken
daarbij, dat een land als België behoefte
heeft aan eene flinke regeering, gesteund
door eene eensgezinde meerderheid."
Wat de financieele gevolgen van de sta
king betreft, daarover is de volgende bere
kening gemaakt:
Do loonderving, die door de staking is te
weeggebracht, wordt op 1.2 1.5 millioen
francs berekend. Het totale verlies echter,
dat het land heeft geleden, is met 50 it 60
millioen niet te gering berekend, want reeds
twee maanden voor het uitbreken van dc
staking is de bloote bedreiging voldoende
geweest om talrijke vreemde kooplieden te
bewegen hunne bestellingen, in plaats van in
België, elders te doen, omdat zij vreesden,
dat de uitvoering tengevolge van de staking
in België onmogelijk zou zijn. De bedreiging
met de staking heeft veel noodlottiger ge
werkt dan de staking zelf en heeft vooral in
de haven van Antwerpen eene buitengewone
vermindering in het goederenvervoer teweeg
gebracht.
9>e Jtalkun-oorlog.
Konstantinopcl, 26 April. Russische
agenten zijn hier officieus aan het werk om
de Turken en Bulgaren achtereenvolgens terug
te trekken uit de Tja laid ja-iiniën.
W e e n e n, 2 6 April. De bladen drukken
hunne levendige voldoening uit over de uit
komst van dc Londensche gczantenconfcren-
tie van gisteren; zij zeggen dat de overeen
stemming van de mogendheden krachtiger
wordt. Lr heerscht hier eene optimistische
stemming, lntusschen doet zich eenig onge
duld gelden in de vrees, dat de diplomatie
te langzaam handelt. Alle bladen zijn t er
over eens, dat er zonder dralen moet worden
gehandeld.
Ce t tin j o, 2 6 April. (Van den bijzon-
deren correspondent van Havas.) De procla
matie van den kroonprins, dio morgen in
Skutari zal worden aangeplakt, luidt aldus:
Het zegevierende leger van den Koning van
Montenegro komt binnen uwe muren niet als
het leger van een veroveraar, maar ais eene
macht om u van het Turksche juk te bevrijr
den. Uwe voorouders zijn 435 jaren geleden
in deze zelfde maand na een fieren strijd on
der dat juk gekomen. Het iMontencgrijnsche
leger brengt met uwe bevrijding den eerbied
voor u en voor uwe wetten. Wij zullen voort
gaan alle godsdienstige belijdenissen te eer
biedigen. De Koning-beschermer is de trouwe
tolk van de traditiën Yan godsdienstige ver
draagzaamheid in Montenegro en onder het
Servische volk. Namens Z. M. den Koning
van Montenegro bezit nemende van uwe
roemrijke stad, welker naam schittert in de
geschiedenis van liet eervische volk, waar-
horgen wij aan personen en eigendommen
een bestuur van gerechtigheid en vrede, orde
en alle weldaden van de beschaafde staten.
Zorgt voor uwe dagelijksche bezigheden, eer
biedigt de bevelen,, die van een hooger ge
zag uitgaan. Anders zult gij alle strengheid
van de wet ondervinden. Uwe traditioneele
goedheid en gastvrijheid schitteren in al hun
glans op dit oogenblik, nu uw lot zich op
nieuw verbindt in de toekomst met Servië,
waarvan giji vier eeuwen lang gescheiden zijt
geweest. Vereenigt u met ons in den kreet:
Leve Z. M. Koning Nicolaas!
(Geteekend) De opperbevelhebber van
het Monlenegrijnsche leger Kroon
prins Danilo.
Petersburg, 26 April De Russische
regeering heeft gisteren in Wcenen eene ver
baal-nota laten overhandigen, waarin v. »rdfc
gezegd, dat de keizerlijke regeering van mco*
ning is, dat de mogendheden volstrekt niel
tegenover Montenegro dc middelen van actif
hebben uitgeput, die zij tot hunne beschik
king hebben, door pressie of door beloften.
Derhalve meent de keizerlijke regeering de
regcering van Ooslcnrijk-Iiongarije te moe
ten waarschuwen tegen de ernstige gevol-
gen, die iedere overhaaste actie zou kunnen
hebben.
P a r ij s, 2 6 April. De Temps bericht uil
Belgrado, dat de Servische regcering aan da
vertegenwoordigers der mogendheden heeft
laten weten, dat als Oostenrijk hetzij krach
tens mandaat van Europa, hetzij zonder
mandaat eene militaire actie te land tegen
Montenegro ondernam, de vier Balkanbond-
genooten terstond te velde zouden trekken.
De correspondent van dc Temps te Lon
den verneemt, dat op de gezunlenconfercntio
de Duitsche ambassadeur de onderstelling
I heeft geopperd van eene militaire deinon-
j stratie. Die zou verzekerd worden door Oos
tenrijk en Italië, welke troepen op de been
hebben, wier werk kon worden gesteund
door Engeland, dat gemakkelijk een of twet
bataillons uit Malta kan laten komen.
Over den val van Skutari heeft de Daily
Express nadere bijzonderheden ontvangen va*
een correspondent, dio lailgs indirecten weg
uit Cetlinje gezonden zijn. Volgens dc voor
stelling, die daarin wordt gegeven van het ge
beurde, is de geheele akelige geschiedenis van
een onweerstaanbaren nachtelijken stormaan
val met bajonet, handgranaten en andere
moordtuigen, waarbij het bloed in stroomen
zou zijn gevloeid, dichterlijke verzinsel ge
weest. Men had sedert Maandagmorgen onder*
handeld over dc overgave en spelde inmiddels
den correspondenten met heldhaftige onbe
schaamdheid leugens op de mouw. De voor
waarden van de overgave zouden over een
paar uren onderteekend worden, toen Essad
Pacha ongelukkig voor de Montenegrijnen
zeer toevallig vernam ,dat de Scrvcn waren
afgetrokken. Daardoor ging hij weer op zijne
achterste bcenen staan en de onderhandelin
gen mislukten vooreerst. Generaal Woekotici
had intusschcn niet verzuimd, Essad Pacha
aan het verstand te brengen, dat de Montene
grijnen reeds de door de Sci ven ontruimde
stellingen hadden bezet, en toen het nacht
werd, richtte hij zijn gansche vuur tegen het
fort Brdilza, dat het hoofdaanvalspunt van de
Scrven geweest was. Zoo kwam dc bevelhcl*
her van do belegerden op de gedachte, dat d«
aftocht van de Serven de Montenegrijnen niet
in groote verlegenheid had gebracht. Hij open*
de daarom Dinsdagmorgen op nieuw de on*
derhandelingen en verklaarde zich bereid^
tegen vrijen aftocht van de bezetting met in
begrip van dc artillerie Skutari over lo geven.
Dit voorstel werd aangenomen, en Essad
Pacha marcheerde met zijn leger af naar het
75 K.M. ten zuiden van Skutari en 30 K.M. ten
westen van Durazzo gelegen Tirana af. Zoo
konden de Montenegrijnen als overwinnaar*
in Skutari binnentrekken. De beetgenomen
dagbladcorrespondenten, die goedgcloovig
badden geseind, dat 3000 Montenegrijnen en
5000 Turken en Albaneczen waren gevalle^
konden zich de praktische les ter harte nemen,
dat op het Balkan-schiereiland en vooral in
Scheur den mensch zijn Ideaal uit het hart
en gij hebt de heilige offervlam gedoofd,
tempel en altaar alles is verwoest.
Een Roman van Llelde,
DOOB
MARIE CORELLL
Ik lachite.
„Misschien niet!" zeide ik. „Ik vermoed,
dat hel altijd hetzelfde zal zijn. Velen zijn
geroepen, maar weinigen uitverkoren. Goe
den nacht."
Ik stak mijn hand uit Hij nam haar in do
zijne en hield haar een oogenblik vast.
„Het is eigenaardig dal wij Santoris zotf
kort, nadat ik u van hem verteld had, ont'
moet hebben," zeide hij, „het is een van die
vreemde samenloopen van omstandigheden,
die men niet kan verklaren. Gij gelijkt veel'
op hem in enkele van uw denkbeelden gij
moest zeer goede vrienden zijn."
„Moest dat?" en ik glimlachte. „Misschien
Rillen wij het worden, nog eens, goeden-
fcaebtr
„Goedennachtr
En ik liet hem aan zijn overpeinzingen over
0a ging naar benedein naar mijn hut, hield
mij slechts even op om Catherine en <lr.
Brayle goedennacht te «eggen, die in het sa-
fc» bridge speelden met den heer S wint on
j en kapitein Derrick. Eenmaal in mijn ka
mer, was ik dankbaar alleen te zijn. Alid
uiterlijke dingen schenen indringerig, nieC
passend bij gedachten, die mijn brein ver
vulden; zij namen mij geheel in beslag erf
o\erschreden den lering van ruimte en tijcf
zoover, dat ik ternauwernood hun vlucht korf
volgen. Ik glimlachte als ik er aan dacht, wat
gewone menschen zouden denken van de ge-»
beurtenis, die ik had doorgemaakt en door-:
maakte. „Dwaze verbeelding!' „Neurasthe
nische waanzin!" en andere soortgelijke be-»
namingen zouden mij toegevoegd worden, in-<
dien men 't wist door hen, 'de uitstekende*
lieden, wier eenig levensdoel zoo vluchtig is,
dat het zich Bepaalt tot de dingen van het*
uur, den dag of de maand alleen, en die, wan-1
neer zij ooit stilstaan om de eeuwige moge
lijkheden te beschouwen, dit onwillig doen,
misschien in de kerk of op Zondag, terwijl
zij ze weer gemakzuchtig van zioh afzetten'
voor het meer tastbare vooruitzicht van hun
middagmaal. En de Liefde. Hoe beschouwen
zij gewoonlijk dien goddelijken hartstocht?
Laat de millioenen ongelukkige huwelijken*
antwoorden! Laat de woeste lust, het ver
raad, de wreedheden der louter dierlijke eo
materialistische menschheid getuigen! En hoe
weinigen zullen er gevonden worden, die ook!
maar een glimp van den aard der ware liefde
bezitten „de liefde van ziel tot ziel, engel
tot engel, god tot go-dl" de liefde, die deze
wereld en haar gebeuren aanneemt als slechts
een phase van goddelijk en onsterfelijk be
staan een phase van beproeving en toet
sing, waarin de meeaten zelfs voor het eeN
ste examen zakken! Wat mij zelf betreft, iH
gevoelde en wist dat ik in het verleden ho-<
p-eloos en volkomen gezakt was en muf
stond ik als het ware op den drempel van
nieuwe omstandigheden in vreeze, en toch
niet zonder hoop, biddende dat, wat er ook
gebeuren mocht, ik niet weder mocht falenl
HOOFDSTUK X.
Zonderlinge Vereen igingen.
Den volgenden dag werd de race, waartoe
besloten was, in het kalmste water gehouden.
Er was geen zweem van een koeltje de
zee lag vlak als een vijver en zag olieachtig
in haar gladden, onbeweeglijken glans; het
was klaarblijkelijk, dat onze kapitein geen
twijfel koesterde of de „Diana" met haar
groote machines zou gemakkelijk den luch
tig uitzienden schoener „Droom", verslaan,
die in den voormiddag met volle zeilen naast
ons kwam liggen. De heer Harland was zeer
opgewonden; dr. Brayle was bereid te wed
den zoo hoog men maar wenschle, dat het
onmogelijk was voor een zeilschip, zelfs in
dien het mede door electriciteit bewogen
werd, het van een stoomboot te winnen in
zulk een kalme zee. Toen de beide vaartui
gen op de stille wateren lagen, de „Diana"
druk bezig stoom te maken, de „Droom" met
de zeilen gevuld, alsof er een stevige bries
woei, ondanks het feit, dat er in het geheel
geen wind was, bespraken wij den stand van
zaken levendig of liever gezegd, mijn gast
heer en zijn lieden deden het, want ik had
niet te zeggen, daar ik wist, dat de overwin
ning aan den kant van Santoris zou zijn. Wij
bevonden ons in zeer eenzame wateren,
er was voldoende plaats voor vele wedstrij
den en toen alles gereed was en Santoris ons
groette van zijn dek en zijn muts afnam in
antwoord op den gellikau groet van den beer
Harland en onzen kapitein, werd bel sein tot
afgaan gegeven. Wij vertrokken te gelijk en
gedurende een half uur of iets langer zweef
de de „Droom" voort in een soort vadsige
traagheid, zij hield o.% gemakkelijk bij, haar
zeilen waren gevuld, en baar kiel doorsneed
het water, alsof zij door een gunstige wind
slaag gedreven werd. De race was snel be
slist, want spoedig, toen ze goed en wel in
de open, op een spiegel gelijkende zee was,
toonde de „Droom" haar geheime krachten
in ernst en vloog als een vogel met een snel
heid, die bijna ongelooflijk was. Ons jacht
werkte met "ollen stoom, teneinde hem hij te
blijven ,maar het was tevergeefs 1 Verder en
verder, licht en bevallig en vlug droegen zijn
witte zeilen hem als de vleugels van een zee
meeuw en voor dat wij het wisten, was hij
uit het gezicht verdwenen. Ik zag een groote
hoeveelheid water als een breeden kristallen
kring ons omringen, waarin het uitspansel
weerspiegeld werd en een gevoel van verla
tenheid overviel mij door het enkele feit, dat
wij tijdelijk alleen warden gelaten. Wij stoom
den steeds verder in de richting van den ver
dwenen „Droom" de bewegingen van ons
vaartuig deden denken aan die van een lomp
viervoetig dier, dat hijgend een vogel na
loopt, maar niet in staat is het in te halen.
„Verbazingwekkend!" zeide de heer Har
land eindelijk, terwijl hij diep ademhaalde,
„ik zou nooit hebben gedacht, dat het moge
lijk wasl"
„Ik ook niet!" viel kapitein Derrick in, Jk
was er van overtuigd, da men het niet klaar
gespeeld had bij zulk kalm weer. Want al
heb ik iets van het mechanisme gezien, zoo
begrijp ik het toch nog niet"
Dr. Brayle zweeg. Zeer duidelijk was te be
merken, dat hU ontstemd was, maar waarom,
was niet te verklaren. Ik zelf was vol gehet*
men angst, want het plotselinge en snelle
verdwijnen van het jacht had ml} met een
rampzalig, niet te beschrijven gevoel van veiN
latenheid vervuld. Stel eens, dat het niet zoq
terugkeeren! Ik wist niet, waar het zich bo«
vond maar wol dat met het verlies van San
toris, ik alles zou verliezen, wat waarde aaU
mijn leven gaL Terwijl deze rampzalige ge
dachten nog door mijn hoofd joegen, kreetf
ik eensklaps ver aan den horizon iets to zieil
van witte zeilen.
„Het komt terug," riep ik verrukt uit, zom
der acht te 6laan op hetgeen ik zcido. j(J(
Goddank! het komt terug!"
Allen keken mij verbaasd aan.
„Wel, wat is er gaande met u?" vroeg d*
heer Harland glimlachend. „Gij dacht toch
niet, dat het In gevaar verkeerde?"
Een blos kwam op mijn wangen.
„Ik wist niet.ik kon mij niet voorsteV
lenstamelde ik; maar toen ik mij onw
wendde, ontmoetten mijn oogen die van di\
Brayle, die mij ecnigszins boosaardig aan*
keek.
„Ik bemerk," zei hij zalvend, „dat u vee^
belang stelt In den heer Santoris I Misschien
heeft u elkaar vroeger ontmoet?"
„Nooitl" antwoordde ik haastig, daarna
zweeg lk verschrikt cn verward. Hij hieltf
zijn kleine bruine oogen op mij gevestigd erf
glimlachtte even.
„Werkelijk? Ik dacht dat het anders wo»f
Word* •©rwfpd*