Zaterdag 3 Mei 1913.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
Het Eeuwige Leven.
Ilde Jaargang
ABONNEMENTSPEIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f l.OO.
Idem franco per post1.50»
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - O.IO.
Afzonderlijke nummors - 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertontiön gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT
Intercomm. Telefoonnummer 66.
1.
PRIJS DER AD VERTENTIËN:
Van 15 regols.t f 0.50*
Elko regol meer 0.10#
Dionstaanbiodingon 25 cents by vooruitbetaling.
Qrooto lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zoor voordoolige bopalingon
tot het horhaald advorteoren in dit Blad, by abonnement.
Eene circulaire, bovattondo do voorwaardon, wordt o|
aanvraag toegozonden.
Staten-Generaal.
Pensioenregeling voor de
gemeente-ambtenaren.
De beer Vliegen heeft een reeks amendementen
voorgesteld
Een toevoeging aan artikel 1 strekt om de ambte
naren \an instellingen a±s armbesturen, banken van
leening, Godshuizen en dergelijke, ook zonder dat zy
bij afzonderlijke wet als geincente-anibtenaren wor
den aangemerkt, in de peiisionueer.ng te betrekken.
Een tweetal amendementen (op de artikelen 4 eu
6) hebben de strekking, het geneeskundig onderzoek,
waarvan gebleken, ia dal het op goede gronden was
aangevraagd, door het fonds tc doen betalen.
Op art. 7 is een amendement voorgesteld, bedoe
lende te voorkomen, dat een sums erkend onrecht
vaardig ontslag, door een gemeentebestuur gegeven,
verlies van pens. oen, waarvoor misschien tientallen
*au jaren gestort is, ten gevolge heeft. In zulk een
geval dient cr, volgens den voorsteller, een instantie
ide pensioenraad) te zijn, die nader over het al of
niet verlies van pensioen of gestorte bijdragen kan
beslisseu
Als sub-amendement op het amendement ILI van
den heer Trcub wordt verder voorgesteld het pen
sioen n el te berekenen naar het gemiddelde salar.s
over de laatste 5 dienstjaren, doch naar de emdbczol-
digmg.
In art. 15 wensch de voorsteller bepaald te zien,
dat. vooral wanneer de dierstlyd, geéischt om pen
sioen te krygen, tien jaar blijft, de dienstjaren vóór
den 18-jarigcn leeftijd vervuld, meetellen
Volgende amendementen strekken om den ge
meentc-ambtenaren premie vrij pensioen te verschaf-
Dc heer De Meester stelt voor art. 51, le lid, te
lezen als volgt
..Hel beheer van hel fonds wordt volgens do er
Ons to stellen regelen gevoerd door den directeur,
onder toezicht van vyf, door Ons te benoemen com
missarissen, van wie er drie worden gekozen uit do
deelhebbers in het fonds en twe eu-t <le commis
sarissen van het weduwen- cn wcezenfonds voor bur
gerlijke ambtenaren. De dirccteu rvertegenwoordigt
bet fonds in en buiten rechte
De voorsteller wenscht hiermede in de eerste plaats
het beheer van het fonds in zijn geheel op te dra
gen aan den directeur, onder toezicht van commia-
wrsseii. Verder strekt het amendement om aan
twee leden van het college van commissarissen van
het w eduwen- en weezenlonds voor burger ykc amb
tenaren zitting to geven in het college van commis
sarissen van het gemeentefonds. Hierdoor zal liet
mogelijk worden, zonder anders stellig te verwacn-
ten moeilijkheden cn onaangenaamheden, voor hot
gemeentclonda gebruik te maken van de diensten
der ambtenaren bij het fonds voor burgerlijke amb
tenaren
Voorts zijn ceaige amendementen ingediend door
4e beeren Fleskeng en Janssen.
£y wenschen door ccr.c wijziging van artikel 2 de
wethouders niet in deze pensioenregeling op te
nemen
Een amendement ov artikel 65 strekt om het ver
naai va nde gemeente op de amutenaren tot 2 pCt.
te oeperken. De voorstellers meenen, dat niettegen
staande het Rijk de 3 pCt. van de inkoopsominen
voor weduwen- en weezeupensioen a oor zijne reke
ning heeft genomen, de ambtenaren toch nog te
zwaar worden belast.
Een nieuw artikel 70a wordt ingevoegd om vooi
de wethouders van groolere gemeenten de gelegen
heid tc openen, o mpcnsiocnaanspraken tc kunnen
doen geldeu-
De voorstellers wenschen in het ontwerp tot pen
sioneering van de weduwen en weczen van gemeente
ambtenaren een artikel 47a in te voegen, bedoelenae
op voorstel van Ged. Staten een. gemeente te kun
nen verplichten een pensioenregeling in te voeren
voor de weduwen en weezen van haar wethouders.
Ten slotte stellen zij voor, aan het tweede wets
ontwerp terugwerkend© kracht toe te kennen tot X
Januari 1913.
Uit de Pers.
Vrouwenkiesrecht.
Prof. Struicken verklaart zich in Van
O n z e n T ij d in beginsel niet tegen vrouwen-
kit srecht, maar evenmin in beginsel voor po
litieke gelijkstelling van man en vrouw. De
vrouw oefent nu eenmaal niet een even groo-
len invloed op hel openbare leven als.de
man, meent hij, om dan echter te vervolgen-
„Maar, wie geelt thans een behoorl k kentec-
ken, waardoor dit \erschil in invloed ook iu hel
kiesrecht tot uitdrukking kan worden gebracht?
Kiest men den welstand, men reageert tegen de
ontwikkeling, die de vertegenwoordigende idee
in de negentiende eeuw heeft getoond. Kiest men
de bekwaamheid, het intellect, men krygt het
«zuraeskicsrecht, sluit uit o. m. de groot© schare
loonarbeiders, die reeds lang, toen de vrouw »n
dc hoogere standen nog tot het gezinsleven zich
beperkte, gedwongen werd, zelfstandig naast den
inau den strijd, ook den maatschappclijken strijd,
om haar economisch en zedelijk leven te voeren.
Laat men allen toe, dio een zelfstandige plants
in de maatschappij innemen, men ge gehuwdu
vrouw zal het als een onrecht gevoelen, maar
ook, men doet geen recht wedervaren aan hel
feit, dat het ook aan die vrouwen, die een zelf
standige plaats in de maatschappij innemen, tot
uu toe niet is gelukt, een in\loed op het socialo
leven en de cuituurontw kkeling uit tc oefenen,
aan dien der mannen gelijkwaardig. liet ook ;n
de Staatscommissie voorgestelde systeem, „al
leen die trouwen tot het kie-recht te roepen, dio
daadweikelijk blijk geven het stembiljet te be-
geeren'', geeft slechts in schyn een ernstige be
grenzing. Immers zoude zonder twijfel zeer Bioe-
dig door de politieke actie der partijen ook het
nieerendcel der vrouwen, die het stembiljet per
soonlijk met zouden begecren, toch tot het uit
spreken dier begeerte worden genoopt.
Invoering van her vrouwenkiesrecht ten onzent
tegel k met die van het algemeen kiesrecht vooi
mannen, zoude slechts kunnen plaats vinden a's
in een ruwen greep, dio dopr zyne noodwend ge
inconsequenties betrekkelijk spoedig tot het ge-
1 ke kiesrechc voor vrouwen en voor mannen
zoude voeren."
Een aalmoes tegen wil en dank.
Onder d<*zen titel duidt de B o d ee het or
gaan van den Bond van Nederl. Onderwijzers
liet dezer dagen tot stand gekomen toeslag
wetje aan, en vervolgt danT
,,Wij hebben jarenlang geroepen om eene be
hoorlijke regeling!
Uw begrip schiet te kort, antwoordt de
Minister, anders zoudl ge weten dat het niet kon.
Wij bobben ons recht op zulk eene regeling
aangetoondwy hebben aangetoond cat het be
lang van de volksontwikkeling een goede rege
ling dringend cischt.
Ge hebt gelijk, r-epen de wetsvertegenwoordi-
gers, maar ziet gc, ge hebt geen verstand van de
politiek, anders zoudt ge weten, dat het niet kan
Maar we willen toch iets voor u doen, zegt de
Minister, daar is een aalmoes voor ecnigen der
gehuwden onder ulieden.
Heelemaal niet gedaan met het oog op do ver
kiezingen.
Wel neen. heelemaal niet!
Hoe kunnen wij het ook denken, wy hebben
immers niet het flauwste begrip van die zaken l
Maar waar we wel eenig begrip van hebben,
dat is hiervan, dat we zullen trachten eens een
regeering te krijgen, die niet langer probeert op
een koopje van do onderwijzers af te komen.
Deze vernedering moet ons een nieuwe spoor
slag z n om onze krachten in te spannen by de
komende verkiezingen.
Er zijn wel mannen, die ons inderdaad eene
regeling zullen weten te geven.
Die niet roepen, het kan niet, het ia zoo moei
lijk, maar die zeggen, deze ewh dee tljds moet
vervuld woruen.
Collega's werkt, werkt harder dan ooit!
Hel gaat om 't volksonderwijs en om de volks
onderwijzers!"
Berichten.
Oe Kamerverkiezingen.
Ds. A. G. II. van Hoogenhuijse heeft naar
aanleiding van het protest van prof. Kohn-
staram en dat van ds. Kruseman Aretz in het
Hbl. zijn meening- verduidelijkt:
Ten opzichte van de gewraakte zinsnede
schrijft hij o. a.:
Met gansch mijn hart blijf ik afkeuren de
vermenging van politiek en godsdienst, den
vloek van heel onze staatkunde. Het is er dan
ook verre van af, dat ik zou bedoeld hebben
met den door u ge wraakten zin in mijn brief
aan dr. De Visser, dat al wat rechts staat en
stemt geloolt, en #1 wat links staat en stemt
niet gelooft. Ik zou dan immers in tegen
spraak komen met wat ik zelf herhaaldelijk
heb veroordeeld. Iets anders is echter het
feit, of niet juist nu ik laat buiten beschou
wing of de meeste schuld daarvan ligt bij hel
liberalisme uit den tijd toen het oppermach
tig was, of bij het op de spits drijven van dc
antithese door dr. Kuyper al de ongeloo-
vige elementen in ons volksleven zich aan dc
linkerzijde scharen en daar den toon aange
ven. Wilt mij nu wel verstaan: gansch iets
anders is het of ik zeg: al wat links staat is
ongeloovig of dal ik zeg: al wat ongeloovig is
staat links. Het eerste is een niet genoeg te
veroordeelen bewering en mijn ganschc hart
komt in opstand, telkens wanneer ik dat z.j
hoor voorstellen. Het tweede is een feit, dat
ik twijfel er niet aan, ook door u, moet
worden toegestemd.
De schrijver besluit:
Om dus alle misverstand te voorkomen,
herhaal ik, dat ik, in de politieke verhoudin
gen, zooals die nu in ons vaderland helaasI
zijn, noch voor rechts, noch voor linies pleit,
maar voor diegenen uit rechts zoowei als uit
links, dit d i l in al zijn consequenties belijden
en willen toegepast zien, dat aan ons volK
God en de Bijbel niet worde ontnomen, dat
Rome niet oppermachtig worde, en dat onze
Vaderlandsche Kerk niet gedrongen worde
van de plaats haar door God in ons land ge
geven.
De vrijzinnige kiervereeniging „Almelo"
stelde candidaat mr. H. Goeman Borgesius.
Baron JE. Mackay heeft de hem door de
plaatselijke Christ.-Hist. kiesvereeniging ie
Hilversum aangeboden Kaïnercandidatuur
niet van de hand gewezen. Hij heeft echter
eenigc voorwaarden gesteld, waarover nog
onderhandeld wordt.
Men deelt aan het Ilbld. nog mede, dat de
Christ.-Hist. Kiesvereeniging pogingen in het
werk stelt om de candidaluur-Mackay door de
andere Christ.Hisl. kicsvereenigingen in het
district gesteld te krijgen.
De Centrlale Anti-Rev. Kiesvereeniging op
Walcheren heeft definitief candidaat gesteld
voor het district Middelburg het aftredend lid
den heer J. H. Blum.
De Katholieke kiesvereeniging in het dis
trict Hontenissen heeft gesteld het aftredend
lid den heer P. F. Fruitier.
Ds. C. van der Voort van Zijp heeft de
candidatuur in het kiesdistrict Tietjerkstera-
deel aanvaard.
Legcrmanoeuvres. De legcr-
manoeuvres, onder bevel van den comman
dant van het veldleger, waaraan zullen deel
nemen de tweede en vierde divisie, dc vier
regimenten cavalerie, het korps rijdende ar
tillerie, het regiment genietroepen en hulp
wagens, zullen plaats vinden tusschen dc
Zuiderzee en de Duitsche grens in de provin
cie Gelderland cn Overijsel. De sterkte van
de troepen zal ongeveer 20,000 man en 3000
paarden zijn.
Reeds worden door den chef der inten
dance, de overste v. d. W. en nog een ander
stafofficier in den Achterhoek besprekingen
met de burgemeesters gehouden dc legering
en dc verpleging van dc troepen betreffende,
welke geheel op oorlogsvoet zal worden inge
richt. Ook met betrekking tot de hoedanig
heid van het drinkwater wordt een uitge
breid onderzoek ingesteld.
De heer jhr. mr. J. W. C. de Jonge van
Ellemeet, sedert Juli 1889 rechter in de recht
bank te Zierikzee, zal binnenkort eervol ont
slag vragen.
Examen voor Octrooibezor
ger. Heden cn gedurende de volgende week
wordt in liet Gebouw van den Octrooiraad
het examen afgenomen voor octrooibezorger,
hetwelk met goed gevolg moet zijn afgelegd
door allen behalve advocaten, die als ge
machtigden van octrooi-aanvragers voor den
Octrooiraad wenschen op te treden.
Zeventien candidaten hebben zich daar
voor aangemeld.
De door den minister van Landbouw, Nij
verheid en Handel ingevolge wekelijks voor
schrift benoemde examen-commissie bestaat
uit de volgende leden:
Mr. dr. Snyder van Wissenkcrke, voorzit
ter van den Octrooiraad, tevens voorzitter;
G. H. E. Bergsma, lid van den Octrooiraad;
mr. D. van Blom, C. Feldmann en I. P. de
Vooys, hoogleeraar aan de Technische Hoo-
geschool, en dr. G. Hondius Boldingh, hoog-
leeraar aan de universiteit te Amsterdam, alle
vier buitengewone Jeden van den Octrooi
raad mr. C. O. Scgcrs, lid van den Hoogen
Raad, en mrs. J. H. Felders en J. Wollerbeek
Muller, advocaten en procureurs, secretaris
der commissie is mr. F. R. J. Dubois, chef van
het Merkenbureau bij het Bureau voor den
Industrieelen Eigendom.
Dr. Sieds Lykles. fin Gronin
gen is ter aarde besteld liet stoffelijk over
schot van dr. Sieds Lykles, vroeger genees
heer-directeur van het krankzinnigengesticht
te La wang (Java) en daarna van het Gasthuis
voor Vallende Zieken aan den Overtoom te
Amsterdam.
Voordat dc trein om 8.55 Woensdag mor
gen uit Amsterdam naar Groningen vertrok,
verzamelde zich voor den waggon, waarin de
kist, die op het westelijk stalionsgedeelte ge
plaatst was, een groot aantal belangstellenden,
vooral uit medische kringen en ook uit die
der vrijmetselarij. Ook eenige verpleegsters
waren aanwezig.
Op de kist lagen vele kransen.
Door verschillende sprekers werd daar hul
de gebracht aan de nagedachtenis van den
overledene, cn wel door den heer J. F. Lu
Blankenberg, directeur der Algem. Maat*
schappij voor Levensverzekering en Lijfren
te, waarvan de ontslapene een der medische
adviveurs was, door den heer A. J. de Graaf4
namens het kapittel en dc loge „Willem Fre-
derik" door dr. W. 1'. Ruyscli voor dc „Ncd.
Vcrccniging tegen vallen ziekten", door mr,
E. A. Smidt, lid der Tweede Kamer, als aca«
demisch vriend van den overledene, en door,
dr. J. J. M. van Bergen, namens de sfd. AmsL
der Ned. Specialisten vcrccniging.
I)c waggon werd daaraan aan den trein ge
haakt en nadat dc aanwezigen een laatstcn
groet hadden gébracht, vertrek deze naar Gro
ningen, alwaar bij de geopende groeve het
woord gevoerd werd door prof. dr. Pel uit
Amsterdam, die sprekende namens de regen
ten en de verplegers van de inrichting tegen
villende ziekte te Amsterdam, den overlede-
n schetste als enn man van nobel karakter en
eldcren geest. Zijn eenigc illusie, nog een
eigen ziekenhuis t- slichten voor lijders aan
allende ziekte, heeft hij helaas niet verwezen
lijkt mogen zien.
Een zoon van den overledene dankte, na
mens de familie, voor de betoonde belangstel
ling.
De begrafenis van den verple
ger Bra a in. Dr. V. schrijft aan de „N. R,
Cl.", dd. 12 April uit Tsjorloc:
Het was op 1 April, dat de wachtdokter
ons 's avonds laat allen in hel hospitaal liet
halen, en wij waren er helaas op voorbereid,
wij wisten wat dit betcckende! Het waren dc
laatslo oogenblikkcn van onzen verpleger W.
P. Braam, die aan een kwaadaardige typhus
lijdende was.
Half Februari is hij ziek geworden, le mid
den van zijn werk, tc midden van zijne
patiënten, aan wie hij zijn beste krachten
wijdde, die hem dankbaar waren voor liun
herstel, die hem tijdens zijne ziekte met tra
nen in de oogen herhaaldelijk dc hand kwa
men drukken, liet is ons niet mogen geluk
ken hem te behouden; op 4 April is hij over
leden, 28 jaar oud.
Onze vriend Braam, die steeds bescheiden
cn kalm zijn werk verrichtte, en zijn plicht
vervulde, van wien ieder onzer hield, hebben
wij bier moeten achterlaten. Zijne ziekte,
zijn heengaan, is eene droeve bladzijde ia
hel dagboek van onze ambulance.
Op 7 April heeft de heclc ambulance hem
weggebracht. En ieder had zich beijverd
bloemen bij elkaar te garen, onze zusters
maakten kransen, onze broeders, onze Bul-
gaarsche verplegers brachten steeds meer
bloemen aan.
En zoo werd de kist, gedekt met de vader
landsche driekleur, een bloemstuk van het
Nederlandschc Roode Kruis, onze krans met
de Nederlandschc kleuren, een krans met de
Bulgaarsche kleuren, en bloemen van veler
lei menscken graiwaarts gedragen.
En een groote stoet volgde: Zoo waren go-
konicn dr. Tanjcff, chef van den geneeskun
digen dienst, dr. Michoeloff, hoofd van den
gewonden dienst, dr. Manoloff, chef van het
epidcinie-hospilaal, cn vele anderen. Zoo
kwamen zusters en verplegers van bijna alle
andere hospitalen en plaatsten een tuil viool
tjes op de last, en de stoet werd gesloten
door een militair escorte, om de laatste eer
te bewijzen aan dezen gevallen Ilollandschen
militair.
En terwijl de droeve stoet door de stralen
trok, bleven de soldaten staan en salueerden^
Het uitwendige leven verwijdert de men
sdien, ook de nauwst verwante; het inwen
dige leven snoert samen, zóó zelfs, dat elkan
der vreemde levens versmelten tot één
Een Roman van Lielde,
49 DOOR
MARIE CORELLL
„Santorisl" herhaalde ik lachend. „Hoe
kan het Santoris zijn?"
„\Vel hij maakt zich zelf jong," antwoord
je de heer Ilarland. Misschien maakt hij het
-anderen ook. Het is niet te zeggen, hoe ver
,'zijn macht strekt!"
„Precies een bezweerderI" zeide dr. Brayle
droogjes. „Faust had hem moeten raadple
gen inpla-ats van Mephistopheles!"
„Faust is een schoone legende, maar aller
dwaast is het feit, dat de oude wijsgeer zijn
ziel aan den duivel verkocht, alleen uit
liefde voor de vrouw," seidc de heer Har
land. „Do vreugde, de sensatie en de hart
stocht der liefde waren voor hem de hoogste
verzoeking en de eenige voldoening op
aarde, ft
De oogen van dr. Brayle glinsterden. „Maar
te dit toch niet een waarheid?" vroeg hij. „Is
cr iets, dat zoo volkomen het leven van een
rosn beheerscht als de liefde voor een vrouw?
Het is zeer zelden de rechte vrouw maar
het is altijd do een of andere vrouw. Alles,
wat er ooit in de wereld gedaan werd, hetzij
goed of kwaad, kan teruggebracht worden op
den invloed van vrouwen op mannen soms
zijn het hun vrouwen, die hun daden richten,
maar veel vaker zijn het hun minnaressen;
koningen en keizers zijn even goed onderhe
vig aan de algemeenc zwakte als gewone
stervelingen wij behoeven daarvoor de ge
schiedenis maar op te slaan. Wat kon Faust
meer verlangen dan liefde?"
„Volgens mij is liefde een vergissing," zeide
de heer Harland, terwijl hij achteloos zijn
overjas aantrok. „Ik ben het eens met Byron's
uitspraak: „die lief heeft, raaskalt!" Natuur
lijk moest het een ideale hartstocht zijn, maar
dat is het nooit, kom, wij zijn gereed?"
Wij verlieten dadelijk het Jacht in onze
sloep. Ons gezelschap bestond uit den heer
Harland, zijn dochter, ik zelf, dr. Brayle en
de heer Swinton, en met zulke onverschillige
metgezellen, meende ik, zou het moeielijk
zijn, zoo niet onmogelijk, een oogenblik alleen
met Santoris te zijn om hem mijn plan, mijn
gastheer en mijn gastvrouw zoo spoedig mo
gelijk te verlaten, mede le deelen. Toch nam
ik mij| voor een poging te wagen in die rich
ting, al was het maar een heel kort oogen
blik.
Wij legden den korten afsta-nd over het wa
ter van de „iDiana" naar de „Droom" af on
der het licht van een prachtigen zonsonder
gang. Loch Scavaig geleek een gloed van
brandende kleur en het uitspansel boven ons
was diep rose getint, verdeeld door strepen
van het bleekste blauw en warm goud.
Santoris wachtte ons op het dek, met den
kapitein en eenigen van de bemanning, maar
wat onze oogen dadelijk boeida wa$
schoone, donkere jongeling van twaalf *f
dertien jaar, in Oostersch gewaad gekleed,
die een mand met roode en witte roseblade-
ren in de hand hield, welke liij met een beval
lige beweging, zwijgend aan onze voeten
neerstrooide, toen wij aan boord stapten. Ik
was de eerste, die dc kampagnetrap opkwam
en zoo scheen het of deze geurige teere blaad
jes voor mij waren neergestrooid om mijn
voeten op te zetten. Santoris heette ons met
die vriendelijkheid welkom, die hem steeds
onderscheidde en zelf geleidde hij juffrouw
tlljarland naar een der hutten, om de vele on-
,noodige sjaals en manleis af te doen, waarin
zij zich zelfs op den hectsten dag hulde ik
volgde hen; hij keerde zich met een glimlach
tot mij zeggende:
„Gij kent uw kamer? Dezelfde, die gij gis
terenavond bad."
Ik gehoorzaamde zijn wenk en ging het,
met zooveel uitgezochten smaak gemeubeld,
vertrek binnen, waarvan hij gezegd had dat
het bestemd was voor eene „prinses", sloot
de deur en ging eenige minuten zitten om na
te denken. liet was duidelijk, dat een crisis in
mijn leven naderde en ik voor een tweesprong
op den levensweg kwam te staan. De beslis
sing zou geheel aan mij zelf liggen. Om alle
moeielijkheden te voorkomen had ik niets an
ders te doen, dan mij kalm te houden en mijn
'eigen weg te gaan te weigeren iets meer
van dezen vreemden man te weten, die zoo
geheimzinnig in mijn leven was gekomen en
naar huis terug te keeren, naar den gewonen
•veiligen, indien al eentonigen sleur van werk
en streven. Aan den anderen kant was het
aanvaarden van de komende vreugde, die op
mij neer scheen te stroomen als een licht uit
den hemel, geliik aan hef blindelings voort
gaan naar het onbekende, zonder vragen te
vertrouwen op de geheime, geestelijke aan
sporingen van mijn eigen natuur en mij zelf
geheel over te geven aan een liefde, die alle
dingen deed vermoeden en toch niets beloof
de! Vervuld van de meest tegenstrijdige go-
dachten lieo ik de kamer langzaam op en
neer, de lange spiegel weerkaatste mijn
gelaat en gestalte en toonde mij het getrouwe
beeld van de verwonderde vrouw, die ik in
mijn vreemde reeks visioenen had gezien
de vrouw, die ecuwen geleden had gestreden
tegen conventie en gewoonte, om slechts op
duizend manieren er door overwonnen te
worden de Yrouw, die liefde had gedood,
om ze slechts te zien herrijzen en haar te
moeten aanzien met oogen vol eeuwige her
innering, de vrouw eindelijk, die verdron
ken ter wille van de liefde in een zee van
toorn en beven, nu naast de gegrendelde
poort des Hemels knielde en bad binnen ge
laten te worden 1 En in den geest hoorde ik
weer de woorden, gesproken door een lief
lijke en plechtige stem, die mij in mijn eer
sten droom had toegesproken. ,yEen roos
van al de rozen des Hemels! Een onver
welkbaar en onsterfelijk slechts één, maar
voldoende voor alles! Een liefde onder al de
millioenen liefden van mannen en vrouwen
één, maar voldoende voor de Eeuwigheid!
Hoe lang de roos heeft gewacht op haar ont
plooiing hoe lang de liefde op haar ver
vulling heeft gewacht kunnen alleen de
Engelen, die de daden neerschrijven, zeggen!
Zulke rozen bloeien slechts eens in de woe
stenij van ruimte en tijd; zulk een liefde
komt slechts eens in een Heelal der Werel
den!"
En toen hoorde ik het bevel, mil bii het
afscheid gegeven: „Sta op en ga van hier.
Bewaar de gave, die God u zendt! neem,
wat hel uwe is! ontmoet, wat u gezocht
heeft onder lijden gedurende vele ccuwenl
Keer u niet af, noch door uw eigen wil, noch
door den wil van anderen, opdat niet oude
dwulingen weer voorkomen. Ga over van
droom tot ontwaken! van nacht tol dag!
van schijndood tot leven! van eenzaam
heid tot Uefdel en bewaar in uw hart do
boodschap van een Droom l"
Mocht ik vertrouwen op deze aansporin
gen, die wereldwijzen niets dan inbeelding
zouden noemen? Een ernstig wijsgeer dezer
dagen heeft Inbeelding verklaard als „oen
gevorderd begrip van waarheid", en hij ver
zekert, dat de ontdekkingen van de toekomst
altijd voorzegd kunnen worden door de
dichters en zieners, wier ontvankelijke herse
nen de eersten zijn, die de voorafgaande
waarschuwingen opvangen door de fijnere
uilstortingen der gedachte, die voortkomen
uit het Goddelijk verstand. Hoe dit moge zijn,
mijn levenservaring had mij geleerd, dat het
geen andere Heden als vaste basis van huq
geloof beschouwen, dikwijls onecht is, ter
wijl zulke aansporingen der ziel, die bijna
niet onder woorden gebracht kunnen wor
den, naar de hoogste werkelijkheden van het
bestaan voeren.
Wordt vervolgd.