ir* Jaargang*
DE E EM LAN DER".
Donderdag 8 Mei 1913.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Het Eeuwige Leven.
N° 298
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT I.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG. yi
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amorsfoort f 1.00»
Idem franco per post1.50»
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - 0.10,
Afzonderlijke nummers Ö.Ö5*
Deze Courant versohynt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regelsf 0.50.
Elke regel meer - O.IO.
Dienstaanbiedingen 25 cenls b(j vooruitbetaling.
Grooto lettors naar plaatsruimto.
Voor handel on bodrijt bestaan zoor voordeoligo bepalingen
tot bot herhaald adverteoreu in dit Blad, bij nbonnomont.
Eene circulaire, bovattende do voorwaarden, wordt op
aanvraag toogozondon.
ifce Vrijzinnige Landdag,
Kan het noodig zij.ii 'n opwekking te schrij
ven tot het bijwonen van den Vrijzinnigen
"Landdag, welke Maandag, 2e Pinksterdag op
het Sportterrein Birkhoven gehouden zal
worden?
Wij- leven in het teeken der landdagen en
hageprceken. Het moge in de politieke en
godsdienstige wereld 'n voorbijgaande mode
zijn, 'n feit is het, dat openlucht-samenkom
sten aan de orde van den dag zijn.
De vrijzinnig godsdienstigen Zijn er mis
schien weer in navolging van de zendings
feesten, welke echter 'n eenigszins ander ka
rakter dragen mee begonnen en het sloeg
in. De vrijzinnigen-in-de-politiek z.jn door
dat succes geprikkeld om politieke landdagen
te beleggen en het is de Bond van Vrijzinnige
Propagandavereenigingen, die zich er voor
gespannen heeft om in verschillende deelen
des lands dergelijke opcnlucJitsamenkomstcn
te organiseeren. Zoo goed schijnen deze het
vorige jaar geslaagd te zijn, dat er den
Tweeden Pinksterdag niet minder dan 3 ge
houden zullen worden: te Beverwijk, tc
Vlaardingen en op Birkhoven.
Propaganda is niet het hoofddoel dezer
landdagenonder de bezoekers zullen im
mers de niet-vrijzlnnigen maar luttel in aan
tal zijn. De grootc beteekenis van de landda
gen ligt op ander terrein. Niet ter wille van
hen, die de onvergankelijke vrijzinnige be
ginselen nog niet verstaan, maar ter wille
van de vrijzinnigen zelf worden deze land
dagen gehouden.
Want, dit zijn de groote voordeelenwij
hooren de groote vragen van den dag nog
eens kort en duidelijk uiteenzetten, wij ko
men in contact met de politieke voormannen,
wij, maken kennis met medestrijders van el
ders, wij wisselen met hen van gedachten en
wij nemen van elkaar velerlei over, dat ons
bij. onze actie kan ten goede komen; maar
boven alleswij worden gewekt tot nieuw®
geestdrift, tot nieuw vuur; en geestdrift is
immers een van de eerste voorwaarden om
de zege te kunnen behalen?
Verblijdend ook is op deze bijeenkomsten
het samengaan Yan alle vrijzinnigen. Onder
de sprekers vinden wij vrije liberalen, vrijzin
nig-democraten en unie-liberalen. De con-
centratie-op-papier is door elke groep afzon
derlijk om het hardst toegejuicht, en hier
hebben wij nu de concentratie-in-voorbeeld.
En dit voorbeeld zal het groote nut hebben,
dat men elkaar gaat leeren waardeeren.
De politiek wordt vaak belasterd; men
zegt en niet geheel ten onrechte dat zij
den mensch verlaagt; maar als politiek ook
nieuwe geestdrift en onderlinge waardeering
kan verwekken, mag dan niet gezegd wor
den, dat ziji ook 'n veredelenden invloed heb
ben kan?
Het is 'n keur van sprekers, die wij den
Tweeden Pinksterdag op den Landdag op
Birkhoven, op onzen Landdag zullen kun
nen hooren. Bovenaan op het lijstje staat na
tuurlijk onze candidaat, mr. W. H. de Beau
fort, de grijze staatsman en onvermoeide
strijder voor de vrijzinnige beginselen. Ter
wijl wegens het talrijke bezoek, dat verwacht
wordt, de andere sprekers, telkens 2 tegelijk
van verschillende spreekgestoelten het woord
zullen voeren, zal mr. W. H. de Beaufort
alle aanwezigen onder z'n gehoor kunnen
hebben.
•Maar ook de andere sprekers en hunne on
derwerpen zullen veel belangstelling onder
vinden. Wij laten hier nog even het program
ma volgen:
Mr. W. H. de Beaufort, oud-minister, Ud
der Tweede Kamer: de Politieke Toestand.
Prof. dr. B. D. Eerdmans, hoogleeraar te
Leiden: de Verkiezingen en de Vrijheid in
Nederland.
Jan Hiddlnk, seer, van den Bond van Vrijz.
Propag. VereenigingenDe gevaren Yan de
Tariefwet.
W. O. A. Koster, alg. secr. van den Vrijz.-
Dein. Bond: Het Openbaar Onderwijs en de
voorstellen tot Grondwetsherziening.
Mevr. N. Mansfeldt—De Wilt Huberts: Het
Vrouwenkiesrecht.
A. Roodhuyzen, lid der Tweede Kamer,
alg. secr. der Liberale Unie: De Vrijzinnige
Concentratie.
Alzoo 'n buitengewoon aanlokkelijk pro
gramma 1
Mogen dan ook de vrijzinnigen uit Amers
foort en ver uit den omtrek zich opmaken om
dezen Landdag zoo schitterend mogelijk te
doen slagen 1
Politiek Overzicht
Teekenen wan ontspanning.
De ontspanning, die is teweeg gebracht door
het besluit van Montenegro om zich te buigen
voor den wil van Europa, doet zich met iede-
ven dag meer gelden. De Europeesche diplo
matie -heeft in de laatste maanden zoo dik
wijls het verwijl van onbekwaamheid moeten
hooren. Haar mag nu dus wel een woord van
hulde worden gebracht, omdat het hare ver
dienste is gewc#t, dat er eene formule ge
vonden is, die Koning Nikita in staat stelde
den schijn te redden en nog op het laatste
oogenblik in de ontruiming van Skutari toe
te stemmen. Die formule, namelijk de over
gave van Skutari aan de officieren, die de
mogendheden vertegenwoordigen, welker
schepen zich voor Antivari bevinden, is door
Piclion, den Franschen minister van buiten-
landsclie zaken, uitgevonden en voorgesteld
aan zijne beide amblgenooten van de triple-
entente, Grey en Sasonow. Koning Nikita ver
klaarde terstond, dat deze formule zijne waar
digheid onaangetast liet, en zijn telegram aan
Sir Edward Grey was slechts het antwoord op
het voorstel, dat oorspronkelijk van Frankrijk
was uitgegaan.
Nu eenmaal het hek van den dam is, zet
men vaart achter het werk. Men bericht dat
heden reeds Skutari door de Montenegrijnsche
troepen ontruimd zal worden. Daarop zal
spoedig de intocht volgen van de inter
nationale troepenmacht, die de taak van
rustbewaarder in de stad op zich zal nemen,
totdat de nieuwe staat Albanië zal zijn ge
vormd. Daarmee heeft de laatste der uit de
Balkanverwarring voortgekomen kwestiën,
waardoor men eene verstoring van de eensge
zindheid der mogendheden kon vreezen, die
den Europeeschen vrede in gevaar zou bren
gen, eene oplossing gevonden. Zeker zal nog
menige belangenstrijd moeten worden uitge
vochten; de nieuwe phase van de oostersche
kwestie, die met den nu geéindigden oorlog
is begonnen, zal de wereld nog lang bezig hou
den. Maar men mag verwachten, dat daarbij
conflicten kunnen vermeden worden, waarbij
het gaat om oorlog of vrede in Europa. Uit
Berlijn wordt naar aanleiding hiervan aan
de Frankf. Ztg. geschreven:
„Men begrijpt, dat na langdurige zenuw
achtige spanning de op het laatste kritieke
oogenblik gevonden vreedzame oplossing van
de Skutari-kweslie in ruimen kring een ge
voel van verlichting en voldoening heeft te
weeggebracht. Men ziet in het publiek, en
naar 't schijnt ook in de kabinetten, den toe
stand heden vreedzamer aan dan sedert lan
gen tijd, en in eene begrijpelijke optimistische
beoordeeling van de taak, die nog valt te ver
richten, doet zich ook de meening gelden, dat
de voor de oprichting van het autonome Al
banië op dezen grond noodige betrekkelijke
rust ook zal zijn te veria-ij gen zonder een
actief optreden van Oostenrijk en Italië. Es-
sad Pacha wordt plotseling - een buiten
staander kan moeielijk beoordeelen of dit
terecht of ten onrechte geschiedt voor een
minder gevaarlijken pretendent gehouden
dan tot dusverin veler oog is hij
niet eens meer pretendent Wanneer de bin-
nenlandsche toestanden van Albanië een in
grijpen noodig zullen maken, dan blijven
Oostenrijk en Italië daartoe bereid; zij be
houden zich hunne rechten voor. Maar uit de
berichten uit Rome en Weenen is op te ma
ken, dat zij gaarne zullen afzien van het al
tijd bedenkelijke avontuur van eene tijdelijke
bezetting.
De laatste zes maanden van bijna onafge
broken politieke onrust met hare zwaar op
het economische leven van bijna alle staten
drukkende oorlogsvrees hebben grooto eco
nomische verliezen ten gevolge gehad. Men
kan spotten over de langzaamheid, waarmee
de diplomatie van Europa heeft gewerkt, en
meenen, dat een krachtiger optreden sneller
tot het. doel van eene vreedzame verzoening
zou hebben geleid. Daarover kan men twis
ten; maar eene gewichtige ondervinding heb
ben deze bange maanden toch gebracht: de
wil tot den vrede van de Europeesche mo
gendheden of, als men 't zoo wil noemen, de
vredesbehoefte van deze mogendheden, dus
in ieder geval de weerzin tegen of de vrees
voor een Europeeschen oorlog, deze gevoe
lens en overwegingen, die uit zeer verschil
lende motieven voortkomen, zijn ook in de
moeielijkste en kritiekste momenten van dit
halvo jaar zoo sterk gebleken, dat men mag
rekenen, dat zij nog voor afzienbaren tijd
zullen voortduren. Zij zijn in ieder geval voor
't oogenblik sterker dan de stroomingen van
het chauvinisme en panslavisme en wat
daarmee verder nog verwant is, waarop de
Duitsche rijkskanselier gewezen heeft als c'.e
gevaarlijkste bron der bedreiging van den
Europeeschen vrede."
De Balkan-oorlog;*
Cettinje, 6 Mei. (Van den bijzonderen
vertegenwoordiger van Havas). Men bericht,
dat de bijcenroeping van de Skoepschtina, die
bepaald was op 8 Mei, zal worden verdaagd,
omdat de Koning in de Skutari-kweslie aan
den wensch der mogendheden heeft toege
geven.
C e 111 n j e, 0 M e i. (In de overbrenging ver
traagd). Ingevolge een besluit van de confe
rentie te Londen, heeft de Engelsche admi
raal, die naar anciënniteit bevel voert over
de internationale vloot in de Montenegrijnsche
wateren, van zijne regeering bevel ontvangen
om consigne te nemen in Skutari, na zich met
de Montenegrijnsche autoriteiten over do ont
ruiming van de stad door dezen te hebben
verstaan.
De Engelsche admiraal, die bevel voert over
de internationale blokkadevloot, heeft bevel
ontvangen zich met den Montenegrijnschen
gouverneur van Skutari In betreJkking te stel
len, die de stad zal moeten overgeven aan
eene commissie van officieren, bijgestaan door
detachementen, die voor de handhaving van
do orde zullen moeten waken.
Mioetskowics, de nieuwe minister-president
in Montenegro, was de vertegenwoordiger van
zijn land te Londen als eerste vredesgcvol-
machtigde. Hij heeft openlijk verklaard, dat
hij zonder voorbehoud het besluit van den
koning betreffende Skutari goed keurt.
De ontruiming van Skutari door de Mon
tenegrijnsche troepen legt aan de mogend
heden den plicht op de stad te bezetten. De
daartoe benoodigde manschappen zullen
moeten worden verschaft door de interna
tionale blokkadevloot, die voor de Montene
grijnsche en Alhaneesche kust ligt. Daar deze
oorlogsschepen geene troepen aan boord
hebben, zullen matrozen voor de onderne
ming hunne diensten moeten verlcenen. De
commandant van de blokkadevloot, de En
gelsche vice-admiraal Burney, beschikt over
eene bemanning van omstreeks 7800 man;
daarvan kunnen voor eene landing 2000 man
in aanmerking komen. Frankrijk en Duilsch-
land zijn slechts door weinige en kleine
schepen vertegenwoordigd. Het hoofdcontin
gent voor de landing zullen dus Oostenrijk-
Hongarije, Italië en Engeland leveren.
Voor de landing van de matrozen-detache
menten komt in de eerste plaats in aanmer
king de haven van San Giovanni di Medua,
de zeehaven van Skutari; wegens het ondie
pe water moeten de schepen ver van den
oever voor anker gaan. De afstand tusschen
San Giovanni en Skutari is 46 Kilometer.
Troepen kunnen dezen weg in omstreeks
twee dagen afleggen; de internationale ma
trozen-detachementen kunnen dus in Skutari
binnenkomen op den derden dag nadat de
ontscheping is geschied.
Nog langs een anderen weg kunnen do
voor de bezetting bestemde detachementen
Skutari bereiken; zij kunnen op de Bojana
naar Skutari ingescheept worden. De Bojana
kan bij gunstigen waterstand over de on
diepte aan den mond tot aan Oboti, gelegen
op omstreeks twee derden van den afstand
van zee uit, door kustvaarders met slechts
13 Meter diepgang (GO ton) bevaren worden;
de verdere, nog twee uren bedragende weg
naar Skutari moet op een rijweg afgelegd
worden. De stad Skutari ligt op 23 K-M. af
stand van den Bojanamond; de rivier heeft
echter voor dien weg den dubbelen afstand
noodig.
De bezetting zal naar een vooraf uitgewerkt
plan in dier voege geschieden, dat aan ieder
detachement der betrokken mogendheden
eene stadswijk met de corrëspondeerende
versterkingen wordt aangewezen.
Weenen, 6 Mei. liet Fremdenblalt zegt,
dat het een feit is, dat de wil van Europa
is uitgevoerd, ofschoon dit resultaat is be
reikt dank zij vooral de tusschenkomst van
Oostenrijk met steun van zijn bondgenoot
Dit feit moet worden begroet als een teckcn<
dat de andere besluiten van de mogendheden
ten aanzien van de Albaneesche kwestie
eveneens zonder verwikkelingen zullen wor
den uitgevoerd. ^rVat de zuidelijke grens van
het Albaneesche statuut, alsmede den toe
stand van het land zelf betreft, verwachten
wij dat besluiten zullen worden genomen iu
een geest, beantwoordende aan den onver-
zettclijken wil vau de hoofdzakelijk belang
hebbende stalen, die in geen geval willen
toelaten, dat aan hunne groote belangen in
Albanië afbreuk wordt gedaan.
Gon s ta n z a, 7 Mei. Op bevel van da
Turksche regeering hebben 30 officieren van
Albaneeschen oorsprong Tsjataldja verlaten*
om zich naar Albanië te begeven. Het ia
niet bekend met welke zending zij belast zijn.
K o n s t a n t i n o p o 1, 7 Mei. Volgens een
avondblad zijn verscheidene Albaneezen het
land uitgezeL Riza Bey is uit Djakova gezet.
W e e n e n, 6 Mei. Volgens particuliere be
richten, komende uit Alessio, zouden de Serven
den 5en Alessio ontruimd hebben. Hel vertreS
van de Serven moet eveneens begonnen zyn
in de streek van Dibra.
Volgens mcdedeclingen van de in Milaan
verschijnende bladen, zal de sterkte van het
voor Albanië bestemde expeditiekorps 40,000
man bedragen. Volgens de Corrierc dclla
Sera, zal generaal Cadorna met bet com
mando belast worden. In Tarente worden do
oorlogsschepen bijeen getrokken. Daar zijn
thans bijeen de pantserkruisers Vettor Pisanl
en San Giorgio niet negen torpedojagers;
verwacht worden de pantserschepen San
Bon, Ferzuccio en Viltorio Emmanuele, waar
admiraal Viole aaii boord zal zijn.
Uit Rome wordt aan de Vossische Ztg. bo*
richt: De censuur werkt met grootc streng
heid. De toerustingen voor operatiën in Zuid-
Albanië en de kwestie der bepaling van de
actiesfereu mogen in telegrammen ternau
wernood vermeld worden. Maar de pers
brengt uitvoerige berichten over Oostenrijk*
sche troepenbewegingen en toebereidselenen
ook over de dreigende toestanden in Alba-
Iets zijn, iets doen, beteekent al dadelijk
een duizendtal dommeriken den strijd aan
doen.
Een li o man vau Licide,
58 DOOR
MARIE CORELLL
En in persoonlijk opzicht zijn verkeer
de helften van geest en stof dikwijls
niet geweld bij elkaar gevoegd, die volgens
de wet der natuur gedwongen worden door
een tijdig onheil van elkaar te scheiden. De
fout wordt veroorzaakt door het niet begrij
pen van den mensch van de natuur en den
omvang zijner eigen krachten en bekwaam
heden. Hij vergeet, dat hij niet is „als de
beesten, die vergaan," maar dat hij den adem
Gods in zich heeft dat hij in zichzelf bezit
hel zaad der onsterfelijkheid, dat voortdu
rend herscheppend is. Hij is gedwongen door
de wetten van het Heelal om aan dat on
sterfelijk leven zijn tweeledig bestaan te ge-
Ven en de daarbij behoorende macht, zonder
Welke hij zijn hoogste doeleinden niet kan
bereiken. Het moge hem duizenden van ja
ren kringloopen van lijd kosten, maar
het moet gedaan worden. Materieel gespro
ken kan hij misschien meenen dat hij zijn
tweeledig bestaan heeft verzekerd door een
aangenaam en rijk huwelijk maar als hij
niet geestelijk is gepaard, dan is zijn huwe
lijk nutteloos ja erger dan nutteloos, want
dan stelt liet slechts nieuwe beletsels tusschen
hem en den voorgestelden vooruitgang, waar
naar hij streeft."
„Men kan het huwelijk toch moeielijk een
onnutte instelling noemen", zeide dr. Braylo
met opgetrokken sombere wenkbrauwen;
„het helpt de wereld bevolken."
„Dat doet het," antwoordde Santoris kalm.
„•Maar als de paren, die door het huwelijk
zijn verbonden, geen geestelijken band heb
ben, en niets dan de aantrekking van het
lichaam, dan bevolken zij de wereld met
meer of minder ongeschikte, niet denkende
en dwaze schepsels zooals zij zelf zijn. En
laat ons veronderstellen, dat deze in tiental
len van milioenen worden geboren gelijk
mieren en vliegen dan zullen zij het wer
kelijk doel van 's menschen bestaan niet ver
der brengen dan tot een stilstand en terug
slag, hetgeen „Dood" wordt genoemd, maar
hetgeen in werkelijkheid slechts een terug
wentelen van het rad des tijds is, omdat zij
van den rechten weg zijn afgedwaald en
verplicht zijn, de reis weer van voren af aan
te beginnen."
Wij zaten zwijgend bijeen; niemand had
een opmerking tc maken.
„Wij komen weer aan datzelfde oude keer
punt," vervolgde hij. „De Westelijke bescha
ving van twee duizend jaren, bijgestaan (en
nu en dan tegengegaan) door de leer der
Christenheid, is haar einde nabij. Uit de
groote schipbreuk der naties, die nu dreigt,
kunnen slechts enkelen gered worden en de
storm ia zoo nabij, dat men bijna het gerom
mel van den donder kan hoorenl Maar waar
om zou lk, of gij of wie ook, er over den
ken?"
Wii hebben onze eigen belangen om aan to
denken en daar zorgen wij zoo goed voor
dat wij al de voornaamste noodwendigheden
des levens vergeten, die ze van eenig gewicht
zou maken! Maar tegenwoordig komt niets
er op aan! Zal ik verder gaan met mijn eigen
geschiedenis; of hebt gij genoeg gehoord?"
Niet half genoeg!'' zeide Catherine Har-
land eensklaps vóór dien tijd had ze nau
welijks een woord gezegd, maar nu boog zij
zich naar voren en keek hem met levendige
belangstelling san. „Gij spreekt van macht'
over uzelf, bezit gij deze macht over ande
ren?"
„Niet, tenzij zij in mijn eigen sfeer komen,
antwoordde hij. „Het zou niet de moeite
waard voor mij zijn, mijn invloed uit te oefe
nen op personen, die mij onverschillig zijn en
het ook altijd zullen blijven. Ik kan mij na
tuurlijk tegen vijanden verdedigen en wel
zonder mijn hand op te heffen."
Allen, behalve ik, keken hem vragend aan,
maar hij verklaarde zijn bedoeling niet. Hij!
ging kalm met zijn eigen verhaal door.
„Zooals ik u heb verteld," zeide hij, „ik
volbracht mijn studies bij Aselzion met goed
genoeg resultaat, om mij gerechtvaardigd te
achten, mijn werk alleen te doen. Ik ging in
Egypte wonen in het oude huis van mijn va
der een mooie plaats met uitgestrekte
parken, dicht met palmen en rijk gevuld met
bloemen en hier begon ik met te leeren be
grijpen en beheerschen het moeielijkste on
derwerp, dsl ooit tot bestudeering is voorge
legd, het meest gecompliceerde en toch exac
te stuk wiskunde, dat ooit ter oplossing is ge
geven. Ik zelf- Ik zelf was mijn raadsel! Hoe
mijzelf zoo volkomen te vereenigen met de
natuur, dat ik mij kon dringen in haar ge
heimen bezitten al wat zij mij kon bieden,
en mij toch van mijn eigen ik zoo volkomen
vrijmaken, dat ik dadelijk bereid zou zijn
alles op te offeren wat ik had gewonnen, wan
neer het oogenblik zou komen."
„Gij houdt van paradoxen," zei de heer
Harland ontstemd. „Welk nut heeft het iets
ti winnen, als men het op een oogenhlikkelijk
bevel moet afstaan."
„Het is de eenige manier te behouden en-
te bewaren wat er le winnen is," antwoordde
Santoris kalm. „En de paradoxe is niet groo-
ter dan die waar het luidt:
„Hij die zijn leven lief heeft zal het ver
liezen." Het eenige oogenblik van de hoogste
zelfovergave is Liefde, als die komt moet al
het andere wijken. Liefde alleen kan het le
ven tot richtsnoer zijn, het volmaken, vol
tooien en tot eeuwige blijdschap brengen.
Maar wees zoo goed er aan te denken, dat ik
aan waarachtige liefde denk niet enkel
lichamelijke aantrekking. De twee dingen ver
schillen van elkaar als licht van duisternis."
„Is de zonderlinge opvatting ,die gij van
ideale liefde hebt de reden, waarom gij nooit
getrouwd zijt?" vroeg Brayle eensklaps.
.Juist!" antwoordde Santoris. „Dat is zeer
beslist de oorzaak dat ik nooit getrouwd ben."
Het werd stil. Ik zag hoe Catherine hem
vluchtig, eenigszins bevreesd, aankeek.
„Gij hebt uw ideaal zeker nooit ontmoet?"
vroeg zij met een flauw la-chje.
„O, ja, ik heb haar wel ontmoet!" ant
woordde hij. „Eeuwen geleden. Bij verschil
lende gelegenheden heb ik haar ontmoet,
nu en dan heeft zij zich van mij vervreemd
soms is zij door anderen van mij wegge*
rukt en nog veel vaker heb ik haar dooi';
mijn eigen dwaasheid en koppigheid van mif
gescheiden maar onze wederzijdsche dwa
lingen doen niets meer dan de onvermijdelijk
ke vereeniging vertragen." Nu zeide hij lang
zaam en met klaarblijkelijke bedoeling?
„Want het is een onvermijdelijke vereenigingl.
evenals twee eleclronen, die gedurendet
gansche perioden in de ruimte ronddraaien
eindelijk tegen elkaar aanstormen en onver-*
breekbaar vereenigd blijven, zoodat niets z
ooit kan schefden."
„En dan?" vroeg dr. Bre-ylc ironisch.
„Dan? Wel, alles is dan mogelijk! Schooi*
heid, volmaaktheid, wijsheid, vooruitgang,
scheppingsmacht in een wereld zelfs wereld
den van schitterende gedachte en schitte-'
rende idealen, die wel leiden moet naar nog|
schitterender verwezenlijking! Het is niefc
moeielijk zich in te denken, dat twee paaij
hersenen, twee geesten zoo volmaakt in over
eenstemming leven, dat zij als een verhevea
sccoord der muziek harmonie brengen in tol
tot nu toe zwijgende levens-tijdperken
maar denk aan twee onsterfelijke zielen, ver<
vuld van een liefde, even onsterfelijk als zij*
zelf, vereenigd in het hoogste streven om hel
verhevenste te bereiken! de liefde van en*
gel, tot engel, van god tot god! Gij vindt dal
ideaal denkbeeldig, transcendentaal!
onmogelijk! toch zweer ik u, dat het de
meest werkelijke mogelijkheid is in deze
voortsnellende luchtspiegeling van een we
reld!"
Wordt vtrvolg'éL
