lld* Jaargang DE EEMLANDER". Woensdag 14 Mei 1913. BUITENLAND. FEUILLETON. Het Eeuwige Leven. N° 302 Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG. Uitgevers: VALKHOFF Co ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.00» Idem franco per post- 1.50, Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - O.IO. Afzonderlijke nummers - O.«5. Doze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Advertentiën gelieve men liofst vóór 11 uur, familie- advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden. Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1. Intercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regelsf 0.50, Flko regol moor- 0.10. Dienstaanbiedingen 25 cents by vooruitbotnling. Grooto lettors naar plaatsruimto. Voor handel on bodryf bestaan zoor voordooligo bopalingon tot het horhaald ndvortooron in dit Blad, bij abonnomcnb. Eeno circulairo, bovattondo do voonvaardon, wordt op aanvraag toegezonden. Jiobcle strijdwijze! In het begin van de volgende maand zul len drie rccEtsche Kamerleden, baron van Wijnbergen (R.-K.), dominee Ankerman (C.-II.) cn jlir. van Asch van Wij-ck (onze A.-R. afge vaardigde) hier ter slede 'n gala-voorstelling komen geven, waartegen het circus Wilke, dat 'n week vroeger komt, het glad zal moe ten afleggen, 'n Grootc stoet paradepaarden, die reeds 10 jaren lang overal stormachtig ap plaus van het coalitie-publiek oogsten, zullen nogmaals in den ring gebracht worden cn het is den sprekers wél toevertrouwd om de hizondene qualiteiten van dio jbeeslcn voorf dergelijke parades s-an te prijzen. Verder zal 'n groot aantal, voor menschen, die het nogj nooit bijgewoond hebben, verbluffende goo cheltoeren vertoond worden, een en ander af gewisseld met politieke potsen, clowneries en cquilibralies van „christelijke*' acrobaten op het zwarte koord. Een van de drie artistcn uit het coalitie spul heeft verleden weck heel alleen 'n voor stelling te Leiden gegeven cn het publiek bui tengewoon vermaakt. Misschien mogen wij ter aanbeveling iets overnemen uit de versla gen, welke wij betreffende die Leidschc ver tooning in andere bladen lazen. Het was baron van Wijnbergen, die daar voor de R.-K. kiesvereeniging optrad. Ilij begon met 'n soort proloog, waarin hij zeer te keer ging tegen de minderwaardige strijd middelen en pamfletten, welke in deze poli tieke worsteling gebruikt werden door de gij vult natuurlijk in: clericalen, en denkt aan het onheilige geschrijf in „de Heilige Fami lie" (de titel is lieusch niet ironisch bedoeld, gelijk velen nog steeds schijnen te mcenen), gij denkt aan al die weerzinwekkende verkie- zingslcctuur, welke het genoemde en andere roomsche lasterhlaadjes verspreiden en wel ke de kleine anli-rev. leugenpers aan liaro lezers voorlegt of liever voorliegt; ja, gij denkt waarschijnlijk ook aan de schandelijke taal, welke zelfs iemand als mr. dr. van Best durft uitslaan (van hem zijn immers de woorden: wanneer de liberalen weer aan het bewind komen, glijden wij terug naar den afgrond der ontucht). Neen lezer, de heer van Wijnber gen richtte z'n verwijt tegen de.socialis ten", vult gij thans aan. Och neen lezer, val ons toch niet telkens in dc rede, de socialis ten hebben het reeds lang in politiek t,Yuil- bekken'' moeten afleggen tegen de verpolN tickle christenen. Dc vrijzinnigen zijn liet, die door dien roomschen propagandist van zeer verdachte reputatie beschuldigd worden van minderwaardige praktijken. Och, het is n goedkoope aardigheid. Dc vrijzinnige propagandisten hebben zooveel stof gehad om dergelijke beschuldigingen te gen de clericalen te richten, en zij hebben daarbij zooveel succes geoogst, dat de poli tieke charlatans naijverig geworden zijn en het hun willen nadoen. Het is niet alleen van Wijnbergen, het was ook dominee Hogerzeji, het zijn misschien wel alle rechtsche rede naars, die, als kinderen, de vrijzinnige spre kers napraten, wat dezen juist hun voor de voeten wierpen. En als men nu eens nagaat, wat die reclil- sche propagandisten dan wel stellen tegen over dat clericale verkiezingsvuil ze moe ten hun beschuldigingen toch op iels doen rusten dan ziet men, dat ze steeds komen aandragen mot 'n brochuretje van 'n zekeren heer v. d. Leeuw, die echter dit grootc ge brek heeft, dat hij geheel buiten, zoo niet vierkant tegenover de vrijzinnige con centratie slaat! Het mooiste van alles is echter de klacht over unfaire strijdwijze te hooren uit den» mond van iemand als de propagandist van Wijnbergen, die lieusch zelf niet verdacht wordt van al te grootc scrupuleusheid en 'n dergelijke eigenschap zeker niet aan den dag gelegd heeft in z'n Lcidsche rede. Volgens het verslag in dc N. R. Ct. toch heeft hij o.a. ge zegd: Alles wat is legen openbare zedelijk heid, alles wat is legen openbare orde, alles wat is voor ondermijning van hel gezag, wat ongcloovig is, stemt links. Een afgevaardigde in de Belgische Kamer heeft gezegd: alles wat canaille is, stemt links. Het is een feil, dat dit soort men schen bij links denken te komen, waar zij komen willen. (Dan zijn ze toch aan 'n verkeerd adres, wij weten 'n beter). Vooral dat beroep op den Belgischen afge vaardigde is kostelijk Dc heer van Wijnber gen, hoe onversaagd overigens op dit terrein, heeft het toch nog niet aangedurfd er rond voor uit tc komen, dat hij hel eens was met dien rfgovaardigde. Maar aangenomen al eens dal het Belgische canaille natuurlijk met uilzondering van hen, die zich door clericale verkiezingsagenten lieten omkoopen links gestemd heeft, wel, dan pleit dit voor hel Bel gische canaille, dat daardoor immers loon de nog zooveel vaderlandsliefde en naiionaal besef te hebben, dal het*wilde meewerken om het zwarte juk af te schudden. Zoo ziet men alweer, dat niemand zoo slecht is, of hij heeft nog wel iets goeds aan zich. Wij willen den heer van Wijnbergen niet al te hard vallen, wij gelooven graag, dat hij het niet zoo kwaad meende; om „christelijk" minister te worden, moet men nu eenmaal 'n zeer „onchristelijken" weg bewandelen. Ma,ar mogen wij nu eens naast die opsomming van wat links staat, curiosilcitshalve 'n tegenreke- ning opmaken van wat rechts staat? Wij leg gen den na<lruk op „curiositeitshalve", wij, blijven in den stijl-van Wijnbergen, maar wij zouden niet graag dergelijke argumenten op n serieuse vergadering aanvoeren. Welaan dus: Rechts stemmen: alle vroomheidshuiche laars, alle schijnheiligen, alle vcinzaards, alle mond-christcncn, alle farizeeërs, alle kwezels, alle femelaars, alle herscnloozen, alle duister- lingen, alle baantjesjagers cn pierewaaiers, die van 'n christelijke regecring 'n bpjattje verwachten, alle analfabeten in Brabant en Limburg, alle smokkelaars, vechtersbazen en drinkebroers in diezelfde provincies, cn ten slotte 'n aantal eenvoudige, oprechte christe nen, die zich misleiden laten door dc leugen- leuzen van de geestelijke en politieke volks menners der rechterzijde. Politiek Overzicht. De conferentie te Qern. De Pinksterdagen hebben ditmaal iets nieuws gebracht, iets wat nog nooit was ge beurd. In dc aula van dc universiteit te Bern zijn leden van den Duilschen rijksdag en van de Fransche voiksverlegcnv/oordiging samen vergaderd geweest. Als uitgangspunt van hun- ne gemeenschappelijke besprekingen he^oen gediend dc voordrachten tot legerversterking, die nu bij de beide parlementen aanhangig zijn. Het vooruitzicht, dat daardoor de mimai- re lasten, die op geheel Europa ,maar in de eerste plaats op Frankrijk cn Duitschland drukken, weder aanmerkelijk zullen worden verzwaard, heeft de gemoederen ontvanke lijk gemaakt voor het denkbeeld om gezamen lijk overleg te plegen wat kan worden ge daan om aan den rufneuzen wedstrijd in oor logstoerustingen een einde te maken. Aan dit denkbeeld is uitvoering gegeven door dc bij eenroeping van deze conferentie, waarvan het voorbereidende werk was verricht door cene commissie van leden van den Zwitserschen nalionalen raad. De cijfers wijzen uil, dat de roepstem om. deze conferentie bij te wonen meer gehoor heeft gevonden in Frankrijk dan in Duitsch land. Onder de deelnemers aan deze confe rentie was de Duitsche rijksdag door 33 van zijne leden vertegenwoordigd. Dat is in ver gelijking met dc Fransche bezoekers het a|antal aanwezige senatoren cn Kamerleden wordt verschillend opgegeven; eenc opgave gewaagt van 124 deelnemers ,eene andere van 1S5 een vrij gering cijfer, ook al houdt men er rekening mee, dat de Duitsche rijksdag be langrijk minder leden telt dan in Frankrijk Senaat en Kamer te zamen. Maar voor een deel wordt dit goed. gemaakt door de schrif telijke betuigingen van instemming, die van een aantal Duitsche leden, die niet waren opgekomen, zijn ontvangen. Onder de Duilschers leverden dc sociaal democratische leden het grootste contingent; zij waren 23 sterk, terwijl de burgerlijke par tijen door slechts 10 vertegenwoordigd waren, namelijk door leden van de Fortschriltspartij cn het centrum cn door den Deen Hanssen. Dc nationaal-liberale partijgroep in den rijksdag verklaarde in een schrijven, dal zij groote sympathie voelde voor het streven naar cene Fransch-Duilsche toenadering. Dc Fransche deputatie omvatte in ecne juistere verhouding de verschillende fractiën, die aan de linker zijde gezeten zijn. Wal deze vertegenwoordigers van het Fransche en het Duitsche volk samenbracht, werd door den senator d'Estournelles dc Con stant, den bekenden leider van de beweging ten gunste van arbitrage in Frankrijk, uitge drukt in cene klacht, dat „de oorlogstoerus tingen, die als ccn soort verzekeringspremie werden voorgesteld, een internationaal gevaar zijn geworden. Is hel niet mogelijk, dat Fran- schen cn Duitsclicrs van alle partijen op zich nemen dit gevaar te bestrijden cn de daartoe noodigc middelen in eene gemeenschappelijke openhartige bespreking onderzoeken?" Den terugslag daarop gaf dc Duitsche afgevaardig de Haussmann, die zeide: De bedoeling van de uilnoodiging is, den graad van den goeden wil vast tc stellen, om legen cene voortgaande ver vreemding op tc komen. Dc behoefte aan vrede cn de goede wil om eenc loyale buur schap le onderhouden, zijn groot cn eerlijk in Duitschland en zij zullen veld winnen, naar mate wij den goeden wil ook in Frankrijk waarnemen. Dc motie, die als uitdrukking van dc mcc- ning der geheele conferentie ten slotte werd vastgesteld, is opgesteld door eene gemeen schappelijke commissie. Het telegrafische be richt, dat wij van deze motie hebben gegeven, geeft haar slechts in uittreksel weer; wij ne men haar hier beneden volledig op. Als praktisch resultaat van dc conferentie is aan te merken de instelling van het bureau der conferentie als ccn permanent comité, dal gezeteld zal zijn in Bern en dat zal handelen in den geest van minnelijke oplossing, zoo dik wijls er mocielijkhcden zullen rijzen tussclien dc heide stalen. Of men reeds dadelijk resul taat van deze conferentie zal zien, blijft af te wachten. Het is misschien beter in dit op zicht de verwachting niet te hoog tc span nen cn meer het oog le vestigen op de toe komst. In dc vriendschappelijke bijeenkomst, die de leden van de conferentie nu de olfi- cieele sluiting nog samenhield, maakte de heer Haussmann deze opmerking tot den Fran- schen afgevaardigde Franklin-Bouillon: „liet is verschrikkelijk jammer, dat deze conferen tie zes maanden te laat is gekomen om de nieuwe legerwetten in Frankrijk en Duitsch land te kunnen tegenhouden, maar het lioog- watcrpeil is nu bereikt cn voortaan zal hel getij zich kceren lot den vrede." 3)e Balknu-oorlog. Lo n d c'li, 13 Me i. Reuter verneemt, dat de gezant van Bulgarije te Londen heden morgen per telegraaf de instructie heeft ge kregen om de Yredespreliminaircs tc onder- leekenen. De Gricksche cn Servische gedele geerden hadden heden namiddag die instruc tie nog niet ontvangen. Daarin ligt echter geenszins opgesloten, dat er verschil van in zicht bestaat. De meeste vredesgcdclegeer- den bevinden zich reeds in Londen. Men ver wacht, dat over eenigc dagen eene verga dering van do vertegenwoordigers van allo oorlogvoerenden zal plaats hebben voor dc onderleekcning van liet vredesverdrag. Of schoon officieel het stuk, dal de gevolmach tigden zullen onderteekencn, zal worden aangeduid als do vredesprcliniinaires, zal dit stuk het einde van den oorlog aanwijzen. Men noemt liet de vredesprelimiiiaires, om- dal liet moet worden beschouwd in verband met de beslissingen van de mogendheden be treffende Albanië en de Egelscho eilanden, en ook met de conclusiën van de technische Het is vaak levensgevaarlijk om de dom heid le willen voorlichten. Een Eoiiiaa van liictdc, 57 DOOR MARIE CORELLL Wij gingen „werkelijk", het zou juister zijn geweest le zeggen, dat wij vlogen. Ons vaar tuig gleed snel en gestadig over het water als een fraaie vorm van wit vuur; met geen an der geluid dan het zachte gemurmel van het Water, hetwelk zijn kiel doorkliefde. Eens klaps kwam als een plotseling gefluister uit het feeënland het zacht getokkel op een harp dat aanzwol lot de teerste melodie; een jon gensstem, helder, zaclil en vol begon le zin gen, met zulk een duidelijke uitspraak, dal wij elk woord konden verslaan: Zeilen, zeilen! Waarheen? Welk pad van de glinsterende zee Schijnt het best voor u en mij? Het doet er niet toe welken weg, Bij nacht of bij dag, Zoolang wij te zamen zeilenl Zeilen, zeilen! Waarbeen? In den roscn gloed. Pan de diepe rustplaats der zon? Wij behoeven niet te weten hoe ver wij gaan, wolang wij. te zamen zeilen t Zeilen, zeilenl Waarheen? Naar hel strand van Liefdes Tooverland Schitterend als de regenboog Wij vragen niet waar Op aarde of in de lucht, Zoolang wij te zamen zeilen! Zeilen, zeilen! Waarheen? Naar het goddelijk leven, Uw ziel met de mijne vereenigd, In hemel of hel Alles moet goed zijn, Zoolang wij le zamen zeilen! Het lied eindigde met een hartstochtelijk accoord, dal een antwoord uit de zee scheen op te wekken, in elk geval kwam er een vreemde huiverende echo als het ware uit lief water en zweefde door de uitgestrekte stilte van den nacht. Mijn hart sloeg snel en on rustig, en mijn oogen werden warm van be dwongen tranen; waarom kon ik niet ont snappen aan de vreemde, beklemmende kracht, die mijn werkelijk Ik als met hand boeien van staal gevangen hield! Ik kon zelfs niet spreken, en terwijl de anderen in hun handen klapten, in verrukking over de schoon heid van het lied en de stem, zat ik zwijgend. „Hij zingt goed," zeide Santoris. „Ilij is de Oostersche jongen, dien gij zaagt, toen gij he den morgen aan dek kwaamt. Ik bracht hem mede uit Egypte. Hij zal da<lelijk een ander lied voor ons zingen. Zullen wij wat gaan loopen?" Wij stonden op en liepen langzaam het dele op en neer, gaandeweg verdeelden wij ons in paren, Catherine en dr. Brayle, de heer Ilar- land en zijn secretaris, Santoris en ik. Wij bleven bij den achtersteven staan, en keken naar de boegspriel, die den afstand van lucht en zee scheen tc doordringen als een vlie gende pijl. „Gij wilt mij alleen spreken," zeide Santo ris. „Is hel niet zoo? Ofschoon ik weet, wat gij wilt zeggen!" Ik keek hem ©enigszins uitdagend aan. „Dan behoef ik niet te spreken," antwoord de ik. „Neen gij behoeft niet te spreken, tenzij gij uiting geeft aan hetgeen werkelijk in uw ziel is," zeide hij, „ik zou liever willen, dat gij niet vormelijk met mij omgingt." Een oogenblik was ik bijna boos. „Ik doe niet vormelijk," fluisterde ik. „Neen? Is dat wel heel oprecht?" Ik sloeg mijn oogen op en ontmoette de zijne. Ilij glimlachte. Iets van de gedruktheid mijner ziel verdween eensklaps, ik zeide haastig en zacht: „U moet toch welen, hoe moeilijk het voor mij is. Alles is zoo vreemd gegaan, en wij zijn hier omringd door invloeden die wel dwingen, dal men niet oprecht is. Ik kan niet zoo openhartig met u spreken, als ik het onder andere omstandigheden zou doen. Voor u is hel gemakkelijk u zelf tc zijn, gij zijt meester geworden over alle lagere krach ten. Maar met mij is het iets anders, mis schien zal ik kalmer kunnen denken als ik weg ben." „Gij gaat weg?" vroeg hij vriendelijk. „Ja het is beter." Hij zweeg. Ik vervolgde snel. „Dc vertrek omdat ik mij niet in staat voel legen mijn tegenwoordige omgeving op te komen. Ik heb reeds vroeger iels dergelijks ondervonden, dat weet ik beslist." „Ik ook!" viel hij mij in dc rede. „Welnu dan moet gij er u beter reken- I schap van kunnen geven dan ik," ik keek met meer moed naar hem, „en als gij hel hebt gedaan, dan weet ge dat het tot moeite heeft geleid. Ik zou graag willen dal gij mij liielpt". „Ik? IJ helpen?" zeide hij. ,/Iioe lean ik u helpen als gij mij verlaat?" Er was iets oneindig droevigs in zijn stem, en de oude vrees kwam als een huivering over mij dat ik zou verliezen wal ik had ge wonnen! „Indien ik u verlies," zeide ik bevend, „doe ik het omdat ik niet waard ben met u te zijn. O, leunt gij dat niet in mij zien?" Terwijl ik sprak nam hij mijn hand in dc zijne en druk te die hartelijk. „Ik ben zoo eigenzinnig, zoo trotsch, zoo onwaardig! Er zijn duizend dingen die ik u zou willen zeggen maar ik durf niet, hier niet, en iui niet!" „Niemand zal ons naderen," zeide hij nog altijd mijn hand vasthoudend, „ik houd de anderen zonder dat zij het zelf bemerken op een afstand totdat gij hebt gesproken. Vertel mij enkele van die duizend dingen!*' Ik keek naar hem op cn zag den diepen glans zijner oogen die vervuld waren van een grootc teederlieid. Ilij trok mij wat dichter naar zich toe. „Zeg mij," drong hij zacht aan, „is er heel veel dat wij, indien wij oprecht tegenover elkaar zijn, niet reeds weten?" ,<Gij weet meer dan ik!" antwoordcre ik ,yEn ik verlang er naar u gelijk te worden! Dat verlang ik. Ik kan niet tevreden zijn te .voelen dat ik zwak en blind in het duister rondtast, terwijl gij sterk en zelfbewust in het licht slaat! Gij kunt mij helpen cn gij wilt mij helpen! Gii zult nog zeggen, waar commissie te Parijs. Dal alles zal worden op genomen in het verdrag, dat na bckrachti» ging door dc mogendheden het verdrag van Berlijn zal vervangen. De gezantenconferentie zal in Londen blij* ven vergaderen tijdens dc zittingen van de commissie tc Parijs. Zij zal nota nemen van <le besluiten der commissie, liet zal dus niet noodig zijn, dat een congres van dc mogend heden bijeenkomt, want men gelooft in do diplomatieke kringen, dat, gegeven zijiiule liet slagen van do Londonsche conferentie, hol mogelijk zal zijn dc tamelijk lastige proce dure van een formeel congres achterwege tc laten blijven» De Times schrijft over den stand van dt vredesbemiddeling: liet vredesverdrag zal lieden misschien nog niet door alle Bnlkuu- sLaten onder teel jend worden. Maar als er gcene incidenten voorkomen, mag men do onderlcckening met vertrouwen binnen wei nige dagen verwachten. Men behoeft geena grootc bcteekenis toe tc kennen aan de om standigheid, dal hel verdrag wordt genoemd ccn preliminair vredesverdrag. Men vvcct zeer goed, dat dit stuk, dat door de mogend heden na rijp beraad is opgesteld, ten slolto het definitieve verdrag zal vormen. Er zullen nog vele besprekingen plaats hebben, zoo gaat de Times voort. Maar dio zulleai niet tussclien de bond.conootcn en dc Turken, maar tussclien de bondgcnoolcn cn dc mogendheden plaats hebben. Dc bondgc- noolen zullen weten, dat, nu dc mogendheden lot hun besluit gekomen zijn, verzet cn be zwaren nutteloos zijn. Dc beslissing berust bij dc mogendheden, cn de mogendhcdciy hebben in hun verdrag hun oordcel over d* hoofdkwesliön neergelegd. In Parijs verluidt, dal hel bijeenkomen van de internationale financicelc conferentie zal worden uitgesteld cn wel tol den 25en Mei. San Giovanni d i M e d u a, 13 Mei. Er worden toebereidselen gemaakt voor dc ontscheping van het internationale contin gent, dal morgen Skutari moet bezetten. De Engclschc admiraal Burnley heeft zich naar Ragusa begeven om ccn onderhoud le hebben met den eersten lord van de Britsche admi raliteit, die zich aan boord bevindt van do Enchantress. Sofia, 13 Mei. Blijkens de officieclc op gaven zijn de Bulgaarsclic verliezen in den. oorlog: 330 officieren en 29,711 soldaten ge dood, 950 officieren en 52,550 soldaten g<y wond, 3193 vermist. Belgrado, 12 Mei. Wélingelichte krin gen verklaren hel voor onjuist, dat in do kwestie der vcrdeeling van hel gebied mei Bulgarije, Servië hét standpunt van Bulgarije heeft aangenomen om de arbitrage te verwet* pen. Volgens tc Petersburg ontvangen berichten, maakt dc ontspanning vorderingen. Dc cor respondent van dc Frankf. Ztg. deelt mede,, dal men bijzondere waarde toekent aan do berichten, dat Servië en Bulgarije zich met elkaar hebben verstaan, hetgeen een formeel Russische scheidsgerecht overbodig zou ma ken. Het Servische kabinet heeft overigens in Petersburg dc ofiicieele verklaring laten al- leggen, dat Servië hel schëidsrcchtersambt vin ik heen zal gaan en studeeren zooals gij bij Aselzion hebt gedaan!" dlij week terug geheel cn al verbazing. ,jBij Aselzion! Lieve, vergeef mij. Gij zijV een vrouw! Het is onmogelijk, dat gij zulk een groote proef zoudt doorslaan zulk een strenge inspanning! En waarom zoudt gij het beproeven? Indien gij hel mij Toestondl, zou ik voldoende voor u zijn." ,/Maar dal wil ik niet toestaan," zeide il* snel, geprikkeld tol een soort verzet, „ik wil naar dezelfde bron van onderricht gaan, cu dan zal ik zien, waar ik ten opzichte van Ui sta! Indien ik hier nu blijf..." „Het zal weer de oude geschiedenis zijn!*) zeide hij. „Liefde en wantrouwen! Dan wcct van elkaar gaan op dezelfde droeve manier" J Is het niet mogelijk dc fouten van het verle den le vermijden?" „Neen," zeide ik beslist. „Voor mij is hel niet mogelijk! Ik kan niet zwichten voor mijn eigen innerlijkcn drang. Deze biedt mij te veel geluk! Ik twijfel aan de vreugde ik vrees de heerlijkheid!" Mijn stem beefde de greep van zijn hand,verzwakte mij. „Ik zal u zeggen," zeide hij na een korte stilte, „wat gij voelt, gij zijl er volmaakt ver-, zekerd van, dat er lusschen u cn mij ccn band beslaat die geen aardsche noch hemel- sche macht kan verbreken maar gij leeft in een praktische wereld met praktische menschen cn de invloed, welken zij uitoefe nen, maakt dat gij niet gelooft in de waar heden die de kern uitmaken van uw gees telijk bestaan. Dat all'es begrijp ik. Ook be grijp ik waarom gij naar het Huis van Asel zion wc-nscht te gaan cn gij zult gaan Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1913 | | pagina 1