lld* Jaargang
DE EEMLANDER".
Woensdag 14 Mei 1913.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Het Eeuwige Leven.
N° 302
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
Uitgevers: VALKHOFF Co
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.00»
Idem franco per post- 1.50,
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - O.IO.
Afzonderlijke nummers - O.«5.
Doze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liofst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regelsf 0.50,
Flko regol moor- 0.10.
Dienstaanbiedingen 25 cents by vooruitbotnling.
Grooto lettors naar plaatsruimto.
Voor handel on bodryf bestaan zoor voordooligo bopalingon
tot het horhaald ndvortooron in dit Blad, bij abonnomcnb.
Eeno circulairo, bovattondo do voonvaardon, wordt op
aanvraag toegezonden.
Jiobcle strijdwijze!
In het begin van de volgende maand zul
len drie rccEtsche Kamerleden, baron van
Wijnbergen (R.-K.), dominee Ankerman (C.-II.)
cn jlir. van Asch van Wij-ck (onze A.-R. afge
vaardigde) hier ter slede 'n gala-voorstelling
komen geven, waartegen het circus Wilke,
dat 'n week vroeger komt, het glad zal moe
ten afleggen, 'n Grootc stoet paradepaarden,
die reeds 10 jaren lang overal stormachtig ap
plaus van het coalitie-publiek oogsten, zullen
nogmaals in den ring gebracht worden cn
het is den sprekers wél toevertrouwd om de
hizondene qualiteiten van dio jbeeslcn voorf
dergelijke parades s-an te prijzen. Verder zal
'n groot aantal, voor menschen, die het nogj
nooit bijgewoond hebben, verbluffende goo
cheltoeren vertoond worden, een en ander af
gewisseld met politieke potsen, clowneries en
cquilibralies van „christelijke*' acrobaten op
het zwarte koord.
Een van de drie artistcn uit het coalitie
spul heeft verleden weck heel alleen 'n voor
stelling te Leiden gegeven cn het publiek bui
tengewoon vermaakt. Misschien mogen wij
ter aanbeveling iets overnemen uit de versla
gen, welke wij betreffende die Leidschc ver
tooning in andere bladen lazen.
Het was baron van Wijnbergen, die daar
voor de R.-K. kiesvereeniging optrad. Ilij
begon met 'n soort proloog, waarin hij zeer
te keer ging tegen de minderwaardige strijd
middelen en pamfletten, welke in deze poli
tieke worsteling gebruikt werden door de
gij vult natuurlijk in: clericalen, en denkt aan
het onheilige geschrijf in „de Heilige Fami
lie" (de titel is lieusch niet ironisch bedoeld,
gelijk velen nog steeds schijnen te mcenen),
gij denkt aan al die weerzinwekkende verkie-
zingslcctuur, welke het genoemde en andere
roomsche lasterhlaadjes verspreiden en wel
ke de kleine anli-rev. leugenpers aan liaro
lezers voorlegt of liever voorliegt; ja, gij denkt
waarschijnlijk ook aan de schandelijke taal,
welke zelfs iemand als mr. dr. van Best durft
uitslaan (van hem zijn immers de woorden:
wanneer de liberalen weer aan het bewind
komen, glijden wij terug naar den afgrond der
ontucht). Neen lezer, de heer van Wijnber
gen richtte z'n verwijt tegen de.socialis
ten", vult gij thans aan. Och neen lezer, val
ons toch niet telkens in dc rede, de socialis
ten hebben het reeds lang in politiek t,Yuil-
bekken'' moeten afleggen tegen de verpolN
tickle christenen. Dc vrijzinnigen zijn liet, die
door dien roomschen propagandist van zeer
verdachte reputatie beschuldigd worden van
minderwaardige praktijken.
Och, het is n goedkoope aardigheid. Dc
vrijzinnige propagandisten hebben zooveel
stof gehad om dergelijke beschuldigingen te
gen de clericalen te richten, en zij hebben
daarbij zooveel succes geoogst, dat de poli
tieke charlatans naijverig geworden zijn en
het hun willen nadoen. Het is niet alleen van
Wijnbergen, het was ook dominee Hogerzeji,
het zijn misschien wel alle rechtsche rede
naars, die, als kinderen, de vrijzinnige spre
kers napraten, wat dezen juist hun voor de
voeten wierpen.
En als men nu eens nagaat, wat die reclil-
sche propagandisten dan wel stellen tegen
over dat clericale verkiezingsvuil ze moe
ten hun beschuldigingen toch op iels doen
rusten dan ziet men, dat ze steeds komen
aandragen mot 'n brochuretje van 'n zekeren
heer v. d. Leeuw, die echter dit grootc ge
brek heeft, dat hij geheel buiten, zoo niet
vierkant tegenover de vrijzinnige con
centratie slaat!
Het mooiste van alles is echter de klacht
over unfaire strijdwijze te hooren uit den»
mond van iemand als de propagandist van
Wijnbergen, die lieusch zelf niet verdacht
wordt van al te grootc scrupuleusheid en 'n
dergelijke eigenschap zeker niet aan den dag
gelegd heeft in z'n Lcidsche rede. Volgens het
verslag in dc N. R. Ct. toch heeft hij o.a. ge
zegd:
Alles wat is legen openbare zedelijk
heid, alles wat is legen openbare orde,
alles wat is voor ondermijning van hel
gezag, wat ongcloovig is, stemt links. Een
afgevaardigde in de Belgische Kamer
heeft gezegd: alles wat canaille is, stemt
links. Het is een feil, dat dit soort men
schen bij links denken te komen, waar
zij komen willen. (Dan zijn ze toch aan
'n verkeerd adres, wij weten 'n beter).
Vooral dat beroep op den Belgischen afge
vaardigde is kostelijk Dc heer van Wijnber
gen, hoe onversaagd overigens op dit terrein,
heeft het toch nog niet aangedurfd er rond
voor uit tc komen, dat hij hel eens was met
dien rfgovaardigde. Maar aangenomen al eens
dal het Belgische canaille natuurlijk met
uilzondering van hen, die zich door clericale
verkiezingsagenten lieten omkoopen links
gestemd heeft, wel, dan pleit dit voor hel Bel
gische canaille, dat daardoor immers loon
de nog zooveel vaderlandsliefde en naiionaal
besef te hebben, dal het*wilde meewerken om
het zwarte juk af te schudden. Zoo ziet men
alweer, dat niemand zoo slecht is, of hij heeft
nog wel iets goeds aan zich.
Wij willen den heer van Wijnbergen niet
al te hard vallen, wij gelooven graag, dat hij
het niet zoo kwaad meende; om „christelijk"
minister te worden, moet men nu eenmaal 'n
zeer „onchristelijken" weg bewandelen. Ma,ar
mogen wij nu eens naast die opsomming van
wat links staat, curiosilcitshalve 'n tegenreke-
ning opmaken van wat rechts staat? Wij leg
gen den na<lruk op „curiositeitshalve", wij,
blijven in den stijl-van Wijnbergen, maar wij
zouden niet graag dergelijke argumenten op
n serieuse vergadering aanvoeren. Welaan
dus: Rechts stemmen: alle vroomheidshuiche
laars, alle schijnheiligen, alle vcinzaards, alle
mond-christcncn, alle farizeeërs, alle kwezels,
alle femelaars, alle herscnloozen, alle duister-
lingen, alle baantjesjagers cn pierewaaiers,
die van 'n christelijke regecring 'n bpjattje
verwachten, alle analfabeten in Brabant en
Limburg, alle smokkelaars, vechtersbazen en
drinkebroers in diezelfde provincies, cn ten
slotte 'n aantal eenvoudige, oprechte christe
nen, die zich misleiden laten door dc leugen-
leuzen van de geestelijke en politieke volks
menners der rechterzijde.
Politiek Overzicht.
De conferentie te Qern.
De Pinksterdagen hebben ditmaal iets
nieuws gebracht, iets wat nog nooit was ge
beurd. In dc aula van dc universiteit te Bern
zijn leden van den Duilschen rijksdag en van
de Fransche voiksverlegcnv/oordiging samen
vergaderd geweest. Als uitgangspunt van hun-
ne gemeenschappelijke besprekingen he^oen
gediend dc voordrachten tot legerversterking,
die nu bij de beide parlementen aanhangig
zijn. Het vooruitzicht, dat daardoor de mimai-
re lasten, die op geheel Europa ,maar in de
eerste plaats op Frankrijk cn Duitschland
drukken, weder aanmerkelijk zullen worden
verzwaard, heeft de gemoederen ontvanke
lijk gemaakt voor het denkbeeld om gezamen
lijk overleg te plegen wat kan worden ge
daan om aan den rufneuzen wedstrijd in oor
logstoerustingen een einde te maken. Aan dit
denkbeeld is uitvoering gegeven door dc bij
eenroeping van deze conferentie, waarvan het
voorbereidende werk was verricht door cene
commissie van leden van den Zwitserschen
nalionalen raad.
De cijfers wijzen uil, dat de roepstem om.
deze conferentie bij te wonen meer gehoor
heeft gevonden in Frankrijk dan in Duitsch
land. Onder de deelnemers aan deze confe
rentie was de Duitsche rijksdag door 33 van
zijne leden vertegenwoordigd. Dat is in ver
gelijking met dc Fransche bezoekers het
a|antal aanwezige senatoren cn Kamerleden
wordt verschillend opgegeven; eenc opgave
gewaagt van 124 deelnemers ,eene andere van
1S5 een vrij gering cijfer, ook al houdt men
er rekening mee, dat de Duitsche rijksdag be
langrijk minder leden telt dan in Frankrijk
Senaat en Kamer te zamen. Maar voor een
deel wordt dit goed. gemaakt door de schrif
telijke betuigingen van instemming, die van
een aantal Duitsche leden, die niet waren
opgekomen, zijn ontvangen.
Onder de Duilschers leverden dc sociaal
democratische leden het grootste contingent;
zij waren 23 sterk, terwijl de burgerlijke par
tijen door slechts 10 vertegenwoordigd waren,
namelijk door leden van de Fortschriltspartij
cn het centrum cn door den Deen Hanssen. Dc
nationaal-liberale partijgroep in den rijksdag
verklaarde in een schrijven, dal zij groote
sympathie voelde voor het streven naar cene
Fransch-Duilsche toenadering. Dc Fransche
deputatie omvatte in ecne juistere verhouding
de verschillende fractiën, die aan de linker
zijde gezeten zijn.
Wal deze vertegenwoordigers van het
Fransche en het Duitsche volk samenbracht,
werd door den senator d'Estournelles dc Con
stant, den bekenden leider van de beweging
ten gunste van arbitrage in Frankrijk, uitge
drukt in cene klacht, dat „de oorlogstoerus
tingen, die als ccn soort verzekeringspremie
werden voorgesteld, een internationaal gevaar
zijn geworden. Is hel niet mogelijk, dat Fran-
schen cn Duitsclicrs van alle partijen op zich
nemen dit gevaar te bestrijden cn de daartoe
noodigc middelen in eene gemeenschappelijke
openhartige bespreking onderzoeken?" Den
terugslag daarop gaf dc Duitsche afgevaardig
de Haussmann, die zeide: De bedoeling van de
uilnoodiging is, den graad van den goeden wil
vast tc stellen, om legen cene voortgaande ver
vreemding op tc komen. Dc behoefte aan
vrede cn de goede wil om eenc loyale buur
schap le onderhouden, zijn groot cn eerlijk
in Duitschland en zij zullen veld winnen, naar
mate wij den goeden wil ook in Frankrijk
waarnemen.
Dc motie, die als uitdrukking van dc mcc-
ning der geheele conferentie ten slotte werd
vastgesteld, is opgesteld door eene gemeen
schappelijke commissie. Het telegrafische be
richt, dat wij van deze motie hebben gegeven,
geeft haar slechts in uittreksel weer; wij ne
men haar hier beneden volledig op.
Als praktisch resultaat van dc conferentie
is aan te merken de instelling van het bureau
der conferentie als ccn permanent comité, dal
gezeteld zal zijn in Bern en dat zal handelen
in den geest van minnelijke oplossing, zoo dik
wijls er mocielijkhcden zullen rijzen tussclien
dc heide stalen. Of men reeds dadelijk resul
taat van deze conferentie zal zien, blijft af te
wachten. Het is misschien beter in dit op
zicht de verwachting niet te hoog tc span
nen cn meer het oog le vestigen op de toe
komst. In dc vriendschappelijke bijeenkomst,
die de leden van de conferentie nu de olfi-
cieele sluiting nog samenhield, maakte de heer
Haussmann deze opmerking tot den Fran-
schen afgevaardigde Franklin-Bouillon: „liet
is verschrikkelijk jammer, dat deze conferen
tie zes maanden te laat is gekomen om de
nieuwe legerwetten in Frankrijk en Duitsch
land te kunnen tegenhouden, maar het lioog-
watcrpeil is nu bereikt cn voortaan zal hel
getij zich kceren lot den vrede."
3)e Balknu-oorlog.
Lo n d c'li, 13 Me i. Reuter verneemt, dat
de gezant van Bulgarije te Londen heden
morgen per telegraaf de instructie heeft ge
kregen om de Yredespreliminaircs tc onder-
leekenen. De Gricksche cn Servische gedele
geerden hadden heden namiddag die instruc
tie nog niet ontvangen. Daarin ligt echter
geenszins opgesloten, dat er verschil van in
zicht bestaat. De meeste vredesgcdclegeer-
den bevinden zich reeds in Londen. Men ver
wacht, dat over eenigc dagen eene verga
dering van do vertegenwoordigers van allo
oorlogvoerenden zal plaats hebben voor dc
onderleekcning van liet vredesverdrag. Of
schoon officieel het stuk, dal de gevolmach
tigden zullen onderteekencn, zal worden
aangeduid als do vredesprcliniinaires, zal
dit stuk het einde van den oorlog aanwijzen.
Men noemt liet de vredesprelimiiiaires, om-
dal liet moet worden beschouwd in verband
met de beslissingen van de mogendheden be
treffende Albanië en de Egelscho eilanden,
en ook met de conclusiën van de technische
Het is vaak levensgevaarlijk om de dom
heid le willen voorlichten.
Een Eoiiiaa van liictdc,
57 DOOR
MARIE CORELLL
Wij gingen „werkelijk", het zou juister zijn
geweest le zeggen, dat wij vlogen. Ons vaar
tuig gleed snel en gestadig over het water als
een fraaie vorm van wit vuur; met geen an
der geluid dan het zachte gemurmel van het
Water, hetwelk zijn kiel doorkliefde. Eens
klaps kwam als een plotseling gefluister uit
het feeënland het zacht getokkel op een harp
dat aanzwol lot de teerste melodie; een jon
gensstem, helder, zaclil en vol begon le zin
gen, met zulk een duidelijke uitspraak, dal
wij elk woord konden verslaan:
Zeilen, zeilen! Waarheen?
Welk pad van de glinsterende zee
Schijnt het best voor u en mij?
Het doet er niet toe welken weg,
Bij nacht of bij dag,
Zoolang wij te zamen zeilenl
Zeilen, zeilen! Waarbeen?
In den roscn gloed.
Pan de diepe rustplaats der zon?
Wij behoeven niet te weten hoe ver wij gaan,
wolang wij. te zamen zeilen t
Zeilen, zeilenl Waarheen?
Naar hel strand van Liefdes Tooverland
Schitterend als de regenboog
Wij vragen niet waar
Op aarde of in de lucht,
Zoolang wij te zamen zeilen!
Zeilen, zeilen! Waarheen?
Naar het goddelijk leven,
Uw ziel met de mijne vereenigd,
In hemel of hel
Alles moet goed zijn,
Zoolang wij le zamen zeilen!
Het lied eindigde met een hartstochtelijk
accoord, dal een antwoord uit de zee scheen
op te wekken, in elk geval kwam er een
vreemde huiverende echo als het ware uit lief
water en zweefde door de uitgestrekte stilte
van den nacht. Mijn hart sloeg snel en on
rustig, en mijn oogen werden warm van be
dwongen tranen; waarom kon ik niet ont
snappen aan de vreemde, beklemmende
kracht, die mijn werkelijk Ik als met hand
boeien van staal gevangen hield! Ik kon zelfs
niet spreken, en terwijl de anderen in hun
handen klapten, in verrukking over de schoon
heid van het lied en de stem, zat ik zwijgend.
„Hij zingt goed," zeide Santoris. „Ilij is de
Oostersche jongen, dien gij zaagt, toen gij he
den morgen aan dek kwaamt. Ik bracht hem
mede uit Egypte. Hij zal da<lelijk een ander
lied voor ons zingen. Zullen wij wat gaan
loopen?"
Wij stonden op en liepen langzaam het dele
op en neer, gaandeweg verdeelden wij ons in
paren, Catherine en dr. Brayle, de heer Ilar-
land en zijn secretaris, Santoris en ik. Wij
bleven bij den achtersteven staan, en keken
naar de boegspriel, die den afstand van lucht
en zee scheen tc doordringen als een vlie
gende pijl.
„Gij wilt mij alleen spreken," zeide Santo
ris. „Is hel niet zoo? Ofschoon ik weet, wat
gij wilt zeggen!"
Ik keek hem ©enigszins uitdagend aan.
„Dan behoef ik niet te spreken," antwoord
de ik.
„Neen gij behoeft niet te spreken, tenzij gij
uiting geeft aan hetgeen werkelijk in uw ziel
is," zeide hij, „ik zou liever willen, dat gij
niet vormelijk met mij omgingt."
Een oogenblik was ik bijna boos.
„Ik doe niet vormelijk," fluisterde ik.
„Neen? Is dat wel heel oprecht?"
Ik sloeg mijn oogen op en ontmoette de
zijne. Ilij glimlachte. Iets van de gedruktheid
mijner ziel verdween eensklaps, ik zeide
haastig en zacht:
„U moet toch welen, hoe moeilijk het voor
mij is. Alles is zoo vreemd gegaan, en wij
zijn hier omringd door invloeden die wel
dwingen, dal men niet oprecht is. Ik kan
niet zoo openhartig met u spreken, als ik het
onder andere omstandigheden zou doen.
Voor u is hel gemakkelijk u zelf tc zijn, gij
zijt meester geworden over alle lagere krach
ten. Maar met mij is het iets anders, mis
schien zal ik kalmer kunnen denken als ik
weg ben."
„Gij gaat weg?" vroeg hij vriendelijk.
„Ja het is beter."
Hij zweeg. Ik vervolgde snel.
„Dc vertrek omdat ik mij niet in staat voel
legen mijn tegenwoordige omgeving op te
komen. Ik heb reeds vroeger iels dergelijks
ondervonden, dat weet ik beslist."
„Ik ook!" viel hij mij in dc rede.
„Welnu dan moet gij er u beter reken-
I schap van kunnen geven dan ik," ik keek met
meer moed naar hem, „en als gij hel hebt
gedaan, dan weet ge dat het tot moeite heeft
geleid. Ik zou graag willen dal gij mij liielpt".
„Ik? IJ helpen?" zeide hij. ,/Iioe lean ik u
helpen als gij mij verlaat?"
Er was iets oneindig droevigs in zijn stem,
en de oude vrees kwam als een huivering
over mij dat ik zou verliezen wal ik had ge
wonnen!
„Indien ik u verlies," zeide ik bevend, „doe
ik het omdat ik niet waard ben met u te zijn.
O, leunt gij dat niet in mij zien?" Terwijl ik
sprak nam hij mijn hand in dc zijne en druk
te die hartelijk.
„Ik ben zoo eigenzinnig, zoo trotsch, zoo
onwaardig! Er zijn duizend dingen die ik
u zou willen zeggen maar ik durf niet, hier
niet, en iui niet!"
„Niemand zal ons naderen," zeide hij nog
altijd mijn hand vasthoudend, „ik houd de
anderen zonder dat zij het zelf bemerken op
een afstand totdat gij hebt gesproken. Vertel
mij enkele van die duizend dingen!*'
Ik keek naar hem op cn zag den diepen
glans zijner oogen die vervuld waren van een
grootc teederlieid. Ilij trok mij wat dichter
naar zich toe.
„Zeg mij," drong hij zacht aan, „is er heel
veel dat wij, indien wij oprecht tegenover
elkaar zijn, niet reeds weten?"
,<Gij weet meer dan ik!" antwoordcre ik
,yEn ik verlang er naar u gelijk te worden!
Dat verlang ik. Ik kan niet tevreden zijn te
.voelen dat ik zwak en blind in het duister
rondtast, terwijl gij sterk en zelfbewust in
het licht slaat! Gij kunt mij helpen cn gij
wilt mij helpen! Gii zult nog zeggen, waar
commissie te Parijs. Dal alles zal worden op
genomen in het verdrag, dat na bckrachti»
ging door dc mogendheden het verdrag van
Berlijn zal vervangen.
De gezantenconferentie zal in Londen blij*
ven vergaderen tijdens dc zittingen van de
commissie tc Parijs. Zij zal nota nemen van
<le besluiten der commissie, liet zal dus niet
noodig zijn, dat een congres van dc mogend
heden bijeenkomt, want men gelooft in do
diplomatieke kringen, dat, gegeven zijiiule liet
slagen van do Londonsche conferentie, hol
mogelijk zal zijn dc tamelijk lastige proce
dure van een formeel congres achterwege
tc laten blijven»
De Times schrijft over den stand van dt
vredesbemiddeling: liet vredesverdrag zal
lieden misschien nog niet door alle Bnlkuu-
sLaten onder teel jend worden. Maar als er
gcene incidenten voorkomen, mag men do
onderlcckening met vertrouwen binnen wei
nige dagen verwachten. Men behoeft geena
grootc bcteekenis toe tc kennen aan de om
standigheid, dal hel verdrag wordt genoemd
ccn preliminair vredesverdrag. Men vvcct
zeer goed, dat dit stuk, dat door de mogend
heden na rijp beraad is opgesteld, ten slolto
het definitieve verdrag zal vormen.
Er zullen nog vele besprekingen plaats
hebben, zoo gaat de Times voort. Maar dio
zulleai niet tussclien de bond.conootcn en dc
Turken, maar tussclien de bondgcnoolcn cn
dc mogendheden plaats hebben. Dc bondgc-
noolen zullen weten, dat, nu dc mogendheden
lot hun besluit gekomen zijn, verzet cn be
zwaren nutteloos zijn. Dc beslissing berust
bij dc mogendheden, cn de mogendhcdciy
hebben in hun verdrag hun oordcel over d*
hoofdkwesliön neergelegd.
In Parijs verluidt, dal hel bijeenkomen van
de internationale financicelc conferentie zal
worden uitgesteld cn wel tol den 25en Mei.
San Giovanni d i M e d u a, 13 Mei.
Er worden toebereidselen gemaakt voor dc
ontscheping van het internationale contin
gent, dal morgen Skutari moet bezetten. De
Engclschc admiraal Burnley heeft zich naar
Ragusa begeven om ccn onderhoud le hebben
met den eersten lord van de Britsche admi
raliteit, die zich aan boord bevindt van do
Enchantress.
Sofia, 13 Mei. Blijkens de officieclc op
gaven zijn de Bulgaarsclic verliezen in den.
oorlog: 330 officieren en 29,711 soldaten ge
dood, 950 officieren en 52,550 soldaten g<y
wond, 3193 vermist.
Belgrado, 12 Mei. Wélingelichte krin
gen verklaren hel voor onjuist, dat in do
kwestie der vcrdeeling van hel gebied mei
Bulgarije, Servië hét standpunt van Bulgarije
heeft aangenomen om de arbitrage te verwet*
pen.
Volgens tc Petersburg ontvangen berichten,
maakt dc ontspanning vorderingen. Dc cor
respondent van dc Frankf. Ztg. deelt mede,,
dal men bijzondere waarde toekent aan do
berichten, dat Servië en Bulgarije zich met
elkaar hebben verstaan, hetgeen een formeel
Russische scheidsgerecht overbodig zou ma
ken. Het Servische kabinet heeft overigens in
Petersburg dc ofiicieele verklaring laten al-
leggen, dat Servië hel schëidsrcchtersambt vin
ik heen zal gaan en studeeren zooals gij bij
Aselzion hebt gedaan!"
dlij week terug geheel cn al verbazing.
,jBij Aselzion! Lieve, vergeef mij. Gij zijV
een vrouw! Het is onmogelijk, dat gij zulk
een groote proef zoudt doorslaan zulk een
strenge inspanning! En waarom zoudt gij het
beproeven? Indien gij hel mij Toestondl, zou
ik voldoende voor u zijn."
,/Maar dal wil ik niet toestaan," zeide il*
snel, geprikkeld tol een soort verzet, „ik wil
naar dezelfde bron van onderricht gaan, cu
dan zal ik zien, waar ik ten opzichte van Ui
sta! Indien ik hier nu blijf..."
„Het zal weer de oude geschiedenis zijn!*)
zeide hij. „Liefde en wantrouwen! Dan wcct
van elkaar gaan op dezelfde droeve manier" J
Is het niet mogelijk dc fouten van het verle
den le vermijden?"
„Neen," zeide ik beslist. „Voor mij is hel
niet mogelijk! Ik kan niet zwichten voor mijn
eigen innerlijkcn drang. Deze biedt mij te
veel geluk! Ik twijfel aan de vreugde ik
vrees de heerlijkheid!" Mijn stem beefde
de greep van zijn hand,verzwakte mij.
„Ik zal u zeggen," zeide hij na een korte
stilte, „wat gij voelt, gij zijl er volmaakt ver-,
zekerd van, dat er lusschen u cn mij ccn
band beslaat die geen aardsche noch hemel-
sche macht kan verbreken maar gij leeft
in een praktische wereld met praktische
menschen cn de invloed, welken zij uitoefe
nen, maakt dat gij niet gelooft in de waar
heden die de kern uitmaken van uw gees
telijk bestaan. Dat all'es begrijp ik. Ook be
grijp ik waarom gij naar het Huis van Asel
zion wc-nscht te gaan cn gij zult gaan
Wordt vervolgd.