Tan den Hak op den Tak.
ferke«j-:rvveg van de Jonker Fransslraai. naar
Coolvesf.
Hierloe zullen de lleerestrast en de Meent
ferl.'recd worden en 552 panden onder den
boker vallen. De onteigeningskosten worden
ip f 7,500,000 geraamd, daarbi] komt naar
dialling nog f 2500,000 voor overbrugging
f overweïving der Delllsche vaart en aanleg
an nieuwe straten.
Veel bouwterrein zal daarentegen eigen*
'flom der gemeente worden.
T<n tweede wil men een nieuwe Beurs hou-
Woo le Coolvest, de kosten hiervan wor
sen op f 5,000,000 geraamd.
De sluiting der bloementen
toonstelling te Amsterdam. 1
Ter gelegenheid va/n het 40-jarig bestaan
i}er aideeling Amsterdam van de Ned. Mij.
Voor Tuinbouw en Plantkunde en het uitne
mend slagen der 14-daagsolie hloementen,-
loonstelliing, hoeft die afdeeling de jury, in
zenders, pers- en regelingscommissie giste
renavond itn het gebouw Bellevue een feest-
biaallijd aangeboden. De tafel was keurig
Versierd, dank zij een attentie van de Ivy-
fihop. Door treurige familieomstandigheden
kon de voorzitter, de heer Van Laren, niet
jHMiwezig zijn en nam dc heer Bakker, vice-
toorzitter der aldeeling, de presidentskamer
Dp. De heer Bakker opende de rij van spee-
fchen met een woord van welkom en een
Woord van dank aan de aanwezigen voor
kun medewerking. In het bijzonder begroet
te hij den voorzitter van 't hoofdbestuur der
taaatschappij, de heer de Jong van Beek en
Donk. Uit de vele toasten bleek, dat men het
Bucces door deze smaakvolle en origineele
tentoonstelling geoogst, toeschrijft aan de on
vermoeide en eensgezinde samenwerking van
commissieleden en inzenders.
Dat gisteren de laatste dag der tentoon-
6tellimg, nog ongeveer 2000 personen do ten
toonstelling bezochten, is wel een bewijs van
belangstelling van de zijde van het publiek.
Aan H. M. de Koningin werd een telegram
gezonden, waarin voor haar hooge belang
stelling dank werd gebracht. Nadat het te
legrafische antwoord van H. M. was voorge
legd, en een dronk was ingesteld op het wel
zijn van II. M. de Koningin-Moed er, hield de
voorzitter een slolspeech. Hij deed uitkomen,
dat het bereikte resultaat reeds een spoor
slag voot de krachtige Amsterdamsche af
deeling is om deze tentoonstelling door meer
dere te doen volgen, beschouwde deze ge
animeerde feesldtsch niet als het be gr a f en,Is-
piaal der tentoonstelling, maar noemde het
de dooptliscb der reeks exposities, welke de
afdeeling hoopt te houden.
Invoerrecht op hyacinthen.
Men schrijft ons uit Leiden:
Bedroeg tot heden het invoerrecht hi Ame
rika van onze hyacinthen een halven dollar
er duizend, dit recht ls nu verhoogd, wat in
e bloemistenwereld heel wat opschudding
Wrwekt. Immers het invoerrecht is verhoogd,
nadat de orders zijn geplaatst, zoodat het
Voor den exporteur een verlies beteekent v&n
t 5 per duizend hyacinthen.
Hollandsche vruchten naar
Amerika. Aan de fabriek Gerritsen te An-
delst is bet gelukt aardbeien te conserveeren
In den natuurlijken vorm en kleur. Waar bij
andere fabrikanten de vrucht na 6 of 8 maan
den uiteenvalt, is dit bij de methode Gerrit
sen uitgesloten. Dit procédé trekt in de con-
serven-industrie zeer de aandacht. De vorige
week bezocht een Engelsche firma de fa
briek, om voor Canadeesche rekening deze
Vruchten te koopen In onbeperkte hoeveelheid.
Onderhandelingen zijn loopende of worden
geopend, om dit procédé te exploiteeren in
alle Staten van Europa. Voor de aardbeien-
teelt in on6 eigen land is deze vinding van
peer groote beteekenis, vooral ook in verband
ïnet de herziening van dc Dultsche toltarieven
In 1917.
Lang onder weg. Op 12 Augustus
1908 verzond de wed. C. op Schiermonnikoog
aan haar zoon, zeeman, een brief; adres het
Ned. consulaat te Charlestown. Het schrij
ven ls echter niet in handen van den zoon
gekomen, wel is de brief naar de verschillen'
de kustplaatsen der Vereenigde Staten door
gezonden. De brief ls nu, geopend, terugont
vangen.
Officieel niet geboren. Een te
Wijns geboren meisje wilde zich te St. Anna!
parochie als huwelijks-candidate laten in
schrijven. Natuurlijk kon dat. Maar om te
trouwen had zij o.m. noodig een geboorte-
ncte. In Leeuwarderadeel moest ze ingeschre
ven staan. Er kwam echter bericht, dat daar
niets van haar bestaan bekend was. In de
registers kwam ze heelemaal niet voor. Offi
cieel bestond ze niet, was niet geboren. Een
onderzoek bracht aan t licht, dat haar vader
indertijd wel veroordeeld was wegens het
niet tijdig aangeven van zijn kind, maar dat
hij na die veroordeeling er niet aan had gei
3acht, dat de aangifte alsnog moest geschie
den en op de secretarie had men verder van
1 geval ook geen notitie genomen. T Gevolfl
was, dat ze niet eerder kon trouwen, voor ze
jen eed aflegde, dat ze omstreeks den zoo-
teelsten October 1889 werkelijk was geboren.
Grafechenners onder de vo
gels. Van het kerkhof te Stadskanaal (Gr.)
verdwenen de vorige week een paar linten
van een grafkrans, en het is te begrijpen, dat
niemand er bij k<yn, wie zoo iets kon doen.
Tbans is het raadsel opgelost Vrijdag toch
zag de doodgraver een paar kraaien op een
graf neerstrijken en kort daarop weer met
een lint in den snavel naar hun. nest vliegen.
Zij gebruiken deze linten dus bij hun nest-
bouw. (N. v. d. D.)
Postdlefstal. Het gerechtshof te
Leeuwarden heeft den conducteur der brie
venmalen le kl. Hazelhoff te Huizura, thans
gedetineerd, overeenkomstig het rounds der
rechtbank, veroordeeld tot 2 jaar gevange
nisstraf wegens strafbare poging tot diefstal
wa een aangeteekenden brief met ƒ10.
Een inspecteur d er rijksveld-
Wacht voor de' rechtbank. Voor de
Rechtbank te Middelburg had zich heden te
Verantwoorden de inspecteur der rijksvéld-
Wacht A. G. H. A. van Trotsenburg. Beklaagde
word* volgens de dagvaarding ten laste ge
legd, het in den loop van 1911 plaatsen van
ti$n haadteekening op eene declaratie van
pcheeMtimmermaji w, \L Mak voor herstel
van stormschade aan het te Veere geslalion-
neerdc vaartuig der rijkspolitie, welke storm
schade in den nacht van 80 September 1911
zou veroorzaakt zijn. Voor deze herstelling
werd f 42.45 gerekend. In dien nacht ontstond
echter, zooals beklaagde volgens de dagvaar
ding wist, totaal geen schade aan bedoeld
vaartuig. Verder kwamen op de declaratie
voor een post van f 10.40 voor 13 meter
vloerzeil en een van f 12 50 voor een nieuwen
verrekijker. Bekl. zou ook geweten hebben
dat deze zaken niet werden geleverd.
Het M. ei6chle een maand gevangenis
straf.
Meer dan vijftig inbraken op
z'n geweten. Voor de Bossche rechtbank
heeft Donderdag een beklaagde terecht ge
staan, (lien men lang tevergeefs had gezocht
en dien men verdenkt van meer dan 50 dief
stallen met inbraak. Reeds geruimen tijd
maakte hij de omstreken van Eindhoven,
Valkenswanrd en Lieshout onveilig, zonder
dat het der politie mocht gelulde en dc hand
op hem te leggen. Eindelijk liep hij in de val
en thans had hij zich te verantwoorden.
Bekl., J. C. v. d. V., waren drie feiten ten
laste gelegd.
Te Antwerpen schijnt beklaagde het groot
ste deel van het gestolene te hebben ten gel
de gemaakt.
In deze zaak waren 25 getuigen gedag
vaard. De voornaamste getuigenis was die
van den kapitein der maréchaussee te Eind
hoven, den heer Meyboom, die beklaagde te
Antwerpen had ontmoet. De laatste bekende
toen in gezelschap van twee anderen den
diefstal te Valkenswaard tc hebben gepleegd.
Ook de verklaringen der overige getuigen
waren zeer bezwarend.
Het O. M. eischte -wegens diefstal met in
braak, herhaaldelijk gepleegd, zeven jaar ge
vangenisstraf.
Een valsche munter. Sedert ge-
ruimen tijd kwamen hij de politie tc Leiden
klachten in van winkeliers, die valsche Tijks
daalders in ontvangst hadden genomen.
De verdenking viel op den drukkersgezel L.
der uitgeversfirma A. "W. Sijthoff, die door
een rechercheur uit de werkplaats werd ge
haald. De man Mist dein rechercheur te ont
komen en spoedde zich naar huis, de deur
achter zich sluitende. De politie moest zich
met geweld toe sang verschaffen en in dien
tijd heeft wellicht de man werktuigen en
grondstoffen weten te verdonkeremanen. Al
leen enkele aanwijzingen werden gevonden.
Verschillende personen verklaarden echter
den man te herkennen als den persoon, die
valsch geld had aangeboden.
Een rekenend paard. Dr. R. A.
Reddingius deelt in de „N. CL" mede hoe
hij op de voorjaarskermis in den Dierentuin
te 's Gravenhage kennis nam van de rek^n-
verriclitingen van een tienjarige merrie, die
zeer gewillig zoowel zijn mondelinge ails de
door hem op een lei geschreven vragen be
antwoordde, geheel als een mensch, die bij
zonder vlug en zeker uil liet hoofd kan
rekenen.
Dr. Reddingius schrijft over het rekenen
van dit paard. Norma, o.a. het volgende:
„Worteltrekken kan het beest niet, om de
zeer waarschijnlijke klinkende reden dat ook
zijn baas, die hem onderwezen heeft, van
een machtsverheffing geen verstand heeft en
hem dat dus niet heeft kunnen leeren. Maar
optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en
deelen doet Norma ten minste met niet
te groote getallen minstens zoo goed als
de hengsten in Elberfeld.
Ik schreef bijvoorbeeld op de lei: 37 x 31.
Na een korte poos van blijkbaar nadenken
volgde zonder fout op de vragen van den
leermeester: „Duizendtallen?" 1, „Honderd
tallen?*1 1, „Tientallen" 4 en „Eenheden?" 7.
Zonder dat de eigenaar of iemand anders
het kon zien, schreef Be toen op de lei de
willekeurige opgave 16 x 14, zonder zelf uft
te rekenen wat de uitkomst daarvan is. Bo
vendien droeg ik zorg dat alleen het paard
de opgave kon zien. Na een oogenbhk wach
ten scheen het beest klaar te zijn met zijn
berekening. Ik vroeg: „Duizendtallen?" Er
kwam niets als een beweging met den kop.
Ik vroeg nog eens hetzelfde. Weer kwam er
iets als een neen-schud den. Toen: „Honderd
tallen?" 2. „Eenheden?" 4, „en tientallen?" 2.
Eerst daarop rekende ik zelf en zag dat het
paard correct geantwoord had, zonder dat
het zich in de war had laten brengen door
mijn herhaalde vraag naar de duizendtallen
of door de ongebruikelijke volgorde van mijn
verdere vragen"
School- en Kerknieuws.
Sangi- en Talaudcomité. Het Sangi-
en Talaudcomité beeft gisteren te 's Gravenhage een
feestvergadering gehouden. weTke geopend werd met
het zingen van gezang 194 1 en waarin de voor
zitter, dr. CaUcnbach, na vooTgegaan te zijn tn gebed,
wees op het gewicht van de uitzending der broe
ders E. M. M. Ruysch van Dugteren en J. Tuiten
als dienaars des Woords en B. Berends ten Kate al*
zendeling-onderw\jzer.
De af te vaardigen broeders ontvingen vervolgens
bun instructies en teek enden de verbintenis.
Ds- Ranws deed enkele mededeelingon uit de brie
ven, die van enkele dienaren des Woords ontvangen
waren betreffende de aardbeving op 14 Maart.
Da. Gunning vertelde een en ander uit de geschie
denis van het Sangi- en Taland-comité en omtrent
den tegenwoordlgen stand van het werk.
Allerlei.
Kleine herinneringen stan groote
musici.
Toen Marschner, de schepper van in zijn
tijd veel opgevoerde opera's, te Leipzig nog
in de muziek studeerde, bezocht hij met een
studie-genoot een liefdadigheidsconcert. Voor
hem stond onbewegelijk een reusachtig groo
te man, die hem het gezicht op den dirigent
benam. Dat ergerde Marschner. Eindelijk zei
hij sarcastisch en tamelijk luid tegen zijn
buurman, zoodat de lange man voor hem bet
ongetwijfeld moest hooren: „Wanneer die
heer er aan dacht, dat hij twee groote gaten
in zijn schoenen had, dan zou hij stellig niet
zoo blijven staan, maar gaan zitten.
Het dnnrde dan ook niet lang of de heer
ging werkelijk zitten. Gedurende het muziek
stuk bekeek hij heimelijk zijn schoen en na
het einde keerde hij zich geraakt naar
Marschner toe:
„Hoe kunt u soo iels beweren, wat in bet
geheel niet waar 1st3 Waarop Marschaer met
stoïcijnsche kalmte antwoordde: „Is dat niet
waar? Wanneer u geen groote gaten in uw
schoenen hadt, hoe kon u er dan inkomen?"
Zonder zich om het verblufte gezicht van den
man tc storen, verliet hij, verheugd over dc
behaalde overwinning, de zaal.
Carl Maria von Weber ,de componist van
den on sterf elijken „Freischutz", was, zooals
bekend is, een muzikaal wonderkind. Zijn va
der, vroeger officier, trok na zijn ontslag
door Dultschland en had dikwijls onzinnige
invallen. Zoo kreeg hij het eens In zijn hoofd
zijn toenmaals ongeveer Henjarigen zoon een
tijdlang bij den dorpsmuzikant van een klein
plaatsje in dc leer te doen. Deze dorpsmuzi
kant, een groote kwast en opsnijder, ontving
vader en zoon op hoovaardige wijze.
Zijn eerste vraag was: „Heeft hij gehoor?"
„Ik hoor heel goed", antwoordde beschei
den dc knaap, wat den. muziekgeweldenaar
gelegenheid gaf verder te onderzoeken: „Ja,
ik meen muzikaal gehoor." Op dit oogenblik
trok de schutterij voorbij, zoowat zes k acht
man. „Zeg eens, in welke toonschaal speelt de
muziek van dezen marsch." Zonder bedenken
antwoordde Weber: „In g-groote terts!" „Hm.,
dat zal ik eens vragen", verpraatte zich de
handige muziekleeraar door dit prompte ant
woord verbluft, „wanneer het echter niet goed
is, dan komt er niets van het muziek leeren,
begrepen?"
Nieuwe kusïforten.
Een Amerikaansch wetenschappelijk tijd
schrift doet het denkbeeld aan de hand buiten
dienst gestelde oorlogsschepen op geschikte en
belangrijke kustpunten aan rivier-, haven of
kanaalmondingen te doen vastleggen en ze tot
kust forten te reconstrueeren, wat met betrek
kelijk geringe kosten uitgevoerd kan worden.
Rondom het schip wordt een wal van beton
en steen gebouwd, zoo stevig, dat de romp te
gen vijandelijk geschutvuur beschermd wordt
en zoo hoog, dat het scheepsgeschut er over
heen kan vuren. Bij uitrusting met onderwa
ter-torpedo's moeten in den wal openingen
gemaakt worden. Door een verlenging van
den muur naar land kan een kleine haven
gemaakt worden, een toevlucht voor onder
zeeërs en torpedobooten.
De machines en bunkers moeten verwijderd
worden en in dc hierdoor verkregen ruimte,
kan men munitie en proviand bergen of zc tot
woonruimten doen opbouwen.
Het astronouDBScfoe aflibi.
Het is natuurlijk in Amerika gebeurd!
Eenigen tijd geleden heeft de astronomie
een eigenaardigen en nieuwen triomf gevierd,
doordat zij de onschuld bewezen heeft van
een man, die van eene ernstige misdaad be
schuldigd werd. Een jongeman uit Omaka in
dc Ver. Staten werd beschuldigd een dyna-
mietbom tusschen twee en drie uur 's namid
dags op den grond in een huis neêrgelegd te
hebben. De eenige getuigen tegen hem wa
ren twee kinderen van vijftien jaar, die be
weerden, dat zij even vóór drie uur een jon
geman met een zak gezien hadden en zij be
weerden ook, dat zijn uiterlijk met dien van
den aangeklaagde overeen kwam.
Dc rechtbank vond die getuigen echter
niet geloofwaardig; zij werden aan een scherp
kruisverhoor onderwornen. Toen bleek, dat
zij dieruzelfden namiddag naar eene kerk»
waren geweest, die ongeveer 2 K.M. vanwaar
de dynamietbom gevonden was, verwijderd
lag. Onmiddellijk na de godsdienstoefening
hadden ze eene photographische opname van
de kerk genomen, die ook den rechters ge
toond werd. Een der rechters kwam op den
gelukkigen inval die photografüe aan een
sterrelcundige te zenden, ter bepaling van
het uur waarop de opname genomen moest
zijn. Uit de lengte en den stand der schadu
wen bepaalde deze, dat de photografic om
3 uur 214r minuut genomen was. Daarmede
zou dus het bewijs geleverd zijn, dat de kin
deren op het aangegeven uur volstrekt niet
in de buurt van het betreffende huis geweest
waren en dus den beschuldigde ook niet daar
gezien konden hebben. Voor alle zekerheid'
werd nog een professor in de sterrenkunde
de photographic ter onderzoek gezonden en
deze geleerde berekende den tijd met bijna
dezelfde uitkomsten, beide berekeningen ver
schilden slechts 29 seconden aan elkaar.
De verdachte jongeman werd uit de hech
tenis ontslagen. (Nordd. AUg. Ztg.)
Hei sterkere „zwakke geslacht".
Door het «sterke geslacht" wordt menigmaal
©enigszins medelijdend gesproken over de krachten
van het „zwakke geslacht." Physio'ogen en statis
tische gegevens hebben echter dikwijls aangewezen
dat de vrouw beter tegen inspanning en ziekte kan
en er ook beter doorkomt dan de man. "Zen er niet
iels voor te zeggen zijn, het nn eens om te keeren
en de mannen het ..zwakke geslacht" te noemen, of
zonden de mannen daar iets tegen hebben?
Twee Pranscho geleerden. Pinard en Magnan, heb
ben in de Parjfsche ..Academie des Sciences" mede
gedeeld, dat van vijftig duizend kinderen, wier go-
hoorten gedurende twintig Jaar in de reglfrters van
het kinderhuis „Bandelocque" werden ingeschreven,
vijftienhonderd vier en tachtig jongens en negen
honderd vier en dertig meisjes gestorven zijn. Er
stierven dus veel meer Jongens dan meisjes s deze
taatsten bleken dus beter tegen schadelijke invloeden
bestand to zijn
De verklaring die do professoren Pinard en Magnan
van dit feit geven, do grootere sterkte van het
zwakke ges/acht, is echter slechts schijnbaar. Zooals
bekend, wegen jongens bij de geboorte mger dan
meisjesdoor do groot er lengte en het zwaarder
gewicht hebben de organen minder weerstandsver
mogen én heeft men dus eene verklaring voor de
grootere sterfte bij Jongens.
De „dikke Jongens", die bjj hunne intrede in de
wereld de verrukking van de geheel e familie uit
maken. zijn du9 het meest aan gevaar blootgesteld cn
hebben de meeste zorg noodig.
Persoonlijke maatregelen bij onweder
De statistiek wijst uit, dat het aantal per
sonen, door den bliksem getroffen en gedood,
veel grooter is dan men aanvankelijk zou
denken. Het i9 dus zeker niet van belang
ontbloot, eens na te gaan wat men blji on
weder moet doen en wat moet nalaten, zon
der nu direct in zulk een belachelijke on
weersvrees te vervallen, als Fritz Reuter in
„Zijn Doorinchtigheidje" zoo heerlijk bespot
heeft.
Over het algemeen ls men bij onweer ln
huis veiliger dan huiten en dan in een groot
huis heter dan lm een hutje. Ramen en deuren
van bet vertrek, waarin men zich bevindt,
moeteen gesloten zijn. Een schuur, waarin
zich dieren bevinden, is zonder twijfel ge
vaarlijker dan een verblijf ln de open lucht.
Vó£r alHs moet men ckh verre honden van
afsluitingen van ijzerdraad, hekken, slooten
en dijken, dan van, zooals algemeen bekend
is, alleenstaande boomen, maar ook van
eene mcnschcnmenigle of van kudden vee.
Dat een menschenmassa en een kudde vee
eenige aantrekkingskracht heeft, berust waar
schijnlijk op het feit, dat de warmte en de
vochtigheid, die van hen uitgaan, zich aan
de hen omringende lucht mededeelt.
Dot sommige boomen aantrekkingskracht
voor den bliksem hebben, hebben waarne
mingen aangetoond De eik wordt het meest,
de beuk het minst getroffen. Een oud Duitsch
volksrijmpje zegt:
Die Weiden soil man meiden,
Vor Elchen soli man weichen,
'Doch Buchen soli man suchen.
Niet ongeschikt is het dit versje uit het
hoofd te leeren, daar men, door onweer over
vallen, dikwijls niet meer weet onder wel
ken boom men moet schuilen. Men moet er
aan denken dat men, wanneer men onder een
beuk schuilt, zich zoo ver mogelijk van den
slam houdt.
Dan beweert men ook, dat liggende of zit
tende personen minder kans ioopen getrof
fen le worden dan staande. Men doet daar
om ook beter gedurende een onweer van
paard of rijtuig af te stappen en ook geen
paraplui op te steken.
Het gif van den Cobra.
Men heeft te Bombay proeven genomen om
den graad van de kracht van het gif der
verschillende slangen, waarvan Engelsch-
Indië wemelt, vast te stellen. Uit die proeven
is gebleken, dat het gif van den Cobra het
gevaarlijkste is.
Om de giftigheid van het gif tc bestudee-
ren, heeft men proeven genomen op dik
koppen (larven van kikvorschen). Eén deel
gif van den Cobra op 400,000 deelen water,
verlamd langzamerhand de dikkoppen.
Eén deel gif op 25,000 deelen water, ver
nietigt ze.
Dc giftigheid der andere slangen !s veel
minder groot dan het gif van den Cobra, die
ongelukkigerwijs juist het meest daar voor
komt.
Hef budget van de RussBsche
gevangenissen.
Een socialistisch blad „Pravda" (de Waar
heid), schrijft over de groote vermeerdering
van uitgaven voor de Russische gevangenis
sen. In 1907 bedroeg zij zestien millioen roe
bel; in 1912 dric-en-dertig-millioen en de
rekening in 1913 zal acht cn dertig millioen
roebel bedragen; de uitgaven zijn dus meer
dan verdubbeld gedurende de laatste zeven
jaren. Aan den anderen kant vermeerdert
het aantal gevangenen ook. In 1007 waren
er 123,000 gevangenen en in 1912 190,000,
niet meegerekend degenen, die zich in voor
arrest bevinden en waarvan het aantal on
geveer 30,000 bedraagt. Van de 220,000 ge
vangenen waren er 30,(.00 veroordeeld tot
dwangarbeid. In dit booge cijfer zijn de
Sibprische bannelingen nog niet eens begre
pen.
Waf bloemencorso's kosten.
Een Fransch blad vertelt wat de bekende
blocmcorso's op de Promenade des Anglais
in Nizza kosten. Geregeld brengen do bladen
berichten over de sprookjesachtige pracht
van de bloemenfeesten aan de Riviera, maar
gewoonlijk hoort men de fabelachtige som
men niet, welke die bloemenfeesten kosten.
Het feestcomité, dat zich met de regeling van
de verschillende feesten gedurende het sei
zoen belast, bestaat uit ongeveer twee hon
derd leden. Slechts enkele vreemdelingen
hebben er zitting in, het meerendeel zijn be
woners van Nizza. Elk lid betaald ƒ100, zoo
dat men op ongeveer ƒ20,000 komt. De stad
betaalt er ook ƒ20.000 aan en bet casino van
Monlc-Carlo 15,000. De bijdragen voor de
verschillende feesten bedragen nog 100,000
en niettegenstaande dat alles heeft men toch
nog een groot tekort, daar men alleen aan
bloemen voor ƒ225.000 noodig heeft. Voor
de ontbrekende gelden komen de belasting
betalend en uit Nizza op. Tien procent van
dc ƒ225.000 wordt aan prijzen besteed.
(Weekpraatje).
Ongsooodö gasten zot men buiten de deur, zegt
het spreekwoord.
Maar er kunnen ook ongenoode gasten z\jn, die
men tegen wil en dank binnesftuis houden moet.
Dat Is W. L. F. C. Ridder van Rappard. onze
consul-generaal te Tanger (van Marokko), overko
men.
Die kreeg vier menschsen op visite, welke hoeren
indertijd oppassers waren in den harem van aultan
Moeley Hafid.
Ze werden sleoht behandeld en hadden wel eens
gehoord, dat, wanneer ze zich onder bescherming
eener vreemde mogendheid stelden, hun hulp *ou
worden verschaft.
Ze liepen daarom het Hollandsche consulaat, bin
nen, waar ze met hnn vieren nn al drie weken leven
op kosten van Ridder van Rappard, die Intusschen
zich tot de Frarschc regeering gewend heeft met de
vraag, ol die hem uit de moeilijkheid wil helpen.
Zoo heeft ieder rfln moeilijkheden. Niet het minst
de meesteressen, die met heur dienstboden stukkelen,
er geen kunnen krijgen of er een hebben, die meer
last dan lust, meer verdriet dan gernak en genoegen
geeft. Die meisjes zijn soms lang niet malsch. Denk
aan de gedienstige in Den Haag, die de vorige week
in een bui van drift haar mevrouw met een mes te
ljjf ging. De verhouding tusschen meesteressen en
dienstbaren sohijnt over 't algemeen hoe langer zoo
onvriendelijker, steeds meer gespannen te worden.
De dienstbode zal binnen niet te langen tijd tot
het verleden gaan behooren, wordt voorspeld.
Er zal eens een tijd komen, dat de dienstbode tot
de „rara avis" behoort. De muts is al uit de mode,
z® wordt tenminste zeer zeldzaam gezien, en het
zal niet lang meer duren of de industrie heeft goen
„dienstbod en-katoen ties'meer te vervaardigen, om
de eenvoudige reden, dat er geen katoenen japonnen
meor gedragen worden.
Voor de dienstboden ml, naar men gelooft, komen
„de juffrouw", die met de huisvrouw de huishou
ding mede zal bestaeren, deze in de huishoudelijke
bezigheden ter zijde >al staan.
Of zoo'n betrekking voor een beschaafde Jonge
dame, die nu over een flinke ontwikkeling moet be
schikken, nu wel ideaal is, zullen wjj buiten bespre
king latentzeker ia het, dat de familie vele voor-
deelen heeft bij een dergelijke regeling. Zijn er kin
deren, dan zal de invloed, die van de „Juffrouw"
uitgaat, ct>n veel betere zijn, dan die van de dienst
bode. Voor de huisvrouw is de aanwezigheid van
de .juffrouw" een vergoeding voor het gemis van
haar echtgenoot, die voor werkzaamheden buttena
huis ie
Zoo langzamerhand wijzigen zich de toestanden «a
Teranderen ten slotte geheel. Onvoldaanheid, onb^
vred:gd zijn, bij hoog zoowel als hij laag. zijn
oorzaken vaak daarvan.
Zoo ontstaat in sommige kringen, waar tol dusve?
groote luxe heerschte, een streven, een begeerte naéi
eenvoud.
Heden ten dage vindt men in de groote botvl*
weelde, die men zioh maar denken kan. Men drvöii
op een oleoirischen knop en de geest- der besdiaviUjg
staat in alle mogelijke vormen voor u. Nu zijn et1,
echter in het conservatieve Engeland menschen, dld'
zich tegen al dien vooruitgang fen nieuwe uitvindingen
weren en willen leven, juist zooals hunne voOrvadOM
ren vóór hen geleefd hébben. Men zou nu meeneh-^
dat zij, wanneer zij naar hun hoofdstad kom©, djt
alles moeten missen, maar neen, ook voor hun smoulif1
ls ln de zevenmillioenen stad gezorgd. Midden in he$
moderne gewoel, in het "Weetemde van Londen, w
een kleine zijstraat van Regent Street, staat een huis
naar den smaak van deze soort mensohen, want <3^
hotel protesteert- tegen allee, wat sedert d«n dood
van koning George HI In 1820 voorgevallen Ls. Gee&
afternoon tea, geen muziek, geen lift, geen t©lephooHj<
geon ele-ctriaoh lioht, ja zelfs goen gaslicht of pcfaqr-
leumlampcntot verlichting dienen uitsluitend kaaiv i
zen. Natuurlijk versmaadt men ook het moderne pro*
pagatidn-middel, de reclame, maar die heeft men ook
niet noodig, want het zonderlinge huis schjjnt alüjju
vol te zjjn. De ingewijden reoommandeeren het weej»
aan gelijkgezinden.
Het hotel wordt veel bezocht door mensohen, dfc
verzadigd zjjn van alle weelde en overdaad «n noaif
eenvoud verlangen.
Slechts één ding moeten de gasten Yan het hotel
niet vergeten en wel i een volle beurs mee le breoh
gen, want die eenvoud is een weelde, die men dnu#
moet betelen.
Dure eenvoud duseen tegenstrijdigheid, zou me®
zeggen. Intusachen In die beweging Bgt iet® goeds
in zooverre, dat er opnieuw uit blijkt, dat rijkdom
en weelde onvoldaan lat-en en den menaoh ten slotte
terugdrijven naar eenvoud en ongekunsteldheid, na
tuur en waarheid. Er is in onzen tijd zooveel on*
echts, niet bet minst in de reclame, zooveel dat don
solidon, degelijken mensch tegen de borst stuit. Een
nieuwigheid van de laatste jaren is, dat men het
laohende meisjesgezicht is gaan exploiteeren. Overal
ontmoeten wij hetiu de krant, op reclameborden
en aan reclamezuilen, in de wachtkamer en op heb
perron, in de tram en in de vestibule van het- hotel j
op de gang naar onze kamer cn in de eetzaal. Maar
de blijheid klinkt niet uit dat gezicht, men hoort
den lach niet, men moet hom raden. Men staat et
tegenover als tegenover de wassen beelden in eeJt
panopt-i-cum.
Die lachende gezichten hangen daar aan een koord
en moeten maar altijd lachen, niets dan lachon.
"Waarom? Omdat- een of andere fabrikant een nieu
we soort schoensmeer, haarborstel®, tandwater, ciga
ratten, haargroei artikel en, rijwielen, cacao of auto
banden heeft uitgevonden; dingen, waarvan ée
meeste het origineel gesteld, dat het bestaat
niet in 't minst interesseeren.
Men heeft die lachende meisjeshoofden gezot op
allerlei gecostumeerde lichamen op Markerinnen en
Zeeuwen, op Tyrolerinnen en Beierschen, op An<la«
lusisoho en. Noorweegsche schoonen.
Men heeft er allerlei kapsels en hoeden en mutsen
boven gepraktiseerd. Maar hoe ook bekleed en hoe
ook aangekleed, ze lachen, altyd door, eeuwig nacht
en dag, jaar in on jaar uit.
Al is nu zoo'n echt lachend meisjesgezicht ook nog
zoo'n aardige verschijning, op deze wrjjze worden zö
wel wat- vervelend en gevaarlijk zclfa Bij uw bar
bier wordt gij gedwongen er tegenaan te kyken, ter
wijl uw Figaro zijn mes zwaaitpas op, dat gij niet
ook gaat lachen 1 Bij uw tandarts loopt gij gevaar*
dat het spot met uw kiespijn het bespronmeert
ze5s als gij u in uw particuliere appartementen heb!
teruggetrokken en u gereed maakt rust te vinden op
uw nachtleger.
Alles verandert, zeiden we straks. Weet ge wel,
lozer en lezeres, dat wij, gij en ik, dagelijks verande
ren, eenige malen per dag zelfs veranderen? Ik be
doel dat onze lichaamslengte gestadig aan verande
ring onderhevig is? Het is heusch zoo.
De lichaamslengte van den mensch verandert met
elk tijdstip van den dag. Na de nachtrust is do
mensch hetlar ggt, dan vermindert de lengte met het
uur tot lunchen 5 en 6 nur n.m. het minimum be
reikt is om verder gelijk te blijven. De afname be
draagt 16 2 c.M. Als men gewoon is in de middag
uren rust te nemen, komt de lengte weer op het
maximum van 's morgens. Bft mensch en, die *ioh
lichamelijk zwaar inspannen kan *t- verschil in lengte
wel 6 C.M. bedragen. Volgens het populair weten
schappelijk tijdschrift „Hyg" ia dit verschijnsel toe
te schrijven Pan drie verschillende oorzakenouv
het samendrukken van het kraakbeen tusschen twéo
wervel-j.
Waarin niet ^eel verandering komt?
In dc namen der menschen en families, die te Brul-
nissc, ]n Zeeland wonen. Daar mag wel eens ni-enw
bloed komen, want in die plaats dragen er van de
611 aangeslagenen in den hoofdelijken omslag 56 per
sonen den naam van Jumelet. 43 die van Van den
Berge. 27 de Waal, 22 Bal, 22 Kik, 19 Okkers, 17
de Koning
Velen voege i den naam hunner echtgenoote achter
hun eigen naam, daar de naam huns vaders nog niet
voldoende is
"Veranderd, Ja, ia er veel, op ieder gebied, in de
■honderd jaren, sinds wij onze onafhankelijkheid ver
kregen. Wij zullen dat thans niet nagaan, de gedachte
ging mjj door het- hoofd dat- wij in de komende maoti-
dea onze Onafhankelijkheidsfeesten zullen vieren.
Waardig vieren? Zonder veel te offeren aan Koning
Bac.dma? Moge het blijken, dat wij ook hierin in de
verloopen eeuw rijn vooruitgegaan, en onze feestlie
deren van een beter gebalte zijn dan in 1813. Wj)
geven hier een paar bloempjes uit- den hof der poözie
ran dien tijd i
Kom laat ons Oranje Brandewijn drinken,
Terwijl men Apollo zijn snaren doet klinken.
Om zich zoo bij den wijn in vreugd te vermaken,
Want nooit zullen wij het Oranje verzaken!
Dan had men het beroemde feestlied van i
Hane Jenever.
Broeders van de Natte Gemeente, in Vreugd, J**
gons "het vertrek der Fransch en.
Nunc est bibendum (Horatius).
Hoezeel het is Oranje boven!
De prins komt weer in den Haag,
SU rast nu, kannen, üesschen, glazen!
Of ik je vegen zal vandaag
Men zou van dorst wel schier versmachten
BIJ dat verd,.... Frateche veej
Zij plukken ons als vette ganzen
En namen alle veeren mee.
Voorheen kon ik een pintje drinken,
Nu was ik al op een half
Gij ziet het broeders aan mijn oogen,
Ik kijk gelyk een nuchter kalf.
Geluk thans, Broeders! met de Vrjjhetd
En drinkt ter cere van den Prins j
Versie^ uw bekers met Oranjo,
En zjjt steeds Deugd en Vreugd von ziajÖ
Ik, ais een uwer ouaerlingen,
Ik drink met- u volijverig mee
En roep mijn best: „Oranje bovenP*
De Prins komt ln den Haag, Hoereol
KEUvnWHB
