Van den Bak op den Tak. Waar voor enkele weken nog militaire commando's klonken, zullen over een paar dagen uitroepen vntn verrassing en bewon dering worden gehoord; waar voor kort nog ruiters in galop rondrenden, staan nu brooze, onilzaglijke kostbaarheden on kunstwerken omsluitende, glazen vitrines. Door de Inrijpoort binnenlredemle, be\ indt nten zich vn een klein door zwaar asbesl ai- gesloten vcstibuultje, dat toegang geelt tot tde g 1-00te expositiezaal. In deze is een vloer gelegd van tegels, terwijl de zijwanden ge heel met asbestpiaten zijn bekleed en hel uitgestrekte dak met de groote lichtramen door een brandvrij velum aan het oog ts ont trokken. 1 Is Is er zeer licht en reeds onmid dellijk krijgt men er door de friscliheid een aangenomen indruk. Slaando aan den ingang ziet men op den achtergrond een katholiek ohoor gebouwd, v/aarueveu een protestanlscb kerkje en cene kleine synagoge. Eigenlijk zijn het zaïltjes op zich zelf, waarin tal van merkwaardig heden te bewonderen vallen. In de midden gang. die er heen leidt, staan ccnigc graotc oude kunstwerken: een koperen lezenaar uit een kerk te Venray, de oud-koperen doop vont ruit de kathedraal te Breda, de beroem de geelkoperen, met prachlig beeldwerk, uit de SI. Jan te Den Bosch en die uit Yenlo. mede ecu mooi stuk, datcerende uit hol jaar 1629. Iu de hoogte boven deze middengang hangen eeiugc antieke Mariana (Madonna beelden) en een aanlal koperen lichtkronen Het katholieke choor is algeslolen door een koorhek uit de Bossche kathedraal, waarhoven een groot kruisbeeld hangt. In het choor vallen te bewonderen het beroemde altaar uit hot kasteel van Iieeswijk, dal in dertijd voor de Bossche kathedraal is aan gekocht, een zeer merkwaardige koperen lichtkroon en ecnige gebeeldhouwde koor banken, terwijl langs den muur is aangebracht een te Zevenaar gevonden geëmailleerd ko peren gedenkplaat, waarvan door de coin- mis-ie te Emmerik de bijhetooorende slecn teruggevonden, zoodat deze hier in den oorspromkelijiken toestand aanwezig is. O.a. ragen we hier nog een Mariabeeld door den heer Jan Brom te Utrecht afgestaan. In het protcstanlsche kerkje vormt vooral hot kostbare zilveren vaatwerk o.a de avondinaalbekcrs en wijnkannen, In gebruik bij don hervormden an den Lutherschen «eredienst een der belangrijkste inzendin gen. Drachtig is de zilveren, rijk gedreven, avondmaalschotel van ruim een halve meter middellijn, uil de Ned. Herv. kerk te Moor drecht, een zeldzaam kunstwerk uit omstreeks hel begin der 17e eeuw. Ook de kope ren lezenaars en de verschillende psalm en gezangenhorden, die langs de wanden zijn aangebracht, behooren tot ue beziens waardigheden dezer protestantsche atdce- liug, waarvoor, naar men weet, ook Ui recht heell bijgedragen iin den vorm van de twee gilde 1)01 (ion uil de Buurkerk, welke in ons nummer van 30 April zijn heschrevpn. Of schoon dc doopvonten in de hervormde ker ken uit den aard der zaak, wat kunstige be werking betreft, stiefmoederlijk werden be handeld, zco vallen toch nog een paar fi aaie doopvonten uit de hervormde kerken te ill c- da en Chaam aan te wijzen. De israëlietische synagoge, links van het katholieke choor, is niet minder in teressant. In liet midden ziet men een groote Blima (katheder) met de wets rollen, op den achtergivxnd de ark uit dc hoofdsynagoge te Amsterdam, van binnen met goudleer hekleed. Kostbare staan de Machabecën- en Sabbnlh-lampen in koper en zilver, twee antieke besnijdenisstoelen, ouden voorhangen enz. worden hier aange troffen, terwijl in eenige exposi-liekasten een schat van zilver vaatwerk, synagogc-bazmu, boeken, kaarlcnhouders enz. enz. is tentoon gesteld. De groolc tentoonstellingszaal is langs de zijwanden verdeeld in kleine ka binetjes, waar de verschillende lak ken van kerkelijke kunst zijn ondergebracht. In de meeste er van ziet men bovendien een menigte van oude beelden, waaronder seer mooie sculptuurwerken. Tal van kerken en kerkelijke inrichtingen hebben hiervoor bij dragen ingezonden, zoodal men zeggen kan hier een volledig overzicht der oude scalp- tuurkunsl te verkrijgen. Onder deze inzen dingen zijn niet hel minst belangrijk dc eiken- tioulon heiligenbeelden uit de roomsche kerk te Wouw, voorts een groote zittende Petrus- figuur uit de 15de eeuw, ingezonden uit Veu- lo, eene merkwaardige, sterk gepolychro meerde, Sclbdrillc, het bekende groote 16e eeuwsch crucifix uit Neerbosch, waarin op eene, zeldzame, schrijnend-realistische wijze het lijden van den uitgeleerden, uitge- mergclden Christus tot uitdrukking is ge bracht, een GoShische kerstkribbe uit het Aartsbisschoppelijk Museum, enz. In dit verband mag er wel eens op gewe zen worden, hoe tal van beeldhouwwerken in den loop der tijden door polychromie deerlijk zijn ontsierd Hiertegenover mag op deze tentoonstelling gewezen wor den op een merkwaardig Madonna beeld uit de 15de eeuw, waarop hot oor spronkelijke polychroom uitstekend was ge conserveerd gebleven. Hoewel de daarop aangebrachte kleuren eigenlijk veel feller wa ren dan dïe welke men bij de hedendaagschc polychromie heeft gebruikt, was de 15e euw- sche Madonna oneindig smaakvoller wan neer men dit adjectief ten minste op de poly chromie van den zooveel lalercn tijd mag toepassen. Beschamend voorbeeld voor het nageslacht! Een der kleinere afdcelingen is gewijd aan kunstig ivoorsnijwerk; een ander verecnigt eene zeer groote colleclie koperen kandcla- bres In allerlei grootte en slijl. Men ziet er Romaansche, Gothische, vroeg- en laat-lto- naissance, die als 't ware de geheele geschie denis geven van de ontwikkeling van de vor ming van deze voorwerpen van eeredienst. Op verschillende plaatsen treil men hovendien groote zware koperen en zilveren slaande kandelaars aan. Vooral kostbaar zijn die in de afdceling der Oud-Bisschoppelijke Cleresij, links van den ingang. Tot deze aldeeling be hooren voorts een oud altaar met zilver taber- Sakei (beiden uit de Utreclitschc Oud-ICa tho- eke kerk) en een zeer groote verzameling Van gouden en zilveren monstranzen, kelken, pullen enz. en eene prachtige collectie kerk gewaden. waaronder juweeltjei van broderie- künsU Mat den katholieken eeredienst betreft, vindt men deze kazuifels, koorkappen etc waaronder zcldzaam-mooie exemplaren, in verschillende vitrines in de zaal. O. m. Irok onze aandacht een koorkap, af komstig van bisschop David van Bourgondië, uit het aartsbisschoppelijk museum te Utrecht. Dr. Jan Kalf, - een wandelende kunstnij- verheids-cncyclopaedie, die de pers met zijne voorlichting ten hoogste heeft verplicht, wist ons van deze kazuifels, daimatieken koorkappen enz. talrijke bijzonderheden té vertellen. Eén ding werd in het bijzonder door hem gereleveerd en verdient onder veler aan dacht te worden gebracht, n.l.: dat door het restaureeren dergelijke pronkstukken er niet mooier op worden. Het restaureeren, wat maar al te veelvuldig is geschied, is een kost bare geschiedenis, waardoor echter noch de feitelijke artistieke noch de handelswaarde verhoogd worden; integendeel de oude, ongc- restaureerde, stukken winnen het in eerstge noemd opzicht verre. In het geheel zijn er aan vitrines een -6-tal van drie meter elk, terwijl met de klei nere expositiekaslen mee het aantal op ruim 60 is te stellen. Een groot aanlal ervan, in het bijzonder die welke ter weerszijden van de middengang zijn opgesteld, bevatten een schat van Roomsche kostbaarheden. Van deze zijn wel t belangrijksl de monstranzen van goud en Zilver of verguld zilver, van de kleinere lot de zeer groote stukken, weder in verschillen de vormen en stijlen, de een ai rijker dan dc ander, zoodat men er niet op uitgekeken komt, en waarvan cr vele zijn bezel met ontel bare edelsteencn. Ook van de miskelken en cibories - sommige mei prachlig emailwerk - IS dc collectie zeer groot, 't Zijn mccrcit- deels meesterstukken van ciseleerkunst, die evenals dc monstranzen een duidelijk beeld geven van de ontwikkeling der goudsmeed kunst. Een fraai model van renaissance-drijf- werk is o. a. dc monstrans, vervaardigd door trnsl Jansz v. Vianen uit de Jozefskerk te Haarlem. Een andere van Vianen met den voornaam Paul is vertegenwoordigd met een Ciborie, terwijl van ccn derde - Adam van Vianen een prachtig drinkschaaltje (uit NoH n He,7- ,'"'rk lc Rijswijk) is in de Ncd Ilcry. afdceling. Behalve deze kostbare stukken ziet men in de vitrines nog ontelbare andere voorwerpen van cercdicnsl, als daar zijn; wierookvaten, waarbij er een is, die, wal zelden voorkomt, een copie is van ccne leekening, namelijk van den bekenden Marlin bchongauer, wierookschcepjes, gedreven zil veren en andere ampullen en schalen voor de handenwassching, leeswijzers, kandelabers relikwieschrijnen en relikwiehouders (o. a. een van email, een in kruisvorm in zilver uit Breda, een in den vorm van het hoofd van Johannes den Dcoper in koper, (uit de Euse- huskerk te Arnhem godslampen, gegraveer de palecnen, crucifixen, banden van Evange lieboeken enz. enz. - in één woord eene ver zameling zoo uniek als men wellicht nog nim mer bijeen zag. Een der meest merkwaardige inzendingen op het gebied der reliquilaria en tevens op dc geheele tentoonstelling is een Byzantijuscli reliekdoosje uil de 11e eeuw in emaü-doi- sonné, afkomstig uil de 0. L. Vrouwekcrk te Maas richt. Het draagt aan de voorzijde een afbeelding van de ontvanging; dc achterzijde „Ij en uit de 12e touw, en toont een afbeelding van de boodschap aan Maria. Dit reliekdoosje is een zeldzaam artistiek en pre cieus stukje, dat wel getuigt voor het kunste- naarschap van negen eeuwen terug! Nog dient van de 'reliquaria genoemd te worden, het reliekdoosje uit den tijd van Karei den Groote, in email champlevé, evenwel niet van smeltverf doch van glas, z.g. vcrote- r i e. Verder het reliquie-kastje van Thomas van Canterbury uit het aartbisschoppelijk museum te Utrecht. Ten slotte dienen we nog te vermelden de bisschopsmijters, waarvan die van den bis schop van Den Bosch (eind 16e eeuw) geheel onder de paarlen en edelgesteenten schuil gaat. Nabij dc synagoge liggen in een expositie- kast een drietal kostbare kromstaven, de zeer gecmoiUeerde kromstaf van den Abt van Es mond eigendom van den Bisschop van Haar- zir"' de..,^blsst;,t van den Prelaat van Bcrne (Heeswijk) en een kromstaf van de Oud-Bis schoppelijke Cleresij te Deventer. In dit kastje alleen ligt v00r eene waarde van reeds een half milhoen! deze nlJe,n spant de monumentale kromstaf van den Abt van Egmond -ie kroon Hel translucide émail wijst can raadselachtige techniek aan. Terwijl bij email werk de kleuren door goudplaatjes plegen ge schelden te zijn, gaan dc kleuren hier zonder meer in elkaar over. Nogmaals, zulk ra tech niek is raadselachtig. De kromstaf uit Deven- er toebehoorende aan pastoor Smit te Rot terdam, vindt zijn oorsprong -n het door Phi lips II gestichte bisdom Dewnter en was van bisschop Egidius van den Bcrgh. In dezen kromstaf valt dc overgang tusschcn Gothiek en renaissance aan te wijzen. Eindelijk ruslen in eene vitrine vijf Evan geliaria. waaronder de drie van de Si. Lebul- nus-parochie Ie Deventer, welke tot heden in het aartsbisschoppelijk museum bewaard wer den. De z.g. fror,taaibanden dezer Evangelie boeken zijn ingelegd met sculptuurwerk en edelgesteenten. Dit drietal evangclaria is voor twee ton verzekerd! Het meerendecl der zéér oude kunstschat- ten op de Bossche tentoonstelling is nfkom- slig uit het Aartsbisschoppelijk Museum te Utrecht, uit de O. L. Vrouwe Kerk te Maas tricht en uit de Sl. Servatiuskerk aldaar. Thans komen wij tot de schilderkunst op eze tentoonstelling. In verhouding tot de an ere genres van kerkelijke kunst neemt zij cr eene niet zoo groote plaats in. Daartegen over staat echter, dat drie vierde er van, naar Prof. Martin mededeelde, nog nergens werd tentoongesteld. Men heeft, evenals bij de kerkelijke kunstnijverheid, geen moeite gedaan om stukken uit algemeen bezocht woi dende rijks-musea te verkrijgen, wijl de ze daar al aan hun doel beantwoorden, doch hoofdzakelijk geput uit het particulier bezit. In de* eerste plaats behoort genoemd te worden, het door H. M. de Koningin-Moeder ingezonden schilderij van Jan van Hemossen. Het stelt de kruisdraging voor en is niet al leen coloristisch belangrijk, doch ook wat de «xpressle betreft, nl. in het contrast Hat «j* bestaat tusschen de gelaatsuitdrukking van den gemarleldcn Jezus en dc dc satanische van de, in de marteling een wellustig beha gen scheppende, krijgsknechten. Een ander belangwekkend schilderij is de kruisafne ming van Cornclis Engclbreghtsz, den leer meester van Lucas van Leiden. Dit schilderij is afgestaan door den Parijschcn kunsthan delaar Kleinbcrgcr. Verder treffen wc nog de volgende vermaarde schilders aan: Anto nio Moro met een triptiek, voorstellende Ma ria en de zeven smarten; Jacob Corncliszvan Oostsanen met een Sclbdritt, of beter op z'n Hollandsch gezegd: een Maria te drieën (An na die Maria met het kind draagt), Pieler Aartszen met de vier Engelen (toebehoorende aan het St. Elisabeths-weeshuis tc Culem- borg). Deze Pietcr Aarlszcn, van wien het pu bliek hier te lande alleen den Eierdans kent uil het Rijksmuseum, heeft een buitengewone rol gespeeld waar het geldt de meer wereld- sche uitbeelding van de tafercelen uit het leven van Jezus, die de tweede helft der 16e eeuw onderscheidt van de 15e en waarin liet ontluikende Protestantisme dezer landen reeds merkbaar was. Prof. Martin vertoonde ons een van Aartszen's passie-lafereelen, Woensdagmorgen kersversch gearriveerd uit de Engelsche collectie, welks eigenaar niet eens wist, dat het stuk van Aarlszen was. Be langrijker intusschen dan dit stuk, dat een opfrisschendc restauratie hard noodig heeft en dan ook zal ondergaan, was een tweede schilderij van Aartszen, voorstellende Chris tus aan het volk vertoond, dat in coloriel en compositie zeer levendig aandeed. Een der belangrijkste schilderijen is een kruisdraging van Jan van Scorel, die blijkens het onderschrift op dc lijst heelhuids is ge red uit den beeldenstorm, en nu op het Am- sterdamsch Begijnhof vertoeft. Het ge beurde tijdens den beeldenstorm meer dan eens, dat een beeldstormer liever dan een Roomsch schilderij kapot-, cr geld voor maakte en het aldus overgaf in de han den van een liefhebberdie op deze wijize een kunstwerk van een wissen on dergang wist te redden. Zoo zal het ook gegaan zijn met 't bovengenoemde schil derij van den vermaarden Utrcchtschen meester, dat vooral van belang is om de dra matiek van uitdrukking in blik en houding der familieleden van Jezus, en de uiteenloo- pende wijze waarop Jan van Scorel de uit werking van eenzelfde gebeuren op verschil lende karakters heeft verzinnebeeld. Een tweede Jan van Scorel is een triptiek, dat toe behoort aan de familie Stoop te Dordrecht, liet middenluik stelt voor de vlucht naar Egypte, de zijluiken zonen en dochters uit het geslacht Stoop, beschermd door respectieve heiligen. We moeten ons beperken. Nog even stippen we aan een Lihysche Sibylle in den trant van Petrus Christus, twee bcwecningen van Christus in den trant van Rogier v. d. Weij- den, een stukje „Maria haar kind voerende", dat wordt toegeschreven aan Dirk Bouts, een Picta van Benson, door dr. Bredius afgestaan uit het MauritsJiuiseen portret van Paulus Merula uit het Merula-wecshuis te Brielle door een onbekenden meester, een verzoe king van den II. Antonius uit de Tielsche Oudheidkamer, een portret van Nicolaes Can- nius, die een tijdlang secretaris van Eras mus was, dato anno 1534, en eindelijk twee tot dusver onbekende schilderijen, Petrus en Paulus voorstellende, uit de kerk te Roelof- Arendsveen. De commissie voor de schilderijenafdee- ling heeft de meest merkwaardige doeken van Nederlandsche meesters, welke zij op haar rondreis zag, uitgekozen, en heeft zich daarbij het jaar 1600 lot grens gesteld. De collectie, welke zoodoende is bijeenge bracht, is daardoor, zooals reeds gezegd, niet al te groot roch zeer interessant. Onder hen, die bereidwillig kunstschatten Ier expositie af stonden, behooren o.a. nog genoemd tc wor den mevr. Van Lanschot en Willem Mengel berg. Summa summarum mag de conclusie ge trokken worden, dat de uitgebrei ie com missie, welke zich voor de 's Hertogenbossche tentoonstelling heeft gevormd, een nationaal werk heeft tot stand gebracht, waarop het met trots mag terugzien en dat het voor het kunstlievende publiek in het algemeen en voor belangstellenden in kerkelijke kunst in het bizonder alleszins de moeite loont om deze expositie te bezoeken. E- GEMEENTE AMERSFOORT. Opgave van personen, die zich in de Gemeente hebben gevestigd van den 28. Mei 1913 tot en met den 3. Juni 1913. Steven Hopman, Kreupelslraat C 11, van Aduts- foor-l le Kazernestraat 15. Gerrarda Lubcrta van Heerde, Pietor Bothstrant I 2. vaü Infant-erickazerne IV. Marinas GUjam, Molenstraat E 4, van Baarn. Louisa Johanna Vrugt, geb. v. d. Vlia, Borstraat G 1. van Zulphen. Johannes Jacobus Gerardus Albert Leyendekker», Kruiskamp H 73, van 's-Gravenhage. Dieuwke Hartjen®. Job. v. Oldenb.-laan G 12, van Gorinchem. Woutera Hendrika Jacoba van Batenburg. Joh. v. 0!dcnb.-laan G 12, van Gorinchem. Margjc "Westerbeek, Appelmarkt F 10, van Zuid- wolde. Roofje van Gelder. Stationstraat G 15, van Am sterdam. Martje Holland, Bergstraat G 2, van Leusacn. Antonius Ilendrikus van Bekkum, Bolderstraat D 29. van Oldenzanl. Gerritje van der Worp, Bergstrat G 41, van Am sterdam. Hendrik Willem Collec, Paulus Buyslaan G 2, van Rijndfcburg. Abraham van Eeden, Schnvmelpennin«k>!raat H 37. van Aalt-en. Ant-je Schouw. 'Muurhuizen F 127. van Enkhuizen. Maria I-oman, Langestroat F 60, van Amsterdam (R. G. D. B.) Diecemer van de Veen. Laag', weg 11 4, van Bodegraveu. Hariétte Storm van 's-Gravensaudc, St. Andries- strnab B 15, van VGravenhage. Petrus AdnaiHis van der Zwaan, Utreoht&chestraat E 28, van Ouder-Amstel. Dominucua Berg, Utrechtscbeslraat E 28, van Ouder-Ametcl. Elisabeth Pothoven, Ragen toseelaan G 2, tod Nij- keriu Wilhelmiiia Hendriks, Utrechtscheweg G 92, van Utrecht (R. C. D. B.) Isttuc Werkendam. Lnngestraal B 98. Johannes Frmiciscus Gruoto Wolthaar, Wcverhngel D 35, van InfaiUenetazerne. Jautje Bakem.'i, Woestijgerxveg G 67, van Zulphen. Maria Petionella Koelman, Woestijgerweg G 67, van. Zulphen. Willem Rijnders, Weltevreden G 7. van Utreoht. Bcrta Westerhuis, Weltevreden G 7, van Wou denberg. Johannes Philippus van Nus, Amhemscheweg l 130. van Utreehc. Opgave van personen, die de Gemeente hebben verlaten van den 23. Mei 1913 tot en met den 3. Juni 1913. Hendrikje van den Hock, Krui«kamp H 86, naar Wcesp. Loins Francis Thcodoor Vogel, PauVu® Bnyglaan G 3, naar -Amsterdam. Maria Fikke, Paulus Buyslaan G 3, naar Amster dam (R. C. D. B.) CornelU Hendrikus Ramsclaar, Bloemend, straat D 16. naar Naarden. Hendrina Sophia Gerard Yan Sljsen, Blaneken- heymstrant I 7, naar Zulphen. Wijntje Trijntje Elzenaar, Arnhemschcweg I 172, naar Ede. Jan Kamerbeek, Krommestraat F 10, -naar Leus den. Adrianus van Wageningen, Eemstraat G 25, naar Amsterdam. Geertje Kroon, Barchmou Wuytierslaan G 6, naar '6-Gravenhage. Tjerk Dirk Sigling, Arnhemschestraat A 5, naar Breda. Hcrmnnna Everdina Hoogevcen, Berkenweg G 6, naar Nijkerk. Maria Adriara Blyc-nberg, Smallepad G 2. naar Amsterdam (R. C. D. B.) Henricus Jacobus Weckeiislroo, Arnhemschestraat A 5, naar Deventer. Elisabeth Schuuring, wed. Corn. Schuuring, Utrechtschestraat E 28, naar Arnhem. Cornelia Maria Johanna Venvoert, Utrechtsohe- ötraat E 28. naar Arnhem. Jan van Beek, Kruiskamp II 57, naar Weesp. Maria Francisca ITa mere veld, Kleine Spi E 56. naar 's-Gravenhage (R. C. D. B.) Willem van de Beek, Leuedcrweg H 10, naar Hil versum. Hans Bakker, Fherbeekstraat. 1 4, naar Luntercn. Johanna Berg, Langstraat B 121, naar Hilversum (R. C. D. B.) Arend Jacoba van «ie Kan, Utrechtscheweg G 737, naar Opladen (Duitsehland). Johannes Hendnkus Huurdeman, Muurhuizen F 92. naar Lensden. Hendrica Johanna van Schaik, Soestcrweg G 70, naar Helder. (Weekpraatje). De Engelsche stad Chiswick was dezer dagen het touneel van' een niet alledaagsche plechtigheidin de gemeenlekerk liet zekere mijnheer Robcrs, één der bekendste aannemers Yan bouwwerken aldaar, rijn Jongsten zoon coopen. Dit is op zichzelf niets ongewoons, maar als men weet dat mijnheer Robers 74 jaar ia en dit de 29ste gpruit is, dien hij te doop voert, is het geval toch niet een, dat iederen dag voorkomt. Maar Robers vindt nog rjjn meester in Engeland in den heer Slack, nit Purley, in het graaf schap Surrey. Mevrouw Slack kan er zich op beroe men 4e gelukkige moeder van 29 kinderen te zyn, terwijl Robers dezen kinderrijkdom niet aan één huwelijk te donke>n heeft. Eeu Engelsch tijdschrift, dat bij deze gelegenheid het kinderaantal van verschillende Engelsche fami lies nagaat, vestigt er de aandacht op. dat Thomas Urquhart, een Schot uit Cromarty, het record slaat, met 36 kinderen. Aran deze 36 kinderen, die a^en vroolijk en gezond woren en waarvan verschillende belangrijke posities in de maatschappij bekleedden, waren niet minder dan 25 zx»ons. In zyn werk over kinderrijkdom vertelt Boyle van een Parijschen advocaat, die vader van 45 kinderen geworden is, terwijl een Fransehen bakker zeven jaren achtereen de eer te beurt viel vader van ccn drieling te worden. Maar het wereldrecord staat op naam van een Italiaansche, die te Barcelona woon de. Toen zij den leeftijd van 60 jaar bereikt had, had zjj volgens de overlevering. 49 kinderen het leven geschonken. Een ongekende zegenDaar moet bij de ouders meer liefde voor hun kinderen wonen nis het echt paar De Vos te Leeuwarden toonde, welk ontaard ouderpaar heeft bekend bun dochtertje mot zout zuur ie hebben vergiftigd. Wat zal Anna de Savor- nin Lohman, 4e redactrice van de Hollandsche Lelie, van-deze mensehen zeggen? "Dat oordeel is zeker een verschrikkelijke vervloeking, want hoort, hoe zij zich uitlaat o\er de suffragettes, de Engelsche kies- rechtjuffers ,,Er ontbreekt nu nog maar aan, dat deze misse lijke wijven de kinderen en zuigelingen vun hunne tegenstanders gaan vergiftigen, en met vitriool be gieten. Waarom' niet? Dit laatste ia geen zier min der erg dan het sluipmoorden van een absoluut on schuldig dier. Indien het wijf Pankhurst deze hel dendaad heeft geïnspireerd, dan hoop ik van harte dat ik 't nog beleef haar den een of anueren gruwe- lijken, dood te zien sterven, door 't gerecht of door toeval, maar in elk geval hoe pijnlijker hoe beter.'' Gelukkig, dat Jontvrouwe Lobman in Engeland geen baas is! Wat zouden de misselijke wijven" het dan moeten ontgelden Een inavtrogel, welke in Engelsche kringen door veten, ook waarschijnlijk door de betrokkenen, de belanghebbenden zelve, zal worden toegejuicht, is: de afschaffing der hofdames. Sedert, de regeering van koningin Victoria werd d« eeredienst aan, het hof door vier jonge dames waargenomen. Tegenwoordig zijn w nog maar drie en deze drie zullen ook voorloopig nog wel in haar ambt en waardigheid blijven, doch wann-eer z\j trou wen, zullen /ij niet vervangen worden, doch ont vangen toch nog htt gewone bruidsgesjchenk van f 12000. Tot diPp tij<i genieten zij een jaarlijkoche apanage van f 3600, ook deze worden uit de private kas der Koningin betaald. Inderdaad is dan ook de aanwezigheid vnn zooveel ecredames bij de tegen woordige Koningin, die buitengewoon eenvoudig is in hare behoeften, niet meer zoozeer noodig als bij koningin Victoria, die als regeerend vorstin veel meer te doc,t had. Dc vier cercdamcs hadden slechts om de beurt, dus om de twee maanden, 14 dagen dienst, doch moesten evenwel allen te zamen ..ont vangen" op bals en ook alle gala-voorstellingen bij wonen. De étiquette nu schrjjft voor dat zij b\j der gelijke gelegenheden niet -tweemaal 't zelfde toilet mogen dragen. Voor den gewonen dienst komen zij 's morgens tegen 9 uur naar het Buckingham Paleis, of naar bet Windsor kasteel of naar Balmoral of -> Sandringhaai, om eerst te middernacht weer vrij ta zijn m haar doen en laten. De dienst bestaat eigem lyk in het begeleiden van de Koningin, doch daar Koningin Maria bijna uitsluitend met bare dochter' uitgaat of met de hertogin van Devonshire, haar persoonlijke vriendin, zoo brengen de ecredamea eigenlijk den ganschen dag in verveling door in oeft salon van 't paleis, dikwijls zonder dat zij den go- heelen dog één öogenblik de Koningin zien. Finaus cieel voordeelig is de post ook niet voor deze jong« dames, want hare uitgaven «n onkosten overtreffen' wel tienmaal hare inkomsten. Van de Engelsche dames st-appen wij over op d® Fransche vrouw. Deze is zegt ,,De Manufactu- rier" een specialiteit in het doen van inkoopea. Maar zij neemt er den tjjd voor en ze koopt lieve* niets en komt een paar maal terug, dan dot ze iets ongesdliiktst koopt. Haar handigheid is bijna een ras-eigenaardigheid. De Franschen in dc hoo- gerc standen verstaan bjjna allen zonder uitzondering de kunst, zelf hare japonnen te knippen, haar hoe den op te mako», ondergoed te naaien, terwijl zij altisten zijn in het vervaardigen van borduursels, kint en andere met de hand te vervaardigen garnee ringen. Dit behoort mede tot bare opvoeding! Een vrouw, die dit alles practiach in toepassing weet te brengen, die spaarzaam on verstandig ver mag in te koopen, komt zoodoende, ook al maakt zij haar toiletten niet geheel en al zelf. met een veel bescheidener kleedgeld toe dan een andere, die haas tig koopt en zonder te kunnen biezen, in de meeste gevallen alles aan haar naaister overlaat, in woord, zich geen tjjd gunt, over haar toiletten >".a te denken. Of de Fronschc vrouw ook in andere opzichten zoo practisch is, bijv. ten opzichte van de zorg voor en het gebruik van baar horloge, vernemen we niet. Mogen we het .,L. Dbld" gclooven, dan heeft do vrouw in 't algemeen er bjjzonder slag van om met een horloge om tc gaan. Luister maar Haar goede zorgen beginnen met het uurwerk op te winden wat zij noorl doet, tenzij zij boodschap pen gaat doen of op reis gaat. Dain, a-Ia zij de veer niet b'teekt, steekt zij het horloge ergens tusschcn haar klceren, zoodat <1© menigvuldig haken en oogen de kast krassen en zij een half uur n°odig heeft om te zien, boe laat het is. Maar heeft zij het eenmaal daann opgeborgen, dan vindt zij het in den loop van den dog niet meer terug. Zij heeft daarom de gelukkige gewoonte, om het in een zak van haar mantel te steken, of op le bergen op den bodem van het tasehje, dat zij altijd inpt zich voert en dat in den regel allerlei dingen be vat. van Haagscbe hopjes af tot en met haar hu- welijkscontractof wel met een paar dozijn stalen van zijde en Huw cel een paar sleuteltjes en e-*tn8 klein geld in baar beursje gepropt. Hc r'ogemakers zijn volkomen vertrouwd met 'lc kleine hebbelijkheden eener practische vrouw *n doen in het minst geen moeite om onder haar wel- willcnle aandacht tc brengen, dat het baar eigen schuld is, wanneer liet horloge niet goed loopt en telkens in de reparatie moet. Haar eigen schuld! Zoo ia het ook door ügen schuld' of de schuld der mode, zoo men wil dat de schoouheid van vele dameshalzen heeft ge leden. Een verbetering is echter merkbaar. De voorstanders van ..lage" japonnen vestigen cr de aandacht op, dat de dameshalsjes In de laatste 5 jaar een verandering ten goede doormaakten- roe- ger mochten slechts zeer weinig daroo*» zich de weel de veroorloven, licur hals onbedekt te laten. De hals heeft zeer geleden onder de hooge. nauwe halsboorden, doch langzamerhand herstelde hij zich- Door de vrijhciïd wend de hols ronder, jeugdiger, de rimpels en vlekken uit de dagen der insnoering ver dwenen. Naar wij in een Duitech blad lezen, zal dezen zomer de ontblooting van den hals zich nog evolu- tionnecren let een belangrijk stuk schouder, er.kel en alleen uit gezondheidsoverwegingen. Nu, dat zal met de warme dagen, zooals we er reeds een aantal mochten genieten, ook wel zoo aan genaam zyn. Wie zich aan de hitte storen, niet ech ter de voetballende jeugdzij voetbalt bij smelt tem peratuur zoo goed ab bij knappende vorst. Zomervoetbal/ „De Sport" neemt het volgende versje van Lm de Rijmer op over het zomcrvoctbal Als de heete zomerdagen Gloeien over stad en land, Als de velden en de steden Slaan in stagen zonnebrand.. Als de bloemen zachtkens treuren, Niemand zich bewegen zal, Loopcn half gare jongens Op 'n veld, achter een baL Als dc mannen en de vrouwen En de kinderen, en- de meid, Allen om de zwembroek vragen, Em o no beetje nattigheid. Als de zon bet lieve aardrijk Zoent met hartstocht-zooncn. fel, Doeu zooveel mesjokke jongen» Aan 't geliefde voetbalspel. Ja. de Holiandsche jongen is een n-onderiijke sn>"- ter. Hij weet van geen maat houden. Twee, driema len soms ner dog kruipt bij bij warm weer Ie water, olsol dit lijn element i«. Volwassen meJBcuen ton nen zich daarentegen vaak waterschuw. Toch i, ge- regeldi baden zoo gezond. In een groote fabriek te Chicago kreeg dc directie aanschrijving van de arbeids-inspeiclie, dat men het groote aanlal rieken onder het personeel meende te moeten toeschrijven aan onzin del ijkhe.d van de werklieden derhalve werd der directie in overwe ging gegeven, maatregelen le nemen om haar perso neel er toe te brenfion rieh wat meer en beter ie wasschen. Dadelijk heeft de directie toen de nood,ge maat regelen genomen en een aantal wasohinr,chtingen la ten aanbrengen; doch om de werklieden tot was- schen le noodzaken moest zij haar toevlucht nomen tot het stellen van premies, en leder wer an. 1 dus een bad nam, kreeg eea boeldag van twee kwart- Jea op zijn loon. De gevolgen waren verrassend In meeT d één opricht 1 De gezondheid ran het fabrieksvolk verbeterde bianon den kortst mogeUjkrn tijd. Doch hel bedrag der uitbetaalde premies werd zoo hoog, dat de Ov reet ie wel beducht moest zija op maatregelen het te veel nemen van baden legen le gaan. Nadat z, had uitgerekend, dat de zindelijkheidsmame ven het werkvolk haar per joar op ongeveer honderddniz.no dollar zou komen te staan, heeft zij bepaald, dat eeE toeslag van twee kwartjra per week zal vro"»" i betaald, afgescheiden van het aantal baden, dat e«' werkman wil n«nen- De gesubsidieerd© gezondheid dreigde d«r lawrw» ander, noodlottig te worden I zegt keuvelaah.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1913 | | pagina 6