Tail den Hak op den Tak.
achten wij ontsproten aan een uit blijdschap
verklaarbaar optimisme, want zoo erg gelóovsn
wij niet <lat het loopen zal. Wy meenen wel
degelijk, dat er nog meerdere goede kansen
bestaanook bij de tot boden gevolgdo tak-
tiek,'"
InLusschGn vraagt de Rcsidentiebo-
d c zich af of het niet tijtd wordt om het ad-
Vies van het R.K. Huisgezin te overwe
gen en aan de edelmoedige en beginselvaste
jkouding tot nog toe door de R. K. bij de her
stemmingen tusschen vrijzinnigen en sociaal-
democratie gevolgd, een einde te maken.
,,Wjj zeggen: ,.te overwegen"; want verder
dan overwegen gaan wy voorshands nog niet,
hoewel wfj dienaangaande vrijer zijn dan an
dere bladen. Immers, wjj hebben nooit op den
voorgrond gesteld, dat er nimmer sprake kon
wezen van steun verleenen aan -de SociaaJ-
demccratie. "Wij hebben bij vorige verkiezingen
gezegd, dat wij dit „in de gegeven om-
standigheden beslist ontraad
den-" Wij zouden n°g geneigd zijn ook bij
dez© stembuscampagne geljjk advies te geven.
D"*\h *Har kunnen oogenblikken komen, waar
in -o©* wetten breekt. En dan zo-uden "wij er
g «ui bezwaar in zien een tijdelijk st-embus-
arJ te sluiten, zelfs met de Soeiaal-demo-
c--t' 'i j echter onder 'hel een© voorbehoud, da*
dit ji ct achterbaks geschiedt, maar men c
op 'i"jk voor uitkomt. Men kan 8oms in de
noodzakelijkheid geraken tegenover Verdacht
making en brutaal geweld zijn stok op te helfen
en er op in te slaan- Maar een dergelijke kas
tijding behoort men niet binnenskamers toe te
dienen.
■Ms gezegd, wjj meenen echter, dal dit denk
beeld nog niet verder gekomen is dan In het
stadium van het overwegen der vraag, of het
aangaat de perfide manier, waarop Vrijzinnigen
van iedere schakcering tegen Rechts, de Sooiaai-
demo:raten steunen, maar steeds te blijven be
antwoorden met het aan zetels helpen vau
Linksche menschen tegenover hun scharlaken-
roode vriendjes."
Berichten.
De burgemeester van Rotter
dam. De zitting van den gemeenteraad te
Rotterdam werd gistermiddag geopend dooi
den wethouder Havelaar, die voorlezing
deed van het aan het gemeentebestuur ge
richt schrijven van het raadslid Visser, die
mededeelt, dat hem namens een ingezetene,
die onbekend wenseht te blijven, is verzocht
aan de gemeente aan te bieden het levens
groot geschilderd portret van burgemeester
Zimmerman. Di t zal uitgevoerd worden door
een in overleg met den burgemeester aan te
wijzen Nederl. kunstenaar. Daardoor wil de
gever uiting geven aan zijn dankbare erken
ning, dat de totstandkoming van den stad
huisbouw en 't onderhanden nemen "van
meerdere grootsche ontwerpen voor een
groot deel aan het krachtig initiatief van den
burgemeester te danken is. Daaraan wordt
de voorwaarde verbonden, dat 1 portret een
waardige plaats zal vinden in het nieuwe
stadhuis, doch eerst dan geplaatst zal wor
den, als de burgemeester zal hebben opge
houden zijn ambt te Rotterdam te vervullen.
In aanmerking nemende de broosheid van
het menschelijke leven, wil de schenker ech
ter niet tot dat tijdstip wachten aan zijn
plan uitvoering te geven en gal hij boven
dien er de voorkeur aan, den burgemeester
te doen uitbeelden in den leeftijd, waarin
hij tot dat groote plan meewerkte. De voor
zitter is er van overtuigd, dat de raad dit
geschenk met grooto erkentelijkheid zal aan
vaarden.
Wij mogen er grooten prijs op stellen,
aldus spreker, dat in ons nieuw stadhuis
zal prijken de beeltenis van den man, onder
wiens krachtige leiding het plan voor een
hieuw stadhuis werd geboren, een plan dat
zich zoo gelukkig ontwikkelde tot in het te
genwoordig stadium en dat aan de gemeente
de zekerheid schenkt te mogen rekenen op
de totstandkoming van een waardig gebouw.
Spr. is overtuigd in den geest van den Raad
te handelen, als hij den heer Visser verzoekt
den onbekenden schenker hartelijk te dan
ken namens het gemeentebestuur en hem
mede te dcelen de warme ingenomenheid,
waarmede zijn aanbod wordt aanvaard. (Ap
plaus).
Verkiez 1 ngs v a r 1 a in Den
Haag. Het verzoek van een openbaar on
derwijzer, die een of meer dagen verlof
vroeg om te werken voor een der socialisti
sche candidaten, word afgewezen, evenals
dit ook aan anderen, voor welke richting
ook, zou zijn geweigerd.
Een kweokcling van een der gemeente
scholen maakte van het leeg staan der school
tusschen 12 en 2 uur gebruik om een bord
papier met de woorden „Kiest ter Laan"
voor het raam aan de openbare straat te
plaatsen.
Het schoolhoofd, verontwaardigd over deze
schending der neutraliteit tijdens zijne af
wezigheid, joeg het jongmensch op staanden
voet weg en rapporteerde het voorval aan de
schoolautorlteit, die het gebeurde nog al
nuchter opnam en den jeugdigen ijveraar een
berisping toediende.
't Staat aan het hoofd der school den zon
daar weêr in gratie aan tc nemen, m. a. w.
hem als kweekeling al dan niet in school
tveêr toe te laten.
Uit een stembureau. Men schrijft
nit Den Haag aan Het Volk:
Een werkman van middelbaren leeftijd
komt het stemlokaal binnen, loopt op het
itembureau toe e nzegt: Hceren mag ik u iets
fragen?
De voorzitter: Zeker, mijnheer, wat wenseht
h te weten?
Hceren, ik betaal maar vijf en veertig
'ptuivers huur per week en ben nu vrij van
belasting, dus ook geen kiezer meer. Toch sta
Ik op de kiezerslijst. Men heeft mij gezegd, als
lk nu op een katholiek stem, dan mag ik ei
hp blijven, anders moet ik er af. Is dat waar?
Heeft u een oproepingskaart?
Neen meneer.
Wij zullen eens zien
Naam, woonplaats, geboorteplaats, datum,
Jaartal, alles klopt.
U is kiezer en niemand heeft het recht
'daaraan te tornen. Niemand kan daar ook
iets aan doen. Kunt u lezen?
Ja meneer.
>- Wij hebben een oproepingskaart inge
vuld. Ziellier uw stembiljet, lees de namen
aandachtig en maak hoogstens vijf van die
witte puntjes zwart, namelijk voor de namen
die u goedkeurt
De man neemt het biljet, gaat naar een
stemhotkje, leest en herleest, neemt het pot
lood en laat het weer vallen, komt naar de
tafel en zegt bevend:
Heeren, als u mij niet zegt, wie van deze
namen katholiek is, dan durf iik het niet aan
te stemmen. Dan mag ik niet, dan geef ik het
liever terug.
Maar man, wij hebben uw naam in die
lijst al aangeschrapt, wees man en kies zelf.
Ik durf niet. tenzij u mij zegt, wie katho
liek is.
Dat doe ik niet.
Dan geef ik het biljet terug.
Doe het dan maar blanco in de bus.
Aldus geschiedde. Blijkbaar opgelucht ging
do kiezer heen.
De était-major van de torpedoboot jagers
„Lynx" en „Hermelijn", die onderscheiden
lijk op 24 Juni en 15 Juli aan de werf van
aanbouw te Vlissingen in dienst zullen wor
den gesteld en in den loop van den zomer
naar Oost-Indië zullen vertrekken, is thans
samengesteld als volgt: aan boord ,,Lynx"
de luitenant ter zee le kl. jhr. J. C. F. von
Mühlen (commandant); luitenant ter zee 2e
klasse H. Yssel de Schepper en C. baron de
Vos van Steenwijk, adelborst le klasse; P. H.
van Wezel, officier-machinist 2e kl.J. C.
Poledj (hoofd der machinekamer) en de ma
chinisten A. van der Harst; F. K. E. Ken
nedy van Dam en J. Bottema; aan boord
„Hermelijn'', luit. ter zee le ld. J. C. van
Iterson (commandant)luits. ter zee 2e ld. J.
J. Heilbron en R. Polis, officier van gez. 2e
Ui. I. Boosman en officier-machinist 2e kl.
H. J. Schreuder (hoofd der machinekamer)
en de machinisten M. van der Hart, J. Wal-
rave en Zeiistra.
De zee herwonnen. De heer O.
K(amerlingh) O(nnes) schrijft in de Zeepost:
Het was een zeer goed denkbeeld om op de
Scheepvaarttentoonstelling aan de overzijde
Hoeveel lijd de heer Tresfon daaraan heeft
gewerkt, is ook bij benadering niet tc- zeggen.
Negen jaar geleden is hij begonnen met zijn
vrije uren aan dezen lievelingsarbeid le ge
ven; in dc twee laatste jaren kon hij meer
tijd eraan besteden, en kreeg het voortwer-
ken een prikkel door het naderend 400-jarig
bestaan van de ke»/k.
Geen moeite is hem te veel geweest ook
niet wat zijn model aangaat. Geen plekje aan
het groote en booge gebouw, of hij heeft het
hooge détails van nabij te beschouwen.
Daarbij sloot de geestelijke inspanning in
bezocht, en zelfs zich doen ophijschen om
zijn werkplaats aan. Deze zilveren kerk 'is
uitsluitend handwerk en bestaat uit 2480
stukken en stukjes, welke door soldeeren zijn
samengevoegd tot 154 stukken, die met
schroeven en wiggen text een geheel zijn ge
maakt
Met Sherlock-H'olmes-oogen moet de heer
Tresfon hebben om- en rond- en nageke
ken, en zoo lijkt hem geen enkele bijzonder
heid, zoowel in den bouw als in den tooi,
ontgaan. Met zilveren beeldjes erom heen,
welke een verhoudingsbeeld geven, is de zil
veren kerk in een net glazen kastje op hoog
voetstuk geplaatst. Er onder is een speel
doos aangebracht en ook kan in de kerk een
electrlsch lampje ontstolken worden.
Het crematorium op Wester-
vel d. Dc Vereeniging voor lijkverbranding
heeft op de schilderachtig gelegen begraaf
plaats Westerveld onder de gemeente Velsen
een crematorium laten bouwen, bet eerste
hier te lande. Het uiterst fraaie bouwwerk
uitgevoerd door de heeren Koolhaas te Am
sterdam, naar het ontwerp van den architect
P. van Dijk te Amsterdam, is thans gereed
en Woensdag heeft in tegenwoordigheid van
het hoofdbestuur en enkele genoodigden een
proefvel-branding plaats gehad. De proef
slaagde naar wcnsch en voorloopig althans
scheen de lijkoven aan het doel te voldoen.
Een knappe parkiet. Iemand
schrijft in de Levende Natuur: Van ec-n
vogel die spreekt en een boom die zingt en
van het Y, voor de gemeente Amsterdam een van het goudgeIc water. Nevensgaand
paviljoen te reserveeren en hierin de verschil
lende diensten, bij onze haven en handelsin
richtingen betrokken, elk voor zich te laten
spreken zonder reclame en de aanhangsels
aan veel modern tentoongestel eigen, maar
nuchter, grafisch en statistisch, alleen aan de
hand van de feiten.
liet aanschouwelijke beeld in dit Paviljoen
van de gemeente Amsterdam den bezoeker
voor oogen gesteld is een opwekkend beeld.
Ontegenzeggelijk hebben daartoe de gunstige
tijdsomstandigheden der laatste jaren bijge
dragen; veel dat thans bereikt-hersteld en be
reikt is, zoude zonder zoo gunstige omstan
digheden hier en in Indië, vooral ook dank
zij den reusachtigen opbloei van Indië, niet
sprookje kwam mij in de gedachten toen ik
den Hemelvaartsdag te Gouda doorbracht en
het genoegen smaakte bij de familie van E.
den sprekenden parkiet te hooren. Veel
hadden wij reeds van deze wondervogels
gehoord, want er zijn zoo ettelijke bij de
verschillende families, maar gelooven kon
den we hel nog niet. Wij zijn nu overtuigd.
Toen we om de koffietafel zaten, werd het
parkietje losgelaten. Dadelijk vloog het
eenige malen de kamer rond, zette zich op
de gasten neer, op schouder, hoofd of hand,
het liet zich gewillig ronddragen, snoepte
van de suiker, likte kruimpjes koek weg,
slurpte een beetje melk uit 't kannetje en
riep op eens: „lekker, jonges hoe lekker!"
zijn tot stand gebracht. Het is de aloude Aem- j Dat was het begin. Nu vloog het weer rond,
stelslad, het historische handelscentrum aan
het Y, bijzonder medegeloopen.
Van hier uil varen de schepen weer over
bijna alle zeeën en voor het meerendeel sche
pen met eene Amslerdamsche reederijvlag.
Vandaar dat in en buiten dit paviljoen dacht
ons, wel het woord mocht prijken wat ook
hierboven staat „De zee herwonnen.
In de keten die als schakels zoovele vreem
de gewesten opnam, mogen wij het groote
Noord-Amerika door de West-Indische Mail
met Amsterdam verbonden ook door de Hol
land-Amerika—Lijn voor Nederland stevig
verbonden rekenen. Dat Rotterdam cn Am
sterdam ook hierin samenwerken, verheugt
ons. De tijd is gelukkig verre dat iedere aan
winst voor de eene haven niet tevens als steun
voor de andere wordt beschouwd. En juist
nu waar beide havens sterk zijn wordt het
meer en meer ingezien. Toen in 1890 schrijver
dezes de gelijktijdige verbinding Rotterdam-
Calcutta, naast Amsterdam—Bombay voor
stelde, hoe werd toen een dergelijk project
reeds alleen om de „onzinnige" combinatie
veroordeeld.
Dank zij de uitstekende samenwerking van
Amsterdam en Rotterdam voor Ned. Indië, is
Nederland bij Suez vooruitgeschoven en heeft
het in Azië bijna reeds de hooge positie, die
het verplicht is door zijne Koloniën in het
verre oosten in te nemen. Dank zij dezelfde
samenwerking wordt nu over Indië, Oost-
Azië en Australië bereikt.
Dezelfde ondernemingsgeest die de namen
Houtman en Tasman weer onder Nederland-
sche vlag op gindsche Oceanen voert, heeft
voor Zuid-Amcrika een bijzonder gelukkig
resultaat en een verdiend succes te boeken.
Blijft alleen de zwarte stip Zuid-Afrika? Wan
neer mag men vragen ook dit gewest? Welnu
met de cijfers voor oogen die in het paviljoen
Arasterdam op zoo welsprekende wijze zijn
gerangschikt, gelet op den echt nationalen
trots, die de Java-Australie lijn eenmaal be
gonnen niet deed opgeven, mogen wij ver
trouwen dat ook de pogingen van den handel
om Zuid-Afrika weer als van ouds aan deze
markt te binden, zullen leiden tot de daad dat
eindelijk ook dit verre gewest, het eenigst
ontbrekende, wordt opgenomen en dat de
keten wordt gesloten waarmede de nationale
reederijvlag het groote wereldrijk omspant.
De Dromedaris te Enkhuizen.
Naar het Hbld. verneemt, is er groote kans
dat het bekende oude bouwwerk te Enkhui
zen geheel zal worden hersteld. Plannen voor
de restauratie zijn reeds aan den rijiksadvi-
seur opgezonden terwijl de burgemeester van
Enkhuizen dezer dagen een onderhoud had
met den minister van Bdnnenlandsche Za
ken.
De bedoeling is o.m. om dc dichtgemetselde
poort open te breken en een doorgang te ma
ken zooals deze oorspronkelijk heeft bestaan.
Voorts zullen de barakken die tegen den Dro
medaris aangebouwd zijn worden weggebro
ken en het klokkenspel in de echte Hemony-
lclokken weer tot volle ontwikkeling worden
gebracht.
Een prachtstuk van zilver
smeedkunst. Wij lezen in de N. Rott.
Ct.: De zilversmid B. Tresfon, heeft in de
zaal van den Kunstkring te Rotterdam een
eigenaardig brok arbeids tentoongesteld:
een werkstuk, waar enorm veel geduld en
toewijding voor zijn noodig geweest, een
nabootsing in zilver van de Groote- of St.
Laurenskerk te Rotterdam op Vwo van de
grootte.
zette zich op de pendule en begon tegen zijn
spiegelbeeld in den grooten penantspiegel te
coquetteeren: „dag parkietje, dag lieveling,
dag schattebout, zoele parkiet" en zoo ver
der allerlei zoele naampjes, het maakte
cenige komische buigingen en fluitend vloog
hij weg. Op de lijst eener schilderij zong hij
nu heel duidelijk en maatvast: „Kobussie,
Kobussic, kijk je nog eens omP Toen de
tafel gedekt was, werd hij gevangen en weer
in de kooi gezet, wat hem niet erg beviel,
want hij zei niets meer. Na de lunch heeft
het beest ons weer kostelijk vermaakt, want
hoe komisch klonk het opeens: „potverdik-
kie, abramprikkie, dag mijnheer Jan, dag
moeder Piet, parkietje zoet". En toen de
goed gedresseerde hond Nora binnen kwam
vliegen was het opeens: „zoete hondje, ks,
ks. ks, sah, pak ze; achter liggen, zoek" en
allerlei bevelen heel duidelijk verstaanbaar
's Avonds werd de koffie opgeschonken en
opeens hoorden we van uit de kooi: „Zoo,
schenken jullie de koffie op, mag parkiet er
uit?" Ongelooflijk, niet waar?! Is het beest
eenmaal op zijn praatstoel, dan ratelt hij
alles af. Men kan het treffen, want vele ko
men op bezoek, om zich van een en ander
te overtuigen en dan doet hij geen bek
o-pen. Het spoedigst raakt hij los, als hij zijn
beeld ziet in een spiegel of in een zilveren
lepel. Twee maanden aanhoudend voorspre
ken geeft al suceès en heeft zoo'n parkiet
eenmaal een paar woorden gesproken, dan
leeren ze vlug aan. Ze weten, wat ze zeg
gen. Een, die aan asthma lijdt zegt, als hij
't te kwaad krijgt: „Och, och, wat heeft par
kiet het weer benauwd."
Een gestoorde bruiloft. Een
koopman te Arnhem was indertijd met een
weduwe, die een groote dochteY had, ge
huwd. Na een gelukkig huwelijk van eenige
jaren, overleed zijn echtgenoolc en liet hem
den koopman, met hare dochter achter. De
koopman en de stiefdochter vatte een innige
genegenheid voor elkaar op en wilden een
huwelijk aangaan. De koopman twijfelde of
het Burgerlijk Wetboek zoo'n huwelijk wel
zou toelaten en liet zich naar een naburige
gemeente afschrijven, terwijl hij zijn stief
dochter-verloofde naar een andere naburige
gemeente deed verhuizen. Hij deed in die
naburige gemeente aangifte van zij<n voorge
nomen huwelijk en verzweeg, dat hij
weduwnaar was. Dinsdag echter, den dag
vóór de voltrekking van het huwelijk, hoor
de de ambtenaar van den Burgerlijken Stand
van terzijde, dat er iets niet in den haak
zou zijn met het voorgenomen huwelijk van
den koopman, waarom hij onmiddellijk een
onderzoek instedde. Uit dit onderzoek bleek
hem alras, dat de geruchten waarheid be
vatten en hij gaf den koopman den avond
voor den trouwdag te kennen dat het huwe
lijk niet door hem zou worden voltrokken.
Men begrijpt, dat onze koopman cn zijn
aanstaande zeer verslagen zijn nu hun huwe
lijk niet kon doorgaan.
(N. Arnh. Ct.)
Het auto-ongeval op d e "W c t e-
ringschans. De 5e Kamer der Rechtbank
te Amsterdam heeft zooals wij reeds meldden,
uitspraak gedaan in de zaak tegen den heer
Carl Gorvey tegen wien het O. M. op 6 dezer
6 maanden gevangenisstraf had geëischt we
gens het veroorzaken van zwaar lichamelijk
letsel door schuld, liem deswege veroordeeld
tot 3 maanden hechtenis.
De rechtbank overwoog, dat bekl. op 11
jFebr. j.l. als bestuurder van zijn automobiel
op de .Weteringschans verregaand roekeloos,
zonder inachtneming van de geboden en
noodzakelijke voorzichtigheid bij het naderen
van het kruispunt Spiegelstraat-Museumbrug,
zonder noodzaak en in strijd met art. 127 der
alg. politieverordening, de linkerzijde van den
rijweg heeft bereden en met een zoo groote
snelheid als in verband met de hem bekende
plaatselijke gesteldheid met het oog op de
vrijheid en veiligheid van het verkeer aldaar
ongeoorloofd was: voorts een tramwagen van
7, gaande naar het Leidscheplein, welke
aan de halte had stilgestaan en zich juist weer
in beweging had gesteld, links is voorbijgere
den zonder signaal te geven; onvoorzichtig,
roekeloos het linker trottoir is opgereden, zon
der ook toen eenig geluidsignaal ter waar
schuwing van de op het trottoir aanwezige
personen te geven.
De rechtbank overwoog, dat dientengevolge
bekl. mejuffrouw Nolting heeft aangereden,
zoodanig, dat zij een ernstige fretuur aan de
bovenkaak en de onderkaak beliep, alsmede
fractuur van den rechterschouder,
zoodat zij volgens verklaring van dr. C.
Hoymans in levensgevaar heeft verkeerd.
De rechtbank overwoog, dat bekl heeft na
gelaten onmiddellijk te stoppen en niet zich
heeft bediend van de handrem en slechts ge
tracht heeft zich van de voetrem te bedienen.
Ten aanzien van het motor- en rijwielregle
ment overwoog de rechtbank dat dit wel
voorschrijft, links van een in te halen voertuig
te passeeren, doch dat het reglement niet van
toepassing voor trams die zich op spoorstaven
bewegen. Immers art. 3 bevat voor het uitwij
ken voorschriften, waaraan door de tram niet
kan worden voldaan. Dc alg. politieverorde
ning behoudt om die reden haar kracht. Door
bekl. als gezegd tot 3 maanden hechtenis ver
oordeeld, is tegen dit vonnis kooger beroep
aangeteekend.
In slecht gezelschap. Wegens
diefstal van f 1045 aan bankbiljetten ten na-
deele van een Duitscher (F. R. H), met wien
zij eenige koffiehuizen had bezocht en die
ten slotte met Iiaar naar hare woning aan
het Groenewegje le 's Gravenhage was mede-
gegaam en daar met haar den nacht had
doorgebracht, had zich voor de Haagsche
rechtbank te verantwoorden de 45-jarige J.
v. d. B. buisvrouw van K. 'tGebeurde in den
nacht van Zaterdag 17 op Zondag 18 Mei. Die
Duitscher had bij zijn ontwaken zijn porte
feuille met f 1145 vermist, verklaarde hij
Donderdag als getuige gehoord, en hij had
toen, de vrouw van den diefstal verdenkem-
de, haar zijn bevinding medegedeeld en haar
vijl minuten tijd gegeven om het geld terug
te geven. Zij ontkende iets van 't geld af te
weten. Bij onderzoek werd daarop de por
tefeuille gevonden met een bankbiljet van
f 100. De vrouw ontkende het overige geld
te hebben. Dit werd later gevonden in een
hoed van de vrouw, tusschen het opmaak-
sel van dien hoed.
Ter harer verdediging gaf bekl. voor de
rechtbank o.a. op, dat ze wat veel drank ge
bruikt had.
Het O. M. eischte 6 maanden gevangenis
straf.
Arrestatie van Seelen. SeeJën,
de directeur der Ztrfd-Limburgsche Bainik, is
heden te Maastricht gearresteerd.
Moordaanslag uit minnen ij d.
Toen gisterennacht omtrent 1 uur een
paartje van het gegeven onafhankelijkheids-
feest te Renesse (prov. Zeeland) terugkeerde,
werden even daarbuiten op het meisje door
een zekeren v. d. Hoek, die zich daar had
opgesteld, 4 revolverschoten gelost, waar
van één haar een schampschot aan den hals
teweegbracht. Haar begeleider wist door
■zich op den dader te werpen erger te voor
komen. De dader is aangehouden. Minne
nijd moet de beweegreden zijn.
Boefjes. Door de politie te 's Graven
hage zijin opgepakt twee jongens en een meis
je, thuis behoorende in een woonschuit, lig
gende in de Laakhaven aldaar, waarvan de1
jongste, een kind van tien jaar, aan een En-
gelsche dame op het strand te Scheveoingen
een taschje met eenig gckl had ontstolen,
terwijl de anderen *n deel van het gdld van
het jeugdige diefje hadden gekregen.
Te Ti el is teflegrafisdh bericht omltvah-
gen, dat dé om ge veer 37-jarig© Johs. van D.,
dtuurman op een vrachtboot der Maats eb.
..Hollandia", van Konlihgsfold, varende van
Rottendam op Duötsichland, nabij Madniiz is
over boord gevallen en verdronken. Zijin lijk
is reeds opgehaald. Hij laat een1 weduwe mot
kiradetren achter.
(Weekpraatje).
Als iemand met het verkeerde boen het bed, uit
stapt, zoo men zegt-, dan is hy vaak den geheelen
dag voor anderen en zich zelf ©en ergernis, bepaald
ongenietbaar. Zoo vertelt de „Preanger Bode" van
een „meneer', die in een ochtendtrein was geze-
tent, waar meerdere reizigers zaten niet „ziekeneu-
zige ontevreden gezichten." En -dan vertelt de
schrijver verder
Tegenover me, in den fauteuil, zit een meneer,
die met heersehzuchtige vastberadenheid is binnen
gekomen. Hij zit te breed. Hij tracht zijn mencer-
schap zwaar te demonstrecren. Ook hoest h\j opzet
telijk te hard, is hy luidruchtig bevelend geweest
tegenover de koelies, heeft hij veel te veel koffer*
mee naar binnen gebracht en één daarvan op de
bank,la^en zetten, zoodat de derde gevangene zijn
beenen niot kg.» strekken voor een dutje.
Vijandigheid en stilte
Dan komt de conducteur. Beleefde groet, met
wellevend bescheiden gebaar wordt het kaartje op
gevraagd beleefde groet n& volgend© reiziger
aan de beurt: de „meneer".
„Ook dit nog!" Met onwillig gebaar wordt het
kaartje voor den dag getrokken en neergesmetetn.
op de bank, waarvan het afspringt op den grond.
Conducteur, beleefd, raapt het op, controleert en
met een lichtc buiging biedt hij het weer aan. „Me
neer" strekt achteloos de hand uit
O, paixlon, zegt de conducteur. En met evenveel
welwillendheidals hij het opraakte deponeert
hij liet kaartje.... in hel hoekje op den grond en
gaat verder.
Die slag was voor hèm.
„Meneer" zette „één gezicht", en het onnoo
zele kaartje was een
oorzaak, dot de andere gevangenen blikken wissel
den van vcrstondhoudign, waarin pret glinsterde.
Niet altoos ia de bejegening in den trein aan
genaam, zoo we hier weer zien en allen bij erva
ring ook wel rullen weten. Een staaltje daaivan
ie ook ihet volgende.
Even voor de Fransche trein aan (het stalion Garde
du Nord te Brussel zich in beweging zou zetten,
stapte een chique gekleed jongmensch in een eerste
klas coupé, waar nog sleohts een plaats onbezet"
was. Hjj schikte zijn koffers in ihefc bagagenet, en
nam plaat*. Toen de trein op t ipunt van vertrek*
ken stond, kwam een dik heertje aanstormen',
maakte het portier open en riet tot rijn groots
schrik dat men rijn plaats heeft ingenomen- Een
eoconde slechte staat hij verbluft. Maar wendt hij
zldh met driftige stem tot het jongmenech „Maar
mijnheer, hoe kunt u ioo onbeschoft xjjn mjjn
plaats in te nemen...." „Uw plaats?" „Wat 'durft
u nog to vragen of die plaats van my is? Dat is
waarachtig het toppunt. Hebt u dan die krant
niet gevonden, die ik er neergelegd had?" „Mijn
heer", antwoordde de ander zoo kahn mogelijk,
„de courant-, die hier lag, was van gisteren."
Dat was een snedig antwoord.
Die verbolgen reiziger sprak van .Jhet toppunt".
Het toppunt op een ander gebied, op dat van snel-
drukken, in zeker wel te zien hij de Amerikaanschc
krantenpersen.
D© „New-York Times" kon in 1904 54 000 16-
zljdige bladen drukken. Dit productie-vennogen
bleek niet voldoende. In het inmiddels betrokken
nieuw gebouw kon dit op 140.000 gebracht wor
den en sinds Februari van dit Jaar kan ze in één
uur 480.000 bladen van 16 pagina's leveren Dat
wil zeggen dat per seconde 133 bladen van 16 pa
gina's gedrukt kunnen worden. Meer dan 20 centera
papier kan men alzoo per minuut bedrukken. Wan
neer de vijf groote machines, vier dubbel-zesvoudige
Hoe-persen en een achtvoudige .pers op vollen gang
loopen dan kunnen ze per minuut een papier^.rook
van een dubbele kranten breedte ter lengt© van 20
K.M. aan beide rijiden bedrukken, dat [s per uur
1200 K.M. Het is derhalve aan de „Times" moge'.jjk
om in 33 uur een rol papier aan twee zijden te be
drukken, waarmee men de aarde omspannen kan.
Dit is een snelheid, waarover w« verbaasd staan.
Verbazing wekt ook de snelheid, waarmee sommige
vogels zich door het luchtruim bewogen.
Hoe ver zwaluwen vliegen toont een voorval on
langs in een Engelsch tijdschrift Yermeld. Volgens
dat tijdschrift werd cenigen tijd geleden in de om
geving van Natal (Z.-Afrika) een zwaluw gevangen,
die door een ring om ee>n harer poot-en herkenbaar
gemaakt was.
Deze ring weid de zwaluw in 1911 door den heer
Mascfield in Roeehill (in Mïdden-Engeland) aange
daan.
Hieruit volgt, dat de vogel door heel Europa en
Afrika moet rijn gevlogen, tot zy in Zuid-Afrika
bleef om te overwinteren. Wanneer men bedenkt,
dat zy denzelfden toöht in het voorjaar weer moet
doen om in haar nest in Midden-Eiigeland terug ce
komen, rioet men wel vol bewondering zijn voor
dergelijke buitengewone vliegprestaties.
Bewondering moeten wij dikwijls ook gevoelen
voor het gevoel, dat wij bij' de diieren ontwaren-
Als bewys van overleg en moederliefde bij dieren
kan zeker het volgende dienen
In de vorige week kregen te Zwolle, volgens de
„Zw. Ct.", iu twee verschillende gezinnen d© huis
katten jongen. De eene hand 4 flink© levende jon
gen en mocht die-behouden, de andere evenwel werd
van haar kroost beroofd. Een dezer dagen bracht de
kinderlooze kat «en bezoek bij haar buurvrouw, dio
niet thuis was en vond daar de 4 jonge katjes. Fluks
werd een er van uit de mand gehaald, gevoed en
vertroeteld. 'De diefstal werd ontdekt, doch getrof
fen door den om medelyden vragendon blik der
beroofde moeder, liet men 'baar het gestolen kind
behouden.
Bewondering dwingt tegenwoordig te Rome een
maestro van zes jaar af, voor hetgeen hij als diri
gent presteert.
Willi Ferrero, 't zes-jarig zoontje van een Na-
politaansch burger, heeft dezer dagen in-het Augus-
teum, te Rome Beethoven's eerste symplhonie ge
dirigeerd. Het dirigenlengestoelte was aanmerk©!\jk
verhoogd, opdat het wonderkind over zijn lesse
naar heen kon kijken. Hij „riep" blazers, pauken,
houtblazers met uitgebreide handjes tot den inzet
en gedroeg zich in elk opzicht als een zijner groote
collega's met dat verschil, dat hij, nadat de laatste
noot wag uitgestorven en het publiek als dol ge
klapt had, naar zijn mama huppelde, die in de ar-
tistenloge met een cnormen krakeling klaar zat.
Willi Ferrero is een protégé van den Italiaanschen
componist Sgambati, die vast in rijm talent gelooft,
en gaat. tvolgend seizoen waarschijnlijk een tour-
née in Duitschland maken.
Willi moet 'n geheel ..normaal" kind zijn, dut
dol op alle gewone kinderspelletjes is, zijn protec
tor vooral aardig vindt, omdat hij hem toestaat aan
zijn haard te trekken, en dat. dadel'yk zoet is met
een taartje. Alleen als hij een partituur ziet, krijgt
hij zyn vroegrijp© aanvechtingen dirigceren. Be
halve Sgambati, is ook de directeur van het Na;>o-
litaansche Sau Carlo-theater. Magnone, overtuigd
van de talenten van het kind. Arm joggiel
Een musicus van andere orde is Lange Jan, de
Amsterdamsche orgeldraaier. Van hem lezen in
de ..D.-C." o. m. De wijk van Lange Jan, de b©
roemdste „orgelist" van heel Amsterdam, misschien
wel van heel ons land, is de oude stad, de grachten
en eon gedeelte van de Jordaan. De man is zoo
echt muzikaal, 't Is een werkelijke artist. Hij voelt
wat schoon is, en wanneer hij zijn orgel draait, raakt
hij zoo in extanse, dat hij het heele draaien vergeet-.
Bolland zou in hem zien de orgelist in de ideali-
teit.
Het spreekt vanzelf, dat een orgelist draaien moCv
blijven. Zyn gevoel mag zjjn spieren niet beinfluen-
ceeren- Vandaar, dat onze Jan ,,het vuile werk
door anderen laat doen. Wanneer hij er 's morgen>
op uittrekt, neemt hy twee „draaiers" mee. cn ook
twee vrouwelijke collectanten. De draaiers laat hy
een gulden per dag verdienen, on af en toe een
graantje, maar van de minder gunstige arbeidsvoor
waarde voor de vrouw weet iby gebruik te maken,
de collectanten honoreert hij n.l. met vijftig cent
Onze Jan werkt Donderdags, Vrijdags en Zater
dags; de andere dagen fuift hij. Zijn orgel kost
hem een tien gulden op één dag, maar Zaterdags
schijnt de conjunctuur in het orgelvak beter, dan
moet hij althan» dubbel tarief betalen. Op Hartjes
dag cn op Koninginnen dag bedraagt de huur van
Jan z'n orgei honderd gulden.
Jan heeft een bijzonder fraaie Jammer kast.
„De fluit" ia magnifiek.
En of Jan nu met zyn zaakje wat verdient?
menig orkestfluitist zou waterlanden, wanneer hy
Ja-n z'n winstje zou mogen opstrijken. Hoeveel het
preoies is, weet hij zelf niet, want hij wil geen ac
countant- met zijn boekhouding belasten. Maar rijn
inkomen is zoo groot, dat d© leider van het mu
zikale quintet- in staat ia, eiken Maandag uit *#deQ
uur long telkens weer de te gaan in «en ,oepee boakkiee
keuvblaar.
