„DE EEMLAN DER". Maandag 1 September 1913. BUITENLAND. FEUILLETON. De Klokken die verklonken. I2ae Jaargang. Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1. Uitgevers: VALKHOFF Co. Kennisgevingen. Politiek Overzicht De Vereenigde Staten en Mexico. Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG. ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoortx. f 1.00. Idem franoo per post- 1.50. Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - 0.10. Afzonderlijke nummers - 0,05. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Advertentiën golieve men liefst vóór 11 uur, familie- advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden. Intercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels.. f 0.50. Elke regol moor0.10. Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zoor voordoeligo bepalingen tot het herhaald advorteeren in dit Blad, bij abonnement. Eone circulairo, bovattendo do voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. De Burgemeester van Amersfoort Brengt ter kennis van de ingezetenen dezer Ge meente, dat het <Loor den Direct-cur van 's Ryks di recte belastingen, enz. tc Utrecht- executoir ver klaard kohier no. 2 van de Bedrijfsbelasting over het dienstjaar 1913-1914 aan den Ontvanger van 's Rijks direct© be'astingen alhier is ter hand ge steld, aan vrien ieder verplicht is zijnen aanslag op den bij de wet bepaalden voet te voldoen- Gedaan cn op de daarvoor gebruikelijke plaatsen aangeplakt te Amersfoort, den 30. Augustus 1913. De Burgemeester voornoemd, li. W. VAN ESVELD, Welh. l.-B. Ons eerste Jubileum! Ons Dagblad herdenkt lieden z'n één jarig bestaan als vrijzinnig orgaan. Ons ern stig streven om Amersfoort 'n goed en hoog staand dagblad tc geven, heeft in zeer bree- de kringen waardeering gevonden, getuige de gestadige vooruitgang van ons blad en de meermalen ondervonden sympatliiebewijzen van hooggeachte zijde, vooral in de dagen van de met zooveel succes bekroonde verkie zingscampagne voor mr. W. II. de Beaufort. Wat het Dagblad in het afgcloopen jaar geworden is, heeft het hel/ij zonder zelf verheffing gezegd aan zich zelf te danken. Het is bekend, dat de vrijzinnigen, in ver kiezingsdagen misschien uitgezonderd, hun pers slechts 'n platonische liefde toedragen cai hun eigen bladen alleen dan lezen, wan néér zij overtuigd zijn, dat er geen ander blad beslaat, dat hen beter op de hoogte houdt van algemeen on plaatselijk nieuws. Hieraan is clit voordeel verbonden, dat de vrijzinnige bladen zich inderdaad de groot ste inspanning moeten getroosten om zich de „clandizie" van parlijgdnooten waardig te miakon en aan dezen prikkel is dan ook voornamelijk de bloei van de liberale pers te danken. Ook wij hebben nooit gebedeld om de gunst onzer geestverwanten, wij hebben zelf onze eereplaa'ts willen veroveren en zou den beslist alle pogingen afgewezen hebben om ons blad te brengen tot dien kunstmati- gen bloei, waartoe de rechtsche pers opge kweekt wordt. Ons Dagblad is en blijft een in alle opzich ten onafhankelijk vooruitstrevend blad. Wij kunnen ons niet aansluiten bij een van de parlijgroepen in ons land, al huldigen wij met alle vuur, dat in ons is, de groote vrij zinnige beginselen van vrijheid, vooruil- gang en geestelijke en sociale ontwikkeling. Maar wij wenschen ons door geen partij program te laten binden, wij begeeren de meesit volstrekte vrijheid van bewegen. Daar om kunnen wij nog minder ons aansluiten bij een van de hier «terstcde bestaande ^politieke en niel-politieke groepjes; boven het klein- slcedsclie geharrewar hopen wij ons zóó hoog te verheffen, dat zelfs geen spatje van diiei politieke modder op ons |kleven blijvc. Wijj waardeeren allos wat in iedereen te waar- deeren valt, maar wij willen niemand naar dc oogen zien ,noch meedoen aan de „Hetze" tegen wie dan ook. Wij hopen ons te hoeden voor de fout, de ccht-vrijzinnige eigenschap om liever op te zoeken walt verdeelt dan wat vereenigt Vooral om liet district -Amersfoort na zoo eervollcn en zwaren strijd veroverd, ook te kunnen behouden, is hdt noodzakelijk, -dat allen, die met elkaar dc zege bevochlon, ook aaneengesloten blijven. Zulks zijn wij nieti alleen aan onze eer verplicht maar nok aan de Concentratie, welke nog slechts aan het begin liarer taak staat en bovenal aan den nobelen staatsman, die z'n vasten Ampler- damsclien zetel prijs gaf om onze afge vaardigde te worden. Het Amerafoortscli 'Dagblad zal dus lioti orgaan zijn van de vrijzinnigheid boven frac tieverdeeldheid, kdt orgaan van alle vrij zinnigen voior alle vrijzinnigen. In de gemeentepolitiek staan wij modern gemcenlcbeheer voor; ook dc gemeente heeft 'n sociale taak, welke misschien practiscli van wel zoo groot belang is als de sociale rijkswetgeving. Wijs beleid moet oo(k in de toekomst reiken; daarom worde niet tc angstvallig slechts met het heden rekening gehouden. Walt oaize gemeente betreft, wij gelooven, dat Amersfoort 'n groote toekomst heeft, 'n nieuwen bloei tegmoet snelt. Naast verbetering Van volkshuisvesting, bestrijding van het pauperisme, wordt de meeste aan dacht wel vereischt voor de vraag, hoe vesti ging van nieuwe inwoners het krachtigst be vorderd zal worden. Na de korte aanstipping van deze „projfc- ganda'' mecncn wij op het volle vertrouwen onzer geestverwanten te mogen aanspraak maken. Nog steeds schijnen er te zijn, die door valscke vooroordeelen of onware voor stellingen ge- en misleid, ons hun vertrouwen niet schenken, ons zelfs min of meer tegen werken. Of zij hiermee hun stad, die behoef te heeft aan n goed dagblad, of zij hiermee dc vrijzinnige partij, voor welke 'n eigen or gaan van het hoogste belang is, 'n dienrt be wijzen, is 'n vraag, welke wij hun in ernstige overweging geven. Indien wij al, naar sommiger inzicht, dwa len en wie dwaalt nooit? of meeningen verkondigen, welke zij verkeerd achten, heb ben wij het niet uit den treurc herhaald, dat in ons blad, allen, geestverwant of niet, gelijke gastvrijheid erlangen om critiek le oefeinen of naar hun inzicht de legers voor le lich ten? Ja voor onze incest vierkante tegenstan ders staan onze kolommen open, niet alleen wanneer zij in ons blad aangevallen of zich verkeerd beoordeeld achten, maar voor «elke verdediging hunner beginselen. Indien dus waaldijk gemeend is de zoo vaak vernomen klacht, dat de vrijzinnigen slechts vrijzin nige bladen lezen en niet weten, wat er bij andersdenkenden omgaatt, dan zullen dezen dit ons aanbod stellig wel met beide handen aangrijpen. "Wij wachten af! Door zijne boodschap aan liet congres der Vereenigde Staten van verleden Woensdag heeft president Wilson te verstaan gegeven, dat de onderhandelingen, die hij door zijn bijzonderen afgezant John Lind heeft laten aanknoopen, zijn mislukt, liet maakt een zon derlingen indruk, dat niettemin latere berich ten aanduiden, dat de draad van <lie nict-of- ficieele onderhandelingen nog niot is afge broken; Linrl heeft wel de hoofdstad Mexico verlaten, maar is in Veracruz gebleven, toen hij daar van Iluerta de medcdeeling ontving, dat deze bereid was de besprekingen te her vatten en genegen de voorwaarden van pre sident Wilson aan le nemen, óm don vrede en de erkenning van de Mcxieaansche regee ring te krijgen. Voor de tegenstrijdigheid, die hierin Ligt, zoekt men voor 't oogenbiik vruch teloos naar eene oplossing. Tegenstrijdigheden zijn er trouwens meer in de stukken, die van Washington en van Mexico zijn uitgegaan. President Wilson geeft in zijne boodscliap; kennis van de mis lukking der onder zijne auspices gevoerde onderhandelingen met een gebaar, dat hierop neerkomt, dat hij zijne handen in onschuld wascht en 't aan. de Mexi canen zelf overlaat, te zien hoe zij zich uit hunne moeielijkheden redden. De Vereenigde Staten zullen met over elkaar ge slagen armen toezien; zij zullen aan de beide elkaar in Mexico bestrijdende partijen wape nen en munitie weigeren en afwachten wie de sterkste van de twee is, en inmiddels zullen zij zich toe bepalen het leven en de belan gen van de Amerikaansche burgers te be schermen, die overigens van den president den raad krijgen Mexico te verlaten. Dit is hef donkere punt van de boodschap; het duidt aan,.dat de regeering der Vereenigde Staten van meening is, dat de aan hare zorg toever trouwde mcnschen door gevaar bedreigd worden en dat de anarchie in Mexico grooter is dan ooit. Is die opvalling juist? Wanneer men de met Mexico gevoerde correspondentie, die door president Wilson aan het congres is medegedeeld, inziet, dan bespeurt men daar in veel wat daarmee :n volkomen strijd is. De Mexicaansche minister van buitenland- sclic zaken Gamboa verzekert daarin, dat van de 27 staten van den Mexicaanschen bond, buiten het bcndsdistrict Mexico en dc drie territoriën, slechts 9 niet onder het absolute gezag van president Huerta zijn. Hij zegt, dat de vrede hcerscht aan de zuidelijke grens, dat dc regeering meester is van bijna alle havens cn van alle douane-kantoren, dat zij 80,000 man op de been heeft gebracht tegen de omwenteling, zoodat men niet kan zeggen, dat de onderdrukking niet gevorderd is. De Mexicaansche minister waardeert de goede diensten, die door de Vereenigde Staten zijn aangeboden ten behoeve van het herstel van den vrede; maar zij weigert die goede diensten aan te nemen op de voorgestelde voorwaarden *.i meent, dat de belangelooze vriendschap van de Vereenigde Staten zich beter zou kunnen doen gelden, door zich te verzetten tegen den fioancieelen steun, die uit Amerika aan de rebellen is gegeven. Wait de presidentsverkiezingen betreft, dio door president Wilson zijn gevraagd, merkt minister Gamboa op, dat die vraag de feite lijke erkenning in zich slutilt van het wettelijk bestaan der voorloopige regeering. Hij doel uiitk-onion, dat het presidentschap van genc- raad Huerta volkomen cowstitutiioncel is, cn kenschetst de pretentie om de candidal uur van Iluerta voor het definitieve president schap ter zijde te stellen, als zonderling en ongerechtvaardigd. Hij verklaart ojnldebjk, dat dc Mexicaansche rogeering slechts uit oopsiidera/lie voor de Vereenigde Staten in overwegiiïg genomen heeft „voorstellen van vernederenden cn ongewonen aard, die slechts een overwonnen of van alle zelfrespect ver stoken volk zou hebben kunnen toelaten." In deze woorden straalt eene kwalijk be dekte gevoeligheid door voor id'e bejegening, die aan de Mexicaansche regeering is ten deel gevallen van het kabinet tc Washington. De boodschap van president Wilson maakt het in dit opzicht met beter; zij spreekt met onverholen minachting van de nu in Mexico regeerendo personen, cn geeft Huerta prijs aan dc verachting van de Amerikanen, door hem aan te wijzen als aanstichter van den moord op zijn voorganger Madero. liet Jour- iiïü des Débajs is van ootPdeel, dat dijt don toestand nog inocüciijkcr maakt; liet schrijft: „In plaaU van de deugd in Mexico tc doen Pegeeren, terwijl ieder genoeg le doen liecft om aan de «deugd eenigc plaats te geven in het eigen huis, haid president Wildon dc po litiek van dc Europecscho regieringen kun nen aannemen, die, conslateerondc dat ge neraal Iluerta meester was van het grootste gedeelte des lands, hem althans als voorloo- pig president hebben erkend. De hedendaag- sche geschiedenis van Mexico beveelt getone pogingen aan om or eene regeorling van ware vrijheid aan ie verzekeren. Mexico heeft slechts in vrede en vooruitgang geleefd in de dertig jaren van de dictatuur van pro sident Diaz, die voor de grondwet alleen een eerbied in woorden had. Dc beste kans om aan dit land een regeePingsstclse 1 terug tie geven, overeenkomende mei dat waaronder het zoo merkwaardig is vooruitgegaan, zou zijn Huerta, die reeds in 18 van dc 27 staten zijn gezag heeft doen eerbiedigen, te helpen zijne heerschappij ook in de andere staten te verzekeren. liet minste wal men kan zeggen, is dat de houding van de regeering to Was hington deze oplossing, die de eenvoudigste en ongetwijfeld de meest afdoende is, ver traagt, al ware 't alleen door eene aanmoe- <Kging te geven aan de vijanden van presi dent Huerta, en door dezen te beroovon van hcJt crediet, dat noodig is om hot geld te vinden, dat hem alleen schijnt te ontbreken om zijne rcgcering te bevestigen. Zoo maken de deugdzaamste bedoelingen van dc Mexi caansche crisis een verontrustend imbroglio. Aan den Balkan. Bukarcst, 31 Aug. De uitwisseling van de ratification van het vredesverdrag heeft lieden te Sinaia plaats gehad tusschen Ru« incnic en Montenegro. Sofia, 3 0 Aug. Uit zeer betrouwbare bron wordt bericht, dril do hok>fdcn van allo partijen heden morgen bijeengcuioopen zijn door den niiinUsticrrjuvd om meJctódeoiing te, oritvawgen van een heden nacht door do regeering genomen besluit. Er is besloten, dut rechtstPeeksche onderhandelingen zullen worden aangoknjoojA mei Turkije war de regeling van dc kwesiliöni vain Adriai&opel en Thracie. Instruction in dezen zin zijuu gezon-i den aan NaLsjowïoo, diië bevel heeft gekre gen bij de medcdeeling van dit beslulit aan d'e Porie tevens don datum te bepalen, waar op dc andere Bulgaarsche gedelegeerden ia IvonsUmtiniopcl zullen kunnen komen om da besprekingen lo beginnen. 'Men góloolt, dat dill besluit dok>r de Bul- gaairsohe regeering is genomen nadat zij do overtuiging had gekregen dat dc mogend'» lieden zich los maken van het Bulgaiarsdi— TuPkschc geschiL Weeucn, 30 Aug. De Ncue Freie Press* bericht uit Sofia, dat de gevolmachtigden vooi de besprekingen met Turkije lieden zullen worden gekozen en dadelijk naar Konslanli- uopel zullen vertrekken. Sofia, 30 Aug. Volgens medcdeeling uit bevoegde leringen zouden dc mogendheden Bulgarije hebben aangeraden zich recht streeks inet Turkije tc verslaan over dc kwes tie van Thracie. Die kwestie was het onder werp van de gisteren gehouden zittingen van den kroonraad cn den ministerraad, die duur de tot vier uur in den morgen. Heden werden de beraadslagingen van den ministerraad voortgezet, waaraan de hoofden van de op* positie deelnemen. Tot lieden is er geen en kel besluit genomen. Rome, 30 Aug. Dc mogendheden be groeten zonder geestdrift de mogelijkheid vaq eene Italiaanschc bemiddeling «tusschen Bul garije cn Turkije. De Messagero zegt, dat dei cousulla gcene enkele medcdeeling van de Italiaanschc ambassade tc Konstantinopel hierover heeft ontvangen. Het blad vraagt wat eene bemiddelende staal zou kunnen ver richten en doelt opmerken, dat dc Porta reeds genegen is lol eene polilick van com pensation en tot hervatting van dc goede bo tTckkingcn met Bulgarije. Londen, 30 Aug. Reuter verneemt, dat er volstrekt geen grond ibesltaat van liet in Wcencn gepubliceerde bericht, dat de mo gendheden het in beginsel eens zouden zijn geworden over den financieelen boycat van dc Turkschc leeningen door hunne notcc- ring op de beurzen tc verbieden. Een voor stel in dien zin is onlangs door Rusland ge daan, maar daarop is geen enkel besluit ge nomen. Men doet uitkomen, dal Engeland geen actief deel zou kunnen nemen aan zulk een stap, omdat de regeering volstrekt geen macht bezit over de nolceringcn aan de ef fectenbeurs, We e n e ii, 3 0 Au g. Na afloop van den kroonraad verklaarde de liulgaarsche minis' lcr van, financiën Tonltsjcw aan den corres pondent van dc Neue Freic Prcssc tc Sofia, dat <fe Bulgaarschc regeering op raad van Spreek nooit kwaad van iemand, als gij het niet zeker weel; cn als gij het zeker weet, vraag dan u zeiven af: waarom zal ik hel vertellen? VICTOR RAKOSI. 42 Uit het Honjaarsch vertaald door J E X O SEBESXTtS en J. A. RA ABE Jr. Eindelijk begon Zalathnay* „Hoor eens mijn zoon, ga terug naar Groot- Hongarije, te midden der Hongaren, die nog zoo gelukkig zijn te meenen, dat er op den toestand hier niets aan te merken valt, die niet hooren het lawaai der ineenstortende muren van de bouwvallige grensvestingen. Wat zoekt ge hier? Wat wilt ge hier uit lachten? Het doet mijn hart pijn u hier te Üen. Wat zoekt de palm in de ijswoestijn?'' Met over elkaar geslagen armen stond flfanéndy voor den ouden man en zei: oBij de opgraving van Pompeji, heeft men fïcht bij de poort het versteende lichaam van jwm Romeinsch. soldaat gevonden; van een flwcht betaalden, gemeen-soldaat. Zijn com mandant had hein daar geplaatst om de £oort te bewaken. Plotseling begon de aarde beven, de Vesuvias te donderen. Vfammen- zuilcn braken uit den krater, de inwoners vluchtten. De soldaat echter bleef op zijn post. Zwarte rookwolken kronkelden zich voort over de aarde, gloeiende asch viel om laag uit de lucht, kokende lava stroomde sissend langs de berghelling naar beneden. De soldaat echter bleef op rijn post. De lava overdekte alle straten en steeg al hooger en hooger. De menschen vluchtten, elkaar onder den voel vertrappend langs den soldaat heen, de stad uit. Maar de soldaat steunde zich tegen den muur van de poort, nog steviger omklemde hij zijn zwaard en bleef onbeweeg lijk staan. Daar stierf hij- Het bevel, de plicht hadden hem er als vastgenageld. Hij alleen had bij de paniek het hoofd niet verloren. Die Romeinsche soldaat ben ik. Zalathnay, zich op dc ellebogen op dc sofa half oprichtend, staarde met stomme verba zing den jongen man aanDe avond-scha duwen begonnen reeds over de aarde te val len, cn uit het bosdi liet zich. een zacht gc- ruisch hooren, als zeiden de slapen gaande hoornen zachtkens elkander goeden nacht. Af en toe sneed het scherpe gekrijsch van een nachtvogel door de lucht. Vermoeid liet Za lathnay het hoofd op zij zinken en viel in slaap Na eenigen tijd begon het doodsklokje va de kapel te kleppen, waarop Simandy zijn bijbel nam en de kamer verlietIn den nacht ontwaakte de grijsaard en belde. Zijn kamerdienaar, die in een hoek gehurkt voor de deur had zitten dommelen, kwam met em brandende kaars binnen. „Hoe gaat het met György?" ,/Hij is gestorven, genadige Heer, moge het licht der eeuwigheid hem beschijnen." „Waar is dc predikant?" „Hij waakt, met de vrouwen in gebed ver zonken, bij den doodc." „En de Roemeensche priester?" „Die speelt kaai t bij den wethouder." iVÜ. Uier, tusschen de sneeuwbergen, is in den winter alles eentonig wit, in de lente en den zomer eentonig groen. De eigenlijke, kleuren rijke, bonte wereld ziet men alleen in den herfst. De natuur kleedt zich hier dAn het fraaist, als zij sterven gaal. «Het uitgestrekte bosch Eet slechts lang zaam zijn bladeren vallen. Zoolang mogelijk bleven zij gehecht aan de takken, aan het leven. Eerst begonnen zij geel te worden vier-, vijf nuances van geel vertoonden zich aan het oog; en daarna ging een gedeelte er van over in tien verschillende tinten van rood en bruin. In dezen tijd van het jaar is de bloedroodc kleur de overheersohende in dc slapengaande oerwouden; daarnaast ste ken dan de groene, gele en zwarte plekken meer of minder scherp af. Men zou zidli bijna in een feeenwoud wanen; en toch, hier hou den niet de feeën haar vroolijk spel, maar gaat met zwaren stap de Dood. Omtrent dezen tijd begaven Sim Andy en de curator zich met een zwaar beladen wagen op reis naar BaltavAr, de dichtst bijzijnde kleine stad. De curator wilde probeeren er zijn mais le verlcoopen, en SimAndy maakte van deze gelegenheid gretig gebruik om weer eens onder de menschen te kunnen komen, en tevens een kist met boeken, hem door den bisschop gezonden, in ontvangst te gaan ne men. Een kinderlijke vreugde vervulde hem, toen hij daar weer een nette rij heerenhuizen aanschouwde cn met groot genot dronk liij aan het station zijn glas bier, terwijl hij zich amuseerde met naar de (treinen te kijken, die dreunend binnen stoomden. Vandaar bega! hij zich naar de markt, waar hij belangstel lend eenigc gesprekken aanknoopte met ver schillende menschen uit den omtrek en toen het wat later werd, ging hij een soort van koffiehuis binnen, dat den wijdsdhen naam droeg van „Salon voor vervcrschingen". Wel behaaglijk slurpte hij de koffie, hem door een julfrouw gebracht, terwijl hij met aan dacht luisterde naar een alledaagsch, onbe duidend praatje tusschen genoemde juffrouw en een houtvester uit de buurt. Hij schaamde zich bijna, toen hij er zichzelf op betrapte, dat dit alles hem zoo genoeglijk stemde. Was hij dan zoo banaal, dat dergelijke, niets be- teekenende dingen zijn belangstelling reeds gaande maakten? Hij schold zichzelf een man van zwak karakter en opeens scheen de heele stad hem leeg, ,de omgeving in het kof fiehuis hem ondragelijk toe. Juist wilde hij zijn vertering betalen, toen twee dames, moeder en dochter, hét lokaal binnentraden. Beiden hadden zij zwart haar. De moeder was nog niet bejaard, maar zag er toch reeds oud uit, zooals de Roemeensche vrouwen over het algemeen. Ook het meisje behoorde tot 'het ras, dat spoedig rijp, maar even gauw verwelkt is Nu echter was zij nog in haar volle, opbloeiende jeugd. Haar raven- lokken waren op Fr ansche wijze gekapt, haar groote zwarte oogen keken met kokette nieuwsgierigheid levendig in het rond, en als zij lachte kwamen twee rijen blinkend witte tandjes tc voorschijn. Een elegant reistoilet, omsloot haar ranke leest Haar aanblik was voor Simandy, «hij kon er werkelijk niets aan doen, een groote vreugde. Als hij naar het meisje keek, dacht hij misschien niet di rect aan héér, maar aan den ouden gymna siumtijd, toen ook hij nog luisterde naar het geritsel van damestoiletten «De dames bestelden vanille-ijs en toen dal niet voorhanden bleek tc zijn, spraken zij daairover in het Fransdli haar misnoegen uit. Zij probeerden het nu met koffie-ijs. Maar toen ook dit niet te verkrijgen was, bestelden ze gewone koude koffie met schuim cn wat koekjes. Alles echter was volgens haar oven slecht cn oudbakken. De mama prees in haar met Fransche en Buitechc woorden door-' spekt Roemccnsch, het eten in Nagy-Szcben cn Tusnad, terwijl het jonge meisje telkens herhaalde, hoe in Boekarest alles even fijn was als in Parijs, en dat in hot jonge dame&| pensionaal van het klooster een Fransche kok' kookte, dio vroeger aan het koninklijk hof ge-j diend had. Daarop begonnen zij te babbelen/ nu echter heclemaal in het Roemcensoh, over] een schitterend bal, dat drie dagen geleden» in Nagy-Szoben had plaats gevonden, en' verrukt sprak het meisje over de officieren/ die zulke hoffelijke cavaliers geweest waren? en walsers, o, om mee te dwepen l Ook hoorde SimAndy, dat het regiment van Szebcn eerst] onlangs luit Weenon teruggekeerd was, enj dat dit den nimbus van het officierencorps' niet weinig glans had bijgezet. Wordt vervolgd'

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1913 | | pagina 1