„DE EEMLAN DER".
Maandag 1 September 1913.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Klokken die verklonken.
I2ae Jaargang.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Kennisgevingen.
Politiek Overzicht
De Vereenigde Staten en
Mexico.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortx. f 1.00.
Idem franoo per post- 1.50.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - 0.10.
Afzonderlijke nummers - 0,05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën golieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels.. f 0.50.
Elke regol moor0.10.
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zoor voordoeligo bepalingen
tot het herhaald advorteeren in dit Blad, bij abonnement.
Eone circulairo, bovattendo do voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
De Burgemeester van Amersfoort
Brengt ter kennis van de ingezetenen dezer Ge
meente, dat het <Loor den Direct-cur van 's Ryks di
recte belastingen, enz. tc Utrecht- executoir ver
klaard kohier no. 2 van de Bedrijfsbelasting over
het dienstjaar 1913-1914 aan den Ontvanger van
's Rijks direct© be'astingen alhier is ter hand ge
steld, aan vrien ieder verplicht is zijnen aanslag
op den bij de wet bepaalden voet te voldoen-
Gedaan cn op de daarvoor gebruikelijke plaatsen
aangeplakt te Amersfoort, den 30. Augustus 1913.
De Burgemeester voornoemd,
li. W. VAN ESVELD,
Welh. l.-B.
Ons eerste Jubileum!
Ons Dagblad herdenkt lieden z'n één
jarig bestaan als vrijzinnig orgaan. Ons ern
stig streven om Amersfoort 'n goed en hoog
staand dagblad tc geven, heeft in zeer bree-
de kringen waardeering gevonden, getuige
de gestadige vooruitgang van ons blad en de
meermalen ondervonden sympatliiebewijzen
van hooggeachte zijde, vooral in de dagen
van de met zooveel succes bekroonde verkie
zingscampagne voor mr. W. II. de Beaufort.
Wat het Dagblad in het afgcloopen jaar
geworden is, heeft het hel/ij zonder zelf
verheffing gezegd aan zich zelf te danken.
Het is bekend, dat de vrijzinnigen, in ver
kiezingsdagen misschien uitgezonderd, hun
pers slechts 'n platonische liefde toedragen
cai hun eigen bladen alleen dan lezen, wan
néér zij overtuigd zijn, dat er geen ander
blad beslaat, dat hen beter op de hoogte
houdt van algemeen on plaatselijk nieuws.
Hieraan is clit voordeel verbonden, dat de
vrijzinnige bladen zich inderdaad de groot
ste inspanning moeten getroosten om zich
de „clandizie" van parlijgdnooten waardig
te miakon en aan dezen prikkel is dan ook
voornamelijk de bloei van de liberale pers te
danken. Ook wij hebben nooit gebedeld om
de gunst onzer geestverwanten, wij hebben
zelf onze eereplaa'ts willen veroveren en zou
den beslist alle pogingen afgewezen hebben
om ons blad te brengen tot dien kunstmati-
gen bloei, waartoe de rechtsche pers opge
kweekt wordt.
Ons Dagblad is en blijft een in alle opzich
ten onafhankelijk vooruitstrevend blad. Wij
kunnen ons niet aansluiten bij een van de
parlijgroepen in ons land, al huldigen wij
met alle vuur, dat in ons is, de groote vrij
zinnige beginselen van vrijheid, vooruil-
gang en geestelijke en sociale ontwikkeling.
Maar wij wenschen ons door geen partij
program te laten binden, wij begeeren de
meesit volstrekte vrijheid van bewegen. Daar
om kunnen wij nog minder ons aansluiten bij
een van de hier «terstcde bestaande ^politieke
en niel-politieke groepjes; boven het klein-
slcedsclie geharrewar hopen wij ons zóó hoog
te verheffen, dat zelfs geen spatje van diiei
politieke modder op ons |kleven blijvc. Wijj
waardeeren allos wat in iedereen te waar-
deeren valt, maar wij willen niemand naar
dc oogen zien ,noch meedoen aan de „Hetze"
tegen wie dan ook.
Wij hopen ons te hoeden voor de fout, de
ccht-vrijzinnige eigenschap om liever op te
zoeken walt verdeelt dan wat vereenigt
Vooral om liet district -Amersfoort na zoo
eervollcn en zwaren strijd veroverd, ook te
kunnen behouden, is hdt noodzakelijk, -dat
allen, die met elkaar dc zege bevochlon, ook
aaneengesloten blijven. Zulks zijn wij nieti
alleen aan onze eer verplicht maar nok aan
de Concentratie, welke nog slechts aan het
begin liarer taak staat en bovenal aan den
nobelen staatsman, die z'n vasten Ampler-
damsclien zetel prijs gaf om onze afge
vaardigde te worden.
Het Amerafoortscli 'Dagblad zal dus lioti
orgaan zijn van de vrijzinnigheid boven frac
tieverdeeldheid, kdt orgaan van alle vrij
zinnigen voior alle vrijzinnigen.
In de gemeentepolitiek staan wij modern
gemcenlcbeheer voor; ook dc gemeente heeft
'n sociale taak, welke misschien practiscli
van wel zoo groot belang is als de sociale
rijkswetgeving. Wijs beleid moet oo(k in de
toekomst reiken; daarom worde niet tc
angstvallig slechts met het heden rekening
gehouden. Walt oaize gemeente betreft, wij
gelooven, dat Amersfoort 'n groote toekomst
heeft, 'n nieuwen bloei tegmoet snelt. Naast
verbetering Van volkshuisvesting, bestrijding
van het pauperisme, wordt de meeste aan
dacht wel vereischt voor de vraag, hoe vesti
ging van nieuwe inwoners het krachtigst be
vorderd zal worden.
Na de korte aanstipping van deze „projfc-
ganda'' mecncn wij op het volle vertrouwen
onzer geestverwanten te mogen aanspraak
maken. Nog steeds schijnen er te zijn, die
door valscke vooroordeelen of onware voor
stellingen ge- en misleid, ons hun vertrouwen
niet schenken, ons zelfs min of meer tegen
werken. Of zij hiermee hun stad, die behoef
te heeft aan n goed dagblad, of zij hiermee
dc vrijzinnige partij, voor welke 'n eigen or
gaan van het hoogste belang is, 'n dienrt be
wijzen, is 'n vraag, welke wij hun in ernstige
overweging geven.
Indien wij al, naar sommiger inzicht, dwa
len en wie dwaalt nooit? of meeningen
verkondigen, welke zij verkeerd achten, heb
ben wij het niet uit den treurc herhaald, dat
in ons blad, allen, geestverwant of niet, gelijke
gastvrijheid erlangen om critiek le oefeinen
of naar hun inzicht de legers voor le lich
ten? Ja voor onze incest vierkante tegenstan
ders staan onze kolommen open, niet alleen
wanneer zij in ons blad aangevallen of zich
verkeerd beoordeeld achten, maar voor «elke
verdediging hunner beginselen. Indien dus
waaldijk gemeend is de zoo vaak vernomen
klacht, dat de vrijzinnigen slechts vrijzin
nige bladen lezen en niet weten, wat er bij
andersdenkenden omgaatt, dan zullen dezen
dit ons aanbod stellig wel met beide handen
aangrijpen. "Wij wachten af!
Door zijne boodschap aan liet congres der
Vereenigde Staten van verleden Woensdag
heeft president Wilson te verstaan gegeven,
dat de onderhandelingen, die hij door zijn
bijzonderen afgezant John Lind heeft laten
aanknoopen, zijn mislukt, liet maakt een zon
derlingen indruk, dat niettemin latere berich
ten aanduiden, dat de draad van <lie nict-of-
ficieele onderhandelingen nog niot is afge
broken; Linrl heeft wel de hoofdstad Mexico
verlaten, maar is in Veracruz gebleven, toen
hij daar van Iluerta de medcdeeling ontving,
dat deze bereid was de besprekingen te her
vatten en genegen de voorwaarden van pre
sident Wilson aan le nemen, óm don vrede
en de erkenning van de Mcxieaansche regee
ring te krijgen. Voor de tegenstrijdigheid, die
hierin Ligt, zoekt men voor 't oogenbiik vruch
teloos naar eene oplossing.
Tegenstrijdigheden zijn er trouwens meer
in de stukken, die van Washington en van
Mexico zijn uitgegaan. President Wilson geeft
in zijne boodscliap; kennis van de mis
lukking der onder zijne auspices gevoerde
onderhandelingen met een gebaar, dat
hierop neerkomt, dat hij zijne handen
in onschuld wascht en 't aan. de Mexi
canen zelf overlaat, te zien hoe zij
zich uit hunne moeielijkheden redden. De
Vereenigde Staten zullen met over elkaar ge
slagen armen toezien; zij zullen aan de beide
elkaar in Mexico bestrijdende partijen wape
nen en munitie weigeren en afwachten wie de
sterkste van de twee is, en inmiddels zullen
zij zich toe bepalen het leven en de belan
gen van de Amerikaansche burgers te be
schermen, die overigens van den president
den raad krijgen Mexico te verlaten. Dit is
hef donkere punt van de boodschap; het duidt
aan,.dat de regeering der Vereenigde Staten
van meening is, dat de aan hare zorg toever
trouwde mcnschen door gevaar bedreigd
worden en dat de anarchie in Mexico grooter
is dan ooit.
Is die opvalling juist? Wanneer men de
met Mexico gevoerde correspondentie, die
door president Wilson aan het congres is
medegedeeld, inziet, dan bespeurt men daar
in veel wat daarmee :n volkomen strijd is.
De Mexicaansche minister van buitenland-
sclic zaken Gamboa verzekert daarin, dat van
de 27 staten van den Mexicaanschen bond,
buiten het bcndsdistrict Mexico en dc drie
territoriën, slechts 9 niet onder het absolute
gezag van president Huerta zijn. Hij zegt, dat
de vrede hcerscht aan de zuidelijke grens,
dat dc regeering meester is van bijna alle
havens cn van alle douane-kantoren, dat zij
80,000 man op de been heeft gebracht tegen
de omwenteling, zoodat men niet kan zeggen,
dat de onderdrukking niet gevorderd is.
De Mexicaansche minister waardeert de
goede diensten, die door de Vereenigde Staten
zijn aangeboden ten behoeve van het herstel
van den vrede; maar zij weigert die goede
diensten aan te nemen op de voorgestelde
voorwaarden *.i meent, dat de belangelooze
vriendschap van de Vereenigde Staten zich
beter zou kunnen doen gelden, door zich te
verzetten tegen den fioancieelen steun, die
uit Amerika aan de rebellen is gegeven.
Wait de presidentsverkiezingen betreft, dio
door president Wilson zijn gevraagd, merkt
minister Gamboa op, dat die vraag de feite
lijke erkenning in zich slutilt van het wettelijk
bestaan der voorloopige regeering. Hij doel
uiitk-onion, dat het presidentschap van genc-
raad Huerta volkomen cowstitutiioncel is, cn
kenschetst de pretentie om de candidal uur
van Iluerta voor het definitieve president
schap ter zijde te stellen, als zonderling en
ongerechtvaardigd. Hij verklaart ojnldebjk,
dat dc Mexicaansche rogeering slechts uit
oopsiidera/lie voor de Vereenigde Staten in
overwegiiïg genomen heeft „voorstellen van
vernederenden cn ongewonen aard, die slechts
een overwonnen of van alle zelfrespect ver
stoken volk zou hebben kunnen toelaten."
In deze woorden straalt eene kwalijk be
dekte gevoeligheid door voor id'e bejegening,
die aan de Mexicaansche regeering is ten
deel gevallen van het kabinet tc Washington.
De boodschap van president Wilson maakt
het in dit opzicht met beter; zij spreekt met
onverholen minachting van de nu in Mexico
regeerendo personen, cn geeft Huerta prijs
aan dc verachting van de Amerikanen, door
hem aan te wijzen als aanstichter van den
moord op zijn voorganger Madero. liet Jour-
iiïü des Débajs is van ootPdeel, dat dijt don
toestand nog inocüciijkcr maakt; liet schrijft:
„In plaaU van de deugd in Mexico tc doen
Pegeeren, terwijl ieder genoeg le doen liecft
om aan de «deugd eenigc plaats te geven in
het eigen huis, haid president Wildon dc po
litiek van dc Europecscho regieringen kun
nen aannemen, die, conslateerondc dat ge
neraal Iluerta meester was van het grootste
gedeelte des lands, hem althans als voorloo-
pig president hebben erkend. De hedendaag-
sche geschiedenis van Mexico beveelt getone
pogingen aan om or eene regeorling van ware
vrijheid aan ie verzekeren. Mexico heeft
slechts in vrede en vooruitgang geleefd
in de dertig jaren van de dictatuur van pro
sident Diaz, die voor de grondwet alleen een
eerbied in woorden had. Dc beste kans om
aan dit land een regeePingsstclse 1 terug tie
geven, overeenkomende mei dat waaronder
het zoo merkwaardig is vooruitgegaan, zou
zijn Huerta, die reeds in 18 van dc 27 staten
zijn gezag heeft doen eerbiedigen, te helpen
zijne heerschappij ook in de andere staten te
verzekeren. liet minste wal men kan zeggen,
is dat de houding van de regeering to Was
hington deze oplossing, die de eenvoudigste
en ongetwijfeld de meest afdoende is, ver
traagt, al ware 't alleen door eene aanmoe-
<Kging te geven aan de vijanden van presi
dent Huerta, en door dezen te beroovon van
hcJt crediet, dat noodig is om hot geld te
vinden, dat hem alleen schijnt te ontbreken
om zijne rcgcering te bevestigen. Zoo maken
de deugdzaamste bedoelingen van dc Mexi
caansche crisis een verontrustend imbroglio.
Aan den Balkan.
Bukarcst, 31 Aug. De uitwisseling van
de ratification van het vredesverdrag heeft
lieden te Sinaia plaats gehad tusschen Ru«
incnic en Montenegro.
Sofia, 3 0 Aug. Uit zeer betrouwbare
bron wordt bericht, dril do hok>fdcn van allo
partijen heden morgen bijeengcuioopen zijn
door den niiinUsticrrjuvd om meJctódeoiing te,
oritvawgen van een heden nacht door do
regeering genomen besluit. Er is besloten,
dut rechtstPeeksche onderhandelingen zullen
worden aangoknjoojA mei Turkije war de
regeling van dc kwesiliöni vain Adriai&opel en
Thracie. Instruction in dezen zin zijuu gezon-i
den aan NaLsjowïoo, diië bevel heeft gekre
gen bij de medcdeeling van dit beslulit aan
d'e Porie tevens don datum te bepalen, waar
op dc andere Bulgaarsche gedelegeerden ia
IvonsUmtiniopcl zullen kunnen komen om da
besprekingen lo beginnen.
'Men góloolt, dat dill besluit dok>r de Bul-
gaairsohe regeering is genomen nadat zij do
overtuiging had gekregen dat dc mogend'»
lieden zich los maken van het Bulgaiarsdi—
TuPkschc geschiL
Weeucn, 30 Aug. De Ncue Freie Press*
bericht uit Sofia, dat de gevolmachtigden vooi
de besprekingen met Turkije lieden zullen
worden gekozen en dadelijk naar Konslanli-
uopel zullen vertrekken.
Sofia, 30 Aug. Volgens medcdeeling uit
bevoegde leringen zouden dc mogendheden
Bulgarije hebben aangeraden zich recht
streeks inet Turkije tc verslaan over dc kwes
tie van Thracie. Die kwestie was het onder
werp van de gisteren gehouden zittingen van
den kroonraad cn den ministerraad, die duur
de tot vier uur in den morgen. Heden werden
de beraadslagingen van den ministerraad
voortgezet, waaraan de hoofden van de op*
positie deelnemen. Tot lieden is er geen en
kel besluit genomen.
Rome, 30 Aug. Dc mogendheden be
groeten zonder geestdrift de mogelijkheid vaq
eene Italiaanschc bemiddeling «tusschen Bul
garije cn Turkije. De Messagero zegt, dat dei
cousulla gcene enkele medcdeeling van de
Italiaanschc ambassade tc Konstantinopel
hierover heeft ontvangen. Het blad vraagt
wat eene bemiddelende staal zou kunnen ver
richten en doelt opmerken, dat dc Porta
reeds genegen is lol eene polilick van com
pensation en tot hervatting van dc goede bo
tTckkingcn met Bulgarije.
Londen, 30 Aug. Reuter verneemt, dat
er volstrekt geen grond ibesltaat van liet in
Wcencn gepubliceerde bericht, dat de mo
gendheden het in beginsel eens zouden zijn
geworden over den financieelen boycat van
dc Turkschc leeningen door hunne notcc-
ring op de beurzen tc verbieden. Een voor
stel in dien zin is onlangs door Rusland ge
daan, maar daarop is geen enkel besluit ge
nomen. Men doet uitkomen, dal Engeland
geen actief deel zou kunnen nemen aan zulk
een stap, omdat de regeering volstrekt geen
macht bezit over de nolceringcn aan de ef
fectenbeurs,
We e n e ii, 3 0 Au g. Na afloop van den
kroonraad verklaarde de liulgaarsche minis'
lcr van, financiën Tonltsjcw aan den corres
pondent van dc Neue Freic Prcssc tc Sofia,
dat <fe Bulgaarschc regeering op raad van
Spreek nooit kwaad van iemand, als gij het
niet zeker weel; cn als gij het zeker weet,
vraag dan u zeiven af: waarom zal ik hel
vertellen?
VICTOR RAKOSI.
42 Uit het Honjaarsch vertaald door
J E X O SEBESXTtS
en J. A. RA ABE Jr.
Eindelijk begon Zalathnay*
„Hoor eens mijn zoon, ga terug naar Groot-
Hongarije, te midden der Hongaren, die nog
zoo gelukkig zijn te meenen, dat er op den
toestand hier niets aan te merken valt, die
niet hooren het lawaai der ineenstortende
muren van de bouwvallige grensvestingen.
Wat zoekt ge hier? Wat wilt ge hier uit
lachten? Het doet mijn hart pijn u hier te
Üen. Wat zoekt de palm in de ijswoestijn?''
Met over elkaar geslagen armen stond
flfanéndy voor den ouden man en zei:
oBij de opgraving van Pompeji, heeft men
fïcht bij de poort het versteende lichaam van
jwm Romeinsch. soldaat gevonden; van een
flwcht betaalden, gemeen-soldaat. Zijn com
mandant had hein daar geplaatst om de
£oort te bewaken. Plotseling begon de aarde
beven, de Vesuvias te donderen. Vfammen-
zuilcn braken uit den krater, de inwoners
vluchtten. De soldaat echter bleef op zijn
post. Zwarte rookwolken kronkelden zich
voort over de aarde, gloeiende asch viel om
laag uit de lucht, kokende lava stroomde
sissend langs de berghelling naar beneden.
De soldaat echter bleef op rijn post. De lava
overdekte alle straten en steeg al hooger en
hooger. De menschen vluchtten, elkaar onder
den voel vertrappend langs den soldaat heen,
de stad uit. Maar de soldaat steunde zich
tegen den muur van de poort, nog steviger
omklemde hij zijn zwaard en bleef onbeweeg
lijk staan. Daar stierf hij- Het bevel, de plicht
hadden hem er als vastgenageld. Hij alleen
had bij de paniek het hoofd niet verloren.
Die Romeinsche soldaat ben ik.
Zalathnay, zich op dc ellebogen op dc sofa
half oprichtend, staarde met stomme verba
zing den jongen man aanDe avond-scha
duwen begonnen reeds over de aarde te val
len, cn uit het bosdi liet zich. een zacht gc-
ruisch hooren, als zeiden de slapen gaande
hoornen zachtkens elkander goeden nacht. Af
en toe sneed het scherpe gekrijsch van een
nachtvogel door de lucht. Vermoeid liet Za
lathnay het hoofd op zij zinken en viel in
slaap
Na eenigen tijd begon het doodsklokje va
de kapel te kleppen, waarop Simandy zijn
bijbel nam en de kamer verlietIn den
nacht ontwaakte de grijsaard en belde. Zijn
kamerdienaar, die in een hoek gehurkt voor
de deur had zitten dommelen, kwam met em
brandende kaars binnen.
„Hoe gaat het met György?"
,/Hij is gestorven, genadige Heer, moge het
licht der eeuwigheid hem beschijnen."
„Waar is dc predikant?"
„Hij waakt, met de vrouwen in gebed ver
zonken, bij den doodc."
„En de Roemeensche priester?"
„Die speelt kaai t bij den wethouder."
iVÜ.
Uier, tusschen de sneeuwbergen, is in den
winter alles eentonig wit, in de lente en den
zomer eentonig groen. De eigenlijke, kleuren
rijke, bonte wereld ziet men alleen in den
herfst. De natuur kleedt zich hier dAn het
fraaist, als zij sterven gaal.
«Het uitgestrekte bosch Eet slechts lang
zaam zijn bladeren vallen. Zoolang mogelijk
bleven zij gehecht aan de takken, aan het
leven. Eerst begonnen zij geel te worden
vier-, vijf nuances van geel vertoonden zich
aan het oog; en daarna ging een gedeelte er
van over in tien verschillende tinten van
rood en bruin. In dezen tijd van het jaar is
de bloedroodc kleur de overheersohende in
dc slapengaande oerwouden; daarnaast ste
ken dan de groene, gele en zwarte plekken
meer of minder scherp af. Men zou zidli bijna
in een feeenwoud wanen; en toch, hier hou
den niet de feeën haar vroolijk spel, maar
gaat met zwaren stap de Dood.
Omtrent dezen tijd begaven Sim Andy en de
curator zich met een zwaar beladen wagen
op reis naar BaltavAr, de dichtst bijzijnde
kleine stad. De curator wilde probeeren er
zijn mais le verlcoopen, en SimAndy maakte
van deze gelegenheid gretig gebruik om weer
eens onder de menschen te kunnen komen,
en tevens een kist met boeken, hem door den
bisschop gezonden, in ontvangst te gaan ne
men. Een kinderlijke vreugde vervulde hem,
toen hij daar weer een nette rij heerenhuizen
aanschouwde cn met groot genot dronk liij
aan het station zijn glas bier, terwijl hij zich
amuseerde met naar de (treinen te kijken, die
dreunend binnen stoomden. Vandaar bega!
hij zich naar de markt, waar hij belangstel
lend eenigc gesprekken aanknoopte met ver
schillende menschen uit den omtrek en toen
het wat later werd, ging hij een soort van
koffiehuis binnen, dat den wijdsdhen naam
droeg van „Salon voor vervcrschingen". Wel
behaaglijk slurpte hij de koffie, hem door
een julfrouw gebracht, terwijl hij met aan
dacht luisterde naar een alledaagsch, onbe
duidend praatje tusschen genoemde juffrouw
en een houtvester uit de buurt. Hij schaamde
zich bijna, toen hij er zichzelf op betrapte,
dat dit alles hem zoo genoeglijk stemde. Was
hij dan zoo banaal, dat dergelijke, niets be-
teekenende dingen zijn belangstelling reeds
gaande maakten? Hij schold zichzelf een man
van zwak karakter en opeens scheen de
heele stad hem leeg, ,de omgeving in het kof
fiehuis hem ondragelijk toe.
Juist wilde hij zijn vertering betalen, toen
twee dames, moeder en dochter, hét lokaal
binnentraden. Beiden hadden zij zwart haar.
De moeder was nog niet bejaard, maar zag
er toch reeds oud uit, zooals de Roemeensche
vrouwen over het algemeen. Ook het meisje
behoorde tot 'het ras, dat spoedig rijp, maar
even gauw verwelkt is Nu echter was zij nog
in haar volle, opbloeiende jeugd. Haar raven-
lokken waren op Fr ansche wijze gekapt, haar
groote zwarte oogen keken met kokette
nieuwsgierigheid levendig in het rond, en als
zij lachte kwamen twee rijen blinkend witte
tandjes tc voorschijn. Een elegant reistoilet,
omsloot haar ranke leest Haar aanblik was
voor Simandy, «hij kon er werkelijk niets
aan doen, een groote vreugde. Als hij naar
het meisje keek, dacht hij misschien niet di
rect aan héér, maar aan den ouden gymna
siumtijd, toen ook hij nog luisterde naar het
geritsel van damestoiletten
«De dames bestelden vanille-ijs en toen dal
niet voorhanden bleek tc zijn, spraken zij
daairover in het Fransdli haar misnoegen
uit. Zij probeerden het nu met koffie-ijs. Maar
toen ook dit niet te verkrijgen was, bestelden
ze gewone koude koffie met schuim cn wat
koekjes. Alles echter was volgens haar oven
slecht cn oudbakken. De mama prees in haar
met Fransche en Buitechc woorden door-'
spekt Roemccnsch, het eten in Nagy-Szcben
cn Tusnad, terwijl het jonge meisje telkens
herhaalde, hoe in Boekarest alles even fijn
was als in Parijs, en dat in hot jonge dame&|
pensionaal van het klooster een Fransche kok'
kookte, dio vroeger aan het koninklijk hof ge-j
diend had. Daarop begonnen zij te babbelen/
nu echter heclemaal in het Roemcensoh, over]
een schitterend bal, dat drie dagen geleden»
in Nagy-Szoben had plaats gevonden, en'
verrukt sprak het meisje over de officieren/
die zulke hoffelijke cavaliers geweest waren?
en walsers, o, om mee te dwepen l Ook hoorde
SimAndy, dat het regiment van Szebcn eerst]
onlangs luit Weenon teruggekeerd was, enj
dat dit den nimbus van het officierencorps'
niet weinig glans had bijgezet.
Wordt vervolgd'