Uit den omtrek.
Tan den Hak op den Tak.
Uit den trein gesprongen. In
cte nabijheid van Meppel is een arbeider, ko
mende van Groningen, uit den trein gespron
gen. Op verschillende plaatsen ernstig ver-
iwond, werd hij kort daarna door eenige
haanwerkers opgemerQrt, die hem op 'n lor
rie naar een naaslbijzijnden wachtpost ver
voerden. Dokter Dhont verleende de eerste
hulp, waarna de patiënt naar Het ziekenhuis
te Meppel werd. vervoerd. Men denkt, dat de
man lijdende is aan vervolgingswaanzin.
- Verdronken. De werkman O. Luljer
ftlt Bussuro is gisterenmiddag bij het verrich
ten van wei%zaamHedcm in de Zoute Gracht
vij Na arden te water geraakt en verdToriken.
De 15-jarige J. zoon van den schipper
iVan het Rijnschip Elisabeth, is op de Maas
•jte Rotterdam overboord gevallen en leven-
jföos uit het water opgehaald.
School- en Kerknieuws.
i Voor den dienst in Nederlandsch-Indië zijn
bestemd om te worden benoemd tot onderwijzer
der 3e klasse bij het openbaar Èuropeesch lager
onderwijs i D. Tilkema, te Zaandam j J. Stolten-
borgh, te Nijmegen 5 G. de Vries, te Emmer
(gem. Emmen)G. H. M. Carel, te Haarlem, en
G. Kramer, te Empe.
Op al de dertien plaatsen van het eiland
Goeree en Overflakkee worden handteekeningen
verzameld op een adres aan de Koningin tot het
verkrijgen van een Rijks hoogere burgerschool
op dit eiland. Er bestaat reeds eenige jaren een
centrale commissie voor dit doel.
De bioscoop b ij het onderwijs.
De door burg. en weth. van Den Haag be-
hoemde commissie, aan wie werd opgedragen
1. De vraag te beantwoorden, of er in Den
Haag behoefte bestaat aan toepassing van de
bioscoop bij het onderwijs, boven en behalve de
reeds gebruikt wordende tooverlantaarn
2. Zoo ja, dan mede te deelen, op welke wijze
de toepassing van de bioscoop zou moeten
plaats hebben, en welke kosten voor eerste in
richting en exploitatie geraamd zouden moeten
Worden.
3. Hare meening te doen kennen ten opzichte
van de beteekenis van de bioscoop voor de
volksontwikkeling' in het algemeeneventueele
voorstellen te doen om die beteekenis te ver-
grootenheeft haar rapport uitgebracht.
Door een speciale commissie werd een bezoek
gebracht aan Brussel, Sint Gilles, Berlijn, Ham
burg, Dresden, Leipzig, Londen en Parijs. Zij
trekt eenige conclusies en doet nu de volgende
voorstellen
I. Instelling van bioscopisch onderwijs voor
het gemeentelijk lager, middelbaar, hooger en
vakonderwijs, door middel van
a. Bouw van een centraal-bioscoopgebouw
met ruimte voor 350 leerlingen der lagere scho
len.
b. Bouw van een filiaal-bioscoopgebouw met
ruimte voor 200 leerlingen der lagere scholen.
c. Bouw van een filiaal-bioscoopgebouw met
ruimte voor 200 leerlingen van het middelbaar,
hooger- en vakonderwijs.
d. Instelling van een commissie van advies
voor de schoolbioscoop.
e. Aanstelling van een bioscoopleiding (leider,
assistenten, operateurs enz.).
f. Aansluiting bij de schoolfilm-centrale van
de Vereeniging van Nederlandsche Gemeenten.
g. Aanschaffing eener projectielantaarn voor
elke openbare, lagere, middelbare, hoogere en
/akschool.
II. Instelb'ng van een cinematografisch archief.
UI. Instelling van een bioscoop-controle, door 1
a. Aanstelling van een commissie aan welker
keuring- de bioscooptheaters hunne programma's
kunnen onderwerpen.
b. Opneming in de politieverordening van het
verbod tot het toelaten van kinderen beneden 16
jaar in bioscooptheaters, tenzij de daar te geven
voorstellingen zijn goedgekeurd door de sub a
genoemde commissie.
IV. Oprichting van een gemeentelijke keur-
bioscoop, onder leiding van de sub Dia genoem
de commissie.
Knust en Wetenschap.
Kon. Ver. Het Ned. Tooneel. In
die vergadering van gisteren, gcHoudeinj ondier
voorzitterschap van dr. E. B. Kielstra, is de
heer H, C. J. Roelvmik -tot lid vani den Raad
van Beheer gekozen. De 'heer Roel vink zal
de functie van secretaris vervullen.
Het Gouden feest der S.S.
De middag-festiviteiten.
M-en meldt ud)t Utrecht:
Gist-eremniidniag te IJ uur begaf de directie
fcich naai* de Centrale werkplaats aan de
Moréelselaan, van welke plechti'gbeM wij Het
volgend'e kunnen mededeelen:
Tc ongeveer Half twee verzamelde zicH Het
werklieden.personeel voer zoover Het vrij-af
Had op de feestelijk versierde terreinen van
de Centrale werkplaats en trokken Honder
den beambten met de muziek ui't 't personeel
aan 't Hoofd het terrein rond, Uotödat te on
geveer (kwart voor tweo eenige knallen uit
dloimderpo-tton weerklonken, teai teeken dat
de directie der S.S. in aatraHocht: was.
De directeur-generaal met gevolg, bestaan
de uit 'een tien/tal hoofdambtenaren der S.S.,
werd aan den ingang van het feestterrein
ontvangen door eene commissie uit Het werk-
Hfedenpesrsoneed en op het midden van f ter
rein aangekomen schaarden zich om de di
rectie de Honderden werklieden. Luide Hoe-
ra's en .toejuichingen weeridOnken thans, tot
dat naar voren trad de beambte, de beer N.
de Kleijin, om den directeur-generaal namens
Het werkliedenpersoneel ongeveer als volgt
fe>e te spreken:
Hoog Edelgestrenge Heer.
Volgaarne voldoe ik aam de opdracht van
Het personeel om u in enkele woorden te
vertolken de gevoelens, die Het personeel op
dezen dag bezielen. Wij zijn u Hartelijk dank
baar voor uwe tegenwoordigheid isru ons mid
den. Hét personeel Heeft gemeend aam de
Maatschappij Hulde te brengen dé or groen
en bloemen, door muziek en zang. (Spr. bood
aan den d--g. en zijn gevolg een exemplaar
Yam Het feestlüe'd aan.)
Voortgaande eindigt spr. met de woorden:
Ik roep uit naam van Het personeel „leve de
maalscHappij,, Hoera voor den directeur-ge-
beraal." (Daverende toejuichingen, luide hoe
pla's em fanfares van Het muziekgezelschap.)
Het gezamenlijk personeel zong thans Het
eerste couplet van Het feestHed Cwijze: Hebt;
gij de vreugdekreet gehoord) ter eere vam
Het 50-}arig bestaan der Mij. tot Expl. van
S.S. Dit feestlied, dat goéd gezongen werd,
was gemaakt door den voorman-bankwerker
Schoonheim, wen zeker een woord van Hul
de toekomt.
JHr» J. A. van ICretschmar van Veen, dir.-
gen. der S.S., nam nu Het woord ten einde
Het personeel ongeveer als volgt toic tie spre
ken:
Geacht personeel!
Ik bem diep getroffen door de hulde, die
gij in den persoon vami mij. aan de Maat
schappij brengt. Ik Hoop, dlait de Herinnering
aan dezen dag nog zeer lang bij u levendig
moge blijven en hoop daardoor itlevems, dal
dfi-t een opwekking voor u moge zijn ora te
blijven wenken mét dienzelfden ijlver en toe
wijding voor de Maatschappij als tot Heden
door ui geschiedde (luiMe totejutoHJngeni.)
Wedéróim wend gezongen en wel Het Avond-
Béd van Verhuist, hetgeen geschiedde door
een dubbel manmenkwartet uit hét personeel
Oiok dit zingen ging ufitstekend, een woord
van Hulde hiervoor aam Hem, die h&eotiote het
Imitalalldief nam, n.1. den Heer Kwakkemaat en
aan den lieer Jos. Reekers, die eenige repe-
Üitiiies geleid Heeft.
De directie begaf zlcli vervolgens naar liet
2e perrén, om plaats te nemen in den voor
haar bestem dén salonwagen1, die haar noap
de werkplaatsen aan den Daalsehénd'ijk
bracht. Zij werd' gevolgd tot aan hét perron,
door het lustig spelende muziekgezelschap,
waarachter het geheele personeel volgde,
dat voor heit vertrek van die directie h'eit slot
van hét feestlied zong.
De middag werd op het feestterrein verder
doorgebracht met volksspelen.
Van de Moreelselaan ging de directie per
Ralén-rijltudg der S S. naar de bovenbouwwenk-
plaatisen aan dén Daalschendijk, ten einde ook
Hier de vensfreringen in oogcnschouw te ne
men.
Te 2.10 precies kwam het treintje, bestaan
de uit een fraai versierde locomotief, een le
kl.-rijtuig en een bagagewagen aan de werk
plaatsen aan, opgewacht door het personeel,
circa 400 man.
Daar stapten o.a. uit de lieeree fhit Van
Kreftschmair van Veen. dtr.-gon., Haagsma,
Everts en Van Heukelom, afdeelingschefs,
Doezaardlt, iP/geniteair, waarn. chef dér werk
plaatsen, Laumons, ingenieur vain tractie,
Van Vrijberghe de Comingh, ingenLéur, chef
van dé bKyvenbouwworkplaatsen e. a.
Naineais hét personeel der werkplaatsen
compliifmerilieei'de de heer Muyzen, wagen
maker, den directeur-generaal.
Jhr. Van. ICrét^o^'^ar van Veen sprak eeai
kort wéord van dank.
Hét geheele personeel met de vaandels van
hunne vereeni gingen, defileerde daarna,
voorafgegaan door een muziekkorps, be
staande uit leden van hét personeel, voor den
dir.-gon. en voor hunne chefs.
Daarna woonden deze he eren op het fraai
veréferdé terrein tegenover de Fabriekstraat
een geoostumaerdén voetbalwedstrijd en eeni
ge volksspelen bij.. In dezen voetbalwedstrijd
speelden bijv. als dienstbode, clown enz. vor-
kleede Voetballers, leden van hét personeel
meet Als scheidsrechter fungeerde een in
toga gekleede. 't "Was een vermakelijk ge-,
zicht.
(Dé muzfldk vroolijkte onder leiding van den
béér Visser het feest op.
Voor de volksspelen,, bestaande in fowïoio-
pon, klimmen, hekloopen, kruipen enz. waren
verschillende prijzen iritgelioofd.
Tort groot vermaak van de aanwezigen wan
delde daar oen „meneer met 'n reuzenhoofd1'
rtotnJd, dife aan 'n kabeltouw 'n, heel klein
smoushond je leidde.
Terwijl de spelen nog aan den gang wa
ren, bezichtigden de liooge ambtenaren de
veaisfierdé werkplaatsen, om zich daarna per
sailonrijtuig tie begeven naar het station.
De extratrein kwam tegen half viier op
het buuntsta'tlion aan, waar de heerem wer
den opgewacht -door de oommiissie voor de
étotionsversieding en dén heer Hendriks,
chef van hét Centraalstation. Deze sprak
den. dir.-gen. kort: toe, heette hem welkom op,
zijn terreinen schetste de vreugdle van het
personeel in verband mdt de dJüen&torder,
hedenmorgen uitgevaardigd. Vervolgens fe-
lioiibeerdé hij den directeur-reneraal met
diens hooge onderscheiding on ste-lde daarna
dé verschillende oonimiissieleden aan dén
hoer Krétschmar van Veen. voor. Deze dankte
den heer Hendriks voor diens hartelijke
woorden.
Daarna wandelden de héeren het buurt-
stiatién over, den spoorbrug langs, naar de
perron» van het Gentröal-slationj, waar de
wachtkamers in oogenscliouw wenden ge
nomen. Toen wandéldlen de heenen den uit
gang door niaar het Stationsplein, waar het
muziekkorps De Harmonie zich met vaan
del had opgesteld. Toén de directeur-gene
raal naar buiit'en trad, klonk onanficMelIijk het:
iLomg zal té' leven". De directeur-generaal
bezichtigde dé versiering aan den voorgevel
van hét stationsgebouw, waarna hij een korte
potpourri aanhoorde van het muziekkorps.
Natuurlijk had de muziék een groot publiek
op het Stationsplein te voorschijn geroepen,
dót zeer levendig belangstelling ttoonde in
waf er gaand'e was. Zelfs riiepen sémmige be
ambten, mét hun uniformpélten zwaaiend:
^hoera."
De directeur-generaal rviif zijn ingenomen
heid te kennen mef wat hij gehéon l sip
zden had, waarna de vesl-ibule weer werd in-
gewaaKleld, om in hét klaarstlaanfïe feest.rij
tuig té stiappen-, dalt de hooge ambtenaren
naar de Lunetten voeren zou. Voor dé Jere-
iraebnug werd het z.g. Utresoht V bezichtigd,
dat in feestkle<edü was gestoken. Onderweg
nam men versierde sein- en wachthuizen in
oogenschouw.
Van de Lunetten ging het weer terug, waar
na het lijngebouw aan do beurt van bezioh-
tiging kwam. Het muziekcorps had zich in
middels van liet siati'omsplein door „Uit-In"
naar het lijngébouw begeven, en een massa
monschen haid do muziék gevoftgd, zoodat
heft plein voor het lijngebonw, anders altijd
in zoo -diepe uuét, riief wist, waf er gaande
was. Ruim over -sneren was hét. ÜPen die dir.-
gen. er aankwam, en de muziek speelde lus
tige wijsjes.
De directeur-generaal bezichtigde het ge-
bauw, de seinhuisjes ia de buurt, hef verheh*
tingsgefbouw (van den beer Masseur), de machi-
newerkiplaatla (van den heer Van Kréel) en
d)e sein- en wacbthuisjes fn de omgeving.
ging hét naar bet tweede perron v
waarna' het bezoek langs de lijn was afgo-
loopen.
GisJterien is lie Utredlit aangevangen de
51e algemeene vergadering van de Maatschap
pij Ter Bevordering der Veeartsenijkunde in
Nederland, onder voorzitterschap van dr. H.
Markus. In de plaats van den heer Markus,
die niet terstond herkiesbaar was. werd ge
kozen de heer K. Houba te Maastricht. Tot
Ie secretaris der Maatschappij, ter vervan
ging van den heer H. J. C. Lent, die tusschen-
tijds aftrad, werd dr. HL A. Vermeulen al
hier benoemd. De heer Lent te Tiel werd tot
lid van de commissie tot reorganisatie van
het veeartsenijkundig onderwijs benoemd.
Tot lid der notulcn-commissie werd gekozen
Sie heer L. J. Hoogkamer te 's Gravenhage
en tot lid van de commissie voor de beroeps-
belangen (vacafure-Abspoel) de heer J. M.
Knipscheer te 's Gravenhage. Na het afdoen
dezer huishoudelijke aangelegenheden werd
de vergadering geschorst bot 's avonds.
Baar n. De minister van bin'nenlandsche
zaken heeft aan D. en W. alhier medegedeeld
dat de bezwaren, welke bij hun college ge
rezen zijn togon den éisch, gesteld in art. 14
9e lid van liet IC H van 25 J»uni 1912, in ver
band met het bepaalde in art. 17, 2de lad en
art. 18 2de lid vam gemeld besluit (het aan
brengen van waterclosets in beslaande school
lokalen) door Z. Exc. van genoegzaam ge
wicht zijn geaéht, om tc bevorderen, dat daar
aan worde tegemoet gekomen door eene be
paling, krachtens welke do districtsschoolop
ziener bevoegd zal zijn van hot bedoelde
voorschrift ontheffing te vetr'leenen voor de
schoollokalen, welke vóór het in werkingtre
den van genoemd Kon. besluit zijn geslicht
of in gebruik genomen.
Allerlei.
Het rooken wan enkele vorsten.
Van alle vorsten was Eduard VU de meest
bekende rocker. Zijn siigaren waren de
•grootste, die gemaakt werden. Zij waren 22
c.M. lang en 5£ c.M. in doorsnee. Die sigaren
werden in Havana gemaakt en kwamen op
twee gulden vijftig het stuk; de werkman,
die die sigaren maakte, kreeg vijftig cent per
sigaar.
Ook "Wilhelm n rookt Havana's, maar die
sigaren zijn slechts 17^ c.M. lang en kosten
maar vijlf en zeventig gulden de honderd.
De Tsaar diweept met Turksche sigaretten.
Alfons III rookt ontzettend veel sigaretten.
Wat Keizer Frans Josef betreft, deze rookt
alleen Virginlatahak, lange sigaren met mid
denin een strootje. De Keizer rookt verbazend
veel en igeeft nog meer weg, maar voor dege
nen, die hij ze aanbiedt, is het geen genot ze
te rooken, want ze prikken en branden op
de tong!
De verzorging van de tanden der
kinderen.
Te Cambridge bestaat aldus lezen
we in De Vrouw in de XXe Eeuw
een Children's Dental League, opgericht
dJoor dén tandarts- dr. George Cunningham,
die er thans nog de leildinig van heeft. Deze
vereeniging, dié zich verheugen mag in den
krachtigen steun dér stedelijke omdérwijs-
auitorolteiten, stelt zich ten doel de tand-
hygiëne ontder dc jeugd zooveel mogelijk te
bevorderen. Tandartsen worden daartoe tot
do scholen toegelaten en in de gelegenheid
gesteld zich op de hoogte te stellen van den
toestand dier gebinten van do schoolkinderen
en aan onderwijzend personeel zoowel als
aan ouders alle wenken to geven welke hun
Noodzakelijk blijken in het belang van een
goede mondverzorging der leerlingen, waar-
biji de algemeene gezondheidstoestand im
mers zooveel belang heeft. Maar bovendien
behandelen zij de kinderen, dié blijken be
handeling té behoeven: met deze organisa
tie hoeft men wolen le bereiken, dlaft, terwijl
in 1907 sledhts 3 pCt. van de schoolbevolking
te Gambridge een volkomen gaaf gebit had,
dit percentage in 1912 tot meer dan 70 ge
stegen Is.
Dr. Cunningham maakt thans een propa-
ganda-tlocht door Nederland, om ouders en
sohoolaultétrilteiten hier te lande le overtui
gen van het groote nult eener dergelijke
organisatie, welke hij overal nagevolgd
hoopt te zien. Hij maakt deze propaganda op
een even aantrekkelijke als oorspronkelijke
wijze, mét behulp van de bioscoop. Niet al
leen vertoont hij op het doek de ontwikke
ling van de tanden in alle stadia, maar ook
hét verwoestingsproces der verschillende
zlékten, welke tanden en kiezen kunnen aan-
Itösiten als> gevolg van. slechte verzorging;
voorts de wijze, waarop te Cambridge in zijn
khniick aan dé nog zeer jonge kinderen, en
op school aan de grooteren het doelmatige
en heilzame gebruik van den tandenborstel
geleerd wordt; wij zien de schoolartsen aan
helt werk en kunnen ons ervan overtuigen,
hoe de kinderen zonder voor hen den min
eten angst aan den. dag té leggen, hen als
hun goedé vrienden beschouwen, die hen
verlossen van, of behoeden voor veel pijn en
veel ongemak. Te Cambridge wordt op dé
scholen, het moge misschien vreemd klin
ken, het „tanden poetsen" klassikaal aan de
kinderen onderwezen, en hierbij vindt toe
passing het: „mijn leeren is spelen", want
de kleintjes doen er een zangspelletje bij,
wat dc les hun tot een van de aangenaam
ste schooluurtjes maakt; het is vermakelijk
hen met volle toewijding en liefhebberij aan
den tandénscbooumaak bezig te zien.
Dr. Cunningham's films zijn voor een deel
wetenschappelijk, voor een ander deel popu
lair, alle belangwekkend en altijd aantrek
kelijk. Hij hoopt te bereiken, dat vooral In
het leerplan «Ier kweekscholen voldoende
uren voor de noodige kennis van de mond
hygiëne worden opgenomen, en dat overal
de auitbriteiten doordrongen wo>nden van
het goede werk, hetwelk een organisatie
Volgens het plan zijner Children's Dental
League tot stand kan kotmen.
Maandagmiddag 8 September heeft dr.,
Cunningham in de groote congreszaal van
de tentoonstelling De Vrouw 1813—1913 eén,
herhaling gegeven van zijp voor oiuiders en
opvoeders zoo -belangrijke en leerrijke voor-,
dracht
Een Chineesohe Salomo.
De Chineescho rechtbank heeft onder de
nieuwe republiek geen noemenswaardige ver»
andering ondergaan. Het gaat er altijd in
rechtszaken nog zeer patriarchaal toe. Een
geval, waarvan de „Tsingtauer Courant" ver
telt en dat onder het volk de algemeene be
wondering wekt, omdat naar oud gebruik
eene moeilijke rechtskwestie op listige wijze
opgelost is. Het ging om een jong meisje, dat
in de allereerste jeugd reeds door de ouders
aan een meneer Tschia als aanstaande wouw
werd beloofd. Haar verloofde was echter
zéér arm en de ouders hadden van hua mooi
opgegroeid Hieisje graag meer geld willen
maken. Daarom dacht men over twee andere
vereerders van het jonge meisje, die beiden
zeer rijk en van goede familie waren, Ping
en Ji en die veel het huis van de arme mooie
Ghineesche bezochten.
Toen echter de tijd van het huwelijk na
derde, liet de ware bruigom zijne rechten gel
den en aangezien hij bij zijn schoonouders
niets bereikte, wendde hij zich tot de recht
bank.
Bij de behandeling van het proces versche
nen ook de twee rijke Ghineezen, die hun
zaak aan een jong advocaat hadden opgedra
gen. Deze beweerde dat de oude wijze van
huwelijken sluiten onder de nieuwe republiek
niet meer geldig waren. De bruid moest haar
vrijheid teruggegeven worden en wien zij
koos, die mocht haar tot vrouw nemen. Het
meisje weifelde geen oogenblik, maar koos
den rijken jongen man Ji uit en beweerde, dat
zij zonder hem niet kon leven, van de ande
ren wilde zij niets weten.
De rechter dacht een oogenblik, en zei
toen tegen het meisje: Denk eens na, je
ouders hebben je aan den heer Tschia be
loofd, en toen een verdrag gesloten. De heer
Tschia Heeft jaren lang op je gewacht tot
je volwassen was en heeft je altijd als zijn
bruid beschouwd. Nu komen twee anderen,
die hem zijne bruid willen afnemen. Door
jouw toedoen zijn nu drie families in een
proces gewikkeld en men wordt he<t niet eens.
Het zou nu het beste zijn dat je geen van
drieën volgde, maar aan den dood de voor
keur gaf, dan is aan alle oneenigheid en haat
tusschen die families een einde gekomen."
Toen (Te bruid daarin toestemde en ver
klaarde gaarne te willen sterven, riep de
rechter een bediende, die een pil zou halen,
welke ingenomen, een zekeren en pijnloozen
dood ten gevolge heeft. De blceke bruid nam
de pil kalm In, waarop de rechter vroeg wie
de nu spoedig stervende bruid begraven wil
de. De beide rijke aanbidders schudden het
hoofd en weigerden, doch de arme bruigom
leidde zijne bevende bruid weg. Hij wilde
voor hare begrafenis zo-rgen, want zij hoorde
nu eenmaal bij hem, zoo zei hij. In zijne
woning wachtte men haar einde af, maar zij
stierf nieï; don zevenden dag na de uitspraak
vierde men bruiloft.
Do wonderbaarlijk groote spier
kracht van insecten.
Hierover is reeds veel geschreven, en zijn
heel wat proeven genomen. Wanneer men
bijfv. denkt aan de springkracht van een vloo,
vergeleken bij menschelijke springpogingen,
dan is het onbegrijpelijk. Houdt men een
vb'egend hert of meikever in de hand, dan
valt het op hoe zij heftige pogingen aanwen
den om los te komen. In de „Naturwissen-
schaftliche Umsohau der Chemiker-Zeitung"
schrijft Plateau, dat een meikever naar ver
houding van zijn grootte dezelfde kracht ont
wikkelt als een locomotief. Plateau had voor
meikevers een bijzonderen wagen, die hij
met gewichten van een gram bezwaarde en
waarvoor hij een passend tuig had laten
maken. De meikever werd gewogen, opdat
zijn trekkracht, in verhouding van rijn eigen
gewicht met den te trekken last, vastgesteld
kon worden. Op deze wijze vond Plateau, dat
naar verhouding een meikever een en twin
tig maail meer trekken kan dan een paard,
terwijl de bij dertig maal meer kan trekken.
Een meikever trekt veertien maal zijn ge
wicht. een bij twintig maal haar .gewicht,
waarhij onder gewicht verstaan wordt de
weerstand ontstaan door de voortbeweging
en niet slechts de last, wat veel minder zou
beduiden.
(Weekpraatje).
Velen onzer lezers zullen zeker, als wij, op
E. N. T. O. S. zijn geweest en zich daar goed
hebben geamuseerd. Daartoe was daar alle gele
genheid, maar er was daar ook nog gelegenheid
tot iets anders, zooals een der correspondenten
van de N. A. C. schrijft, iets, waarvan we echter,
eerlijk gezegd, niet hebben geprofiteerd. Hij
schrijft
Neem eerst een bad, geachte lezers en leze
ressen. Reinig u perfect. Wasch u, desnoods met
groene zeep. Boen uw gezicht, uw borst, uw rug
en uw beenen met bleekwater, Brusselsch zand,
puinsteen, en Joost weet wat meer. Neem daar
na een chroomzuurdouche. En wanneer gij ein
delijk de heilige overtuiging hebt, neen absoluut
zeker weet dat er niet meer één bacterietie in
uw poriën is schuilgegaan, spoel u dan af met
verdunde eau de Cologne, enluister dan, naar
hetgeen ik u te vertellen heb.
Op de E. N. T. O. S. is het gezellig. Vooral
in het Lunapark, waar tot twee uur 's nachts
het blauwe electrische licht er de feeststemming
in houdt, terwijl er lustig gedanst en gedronken
wordt. Het electrische licht is echter niet in staat
de kleine, lustige springertjes te dooden, waar
van de wetenschappelijke naam, als wij niet-lati-
nisten het ons goed herinneren flomum-homum
oftewel pulux irritans is. O, ware de E. N. T. O.
S. verlicht met Finsen-lampen.
In het holst van den nacht komen de Amster
dammers van het feestterrein in de stad terug.
Ze zijn vroolijkZij hossen soms door de straat,
alsof het klaarlichten dag was. Maar thuisgeko
men overvalt hen de slaap. Helaas, spoedig ont
waren zij, dat men op de E. N. T. O. S. gratis
souvenirs meekrijgt. Flomum-homum.
Geen aangename souvenirs, maar 't kwaad
„verspringt" is dus niet van langen duur. Een
zekere Piet K. heeft volgens een verhaal van de
Preanger Bode, van een jongelui-partij een on
aangename herinnering van langeren duur. Eeni
ge jongelui met schrale beurs 't was in de
laatste dagen der maand werden door goklust
bevangen. Geld hadden ze niet, en daarom gok
ten ze om him roerende goederen.
Ze speelden tot de nauwkeurig bijgehouden
administratie van de boedels uitwees, dat een
van de kameraden eigenaar was geworden van
nagenoeg alle meubilair der kongsi.
Piet X. had geen rooden duit en geen splin
ter meer te verspelen. Hans, de gelukkige, die
wel vier huizen kon meubileeren, kreeg toen een
lumineus idee tot hulp-verschaffing.
„Ik hoy f 25 tegen, de sik van Piet.
5—
De sik van Piet was een welverzorgd
baardje, zijn aangebeden kaakversierin^
En Piet zat in nood en riep 1 „tenu*.
De kaarten werden verdeeld én er irrrê gfp
speeld.
Piet verloorzijn sik.
De slag was hard. De ongelukkige protectee»
de, het was een mop geweest, hij weigerd*
zoo goek aan te stellen. Als het moest stek fcg
25 pop betalenals hij ze h«i.
De sik zou hij nooit afstaan
Maar toch moest hij zwich;«x
De winner van de sik weigerde de belofte van
geld op de eeuwigheid en als Piet vleiend of na
denkend langs zijn kinaanhangsel streek klonk
hetAfblijven, die sik is van mij.
De heele stad wist het natuurlijk dadelijk en
zei het naAfblijven, die sik is niet van jou.
Na een paar dagen liep Piet baardeloos rond.
Arme PietHij verstond niet zoo goed de kunst
om aan geld te komen als een ander jongmensch,
den held van 't volgende merkwaardige verhaal.
In Homel in Rusland is een man gearresteerd,
die officieel tot de klasse der „bedelaars" be
hoort, maar die niet alleen bleek zeer vermo
gend te zijn, doch tevens reeds twintig wettige
vrouwen te hebben.
En dit heerschop is nog pas 25 jaar.
Hij was van jongsaf bezield met den wensch
om rijk to worden zonder een slag uit te voe
ren, en daarom werd hij bedelaar. Hij merkte
weldra, dat bedelen het beste vak is, maar dat
slechts een goede organisatie ontbreekt, om het
vruchtdragend te maken. Derhalve stichtte hij
bedelaarsbonden, die hij onder leiding van be
proefde en energieke jonge mannen stelde. De
geheele administratie dier bonden zette hij in
elkaar, reisde van plaats tot plaats, om de wer
king der bonden na te gaan, de administratie na
te zien, en met zijn medeleden bekend te wor
den. Overal zocht hij mooie meisjes op, voor
wie bedelen een winstgevend beroep is, daar zij
nooit vergeefs op het medelijden van het publiek
speculeeren.
En nu kwam hij op den inval telkens de vrou
welijke leden van den bedelaarsbond te huwen,
die het meeste geld inbrachten. Hij vervaardigde
zelf de noodige papieren, en liet zich dan trou
wen. De jonge vrouwen moesten hem haar spaor-
duiten afstaan, en hem het grootste deel van
haar inkomsten geven.
Zoo wist hij het mes van zooveel kanten te
doen snijden, dat hij een vermogend man werd.
Maar eindelijk sneed hij zich in den vinger. En
nu is hij wegens allerlei misdaden, bigamie,
valschheid in geschrifte, vervalsching van papie
ren enz. aangeklaagd, en zal Siberië wel zijn
voorland zijn.
Dat heerlijke leventje, die glorie, is dus voorbij.
Zoo gaat 't met alles, 't zij mooi of leelijk, niets
houdt stand. Zoo is dezer dagen ook de verkoop
aangekondigd van de ambachtsheerlijkheid Ech-
teld. Het kasteel de Weijenburg, zoo schrijft
het Handelsblad een echt, somber, middel-
eeuwsch gebouw, herinnert door zijn naam aan
de oudst bekende bezitters. In 1371 wordt Johan
van Wyhe als de heer van Echteld genoemd. In
de kerk bevindt zich een graftombe met het op
schrift (in het Latijn)Hier ligt Reynold, een
edelman van ouden stam, in zijn leven een ge
ducht krijgsman. Hij verliet de wereld, en ziet
thans bij zijn God op al het nietige ondermaan-
sche met minachting neder. Hij stierf in 1657, in
de maand Aug., den 30en dag, in 80-jarigen
ouderdom.
Deze Remold is Reinier van Wijhe, tiende
heer van Echteld, ritmeester in Staatschen dienst.
Hij overleed kinderloos, waardoor die heerlijk
heid in het bezit kwam van de familie Wasse
naar. In het laatste van de 18e eeuw kwam zij in
het bezit van generaal baron van Balveren, in
wiens geslacht zij tot heden nog behoort.
Dat kasteel zal dus waarsch 1 k in andere
handen overgaan, evenals een „dichtend Raads
lid" te Gennep zijn zetel moest inruimen voor
een ander en bij die gelegenheid, in de laatste
door hem bijgewoonde Raadszitting, het volgen
de afscheidsvers ten beste gaf.
Het is dan voor den laatsten keer,
Dat wij hier samen zijn.
Het is voor mij een groote eer,
Dat zegt ja groot en klein.
Wat was ik weleer toch frisch en sterk,
Doch men is mij gaan verschalken.
Nu is dan de kogel door de kerk,
De ezel blijft victorie balken.
Een fabrikant met roode snor
En een dikke vette Pruis
Die wilde mij zetten in de nor,
Die kerels waren niet pluis.
Van alles hebben ze getierd,
Wat waren ze toch blij,
Het grijsje heeft ja feest gevierd,
Tot zelfs die in de hei.
De Schoester met een kalen bol,
Hij kraamde ja van alles uit,
Hij versjachelt benzin en petrol,
Daar maakt-ie van een mooien duit.
Dit vers is zeker wel cordaat,
Nu zing ik één, twee, drie.
Maakt alsjeblieft de Moolestraat en
En ook de pik kar die.
Ook dat Raadslid is er weer „geweest."
,/t Gaat al voorbij." Zoo wordt ook voorspeld,
dat de tijd niet ver meer is, dat men de echte
Angelsaksers, de echte kinderen Albions met
hooge gestalte, goudblond haar en koelblauwe
oogen, met een lantaarntje zal moeten zoeken.
Immers, volgens de statistieken van de Engel-
sche Anthropologische vereeniging neemt het
aantal vertegenwoordigers van dit blonde ras
voortdurend af. Alleen op het platte land treft
men nog enkele zuivere typen aan. In de steden
is in een periode van nog geen eeuw het aantal
blonden, dat zich vroeger tot de brunetten ver
hield als 2 5, nu aanmerkelijk verminderdte
Glasgow is de verhouding nu 1 te Man-
chest er 15 en te Londen zelfs 17. Alleen in j
de stadsgedeelten der meergegoeden treft men
nog wel deze goudblonde menschen aan, terwijl
in de arbeiders- en industrie-centra dit type
haast niet meer voorkomt.
Uit de statistieken der Anthropologische Ver
eeniging blijkt, dat de blonden op het land long
leven en veel kinderen hebben. Wonen zij ech
ter in steden, dan worden zij spoedig ziek.
Dat het platteland vruchtbaar is, ook wat kin
derzegen betreft, is bekend. Een voorbeeld van
de laatste dagen:
In Didam kwam een gelukkige vader ten ge-
meentehuize vertellen dat zijn vrouw hem voor
de 4e maal een tweeling had geschonken. Met
nog 9 „eenlingen" was daarmee het zeventien
tal vol. ff
Te Dongen deed zich Maandag, de „Msb.
meldt, het bijzonder geval vooï', deft drie bro©-
ders op éénon dag „trouwen.". De jongste tfM;
in het huwelijk, dat gesloten werd op het stad
huis door zijn oudsten broeder, den wethoudëfy
en in de kerk weard ingezegend dear tij. anderöf»
broeder, kap el aai Ver bunt te Güze.
