Gloria
De Notaris Jofis. Knoppers
ADVERTENTIËN.
Woonhuizen,
L4M1ISÖR k BODWERI Co.
Tan den Rak on den Tak.
publiek verkoopen:
a. Vier Winkel- en
KORTE GRACHT 22,
beschaafd meisje,
Gedistilleerd water levert
N,V. Biochemische Fabriek
„PR&Ü&"
VULKACHLLS
VAN DE WATER VAN DEN BRINK
A. J. van Zalingen,
Met het verzamelen der verschillende ge
keven s Is men thans gereed, zoodat ccn aan
vang kan gemaakt worden met de samen-
Stelling van het rapport dat aan den Raad zal
Vorden uitgebracht.
Tot bepaalde conclusies is de commissie nog
biet gekomen, hoewel de meerderheid der
commissie van meening is dat markthallen
Voor den kleinhandel geen aanbeveling ver
dienen.
In de Duitschc sleden, die bezocht werden,
Is dan ook de beteekenis van zoodanige markt
hallen aan hel verminderen, terwijl daaren
tegen de markthallen voor den groothandel
In beteekenis toenemen.
In elk geval is de commissie het er over
©ens dat hier ter stede ten aanzien der le
vens midd elenvoorzièning ongewenschte toe
standen beslaan en verbetering daarin ton
«eerste gewenscht is.
In verband met de belangrijke en vele ge
gevens, die verwerkt moeten worden, zal het
nog wel eenigc-n tijd vorderen, alvorens het
rapport over deze voor Amsterdam zoo ge
wichtige aangelegenheid gereed is en de ver
schijning daarvan tegemoet gezien kan wor
den-
Aardappelcnvervoer. Nu de i na
voer van Duitsche aardappelen in Amc/rika
verbonden is, worden in hoofdzaak slechts
Hollandsche aardappelen uitgevoerd, zoodat
hot verbod ons land zeer ten goodie komt.
De uitvoer naar Amerika van dit product
Is dan ook zóó groot, dat het s.s. Rotterdam
flor Hoil.ind-Amcrikalijn reeds geheel is af
geladen, terwijl de l-oodsen der Maatschappij
bot den nok gevuld zijn mot aardappelen, die
>p verscheping wachten.
De IN. A. S M. heeft voor dart doel reeds
aer.jge booten gecharterd.
Eene nieuwe klimroos. Onder
den naam „Carolina Budde" wordt het vol
gende jaar een nieuwe klimroos door de hee-
ren M. L c e n d e r s en Co. te Steil-Tegelen
In den handel gebracht.
„Carolina Budde" is een klimroos roet
goed gevormde karmozijnroode bloemen, die
boven de glanzen, donkergroene bladeren
fraai uitkomen. Het is een uitmuntende roos
voor prieeltjes, bogen en pergolas en deze
met een schat van bloemen zal bedekken.
Deze klimroos is het resultaat eener krui
ding tusschen Crimson Rambler en Leonie
Lamesch.
„Carolina Budde gaat zonder twijfel een
jchoone toekomst tegemoet.
Een nieuwe coöp. Aardappel
meelfabriek. In een door 300 landbou
wers bezochte vergadering te Wildervank is
besloten tot de stichting van een groote aard
appelmeelfabriek te Stadskanaal. De sticli-
tingskosten worden op f 400000 geraamd. Dat
tal dan de vijfde nieuwe coöperatieve fabriek
zijn die binnen een jaar tijds in de provincie
Groningen tot stand komt. Te Musselkanaal
wordt naast de bestaande aardappelmeelfa
briek een nieuwe gebouwd, een nieuwe slroo-
ïartonfahriek zal verrijzen te "Winschoten,
ten groote aardappelmeelfabriek te Vriesche-
*00 en een beetwortclsuikerfabriek bij Gro
ningen. Een en ander is een gevolg van de
junstige financieele resultaten die de land
bouwers in de laatste jaren met het coöpe
ratief verwerken hunner landbouwproducten
hebben behaald en van de groote vlucht die
!e landbouwcoöperatie in de welvarende pro
vincie Groningen beeft genomen.
Zalm in de Zuiderzee. Het is voor
de meeste Zuiderzee-visschers een zeldzaam
heid zalm te vangende Zuiderzeevisscher A.
van der Kol Arentsen is een uitzondering.
Ving deze in de afgoloopen week nog drie
zalmen, Dinsdagmorgen mocht hij er reeds
weer een bemachtigen, welke een gewicht
bleek te hebben van 11$ pond en voor f 16.10
verkocht werd. Het eigenaardige van het ge
val is. dat de visschen steeds op dezelfde
plaats, voor de uitmonding van de Ilierder-
beek, gevangen worden en dat geen der vis-
schers. die hun netten in de nabijheid had-
ien staan, er tot nu toe een mocht vangen.
Stijgende vischomzet. De ver
koop van visch in de Rijksvischhal te IJmui-
den bedroeg in October f 1,157,332 of bijna
l 150,000 meer dan in October 1912, wat vanaf
Januari een verkoopcijfer geeft van 6,4 mil-
JSocn gulden.
Deze omzet werd nog niet eens in 11 maan
den van het vorige jaar bereikt.
Het optreden van politie te
genover buitenlanders. Ter aanvul
ling van ons bericht hieromtrent volgt de
bewuste brief uit Het Volk:
„Den lOen September kwamen een Finsch
Jong imeisje en ik om circa 7 uur 's morgens
fa Oldenzaal aan. Een man in uniform hij
mo.ge een veldwachter of een maréchaussee
zijn kwam in onzen wagen onze passen
vragen. Toen we die getoond hadden, zei hii
«ns dat we niet verder konden reizen. Hij
vroeg wat onze bezigheden waren en of we
van plan waren in Holland te blijven We
verleiden, dat we op reis waren naar Enge
land en Holland wilden bezoeken. Hij wilde
documenten van ons hebban en keek in onze
handlaschjes. Wij lieten hem een briefkaart
van Heieen Ankersmit en C. Pothuis—Smit
zien en vertelden, dat zij onze vrienden wa
ren en wij ze te Amsterdam wilden bezoeken.
We hadden kaartjes Hamburg—Amsterdam.
Onze mededeelingcn hielpen niets, wij
moesten uitstappen. Omdat onze paspoorten
loonden dat we Russen waren, mochten we
Holland niet binnen komen. Toen wij niet di
rect uitstap Oen, maar toch kalm waren, begon
hij te stampvoeten, en werd ons bevolen niet
fa dc wachtkamer, maar in een tochtige ba
gageruimte te gaan. Hier begon hetzelfde be-
jpottelijke ondervragen, alleen door een an
der: een sentimenteele juffrouw in uniform,
die ons meedeelde te behooren lot een inter
nationale vereenigfag voor hulpbehoevende
meisjes. Wij zeiden haar, geen hulp te wen-
Echen. Daarna verscheen dezelfde man van
de politie en vroeg te toonen of we geld ge
noeg hadden om verder te reizen. Deze vraa
Werd nu pas gedaan, nadat we gedwongen
.Werden den trein te verlaten en deze reeds
tang weg was. Wij zeiden geld bij ons te heb-
maar het verborgen te hebben in onze
underkleeren en wenschlen daarom een ka
mer waar we alleen waren om hel te voor
schijn te halen, ©c politie wees ons een pri
vaat op het perron aan, waar wij weigerden
in te gaan. Nu was ik genoodzaakt in tegen
woordigheid van dezen man mijn blouse uil
te doen en mijn bankbiljetten ter waarde van
eenige honderden marken te voorschijn te
halen. Toen ik het toonde, zei hij ook dat wp
meer dan genoeg hadden voor onze reis en
hoefde mijn reisgenoot zich niet te ontklee-
den om dc som, die zij bij zieb had, te voor
schijn te halen. Nu verliet ons deze man der
politie en bleven we alleen in die tochtige
bagageruimte achter. We wandelden het per
ron op en vroegen beleefd den stationschef
wanneer we verder konden reizen. Hij
schreeuwde ons toe, dat hij niets wist on keek
zeer boos. Wij hadden lust om te lachen,
maar hadden toch tegelijk het land en kon
den niet anders doen dan wachten. Spoedig
daarna kwam een man ons zeggen, dat we
om 9 uur konden vertrekken.
Het liep tegen 9 uur toen twee mannen in
uniform verschenen en in de bagage-ruimte
ons weer met dezelfde vragen begonnen las
tig te vallen. Nu trachtten ze ons te beduiden
dat mijn rcisgenoole, die naar Canada ging.
niet over Amsterdam mocht gaan, maar door
naar Londen over Rotterdam. Hoewel ik hun
mededeelde dat ik lid van het Parlement was
en leerares, zeiden ze me dat het niet nood
zakelijk voor me was in Holland te blijven
Mijn reisgenoote moest haar beroep oek op
geven en dc reden van haar reis. Ten slotte
zei dc oudste heer, dat het mij niet werd toe
gestaan naar Amsterdam te gaan. Geen onzer
uitleggingen veranderde zijn besluit. De der
de man vroeg ons om geld voor biljetten
tweede klas naar Londen te koop en. Weer
moest ik mijn geld uit mijn ondergoed halen,
nu in tegenwoordigheid dezer drie mannen,
omdat ik slechts 40 Mark in fmijn beurs had.
Op het laatste oogenblik vóór het vertrek van
den trein kocht de mam de kaartjes en kre
gen we verlof verder te reizen, ©eze trein
was een bommel trein, waardoor we 4 uur te
laat in Amsterdam kwamen. Dc houding der
politie was ruw en onhebbelijk, het tegenhou
den van onze reis ongehoord, want op ons
paspoort stond. „Veroorloofd te reizen in
alle landen van Europa en Amerika", waar
wij meer clan eens op wezen."
Natuurlijk zal de Nederlandsche regeering
wel in staat gesteld worden zich te uiten
over de onbeschofte manier, waarop aan on
ze grenzen zekere categorieën van vreemde
lingen behandeld worden- Gewoonlijk zijn
het weerlooze slakkers, die van de-ze onbe
schaamdheden het slachtoffer worden. Dat
het in dit geval een vrouwelijk parlements
lid betrof, levert een geschikte aanleiding op,
om aan zulke schandelijke tooneeleft voor
goed een einde te maken.
Marinus de Vos nog In leven?
Een Amsterdammer, een bekend zwemmer,
heeft dezer dagen uit Parijs van zijn vriend,
August de Clercq, die op *t oogenblik deel
neemt aan de worstelwedstrijden in het Nou
veau Cirque, te Parijs, een ansichtkaart ont
vangen, waarop deze eenige bijzonderheden
over het tournooi schreef en waarin hij o.a.
melding maakt van het feit, dat hij Marius de
Vos, den bekenden uilbreker, heeft gesproken.
Gedurende de wedstrijden in het circus, waar
o.a. nog een Hollander, Van Riel geheeten.
optreedt, werd De Clercq op zekeren avond
medegedeeld, dat een heer hem buiten wacht
te en hem wenschte te spreken.
Buiten gekomen, herkende De Clercq Mari
us de Vos. De uitbreker had een klein, zwart
baardje.
Zoo-!s men zich misschien herinneren zal,
zegt de Tel., brak Marius de Vos uit de ge
vangenis te SeHeveningen. alwaar hij opge
sloten zat voor een inbraak in een goud- en
zilverwinkel, te Rotterdam. Hii slaagde er in
uit te breken en nam, naar men /egt, de wijk
naar Frankrijk per vliegmachine.
Te Parijs werd hij herkend en gearresteerd
In afwachting van ziin uitlevering werd hij
in een gevangenis aldaar opgesloten. Maar
ook hier wist De Vos door middel van aan
eengeknoopte lakens te ontsnappen, geholpen
door zijn broeder. Algemeen werd geloofd,
dat hij naar Argentinië gevlucht was, toen
op zekeren dag een bedelaar, door messte
ken zwaar verminkt, in een der straten van
Parijs gevonden werd. Deze persoon, die ge
durende het transport naar het hospitaal aan
zijn verwondingen bezweek, vertoonde een
frappante gelijkenis met den in- en njtbre-
ker. die de politie re^ds zooveel last en hoofd
brekens Rad bezorgd. Van den doode werden
vingerafdrukken door 'n hekenden dactvlos-
coop genomen en deze geleerde kwam. door
vergelijking, tot de conclusie, dat dit De Vos
moest zijn.
En nu. eenige dagen geleden, dook de ge
heimzinnige misdadiger weer eensklaps op en
vertoonde zich. zooals hierboven reeds ge
meld is, aan een landgenoot, die hem van
lange jaren terug, toen De Vos zich nog fa
sportkringen bewoog, herkende.
„Het was vreesclijk! Ik heb mannen en
vrouwen gczieai, die bekneld lagen op de
rails en die wanhopig om hulp gilden. Hun
armen of beenen staken onder den trein uit
en d5e liohaamsdeelen brandden, verkoolden
Wij stonden er maohtclotos bij, want er was
geen water om den brand tfe blusschen. Maar
toch mochteta we ook het genoegen smaken,
verscheiden otigelukkigcn uit hun ellendige
positie to bevrijden. Ze zijn er niet allen le>-
vend afgekomen; er waren er bij, die t'e voor
schijn werden gehaald met een bloederigen
stomp aa/n het -lichaam, waar vroeger armen
of beenen zaten het was bloed, alles
bloed.
Uit de onbeschadigd gebleven coupés wer
den de kussens gehaald en in de wachtkamer
van het station te Mélun legden wij de arme
gewonden en de doodan neer. Later werden
de gekwetsten per automobiel naar het dichtst
bij gelegen hospitaal vervoerd.
Ongeveer twintig minuten na de ramp kon
den zeildoeken emmertjes vol water worden
aangedragen, dat uit een put Daast het sta
tion werd getapt. Hel werd over de men-
schon gegooid, maaT <och, wat baatte het be
droevend weinig! Telkens weer ontplofte een
hoeveelheid acetyleen, dan hoorden we een
knal, zagen vonken opstijgen en vlammen uit
slaan en nieuwe kreten om hulp bereikteD
ons.
„Do aanrijding vond plaats om twintig mi
nuten over "nogon omstreeks elf uur kwa
men troepen soldalen aaninarcheeren, die de
plaats, waar de ramp geschied was, afzetten.
Dat was noodig. Het rapaille», dat langs de
rails en verbrijzelde wagons sloop, had reeds
naar alle kanten zijn slag geslagen. En wat
niet cyp deze manier verdween, werd door
de vlammen verteerd. De heele post lag over
de rails verspreid; hier vlamde een stapel
aangeteekende brieven vol bankbiljetten en
vorder op zag ik den verkoolden inhoud van
vier postzakken op een hoop gegooid. Om
streeks Iwee- uur kwam een hijschkraan in
werking om de overblijfselen van de wagons
weg te ruimen.
Ik bleef helpen lot drie uur ongeveer. Toen.
doodmoe, vond ik in Mélun een boevenkrocg-
jo, waar je reinste landloopers komen én
waar mé een klein hokje werd aangewezen
om te slapen. Geheel gekleed ging ik rusten
tot zeven uur
Toen spoedde ik me weer naar het sta
tion om te tele grafeeren. maar daar was geen
denken aan. De toestellen waren alle bezet
door treinbeamblen. Daarna ging ik in for
meer en naar mijn bagage, maar niets ervan
was behouden gebleven. Alles verbrand
mijn kleercn, de geschenken, uit Indic mee
gebracht, mijn diploma's, portretten, gouden
ringenEn met een sporlpeit op, zonder
overjas, alleen in het bezit van wat geld en
mijn retour naar Indic, nam ik, vroeg in den
morgen, clen trein naar Parijs. Ann de Gare
de Lvon wendde ik mij, in gezelschap van
den Hollander, die ook z'n bagage kwijt was
tot den chef der «are. maar deze verwees mij
naar den chef der bagage, bij wrien ik moest
reclameeren. Hij zei mij dat ik een gespeci
ficeerde lijst moest zenden van de verbrande
goederen: dan zou de Spoorweg-Mlatschap-
pij wel eens kiiken. Dienzelfden dag ook gin
gen wij naar onzen consul in Parijs," rue de
Boissières. Deze was zéér vriendelijk en raad
de ons eveneens een gespecificeerde lijst te
zenden.
„In Mélun heb ik nog den stoker van onzen
trein ontmoet. De man was van zijn post over
eén afstand van veertig meter weggeslingerd
een van zijn armen was totaal verlamd en hij
liep zwaar kreupel.
Spoorwegramp te Mefun.
Het HbLd. heeft heden middag den heer J.
A. van der Togt gesproken, een 23-jarigen
Amsterdammer, die, komende van Marseille,
het spoorwegongeluk t'e Mélun medemaaktc.
Hij is de eenige Hollander, die op de plaats
van de ramp is gebleven tot drie uren in den
morgen, om de behulpzame hand te bieden
bij het reddingswerk.
De heer v. d. Togt verhaalde o a.:
„Toen ik op het station stond, klonken van
alle kanten ontzetlende kreten op. Ik hoorde
vlak bij mij een jongen Fransdhman radeloos
uitroepen: ,.Au secours! Au secours! Mon
père est ici!" De vader van den armen jon
gen lag onder den eersten wagen. Het ver
koolde lijk werd den volgenden morgen te
ruggevonden en herkend
Ik ben dadelijk zooveel als dit fn mijn ver
mogen was, gaan helpen. Spoorwegbeamb
ten, enkele Franschc passagiers, die niet ter
stond overstapten in den trein 'die, over Gor-
beille, om vijf uur in den morgen Parijs zou
bereiken, en mijn persoon; we voorzagen ons
van de lantaarns, die van de locomotieven
werden afgehaakt en uit bet seinhuis ge
haald, en we gingen onder de wagons kijken,
van waar de noodkreten opklonken-
(W eekpraatje).
In de Haogsche Courant komt de volger.de ad
vertentie voor, onderteekend door een rechts
kundig adviseur:
„Aan de dames in Den Haag, die langer don
een jaar hore hoedenrekening onbetaald laten.
Geachte Dames!
Gistermorgen trad ik voor de Rechtbank alhier
op, om te voorkomen, dot een Dameshoedenzaak
wegens niet-betaling van honderd-viif-en-twintig
gulden werd failliet verklaard. Hoewel de betrok
ken procureur onmiddclliik faillietverklaring
wenschte was de Rechtbank zoo welwillend, ken
nende de wantoestanden op het "gebied van Da
meshoeden, <le zaak acht dagen uit te stellen,
ten einde zoo mogelijk faillietverklaring te ver
mijden. Het treurige van deze zaak is, dat be
doelde Dameshoedenzaak, vrij veel te vorderen
heeft van Damer in Den Haag, die een, twee,
drie jaren en soms langer hore rekening onbe
taald laten en aan wie men geen betaling durft
vragen uit vrees voor verlies van klandizie. Ik
hoop dat de betrokken Dames deze week hare
rekening zullen voldoen, zoodot fafa'etvcrldaring
Maandagmorgen achterwege kan bliiven
Indien dit beroep op de „Geachte Dames het
gewenschte gevolg heeft, dan zal de bedoelde
„Dameshoedenzaak" ongetwijfeld den advocaat
zeer dankbaar zijn-
Een dome in het Noorden van ons land on
dervond dezer dagen dat der menschen denk
baarheid ook wel eens bedenkelijk groot kon
worden. Op een plaatste in de Veenkoloniën
zoo schrijft men namelijk aan de „Pr. Gr. Ct.
beviel dezer dagen een bewoonster van Huis
voor Dokloozen van twee kindertjes.
Begaan met het lot der arme moeder bracht
een mevrouw, die op het plaatsje veel goed doet,
er van alles heen voedsel, kleeding enz.
Donderdagavond laat werd nu nog bij me
vrouw aangebeld, een man vroeg haar te spre
ken. En pas was mevrouw bij de deur of de man
reikte haar met de woorden„Mevrouw is altijd
zoo goed voor ons, dat mijn vrouw en ik beslo
ten hebben u een onzer tweelingen te geven
een kindje toe, gewikkeld in wot kleeren. Me
vrouw, zeer gevoelig voor zo^V» dnnkbaorhe'd,
bedankte echter voor het geschenk'
Mevrouw accepteerde het geschenk dus bever
niet, evenmin als zekere automobilist gediend
was met het advies van een boerenjongen. De
automobilist verhaalt in 't Hbld. wat hem weder
voer.
M'n auto stond dezer dagen plotseling stil aan
den kant van den weg. Ik weet niet, of ge bij
ervaring dit gevoel kentmaar gewoonlijk werkt
het op iemands goede humeur, vooral wanneer
men het mankement niet dadelijk kan vinden en
er bovendien de traditioneele boerenjongen met
z'n neus op je handen komt staan koekeloeren.
Terwijl ik ijverig bezig ben den motor na te
kijken, of er weer wat beweging in het ding te
krijgen is, begint m'n toeschouwer belangstelling
te toonen.
.Hoeveel paards?" vraagt hij werkelijk tech
nisch.
Ik antwoord kortaf„Twintig".
En wat zegt die kinkel?
„Dan mot je maar vast rekenen, dat d'r ne
gentien op de loop binne. boos 1" en hij klost op
z'n klompen naar het melkweidje.
Die boerenjongen zal zich zelf waarschijnlijk
een „leuken" gevonden hebben, evenals „Vriet-
je" te Geldrop. die naar het Huisgezin verhaalt,
in zijp dorp aldus de algemeene aandacht op
zich vestigde
Vrietje was 't roerend met den burgemeester
eens, dat die misselijke straatdeunen er uit moe
ten.
Vrietje was een ventwas er iets waarover
'ie zich ergerde, dan had hij er ook wat voor over
om hetgeen 'm in den weg zat op te ruimen.
Zoo zagen de gemeentenaren gister op den
koopdag tot hun ontsteltenis dat Vrietje een kin
derwagen kocht, Vrietje die niet getrouwd was.
En den heelen dag zeurde men er over, wat
Vrietje's plan toch wel zou zijn, tot 's avonds de
oplossing kwam.
Toen duwde hij met stalen gezicht z'n kinder-
sjees door de donkere straten. En in den wagen
zat een vriend met een kaars, om aan de poli
tieverordening niet te kort te doen. En achter
de wagen gingen vrienden met hoog ernstige
gezichten, die zongen van
„Arme vrouw en kinderen
en van
„Stap stapstap stap..."...."
Vrietje maakte propaganda voor nette volks
deunenen met succes
Ja, die leelijke straatdeunen zitten er bij ons
volk ingeroest. Wat kunnen sommige „mopjes"
lang stand houden evenals enkele zegswiizen, die
voor humoristisch moeten doorgaan. Een der j
laatste is „Hij zeit wat".
Loopt een kwejongen woest tegen u aan, mis
schien niet zonder opzet, en waagt ge het er
iets van te zeggen, dan klinkt het uit den mond
van den vlegel„Hij zeit wat".
Meent ge tusschenbeide te moeten komen, als j
een paar jongens elkaar willen afkloppen, dan
krijgt ge allicht uit den mond van een hunner te
hooren„Hij zeit wat". Dan dient ge uw hort in
lijdzaamheid te bewaren.
Men heeft gevraagd, waar die uitdrukking „Hij
zeit was", vandaan kwamniemand wist dit te
vertellen. Maar nu schrijft het „Hbld dat zij
zich toch, bij nader inzien, op een certificaat
van herkomst kan beroepen.
De wordinvs-geschiedenis ervan is wel ty- j
pisch Amsterdomschze wordt ons op verschil-
lende wijzen, die echter on het punt in quaestie
overeenstemmen, meegedeeld.
Eén lezing is de volgende
Op ons Amsterdamsche Trafalgar Square, ge
naamd de Dom, bevindt zich een reclame licht-
opstond, waarop eiken avond een negerkop en
face verschijnt, die zich na eenige seconden in
een profielvoorstelling metamorfoseert. Dat is
echter niet alles. Het profiel heeft de eigenschap
zijn kin te bewegen alsof het de naast hem ge
projecteerde reclame uitspreekt. Dit verschijnsel
werd op een mooien avond door drie arm in
arm wandelende Jordaandames, oftewel koffie-
leesters opgemerkt. Eén van haar stond onmid
dellijk stil en in onvervalscht Amsterdamsch
klonk het over den Dam
„Hij zeit wat 1"
Waarop No. 2 repliceerde
„Hij klemt zijn kake fan mekaor en zeit
weer wat."
En No. 3, haar twee vriendinnen niet alleen
aan het woord kunnende laten, voegde daar aan
toe
„Hij houdt zijn sm 1 niet l"
Dit alles tot groote hilariteit van de omstan
ders.
Hiermee is de oorsprong van „Hij zeit wat"
verklaard. Ik denk op dit oogenblik aan het ont
staan van een ander woord
Van waar komt het woord „blouse"?
Hebt gij u dit wel ooit afgevraagd, lieve dames,
die er in uw witte blouse zoo bekoorlijk uit
ziet?
Wellicht niet, evenmin als de boer het gedaan
heeft, die nog zijn blauwe blouse draagt.
Etymologen geven op deze vraag, die vooral
in onze dagen de dameswereld interesseeren
moet, het volgend antwoord
De omgeving der stad Pelusium in Beneden-
Egypte behoorde tot streken, waar vooral indigo
werd verbouwd en de blauwververij druk werd
uitgeoefend. Toen in de middeleeuwen de kruis
vaarders de Egyptische kust aandeden in de
haven van Pelusium, in wier nabijheid het hui
dige Port Said is gelegen, schaften zij zich de
blauwe stoffen aan, die daar vervaardigd werden
en wierpen die over hun wapenrusting. Men
noemde ze „pelusia" naar den naam der plaats
en deze naam plant zich heden nog* voort in het
Fransche woord „blouse."
't Is wel eens aardig zulke bijzonderheden op
te diepen. Merkwaardig is hetgeen „Tarief
mededeelt omtrent een zeldzaam stuk drukwerk
en de lotgevallen daarvan.
Toen Benjamin Franklin, nog bijna een knaap,
van Londen naar Philadelphia was gegaan, vond
hij daar werk als zetter in een drukker". Onder
het zetten van Wollaston's „Natuurgodsdienst
rezen in hem zulke ernstige bedenkingen tegen
de daarin neergelegde beginselen, dat hij zich
verplicht gevoelde, daaraan in een geschrift
uiting te geven. En, zoo onstond Franklin s ver
handeling over „Vrijheid en Noodzakelijkheid,
Vreugde en Smart", een nietig boekske, waar
van hij later, tot eer en roem gekomen, mets
meer wilde weten en dot hij daarom aan den
handel onttrok en vernietigde. Van de 100
exemplaren,- die de destijds 19-jarige zelf had
gedrukt, zijn er, voor zoover bekend, slechts
twee overgebleven en één daarvan kwam op de
veiling van Huth, bij Sotheby, onder den hamer.
Ook in een ander opzicht is dit zeldzaam werkje
merkwaardig, en wel in de weerfajooze stijging
van den prijs. Omstreeks 1850 verkocht de
boekhandelaar Henry Stevens het boekie voor
f 1.50. Hij wendde zich tot het Britsch Museum
en bood het daar aan voor f 12, welk aanbod
echter van de hand werd gewezen. Later werd
het voor pl.m. f 235 het eigendom van Hotten,
die het w eer aan Huth overdeed voor f 270. Op
de onlangs gehouden veiling was de zoon van
den eersten eigenaar tegenwoordig* en ter herin
nering aan den prijs, vroeger door zijn vader
betaald, begon hij met voor het werkje f 130
te bieden, wat bij de aanwezigen een veelbetee-
kenenden glimlach te voorschijn riep. Het duur
de niet long of er werd f 3800 voor geboden
en ten slotte ging de jonge Stevens er mee strij
ker. voor de kapitale som van f 12000. Het
andere exemplaar van het kostbare werk was ook
in het bezit geweest van den boekhandelaar Ste
vens, maar werd in 1881 voor f 1200 verkocht
aan de regeering der Vereenigde Staten.
KEUVELAAR.
t
te Amersfoort, zal op Dinsdag 18Novem
ber 1013. des avonds 8 uur preoies, in het
hotel „De Vergulde Zwaan" te Amersfoort aan
de Utrechtsche straat
in de gemeente Amersfoorti
met erven aan den Soeslerweg no. 33 en de
Pieter Pijperstraat nos. 1, 3 en 5, samen groot
8.19 aren.
Verhuurd: Pieter Pijperstraat no. 5 voor
f 17.50 per maand en de overige peroeelen
ieder voor f 16 per maand.
b. Zes Woonhuizen,
met tuinties aan den Paralelweg, nos. 2, 4, 6
8, 10 en 12, te zamen groot 5.77 aren.
Verhuurd als de nummers 2 en 10 voor
f 13 per maand, nos. 4, 8 en 12 voor f 12 per
maand en no. 6 voor f 12.40 per maand.
Betaaldag der kooppenningen 18 Februar1
1914.
Bezichtiging Dinsdags- en Donderdagsmid
dags van 25 uur.
Breeder bij biljetten.
belasten zich met
aar.- en verkoop van
Effecten, Wissels en
Coupons.
Sluiten prolongatie
Safe-inrichtir.g.
kan tegen 1 December a. s. geplaatst worden
ter assistentie op het Laboratorium tier
N.V. Biochemische Fabriek
„P RIN A'%
Achter Inlaard 14. Amersfoort.
TUINDERS GLAS,
séén ruiters.
AHEBSF. Glashaüdel,
Arnhemschestraat 14 18.
P. VAN VEEN,
- Schilder Decorateur, -
Abnhemschestraat 14.
Achter Luiaard 44 Amersfoort.
a \/i li icarnf i
/•"lET
KArtAAL5y5TE£/-\ -
DLKL£LDirV3
zun
^ItRL'JK
ZumiGBRAimnD
VtnTiLLtRtnD
CjQELDKOOP
OvtfuaL
VERKRVSan**
^joH. M.v«ncit* /^EIDÜI
ArttRSTOORT
LEUSDERWEG 28—30.
MEUBELMAKERS en
STOFFEERDERS.
SOLIEDSTE ADRES.
Langestraat I. boek Varkensmarkt.
Teleph. No. 171.
Weder dagelijks versch:
Mijn beroemd
ST. NICOLAAS,
50 ct. per 5 ons.
Bekroond met Verguld Zilveren Medaille
I te Dordrecht 1896 en te Hilversum 1913.
