Premie voor onze Lezers FEUILLETON. DOKTER JOOST Maandag 1 December 1913. Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1. N°. 133 I2aa Jaargang. Uitgevers: DE EMLAN BUITENLAND. ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoort v. f l.OO» Idem franco per post 1.5J), Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O.IO. Afzonderlijke nummers - 0.05. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Adv«r*entiën gelieve mon liefst vóór 11 uur, familie advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden. Intercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 regelsf 0.50. Elke regel meerO.IO. Dienstaanbiedingen 25 cents b(j vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handol en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot hot herhaald advertoeron in dit Blad, bij abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG. Door een overeenkomst met een bekende lirma te Amsterdam, zijn wij in staat gesteld, onzen lezers eeue traaie premie tegen zeer lagen prijs te kunnen aan bieden, n.l. zes pruehtige repro duction in orgineelc kleuren naar OatLliollandsctie meesters, voor den prijs van t 2.90 (Franco thuis j. Tegen inlevering van onder staanden Kon kan men na betaling van genoemd bedrag, deze repro ductien, in een keurige portefeuil le vervat, aan ons bureau ver krijgen. De reproducties, welke een al- meting hebben van 4«> bij 50 c)l, zijn nuar de volgende meesters A, van Ostade „ilariiigvrouwtje". Frans lials „De vrooiijke drin ker", W. Kreukeleiiitam„Ver trouwelijk gesprek", t*. ülctzu „tiet ontbijt". J. SL molenaar „Dame aan "t Klavier", Jou. Ver meer„liet ilelkmeisje". De Administratie. De ondergeteekende verzoekt te mogen ontvangen, tegen beta, ling vun t 2.90 (Franco thuis;, de premie-uitgave van net Amerst. Dagblad, zes reproducties in ongineelekleuren naar Uud-jtioll. meesters. NaamWoonplaats Dezen bon in te zenden: Bureau Amerst. Dagblad, Ltr. Sltr. l Amersfoort. Mrouiek van de Week. Lezer, licbl gij ooit 'n vergaidcr-ing bijge woond, waar gij niet opmerkte*, da* aldoor hel' woord gevraagd en... geliouden werd. door mannen, die even graag zich zelf hooreu spreken als aradcron hen hoor en zwijgen? liet schijnt wel n ziekte be zijn men zegt wel etems, dal zij -gem-ejeniijk geccoiislaibeero wordt bij mannen, die in hun eigen huis rniels in le brengen heibben da-I sommigen goon gelegenheLd laten voorbijgaan om elioniangc beloogen Le houden, waarvan het belang om gek oord evenredig is aan <Le lengte en waar naar niemand aandachtig tuistort. Wij begrijpen niet, waarom men/ in V(er- kiiezingsdagen Ier aanbeveling van 'n can- didaat xwxxil hoont verklaren, dal hij weinig en zeer kort spreekt. En hol is looh zoo dom dat de kiezers juist 'ra bijzondere voorkeur aan den dag leggen voor 'n candjdiaaL, dia hat heele district alixrisL en avond aan avond redevoert. Miera kan or toch bijna zeker van zijn, dat zoo iemand, eenmaal gekozon, ook in de Kamer 'ra la»ngpnatcr zal wo-rrdxan. Er mioesil eigenlijk 'n keoiounig piaails hebben, zoodra cr 'n nieuwe Kamer bij elkaar kwam; 'n kcuri ngscommdssie moest alle kamerleden indeekui in gncnepjen.; de eerste groep zou omvaiüliein die ledien, die hoogstens 2 uur mochten spreken; dc 3e groep die leden, voor wie 1 uur voUdtorandje gciaohit word; de 3e groep hen, die niejt moer dan 'n h nui- van d'en na'likunalen hijjd mochten vermorsen, terwijl dc 4e groep de rcsl der Lcjaon zou omvatten, dile don mond hccieadaol niet mochten opeii- doie.n-, tenzij dan om bij stiemniiin^geni „voor* of .degen'' tlie zeggen, 'n Strenge keurjings- com missie kon dan wel eens die ojvtengnooti: mecrdei-iheiid van onze kamerledien! iin do 4c groep iiydeeto, maar het Landsbelang zou daardoor moor gediend zijin dan dlaotr de 'treu rig© redovciartingen, waarin zoo vaak 'n ge- aehb algcvaardligde herhaalt, wajt dloor 'n collega reeds veel betiar gezegd is. Had die indoelilng bestaan, die Indische be- gnpoilang zou allang afgeliaii'deld zijn on hot oor dier Kamer ware niii&l vermoedd door de rcdcvoeriiiig-eii van hen, die zich misschien Hor iraanuwenraood Jiortnnjc.ron iu hun jeugd onze koloniën wel eens op soh: clkaarlon of in liun atlas afgebeeld te hebben gczilem. In een onzer vorige kronieken schreven wij over die mjslukikfl'ng van Talma's sociale wdlgoA-ing, Sfpooiaal wal betreft dc ouder- doms-verzorging- Do grootste fout is wal dc grove cmbillijikhcdd bij 'de taekereming van. de wekelijksclue 2 gulden-inilllqeeriirg Terwijl duizenden, die lidU broodraoodig hebben, goen Coiil coj-lvangons, krijgen duizenidten anderen, die 'n fllink peiisLoten: of uit anderen hoofde 'n aardig inloomian hebben1, er udb 's Rijks schatkist neg 'ra douceurtje bij. Wij vinden daarvan ceruige treffende illus- trajtitós in de Vaderlander: Eenligc jaren geledjeii schreief een rijke dame in haar testament, dial haar tuinbaas op zijn C5e jaar recht zoiu hebban op een pomsilcncai van 25 in de week. Dieze, een nog krachtig man van 71 jaren leeft thans als een gezeten burgerr op een dorp in de raabij- hdild Alan Don Haag nicil een imjkomcai vaan 52 x 25 f 1300 per jaar. Ilij is er echter wel voor te vinden 104 's jaars meer tc vciüojxn en zal ten laste van d© belasting betalers 2 per week Talma-rente gaan trek ken. In oen Zuid-Hollandscli dorp is een inge zetene door de gemeente aangesteld als klok* kcluider, logen 52 in het jaar. De nieuwe pensioenwet biedt hem d;e gelegenheid, zich als gem ie en'llc-ambten aar in le koo.p en voor ©en pensioen van 25; maar hij geedjt begrij pelijkerwijze de voorkeur aan ecm graitisrcrate van. ƒ104 krachtens art 369. Ter zako van <1© dienstbetrekking, die hem 52 in liet jaar opbracht, zal hij n>u 104 gaan gonkitcn, en dhn kan hij het luide-ra van dc klok nog aan ©en ander overlaten. In diezelfde gemochte woont e>en oude hor- logeinaJcer, die aan dien kost kwam door het herstellen vam uurwerk en en horloges. Te vergeefs klopte ook deze mam, diiie het hard mondig heeft, voor eon rente aan: hij. was „zelfstandig ondcrnemei-" geweest en paste dus n!i©t in liet Tolmand aamsche sbedsel. Ge lukkig vond eon buurman er walt op uit. Onze horlogcmalcer had jarenlang dc quiidanlies gc- Lnd voor c©n levonsYierzebeningsfonids in een naburige gemeente en daarmede ƒ8 (zegge: acht guldens) per ja-ar verdiend. Deze dieiist- be.br-elvkimg van 8 's jaars brengt h©m weer Mranen die gionzctn van art 309 terugen zijrt aanvrage is i.n zee. Van harte wonschen wij hem succes, want hij lean de 2 per week uitstekeiwl gebruiken. Doch dat bij deze krijgt niet' omdat hij oud en arm is, maar omdail hij voor 8 's jaars quitaidles heeft geïnd, dal is men vergeve ons het woord eenvoudig onzin, In een ander Zuid-IIollardsch doi-p woont een welgestelde zcAcntiger, die vroeger za ken deed. De dorpsgenctyten wefbon tc vertel len, dat hij een mooien di-it aan effecten heeft overgespaard, maar tot dusver de ad ministratie te slim af was en ten onrechte aan de vermogensbelasting ontsnapte. Wat hiervan zij, hij woont goed, Jdeodt zich goed, wedt zich good m rookt rustig en tevre den zijn pijp als oen man, wiern het in hot leven voor den wind ging. Behalve zij-n zaak had hij een betrek kir gl je bij een particuliere instelling, waaraan.hij oan kleine bijverdien ste ontleende. Op grond van deze laatste om standigheid zal liij den 9en December kun nen begtranoni met wekelijks- een dool van zijn vrijen lijd aangenaam te vullen dooi' don wandeling naar het postkanboor, waar hem uit 's Rijles schatkist 2 ouderdomspensioen zoil worden ud'tbötaald. Is het wonder, cTait dergelijke govaillcn art. 369 een aaujfluiirtlLng maken tol in de vors/te uiijlhoekeai van het land? De „TweeguLdens- w©jt", zooals dliit ailtiikeü. i-n de wanidoLi-iug is gedoopt, is heit voorwerp van de ergarniis van de-ai ©au, van de bespotUlling vain der an der, van de verbazing van een' iddier. :V/d!e hclfc moest tevixsden zullen zijn over dil juwetelJLj© van wol ge ving? Do ladton van den Bond mooi* Staaltsiponsito-ninooriinjg. Want dirt art. 369 heeft moor propaganda gemaakt voor bun damlJx?ie-lden, maar de noodzake- lijkheid van, SHaaLspienaloen, .als die allcen- beivriediigejiide ofiKLond'omsrvxarz orging, aam^e- 'l.oond, dan d© Bond door jancnla-ngo actie liad kunnen beroikeii!. Tot slat nog 'n paar Stardaard-moppon. tDe^Standaaiid is zcor ingenoanen mot mi nister Ploy be, zoo dnganamon, da>tl da dnieLStjar- schrijver bal dia voAgondie ontboKazominig komt* „Hij (Pleyljo) vilei recluts nêiet alken mee, maar mem A*roeg zich onwillekeurig ai, ot Knies zijn plaats wel was." 'n Misluk l oompLLnw.MUt, indien dr.. -Kuypej heeft willen zoggen, dcut PleytJc rijp was voor de rechterzijde; 'n bewijs van zollrerh-eiting, üidlian, dr. Kuyper mooiut, dat de miiniisbc-r zoiu thuds behooren onder de grooU: geesten, der aiilliL-«i*x?v. kaaiKirfrae liie; of in Kuyjieriaanscli gon'Lepigheddije om de linaoeraijde tdgctn Pley- lic o.p le zcüten? 'n Anderle mop. I>e drtestortschrijvor had er op gewezen,, diail dka liberalen Uoeh van oudsher 'Hegen vrouwenltie>iv»elit gekant wa renWat 'ra onoprechtheid dus om ran nol -le dloon of zij er vóór waixuir Eiu toil) sbalvimg vain z'n bewering rtuaait fdic ged-oca^die drie star-schrijver li cilioat aan van den Duillselien liiibeixiai p rofvan Molil uoA den. jarc1S74. iZoju do o-nk>pi vdlilhoid dor Jiibe-iviion niel ucng klaarder gcblcJcon zijn, livddxan dr. Kuy per liaid kunnen bewijzen, diat ao-k Kain van vroU'wenHdiesrecht raicat w^lKai- wild©? Die was immers die eorsihe liberaal? Duitschland. München, 2 9 Nov. In de Kamer ver klaarde de minister-president baron von Hertling: In het voorjaar eischic de toestand ecne buitengewone vermeerdering van de Duitsehe toerustingen. Thans echter moet daarin een stilstand intreden voor vele jaren. Het Duilsche volk is niet in staat verdere lasten te dragen. Dantzi g, 2 9 Nov. Op de Schichauwerf is gelukkig van stapel geloopen een groote kruiser ter vervanging van den grooten krui ser Kaiserin Augusta. De opperburgemeester hield de do op rede; gravin Rogau-Ro&enau doopte het schip met den naam Lützow. Hamburg, 29 Nov. De met 31 Dec. 1913 afioopende verdragen van de Atlantic Con ference, de schoepvaant-pool en -de Cuniartd- lijn zijn verlengd tot 31 Januari 1914. Zabern, 29 Nov. Gisterenavond zijn er opnieuw opgewonden tooneelen voorgeko men. De militaire macht itrad op eu nam een aantal personen gevangen. Over de aanleiding van deze tooneelen wordt bericht, dat in de buurt van de woning van luitenant von Forslner eenige officieren bijeen waren, toen eene herhalingsschool uit ging. Uit ecu troepje van de jongelieden wer den scheldwoorden op luitenant von Forstner gehoord. De luitenant Schadt bracht de wacht in het geweer en liet met geveld ge weer de stralen ontruimen. Onder de ge arresteerden moeten ook eenige rechterlijke ambtenaren zijn, die op straat waren, om dat juist een groot proces in het gerechtsge bouw ten einde was gebracht. Ecne officieele lezing van bet gebeurde is nog niet versche nen. Berlijn, 2 9 Nov. Do g can cornier a a'd vail Zabern heeft heden namiddag een besluit ge* nonicn, aait per tolognaaf gezonden werd aan den rijkskanselier, dien stadhouder vaffi Elzas- Lo>lhainiragen, den Pruasdüclien minister van oorlog en dun voorzitter van den rijksdag liet 'besluit protesteert er tegen, "dat gisteren* avond omstreeks dertig rusugo burgers dooï oen© iniliiLadix> palmuilie zonder roden en mot geweld gevangen genomen werden en ondanks de bezwaren, die do burgerlijke overheid daartegen inbracht, den ruacht in den kelder dor kazerne hebben modlcn door- bre-ngon. Eerst heden zijn zij voor den bur gerlijk-om rechbcr gebracht, die beval hon ter- srtJorad op vrijio votcten tc steile ra. De gemeen teraad verzoekt dringend, terstond maat regelen t?c nemen om aan d© burgerij de be scherming tc verlecnen. waaixxp zij van rechts wege aanspraak heeft. Straatsburg in El zus, 29 Nov. lid miuuustoiiic heeft heden, om de juiisüc tocdrach* van de gobeuiXieniission van glsleren en heden lin Zabern te cons-tatecrera, den geficii'umiad Pauli als commissa-i*Ls gezoauden o*m ©en on- d-ei-zoieJc in be stellen. Vcaxlcr zijn iu Zabern iwaalf gen'daniies bijoc>ngeüi\>.kk-en on onder het oommanidio geplaatst van een op voor dracht van d©n Ivicfisdineobor daanlicen ge zonden commissaris van politie, opdat do rus4) onder alle omstandigheden 'door knach ten van de burgerlijke pol ifiie kunne wor den gehandhaafd. Zabern, 29 Nov. Bij het gemoeratebc* stuur zijn liedcoi avond aam heit a'drcs vat den bunge-inecstei- Km>epfLcJ" op d© naar Ber* lijn gezonden klachten d© volgende auutwoor* den ingekomen: 1. Van den minister van oorlog Falkera hayn: „Ik heb uw telegram doorgozonden, om er dadelijk werk van Le maken, aan hel generaal commando te Straatsburg, dat deo plicht heelt wetsovertredingen onvoorwaar delijk tegen to gaan." 2. Van 'den rijikskainseüer: Lk heb u-w telegram ontvangen cm aan den Keizerlijken stadhouder medegedeeld. Wanneer uit het slrengc onderzoek, duit woitdt ihgesUakl, blijkt, dat de wet is overtreden, zal daaraan oen cdinde gemaakt worden." De stad is heden avom'd volkomen rustig. iB c r 1 ij n, 3 0 Nov. De minister vain oorlog' is naar Donaueschingen vertrokken om aair den Koiz-ei* rapport uit te brengen. Het antwoord, dat de Pruisische ministöv van oorlog, luitenant-generaal von l-alkcn* kayer, in den rijksdag namens den rijkskau* selier heeft gegeven op de vraag van eet Elzassdsche afgevaardigde over hot gebeurde in het ianterieregiment no. 99 in Zabern, luidl in zijn geheel aldus: Dc vraag betreft eenerzijds gebeurtenissen, die zich in het infanterieregiment no. 99 heb ben afgeaueeld, anderzijds de uitwerking, dio deze gebeurtenissen op een deel van de bevol' king van het rijk hebben uitgeoefend. Wat de militaire gebeurtenissen betreft, zoo is urbi et orbi bekend, dal onbehoorlijke din gen in het leger, onverschillig tegen wien zij zich richten, niet geduld worden. Hel is even eens algemeen bekend, dat legen ieder, die een ondergeschikte in strijd met de voorschrif ten behandelt, op grond van art. 121 van het militaire strafwetboek in verband met art. 3 van de invoeringswet bestraffend moet wor' Hat is gemakkelijk één groot offer te bren gen in één uur clan duizend kleine opofferin gen in vele jaren. EN ZIJN ZEVEN ZORSEN. 27 door MARIE DIERS. „Dien man komt het water tol aan de lip pen, anders sprak fliij niet tot iraij!" dacht liij. Nu moest hij loonen, aLs hij dat als eerlijk man kon, dat zijn geweten zuiver was. „U heeft mijn zoon tot U getrokken, dokter, zonder dat U het noodig vond, met mij voe ling te 'houden." Dat werd toch altijd nog op den ouden, hoogmoedigen en toch van veel zellbeheersching getuigenden toon gezegd. jKm ja zei Eiberhard Joost. ,Jk heb hem strikken gelegd, vallen gezet en voer nu een Indiaanschen dans uit om de muis, die in de val gevangen ziit" „Tot schertsen ben ik neit gestemdviel de apotheker toornig uit. „Weet U, dokter, wal er in hei laatste halfjaar in mijn huis afge speeld as? Maar dat weet U natuurlijk! U zit *r immers achter! In ieder woord, dat Erwin tegt, hebben mijn vrouw en ik Uw verderfe- lijkon invloed gevoeld. Zegt U mij eens, hoe U er too komt, met welk recht ;U /U zelf en Uw denkwijze aan de leden van mijn gezin op- fchuat" t)e dokter tr.-k aan zijn knevel en antwoord de: „Er kwam een jonge man tol mij; die had te nauwe schoenen aan; die had zijn vader hein gegeven, omdat liet familieschoenen wa ren. Maar ze waren hem veel te 'lein, want dc. e dwaze jongen had namelijk reuzen voelen ,en ze knelden hem, era hij slrompelde er in cn kon gaan noch staan. Toen heb ik hem gezegd, dat hij de sierlijke schoentjes, die op zich zeil wel allerliefst zijn, zijn ouden lieer terug zou geven en liever barrevoets verder zou gaan. Mijnheer Leucht, het is niet zóó erg voor een aankomenden jongen, ook eens barrevoets te loopen, dat U daarom met een blik vol ontzetting behoeft te beproeven, mij te doorboren en mij De apotheker kon zich haast niet meer goed houden. „Dus U geeft toe, met mijn zoon over zijn familie aangelegenheden gesproken te heb ben?" vroeg hij. „Ongetwijfeld. Mijnheer Leucht, past U op. Zijn Uw familieaangelegenheden zoo, dat men er niet over mag spreken?" „Er is hier natuurlijk sprake van de ma nier, waarop U dat gedaan heeft. Wilt U als 't U belieft vooral in 't oog houden, dat onze opvoedingsprincipes in 'den grond zeer ver schillend zijn, en dat daarom de beleefdheid eischt, dat de een zich niet op het gebied van den ander begeeft. Hoe zou U het vinden, als ik Uw dochters eens in Uw nadeel ging be werken, beproefde, ze uit alle maoht in mijn gebied te trekken, tegen Uw wil?" „Hoe ik dat zou vinden? Heel interessant Wij kunnen ons jong volkje niets beters geven, dan dat we het laten zien, hoe verschillend de inzichten en ideeéu der menschen zijn. Ik te praten, wat U verkiest. Slechts dan, als men de menschen voor het feit stelt, dat ze zelf beslissen moeten, welken weg ze willen gaan, geeft men hun de mogelijkheid, onaf hankelijk te worden. „Wat wil dat zeggen: onafhankelijk?" riep de apotheker op bcstraffenden toon uit. „Een groot woord zonder inhoud. Zoolang mijn zoo@ zich zelf niet onderhoudt, is hij juist nog afhankelijk. En dat is goed, want hij heeft nog geen eigen wil. U, dokter, idie in een heel andere omgeving opgegroeid is, kunt ook niet begrijjpen, wat het zeggen wil, als de familie eeuwen lang hetzelfde huis lieeft bewoond en hetzelfde beroep heeft uitge oefepd. Voor U zijn alle beroepen gelijk. Voor ons niet. Ik heb misschien ook wel droomen en idealen uit raij'n gedachten verjaagd, ik had professor (kunnen worden. Maar de eer onzer familie gebiedt, dat we de oude apo theek in stand houden. Erwin gaat nu een geheel anderen kant uit, dan zijn aanleg hem zou wijzen, omdat hij zich door U gesteund weet. Is dat goed, is dat in orde? Dokter, U hebt hem van mij vervreemd, U moet hem weer tot mij terugbrengen!" De dokter keek hem ernstig aan. ,JJ doet mij verwijten, dat ik Erwin, toen hij tot mij kwam, strijdend voor nieuw© levensopvat tingen, zich een nieuwe baan zoeketnd, daar al het oude uiteenviel en hem teleurgesteld had, niet naar Uw huis teruggejaagd heb. Ik ben zoo vrij, deze verwijten te verachten- U hadt. zooals de zaken met Erwin stonden, slechts de keuze tussdhen twee dingen, indien U hem behouden wilde: U hadt moeten hui chelen, of onder Uw gegeven toestemming zelf moüten lijden. Man, zijn wij dan op dn wa ge ef U verlof, mijp volwassen dochters voorr«*VL om ons als vaders en gezinshoofden t© koesteren en tc laten bowierookon? Wat is er aan ons gelegen? Ons spel is sp»oedig ten ein de, en zelfs de oudfcsto apoüheek is geen ver knoeid menschcnlaven waard." „Ja, wat staat er bij zulke principes nog vast?'*? riep Albert Leucht vol verbittering uit. De dokter zag hem gebukt en gebroken door het tragische van het geval, dat, het mocht dan veroorzaakt worden waardoor dan ook, zijn leven dreigde te vernietigen. „Waarom moet dan alles op aarde juist zoo vast staan?" vroeg hij. „Dan ziou eigen lijk een vaststaande paal .meer waarde heb ben dan een stroomend, golvend, weakend menstüuenleven. Het dierbare principe is hel maksite, maajr ook liet luist© paard, mijn beste iLeucht. Komt U er toch maar eens af en loopt U eens een klein eindje naast Uw zoon over dein levensweg, dan zult U eens zien, hoe goed U dat doet, In cider© stad kunt U een apotheek vinden, maar een jongen als den Uwen kunt U niet op alle markten koopen. Ik geef U den. raad: legt U niet aan den eenen kant der weegschaal dood© steenen en namen era aan den anderen kont een bezield leven!" De dokter was «opgestaan, de 'klank zijner stem werd teruggekaatst uit de donkere hoe ken yan do gowelfde ruimte. Die oude Leucht stond een oogenhlik met gebogen rug, zijn hand rustte zwaar op een dea* vaten. Maar toen Joost zweeg, vlamde he* oud© oproer weer op. „Dat zijn toch allemaal maar woorden," zei hij vol hoogmoed. „Ek zie, dal U 'onzen toestand eenvoudig niet begrijpt Van Uw standpunt af hebt U mijn groenen jongen het hoofd warm gemaakt, nu knot U helpen en wilt nietT kan niöt,* «ei Joost meft verheffing Van stem. „Voor dezen jongen heb ik slechts cev sport in de ladder. Als ik kon, als 'hij naai mijn pijpen danste, dan bracht ik hem mis* schien weer bij het oor naa'r U terug, wam dan kon 'hij even goed naar Uw pijpen dan* sen. Maar die jongen is mij al lang weer dri( paardetengtcn vooruit. l!k weet het wel, da\ hij or uitziet als een s(trocflialm, maar wij zui len «ons later nog verwonderen. Best© Mijn/ heer Leucht, als U t© grondte gaat door hei groeien cn woa'den van. dezen jongeling, dan is dat precies helzelfde, als wal Marret mjj laatst van dc oud© linde achter in onzen tui-n vertelde. Die kwijnlt weg, omdat (het opschie* lende hout om haar heen den grond wegrooft< Er staat immers in den bijbel een spreul^ die luidt: Hij moet groeien, Uk echter moet afi nemen. Waarom zouden we dus klagen?" Dc beer.Leuoht maakte een hooghartig©, af weren dó beweging. „Nu zóu ik nog een beroep op U als ddktei willen doera," zei hij, „en JU vragen, of U verantwoordelijkheid er van op U wilt rattf men, dat deze zwakke jongen zidh ga aft wijl den aan zulk een moeilijk beroep." „Ja," zei Lberhard Joost eenvoudig. stond op en zag zijn tegenpartij aan. „Zijn ges lel is gezond, en bij zal opgroeien, tot ees flink man. Mocht in dcra beginne de inspan^ ning ook ©enigszins nadeel! g voor hom zijn/ in elk geval schaadt de» vrijwillig gezochte inspanning, die hij met moed en kracht zoekt, nooit zooveel als die, welke veel 0» ringer ia, maar dia hij noodig aou (betoben too( een beroop, -waartegen ti}n geheels natnwl zich verzet." Wordt MPfotyb

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1913 | | pagina 1