DE EEMLANDER".
Dinsdag 23 December 1913.
DOKTER JOOST
II*. «52
12** Jaargang
W
bui TEN LAND.
Aan den Balkan.
FEUILLETON.
I H 'v -C
H 1
11
Mil 1
V.' 1
1 II
ri l I I
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
Uitgevers: VALKHOFP ft Co»
A BONN EM ENTSPB1JS:
Per 8 maanden voor Amersfoort x. f 1.00.
Idem franco per post1.50*
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O.IO.
Afzonderlijke nummers 0.05.
Deze Coiirant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Ad vertent ïën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te eenden.
Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENT1ËN;
Van 15 regelsf O.f50.
Elke regel meer0.10.
Dienstaanbiedingen 25 cents bjj vooruitbetaling.
Groote"lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeor voordaelige bepalingen
tot het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement»
Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, w-irdt op
aanvraag toegezonden.
Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
maken bekend, dat het bureau van den Burger
lijken Stand gedurende de beide Kerstdagen
voor het publiek geopend zal zijn des voormid
dags van 8! tot 9 uur, uitsluitend tot het doen
van aangiften van geboorte oi overlijden.
De hiervoor noodige aanvrage moet gesch:e-
den aan het gemeentehuis, mondeling of schrif
telijk, uiterlijk tusschen 8 en Si ure des voor-
middags van den dag, waarop men aangifte wil
doen.
Amersfoort, den 22. December 1913.
Burgemeester en Wethoudexs voornoemd.
De Secretaris, De Burgemeester,
A. R. VEENSTRA. VAN RAiMDWDCK.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gelet op artt. en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek, dat een
door de N. V. Amersfoortsche stoomsehoenen-
fabnek „De Eenhoorn" ingooiend verzoek, met
bijlagen, om vergunning tot het oprichten van
eene zu:ggasinstallutie voor het drijven van een
Thomasmotor van 25 P. K. tot het in beweging
brengen van verschillende machines voor het
bewerken en vervaardigen van schoeisel in het
perceel alhier gelegen aan de Lavendelstraat
No. 7 bij het Kadaster bekend onder Sectie E,
No. 5159 op de Secretarie der gemeente ter visie
ligt, en dat op Vrijdag den 2 Januari aanstaande,
des vooimiddags te half elf uren gelegenheid
ten Raadhuize wordt gegeven om, ten over
staan van het Gemeentebestuur of van één of
meer z::ner leden, bezwaren tegen het oprich
ten van de inr'chting in te brengen.
Tot het beroep, bedoeld in art. 15, le lid der
Hinderwet, zijn volgens de bestaande jurispru
dentie, alleen zij gerechtigd, die overeenkom
stig artikel 7 der Hinderwet voor het Gemeente
bestuur of één of meer zijner leden zijn ver
schenen, teneinde hunne bezwaren mondeling
toe te hchten.
Amersloort, den 19. December 1913.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
De Secreiaris, De Burgemeester,
A. R. VEENS 1 RA VAN RANDWDCK.
Politiek Overzicht.
De h&müi'Uie-ktMesiie.
De Beslissing 111 ae Homeruie-xweslie
schijnt nu op weg le zijn en er zijn teekenen
aanwezig, uie de hoop wekken, aal het zal
gelukken eene oplossing voor dit vraagstun,
dal men wei mag noemen eene levenskwes
tie voor liel Vereenigde KoninxrijtX, le vin
den langs den eeingen weg, die duurzaam
heid beioofl, namelijk door gemeen overleg.
Men doel daarvoor alJians zijn best.
Van de leden van het kabinet heeit de
staatssecretaris vail builenlanusciie zaken Sir
Edward Grey in den laulsien lijn Uvee malen
over deze zaak hel woord gevoerd op eene
wijze, die de aandacht trekt. De ecrsle maal
6prak hij in eene vergadering te Bradford,
en wel in den zin Yan eene ernstige waar
schuwing aan allen, die dreigen van de ilo-
merulekweslie een element te maken tot ver
storing van den binnenlandschen vrede in
Engeland. Deze stelde hij dus in het middel
punt van de gansehe zaak. Hij net ook geen
twijfel bestaan aan den goeden wil van de
regeering om met de oppositie tot eene
schikking te komen, maar gaf de grenzen
aan waarbuiten zij niet kon gaan. In zijne
tweede rede in Allwiük bracht hij het mo
ment der. verzoen]ij'kheid nog meer op den
voorgrond en legde duidelijker dan een der
andere ministers lot dusver had gedaan,
eene tegemoetkomende gezindheid aan den
dag. Hij kwam daarbij terug op zijne vroe
ger reeds te berde gebrachte voorstellen be
treffende eene bijzondere behandeling van
Ulster in het kader van de liomcrule-wet.
Hij verklaarde, dat naar zijne pvatting het
hoofdbezwaar hierin ligt," eene oplossing te
vinden voor de godsdienstkwestie, die met
de gehecle zaak 2oo nauw verbonden is. Van
den beginne af heeft dc gousuienstkwestie
alle raoeielijkhedcn in Ierland teweegge
bracht maar eene verzoening van de strij
dige belangen is ondanks alles mogelijk. Voor
zoover de regeering daarbij in aanmerking
komt, is zij ten alkn tijde bereid in te gaan
op e ene formecle conferentie, wanneer er
uitzicht bestaat, dat men zich met de oppo
sitie zal kunnen verstaan.
Volgens de rechtsministerieele Daily .ro-
nicle heeft de eerste minister Asquith, in
overeenstemming met deze verklaringen van
zijn ambtgenoot Grey, le kennen ^egeven, dat
hij bereid is met de beide leiders van de op
positie, Bonar Law en lord Lansdowne, in
verbinding te treden. Van dezen heeft dc heer
Bonar Law inzonderheid er nadruk op ge
legd, dat de oppositie bereid is aan dit over
leg deel te nemen. Hij lieeft in Carnarvon
(Wales) dit onderwerp behandeld; hij her
innerde daar aan de verschillende aanspo
ringen om lot elkaar te komen, die in de laat
ste maanden van beide kanten zijn gec m,
en merkte daarna op„\Vanneer dc regee
ring een voorstel heeft, dat ook maar de
bloole kans biedt op de mogelijkheid om het
kwaad, dat wij vreezen, te vermijden, dan
zullen wij dat overwegen geheel zonder te
letten op partij voordeden en enkel in de
gedachte aan het welzijn van de natie." De
Times heeft, blijkbaar uit het hoofdkwartier
van de oppositie, de volgende eenigszins
orakelachtige mededecling gebracht„Wij
zijn in staat om le verklaren, en wel uit de
eerste bron, dat in de allerlaatste uagen het
plan van eene vertrouwelijke gedachlenwis-
seling over de Iersche krisis, dat door den
premier in Ladybank te berde gebracht en
door den heer Bonar Law aangenomen was,
praktische verwezenlijking heeft gevonden
De vroeger uitgewisselde mededeelingen over
het onderwerp bepaalden zich tot de nor
male gesprekken van verschillende persoon
lijke vrienden van beide zijden in liet lager
huis. Zij waren zonder twijfel de natuurlijke
voorbereiders der besprekingen voor eene
samenkomst van de leiders. De zaak heeft nu
een meer bepaald stadium bereikt, en het is
van ieder gezichtspunt uit gewenscht, dat dit
feit bekend wordt."
Uit Londen wondt aan de Köln. Ztg. be
richt, dat ook in de naaste omgeving van de
regeering eene slrooiniug veld wint om de
Ilomerulc-voordrachl zoo te vervormen, dal
zij ook lol andere deelen van het rijk kan
worden uitgebreid. Juist met dit doel voor
oogen, moet men in het kabinet lot het be
sluit zijn gekomen, de posterijen uit den
werkkring van het toekomstige Iersche be
stuur uit te schakelen en onder gemeen
schappelijk bestuur te laten.
Duitschland*
Uit Straatsburg wordt aan de Vossische Ztg.
over de wijze, waai-op het tegon luitenant
>on Forstner uitgesproken vonnis is opgeno
men, bericht, dat de schuldigverklaring, waar
toe de krijgsraad is gekomen, met voldoening
is opgenomen. De jeugdige officier wordt
deelneming niet onthouden als slachtoffer van
het door zijn regimentskommanoant gehuldig-
ue stelsel. Men voelt deswege medelijden met
hem en verontschuldigt hem. De stemming
richt zich steeds scherper tegen den man, die
de schuld draagt aan de militaire buitenspo
righeden in Zabern. Eerst van het proces ti gen
kolonel von Keuter, <iat tusschen Kerstmis en
Nieuwjaar zal plaats hebben en van de debat
ten in den lanudag, die in >.et verschiet zijn,
wordt eene verzoening tusschen eene zich
overschattende militaire levensopvatting en
het geschonden staatsburgerlijke gevoel ver
wacht.
De Elzasser schrijft: Had men den officier
na zijn eerste vergnjp terstond in den oienst
geschorst, zooais geboden was, dan zou alles
vermeden zijn. Maar de superieuren lieten hem
in lüjfenst, eu zoo ging het noouiot zijn gang.
Luitenant von Forstner heeft eene ernstige
schuld op zich gelaueu en zeer gedwaald.
Maar een belangi ijk deel van dc scbuld dra
gen anderen, zoo b.v. kolonel von Reuter.
Berlijn, 2 2 Dec. Naai" aanleiding van
het prooes-von Forstner zend't de Berlijaisohe
poiitie-president aan de Kreuz-ZeiUmg de vol
gende verklaring:
Militaire oefeningen zijn daden van staats-
souvereiniteit. Wanneer daaraan belemmerin
gen in den weg worden gelegd, zooals in
Deitweilor is geschied, dan gelat voor hunne
wegruiming liclzelide. Eene strafvervolging
wegens eene daad van slaatssouvereinileit is
ontoelaatbaar. Derhalve mocht togen luite
nant von Forstner geene aanklacnt worden
gedaan, veel minder eene veroordeeiing wor
den uitgesproken, liet schijnt, dat dc recht
bank in eerste instantie (lit gezichtspunt niet
onderzocht. De beroepsinstantie zal het voor
alles tot grondslag moeien leggen aan hare
beraacLslagingen. Wanneer de rechtstoestand
anders was, dan zou hij ten spoedigsle ver
anderd moeten worden. Want wanneer onze
officieren, en nog «wel officieren die in haast
vijandelijk land staan, het gevaar loopen
van eene custodia inhonesta (onteerende be
straffing), omdat zij voor dc uitoefening van
den koninklijken dienst ruim baan maken,
dan berokkent dal schande aan hel voor
naamste beroep. Eene, de officieren bescher
mende rijkswet, naar liet model van de be
slaande Pruisische wet, zou dan ccnc drin
gende politieke noodzakelijkheid zijn.
von Jagow.
B r u n s w ij lc, 2 2 De c. De minister llart-
wig heeft om gezoiulheidsredeneu ontslag ge
vraagd. De hertog heeft het verzoek inge
willigd met ingang van 1 Februari 1914. Als
blijk van erkenning Vain zijne groote verdien
sten voor het hertogdom, verleende de her-
log liem de brill anten bij het grootkruis der
orde vaji Hendrik den Leeuw.
Frankrijk.
P a r ij s, 2 2 D e c. De Kamer heeft heden de
behandeliug voortgezet tot verhooging van
de soldijen van de oliicieren en onderofficie
ren. Een amend em ent-Da lbiez lot uitsluiting
van de generaals en de mot dien rang gelijk-
gestelden van de voordeelen van deze wet, is
aungenomen met 310 tegen 238 stemmen.
Par ij s22 Dec. In den loop van de dis
cussie over het wetsontwerp tot verhooging
van de soldij der officieren, zeide de minis
ter van financiën Cauiaux, dat de financiccle
toestand van Frankrijk allerernstigst is en
verdient, dat er volle aandacht aan wordt ge
wijd. Het parlement zal den toestand, die door
de omstandigheden wordt opgelegd, onder de
oogen moeten zien, door het scheppen van
nieuwe hulpbronnen door belastingen op den
verkregen rijkdom.
liet wetsontwerp werd daarna aangeno
men met 415 legen G4 stemmen.
Minister-president Doumergue heeft op het
verzoek van de commissie der Kamer voor
buitenlandsche zaken om opheldering te ge
ven over zekere kwestiëu, in 't bijzonder o\cr
de zaken in het oosten, geantwoord, dat hij
aan dit verzoek eerst zal kunnen voldoen
nadat het parlement in Januari weder bijeen
komt
Later is hij daarvan teruggekomen; hij zal
nu morgen in de vergadering verschijnen.
De oud-minister Deicassé, die in hel begin
van dit jaar de benoeming tot ambassadeur
in Petersburg slechts heeit aangenomen on
der dc uitdrukkelijke voorwaarde, cial zijne
missie van lijdelijken aard zou zijn, heelt de
regoering verzocht een opvolger in zijne
plaats te benoemen. Hij zal naar Petersburg
nog slechts terugkeeren om zijn brief van
terugroeping te overhandigen en komt in 't
laatst van de volgende maand vaor goed weer
naar Parijs.
liet parlement zal niet vóór Kerstmis ge
sloten kunnen worden. De leden zullen na het
Kerstfeest moeten terugkomen, althans op
rijdag den 2óen, om aan den Senaat dc ge
legenheid te verschaffen een credietwet te
veteeren voor de beide eerste maandeu vüd
het volgende jaar.
Italië.
Do Nordd. Allg. Zeitung schrijft in hare
Wochen-Rundschau: Markies San Giuhano,
de verdienstelijke leider van de Komeinsehe
Consulta, lieeft voor de Kamer van afgevaar
digden in brecdö, heldere trekken do ltaliaan-
sche builenlanüsclie poli lick uiteengezet. De
minister liet zich in deze gedenkwaardige
rede bijzonder hartelijk en voi vertrouwen uit
over de betrekkingen van Italië tot zijne bond-
genoolen. Mcl levendige instemming zijn in
Duilschland en in Ooslenrijk-iiongarije deze
verklaringen ontvangen. In Italië werd (le
rede van San Giuliano en hel opkomen van
den minister-president Giolilti voor de ver
sterking van de llaliaansehe weerbare macht
begroet als uitdrukking van den nationaien
wil, en in den blijden bijval van de Kamer
lag voor de beide ministers van koning Victor
Emanuel de erkenning, dal zij het hebben
verstaan, aan de politiek van hun land nieuwe
vruchtbare opwekkingen te geven.
De verklaringen van den rijkskanselier over
de buitenlandsche kwestiën, de beschouwin
gen van graaf Berchlold in de delegation en
de rede van markies San Giuhano vullen
elkander aan tot eene manifestatie voor de
eensgezindheid van de dricbondpolitiek, die
de aandacht verdient. Ook verder staan de
regoeringen van den driebond voor vraag
stukken, bij welker opLossing hunne eensge
zindheid zich kan doen gelden.
Rome, 22Dec.Dc bladen leggen nadruk
op den zonderlingen zin van hot testament
van kardinaal Rumpoila. Volgens sommige
geruchten, dia door de Mcssagero vermeld
werden, zou eene portefeuille, die hel testa
ment en andere papieren bevatte, verdwenen
zijn
Rome, 22 Dec. Volgens dc MeSsagero
heeft de minister -van arbeid bij de Kamer
een wetsontwerp ingediend tot afschaffing
van het eenjarige vrijwil li gerschaji.
Oostenrijk.
Wecnen, 22 Dec. liel Neue Wiener Ta-
geblutt belicht, dat de minister voor Polen
Dlugosz, gisteren formeel zijn ontslagaanvrage
heelt ingediend.
W e e n e n, 2 2 Dcc. De algomeene raad
van de Oosleiuij'ksch-Hongaarschc bank
raamt het dividend op ongeveer 128j kronen
per aandeel.
Uit Rome wordt aan de Frankf. Ztg. be
richt, dat de beëindiging van hel Zuid-Alba-
neesclie grensgeschil in een ollicieus artikel
van de 'liibumi als het begin van dc rust in
Albanië wordt begroet. De vier aan Albanië
Loc ledeelde districten zijn Argirocaslro, Ei-
bokovo, Premeti en Dclvino en sluiten dat
gene in zich wat door Italië en Oostenrijk
verlangd werd als levensvoorwaarde voor
den mouwen staal. In dc regeeringskringea
beschouwt men intusschen den toestand niet
als rooskleurig; men vreest i. tegendeel, dat
na de ontruiming van het grensgebied een
tijdperk van bon-u ens l rijd zal beginnen.
In de eilandenkwestie worden tusschen do
kabinetten van Rome, Berlijn cn Weenen on
derhandelingen gevoerd, uie volgens de in
Rome hccrschoudc meening zullen eindigen
met dc principiecle aanneming van liet Ën-
gelsclie voorstel, waarin de llaliaansehe di
plomatie niets ziet wal togen het belang van
llalië strijdt. De kwestie van de vier Darda-
nellcn-eilanden is het gevaarlijkste punt van
den huidjgen toestand, want iui kije zou even
tueel een nieuwen oorlog niet Griekenland
kunnen voeren om hel b, zit van Chios en
Mytilcne. In dat geval zou de liaast, die Enge
land betracht 111 de oplossing van de eilauden-
kweslie, Europa voor een nieuw gevaar gc-
pjaalsl hebben en Europa zou dan voor de
cLerdc maal de laak moeten opvallen om de
oorlogsgebeurtenissen te localiscercn.
Uit Weenen wordt aan de Frankf. Ztg. bc«
riuil, dat men in diplomatieke kringen liet
onverwachte optreden van Engeland in de
eilanoeihkw eslic enkel verklaart met de be
doeling, Griekenland, dal dooi de grensbe
paling van Zuid-Albanië onlslemd werd, le
verzoenen en niet geheel in de armen van
Frankrijk lc drijven. Men houdt het niet
voor waarschijnlijk, dal dc eilandenkwestie
nu acuut zou kunnen worden, want er be
slaat een soort stilzwijgende diplomatieke
overeenkomst hij dc mogendheden, die kwes
tie vooreerst te ialen rusten, liet voorwend
sel daai loë levert de vooi lzclling van den
De zorg voor het geluk van anderen, lenigt
eigen lijden.
EN ZIJN ZEVEN ZORGEN.
45 doos
MARIE DIERS.
De zestig is toch een wonderlijk getal. Het
brengt een glimlach daar, waar vroeger ru
moer en toorn was, het brengt begrijpen
daar, waai* vroeger een onzeker zoeken, een
missen van liet doel en een vaag slechts-zich-
zelf-zien was, en het brengt stille, rustige,
geen eischen stellende ki-acht daar, waar
vroeger niets dan zwakheid was.
Het leert den verbaasden zoon der aarde
wonderbare, nieuwe spreuken. De spreuk
van de al te groote lieide, die heeft hij ook
niet eerder gekend, die heeft in den beginne
alles in hem liet onderste boven gekeerd en
door elkaar geschud maar het wonder
lijke getal zestig brengt (Le dingen weer in
órde. ais net irocixie zwar- z..ukt, en de
reine, heldere geest, waarin Gods zou zich
spiegelen kan, blijft over.
Ja docli toen maar spiegelen. Zelf zon
worden kan hij niet, omdat hij zich toch nog
van die aaide voelt. Er kouit misschien nog
wel eens weer een dag. waa rop alles verward
Is en alle rust en helderheid van geest ver
toren schijnen.
Dit echter is het sterfelijk deel van de kin
deren der aarde: Wij dragen kronen, en we
sleepen zwaar aan den last van ons lichaam.
Wel den man, die raadselen zijns levens stil
en trouw neerlegt in den raad der zestig,
van deze verstandige, strenge rechters, en
z. .li n.et Enger o.j z. on ge nsstr ek e n
vermeet, de raadselen met de handen te wil
len openen, als waren het noten.
Het leven is zoo groot, dat we het niet an
ders kunnen dan het aanbidden, hei is zoo
vroolijk als de zon en zoo ernstig als de zee.
Wie kan het doorgronden? Wie kan het
geheel in hoofd en hart opnemen?
Daar stond nu de tweeënzestig jarige dokter
Joost en blikte in het verleden en blikte in
de toelxomst.
Leven ik ben je dankbaar!
Tc veel liefde, te weinig liefde, smart, ge
luk, zorg, angst alles wel beschouwd is het
altijd hetzelfde: het bruisen, het op- cn neer
golven van het machtige leven. Hij heeft zeven
dochters gehad, die van hem afhingen, wat
hoeft hij van ze gemaakt? Hij Och, het
loven gaat niet eerst naar de studeerkamer
van de vaders om raad, het werpt zijn gol
ven direct op het jonge land.
Als we maar eens wisten, hoe eenzaam wij
zijn, dan zouden we wel trotscher wordenl
En daar kwam ze, de koninklijke eenzaam
heid van den ouderdom, ook voor hem, den
onrustigen, veeleischenden dokter Joost.
Er waren vier jaren voorbijgegaan," sedert
Peterchen uit angst voor de liefde van een
vreemde een toevlucht had gezocht aan*de
borst van haar vader, en dat de vader met
sidderen geleerd had, dat ook het liefelijkste
op aarde dat ook zulk een liefde niet kan
voortduren.
Sedert dien tijd was er veel jong leven in
zijn familie opgebloeid, in de „Moorenapo-
Lheek" en ook in de verte bij Erwin en,
Marret.
„Rooclc Hans" echter, de wilde man, de
huipelooze jongen, had de zwakke schou
ders, waaraan üij zich, troost zoekend, had
vastgeklemd, niet weer losgelaten. De tcere
Heide moest hem zijn zwaren last, waaronder
hij dreigde te bezwijken, helpen dragen. Ze
(deed het. Was het ooit gebeurd, dat ze den-
gene, die haar hulp noodig had, niet het
meest hef had?
Dokter Joost zag aangedaan dit aljes ge
beuren. Hij zag, hoe het sterke egoïsme van
het leed met zijn geheeie zwaarte neerkwam
op zijn teerste bloem maar hij zag ook, hoe
deze tengere, witte bloem zich zacht begon
te kleuren en op te leven. Hij zag, dat het
leven voor cut cn oomenue kinu K\v«m ais ae
storm, die het wekte, bezielde, door zijn top
pen ruischte en eindelijk misschien zou
ontwortelen.
Maar hij het het gebeuren
Hij was toeschouwer van alles, wat ge
schiedde, en wist het en legde er den God,
dien hij diende, rekenschap van af. Heide
Joost werd de trouwe gade van „rooden
iHams". Ze droeg met hem het leed om het
trotsche, oi: genaakbare kind, dat niet meer
verantwoordelijk wao voor de smart van den
wanhopigen minnaar dan de sterren, die hij
raadpleegde, dan de golven, waaraan hij zijn
scheepje had toevertrouwd. 'Le troostte en
sterkte zijn gepijnigd hart en maakte weer
eem mensch van hem.
En trotsch ai den strijd en al de smart
leefde ze een ontwakend, zalig leven met
hem. Toen er vier jaren waren voorbijgegaan,
schonk ze hem een tengeren, maar gezonden
zoon en stierf bij de geboorte, zonder haar
leven berouwd of beklaagd t© hebben een
pgelukkige, een heilige.
Dokter Joost, die aan het sterfbed van zijn
lieftalligsle en liefderijkste kind heele tranen
schreide, kuste eerbieuig de witte, stille hand,
en zag den man om haar roepen en schreien,
uxs om -net ncuii van zijn leven, dal niet meer
voor hem brandde.
O, mannenkracht, hoe nietig zijt ge, als
vrouwenliefde U niet steunt!
Het graf sloot zich boven het beste hart,
dat er ooit geklopt had. Maar er was een
klein wezentje, even hulpeloos en verlaten
liggend in ae onoexenu^ weiv.d van hei mei
kant omzoomde kussen, als eens de kleine
Peter verlaten gelegen had in den kinder
wagen, toen Heides moeder den weg was
gedaan, aien heiue nu ging. Toen kwam ae-
zelf'de kleine Peter, die nu echter het haar
niet meer op den rug had hangen, maar de
vlechten als een krans om het hoofd droeg
cn erbarmde zich over het vertalen knaapje
en wijdde zich aan dit nieuwe, jor.gc leven.
En er gebeurde een groot wonder.
Geen vader en geen nünaar zouden dit
vreemde kind met de eigenaardige oogen
hebben kunnen opvoeden. ILaar liefde was
geweest ais een kristal-heldere stroom, die
in zijn loop gestuit is en niet verder kan, die
glanst en schittert, maar niet leeft. En zie,
daar komt uit den hemel een verlaten, klein
kindje en dat raakt met zijn tooverstaf het
water aan, en de golfjes beginnen te leven
en te zangen.
Door het kleine kereltje, het jongetje van
dien dokter, het kleine zoontje van Hans en
Heide, leerde Peterchen de groote liefde en
'het rijke leven hegrijpen.
Eberhard Joost zag, hoe de liefde van zijn
kind. de liefde, die ftch uitsluitend aan hem
gewijd had, zich langzaam, langzaam, zich
van zich zelf bewust wordeixl, oprichtte eu
om zich blikte. I lij voelde, hoe door de ver
slijfde aderen nieuw bloed stroomde, Nieuw,
ja. maar het kwam van builen, niet van bem!
Vv as dat een reden voor hem, om te gaan
klagen? O, hemelsch Vader, ncenl Hij be
greep zijn vroeger ik niet meer. IIij stond
luisterend naast het meisje bij den wagen,
niet naai' het Xwiu luisterend, zooals Peter -
chen geloofde, maar haar bespiedend, haar,
ontwaken en groeien, haar heerlijke afvallig-,
heid van hem!
Een inwendige stc-m in hein sprak tot haar
en riep haar toe: O, meisje, kind, Peter, ont
waak, groei, groei .'.Groei boven mij uit, heel
ver, groei in het groote, groenende leven! Het
is niet goed, om stil te slaan en je als klim
op te hechten aan je ouden grijzen vader.
Daar bulten, lieveling, daar buiten, waar
duizend bloemen staan, waar menschen op j
je wachten, vrije, moedige, jonge menschen f
daar is het rijke leven, je zult hot zien»
Peter! Daar vinden wij beiden elkaar ook
weer terug
En daarmee leg ik de laatste van mijn,
zeven zorgen ai. Iiemeiscke Vader, Gij hebt
bet gezien: ik heb voor haar welzijn gewerkt,
zooveel ik vermocht, soms het goede geko
zen en dikwijls misgetast. Nu ben ik vrij
en eenzaam. Maar op de lichlende hoogten
van deze eenzame vrijheid, daar vind ik
jullie alien, allen weer, ock jou, inijn kind,'
dat onder de graszoden slaapt
En zoo wierp ieder donkere en lichte urt
toch nog vruchten af voor de eeuwigheid.
EINDE.
