W°. 185 Tweede B8ad.
I2d* Jaargang
„DE EEMLANDER'.
Zaterdag 10 Januari 1914.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
Op den Terpenberg.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
ABONNEMENTSPRIJS:
Ppr 8 maanden voor Amersfoortf l/'O.
Idem franco per post- 1.5i>.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) o. I
Afzonderlijke nummers - 0.05.
De?e Courant verschijnt dageh.ks, behalve op Zon- en
Feestdng>*n.
Adveitenliën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zonden.
Bureau: U TRE C HTSC H EST RAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—:. regelsf 0.50.
Tlke regel meer0.1(1.
Dienstaanbiedingen 25 conls bij vooruitbetaling.
Croute letters naar pl latsiuimte.
Voor handel en bodrijt bestaan zeer voordeelige bepalingen
tot het herhaald advorteorën in dit Blad, bij abonnement,
Eene circulaire, bevattende de vuorwaardeu, wordt oj
aanvraag toegezonden.
Brieven uit Suriname*
v.
De eerste dagen van <le reis bleef bet weer
tamelijk ruw, zxxxlal er van kir.inismuken
mei de overige passagiers weinig 4>iaxe was.
Zonder uitzondering waren z>e allen zeeziek
en bleven ze in hunne hutten. Dank zij de
goede zorgen van de hnnen. juffrouw op
de schepen \an de „Vest nog niet ste
wardess genoemd werden ze zeer goed
verzorgd.
ik was zoo gelukkig niet den minsten last
van de gevreesde kwaal te hebben, zoodat ik,
toen de eerste bel voor het diner luidue. naar
beneden gang om mijui toilet eenigszins in
orde te maken. Toileamaken aan boord van 'n
slingerend soliip ls, vooral de eerste dagen
der reis, geen ibizonder aangename bezig
heid Ls het al moeilijk zijn evenwicht te
handhaven op een vloer, die nu naar links,
dan naar rechts helt. hel verhliji in ue nut
wondll te onaangenamer doordien alles, wal
men gedurende de reis noouLg neefl, in een
hulkolfer is gepakt, die men, niet het oog
op eventueel slecht weer, onder de ouchette
behoorlijk vastgezet heeCt. Ik bevond mij der
halve in de noodzakelijkheid eerst mijn kof
fer van onder mijn slaapplaats te vooi-sahijn
te halen, wat nog al moeite inhad. Maar nood
maakt "vindingrijk en zoo kwam ik op de ge
dachte, dat hel gemakkelijker is een zwaar
voorwerp langs een helling naar beneden
dtan in tegengestelde richting te bewegen. Ik
besteedde derhalve mijn krachten aan den
vrij zwaren koffer telkens op die oogenblik-
ken, wanneer de staind van het schip in mijn
voordcel was.. Zoo kreeg ik het ding waar
ik hel hehben moest om het te kunnen ope
nen.
Zie zoo, nu spoedig toilet gemaakt. Het
was ndel noodig, daar veel moeite aan te
bestetien, want, naar ik gehoord had, is men
over het geheel op de schepen van de
„"Wcsdmair in dit opzicht minder nauwgezet
dan bij de andere groote maatschappijen.
Bovendien was het te voorzien, dat, behalve
mijn persoon, weinige der passagiers aan
tafel zouden verschijnen. De stumpers had
den het, te oordeelen naar de geluiden,
welke uit de onderen huMen mijai oor be
reikten, erg benauwd.
Als je zoo in je hut bent en voor den spie
gel bóven je waschbafel staat, bezig om je
weerspannige, verwaaide haren in een stand
of ligging te brengen, die je in overeenstem
ming met je waardigheid acht, of om een
schoone booTd om je hals te doen, da.n heb
je nog al eens met tegenspoeden te kampen
De draaibare spiegel draait natuurlijk juist
zoo, dat je er niet in kunt zienhet knoopje
van je halsboord ontglipt aan je vingers en
verdwijnt op hel kleine stukje vloer, zonder
zich te Laten terugvinden. Als je je niet hebt
schrap gezet tegen je couchette, kun je on
mogelijk op je beenen blijven staan, jc wan
kelt voortdurend e-n valt nu hier, dan daar
tegen aan, en als je niet meer op je hoede
bent dan ik dien eersten dag, dan val je
misschien, evenals ik, in je nutkoffer, die
nog geopend achter je staat. Je krabbelt er
wel weer uit en het ongeluk is niet zoo heel
groot, maar het brengt je toch een weinig
mt je humeur.
Dat zij<n van die kleinigheden, die d*
eerste zeedagen vergallen, maar ze zijn
niet weg te nemen en de reiziger komt er
al spoedig toe zich zooveel mogelijk te schik
ken in liet onvermijdelijke en zijne bewe
gingen en lichaamslioudcngen te accomodee*
re-n aan die van hel soliip.
Ondanks de moeite, waarmede ik had te
kampen hij mijn streven om vertoonbaar aan
tafel te verschijnen, had ik toch nog tijd en
gelegenheid op Ic merken, welk een interes
sant schouwspel de zee aanbood. Geweldige
massa s water beneden tegen de zijde van
het vaartuig en toen ik bedacht, dat ik enkel
door den scheepswand van dat water was
gescheiden, gevoelde ik mijn gemoed inder
daad eenigszins onrus'ig worden. „Je kon
nooit welen, en dan, het was een tamelijk
oud schip, wie weet of er niet hier of daar
een rotte plek was". Het stemde mij niet tot
meer gerustheid, toen ik bemerkte, dat de
slingeringen van de boot eerder toe dan af
namen en de golven zoo hoog rezen, dat zij
met geweld legen de patrijspoort uiteenspat
ten. Ik kon de verzoeüi r.g nial weerstaan op
de bank niet rieten zitting, die onder de pa
trijspoort aan den scheepswand was vastge
maakt. plaats te nemen en naar builen te kij
ken. Het was een geweldig schouwspel. Mijn
oog bevond zich slechts even hooger dan het
hevig bewogen oppervlak der zeg. Soms had
ik een golMal vóór mij, maar dan weer ver
hief het water zich zóó hoog, dal ik omhoog
moest kijken om den rug der golven te zien.
0, daar kwam een groote golf naar het schip,
ik zag haar naderen, met regelmatigcn gang
zag ik haar dichterbij komen, nu was zij er;
ik verwachtte een hevigsn bons en week on
willekeurig achteruit. Maar tot mijn verwon
dering spatte slechts een kleine hoeveelheid
water tegen het glas. Het schip wa9 omhoog
gerezen en de golf was er onderdoor gerold.
Maar een oogenblik daarna kwam met gewel
digen slag het water tegen hel glas aa-nbon-
zen, zoodat ik met een sprong van de bank
op den vloer wipte, waarbij ik ongelukkig
tegen den koffer stootte, dien ik nog niet had
weggeschoven. Een oogenblik vreesde ik, dat
het glas van de patrijspoort niet bestand was
geweest tegen den aanval, maar gelukkig was
het nog geheel in orde.
De tweedie bel ging, ten teeken dat het tijd
was aan tafel te gaan.
De Staatscourant van Zaterdag 10 Janu
ari bevat o.a. de volgende Koninklijke Beslui
ten:
benoemd tot ontvanger der registratie en
domeinen te Groenlo Mr. J. Pleijte, thans idem
te Hulst;
op verzoek eervol ontslagen mr. C. J. J. Wij-
kerheld Bisdom als leeraar aan de R. H. B. S.
te Wageningen;
benoemd tot predikant b1" de Protestant-
sche gemeente in Ned -Tndiê \V. A. F. van
Dijk, predikant bij de Hervormde gemeente
te Heerenveen en F. Pont te Amsterdam, ge
wezen predikant bij de R'emonstrantsche ge
meente te Friedrichstaat aan den Eider.
Mr. van Royen, gezant te Tokio (Japan)
wordt bestemd tot gezant te Madrid, die niet
meer gelijktijdig deD post te Lissabon zal
waarnemen nu aldaar eerlang een zaakgelas
tigde met gezantstilel zal worden geplaatst.
De Gnderw ijs-Commissie.
#Naar wij vernemen waren de werkzaam
heden in de eonslilueerende vergadering van
de Staatscommissie voor het onderwijs van
huislioudelijken aard. Besloten is gebruik te
maken van de bevoegdheid om de voorlich
ting in te roepen van deskundigen builen ue
commissie die als adviseerende leden daar
aan zullen worden toegevoegd.
De eerstvolgende vergadering is nog niet
vastgesteld.
De commissie die haar eerste bijeenkomst
hield in dc Trèveszaal, zal voorlaan haar
vergaderingen houden in een of meer van de
nfdeelingsvertrekken van het gebouw der
Tweede Kamer.
Verbetering toegang Noord
zeekanaal. Bij den gemeenteraad van
Amsterdam is ingekomen een voordracht van
B. en \V., betreffende de verbetering van den
toegang lot Nederland door het Noordzeeka
naal.
De vorige Minister is niet ingegaan op de
aanbieding der gemeente van 20 tot een
maximum van f 2.6GOOCO in de kosten-eencr
nieuwe schutsLuis te IJmuiden, daar 40
was gevraagd.
Wel kwam men tot overeenstemming be
treffende een bijdrage van de gemeente ad
•1/3 in de op f G00 000 geraamde kosten der
onteigening van de gronden voor de sluiswer
ken noodig.
Toen werd het voorstel gedaan door den
vorigen Minister van Waterstaat dat de ge
meente Amsterdam en de provincie Noord-
Holland samen zouden bijdragen 40 n 1.
de gemeente 33 1/3 (dus een derde) en de
provincie 6 2/3%.
B. en W. waren doordrongen van de urgen
tie van deze quaestie en stelden zich in ver
binding met Gedeputeerde Staten om de me
dewerking van de Trovincie te bevorderen.
Thans hebben B. en W. zich in verbinding
gesteld met den nieuwen Minister van Water
staat om vermindering van de kosten voor de
gemeente te krijgen. Het resultaat is geweest
dat de Minister zich bereid heeft verklaard,
het verleenen van een bijdrage van 5 5/9
der werkelijke kosten van het werk door de
provincie te verkrijgen. De gemeente zal dan
27 7/9 moeten bijdragen.
B. en W. aohten de zaak van te groot be
lang om, hierop niet in te gaan en stellen den
Raad voor hen te machtigen den Minister van
Waterstaat te berichten, dat de Raad bereid
is 27 7/9 in de werkelijke kosten bij te dragen.
Anti-Re vol. Landdag. In het be
gin der volgende maand zal te Hoofddorp
een A.-R. landdag worden gehouden. Als
sprekers zullen optreden de oud-minister mr.
Th. Heemskerk en prof. Diepenhorst.
Een Theosofische Academie.
Door een belangstellende in de Theosofie is
een belangrijke som beschikbaar gestold voor
maatschappelijk werk. Aan het bestuur der
TlicosoXia-slichting te 's Gravenhage is dien
tengevolge het beheer opgedragen van een in
stelling, genaamd Annie Besant-fonds. De
renten vaji dat fonds moeten worden aange
wend voor inrichting en instandhouding van
een Theosofische academie, gevestigd te
's Gravenhage. De Theosofische Academie
heeft tot doel de bevordering, verdieping cn
verbreiding van wijsbegeerte, wetenschap,
kunst en godsdienst in de meest uitgebreide
beleekenis, zoowel in verband mei okkuliisme
als in meer algemeeüïcn geest, zoowel weten
schappelijk als populair. Zij zal mede pogin
gen in het werk stellen tot vorming \an een
wetenschappelijke en kunstbibliotheek, bene
vens een museum.
Weesinrichting te Neerbos ch.
Wijlen de heer D. Wisse te Borssele heeft aan
de Weesinrichling te Neerbosch f 1000 ver
maakt.
Een wandelweg Amst rdam - Arnhem
Wij lezen in de „Kampioen" van htden het
volgende
„Dat de A. N. W. B. er voortdurend op be
dacht is een Bond te moeien zijn, die de be
langen van alle loeristen behartigt, bleek ook
weer in de laatste vergadering van het alge
meen bestuur, waarin door het dagclijksch
bestuur belangrijke mededeelingen werden
gedaan in zake het ontwerpen van een wan
delweg van Amsterdam naar Arnhem. Toen
bij het dagelijksch bestuur dit plan door hem
ter tafel werd gebracht, heelt het in dit col
lege algeheele instemming kunnen verwer
ven.
„Aanleiding tot dut plan gaven eenigc
..Kampioen"-artikelen, waaruit bleek, dat de
lust lot wandelen niet alleen nog bestaat,
nvaar de toeneming der belangstelling wacht
op het openen der gelegenheid tot het maken
van voetreizen.
„Die gelegenheid zal nu komen.
„De heer Pos deelde in de vergadering
van het algemeen bestuur mee, dat hij zich
hel tracé van den wandelweg Amsterdam—
Arnhem had geducht als volgt (berekend
voor een vierdaagschen tocht)
le etape: Amsterdam, Linnaeusstraat,
Diemerhrug, Geinbrug, Café Vink, Yecht-
dijk bij Niclilcvecht, Pontveer, Neder-
horst den Berg (hier om den berg naar
het kasteel), Ankeveen, 's Gravelaad, w eg
door Spanderswoud, Trompenberg, Hil-
versum 28 2 K.M.
2e etape; Hilversum, Lage Vuursche
Ridderoord, Huis ter Heide, Ma Retraite,
Zeist, Pyramine *(door het Zeister bosch),
Maarn (over De Hoogt), Zonheuvel,
Doorn 36 K. M.
3e etapeDoorn, Zuilensteinsehe bosch
(over de heuYclenrceks achter den Bart-
buizer Beng om er via Graf van Ntllc-
stein en Lombok), Amerongen yvia Zmj-
lenslein), Amerongsche berg, Ho-lel Berg
en Bosch, Rhenen (over het Remmerdon-
sche bosch), Koningstafel, de Grebbe,
Wageningen (langs den dijk) 29.5 K.M.
etapeWageningen, Wageningsche
•berg, Nol in 't Bosch, Keienberg, Heel-
sum, (kerk) Doorwerlh, Oosterbeek
(straatweg via Weslerbouwing, Hemel
sche berg), Station Oosterbeek hoog.
Lichlenbeek, Wamsbom, Arnhem, 321
K.M.
Het totaal van den afstand bedraagt dus
125 8 K.M.
„De weg zou worden aangeduid door
kleine aanwijzingen op de boomen op eenige
minuten afslands van elkaar, zoodat zij niel
als een ontsiering beschouwd kunnen wor*
den. Juist nu de automobielen een voorname
ulaats innemen op de groote verkeerswegen^
zal de Bond den wandelaars gelegenheid ge
ven, bijna geheel vrij van de groote wegert;
om langs binnenwegen en boschpaden pun*
ten te bereiken, die vroeger niet bereikt wei-
Tien of kdnden bereikt worden, een aange
name wisseling bieden cn de liefde voor na
tuurschoon zullen verhóogen.
„Teneinde dezen arbeid zoo vlug en goed
mogelijk voor te bereiden, heeft het Dage
lijksch Bestuur den heer Beckering, kapilcio
van hel Indische leger, aangezocht en bereid
bevonden namens dit bestuur de noooige
besprekingen tc voeren met grondeigenaren,
teneinde van deze vergunning te verkrijgen,
dat de Bond den wandelweg over hun bezit
tingen leidt.
„En hel is ons een groote voldoening, te
kunnen medcdcelen. dat reeds vier grond
eigenaren daartoe hun toestemming hebben
verleend, en allerwegen deze nieuwe plannen
van den Toeristenbond met schier onver
deelde instemming zijn begroet. Hoe blijde
men ook de aulomobiehvcgen, die minister
Lely ons in uitzicht stelde, zal begroeten, dc
Bonds-wandel wégen zullen diepere sympa
thie verwerven.
„Langs deze zullen wij de menschcn nog
meer tot de stille, verheven natuur bren
gen."
Bovendien ligt het in de bedoeling een
aantal hooge punten van oriónteertafels te
voorzien.
De spoorwegramp bij B e i 1 e n.
Het Vad. deelt me.de, dat er reeds vóór de
brug over hot Oranjekanaal en vóór den wissel
eigenaardige inkeepingen in de dwarsliggers
gevonden zijn. Wat beteekent dit? Nel on
waarschijnlijk, dat de noodlottige A-B-wagon
reeds voor de brug- uit de rails liep cn dat
het sleepende rijtuig den wisselstand verniel
de.
Dan is er nog wat merkbaar geworden.
De afschuwelijke verwondingen, het letterlijk
doorsnijden van eenige slachtoffers, de eigen-
•aardige toestand, waarin mej. De Boer tus*
schen de rails beklemd zat, zouden veroor
zaakt zijn, doordat de ongelukswagen in bot
sing kwamen met hoopen rails, die bij en
over het zijspoor lagen. Men had deze rails
noodig bij vernieuwing van het baanvak
daar. Het blad zegt, ter plaatse die rails niet
gezien t? hebben, maar wel trof in het ver
haal van den dorps timmerman Smits, tc Bei-
len, diat juffrouw De Boer bekneld zat tus-
schen roestige rails en dat een gewirwar van
ijzeren staven als een soort geyvclf boven
haar stond.
Op een vraag we!rd geantwoord, dal het bij-
spoor weinig gebruikt werd en dat daarom
de rails roestig waren.
Bij de laatste koppelvnglxieuk stonden de
losgerukte wagens dadelijk stil. Waarom ge
schiedde dit niet bij d>e koppelingbreuk te
Hooghalen, vraagt het blad.
De N. R. Ct. verneemt nog, dat in verband
met het spoorwegongeluk verschillende rei
zigers die de reis met den bewusten trein-
hebben medegemaakt en treinpersoneel, voor
den officier van justitie te Assen zijn gehoord
over de inrichting der wagens, de samenstel
ling van den trein en hun bevindingen van
den rit vóór de ontsporing.
Uwe wijsheid moet de wijsheid zijn der
grijze haren maar uw hart moet het hart zijn
der onschuldige' kindsheid.
oorspronkelijke roman
II door
H. WITTE.
Een ander zou waarschijnlijk dit wat uit
voerige maar boch, zoover het de hoofdzaak
betrof, vrij lakonieke epistel, in de eerstv
opwelling van drift, in elkaar gefrommeld of
verscheurd hebben; WiiheLm echter vouwde
den brief, na er.een korte poos gedachtenloos
op getuurd te hebben, langzaam dicht en stak
hem in zijn brievenbasch. Wat ging er om in
het gemoed van dien kalmen, maar voor in
drukken zoo vatbaren jongen man? Hij zou
(het zelf niet hebben kunnen zeggen. Liefde,
teleurstelling, vriendschap en verontwaardi
ging, de meest tegenstrijdige gevoelens kamp
ten ais t ware om den voorrang en hadden
afwisselend den boventoon.
Wat Louise betrof, hij mocht, hij kon het
haar niet misduiden. Het was misschien zijn
eigen schuld. Had hij haar vroeger zijn harte-
wensch doen kennen, wie weetMaar 't
was waar; hij had dóórvan niets laten blij
ken; rij was dus in dit opzicht volkomen vrij
en haar keus was te minder te misbillijken,
daar André alles vóór en niets tegen zich had.
Maar André? Aangenomen, wat denkelijk
wel het geval zou zijn, dat hij haar werkelijk
lief had, dan was dit toch maar een eerste
opwelling, die het hem na zijn vertrek niet
moeilijk zou zijn gevallen te overwinnen, ter
wijl hij wist, dat die zich bij zijn vriend
reeds van kind af langzaam had ontwikkeld,
en zich zoo vastgeworteld had, dat van. uit
rukken geen sprake kon zijn; dat zijn toe
komst een vizioen was, door haar als een
licht en warmte uitstralende zon beheerscht
en verheerlijkt.
Mogelijk ook was het dat André
de diepte der door hem geslagen wond niet
besefte, maar dat die pijnlijk, zeer pijnlijk
•moest zijn, wist hij toch zeker weL Wat is dan
boch eigenlijk ware vriendschap, als zij niel
tot zulk een, toch niet zoo groote opoffering
bereid is? Toch beslaat die, dat wist hij aan
ziclizelven. Van geveinsde vriendschap had hij
oen afischuw, en zoo behield, het kon niet an
ders, verontwaardiging den hoofdtoon.
Ofschoon nog jong en daarbij schatrijk, zou
toch, dat gevoelde hij, de frissche kleur van
zijn leven af we^en; een leven dat, zonder het
ruwe ingrijpen van hem, die zich zijn vriend
noemde, zoo kleurrijk had kunnen zijn. Want
dat het een vereenzaamd leven zou worden,
was met maar een oogenblikkelijke opwel
ling, als gevolg van grievende teleurstelling,
maar hij gevoelde het bij intuïtie. Met een
karakter en een temperament als het zijne
kon dat niet anders.
Na een weinig nadenken, kwam hij tot het
besluit dat er niets anders op zat dan
mauvais jeu borme mine" te maken, althans
voor zoover dit met zijn e£j;lijk karakter
was overeen te brengen.
Hij antwoordde André kort en zakelijk,
wenschte hem in zijn nieuwen werkkring veel
voldoening, maar onthield zich van elke
woordspeling op ziclizelven.
Aan Louise, die hem ongeveer in denzelf
den loon als de heer Suykerboom haar ver
loving met André had medegedeeld, schreef
hij een wel niet onhartelijken brief met gel uk-
we nscli, maar toch lang niet zóó als zij had
gemeend te mogen verwachten. Zoo mm de
één als de ander vermoedde echter, vrat er
omging im het hart van hem, die in zedelij
ken zin hun slachtoffer geworden was.
Vierde Hoofdstuk.
Het zag er tusschen de jaren veertig en
en vijftig dei* vorige eeuw ongeveer vijl
en twintig jaar na het hierboven medege
deelde in de Boompjes te Rotterdam
heel anders uit dan tegenwoordig. Niet wat
het handelsverkeer betreft, want, hoewel in
drukte zeüer zeer toegenomen, bleef dit toch
ongeveer hetzelfde, maar, hoewel in het we
zen der zaak hetzelfde gebleven, verkreeg
het toch een ander karakter, en won daarbij
zeker niet aan schoonheid. Dit toch wordt
door de scheepvaart belieersclit, welke in
de iweede hebt der vorige eeuw drukker, mis
schien zelfs veel drukker mag geworden zijn,
boch niet meer het zoo verheffende schouw
spel oplevert van. vroeger.
Ofschoon heft aantal stoomschepen gestadig
grooler werd, waren ze toen toch nog ver
van algemeen, en waren het in den regel
zeilschepen, die men bezig was van hun rij-
kenn inhoud te ontlasten.
Men zou geneigd zijn te zeggen onder
de Boompjes, maar daartegen verzet zich het
spraakcre^"^
Een prachtig gezicht was hel, dio lange,
soms dubbele reeks van zeilschepen, meest
statige driemasters, aan de kade gemeerd te
zi'en, welker hooge masten, breed getuigd,
in zulk een schoone harmonie zijn met den
kloeken en toch sierlijken bouw dezer zee-
kasteeiLen; heel wat anders dan <Le meestal
logge sloom gevaarten, die er thans den bo
ventoon voeren.
En wanneer dan, wat met kortere of lan
gere tusschenpoozen, inaar soms wel twee
malen op denzelfden dag, het geval was, var
den kant van Delfshaven saluutschoten, de
aankomst van een grooten Oostindievaarder
aankondigen, snelden velen naar den kant,
om van plekken, waar men een vrij uitzicht
op de Maas had, zich be verlustigen in het
gezicht van het met volle zeilen langzaam
en statig naderende schip, dat, na een afwe
zigheid van meer dan een jaar, in het vader
land terugkeerde, om weldra vóór dc stad
het anker uit te werpen en voorioopig op
stroom be blijven liggen, het ongeduld tar
tende van hen, die met klimmend verlangen
de thuiskomst van vrienden of magien ver
beidden.
En nu moge de zeilvaart nog ndet geheel
door de stoomvaart vervangen, en een kloeke
driemaster nog geen zeldzaamheid gewor
den zijn, toch zijn het de stoomschepen die
tegenwoordig aan het geheel een ander ka
rakter geven.
In den tijd waan-au hier sprake is be
hoorden ze echter nog bot de uitzonderingen,
waarom de aankomst van een groot stoom
schip niet miste, al was het ook om een an
dere reden, belangstelling te wekken.
Inzonderheid was dit hot geval bij do aan
komst van de Batavier, het eerste stoom-
«kAId. dat in elke richting eenmaal 'f week*
een geregelde verbinding daarsteldo tus
schen Rotterdam, eigenlijk Nederland, en
Londen.
Daar men ongeveer wist op welken tijd
deze boot, die in den zomer steeds een aan
tal vreemdelingen, meest Engelsclion, die
een lournéc door ons land wilden maken,
aanvoerde, verwacht werd, en de aankomst
van vreemdelingen toen nog heel wat meer
belangstelling wekte dan tegenwoordig, koa
men er zeker van zijn, dan niet weinigen, be
langstellenden en nieuwsgierigen, nabij d*.
aanlegplaats, in afwachting der aankomst
heen en weer te zien wandelen, om zich aan
den kant te vcreenigen, nadat de boot aan
den wal bevestigd was.
Moest waren dat sjouwerlieden, die aaar
in de nabijheid werkzaam waren, jongen^
rouwen, maar ook wel enkele meer nota
belen, die do aankomende vreemdelingen al-
wachtten of monsterden.
Tot deze laalsten behoorde op een Julidag
van '4S ongetwijfeld een heer van reeds ge
vorderden leeftijd, immers imen mocht hem
op ongeveer vijftig schatten, al leek hij mis
schien iets ouder dan hij werkelijk was.
Rank van gestalte, onberispelijk in het zwart
gekleed, met een, ondanks de warmte, toege-
knoopte sluitjas en een hoogen zijden hoed,
had hij een deftig, eigenlijk een aristocra
tisch voorkomen, zoodat ieder onwillekeurig
voor hem op zij ging van de aangekomen
boot, het levendige schouwspel, waarin hJj
blijkbaar belang stelde, ongestoord kon ga
deslaan.
Wordt vervol ff d*
