12°* Jaargang.
H\ 173
BUSTEN LAND.
FEUILLETON.
Dinsdag 20 Januari 1914.
Op den Terpenberg.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f
Idem franco per post
Per we^k (met pr.itis verzekering tegen ongelukken) O.IO#
Afzonderlijke nummers <MI5.
Deze <'ourant versoiiynt dagelijks, behalvo op Zou* eu
Feest dag.-n.
Ad veil ent iën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie*
advertenties en belichten vóór - uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 65.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regelsf 0.50,
Flke regel meer- 0.10»
Dienstaanbiedingen 25 cents by vooruitbetaling,
l^routo letters naar pl latsruunte.
Voor iiandel en hedrijt bestaan zeer voordeelige bepalingen
tot het herhaald adverteeren in dit Blad, b»j abonnoment
Eene circulaire, bevattende do voorwuarden, wordt
aanvraag toegezonden.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO. j»D E EE Al LANDER
Politiek Overzicht.
De bin.s.uifcie s^k.n^ in
Zuia-ASrika.
De met merkwaardige energie bedwongen
algemeeate suiiuiig hceu geüurc.iue eene korLe
l>uos (ie Zuiu-Alitkaaneuie uuic niet ernstig
gevaar beureigu, liet was reor ue uerue niaa*
sedert nauNvei.jivS een naii jaar, üal revoiulio-
ï.üire woelingen uil nog jonge staatsorga
nisme scaiOKldii. hl Juli wil liet vorige jaar
is in hel gouüland van Transvaal mei bloedig
geweld Cv.nc sLaiuiig van ue blanke mijnwei-
uers oj**ciüruid.. Ke regoering van ue ünic
was It/oii gcuccl onvoornerciu, en oisehooij
üe huip van ue lijKStroepen was gerekwi-
icerd, moest zij mei ue lci-ucrs van de stakers
compromissen aangaan, uie ü-oor eene later
ingeslelue gerechtelijke commissie van onder
zoek als veriiicueruiU gckeiiscli.-lst zijn. Nau
welijks was ue beweg.ug in i rails aal be
naard, ol in de kolonie Walal ontstond eene
naast nog gcvaailijkor gisting, waar ÏÜU.OÜU
indiers, oie ziuli ais Jdrilsene onderuanen vool-
ucii, ziuli ue vcrncdcrcnue belianuelnig als
Koelies mol wiluen talen welgevallen.
Zulke stakingen en opsta.-den hebben in
Zuid-AIrika, waar in liet uilgcsliekle gebhu
iusselica Kaapland en z.ambesi een mulioen
Llankcui tegenover zeven miilioen zwarten
slaan, maar in vele districten deze numerieke
iliouuing in zoodanige mate len naoLeeie van
de blanke bevolking is gewijzigd, dat zij zich
bevinuL le nuuden van eene zwarte massa
van Mjiligniual groolere sterkte, eor^e geheel
andere ncieeiteins, uan in een land met zui
ver blanke bevolking, liet „zwarte gevaar
deze op de over eene reusachtige oppervlakte
dun gezaaide blanke kolonisten aanhoudend
drukkenue naciiUnerrie, slaat daar op den
><cktei gi oud van alle arhcidersoewegingen.
Om deze reden is in /.uld-Airika ook uikvvijls
do nicening uitgedrukt, dat dc bijzondere
ïasveihouumgen in oil land eene aigeaiiccne
slakii.g, naai gelaten de vraag oer al- ol nict-
rechtmatighcid van de grieven dar arbeiuers,
Lot „weinig minder dan eene misdaad'
maken.
Deze overweging heeft de regeering er toe
gebracht, toen ditmaal het gevaar van eene
algomoene slaking dringend werd en de ver
lamming van het spoorwegverkeer met haren
nasleep van het uitbreken van een kongei-
uood en van hongeroproeren vooral onder de
zwarte mijnwerkers voor de deur slond, i~
-stonds de scherpste maatregelen tot onvoor
waardelijke handhaving van de orde en tot
onderdrukking van alle pogingen lot oproer
in werking te doen treden. Door vroegere er
varingen gewaarschuwd, was de regecring
op hare hoede, en zij heeft zich kunnen doen
gelden, zonder genoodzaakt le zijn de hulp
van de rijkslroepen in Le roepen. Over dc
.ijze waarop zij is opgetreden, schrijft de
Nordd. /.lig. Zlg."
Hek gevaar was ditmaal nog veel grooter
dan vroeger, omdat met de verlamming van
het verkeer een onduldbare, met de ernstig
ste gevolgen gepaard gaande inbreuk gege
ven was in een recht van de samenleving, dat
door den slaat onvoorwaardelijk moet wor
den beschermd. Juist zulke stakingen van
het spoorwegpersoneel cn de dwangmaatre
gelen, die tot hunne onderdrukking zijn aan
gewend, moeten ook den verst gaanden voor
stander van het stakingsrecht tot de overtui
ging brengen, üal het volstrekt noodig is het
verkeer te beveiligen door uitsluiting van
alle mogelijkheid om te staken in den ooor-
wegdienst. De Zuid-Afrikaanscne ïegeering
heeft deze opvatting tut de hare gemaakt
door den slaat van beleg af te kondigen, een
maatregel uie overbodig* wordt, zoodra elk sïa-
kingsgevaar voor de aan het algemeen belang
dienstbare takken van dienst wettelijk wegge
nomen is. De krijgswet werd ook zeer streng
toegepast, en het nelioefl niet uitdrukkelijk ge
zegd te worden, welke gevaren voor de sta
kers en welke belemmeringen voor de gehee-
le bevolking daarmee veroonden waren, liet
cLoor de ainondiging van de staat van beleg
getrol'leii gebied was in negen districten ver
deeld, aan welker hoofd een oilicier stond
niet onbeperkt gezag. De bekendmaking van
verontrustende en opruiende berichten 111 de
pers was \crnouen, evenzoo ue bangmakerij
door stakers en het bezigen van Leleedigen-
de uitdrukkingen, zooals „onderkruiper". Da
delijk nadat ue algemeens staking verklaard
was, begon de sieiselmalige veraeeling over
het door de slaking gelrotlen geuied. De bur
gers moesten van s uur 's avunus tot f» uur
s morgens in liunne huizen blijven. Patrouil
les van gewapcnüen trokken door de .iralen.
Aan deze maatregelen is het te danken, dut
ernstige rustverstoringen vermeden zijn. l en
leiders van de bewegnig werd echter belet
hunne leiding uit le oefenen. Zoo viel de sla
king overal snel ineen. De werklieden in dt
verschillende districten keerden in groolen
getale tot hunnen arbeid terug, en de rust
werd ook daarbij overal gehandhaafd. Kei
spoorwegbestuur verwacht met 'Jccrmiu.
dat het in staat zal zijn een voldoenden trein
dienst te laten loopen. Ook werden specula
tion, die bedoeld hadden den prijs van de le
vensmiddelen op te drijven, met succes tegen
gegaan; prijsverhoogingen zijn niet oorge-
komen. Deze poging om eene -aigememc sla
king in 't leven te roepen, in dus mislukt. In
het algemeen belang, en ook in dat van de
werklieden, zou het zeker beter zijn geweest,
als zij niet had kunnen plaats hebben.
Duitschland.
Straatsburg, 19 Jan. De Eerste Ka
mer behandelde heden de interpellatie be
treffende de zaak van Zabern. De president
van het consistorie Curltius verklaarde de
gevoelens van de Elzassers betreffende de in
cidenten wan Zabern le deelen. Ilij be
schouwde deze incidenten als eene poging
van hel militarisme om den toestand in Ll-
zas-Lollharingen te veranderen.
De heer Cuitius zegt nog, dat de bevolking
van Elzas-Lothannge.i, die democratisch is,
nooit de Pruisische theorieën zal aannemen.
Staatssecretaris Zorn voii Bulach antwoordt,
dat nadat de vonnissen van de militaire
rechtscolleges kracht van gewijsde hadden
gekregen, de rijksregeering in de zaak van
Zabern stolling heeft genomen door de ver
klaring, die is opgenomen in de Nordd. Allg
Zeitung van 15 Januari.
De voorzitter doet voorlezing van eene mo
tie, die is ingediend en waarin wordt gezegd:
De Eerste Kamer betreurt het gebeurde in
Zabern. Zonder de buitensporigheden van bur
gers en de houdi :g van sommige bladen te
verontschuldigen, is zij van meening, dat deze
incidenten hadden kunnen zijn vermeden,
wanneer de superieuren van de jonge officie
ren onmiddellijk verbetering hadden doen in
treden door de maatregelen bekend te ma
ken, die genomen zijn 0111 een einde te ma
ken aan de onwaardige, uitdagende en voor
de bevolking kwetsende houding van sommi
ge oiïicieren. Zij is verder van mecnir dat
de militaire commandant ernstig zijne, be
voegdheden is te buiten «egaan en dat er in
zonderheid waarborg moet worden gegeven ilai
ue wetten van Elzas-Lolharingen slipt wor
den in acht genomen door de militaire auto
riteiten in het land. De Kamer noodigt de re
geering uit, besluiten in dien zin, van de zijde
der bevoegde autoriteiten, uit te lokken.
Prof. Laband concludeert, dat het besluit
van 1S23 g.ldig is, niet voor Elzas-Lolharin-
gen, maar de Pruisische regimenten, waar zij
zich ook bevinden, zelfs in Elzas-Lotharingen
Intussohcn is dit besluit onzinnig; het zal moe
ien worden herzien.
Masner verdedigt het militarisme en ver
klaart zich legen de voorgèslelde motie
Schwander, burgemeester van Straatsburg,
vèixlaart, dat Forstner gestraft had moeley
worden.
Nadat nog verscheidene leden het woord
hadden gevoerd, verklaarde staatssecretaris
Zorn von Bulach, dat de stadhouder zich niel
het recht zal laten ontnemen om aan zijn ge-
volmachligden in den bondsraad instructie»
te geven. De rijkskanselier moet zich in dit
opzicht onjuist hebben uitgedrukt.
De voorgestelde motie werd aangenomen
met 33 tegen 3 stemmen, terwijl twee leden
zich van stemming onthielden.
•De veel genoemde kabinetsorder van hel
jaar 1820, waarop kolonel von Reuter zich
heeft beroepen om zijn optreden in Zabern te
rechtvaardigen, heeft volgens de Germania
den volgenden inhoud:
„Tot onderdrukking van binnenlandsche on
lusten ca tot uitvoering van de weiten zijn de
militaire bevelhebbers ook zonder uitnoodi-
ging van dc burgerlijke overheid bevoegd en
verplicht zelfstandig op te treden, namelijk
wanneer bij verstoring van de openbare rust
door buitensporigheden de militaire bevelheb
bers bij het gadeslaan van hetgeen gebeurt
naar plicht en geweten vinden, dat de bur
gerlijke overheid met het verzoek om militai
ren bijstand te lang gedraald heeft en dat hare
krachten niet meer voldoende zijn om de rusl
te herstellen. Op het in acht nemen van het
juiste tijdstip om op te treden, moet de mili
taire bevelhebber in ieder geval zijne bijzon
dere aandacht vestigen. Zoodra echter hel
tijdstip van zelfstandig optreden is gekomen
gaan ook alle maatregelen lot herstel van de
openbare orde alleen van hem uit en de bur
gerlijke autoriteiten moeten zich daarnaar
schikken, totdat de rust hersteld is."
De militaire instructie, waarin de kabinets
order is opgenomen, is geheim.
Kolonel von Reuier is hij den orde-regen
die jaarlijks op den 17en Januari over Prui
sen zich uitstort, begiftigd met het ridderkruis
van den Roodcn adelaar 5e klasse met hel
lint.
Voor het Oberkriegsgericht te Berlijn wordt
lhans in hoogor beroep de zaak beliandeld
van de „Zeugleutnants" en ambtenaren van
het departement van oorlog, die in eersten
aanleg veroordeeld zijn wegens het verschaf
fen van inlichtingen aan aen agent van Krupp
Brandt. Len van de beklaagden in het vorige
proces, die tot drie weken arrest veroordeeld
is, heeft in het vonnis berust. De andere zes
zijn allen in beroep gegaan; zij vragen vrij
spraak voor zoover ue beschuldiging betreil
van overtreding van de spionagewet, maar
geven, op één na, toe zich aan eenvoudige
ongehoorzaamheid te hebben schuldig ge
maakt
Le „Gerichtsherr" is gedeeltelijk in beroep
gekomen van het door eersten rechter gewe
zen vonnis; hij verlangt voor vier van ae be
klaagden eene zwaardere straf.
Frankrijk.-
P a r ij s, 19 J u. uc L,i csident der repu
bliek had heden middag den Griekschen mi
nister-president bij zich te gast aan een intiem
déjeuner, dat ook werd bijgewoond' door den
minister-president Doumergue.
Amiens, 19 Jan. De oud-minister van
oorlog, generaal Picquart, bekend door de rol
die hij in het Dre}ius-proces heeft gespeeld,
is overleden.
Tweede telegram. Generaal Picquarl
was Dinsdag van zijn paard gevallen, dal uit
gleed op den bevroren grond. Hij had eene
verwonding gekregen boven op het hoofd. De
kwetsuur scheen eerst van lichten aard, maar
de locstand werd Zaterdag plotseling ernstig
tengevolge van eene bloeuvergiftiging, waar
aan hij lieden morgen om vijf uur overleed.
P a r ij s, 19 Jan. Minister-president Ve-
nizelos heelt het woord gevoerd aan een
feestmaal, dat hem door de Gricksche kolonie
werd aangeboden. Hij herinnerde aan de
banden, die Griekenland met Frankrijk ver-
eenigeii, en zcide daaropToen wij m den
beslisseoden strijd gewikkeld waren, hebt
gij ons de bewijzen van uwe levendigste sym
pathie gegeven. De Fransche missie heeft
ons de gewichtigste diensten bewezen, ik
was in de gelegenheid de beproefde welen-
sihap, den intellagenlen arbeid en de onbe
grensde toewijding le bewonderen, die gene
raal Eydoux en zijne medewerkers aan den
dag hebben gelegd. Spr. herinnerde verder
cr aan, dat Kreta nooit builen Frankrijk
trouwer vrienden, overtuigder verdedigers
en welsprekender pleitbezorgers heeft ge
vonden.
Iiij eindigde met te verklarenGriekenland
wil geene verovering, maar eischt voor zich
den eerbied op, dien hef voor het goed van
anderen aan den dag legt. Ten zeerste ge
hecht aan den vrede, zal het zonder rusten
in den vrijgevig9ten geest waarvan het nooit
is afgeweken, streven naar het lot waarde
brengen "van zijn vaderlijk erfdeel en naar
de ontwikkeling van zijne economische
krachten. Zoo zal het in het oosten een ern
stige factor worden van orde, vooruitgang
en beschaving.
Engeland.
Londen, 20 Jan. De Daily Telegraph
bericht op gezag van wat zij noemt eene z er
bevoegde bron, dat eene ernstige krisis is uit
gebroken in het kabinet over de vlootpoli-
tiek. De meerderheid van het kabinet s^fmt
in met de oppositie van Lloyd George tegeD
de plannen van Churchill. De persoonlijke
betrekkingen tusschen Lloyd George en CUur-
chill zijn bijzonder gespannen. Het aftreden
van een dezer twee, op een van de eerstvol
gende dagen wordt als geheel mogelijk be
schouwd. Daarbij zal, als Churchill de ïcder-
laag lijdt in het kabinet, de gcheele udmira-
liteitsraad zijne function neerleggen.
Het kabinet zal Donderdag ernstig Beraad
slagen over dit onderwerp.
Turkije.
IConstantinopei, 19 Jan. In regee-
ringskringen wordt verklaard, dat de overeen
stemming tusschen Rusland cn Turkije op het
punt slaat verkregen te worden. Lr blijven
nog slechts cenige punten van ondergeschikt
belang over tc regelen. De Porie vraagt, dat
in de vilajets Yau en Billis dc mohammeda
nen en de christenen in de algcmecne raden,
door een gelijk getal leden vertegenwoordigd,
zullen zijn. Voor de vier vilajets van Armenië
hoopt men echter, dat Rusland zjI meegaan
met de voor de vertegenwoordigers vooroestPl-
de cijfers, want het mohammcdaansche ele
ment is daar veel sterker dan het christelijk!
element.
Konstantinopel, 1 9 Ja n. Uit bevoeg
de bron wordt bericht, dat de Porte nog niet
officieel bericht heeft ontvangen van dc be-
slissing van de mogendheden betreffende de
toewijzing van de eilanden.
Tweede telegra m. De Porte is no#
niet oliicieel in kennis gesteld van het besluit
der mogendheden betreffende de toewijzing
van de eilanden. "Wanneer de beslissing in
slrijvl is met de Turksclie belangen betreffende
Chios eu Mytilcne, is Turkije voornemens van
de eerste gunstige gelegenheid partij te trek
ken om zyne rechten te doen gelden.
De minister van oorlog heeft de volgende
legerorder uitgevaardigd:
Daar ons. kger zijn plicht niel behoorlijk
kon vervullen, hebben wij de bloeiendste dee
len van ons zeer gelieïd vaderland verloren
De Turksclie natie heeft zware slagen van het
noodlot ondergaan. Onze verheven monarch,
wiens hart door deze slagen ten zeerste be
droefd werd, heeft mij om, *t geen God ver
hoede, niet nogmaals zulke donkere dagen te
beleven, en om de eer van het kalifaat doo?
de tradilioneele dapperheid van hel Turken-
dom verdedigd te welen, opgedragen het le
ger hiertoe voor tc bereiden. Ofschoon dez#
taak omvangrijk en moeielijk is, ben ik aan
het werk gegaan, op Gods bijstand, de be
scherming va'n den profeet en de gunst van
onzen maéhligen hecrscher rekenende. Twee
dingen eiseh ik van het leger: onvoorwaar
delijke gehoorzaamheid en ruslieloozen ar
beid.
De order eindigt met de woorden: Ik ben
overtuigd, (Jat iedere officier er nan werk
zaam zal zijn, de smet uit te wisschcn, die d«
ongeluksdagen van den laalsten tijd aan om
leger hebben toegebracht
Uit Konstainlinopel wordt aan de Vossischo
Zlg. bericht, dat de toestand daar nu beter
wordt beoordeeld. De openbare mceni :g staat
onder den indruk van het bericht, dat de
Grkksche minister-president Venizelos naar
Konslanli'nopel zal komen, om rechtstreeks' he
onderhandelingen te voeren óver de Egelsclie
eilanden en de toekomstige betrekkin-gen tus
schen de beide staten.
Voor ieder zalig oogenblik, waarin twee
menschen tot de ontdekking komen, dat ze el
kaar verstaan, komt «en ander oogenblik.
waarin m n ervaart, dat volkomen één-zijn
niet mogelijk is cn dat menschenzielen in haai
diepste aiiten afgezonderd liggen.
oorspronkelijke roman
ld door
H. WITTE.
Alvorens mode te deelen war tot die stoor
nis •aaniciding gaf, willen wij met uien met
den titel van doicter be groet ton bozooicer
wat nader kennis maken.
Mij was inüeruaad geneeskundige on de
d-ooiorale titel kwam hem toe, maar hij was
geen prakli'Siocroiui dokler, was hot althans
tniet moer, terwijl hij liet vroeger moor in
naam dan in werkelijkheid was geweest. Hij
was con man van omstreeks vijf tig jarigen
leeftijd, eer idoi-n dan groot van gestai-te, met
een ruw, sterk gebruind, zear rimpelig ge
laat, diepliggende, maar s-cbrandere oogen
on ongekamd bruin, maar grijzend haar. Zijn
gcheele voorkomen was ver va>n aantrekkelijk
hoe goedig overigens zijn gelaat mocht zijn.
Dit was vooral hel gevolg van zóó groote non
cJialanoe, dat men lieui slordig, en dit wel in
hooge mate, moest noemen. Hij IroJc dan ook
maar zeer weinig aan, en zij, die hom een
paar koeren lia-ddon gesproken, gingen hem
*La me- ontmoetten, liefst mot een vluch-
tigen groeft voorbij, wat echter niet altijd ge
lukte, daar hij hen gewoonlijk aanklampte
en op een eenzamen weg zelfs een hem on-
ilekende slaande hield, om hem een stuk
steen, dat hij gevonden, een. bloem die hij
geplukt of eon insect, dat hij gevangen had
le Ja ton zien en er, op wel wat uitgebelde
wijze, bijzonderheden van tc vertellen. Iiij
was dus wat men noemt wel wat „zwaar op
de lia-nd".
Ais hij liior met praktiseerde, waarom
ik wam hij dan in deze afgelegen streek wo
nen en wat voerde hij er uit?
Deze vragen kunnen alleen beantwoord
worden door oenige konnis van zijn vroeger
Levon.
Iiij was te Groningen geboren en behoorde
lot een der meest gegoede families. Daar
hij reeds in zijn jeugd blijk gaf van een sterk
bevattingsvermogen en weldra veel neiging
lot studie, inzonderheid tot studie der natuur
bleek te hebben, achtten zijn ouders die der
geneeskunde als liet beste niet zijn neiging
en aanleg te stroken, wat dan ook geheel
met zijii eigen wensehen overeenkwam.
Dal men goed gezien had bleek al spoedig,
cn hij hracht het in zijn drie eorste studie
jaren in sommige vakken veel vorder dan
zulks met de meesten het geval is Hij was
daarbij hoogsft gezellig in den omgang met
zijn medestudenten, daarbij zeer levenslustig,
en, wat ook ndot te weinig zegt, de eenige
zoon van rijke ouders, die hem in nies een
zoo goed als voLkomen vrijheid lieten; in
één woord een student op en top.
In zijn laatste studiejaar ©lierven, kort na
elkander, zijn beide ouders, en de beslomme
ringen, die daarvan het gevolg waren, had
den het natuurlijk gevolg dat hij zijn rro-
moüe een jaar uitstelde- Maar van uitstof
kwam afstel; hij kon er niet gemakkelijk loc
besluiten om van ho.t jolige studentenleven
afstand le doen, tol hij er eindelijk, op her
haald aandringen zijner familie, toe Lesloot
cn met een algemeen zeer gewaardeerde
dissertatie, na verdediging van stellingen, die
van zijn degelijke kennis, vooral op natuur
historisch gebied, blijk gaven, lot doctor ii.
ce geneeskunde werd gepromoveerd.
De geneeskunde had echter weinig aan
trekkelijks voor hem. Ook begreep hij dat,
wilde hij als jong dokler inet eenag zelfver
trouwen, op ervaring berustende, werkzaam
zijin, hij vooraf minstens een paar jaren in
een groot ziekenhuis moest assisteeren, waar
Iiij naet den minsten lust in hacL Hij wilde,
hoe lang wist hij niet,vooreerst nog volko
men vrij in zijn hewreginig blijven, en op zijn
_selii lieren de promoi iepair lij zei de hij lan colc
in een gloeiende toast dat, als wrus hij nu
doctor, hij voor zijn broeders geheel dezelfde
wilde blijven, met hen melovende alsof ei
niets bijzonders gebeurd was.
liet aanzienlijke fortuin, waarover hij
meerderjarig zijnde, geheel vrij beschikte,
veroorloofde hem deze weelderige levens
wijze.
Toen echter, na een jaar of drie, al zijn
oude akademiebroeders, <le één na den ander,
vertrokken waren, terwijl hij te oud was om
zich bij de jongeren aan le sluiten, begreep
hij d-at het ook voor hem tijd werd voor een
ïneca- gcpots-ccrde levenswijze, en op een goe
den dag prijkte de voordeur van het korte
lings door hem betrokken groote ouderlijke
huis met de aanwijzing dat daar ér. Me .idol
woonde; terwijl hij overigens van zijn ves
tiging als geneesheer hoegenaamd geen mel
ding m-aakte; ja,- hij ontliep zelfs de gelcgen-
voor anderen om zijn hulp in tc roe
pen, door bij herhaling langdurige reizc.u
naar de hoofdsteden van Europa le maken,
waar iiij weil geen loszinnig, maar toch cn
zear weelderig leven leidde.
Lr was echter nog een reden, waarom hij
zich en zeker terecht, van de praktijk onthield.
Wat or de oorzaak van was begreep hij fliel
maar hij had nu en dan vlagen van afgetrok
kenheid, van een zekere soezerigheid, die hij
niet kon overwinnen. Het vvüts geen mei an
cJioliscJie stemming, waarin iiij dan. soms
dagen achtereen, verkeerde, terwijl overigen-
zijn gezondheid volkomen normaal was, 'l
was veeleer lijdelijke afwezigheid van zijn ge
regeld denkvermogen, zoooat hij zich pvr-
sonen en zaken, die hem overigens goed be
leend waren, maar flauw of in t geheel niel
kon herinneren, en hij zicb. silechts een zwak
ke voorstelling kon maken, van wat hij daags
tc voren had verricht
Het geleek inderdaad veel op idiotisme
maar het was slechts van tijdelijken aard en
herhaalde zich soms alleen na zeer lange
lusschenpoozen. Hij had het volle besef van
dien periodiek abnonmalen toestand, maar
trachtte dien voor ieder te verbergen, wat
hem echter, al zonderde hij zich gedurende
zulke dagen zooveel mogelijk af, toch niel
volkomen gelukte.
Nu bestond er voor hem geenerlea male
riëel bezwaar om deze levenswijze aldus voort
le zetten, en hij deed het dan ook verscheidene
jaren achtereen; maar daar zou toch c-cn
einde aan komen, cn wel tengevolge van twee
ooreaken.
De ééne was dat hij volstrekt geen waarde
aan hel geld hccblte, in die male zelfs, dal
hij het om zoo te zeggen met handen vol
wegwierp, veel ook voor absoluut nulteloozc
dingen, het weggeven zelfs, als hij er anderen
pleizior mede deed, waartoe hij de gelegen*
beid niet behoefde te zoeken, was voor hem
een gerot, in die niaLe, dat het in een manie
ontaardde, en daartegen is zelfs con groot
torluin niet bestand. Wel liield hij dat ge-
ruimen lijd vol, maar plotseling kwam daar
een eind aan, door liet bankroet van een der
voorma a mslc bankiers, die het grooLsle ge
deelte van zijn aanzienlijk vermogen onder
zijn berusting had; ccn catastrophe, die ver
scheidene aanzienlijke families gevoelig U of,
en hem plotseling van kapitalist terugbracht
tot bezitter van een niet moer dan burgeiiijif
\r er moge mtje, le gering, om cr op ean wat
men noemt fatsoenlijken voet van tc kunnen
leven.
Wat nu te do on? In dc medische pnjklijk
een behoorlijk middel van bestaan zoeken,
zou zeker in ieder geval de aangewezen weg
zijn, maar dat k-on hij niet, mot hel oog op
zijn periodiek abnormalcn toestand en hij
wilde liet ook niet. Als de beste uitkomst
raaddde een oom van vaders zijde hem ern
stig aan om stil builen te gaan wonen, wat
hij, wanneer slechts een goede gedegenheid
werd gevonden, ruim kon bekostigen. Hij zou
dan in zijn liefhebberij voor natuurstudie
ruimschoots gelegenheid hebben om zicb
aangenaam bezig tc houden en was van alle
zorgen af.
Daar viel niet veel tegen in te brengen. Hij
Avas toen al in de veertig en had dus du
wildste re éren reeds verloren; bovendien
was hij gekortwiekt en vooral met hot oog
op zijn periodieken rusttoestand, begreep bij
dat dit nog de beste wijze was om zich in
zijn nieuwe positie te schikken.
Wordt vervolgd-
