„DE E EM LAN DER".
Maandag 16 Februari 1914.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
12"* ^^artjang.
Uitgeversj VALKHOFF
Co',
Bureaut UTRECHTSCH ESTRAAT I.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
Politiek Overzicht.
Op den Terpenberg.
n\ 196
Hoofdredacteurt Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
ABONNEMENTSPRLJSi
For 3 maanden voor Amersfoort f 1.0©»
Idem franoo per post 1.50.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - 0.10.
Afzonderlijke nummers - 0.05*
Pezo Courant versohjjnt dageljjka, behalve op Zon- en
Feestdagen.
I Advertentiën geueve men liefst vóór 11 uur, familie*
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zendon.
PB IJS DER ADVERTENTIËNi
Van 1—5 «gels.. .-.1 O.BO,
Elke regel meer m O.ICK
Dienstaanbiedingen 25 cents bjj vooruitbetaling
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zoor voordeelige bepalhigeftj
tot het herhaald advertoeren in dit Blad, btf abonnement
Eene oiroulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op.
aanvraag toegezonden.
I
Kroniek van de Week.
Nadat eindelijk den 6en Februari de be-
[|jrooting van Binnenlandsohe Zaken afgehan
deld was, is de Tweede Kamer op reces ge
gaan. Om wat nit te rusten.
Cijferaars hebben nageteld hoeveel begroo-
tings-speeches afgestoken zijn het duizelt
ons en hoeveel van die speeches ons vei
lig bespaard hadden kunnen blijven en
het duizelt ons nog meer, vooral als wij be
denken, dat het aan die laatste speeches te
danken is, dat de begcooting voor 1914 eerst
den 6en Februari 1914 den parlementairen
keuken kon verlaten. En nu moet het nog eens
dunnetjes over gedaan worden in de Eerste
Kamer.
Men kan zich soms verbazen oyer het aan
passingsvermogen der tijden; wat enkele tien
tallen jaren geleden tot de onmogelijkheden
gerekend zou zijn, we zien het nu gebeu-
jen, wel als iets betreurenswaardigs, maar
▼olstrekt niet als iets abnormaals. Van ab
normaal gaat men eerst spreken maar dat
«al ook wel weef veranderen wanneer men
Haar Frankrijk ziet, waar de begrooting voor
1914 eerst in de 2de week van Februari in
behandeling kwam, of eigenlijk nog niet eens
In behandeling kwam, want wegens het ver
gevorderde seizoen werden de aigemeene be
schouwingen maar geschrapt en moesten zelfs
de aigemeene beschouwingen bij de hoofd-
stuksgewijze behandeling er bij inschieten;
dat is dus met recht de Fransche slag.
Ja, dan wint onze Kamer, die al 2 dagen
klaar was toen de Fransche begon, het toch
met glans en dan hebben onze afgevaardig
den ook wel 'n maand vacanlie verdiend. Hun
vrijkaarten op de spoorwegen kwamen dus
juist van pas. Wij hoorden reeds van andere
le klas-reizigers natuurlijk ook vrijkaartjes;
hebt gij in de le klas ooit iemand ontmoet,
dia uit eigen zak den vollen prijs van z'n billet
4>etaald had? dat de vroeger zoo genoege-
éjk leege le klascoupés in den Haag bijna
bestormd werden door kamerleden van wie
er enkelen, om vertrouwd te geraken met de
ongekende weelde der zachte kussens, zoodra
ze maar 'n uurtje vrij hadden, 'n uilsla/pje-
met-den-volgenden-trein-retour naar Delft of
Leiden maakten. Vooral de sociaal-democra
ten moeten het als 'n nieuwe overwinning op
de bourgeoisie beschouwen, dat zij zich nu nes
telen mogen in de in het verre verleden voor
kapitalisten bestemde luxe-coupés, 'n Spoor
wegautoriteit, 'n subslituut-adspirant-adjunct-
ingenieur van een onzer groote maatschap
pijen, verzekerde ons, dat de directie ernstig
overwoog om aparfe wagons te laten maken
voor „vrijkaartjes."
Minister Trcub is van wal gestoken. Den
6en Februari is bij de Tweede Kamer inge
diend een wetsontwerp Lot verleening van
ouderdomsrente aan behoeftigen. Volgens dit
ontwerp zal f 2 (f 3 aan 'n echtpaar) uitge
keerd worden aan ieder die den leeftijd van
70 jaar bereikt en aannemelijk maakt dat hij
behoeftig is en na z'n 65e jaar geen onder
stand heeft genoten van armbestuur, kerke
lijke bedeeling of instelling van weldadigheid.
Wordt dit ontwerp wet, dan zal de 2e schre
de zijn gedaan in de richting van Staatspen
sioen, de 2e schrede, welke onvermijdelijk
was na de le, door minister Talma gedaan.
Het voorstel van minister Treub wil de
noodzakelijk geworden aanvulling zijn van de
wet Talma, welke zoo schreeuwend onrecht
vaardig was, omdat zij zonder eenige aan
neembare motiveering duizenden behoeftigen
van de wekclijksche uitkeering uitsloot. Deze
uitkeering Yiel immers slechts ten deel aan
,,arbeide>rs", maar wat „arbeiders" zijn, is
zoo moeielijk uit te maken, dat in de praktijk
'n breede schare van 7U-jarigen tegen de be
doeling der wet rente trekken, terwijl dui
zenden anderen, die ei heel wat slechter aan
toe waren, mogen toekijken.
Aan deze willekeur moest "n einde ko
men en het verheugt ons, dat minister Treub
er zoo spoedig' 'n eind aan maken wil.
Maar al wil de wet de onrechtvaardig-uit
gcslotenen thans recht doen, er blijft nog één
uitsluiting over, die wel gemotiveerd wordt
doch welke motiveering velen niet aanvaar
den. Wij bedoelen de uitsluiting der bedeel
den, welko de regeering aldus motiveert;
lo. het werk der particuliere en kerkelijke
armenzorg zou worden teruggedrongen, in
dien ook de bedeelden ouderdomsrente van
den Staat gingen trekken.
2o. De gelden, voor de ouderdomsrente be
stemd, zouden feitelijk 'n verkapt subsidie
worden yoor de kerkelijke en particuliere in
stellingen, die, zooals reeds bleek bij de uit
voering van art. 369, zich zouden terugtrek
ken, waar de Staat steun verleende.
Natuurlijk verzetten in de eerste plaats de
kerkelijken zich tegen deze uitsluiting; de
staatsruif krijgt daar al meer en meer beko
ring, zelfs de christelijke Cliaritas wentelt
men nu maar liefst op den Staat. Maar ook
van anderen kant rees verzet tegen deze uit
sluiting. O.i. ten onrechte. Tegen de aange
voerde motiveering van den minister is niets
in te brengen, dat 'n zoo aanzienlijke ver-
hoogin-* der uitkeering, welke niet den rente
trekkers voor hen is het gelijk van wie
zij de 2 guldens krijgen maar uitsluitend
den kerkdijken en particulieren instellingen
ten goede komt, zou rechtvaardigen. Nu reeds
zal het de grootste moeite kosten de noodige
millioenen te vinden? Lag het goud opge
hoopt in de schatkist, wij zouden ons niet ver
zetten tegen de uitbreiding der uitkeering ook
tot de bedeelden, al zagen wij dan nog liever
de uitkeering uitgestrekt tot alle 65-jarigen
en het liefst van alles zouden wij de uitkee
ring zelve dan verhoogd zien. Maar nu de re
geering 'n half ei biedt, riskeere men niet, uit
misnoegen dat het niet 'n heel ei is, slechts
den leegen dop te krijgen. Het staat misschien
erg democratisch om te mopperen tegen de
schrielheid der regeering, o. i. gaat het er
om, zoo spoedig mogelijk te zorgen, dat dc
duizenden, die thans niets krijgen, noch van
de bedeeling, noch van Talma's twee gul-
denswet, hun deel te geven. Daarna ga men
verder. Maar men late niet den vogel in de
hand vliegen, omdat men er 10 in de lucht
ziet. En de hongerenden zijn dankbaarder
aan hem, die hun al vast 'n half brood geeft,
dan aan hem, die het halve brood weigert
omdat hij 'n heel brood geven wil, dat nog
niet in den oven is.
De kans op ontbinding van het
Britsche parlement,
De parlementaire strijd in Engeland is in
de nieuwe zitting begonnen met eene poging
van de oppositie om aan de eindbeslissing over
de Homerule bill te laten vooralgaan eene ont
binding van het lagerhuis, ten einde aan het
volk gelegenheid te geven daarover zijn oor
deel io zeggen, liet daartoe strekkende amen
dement is verworpen, waarmee is uitgemaakt,
dat zal worden getracht met dit parlement
eene regeling van de zoo lang reeds hangende
Horaerule-kweslie tot stand le brengen. Het
kabinet heeft daarover nieuwe voorstellen toe
gezegd, over welker inhoud nog geene posi
tieve mededeelingen zijn gedaan; men moet in
dat opzicht voorshands geduld oefenen en zich
tevreden stellen met het spreekwoordelijk ge
worden woord van den eersten minister: Wait
and seel of in onze taal uitgedrukt: Beid uw
tijdl
Het oppositie-amendement had echter nog
eene wijdere strekking. Het verlangde de ont
binding van 't lagerhuis niet alleen om de eind
beslissing over de Homerule bill te verdagen,
in de hoop natuurlijk dat dit uitstel zou zijn
een afstel. De onuitgesproken bedoeling van
het amendement was de Parliament Act, d. L
de wet waardoor de mogelijkheid is verkre
gen om maatregelen op wetgevend gebied ook
legen den zin van het hoogerhuis tot stand te
brengen, praktisch op zijde te zetten. In de
discussie over het amendement werd door den
Attorney General Sir John Simon kort maar
duidelijk aangewezen, dat eene parlements-
ontbinding zou beteekenen de vernietiging van
de Parliament Act. Hij richtte tot de oppositie
de vraag:
„Stel, dat gij het wint bij aigemeene ver
kiezingen, zult gij u dan verbinden die wet te
behouden in het Statute Book?"
„Neen, neen!" klonk het van de overzijde.
„En als wij het winnen ging de spreker
voort kan het hoogerhuis de Homerule
weer gedurende drie zittingen, minstens dus
l\\ ee jaren, tegen houden. In ieder geval is de
Parliament Act builen werking gesteld."
Daardoor zou niet alleen de Homerule bill
getroffen worden, maar ook de tweede groote
maatregel, die op afdoening staat, het wets
ontwerp tot opheffing van de staatskerk in
Wales (Welsh disestablishment bill). Ook hier
zou de vrucht van een jarenlangen arbeid ver
loren gaan op het oogenblik, waarop uien
dacht haar te kunnen piukken.
Natuurlijk denkt de Engelsche regeering er
niet aan, door toe te stemmen in eene pario
me ntsontbinding op dit oogenblik, de vruch
ten van eene inspanning van Yele jaren te
laten verloren gaan. Zelfs wanneer de twee
genoemde groote maatregelen in de nu begon
nen ritting tot afdoening zijn gebracht, heeft
het kabinet alle reden, uit overwegingen van
partijpolitiek niet in te gaan op het verlangen
van de oppositio om het lagerhuis te ontbin
den. Er is nog een derde hoofdpunt, dat op
de agenda van de nieuwe zitting staat: het
wetsontwerp tot afschaffing van het meervou
dige stemrecht Dit wetsontwerp komt dit jaar
pas voor de tweede maal in. behandeling. Het
zal tot het voorjaar in 1915 moeten duren,
voordat dit wetsontwerp voor de derde maal
kan worden ingediend. Dan kan de Parliament
Act in werking treden om in de Britsche kies
wet het beginsel neer te leggen van: „Een man
eene stem." De kiezers, die aan hun grond
bezit het voorrecht te danken hebben, dat zij
op twee of meer plaatsen stemrecht bezitten,
zullen dan tot het verleden behooren. Die dub
bele stemmen komen meerendeels aan de con
servatieven ten goede, en de aischaffing van
het meervoudige stemrecht staat daarom se
dert lang bovenaan op het liberale program.
Er valt dus niet mee te rekenen, dat het
spoedig tot eene parlemenlsontbinding zal ko
men, tenzij zich toevalligheden mochten voor
doen, die als force majeure zouden zijn te be
schouwen, of de oppositie door een handig
taklisch beleid het kabinet ten val bracht. Ook
dit is echter vrijwel uitgesloten. Wel is er
sprake van, door htt voeren yan obstructie tien
geregelden gang der werkzaamheden in het
parlement te storen, maar dit zullen wel ijdele
bedreigingen blijven. Want het reglement van
orde verschaft den voorzitter van het huis,
den Speaker, voldoende macht, om de leiding
der zaken met den vereischten nadruk te voe
ren. De aanvallen van de oppositie zouden zich
niet direct tegen de regeering, maar tegen den
Speaker moeien richten, en deze, die boven
de partijen slaat, zooals hei feit illustreert,
dat hij, ofschoon conservatief wat zijne poli
tieke richting betreft, sedert jaren voorzitter
is van eene vergadering, waarin de conserva
tieven de minderheid uitmaken, staat bekend
om zijne onpartijdigheid en om den takt, waar
mee hij zijn ambt uitoefent
Duitschland.
Berlijn, 15 Febr. De kroonprins lijdt
aan eene ontsteking van de keelklieren.
Karlsruhe, 16 Febr. Prinses Wilhelm
van Baden is heden morgen om vijf uur over-
leden.
(De overleden prinses was eene tante van
den regeerenden groothertog en de moeder
van prins Maxim ilia an, den vennoedelijken
tro onsopvolger).
B e r 1 ij n, 14 F e b r. De rijksdag heeft he
den bij de behandeling van de begrooting van
binneiilandsche zaken beraadslaagd over een
post van 46,000 mark als eerste termijn van
eene rijksbijdrage voor de Olympische spelen
in 1916. De gehecle bijdrage van het rijk za)
200,000 mark bedragen, die van Pruisru
100,000 mark.
De sociaal-democraten verklaarden zich te
gen den post om politieke redenen, omdat
de gymnastiek- en sportvereenigingen van de
arbeiders van elke ondersteuning door hcC
rijk uitgesloten zijn. De nationaallibcraleik
vrijzinnigen, conservatieven en de rijkspartï
wenschen, dat de post zal worden toegestaan*
omdat men te doen heeft met eene groot}
Duitsche zaak. In het buitenband zal de yerl
werping van den post een onaangenamen in<
druk maken. Wij mogen niet de gelegenheid
verzuimen de gastheeren van de natiën tf
zijn.
Ministerialdirektor Lewaldt yei.odht deft
post toe to staan, omdat wij zes malen dj
gasten van andere volken zijn geweest en dé.
spelen een sympathieke band aan de volken'
leggen.
Namens het centrum werd niet het woord
gevoerd. In de commissie had het centrurft
zich verk1 aard tegen het toestaan van A
post
den,
De stemming zal a.s Dinsdag plaats heb-
ben. j
Berlijn, 15 Febr. Het ontwerp van d*
Duitsch-Fransche overeenkomst over Turkt
sche snoorweg- en financieelc kwestifin 1$
bedeu middag in het departement van buk
tcnlandsche zaken door de onderhandelaar^
geparafeerd. Het ontwerp heeft den vorm va*
eene overeenkomst tusschen de Deutsohj
Bank, die gelijktijdig dc Anatolische en de-
Bagdad-spoorwegmaalschappij vertcgenwoor*
digt, en de keizerlijk Ottomannsche bank dia
tevens optreedt voor de Syrische spoorweg.'
maatschappij en de op te richten maatschap.'
pij .voor de spoorwegen in het Zwarte zee
bekken.
Frankrijk.
Par ij s, 14 Feb r. in ue heden voormld»
dag in het Elysée gehouden ministerraad deed
minister-president Doumergue aan zijne ambt*
genooten mededeelingen over de reizen, dit
de souvereinen van Engeland en Denemar<
keu binnen kort naar Frankrijk zullen doen.
Het eerste bezoek zal plaats hebben den 24©^
April, het tweede den 15en of 16en Mei.
De ministers hebben dan de datums van dt
Kamervei kiezingen vastgesteld, maai- het be<
vestigt zich, dat zij zullen plaats hebben otf
20 April.
Havre, 15 Febr. Briand, RaaUhou en
Chéron zijn hier komen spreken na-mens d®
Fédération des gauches. Er werden bel'oogin*
gen voor en tegen gehouden. Barthou zeid^
dat onrechtvaardigheid, lasteringen en be
dreigingen de Fédératóon des gauches nie#
zullen weerhouden eene nationale politiek
voor te sitaan ter vervanging van eene cliën-i
ten-politiek.
Briand zëlde: Wij zullen nooit de sabo
tage vam de wet op de nationale verdediging
toelaten. Hij ontkent in de kaart van de
rechterzijde te sipelcn, maar verzekert, dal
het ncodig is, d<ait het land tot rust i ^mt.
Er werd eene motie aangenomen, waarin
de betoogingen werden gebrandmerkt, di®
door de plutocratische en de revolutionair®
elementen worden georganiseerd, en de door
de sprekers voorgestane politiek ten vollf
wordt goedgekeurd.
Engeland.
De veranderingen in de samenstelling Yaft
het Britsche kabinet, die nu officieel bekend
zijn gemaakt, zijn van grootcren omvang daft
werd verwacht Het voorzitterschap van het
handelsdepartement gaat van Sydney Buxton,
die bestemd is lord Gladstone als gouverneur*
Gebruik nooit tien woorden voor datgene,
Wat gij in drie woorden zeggen kunt.
oorspronkelijke roman
door
H. W IT TE»
Ilad Dubbelman Margo tot hiertoe als een
groot kind aangezien en oehanüelu, uat geval
jn Lel pneel liau zijn oogon opeens ao^a open
gaan voor de verandering oie er, door iiem
onopgenièi ia, had plaats gehad, Neen, zij was
geen kind meer; ze was een jonkvrouw ge
worden en wel een van buitengewone schoon
heid. Van Waaldonks gedrag ten haren op
zichte bracht hem opeens tot die overtuiging,
en hij begiccp niet hoe hel mogelijk w as dat
hij daar niet reed3 vroeger aan had gedacht,
en dit wel, terwijl de dokter er wel eens op
had gezinspeeld.
Toen hij daarover mijmerde, welde een
.andere gedachte bij hem op, die zich oploste
in. de vraag of het samenleven, op deze wijze
i>p den duur wel geoorloofd, of het wél voeg
zaam was, en of het geen aanleiding zou geven
tot veronderstellingen en daaruit als vanzei/
voortvloeiende lasterpraatjes, die vóór alle?
moesten vermeden worden?
Het eenige wat daartegen kon gedaan wor
sen, was haar een ander tehuis te bezorgen;
haar uit ziin onmiddelliike nabübeid te ver
wijderen. Bij de gedachte daaraan voelde hij
weèr diezelfde bevangenheid, diezelfde sterke
hartklopping, waarover hij zich, toen hij hen
achter het prieel beluisterde, had verwon
derd.
Haar verwijderen, haar aan de zorg van
goede heden in een dei' dorpen in de nabij
heid toevertrouwen, zeker, dat was zeer goed
mogelijk, maarhij wilde haar niet mis
sen, hij kón haar niet missen. Wat een leegte
zou dit veroorzaken; hoe eenzaam zou het
hem worden in het huis, dat zij gedurende
zes jaren opgefleurd en gezellig gemaakt hadl
Haar tegenwoordigheid was hem een levens
behoefte geworden; hij leefde, vooral in de
laatste jaren, steeds niet alleen met, maar ook
door, en, ja zoo was het toch eigenlijk, voor
haar.
Deze overwegingen brachten zijn gedachten
van het één op het andere, en wat hij tot
hiertoe niet vermoed, waaraan hij zelfs geen
oogenfblik gedacht had, bleek hem nu op eens
een feit, een onloochenbaar feit te zijn: hij
minde haar, nu niet langer als een pleegva
der zijn pleegkind, maar hij schrok ervan
en glimlachte tegelijk, als zijn toekomstige
vrouw. Dat hij haar door een ander jonkman
had zien lastigvallen om haar te kussen, had
hem plotseling tot die overtuiging gebracht.
Zijn mooie theorie dat de z.g. liefde niets an
ders dan een zinnelijke opwelling is, '.iel k:
duigen, want dóórvan was, al liet haar schoon
heid hem niet ongevoelig, in dit geval, geen
sprake.
Hij verliefdI 't Leek hem aanvankelijk on
mogelijk; maar hoe meer hij er over dacht,
hoe sterker de overtuiging daarvan zich aan
hem opdrong, en hij deed zelfs geen poging
om zich er tegen te verzetten. Niettegen
staande het lijnrecht in strijdwas met wat
hij vroeger zijn overtuiging noemde, verzoen
de hij zich zeer spoedig met dit denkbeeld,
(lat hem aan\ ankelijk belachelijk had gesche
nen; hij koesterde en voelde het, want, hij
kon het zich niet ontveinzen, het maakte hem
gelukkig.
Wat zou die dokier hem uitlachen, als hij
daarmede bij hem voor den dag kwaml liij
zou het hem wel graag bij de eerste gelegen
heid willen vertehen, maar hij kwam van dit
plan spoedig terug. Margo toch was diens
oogappel, en hij zou zich er, daar viel xtiel
aan te twijfelen, zoo zeer over verheugen, dal
hij zich aflicht tegen haar een schertsend
woord het ontvallen, dat haar aanleiding- tot
nadenken gaf en afbreuk zou doen aan haar
bekoorlijke naieviteiL Dit mocht vooral hiel.
Nu hij het met zich zelyen zoover eens ge
worden was, wilde liij eerst nog eens goed
op haar gedragingen jegens hem letten; want
het bleef altijd nog de vraag of het geen kin
derliefde, de liefde van een pleegkind voor
haar pleegvader was, die haar bezielde.
Haar pleegvaderI Dat woord vader klonk
hem eenvoudig bespottelijk. Maar hij ^ras toch
in elk geval minstens een tiental jaren outier.
Neen, hij zou er toch eerst den goeden
dokter eens vertrouwelijk over spreken; die
was niet minder haar vertrouwde vriend dan
hijzelf; mogelijk nog wel meer. 't Kon wel
wezen dat hij wist wat zij voor hem geheim
wilde houden, en zoo niet dit. dan zou hij haar
op een bedekte wijzo mogelijk wel kunnen
polsen. Met de deur bij haar in huis te vallen
was te gewaagd, omdat in het ongunstige ge
val, ©en groote verandering in hun verhou
ding tegenover elkaar daarvan het gevolg zou
zijn.
Was het advies van den dokter, gelijk hij
hoopte, guo&lia - -
Wij laten hem in dezen twijfelachligen toe
stand, om kennis te nemen van wat zeer kort
daarop gebeurde en waarin zij alle drie ten
nauw. te oclrobkcn waren.
Elfde Hoofd stuje.
Eenige dagen nadat Dubbelman, tot zijn
niet geringe verwondering, als het ware toe
vallig lot de overtuiging was gekomen dat
hij in Margo niet langer het in bescherming
genomen land had te zien, maar een jonk
vrouw en wel een van verrassende schoon
heid, die hij niet langer liefhad als het meisje,
welks ontwikkeling in tweeërlei opzicht hem
zooveel voldoening schonk, maar die hij wer
kelijk beminde, gelijk hij vroeger met ver
moedde dat men in ernst beminnen kon, zat
hij rustig in zijn stillen kamer botanie te stu-
deeren- Sedert dokter Mendel hem den weg
had gewezen, langs welken hij, door zelf
studie met de organisatie der plantan be
kend kon worden, waardoor het herkennen
der geslachten en soorten veel gemakkelijker
werd, en hij tevens een ruimeren blik kreeg
over het plantenrijk in zijn geheel, hield hij
zich daarmede in den tijd dien hij er voor
kon nemen, bij voorkeur 'bezig.
Het ging echter niet zoo als liij wenschte.
Hil had zich voorgenomen nu eindelijk eens
goed thuis te raken in de terminologie van
eenige bladvormen, die hij altijd met elkaar
verwisselde. Hij kon de gevinde, vindeelige
en vinspletige bladeren maar niet uit elkaar
houden, en dit hinderde hein te meer, daar
hij zich overtuigd hield dat het verschil toch
zeker duidelijk genoeg moest zijn, dat he;
dus 2-an hem zeiven lag. en om daar nu roof
goed een einde aan te maken, had hij bia
oeren meegebracht, om due met de beschrij
vingen en afbeeldingen te vergelijken, en
zoo tot een klare voorstelling ervan te komen.
Maar het ging niet, toen liij iietgeen hij ervan
meende te weten op de meer samengestelde
vormen wilde gjaa toepassen, raakte mj met
de eenvoudigen weèr in de war, zoodat hij et
bijna zijn geduld bij verloor.
Toch lag dit niet aan ondeugd..'"ke bena
mingen en beschrijvingen, maar het la* aan
hem zeiven. Niettegenstaande hij ernstige po*
gingen deed om er met zijn gedachten goed
bij <e blijven, wijl hij die toch wel me end®
ie kunnen beheerschen, bleek het hen maaf
al te duidelijk, dat hij zich hierin vergiste ca
dat het waar is, wat hij vroeger voor ven
beelding had gehouden, dat zelfs de meesl
verstandige mensen in sommige gevallen geef
meester is van zijn gedachten, die soms ee?
heel andere richting volgen dan hij wenself
of zelfs ernstig wiL
Sedert hij het met zichzeiven ©ens was ge-
worden dat hij Margo werkelijk lief had, ca
hij aan haar was gaan denken als zijn zeeï
gewenschte aanstaande vrouw, was zijn ge
moedsstemming aanzienlijk, veranderd, hy
wa« ongedurig eu afgetrokken geworden, en
voelde dat die liefde met eiken dag groote*
werd, zoodat, wat hij ook deed en waaraa^
hij ook dacht, dat lieve meisje steeds beela*
op zijn gedachten legde, en haar beeld ziclf
altijd stelde tosschen hem en het onderweg
waarmede hij zich uitsluitend wil bezig-
houden.
f/L di vervolgd»
