Woensdag 18 Maart 1914.
R".
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Op aen l erpenoerg.
N°. 222
12de Jaargang.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden roor Amersfoort f l.OO*
Idem franco per post- 1.50.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O.IO,
Afzonderlijke nummers 0.05*
Deze Courant verschynt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau; UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PKIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels.. f 0.50.
Elke rogel - 0.10,
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijt bestaan zeer voordeelige bepalingon
tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnomont,
Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt oj
aanvraag toegezonden.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
Politiek Overzicht
De moord van Calmeite.
ia den sirijd, die in Frankrijk sedert vele
jaren reeds gevoerd wordt 0111 üe hervorming
van liet belastingstelsel, staal de Figaro voor
aan onder de bestrijders van de inkomstenbe
lasting. Geen blad was heftiger in ae bestrij
ding \an „1 inquisition Uscaiemet welken
naam men gewoon is liet. stelsel te brandmer
ken van se nailing \an het belastbaar inkomen
op grond Van eigen aangiiie, gecontroleerd
door de ambtenaren van oen Iiscus. Het maakt
op ons altijd een zonderlingen indruk, wan
neer wij oe leiheid zien, waarmee men in
Frankrijk zien weert tegen een stelsel van
belasuuguelling, dat bij ons reeds lang het
burger reent verkregen neeit. Het schijnt, dat
daar alle miuueleu geoonoolu zijn, om zich
die boven alles gehate belasting van hel liji
tc liouoen. Under ue roepers 111 uezen strijd
staat ae Figaro vooraan, liet waren gee.»e
zakelijke inoiieven, oie dit blad te berde
hraclu tegen ue belastingplannen van het te-
genwooruige kabinet; hei viel de leden van
liet kaoinci persoonhjk aan. He giftigste pijlen
vveroen uaarnij uige^choten op oen minister
van linanoion Caihaux, die uit den aard der
zaai; het eerste mikpunt was voor d aan\al-
nc.i voomeciu van oe sirijowijze van de
Figaro levert een brief, die in de vorige week
in facsimile werd algedrukt. Uit de vertrou
welijke briefwisseling van minister Cailiaux
was een brief te voorschijn gebaald, meer dan
tien jaren geleden geschreven, waarin hij aan
eene oaiüe naar t senijnl zijne toenmalige
vrouw, van wie hij seueri gescheiden is
verhaalde iioe hij zich had ingespannen om
het destijds aanhangige ontwerp van eene in
komstenbelasting ten val te brengen. Die brief
is het onderwerp geweest van eene interpel
latie in de Kamer, die daarover hare geril g-
schriting heeit doen blijken, door over le gaan
tot de orde van den uag. Maar op mcviouw
Cailiaux hebben de onthullingen van de F'igaro
uit hol bijzonder leven van haren man een al-
lerbediroevencisLen indruk gemaakt. Steeds
leefde zij in spanning wat het volgende num
mer van de courant zou brengen. Het gerucht
ging, dat de Figaro ook brieven in portefeuille
had, die Cailiaux een jaar of tien geleden had
geschreven aan zijne tegenwoordige vrouw,
toen zij nog mevrouw .eon ClaioUe was. De
Figaro spreekt nu tegen, dat zij de bedoeling
heelt gehad intieme hrieven, tusschen diet
echtpaar Cailiaux gewisseld, te publiceeren.
Maar onder dien indruk heeft de vrouw ge
leefd en zij heeft zich dat te erger voorge
steld, nadat zij van een lid van de rechter
lijke macht, dien zij om raad -was gaan vra
gen of er iets te doen was legen de Figaro-
campagne, had vernomen, dat er in Frankrijk
geene bescherming is tegen laster door middel
van de pers.
Zoo is mevrouw Cailiaux er toe gekomen
Calmette in zijn bureau op te zoeken en den
revolver op hem af te schieten. Dat heeft aan
Cabnelte den dood berokkend en aan haren
man grooter leed en ernstiger nadeel, dan
de lasterveldtocht van de Figaro hem kon
aandoen, want zijne politieke loopbaan is door
hare daad gebroken, misschien voor goed ver
nietigd. En in al den afschuw, dien dit mis
drijf opwekt, mengt zich toch ook een groot
medelijden voor de verdoolde vrouw, die zoo
veel ongeluk heeft teweeg gebracht en niet het
minst over zich zelve heeft uitgestort. Zij was
eergisterenavond genoodigd aan een feest
maal van den ambassadeur van Italië en zou
aan tafel de buurvrouw zijn van den presi
dent der republiek. Dat zeide zij per telefoon
af om de daad te plegen, die haar in de ge
vangenis bracht, waar zij haar verschijnen
voor het hof van assises moeL afwachten. Het
leven kan harde tegenstellingen brengen, maar
deze tegenstelling is bijzonder tragisch.
Duitschland.
B r u n s w ij k, 1 8 Maart. De hertogin is
heden morgen om vijf uur van een prins be
vallen.
(Hen 23en Mei 1913 is het huwelijk gesloten
tusschen hertog Ernst August van Brunswijk
en prinses Victoria Louise van Pruisen, de
dochter van den Duitschen keizer).
Do correspondent \an de Neue Freic Presse
tc Berlijln heelt van een. met hot Duitsche hol
in nauwe betrekking staanden persoon verno
men, dat de Duitsche Keizer zich over de Rus
sische krijgstoerustingen in een zeer gerust
stellenden zin liecft uil gelaten. Uit de wijze,
waarop de keizer zich uitliet, blijkt, dat hij
aan een nabijzijnd oorlogsgevaar volstrekt
niet gelooft.
B e r 1 ij n, 17 MaarL In de hegrootings-
commissie van den rijksda - verklaarde on-
üer-staatssecretaris Kcllcrmann, dat geen uit
zicht kan worden gegeven op de verminde
ring oi de terugroeping van ue 500 man Duit
sche troepen in China. Men kan wei vertrou
wen hebbeu iu den tcgenwoordiren president,
maar dit vertrouwen steunt geheel op den
persoon van Juunsjikai. Er worut sterk tegen
hem gewerkt, zoo door de Kwomingtangpartij
en door de aanhangers van den Witten wroll.
Wanneer aan Juansjikai de leidin~ mocht ont
vallen, dan zal waarschijnlijk alles weder op
losse schroeven komen te staan. Hel is tot
dusver nog niet bekend, dat andere staten de
aansporing van Rusland, dat zijne troepen
wilde terugtrekken, zijn gevolgd. In ieder ge
val zijn de Duitsche troepen voorloopig nog
onontbeerlijk.
Na een lang debat over de uitbreiding van
de Duitsche scholen in China, waarin door
het centrum wordt geopperd het denkbeeld
van eene buiienlandsche hoogeschool in Ber
lijn te bevorderen, wordt de begrooting van
lüautsjoe toegestaan.
Over de vraag of de Duitsche „Wohrbeitrag"
van de in Duilsckland gevestigde vreemdelin
gen zal vvo-rden geheven, bericht de Köln. Ztg.
dat -do vreemde diploma lie .nog geene stappen
in deze zaak heeft gedaan en dat het ook twij
felachtig schijnt of het zal komen lot diplo
matieke voorsteilen om de in het Duitsche rijk
wonende vreemdelingen van die belasting vrij
te stellen. Hiat is mogelijk, dat onder de in
DcjrKjn geaccrediteerde gezanten eene ge
dachten wisseling is of wordt gevoerd over
de vraag of van stappen ten gunste der vrij
stelling van de vrèemdelingoen succes is le
verwachten. De Duilscha „Wehrbeitrag" kan
moeiclijk worden opgevat als eene oorlogsbe-
lasling, waarvan d!e vreemdelingen op grond
van verdragen verschoond blijven, want als
eene oorlogsbelasting kan slechts eene belas -
tting beschouwd voorden, die geheven wordt
in varband met eene raeds uitgebroken of Yoor
de deur staauden oorlog- Dit is niet het geval
bij de „Wehrbeitrag" en deze is ook geene
buitengewone belasting in dien zin, dat de in
het Duitsche rijk wonende vreemdelingen ei-
scherper door worden getroffen dan de
eigen burgers van dan staat.
D e r 1 ij n, 17 Maart Do Russische am
bassade heeft ter kennis gebracht Yan het de
partement van hui tenia ndsche zaken een pro
test van den fregat-kapitein Poljakow wegens
zijne arrestatie. De Duitsche regeering heeft
daarop terstond een onderzoek ingesteld. De
bevoegde autoriteiten rijn bezig mei iniich-
ttingen in te winnen over de omstandigheden
van hel voorval.
Tweede telegram. Naar aanleiding
van de gevangenneming van den Russischen
zee-officier in Keulen, waarover de Russische
ambassade ophelderingen heeft gevraagd aan
de Duitsche regeering, merkt de oflicioust
Lokalanzeiger op, dat deze officier, die als lid
van eene Russische militaire commissie tot
overneming van eene leverantie naar Duitsch
land is gekomen en in de carnavalsweek in
Keulen vertoefde, blijkbaar het slachtoffer
%an eene mystificatie is geworden. Er zal spoe-
die opheldering verschaft worden.
Volgens een telegram uit Petersburg, is Pol
jakow, die beschuldigd werd van poging tot
diefstal, ondanks zijne protesten, gedurende
tien dagen in hechtenis gehouden.
Frankrijk.
P a r ij 8, 17 Maart. De Kamer behandel
de heden eene motie Delahaye. Deze zegt: „Wij
komen den vermoorden held van den plicht
verdedigen." Gisteren nog verklaarde Cal
mette hem, dat hij geen plan had particuliere
brieven le verdedigen. Hij leest een brief voor
van Thaiamas, waarin de daad van mevrouw
Cailiaux wordt goedgekeurd. (Protesten cn
scheldwoorden rechts cn in het centrum.)
Delahaye bespreekt een rapport van den
procureur Fabre over net uitstel van de zaak-
Rochette; hij vraagt aan minister Monis of hij
bevel heeft gegeven, de vervolgingen te sta
ken. Monis spreekt tegen, dat hij een derge
lijk bevel heeft gegeven. Delahaye besluit met
te zeggen, dat het beneden alles zou zijn, als
de Kamer geen licht verschafte.
Minister-president Doumergue zet uiteen,
dat Delahaye spreekt over een stuk, dat ver
scheidene jaren oud is en dat een politieker
in de zaak zou betrekken. Hij zou willen we
leu wat er achter den veldtocht zit, die sinta
zoo langen tijd wordt gevoerd. Ilij gaal voort:
,.Ik hoopte, dat iemand met het rapport voor
den dag zou komen Maar men heel't niets ge
bracht. De minister verklaart, dat hij bereid
is licht le verschaffen.
Monis aanvaardt de ondervraging door eene
commissie van enquête.
Barthou verklaart, dat hij steeds de magistra
ten heeft verzocht de v(FLle waarheid in de
zaak-Rochette te zeggen. De procureur Fabre
verklaart, dat hi^aan pressie onderworpen
is geweest. Men heeft gezegd, dat het rapport
van dezen magistraat in de kanselarij niet
aanwezig was. Hier is het.
Barthou legt het stuk op de tribune. Gedu
rende verscheidene minuten is de ontroering
zeer groot. Barthou verklaart, dat het stuk
hem door Briand ter hand is gesteld; het
draagt den datum van 22 Maart 1911. De pro
cureur verklaart, dat hij op dien dag ontbo
den werd door Monis.
Monis verklaart, dat hij dit stuk nooit heeft
gezien. Barthou leest het stuk voor, waarin
Fabre verklaart, dat Monis hem verzocht de
zaak uit te stellen, omdat de Min. van financiën
't zeer druk had. Na een langdurigen strijd
besloot Fabre toe te geven. Barthou eindigde
met tc zeggen, dat hij zijn plicht heeft redaan,
door het stuk mede le deelen. Hij aanvaardt
voor zijn persoon de volle aansprakelijkheid
voor zijn tusschen beide komen.
De Kamer is zeer woelig.
Delahaye stelt üc voigenue motie voor: „De
Kamer, ontroerd door den nachtelijken aan
slag, die volgens de bekentenis van de dade-
res zelve bestemd was de openbaarmaking te
gen te houden van stukken, welker strekking
was het verdeden Van plichtsverzuim tegen
een anagissüraal le verzwaren, noodigt de re
geering uit, van dien magistraat de vervolging
van zijne beschuldigers te eischen."
De linkerzijde legt eene levendige veront
waardiging aan den dag. De motie, die betrek
king heeft op de zaak-Rocheltc, zal aan het
einde van de zitting behandeld worden.
P a r ij s, 17 Maart- In haar verhoor
verklaarde mevrouw Caillauz dat zij niet
Yan plan was geweest Calmette te dooden.
Zij wilde hem sleohtis een les geven. Zij
werd gebracht naar de gevangenis te Saint-
Lazare.
H<it .geruchtmakende bulletin houdt in,
dat Calmcl'te door drié kogels is getroffen;
een kogel is terecht gekomen in de borst
kas, een in de bovendij en een in hert kleine
bekken.
Tweede telegram. Het is niet be-i
kend of het op verlangen van mevrouw
Cailiaux is geschied, dat de commissaris van
pohliie Carpin de dor haar afgelegde ver
klaringen publiek heeft gemaakJt. Het ver
haal van Carpin, dat in heit Journal is op
genomen, bevat eenige bijzonderheden, <üe
niet in de andere bladen zijn opgenomen.
Mevrouw Cailiaux heeft gezegd, dat de Fi
garo intieme brieven; zij voegde daaraan
toe: Men had over mijn man en over mij
zelf zeer schandelijke dingen gezegd en ge
schreven. Er is zelfs gezegd, dat het hals
snoer van parelen, dat ik draag, mij door
Duitschland was geschonken. Toen ik dat
bedacht, was mijn besluit spoedig genomen.
Ik kocht een revolver en ging naar huis,
waar ik het wapen laadde. lik schreef een
brief, die bestemd was aan mijn man ophel
dering to geven van de daad, die ik voor had.
De Matin legt aan Cailiaux de volgende
woorden in den mond. Hoe wilt gij dek ik
zal betreuren, dat Calmette ernstig gewond
is? Het is treurig, maar ik kan niet afkeuren
wat mijn vrouw heeft gedaan.
Cailiaux moet den magistraat deelgenoot
'li-ebben gemaakt van de vrees, dde hij sinds
den morgen koesterde; hij had zelfs tegen
over eenigo senatoren de reden van den ge
moedstoestand van zijne vrouw gezegd. Hij
moet hebben gezegd: Toen zij heden mor
gen terug kwam van den magistraat, dien
zij was gaan raadplegen over de middelen
cn de campagne van de Figaro te doen ein
digen, vond ik haar met strakke oogen, die
mij ongerust maakten. Ik trachtte .haar ge
rust te stellen, maar slaagdie daarin niet.
Volgdns een telegram uit Algiers aan het
Journal zooi dr. Calmette, de broeder van
den overledionc, verklaard hebben, toen hij
de doodstijding vernam, dat hij een voor<
gevoel had gehad, dat een aanslag zou ge^
sdhieden.
De dagbladen berichten, dal in den naoh»
betoogingen van Camelots du Roi op dc hou
Ward zijn voorgekomen tegen Cailiaux
Toen hij het commissariaat van poliilie ver
liet, moot een onbekende hem met een stok
geslagen hebben. De vijandige beloogingen
tegen Cailiaux worden opgewogen door be
toogingen van sympathie van dc zijde van
het publiek, nl den loop van dc beloogin
gen van Camelots du roi hebben verschei
dene arreatatiën plaats gehad.
D 'O r d o telegram. In haar venhooi
door den commissaris van politie borinner
de mevrouw Cailiaux aan den veldtocht, dlo
door de Figaro tegen Cailiaux werd gevoerd.
0. a. was een particulieren brief bekend ge
maakt, gericht aan ecme vrouw. Die vrouw
was zij zelve. Verontwaardigd, stelde zij
zich op de hoogte, of er geene middelen wa
ren om dezen veldtocht te doen ophouden;
maar zij vernam, dot het zeer moeielijk, zoo
niet onmogelijk was gerechtelijk tusschen
beide te komen. Toen zij vernam, dal nog
intiemere brieven in de Figaro zouden ven
schijnen, besloot zij -dat te beletten. Zij kodh
een revolver en liet zich naar de Figaro,
bnengen. Na lang wachten werd zij -door Cal.
mette ontvangen, die beleefd vroeg naar dc
reden van haar bezoek. Mevrouw Cailiaux
haalde de revolver uit haar mof en schooL
Bedienden van de redactie kwamen toesnel
len; zij ontwapenden haar en gaven haar
aan de politie.
De hear en mevrouw Cailiaux haddeq
een kort onderhoud in liet commissariaat
van politie. Beiden behielden geheel hunJK
zelfbohecrsohing.
Vierde telegram. Dc Figairo heeft do
Matin verzocht le verklaren, dat in strijd
met het zeggen van mevrouw Cailiaux nooit
höt voornemen heeft bestaan, intieme brie-»
ven tusschen haar en haren man bekend t#
maken. De stukken, waarvan- Calmette ge^
bruik wilde maiken. varen alleen van poli-*
tieken en gerechtclijken aard.
De dagbladen betreuren eenstemmig hef
bloedige treurspel. Zij doen algemeen opmer«
ken, dat het drama thuis behoort bij de jus li'
tie en daar moet blijven.
Volgens de Gaulois zijn talrijke vrienden
van Caillnus van meening, dat hij het polU
tieke leven zal vaarwel zeggen.
Vijfde telegram. De Figaro die met
een dikken rouwrand verschijnt, zegt, dal
Calmette na den aanslag, ofschoon doodelijk
getroffen, nl zijne helderheid, koelbloedigheid
en beleefdheid bewaarde. Terwijl hij ontkleed
werd, verontschuldigde hij zich bij hen, dia
hem omringden.
De Matin voegt hieraan nog toe, dat Cal*
melte zijne medewerkers aanbeval tc letten op
eene portefeuille, die een deel bevatte van
het dossier tegen Cailiaux cn een proces*
verbaal van de zaak—Rochette, dat Calmclln
met zijne intiemen had gelezen.
De Figaro zegt, dat Calmette het leggen van
het eerste verband met raerkwaardigen moed
verdroeg, ondanks zijne pijnen. Later fluister*
de hij achter: „Ik voel mij niet wel." Hij ge*
bruiktc eenige druppels van een versterkend
Ons succes schrijven wij gewoonlijk aan
ons zelve toe, ons ongeluk aan anderen.
oorspronkelijke roman
01 dour
H. YV 1T T E.
Het liep al naar het einde van het jaar,
toen üe neer Vvcrinann, naoat ze een poos
over verschillende onderwerpen. haadeu zit
ten praten, uubbclman met weinig verraste
mei een nicaeaeeüng, waiin deze zeker veel
belang moest stellen.
Het zal over een goed jaar levendiger wor
den op den Terpenbei g, zei de heer \Yei mann.
Vrij krijgen nieuwe bewon^^
Nieuwe bewoners? iwe<en waar? Hier
In huis?
Haai- zou ik feestelijk voor bedanken.
«- Dan begrijp ik niet waar ze moeten
blijven.
Dat geloof ik wel, en daarom moeten we
ea- eens over praten.
De zaak is deze. Eon oud vriend van mij
in Duitschland, die echter maar eens, reeds
verscheidene jaren geleden, hier geweest is,
bezit een groote fabriekszaak, maar is voor
nemens die of te verkoopen of te liquideeren;
dit hangt van omstandigheden af. In elk geval
wil hij zich ervan ontdoen, en, na een zeer
werkzaam leven, rust nemen.
Toen ik hem in dezen zomer bezocht, sprak
hii mii daarover als van een vaag plan,
want lot een besluit was hij ioen nog niet
gekomen. Nu beeft liij mij daar uitvoerig over
geschreven, en mij er aan herinnerd, dat hij
vroeger meermalen had gelegd hoe gaarne
hij in deze streek en in mijn nabijheid zou
willen komen wonen, en dat ook ik herhaal
delijk van mijn ingenomenheid met zulk een
plan bad doen blijken. Hij vroeg mij nu of
daar een goede gelegenheid voor is, en ik
antwoordde hem dat die er oogenblikkelijk
niet is, maar er over een goed jaar wel zal
wezen, mits hij mij de vrije hand laat. Dit
voorstel nu werd dankbaar aangenomen. Hij
heeft het volgende jaar toch nog noodig voor
de regeling en afdoening zijner uitgebreide
zaak, en zou' dus ook niet vroeger Kunnen
komen. Ilij gaf mij volkomen carte blanche,
als ik maar zorgde dat hij een ruim, mooi goed
ingericht huis verkreeg, vooral met een mooi
uitzicht
Dus moet er gebouwd wordenl
Natuurlijk. Ik zal mijn architect opdra
gen het ontwerp voor het huis te maken, en
dat dan ter beoordeeling aan mijn vriend op
zenden. De plaats waar het zal moeten ko
men, moeten wij bepalen. Daaromtrent be
staat echter bij mij geen twijfel, want hel zal
de verwezenlijking zijn van een lievelings
denkbeeld, maar waaraan ik geen uilvoering
gaf, omdat er geen directe aanleiding toe be
stond. Die is er nu, zoo mooi, als ik haar mei
mogelijkheid zou kunnen wenschen. Als ge
na den middag geen dringende bezigheid
hebt, kom ik je even afhalen, dan zullen we
samen een locale inspectie houden.
Aldus werd afgesproken.
Dat zeker -zeer onverwachte plan van den
heer Wermann verrasste Dubbelman niet
weinig; maar het was lang geen onaangename
verrassing. Het leven op den Terpenberg was
zeker aangenaam genoeg, maar gezellig kon
het niet genoemd worden. Dc weinige nota-
Beien, met wie men kon converseeren woon
den ver in den omtrek verspreid, en een fa
milie in de onmiddellijke nabijheid zou,
hieraan viel niet te twijfelen, een aangename
afwisseling geven, wat hem. met het oog op
Mai-go, te meer welkom was, daar haar komst
ongeveer met zijn aanstaand huwelijk zou
samenvallen. Vroeger kon dit toch niet plaats
vinden, want, als hij er wel eens op had ge
zinspeeld, dat uitstel in dit geval geheel noo-
deloos was, dï oude dokter wilde van geen
vervroeging hooren en hield zich aan de af
spraak.
Niet alleen om de meerdere gezelligheid
was hij met dit bouwplan ingenomen, het
opende ook het vooruitzicht op een afwisse
lende en hem nieuwe bezigheid, die veel aan
trekkelijks voor hem had; ook zou dit aanlei
ding geven" tot een plaatselijke wijziging in
den aanleg van 't terrein, wat juist een kolfje
naar zijn hand was. Maar toch had dit plan
voor hem een bitteren bijsmaak. De heer
Wermann had zich, zonder die nog nader
aan tc duiden, zóó beslist ^litgesproken over
de voor dat nieuwe huis meest geschikte
plaats, dat iiij zeer goed begreep, dat deze
daarvan niet wilde afwijken, en dat hij die
plek in hun gesprek niet nader had aange
duid, wat toch vóór de 'hand lag, scheen
Dubbelman s vermoeden, of liever zijn vrees,
te bevestigen dat dit juist de plek zou zijn,
welke bij hem daarvoor zeker het laatste
in aanmerking zou komen, wijl hij die noode
zou willen missen.
Dat dit ook werkelijk Wermann's bedoeling
was, bleek,toen ze er een paar uren later
op uitgingen, al spoedig, daar deze hel pad
insloeg, dat naar de in het tweede hoofdstuk
beschreven bank voorde. Op dit houge punt
gekomen, bleef hij staan, en, Dubbelman op
uen schouder kloppende, zei hij:
Hier bouwen we een mooi huis. Wat zeg
je daarvan?
Dubbelman knikte toestemmend.
Je zegt niet veel, maar het bl'jkt toch
dat je het met mij eens zijt, dat er op het
gehccie landgoed geen mooier, geen schilder
achtiger plek voor dit doei te vinden is.
Dat ben ik volkomen met u eens, gaf
Dubbelman nu ten antwoord, en, eeo flauwe,
wanhopige poging willende doen om Wer
mann van dit plan af te brengen, het hij er
op volgen: maar juist daarom zou ik hier
zeker in de laatste plaats aan gedacht heb
ben. Het is uwrerztjds een opoffering, die niet
gevergd kan worden, terwijl uw vriend er
niet in zou toestemmen het meest romanti
sche plekje aan hein af tc staan.
Och, dit laatste is maar zoover je het
nemen wilt. Van afstaan is in dit geval geen
sprake. Voor vreemde wandelaars zal hel
rlan wel niet meer toegankelijk kunnen zijn,
maar daaraan kan ik toch een lievelingsplan
niet opofferen, en voor ons, voor u zoowel
als voor mij, blijft het natuurlijk wal het is;
maar het zal in de omgeving van 't huis een
rianter aanzien moeten verkrijgen en dus
nóg fraaier worden. Hier moet natuurlijk dc
achterzijde van het huis komen met een ruime
veranda, het uitzicht biedende over het dal
Dat zal heerlijk zijn! Aan de voorzijde zal
heel wat veranderd moeten worden. Het
boscli wordt aan beide zijden zoo vor opge
ruimd, dat ei* om het huis een flinke ruimte
komt, terwijl het toch door wat ervan kan
blijven staan voor den wind beschut is. Aan
dc vóórzijde moet dan over een aanzienlijke
breedte alles -Opgeruimd en het terrein ge
vlakt worden. De groote beukenlaan, die ir.
den zomer veel bewandeld en bereden wordt,
loopt op slechts een kleinen afstand daal
langs, en het gezicht van dien weg op het
huis en den aanleg daarvóór moet volkomen
vrij zijn; terwijl een üirijwcg links en een
andere rechts daarheen leiden. Dat groote
vóórterrein wordt dan een mooi gazon me?
bloemperken. Ik kan mij dit alles zoo goed
voorstellen, dat ik het in mijn verbeelding
reeds voltooid zie.
Bij elke dezer met kennelijke ingenomen,
heid gedane explicaties, knikte Dubbelman
even toestemmend, zonder zich er verder
over uit tc laten. Afkeuren kon hij niet en
aanmoedigen, wat trouwens onnoodig was,
wilde hij nog minder. Hij besloot dus bonne
mine mauvais jeu te maken, maar kon
loch niet nalaten op te merken:
Dat zal dan een kostbare historie wor
den: een groot, mooi huis en dan die terrein-
veranderingen, grondverwerking, aanleg cn
beplanting; 't zou mij niet verwonderen all
daar een ton meê gemoeid was.
Dat is best mogelijk; maar dat komt ex
per slot van rekening minder op aan, zelfs
al werd het wat meer. Wees daaromtrent ge
rust, mijn beste vriend. Er blijft toch nog wel
een Ion of wal over, en i!k ben zeer in mijn
schik, dat er zich een zoo mooie gelegenheid
aanbiedt om eens een flinke som nuttig aan te
wenden, waarvan ik mij vrij wat voldoening
beloof.
Wordt vervolgd-
