DE E EM LAN DER".
Donderdag 19 Maart 1914.
FEUILLETON.
N°. 223
12"" Jaargang
BUITENLAND.
Op den Terpenberg.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG#
Uitgevers! VALKHOFF ft Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f l.OO»
Idem franco per post 1.5Ö#
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O.IO.
Afzonderlijke nummers - 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT I.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PK IJS DER ADVEBTENTIEN:
Van 15 regols f 0.50.
Elke regel meer0.19/
Dienstaanbiedingen 25 cents btf vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen
tot het herhaald adverteeron in dit Blad, bij abonnement,'
Eene oiroulaire, bovattonde do voorwaarden, wordt of
aanvraag toegezonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort doen te weten, dat door den Raad dier
gemeente in zijne vergadering van 27 Januari
1914 is vastgesteld de volgende verordening,
regelende de verdeeling der Gemeente, de num
mering der gebouwen en de verplichtingen als
inwoner.
VERDEELING DER GEMEENTE IN STRATEN
EN NUMMERING DER GEBOUWEN.
Artikel 1.
De Gemeente wordt verdeeld in de straten,
wegen, pleinen en stegen, vermeld op den bij
deze verordening behoorenden staat.
Art. 2.
De namen dezer straten, wegen, pleinen en
stegen en der wateren en bruggen worden door
den Rjad, de nummers der gebouwen door Bur
gemeester en Wethouders vastgesteld.
Dc namen worden aangeduid door naambor
den, aan beide einden der straten, wegen, plei
nen en stegen, te plaatsen.
De nummering der huizen vangt aan bij het
begin van de straat, weg, plein of steegde
oneven nummers aan de rechter-, de even num
mers aan de linkerzijde.
Zij worden' geplaatst aan den voorgevel of
hoofdingang der gebouwen ter hoogte van ten
minste 2 M.
De modellen van naamborden en huisnummers
worden door Burgemeester en Wethouders be
paald.
Art. 3.
Ieder eigenaar, vruchtgebruiker of beheerder
van een gebouw is verplicht, te gedoogen, dat
het nummer van Gemeentewege'op het gebouw
wordt gesteld en te zorgen, dat het steeds zicht
baar en in goeden staat verkeert.
Hij is mede verplicht, te gedoogen, dat hel
naambord cener straat, enz., aan het gebouw
wordt aangebracht of vastgehecht
VERPLICHTINGEN ALS INWONER.
Art. 4.
Wie binnen de Gemeente van woning ver
andert, is verplicht, daarvan binnen acht dagen
aangifte te doen ter Secretarie.
Deze verplichting rust op het hoofd van het
gezin ten aanzien van verhuizing binnen de
Gemeente van leden van zijn gezin, van bij hem
inwonende dienst- of werkboden of van andere
personen.
STRAFBEPALING.
Art 5.
Overtreding der bepalingen van de artt. 3 en
4 wordt gestraft met een geldboete van ten
hoogste tien gulden.
OVERGANGSBEPALING.
Deze verordening- treedt in werking op den
derden dag na dien der afkondiging, als wan
neer alle voorschriften betreffende dit onder
werp vervallen.
Zijnde deze verordening aan de Gedeputeerde
Staten van Utrecht volgens him bericht van den
9. Maart 1914, 3e Afdeeling, no. 593, in afschrift
medegedeeld.
En is hiervan afkondiging- geschied, waar het
behoort, den 17. Maart 1914.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd.
De Secretaris, De Burgemeester,
A. R. VEENSTRA. VAN RAND WIJ CK.
Staatspensioen 1.
Voor de 4de voordracht van de serie Sociale
Lezingen is door het Comité uitgenoodigd ds.
D. A. van Krevelen, de bekende Yoorveoliter
voor Slaatspensioneering, voorzitter van den
Bond en redacteur van het maandblad de Pen
sioenpartij.
Is het wel noodig, zoo zou men zich kun
nen afvragen, om nu nog 'n lezing over staats
pensioen te houden? Hebben de voorstanders
van dwangverzekering het pleit niet verlo
ren en wordt niet door steeds meerderen
staatspensioen als iiet meest eenvoudige, het
meest billijke, het meest logische stelsel van
ouderdomsverzorging erkend? Hebben zelfs
de grimmige tegenstanders van weleer zich
niet tot staatspensioen bekeerd, heeft niet mi
nister Talraa hel beginsel van staatspensioen
in de wet neergelegd en maakt minister Treub
geen aanstalten om er uitbreiding aan te ge
ven?
Stil wat, lezer, die ons overstelpt met uw
vragen, waarop gij zelf het antwoord wilt ge
ven, voorzichtig, gij schijnt wat al te opti
mistisch.
Zeker, het is waar, dat als met n toover-
slag de bestrijders van staatspensioen hun op
geheven zwaard in de scheede gestoken heb
ben, maar meen niet, dat zulks geschied is,
omdat zij plotseling tot de idee van staats
pensioen bekeerd zijn. Het stukje staatspensi
oen, dat minister Talma ons gebracht heeft,
hebben wij niet aan hem te danken; bij
verrassing is het ingevoerd en tenzij er stem
bus-speculatie bij in het spel geweest is, zal
het hem zelf verrast hebben.
En minister Treub, wijkt hij voor de uit
spraak der kiezers? Geenszins; bij de jongste
verkiezingen werden zóóveel leuzen aangehe
ven, werd op het eerste plan zóó verwoed de
strijd tegen de clericale regeering aangebon
den, dat het niet juist ware te zeggen, dal
de kiezers zich vóór staatspensioen verklaard
hebben; had staatspensioen den strijd be-
iieerscht, de rechterzijde zou misschien nog
meer gehavend zijn. Is minister Treub dan
bekeerd? Dat evenmin. Niet uil politieke over
tuiging, niet bukkend voor den volkswil, maar
louter uit billijkheidsoverwegingen, slaat hij
den weg in die leidt naar staatspensioen. De
dwaze regeling, de onduldbare willekeur van
de wet-Talma, en de staatspensioneerders
zullen er dankbaar voor zijn heeft hel nood
zakelijk gemaakt, dat de nieuwe regeering no
lens volens het staatspensioen-ideaal nader
komt. Langzaam-aan weliswaar, maar wij ko
men er nu wel. C'est le premier pas qui coüte.
Maar juist omdat zulks nolens volens ge
schiedt, is de taak van den Bond \oor Staats-
penMoneering nog niet afgedaan. Haar hooge
roeping is thans de overtuiging te doen in
gang vinden, dal staatspensioen niet is 'n nood
zakelijk kwaad, maar wel 'n noodzakelijk
goed.
En dat staatspensioen 'n noodzakelijk goed
is, zullen wij kunnen leeren van ds. Van Kre
velen, wiens hart Yoor deze, hem heilige, zaak
gloeit en die van z'n geestdrift en het vuur
zijner overtuiging ook in onze harten iets
moge overbrengen.
Men weet van Staatspensioen nog weinig af
in Amersfoort. De Bond voor Staatspensionee-
ring, die meer leden heeft dan één andere ver-
ecniging in ons land, de Bond, die z'n leden
in Nederland bij tienduizenden telt, die Bond
heeft in onze stad... (wij durven het bijna niet
neer 'te schrijven) 2 contribuanten.
Maar dat mag niet lang duren en dat zal
ook niet lang duren. Vóórdat ds. Van Kreve
len hier komt, moeten er 20 zijn; die 20 zullen
elk 10 personen meebrengen naar de lezing
en als ds. Van Krevelen 's avonds heengaat,
zullen er in Amersfoort 200 leden van den
Bond zijn.
Schriftelijk beloven wij dit aan ds. Van Kre
velen uit naam van do Amersfoortsche bur
gerij en lezers, gij zult deze belofte niet te
niet doen, niet waar? Gij kunt u alvast als
lid opgeven bij den heer J. "W. Krom, Schim
mclpcnninckkade 6.
Wilt gij misschien eerst nog iets meer we
ten over staatspensioen, wacht dan tot Zater
dag en leest het vervolg van dit artikel.
Politiek Overzicht
Het naspel van oen moord van
Calmette in de Kamer.
Gaston Calmette heeft den veldtocht, dien
hij in de Figaro heef'. gevoerd tegen den mi
nister Caillaux, met dén dood moeten bekoo-
pcn. Maar die veldtocht is daarmee niet ten
einde gebracht; hij is alleen naar oen ander
terrein overgebracht. Dat bewijst het naspel
van het drama in het rcdactieburcau van de
Figaro, dat eergisteren in de Fransohe Kamer
van afgevaardigden is opgevoerd.
Den sleutel tot hel begrip van de dingen,
die men eergisteren in de Kamer 'te hooren
heeft gekregen, leveren de onthullingen, die
Calmette heeft gebracht oyer de zaak-Rochette,
die drie jaren geleden is voorgevallen on
der het minislerie-Monis, waarin Caillaux mi
nister van financiën was Die onthullingen
komen hierop neer:
Om den zwendelbankier Rochette, die mil-
lioenen heeft verduisterd, het voordeel der
verjaring :te verzekeren, mocht zijn proces niet
voor den 27en April 1911 voor het beroeps-
gerechtshol' komen. Caillaux heeft, volgens de
bewering van Calmette, zich er voor gespan
nen om hem dezen dienst -te bewijzen uil er
kentelijkheid voor diensten, die hij indertijd
van Rochette heeft genoten. Hij heeft met dat
doel den procureur-generaal Fabrc bij den
minister-president Monis laten komen, en deze
twee hebben, buiten den minister van justitie
om, hun invloed aangewend op het hoofd van
het parket en van hem vertcregen, dat hij
toestemde in de verdaging van het proces
waarop de verjaring intrad. Toen na den val
yan het kabinet-Monis de minister van jus
titie van hek kabinet-Poincaré een nieuw pro
ces tegen Rochette wilde beginnen, heeft deze
door de vlucht zich daaraan onttrokken. Cal
mette voegde aan zijne mededeelingen nog toe,
dat hij wel geene stukken had, die als bewijs
konden dienen, want zulke afspraken plachten
niet schriftelijk vastgelegd te worden; maar
de betrokken ipersonen waren nog in leven
en men behoefde hen slechts te ondervragen.
Ook moest men de rechterlijke ambtenaren
van den ambtseed ontslaan, opdat zij de waa'-
keid zouden kunnen zeggen.
Verleden Vrijdag is deze zaak in de Kamer
ter sprake gekomen door een interpellatie van
den afgevaardigde Delahaye. De minister
president Doumergue herinnerde er aan, dat
de Kamer twee jaren geleden eene commis
sie had benoemd om de zaak-Rochette te on
derzoeken. Die commissie, waarvan de afge
vaardigde Jaurès voorzitter was, had niets ge
vonden wat de regeering, die was beschul
digd, kon bezwaren. Men had bij deze ont
hullingen slechts te doen met uitingen van po-
litieken haat tegen dc tegenwoordige regee
ring, waarom hij voorstelde de interpellatie
'af te doen, door over te gaan tot de orde
van den dag. In gelijken zin sprak ook Jaurès,
die echter daaraan de mededeeling vastknoop
te, dat de toenmalige minister van justitie
Briand wel had toegelaten, dat de procureur-
generaal Fabre voor de commissie verscheen,
maar hem niet had ontslagen van de ver
plichting om het ambtsgeheim ite bewaren. De
eenvoudige orde van den dag, die het ver
trouwen in de regeering in zich sluit, werd
aangenomen met groote meerderheid.
Voor Calmette was hiermee de zaak niet af
gedaan; hij verklaarde in de Figaro, dat hij
uu stukken zou openbaar maken om te bewij
zen, dat de ministers Monis en Caillaux een
druk op rechterlijke ambtenaren hadden uit
geoefend. Sedert is het drama afgespeeld,
waardoor Calmette het leven heeft verloren
en Caillaux het ministerambt is kwijtgeraakt.
Maar Delahaye heeft in de eerste Kamerzit
ting na den moord van Calmette is de zaak
andermaal te berde gebracht. En in het hef
tige debat, dat door hem eergisteren werd
uitgelokt, is het stuk voor den dag gekomen,
dat door Calmette was aangekondigd. Het is
een stuk, dat de procureur-generaal Fabric
in 1912 op verzoek van den toenmaligen
minister van justitie Briand heeft opgemaakt
en deze ter hand heeft gesteld. Niet een offi
cieel stuk, door liem in zijne ambtelijke kwa
liteit opgemaakt, maar eene particuliere me
dedeeling. Dit verklaart, waarom dit stuk niet
in hel archief van liet departement is opge
nomen, maar in den zak van Briand is
gebleven; van daar is hel overgegaan in
uen zak van Barthou, die het, zooals
het hoofd van het tegenwoordige kabi
net niet zonder bitterheid opmertote, daar
heeft laten zitten, het niet aan de enquê
te-commissie Yan de Kamer heeft medegedeeld,
maar het bewaard heeft „lot den dag waarop
hij een kabinet er mee meende te kunnen om
brengen, dat de fout heeft te ver naar links
te sltaan en democratische en sociale hervor
mingen te willen verwezenlijken."
Men ziel hieruit, dat er ook Fransche staats
lieden zijn, die den stelregel huldigen, dat
het doei de middelen heiligt. Hoe dit intus-
schen zij, de onthulling van het bestaan van
dit stuk heetft het gevolg gehad, dat het par
lementaire onderzoek in de zaak-Rochette, dat
reeds gesloten was, nu heropend is. De in 1912
benoemde enquête-commissie zal, met toestem*
rning van de regeering, haren arbeid hervatt
ten, maar nu bekleed met de volmachten, di4
toekomen aan een rechter van instructie in
strafzaken. Men mag dus verwachten, dat dit*
maal het licht der waarheid zal schijnen ove*.
de in vele opzichten zoo duistere zaak-Ro-
chette. Wat dit zal opleveren, is eene vraag
waarop velen met spanning het antwoord hv
gemoet zien.
Duitschland*
Berlijn, 17 Nov. Bij de aanvullingsvci>
kiezing voor den rijksdag in hel district Posen
II, ter vervanging van graaf Mielczynski, di^
het mandaat heeft nedergelegd, is gekozen df
prelaat Klos (Pool).
In het district Borna-Pegau moet eene hcN
stemmiing plaats hebben tusschen von IJcbcri
(rijksparlij) en Rysscl (sociaal-democraat).
Frankrijk.
P a r ij s, 18 M a a r t. riet gerucht, dal de
ministers Lebrun, Maginot en Monis ontslag
hebben genomen, is onjuist. Intusschen moe*
ten, wat Monis betreft, oenige reserves ge<
maakt worden.
P a r ij s17 Maart. Minister-presidenl
Doumergue deelde iu de Kamer mede, dat In/
stuk, waarvan nu gebleken is, dat hel bestaat,
door den bezitter liad moeten zijn overgelegd
aan do commissie van onqutc. Het sluk is ge
durende twee jaar onbekend gebleven; men
hoeft er eerst van gesproken, toen een minister
rie optrad, dat besloten was de democratisch*
hervormingen te doen slagen. De minister
leest eene verklaring voor van de substituut
Bidault, waarin wordt uiteengezet, dat het uiU
stel van de zaak-Rochellc volstrekt geen iu«
vloed had op de einduitkomst
Ceccaldi verwijt aan Barthou, dal hij dij
stuk tot zich heeft genomen; hij verzekert^
dat als het op de kanselarij gebleven was, er
nu geenc familie in rouw zou zijn. Barthou
herhaall, dal hij altijd tot dc magisl Men heeft
gezegd, dat zij voor de commissie de volUl
waarheid moesten zeggen.
Monis verklaart, dat hij heden voor het cersl
gehoord heeft van het bestaan van dit ecnzi|
dig opgemaakte sluk, waar hij ee :e uitdrukt
kelijke ontkentenis tegenover stelt.
Jaurès vraagt een parlementair onderzode
De voorzitter Deschancl deelt mede, dal liij
een voorstel heelt ontvangen, waarin gevraagd
wordt de volmacht van de commissie van enf
quêle voor de zaak-Rochette te verlengen.
Minister-president Doumergue verwerpt dc
motie-Delahaye cn aanvaardt het enquête^
voorstel. Delaha}e trekt zijne motie in.
Het voorstel tot verlenging van dc volmachf
der enquête-commissie wordt aangenomen
met algemeen© (539) stemmen. Een voorstel-
Godart om aan deze commissie rechterlijke
bevoegdheden toe te kennen, wordt aangeno
men met 520 tegen 3 stemmen, waarna de zit
ting gesloten wordt.
P a r ij s, 17 Maart Heden avond kwamen
herhaalde malen vijandige betoogingen vooz,
bij de particuliere woning van Caillaux. Do
politie joeg de menigte uiteen.
In den loop van deze betoogingen werden;
30 personen ia hechtenis genomen. Drie wer
den in hechtenis gehouden.
Tweede telegram. Ma ni fes la tién van
Camelots du roi kwamen heden avond om
10.20 voor op den. hoek van de Rue de Riche
lieu en de boulevard des Ilaliens. Daudct en
Er worden in de wereld zoo weinig verbe
teringen tot stand gebracht, omdat de inen-
schen hun verbeterings-ideeën altijd op an
deren in plaats van op zich zeiven toepassen.
oorspronkelijke roman
65 door
II. WITT E.
't Is toch jammer, dat wil ik met ont
veinzen, dat uw keus juist op deze piek ge
vallen is, ai moet ik toestemmen dat ze er
uitmuntend voor geschikt is.
Ik kan begrijpen dat -je daar wel wat
spijl van hebt; maar dat zal spoedig genoeg
overgaan, le meer daar het je in de gelegen
heid zal stellen je talent van verfraaiing lol
«ijdi recht te doen komen. liet beste bewijs
dal' ik gelijk heb zal je mij zelf leveren. Als
je in deze omgeving, vroeg hij met een on
deugend lachje, ten plek moest kiezen voor
een huis dat je zelf zou moeten bewonen, hoe
eou je er dan over denken?
Dat is nu heel wat andere.
Dat is hef. ook, maar dat is geen ant
woord op mijn vraag. Een bepaald antwoord
behoef je mij echter niet te geven, want ik
weet wat je denkt, al kom je er niet voor uit
Welnu, dit heeft eigenlijk mijn besluit be
paald. Ik wil absolute zekerheid hebben dat
mijn vriend van verrassing de handen inéén
/al slaan, wanneer hij hier alles gereed vindt,
en uw goede smaak is mij daar een waar
borg voor; ook voor de Verfraaiing van de
onmiddellijke omgeving. Laat daar nu je ge
dachten eens over gaan, en zie eens ol je een
uanlegplan kunt ontwerpen, terwijl dal van
het huis wordt gemaakt, dan kan ik beiden
lei* kennisneming en goedkeuring tegelijk
naar Duitschland zenden. In dat plan dient
dan ook de juiste plaats voor 't huis aange
geven te worden. In een paar maanden kan
die zaak dan zijn beslag gekregen hebben, zoo
dat er reeds vroeg in het voorjaar met de
terreinwerkzaamheden kan begonnen wor
den. Begin maar met te bepalen welke ge
deelten van het dennenbosch moeten gesloopt
worden, want daar is 't nu tijd voor, en een
Uooper zal daarvoor nu wel te vinden zijn.
Over een jaar zal het er dan hier heel anders
uit zien.
Het viel Dubbelman wel wat hard zijn lieve
lingsplek, op welker uitvinding hij zich
steeds niet weinig liet voorstaan, aan dat plan
ten offer te moeten brengen, want daar zou
hot toch wel op uitloopen; maar aan den an
deren kant lachte hem het denkbeeld verlei
delijk toe, om een verfraai in gs werk van
grooten omvang, en dat wel van een streek
die zich daar zoo uitstekend toe leende, te zul
len ontwerpen en leiden. Wel was wat men
lator tuinarchitectuur is gaan noemen eigen
lijk zijji vak niet, en was hij volslagen vreem-
deling in de theorie daarvan, maar hij had
veel gevoel voor natuurschoon, en was hier
reeds vaak in do gelegenheid geweest blijk
te geven van een goed gezicht op zulk een
aanleg, van een breede opvatting; hij had een
goeden smaak, wars van beuzelarijen en
futiliteiten, waaraan zelfs wel vaklieden zicik
sahuldig maxen, cn die op een groo» terrein
belachelijk zijm
Maar locn nad de gelegenheid voor een
werk ais dit zica nog meL voorgedaan; hij
zag er ecmer mol legen op, en neochouwüe
hei ais een zaak van eer zioh goed van die
taak l© zuhen KAvijleu. iien aaugeuaara voor
uitzicht, dat hem levens verzoenue met het
wol wat lange uitstel van zijn huwelijk.
E e n-e n-t wintigste Hoofdstuk.
De voorbereidende werkzaamheden hadden
wei wat meer lijd gekost dan de heer Wer-
mann zich had voorgesteld, maar toch had
men zoowel met de werkzaamheden vóór hel
huis als van het terrein een begin kunnen
maken. De ontworpen plannen waren door
beiden zorgvuldig overwogen, gewijzigd en
verbeterd, alvorens ze door den heer Wer-
mann naai* zijn vriend in Duitschland konden
opgezonden worden, en met dit een en ander
was meer tijd verloopen dan vooral Dubbel
man wenschte, daar liij liefst zoo spoedig mo
gelijk met de grond%crwerking wilde begin
nen. Gelukkig waren die stukken teeke-
ningen en toelichting* spoediger terug ge
zonden dan hij verwacht had, en de heer
Wermann had hem, tot zijn voldoening, den
begeleidenden brief laten lezen. Met veel waar-
deering werd de inrichting van het huis goed
gekeurd; inzonderheid met den aanleg was
de belanghebbende erg ingenomen, en hij
verlangde zeer naar den tijd waarop hij
daarvan zou kunnen genieten. „Een enkele
opmerking, schreef hij o. a., zult ge mij wel
toestaan; ge kunt die nemen voor wat ze is,
een bewijs dat ik een en ander goed heb na
gegaan. Aan de achterzijde van het huis op
cenigen aisland daarvan, daalt de grond met
een steile helling naar de beek. Dit is, volgens
de teekening en toelichting zelfs zeer steil cn
die helling ligt tegenover het Oosten en dus
in den zomer bijna den geheelen voormiddag
op de zon. Dit zou daar, volgens uw plan,
gras moeten worden; maar ik vrees dat daar,
legen zulk een steilen kant, op dat hooge
punt, en dan nog wel in een zeer zanderigen
grond, niet veel van terecht zal komen, en
dat liet gedurende 't grootste gedeelte van
den zomer een dor en verschroeid aanzien
zal hebben, zoo het al in het leven blijft, Nu
rijst bij mij de vraag of het niet beter zou
zijn die helling te beplanten met de gewone
klimop. Die hoort wed in de bosschen thuis,
maar groeit toch, als men er wat werk van
maakt, overaL Ik ben maar een leek in dit
vak, maar ik oordeel naar wat ik hier in
de natuur heb gezien. De klimop kruipt daD
over den grond, groeit inéén ,en vormt reeds
na een paar jaren een mooi donkergroen
vlak, dat winter en zomer door goed blijft,
zonder dat men er iets aan behoeft te doen.
Acht gij, met den plaatselijke toestand na
tuurlijk beter bekend dan ik, gras beter, be
schouw dan deze opmerking als niet ge
maakt."
We komen er nogal goed af, zei Wer
mann, nadat hij Dubbelman dien brief van
een aan dezen volkomen onbekende had la
ten lezen. Ik was bang voor aanmerkingen
die wijziging in onze plannen zouden bren
gen en dan oponthoud zouden veroorzaken;
en ik verlang er met ongeduld naar met het
eene zoowel als met het andere te kunnen
voortgaan. En hoe denkt gij over die opmer
king omtrent dien steilen kant? Het kon*
mij voor dat hij niet heelemaal ongelijk heeft^
al zou door drukke besproeiing het gra»
denkelijk wel groen le houden zijn; maaj?
daar zal toch nog al wat water voor noodig
wezen, dat opgepompt moet worden- Jij bent
echter hier de deskundige, cn dus
PardonI voor deskundige heb ik mij
nooit uitgegeven en dit werk is voor mij ge#
heel nieuw, anders zou ik daar denkelijk zelf
wel aan gedacht hebben. Ook ben ik het es
volkomen mede eens, en ik zal van nu af eens
in de bosschen naar klimop uitzien- In elk
geval is daar wel aan te komen, en, als ze
in dien drogen grond willen groeien, kan liet
zeker zeer doelmatig zijn. Ook kunnen wij
er wel wat zwaarderen grond aanbrengen,
wat ik toch van plan was.
Aangenomen dus, en nu, van morgen af,
vooruit! De kosten van het huis zijn reeds
berekend en wederzijds goedgekeurd, zoodat
de aannemer slechts vracht op de beschik
baarstelling van de plek waai' het moet ko
men. Daarvoor behoeven niet vceel booracn
geveld te worden, wat je zelf wel kan laten
doen, in afwachting van den verkoop van dit
boschgedeelte.
Ook daarover ben ik reeds met een bout-
kooper in onderhandeling. Ik zal zijn ant
woord morgen medebrengen en het hangt
alleen van uw goedkering af, of er al dan
niet direct aan kan begonnen worden.
Wordt vervolgd*
