DE EEMLANDER". Dinsdag 31 Maart 1914. BUITENLAND. FEUILLETON. HEILIG MOETEN, N*. 233 12d* Jaargang. Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG. J' Uitgevers: VALKHOFF Co. ABONNEMENTSPRIJS: Por S maanden Toor Amersfoort f I.lem franco per post Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - Afzonderlijke nummers - ®*Ö5. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie- advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden. Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 1. Intercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels.* f 0.50. Elke regel meer0.10, Dienstaanbiedingen 25 cents bjj vooruitbetaling. O root o letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingoc tot het herhaald adverteoron in dit Blad, bij abonnement Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. lei'scke Brieven. 26 Maart 19H. t Begint liier in Ulster werkelijk interessant te worden, a oor een buitenstaander tenminste, en, als ik me niet erg vergis, ook voor een groot deel van de Dister- oiunlecrs, oc Vrij willigers, oie het met een zekere voldoening zien aankomen dat de poppen aan t dansen gaan.. Want wal voor nut aeelt het om, twee jaar lang, iedere week Douw te gaan oefenen in 't schieten en vurige redevoeringen aan te hooien, en dan naar nuis gezonueu te wor den, zonder dat je de gelegenheid gegeven wordt om aan de mensouen te laten, zien hoe dapper je 1/entl Dan hadden za 't net zoo goed kunnen latenJ Toch, zoo bespottelijk als de Engclsche bla den. ze eerst wei voorstelden, zijn de Volun teers niet. Ze zijn vol vuur voor de goede zaak. Waarom ze eigenlijk klaar staan om te vechten is voor de meesien niet erg helder, 't Schijnt in den grond een onberedeneerde afkeer van 't Katholicisme te zijn, dat, naar ze beweren, door een Dublin-pariement mach tiger dan ooit gemaakt zou worden. .Men hoeft maar korf in bister te zijn om ©enen indruk te krijgen van den geweldigen haat, die hier bestaat tegen al wat liome Kuier, en, vooral, wat Kauioliek is. Dit laatste de godsdienstnaat komt overal lot uiting; soms op wonderlijke manie ren. De plaionds van oe spoorwegrijtuigen, die ééns wit geweest moeten zijn, worden door den al-te-vurigen protestant oeschouwd als dc meest geschikte plaats om zijn overvol gemoed te lucnlen door zeer onparlementaire uitlatingen tegen „Pope and Fopery." De spoorwegdirectie schijnt die overtreding van 't reglement zoo erg niet te vinden, neemt ten minste nooit de moeite 0111 dc woorden te ver wijderen, of de daders op te sporen. Herhaaldelijk ook wordl mijn vaderlands lievend gemoed verheugd door 't zien van een :nin of meer geslaagde teekening in witkalk op een open muurvlakte, van een ruiter op een galoppeerend paard. Een bijschrift ver meldt dan dat 't voor moei stellen onzen stad houder Willem lil, zijn soldaten aanvoerend in den slag aan de Boyne: het voorbeeld voor alle Loekomslige strijders voor 't Protestan- iismc. Dan volgt gewoonlijk eene strijdlustige aansporing. „No Surrender of een waar schuwing: „Home Rule is Rome Rule." Vooral de laatste paar weken is de opge wondenheid gestegen. Ieder voelt dat er wat gebeuren moet, maar weet nog niet wat. Al lerlei geruchten doen de ronde, die direct weer tegengesproken worden. Verleden Vrij dag kwam plotseling het bericht dat de Volun teers gemobiliseerd waren, dat dc regeeriug troepen uitgezonden had, en dat een treffen op handen was. 't Bleek den volgenden dag dal alleen in Belfast eenige Volunteers onder de wapens gekomen waren om eene lijfwacht te vormen voor Sir Edward Carson, die nu weer in Belfast is. Zondagmorgen werd ieder opgeschrikt door 't bericht dat Asquilh zijn premierschap neergelegd had. Geloof vond bet niet veel, 't was „le goed om waar te zijn." Dien avond werd het in Belfast door een dominee van den kansel vermeld, met de bij voeging dal de koning Sir Edward Carson ontboden had. '4 Werd oververteld door een oluDtecr aan z'n vriend, echter in dezen vorm: Asquilh is afgetreden, en nu lieeft Sir Edward den koning bij zich ontboden! Niet zonder reden wordt Sir Edward „Koning Car son" genoemd! De gebeurtenissen volgen elkaar snel op. Op 't oogenblik spreekt ieder over 't ontslag- nemen door een aantal officieren van Ierschc •egimenten, omdat ze mogelijke bevelen van de regeering om tegen de Volunteers op to tre den, niet wenschlen te gehoorzamen. De mee- ningen over die handelwijze zijn natuurlijk verdeeld: de Ulslermannen juichen de offi cieren toe, de Home-Rule bladen verwonde ren zich er over dat de regeering ze niet on middellijk allemaal ontslagen heeft, en wijzen er op, dat de officieren er niets op tegen hebben gehad om in geval van nood tegen stakers op te treden., Kortom, een ieder is in afwachting van de dingen die komen zullen. Voorloopig» is alles zoo rustig als 't maar zijn kan: van beide zijden zijn alle maatregelen genomen, maar beide partijen zijn natuurlijk bang om eene aanleiding te geven. Inlusschen loopen er 50 oorlogscorrespon denten van Engelsche en buitenlandsche bla den in Belfast rond, en belegeren Sir E. Car son en de garnizoenscommandant Graaf Gleichcn om interviews, maar kunnen, zeer tot hun spijt, niets anders melden, dan dat er niets gebeurt. Politiek Overzicht Noodwetgeving ia Oostenrijk, De regeering van Oostenrijk heeft, nadat zij den tot weaken onibekwamen rijksraad had verdaagd, een ruim gebruik gemaakt van het noodartikel der grondwet en met zijne hulp de door de obslruolie, die de Czechi- sche leden van het huis van afgevaardigden hebben toegepast om den arbeid te verhin deren, onafgedaan gebleven wetsvoordrach- len in werking doen treden over de verliooging van het reorutenconlingent en de toestemming tot het aangaan eener leaning van 375 millioen kronen. Dit is, wat deze beide onderwerpen betreft, ge schied met de door de bewoordingen van het artikel gevorderde beperking, dal geene blij vende lasten worden opgelegd. De verhooging van het reorulen-contingent is slechts voor het loopende jaar bepaald, al is, om het ver band te doen uitkomen tusschen deze kei zerlijke verordening en de daarmee overeen komende Hongaarsche wet, <iie door het par lement is aangenomen en door den koning bekrachtigd, in een bijzonder artikel het toe komstig programma van de geleidelijke ver meerdering van het aantal recrulen opgeno men. In de verordening, die machtiging ver leent lot de uitgifte van de leening, is uitdruk kelijk bepaald, dat eene blijvende belasting van de staatsfinanciën moet worden uibge- sloten. Daarom heelt de regeering zich do toestemming laten geven door de commissie van toezicht op de staatsschuld tot de uit gifte van aflosbare schatkistbiljetten met een omloopstijd, van vijftien jaren. Hiermede is praktisch de grondwet op zijde gezetmaar de openbare nieening heelt zich daarover volstrekt niet opgewonden. Uit Weenen wordt daarover geschreven, dal deze zaak met dc grootste kalmte, als iets van zelf sprekende is opgevat. „De staatsrechtelijke toes'and is er ook volstrekt niet naar ora aan de regeering cenig verwijt van schending der grondwet te doen wegens hare handel wijze. Want deze regecring heeft zeer zeker de noodbrug van art. 14 slechts met een be zwaard gemoed betreden. Maar zij kon dit des te eerder doen omdat zij zoowel voor dc reoruten-vermeerdermg als voor de machti ging om te leenen de vereischte meerderheid in het parlement, voor de eerste zelfs de voor geschreven meerderheid van twee derden had. Alleen de obstructie van eenige dozij nen Czeohen, die zelve niet tegen de voor drachten der regeering was gericht, maar slechts moest dienen als dwangmiddel voor de Boheemsche aanspraken van de Czeohen, heeft de parlement aire machine stil gezet. Tegen deze obstructie bezat men in het ge brekkige reglement van orde geene voldoende wapen van tegenweer. Om dus den wil van de meerderheid tot uiting te doen komen, ontbreekt slechts hel formeclc parlementaire besluit, en het is volstrekt niet aan twijfel on derhevig, dat diit bestuit dadelijk lot stand zal komen, zoodra het beletsel van de obstructie uit den weg geruimd zal zijn. Dan zullen de nu genomen voorloopige beschikkingen van dc regeoring de uitdrukkelijke goedkeuring van het parlement verkrijgen. Wat nu is ge schied, heeft dus volstrekt niet het karakter van een staatsgreep. Afgezien van de ietwat gewrongen staats rechtelijke inkleeding van hare handelwijze, heeft dc regeering daarvoor een onbctwist- baren reëelen rechtstitel, en dat is de levens- behoef Lc van den staat. Nood breekt wet. De nood van den staat kent in nog hoo-gere mate dan de nood van liet individu geene wet. Ook al was er geen art. 14 geweest in de Oosten- rijksche grondwet, dat men met eenige ver draaiingen op het noodrccht van den staat had kunnen loepassen, dan zou nu de regee- ring voor den te kv^rt schietenden rijksraad hebben moeten inspringen en voor de drin gende behoeften van den slaat zorgen. Want de veiligheid van het rijk naar builen en zijne bondsplichten eisclien zonder uitstel de versterking van het vredeseffectief der troepen, inzonderheid aan dc oostelijke grenzen, en de daarvoor vereischte mid delen, alsmede de sommen, die tot be strijding van de buitengewone uitgaven in den krisistijd aan de staatskassen ont nomen zijn. Wie de bevrediging van de behoeften des levens hooger steil dan de in achtneming der vormen, die daarbij nog on toereikend zijn gebleken voor het ingewik keld organisme van den Oostenrijxscken slaat, zou daarom aan de regeering volledige vrijheid verleend hebben, zelfs wanneer zij zich bij deze buitengewone maatregelen en kel op het noodrecht van den staat had be roepen. In ieder geval kan het buitenland, voor zoover liet plan hecit deel te nemen aan de leening, die in den vorm van schatkistbil jetten voor de deur slaat, volkomen gerust zijn, dal die staatsrechtelijk goed is gefun deerd. Dat Oostenrijk in staat is 375 millioen ki onen in 15 jaren af te lossen, kan wel niet ernstig betwijfeld worden. De nu uii het nood- .recht van den slaat voortgekomen verorde ningen zijn echter zoo goed a-Ls volwaardige staatsrechtelijke documenten, want de open bare meening heeft ze zonder verzet ontvan gen en keurt ze zelfs goed.'' Dultschland. B e r 1 ij n3 Maart. De commandant van de „Schutztruppe" voor de Afrikaansclic pro tectoraten, generaal-majoor von Glasenapp, beeft volgens dc Lokalanzeiger om gezond heidsredenen ontslag verzocht Over zijn op volger is nog geen besluit genomen. Na den uitslag van de herstemming in het Saksisch district Borma-Pcgan, waar de vroe gere afgevaardigde, gtineraal von Lieberl, wiens verkiezing ongeldig is verklaard, niet herkozen is en voor een sociaal-democraat heeft moeten wijken, wordt de verhouding der partijen in den rijksdag aldus opgegeven: rechts 44 conservatieven, 12 rijkspartij, 10 wirtscliaftlicko vereinigung, 91 centrum, 18 Polön, 9 Elzassers, 5 Welf én, 7 wilden; links 45 'nationaal-liberalen, 44 vrijzinni gen, 11 sociaal-democraten, 1 wilde. Totaal rechts 19G, links 201 leden. Dc meer derheid links bedraagt nu dus vijf slemmin- of, rekening houdende met het door den rijks dag a oordat hij zijne Paaschvacanlie begon genomen bealuiL tot vernielligi'ng der verkie zing van den; conservatieven afgevaardigde Iioesoh, zes stemmen. Straatsburg, 30 Maart. Toen Vrijdag nacht op het fort Kirckbach bij Kehi de klok van de ingangspoort geluid werd en de sergeant van de wacht van het 130e infante- rieregiment, meenende dat dc uit de stad. te- rugkeorende commandant van het fort er was, de deur opende, viel er uit de onmiddel lijke nabijheid een schot. De kogel raakte oven de horst van den onderofficier. Toen deze eeni ge passen naar buiten ging om naar de da ders uit te zien, viel er een tweede schot. Thans werd de wachthebbende sergeant in do lies9treek getroffen. De kogel schampte af op een vijf markstuk, zonder letsel aan te rich ten. De onmiddellijk uitgezonden patrouille keerde onverrichter zake terug, daar het on mogelijk was in de diepe duisternis den dader on te sporen. Frankrijk* P a r ij s, 3 0 Maart. De Kamer heeft een buitengewoon aanvullingskrediet va». 218 millioen voor militaire operation in Ma rokko aangenomen. Aan het einde van eene interpellatie over de met 7 April uit le geven Cihineesche leening heeft dc Kamer met 3-10 tegen 206 stemmen besloten over te gaan tot de orde van den dag, waarmee de regecring zich had ver- eenigd. b.j de behandeling van het ontwerp eon er aanvullingshelasii'ng op dc gezamenlijke in komsten, stelde Dubois terugzending aan de commissie voor. Ivlotz stelde voor het o'ntwerp af to scheiden van de wet op de middelen en dadelijk een eind be maken aa'n de discussie over de begrooling. Minister-president Dou- merguo drong aan op de opneming van het ontwerp in de wet op de middelen; hij stelde dc kwestie van vertrouwen voor de aanne ming van de aanvullings-helasling en verze kerde, dat hij op dezelfde wijze in den Senaat zou spreken. Dubois en Klo'lz trokken hunne motiëiï in. Morgen voortzetting. De Kamer heeft hel wetsontwerp, houdendv bepalingen tegen do corruptie bij verkiezin gen, aangenomen in den vorm, waarin het van don Senaat was terug gekomen. Bij de behandeling van het wetsontwerp lot machtiging van do ministers van oorlog en marine om uilgaven voor eens le doen tol een gezamenlijk bedrag van bijna twee mil* harden francs (1.145,500,000 i'rs. voor hel leger en 705,000,000 frs. voor do vloot) werd bezwaar gemaakt op grond, dal het wetsont werp niet vergezeld ging van mededeelingen omtrent dc wijze, waarop deze aauzienlijko uitgaven zouden worden gedekt, zooals ge schied was bij de Duilscne militaire voor dracht. De minister van. oorlog antwoordde, dat do regecring voornemens was, de mid delen tot dekking door belastingen op den verworven rijkdom te laten opbrengen eu een daartoe strekkende voordracht zou indie nen, dadelijk wanneer na <le verdaging da parlementaire arbeid wordt hervat. De voordracht werd, zooals reeds is be richt, aangenomen met 394 legen 95 stem men. Ter vervulling van twee door overlijden vacant geworden zetels in den Senaat zijn in het Scine-departeiueut gekozen de Kamerle den Ckaries De tonele en Steeg, beiden radi calen en aanhangers van dc wel, waarbij do driejarige diensttijd hij het leger is hersteld. P a r ij s, 30 Maart. De cnquótc-com. missie in de zaak Rochette heeft liet ondeiv zoek van liet exposé der uitkomsten van da enquête ten einde gebracht en dc verschil lende oiidendeelen aangenomen behoudens de eindredactie van eenige paragrafen en de herziening van 'het geheel, die morgen zal plaats hebben. De enquête-commissie in de Rockettezaak heeft over den stand van hare werkzaamhe den eene nota uitgegeven, waarin zij mede deelt, dat het door den voorzitter opgestelde exposé bestaat uit drie hoofdstukken. Hel eer ste hoofdstuk handelt over de gedragingen van de gewezen ministers Monis en Caiilaux. Dit is Zaterdag afgedaan. Met de beide andere hoofdstukken, waarvan hel eene zich bezig houdt met de rol van -den directeur van den ll-appel Dumesni! en het laatste de rol be- hamcleJt van de rechters en ambtenaren van het O. M., alsmede van de regeeringen der laatste jaren, die allen met de zaak-Rocliettö te doen hebben gehad, denkt men Dinsdag gereed te komen. Het rapport zal dan Woens dag bij de Kamer ingeciiend worden en do commissie zal voorstellen hol Donderdag aan de orde te stellen. Over den inhoud van hel rapport is aan da leden van de commissie het zwijgen opgelegd, hetgeen echter niet belet, dat in dc dagbla* den dc mededeeliug is Le vinden, dat dc eerste zinsnede van de conclusie luidt: „Het is be wezen, dat Monis o-p verzoek van CaiLLaux/ den procureuir-generaal den wensah lieeft kenbaar gemaakt, het uiLslel der behandeling van hel Rookettc-proces te verkrijgen." Twee leden van dc commissie, Dclahaye en Georges Berry, beiden behoorende lol de rech terzijde, hebben ontslag genomen uit de corn^ missie, omdat zij aan de meerderheid verwijf ten, dat zij al te zeer or naar streeft de aan* sprakelijldicid van zekere politiekers to ycih zwakken. Iemands eigen godsdienst is beter dan het geloof van een ander DOOR Mrs. LITTLE (Zuster Snöflinga 2 Vertaald door M. MIDDELKOOP. Alle lieve herinneringen, alle teedere ge voelens die eens in m'n hart waren, werüen nu onbarmhartig den kop ingedrukt door veel scherpere herinneringen aan geleden smart. Wat beteekende de storm daarbuiten verge- lekSh bij dien van binnen! Alles wat er om me heen gebeurde werd me volkomen onver schillig, wat er ook geschieden ging, mij was het goed! loen de morgen aanbrak was er iels met me gebeurd. Ik weel niet precies wat, maar het scheen me of m'n verleden bij een ander behoorde. Ik had een laatste afscheid genomen van al die oude laslcu en was een nieuw mensch in een nieuwe wereld. Ik zette m'n leukste muts op, trok m'n •lange mantel aan en ging naar het dek. O, liefste als je toen eens even het schouw spel had kunnen zien dat me begroette! Jk bob nog nooit zoo'n armzalige, zich-ellcndig- •voelende menigte bijeen gezien. Ze zagen er- uil als geelgrauwc erwten, zwart onder de pogen, bleeke lippen en knikkende knieën. 1 £i was. behalve mijn persoontje, maar één dame, die niet zeeziek was; een koriharige Zendelinge, met 'n grooten neus. Ze deelde tractaaljes yit cn vroeg aan al.e mensclien of zij Christenen waren. Toen ik boven kwam was ze juist een lange vreemde ling aan 't bewerken, die neerslachtig in eeu hoek gedoken zat. „Broeder, zijt gij een Christen?" „Neen, neen," mompelde hij ongeduldig, „ik ben een Noorl" De arme man voelde zich blijkbaar zoo misérabel, dat hij niet meer wist wat hij zeide. Ik schaam me een beetje te bekennen, dat ik drie geduchte maaltijden per dag houd en in den lusschentijd „spreekt" m'n maag voortdurend, net zooals Mark Twain's klein gele hond. Aan tafel zit ik in de buurt van vier oude heeren cn een jonge Duitscher. Ze zijn nogal sterk in 't vertellen van allerlei ge schiedenissen en ik heb reeds de mijne, dc meeste van jou en nog een paar verzonnene ten beste gegeven. Een van die oude heeren is Zendeling cn nauwelijks had hij uitgevonden dat ik ook in eenig verband tot de Zending stond of hij be gon me direct „geliefde zuster" le noemen. Als ik thuis was noemde ik hem „lieve Pa" maar hier gedraag ik me natuurlijk zooals het behoort. Het eten is tamelijk goed, alleen soms zoo scherp gekruid, dat *t me bijna den adem be neemt. M'n kleine Chineesche kellner is haast al te zeer bekommerd omtrent m'n welzijn Ondanks al m'n heftig protesteeren kan ik er hem niet toe krijgen m'n bord te laten staan to-t ik klaar ben; na een paar hanjes neemt hij liet weg en brengt mij de volgende gang. Hij dringt mc alle mogelijke gerechten op en noodzaakt me dan de nog overgebleven gaat jes met noten cn rozijnen aan le vullen. En als ik dan geweldig heb gegeten kijkt hij me verwijtend aan en zegt. bedroefd: „Missy ziek, eet niet!" Er is nog iemand die minstens even be zorgd voor me is. De kleine Duitscher slaat ieder hapje, dat ik neem, met groole, ern stige oogen gade en staat er voortdurend op mij le bedienen. Als iemand wat grappigs vertelt zit hij vrceseLijk verward te kijken en vraagt dan om een verklaring. Hij is twee- maai de wereld rond geweest en nu gaat hij drie jaar naar China voor oen Genootschap van "Wetenschappelijk Onderzoek. Ik geloof dat hij mij ongeveer voor de grootste criositeit houdt, die hij ooit op z'i. reizen ontmoet heeft. De meest indrukwekkende gebeurtenis op onze vaart is dé dag iti Honolulu geweest Ik had kunnen jubelen van blijdschap toen wc land in 't gezicht kregen. Dc boomen en hel gras hadden me nog nooit zoo mooi geleken als dien morgen in hot schitterende zonlicht. Het landen nam eenige uren in beslag, door de vele formaliteiten en plichtplegingen die gemaakt moesten worden en toen was er nog oen extra-oponthoud waarvan ik de onschul dige oorzaak was. De quarantainedokter in specteerde bet schip en nadat ik hem de land verhuizers had zien onderzoeken en me ellendig gemaald had over al die arme on gelukkige kleine stumperdjes die beneden rondzwormden, vond ik een gezellig, rustig hoekje op het schutdek waar ik me neervlijde cn me amuseerde met naar zwemmende in- boorlingetjes te kijken. Ze schoten door hel water als een hoop bruinvisschcn terwijl hun bronzen lichaam pjes in het zonlicht glansden. Ik moet daar wel een uur geblvyen zijn, want loen ik be neden kwam heerschle er groote consterna tie aan boord. Er werd een passagier vermist en we moesten allen ïuct aan land. gaan wach ten tot het schip geheel was doorzocht. Ik voelde mezelf vuurrood worden, toen de be taalmeester de ernstige cn knapste man dien ge ooit gezien hebt op eens naar- me toe- Kwam. „Bent U onderzocht?" vroeg hij streng, mo onderwijl van 't hoofd lot de voeten op nemende. „Niet anders dan. ik nu gedaan word" ant woordde ik heel bescheiden. „Ga mee," gebood hij. Ik vroeg hem of hij soms van plan was me overboord te gooien, maar h;; was te veel van z'n waardigheid doordrongen om ook zelfs maar te glimlachen. Hij overhandigde me aan den dokter met de woorden: „Hier is de jonge w die het op onthoud veroorzaakte." Stel je voor, „jonge vrouw"! moest nog verder vernietigd worden. De dokter keek me over z'n brilleglazcn aan en zei: „Hoe konden we die over 'l hoofd zien! Maar nu over Honolulu! Ik kan me goed begrijpen dat de mensclien erover in extase geraken. Het is of alle kunstenaars van de we reld hun kleuren over dit éene plekje heb ben uitgestort en alsof de Natuur ze zelf naar haar eigen liefelijken smaak gerangschikt heeft. Ik vroeg me verwonderd af of ik ook soms gestorven, en in den hemel aangeland was! Wondervolle palmen en tropische ge wassen droomden in een zwoele stilte. Ik begaf me op weg om de stad te bezien met twee oude dames en een jong meisje uit Zuid-Dakota, maar „lieve Pa" en „klein üuitschland" voegden zich al spoedig bij ons. M'n oude kameraad, wat heb ik naar jou verlangd! Wat had ik al deze vervelend^ oude creaturen graag bij elkaar gebonden en in zee gesmeten! Het Dakolamcisje is wel een beetje beter dan de rest, maar denk je even in, zij draagt altijd een jersey-jakje. Er zijn wel heel elegant uitziende men- sclien aan boord, maar ik waag me niet in bun nabijheid. Ze spelen den meesteivtijd kaart en als ik eenmaal begin te weifelen beu ik verloren. Wees maar niet bang, ik zal m'n rol goed "spelen, 'k Beloof je evenwel heilig, me er nooit naar te klceden. -V Nog steeds aan boord. Dezen brief schrijf ik in mijn kooi met dicht* getrokken gordijnen. Niet dat ik ook maar is 't minst zeeziek ben, allee.i to populair. Een van die oude dames leert me breien, de kort» harige Zendelinge leest mo voor, het Dakota- meisje zorgt dat m'n voeten warm toegedekt zijn, terwijl „lieve Pa" en Klein Duitschlaud* me aan tafel bedienen. De kapitein heeft een groote walerkuip voor de dames in orde la ten maken, zoodat ik nu iederen morgen een koud bad kan nemen. Het doet me denken aan lang-vervlogen dagen, in ons landhuisje aan de Kaap. Wat hadden we dien zomer toch een heer lijken tijd en wat waren we nog ong en uit gelaten. Het zijn m'n laatste gelukkige dagen geweest.... maar stil, geen woord daarover! Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1914 | | pagina 1