N°. 23S
12d" «Jaargang.
DE E EM LAN DER".
Maandag 6 April 1914.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
HEILIG MOETEN,
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Bureaus UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Kennisgevingen.
Politiek Overzicht.
De strijd om Homeriiie.
üuitscliland.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort 1.00.
Idem franco por post 1.50.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O.IO.
Afzonderlijke nummers - 0.05.
Dezo Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon» en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PKIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regolaf 0.50,
Elke regel moorO.IC,
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Grooto letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijt bestaan zeer voordeeligo bepalingen
tot het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement
Eene circulaire, bevattende do voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
De Burgemeester van Amersfoort,
Brengt ter kennis van de ingezetellen dezer
Gemeente, dat hot door den Directeur van
's Rijks directe belastingen, enz. te Utrecht
executoir verklaard kohier No. 1 van de Perso-
noele belasting, over het dienstjaar 1914, aan
den Ontvanger van 's Rijks directe belastingen
alhier is ter band gesteld, aan wien ieder ver»
plicht is zijnen aanslag op den bij de wet be
paalden voet te voldoen.
Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaat
sen aangeplakt te Amersfoort, den 3. April 1914.
De Burgemeester voornoemd,
VAN RANDWUCK.
De Burgemeester van Amersfoort;
Gezien art. 41 der Gemeentewet
Brengt ter kennis van de ingezetenen, dat de
Raad dezer gemeente zal vergaderen op Dins
dag, dea 7. April aanstaande, des namiddags
ten S ure.
Amersfoort, den 3. April 1914.
De Burgemeester voornoemd,
VAN RANDWUCK.
Brieven uit Suriname.
VIII.
Een brandende zon op bel dek, do passa
giers lusteloos uileges trekt op hunne rieten
stoelen onder de zccinetent. in de buurt van
de machinekamer was dc lutte onverdraag
lijk; een grooto fuik van zeildoek reikte van
boven het dek Hot beneden, waar de vuur
haarden waren. Halfnaakte kerels werkten
daar in een versohriMeelijlke temperatuur van
120 ft 130 gr. F. Ais de ijzeren «leuren vóór
de haarden werden geopend om versche ko
len in le kunnen werpen* of met do lange
ijzeren sltaven de sintels in bet vuur werden
kosgestoolen, dan was de hitte iniet om uit te
'houden,.
roe zee, kalm als afrijd gedurende de Laatste
dagen, was niet meer zoo mooi groen, huur
kleur was grijzer
De kapitein was op de brug en gaf bevel tot
.oden". De bootsman naan plaats aan den
builenkamt der verschansing eau wierp be*
p« ilood met 'handigen zwaai naar beneden.
Aan hert touw, waaraan hel was bevestigd,
Lr vonden zich op geregelde afstanden band-
Telkens verdween het lood onder do op
pervlakte tot op den bodem der zee, en wan-
r bet dezen bad aangeraakt, riep de
bootsman imel luider stem hoe diep het water
v. .is. Het was een eentonig geroep.
De getallen, die werden afgeroepen, wer
den zoetjes aan kleiner; wel oiam de diepte
niet snel af, maar toch genoeg om dn hooge
mate do belangstelling van den kapitein gaan-
i te maken.
Toen ik een tijdlang het werk van dein
boo'Üsmaiï 'had gadegeslagen en mij daarna
naar bet achterschip 'begaf, zag ik, boe de
snhroef het water tot een grijze pap maakte.
VVKj waren dicht onder de Surinaamsóhe
kust gekomen.
De bodem der zee is bier bedekt met een
tcir di'klL'e van Vetnscikei'denc meters.
D.'l slib. in zee gebracht "door de geweldige
watermassa's vau de Amazone-r ivier, en op-
lomen en naar het wellen» langs de kust
V irlgostuwd door do equaloriaalstrootm, die
nich langs Zuid-Amoriika's noord'kust voort
spoedt tot in de Caraïbisclre zee, bleek van
een slechten invloed op bet 'humeur vatn on
zen kapitein te zijn. Aanhoudend gebruikte hij
zijn kijker, of bij het lichtschip, dalt vóór den
mond dei' Suri'name-rivicr ligt, niet kon vin
den. 'Als landrot lijkt het je vreemd toe, dat
over een afstand van nagenoeg 4000 zeemij
len de 'koers zóó nauwkeurig kan worden ge
nomen, dat men mét een misrekening van
hoogstens een paar mijlen regelrecht aan-
stoomll op een stipje 'in zee, vlak bij de Suri-
naamscho kusft Dat stipje ds het lichtschip.
Toen onze kapitein het mi ure Chip had ont
dekt, bleek het, dat we nog geen twee mijlen
oostelijk er van wraren. Of men ook secuur is
op zoo'n schip. 'Dat we niet juist op het goede
punt waren, was oen gevolg van de omstan
digheid, dat <de kapitein rekening had moe
ten houden tmejt do kracht van den equato-
riaalsrtroom, die van genoeg kracht is om
onze 'boot eenige mijlen westelijk le doen af
drijven. Nu is deze stroom niet altijd «even
sterk, en zoo bestaat dors steeds de (mogelijk
heid-, dat hare sterkte wordt over- of onder-
schait.
Van het lichtschip gaat een geul naar het
geleideliclit, een vuurtorentje aan den ingang
der Saininame-rivier. Maar, ofschoon het
vlofli was, bezorgde die vaargeul den
kapitein ontzettend veel moeite. Zwaar
van de slib, rolden dia grijze gol
ven over de omwentelende schroef,
doch verscheidene keoren vorderde het schip
niet. Geen wonder oók, als men bedenkt, dat
het meer dan een meter diep door de slib
ginlg. De kiel werd er i'n vastgezogen en door
nu en dan achteruit te stoomen en daarha
met volle kracht vooruit', gelukte he»t eindelijk
hot geködelictht te bereiken.
Niu ging hel den hrecdcn mond van de Su
riname op, langs de verlaten plantage Reso
lutie, recht op het fort 'Nieuw-Amsterdam aan,
Oppassen was ook hier nog altijd de bood'
schap, want in de rivier zijn bij Resolutie en
hoogerop bij Jagtlust ondiepten van een aan-
(merkelijke uitgestrektheid, waar de boot al
leen blij hoog water over heen kan. Lukt dit
niet, dan geeft diit een oponthoud van min
stens een half etmaal, want dan moet liet vol
gende hoogtij -worden afgewacht.
Gelukkig raaklen wij over do banken iheen
en rustigjes ging het nu langs den breeden
stroom op de stad aan.
Aan weerskanten lagen de plantages, waar
van de witte huizen helder afstaken tegen het
donkere groen der boomCn. Het geheelo land
scheen bedekt met één groot woud, terwijl
hoog bc wortelde mangroven in het slib langs
de oevers groeiden.
Event voorbij hot -fort -Nieuw Amsterdam
stond ddclit aan den oever een aardig houten
kerkje; iets verder reikte bij een plantage een
oude, bagrodide, vierkante schoorsteen hoog
in do lucht. Dat was 'biji Sus anna's daal, welks
gastvrije directeur, een geboren Amersfoor-
fer, die een half menschenleven in Suriname
woonde, zijn huis steeds toegankelijk steil
voor iederen belangstellende in plantage-aan
gelegenheden. En bijaldien ik lot deze rubriek
van tmenscheiï behoor, was het te, voorzien,
dat ik dikwijls met hem in aanraking (zou ko
men. Aan den overkant van den een paar
duizend meters breeden stro Om zagen wij dc
plantages Qevia en (Morgenstond, hoogerop
lag Geijersvlijt. Doch de boot voor le. dicht
langs den linkeroever, ora er veel van te on
derscheiden. Wij voeren voorbij Bohvaardc,
waar de grootste (suikerplantage der kolonie,
de plantage Mariénibuqg van do Nederland-
sche Handelmaatschappij, een grooto steiger
heeft voor de booten van de Kon. W.-I. Mail
Langs Dordrecht en Lust en Rust ging hot
tot Jagllust, een groote koffieplantage. Hier
opende zich he't gezicht op de stad Parama
ribo, aan <lo overzijde van do rivier gelegen
Welk oen prachtig gezicht!
De witte huizen verrezen bo.ven hét spiegel
gladde water van kle rivier, eenige torens
wezen met hunne spitsen naar het heldere
azuur dos hemels, terwijl palmen hunne
groene kronen op slanken stam gracieuselijk
wiegden.
Even vóór de «tfad staat het oude, fort Zee-
landia met zijn metselwerk van stevige wal
len, vlak aan de rivier. Het'is als een stuk
geschiedenis uit lang ven'logen tijden, toen
hier Hollanders en Zeeuwen Fransche indrin
gers to lijf gingen om te verdedigen wat als
een kostbaar bezit werd beschouwd.
Tegenwoordig (loet (het fort dienst als ge
vangenis, terwijl do oude kazerne», waarin
Suriname s troepenmacht is geherbergd, in
do onmiddellijke nabijjhedd staat
De boot voer hot fort voorbij en nu hadden
wij hot gezicht op hc,t Gouvernementsplein.
Op den voorgrond zagen wij (hot gebouw van
do Budtensoaiëteit pHert Park", veel verder
naar achteren (het Gouvernementsliloj, hel
gebouw, waarin de vertegen wooirdig er van
de Koningin verblijf houdt.
Wij voeren verder. De huizen, aan den War
terkant leverden van nabij niet dien trotscihen
indruk op, dien wij en*, afgaande op het mooie
panoraJma, dat wij vanaf Jagttust 'hadden ge
zien, van hadden verwacht.
Langs den oever laigen in het 9lik der rivier
lal van kleine open sloepen; op dé straat was
het tamelijk levendig; tal van menschcn be
wogen er zich (heen eu weer, terwijl anderen
er blijlldbaar hunne vruchten of atidere, pro-
duoten op ecno maiikt haklden uitgestald.
-Nu wairen wij ter hoogte van d'en aanleg
steiger; de boot zwaaide in het midden van
de breede rivier en na een half uur lag zij
gemeerd achter een kolossale loods. Do loop-
hrug werd gelegd en onmiddellijk stortte
zich een drom menschcn, welke op den stei
ger geduldig -hadden staan wadhten, op dc
boot. -Onder hen bevonden zioh de beambten
van de recherche.
Een oogenblik later was ik bezig in mijn
hut inlichtingen 'te verschaffen omtrent de
door mij -medegebrachte belastbare goederen.
Fran k.
'De ontspanning, die hot optie-den vaai den
eersten minister AsquLüh. -als minister van oor
log heeft teweeggebracht, heeft op zeer op
merkelijke wijze uitdrukking gevonden in het
besluit, dat door de unionisten in East -Fife
genomen bs, oun zich niet te verzetten legen
zijne herkiezing als lid vaji het lagerhuis. Het
laat zich dus aanzien, dat ditmaal zijn raan-
dolat als voükaVertegenwoordiger zonder noe-'
menswaardigen strijd/ zal worden vernieuwd,
vvaiut de aankondiging, dat de revolutionaire
socialisten er aan denken Jim Larkin Candi
da ait ie stiöllen en dat ma-s. iPankhurst hare
door de laatste hongerstaking herkregen vrij-
hedid wil gebruiken om persoonlijk tegen
Asqui'th, den togcnabauider van vrouwenkies
recht, in het krijt ite treden, zal wel geen groe
ten afbreuk doen.
IMen kan zeggen, dat de militaire krisis nu
geëindigd is, en ook, dat behoudens oaivoor-
zAeive complicatiën do leus: „het leger of het
parlement" niet zal worden gebruikt als
strijdleus bij de steeds nader in hel verschiet
komende nieuwe algemeene verkiezingen. Nu
dó militairs krtisis -ter zijde» i9 gesteld, is do
parlementaire toestand helderder geworden.
Er blijft nog over door veuxlere discussie -te
trachten een geschikt terrein to vinden voor
hét gemeen overleg, overeenkomstig d'en
wensch, die door Sir Edward Grey in het do-
bat over do tweede 'lezing van. de HonreruLe
bill 'is uitgedrukt In het 'lagerhuis legt do op
positie eeno evoii verzo'enlijke stemming aan
den, dag ails dn hét lagerhuis. Lord Lorebhrn
heeft ieen beroep gedaan op den goeden wil
van do beide partijlen en 'lord Lantsdownc
hoeft, namens de unionisten, elke gedachte
afgewezen, om het leger -in de politiek te men
gen, en het wil zijn plicht af te leiden. De
gematigden van links en van rechts zijn thans
aan. het woord en doem hun best om met (nieu
we voorstellen tot vtenz&ening -voor den dag
te komen.
Daaronder vindt het denkbeeld eenor nieu
we regeling op federatieven grondslag voel
instemming. Sir Edward Grey heeft er van
gezegd, dat op dien) gilondtlag mogelijk eenc
oplossing zooi ztijn te vindon, en velen zeggen
hem.-dat na. Wat daaroncïiea' wordt verstaan*
vinden wij aldus uiteengezet:
Met is beleend, dat vele unionisten tegen de
Homerule igekanlt ztijn, omdat zij. van meening
zijln, dat heft aanhangige ontwerp aan hel lor-
schfe parlement -eene 'te groote onafhankelijk
heid -geeft. Feitelijk stelt het een parlement
in, da)l bijna souvereiin is, en het zou prak
tisch onmogelijk zijn het ■Vereéniigde Ko
ninkrijk in een© federatie lo veranderen-, wan
neer het parlement van iederen bondsstaat
zulk© uliftgebraidO be voégd bedien moest heb
ben.
Het denkbeeld van eöne federatie zou
hierin besltaan, dat hot vraagstuk op niéuw
in studie werd genomen en dat aan het fcr-
sché parlement slechts de bevoegdheden wer
dén gelaten, vereeniigbaar met de instelling
van een groolen statenbond, waiarin Schot
land, Walefc, Ierland cn eindelijk Engeland
zich allen Sn denzelfden toe3taaid zouden be
vinden tegenover l*ot rijksparlemouit
Een van de -grootste bezwaren van d«e unio
nisten zou hiermee op zijde zijn gezet. Natuur
lijk zou Ulster uitgesloten zijn van de rechts
macht van hert parlement le Dublin, totdat het
nfibuwo stelsel In toepassing wo-rd't gebraichl
liet gee n binnen zes jaren sjou moeten geschie
den. Op d!ie manier zou Ulster niet voor .een
iainger tijdperk zijn uilgöslloten dan de oplos
sing meebrengt, die eenige wakten gebeden
door den eerlsten minister aan do hand word
gedaan.
Deze oplossing hoeft op het eersle gezicht
iets verMcMijks. Maar als mien het in do bij
zonderheden onderzoekt, dan rijzen de be
zwaren. De verandering van hel Vereenagdi
Koninkrijk linr oen bondsstaat doet veelvuldig^
vragen ontslaan van ingewikkelde aard. Ver'
dei' is ar niet iveol kans, dat zij door de protcsj:
tan ten in Ierland gunstig zou worden ouhniv
gen. Wanneer Ulslter in d© federatie eene een*
höid vormde, zooaLs Sdio'tland en Wales, dan
zou bot daarmee (accoord igaan, imaar als hei
onderworpen ^leixl aan hol parlement te Du*»
blin, dan zou er veol 'kanis zijn, dat hel dc op-;
lossing verwiesrp. Wat de Iersche katholieken
betreft, ds -het niet minder -zeker, dat zij <ecni
stolsel zouden verwierpen, waarin Uléter cenv
onaifhankeiijjkc eenheid zou vormen,
B or 1 ij n4 April. In een proces wegeiu
belcediging van den kroonprins zijn dc be
klaagden dr. Zeplcr en Schneidt ieder lot zes
welcen vestingstraf veroordeeld. In hel dag'
blad-artikel werd de bedoeling vastgesteld oiu
den kroonprins in zijne eer le kwetsen, niet
hem te waarschuwen, vooral omdat het be
doelde blad geen satirisch blad is. Echter
wordt uitdrukkelijk geconstateerd, dal hel
artikel niet geschreven is met ecne ecrloozö
gezindheid. Verzachtende omstandigheden
werden niet aangenomen, omdat liet dcu
kroonprins geldt.
Generaal Ileina, een der leiders van de pro
pagunda voor steeds nieuwe oorlogsloerustih
gen, heeft onlangs in cene vergadering te E»
sen ccn scherpen aanval gcriohit legen dea
Beierschen minister-president graaf vorl
HerLLiug wegens diens bekende verklaring
dat er in de oorlogstoerustingen eindelijk
eens cene pauze moest intreden, omdat hc4
DuiKsohe volk n-iet in alaal is verderen oor
logslasten te dragen. Daarop antwoordt d/
Bayerische StaaLszeilung
„Generaal Ilcinz is een man, wiens voor
treffelijke bedoelingen boven eiken twijfcï
verheven zijn, maai' wicn„ zooals dc gchccle
manier van zijne beweging ten gunste van da
versterking van onze machtsmiddelen be<
wijst, dc gave ontbreekt van het maalhoudon
dat noodig is voor het voeren van eene ern
stige disaussda. De wijze inzonderheid, waar
mee hij -die noodzakelijkheid motiveert van
een nieuw milliard voor legcrdoeleinden, is
waarlijk grotesk. Deze geestdriftige patrio!
voorspelt namelijk van liet geval, dat een
voorstel om andermaal duizend millioen
voor legerdoeieinden uil le geven niet nioohl
worden verwezenlijkt, niets minder dan hei
verlies van verscheidene provinciën en dertig
duizend milliarden o o rlo gsscha dev ergo ed in#
Eene beweging van dezen aard kan aan de
zaak -van o.ns leger geen nut brc .gen en ha-ar
veeleer slechts nadeel berokkenen, omdat zij
aan alle a-nli-militairiütiische elementen in liet
rijk welkome aanvalspunten biedt.''
Frankrijk.
P a r ij s, 8 April. Dc Senaat heelt zijlij
zittingen verdaagd tot 2 Juni.
Parijs, 4 Aprik Een aantal sena-toroi^
hebben bij het bureau van den Senaat coitj
amendement ingediend, dat strekt om in d«
wot op die middelen dte bepalingen* betrek*'
king hebbende op ©one aigemeene inkoni«
stenbclasting, te vervangen door ©en twaalf
tal artikelen, inhoudende eene extia-bolaan
timg overeenk-omencba mol die in Engel and,-
maur -tot grondslag hebbende cto legenwoort
Wees waar en eerlijk maar op hoffelijke
wijze.
door
Vertaald door
M. MIDDELKOOP.
Hiroshima November 1901.
liet is lang geleden sinds ik je schreef, maar
irw heb gewacht tot ik een brief zonder jam-
1 klachten in elkaar kon krijgen. De waar
in is, dat ik lot op den bodem hen r.eergc-
G...ild en vandaag eerst weer aan de cpper-
icli- ben gekomen. Toen de bekoring van
i nieuwe voorbij was, begonnen dc h<-im-
Ace-golven me over 't hoofd le slaan en
dreigden voorgoed een einde le maken aan
m u bewaarschool-arbeid. Ik als een ra.
zeude gewerkt en voelde me ongeveer als een
vuurpijl, die luid snorrend door de lucht
vliegt, maar tenslotte met 'n zacht gesis uit
dooft Overdag houd ik liet wel uit, maar
's nachts maakt 't me half gek.
öebt geen idéé hoeveel vrouwen hier
krankzinnig worden. Bijna ieder jaar wordt
foo'n arm, gebroken scheoscl naar huis ge-
»*ard. Je behoeft je evenwel over mij niet
TWpargrl [e maken; als ik zooveel verstand
dal k het kon verliezen, was 't allang
ï^rden gebeurd. Maar te moeten denken,
fefc einde van al m'n eerzucht en verlan
gen bestaal in de nederige taak kleine Ja-
pansche neusjes af le vegen!
Jij denkt waarschijnlijk, dal ik naar de
veilige kust terug wil keeren, maar dan heb
je !t mis. Ik stuur m'n bootje juist recht de
golven in. Misschien wordt het in duizend
stukken geslagen, misschien komt het weer
veilig tehuis, in ieder geval, zal ik me, nrl als
die cowboy in Texas, kunnen troosten met:
„Ik heb mijn plicht gedaan." Tusschen twee
haakjes, wat is er van Jack geworden? Zoo
letterlijk had hij "t nu niet behoeven op te
vatten om me zelfs nooit le laten groeten.
Jt vertelde nog terloops, dat hij aan de Kaap
geweest wa§, toen jij er ook waart. Is hij
nog altijd even ongezellig? Ik zie hem in m'n
geest plat op z'n rug in een boot liggen, ge
dichten lezend. Ik vind poézie iets afschuwe
lijks en als hij soms lievelingsregels aanhaal
de maakte ik er 'n parodie op. Maar jij waart
altijd anders. Jij waart poëtisch aangelegd eo
dweepte met hem naar hartelust.
Tot hiertoe was ik gekomen toen ik een
heerlijke verrassing had. Toevallig keek ik uit
het raam en zag dc pakket-post, door een
koelie getrokken, het erf opkomen en afladen.
Ik begreep niet wat er gebeurde, maar al
gauw kwam miss Dixon, met volle armeu,
binnen. Couranten, tijdschriften, portretten,
brieven, 't was alles voor mij. Ik danste van
pleizier. Ik geloof, dal je de waard© van brie
ven niet leert kennen voor je negenduizend
mijlen van huis geweest bent. En dan zulke
eenige, lieve, moedgevende brieven ah dc
mijne warenI
Ik ga nu rustig zitten om ze allemaal nog
eens over le lezen.
Hiroshima 24 November 19U1.
Het schip zeilt nu weer moedig verder. Ka
meraad! Ik geloof in m'n laalsten brief voort
durend den misthoorn geblazen te hebben.
Dc brieven v-an huis hebben me weer ge
bracht waar 'k zijn moet. Als er ooit een
mensch met lieve familie en trouwe vrienden
gezegend was, dan is het mijn onwaardig
persoontje!
De vorige week was rijk aan gebeurtenis
sen. Ten eersle was er een trouwpartij. De
bruid was een in-onze-school-opgevocd meis
je, zoodoende waren we er allen in ietrok
ken.
'n Poosje geleden kwam een tusschenper-
soon, die zoowat alles in orde maakt, bij haar
vader en deelde hem mee, dat een jong on
derwijzer aan de Gouvernementsschool zijn
dochter ten huwelijk begeerde. De vader,
zonder het meisje te raadplegen, informeerde
naar hem en toen alles naar genoegen was,
zei hij ja.
Daarna vertelde men de kleine Olova, dal
ze uitgehuwelijkt zou wrorden en de gekozen
bruidegom werd uitgenoodigd z'n opwach
ting te komen maken.
Ik brandde van nieuwsgierigheid boe da\
zou gebeuren, maar de ontmoeting had ach
ter gesloten deuren plaats. Oloya vertelde me
later, dat zij den jongen man nooit voor dien
lijd gezien had. Zij maakten beide driemaal
een buiging voor elkaar, dan diende zij thee
rond, terwijl haar ouders met hem spraken.
„Heb jij dan heelemaal niet met hem ge
praat?" vroeg ik.
Ze keek me heel verschrikt aan. „Dat zou
hoogst ongepast geweest zijn," antwoordde ze.
„Maar je hebt hem toch zeker goed opge
nomen hè?" drong ik aan. Ze schudde ver
baasd hut b^ofdi
vDat zou schande geweest zijn."
Dat is nu drie maanden geleden en zc heeft
hem voor Maandag toen ze trouwden niet
weergezien.
Op ons voorstel besloten ze een Amcrikaan-
scho bruiloft te houden en ik werd als cere
moniemeester aangewezen. Het was aller
leukst. "Wc hadden een bruidsjonker en nog
bruids- en bloemenmeisjes. Toen ze binnen
kwamen speelde miss Lessing de Hocbzeits-
marsch.
Het was wel moeilijk om alles goed te re
gelen, want in Japan vindt men 't hel toppunt
van grofheid, van te voren iets over de bruid
of bruiloft te bespreken. Maar ik werd als
vreemdelinge verontschuldigd.
Het bruidje was werkelijk prachtig. Haar
overkleed was van de fijnste zwarte crêpe en
daaronder, in alle kleuren van den regenboog,
repen spinnewebzijde die bij iedere beweging
ritselden en zichtbaar waren. Ieder onder
deeltje van haar uitzet was van de cocons
van zijdewormen gemaakt, die in haar eigen
huis gekweekt en door haar dienaressen tol
zijde geweven waren.
Nadat de drukte van de bruiloft voorbij
was ontvingen wo bezoek van veertig Chi-
neesche aristokraten. Het was een schitterend
uitgedoschte optocht, die 'n imponeerende
indruk maakte. Ik vloog wreg om dc pook of
iets dergelijks te halen, denkcude, dat ze op
z'n minst kwamen om „ons Zendelingen" af te
maken. Maar, lieve deugd, zo hadden van onze
inrichting gehoord en kwamen nu namens de
Chineesche regeering een onderzoek instellen
naar onze manier van werken.
Zij bezichtigden de school en kwamen ook
bij de kleintjes. Deze waren geheel en al over
bluft door die zwart-ooüitfc. strem^-kijkende
heeren, maar ze vertoonden toch dapper hu^
kunsten.
De bezoekers waren zoo voldaan, dat
den gelieelen morgen bicven en onvoorvvaax^
dclijk hun goedkeuring te kennen gaven. Toea
ze aanstalten maakten om te gaan, vroeg ii(
den tolk, do Hoogheden le verzoeken, mij gc{
nadiglijk permissie te willen geven tot licj
maken van hunne geëerde portretten.
Kun je 't geloovcu zeg? Al die oude kerels
bliezen zich op als kropduiven cn giegeldoy
als ccn troepje schoolmeisjes. Ze gingen ill
ccn rij slaan, glimmend van pleizier, lecwijj
ik de kiek nain. Als hij goed uitvalt zal ik ji
cr een zenden.
Vanmorgen moest ik vertellen in de Zonv
dagsschool. Ik zie aankomen, dat t den voli
genden keer ook nog in 't publiek zal moetent
bidden.
De les ging over: „Den verloren Zoon" eeq
onderwerp, dat 'k toch goed diende te kennen.
De Japaneesjes verstonden misschien één
van de tien woorden, maar toch volgden za
mij aandachtig. Ik was middenin m'n rustig
beloog toen 'k mo plotseling een schilderijtje
herinnerde, dat Jack vroeger had. Het stelde
een landlooper voor die met beceerige oogeq
naar ccn troep etende varkens keek. Er oadeü
stond;
„De Zondaar krijgt zijn loon;
Ziehier den verloren Zoon."
Dat maakte een einde aan m'n preek en H
vertelde de kinders vervolgens een berom
geschiedenis.
Wordt vervolgd.