Zaterdag 18 April 1914.
„DE EEMLANDER".
BINNENLAND.
FEUILLETON.
HEILIG MOETEN,
N°. 247 Tweede Blad.
12da Jaargang.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f IJ*O.
Idem franco per post1.50»
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O.IO,
Afzonderlijke nummers - O.05.
Dezo Courant verschynt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Adveitentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT I.
lntercomm. Telefoonnummer 66.
PK IJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regelsf 0.50,
Elke regel O.lOc
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling
Groote letters naar plaatsruimte
Voor handel en bedrijt bestaan zeer voordooligo bepalingen
tot hot herhaald advortoeren in dit Blad, bij abonnoment
Eene circulairo, bevattende de voorwaardon, wordt op
aanvraag toegezonden.
Uitgevers: VALKHOFF Co
Hoofdredacteur: Mr. D. J. VAN SCHAARDENBURG.
Stalen-Generaal.
Onderofficieren en matrozen
der Marine.
Een wetsontwerp tot aanvulling en verhooging
der Marine-begrooting voor 1914 is ingediend,
hetwelk verband houdt met de gevoelde nood
zakelij khe.d om op andere wijze dan tot dusver
geschiedde, te voorzien in de behoefte der vloot
aan onderofficieren en matrozen.
Aan de bestaande wijze van recruteeren zijn
velschillende nadeelen verbonden.
Teneinde deze zooveel mogelijk te ondervan
gen, zullen afzonderlijke opleidingen in het
leven worden geroepen voor onderofficieren en
matrozen, de eerste met een lang, de laatste
met een "korter dienstverband.
Voor opleiding tot onderofficier zullen jon
gens van 14- tot 16-jarigen leeftijd in aanmer
king kunnen komen, welke de hoogste klasse
eener lagere school met vrucht hebben doorloo-
pen, dan wel zich op andere wijze een gelijke
mate van kennis hebben eigen gemaakt, terwijl
als matroos met kort dienstverband jongelieden
en jonge mannen van 1725 jaar zullen worden
aangenomen, aan wie op 't gebied van school-
k.-n 's rlechts zeer geringe eischen zullen wor
den e j.
i. gen-onderofficier sluiten een dienst
verband van ongeveer 8 jaren, de matrozen van
5 jaren, waarvan 6 maanden in de reserve.
Waar de vooruitzichten voor het bereiken
van den onderofficiersrang voor laatstgenoemde
categorie veel geringer zuilen zijn, dan die voor
de matrozen van de oude opleidingen, en zij
geen recht hebben op reëngagement, zal hun
compensatie worden verleend in den vorm van
toekenning eener zoodanige premie (zoogenaam
de spaarpremie) bij ontslag uit den dienst, dat
hun de overgang in de burgermaatschappij in
financieel opzicht gemakkelijk wordt gemaakt,
terwijl het in de bedoeling ligt ambachtsonder-
wijs te doen geven aan diegenen, welke daar
voor lust "en aanleg bezitten. Bovendien zal aan
de matrozen, evenals aan de aan te nemen leer
ling en-onderofiicier de eerste uitrusting op
s rijks kosten worden verstrekt.
De leerlingen-onderofficier en de matrozen
met kort dienstverband die voor den 21sten
Maart van het jaar waarin zij den 19-jarigen
leeftijd bereiken, in dienst treden, zijn vrijge
steld van militieplicht.
De aanneming der leerlingen-onderofficier
heeft, behalve het vormen van het noodige ka
der, nog ten doel het voorzien in de behoefte
der vloot aan matrozen zonder speciale vak
kennis als seiner.
De hierbedoelde bekwaamheid als seiner heeft
geen betrekking op de behandeling der toestel
len voor draadlooze telegrafie, welke aan de
matrozen-telegrafist en het daaruit gevormde
korps onderofficreren-seiner is opgedragen en
kan zonder bezwaar aan matrozen met kort
dienstverband worden bijgebracht.
Hoewel in het algemeen de onderofficiersrang
voor hen niet bereikbar is, kan aan bijzonder
geschikte matrozen met kort dienstverband
wanneer de formatie zulks veroorlooft, gelegen
heid worden gegeven om na li jaar d'enst aan
boord van actieve schepen over te gaan naar
het korps leerlingen-onderofficier.
Aan matrozen met kort dienstverband die het
tot matroos le Klasse hebben gebracht en die
uitmunten door gedrag en bekwaamheid, kan, in
dien de promotie zulks toelaat, na afloop van
hun actieven dienst worden toegestaan een
nieuw dienstverband van vier jaren werkelijken
d.enst aan te gaan.
Geven zij na afloop van dit tweede dienstver
band den wensch te kennen, als matroos bij de
Kon. Marine \e blijven doordienen, dan kan
zulks bij goed gedrag worden toegestaan.
Reëngagement in den zin, als aan de overigo
categorieën van schepelingen kan worden toe
gestaan, is voor de matrozen met kort dienst-
vezrband uitgesloten.
Aannemende, dat de regeling met 1 Juli 1914
in werking zal kunnen treden, zullen de voor
dit jaar geraamde kosten voor de opleiding van
jongens en lichtmatrozen te Hellevoetsluis en te
Willemsoord in verband met de nieuwe oplei
ding van personeel met kort dienstverband
slechts verhoogd behoeven te worden met de
kosten van een naar schatting 200-tal uitrustin
gen, zijnde totaal f 25,800.
Inlichtingen op een adres van
W. H. J. baron van Heemstra
te Smyrna.
Door den Minister van Buitenlandsche Zaken
zijn aan de Tweede Kamer toegezonden inlich
tingen op het adres van W. H. J. baron van
Heemstra, te Smyrna, houdende verzoek om een
onderhoud in te stellen naar zijne gedragingen
en die van den consul-generaal te Smyrna en
maatregelen te nemen om adressant door de
Turksche Regeering te doen schadeloosstellen.
In zijne Nota zet de Minister uiteen, dat de
weigering van de Turksche Regeering om het
niet achterhaalde gedeelte van het door baron
Van Heemstra aan de roovers, die hem op 16
Mei 1907 gevangen namen, uitbetaalde losgeld
te vergoeden, uilsluitend is te wijten aan het
feit, dat baron Van Heemstra, toen hem eenigen
tijd vóór zijn gevangenneming door de bevoeg
de Turksche autoriteit te zijner beveiliging is
aangeboden een wachtpost van gendarmen op
zijn landgoed te plaatsen, zulks heeft geweigerd.
Baron Van Heemstra heeft zich op 1G Januari
1912 hoogst onbetamelijk gedragen tegenover
den consul-generaal te Smyrna, Mr. Van Uije
Pieterse. Herhaaldelijk met de vuist op tafel
slaande, heeft hij dezen toegevoegd, dat hij zijn
tien duizend gulden van den Staat der Neder
landen niet ontving om als een rijk heer le
leven, maar om zijn landgenooten te dienen.
De consul-generaal gaf baron Van Heemstra
toen te kennen, dat hij door dezen diep belee-
digd was en verzocht hem zijn kamer te ver
laten.
Toegang tot het consulaat is den heer
Van Heemstra nimmer geweigerd en evenmin
is hem bescherming ontzegd.
Uitvoerig wordt voorts uiteengezet, dat de
voorstelling van zaken, door baron Van Heem
stra gegeven in zijn bij het verzoekschrift ge
voegd, in de Fransche taal gesteld, memoran
dum in vele opzichten bezijden de woorheid is.
Den Minister komt het voor, dat er geen aan
leiding bestaat, aan het verzoek van den heer
Van Heemstra te voldoen.
Berichten.
De Staatscourant van Zaterdag 18 April
bevat o.a. de volgende Koninklijke Beslui
ten:
'benoemd tot registratie-ontvanger te Om
men P. J. Oud, eervol ontslagen ontvanger te
Texel;
op verzoek eervol ontslagen W. I. PonLier,
hoofdcommies aan het Departement van Jus
titie, onder dankbetuiging.
Tot 2e secretaris hij de Britsche legatie
te Den Haag, is benoemd de heer F. Gerald
agar Robartes ter opvolging van graaf Ch.
Bentinck, die naar Tokio is verplaatst en a.s.
zomer daarheen vertrekt.
Graaf Bentinck, Engelsch onderdaan, stamt
af uit het Nederl. adellijke geslacht der Bcn-
tinck's. Hij spreekt en schrijft gemakkelijk
onze moedertaal en heeft zich gedurende zijn
5-jarigen werkkring alhier veler sympathie
zoowel in de aanzienlijke als in de burger
kringen verworven.
De vlootplannen. Men meldt ons
uit 's Gravenhage:
Indiening van voorstellen tot aanbouw van
een slagschip is eerst te verwachten nadat
vice-admiraal Tydeman, naar Batavia ver
trokken, voor eene bespreking hierover met
de Indisdhe regeering, zijn opdracht vervuld
heeft.
Eerstdaags wordt hij te Batavia verwacht.
Bouwfonds BinnenL Zaken.. Bij
de Tweede Kamer is ingekomen een wvs-
ontwerp tot instelling van een Bouwfonds
voor het departement van Binneniandschc
Zaken.
De opdracht aan den heer
Van Kol. „Het Volk" deelt mede dat de
opdracht aan den heer Van Kol strekt om tc
onderzoeken, welke regeeringsmaatregelen in
Japan zijn genomen om het land te ontwik
kelen van een landbouwend volk tot den mo
dernen, door de industrie beheerschlen toe
stand.
Electriciteitsvoorziening te
Culemborg. Onder voorbehoud, dat de
gemeente vrij blijft om zich met de gemeente
Nijmegen te verstaan, zoolang de provincie
•Gelderland nog niet met den aanleg is begon
nen, besloot de Raad der gemeente Culem
borg in zijn zitting van 15 dezer, na deskun
dig te zijn voorgelicht door den heer Van der
Hegge Zijnen, ing. te Utrecht, om gedurende
zes jaren garantie te verleenen aan de pro
vincie Gelderland in de exploitatiekosten, in
dien deze provincie een hoogspanningsleiding
met transformator laat aanbrengen, waardoor
het Culemborg mogelijk wordt electrischen
stroom te betrekken.
Deze garantie bedraagt voor het 1ste jaar
f 0.30, voor het 2de f 0.50, voor het 3de f 0.70,
voor het 4de f 0.90 en voor het 5de en 6de
f 1.00 per inwoner.
Schoonheid in opvoeding en
anderwijs. (Vervolg.) De aigevaardigden
en leden der conferentie, die bovengenoemde
veroeniging ter gelegenheid van haar tienja
rig beslaan heden en morgen te 's Gravenhage
houdt, zijn Donderdagavond <1001* het hoofd-
eu coiiferenliebestuur in genoemd schoolge
bouw officieel ontvangen. De algemeene voor
zitter der vereoniging, de heer J. D. Bos, heet-
'Ife de talrijke aanwezen welkom, in het bij
zonder den 'Haagschen wethouder van onder
wijs, den heer Verbroek, zij,n Arnhemschen
collega, den heer Goedhart, die door Arnhem
ter conferentie was afgevaardigd, mej. E.
Groothoff, gemeentelijk onderwijs-inspeclrice
te Amsterdam en den Haagschen inspecteur
bij het middelbaar onderwijs Ten Bruggen-
catie. De heer Ros gaf een korte uiteenzelling
(van het do-el der v ca* eend ging, het doen be-
jgfnijipen der schoonheid door allen, dat tol
waarachtig geluk der mensohheid leiden zal.
Met een humoristisch woord huldigde daarna
een lid van het hoofdbestuur, de heer C. Vrij,
den heer Ros, de secretaresse, mej. Dyserinck
e. a., die de vereeniging niet alleen destijds
geestdriftig hadden opgericht, maar ze ook
mei volharding door alle moeilijkheden heen
had geholpen. Mevr. BoldinghGoemans, van
d;en Helder, verwierf veel bijval met eenige
voordrachten, gedichten van Ada ma van
Eoheltema,, Gezelle, Marie Boddaert e.a. en
mej. Joanne Brevet song heed verdienstelijk
eenige liederen.
Het bezoek der Parijsche gemeente
raadsleden.
De tweede bezoekdag van de Parijsche ge
meenteraadsleden aan de residentie had ten
doel de gasten kennis te doen maken met
eenige merkwaardigheden in de gemeente en
een overzicht te geven van den aanleg der
residentie.
Op alle tochten, ook op deze, begeleid door
den burgemeester en de wethouders, werd
de deputatie eerst geleid naar het gemeente
museum, waar de directeur, dr. Van Gelder,
hun vooral de verzameling oud-Delftsch por
selein liet zien. Daarna werd een rondgang
gemaakt in het kabinet van schilderijen (Mau
ri tshu is), waar de directeur, "prof. Martin, de
meest belangrijke schilderijen liet zien. Ver
volgens werd naar het stadhuis gereden. Na
een bezichtiging van den voorgevel van hel
gebouw werden inwendig bezichtigd de kamer
van den burgemeester, de trouwzaal en de
schepenbank.
Hierna werd een rijtoer door de stad ge
maakt. De Parijsche gasten bezochten daarbij
een openbare school aan de Van Beuningen-
straat, de Schevemngsche Visschershaven, üet
wandelhoofd en de Kurzaal.
Tot afscheid werd den Parijschen hecreu
'n lunch aangeboden in het Hotel des Indes.
Op uitnoodiging van den Haagschen bur
gemeester werden de Fransche heeren, alvo
rens naar Amsterdam te vertrekken, nog in
tie gelegenheid gesteld, een gedeelte der open
bare vergadering van de Tweede Kamer bi:
te wonen.
Het gezelschap woonde in de gereserveerde
loges de zitting hij, toen dr. Bos aan het
woord was. Zij waren verrast door het rustig,
kalm verloop, waardoor zich hier de zittin
gen in vergelijking met die der Fransche
Kamer kenmerken.
Natuurlijk richtten zich veler blikken uit de
Kamer naar boven.
Te 4 uur vertrokken de vertegenwoordiger?
der Holl. trein naaar Amsterdam, met den
Franschcn gezant, den heer Pellet, die z'n
landgenooten naar Amsterdam vergezelde.
De burgemeester, de wethouders, de ge
meentesecretaris en de referendaris, mr. Ter
Pelkwijk, aan de deputatie toegevoegd, deden
hen uitgeleide tot aan het salonrijtuig, dat aan
den trein werd aangehaakt.
Te 5 uur 12 min. arriveerde de trein aan
het Centraal station te Amsterdam.
Ter ontvangst waren aanwezig do heeren
jlir. mr. dr. A. Röcll, burgemeester, en wet
houders, dc heeren Th. F. A. Delprat, mr. S.
de Vries Czn., dr. N. M. Josephus Jitta, de-
hoofdcommies, mr. dr. S. van Brakel, en de
stationschef, de heer Krapels.
Er was een talrijke menigte zoowel binnen
als buiten het station, die dc gasten luide toe
juichen. Zelfs hoorde men hier en daar roo
pen: „Vive la FranceI"
Van het Centraalstation ging men per auta
naar het Stadhuis. Aldaar werd de thee ge<
bruikt en toonde men den gasten in de bu*»
gemeesterskamer de verschillende schilde*
rijen.
Vervolgens begaven de heeren zich naai
het Brack's Doelen-Hotel; alwaar het luxueust
vorstenapartement in gereedheid was g«x
bracht voor de ontvangst der gasten.
Gisterenavond half acht vereenigde het gc<\
meentebestuur van Amsterdam in „Maiso*
Couturier" de deputatie van den Conscilmov
nicipal van Parijs, aan een te barer cere ge
geven feestmaaltijd.
Toen alle autoriteiten (ouder de aanwezigs
raadsleden treffen wij de namen der socialist
lische afgevaardigden Wibaut (wethouderv
Oudegeest, Gulden en Van der Tempel aan)
hunne plaatsen in de smaakvol versierde feest
zaal hadden ingenomen, verhief dc burge
meester zich van zijn zetel en noodigdc d<
aanwezigen uit den eersten dronk le wijden
aan de groote Fransche notie en aan den
president der Fransche republiek.
Geestdriftig werd door de fecstgenoolen aan
dit verzoek voldaan.
De commandant Génie, militaire attaché bij
de Fransche ambassade hier te lande, stelde
daarop een dronk in op H. M. de Koningin,
Z. K. H. den Prins, H. K. II. Prinses Juliana
en dc Koningin-Moeder.
Alle aanwezigen verhieven zich daarbij va*
hun zetel.
Aan 't dessart achtte de burgemegster H
oogenhlik gekomen om de aanwezigen te veis
zoeken ter cere der gasten 't glas. op te hef feit
In een hartelijke toespraak vertolkte burge
meester Röell de gevoelens, die allen bezielt
nu de Parijsche gemeenteraadsleden gevolg
gegeven hebben aan de tot hen gerichte uit
noodiging, om na d eschoone residentie, ook
Neerland's werkzame hoofdstad met ccn be
zoek te vereeren.
De president van den Parijsehen gemeente»,
raad, de heer Chassaigne Goyon, sprak daarop
mede namens de andere heeren zijn diepgc-
voelden dank uit voor de hartelijke ontvangst
welke, naar hij zeide, zich over hunne beschei*
den persoonlijkheden heen richtte tol de stad
Parijs en tot Frankrijk.
Mijne heeren, aldus besloot de woordvoer<,
der der Fransche gasten, ik hoop, neen ik ben
er zeker van, dat het helaas te korle bezoek
aan uwe hoofdstad een onuitputtelijke brorj
van vruchtbare ervaringen zal worden, welke
onze medeburgers ten goede kunnen komen.
Uit naam van onzen gemeenteraad hef ik het
glas op ter eere van den Amsterdamschcn ge
meenteraad en van zijn burgemeester en wet
houders. Ik wijd dezen dronk aan onze twe^
groote steden, aan een spoedig wederzien. Ib
drink op Neerland's voorspoed.
De deputatie uit den Parijschen gemeente»,
aad heeft hedenoclilJdmi een bezoek gebracht
aan d'e gemeentelijke electriciteits werken M
Amsterdam.
Aldaar was de heer dir. W. Lulofs, djired*
t?ur der gemeentelijke electrioit ei tswerken
aanwezig om de Parijsche heeren, die ver
gezeld waren van het dag. bestuur der hoofd
stad.
Vervolgens begaf het gezelschap zich naaif
de nieuwe gasfabriek aan don AmsteL
Aan do Zuidpr gasfabriek had de ontvangst
plaats door den directeur der gemeentegas-
16
Dooa
Vertaald door
M. MIDDELKOOP.
Heb ik je al verteld, dat ik ruim twee dagen
ill Korea geweest ben? ik ha<l ai veel over
die plaals gehoord, maar mot geüacht haar
ooit te zuilen zien. De menschen wonen er in
vreesehjke kleine, bemoederde liuisjes en de
aimoeue is verschrikkelijk. Geen wegen, geen
straten, niets; alleen een waas van trooste
loosheid, waarin alles gehuld schijnt. De on
wetendheid en de afzondering, waarin het
volk voortleeft, is ontzettend.
De kist van huis was meer dan bevredigend.
Ik heb al die mooie dingen met buitengewoon
veel pleizier gedragen.
De hoed, die m'n zuster me zond, is onge
veer t formaat van een wagenrad; 'n sterke
hoedespeld en n lichte bries is alles wat ik
noodig heb om er mee naar Luilekkerland te
kunnen zeilen. En dan schreef m'n zuster
nog wel, dat hij zoo eenvoudig was! In ieder
geval is hij zeer smaakvol en als ik hem
draag doet m'n gezicht aan een rose-achlige
maan denken, die van achter 'n zwarte wolk
te voorschijn komt. Ik heb me eerst moeien
oefenen om er goed mee te kunnen balan-
ceeren.
Ik blijf hier tot 't eind van Juli en ik denk
erover om dan met de zuster van Mrs. Heath,
SU* ia Shanghai woont, mee te oaan. Ik houd
heel veel van haar en 'k ben zeker het er erg
gezellig le zullen hebben.
Ik voel me evenwel 'n beetje als 'n inteeken-
iijst, wanneer ik zoo van den een naar den
ander gestuurd wordt, maar ik moet iedere
aiiiiuut bezet hebben, als ik geen werk heb.
Juist word ik naar 't tennisveld geroepen,
dus moet ik ophouden.
Shanghai. China, Augustus 1903.
De mail vertrekt dezen morgen en ik ben
vast besloten je te schrijven, al stuur ik er
ook 'n dozijn partijtjes door in de war. Zoo
als je ziet ben ik in Shanghai, die wonder
lijke stad, die in haar omgevingen een even
zonderlingen indruk maakt als 'n zijden kap
op een hooiberg. Er zijn ruime boulevards,
groote huizen en prachtige thee-tuinen, en
alles wemelt van gele Oosterlingen. Iedere
nationaliteit is hier vertegenwoordigd en de
menschen ontmoeten elkaar en scheiden ia
steeds wisselende menigte. Op ieder hoek staal
'n grooten, majestueuzen Sheik, het hoofd niet
rood doek omwonden, die het verkeer ordent.
Hier en daar ziet men in de straten 'n regi
ment Engelsche soldaten, zoo fier en vastbe
sloten, dat men hun overwinningen begint
te hegrijpen. De alomtegenwoordige Rus kau
men overal uit herkennen, zwijgend en ern
stig; maar in al z'n handelingen even on
barmhartig en hebzuchtig, nis het land dat hij
vertegenwoordigt. Franschen, Duitschers en
de Amerikanen niet te vergeten volmaken het
panorama, dat men tevergeefs ergens elders
op den aardbol zoekt.
Ik vermoed, indien de broeders iets van al
m'n uitgaan wisten, ze wel zouden denken,
dat ik on 't -hollend ylak btal En dat u tocb-
niet zoo. Ik laat den slinger alleen maar eens
goed in beweging komen, opdat ik friscli en
opgemonteerü naar m'n arbeidsveld, met zijn
orgeis en koraalgezang terugga, 't Is grappig,
maar als dagelijksch voedsel, Kan ik toch beter
heiligen dan zondaars verdragen!
M'n vrienden, de Carters, wonen aan zee.
Ze houden veel paarden en bedienden en heb
ben zich met 'n weelde omringd, zooals al
leen het Ooslen kan opleveren, lederen mor
gen, voor ik opsta, komt 'n sluw-uitziende
Chinees, in vollen livrei, aan m'n kamerdeur
en meldt plechtstatig: „Missie, bad is klaar,
goeden morgen." Vanaf dat oogennlik wordt
mij ternauwernood, toegestaan zelf m'n zak
doek le dragen.
De wegen in den omtrek zijn prachtig ea
we rijden urenlang voorbij groote landhuizen,
allen in Engelschen stijl opgetrokken.
Een ding is evenwel afgrijselijk, namelijk
dc Chinecsche graven. In de velden, op de
erven, voor en achter de huizen en op de
wegen doet ieder ongebruikt stukje grond,
groot genoeg om een kist in te bergen en met
'n beetje zand te bedekken, dienst als be
graafplaats.
Alles rondom me Is heel interessant en ik
geniet er ook wel van, maar liefste, voor jou
behoef ik er niet omheen te draaien, er is een
rusteloosheid in me, die me soms half krank
zinnig dreigt te maken. Er is niets onder Gods
zon, dat een vrouw haar tehuis en verloren
liefde kan vergoeden. O, het klinkt zoo mooi
de menschheid lief te hebben, maar ik ben nu
eenmaal voor specialiste geboren. Het ver-
lèden is wel met wortel en tak uitgeroeid,
maar do verschrikkelijke leegte is gebleven.
Ik gevoel geen smart over wat geweest is,
maar over dat, wat niet ls.
Dia laatste zin komt ma aai beetle malaria-1
achtig voor ik zal dadelijk naar boven gaan
en 'n quinine-pil slikken.
Soochow, Augustus 1903.
Ziezoo, dit is de eerste brief, enen ik je wer
kelijk van uit China schrijf.
Snanghai telt niet mee; Soochow is eerst
het echte. De ontzaggelijke quanliteit en
qualiteit van vuil overtreft hier alle voorstel
lingen. Vuil en kinderen die zijn er bij
duizenden onder je voeten, rondom je hie
len, ieder hoekje en gaatje is ei* vol van.
Van Shanghai naar Soochow is slechts een
nachtreis en daar ik 'n invitatie had om te
komen en den Zondag over te blijven, besloot
ik er gebruik van te maken.
Het vaartuig, waarin ik kwam, zou je moe
ten zien om het op den rechten prijs te kun
nen stellen. Men noemt het hier een huisboot,
maar het is oen constructie die geheel nieuw
voor me was. Beneden zijn kamertjes, ieder
van een rustbank voorzien, waarop men kan
slapen. De passagiers brengen hun eigen
beddegoed en voedsel mee. In het bovenste
gedeelte van de boot is een soort zolder, juist
hoog genoeg, dat een man er kan zitten en
daar verdrongen zich honderden uit de min
dere volksklasse. Een sleepboot trekt zeven
of acht van deze vaartuigen tegelijk. Ik zal je
maar niet vragen je den toestand in te den
ken; ik moest het er uithouden, maar jij be
hoeft het gelukkig niet.
Juist met zons-ondergang verlieten we
Shanghai. Ik trok me zooveel mogelijk uit dc
menschen terug en trachtte m'n onsmakelijke
omgeving te vergeten. De zeilen van duizen
den vaartuigen teekenden zich groot en zwart
tegen d« roode lucht aL als ze geluidloos
voorbijvoeren. In het schemerachtige licht
las ik op den voorsteven van 'n reusachtige
schoener „The Mary, Boston, U. S. A." Kun
je hegrijpen hoe ui n hart naar „The Mary,
Boston, U. S. A." trok? Het was 't eenige ia
oie gansche onbekende wereld, dat mijn taai-
sprak.
Toen ik in m'n kamertje kwam merkte ik,
dat ik het moest deeien niet 'n aardig, kleiu
Chineesch meisje, gekleed in 'n lang over»
kleed, ik inoet je bekennen, dat 't een heclö
verlichting voor me was, want ik gevoelde
me alleen, en toen ik ontdekte dat ze 'n
beetje Engelsch sprak, had 'k haar wel wille»
omhelzen.
We richtten een kouden maaltijd op mijt
koffer aan, zeilen onze eenige kaars in 't rnid»
den en 't feest begon. De kleine miss Izy wai
niet zoo verlegen als zij er uitzag en wat zij
in woordenkennis tekort schoot vulde zij met
gebaren aan. Af en toe proestten we van t
lachen over de pogingen om ons verstaanbaar
le maken en zij was even nieuwsgierig be»
treffende mijn ldeeding als ik omtrent de hare.
Ze keek met ongeveinsde belangstelling toa
hoe ik me ontkleedde, het heele, langdurige
proces met aandacht volgend; toen stond ze
op, maakte een band los en stapte uit haat
overkleed; stond een oogenblik in haar wille
onderkleercn, die precies als haar bovengoed
gemaakt waren, smeet haar kleine pantof»
feitjes lustig de lucht in en rolde in haas
bed. Ik weet niet of dit algemeen gebruik i*
in China; in ieder geval zal het miss Izy niel
zoo gaan als die oude dame die zelfmoord
pleegde, daar het vele open- en dichtknoopeff
haar zoo vermoeide.
Wordt vervolgd*
