Dinsdag 9 Juni 1914.
BUITENLAND.
_FEUILLETON._
TANTE LÜTTE.
N°. 289
12do Jaargang»
ABONNEMENTSPRIJS;
Per 8 maanden voor Amersfoort f l.OO»
Idem franco per post1.50*
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukkon) 0.10.
Afzonderlijke nummers - 0.05.
Pezo Courant versohynt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
reau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels.. f O.30.
Elke regel meer0.10,
Dienstaanbiedingen 23 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeor voordoolige bepalingen
tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnomont,
Eene circulairo, bevattende do voorwaarden, wordt of
aanvraag toegezonden.
Hoofdredacteuri Mr. D. J. VAN SCHAARDENBURO. „DE EEMLANDE
Uitgevers! VALKHOFF Co.
Politiek Overzicht.
De kabinetskrisis in Frankrijk
De kwestie van den driejarigen diensttijd,
die aan Doumergue den lust heeft doen ver
gaan om aan heL bewind te blijven, is voor
.Vivianij die naar hot algemeene oordeel de
aangewezen maai was om de taak van hem
over te nemen, het struikelblok geweest, dat
gijne pogingen om een nieuw kabinet samen
te stellen, heeft doen mislukken. Hij had er
naar gestreefd in den strijd over dit punt
een bemiddelend standjpunt in te nemen. In
de regeeringsverklaring, die hij in de bijeen
komst, waarin hdt kabinet zich zou consti-
tueeren, aan zijne toekomstige ambtgenooten
ter goedkeuring voorlegde, kwam over het
militaire vraagstuk deze formule voor: „De
regeering bekrachtigt haar voornemen, de
door hel parlement aangenomen wet regel
matig en eerlijk (avec régularité et loyauté)
toe te passen. Het kabinet is echter voorne
mens, de voordrachten over de militaire voor
bereiding van de jeugd en over de betere aan
wending van onze reserves aan de beoordee
ling te ooiderwerpen. "Wanneer deze voor
drachten zullen zijn aangenomen en in wer
king gebracht, en wanneer door de ondervin
ding 'hunne deugdelijkheid is vastgesteld, dan
zal men eene verlichting van de militaire
lasten onder de oogen kunnen zien, als op da!
tijdstip de buitenlandsche toestand zulks toe
laat."
Door dezen volzin hoepte Viviani de diep
gaande meeningsversichillen te kunnen over
bruggen. Maar hij is tot het inzicht gekomen,
dal dit niet mogelijk was. In de eerste verga
dering van het nog in de geboorte verkeerendj»
kabinet is gebleken, dat men 't over eene be
middelingsformule niet eens kon worden. Da
.meesten van de mannen, die Viviani had -aan
gezocht als zijne medewerkers in heb kabinet
te treden, waren bereid er hunne goedkeu
ring aan te verleenen, onder den indruk voor
al van de in Rusland heerschende stemming,
waarvan de juist in Parijs aangekomen am
bassadeur der Fransche republiek te Peters-
burg gezegd wordt, getuigenis te hebben afge
legd in de verklaring„Ik kan niet naar Pe
tersburg terugkeeren, als er aan de drie-
jarenwet getornd wordt." Deze verzekering
van ambassadeur Paléologue, die bevestigd
werd door de verklaringen, welke de Russi
sche ambassadeur te Parijs had laten uit
gaan, schijnt zeer gewogen te hebben; zij
moet de meesten hebben bewogen genoegen
ie nemen met eene formule, waardoor voor-
loopig de driejarenwet werd bestendigd.
.Maar twee van de aanwezigen konden zich
niet neerleggen bij eene zinsnede, die hot her
stel van den tweejarigen dienst verwees naar'
eene verre en onzekere toekomst en zelfs dan
nog dit verbond aan de voorwaarde„als de
buitenlandsche toestand zulks toelaat". Zij
waren van meening, dat aan eene in zoo vage
termen gekleede toezegging elk bindend ka
rakter ontbrak. Zijnerzijds verklaarde Viviani,
<jaï hij niet op zijne verantwoording kon ne
men een bepaalden datum te stellen voor de
fvervuLling van de belofte der vermindering
van den diensttijd, omdat dit een maatregel
was, die zou afhangen van omstandigheden,
waarop de regeering niet bij machte was in
vloed uit te oefenen.
Niet zond-cir bitterheid heeft Viviani zich
uitgelaten over den tegenstand, die zijne be
moeiingen ale ka bin ets-formateur heeft ge
dwarsboomd. Op de vraag van een dagblad
schrijver of hij er aan dacht zijne pogingen
te hervatten, heeft hij geantwoord: „Neen! Ik
kan niet strijden tegen republikeinen, die mij
in hot gelaat spuwen, als ik tot hen spreek over
de buitenlandsche omstandigheden." Die
woorden heeft hij, bij nadere overweging, niet
willen handhaven; in een schrijven aan de
Temps verklaart hij te hebben gezegd, dat het
hem nieit mogelijk was te regeeren tegen eene
aanmerkelijke fractie van de hnkerijde en dat
hij, voor haar niet willende wijken,"er de voor
keur aan had gegeven zich terug te trekken.
Hij heeft daaraan toegevoegd, dat hij de ver-
zoenlijkheid tot het uiterste had gedreven.,
maar het oog niet had kunnan sluiten voor
de omstandigheden in het buitenland en voor
de tegenwoordige militaire omstandigheden.
Hij zcide: „Wij kunnen op een oogenblik,
waarop men rondom ons zich steeds meer toe
rust, er nieit aan denken, onae militaire la-acht
te verminderen. In één woord: wij waren hot
niet slechts oneens over de bewoordingen van
de formule. Ik had deze formule wel door een
andere kunnen vervangen; maair in de zaak
zelve bestond tussdhen ons een diepgaand
meeningsverschil."
De kwestie is hiermee zuiver gesteld. Met
liet mislukken van do zending van Viviani is
het uit mot de pogingen om tusschen de strij
dige meeningen te bemüddelen. De vraag of
men voor of tegen de handhaving van de drie
jarenwet is, beheersebt den politieken toe
stand In Frankrijk, en de nieuwe regeering
zal tegenover die vraag beslist stelling moe
ten nemen.
Uit de door den president aan Ribot gege
ven en door dezen aanvaarde opdracht tot sa
menstelling van 'een kabinet blijkt, dat nu de
oplossing van de krisis wordt gezocht in den
zin van handhaving der driejarenwet.
Duitschland.
'B t n n, 8 J ai n i. Heden morgen is ;de
prins van Scha/uwburg—Lippe, die hier als
majoor dient bij een dragonder-regiment van
zijn plotseling schichtig geworden paard ge
vallen. Hij kreeg een ilidhte hersenschud
ding. Zijn toestand is bevredigend.
Ook de laatste van de klachten, die tegen
het legerbestuur waren ingediend door bur
gers van Zabera, die in den nacht van 28
November 1913 in den pandoerenkelder op
gesloten zijn geweest, is thans ingetrokken. De
slotenmaker Kormann, wien de luitenant
Schadt met een vuistslag een tand had uitge
slagen, had de met de overige klagers getrof
fen schikking niet willen aannemen. De
nieuwe onderhandelingen, die met hem zijn
gevoerd, hebben er toe geleid, dat hij met 50
mark als smartegeld genoegen neemt.
Het legerbestuur heeft zijnerzijds de pro-
cessen) die het 'bij den burgerlijken rechter
aanhangig heeft gemaakt, waardoor deze zaak,
die het gaarne in het vergeetboek wil bren
gen, zou kunnen worden heropend, allen in
getrokken. Dat is o. a. het geval met de tegen
het dagblad Der Elsasser ingediende klacht
wegens aansporing van soldaten tol ongehoor
zaamheid, Dit blad had, op grond Aan een
bij eenige rekruten ingesteld onderzoek, zich
de zekerheid A-erschalt, dat de onbehoorlijk
heden, die luitenant von Forslner had gezegd
over de Fransche vlag, juist waren weerge
geven. De rekruten zijn tot zware discipli
naire straffen veroordeeld; maar door de in
trekking van de klacht is het blad niet mee
in staat hel bewijs te leveren van de feiten,
die het had vermeld.
Berlijn, 8 Juni. De kamer van strafza
ken van de rechtbank heeft drie werklieden,
die in het begin van Maart het gedenkteeken
van keizer Friedrich in Chariottenburg op 14
plaatsen met roodc verf besmeerden, lot an
derhalf jaar en een kroeghouder wegens mede
plichtigheid tot een jaar gevangenisstraf ver
oordeeld. In het vonnis wordt gezegd, dat
deze daad geen kwajongensstreek is, maar een
gevolg van de aanhoudende ophitsing door de
sociaal-democratie.
Frankrijk.
P a r ij s 8 Juni. RiboL heeft de opdracht
tot samenstelling van éen kabinet officieel
aangenomen.
In den namiddag van den dag, waarop hij
aan den president der republiek het mandaat
om een kabinet samen te stellen heelt terug
gegeven» is Viviani in de Kamer versche
nen. In. een gesprek, dat hij daar voerde, heeft
hij gezegd, dat hij in zijn streven naar ver
zoening Lot aan de grens van hel mogelijke
was gegaan, zoowel in de keuze van zijne
medewerkers als in het opstellen van het
programma, A'ooral walt den duur van den
militairen dienst betreft. Bij de bepaling daar
van kan men den buitenlandschcn toestand
evenmin buiten rekening laten als de speci
aal militaire eischen. Hij is bereid, zich on
ledig te houden met de vraag van het beste
gebruik der reserven cn van de organisatie
der militaire opvoeding van de jeugd; maar
men moet daarin werkelijke ondervinding
verzamelen. Men kan aan de jonge mannen
<ie kazerne niet besparen, omdat zij in hun
dorp op veertig Zondagen hebben geëxer
ceerd. ivlen moet afwachten, wat eenige lich
tingen aldus vooraf geoefende jonge man
nen gedurende een zekeren tijd presleeren.
Men kan op een tijdstip, waarop aan gene
zijde van de grens met de toerustingen steeds
wordt voortgegaan, niet aan eene verminde
ring van die weerbare macht denken. H/et was
dus niet de vraag der redactie van de for
mule, maar een zakelijk verschil,, dat zijne
medewerkers van elkaar scheidde. Hij meent
zijn plicht te hebben gedaan.
De woorden A*an den Franschen ambassa
deur te Petersburg, de heer Paléologue, waar-
van hierboven melding is gemaakt, zijn, vol
gens de Temps, niet in de laatste dagen ge
sproken na zijne terugkomst uit de Russi
sche hoofdstad in Parijs. Wel heeft de heer
Paléologue schriftelijk de aandacht xaa. zijno
regeering gevestigd op de ernstige geA'olgen,
die eene vermindering A-an Frankirijk's mili
taire macht zou hebben voor den toestand van
Europa. Toen hij het ambt van ambassa
deur aanvaardde, heeft de heer Paléologue
de voorwaarden opgenoemd, Avaaronder hij
de zending op zich nam; daaronder Avas do
allerivoadiigste die volledige handhaving van
de driejarenwet.
De president der republiek heeft zich, na
dut Viviani het mandaat tot samenstelling
van het kabinet had teruggegeven, tot ver
scheidene andere staatslieden gewend, maar
tot dusver zonder succes. De Aoorzitter A'an
de Kamer Deschanel heeft verklaard, dat hij
't als zijn plicht beschouAvde het Aroorzilter-
schap van die Kamer, dat hij. te danken had
aan het vertrouwen van 411 afgevaardigden
Aran verschillende richting, verder te voe
ren. Dclcassé heeft zich verontschuldigd, om
dat zijne gezondheid 't hem thans niet mo
gelijk maakte zich met de samenstelling A-an
een kabinet te belasten. De senator Jean Du-
puy heeft verklaard, dat liij zich niet kon
beschouwen als de man, die was asjngewezen
tot vorming van een ministerie en heeft hem
verwezen naar zijn ambtgenoot Pcyhral. Deze
heeft op zijno beurt de opdracht tot vorming
van een kabinet geweigerd, maar hoeft ziah
bereid verklaard in eene ministerieelo com
binatie op te treden, wanneer zijne aanwe
zigheid nuttig kon zijn. t
Delcassé lijdt aan .een steenpuist, waarin
cerg?storen gesneden werd; hij heeft lichte
koorts en hoest sterk, omdat hij kou heeft
gevat; zijn toestand geeft tot geene bezorgd
heid. aanleiding.
Engeland.
Londen, 8 Juni. Een dertigjarigen
ambachtsman is in Bowstrect voor den
politierechter verschenen op eene klacht, dat
hij in Buckingham Palace is gedrongen. In
zijn antwoord aan den magistraat zcide hij,
dat hij, daar hij hoorde dat de suffragettes
niet in het paleis konden komen, zich heeft
afgevraagd of hij zich daar niet toegang kon
verschaffen. Hij voegde daaraan toe, dat hij
onder den invloed van sterken drank heelt ge
handeld. De behandeling xan de zaak is uit
gesteld.
Londen, 8 Juni. Terstond nadat de 'ko
ning en de koningin waren verschenen in de
kondnklijlke doge op het .terrein van het in
ternationale concours hip,pique van Olym
pic, stond eon igiood /gekleede jonge vrouw
idi-c tegenover de dofge .gezelten was, op en
riep de koningin eenige woonden toe, be
trekking hebbende -op de gedwongen voe
ding van de gevangen suffragettes. Zij werd
onmiddellijk gegrepen dioor twee politie
lagen ton en, ondanks haar A'erzot, verwij
Klerd.
Hel plan om den burgerlijken rechter te
hulp te roepen tegen het misdadige drijven
van de suffragettes, steunt op eene vondst, die
gedaan is bij de laatste huiszoeking in hel
hoofdkwartier in Kings way. Toen is de over
heid in het bezit gekomen A'an eene lijst vau
inschrijvingen in het fonds, waaruit de leid
sters der beweging de gelden putten, die noo-
dig zijn om de beweging gaande te houden.
De juristen van het Homo Office overAvegen
nu het instellen van vorderingen, waarbij deze
inschrijvers(sters) aansprakelijk worden ge
steld voor de vergoeding van de stoffelijke
schade, die door de aanslagen van de suffra
gettes AA'ordt teweeggebracht, op grond dal de
bijdragen zijn gegeven met onloochenbare
kennis van het militante en anarchistische
doel, Avaarvoor zij bestemd waren.
Italië.
Rome, 8 J u n i. De arbeidsbeurs heeft
eene slaking afgekondigd als protest tegen dc
gebeurtenissen van gisteren.
In de Kamer stelde een afgevaardigde voor
do zitting te sluiten ten 'tceken A'an rou\v
tengevolge van de gebeurtenissen in Ancona
De onder-staatssecretaris van binnenlandschö
zaken bestreed dit voorstel. Toen het voorstel
in stemming werd gebracht, bicken er niet
genoeg leden aanwezig te zijn. Morgen Is er
weder zitting.
Tweede telegram. Daar de arbeids<
partij eene staking had afgekondigd wegens
het gebeurde in Ancona, gingen vele Averlc-
lieden niet aan den arbeid. De trams en do
openbare vervoermiddelen liepen niet. Dc
Avinkels zijn open en de stad behoudt haaf
gewoon aanzien. Heden avond Averd eene pro*
teslvergadering gehouden in het volkshuis
Na afloop van de vergadering beproefden be<
loogers zich naar helf midden van dc stad ts
begeven, maar zij vonden den weg versperd
door troepen, karabiniers en agenten van po*
litie. Zij wierpen naar dezen met sleeneti. Ex
hadden eenige botsingen plaats, die niet ern
stig waren; daarna verstrooiden de betoogers
zich.
Ancona, 8 Juni. Heden morgen werd
eene betooging gehouden, die door eenige in
cidenten Averd gevolgd. Een van dc slachtof
fers van de gevechten van gisteren is in hi
hospitaal overleden.
Oostenrijk-Hongarije.
Ween en, 9 Juni. Tusschen Bulgarije en
Oostenrijk-Hongarije is eene postovcreen*
komst gesloten, waardoor de brie/porto's iü
het verkeer tusschen de beide landen met het
binncnlandschc tarief gelijk gesteld worden.
Ook bestaan er plannen tot verlaging A'an hel
telegramtarief en tot hel maken van ecno
rcchlslrcekschc telegrafische A'erbinding tus
schen Weencn en Sofia.
L e m b e r g, 8 J u n i. Het O. M. heeft zij
'beroep in cassatie ingetrokken togen he$
vonnis, waarbij de van (hoogverraad aan
geklaagde Ruikenen zijn vrijgesproken. -Dczs
zijn 'daarna in vrijheid gesteld.
Servië.
Belgrado, 8 Juni. 'De besprek inge
tusschen ,do leaders A'an de oppositie en 'de
koning zijn zonder resultaat gebleven. In d
regeerintgs- on afgevaardigden-kringen word
van het herstel van het kabinet-Pasics go
©prokeu.
Bulgarije.
Sofia, ,S Juni. De Agenoc Buig are l>a
•richt, 'dat -de Bulgoarsche bevolking ,hcdei
'iianiiddaig bezit -heeft genomen van een<|
Grieksche kerk. Dit is geschied als maatre
gel van vergelding liegen de vervolging van
de Bulgaren Sn Griekenland. Er zijn geen*
incidenten voorgekomen. De kerk is getioop
Oip 'den naam van czaar Boris.
Athene, 8 Juni. Dc Bulgaren hebben
drie Grieksche kerken bezet in St.-Enimachon
cn een in Sjoemla. De Grieksche zaakgelastig
de protesteerde krachtig hij dc Bulgaarsclic
regeering en verlangde de leruggaA'e van deze
kerken.
In Albanië.
Rome, 8 Juni, De Agcnzia Stcfani bc<
richt uit Dunazzo: Gisteren had dc gezant
Aliolli een gesprek met den. vorst cn met;
da ministers, die erkenden, dat dc Nederland-
sche kolonel laf had gehandeld cn beloofden
voAlodlige voldoening ie zullen geven. Aliolli
Vraag u (bij ad wat ,gij idtoet, of gij zoudt
wenschen, idat iedereen deed als gij'dat uw
igödrag een wet Averd voor -de geheele
mensohhei'd.
26
door MARIE DIERS
Schrijfster van
Dokt er Joost en zijne zeven zoirgen", eng.
vertaald door Cato W. Westenberg.
Lütte voelde voor een'oogenblik eene koude
Silling oyer zich heen gaan. Toen A'erzamelde
ze alle restjes Aan moea, die er in do hot-kjes
Aïan haar hart nog overgebleven Avaren,
werd bleek A'an ontroering en zei met zulk
ceno luide stem, dat ze ei* zelf van sciirok:
„Neen, liever niet. Dan maar liever dadelijk.
•Maar maar ik weet niet Haar hart
bonsde meer dan erg.
„Nu, dan aan den siug," zei professor Holtz,
te-eeg een prospectus, bladerde er een oogen-
bÜk in, terwijl Lütte's hart aiLes behalve rus
tig klopte en begon toen het examen met de
vraag: „Wat hebt U van Homerus gelezen?"
Lütte was schoolmeester geworden, zooals
Kuit hot geliefde te noemen. De voormiddagen
bracht ze gedeeltelijk bij den verlamden jon
gen door, Avien alles, wat hij mocht leeren,
heel behoedzaam, met oneindig veel geduld
en }>r ".gzaam moest ■worden onderwezei
Het aa'Os geen rijk gezin, en Lütte kreeg voor
het geheele, inspannende werk daar niet meer
dan veertig mark per maand eu het twee
de ontbijt. Dan moest ze naar huis rennen, en
daar de ouders A'an den jongen aan de Hasen-
heide Avoonden, had ze een heel eind te loo-
pen. Als Kurt thuis kwam, moest de tafel in
de woonkamer gedekt zijn. Na hare eerste
haastige en onvoldoende pogingen, zelf hel
eten te koken, was Lütte op den gelukkigen
inval gekomen, het eten van een ihotel te laten
komen. Het kwam haar daardoor menigmaal
wat duurder, maar het vorderde ook niets
van hare lichaamskracht.
Het etensuurtje was heerlijk. Kurt had altijd
oneindig Are>el te vertellen. De rector had hem
om zijnen goeden aanleg in de zesde klas ge
plaatst, doch hem de verplichting opgelegd,
dat hij nog verscheiden vakken flink bij-
wenkte. Dat gebeurde nu 's namiddags. Veel
tijd tot uitrusten had Lütte niet. Dadelijk na
het eten moest zc met Kurt een eindje gaan
wandelen, Avant het spelen op de binnenplaats
was in dit huis A'erbodcn, cn ze wilde hem
ook niet de straat op sturen, om zelf rust te
hebben.
Het genot, dat de jongen van deze kleine
wandelingen had, was ook belooning genoeg
voor haar. Het geslenter door de straten had
hij genoegzaam leeren kennen en hij ver
langde er niet naar terug. Ook had hij zijne
tante Lütte zoo hartelijk lief, dat hij hel liefst
altijd bij haar Avas. Hij ttak zijnen arm door
den haren, babbelde es lachte als een ge
lukkig, zorgeloos kind.
LüUte vermeed hot, met hem de drukke
hoofdwegen a'an het verkeer te bezoeken, die
hom al te levendig aan zijn treurig verleden
moesten herinneren, en waar hij ook Avel
voormalige lotgcnooten zou bobben kunnen
ontmoeten. Ze ging mot hem zoo ver moge
lijk naar buiten, Avaar de huizen ophielden en
ze zooiets als landlucht inademden. Dan be
stormden haar dc herinneringen aan Bunt-
horp, zoodat ze den jongen daarvan vertelde
en het verlangen in zich voelde groeien, hem
daar, tusschen weiden en bossclien, met hel
blauwe hemelgewelf boven zich, terwijl de
veldlucht om hen heel woei, te laten op
groeien, in plaats van hier, tusschen de mu
ren der groote stad en op velden am>1 puiD
met moeite eenen enkelen teug frisschere
lucht in to ademen.
Thuis gekomen moesten ze echter alle
droomen laten varen en flink werken. Kunt
had een good hoofd, ook pleizier in 't werk en
eenen goeden wil, doch hij was toch eigenlijk
ook nog maar een kind, dat graag op zijpaad
jes ging, of dat soms, als het niet al te sterke
lichaam, hetwelk zoo door verwaarloozóng
geleden had, niet meer wilde, liet hoofdje moe
liot hangen cn niet verder kon. Dan moest
Lütte tliet werk zoo inrichten, dat het opschoot,
zcwider dat het Kurt be zeer inspande en daar
toe was kunst noodig en voortdurend; waak
zame oplettendheid.
Zoo legen den avond had Lütte bijna eiken
werkdag nog privaatlessen in de stad. Pro
fessor Holtz had daarvoor gezorgd. Twee
jonge meisjes namen Latijnsche les, den broe
der van het eene moest ze dan dadelijk daar
na nog wat bijwerken, en een Rus kreeg
l'ransch van haar. Het onpleizicrige van deze
lessen was, <laA Kurt meestal naar bed moest
gaan, voordat ze terugkeerde, maar zo stelde
zich hierdoor schadeloos, dat ze dan in hel
donker ongeveer een half uur in. don leunstoel
bij ziin bed zal uit te rusten en dan was het
haar eene heerlijke verkwikking, te zien, hoe
zaahl en regelmatig do kleine slaper aden?
■haalde.
Vervolgens moest ze meestal nog eenige
schriften nazien, in haar kasboekje do uil-
gaven van dien dag noteeren en daarna, ais
ze niet al Ie moe was, nog een hoofdstuk van
de spraakkunst doornemen of een of ander
gemakkelijk hoek lezen.
Vol, o zoo vol was nu haar leven van eiken
dag. En ziek of zwak moebt ze niet worden,
dan stortte het geheele, met moeite opge
trokken gebouw in elkaar.
Zoo waren de Zondagen dan' ook heerlijke
feestdagen. Nooit zijn er mensclien geweest,
die er zich meer op verheugden en er meer
van profiteerden dan zij en haar jongen.
Dc zomer kwam. Het was hier boven dik-
Wijlls zoo warm, dat, al stonden de vensters
wijd open, ook de nacht geene verademing
bracht. Lütte had reeds altijd hier het voor
jaar en den zomer moeilijk kunnen verdragen,
doch haar heimwee Avas nooit zoo rroot ge
weest als nu, nu het jonge leven, dat naast
baar opbloeide, niet lichaam en ziel in de
frissohe, vrije natuur kon baden, doch tus
schen inuren opgroeide, zonder een flauw
vermoeden te hebben A'an de heerlijkheid
Gods daar buiten op het land.
Maar wat te doen? Ze zou graag naar eene
voorstad verhuisd zijn, maar ze kon van den
jongen niet eischen, dat tkij dagelijks zulk
eenen grooten afstand naar school zou afleg
gen; ze kon er ook niet aan denken, hem op
eene auidere school te cboen; ook zij zelf zou
ve>el tijd verloren hebben, en dan Avist zc ook
niet, of Kurt's ouders, met wié ze elke nadere
aanraking zoo lang mogelijk Avilöe vermijden,
zich niet tegen (fit plan zouden vcrzotlcg.
Toen eindelijk de groote vacantie kwam en
allo lessen ophielden, ook die van Chrisla (cn
hiermee Avebswaar ook hare inkomsten),
maakte ze met Kurt groote dagtoeren. Zij zelf
had zo ook brood noodig. Haar hoofd was
heelemaal suf, en zc had zulk een pijnlijk
gevoel in hare hersenen van het vele, onge«
wone werk, de halte en de 'haast, dat ze naar
ontspanning snakte.
Voor den jongen opende zich eene nieuwe
wereld. Hij zag voor den eersten keer bos
schen en stille meren, uitgestrekte weiden, en
zijne moeder Aarde daar, waar ze niet onder
straatsteenen begraven, met kiezel bedekt of
onder puin on alval bedolven is. Hij kon zoo
lang als hij was op den met dennennaalden
bezaaiden grond aan den oever der glinste
rende Havel liggen, tante Lütte helpen, als
ze smooraardappels en geroerde eieren in
het pannetje bereidde en dan met haar om
het hardst uit het pannetje eten. Eenen an
deren keer mocht hij een schoolvriendje uit-
noodiigen, mee te gaan. Dan was hij de baas,
degene die alles reods Avist in elk geval
behalve het nieuwe, dat er nu weer kwam;
een roeitochtje, waarop de jongens bij tante
Lütte mochten leeren roeien.
O, en hoe tante Lütte kon loopen bij hel
„stuiver!je-wisselen" of bij het „A'ogels-ACT-
koopenl" En Avat^ag ze er uit, als hare klee-
ren zoo vlogen, als haar haar los ging en
hare oogen. zoo wild en moedig schitterden!
Menigen keer konden de jongens niet verder
van 't lachen, ntnar ten laatste leed tante
Lütte toch heel. jammerlijk de nederlaag, zat
ademloos, warm en met verwilderde haren
op den grond #n verklaarde zich overwonnen.
Wordt vervolQd.
