i'
wcn, ibekle ib'eöioorende tot de tallooze uitge-
zello Duitschers die Dinsdag vail vier uu-r
'd-es middaigs tot dfrie uiuir in den n-acht hier
Ijdooadrolkiken op weg naiar linn /yaidferlsaind.
Hun ellende wals onbloedig, maar komt die
der gewonden nabijEr liiggen liier nu on
geveer voorlig strijidiers dan liet slagveld.
"Wij zijn zoo di'-cht bij, den strijd en toch
aoo ver af, want wo wolen niets beslist. De
rvlalun^ ©dktör dlije we vjajn. dje Maasbrug
in de richting van Lhlk zien opstijgen, doen
de geruchten1 haaait tot zekerheid worde it, dat
Basscnge en Luik SJn brand staan. Het is vree-
Kclijik, en dat de strijd niet ver af is bewij
zen de gewone Duitsche ,maar ook Belgische
soldafeln, die nog steeds binnengebracht wor
den.
In hot Roode Kin is hospitaal zijn op het
oogenblik 37 gewonden, op Galvariënborg 23
en in Eysden 27. Morgen worden 3 Duitscliers
begraven
Een taféreel uit Visé: een Nederlandsche
dame met hare twefe kinderen, wi'er man on
langs te Visé aan het station Werd geplaatst,
was in den kelder gevlucht. Nadat het stil
was geworden, kwam zij te voorschijn en
hoorde de Duitschers om proviand roepen
Ze sprak Duilsch tot hen cn dadelijk werd ze
opgevorderd. Tussohen 2 soldaten mee to gaan
om den weg naar de Maas te wijzen, terwijl
ze met oen revolver bedreigd werd zoo ze
niet de wajarheid zei. Toen moest ze naar
de winkels om proviand voor hen te halen
en eindelijk werd ze met haar echtgenoot
en kinderen met do handen in de hoogte op
hun verzoek onder escorte over de grenzen
gezet. Hoe de familie hier lor stede aankwam,
bat zich begrijpen.
Wij putten de onderstaande bijzonderheden
•mtrent de voorvallen aan onze Limburgsche
pens uit een particulieren brief aan een
Ütrechtsche ingezetene,
Ik kom zoo juist van de grens, waarheen
Ik met eenige collega's op een locomotief ben
heengereden. Ik heb de Duitsche cavalerie
gezien. Maar laat ik eigenlijk eerst beginnen
met den toestand te beschrijven.
Zooals U weet zijn de Duitschers in Luxem
burg binnengedrongen en probeeren thans
ook bij Visé over de Maas te trekken.
Honderden Duitschers trekken hier door,
litgewezen uit Frankrijk en België. De men-
ichen moesten twee uur na aanzegging
vertrekken, dus hebben alles achter moc-
en laten. Hartroerende tooneelen spelen
zich hier af. Vrouwen met zuigelingen cn
kleine kleuters, oude mcnscken, gebrekkigen,
alles met een klein pakje bij zich, worden hier
in de treinen geladen en vervoerd naar Sim-
pelveld, ons laatste station. De verbinding met
Aken is verbroken. Ook de treinen van Lane-
aken naar Maastricht rijden niet meer. zoodat
■die ongelukkige menschen zooals ze zijn, 2
uur van de Belgische grens, waar ze uitgezet
zijn, moeten loopen om hier naar het station
te komen en dit duurt al den heelen nacht
.door. Ze worden geescorteerd door Holland-
sche marechaussees; van alles is er bij. Heden
nacht is één van de vluchtelingen bevallen.
Het is gewoonweg verschrikkelijk om die too
neelen te aanschouwen. De sturnperds hebben
eten noch drinken gehad. Evenwel zien we
naast deze verschrikkingen van den oorlog,
ook de goede hoedanigheden van de men
schen opkomen. Hier wordt door menschen-
vrienden hcele stapels brood, verder melk,
water, bier en wijn beschikbaar gesteld om
!dic menschen in hun ongeluk nog eenigszins
bij te staan. De dankbaarheid is dan ook aan
doenlijk; het afscheid als die menschen, na
gelaafd te zijn, met den trein vertrekken is
aangrünend om tc zien en een gewuïf en vivat
la Hollande en tallooze dankbetuigingen. Ik
sprak vannacht een vrouw, die mij vertelde
al 30 jaar in Luik gewoond te hebben, zij
heeft 2 zoons in 't Belgische leger op 't
oogenblik, maar omdat zij Duitsche is, wordt
ze zoo maar 't land uitgezet met een paar
kleine kinderen.
Duitsche uitgewekenen uit Frankrijk zijn
al van Zaterdagavond op reis. Al hun bezit-
tinken hebben ze achter moeten laten. Op het
oogenblik komt er weer een aantal op het
station. Mannen en vrouwen met een bundel
tje bij zich. luid schreiend. Ook de gegoede
stand is er bij, die dan alleen wat betere kleö*
ren aan hebben en overigens nergens anders
van te onderscheiden is.
In Luik heerscht een soort revolutie, de
winkels met eetwaren worden bestormd. Voor
een brood moest men 1 frank betalen. De
geest onder de Belgische bevolking is zoo an-
li-Duitsch, dat, wanneer die uitgewezenen
niet door soldaten en gendarmen werden
weggevoerd, zij op straat vermoord zouden
worden. Dit zijn de eerste verschrikkingen
van den oorlog, die wij hier te aanschouwen
krijgen; waar is het einde?
Gisteren zijn de Duitschers op Visé aange
rukt. De Belgen hebben de bruggen aan de
Maas opgeblazen. De sterke forten in den om
trek, die het Maasdal bestrijken zijn in volle
actie. Op het oogenblik is het kanongebulder
hier niet van de lucht. De Duitschers hebben
eerst gisteren Visé aan den rechterkant van
de Maas bezet. Helaas zijn in Visé, doordat de
bewoners uit de huizen op de Duitschers ge
schoten hebben volslagen straatgevechten ge
leverd, waarbij verscheidene menschen ge
dood werden.
De Duitschers hebben verschillende gebou
wen platgeschoten en verscheidene staan in
hrand.
De stationschef van Visé met nog meer
ambtenaren zijn gedood.
Evenwel gelukte het de Duitschers gisteren
niet een brug te slaan over de Maas, die daar
niet te doorwaden is. Tot driemaal toe is de
hulpbrug door de Belgische forten stukge
schoten.
In den nacht van 4 op 5 werd de algemeene
aanval verwacht. Van half vier af tot 7 uur
s morgens was het eene verschrikkelijke ka-
nonnade cn weer zijn de Duitschers tot drie
maal toe teruggeslagen. De Duitsche paarden
komen hier zonder ruiters, maar met sabel
ca tuig Maastricht binnen en worden hier dan
(^gevangen. Wij hebben van de Duitschers
niets te duchten. Kennissen, die ze gisteren
aan de grens gesproken hebben, zijn vol lof
over hun voorkomendheid. ,/Wir sind Fron
de" zeggen ze.
Nu, heden morgen, ben ik dan persoonlijk
"gaan kijken, tot vlak bij de grens en was er
getuiae yan dat de Duitsche ruiterii w*er ter
ruggedreven werd en dat versche troepen
weer naar voren gebracht werden. Belgische
vliegmachines manoeuvreerden boven de stel
lingen en werden hevig beschoten met kanon
nen zonder evenwel geraakt te worden.
Duitsche gewonden worden thans hier iri
Maastricht binnengebracht om verpleegd te
worden.
Ik heb de projectielen in de lucht, die op
de vliegmachines werden afgeschoten, zien
springen.
Het valt de Duitschers tegen, dat -ze zoo n
tegenstand in Visé ondervinden. Thans zijn ze
hierdoor al 24 uur opgehoud.cn. Eén van de
Duitsche officieren verklaarde, dat ze 't koste
wat 't kost, heden de Maas zouden overtrek
ken. Maar de Belgen geven tot heden toe
geen kans.
Achter de boomen langs den weg bij Visé,
die naar de Maas leidt, zag ik de Duitsche
cavalerie zich opstellen; ik kon ze naderen
tot pl.m. 800 meter. Ik vermoed dat de be
doeling is, dat, wanneer maar een brug zoo
ver gereed is, dat zij er over kan, dit in volle
vaart zal gaan en dat die hoogten, waar de
forten op liggen bestormd zullen worden. Het
vermoeden is hier, dat het in de omgeving
van Luik, wanneer de Duitschers Visé geno
men hebben, wel tot een geweldig treffen zal
komen, omdat in de buurt van Luik door de
Belgen een 300.000 man zijn samengetrokken.
Er schijnen thans, (12 uur 's middags) meer
hevige slagen gevallen te zijn. De kloosters
te Eisden, ingericht tot hospitalen zijn vol ge
kwetsten. Door allerlei particuliere auto's
worden thans verscheidene gewonden Maas
tricht binnengebracht. Het zijn allen Duit
schers. Ik zie de auto s met hun vreeselijke
last hier .geregeld langs rijden. De gewonden
zijn voorloopig verbonden en liggen op bran
cards, zoodat wij ze zien kunnen.
Ik zal nu maar eindigen met al dit ver
schrikkelijke nieuws
Uit Roermond.
Men meldt ons uit Roermond:
Alhier komen aanhoudend troepen aan uit
Antwerpen met daar uitgezette Duitschers
Oostenrijkers en Hongaren. Het station Roer
mond, waar eenige honderden bannelingen
gelegen zijn in afwachting van hun vertrek,
biedt een treurigen aanblik. Allen doen de
vreeselïjksle verhalen over de wijze waarop
zij uit België werden verdreven. Een der vrou
wen kwam met een dood kind in haar armen
aan. Er heeft zich tc Roermond een comité
gevormd, dat zorgt voor de voeding- der on-
gelukkigen. Zij, die een pas "hebben, kunnen
vertrekken In de richting Vlodrop. Wie geen
pas heeft, gaat in de richting Venlo en bij Kal-
denkirchen over de grens.
Gastvrij Nederland.
De Arnhemsdie Ct. meldt:
't "Was Maandagavond; in emotievolle
stemming zaten de reizigers bij tientallen op
gepropt in de treinen, die via Essen van
België naar Nederland stoomen.
Maar in Essen wordt de reis afgebroken.
De treinen gaan niet verder; het publiek
moet uitstappen. Daar staan nu de tientallen,
een kleine menigte, en weet eerst niet wat te
doen. Doch spoediig is het besluit genomen.
Al wat wagen is, wat maar raderen en
levende trekkracht Vóór zich heeft, is bruik
baar en weldra rolt een lange sleep karren,
nette en romder-nelte, van Essen in de rich
ting van de Nederlandsche grens en van
Rosendaal.
*t Is geen heel lange tocht, maar toch een
niet gewone. Ruim een uur hotst men op de
karreplanken en tusschen houten wanden,
waarvan er zijn, die nu juist niet aangenaam
rieken, naar het vaderland toe.
Eindelijk: Rosendaal! Met blijdschap ont
waart men het station. Daar staan de treinen
gereed tot verder vervoer
Ma's! De treinen vervoeren het gewone pu
bliek niet. *t Is alles voor de soldaatjes, t
Vaderland eischt en de burger gehoorzaamt.
En de reizigers uit België begrijpen dit.
Maar de Rosendalers óók. Ze hegrijpen het
zóó goed, dat op de meest welwillende wijze
aan hen, die niet verder kunnen, gastvrijheid
wordt aangeboden. Huis en tafel staat voor de
vreemden open en, zonder daarvoor betaling
te vragen, geven de Rosen'dalers hun goede
zorgeai aan de onverwacht daMoos geworden
reizi^rs.
Aldus vertelde ons een Arnhemsche dame,
die met drie dochters de gastvrijheid van Ro
sendaal heeft genoten en die er prijs op
stelde, dat we het mooie Voorbeeld der hup-
sche Brabanders in ons blad vertelden.
We deden het gaarne. Een bravo vóór
Brahantsch. Rosendaal.
De bloembollen-cultuur
in gevaar.
Naar het Hbl. uit kringen met de bloem
bollencultuur in verbinding staande verneemt,
dreigt deze cultuur de ondergang.
Het is namelijk door den oorlog onmoge
lijk, de verkochte bloembollen a* te schepen,
terwijl zelfs het gevaar dreigt, dat, indien de
onverkochte bloembollen, nu nog naar Enge
land en Amerika worden verscheept, de prij
zen daardoor ginds zoodanig zullen worden
gedrukt, dat men tot hoogere prijzen afgeslo
ten contracten, op grond van force majeure,
in het buitenland zal trachten te annuleeren.
De afscheeptijd is, zooals hekend. in Sep
tember en het is te voorzien, dat de thans be
staande moeilijkheden vóór dien tijd niet zul
len zijn opgelost. Indien men weet, dat er
jaarlijks voor meer dan vijftien millioen gul
den aan bloembollen wordt geëxporteerd en
in die cultuur jaarlijks voor ongeveer zeven
acht millioen gulden werkloonen worden
uitgekeerd, waarvan meer dan 5000 huisge
zinnen leven, dan kan men nagaan, welk een
vreeselijke spanning in de streek in Noord-
en Zuid-Holland, waar de bloembollencultuur
wordt gedreven, heerscht.
De bonden van de kweekers en van de han
delaren hebben zich thans tot het Bahkcon-
sortorium te Amsterdam gewend en ge
tracht, daar steun te krijgen, doch waar het
onderpand en de waarde uitsluitend bestaat
uit bloembollen, is het voor dit consortorium
zeer moeilijk een weg tot hulp te vinden.
Toch schijnt de president, de heer Van
Aalst, zich alle moeite tc willen geven om
voor de bedreigde cultuur een uitweg te zoc
ken. En daarom was er Woensdagmiddag te
Haarltm in het Gouvernementsgebouw een
conferentie tusschen dc besturen van genoem
de bonden en de commissarissen der Konin
gin van Noordr en Zuidholland, welke confe
rentie bijgewoond werd door den heer Van
Aalst.
Alhoewel het Hbl. verneemt, dat niets defi
nitiefs kon worden tot stand gebracht, zoo
mag men gezien de pogingen, die het Bank-
consortorium in alle richting in het werk
stelt om het economisch leven in Nederland
gaande tc houden, de verwachting koesteren,
dat er een oplossing zal worden gevonden.
Indien de groote voorraad niet wordt ge
ëxporteerd, welke export als gezegd in strijd
zou zijn met de belangen van de cultuur, dan
zou het eenige middel zijn, de bollen te plan
ten, doch het gevolg daarvan zou zijn, dat het
volgend jaar een zoodanige overproductie
zou ontstaan, dat de cultuur 'daardoor zeer
zou worden geschaad. Daarom schijnt het
voornemen te bestaan om desnoods den ge-
heelen oogst ter waarde van plus minus tien
millioen gulden te vernietigen en door 't vor
men van een hond tusschen kweekers en han
delaren te trachten, de prijzen zoodanig in
de hand tc houden en dus te verhoogen, dat
binnen enkele jaren door die verhooging van
prijzen dc thans berokkende schade zou zijn
ingehaald.
Hypothee k-e xocuties huizen
veilingen.
Het bestuur der Makelaars-Vereeniging
heeft, naar het Makelaars^Weekblad mede
deelt. aan de Vereeruiging van Directeuren
van Hypotheekbanken in Nederland een brief
van den volgenden inhoud gericht:
„De hoogst ongunstige toestand der geld
markt, dde niet (kan nalaten ook op de waarde
van vaste goederen van zeer nadeel&gen in
vloed te zijn, brengt ons er toe tot u het be
leefd, maar dringend verzoek te richten, de
bij uwe vereeniging aangesloten directies in
ernstige overweging te geven om als uitzon
deringsmaatregel te besluiten voorloopig geen
posten te executeeren en de eventueel reeds
aangekondigde executicvedhngen voor onbe-
paaïden tijd uit te stellen.
De vrees toch, dat bij vaMng onder de ab
normale omstandigheden, die wij nu doorma
ken, geen koopers zullen kunnen worden ge
vonden, is zeker niet denkbeeldig en het
noodzakelijk gevolg van dat gebrek aan koop
lust zal zijn, dat bij executie de onderpanden
van de hand. moeten worden gedaan tol prij
zen. die niet alleen den finandeelen onder
gang van den debiteur volkomen maken, maar
bovendien ook voor derden zeer ver strek
kende gevolgen 'kunnen hebben.
Wij meenen ook de vrijheid te mogen ne
men tot de directies het verzoek te richten,
om bij hertaxatie van afloopende posten deu
tegenvroordigen ongezonden toestand niet als
factor voor de waardebepaling der onder
panden te willen doen gelden en voorts al die
maatregelen tc nemen, die kunnen voorko
men, dat de onzekerheid, waaronder wij
thans gebukt gaan, nog grooter wordt.
Wij zouden u zeer verplicht zijn, indien u
de hij uwe vereeniging aangesloten directies
zoo spoedig mogelijk met bovenstaand in ken
nis zoudt willen stellen en zulks mest het oog
op de voor zoover het Amsterdam betreft
reedis aangekondigde executie-veilingen op
10 Augustus a.s. en daaropvolgende data."
Van dezen brief is een afschrift verzonden
aan de notarissen.
Het bestuur der Makelaars-verceniging
wendt zich tot de leden mest het dringend
verzoek, alles te willen doen om, zoolang de
tegenwoordige Ongunstige omstandigheden
aanhouden, het houden van veihngen, zoowel
executoriale als vrijwillige zooveel mogelijk
te ontraden; te trachten reedb aangekolndig-
de veilingen voor onbepaalden tdjd udt te stel
len. wat kan voorkomen, dat de waarde van
vaste goederen onnoodig wordt gedeprimeerd.
f— Een manifest der huiscigena-
r e n. Een extra-nummer van „Het Eigendoms
recht" bevat den volgenden oproep aan de
Ver. van Huis- en Grondeigenaars „Het Eigen-
domsrecht":
In dezen ernstigen tijd heeft het bestuur
der Vereeniging van Huis- en Grondeigenaars
„Het Eigendomsrecht" behoefte een woord te
richten tot de Nederlandsche huiseigenaars in
het algemeen en tot de leden zijner vereeni-
gitog in het bijzonder.
Als grootste organisatie van huiseigenaars
hier te lande meenen wij ons daartoe boven
dien geroepen.
Obk wij hebben onze plichten als mensch
te vervullen tegenover de samenleving. Meer
dan anders moeten wij ons daarvan thans
bewust zijn.
Wij huiseigenaars toch, zijn mede in de
eerste plaats aangewezen om den ecoaiomi-
srihen nood, waarin tal van Nederlandsche
gezinnen door den geweldigen toestand ver-
keeren, te helpen lenigen.
(Wij moeten onze sympathie voor' de man
nen, die uit hun werk zijn gerukt om de onaf
hankelijkheid van den Nederlandschen bodem
te verdedigein en dius ook onze belangen te
dienen, uiten door onze clemente houding
tegenover hun beroofde gezinnen.
In deze dagen rust op ons de plicht steun
te verkenen aan de noodlijdende gezinnen,
wier inkomsten, nu de kostwinners uit hun
arbeid zijn weggeroepen, onzeker zijn gewor
den.
Wij rekenen er Op, dat dit enkele Word tot
uw menschelljk gevoel u zal nopen de econo
mische gevolgen te helpen verzachten, welke
vooral in de gezinnen van onze minder be
deelde landigenootesn zoo diep zullen worden
gevoeld.
(Entussdhen zal uw vereënlging er voor
waken, dat zij, die de stoornis misbruiken om
uw rechtmatige belangen te schaden, Sn hun
laakbaar pogen worden tegengegaan.
Uw organisatie zal, tegelijk dat zij een be
roep doet op uw clementie tegenover on-
ma'chtigen, uw rechten beschermen tegen on-
willi'gen, en (met aRe gepaste middelen krach
ten de onredelijken te verhinderen, u to uw
bestaan te treffen.
Schoot* en Kerknieuw».
's~Gravenhage, 0 Augustus,
Examens Fransch, L. O., 6 Aug. voorm.
Geëxamineerd 18 candidates Geslaagd de
hterem M. i. T. Hefting* Rotterdam» P, E
Ritsma, WormerveerH. van Wamelen, Den
Haag; J. H. Boddé, Hoogkerk; P. J. Kuipers,
Hengelo; K. C. Minderhoud, Schiedam, en de
dames J. F. P. Cassa, Den HaagE. M. C. Dijk-
hoff, ZwolleS. de Groot, St. Jacobi Parochie
C. E. Pluim Mentz, Den HaagA. M. Beaufort,
HaarlemJ. M. de Bruijn, RotterdamA. B. de
Ven, UtrechtH. A. E. de Ven, UtrechtM.
Grutterswijk, Den HaagJ. H. A. van der Heij
den, Utrecht.
Notarieel Staatsexamen.
Geslaagd, eerste gedeelte, A. H. Kooman,
's-HertogenhoschJ. B. G. J. M. Hubar, te
Oranjewoud (Schoterland).
's~Gravenhage, 6 Augustus.
Examens Fransch, M. O., akte A.
Geslaagd de dames B. van Thiel, Venrayï E.
H Leeuwenberg, Vught; N. H. A. de Terrante,
Renkum j J. H. Timmer, Amsterdam, en de heer
A. F. Hoekstra, Bloemendaal.
Examens Fransch, L. O., 6 Aug. nam.
Geëxamineerd 21 candidaten. Geslaagd de
heerenB. J. de Jongh, Den HaagJ. Romken,
KesselC. Bouterse, RotterdamA. Drukker,
AmsterdamP. J. van Lent, Den BoschE.
Mulder, Rotterdam; en de dames E. A. M.
Leeuwenberg, C. R. M. Stoffels en H. M. van
Berckel, Venray; G. van der Heijden, Tiel; A.
M. de Meer, Dordrecht; J. C. E. Toose, Rotter
dam J. G. van Maanen, Amersfoort s M. P.
Rraanen, Den HaagH. P. van Doorn, Utrecht
E. van der Giesen, HeemstedeL. van Groten
huis, RotterdamJ. P. G. van Rooy, Den Bosch.
Examens Hoofdakte, 5 en 6 Aug.
Geëxamineerd 11 candidaten. Geslaagd de
heeren P. van Schelt, DordrechtB. de Beer,
Rotterdam; L. G. Vonk, Schiedam; J. Krabben
dam, SchiedamH. F. van der Hoek, 's-Gra-
venhageL. M. Verwey, UtrechtA. Verburg,
Rotterdam. Drie candidaten konden niet opko
men wegens de mobilisatie.
Acte-examens in handteekenen, L. O.
GeslaagdMej. B. W. E. Duendag, te Am
sterdam, en de heeren J- H. Heus, D. G. Neven,
HaarlemH. A. van der Heijden, LochemB.
R. A. van der Hoff, LemmerM. G. Holhler,
RoelofsarendsveenF. K. Niewold, Groningen
W. G. d eWall, RotterdamA. Damen, 's-Gra-
venhageA. Dees, MiddelburgH. J. J. Des-
sens, VlaardingenW. G. van der Ham, Kat
wijk a/d. RijnH. R. Heidema, ArnhemG. J.
Morren, UtrechtJ M. A. Thumme, Maastricht.
Examen Ned. Toonkunstenaarsvereeniging.
Van de vijf candidaten zijn voor piano (lager
onderwijs) 4 afgewezen. Eén candidaat kwam
niet op.
Van den Hak op den Tak.
(Weekpraatje).
Wij eten te veelHet Engelsche tafeluur
zoo klaagt „de Hofstad" burgert zich steeds
meer bij overig Europa in, dat de hoofdmaaltijd
tusschen 6 en 7 uur bepaalt. Dat verhindert de
meeste menschen niet om dan tegen 1011 uur
weer iets tot zich te nemen, in de overtuiging
dat vast noodig te hebben. Wij zijn daardoor
slaven der eetgewoonte geworden, de keuken en
niet de maag beheerscht ons leven. Wat zou
den wij niet veel meer vrijheid genieten, als we
ons niet door al de vele voedingsuren lieten
inperken. 1 De oude Romeinen hadden vijf maal
tijden het ontbijt (jentaculum voor de kin
deren), het voormiddageten (prandium een
ontbijt uit brood en ongekookte spijzen), het
middagbrood (merenda voor arbeiders en
slaven), de hoofdmaaltijd (coena de echte
familiedisch) en het nachtmaal (comisatio
voor de feestvierende jongelingschap). Zoo
hield de Romeinsche zede aan één hoofdmaal
tijd en 'n klein voorloopig maal. Meer niet. Dat
is de meest gezonde leefregel.
„De Hofstad" staat niet alleen met zijn klacht.
Doktoren van naam, in verschillende landen van
de Oude en Nieuwe Wereld hebben de laatste
jaren hun stem late nhooren tegen het over
matig eten, waaraan, volgens hen, vèrreweg de
meeste menschen zich schuldig maken.
Allerlei ziekten zouden hierin haar oorzaak
vinden. Eén dier doktoren, wiens naam reeds
over de geheele wereld door zijn methode.ver
breid is geworden, is Horatius Fletcher.
Op 40-jorigen leeftijd was Horatius dik, paf
ferig, ongezond, lijdend aan de maag, slapeloos
heid, enz., zoodat de dokters hem niet veel jaren
meer gaven. Maar Horatius antwoordde „ik
zal leven" en hij leeft, 60 jaar oud en hij ziet
er beter uit dan 20 jaren geleden.
Hoe komt dat? Door het kauwen en kauwen
alleen. Horatius meent, dat de menschen mak
kelijk 100 jaar kunnen worden, als ze maar goed
kauwen en weinig eten. Het eten moet zoo lang
gekauwd worden tot het een papje is» geworden,
dat van zelf naar binnen glijdt. Honderd en
meer vermalingen van één hap voedsel zijn niet
te veel. Op die manier heeft men aan 30 hap
pen voedsel meer dan genoeg. Op een sjalot
kauwt Horatius graag 732 maal.
Behalve om het sanitair nut prijst Horatius
zijn methode ook wegens derzelver oeconomisch
nut aan, want ze bespaart minstens 800 percent
op het keukenbudget.
Naar een middel om lang en gezond te leven,
naar een serum tegen ouderdom, is de weten
schap sinds lang zoekende.
't Is nog niet gevonden, maar de Parljsche
dr. Metchnikof, de beroemde professor van het
„Instituut Pasteur", heeft goede hoop.
rt Is toch eigenlijk onnatuurlijk, zei hij in een
lezing, dat men ouderdomskwalen krijgt juist
op een leefti'd dat men met zijn ondervinding
van nut zou kunnen zijn voor de wereld.
En dan is men minder in tel.
Begroeven de Milaneslërs hun grijsaards niet
levend, en at men In Vuurland, In tijden van
schaarschte, niet de oude vTouwen vóór de
honden, omdat de honden althans nog alleïlei
diensten bewijzen kunnen?
In onze maatschappij gaat men zoo niet meer
te werk, maar de studenten protesteeren er toch
ook tegen oud-wordende professoren.
Enfin, er moet gezocht worden naar een
levensserum.
Wat is ouderdom? Een algemeene uittering.
Na het 50e levensjaar worden tot het tachtigste
de mannen gemiddeld 3, de vrouwen 4 c.M. kor
ter, terwijl een afnemen van gewicht van ge
middeld 6 kilo te constateeren valt. De spieren
worden dunner, en ook de beenderen worden
lichter en brozer.
Hoe komt datP Door de overeenkomst, die
er bestaat tusschen ouderdom en ziekten als
tuberculose, ia dr. Metchnikof op het idee ge
komen, den ouderdom aan den invloed van mi
croben toe te schrijven. Het zouden de macro-
phagen zijnr <Üe in ae Jeugd van den mensch
goede diensten bewijzen d<xy Widere* tchade-
Uike, baclllén tédie later
I
sterk in aantal schijnen te worden en zich dan
tegen het organisme wenden, dat ze eerst be
schermden, „gendarmes, die bij gebrek aan
misdadigers, de burgers-zeiven aanvallen."
Die maken, dat men jong reeds oud en als
ze 't ons niet te lastig maken oud nog jong
kan zijn. De spreker toonde zijn hond van 17,
zijn papegaai van 65 jaar. Och, wat zag die
jonge hond er reeds oud uit en wat leek die
oude papegaai nog jong!
Hoe komt dat? Omdat bij zoogdieren de
dikke darm zoo bijzonder lang, bij vogels zoo
bijzonder kort is, en de dikke darm is letterlijk
een broeinest van microben. Men moest alle
kinderen bij hun geboorte van de overbodige
ingewanden kunnen verlossen, maar aangezien
dat niet gaat, moet er gezocht worden naar een
doelmatige organisatie onzer microbenkolonieS;
Door water, melk, groenten en vruchten té
koken, zal men alvast heel wat minder schade»
lljke microhen binnen krijgengeen salade,
geen radijs, geen komkommers meer.Dooi
daarentegen zure melk te drinken, versterkt men
waarschijnlijk het aantal der goede microben.
Een zekere stam der Bulgaren, die bijzonder
veel zure melk drinkt, wordt opmerkelijk oud.
En zoo, nuttige voorloopige maatregelen vlnu
dend, zoekt de wetenschap naar een serum
tegen de macrophagen.
„Wij zijn dus nog heel in den aanvang onzei
bestrijding van den ouderdom, maar", zoo be
sloot dr. Metohnikor, „wij meenen de oorzaak
gevonden te hebben."
Allerlei remedies, dikwijls van uiteenloopen
den aard, worden aan de lijdende menschheid
voorgehouden en voorgeschreven. Een goed
recept kreeg een Amerikaansche dikkerd. Dikte
is een lastige kwaal. Maar wij achten ons ge
lukkig onzen lezers den naam te kunnen mede-
dcelen van iemand, die zich in Amerika een
grooten naam heeft verworven als „ontvetter."
Dezer dagen ontmoetten wij een vriend, die uit
New-York terugkwam, zoo mager als een tal
hout, en er heen gegaan was zoo dik als een
beer.
Wat zie je er uit I riepen we onwillekeurig
uit.
Ja, zeide hij, ik ben wel veranderd. Ik weeg
60 kilo minder
Hoe komt dat?
Ik ben bij dokter Mac Hinchose te New-
York geweest. En weet je, wat die mij als kuur
voorgeschreven heeft? Ik moest hem eiken
morgen om 9 en eiken avond om 6 uur bezoe
ken. Do visites waren kosteloos. Maar ik moest
hem 25 gulden betalen voor elk kilo, dat ik in
gewicht was afgenomen. Hij had veel patiënten.
Als ik bij hem binnentrad, drukte hij mij de
hand, geleidde mij naar 'n bascule, die mijn ge
wicht aanwees, en ik begaf mij naar de kas om
te betalen voor mijn verlies aan gewicht. Elke
visite duurde maar een paar minuten.
Dat is vreemd. Maar waardoor vermagerde
je dan zoo
Doodeenvoudig. De dokter woont op de
23ste verdieping en de patiënten mogen niet
van de lift gebruik maken.
Een kern van waarheid schuilt er zeker wel
in dit berichtKeizer Wilhelm is geregeld aan
't blokjeszagen om niet te dik te worden. Zon
derlinge proeven worden er al zoo genomen, als
men de berichten mag gelooven. Zoo b.v. om
des menschen geheugen te versterken. Er zijn
menschen, van wie het geheugen terugreikt tot
hun tweede levensjaar. Andere herinneren zich
daarentegen nog slechts flauw de gebeurtenis
sen van hun zesde jaar. Vanwaar dit verschil
van herinneringsgezicht? Waarom kan de een
de dingen, die gebeurden, toen hij nog nauwe
lijks tot zijn bewustzijn gekomen was, zich zoo
duidelijk voor den geest roepen, terwijl anderen
de gebeurtenissen van slechts enkele jaren te
rug als door een mist, een dikke mist, zien?
Tot voor slechts enkele jaren kon de weten
schap op deze vragen geen antwoord .geven.
Maar sedert hebben verschillende psychologen
en andere denkers zich met de oplossing van
deze vragen bezig gehouden. Zoo is er een wer
kelijke geheugenleer ontstaan. Thans zijn f-r
dikke handleidingen over die geheugenleer ge
schreven. Er zijn vereenigingen opgericht, waar
van het doel was, de geheugenleer te ontwikke
len. Heden bestaan er tal van tijdschriften,
waarin geregeld de nieuwste snufjes omtrent de
heugenwetenschap te vinden zijn.
Vooral in de Vereen. Staten is het aantal
experimenteele memorologen zeer groot. Zij
hebben daar een bloeiende vereeniging, en het
aantal amateur-memorologen neemt er toe mei
den dag.
Merkwaardige proefnemingen worden thans
door deze vereeniging gedaan. Zij meenen, dat
door middel van electriciteit het geheugen is tt
versterken. In hun laboratoria -staat thans een
z.g. electrische stoel, waarin het proefkonijntje,
meest een Italiaansche bedelaar, die er even
artistiek als smerig uitziet, en die zich voor
twee dollar daags gaarne laat „bememorologen",
moet plaats nemen. De man moet allerlei her
inneringen uit zijn prilste jeugd meedeelen, en
wanneer er nu een electrische stroom door zijn
lichaam gaat, moet 's mans geheugen toenemen.
Zoon electrische douche verfrischt dus het ge»
heugen, en volgens de memorologen is spoedig
de tijd daar, dat iedereen zoo'n moderne bad
stoel op zijn studie heeft staan, waarin hij plaats
neemt, als hij heksenwerk heeft.
Men denke er aanhet gebeurt in Amerika
Andere proefnemingen zijn er op gericht om
iemand droomen te doen onthouden.
Er zijn niet weinig menschen, die zich bij
het wakker worden aftobben om zich te herinne
ren, wat zij in den afgeloopen nacht hebben
gedroomd. Men heeft immers altijd groote
waarde gehecht aan droomen en waarschijnlijk
staan bepaalde zielstoestanden ook inderdaad
met onze droomen in verband, zoodat het voor
de kennis der psyche van belang kan zijn, dat
we ons deze steeds konden herinneren. DocK
dit gelukt ons dikwijls niet ondanks de uiterste
inspanning. Nu hebben verschillende geleer»
den door experimenteele onderzoekingen vast
gesteld, dat de hersenmassa door het droomen
bepaalde kleine veranderingen ondergaat, die
echter spoedig weer vervagen. Men heeft zich
daarom afgevraagd of het niet mogelijk zou zijn
deze verandering te versterken, zoodot ze niet
meer geheel onder den drempel van het bewust
zijn blijven. Men kent n.I. stoffen, die in staal
zijn chemische processen (en hiertoe behooren
de veranderingen van de hersenstof ten slotte
ook) te versterken, dit zijn de z.g. katalipatórs.
Prof. Blondin te Nancy heeft ontdekt, dat de
thioverbinding van ontropine alkaloide, voor de
hersenprocessen als zulk een katallpator kan
dienen. Dit middel, dat door den ontdekker
„onierophor", d. i. „droombrenger" is genoemd;
wordt voor het slapengaan en na het ontwaken
ingenomen. Natuurlijk zijn de onderzoekingep.
in deze nog niet ten einde, maar de mogelijk
heid is niet uitgesloten, dat zij in de toekomst
nog belangi^jke resultaten kan opleveren.
KEUVELAAR.
