13°° Jaargang.
DE E EM LAN DER".
Dinsdag 11 Augustus 1914.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
ELLYs BEPROEVING.
V N° 3©
hoofdredacteurMr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
Uitgevers: VALKHOFF Co
ABONNEMENTSPRIJS:
Fer 8 maanden voor Amersfoort l.OO»
v Idem franco per post 1.50«
for week (met gratis verzekering tegen ongelukken) 0.10.
Afzonder/qke nummers 0.05.
1 PÖze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon» en
\F Feestdagen.
|Ldvertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te renden.
Bureaui UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
?v'
myr-
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 15 regols.. 0.30.
Hike rogel meer 0.10.
Dienstaanbiedingen 25 ceuts bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeolige bepalingen
tot het herhaald adverleeron in dit Blad, bij abonnement.
Eone circulaire, bovattende do voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Kennisgevingen.
Van groenten was de marktprijs heden och-
|tnd:
Snijboonen 1015 ct. per 100.
Princesseboonen 4—0 ct. per 100.
Aardappelen f 1.75 de halve H.L. of 8 maal 5
fcop.
Als men voor de winst berekent resp. 8.2 en
8 cent, weet men welke de verkoopsprijzen
moeten wezen.
De Burgemeester van Amersfoort
VAN RANDWIJCK.
De Kamer van Koophandel en Fabrieken al
hier, heeft met groot leedwezen den loop der
gebeurtenissen gadegeslagen, en niet in het
tninst de algemeene paniek waardoor bijna
iedereen werd beheerscht, een paniek die naar
zij meent wel wat ongemotiveerd was en die
velen in de meemng bracht, dat zij nu niet
meer noodig hadder. om aan Hunne verplichtin
gen te voldoen.
Het behoeft geen betoog, dat daardoor de
handel geheel ontwricht is geworden, zoodat
alle firma's niet anders dan contant verkoo-
pen.
In aansluiting met publicatie acht het Edel
achtbaar Hoofd dezer gemeente meent de Kamer
opmerkzaam te maken, dat de Hooge Regee-
Hng besloten heeft geen moratorium af te
kondigen en dus voor iedereen de verplichting
Blijft bestaan om hetgeen hij sohuldig is, op tijd
'té betalen.
Zij vestigt in hun eigen belang de aandacht
van all eneringdoenden, zoowel kleine als groo-
ten, op 't feit, dat zij zoo spoedig- mogelijk aan
hunne verplichtingen moeten voldoen, willen zij
biet de nadeelige gevolgen ondervinden.
Zij vertrouwt tevens dat de finantieele instel
lingen in deze hun medewerking zullen ver-
leenen.
De Kamer van Koophandel, enz.
J. G KLEBER, Voorzitter.
H. P. VAN HASELEN, Secretaris
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
brengen ter openbare kennis, dat bij hun be-
oluit van 7 Augustus 1914, no. 9, aan M. H. J.
Van Lent, te Amersfoort, en zijne rechtverkrij-
genden voorwaardelijk vergunning is verleend
'tot het plaatsen van een ruwe-oliemotor van li
P.K. voor het drijven van verfmolens in het per
ceel, alhier gelegen aan de Valkestraat no. 31
bp het perceel, kadastraal bekend gemeente
Amersfoort, sectie E, no. 4007.
Amersfoort, 8 Augustus 1914.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
De Secretaris, De Burgemeester,
A. R. VEENSTRA - VAN RANDWIJCK.
Politiek Overzicht.
De wereldstrijd.
Steeds is Luik de plek, die in de eerste plaats
de aandacht bezig houdt. De aanwijzingen
worden sterker, dal de Duitsche voorstelling
niet is vol to houden, dat Luik reeds in hun
bezit is. Met die voorstelling is niet te rijmen
'hel verzoek, dat volgens de iBrusselsche bladen
door eefne deputatie van aanzienlijke Luikena
ren tot den Duitschen commandeerenden ge-
r neraal is gericht om de stad niet te bombar-
decren, waarop het bescheid is .ontvangen, dat
dit zeker zal gebeuren als de forten zich niet
overgeven.
Voor den kraclitigen tegcinsland, dien de
fortengordel rondom Luik aan den Duitschen
aanval kon bieden, is ecne verklaring te
vinden in de haast waarmee de po
ging tot overrompeling is ondernomen.
Het 7e en het 10e legerkorps zijn met
groote overhaasting naar het frojnt gezonden
voordat de mobilisatie was voltooid. De
infanterie schijnt alvast vooruit te zijn gegaan,
zonder op de artillerie te wachten, want in de-
berichten oyer de gevechten rondom Luik
wordt van dat wapen weinig meldi'ng ge
maakt.
Nu de Duitschers voor Luik worden tegen
gehouden, kunnen zij hunne gemobiliseerde
strijdkrachten laten nakomen, en hunne aain-
valsmacht wordt met iederen dag sterker.
Daar slaat echter tegenover, dat iedere dag
oponthoud ook de tegenpartij ten goede komt
om zich voor den strijd te organisecrcn. Hel
Belgische veldleger trekt zicli samen om de
bedreigde kameraden, die 'le spits hebben
moeien afbijten, te hulp te komen. Het Fran-
sche ieger voltooit zijne mobilisatie en komt
in dichte drommen over de grens opzetten.
Het Engelsche expeditieleger, dal, naar ge
zegd wordt, zal bestaan uil zes divisiêln, waar
aan nog twee kavallerie-divisièn zullen wor
den toegevoegd, rust zich uit, om zich le voe
gen bij de bondgenoolen. Zoo worden met den
dag de belemmeringen grooler, die zich aan
den doortocht van het Duitsohe leger door
België in den weg stellen, en wordt tie kans
kleiner, om met betrekkelijk geringe offers de
Fra}nsche grens te bereiken.
Overigens moet men niet denken, dat als de
Duitschers de Fransche grens hebben bereikt,
de weg naar Parijs voor hen open ligt De mi
litaire medewerker van de 'Daily News schrijft
hierover;
„Een blik op de kaart toont hoe sterk de
noordelijke grens van Frankrijk beschermd is
door kunstmatige verdedigingswerken tegen
een door België komend invalsleger. Geduren
de jaren heeft de Fransche staf verwracht het
geen nu gebeurt en heeft hij zich daarop voor
bereid. Wanneer de vestingen aan. de Belgi
sche Maas ten onder gebracht of onschadelijk
gemaakt zijn, da,n zal de veldtocht pas be
ginnen.
Veertig mijlen van Namen, den weg langs
de Samibre versperrende, ligt het geduchte
versterkte kamp van Maubeuge, omgeven
door negen forten, die samen verbonden zijn
door batterijen, weJike zich over eene lijn van
19 mijlen uitstrekken. Veertig mijlen verder
de grens op naar het noordwesten is het nog
zwaarder versterkte kamp van Rijssel, dat
door een twaalftal forten omringd is en een
garnizoen eisdhl van 15.000 man. Het gcdeélte
van de grens tusscihen Rijssel e«i Maubeuge
is bezaaid met s/perforten. Dit gedeelte van
de verdedigingslinie zou niet anders gefor
ceerd kunnen worden dan met een reusach
tig verlies aan menschenlevens.
De best begaanbare weg over de Fransche
noordgrens loopt door de trouée de Ghimay,
tusschen Maubeuge en Givet. Dit schijnt de
Duitsohe generale staf in zijn brein te heb
ben bij rijn streven «om van het Maasdal bezit
te nemen. Maar de Franschen zijn zich na-
tuunlijlk bewust van deze vergelijkenderwijs
zwakke plek in hunne noordelijke grens en
staan orugetwijfebd thans klaar om met suc
ces aan de Duitschers den toegang tot het
Oisedtal te betwisten."
De Brusselsche Sodr gewaagt, blijkens het
hier beneden opgenomen telegram, van een
genu-dht, dat bij Duatsbhland het plan zou
besLaan om met Nederland op gelijke wijze te
handelen als het meto België heeft gedaan. Wij
gelóoven niet, dat het goed is zich met ge
ruchten bezig te houden, die in dezen tijd
zoo gemakkelijk ontstaan. Men heeft slechts
met feiten te rekenen. Nu is alles mogelijk,
en men kan niet als onmogelijk ter zijde stel
len, dat het feit zich zal yoord'oen, dat-
Duitsohland in plaats van den koristen, di«
reden weg naar Frankrijk, die door België
of Luxemburg loopt, een langeren, ook over
een deel van Nederland gaanden weg zal kie
zen, die met veel grootere bezwaren cn met
in het oog loopende gevaren verbonden is.
Maar indien onverhoopt Duitsthland dien
weg mocht inslaan, dan vertrouwen wij, dat
onze regeering tegenover dat feit de houding
zal aannemen, die voor de eer en het belang
van Nederland past.
De oorlog.
Brussel, 10 An?. l)e dagbladen be
richten, dat de bisschop Tan Luik en
15 andere notabele ingezetenen, waar
onder de Burgemeester, senatoren
en Kamerleden, die zich naar den
Duitschen generaal begaven oui lieui
te verzoeken de stad niet te bombar
deeren, tot antwoord kregen, dat by
dit zeker zal doen als de forten zicli
niet o vergeven. De afgezanten werden
als gijzelaars teruggehouden.
In regeeringskrlngen wordt verze
kerd, dat geen enkele slag heelt plaats
gehad in den omtrek van Luik of in
de stad.
Brussel, 10 Aug. Volgens de Soir zijn
de bisschop van Luik en den burgemeester
weder in vrijheid gesteld. Zij moeten echter
in hunne woning blijven.
Eene compagnie van het 14e linie-regiment
heeft dm 5en tusschen de forten Barchon en
Evegmée van 1 uur tot half zes in den morgen
met steun van een machinegeweer het hoofd
geboden aan een regiment. Het bracht een
bataillonsvaandel, een regimentsstandaard en
twee mitrailleuses uit don strijd.
In Soiron, bij Pepensler, waar 200 Duitschers
in eene boerderij waren, zijai drie gendarmes
doodgeschoten, omdat zij op do Duitschers
vuur gegeven hadden. Het dorp werd r an ccd
bloedbad prijs gegeven.
De gouverneur te Namen heeft eene procla
matie uitgevaardigd, waarin ieder persoon
ouder dtan 16 jaar, die getracht heeft het suc
ces van de verdediging te schaden, of d i heeft
geschaad, met don dood wordt bedreigd.
Man vermeldt overal een terugwijken van
de Duitsche kavallerie onder den oaweer-
staanbaren aandrang van eene talrijke Fran
sche strijdmacht, die een belangrijk deel van
het gebied ten zuiden van de Maas van de
Duitschers heeft bevrijd. De Duitsche a rals-
beweging is geheel gestaakt. Er wordt geen
enkele ernstige actie verwacht, voordat de
vereenigde Franschen en Belgen tot don aan
val overgaan.
Antwerpen, 10 Aug. Alle Duitschers
en Oostenrijkers, die zich niet dadelijk aan
geven om hunne plaats van verblijf te doen
vaststellen, zullen als spionnen beschouwd
worden.
Brussel, 9 Aug. Volgens de Matin, van
Antwerpen, heeft Vrijdag een gevecht plaats
gehad: bij Udiange tusschen Fransche en Duit
sche troepen. Er zijn talrijke dooden en ge
wonden gevallen aan Duitsohe zijde, vooral
bij Eta'llie. 60 Duitschers zijn krijgsgevangen
gemaakt
Brussel, 10 Aug. De gouverneur van
Wladawoslok heeft een telegram, van geluk-
wensohing gezonden aan generaal Lenian en
het garnizoen van Luik.
Uit Antwerpen wordt bericht, dat de Von
Bary-slraat herdoopt is in Generaal I.eman-
straat
Brussel, 10 Aug. (Officieel). De toe
stand is steeds goed. De Fransche en Engel
sche legers rukken methodisch vooruit. Het
gezamenlijke plan van do beide bevriende
legers leehent zich voor ons af. De omstan
digheden lijken goed; zij beantwoorden ge
heel aan de verwachtLngeii. Iloe meer de tijd
vordert, des te nader komt de algemeene
strijd. De bevolking van Luik blijft kalm. Er
zijn uitmuntende berichten van de forten. Hel
rapport van een der forlcommandanlen ver
meldt, dal de forten in uitmuntenden toestand
verkeeren. De manschappen zijn goed gezond
en overvloedig voorzion van levensmiddelen
en munitie. Er is volstrekt geen redeu om zicli
te verontrusten. Op de eene of andere plaats
wordt de nadering bericht van een handvol
ulanen, die in den regel den weg kwijt ge
raakt zijn en zich op de eersle sommatie
overgeven. Dat komt zoowal aan alle kanten
voor, maar het bctoekent niets uit een strate
giscli oogpunt.
De toegangen naar Brussel zijn ^oed be
Brussel, 10 Aug. Volgens de Indépen-
dance zooi het officieele cijfer van de Duit
sche gevangenen 8000 zijn.
De Indèpendance verhaalt, dat bij de laat
ste groote manoeuvres reen op een gegeven
oogenblik merkte, dat de Duitsche militaire
attaché verdwenen was. Men vond hem later
terug, verscholen Ibij' eene brug, waar hij met
oplettende nieuwsgierigheid de voornaam
ste deel en "Van het kunstwerk in oogenschouw
nam.
Een bijzondere correspondent van de Indé-
pendance zegt, dat het regiment Duitsche
grenadiers n-o. 89, waarvan koning Albert
eere-kolonel is, hot eerst den inval deed
in Bedgié en met het Belgische vaandel voor
op in het vuur ging.
Bij den aanval, die den 5en Augustus op
de stellingen van Luik werd gedaan, wer
den meer dan 2000 man verloren.
Volgens de Soir is het gros der ulanen van
het regiment Lauenburg gisteren in Tonge
ren aangekomen. De commandant drong met
getrokken sabel het stadhuis binnen en eisok-
le, dat de Belgische vlag zou worden wegge
nomen van het stadhuis cn van de kerk. De
burgemeester antwoordde, dat slechts be
velen had te ontvangen van den koning der
Belgen. De commandant verwijderde zich
daarop. Een andere officier verscheen, van
ulanen vergezeld, drie 7600 francs uil de ge
meentekas wegnam en 10.000 francs uit het
postkantoor. Zij verschaften zich daarna voor
1200 frs. levensmiddelen, want allen kwamen
om van honger.
P a r ij s, 1 0 A u g. De opperbevelhebber van
de Noorder- cn Oost er-legers lieeft aan den
koning der Belgen geschreven om hem t*
danken voor zijne prodanulie van den 7önl
bevattende ecu broederlijken groet aan Int
Fransche leger. Hij gaat daarna voort; Gcw
roepen door een allerschandelijksten aanval
om denzelfden tegenstander te bestrijden, zul
len uwe bewonderenswaardige soldaten ca
die van Frankrijk zich onder alle omstandig
heden als echte wapenLixjcvlers gedragen.
Vertrouwend op de overwinning van ouzo
rechtvaardige zaak, zullen wij te zamen ue
zegepraal bevechten.
Brussel, 10 Aug. Sedert heden morgen
zijn volstrekt gecne berichten gekomen over
den toestand van de op het Belgische gebied
aanwezige legers.
B e r 1 ij u, 1 0 A u g. Een vijandelijke macht,
naar hel schijnt hot zevende Fransche leger
corps cn een divisie infanterie, 'die uil Bel
fort in Boven-Elzas naar Mülbaaisen voort-
;odrongcn waren, werden boden door onze
troepen uit oen versterkte sklllimg, ten wes
ten van Mulhausen, in zuidelijke richting le-
ruggiewort'pen. De verliezen van onze troepen
zijn niet noemenswaard, die dor Franschen
groot.
Brussel, 10 A u g. De voorzitter van de
rijksdoeraa heeft aan den voorzitter van de
Belgische Kamer een warm telegram van ge-
lukwensching gezonden.
Een communiqué van den Franschen mi
nister van oorlog over den strijd in Boven-
Blzas houdt in, dat de Rransche voorhoede-
brigade Vrijdag bij het vallen van dun nacht
voor Allkiroli is gekomen. De stad werd ver
dedigd door sterke veldwerken, bezet door
eene Dwilsahe brigade. In een woedenden
aanval nam een regiment infanterie de Duit
sche versterkingen na een levendig gevecht
voor de linden. De Dui/lsabgrs 'trokken zich
in groote wanorde terug; zij gaven de wer
ken in de tweede linie prijs, ofschoon die
nog wel hadden kunnen staande blijven, en
ontruimden de slad. Een regiment dragon
ders vervolgde de vijand. De kolonel cn
zeven officieren van het Fransche regiment
werden gewond. De nacht schonk aun de
Duilsöliea's gelegenheid te ontkomen.
Met het aanbreken van den dag van Zater
dag ging de voorhoede-brigade weer op
marsch, zonder de Dui'tschers te ontmoeten.
In den namiddag bereikten de Franische ver-?
kenners de talrijke en belangrijke veldwer
ken, die waren aangelegd lot bescherming
van Mulhausen; zij constateerden, dat dezö
werken verlaten waren.
Om 5 uur kwamen de Fransche colonnes
voor Mulhausen langs den spoorweg. In min
der dan een uur was Mulhausen bezet. De
Fransche kavallerie ging in galop door de
stad om de Duitsche achterhoede le vervol
gen. De Fransche voorposten hebben zich ten
noorden van Mulhausen opgesteld.
Allkirch ligt op 17 K.M. us tand van Mul
hausen en op 18 K.M. van de grens. De Duit
schers hebben zich teruggetrokken in do
richting van Neu-Breirach. Geheel Elzas is
ticgen hen opgestaan.
De Fransche opperbevelhebber generaal
Joffre heeft ecne proclamatie tot dc .Elzas-
sers gericht, waarin hij zegt„Kinderen van
Elizas, na 44 jarien van smartelijk wachten
drukken de Fransche soldaten opnieuw dun
grond uw edel land. Het zijn de eerste
1 Keer uw gelaat niet naar het verleden, dan
tpm te leeren hoe gij de toekomst moe! ont
moeten.
V
Roman uit het Zweedsch door
A. M. VAN DER LINDEN—VAN EDEN.
21
Dat oude, onver dragelijke spel! Ik ben op
Jiet punt de kaarten door elkaar te gooien,
fce op den grond te werpen en de stoep af
^aar Tord te snellen. Maar ik doe het niet.
Jïoe zenuwachtig het mij ook maakt, ik blijf
fitten en geef raad en vingerwijzingen cn doe
fiijin best, vol belangstelling te zijn. Ik wil
ord toonen dal ik meelij: heb met zijn armen
vader. lik .geef er niet om hoe de anderen hem
behandelen, maar Tord mag riet zoo hard
fijn. Dat ergert mij, dat kar ik niet uitslaan.
Als hij maar op mij wacht? Ais hij eens weg-
feing en er niets van ons roeitochtje kwam?
Wier in zulk een onrust te zitten 1 Hoe verlang
$k naar beneden te hoe verlang ik ore
niet hem te gaan over het pasgemaaide, geu
rende klaverveld, op het water te zijn, waar
^iemand ons kan sloren, en plaJssen met de
Riemen en le wiegelen op de golven en te
^praten over alles en niets.
Nu kar ik hei niet langer uithouden. Dat er
ook geen eind aan komt. Het beM zal zijn hem
slechts met halve aandacht te \olgen. Tord
staat met zijn irug naar mij toe. Hij heeft een
sigaret aangtestoken.
Waarom zit ik eigenlijk hier? Iloe dom.
Wat heb ik met den ouuen man te maken?
Bemoeien zij zich riet met hem, dan heeft hij
hot er ook zeker naar gemaakt. Hij heeft
zeker hun achting en liefde verspeeld, en dan
heeft hij zijn verdiende loon.
Tord gaat verder. Zou hij gaan? Het ziet
er naar uit. En geen blik naar hier. Hij ver
dwijnt in den boomgaard. Weg!
Is hij boos op mij? Of komt hij misschien
gauw terug? Ja zekor, dat zal jnj doen. Hij
kaïn mij. toch zoo maar niet laten zitten zon
der iets te zeggen, nu wij afgesproken heb
ben om' te moeien. Maar hij blijft weg. Hij
toeft zoo lang
Het spel is uit, en hij is nog niet terug, ik
ga de trap af en moer zien of hij er is.
Neem, nergens iets ven hem te zien. En ik
kan hem toch niet gaan zoeken. Zij zouden
denken dat ilk hem achterna liep. Kalm hier
gaan zitten en wachten. En hij komt niet.
Nu ben ik er zeker van dat hij niet komt, II'j
denkt natuurlijk dat ik nukkig ben en hij wil
zich niet tot mijn speelbal maken. Verveel ik
hem misschien al?
Wat was hel dom van mij om in de veranda
te blijven zitten!
O, mijn bootlofcht, mijn heerlijk boottochtje,
waar ik zoo naar verlangde! Verloren! Iets
moois en lieflijks, idat ik reeds in mijn hapd
had, heb ik zelve verstoord! Om willens en
wetens zoo iets weg te werpen! Je leven ajrjn
en leëg te maken l
Waar dacht ik aan? Hoe kom ik?
Nu gaat ook Mevrouw Wange heen. Mag
ik dan geen oogenblik met vrede gelaten
worden? Nu moet ik natuurlijk met tante
Ida over allerlei kleinigheden praten, terwijl
alles aan mij trilt.
Neen, gelukkig, zij heeft geen beho.efle om
te praten. Zij zit even.zwijgend als ik. Ziet mij
alleen af cn toe onderzoekend aan. Het is
of zij een vraag op de lippen heeft.
„Zullen wij wat naar het park gaan,, Elly?
Me dunkt, het zal er nu mooi zijn."
„Zeker, tante Ida, als het u niet tt ver is."
„Neen, ik gevoel mij heel wel."
Vlug gaat het niet, maar zij leunt nauwe
lijks op mijn arm. Kleine, kleine stapjes en
langzaam aan. Haast hebben wij echter niet,
en het park is dichtbij. Het is mij nu toch
hetzelfde waar wij heengaan of hoe lang wij
onder weg zijn.
Zij zwijgt nog altijd; slechts nu en dam een
woordje, hoe rustig en frisch en plechtig het
as onder het gebladerte der groote hoornen.
Begrijpt zij dail ik liever niet praat? Zij is
zoo gevoelig als het riet voor den wind. Som
tijds geloof ik dat zij mijn gedachten kan lezen.
„Zou het niet beier zijn hier even op do
bank te gaan zitten, tante Ida?"
„Ja, misschien wei."
Weer ziet zij mij met haar merkwaardigen,
vragemden blik aan.
Zij heeft iöts op het hart
„Je denkt zeker dat wij allen wonderlijke
menschen zijn? Ten minste, Tord, jCulina en
ik. Is het niet zpo, Elly
„Wonderlijk?"
#;Dtenk je dat ik het niet zag? Als je het niet
dhcht, zou je niet bij Frederik Wange zijn
gaan zitten. Je wilde ons toonen dat ie ziju
partij opnam tegen ons."
.,Lk had zoo met hem te doem"
„Zie je wel, zie je wol? En ons anderen
vond-jc harleloozc monschen, die hem zonder
medelijden behandelen."
Ik kan het niet ontkennen; liet was zooals
zij diacht. Zij heeft mijne gedachten raden,
»m daar zit zij nu en glimlacht om mijn
zwijgen.
„En ik wil ons niet verontschuldigen. Je
hebt in zeker opzicht gelijk. Wij konden hem
wel eens meer tegemoet komen. Maar je moet
ons booh niet voor al te onmenschelijk aan
zien, en daarom wil ik je het een en ander
vertellen. Ik deed het tot nu toe niet omdat
het mij onaangenaam aandoet, zekere ge
beurtenissen aan te roeren. Maar nu je hier
met ons leeft, wil ik niet dat je de mi:nen in
een verkeerd daglicht ziet. Flet gebeurde zoo,
zie je, dal Gelina reeds zeventien jaar releden
gedwongen werd het bestuur over Angaby op
zich te nemen. Het landgoed behoorde aan
haar, doch niet alléén aan haar, maar ook
aan haar familie, ofschoon het beheer er van
geheel aan haar mam was toevertrouwd. Hij
was echter meer te vinden bij zijn kamera
den van het regiment dan hier, en het ergste
was dat hij speelde, hoog speelde en verloor.
Eindeüijk kwam het tot een openlijk schan
daal. Het scheelde heel weinig of Angsby
moest verkocht worden, en door tu:schem-
koinst van familie en van een paar vrienden
werd het gered. De voorwaarde om te helpen
was, dat Wange het regiment vaarwel zou
zeggen en zich uitsluitend zou wijden aan het
landbouwbedrijf, 't Was treurig hoe weinig
verstand hij had van den landbouw, en nog
minder goed kon hij met het geld omgaan.
En zoo kwam het dat zijn vrouw, Gelina,
toestemming verkreeg om in te grijpen zoo
soed zii kon. En 't ginff üoed, het ging ten
minste in zooverre goed, dat de familie kon
blijven leven. Maar Wange moest buiten alles
gehouden worden, als alles geregeld en or
delijk zou blijven gaan. En zie je, daarom is
het niet zoo egg gemakkelijk om hem te ont
zien. Hij loopt graag rond te kijken en heeft
allerlei plannen, maar wanneer 't op da
uitvoering aankomt, wordt het ni'cts.
En dus je begirijpL het 'gaal niet, en op die
manier moet or wei eens iets gedaan wordier^
zonder dat hij or in .gekend wordt."
Van alles wat zij zegt en mij nu vertelt heb
ik vroeger nooit gehoord en toch is het alsof
ik het reeds lang wist. De kapitein is in mijn
on gen niet veranderd.
Of zou ik misschien nief bij hem zijn gaan
zift tan, als tarote Ida mij (gisteren in plaats van
van-daag dit alles had verteld?
Ja, ik /.ou het toch gedaan hebben. Ik voel
dat ik het gedaan zou hebben. Dat Tord zoo
hard over zijn. vader oordeelt, ergert mij in
Leder ge\ ai.
Tante Ida ziet mij opnieuw vragend aan.
Zij is zeker niet tevreden met mijn ia, ja"
en „daL begrijp ik." En het zijn ook geen pas- 4
sende antwoorden op haar blijk van vertrou
wen. Zij denkt misschien dat ik nog met af-w
keurende blikken op haar dierbaren neerzie.
Maar wat zal ik zeggen? Ik weet het niet.
„Ja, het is een onnatuurlijke verhouding,
en dat begrijpen zij ook. Vooral Tord. Sedert
hij volwassen is, heeft hij nooit vrienden op
Angsby willen ontvangen. Hij schaamt er
zich voor om aan anderen te laten zien hoe
het hier gesteld is.
Wordt vervolgd.
