„DE E EM LAN DER". Uitgevers: VALKHOFF Co.
Dinsdag 8 September 1914.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
!3'e *J a arc?*? rig.
Broeder en Zuster.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f l.OO*
Idem franoo per post 1.50»
Per week (met gratia verzekering tegen ongelukken) 0.10»
Afzonderlijke nummers - 0.05*
Po ze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiön gelieve men liofst vóór 11 uur, familie'
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT I.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels.* f 0.50.
Elke rogel moor0.10.
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordoelige bepalingen
tot het herhaald advortoeren in dit Blad, bjj abonnement»
Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester on Wethouders van Amers
foort,
Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek, dat een
door de Maatschappij tot verkoop van petro
leum, voorheen H. r ieth en Co., gevestigd te
Amsterdam, ingediend verzoek, met bijlagen,
om vergunning tot het oprichten van een onder-
ipondsch reservoir voor petroleum, met boven-
vggend ijzeren pomphuisje en ondergrondsche
toevoerleiding op een gedeelte van het emplace
ment van het station Amersfoort, b'j het kadas
ter bekend onder Sectie D, no. 3177, op de
Secretarie der gemeente ter he i gl, en aai
op Donderdag, den '7. September aanstaande,
des voormiddags te half elf uren gelegenheid
:eii kaaanuize worat gegeven om, ten overstaan
/an het Gemeentebestuur of van één of meer
.1 tegen het oprichten van
v 1. ic-ngen.
Tot het beroep, bedoeld in art. 15, le lid der
Hinderwet, zijn volgens de bestaande jurispru-
aeru.e, aueen z,j g-.zecni.gd, <i»e overeenkom-
-tig artikel 7 der Hinderwet voor het Gemeente
bestuur of één of meer zij - leden zijn ver
schenen, teneinde hunne Lezwaren mondeling
toe te lichten.
Amersfoort, den 3. September 1914.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
A. H. VEENSTRA. VAN RAND WIJ CK.
Holland sta paiS
i.
Nooit waren in de geschiedenis dor Euro-
)eesche beschaving de tijden zoo ernstig, zoo
gespannen, z-oo aursteü" 1 Wat jaren lang is
gevreesd, waartegen jarenlang mei inspan
ning van alle krachten, met groote zelfopof
fering door icre edelst en en nellen van hel
menschengeslaeht is gewaakt, is tóch ge-
schidcL het ongelooilijhe, liet onmienschehj-
keeen wereliuooriog, is ontbrand Niet al
leen Europa, maar de. gansche wereld siddert
sn waehi in adcmloozc spanning tie gevolgen
van deze reusachtige worsteling der volkeren
af. Geen internationale bewegingen, due in
alle talen der wereld en op alle mogelijke
denkbare manieren dc broederschap der
mensehiieid, de eenheid van alle menschen
in God hebben gepredikt, zijn min geslaagd
de volkeren zo cl danig te banvloekten, dal
deze ramp kon worucn voorkomen. Nu dan
de groole wereldbrand is losgebroken, is er
groole verslagenheid onder de rangen van
hen, die moedig en aapper streden voor vre
de en verbroedering, zoolang er nog kans
was ddc le bevestigen; -grooter wantrouwen
en meer cynisme onder hen, die niet behoor
den tol de ideaiisten, en -die altijd wel ge
zegd hebben, dal liet streven naar wereld
vrede en verbroedering der volken dwaas
heid was, onmogelijk te bereiken zooals nu
de geschiedenis weer bewijst.
De eerste gedachte, <üe opkwam bij dc
meest overtuigde idealisten op hel gebied
van wereldvrede, is na den eersten heiligen
schok waarschijnlijk ook geweest; „hbbcii
zij geen gelijk, die ons steeds hebben gezegd,
dat ons ideaal niet te verwezenlijken was?"
Maar nu de eerste heftige ontroering voorbij
is, de eerste felle smart van dc groole teleur
stelling is doorslaan, gaan wij rondom ojis
zien en bemerken zóóveel dingen, die plei
ten voor het tegendeel, dal het ons verstan
dig voorkomt -deze li/chipunten te verzame
len en te trachten ze gedurende deze don
kere dagen tot een lichtbaken te maken, niet
alleen voor geestverwanten, maar voor elk,
die _ooren heeft om te hoeren, en oogon om
te zien. Wat toch hebben wij in ons eigen
land kunnen leeren in deze korte weken,
waarin de gebeurtenissen zich zoo snel na
elkander voltrekken
Na de eerste verwarring en ontrust, onver
mijdelijk voortspruilend uit het bericht, dat
H. M. de Koningin het land verklaarde in een
toestand van oo-rk>gsge\aar, kwam ons wik
met zijn gewone nuchterheid en kalmte vrij
spoedig tot zich zelf. Niet weinig hebben
daartoe bijgedragen het schitterend voor
beeld van onze gehelde Vorstin, de stalen
werkkracht en liet helder inzicht onzer Re
geering. liet initiatief door H. M. de Konin
gin genomen, de maaliregeuen door de Regee
ring gelroifen, zijn zoovele getuigen voor het
ieit, dal ons land ondanks deze duistere lij
den een gezegend land is. Ilct particulier ini
tiatief heeft over het gchecie land dc schit
terendste bewijzen gogeven voor de gevoelens
van eenheid, broederschap en onderling nuip
betoon, die blijkbaar ddep in het gemoedsle
ven van liet volk hebben wortel geschoten.
Dadelijks lezen wc nog in de peis van het
kraohtQge optreden van autoriteiten in alle
deeicn des lands, ten einde grooter ek en-de
dan de toestand noodzakelijk meebrengt, te
voorkomen. Zeken-, er zal in deze moed ij ke
lijden ook in Nederland veel geleden worden.
Maar Wat binnen hel hereik va-n nienschelijk
kunnen en mcnscheiijk streven ligt om dit
lijden tot de kleinste verhoudingen terug te
brengen is gedaan, wordt gedaan en zal men
blijven doen, vanaf hel Souvereiaie Iioofd van
onzen Slaat neerdalend als een sterke keten
van samenwerking tot in alle deeicn des
volks. Dal geeft ons idealisten le denken. Het
kan, ne>en, liet moet al diegenen te denken
geven, die nooat veel waarde hebben gehecht
aan de kracht van het ideaal, dal uitgedrukt
is in onze oud-vacieriaindsche spreuk: „Eeu-
diruekl maakt macht". En wat geeft het ons
le denken
Het leert ons begrijpen, dal een klein volk,
dat tot zulk werk in staat is ais waarvan <le
geschiedenis van ons land in de laatste maand
getuigt, ook in staat is een groole Laak te vol
brengen.
Dat ons volk geen udlgcbluschle nalrie is,
heeft elk Nederlander de laatste weken kun
nen leeren uit het prachtig verloop <kr mobi
lisatie, uit de schitterende maatregelen ge
nomen op economisch en sociaal gebied, uit
de pogingen, die onze Re geen ng onvermoeid
aanwendt om uitvoer van onze Jaiulsproduc
ten naar het buitenland mogelijk te maken
en zoo handel en nijverheid voor een tota
len ondergang te behoeden.
Maar mieer dan door iets anders wordt de
verwachting dat ons volk een belangrijke
rol in het wereldgebeuren kan volbrengen
gerechtvaardigd door den geest van onder
linge liefde en hulpvaardigheid naast lust ter
zijde 6tcllen van alien partijstrijd, die het in
deze "dagen bezielt. Ook heeft onmiddellijk
na het uitbreken van den strijd op Belgisch
grondgebied ons land ziju ouden roem beves
tigd door de wijkplaats te zijn voor alles wat
bescheQ-ming behoeft en vluchtelingen van
alle nationaliteiten over onze grenzen toege
laten, gastvrij ontvangen en liefderijk ver
pleegt.
Aan lichtpunten heeff hot dus in deze don
kere tijden in Nederland niet ontbroken.
(Wordt vervolgd). Mevr. ROS-VRIJMAN.
Politiek Overzicht.
Da verwoesting van
Leuven.
Wat is waarheid? Die vraag, die wij deden
na de eerste berichten over dc verwoesting
yan Leuven, die ten aanzien van de kwestie
wie voor het gebeurde aansprakelijk moes
ten worden gesteld, elkaar vierkant legen-
spraken, moeten wij met nog grooteren na
druk herhalen, nu wij van dc officieelc ver
klaringen hebben keu-nis. genomen, die van
weerszijden zijn gepubliceerd. Hei Duilsciie
ministerie van buileniandschc zaken heelt
door zijne vertegenwoordigers in hel buiten
land ecu stuk laten bekend maken, dat is op
gesteld op grond van dc door de Duitsche
militaire overheid in Leuven verstrekte gege
vens. Dc Belgische regeering heeft eene com
missie gezonnen met den 'minister van slaat
Gooreman aan. het hoofd, die op de plaats
zelve een onderzoek heeft ingesteld. Wij heb
ben hel rapport van die commissie in extenso
opgenomen en ook den inhoud van het Duit
sche stuk uitvoerig vermeld.
Beide stukken berusten op een plaatselijk
onderzoek. Maar zoowel in de vermelde fei
ten als in de conclusion, die er uit werden ge
trokken, beslaat de grootst mogelijke tegen
strijdigheid; althans wat de roL betreft, die
dc in dit drama opgetreden personen hebben
vervuld, want omtrent de uitwerking van
het drama zijn alle berichten eensluidend.
Over de aanleiding toi het gebeurde op
26 Augustus zegt het Duitsche rapport; „Aan
een vooraf afgesproken samengaan mot den
uitval uil Antwerpen is niet te twijfelen
Duor de Beigisoiie rcgeciang was deze al-
geme-ene volksopstand tegen den aanrukken-
ucn vijand reeds lang voorbereid; wapen
depóts varen ingericht, waarin ieder geweer
voorzien was van den naam van den burger,
die daarmee zou worden bewapend." Resu-
mecrende wordt het gebeurde gekenschetst
als „eene verraderlijke overrompeling door
dc burgerlijke bevolking."
In hel Belgische rapport wordt ook gewag
gemaakt van den uitval uit Antwerpen, maar
die uiLval wordt aldus met het gebeurde in
verband gebracht: Dc Duitsche troepen, ach
teruit geworpen door onze soldaten, kwamen
den 26cn Augustus, legen liet vallen van den
avond, in volslagen wanorde te Leuven bin
nen. Verschillende getuigen bevestigen, dat
het Duitsche garnizoen, dal le Leuven lag, bij
vergissing weid gewaarscüuwd dat de vijand
de stad binnendrong. Onmiddellijk liep hel
al schietend naar de statie waar hel de Duit
sche troepen ontmoette, die teruggeslagen
waren door de Belgische soldaten, welke de
vervolging kwam te slaken. Alles" schijnt te
bewijzen, dat ei* ecu treffen plaats had lus-
schcn de Duitsche regimenten.
Daarop begonnen dc Duitschcrs de slad te
beschieten, voorwendende dat burgers op
hunne soldaten geschoten hadden; dit werd
echter door al de getuigen gelogenstraft, en
zou trouwens niet mogelijk geweest ziju, ver
mits de Leuvensche bevolking verschillende
dagen te voren reeds hare wapens had moeien
alkveren aan de gemeeiile-overheid."
Wal is hier waarheid? De Belgische en -de
Duitsche lezingen sluiten elkaar volkomen
uit, tenzij men aanneemt, dat liet gemeente
bestuur dc wapenen, due het had ogenomen,
later weer heeft uitgedeeld. Dat is eene on
derstelling, die ons monsterachtig hjkt. Met
hel Duitsche rapport echter is die opvatting
/eer wel ile vercenigon, want hel spreekt van
een volksopstand, die door de Belgische rc-
gcering reeds lang was voorbereid. Zelfs
heeft de hoogste overheidspersoon in
Duitschland, de rijkskanselier, die beschul
diging met allen nadruk herhaald. In zijne
verklaring aan dc vertegenwoordigers van
dc groole -Amerikaansche porsbureaux, die
wij gisteravond hebben opgenomen, zegt hij:
dat „de geheele burgerlijke bevolking van
België mobiel is gemaakt, die in den rug van
onze troepen na eene aanvankelijk vriende
lijke ontvangst opstond met verborgen wa
penen in eene allerwreedste wijze van strij
den".
Het rapport van -dc Belgische staatscom
missie bepaalt zich niet tot het gebeurde op
den -rampzaligen 2öen Augustus. Het bevat
eene opsomming van wreedheden, die gedu
rende eene reeks van dagen zijn gepleegd.
Deze opsomming staal geenszins achter bij
due, welke de overheid in Oost-Pruisen ge
geven heeft van «de gruweldaden, die daar
door de Russen zijn begaan. In beide geval
len heeft de bevolking zwaar onder den oor
logstoestand te lijden gehad; het verschil is
alleen, dat in Oost-Pi uisen de Duilschars de
lijdende partij zijn, terwijl zij in België de
bedrijvers van d<c gruweldaden waren. liet
Dudlschc rapport spreekt dat ailleirmiinsl te
gen; maar liet verklaart, dal hel ba-rbaarsche
optreden van de Belgische bevolking in bijna
alle deeicn, die door de Duitscliers zijn be
zet, niet aileen aan de Duilscke troepen liet
recht gegeven heeft om zoo op te treden,
maar hen zelfs in het belang van het zelfbe
houd daartoe heeft gedwongen. De zwaarste
beschuldiging komt nog voor in de reeds
aangehaalde verklaring van den rijkskanse
lier, die zegt: „Ambtenaren van Belgische sle
den hebben onze officieren le eten genoodigd
en over de tafel hoen doodgeschoten tegen
alle volkenrecht in". Dal is eene nieuwe be
schuldiging. die wij voor het eerst hoorden
uilen. Ilct is eene zoo ernstige betichting, dal
men haast zou weigeren haar te gclooven,
a-ls 't niet de rijkskanselier zelf was, die haar
uitsprak.
Wal is liior waarheid? Hel zal wel niot ge
lukken, in het te Leuven gebeurde waarheid
van leugen le onderscheiden en op grond
van een onderzoek, dat volledige waarbor
gen van onpartijdigheid biodl, vast te stellen
wie in dit drama als dc schuldigen moeten
worden gebrandmerkt. Maar deze groote
waarheid komt door alles wat wij over de
verwoesting van Leuven hebben vernomen,
helder aan het licht, dal hel beest in den
mensch door den oorlog naar voren wordt
gohaald en de goede neigingen in de mon-
sohclijke inborst worden verslikt.
De oorlog.
Berlijn. 6 Sept. (Pari.). In liet belang
van de geheimhouding van dc legeroperation
zijn de verzendingen met de veldpost een tijd
lang achterwege gebleven, op grond van een
lievel van den generalen staf, dat voorschreef,
dat de voorhoeden van de Duitsche legei's hui'
ten elke verbinding met liet moederland moes
ten blijven. Er is nu een geregelde veldpost
dienst ook met dc voorhoeden ingesteld.
lie r 1 ij n, 6 Sep t. (Pari.). In verband met
het besluit, dat de leiders van de burgerlijke
parlijen in den rijksdag genomen hebben om
hunne bereidwilligheid uit te drukken tot het
nemen van de voor do versterking van de
Duitsche vloot gevorderde maatregelen, ver
dient liet de aandacht, dat dit besluit belcc
kent eene vermeerdering van hel aantal sche
llen met 25 pet. en eene versterking van de
gevechtswaarde met 100 pet. Er zullen dade
lijk vervangen kunnen worden 10 groote slag
schepen en 11 kleine kruisers, terwijl hei ma-
rinebestuur liet recht zal hebben in plaats
van uo 10 groole slagschepen andere schepen
le bouwen, als zij dit noodig acht.
Berlijn ,6 Sept. )Part.). De keizer, die
lol dusver slechts hel leger van den kroonprins
bezocht, lieefl zicli thans naar dc zuidelijke
legers begeven. Ilij heeft gisteren den aanval
op Nancy bijgewoond.
Nancy zal zich slechts korten tijd slaande
kunnen houden. Voor dc inneming van deze
\csting is niet eens dc zwaarste Duitsche ar
tillerie noodig. Die wordt gebruikt legen dc
Belgisch-Era nsclic grensvesting Maubcugc,
welke vesting reeds gedeeltelijk capituleerde.
Twee forlen cn hunne tussclie list e Hingen zijn
gevallen; de overige forten kunnen zich nog
slechts eenigc uren slaande houden. De ar
tillerie heeft liaar vuur Legen dc stad geopend.
P a r ij s 6 Sept. (R.) Communiqué van elf
uur des avonds. Op onzen linkervleugel heb-
l>cn onze legers weer in goede omslandighc-
deai voeling gekregen met den rechtervleugel
van den vijand op de oevers van de Grand
Morin (eon zijstrooni van dc Maine).
In ons ccnlrum cn aan onze rechterzijde,
in Lotharingen en de Vogcczcn, duurt de
strijd voort. Er wordt goene verandering ge
meld.
In de buurt van Parijs werd het gervecht,
dat gister voorkwam tusschen vooruitgescho
ven elementen van de verdediging cn dc
flankwachl van den Duitschen rechtervleugel,
boden op uitgebreide schaal hervat. Wij
rukken vooruit tot aan de Ourcq, zonder
groeten tegenstand le vinden. De toestand van
de verbonden legers schijnt in liet geheel
goed.
Maubeuge gaat voort heldhafligeu legen-
stand te bioden.
Pa'r ij s, 7 Sept. (R.) Officieel commu
niqué.
Eon algomeenc actie is begonnen op de li
nie Nantcuil-le-Haudoin, Meaux, Sézaunc, Yi-
Iry 1c Kraiifois cn zich uitstrekkend tot Ver
dun. Dank zij het krachtige optreden van on
ze troepen, die mot nadruk gesteund werden
door hel Engelschc leger, moesten de Duit
schcrs, die gisteren en eergisteren vooruit ge
gaan waron tot dc strK-k van Coulommiers
en La Eorté Gaucher, in den avond eene te
ruggaande beweging ondernemen.
Londen, 7 Sept. (R.) Een telegram uit
Boulogne aan de Evening News bericht, dat
heden morgen een telegram ontvangen is van
Rassenhaat is sterker dan elke evolutie en
als zoodanig de hechtste steun van liet ab
solutisme-
oorspronkelijke roman door
Tliérèse Hoven.
Die Raveneau was ook zoo n echte ruzie
maker; altijd wou de vent gelijk hebben. Hij
wist van geen loegeven.
Hij zelf ook niet, maar hij had gelijk, dat
aüieelde zooveel!
Als die President en die advocaten, daar
ijl Chambéry, niet zoo onbegrijpelijk en zoo
a wars waren geweest en aldoor maar naar
Raveneau, in plaats van naar hem, hadden
teiuistepd, dan zouden ze 'l toch ook wei in
gezien hebben.
Ilij had <ian toch gelijk!
En nu was T uit! Ja, heeleinaal uil. Hij had
't proces vertoren; hij moest belalen en zijn
stuk grond, waarop hij recht had, omdat 't
van hem was, werd hem afgenomen, Lu 't
was onbillijk om hem te laten betalen.
Dat had hij den hecreu ook niet aan L ver-
étand kunnen brengen en dat was, volgens
hem, toch ook zoo helder als een mooie dag
weer.
Als Michel 'l land kreeg, zijn land, waarop
hij recht had, dan had liij immers 'i voordeel
cn dan moert Michel betalen en niet Pierre! i
Hij had er wel een hall uur over gepero
reerd en toen was de President drii'ug ge
worden en had hij gezegd: „En ik leg je nu
hel stilzwijgen op; jij hebt hier niets te zeggen,
en ik alles, begrepen?"
Nou, dal was ook, dat zou zelfs de stomste
ezel wel begrepen hebben.
Maar daarom was 't niet eerlijk.
Michel alles den grond en 't geid
En hij niets, en da:: nog de kosten van het
proces te moeten betalen.
Behalve dal 't onrecht was, was 't nog ver
schrikkelijk ook.
Het beticckcnde niets meer en niets minder
uan de ondergang der familie!
Hij zou nu, net als dc arme Savoyarden,
zijn kinderen weg moeten sturen, m den
vreemde omdat hij niet genoeg voor ze te
clou liad.
Het land, 7." i land, bracht -ooveel cp.
Ten eerste aardappelen, een zegen voor de
menschheid. Iiij had wrcl 's gchoard en 't kon
heit waar /ijn, dat meneer de Saussnre, de
geleerde, aan wien zijn over-oud-oom Jacques
den weg op den Monl-Blanc had gewezen,
de aardappelen in Savoie had ingevon d.
Toen ter tijd, dat was ook al een poos
geleden, was Lhamonix nog maar een klein
dorpje, en, in plaats van prachtig ingerichte
hotels bij dozijnen, stond er één kleine her
berg, gehouden door eene Mme CoiUcran.
'loen meneer dc Saussure in 't dal kwam, had
hij dus geen keuze en moest hij er ook lo-
geeren en hij kwam ei zoo dikwijls. De
pastoor van zijn dorp had 't hem eens alle
maal voorgelezen, omdat er zooveel in kwaro
van Jacques Babnat, zijn over-oud-oom.
En telkens, als die meneer er kwam, altijd
m«ar met hel idéé iixc om den Mont-Blanc
uo eens te bestijgen, nam hij zijn intrek bij
Mme Couleran. Hij zelf woonde in Lm.v,
cal cr toen een heel eind van af was, omóa'
de vervoermiddelen lang zoo goed en zoo snel
niet waren ah nu.
Hij wist i zoo niet, maar meneer de pa
rtoor wel, die had hem zelfs gezegd, dal ze
er over dachten om, van Genève, dat was van
Jen Zwitsersellen kant van 't Lac Léman, uit,
een spoorlijn te maken naar den Moiü-Blanc,
maar dat er wel niets lan komen zou, imda:
't niet kon.
Nou dat dacht hij ook wel cn.... wal
hem betrof, mochten ze 't gerust laten; die
gespoorde wegen waren goed voor Zwitser
land en Frankrijk, maar in Savoie moesten
ze niet met die rarigheid aankomen. De grond
was er van de SavoyardeJi e.i dien konden
ze met rust laten.
Enfin, meneer dc Saussure kwam dan dik
wijls in Chamonix en 't zij liij er zich niet
met den kost kon verccnigen of dat hij zijn
hospita een pleizierlje wilde doen of haai
een attentie wilde bewijzen, hoe dan ook....
op een keer bracht liij haar 5 aardappelen
mee.
Nu zbu je cr om lachen, maar loen ter tijd
scheen t iets bizonders le zijn, ofschoon de
meeste doctoren er tegen waren. Ze beweer
den n.l. dat aardappelen koorlswekkend wa
ren. Dat was ook onzin l
Ofschoon, 't stond allemaal in een bock,
zelfs dut Mme Couteran er vier van weg gal
cn er zelve maar één liield, maar dien scheen
ze toch geplant te hebben en de anderen de
hunne ook, want van dien lijd af, werden
de aardappelen er veel verbouwd.
Nu zou men er niet meer zonder kunnen;
het cc w one lv.iverbrood. waar enkel welen-
stelden wat tarwe door konden mengen, was
wel voedzaam, maar aardappelen waren
smakelijker.
Pierre Balmal zag, in zijn verbeelding, dc
praktische verbeelding van dc Savoisiens.
zijn stuk land voor zicll, precies zooals het
was; eerst een aardappelveld, een flink groot
veld, dat genoeg opleverde voor het heele
gezin cn nog wel eens een paar zakken over
om le verkoopen; en daar achter twee kleine
havervelden met een groeve er tusschen en
op zij een strook met tarwe. Om 'l huis heen
stonden vier lamme kastanjc-boomen en aan
den anderen kant een paar appclboomcn, zoo
dal ze don geheelen winter door, zich aan
kastanjes en appelen te goed konden doen.
Want de Savoiers houden hun kastanjes en
doen niet als dc Auvergnals, die ze in zakken
doen en er mee naar Parijs gaan, daar een
straatkachel huren en de opbrengst van hun
eigen grond, vqor vreemden roosteren. Wel
is waar verdienen ze er iels mee en, wan
neer zc, zuodra de voorraad op is, hun zak
ken weer oprollen en naar huis gaan, bren
gen ze meestal genoeg mee om den verderen
winter voor gebrek te zijn gevrijwaard, maar
dat was toch niets voor de Savoisiens.
En wat de appelen betrof, nu, die alen ze
ook. De Norniandiërs maakten er Cidre van,
had hij wel eens gehoord, maar dat wras in
Savoie niet noodig. Daar groeiden druiven en
ko/nden ze wijn drinken; 't was wel een heel
dun, vrij zuur landwijntje, maar 't was toch
wijn. Tegen zijn huis aan, groeide ook eeu
wingerd.
En zoo kwamen zijn gedachten weer Urug
op zijn eigendom.
Al zoo veel jaren had zijn strijdlustige
buurman 'l hem betwist, maar liii had altijd
in zijn uoed recht geloofdcn daarin zo-j
hp zioli ook niet bedrogen hebben gezien, als
de rechters, daar in Chambéry, niet zoo
koppig waren geweest.
Zijn landzijn inooieigen land!
Groole tranen rolden hem over de rimpe
lige wangen, waarin dc lijd voren als voor
tranen, had gemaakt. Hij kromde den rug,
niet omdat dc last dor jaren er op drukte,
want oud was hij niet even 10maar 't
noodlot deed dien krommen;- hij boog 't
hoofd
En loen hij, vóór enkele dagen, naar Cham
béry was gegaan, ha dhij rechtop geloopen,
met den blik hoog gewend en 't hoofd fier
gedragen.
Toen had hij naar de bergtoppen gekeken,
*11 naar don Hemel, omdat hij van daar ziju
heil verwachtte. God, die rechtvaardig was»
zou liem recht laten geschiedenmaar nu
keek hij naar den grondomdat hij zich
bukte voor T noodlot. Als een oude maai, als
een zestiger, liep hijdat hadden de men
schen gedaan, de booze menschen dc
rechters in Cliambéry, die 'hem geen gelijk
wilden geven.
Raveneau had zooveel papieren gehad om
zijn recht te bewijzen.... maar hij had toch
ook papieren, waarom waren die dan niet
goed?
1 Duizelde hemin zijn brein werd 't
hoe langer hoe onduidelijkerin zijn ooren
was een dof geruisch als van een neerplof-
fendsen waterval in de verte.
't "Was hem te machtig!
Wordt vervolgd'