BUITENLAND.
FEUILLETON.
Broeder en Zuster.
13"* Jaargang.
DE E EM LAN DER".
Woensdag 9 September 1914
N° 61
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
if
Uitgevers: VALKHOFP Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort H f l.Oft,
Idem franco per post1.5ft.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - O. lft.
Afzonderlijke nummers - 0.05,
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familio*
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50,
Elke regel meerO.IO,
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedryt bestaan zeor voordeeligo bepalingen
tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement»
Eene circulaire, bevattende do voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Kennisgeving.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
brengen ter openbare kennis, dat bij hun be
sluit van 1 September 1914, no. 1, aan H. Len
sing- en A. v. d. Vijzel te Amersfoort en hunne
rechtverkrijgenden vergunning is verleend tot
het uitbreiden van hunne inrichting voor machi-
iole houtbewerking, door hel vergrooten van
de timmerwerkplaats in het perceel alhier ge
legen aan de Eemstraat, bij het kadaster bekend
onder Sectie D, no. 2970.
Amersfoort, 7 September 1911.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
De Secretaris, De Burgemeester,
A. R VP.ENSTKA. VAN RANDWIJCK.
De wereidsirijd.
Op het oorlogsveld verkeeren wij. nog in
het stadium, dat nieuwe beslissende slagen in
voorbereiding zijn. Hel Dui'lsche hooiuuwar-
tder is gewoon die tussohenstadia in zijne
mededeeiingen aan hel publiek te verwaar-
loozen. biel vermeldt alleen gewichtige zaken
Onder ode rubriek is te angscikK t de capi
tulatie van Maubeuge. De val van dit groole
bolwerk aan de bransoh-Belgische grens is
in dubbel opzicht van gewicht. Men ziet daar
door opnieuw bevestigd, dat Frananjks ves
tingen met bestand zijn icgen Lei Duiische
belegeringsgeschut. En in de tweede plaats
heelt Maubeuge in zijn val meegesleept een
niet onbelangrijk deel van hel Fri nschu veld
leger, dal aciili i zijne muien eene ioeviuchl
had gezocht, want daaruit alleen is hel
groole aantal van 40.Uüü krijgsgevangenen, die
in Duitsche hand-u uien, te verkia
ren.
Over de nieuwe onderneming, die den 3en
September is begonnen, toen de tocht naar
Parijs plotseling is afgebroken en de Duiische
legers eene zwenking hebben gemaakt naar
het zuidoosten, verkecren wij nog geheel m
hel duister. De Duitsche berichten zeggen ons
daarover niets, en wat de Fransahe commu
nique's er over bevatten, maakt ons niet wij
zer.
Aan het Duilsch-Russdsohe front doet zich
de uitwerking voelen van de geduchte neder
laag, die Rusland heeft geleden in het gebied
van de dasurisohe meren en moerassen. Men
schermt aan Russische zijde mol groote ge
tallen: iusschen de Weichscl en dc Bug zegt
men. dal meer dan een millioen soldalen bij
eengetrokken zijn. Maar een verlies van 90.0UÖ
man. die als i:i ijgsgcva i.enen zijn wegge
voerd, is niet in een ommezien te herstellen,
liet vordert lijd de groole gap - aan te vul
len, die daardoor is ontslaan, en Rusland
mag nu dubbel van geluk spreken, dat
Duitschland zijne volle ïacht op de weste
lijke kaart heeft gezet'en daardoor voor een
aanvallend optreden in het oosicii niet vol
doende is toegerust.
De volh zwaarte van uen ..ussischcn aan
val hebben de Oosleurijkors dagen achleieen
te verduren geliad. Over de uilkomsien \an
den strijd, die van den 24en Augustus ai heeft
geduurd, zijn de opvattingen verschillend.
Volgons de Russische vnursieliiug is de slag
bij Lemberg eene overwinning voor hen ge
weest. Dc Nowoje Vremja geeft echter toe,
dat die overwinning gcene beslissing heeft
gebracht. In het Oostenrijksche hoofdkwar
tier wil men r.iet van n nederlaag hooren,
die bij Lemberg is geleden. De ontruiming
van de hoofdstad van Galicie is een laklische
maatregel geweest, ri'i? strategisch de schoon
ste voordeelen belooft en bovendien uil
een oogpunt van menschlicvendhedd zich aan
beval, omdat de open stad rember.g daardoor
voor een bombardement is behoed. Een oor
logscorrespondent schrijft: „De Ooslenrijk-
sclie westelijke vleugel <_n zijne gaandeweg
optredende verlenging naar de Bug gaat in
denzelfden lijd en ongeveer in dezelfde mate
vooruit als de Oostcnrijksche oostelijke le
gers terugwijken. Ik vermijd het woord „ach-
lerwaartsche concentratie", dat in een slech
ten reuk slaat, oi hoon het hier werkelijk op
zijne plaats zou zijn. liet effect van deze zeer
interessante operatie is eene toenemende to
tale zwenking van het gehcele reuzenfroirt uil
eene aanvankelijk zuidoostelijk loopende
richting in eene van hel noorden naar het
zuiden gaande richting, waarbij tegelijk bet
front wordt ingekort.'"
Welke opvatting de juiste :S, zullen wij ver
nemen uil den verderen loop der .gebeurtenis
sen op het zuidoostelijke ooriogslooneel. In
middels levert dat ooiiogs-ïooneel eene eigen
aardigheid op. die men in dien vorm ner
gens anders vindt, liet teekent de onder de
bevolking van Poolschcn stam heorschende
stemming, dat aan dc zijde van het Oosten-
rijksche leger Poolsche lijsoharen strijden,
die zich hebben gevormd cm aan de Russi
sche heerschappij afbreuk te doen. Aan de
Frankf. Ztg. wordt over de inrichting van
deze vrijscharen geschreven
Toen in 1908 voor het eerst een Oosten-
rij ksch-Servisclie oorlog Ireigde uit te bre
ken, waarin waarschijnlijk reeds toen Rus
land zou hebben ingegrepen, vormden zich in
Krakau in alle stille vcreeaigingen van jonge
Polen, die zich voornamelijk uil de radicale
en revolutionaire jeugd van Warschau recru-
leerden. Men wilde in hel geval van oorlog
een geoefend Hrrijwiiligei s.co ps tegen Rusland
in het veid brengen en organiseerde daarom
ernstige militaire studiën en oefeningen. De
militaire autoriteiten werkten deze pogingen
in de hand. Eene vcrec.nging „jonge schut
ters' werd me.1 keizerlijke goedkeuring opge
richt en nam snei toe in ledental, vooral toen
in 1912 het Russische oorlogsgevaar weer op
kwam. Juist de meest ontwikkelde kringen
van de Poolsche jeugd kwamen tot het in
zicht, dat de strijd tegen Rusland, dat sedert
honderd jaren dc Polen schaamteloos onder
drukt en tol wanhoop pijnigt, de eerste plicht
van iederen Pool is.
De uitbarsting van den gi ten oorlog
kwam vijf weken geleden oen Polen geheel
onverwacht. Toch organiseerden dc „jonge
schutters" dadelijk een rps van 2300 man:
dat op Russisch gebied overging; de Oosten
rijk sdhe regeering had natuurlijk hare toe
stemming daartoe gegeven en de deelnemers
ook van Oostennjksche geweren voorzien.
Voor uniform en uitrusting zorgde de \er-
eenigung zeil. Niettemin behandelden ue Rus
sen deze Poolsche vi ijscliaren als Irancli-
rcurs. Om nu niet de Poolsche jeugd nutte
loos in het verder! te Morten, trachtte dc
club der Poolsche leden van den Oostenrijk-
schen rijksraad de erkenning te krijgen van
het militaire karakter der Poolsche schut
tersverenigingen. De regeering kwam aan
deze werosahen tegemoet; een zwartgeel lint
om den arm kenschetst tihans de „jonge
schutters" als georganiseerde strijders; de
Oostenrijkscihe generaals Paczynski en Pie-
traszkiewics namen het opperbevel over deze
vrijscharen op zich.
Inmiddels vormde zich eene nationale
commissie, waarin alle Poolsche politieke
partijen vertegenwoordigd waren, omdat alle
binnenlandsche twist in uczen ernsili'gen tijd
moest ophouden. De commissie liet eene op
wekking uitgaan tot vorming van Poolsche
legioenen, die overal, waar Polen won.n,
met groole geestdrift werd ontvangen.
Poolsche steden in Oostenrijk hebben reeds
reusachtige middelen gegeven voor de uilrus
ting van de vrijwilligers; Lemberg gaf twee
imilliocn kronen, Krakau een millioen. De
„jonge schutters" zien van elke bezoldiging
af; zelfs de uitrusting wordt door de mees
ten uil eigen middelen bekostigd. De vrijwil
ligers geven zich aan uit alle kringen en. leef
tijden de voor den velddienst nog te jongen
worden in padvindeo-svereenigingen georga
niseerd tol het bewijzen van hulpdiensten. De
reeds geoefende vrijwilligers zijn voorloopig
in Kielce in een kamp vereenigigd, waar de
nog op te richten legioenen zich zullen vor
men. Men kan er op rekenen, dat zij weldra
tot een leger van 80 4 100.000 man zuhen zijn
aangegroeid, die een niet te versmaden hulp
leger voor Oostenrijk-Hongarije zullen leve
ren, omdat deze vrijscharen met gloeiende
geestdrift zich in den strijd uilen begeven."
De oorlog.
Oldenburg, 8Sept. (W. B.) -ins Eitel
Friedrich van Pruisen, de zoon van den
Duitschen keizer en schoonzoon van der
groothertog van Oldenburg, heeft het ijzeren
kruis le klasse gekregen, omdat hij bijzondere
dapperheid heeft geloond bij de aanvoering
van zijn regiment Leges: de vijandelijke artil
lerie.
Londen, 8 Sept. (R.) De dagbladen be
richten, dat de burgemeester van Gent eene
overeenkomst zou hebben gesloten met den
Duitschen commandant te Oordeghem, om
het binnentrekken van de vreemde troepen
in de stad tc vermijden. De voorwaarden van
deze overeenkomst zijn: De burgerwacht, die
nu in Waercghem is, zal naar Gent terug-
keeren om daar ontwapend le worden. Ver
der neemt dc gemeentelijke overheid op zich
de Duitsche troepen, die zich in het district
bevinden, van levensmiddelen le voorzien
Het wordt bevestigd, dat de Duilschcrs dc
Vlaamsche provinciën trachten tc bizelfcu.
om zich nieuwe grondslagen te verzekeren
voor liet verschaiïen van leeftocht aan de
troepen.
A n i Vr ei pen, 8 S e p t. Olficicel. De
Duilschers zijn heden met i.aar Gent gegaan.
Zij hebben zich er loc Bepaald den burge
meester te laten roepen, v.111 van hem eene
aanzienlijke reeks ïekwisiticn in natura te
verlangen, dtie morgen vroeg in Beirlcghem
moeten worden geleverd.
Be r lij ii» H Sept. (IV. B.) Uit liet
groote hoofdkwartier wordt bericht
Maubeuge heelt gisteren gecapitu
leerd. 4G.OD1) Rrnjgtsgetnugezien»
waaronder vier generaal», Adft ka
nonnen en Teel oorlogsmaterleel zijn
In onze handen gevallen.
UJeneraal-kwartiermeester
Von Stein.
B e r 1 ij n, 8 Sept. (W. B.) De Deutsche
Tageszeitung heeft aan een soldatenbrief het
volgende ontleend: De Engelschen verschansen
zich voor een veldslag in verscheidene rijen
achter elkaar. Wanneer de Duitseliers storm
blazen, dan steekt de eene rij witte vlaggen uit
en houdt de armen omhoog als tceken, dat
zij zich overgeven. Wanneer de Duitschers
naderbij komen, dan schiet de tweede rij met
geweren en mitrailleuses.
Over* den dood van den in dc sportwereld
zeer bekenden ruiter graaf Saurina Jeltsch
bericht de Lokal-Anzeiger: Luitenant Saurma
Jeltsch kreeg bij een patrouille rit een schot in
de bovondij. Hij lag gewond op den grond,
maar dc wond was niet doodelijk. Twee
minuten later kwam eene ander patrouille en
vond graaf Saurma dood met uitgesneden
long. De long lag naast hem. Hij was hel
slachtoifcr geworden van de wreede daad,
door franclireuis gepleegd aan een weerloo-
zen, nog levenden gewonde.
Ber 1 ijn8 SepL (W. B.) Volgens de Vor-
warts is den 3en September in den strijd
tegen Luncville gevallen het lid vaji den rijks
dag Frank, een van de leiders der sociaal
democratische partij.
Par ij s, 7 Sept. (R.) Officieel communi'
qué van elf uur des avonds:
Op onzen linkervleugel zijn de verbonden
'ogers vooruitgegaan zonder ernstigen tegen-
Mand te ontmoeten.
In het midden en in de streek van Vesrdun
gingen de Fransciien beurtelings vooruit en
achteruit. Aan den rechtervleugel zijn in de
Vogeezen verscheidene particele voordeeiep
behaald.
Rondom Parijs gaat men voort de verdedi
gingsmiddelen in goeden staat te brengen. In
de buurt van de Ourcq zijn gevechten geleverd,
die gunstig waren voor onze troepen.
Do minister van oorlog heeft een telegram
gezonden aan den gouverneur van Maubeuge,
dat de bewondering van de natie en de regee
ring uitdrukt voor de verdediging en de hoop,
dat de vesting weldra weer vrij zal zijn.
P a r ij s 8 S e p l. (R Ofticieele mededee-
ling. Een legerorder van den Franschen op-
lierbcvckhebber van den 7en zegt tot de onge
duldige troepen: Het is nu geen tijd meer naar
achteren te zien, maar den vijand aan te val
len en terug le drijven, en eventueel het ver
overde terrein vast te houden, wat het ook
moge kosten.
Onder den aandrang van den linkervleugel
van het Engclsch-Fransche leger moest het
eerste Duitsche leger zich naar het noordoos
ten terugtrekken; hot werd gevolgd uit het
front en uit dc flank.
Geen enkel ernstig gevecht wordt bericht van
de tweede, derde en vierde Fransclie legers,
maar met hot vijfde leger heeft de Fransclie
rechtervleugel eene krachtige voeling gekre
gen.
In den avond van den 6en hebben de tree-
pen van Verdun bij een uitval konvooien weg
genomen, bchoorende tot het vijfde leger.
Parijs, via Londen. 8 SepL (R.) Com
muniqué van drie uur namiddags. Op onzen
linkervleugel rukken de verbonden legors met
de vooruilgebrachle strijdkrachten van het
voor do verdediging van Parijs bestemde leger
aanhoudend vooruit van de oevers wan do
Ourcq tot aan Montmirail (departement Mar-
ne, 129 KM. van Parijs.)
Een tweede communiqué bericht: Op onzer
rechtervleugel attakeercLe eene Duitsche divi
sie op do linie Chateau SalinsNancy, maat
zij werd teruggedreven ten noorden van het
bosch van Champenoux. Meer naar het oos
ten hebben onze troepen den kam van Man-
drajy en den pas van Foumcaux hernomen.
In Elzas geen© verandering.
Parijs, 9 Sept. (R.) Communiqué. Dj
vijand trekt zich terug in de richting van d
Marne tusschcn Mcaux en Sézarmc. Dc En
gclsoh-Franschc troepen namen een aatnta
gevangenen, waaronder een bataillon In fan
terie, ©ene milrailleuse-compagnic en cais
sons.
In ons centrum zijn hevige gevechten ge
leverd tegen Fère Chnmpenoiso, Vitry le Fran
?ois en het zuidelijk uiteinde van het Argomic-
gc-bied.
Het is den vijand nergens gelukt ons terug
to drijven. In de buurt van Vitry le Francois,
waar hij terugging, verloor hij terrein.
Maubeuge, dc op 8 Kilometer van de Bel
gische grens gelegen Fransclie vesting aan de
gekanaliseerde Sambre, die ccrgistcr heeft ge
capituleerd, Is het punt, waar de spoorlijnen
van Charleroi en Bergen in België en van Va
lenciennes, Laiulrecies cu Avesues in Noord.
Frankrijk elkaar ontmoeten. liet bezit vandil
punt is van gewicht om dc achterwaartscho
verbindingen van liet Duitsche leger in Frank
rijk te verzekeren. Een kring van forten en
werken omringt dc stad en beschermt een ver
schanst legerkamp. Op den linkeroever van
de Sambre liggen in het noorden dc batterijen
Bersillies en Salmngne en het fort Boussois*
op den rechteroever de batterij Rocq, het forC
Cerfontaine, de batterij Bourdiau en hel fori
Hautmont, waarbij zich weder op den linker
oever aansluiten de batterijen Greveaux en
Feignies, het fort I.eveau en dc batterij en ho*
fort des Sarls. In het algemeen beantwoordde
Maubeuge niet, althans slechts ten deele, aan
de laatste eischcn op het gebied van den vcs*
lingbouw.
De stelling van Nancy, welker belegering
sedert eenige dagen reeds is begonnen, is voof
het groote versterkte legerkamp van Toul ge
bouwd, om de overgangen over de Moezel
de Meurtiie te beschermen. Nancy is zelf gec
ne vesting, maar heeft in zijn omtrek ccn aan»
tal versterkingen, die de geheele streek ma»
ken tot een voor eene hardnekkige verdedi
ging voorbereid slagveld. De voornaamste ver.
sterkte punten zijn de forten Frouard in het
noorden en Pont Saint-Vincent in het zuiden,
die beiden door verscheidene permanente bat
terijen omringd zijn.
Ten vervolge op het reeds vermelde huza
renstukje van liet binnendringen van eeiu
patrouille in Reims iu den avond van 3 Set*
lember, welker commandant, ritmeester vor
Ilubracdit, don burgemeester verklaarde, dal
de stad in Duitsch bezit werd genomen, be
riohl een oorlogscorrespondent van de Köln»
Ztg.: Toen om 5 uur in den morgen van den
4en nog geene versterking aanwezig wu
bracht de ritmeester zijne schaar ongedeerd
weer buiten Reims. Kort daarna kwam een»
Dat is juist het zotste van oorlogvoeren,
dat beide partijen zich wederkeerig bena-
dcelen en decimeeren.
oorspronkelijke roman door
T h r s e Hove n.
Hij wilde 't van zich afzetten on zag om zich
heen, liet zijn billeken dwalen over dal heer
lijke, fraai getinte, zuiver omlijnde, frissche
berglandschap van Savoic.
Hij had nooit een ander land gezien, be
geerde 't ook nietwant mooier dan zijn
land kon t niet zijn.
Daar had je Chamonix, waar zijn ovcr-
oud-oom Jacques zijn heldenfeit, de beklim
ming van den Mont-Blauc, volbracht had cn
waar hij zijn dood, eveneens in 1 gebergte,
gevonden had.
't Was een legende in de streek geworden.
Balmat had den berggeest getrotseerd, door
zijn gebied te betreden en deze had zich ge
wrongen door zijn leven te eischeu.
Bij een zijner bestijgingen, die de laatste
*ou zijn, viel hij in den afgrond van de Combe
de Sixt, bij den Mont-Blanc, zijn lijk werd
nooit gevonden, hetgeen de goê gemeente aau
't praten bracht.
Pierre wist dat maar al te goed. Wat al
verhalen liad hii niet in ziin leven aange
hoord Hij zelf blocf er kalm onder, maar
zijn kinderen, vooral zijn jongste, de kleine
Lallo, kon er, met schitterende oogen ei»
gloeiende wangen, naar luisteren.
i I ij had altijd nog spijt, dal liij zijn jongs ten
zoon niet naar zijn over-oud-oom had kunnen
noemen, want in Lallo zat l heldenbloed van
Jacques Balmat, voel meer dan in ccn dei
andoren.
Zijn oudste zoon, die volgens de traditie
der Balmats, Jacques heette, was heel an
derseen echte aardworm, rus ig levende
en langzaam voortkruipende op hot plekje
gronds, waar God hem had doen geboivn
worden.
Geen grooler eerzucht kende hij dan den
oogst van het veld en de vruchten van dc
boomen binnen le halen.
Zomers, voor dc deur, op een houten bank,
le rillen en naar het wolkonspel of naar de
bergtoppen tc kijken, en s winters, binntvr
in het woonvertrek, in de vlammen van het
houtvuur tc staren en naar de, in de asch
piepende, kastanjes.
Een droomer was Jacques, maar in de Sa-
vooische beteokenis, niet dreomende van din
gen, die builen zijn bereik waren, doch pein
zende over wat er in zijn allernaaste omge
ving was.
Een ijverige, bra re, eerlijke jongen na
tuurlijk, daarvoor was hij een Savojard, maar
zonder energie en geheel zonder verbeel
dingskracht
Jean Pierre, de twrccdc zoon, was een crétin,
een misvormd, misdeeld wezenzooals
die heiaas! in de Alpenstreken zooveel voor
komen. Zijn moeder noemde hem „un inno
cent'en had van zijn geboorte af gezegd, da'
hii als een directe zc^en van den Hemel en
dus als een kostbare gave beschouwd moest
worden. Pierre zelf had in hem nooit anders
dan een dood-eter kuimen zien en daarbij
leelijk en mismaakt een dv.crg mc-t krom
me he enen cn een verdraaid gezicht.
Dan waren zijn twee meisjes mooier en wat
zagen ze cr aardig uit in haar sohiklcracli
lige dracht, met dc helderwitte coiffe, hel
bomtc doekje, het coquette keursje met een
groot kruis, aan zilveren kettingen hangend,
en den groolen boezelaar, dien alle kant
werksters dragen.
In gedachte zag hij ze zitten met het
groote ronde kantkussen tusschcn de knieën
cn de tientallen van klossen, die er van voien
afboiLgelden en die, door de vlugge handen
der werksters, als in 'l wilde, door cn over
elkander heen gegooid werden.
Marie cn Célesiine waren nog jong, ze wa
ren nog in haar leertijdou wat ze ver
dienden, was nog bitter weinig.
Geen denken aan, dat ze .ei nu reeds haar
kost mee konden verdienen.
Enkele sous in dc weck was al veel!
Iloe moest dal nu? Op die manier zouden
ze nooit een dol verzamelen, en zondei
bruidschat zouden ze nooit trouwen.
Zijn eigen vrouw had ten minste nog 300
Cranes meegebracht cn ccn broodkïsl en een
koffer met kleeren, alsook haar spinnewiel
Maar zijn dochters zouden niets hebben
O! cn dan tc denken, dat die Michel, die al
zooveel ly*d, nu zijn mooi stuk land zou
krijgen.
Zijn dochters zouden rijke partijen worden.
Zoons had hij niet: alleen drie dochters,
twee groote, Anne-Marie on Paule en een
nakomertje, Monique of Nica, gelijk ze ge
no eind werd.
Ilaai- sckulsvrouwe, Stc Monique, de moe
der van St. Augusliii, moest haar wel in haar
bizo-ndcre bescherming genomen hebben,
want ze was ecu zeldzaam mooi kind, mei
groole, lichtende oogen en lichtend bruin
tiaar, dat de zonnestralen scheen le lokken
om ze cr op te laten schilleren.
Een klein© schoonheid was ze, maar tevens
ccn kleine duivelin, die Monique Raveneau,
een kleine tooverheksdie iedereen voor
zich wisl in te palmen, zelfs zijn eigen jon
gen, zijn mooien Lallo!
Alliid waren ze samen, die twee; op bloolc
voeten maakten ze samen zwerftochten in de
bosscihen en in de bergen. Niemand wist, waar
ze heen gingen, en wat ze uitvoerden. Ze
gingen vrooiijk op weg en kwamen zingend
terug en ze waren niet gelukkiger dan wan
neer niemand zich met hen bemoeide en ze
samen konden ronddwalen.
Pierre's gemoed had zich een oogcnblik
verloederd, bij 't herdenken aan die jeugdige
idylle, Lallo en Nica, de mooiste kinderen u;:
de heele streek!
Maar nu moest 't uit zijn.
Zoodra hij thuis kwam, zou hii Lallo ver
bieden om ooit w eer met Nica te spreken; Lij
nioolil haar zelfs niet meer aanzien.
Och! hoe moest dat nu?
En weer zonk hij machteloos neer, over
stelpt door zijn leed. Wat zou zijn vrouw
zeggen, wat zijn kinderen, wal hel heele
dorp?
O! dc schande! Zoolang liet proces duurde,
was liet een eer, iels, waarop elke Sknoi-icn
trotsch wasmaar het verloren tc hebben
was een ongeluk, een ramp, ccn ruïne
Wat moest er van hem worden?
Ze lioddon van het land eri cfd. het was
een bezitting, ze hadden tot de welgestelden
behoord!
Zi: zag er vreesehjk tegen op om de zijnen
tc ontmoeten eu dan weer, gedurende zfja
langen, langen tocht, steeds berg op, be
nauwde de eenzaamheid hem en snakte hij er
naar zijn hart lucht te geven en niet me^T
alleen te zijn met zijn vermoeiend denken.
Nu en dan, bij ccn kromming van den weg,
zag hij Chambcry in de verte üggendan
balde hij vuisten, alsof de gclieele stad ver
antwoordelijk was voor die eene uitspraak
van den Rechter, waardoor hij zijn proces
cn zijn land had verloren.
Een paar keer had hij een korten tijd ge
rust en een paar beten genuttigd van de spijze,
die liij bij zich liad., een stuk grof brood ca
een homp geilekaas; of wel, hij had opge
houden bij ccn bergstroompje en had zijn
dorst aan hel kristalheldere, koele water gc-
leseht.
En dan was hij weer verder gcloopen, steeds
verder! De zon was allengs met minder vuur
gaan schijnen, dc schemer viel in; hij moest
zich haasten, wilde hij nog vóór donker
thuis zijn.
L.ingzuineiliand maakte een loome moeheid
icii van zijn lichaam cn geest, beide, meester:
Ilij liad moeite met loopen en moeite met
denken, een doffe pijn sohcen zijn ledematen
tc verlammen en een groote sufheid kwam
over zijn brein.
Toch sleepte hij zich voort.... hij moest
verder.
Wordt vervolgd*
