DE EEMLAN DER'
Woensdag 14 October 1914.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
N° 91
Broeder en Zuster
AMERSFOO
13"" Jaargang*
Hoofdredacteurs Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO.
Uitgevers: VALKHOFF b Co.
ABONNEMENTSPRIJS!
per 8 maanden toof Amersfoort f l.OO,
Idem franoo per postl.so.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O.IO,
Afzonderlijke nummers 0.05.
2>eze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiön gelieve men liefst vóór 11 uur, familie*
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden*
Bureaui UTRECHTSCH ESTRAAT L
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels.* f 0.90*
Elko regel meer- 0.10*
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Grooto letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijt bestaan zoor voordeelige bepalingen
tot hot herhaald advorteeren in dit Blad, bij abonnemönt.
Eene circulaire, bovattende de voorwaarden, wordt Of
aanvraag toogezonden.
Politiek Overzicht.
Oe wereldstrijd.
De bulletins van het westelijk oorlogstoo-
neel behouden nog steeds den vorm, dien wij
nu reeds dagen en zelfs weken achtereen ken
nen. Zij blijven gewagen van hevige gevechten,
die aan het front worden geleverd, zonder
dal één der parlijen daardoor merkbare voor
deden behaalt en de andere partij gevoelige
slagen ontvangt. In den loop van den strijd
heeft het noordwestelijke deel van het front,
waar de Duitsche rechtervleugel staat tegen
over den Fransch-Engelschen linkervleugel,
een geheel anderen vorm gekregen. Daar zijn
nu twee fronten aanwezig, die bijna rechthoe
kig op elkaar staan. Het oorspronkelijke Duit
sche front aan de Aisne was naar het zuiden
gericht. De pogingen tot omtrekking, die door
de tegenpartij werden beproefd, hebben de
Duitschers genoopt een delensievea vleugel te
vormen, waartoe de achter het front aanwe
zige reserves en de nieuw aangekomen ver
sterkingen gebruikt werden, zonder dat het
oude front aan de Aisne eene verandering on
derging. Hoe verder de Franschen hunne po
gingen lo-l omlrtkking en overvleugeling uit
strekten en zich meer naar het noorden
wendden, des le meer moesten ook de Diuit-
sehers hun nieuwe front verlengen. Zoo is het
gekomen, dat dit ten slotte tot voorbij Atrecht
zich heeft uitgebreid. Maar men zou verkeerd
doen met aan le nemen, dat het oude front in
het westen lot hiertoe is teruggedrongen.
De stelling van de beide reuzcnlegers tegen
over elkaar, die zich wederkeerig iramobili-
seeren, roept de herinnering wakker aan den
slag bij Moekden in den Russisch-.!apanschen
oorlog. Daar streden 300.00U Japanners legen
305.000 Russen, en de slag duurae dertien da
gen (van 25 Febduari lol 9 Maart 1905). In
eene te Christiania verschijnende courant,
Dagbladet, heeft pen officier van den Noor-
weegschcn generalen staf aan den vooravond
van den val van Antwerpen eene beschouwing
geleverd over den stand van zaken op het wes
telijk doorlogstooncel, waarin hij tot de con
clusie kwam, dat de toestand veel overeen
komst had met dien in Oosl-Aziê voor den
val van Port-Arthur. Hij lichtte dit aldus toe:
„Evenals destijds de Russen partij hadden
•noeten trekken van den toestand voordat de
Japansche belegeringsarmee voor Port Arthur
vrij weid om zich te voegen bij het veldleger
in Mandsjocrije, zoo had ook nu gebruik moe
ten worden gemaakt van de omstandigheden,
nu het voor het Duitsche leger er op aankomt,
zoo spoedig mogelijk Antwerpen ten val te
brengen om de daar staande 200.000 man als
beslissende inzet te brengen naar het slag-
front in het westen. Kocropatkin heeft destijds
niet gewaagd op de gehcele linie lol den aan
val over -te gaan, precies zooals de Franschen
thans, nu men het gevoel heeft alsof de ge-
heele Duitsche gevechtslinie niet bijzonder
door hen verontrust is. Zoo beleeft men ook
hier, dat na korten tijd de aangevallen Duit-
>chers weder aanvallers werden. De Franscke
aanvallen zijn steeds slechts partieele aanval
len geweest, waardoor de regel wederom be
vestigd wordt, dat partieele aanvallen steeds
mislukken. Het is in het oog vallend hoezeer
de toestand bij Sandepoe—Hokentoi gelijkt op
dien bij Roye—Péronne—Atrecht. Nu is het de
vraag, of Antwerpen het lot van Port Arthur
zal deelen en de Duitschers daardoor de be-
legingsarmee vrij krijgen, om zich eene over
winning te bevechten, gelijk aan die bij Moek
den."
De hier gestelde vraag is nu gecne vraag
meer. Antwerpen is gevallen en de vraag,
welken invloed de val van Antwerpen zal heb
ben op de verdere oorlogvoering, is daardoor
actueel geworden. Hel sprekende voorbeeld
daarvan levert het besluit, waartoe de Belgi
sche regeering gekomen is om het land te
verlaten. Zij heeft van Frankrijk gastvrijheid
gevraagd en is gisteren naar Havre verhuisd.
Alleen de minister van oorlog is in Oslende
gebleven en ook koning Albert blijft als hoofd
van wat hem nog aan troepen rest.
Het bezit van Antwerpen verschaft ech
ter ook voor den strijd in Noord-Frank
rijk aan de Duitschers verschillende voor
deden. Die voordeden liggen voor de
hand. De rug van hun in Frankrijk strij
den leger kan nu van Antwerpen uit
niet meer bedreigd worden. Engelsche landin
gen in België zijn van nu af uitgesloten. En
wat de (hoofdzaak is, het leger, dat Antwerpen
heeft belegerd, kan medewerken aan de be
slissing in Frankrijk: Wat zal er gebeuren,
wanneer de voor Antwerpen vrij geworden
Duitsche troepen de hierboven vermelde
schatting van 200.000 is misschien wat hoog
genomen, maar er zijn toch zeker meer dan
100.000 man beschikbaar gekomen met
lichte en zware artillerie ingrijpen? Het ant
woord op die vraag is nu weldra te verwach
ten, en als het komt, dan zal de inhoud van
de bulletins van het westelijk oorlogstoonccl
wel veranderen.
De oorlog.
Ten gerieve der Belgen, die in onze slad
zijn, geven wij hieronder op welke verwoes
tingen door een correspondent van het II b 1.
zijn geconstateerd op zijn. tocht door Antwer
pen.
Hij reed langs den Bredaschen ban de hoog
te van den Dam op, den Langen Dijk over,
passeerde de St Jansplaals, de Vondelstraat
en de Handelslei. Tot zoover was aan de hui
zen, behalve hier en daar een paar gebroken
ruilen, om zoo te zeggen niets van de gevol
gen van het bombardement te bemerken.
Langs de Leistra-at en de Meir, waar ook al
niet veel viel op te merken, bereikte de ver
slaggever een van de moest geteisterde run
ten, n.L de Schoenmarkt. Deze is aan de
z ijd e der oneven nummers geheel een
prooi der vlammen geworden. De puinhoo-
pen smeulen nog on de passage naar ue
Groenplaats is geheel gestremd. Op de Eieren-
markt is perceel 12 geheel vernield en in de
Beddenslraat zijn de huizen van de num
mers 10 en 11 af tot aan de Schoenmarkt ge
heel verbrand. liet gerucht, dat de Groene
Plaats zelf geheel in vlammen zou zijn op
gegaan, is onjuist. Verbrand zijn daar slechts
de Taverne Royale geheel eii het Hotel ie
rËupope gedeeltelijk. De Onze Lievevrouwen-
toren heelt niets geleden. Een projectiel is
alleen terecht gekomen in de kruisbeuk van
de kerk en heelt een raam vernield. De groole
markt met het Stadhuis en de prachtige
oude geveltjes op de noordzijde zijn geheel
ongeschonden. Een obus die op het perceel
Suikerrui 28 neerkwam, heeft het bovenste
gedeelte vernield. De Oude Koornmarkt is
geheeJl ongeschonden. Op de IJzeren Waag
hebben de Duitschers een paar- projectielen
gedeponeerd, die echter geen groote schade
veroorzaakten. De oneven genummerde per-
ceelen van de Kammenstraat zijn echter van
57 ai tot aan de Eyerdijstraat en deze tot
ongeveer de helft, totaal verwoest Vleemsche
veld: ongeschonden; Lindestraat, behalve
perceel 4, idem. In de Begijnestraat is in het
midden één peroeel verbrand. Het zwaarst
heeft liaast de Van Breestraat van het vuur
te lijden gehad. Een rij prachtige hoeren
huizen van no. 37 tot de Lierenstraat is to
taal vernield.
Op de achterzijde: van hel Paleis van Ju
stitie zijn twee bommen terecht gekomen. De
schade is betrekkelijk gering. Wat de groole
gebouwen betreft, vermeid de journalist nog
afzonderlijk dat het middenstation, de Na
tionale Bank en het Paleis des Konings ge
heel ongeschonden zijn. Ook op .de Damhou
der© eenig esöhade. Ontzettend heeft ook de
Paleisstraat geleden, naSnelijk de perceelen
44 lot en met 50 die totaal verbrand zijn.
Perceel 42 is slechts gedeeltelijk door het
vuur beschadigd. Daar is het echter de be
wo<ner zelf, de heer La Maire, consul van Ar
gentinië, die het slachtoffer van liet bombar
dement is geworden. Hij bevond zich tijdens
het vuren alleen in huis. Den volgenden mor
gen werd zijn deerlijk verminkt lijk in den
kelder gevonden. Aan de achterzijde van ae
Paleisstraat zijn de vlammen, waarschijnlijk
overgeslagen op de Zuiderlei. De mooie grijze
heerenhuizen, genummerd van 23 tot en met
33 zijn thans nog slechts ruin. s. De boulevard
is overigens, behalve hier en daar eenige
gaten in de muren, vrijwel verschoond geble
ven. Langs den weg dion wij volgden heb ik
hier ongeveer de voornaamste ver woest in gen,
die wij links en rechts konden zien, aange
geven. Natuurlijk zijn er ook andere; zoo D v.
heeft de Domstraat in Beschém kolossaal ge
leden. Uit hetgeen de correspondent hier
echter uit eigen aans-chouwing mededeelt,
kunnen degenen die in Antwerpen bekend
zijn, zich eenige voorstelling maken van de
verwoesting. Op verschillende plaatsen waren
de brandweerlieden nog bezig met hel blus-
schingswerk.
B e r 1 ij n, 13 Oct. (W. B.). Officieel be
richt uit het groote hoofdkwartier van den
13eu des voormiddags.
Onze oorlogsbuit van Antwerpen is ook lie
den nog niet te overzien. Het aantal in Ne
derland ontwapenden is lot nagenoeg 28.000
gestegen. Volgens officieele berichten uit Lon
den en uil Nederland bevonden zich hierbij
ook 2000 Engelschen. Het schijnt, dat vele
Belgische soldaten zich in burgcrklecren naar
hunne haardsteden begeven.
De ïhateriecle schade in Antwerpen is ge
ling. Ook de gebouwen hebben weinig gele
den. De sluizen en de veerdiensten zijn door
den vijand onbruikbaar gemaakt. In de ha
ven bevinden zich vier Engelsche, twee Bel
gische, een Fransch, een Ueensch, 32 Duit
sche en twee Oostenrijkschc stoomschepen,
voorts twee Duitsche zeilschepen. Voor zoo
ver de Duitsche schepen tot dusver onder
zocht zijn, schijnen de ketels onbruikbaar ge
maakt te zijn.
Over de bezetting van Gent door de Duit
schers meldt men ons neg het volgende:
De Duitsche bezetting bestond uit 50.000
inan. Zij hield maar korten tijd verblijf in de
ölad en betaalde alles wat zij noodig had met
baar geld. De Duitschers namen echter zoo
veel mede, dat er thans absoluut niets meer
te krijgen is te Gent, dan wat brood en nog
eenige comestibles waren. Overigens stommen
alle berichten overeen, dat de wederkeorige
verhouding tusschen de bevolking en de Duit
schers weer vriendschappelijk was. De offi
cieren namen hun intrek in de hotels. De be-
zeltings-detachementen, die achterbleven zijn
in de Loopoldkazerne ingekwartierd. Er gaat
zeer veel artillerie door Gent, allies in de rich
ting Brugge oil niet zuidwaarts- Volgens be
richten uit AareLenburg, Sluis, IJzcndijke en
Sas van Gent; zijn hedenoahtend tal van
vluchtelingen uit de plaatsen boven de lijn
Lokeron, Gent, Eccloo, Brugge, over de Nc-
derlaaidsche grens binnengekomen. De aan
drang is zóó sterk, dat te Axel de bakkers
winkels door de Nederlandsdie soldaten zijn
bezet, daar de menigte anders tot bestorming
zou overgaan.
Dit zijn allen dus Belgen, die niet meer uit
Antwerpen komen, maar uit hot geheolo
noordwestelijke deel van. België. Van Oslen
de editor en gedeeltelijk ook van Brugge gaan
duizenden Belgen zeewaarts en trachtten naar
Engeland over le steken.
Het overschot van het Belgische leger is
tot achter Brugge teruggetrokken en tradit
daar- stand te houden. Hedenmorgen werd
daar zwaar gevochten, daar de Duitschers hen
hebben achterhaald. Een Duitsch officier deel
de onztin correspondent mede, dat voorloo
pig alle instructiën luiden: „Naar de kust"
Onze correspondent te Gent bericht ons,
dat de tijding van den val van Antwerpen te
Gent eerst bekend werd Zaterdagavond om 8
uur, toen werd aangekondigd, dat speciale
edities van Hollandsclie bladen den val Ant
werpen meldden. Deze gebeurtenis was dus
te Gent meer dan 24 uur later bekend dan le
Amsterdam.
Zaterdag verkoolde men te Gent nog alge
meen in de overtuiging, dat do Duitschers
deze stad niet zouden binnendringen. De
generale stal had den laatston tijd herhaal
delijk verzekerd, dat de Duitschers, ofschoon
de omstreken der stad bezoekende, Gent zelf
zouden voorbij trekken.
Ondanks de bezetting der stad door de Duit-
s-dhers zullen de dagbladen voorloo pig blijven
verschijnen.
Bordeaux, 13 Oct. (R.) De regeering van
België, verlangend om zich hare vrijheid van
handelen tc verzekeren, heeft besloten zich
naar Frankrijk te begeven. Met uitzondering
van den minister van oorlog, zijn alle minis
ters heden morgen uit Ostendé vertrokken,
om zich naar Havre le begeven, waar deFran-
sche regeering alle maatregelen heeft geno
men voor hun verblijf.
Koning Albert blijft aan hel hoofd van het
leger.
Tweede telegra m. De Belgische mi-
ndster-pnesdident heeft aan den president der
republiek het volgende telegram gezonden:
D u i nk erken, 1 3 O c t o b e r. Op het
o ogenblik waarop het wapengeluk haar
brengt op dien gastvrijen grond van de groole
bevriende natie, heeft de regeering van den
koning der Belgen de eer aan het hoofd van
den staat die hulde le brengen van zijne zeer
eerbiedige gevoelens on verzoekt haar wel de
uitdrukking le aanvaarden van haai' onwan
kelbaar geloof in den triomf van het recht.
Zij verheugt zich, dal Frankrijk, met Groot-
Brittanmië en Rusland vorcenigd, de edel
moedige on fiere kampioen van liet recht is.
President Poincaré antwoordde aldus:
Bordeaux, 13 Oct. Zooals ik persoon
lijk aan Z. M. koning Albert verzekerd heb,
zal Frankrijk heden met trots in zijne regee
ring het odele volk ontvangen, dal met zoo
veel heldenmoed zijne nationale onafhanke
lijkheid en het geschonden recht verdedigt.
De regeering dér republiek scheidt de zaak
van België niet af van die van Frankrijk. Zij
heeft alle noodige maatregelen genomen, op
dat de regeermg van don koning der Belgen
hare taak volkomen vrij zal kunnen uitoefe
nen.
De zekerheid van de eindoverwinning zal
voor u en voor de nog bezette Fra/nschc de
partementen de tijdelijke beproeving verlich
ten, waaruit onze landen nauwer vercenigd
en krachtiger en grootcr dan ooit te voor*
schijn zullen komen.
Berlijn, 13 Oct. (W. B) De binnenruk
kende staf van een Duitsche divisie lieefl in
het kasteel Bosch ten Zuiden van Antwerpen
hot ontwerp van een vredesverdrag gevonden
met bijgevoegde schetskaart, volgens welke
I bij het vrcdc-sluiten België de Schcldc-mon-
den, Ncdcrlandsch Limburg, het groothertog
dom Luxemburg en de links van den Rijn ge
legen dcclen van Pruisen en Beieren zou ver
krijgen. De schetskaart is to Berlijn gedepo-
i neerd en zal heden avond in den Lokal An-
zeiger gepubliceerd worden.
Londen, 14 Oct. (R.). Aan de Timet
wordt uil Oslende gemeld, dat de Yereenigde
Staten aan de Duitsche en Belgische regee
ringen zou aangeboden hebben om Brussel,
waarvan de bevolking van honger dreigt om
te komen, van levensmiddelen le voorzien.
Aan de Times wordt uit New-York gemeld,
dat het gemeentebestuur van Brussel dc los
sing van levensmiddelen voor Brussel niet
mag loelatcu zonder toestemming van Duitsch-
land.
B e r 1 ij n, 13 Oct. (W. B.). Officieel be
richt uit het groote hoofdkwartier van dea
13en des voor middags.
Van hel westelijke oorlogslooneel zijn gcene
berichten van bclcekèhis. Hevige aanvallen
van den vijand ten oosten van SoissQiis zij»
afgewezen. In hel Argonncr woud hebben
voortdurend verbitterde gevechten plaats.
Onze troepen werken zich in het dichte kreu-
peLboscli van het buitengewoon moeiclijkc ter*
rein met alle middelen van den veslingoorlog
slap voor slap vooruit. De Franschen bieden
een allerhardnckkigstcn tegenstandzij heb*
ben vcrdicpingsgewijs aangelegde loopgraven
bovendien nog sterke als vestingen ge
bouwde steunpunten ingericht.
De door het Fransohe legerbestuur ver
spreide berichten over voordcelen der Fran-
sche troepen in de vlakte van Wocvre zijn on
waar. Volgens verklaring van gevangenen*,
werd aan .de troepen medegedeeld, dal de
Duitschers geslagen zijn en dat verscheidene
forten van Metz reeds gevallen zijn. In wer
kelijkheid hebben onze daar vechtende troe*
'De mensch is gewooulijik niet rijp genoeg
noch -om 'n weldaad te ontvangen, noch om
éi- een te bewijzen.
oorspronkelijke roman door
:-: Thérèse Hoven.
82
Na een poosje gaf de agent La li» een por
piel zijn elleboog en txaohtle hij hem duide
lijk te maken* da t hij nog eens mo st schellen.
Di&maal sloeg *t aan on al heel spoedig
werd de massieve straatdeur van eenige gren
dels ontdaan en op ©en kier gezet, waardoor
ren stem vroeg, wie daar was.
„Der us een ongeluk gebeurd, dokter, ocd
lifnd gevallen.
De deur ging dicht, de ketting werd los
gemaakt on de deur werd op nieuw, ditmaal
heel wijd, geopend om het zonderlinge drie
tal binnen le laiten.
De doktor ging voor mot een klein petro
leum-lampje. Gas was tolen ter tijd nog een
zeldzaam verspreidde weelde dat, in het oud©
gedeelte der stad, nog niet in gewone woon
huizen werd aangetroffen.
In zijn kamer gekomen, ontstak de dokier
«en groot ere lamp en wees hij den agent een
rustbank, waarop (hij 't patientje kon neder-
lètpgem.
Ziezoo, leg jij je vrachtje maar neer, dan
ril 1 Ion we eons kijken. Ben-jij zrëi broertje?'
vroeg hij, zióh naar Lallo wendende, terwijl
hij begon de kieeren van liet vermeende
knaapje los te maken.
Toen Lallo dit zag, werd hij wanhopend
als de dokter Nica zou ontkleed©n, dan zou
hij het zorgvuldig bewaarde geheim ont
dekken.
Dan zou hij gewaar worden, dat de zooge
naamde Jacques Balmat... Monique... heette.
Lallo meende in zijn onschuld, dat 't een
vreeselijike schande was, de nienschon zoo te
bedriegen.
In 't eerst was hij le bedremmeld om le
antwoorden.
„Versta-je geen Iiollandsch?" vroeg dc
dokter, „are you English ou bien Frau-
pais?"
Lallo begon te begrijpen.... ,,Je suis Sa-
voisien!" antwoordde hij. met een restje van
zijn aangeboren land-trots.
„Zoozoospreek-je Fransch? Nu
zeg dian. is dat je broertje en waar zijn je
ouders?"
Toen gebeurde er iets 1)cel vreemds, iels,
wat den goeden, ouden dokter, in zijn lang
jarige praktijk, nog nooit, was voorgekomen.
De kleine jongen keek verschrikt naar alie
kan»ton, of er ook iemand was, die hem zou
hummen hooren toen kwam hij heel dicht bij
den dokter, wierp zich, Vlak voor hem op de
knieën, en fluisterde hij, mei wauihopige stem:
„Om Gods wil. hijis een zij!"
De dokter Jachtezoo is je broertje een
zusje? En je ouders? "Wonen die hier?"
Lallo schudde 't hoofd. „Ze zijn in Savoie
en Nica's ouders ook
„Dus samen weggeloopen? Een miniatuur
Romeo en JuliaPaul en Virgin!©," voeg
de hij er. halfluid in 't Iiollandsch, bij.
Lallo bleef angstig op den grond liggen -
steeds geknield, elk opgeiibhk verwachtende.
dat er, na zijn vrceselijke openbaring, iels
Verpletterends zou gebeuren.
De dokter lette er nauwelijks op; voor
hem lag een patientje, een individu, dat zijn
hulp noodig had. Wat deed 't er toe, of l
een jongen of een meisje was?
„*t Is ccn Lelijk geval," zei hij, zicli lot den
agent wendende, ,,'t linker beentje is, op twee
plaatsen gebroken, ik zal er eetn voorioopig
verband om doen, maar ik kan t nu niet
zetten, 't Kind moet naar 't Ziekenhuis
ik zal je een briefje meegeven. Maar, ga dit
eerst even hierover in de apotheek halen, tk
moet zien 't kind hij tc brengen."
De agent verwijderde zich en de dokter
schonk nu zijn aandacht aan dien armen,
kleinen Lallo.
„Kom, mijn jongen.... of ben jij ook eeu
meisje?" vroeg hij lachend-
Diep beschaamd hoog Lallo 't hoofd. „Nee
meneer, ik hen echt een jongen. Ik Iiccl
Lallo Balmat; Jacques Balmat was mijn oom.
„Zoo en woont die hier?" informeerde
de dokter, ha'lf verstrooid.
Lallo keek hem ontsteld aan.
Was hot mogelijk, dat er iemand op de
wereld was ,die niet wist, wie Jacques Balmat
was en wanneer liij geleefd had?
„En zei je nriöt, dat ouders hm! waar ook
weer, ertgens in Frankrijk, woonden?"
Ergens in FVamkrij'kl Lallo bekwam niet
van zijn verbazing. In lang had hij niet zoo
accu-ui en intens geleden. Zijn dienbaar Sa
voie, hét land van zijn beroemden oyer-oud
oom ergens in Frankrijk l
Hij snikte '1 uil.
De goedé dokter kreeg modelijden; hij
opende een kastdeur, waarin zijn overjas
hing, haalde uit dén achterzak een klein
pakje en gaf heft aan rt arme ventje.
Een zakje ulevellen 't onvermijdelijk
attribuut van den goedigen, oudorwctschen
dol'ter, van voor veertig jaar... dat stelde
die vreemde man, in zijn bekrompen kort
zichtigheid* tegenover de Weltschmerz va'i
den armen, kleinen balling.
Maar zoo de gave zelve versmaad werd, an
ders was 't met den geest, die er in door
straalde.
De goede, oude dokter had medelijden met
't arme kind en wist dit, op het oogenblik.
ruiet anders le toouert.
L-illo droogde zijn betraande wangen af,
deed zijn best, zijn verdriet in tc slikken en
vertelde toen, in korte woorden, hoe 't er
mee stond en hoe hij en Nica op liet punt
voren om vast werk le krijgen. Hoe ze in den
aanvang van een schitterende'carrière ston
den.
Zijm nieuwe vriend liaalde de schouders
op en schudde 't hoofd.
„Arm kind! Als 't zoo gesteld is, dan was
dk val nog niet 't orgslc. wat or met je
zi.sjehm! je vriendinnetje, gebeuren kon."
Intu&schen was de agent teruggekomen
met het mideltje, dat Nica 't bewustzijn moest
teruggeven.
't Duurde werkelijk niet lang, of ze sloeg
de ©ogen op.
„Weel-je ,wat je doet, agent? Neem een
rijtuig en breng de twee kinderen naar
Ziekenhuis. Ik zie werkelijk nu geen anderen
uitweg. Zeg ook maar aan den diienst-
doenden dokter, dat ik morgen vroeg wel aan
zal komen en met hem zal overleggen, wat
ons tie doen slaat. Hier heb je een paar siga
ren je zult wel willen opsteken."
„Daimk u wel, dokter.... maar denkt u
niet dat ze capites zulten maken? Ze ben niet
makkelijk im 't Ziekenhuis en dal 's nacht»
En de eene jongen -mankeert niks."
,,'l Is een arm kind, hij heeft geen onder*
komen! Wat moet je mot zoo n stumper
doen? Hij kan todh niet op straat blijven."
üc agent schudde het hoofd. „Ja, gut, me
neer, u denkt in uw goedigheid maar, dat de
racuikychon allemaal zoo bccine, maar dat is
nie' zoo. Ik hen niet voor niks zooveel jaren
hij de poli esje. 't Gewonde kind nemen zo
misschien op, maar 't andere niet, om reden
as dat 'l niet ztek is. En 'l is nog de vraag
of ze 't andere schaap zöllon lioücn. Mei da!
Koelerwaalsch, dat haarlui spreken, kunnen
zc direct mei-ken, as dal ze hier niet van
daan beime....
De agent was, op dit punt, niet van zijn,
stuk tc brengen; de ©enige oplossing was,
volgens hem, datl hij 't dan maar eens zou
probeeren.
„En als 't niet lukt, dan neem ik don jon
gen mee naar mijn vrouw; bij ons zijn er
zes; de zevende zal er de duurte niet in bren
gen; in elk geval is de jongen dan, voor van
nacht, ondor dak
Eindelijk was alles in orde; de agent had
on zijn bureau gewaarsohuwd, dat hij voor-
oci-sl niet op zijn post zou kunnen zijn; het
rijtuig stond voor; Nica werd er zachtjes iir
getild; Lallo mocüit moe. De agent ging op
den bok zitten.
De dokter voorzag de straatdeur weer van
cte noodige grendels, deed er den ketting opr
maakte de petroleumlamp uit, ging naar
boven en kroop, door en door verkleumd
weer onder d'e dekens.
Wordt vervolgd*