DE EEMLAN DER' Woensdag 14 October 1914. BUITENLAND. FEUILLETON. N° 91 Broeder en Zuster AMERSFOO 13"" Jaargang* Hoofdredacteurs Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO. Uitgevers: VALKHOFF b Co. ABONNEMENTSPRIJS! per 8 maanden toof Amersfoort f l.OO, Idem franoo per postl.so. Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O.IO, Afzonderlijke nummers 0.05. 2>eze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Advertentiön gelieve men liefst vóór 11 uur, familie* advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden* Bureaui UTRECHTSCH ESTRAAT L Intercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels.* f 0.90* Elko regel meer- 0.10* Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling. Grooto letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijt bestaan zoor voordeelige bepalingen tot hot herhaald advorteeren in dit Blad, bij abonnemönt. Eene circulaire, bovattende de voorwaarden, wordt Of aanvraag toogezonden. Politiek Overzicht. Oe wereldstrijd. De bulletins van het westelijk oorlogstoo- neel behouden nog steeds den vorm, dien wij nu reeds dagen en zelfs weken achtereen ken nen. Zij blijven gewagen van hevige gevechten, die aan het front worden geleverd, zonder dal één der parlijen daardoor merkbare voor deden behaalt en de andere partij gevoelige slagen ontvangt. In den loop van den strijd heeft het noordwestelijke deel van het front, waar de Duitsche rechtervleugel staat tegen over den Fransch-Engelschen linkervleugel, een geheel anderen vorm gekregen. Daar zijn nu twee fronten aanwezig, die bijna rechthoe kig op elkaar staan. Het oorspronkelijke Duit sche front aan de Aisne was naar het zuiden gericht. De pogingen tot omtrekking, die door de tegenpartij werden beproefd, hebben de Duitschers genoopt een delensievea vleugel te vormen, waartoe de achter het front aanwe zige reserves en de nieuw aangekomen ver sterkingen gebruikt werden, zonder dat het oude front aan de Aisne eene verandering on derging. Hoe verder de Franschen hunne po gingen lo-l omlrtkking en overvleugeling uit strekten en zich meer naar het noorden wendden, des le meer moesten ook de Diuit- sehers hun nieuwe front verlengen. Zoo is het gekomen, dat dit ten slotte tot voorbij Atrecht zich heeft uitgebreid. Maar men zou verkeerd doen met aan le nemen, dat het oude front in het westen lot hiertoe is teruggedrongen. De stelling van de beide reuzcnlegers tegen over elkaar, die zich wederkeerig iramobili- seeren, roept de herinnering wakker aan den slag bij Moekden in den Russisch-.!apanschen oorlog. Daar streden 300.00U Japanners legen 305.000 Russen, en de slag duurae dertien da gen (van 25 Febduari lol 9 Maart 1905). In eene te Christiania verschijnende courant, Dagbladet, heeft pen officier van den Noor- weegschcn generalen staf aan den vooravond van den val van Antwerpen eene beschouwing geleverd over den stand van zaken op het wes telijk doorlogstooncel, waarin hij tot de con clusie kwam, dat de toestand veel overeen komst had met dien in Oosl-Aziê voor den val van Port-Arthur. Hij lichtte dit aldus toe: „Evenals destijds de Russen partij hadden •noeten trekken van den toestand voordat de Japansche belegeringsarmee voor Port Arthur vrij weid om zich te voegen bij het veldleger in Mandsjocrije, zoo had ook nu gebruik moe ten worden gemaakt van de omstandigheden, nu het voor het Duitsche leger er op aankomt, zoo spoedig mogelijk Antwerpen ten val te brengen om de daar staande 200.000 man als beslissende inzet te brengen naar het slag- front in het westen. Kocropatkin heeft destijds niet gewaagd op de gehcele linie lol den aan val over -te gaan, precies zooals de Franschen thans, nu men het gevoel heeft alsof de ge- heele Duitsche gevechtslinie niet bijzonder door hen verontrust is. Zoo beleeft men ook hier, dat na korten tijd de aangevallen Duit- >chers weder aanvallers werden. De Franscke aanvallen zijn steeds slechts partieele aanval len geweest, waardoor de regel wederom be vestigd wordt, dat partieele aanvallen steeds mislukken. Het is in het oog vallend hoezeer de toestand bij Sandepoe—Hokentoi gelijkt op dien bij Roye—Péronne—Atrecht. Nu is het de vraag, of Antwerpen het lot van Port Arthur zal deelen en de Duitschers daardoor de be- legingsarmee vrij krijgen, om zich eene over winning te bevechten, gelijk aan die bij Moek den." De hier gestelde vraag is nu gecne vraag meer. Antwerpen is gevallen en de vraag, welken invloed de val van Antwerpen zal heb ben op de verdere oorlogvoering, is daardoor actueel geworden. Hel sprekende voorbeeld daarvan levert het besluit, waartoe de Belgi sche regeering gekomen is om het land te verlaten. Zij heeft van Frankrijk gastvrijheid gevraagd en is gisteren naar Havre verhuisd. Alleen de minister van oorlog is in Oslende gebleven en ook koning Albert blijft als hoofd van wat hem nog aan troepen rest. Het bezit van Antwerpen verschaft ech ter ook voor den strijd in Noord-Frank rijk aan de Duitschers verschillende voor deden. Die voordeden liggen voor de hand. De rug van hun in Frankrijk strij den leger kan nu van Antwerpen uit niet meer bedreigd worden. Engelsche landin gen in België zijn van nu af uitgesloten. En wat de (hoofdzaak is, het leger, dat Antwerpen heeft belegerd, kan medewerken aan de be slissing in Frankrijk: Wat zal er gebeuren, wanneer de voor Antwerpen vrij geworden Duitsche troepen de hierboven vermelde schatting van 200.000 is misschien wat hoog genomen, maar er zijn toch zeker meer dan 100.000 man beschikbaar gekomen met lichte en zware artillerie ingrijpen? Het ant woord op die vraag is nu weldra te verwach ten, en als het komt, dan zal de inhoud van de bulletins van het westelijk oorlogstoonccl wel veranderen. De oorlog. Ten gerieve der Belgen, die in onze slad zijn, geven wij hieronder op welke verwoes tingen door een correspondent van het II b 1. zijn geconstateerd op zijn. tocht door Antwer pen. Hij reed langs den Bredaschen ban de hoog te van den Dam op, den Langen Dijk over, passeerde de St Jansplaals, de Vondelstraat en de Handelslei. Tot zoover was aan de hui zen, behalve hier en daar een paar gebroken ruilen, om zoo te zeggen niets van de gevol gen van het bombardement te bemerken. Langs de Leistra-at en de Meir, waar ook al niet veel viel op te merken, bereikte de ver slaggever een van de moest geteisterde run ten, n.L de Schoenmarkt. Deze is aan de z ijd e der oneven nummers geheel een prooi der vlammen geworden. De puinhoo- pen smeulen nog on de passage naar ue Groenplaats is geheel gestremd. Op de Eieren- markt is perceel 12 geheel vernield en in de Beddenslraat zijn de huizen van de num mers 10 en 11 af tot aan de Schoenmarkt ge heel verbrand. liet gerucht, dat de Groene Plaats zelf geheel in vlammen zou zijn op gegaan, is onjuist. Verbrand zijn daar slechts de Taverne Royale geheel eii het Hotel ie rËupope gedeeltelijk. De Onze Lievevrouwen- toren heelt niets geleden. Een projectiel is alleen terecht gekomen in de kruisbeuk van de kerk en heelt een raam vernield. De groole markt met het Stadhuis en de prachtige oude geveltjes op de noordzijde zijn geheel ongeschonden. Een obus die op het perceel Suikerrui 28 neerkwam, heeft het bovenste gedeelte vernield. De Oude Koornmarkt is geheeJl ongeschonden. Op de IJzeren Waag hebben de Duitschers een paar- projectielen gedeponeerd, die echter geen groote schade veroorzaakten. De oneven genummerde per- ceelen van de Kammenstraat zijn echter van 57 ai tot aan de Eyerdijstraat en deze tot ongeveer de helft, totaal verwoest Vleemsche veld: ongeschonden; Lindestraat, behalve perceel 4, idem. In de Begijnestraat is in het midden één peroeel verbrand. Het zwaarst heeft liaast de Van Breestraat van het vuur te lijden gehad. Een rij prachtige hoeren huizen van no. 37 tot de Lierenstraat is to taal vernield. Op de achterzijde: van hel Paleis van Ju stitie zijn twee bommen terecht gekomen. De schade is betrekkelijk gering. Wat de groole gebouwen betreft, vermeid de journalist nog afzonderlijk dat het middenstation, de Na tionale Bank en het Paleis des Konings ge heel ongeschonden zijn. Ook op .de Damhou der© eenig esöhade. Ontzettend heeft ook de Paleisstraat geleden, naSnelijk de perceelen 44 lot en met 50 die totaal verbrand zijn. Perceel 42 is slechts gedeeltelijk door het vuur beschadigd. Daar is het echter de be wo<ner zelf, de heer La Maire, consul van Ar gentinië, die het slachtoffer van liet bombar dement is geworden. Hij bevond zich tijdens het vuren alleen in huis. Den volgenden mor gen werd zijn deerlijk verminkt lijk in den kelder gevonden. Aan de achterzijde van ae Paleisstraat zijn de vlammen, waarschijnlijk overgeslagen op de Zuiderlei. De mooie grijze heerenhuizen, genummerd van 23 tot en met 33 zijn thans nog slechts ruin. s. De boulevard is overigens, behalve hier en daar eenige gaten in de muren, vrijwel verschoond geble ven. Langs den weg dion wij volgden heb ik hier ongeveer de voornaamste ver woest in gen, die wij links en rechts konden zien, aange geven. Natuurlijk zijn er ook andere; zoo D v. heeft de Domstraat in Beschém kolossaal ge leden. Uit hetgeen de correspondent hier echter uit eigen aans-chouwing mededeelt, kunnen degenen die in Antwerpen bekend zijn, zich eenige voorstelling maken van de verwoesting. Op verschillende plaatsen waren de brandweerlieden nog bezig met hel blus- schingswerk. B e r 1 ij n, 13 Oct. (W. B.). Officieel be richt uit het groote hoofdkwartier van den 13eu des voormiddags. Onze oorlogsbuit van Antwerpen is ook lie den nog niet te overzien. Het aantal in Ne derland ontwapenden is lot nagenoeg 28.000 gestegen. Volgens officieele berichten uit Lon den en uil Nederland bevonden zich hierbij ook 2000 Engelschen. Het schijnt, dat vele Belgische soldaten zich in burgcrklecren naar hunne haardsteden begeven. De ïhateriecle schade in Antwerpen is ge ling. Ook de gebouwen hebben weinig gele den. De sluizen en de veerdiensten zijn door den vijand onbruikbaar gemaakt. In de ha ven bevinden zich vier Engelsche, twee Bel gische, een Fransch, een Ueensch, 32 Duit sche en twee Oostenrijkschc stoomschepen, voorts twee Duitsche zeilschepen. Voor zoo ver de Duitsche schepen tot dusver onder zocht zijn, schijnen de ketels onbruikbaar ge maakt te zijn. Over de bezetting van Gent door de Duit schers meldt men ons neg het volgende: De Duitsche bezetting bestond uit 50.000 inan. Zij hield maar korten tijd verblijf in de ölad en betaalde alles wat zij noodig had met baar geld. De Duitschers namen echter zoo veel mede, dat er thans absoluut niets meer te krijgen is te Gent, dan wat brood en nog eenige comestibles waren. Overigens stommen alle berichten overeen, dat de wederkeorige verhouding tusschen de bevolking en de Duit schers weer vriendschappelijk was. De offi cieren namen hun intrek in de hotels. De be- zeltings-detachementen, die achterbleven zijn in de Loopoldkazerne ingekwartierd. Er gaat zeer veel artillerie door Gent, allies in de rich ting Brugge oil niet zuidwaarts- Volgens be richten uit AareLenburg, Sluis, IJzcndijke en Sas van Gent; zijn hedenoahtend tal van vluchtelingen uit de plaatsen boven de lijn Lokeron, Gent, Eccloo, Brugge, over de Nc- derlaaidsche grens binnengekomen. De aan drang is zóó sterk, dat te Axel de bakkers winkels door de Nederlandsdie soldaten zijn bezet, daar de menigte anders tot bestorming zou overgaan. Dit zijn allen dus Belgen, die niet meer uit Antwerpen komen, maar uit hot geheolo noordwestelijke deel van. België. Van Oslen de editor en gedeeltelijk ook van Brugge gaan duizenden Belgen zeewaarts en trachtten naar Engeland over le steken. Het overschot van het Belgische leger is tot achter Brugge teruggetrokken en tradit daar- stand te houden. Hedenmorgen werd daar zwaar gevochten, daar de Duitschers hen hebben achterhaald. Een Duitsch officier deel de onztin correspondent mede, dat voorloo pig alle instructiën luiden: „Naar de kust" Onze correspondent te Gent bericht ons, dat de tijding van den val van Antwerpen te Gent eerst bekend werd Zaterdagavond om 8 uur, toen werd aangekondigd, dat speciale edities van Hollandsclie bladen den val Ant werpen meldden. Deze gebeurtenis was dus te Gent meer dan 24 uur later bekend dan le Amsterdam. Zaterdag verkoolde men te Gent nog alge meen in de overtuiging, dat do Duitschers deze stad niet zouden binnendringen. De generale stal had den laatston tijd herhaal delijk verzekerd, dat de Duitschers, ofschoon de omstreken der stad bezoekende, Gent zelf zouden voorbij trekken. Ondanks de bezetting der stad door de Duit- s-dhers zullen de dagbladen voorloo pig blijven verschijnen. Bordeaux, 13 Oct. (R.) De regeering van België, verlangend om zich hare vrijheid van handelen tc verzekeren, heeft besloten zich naar Frankrijk te begeven. Met uitzondering van den minister van oorlog, zijn alle minis ters heden morgen uit Ostendé vertrokken, om zich naar Havre le begeven, waar deFran- sche regeering alle maatregelen heeft geno men voor hun verblijf. Koning Albert blijft aan hel hoofd van het leger. Tweede telegra m. De Belgische mi- ndster-pnesdident heeft aan den president der republiek het volgende telegram gezonden: D u i nk erken, 1 3 O c t o b e r. Op het o ogenblik waarop het wapengeluk haar brengt op dien gastvrijen grond van de groole bevriende natie, heeft de regeering van den koning der Belgen de eer aan het hoofd van den staat die hulde le brengen van zijne zeer eerbiedige gevoelens on verzoekt haar wel de uitdrukking le aanvaarden van haai' onwan kelbaar geloof in den triomf van het recht. Zij verheugt zich, dal Frankrijk, met Groot- Brittanmië en Rusland vorcenigd, de edel moedige on fiere kampioen van liet recht is. President Poincaré antwoordde aldus: Bordeaux, 13 Oct. Zooals ik persoon lijk aan Z. M. koning Albert verzekerd heb, zal Frankrijk heden met trots in zijne regee ring het odele volk ontvangen, dal met zoo veel heldenmoed zijne nationale onafhanke lijkheid en het geschonden recht verdedigt. De regeering dér republiek scheidt de zaak van België niet af van die van Frankrijk. Zij heeft alle noodige maatregelen genomen, op dat de regeermg van don koning der Belgen hare taak volkomen vrij zal kunnen uitoefe nen. De zekerheid van de eindoverwinning zal voor u en voor de nog bezette Fra/nschc de partementen de tijdelijke beproeving verlich ten, waaruit onze landen nauwer vercenigd en krachtiger en grootcr dan ooit te voor* schijn zullen komen. Berlijn, 13 Oct. (W. B) De binnenruk kende staf van een Duitsche divisie lieefl in het kasteel Bosch ten Zuiden van Antwerpen hot ontwerp van een vredesverdrag gevonden met bijgevoegde schetskaart, volgens welke I bij het vrcdc-sluiten België de Schcldc-mon- den, Ncdcrlandsch Limburg, het groothertog dom Luxemburg en de links van den Rijn ge legen dcclen van Pruisen en Beieren zou ver krijgen. De schetskaart is to Berlijn gedepo- i neerd en zal heden avond in den Lokal An- zeiger gepubliceerd worden. Londen, 14 Oct. (R.). Aan de Timet wordt uil Oslende gemeld, dat de Yereenigde Staten aan de Duitsche en Belgische regee ringen zou aangeboden hebben om Brussel, waarvan de bevolking van honger dreigt om te komen, van levensmiddelen le voorzien. Aan de Times wordt uit New-York gemeld, dat het gemeentebestuur van Brussel dc los sing van levensmiddelen voor Brussel niet mag loelatcu zonder toestemming van Duitsch- land. B e r 1 ij n, 13 Oct. (W. B.). Officieel be richt uit het groote hoofdkwartier van dea 13en des voor middags. Van hel westelijke oorlogslooneel zijn gcene berichten van bclcekèhis. Hevige aanvallen van den vijand ten oosten van SoissQiis zij» afgewezen. In hel Argonncr woud hebben voortdurend verbitterde gevechten plaats. Onze troepen werken zich in het dichte kreu- peLboscli van het buitengewoon moeiclijkc ter* rein met alle middelen van den veslingoorlog slap voor slap vooruit. De Franschen bieden een allerhardnckkigstcn tegenstandzij heb* ben vcrdicpingsgewijs aangelegde loopgraven bovendien nog sterke als vestingen ge bouwde steunpunten ingericht. De door het Fransohe legerbestuur ver spreide berichten over voordcelen der Fran- sche troepen in de vlakte van Wocvre zijn on waar. Volgens verklaring van gevangenen*, werd aan .de troepen medegedeeld, dal de Duitschers geslagen zijn en dat verscheidene forten van Metz reeds gevallen zijn. In wer kelijkheid hebben onze daar vechtende troe* 'De mensch is gewooulijik niet rijp genoeg noch -om 'n weldaad te ontvangen, noch om éi- een te bewijzen. oorspronkelijke roman door :-: Thérèse Hoven. 82 Na een poosje gaf de agent La li» een por piel zijn elleboog en txaohtle hij hem duide lijk te maken* da t hij nog eens mo st schellen. Di&maal sloeg *t aan on al heel spoedig werd de massieve straatdeur van eenige gren dels ontdaan en op ©en kier gezet, waardoor ren stem vroeg, wie daar was. „Der us een ongeluk gebeurd, dokter, ocd lifnd gevallen. De deur ging dicht, de ketting werd los gemaakt on de deur werd op nieuw, ditmaal heel wijd, geopend om het zonderlinge drie tal binnen le laiten. De doktor ging voor mot een klein petro leum-lampje. Gas was tolen ter tijd nog een zeldzaam verspreidde weelde dat, in het oud© gedeelte der stad, nog niet in gewone woon huizen werd aangetroffen. In zijn kamer gekomen, ontstak de dokier «en groot ere lamp en wees hij den agent een rustbank, waarop (hij 't patientje kon neder- lètpgem. Ziezoo, leg jij je vrachtje maar neer, dan ril 1 Ion we eons kijken. Ben-jij zrëi broertje?' vroeg hij, zióh naar Lallo wendende, terwijl hij begon de kieeren van liet vermeende knaapje los te maken. Toen Lallo dit zag, werd hij wanhopend als de dokter Nica zou ontkleed©n, dan zou hij het zorgvuldig bewaarde geheim ont dekken. Dan zou hij gewaar worden, dat de zooge naamde Jacques Balmat... Monique... heette. Lallo meende in zijn onschuld, dat 't een vreeselijike schande was, de nienschon zoo te bedriegen. In 't eerst was hij le bedremmeld om le antwoorden. „Versta-je geen Iiollandsch?" vroeg dc dokter, „are you English ou bien Frau- pais?" Lallo begon te begrijpen.... ,,Je suis Sa- voisien!" antwoordde hij. met een restje van zijn aangeboren land-trots. „Zoozoospreek-je Fransch? Nu zeg dian. is dat je broertje en waar zijn je ouders?" Toen gebeurde er iets 1)cel vreemds, iels, wat den goeden, ouden dokter, in zijn lang jarige praktijk, nog nooit, was voorgekomen. De kleine jongen keek verschrikt naar alie kan»ton, of er ook iemand was, die hem zou hummen hooren toen kwam hij heel dicht bij den dokter, wierp zich, Vlak voor hem op de knieën, en fluisterde hij, mei wauihopige stem: „Om Gods wil. hijis een zij!" De dokter Jachtezoo is je broertje een zusje? En je ouders? "Wonen die hier?" Lallo schudde 't hoofd. „Ze zijn in Savoie en Nica's ouders ook „Dus samen weggeloopen? Een miniatuur Romeo en JuliaPaul en Virgin!©," voeg de hij er. halfluid in 't Iiollandsch, bij. Lallo bleef angstig op den grond liggen - steeds geknield, elk opgeiibhk verwachtende. dat er, na zijn vrceselijke openbaring, iels Verpletterends zou gebeuren. De dokter lette er nauwelijks op; voor hem lag een patientje, een individu, dat zijn hulp noodig had. Wat deed 't er toe, of l een jongen of een meisje was? „*t Is ccn Lelijk geval," zei hij, zicli lot den agent wendende, ,,'t linker beentje is, op twee plaatsen gebroken, ik zal er eetn voorioopig verband om doen, maar ik kan t nu niet zetten, 't Kind moet naar 't Ziekenhuis ik zal je een briefje meegeven. Maar, ga dit eerst even hierover in de apotheek halen, tk moet zien 't kind hij tc brengen." De agent verwijderde zich en de dokter schonk nu zijn aandacht aan dien armen, kleinen Lallo. „Kom, mijn jongen.... of ben jij ook eeu meisje?" vroeg hij lachend- Diep beschaamd hoog Lallo 't hoofd. „Nee meneer, ik hen echt een jongen. Ik Iiccl Lallo Balmat; Jacques Balmat was mijn oom. „Zoo en woont die hier?" informeerde de dokter, ha'lf verstrooid. Lallo keek hem ontsteld aan. Was hot mogelijk, dat er iemand op de wereld was ,die niet wist, wie Jacques Balmat was en wanneer liij geleefd had? „En zei je nriöt, dat ouders hm! waar ook weer, ertgens in Frankrijk, woonden?" Ergens in FVamkrij'kl Lallo bekwam niet van zijn verbazing. In lang had hij niet zoo accu-ui en intens geleden. Zijn dienbaar Sa voie, hét land van zijn beroemden oyer-oud oom ergens in Frankrijk l Hij snikte '1 uil. De goedé dokter kreeg modelijden; hij opende een kastdeur, waarin zijn overjas hing, haalde uit dén achterzak een klein pakje en gaf heft aan rt arme ventje. Een zakje ulevellen 't onvermijdelijk attribuut van den goedigen, oudorwctschen dol'ter, van voor veertig jaar... dat stelde die vreemde man, in zijn bekrompen kort zichtigheid* tegenover de Weltschmerz va'i den armen, kleinen balling. Maar zoo de gave zelve versmaad werd, an ders was 't met den geest, die er in door straalde. De goede, oude dokter had medelijden met 't arme kind en wist dit, op het oogenblik. ruiet anders le toouert. L-illo droogde zijn betraande wangen af, deed zijn best, zijn verdriet in tc slikken en vertelde toen, in korte woorden, hoe 't er mee stond en hoe hij en Nica op liet punt voren om vast werk le krijgen. Hoe ze in den aanvang van een schitterende'carrière ston den. Zijm nieuwe vriend liaalde de schouders op en schudde 't hoofd. „Arm kind! Als 't zoo gesteld is, dan was dk val nog niet 't orgslc. wat or met je zi.sjehm! je vriendinnetje, gebeuren kon." Intu&schen was de agent teruggekomen met het mideltje, dat Nica 't bewustzijn moest teruggeven. 't Duurde werkelijk niet lang, of ze sloeg de ©ogen op. „Weel-je ,wat je doet, agent? Neem een rijtuig en breng de twee kinderen naar Ziekenhuis. Ik zie werkelijk nu geen anderen uitweg. Zeg ook maar aan den diienst- doenden dokter, dat ik morgen vroeg wel aan zal komen en met hem zal overleggen, wat ons tie doen slaat. Hier heb je een paar siga ren je zult wel willen opsteken." „Daimk u wel, dokter.... maar denkt u niet dat ze capites zulten maken? Ze ben niet makkelijk im 't Ziekenhuis en dal 's nacht» En de eene jongen -mankeert niks." ,,'l Is een arm kind, hij heeft geen onder* komen! Wat moet je mot zoo n stumper doen? Hij kan todh niet op straat blijven." üc agent schudde het hoofd. „Ja, gut, me neer, u denkt in uw goedigheid maar, dat de racuikychon allemaal zoo bccine, maar dat is nie' zoo. Ik hen niet voor niks zooveel jaren hij de poli esje. 't Gewonde kind nemen zo misschien op, maar 't andere niet, om reden as dat 'l niet ztek is. En 'l is nog de vraag of ze 't andere schaap zöllon lioücn. Mei da! Koelerwaalsch, dat haarlui spreken, kunnen zc direct mei-ken, as dal ze hier niet van daan beime.... De agent was, op dit punt, niet van zijn, stuk tc brengen; de ©enige oplossing was, volgens hem, datl hij 't dan maar eens zou probeeren. „En als 't niet lukt, dan neem ik don jon gen mee naar mijn vrouw; bij ons zijn er zes; de zevende zal er de duurte niet in bren gen; in elk geval is de jongen dan, voor van nacht, ondor dak Eindelijk was alles in orde; de agent had on zijn bureau gewaarsohuwd, dat hij voor- oci-sl niet op zijn post zou kunnen zijn; het rijtuig stond voor; Nica werd er zachtjes iir getild; Lallo mocüit moe. De agent ging op den bok zitten. De dokter voorzag de straatdeur weer van cte noodige grendels, deed er den ketting opr maakte de petroleumlamp uit, ging naar boven en kroop, door en door verkleumd weer onder d'e dekens. Wordt vervolgd*

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1914 | | pagina 1