„DE EEM LAN DER".
Vrijdag 16 October 1914.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
N° 93
13d* Jaargang.
Broeder en Zuster
Hoofdredacteur: Mr. D.j. VAN SCHAARDENBURQ.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
PRIJS DER AD VERTENTIËN:
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) 0.10.
A-fzonderlyke nummers - 0.03*
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalvs op Zon- en
Feestdagen.
Advertentifln gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
ndvertonties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Dienstaanbiedingen 23 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen
tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement.
Eene circulaire, bovattends de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Bureau» UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
f-'oliiiek Overzicht.
De gisting in het Oosten.
bo Duilsclic staatssecretaris van buitenland
se® c zakon von Jagow heelt in ecn inteiview,
dal inj toestond aan den Beriijnschen corres
pondent van nel Giornale d ilulia, Rusland
aangewezen ais de soliuldage aan den liians
wucJenden wereiastrijü en gewezen op liet
groute gevaar, dat gelegen is in Kuslands
streven naar de hegemonie in iieL ooslen.
Mui zal wei niet ver van de waaraeid zijn,
als mpn de liians in liet oosten heersahende
nig daarmee 111 verhand brengt.
.e gisting uil zieli in verschillende symp-
ti :.en. liet in NV'eenen gevestigde correspon-
di nGebureau Rundsciiau bericnl, dat de tus-
selien Rusland en Turkije lieersohende span
ning zicii verscherpt. In konslanlinopel ver
klaart men, dat Rusland tegenover Turkije
eene buitengewoon kwetsende taal voert. De
Turksciie reg/eering is bovendien in het bezit
van bewijzen, dab Rusland zich niet alleen be
paalt tol een moreelen druk, maar ook maat
regelen neemt, die Turkije ernstig verontrus
ten en tot maatregelen van tegenweer nopen.
Uit de houding van dc Russiscne pers is op te
maken, dat Rusland plannen koestert, die
tegen de levensbelangen van Turkije ïndrui-
schen.
Een van die maatregelen is het uilloopen
van de Russische Zwarte zeevioot uil de ha-
Yen van Sevastopol. Men heeft daarin, naar
de in de Rerlijnsche politieke kringen heer-
sckende meening, eenc poging tot .intimidatie
te zien. Lr wordt intusschcn bijgevoegd, dat
die poging haar doel wel niet zal bereiken.
De toestand, die heerschl op de Russische
Zwarte zcevlool, is ook in dc niel-Russische
oeverstalen van de Zwarte zee tamelijk goed
bbekend, en daar, Vvaar men meer ziet naar
de waarde dan naar het aantal der
schepen, zal deze ontplooiing van de Russi
sche zeemacht wel geen diepen indruk ma
ken.
Als maatregel van tegenweer heeft Turkije
de vaart door de Dardanellcn en de Bospo
rus gesloten en den toegang tot de beide zee
straten door contactimjnen versperd. Daar
mee is de toevoer van oorlogsniatcrieei naar
Rusland stop gezet. Het is bovendien een
maatregel, die blijkbaar groot ongerief te
weegbrengt voor den handel. Niet alleen
aan de Oostzee, ook aan de Zwarte zee
is de waterweg voor Rusland versperd.
De eenige Russische haven, die voor de
scheepvaart open is, is Archangel, maar
daaraan heeft men niet veel, want tegen einde
October gaat die haven dicht en zij blijft
gesloten zoolang de wintervorst in hel hooge
noorden zijn sehepter zwaait. Op de bezwa
ren, die uit de sluiting van de Dardanellen
voortvloeien voor het economische leven in
Rusland, heeft dc induslrieraad de aandacht
van de regeering gevestigd. Eene deputatie
met den president Avdakow aan het hoofd is
bij den minister van buitenlandsche zaken Sa-
so now verschenen met het verzoek de spoe
dige opening van de Dardanellen te bewer
ken Dc minister verklaarde iin zijn antwoord,
dut de mogendheden van de triple-entente
krachtige pogingen zouden blijven aanwen
den om Turkije tot de open-in g van de Dar
danellen te nopen, waarvan hij erkende dat
zij voor den Russisohen handel eene noodzake
lijkheid was. De regecringen van de triple-
entente zijn reeds met veel ijver in die rich
ting bezig geweest; maar het verkregen suc
ces beantwoordt aan dezen ijver niet. Turkije
treedt met eischen op. De Reichsposl bericht
uit Konslanlinopel, dat de enlenle-regeerin-
gen zich hebben bezig gehouden met den
Turkschen eisch tot verwijdering van het En-
gelsche en Fransche eskader van den ingang
der% zeestratenzij stelden den tegeneisch, dat
de Duitsahe officieren en schepelingen terug
gezonden zouden worden. Daar Turkije hier
op niet wilde ingaan, blijven de Dardanellen
gesloten.
Een leekcn van de beslaande spanning is de
uilnoodiging, die de Engelsche ambassadeur
tot de dames van de ambassade heeft gericht
om Konstantinopel tc verlaten. Eene van de
dames verklaarde, dat zij, als dit slechts een
wensch was, liever wilde blijven. Sir Louis
Mallet antwoordde, dat het geen wensch was
maar een bevel, waarnaar de dames zich had
den te gedragen, zonder naar de reden te
vragen.
Een scherp dreigenden toon heeft de Temps
reeds vrij geruimen tijd geleden tegen Turkije
aangeslagen, toen zij schreef: „De verblinding
van Turkije, zijne onderworpenheid aan
Duitschland schijnen ongeneeslijk. Het staat
Turkije vrij zich in zijn verderf tc begeven.
Dc mogendheden van de triple-entente, die
niet hebben opgehouden Turkije te behande
len met al de toegevendheid die men heeft
voor bedorven kinderen, hebben het geene
waarschuwing meer tc geven. Zij zullen han
delen naar wat de houding van Turkije hen
zal voorschrijven voor de bescherming van
hunne belangen en die van hunne vrienden.''
Als men van dit alles kennis neemt, dan
komt onwillekeurig de vraag op of niet eer
lang eene nieuwe uitbarsting van den wereld-
strijd te wachten is.
De oorlog.
Mededeelingen van het Belgische gezant
schap te 's Gravenhage.
Bij het verlaten van België heeft de regee
ring <le volgende bekendmaking doen aan
plakken:
Medeburgers:
Sedert bijoia twee-cn-een-halve maand nu.
verdedigen de Belgische soldaten, ten koste
van heldhaftige pogingen, voet voor voot den
vaderlandschen bodem. De vijiatnid rekende
er vast op ons leger te Antwerpen te vernie
tigen. Maar een aftocht, in onberispelijke
orde en waardigheid volbracht, is deze hoop
komen verijfdelen en heeft ons liet behoud
verzekerd van strijdkrachten, die zonder op
houden voort zullen gaan te strijden voor de-
rechtvaardigste en schoonste der zaken. Van
dit obgen/blïk af opereoren deze troepen op
onze zuidgrens, waar zij door de bondgenoo-
ten worden gesteund. Dank zij deze waarde
volle samenwerking, slaat de overwinning
van het reclit vast. lntussclien voegen de om-
standigheden van het oogenblik een nieuwe
beproeving toe aan de opofieringen, welke
het Belgische volk zich reeds lieefL getroosJ
met een moed, die slechts de uitgebreidheid
dier offers evenaart. Op straffe van anders
de plannen van den invaller te dienen, is liet
noodig dat de Belgische regeering voorloopig
haren zot el overbrengt naar ccn plaats, waar
zij, cenerzijds in verbinding met ons leger,
anderzijds met Frankrijk en Engeland, de na
tionale souvereiniteit kam blijven uitoefenen
en de voortzetting daarvan kan blijven ver
zekeren. Daarom verlaat zij heden Oslcnde
met een dankbare herinnering aan de ont
vangst, haar door deze stad bereid; zij zal
zich voorloopig te Havre vestigen, waar dc
edele vriendschap van de regeering der Fran
sche republiek haar de volledige uitoefening
van hare souvcrcine rechten zoo wc', als van
haar gezag en hare plichten aanbiedt.
Medeburgers, deze tijdelijke beproeving,
waaraan onze vaderlandsliefde zich moet on
derwerpen, zal, daarvan zijn wij o\erluigd,
snel gewroken worden. De Belgische takken
van dienst zullen blijven fungeeren, geheel
naar mate de plaatselijke omstandigheden dit
zullen veroorloven. Koning en Regeering re
kenen op de wijsheid van uw vaderlandslief
de. Rekent uwerzijds op onze algehcelc toe
wijding, op de waakzaamheid van ons leger
cn op de medewerking van de bondgenoolen
om het uur van de algemeenc bevrijding te
bespoedigen. Ons geliefd vaderland, dat op
zoo afschuwelijke wijze verraden en behan
deld is geworden door een dei mogendheden,
die gezworen hadden zijn onzijdigheid tc
waarborgen, heeft een sterk toenemende be
wondering opgewekt in do gehecle wereld.
Dank zij dc eenheid, den moed en de helder
ziendheid van al zijn kinderen, zal het deze
bewondering, die liaar heden ten dage ver
sterkt, waardig blijven Morgen zal het ui»
deze beproevingen groofer en schooner te
voorschijn treden, omdat het geleden heeft
voor de rechtvaardigheid en tfelfs voor dcecr
der beschaving.
Leve het vrije en onafhankelijke België 1
(Volger dc ondcrlcekcningeu van alle Bel
gische ministers).
Ber 1 ijii, 13 Oct. (W. R.) Officieel uit het
groote hoofdkwartier van den 15eo des mid
dags.
Bij Antwerpen werden in 't geheel 4000
5000 gevangenen gemaakt. Men mag aanne
men, dat in de volgende dagen nog ccn groot
aantal Belgische soldaten, die burgcrkleercn
droegen, zullen worden gevangen genomen.
Volgens eene mcdedceling van den consul te
Ter Neuzen zijn ongeveer-20.000 Belgische sol
daten en 2000 Engelschcn op Ncdcrlandsch
gebied overgegaan, waar zij ontwapend wer
den. Hunne vlucht moet in de grootste haast
geschied zijn. Hiervan getuigen de massa's
weggeworpen klecdingstukken, inzonderheid
van de Engelsche Royal naval divisions.
Dc oorlogsbuit in Antwerpen is groot.
Minstens 500kanonnen, eenc overgroole hoe
veelheid munitie, massa's zadels cn leertuig,
zeer veel sanitair materieel, talrijke auto
mobielen, vele lokoniolieven en wagons, vier
millioen KG. graan, groote hoeveelheden meel,
kolen en vlas, voor 10 millioen mark wol, ko
per, zilver ter waarde van een half- millioen
mark, een pantserspourlrein, verscheidene ge
laden treinen met levensmiddelen, groote
kudden vee maken deel uil van den buit.
Belgische cn Engelsche schepen bevonden
zich niet meer in Antwerpen. Dc bij de uit
barsting van den oorlog in dc haven aanwe
zige 34 Duitsclie stoomschepen en 3 zeilsche
pen waren met éénc uitzondering voorhan
den; maar men had de machines onbruikbaar
gemaakt. Alleen de Gneisenau, van de Nord-
deutsche Lloyd, had men lek gemaakt en la
ten zinken. De groote havensluis is in onge
schonden toestand, maar door met steenen
bezwaarde schuiten, die men heelt laten zin
ken, \oorloopig niet te gebruiken. De haven
werken zijn onbeschadigd.
De stad Antwerpen heeft weinig geleden.
De bevolking gedraagt zich rustig. Zij schijnt
blijde te zijn, dat de dagen Yan schrik voorbij
zijn, vooral omdat het gepeupel reeds was be
gonnen te plunderen.
Het overschot van het Belgische leger heeft
bij het naderen van onze troepen met den
raeesten spoed Gent ontruimd. De Belgische
regeering, met uitzondering van den minister
van oorlog, moet zich naar Havre begeven
hebben.
B e r 1 ij n, 14 O c t. (\V. B.) De Nordd. Alig
Zlg. schrijft onder hel opschrift: „Betrekkin
gen van Engeland tol België Dc militaire
medewerker van de Times behandelde in het
nummer van 12 October de betrekkingen van
Engeland tot België, waarbij hij betoogt: De
onzijdigheid was een noodlottig geschenk
vioor Bclgio. Zij bracht het in de onmogelijk-
heit! militaire en andere onderhandelingen
te voeren en overeenkomsten te maken, dia
een snelle en besliste hulp van zijne Engclscne
vrienden waarborgden. De Engelsche en Bel
gische slaven konden over de militaire toe
bereidsclen, de troepcntransportmiddelen, den
spoorwegdienst, (hel bijeenbrengen van voor
raden enz. geene behoorlijke plannen maken,
zonder strikt genomen dc neutraliteit te
schenden.
Deze verklaringen moeien hel onaangenaam
gewoelde uitblijven van oene tijdige ernstige
hulp van Engeland voor Belgic veronlschul
diecn en vergoelijken. De militaire schrijver
vau de Times doet geene poging om tc ont
kennen, dal België gerechtigd was eenc veel
verder ruikende ondersteuning van Engeland
tc verwachten. Ook de Morning Post keurt
af, dat Engeland zoo weinig deed om Am-
werpen to redden. Over de rechtmatigheid
van zulke verwijten kunnen de Belgen en de
Engelschcn zich onderling verstaan. Voor ons
de erkenning van waarde, dat de Engelsche
en Belgisdie staven slochts onder schending
van dc Belgische onzijdigheid afspraken kon
den maken over militaire toebereidselen. Uit
de dcor ons bekend gemaakte Belgische ofli-
dcele stukken blijkt echter voldoende, dat
ovej» zulk cone schending van de Belgische
neutraliteit tusschcn officieele Engelsdie en
Belgische organen inderdaad in het geheim
oiidcrhandclittgcii gevoerd en afspraken ge
maakt zijn. Dit is beslissend voor het plegen
van eene schending der onzijdigheid.
Wij constateer on dit ook tegenover dc Ber-
liugskc Tidende, die vruchteloos België tracht
te verontschuldigen, door er op te wijzen, dal
het immers geen verbond met Engeland en
Frankrijk legen Duitsoiiland heeft gesloten
Berlijn, 15 Oct. (W.B.) De Norddeut-
schc AUg. Zei lung schrijft:
De door Engeland roekeloos aangeblazen
ooriog drukt niet alleen op de rechtstreeks
orlogvoorendc volken, doch ook met hard
heid op dc neutralen. De militaire inachlsont-
ulooiing tot bescherming van hunne neutrali
teit Ik*rooft hen iin hun bedrijfsleven van vele
arbeidzame handen en hun op een druk ver
keer met liet buitenhuid geschoeide handel en
wandel wordt niet allcon door den oorlogs*
toestand getroffen, maar gedeeltelijk ook nog
door het ongerief, dal hun wordt aangedaan
wegens de zorg voor handhaving van hunne
onzijdigheid. Het is voldoende te herinneren
aan de door Engchiad beproefde of uitge
voerde chicanes.
Bij dc kosten cn verliezen, die dc oorlog op
deze wijze aan de onzijdigcn onlegl, ko
men de zorgen on bemoeiingen, die zij offi
cieel en particulier in ruimen omvang cn op
eone wijze, die dank verdient, vrijwillig in
dun dienst der im-iischlie vend hoid bewijzen.
Men dcikke er aan lioe op dit punt b.v. Ame
rika werkzaam was, maar vooral ook lioe
grootmoedig Ncdorland, Zwitserland en de
Skandiinuvisohe rijken terstond het opnamen
voor den stroom van hulpbehoevende vluch
telingen cn uitgedrevenen van alle natiën, die-
de oorlogsstorm over hunne neutrale gren
zen voerde. Juist tlrans weer hoeft Nederland
door het beleg en den val van Antwerpen,
door die zorg voor de groote menigten dei'
vooraf gevluchte burgerÜjkc bevolking en dei
later overgegane bezetliiijuvlroopen een mou
wen last gekregen van niet verantwoordelijk
heid gepaarde bemoeiingen en milddadige
hbip. Het is roohl en billijk, dat wij in ons
ëigou hard ooriog.svverk niet verzuimen een
blik vol achting uil bewondering te i icklen
op die neutralen, die wel klein zijn in bevol
kingscijfer, maar groot in offervaardigheid
en in mt-nscholijke edelmoedigheid, dit zij
in deze dagen, nu dc volleen op liarl en nie
ren geloelst worden, weldoende aan den dag
leggen.
Londen, 15 O c L (R.) De Times betoogt,
dat het hoofddoel van dc schijnbaar onzin
nige vrcesaan jaging van België door de Duit
sokers was invloed uit tc oefenen op hel volk
va® Nederland, liet Duitsclie plan voor do
uitbreiding van het DuiLschc rijk hield altijd
de bezetting van België en Nederland in
zich. ».'czc landen moeste® er toe worden ge
bracht zicih lie voegen bij den Duitschen boud
hotzij door vreedzame middelen of op an-
dero wijze. België dient daarvoor hel voor
beeld en zijn doodstrijd wordt niet opzet ver
lengd ton nutbe van Nederland. De Neder
landers weten, dat hunne onzijdigheid riechts
is geëerbiedigd, omdat dit voordeciiger was
voor Duitsdhland dan die schending. Maar de
val van Antwerpen brengt liet vooruitzicht
i
van de schending naderbij
Do Engelsche legatie deelt ons hel volgende
telegram mede van liet ministerie van Bui-
tenlaindsclie zaïke® le Londen:
Ilot verhaal omtrent ccn beweerde Eii-
geltsdi-Bclgischc overeenkomst van 1906, m
dc Duilsdke pers openbaar gemaakt en ge
grond op stukken, welke te Brussel beweerd
worden le zijn gevonden, is slechts een nieuwe
editie van het verhaal, dot in verschillende
vormen is Verspreid eui bij verschillende ge
legenheden is ontkend. Gocncrlvi overeen
komst van dien aard heeft ooit beslaan, gelijk
de Ehiilfscihers zeer wel weten.
Generaal Gricrson is dood cn kolonel (liians
generaal) Barnaxdiston voert liet bevel over
de Britsoke strijdkrachten voor Tying Tao.
In 1906 was generaal Grierson bij den genc-
raien staf aan hel ministerie van Oorlog cit
kolonel Rair nardis ton was milhair attaché to
Brussel. Mei het oog op de plechtige garan
tie, door GCroot-Brittanniê gegeven, de on-
Memand schaamt ziah voor tekortkomin
gen van zijn geheugen; ieder voor die van
ziin verstand.
oorspronkelijke roman door
T h r s e Hoven.
84
Ivn toen vertelde hij haar, hoe 't hein ge-
n wat?."
LaMo Zul-je?" Ze aarzelda
Nu, Niea wat?"
(en zacht rood kleurde haar magere
ib!i eke wangen.
..XA at dam?"
Zul-je je altijd gedragen, alsof ik bij je
v Niet ruw worden, Lallo?
01 maar Nifcaje komt toeli weer gauw
b'! ine terug. Zoodra je beter bon'l; La Spi-
aic- je weet wel, dae goedige, dikke dame,
firl i on plaatsje voor je open houden. Als jc
wei i op moogt staan, Lom je bij ons en dan
w ll allete weer not als vroeger."
Nico. smoorde ee® verraderlijke snik.
..Nee.... Lallo, dat kan nooit! Heek-maal
nooit."
zult toch beter worden?" Angstig klonk
ll.i: slem
,0! dat \\(4maar als vroeger kan
'i uooi. worden. Wij kunnen nooit meer
broertjes zijn.... Lallo nu ik weer een
meisje ben
De hoofdverpleegster trad op liet bed toe
en zei vermanend: „Je niet zoo opwinden,
kleintje, rustig, vooral rustig, je hebt nu lang
genoeg bezoek gehad."
Ze zei 't in. het Franscb, dus verslond
Lallo 't evenzeer.
„Ik moet zeker weg, Nica?"
„Ja maar je komt toch wel eens terug".
liet was visite-middag; voor elk ziek
kindje kwa&n er iemand; de mcesten brach
ten iets mee. Lallo had niets mee kunnen
brengen.
llij hojd niets!
Den vorigen avond had hij zijn eerste dub-
bertje verdiend, maar hij zou 't pas krijgen
tn het midden der week.
Donderdag was de gelukkige aireken-dag.
Dal Donderdag levens de laatste dag dor
Haagsche Kermis zou zijn, wist Lallo niet.
Ilij had er zich h'-elenia-jl geen rekenschap
van gegeven, dat de Kermis iels lijdelijks was.
Uiterst groot was da® ook zijn verbazing,
toen iiij hoorde, dat aJ dat mooie en heerlij
ke er slechts -soor tien dagen was opgosteid
on dal daarna alles weer zou worden afge
broken cn alles in de slod weer gewoon zijn
gang zou gaan.
„En wal gebeurt er met ons?" informeerde
liij oiigslig aan de „Elaslioke Bol", die "t hem
verteld had
Wij gaan naar Groningen, dan naar Aru-
lvem(kin Duitschland in
„Is dat ver?"
De jonge clown legde 't hem, op zijn ma
nier uit.
„En komen we nooit in Ilolkuvd terug?"
vroeg Lallo angstig.
.Jawel! In October is 't kennis in Nijme
gen, daar zulle® w'e ook wel naar toe gaan."
De arme, kleine Lallo was verslagen.
Als liij bij het gezelschap Crosso bieef, zou
hij den Haag moeten verlaten.
Don Haag was, voor hem, een tenger,
bleek meisje in een wit g.isthuisbedjc!
Arme Nica! Als hij weg gingals hij,
zooals zijn nieuwe makker het noemde, zijn
carrière zou volgen, dan zou zij alleen ach
terblijven. Hij zuchtte en knipte mot zijn oog
leden, tot er een paar tranen uit op welden,
die hij met zijn mouw afveegde. Hij vond 't
verschrikkelijkmaar hij ging toch.
Nica zou 't niet gedaan hebben, zij had
liever arino'eue, honger, ellende, schande
zelfs, getrotseerd, dan dat zc haar makker
tje, haar kameraadje, haar meer dan broer
tje, in een vreemde stad e® een vreemd land,
ziek en gewond, in een gasthuis, zou hebben
achtergelaten!
Maar Nica behoorde tot hét zoogenaamde
zwakke geslacht dat sterk en onwankel
baar is in dat eene, zich moreel of physiok,
in een im pul sic, tc geven voor lijd en eeuwig-
beid.
Die heilige dwaasheid begaat aJleen ecu
vrouw!
Een maai is praktischer!
In Nica's daad van zelfverloochening
leen zij licJ ouderlijke huis verliet om Lallo
le volgen, had ziah de wouw geopenbaard
de vrouw, die liefheeft en haar lot ver
bindt aan het voorwerp liarer iielde, zonder
te denman, zonder le vragen of het goed is,
alleen omdat zij de ingeving va® beur hart
volgt.
In Lallo's wegtrekken van den Haag. om-
dal zijn materieel voordeel was... open-
baurüc zieli dc man, ciie l vc-istaivd boven 't
hurl laat cuun.
ACHTTIENDE HOOFDSTUK
Na zes jaar.
Zo* jnar kunnen heel wat tot stand brengen!
Va® ccn struikje maken zc een boom; van
een balby een schoolkind, bij Monique Ra-
veneau hadden zc, van een armoedig straat
vegertje.... ten jonge dame gemaakt!
Zij zel.c had trouw mee geholpen, 't was
niet liei werk \un tie jaren alleen geweest.
De aanleg was er; de bodem was vrucht
baar genoeg en had, al die jaran, slechts op
bezaaiing gewacht om vruchten op te le
veren
In T gasthuis, had zc maanden gelegen;
door onvoldoende voeding toeil was haar ge
stel zóó verzwakt, dat haar weerstandsver
mogen beneden peil was, gelijk de dokter het
noemde, cn daar was het wouder begonnen
Ze had er de aandacht getrokken van allen,
die niet haar in aanraking waren gekomen.
In 1 begin heette ze er „het spullekind' en
weid er. uil nieuwsgierigheid, op haar ge-
Ie1, langzamerhand was men, door haar
origineck' persoonlijkheid, aangetrokken.
Een" der pleegzusters, die een gedeelte van
haar jeugd in Frankrijk had doorgebracht
en dus, ook dooi- haar kennis van hel 1-ransch,
dichter bij liet kind stond dab dc anderen,
schreef aan den Pastoor van haar dorp.
In dc eerste plaats oin kennis tc geven van
haar verblijf en dan om te vragen, wat er
met haar gedaa® moest worden? Altijd in
liet gasthuis blijven kon ze niet en ze was
feitelijk zonder dak. Dc Tonelü's waren Nica,
op verzoek der zelfde pleegzuster, komen
zien; de vrouw- had een zakje matjesvijgen
meegebracht en de haas wasaangedaan
inweesl. toen bil zijn gewezen, knechtje daar
zoo, verbondenen dat.... als meisje!
zag ligge®.
Doch geen va® beiden hadden ze van te
rugnemen gesproken, hetgeen nocli dc ver
pleegster, noch Nica verwacht hadden.
Mr. Tonelii kon een helperlje gebruiken,
maar een kostganger niet, integendeel.
Nu, dal het s-cthooninaak-scizoen was afge-
loopen, was hot een licclc verlichting voor
hem, twee minder in den kost te hebben.
Het antwoord van Nica's ouders, door do
pen van den Pastoor gezonden, was evenmin
opbeurend.
Zc schenen moor boos dan verdrietig over
Nica's verdwijnen en 't feit. dat ze met dien
bengel van eon Bal mat was weggeloopen,
leidde zeker niet tot eon zachtere beoor-
deeling.
Als iemand haar terug wilde sturen of bren
gen en de kosten van de reis wilde betalen,
zouden ze haar woer in het ouderlijke huis
opnemen
Dat was blijkbaar 't uiterste, waartoe zc,
konden overgaan, de grootste concessie, die
ze konden doen.
Geld overmaken voor haar reiskosten was
zoo geheel buiten quaeslte, dal ze er zelfs niet!
aan gedacht hadden.
Trouwens, hoe haddon ze zooveel bij el-*
kar.der kunirtem bre®gen? En dan nog?
De zuster merk Ito w'ol, dat er, van dien
kant, niet vcefl te verwachten was.
De Savoisicns doen nu eenmaal genvakke-*
lijk afstand van hun kinderen.
Wordt vervolgd*