„DE EEM LAN DER". Vrijdag 16 October 1914. BUITENLAND. FEUILLETON. N° 93 13d* Jaargang. Broeder en Zuster Hoofdredacteur: Mr. D.j. VAN SCHAARDENBURQ. Uitgevers: VALKHOFF Co. ABONNEMENTSPRIJS: PRIJS DER AD VERTENTIËN: Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) 0.10. A-fzonderlyke nummers - 0.03* Deze Courant verschijnt dagelijks, behalvs op Zon- en Feestdagen. Advertentifln gelieve men liefst vóór 11 uur, familie- ndvertonties en berichten vóór 2 uur in te zenden. Dienstaanbiedingen 23 cents bij vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement. Eene circulaire, bovattends de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Bureau» UTRECHTSCH ESTRAAT 1. Intercomm. Telefoonnummer 66. f-'oliiiek Overzicht. De gisting in het Oosten. bo Duilsclic staatssecretaris van buitenland se® c zakon von Jagow heelt in ecn inteiview, dal inj toestond aan den Beriijnschen corres pondent van nel Giornale d ilulia, Rusland aangewezen ais de soliuldage aan den liians wucJenden wereiastrijü en gewezen op liet groute gevaar, dat gelegen is in Kuslands streven naar de hegemonie in iieL ooslen. Mui zal wei niet ver van de waaraeid zijn, als mpn de liians in liet oosten heersahende nig daarmee 111 verhand brengt. .e gisting uil zieli in verschillende symp- ti :.en. liet in NV'eenen gevestigde correspon- di nGebureau Rundsciiau bericnl, dat de tus- selien Rusland en Turkije lieersohende span ning zicii verscherpt. In konslanlinopel ver klaart men, dat Rusland tegenover Turkije eene buitengewoon kwetsende taal voert. De Turksciie reg/eering is bovendien in het bezit van bewijzen, dab Rusland zich niet alleen be paalt tol een moreelen druk, maar ook maat regelen neemt, die Turkije ernstig verontrus ten en tot maatregelen van tegenweer nopen. Uit de houding van dc Russiscne pers is op te maken, dat Rusland plannen koestert, die tegen de levensbelangen van Turkije ïndrui- schen. Een van die maatregelen is het uilloopen van de Russische Zwarte zeevioot uil de ha- Yen van Sevastopol. Men heeft daarin, naar de in de Rerlijnsche politieke kringen heer- sckende meening, eenc poging tot .intimidatie te zien. Lr wordt intusschcn bijgevoegd, dat die poging haar doel wel niet zal bereiken. De toestand, die heerschl op de Russische Zwarte zcevlool, is ook in dc niel-Russische oeverstalen van de Zwarte zee tamelijk goed bbekend, en daar, Vvaar men meer ziet naar de waarde dan naar het aantal der schepen, zal deze ontplooiing van de Russi sche zeemacht wel geen diepen indruk ma ken. Als maatregel van tegenweer heeft Turkije de vaart door de Dardanellcn en de Bospo rus gesloten en den toegang tot de beide zee straten door contactimjnen versperd. Daar mee is de toevoer van oorlogsniatcrieei naar Rusland stop gezet. Het is bovendien een maatregel, die blijkbaar groot ongerief te weegbrengt voor den handel. Niet alleen aan de Oostzee, ook aan de Zwarte zee is de waterweg voor Rusland versperd. De eenige Russische haven, die voor de scheepvaart open is, is Archangel, maar daaraan heeft men niet veel, want tegen einde October gaat die haven dicht en zij blijft gesloten zoolang de wintervorst in hel hooge noorden zijn sehepter zwaait. Op de bezwa ren, die uit de sluiting van de Dardanellen voortvloeien voor het economische leven in Rusland, heeft dc induslrieraad de aandacht van de regeering gevestigd. Eene deputatie met den president Avdakow aan het hoofd is bij den minister van buitenlandsche zaken Sa- so now verschenen met het verzoek de spoe dige opening van de Dardanellen te bewer ken Dc minister verklaarde iin zijn antwoord, dut de mogendheden van de triple-entente krachtige pogingen zouden blijven aanwen den om Turkije tot de open-in g van de Dar danellen te nopen, waarvan hij erkende dat zij voor den Russisohen handel eene noodzake lijkheid was. De regecringen van de triple- entente zijn reeds met veel ijver in die rich ting bezig geweest; maar het verkregen suc ces beantwoordt aan dezen ijver niet. Turkije treedt met eischen op. De Reichsposl bericht uit Konslanlinopel, dat de enlenle-regeerin- gen zich hebben bezig gehouden met den Turkschen eisch tot verwijdering van het En- gelsche en Fransche eskader van den ingang der% zeestratenzij stelden den tegeneisch, dat de Duitsahe officieren en schepelingen terug gezonden zouden worden. Daar Turkije hier op niet wilde ingaan, blijven de Dardanellen gesloten. Een leekcn van de beslaande spanning is de uilnoodiging, die de Engelsche ambassadeur tot de dames van de ambassade heeft gericht om Konstantinopel tc verlaten. Eene van de dames verklaarde, dat zij, als dit slechts een wensch was, liever wilde blijven. Sir Louis Mallet antwoordde, dat het geen wensch was maar een bevel, waarnaar de dames zich had den te gedragen, zonder naar de reden te vragen. Een scherp dreigenden toon heeft de Temps reeds vrij geruimen tijd geleden tegen Turkije aangeslagen, toen zij schreef: „De verblinding van Turkije, zijne onderworpenheid aan Duitschland schijnen ongeneeslijk. Het staat Turkije vrij zich in zijn verderf tc begeven. Dc mogendheden van de triple-entente, die niet hebben opgehouden Turkije te behande len met al de toegevendheid die men heeft voor bedorven kinderen, hebben het geene waarschuwing meer tc geven. Zij zullen han delen naar wat de houding van Turkije hen zal voorschrijven voor de bescherming van hunne belangen en die van hunne vrienden.'' Als men van dit alles kennis neemt, dan komt onwillekeurig de vraag op of niet eer lang eene nieuwe uitbarsting van den wereld- strijd te wachten is. De oorlog. Mededeelingen van het Belgische gezant schap te 's Gravenhage. Bij het verlaten van België heeft de regee ring <le volgende bekendmaking doen aan plakken: Medeburgers: Sedert bijoia twee-cn-een-halve maand nu. verdedigen de Belgische soldaten, ten koste van heldhaftige pogingen, voet voor voot den vaderlandschen bodem. De vijiatnid rekende er vast op ons leger te Antwerpen te vernie tigen. Maar een aftocht, in onberispelijke orde en waardigheid volbracht, is deze hoop komen verijfdelen en heeft ons liet behoud verzekerd van strijdkrachten, die zonder op houden voort zullen gaan te strijden voor de- rechtvaardigste en schoonste der zaken. Van dit obgen/blïk af opereoren deze troepen op onze zuidgrens, waar zij door de bondgenoo- ten worden gesteund. Dank zij deze waarde volle samenwerking, slaat de overwinning van het reclit vast. lntussclien voegen de om- standigheden van het oogenblik een nieuwe beproeving toe aan de opofieringen, welke het Belgische volk zich reeds lieefL getroosJ met een moed, die slechts de uitgebreidheid dier offers evenaart. Op straffe van anders de plannen van den invaller te dienen, is liet noodig dat de Belgische regeering voorloopig haren zot el overbrengt naar ccn plaats, waar zij, cenerzijds in verbinding met ons leger, anderzijds met Frankrijk en Engeland, de na tionale souvereiniteit kam blijven uitoefenen en de voortzetting daarvan kan blijven ver zekeren. Daarom verlaat zij heden Oslcnde met een dankbare herinnering aan de ont vangst, haar door deze stad bereid; zij zal zich voorloopig te Havre vestigen, waar dc edele vriendschap van de regeering der Fran sche republiek haar de volledige uitoefening van hare souvcrcine rechten zoo wc', als van haar gezag en hare plichten aanbiedt. Medeburgers, deze tijdelijke beproeving, waaraan onze vaderlandsliefde zich moet on derwerpen, zal, daarvan zijn wij o\erluigd, snel gewroken worden. De Belgische takken van dienst zullen blijven fungeeren, geheel naar mate de plaatselijke omstandigheden dit zullen veroorloven. Koning en Regeering re kenen op de wijsheid van uw vaderlandslief de. Rekent uwerzijds op onze algehcelc toe wijding, op de waakzaamheid van ons leger cn op de medewerking van de bondgenoolen om het uur van de algemeenc bevrijding te bespoedigen. Ons geliefd vaderland, dat op zoo afschuwelijke wijze verraden en behan deld is geworden door een dei mogendheden, die gezworen hadden zijn onzijdigheid tc waarborgen, heeft een sterk toenemende be wondering opgewekt in do gehecle wereld. Dank zij dc eenheid, den moed en de helder ziendheid van al zijn kinderen, zal het deze bewondering, die liaar heden ten dage ver sterkt, waardig blijven Morgen zal het ui» deze beproevingen groofer en schooner te voorschijn treden, omdat het geleden heeft voor de rechtvaardigheid en tfelfs voor dcecr der beschaving. Leve het vrije en onafhankelijke België 1 (Volger dc ondcrlcekcningeu van alle Bel gische ministers). Ber 1 ijii, 13 Oct. (W. R.) Officieel uit het groote hoofdkwartier van den 15eo des mid dags. Bij Antwerpen werden in 't geheel 4000 5000 gevangenen gemaakt. Men mag aanne men, dat in de volgende dagen nog ccn groot aantal Belgische soldaten, die burgcrkleercn droegen, zullen worden gevangen genomen. Volgens eene mcdedceling van den consul te Ter Neuzen zijn ongeveer-20.000 Belgische sol daten en 2000 Engelschcn op Ncdcrlandsch gebied overgegaan, waar zij ontwapend wer den. Hunne vlucht moet in de grootste haast geschied zijn. Hiervan getuigen de massa's weggeworpen klecdingstukken, inzonderheid van de Engelsche Royal naval divisions. Dc oorlogsbuit in Antwerpen is groot. Minstens 500kanonnen, eenc overgroole hoe veelheid munitie, massa's zadels cn leertuig, zeer veel sanitair materieel, talrijke auto mobielen, vele lokoniolieven en wagons, vier millioen KG. graan, groote hoeveelheden meel, kolen en vlas, voor 10 millioen mark wol, ko per, zilver ter waarde van een half- millioen mark, een pantserspourlrein, verscheidene ge laden treinen met levensmiddelen, groote kudden vee maken deel uil van den buit. Belgische cn Engelsche schepen bevonden zich niet meer in Antwerpen. Dc bij de uit barsting van den oorlog in dc haven aanwe zige 34 Duitsclie stoomschepen en 3 zeilsche pen waren met éénc uitzondering voorhan den; maar men had de machines onbruikbaar gemaakt. Alleen de Gneisenau, van de Nord- deutsche Lloyd, had men lek gemaakt en la ten zinken. De groote havensluis is in onge schonden toestand, maar door met steenen bezwaarde schuiten, die men heelt laten zin ken, \oorloopig niet te gebruiken. De haven werken zijn onbeschadigd. De stad Antwerpen heeft weinig geleden. De bevolking gedraagt zich rustig. Zij schijnt blijde te zijn, dat de dagen Yan schrik voorbij zijn, vooral omdat het gepeupel reeds was be gonnen te plunderen. Het overschot van het Belgische leger heeft bij het naderen van onze troepen met den raeesten spoed Gent ontruimd. De Belgische regeering, met uitzondering van den minister van oorlog, moet zich naar Havre begeven hebben. B e r 1 ij n, 14 O c t. (\V. B.) De Nordd. Alig Zlg. schrijft onder hel opschrift: „Betrekkin gen van Engeland tol België Dc militaire medewerker van de Times behandelde in het nummer van 12 October de betrekkingen van Engeland tot België, waarbij hij betoogt: De onzijdigheid was een noodlottig geschenk vioor Bclgio. Zij bracht het in de onmogelijk- heit! militaire en andere onderhandelingen te voeren en overeenkomsten te maken, dia een snelle en besliste hulp van zijne Engclscne vrienden waarborgden. De Engelsche en Bel gische slaven konden over de militaire toe bereidsclen, de troepcntransportmiddelen, den spoorwegdienst, (hel bijeenbrengen van voor raden enz. geene behoorlijke plannen maken, zonder strikt genomen dc neutraliteit te schenden. Deze verklaringen moeien hel onaangenaam gewoelde uitblijven van oene tijdige ernstige hulp van Engeland voor Belgic veronlschul diecn en vergoelijken. De militaire schrijver vau de Times doet geene poging om tc ont kennen, dal België gerechtigd was eenc veel verder ruikende ondersteuning van Engeland tc verwachten. Ook de Morning Post keurt af, dat Engeland zoo weinig deed om Am- werpen to redden. Over de rechtmatigheid van zulke verwijten kunnen de Belgen en de Engelschcn zich onderling verstaan. Voor ons de erkenning van waarde, dat de Engelsche en Belgisdie staven slochts onder schending van dc Belgische onzijdigheid afspraken kon den maken over militaire toebereidselen. Uit de dcor ons bekend gemaakte Belgische ofli- dcele stukken blijkt echter voldoende, dat ovej» zulk cone schending van de Belgische neutraliteit tusschcn officieele Engelsdie en Belgische organen inderdaad in het geheim oiidcrhandclittgcii gevoerd en afspraken ge maakt zijn. Dit is beslissend voor het plegen van eene schending der onzijdigheid. Wij constateer on dit ook tegenover dc Ber- liugskc Tidende, die vruchteloos België tracht te verontschuldigen, door er op te wijzen, dal het immers geen verbond met Engeland en Frankrijk legen Duitsoiiland heeft gesloten Berlijn, 15 Oct. (W.B.) De Norddeut- schc AUg. Zei lung schrijft: De door Engeland roekeloos aangeblazen ooriog drukt niet alleen op de rechtstreeks orlogvoorendc volken, doch ook met hard heid op dc neutralen. De militaire inachlsont- ulooiing tot bescherming van hunne neutrali teit Ik*rooft hen iin hun bedrijfsleven van vele arbeidzame handen en hun op een druk ver keer met liet buitenhuid geschoeide handel en wandel wordt niet allcon door den oorlogs* toestand getroffen, maar gedeeltelijk ook nog door het ongerief, dal hun wordt aangedaan wegens de zorg voor handhaving van hunne onzijdigheid. Het is voldoende te herinneren aan de door Engchiad beproefde of uitge voerde chicanes. Bij dc kosten cn verliezen, die dc oorlog op deze wijze aan de onzijdigcn onlegl, ko men de zorgen on bemoeiingen, die zij offi cieel en particulier in ruimen omvang cn op eone wijze, die dank verdient, vrijwillig in dun dienst der im-iischlie vend hoid bewijzen. Men dcikke er aan lioe op dit punt b.v. Ame rika werkzaam was, maar vooral ook lioe grootmoedig Ncdorland, Zwitserland en de Skandiinuvisohe rijken terstond het opnamen voor den stroom van hulpbehoevende vluch telingen cn uitgedrevenen van alle natiën, die- de oorlogsstorm over hunne neutrale gren zen voerde. Juist tlrans weer hoeft Nederland door het beleg en den val van Antwerpen, door die zorg voor de groote menigten dei' vooraf gevluchte burgerÜjkc bevolking en dei later overgegane bezetliiijuvlroopen een mou wen last gekregen van niet verantwoordelijk heid gepaarde bemoeiingen en milddadige hbip. Het is roohl en billijk, dat wij in ons ëigou hard ooriog.svverk niet verzuimen een blik vol achting uil bewondering te i icklen op die neutralen, die wel klein zijn in bevol kingscijfer, maar groot in offervaardigheid en in mt-nscholijke edelmoedigheid, dit zij in deze dagen, nu dc volleen op liarl en nie ren geloelst worden, weldoende aan den dag leggen. Londen, 15 O c L (R.) De Times betoogt, dat het hoofddoel van dc schijnbaar onzin nige vrcesaan jaging van België door de Duit sokers was invloed uit tc oefenen op hel volk va® Nederland, liet Duitsclie plan voor do uitbreiding van het DuiLschc rijk hield altijd de bezetting van België en Nederland in zich. ».'czc landen moeste® er toe worden ge bracht zicih lie voegen bij den Duitschen boud hotzij door vreedzame middelen of op an- dero wijze. België dient daarvoor hel voor beeld en zijn doodstrijd wordt niet opzet ver lengd ton nutbe van Nederland. De Neder landers weten, dat hunne onzijdigheid riechts is geëerbiedigd, omdat dit voordeciiger was voor Duitsdhland dan die schending. Maar de val van Antwerpen brengt liet vooruitzicht i van de schending naderbij Do Engelsche legatie deelt ons hel volgende telegram mede van liet ministerie van Bui- tenlaindsclie zaïke® le Londen: Ilot verhaal omtrent ccn beweerde Eii- geltsdi-Bclgischc overeenkomst van 1906, m dc Duilsdke pers openbaar gemaakt en ge grond op stukken, welke te Brussel beweerd worden le zijn gevonden, is slechts een nieuwe editie van het verhaal, dot in verschillende vormen is Verspreid eui bij verschillende ge legenheden is ontkend. Gocncrlvi overeen komst van dien aard heeft ooit beslaan, gelijk de Ehiilfscihers zeer wel weten. Generaal Gricrson is dood cn kolonel (liians generaal) Barnaxdiston voert liet bevel over de Britsoke strijdkrachten voor Tying Tao. In 1906 was generaal Grierson bij den genc- raien staf aan hel ministerie van Oorlog cit kolonel Rair nardis ton was milhair attaché to Brussel. Mei het oog op de plechtige garan tie, door GCroot-Brittanniê gegeven, de on- Memand schaamt ziah voor tekortkomin gen van zijn geheugen; ieder voor die van ziin verstand. oorspronkelijke roman door T h r s e Hoven. 84 Ivn toen vertelde hij haar, hoe 't hein ge- n wat?." LaMo Zul-je?" Ze aarzelda Nu, Niea wat?" (en zacht rood kleurde haar magere ib!i eke wangen. ..XA at dam?" Zul-je je altijd gedragen, alsof ik bij je v Niet ruw worden, Lallo? 01 maar Nifcaje komt toeli weer gauw b'! ine terug. Zoodra je beter bon'l; La Spi- aic- je weet wel, dae goedige, dikke dame, firl i on plaatsje voor je open houden. Als jc wei i op moogt staan, Lom je bij ons en dan w ll allete weer not als vroeger." Nico. smoorde ee® verraderlijke snik. ..Nee.... Lallo, dat kan nooit! Heek-maal nooit." zult toch beter worden?" Angstig klonk ll.i: slem ,0! dat \\(4maar als vroeger kan 'i uooi. worden. Wij kunnen nooit meer broertjes zijn.... Lallo nu ik weer een meisje ben De hoofdverpleegster trad op liet bed toe en zei vermanend: „Je niet zoo opwinden, kleintje, rustig, vooral rustig, je hebt nu lang genoeg bezoek gehad." Ze zei 't in. het Franscb, dus verslond Lallo 't evenzeer. „Ik moet zeker weg, Nica?" „Ja maar je komt toch wel eens terug". liet was visite-middag; voor elk ziek kindje kwa&n er iemand; de mcesten brach ten iets mee. Lallo had niets mee kunnen brengen. llij hojd niets! Den vorigen avond had hij zijn eerste dub- bertje verdiend, maar hij zou 't pas krijgen tn het midden der week. Donderdag was de gelukkige aireken-dag. Dal Donderdag levens de laatste dag dor Haagsche Kermis zou zijn, wist Lallo niet. Ilij had er zich h'-elenia-jl geen rekenschap van gegeven, dat de Kermis iels lijdelijks was. Uiterst groot was da® ook zijn verbazing, toen iiij hoorde, dat aJ dat mooie en heerlij ke er slechts -soor tien dagen was opgosteid on dal daarna alles weer zou worden afge broken cn alles in de slod weer gewoon zijn gang zou gaan. „En wal gebeurt er met ons?" informeerde liij oiigslig aan de „Elaslioke Bol", die "t hem verteld had Wij gaan naar Groningen, dan naar Aru- lvem(kin Duitschland in „Is dat ver?" De jonge clown legde 't hem, op zijn ma nier uit. „En komen we nooit in Ilolkuvd terug?" vroeg Lallo angstig. .Jawel! In October is 't kennis in Nijme gen, daar zulle® w'e ook wel naar toe gaan." De arme, kleine Lallo was verslagen. Als liij bij het gezelschap Crosso bieef, zou hij den Haag moeten verlaten. Don Haag was, voor hem, een tenger, bleek meisje in een wit g.isthuisbedjc! Arme Nica! Als hij weg gingals hij, zooals zijn nieuwe makker het noemde, zijn carrière zou volgen, dan zou zij alleen ach terblijven. Hij zuchtte en knipte mot zijn oog leden, tot er een paar tranen uit op welden, die hij met zijn mouw afveegde. Hij vond 't verschrikkelijkmaar hij ging toch. Nica zou 't niet gedaan hebben, zij had liever arino'eue, honger, ellende, schande zelfs, getrotseerd, dan dat zc haar makker tje, haar kameraadje, haar meer dan broer tje, in een vreemde stad e® een vreemd land, ziek en gewond, in een gasthuis, zou hebben achtergelaten! Maar Nica behoorde tot hét zoogenaamde zwakke geslacht dat sterk en onwankel baar is in dat eene, zich moreel of physiok, in een im pul sic, tc geven voor lijd en eeuwig- beid. Die heilige dwaasheid begaat aJleen ecu vrouw! Een maai is praktischer! In Nica's daad van zelfverloochening leen zij licJ ouderlijke huis verliet om Lallo le volgen, had ziah de wouw geopenbaard de vrouw, die liefheeft en haar lot ver bindt aan het voorwerp liarer iielde, zonder te denman, zonder le vragen of het goed is, alleen omdat zij de ingeving va® beur hart volgt. In Lallo's wegtrekken van den Haag. om- dal zijn materieel voordeel was... open- baurüc zieli dc man, ciie l vc-istaivd boven 't hurl laat cuun. ACHTTIENDE HOOFDSTUK Na zes jaar. Zo* jnar kunnen heel wat tot stand brengen! Va® ccn struikje maken zc een boom; van een balby een schoolkind, bij Monique Ra- veneau hadden zc, van een armoedig straat vegertje.... ten jonge dame gemaakt! Zij zel.c had trouw mee geholpen, 't was niet liei werk \un tie jaren alleen geweest. De aanleg was er; de bodem was vrucht baar genoeg en had, al die jaran, slechts op bezaaiing gewacht om vruchten op te le veren In T gasthuis, had zc maanden gelegen; door onvoldoende voeding toeil was haar ge stel zóó verzwakt, dat haar weerstandsver mogen beneden peil was, gelijk de dokter het noemde, cn daar was het wouder begonnen Ze had er de aandacht getrokken van allen, die niet haar in aanraking waren gekomen. In 1 begin heette ze er „het spullekind' en weid er. uil nieuwsgierigheid, op haar ge- Ie1, langzamerhand was men, door haar origineck' persoonlijkheid, aangetrokken. Een" der pleegzusters, die een gedeelte van haar jeugd in Frankrijk had doorgebracht en dus, ook dooi- haar kennis van hel 1-ransch, dichter bij liet kind stond dab dc anderen, schreef aan den Pastoor van haar dorp. In dc eerste plaats oin kennis tc geven van haar verblijf en dan om te vragen, wat er met haar gedaa® moest worden? Altijd in liet gasthuis blijven kon ze niet en ze was feitelijk zonder dak. Dc Tonelü's waren Nica, op verzoek der zelfde pleegzuster, komen zien; de vrouw- had een zakje matjesvijgen meegebracht en de haas wasaangedaan inweesl. toen bil zijn gewezen, knechtje daar zoo, verbondenen dat.... als meisje! zag ligge®. Doch geen va® beiden hadden ze van te rugnemen gesproken, hetgeen nocli dc ver pleegster, noch Nica verwacht hadden. Mr. Tonelii kon een helperlje gebruiken, maar een kostganger niet, integendeel. Nu, dal het s-cthooninaak-scizoen was afge- loopen, was hot een licclc verlichting voor hem, twee minder in den kost te hebben. Het antwoord van Nica's ouders, door do pen van den Pastoor gezonden, was evenmin opbeurend. Zc schenen moor boos dan verdrietig over Nica's verdwijnen en 't feit. dat ze met dien bengel van eon Bal mat was weggeloopen, leidde zeker niet tot eon zachtere beoor- deeling. Als iemand haar terug wilde sturen of bren gen en de kosten van de reis wilde betalen, zouden ze haar woer in het ouderlijke huis opnemen Dat was blijkbaar 't uiterste, waartoe zc, konden overgaan, de grootste concessie, die ze konden doen. Geld overmaken voor haar reiskosten was zoo geheel buiten quaeslte, dal ze er zelfs niet! aan gedacht hadden. Trouwens, hoe haddon ze zooveel bij el-* kar.der kunirtem bre®gen? En dan nog? De zuster merk Ito w'ol, dat er, van dien kant, niet vcefl te verwachten was. De Savoisicns doen nu eenmaal genvakke-* lijk afstand van hun kinderen. Wordt vervolgd*

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1914 | | pagina 1